ایرانیان زرتشتی
1.67K subscribers
3.99K photos
1.5K videos
23 files
1.29K links
مزدا اهورا
که دانش بیکران هستی‌مند است
بنیاد آفرینش است‌.
اهورامزدا هیچ فرمان و احکامی برای مردم ندارد.

فیسبوک
https://www.facebook.com/IranianZartoshti
اینستاگرام
https://www.instagram.com/persianzoroastrians
Download Telegram
امروز که دهم #مهر_ماه هست، #روز_مهر از #ماه_مهر است.
امروز یکی دیگر از جشن‌های ماهانه و سالانه ایرانی‌مان را در پیش رو داریم.

#جشن_مهرگان، که پس از #جشن_نوروز دومین جشن بزرگ کشورمان #ایران است، جزو جشن‌های سالانه ایرانی‌مان نیز به شمار می‌رود.

#جشن_مهرگان
حماسه #کاوه_آهنگر.
#کاوه_آهنگری دلاور مردی ایرانی که در برابر ستمگر ایستاد و او را سرنگون کرد و آزادی و داد و دادگری به ارمغان آورد.

#جشن_مهرگان
پیروزی ستمدیده بر ستمگر است.

#جشن_مهرگان
پیروزی آزادی بر دربند و گرفتاری است.

#جشن_مهرگان
پیروزی روشنایی بر تاریکی است.

#جشن_مهرگان
پیروزی دادگری بر بیدادگری است.

#جشن_مهرگان
پیروزی مهر بر بی‌مهری است.

#جشن_مهرگان
پیروزی آبادانی بر ویرانی است.

#جشن_مهرگان
جشن کاشت است. جشن کشاورزی است.

#جشن_مهرگان
جشن فرهنگی است. جشن بن و شناسه ملی‌ است.

#جشن_مهرگان بر همه‌ی هم‌میهنان آزادی‌خواه و هر آن‌کس که به ایران‌زمین کهن پرگهر‌مان عشق می‌ورزد دارد فرخنده باد.

#جشن_مهرگان بر ایرانیانی که به فرهنگ ناب، تمدن بزرگ، تاریخ کهن، آیین نیک نیاکان ایرانی‌مان و استوره‌های ملی‌مان می‌بالند خجسته باد

@Persianzoroastrians🔥✍️
#جشن‌های_سالانه🌍 #جشن_شب_چله🍉

چرا می‌گوییم #چله؟
این جشن چه ریشه‌ای دارد؟

۱- یلدا واژه‌ای سریانی است که به معنای «تولد و زایش» است. سریانی زبانی باستانی از شاخه سامی و هم‌خانواده عربی است.
.
۲- اما زایش چه کسی را ما جشن می‌گیریم؟
«مهر» (میثره یا میترا) که ایزد «روشنایی و پیمان بوده است و پیشینه‌ای ۸ هزار ساله در فرهنگ و تمدن ایرانی دارد».
.
در اوستایی : 𐬨𐬌𐬚𐬭𐬋 / miθrō
در سانسکریت: mitra / मित्र
در هیتی: mītra / 𒈪𒀉𒊏
در پارسی هخامنشی: mithra /𐎷𐎰𐎼
در پهلوی اشکانی: 𐭌𐭉𐭄𐭓 / ‎mihr
.
۳- چرا آخرین شب پاییز؟
این شب بلندترین شب سال است. طبق علم نجوم و کیهان‌شناسی، از آغاز زمستان (یکم دی ماه) طول روزها بلند و بلندتر می‌شود، بدین معنی که چیره شدن روشنایی بر تاریکی است. یا به تعبیر ایرانیان باستان شب زایش ایزد مهر و مبارزه او با تاریکی و پلیدی است.
.
۴- چرا این جشن ایرانی با جشن کریسمس همزمان است؟
در دوره اشکانی آیین مهرپرستی به سرزمین‌های رومی گسترش پیدا می‌کند. پس از پاگیری مسیحیت در اروپا، بویژه در سوریه کنونی، به پیروی از میتراییسم زادروز مسیح در ۲۰ یا ۲۱ دسامبر (یکم دی ماه) جشن گرفته می‌شد. امروزه نشانه‌های بسیاری از میتراییسم در آیین مسیحیت به جا مانده است.
.
۵- نام اصلی آن در فرهنگ ایرانی «شب چله» است. اما چرا چله؟
واژه چله از دو بخش چل(چهل) + پسوند ه ساخته شده است و به یک دوره زمانی ۴۰ روزه اشاره داره مانند هفت+ه / سد+ه / پنج+ه / ده+ه / هزار+ه / و...
درباره این دوره ۴۰ روزه تفسیرهای گوناگونی وجود دارد و در فرهنگ و آیین ایرانی «چله زمستان و چله تابستان» که به شدت سرما و گرما اشاره دارند، بسیار معروف‌اند.
.
۶- جالبه بدانید که:
آغاز سال‌ نو در بسیاری از گاهشمارهای(:تقویم‌های) باستانی ایران در «فصل سرما» بوده است.
خود واژه سال از ایرانی‌ باستان sarda به معنی سرما گرفته شده است. در پارسی هخامنشی 𐎰𐎼𐎭 با خوانش θrda ثردَ به معنی سال بوده است. برای نمونه در سالنامه(:تقویم) هخامنشی آغاز سال برابر با ماه مهر و آغاز پاییز بوده است، که نام این ماه در سالنامه(:تقویم) هخامنشی باگیادیش (ماه یاد کردن از بغ، خدا) بوده است.

🔴برخی‌ها می‌کوشند، جشن چله را با یک داستان خیالی و بی‌ منبع به «چله کمان» ربط دهند، تا از این طریق بگویند غیرایرانی و اغوزی است. غافل از اینکه واژه «چله کمان» هم پارسی است و در فرهنگ عمید نوشته شده و آمده است که یعنی: چهل + لا، زه کمان که از پیچاندن چهل رشته باریک درست شده باشد.
✍️ #ایران‌زمین
.
#زمستان❄️ #دی🌨
#جشن_سالانه🌎 #شب_چله
#انار و #هندوانه🍉 ِی🍷
#مهر #میترا #اشوزرتشت
#خورشید #نور #روشنایی.

@Persianzoroastrians🔥
#بهمن‌ماه_با_جشن‌هایش:
.
دوم بهمن #بهمن_روز.
جشن #بهمن‌گان جشنی در ستایش و گرامیداشت #بهمن در اوستایی وُهومَنَه در پهلوی وَهمَن به معنی «اندیشه نیک و خرد» و یکی از امشاسپندان. در این روز آشی به‌نام «آش بهمن‌گان» یا «آش دانگو» به‌گونه گروهی پخته می‌شده‌ است که نام «دانگو/دانگی» برگرفته از همین سنت اشتراکی آن است.
.
پنجم بهمن #سپندارمز_روز.
پنج روز پیش از جشن سده و جشنی به نام «نوسره».
.
دهم بهمن #مهر_روز #جشن_سده🔥:
شامگاه این روز، هنگام جشن بزرگ «سَده/ سده‌سوزی» در چهلمین روزِ پس از چله(زایش خورشید) و سدمین روز پس از یکم آبان.
متون کهن جشن سده را در آبان‌روز از بهمن‌ماه و در چله زمستان دانسته‌اند که برابر با دهم بهمن‌ماه می‌شود.
جشن سده در بخش‌های گوناگون با نام‌های گوناگونی شناخته می‌شود.
در خراسان َرِه است.
در اراک #جشن چوپانان است.
در خمین ُردِه است.
در دلیجان َله‌هَله است.
در بدخشان تاجیکستان به‌نام خِرپَچار است.
در فراهان، سنگسرِ سمنان و جاهایی دیگر چهار روز پیش و پس از سده را چاروچار و سردترین شب‌ها می‌دانند که سده در میانه آن جای گرفته است. همچنین هنگام جشن و نمایش کوسه‌ ناقالدی که دو تن در کوچه‌ها به نوازندگی و سرودخوانی می‌پردازند.
یکی از این دو تن نقش کوسه و دیگری نقش «تَکِه/تگه» (بُز نر) را به‌دوش می‌گیرد. کوسه با پوشیدن جامه‌های خنده‌آور، دست و چهره خود را سیاه کرده و تکه پوست بزی با دو شاخ بر سر کشیده و دست و چهره خود را سپید می‌کند.
گاه پسر نوجوانی نیز در نقش زنِ کوسه به نمایش می‌پردازد. این مراسم در گیلان نیز با نام «آینه تکم» برگزار می‌شود.
این نمایش همانندی‌های فراوانی با «کوسه‌سواری»(یکم اسفند) و نیز عمو فیروز نوروزی دارد و بی‌گمان با آیین‌های «باران‌خواهی» در پیوند است. مهمترین شوند پیدایش این جشن، انجام آیین‌هایی نمادین برای کاستن از سختی سرما و نیز چهلمین زادروز خورشید است.
.
پانزدهم بهمن #دی_به_مهر_روز.
جشن میانه زمستان و گاهنباری فراموش شده که دلیل فراموشی آن دانسته نیست. با این وجود برخی دیگر از جشن‌های میانه زمستان، بازمانده‌ای از این گاهنبار هستند. همچنین آغاز سال نو در سالنامه‌های شمال‌‌ باختری هندوکش در افغانستان امروزی آغاز سال نو در سالنامه‌های محلی لرستان، بختیاری و کردستان به‌نام «وهار کردی». همچنین هنگام جشن مهرگان (میر ما / مهرماه)در گاه‌شمار تبری و نیز همین روزها، زمان برگزاری جشن «پیر شالیار / پیر شهریار» در «اورامانات» کردستان.
.
بیست‌ودوم بهمن #باد_روز.
جشنی به‌نام بادروزی یا کژین در گرامیداشت باد در اوستایی واتَه و ایزد نگاهبان آن با همین نام که از بزرگ‌ترین ایزدان ایرانی در باورهای «زَروانی/ زُروانی» به‌شمار می‌رفته است.
کوشیار گیلانی در «زیج جامع» از آن با نام باذوره یاد کرده‌ است. این جشن نیز با بازار همگانی همراه بوده و در آن روز ریسمان‌هایی از نخ هفت‌رنگ را به آغوش باد می‌سپرده‌اند.

بیست‌وپنجم بهمن #ارد_روز.
برابر ۱۳یا۱۴ فوریه و جشن آتش ارمنیان به‌نام «دِرِندِز».

سی‌ام بهمن #انارام_روز.
جشن آبریزگان دیگری که با نام «آفریجگان» نیز شناخته شده‌ است. همچنین هنگام جشن مهرگان (میر ما) در سالنامه دَیلمی و در گیلان.

#جشن_بهمن‌گان و #جشن_سده بر همه‌ی شما ايرانيان تبارمند خجسته و فرخنده باد.

#ایــرانـیـان_زرتـشــتــی🔥
@Persianzoroastrians🔥
🌎گرد بودن زمین در اوستا📗

امروزه گردش زمين به دور خورشيد، گرد و كروی بودن آن شناخته شده‌است و همه دانشمندان و مردم از آن بیگمانند.

تا چند سده پيش، گرد بودن کره زمین برای اروپاييان جستاری(:موضوعی) ناشناخته بود. برخی می‌پنداشتند که زمين همیشه ثابت بوده و این خورشيد است که به دور زمین می‌چرخد. آنان چون به نوشته‌های باستانی کشورهای دیگر بویژه ایران آشنایی نداشته‌اند باور داشتند كه زمین تخت و هموار(:مسطح) است.

گاليله دانشمندی بود که برای نخستین بار به گرد بودن زمین و گردش زمین اشاره کرد و برداشت اشتباه مردم را درست کرد.
گفتنی است كه چند هزار سال پيش از آن در اوستا به اين جستار اشاره شده‌است. در این نوشته باستانی ایران چندين بار از گرد بودن زمين و گردش آن یاد شده است.
کروی بودن زمین با واژه «سكارنا» به چمار(:معنی) گرد و گردنده و همانند گوی بيان شده ‌است.
در بندی از اوستای «آبان‌يشت» چنین آمده‌ كه: «نريمان گرشاسب آرزو كرد كه در روی اين زمين فراخ و گرد و گردنده دور كرانه بتازد و بر دشمن چيره شود».

ایرانیان باستان مدارهای نیمروزی(:نصف النهار) را نیز به دور زمین پی‌ریزی(:طراحی) کرده بودند و کانون آغازین آن را جایگاهی از شهر «نیمروز» در سیستان امروزی برگزیده بودند که اکنون "گرینویچ" انگلیسی جای آن را گرفته و آغاز هنگام(:زمان) جهانی شده است.

موبد
#کورش_نیکنام، نویسنده و پژوهش فرهنگ و آیین ایران باستان.
تارنمای کورش نیکنام👈👇
www.kniknam.com
@Persianzoroastrians🔥🌎

از دید من می‌توان از درون دانستان‌ها و افسانه‌ها و باورهای کهن ایرانی و مردمان جهان، راستی‌ها و واقعیت‌ها را بیرون کشید.
بیگمان مردم روی زمین همیشه در این اندیشه هستند که چگونه پدید آمدند و سامانه خورشیدی(:منظومه شمسی) و زمین ما چگونه ساخته شده است. از دید من با ریزبین شدن به سنگ نگاره‌های باستانی، افسانه‌ها و باورهایی که سینه به سینه از هزاران هزار سال پیش به‌جا مانده است می‌توان به پاسخ همه این پرسش‌ها رسید.
هر یک از باورهای کهن ریشه به یک داستان راستین دارد که پیامی درونش است. اکنون به باور هفت هزار ساله آیین میترَ(میترا،
مهر) در ایران برگردید که بارها از آن گفته‌ام. روزگاری که دبیره‌ها همان نمادها(شکل‌ها: هیروگلیف) بودند، دانش چندانی روی زمین نبود و دوربینی هم برای دیدن آسمان نبود. مردم آن روزگار ساده زندگی می‌کردند و کارشان کشاورزی و دامداری بود. اکنون به بخشی از داستان به‌جا مانده از باور هفت هزار ساله ایزد میترَ بنگرید. برپایه باور آریایی‌ها، ایزد میترَ هفت فرشته نگهبان داشت که ایرانیان آن را به زبان خود
#کیوان(:زحل)،
#هرمزد(:مشتری)،
#بهرام(:مریخ)،
#مهر(:خورشید)،
#ناهید(:زهره)،
#تیر(:عطارد)،
و
#ماه می‌خواندند.
اکنون با خود بیاندیشید چه کسی و کسانی از فراسو(:فضا) این پیام را به مردم ساده زیست آن روزگار زمین داده‌اند که چنین هرباسپ‌هایی(سیاره‌هایی) در فراسو می‌باشند و مردم آن را سینه به سینه به‌گونه داستان و افسانه در آورده‌اند؟
آیا می‌توان گمان برد این پیام از سوی جاندارانی دیگر از فراسو روی زمین آورده شده است؟
آیا خود میترَ می‌تواند کسی باشد که از فراسو روی زمین آمده است و این دانش و پیام را به مردم روی زمین داده باشد چرا که به باور آریایی‌ها، میترَ پس از اینکه کارش به پایان می‌رسد با یک گردونه چهار اسب به فراسو(:فضا) می‌رود.
آیا این گردونه چهار اسب که از باور ۷هزار ساله و سینه به سینه به ما رسیده است نمی‌تواند یک ابزار و دستگاهی باشد که زمان را می‌شکسته و با آن جای‌جای فراسو را می‌گشته‌اند؟
آیا می‌تواند داستان کسانی به نام فرازمینی‌ها درست باشد؟
#بابک_آریا

@Persianzoroastrians🔥

اینستاگرام
https://www.instagram.com/persianzoroastrians
تلگرام
https://telegram.me/persianzoroastrians
فیسبوک
https://www.facebook.com/Ir
وبلاگ
http://iranianzorosatrians.blogsky.com/
امروز که دهم #مهر_ماه هست، #روز_مهر از #ماه_مهر است.
امروز یکی دیگر از جشن‌های ماهانه و سالانه ایرانی‌مان را در پیش رو داریم.

#جشن_مهرگان، که پس از #جشن_نوروز دومین جشن بزرگ کشورمان #ایران است، جزو جشن‌های سالانه ایرانی‌مان نیز به شمار می‌رود.

#جشن_مهرگان
حماسه #کاوه_آهنگر.
#کاوه_آهنگری دلاور مردی ایرانی که در برابر ستمگر ایستاد و او را سرنگون کرد و آزادی و داد و دادگری به ارمغان آورد.

#جشن_مهرگان
پیروزی ستمدیده بر ستمگر است.

#جشن_مهرگان
پیروزی آزادی بر دربند و گرفتاری است.

#جشن_مهرگان
پیروزی روشنایی بر تاریکی است.

#جشن_مهرگان
پیروزی دادگری بر بیدادگری است.

#جشن_مهرگان
پیروزی مهر بر بی‌مهری است.

#جشن_مهرگان
پیروزی آبادانی بر ویرانی است.

#جشن_مهرگان
جشن کاشت است. جشن کشاورزی است.

#جشن_مهرگان
جشن فرهنگی است. جشن بن و شناسه ملی‌ است.

#جشن_مهرگان بر همه‌ی هم‌میهنان آزادی‌خواه و هر آن‌کس که به ایران‌زمین کهن پرگهر‌مان عشق می‌ورزد دارد فرخنده باد.

#جشن_مهرگان بر ایرانیانی که به فرهنگ ناب، تمدن بزرگ، تاریخ کهن، آیین نیک نیاکان ایرانی‌مان و استوره‌های ملی‌مان می‌بالند خجسته باد

@Persianzoroastrians🔥✍️
❇️معنی نام ماه‌های گاه‌شماری ایرانی:

نام ماه‌های امروزی سالنامه(:تقویم) ایران بازمانده از «گاه‌شماری اوستایی نو» است. این سالنامه در اواخر دوره هخامنشی تنظیم شده و نام ماه‌های آن برگرفته از نام «ایزدان دین زرتشتی» است.
نام ۶ ماه این تقویم برگرفته از نام «امشاسپندان»(ایزدان برتر زرتشتی) است که در زیر با نشانهمشخص شده‌اند. و ۶ نام دیگر هم به شماری دیگر از ایزدان رده پایین‌تر اشاره دارد.

🔺 نکته جالب: از چهار فصل سال #پاییز امشاسپند ندارد و هر دو ماه آخر هر فصل، نام یک امشاسپند است.
🔺 تصویر: برگی از کتاب ۱۰۰۰ ساله‌ی قانون مسعودی از ابوریحان بیرونی.
🔺 توجه: مقاله کامل👇کاری از مجموعه ایران‌زمین است و هیچ جا چنین اطلاعات نابی گیرتان نمیآید😊

۱- #فروردین
از پهلوی ساسانی fravartīn و از ایرانی باستان fra - varti یعنی ماه «بازگشت فروهرها» یا همان روان درگذشتگان.
در اوستا فَروَهَر ذره‌ای از پرتو اهورایی است که آفریننده جهان در وجود آدمیان قرار داده است و این ذره پس از مرگ به سوی آفریننده باز می‌گردد. فروهر با روح تفاوت دارد و بمعنی «فرشته نگهبان آدمی» است.

🔴۲- #اردیبهشت
از پهلوی ساسانی artvahišt و از ایرانی باستان arta - vahišta بمعنی «بهترین راستی» است.
واژگان اردشیر و اردوان و ارژنگ نیز از همین ریشه «ارته، اشه» هستند که بمعنای «نظم، قانون، راستی و اخلاق» است. اردیبهشت از زیباترین امشاسپندان است.

🔴۳- #خرداد
از پهلوی ساسانی xurdād و از اوستایی haurvatāt بمعنای «تمامیت و کمال».
از ریشه haurva بمعنای «هر» است که امشاسپند موکل بر آب‌هاست.

۴- #تیر
از پهلوی ساسانی tīr از ایرانی باستان tīra در اوستایی tištrya تیشتریه
نام ستاره شباهنگ، نام سیاره عطارد. ایزد «باران آوری» در ایران باستان.
سرور و ناظر بر همه ستارگان آسمان و از ریشه tī, tai بمعنای دیدن و نگریستن.

🔴۵- #امرداد
از پهلوی ساسانی amurdat و از ایرانی باستان a-martāt بمعنای «بی‌مرگی، فناناپذیری» است.
از پیشوند نفی اَ و ریشه mar مُردن. از امشاسپندان است و سرور گیاهان و نماینده رویش و زندگی.

🔴۶- #شهریور
از پهلوی ساسانی šahrēvar در اوستایی xšaθra - vairya بعمنای «شهریاری و پادشاهی مطلوب».
از امشاسپندان است و نماد شکوه و قدرت آفریدگار است.

۷- #مهر
از پهلوی ساسانی mihr و از ایرانی باستان miθra (مـِثره).
نام یکی از مهم‌ترین ایزدان ایران باستان. ایزد روشنایی و خورشید و ناظر بر عهد و پیمان‌ها. نام‌های مهران، مهرداد، میترا و... ریشه در ایزد مهر دارند. مهر بمعنای محبت و مهربانی نیز از همین‌جا ریشه گرفته است.

۸- #آبان
از پهلوی ساسانی ābān از ریشه «آب». یعنی ماه آب‌ها. ماه ریزش باران.
گویا به ایزد «اَپام نپات» بمعنای فرزند آب‌ها اشاره دارد، او همانند مزدا لقب اهوره دارد و همان «ایزد ورونه» می‌باشد. آب از پارسی باستان āp آپ ریشه گرفته است.

۹- #آذر
از پهلوی ساسانی ātur و در اوستایی ātar ایزد آتش است.
سه آتش بزرگ و اساتیری در ایران باستان. آتش موبدان، آتش ارتشتاران و آتش کشاورزان بوده است که به ترتیب در فارس، آذربایجان و خراسان قرار داشته‌اند.

۱۰- #دی
خوانش درست آن دَی می‌باشد. از پهلوی ساسانی dadv و در اوستایی daδvah: بمعنای «ایزد». ایزد خالق و آفریدگار.
از ریشه dā بمعنای نهادن، آفریدن.

🔴۱۱- #بهمن: از پهلوی ساسانی vahuman و در اوستایی vohu - manah بمعنای «دارای اندیشه نیک».
از امشاسپندان است و نمادی از خـرد آفریدگار. موکل جانداران سودمند در جهان است و اندیشه نیک را به ذهن آدمیان می‌برد.

🔴۱۲- #اسفند
شکل کامل آن «اسپندارمز» می‌باشد. از پهلوی ساسانی spandarmad. در اوستایی spəṇta - ārmaiti بمعنای «اخلاص و بردباری مقدس».
از امشاسپندان است و نمادی از تحمل و بردباری اهورامزدا است. ایزدبانوی زنان و زمین است. ایزدان آناهیتا، دین و اَرد یاران او هستند.

🔹هر ۳۰روز ماه نیز «نامی ویژه‌» داشته‌ که ۱۲ تای آنها همین ۱۲ نام ماه‌ها بوده است. هرگاه نام روز با نام ماه برابر می‌شد، آن روز را به افتخار آن ایزد جشن می‌گرفتند. جشن مهرگان، تیرگان، آذرگان و...

@iranzamin777✍️
@persianzoroastrians🔥
#جشن‌های_سالانه🌍
#جشن_شب_چله🍉

چرا می‌گوییم #چله؟
این جشن چه ریشه‌ای دارد؟

۱- یلدا واژه‌ای سریانی است که به معنای «تولد و زایش» است. سریانی زبانی باستانی از شاخه سامی و هم‌خانواده عربی است.
.
۲- اما زایش چه کسی را ما جشن می‌گیریم؟
«مهر» (میثره یا میترا) که ایزد «روشنایی و پیمان بوده است و پیشینه‌ای ۸ هزار ساله در فرهنگ و تمدن ایرانی دارد».
.
در اوستایی : 𐬨𐬌𐬚𐬭𐬋 / miθrō
در سانسکریت: mitra / मित्र
در هیتی: mītra / 𒈪𒀉𒊏
در پارسی هخامنشی: mithra /𐎷𐎰𐎼
در پهلوی اشکانی: 𐭌𐭉𐭄𐭓 / ‎mihr
.
۳- چرا آخرین شب پاییز؟
این شب بلندترین شب سال است. طبق علم نجوم و کیهان‌شناسی، از آغاز زمستان (یکم دی ماه) طول روزها بلند و بلندتر می‌شود، بدین معنی که چیره شدن روشنایی بر تاریکی است. یا به تعبیر ایرانیان باستان شب زایش ایزد مهر و مبارزه او با تاریکی و پلیدی است.
.
۴- چرا این جشن ایرانی با جشن کریسمس همزمان است؟
در دوره اشکانی آیین مهرپرستی به سرزمین‌های رومی گسترش پیدا می‌کند. پس از پاگیری مسیحیت در اروپا، بویژه در سوریه کنونی، به پیروی از میتراییسم زادروز مسیح در ۲۰ یا ۲۱ دسامبر (یکم دی ماه) جشن گرفته می‌شد. امروزه نشانه‌های بسیاری از میتراییسم در آیین مسیحیت به جا مانده است.
.
۵- نام اصلی آن در فرهنگ ایرانی «شب چله» است. اما چرا چله؟
واژه چله از دو بخش چل(چهل) + پسوند ه ساخته شده است و به یک دوره زمانی ۴۰ روزه اشاره داره مانند هفت+ه / سد+ه / پنج+ه / ده+ه / هزار+ه / و...
درباره این دوره ۴۰ روزه تفسیرهای گوناگونی وجود دارد و در فرهنگ و آیین ایرانی «چله زمستان و چله تابستان» که به شدت سرما و گرما اشاره دارند، بسیار معروف‌اند.
.
۶- جالبه بدانید که:
آغاز سال‌ نو در بسیاری از گاهشمارهای(:تقویم‌های) باستانی ایران در «فصل سرما» بوده است.
خود واژه سال از ایرانی‌ باستان sarda به معنی سرما گرفته شده است. در پارسی هخامنشی 𐎰𐎼𐎭 با خوانش θrda ثردَ به معنی سال بوده است. برای نمونه در سالنامه(:تقویم) هخامنشی آغاز سال برابر با ماه مهر و آغاز پاییز بوده است، که نام این ماه در سالنامه(:تقویم) هخامنشی باگیادیش (ماه یاد کردن از بغ، خدا) بوده است.

🔴برخی‌ها می‌کوشند، جشن چله را با یک داستان خیالی و بی‌ منبع به «چله کمان» ربط دهند، تا از این طریق بگویند غیرایرانی و اغوزی است. غافل از اینکه واژه «چله کمان» هم پارسی است و در فرهنگ عمید نوشته شده و آمده است که یعنی: چهل + لا، زه کمان که از پیچاندن چهل رشته باریک درست شده باشد.
✍️ #ایران‌زمین
.
#زمستان❄️ #دی🌨
#جشن_سالانه🌎 #شب_چله
#انار و #هندوانه🍉 ِی🍷
#مهر #میترا #اشوزرتشت
#خورشید #نور #روشنایی.

@Persianzoroastrians🔥
شب اورمزد آمد از ماه دی
ز گفتن بیاسای و بردار می🍷
✍️ #فردوسی

ﻣﯽﺳﺘﺎﯾﻢ آذر ﻣﺰدا را
ﻣﯽزداﯾﻢ ﺳﺮدی چله را
ﻣﯽشتابم ﻣﮋده ﻓﺮدا را.

بشود كه او(مهر) ما را يارى آيد
بشود كه او ما را پيروزى بخشد
بشود كه او ما را بهروزى دهد
بشود كه او ما را دادرس باشد.
✍️ #مهر_يشت

جشن شب چله آمد ز راه دوباره
ای دوست بگیر از اندوه کناره
فرهنگ توست جشن و شادمانی
بر پا کن خود آیین نیک نیاکانی.

چله نخست در که واپسین شب پاییز و نخستین روز زمستان است زایش و زادروز مهر (خورشید) است.
زایش و زادروز نور و روشنایی بر تاریکی و سیاهی گرامی باد.

#چله چیرگی روشنایی بر تاریکی‌ست.
#چله پیروزی نور بر سیاهی‌ست.

با آرزوى دوباره‌ی پيروزى روشنايى بر تاريكى در سرزمین کهن‌مان #ایران.

به امید پيروزى كاوه‌ها بر آژیدهاک‌های(:زهاک‌های) تاريک‌انديش تازی.

با آرزوی پیروزی ستمدیده‌گان بر ستمگران و ایرانیان بر تازیان.

به امید سرنگونی و نابودی خودکامگان و دیکتاتورها، چپاولگران و جنایتکاران، تبه‌کاران و تجاوزگران، یاوه‌گویان و خرافه‌گستران، سودجویان و سوداگران، وطن‌فروشان و خودفروشان، تجزیه‌طلبان و ایران‌ستیزان.
#شب_چله_شادباد🍉
@Persianzoroastrians🔥✍️
#دیگان، میوه چشم به‌راهی:

زمین را هنجاری است که بر بنیاد آن، هر شبانه روز را یک دور بر گرد خویش گردد و بدین‌سان به دیدگاه انسان خورشید بر گردونه مهر سوار و از خاور بدر آید.
امروز که سپیده سر زد و دیده انسان توانا به‌دیدن کف دست خویش شد، گاه‌هاون که سرآغاز روز در گاهشماری زرتشتی است، نوید بخش روز خجسته و ماه فرخنده‌ای گردید.

روزی که در پس خود ۲۷۰ روز دارد از روز بزرگ هستی‌بخش دانا و آغاز سال. ۲۷۰ که نشان از ۹ دارد که بنیاد دین است و زمان چشم به‌راهی و ۳۰ که نشان از روزهای ماه دارد به دین بهی.

روزی که ۲۵۱روز از #فروردین‌گان گذشته تا #شادی که آرمان فروهر #نیاکانمان بوده است را به‌ یاد داشته باشیم.

روزی که ۲۳۷روز از #اردیبهشت‌گان سپری شده تا #راستی و #عشق را به آتش #اهورا داده پاسبان باشیم.

روزی که ۲۰۴روز از #خردادگان گزراندیم تا به امید دستیابی به #دانش و #رسایی، تلاش نماییم.

روزی که ۱۶۷روز از #تیرگان گذشته تا با تیر #دانش، آزادگی #آرش را به‌ یاد آوریم.

روزی که ۱۴۳روز از #امردادگان گذشته تا #بی‌مرگی گیاه را بشناسیم و گشایش کنیم حساب #جاودانگی را.

روزی که ۱۱۷روز از #شهریورگان سپری شد تا حساب #جاودانگی را با سکه آزمون #اهورایی لبریز نماییم.

روزی که ۷۵روز از #مهرگان گزراندیم تا پایبند باشیم به‌ #مهر و #وفاداری و #عشق و دریابیم شوند بپاخیزی #کاوه و #فریدون را.

روزی که ۵۱روز از #آبان‌گان گذشته است تا آب د#انش را خوراکی برای #آتش عشق داشته باشیم.

روزی که ۲۲ روز از# آذرگان سپری شده است تا #آتش عشق را که نتیجه #دانش اندوزی و #مهرورزی است را نویدبخش امروز بدانیم که اورمزد و دی ماه فرا رسیده است و دی‌گان دمیده که روز با هستی‌بخش آغاز می‌گردد و ماه به دادار تا به هفته‌ای دیگر پرودگار آتش عشق باشد و هشته‌ای پس آن آفریدگار مهر و پیمان و هشته‌ای در پی آن برپاکننده وجدان بیدار. و از این رو است که دیگان را میوه نه ماه چشم به‌راهی از آغاز سال باید دانست که چون ۹ بنیاد دین را سپری نمودی و بر هر جشنی توشه‌ای از اندیشه و شناخت یافتی به‌ دیگان که آفریدگار آتش و وجدان و مهرورزی است، رسی که بدانی با اندیشه نیک و پاسداشت زمین، سالی دگر را بر این چرخه دیدار خواهی داشت.

✍️موبد دکتر #مهراب_وحیدی

#جشن_دی‌گان_گرامی_باد
@Persianzoroastrians🔥
ایرانیان زرتشتی
سنجش و مقایسه نام و معنی ماه‌های ایرانی و عربی(تازی) را ببینید و در پست زیر حتمن هم بخوانید👇 تا بهتر بدانید و آگاه باشید. @Persianzoroastrians🔥
بخوانید سنجش ماه‌های ایرانی و ماه‌های تازی(ع‌رب‌ی):
👇
امروز نگاهی می‌اندازیم به چمار(:معنی) نام ماه‌های ایران‌زمین و در فرهنگ ناب و آیین نیک نیاکان ایرانی‌مان‌. و معنی ماه‌های عربی، و اینکه بدانیم ماهی که در آن زاده شده‌ایم، معنی‌اش چیست:

۱- #فروردین
نیکوکار، پارسا. (فروردهای پاکان و فروهرهای پارسایان).
(( #جشن_فروردین‌گان ))

۲- #اردیبهشت
راستی، درستی، پاکی، بهترین هنجار.
(( #جشن_اردیبهشت‌گان ))

۳- #خرداد
رسایی، فرهیختگی، تندرستی.
(( #جشن_خردادگان ))

۴- #تیر
ستاره تیشتر، ایزد باران.
(( #جشن_تیرگان ))

۵- َمُرداد
بی‌مرگی، جاودانگی، پایندگی.
اما مُرداد به معنی مرگ و نیستی است.
(( #جشن_امرداگان ))

۶- #شهریور
شهریاری(پادشاهی)، کردار نیک. سرزمین آرزو شده.
(( #جشن_شهریورگان ))

۷- #مهر
مهرورزی، مهربانی، پیمان، دوستی، روشنایی
(( #جشن_مهرگان ))

۸- #آبان
آب‌های پاک و بی‌آلایش. ( ایزد بانوی آناهیتا ).
(( #جشن_آبان‌گان ))

۹- #آذر
آتش، ایزد نگاهبان آتش پاک.
(( #جشن_آذرگان ))

۱۰- #دی
دادار(اهوامزدا)، دانای آفریننده و آفریدگار.
(( #جشن_دی‌گان ))

۱۱- #بهمن
اندیشه نیک، منش پاک، خرد.
(( #جشن_بهمن‌گان ))

۱۲- #اسفند
عشق، شیدایی، پاکی، فروتنی، آرامش افزاینده، ایزدبانوی باروری و زایش.
(( #جشن_اسپندگان - #سپندارمزدگان ))
.
اینک شما ایراینان گرامی بخوانید معنی ماه‌های تازیان(اعراب عربستان خراب شده) را که افسوسمندانه بر ایران‌زمین کهن پرگهر اهورایی‌مان، سایه شوم افکنده‌ است:

🔴١- محرم: حرام 👈(جنگ و کشتار در این ماه حرام است).

🔴٢- صفر: تهی و خالی 👈(چپاول و غارت کاروان‌ها که خالی و تهی برمی‌گشتند).

🔴٣- ربیع‌الاوّل: 👈 ماده ربع از بهار.

🔴۴- ربیع‌الثانی: 👈 بهار از ماده ربع.

🔴۵- جمادی الاول: 👈 زمین خشک و سفت.

🔴۶- جمادی‌الثانی: 👈 سرما و یخبندان.

🔴٧- رجب: عظیم - تعظیم👈(در ماه رجب تازش و جنگ با کشتار و چپاول حرام است).

🔴٨- شعبان: شعبه 👈(جدایی و پراکندگی برای یافتن آب از بیابان‌های خشک و سوزان عربستان).

🔴٩- رمضان: 👈 ریگستان و گرمای سوزان. (سی روز گرسنگی و تشنگی در این ماه.(ماه بیماری‌زا).

🔴١٠- شوال: 👈بالا رفتن دم شترها برای سکس و جفت‌گیری.

🔴١١- #ذیقعده: 👈 نشستن برای دست کشیدن از جنگ.

🔴١٢- #ذیحجه: 👈 صاحب حج - زیارت کردن.
.
.
براستی که ماه‌های قمری تازی پر از ناآگاهی و نادانی و بی‌دانشی‌ است. ناگواری و سوگواری است، تاراج و غارت و کشتار است. شهوترانی‌ است. آسیب رسان و زیان‌ بار است.
و اینکه ماه‌های قمری تازیان، یازده روز کمتر از ماه‌های خورشیدی ایرانی ماست. و ماه‌های قمری تازیان در چرخش است. برای نمونه ماه محرم گاهی چله زمستان است گاهی در چله تابستان و...

✍️گردآوری و نگارنده:
@Persianzoroastrians🔥
#بهمن‌ماه_با_جشن‌هایش:
.
#جشن_بهمن‌گان، دوم بهمن به سالنامه خورشیدی و به ۲۶دی به گاهشمار مزدیسنی #وهومن_روز:

#جشن_بهمن‌گان جشنی در ستایش و گرامیداشت و پاسداشت جانوران می‌باشد.
#بهمن در اوستایی وُهومَنَه در پهلوی وَهمَن به معنی «اندیشه نیک و خرد» و یکی از امشاسپندان.
در این روز آشی به‌نام «آش بهمن‌گان» یا «آش دانگو» به‌گونه گروهی پخته می‌شده‌ که نام «دانگو/دانگی» برگرفته از همین سنت اشتراکی آن است.
.
پنجم بهمن #سپندارمز_روز.
پنج روز پیش از جشن سده و جشنی به نام «نوسره».
.
دهم بهمن #مهر_روز #جشن_سده🔥:
شامگاه این روز، هنگام جشن بزرگ «سَده/ سده‌سوزی» در چهلمین روزِ پس از چله(زایش خورشید) و سدمین روز پس از یکم آبان.
متون کهن جشن سده را در آبان‌روز از بهمن‌ماه و در چله زمستان دانسته‌اند که برابر با دهم بهمن‌ماه می‌شود.
جشن سده در بخش‌های گوناگون با نام‌های گوناگونی شناخته می‌شود.
در خراسان َرِه است.
در اراک #جشن چوپانان است.
در خمین ُردِه است.
در دلیجان َله‌هَله است.
در بدخشان تاجیکستان به‌نام خِرپَچار است.
در فراهان، سنگسرِ سمنان و جاهایی دیگر چهار روز پیش و پس از سده را چاروچار و سردترین شب‌ها می‌دانند که سده در میانه آن جای گرفته است. همچنین هنگام جشن و نمایش کوسه‌ ناقالدی که دو تن در کوچه‌ها به نوازندگی و سرودخوانی می‌پردازند.
یکی از این دو تن نقش کوسه و دیگری نقش «تَکِه/تگه» (بُز نر) را به‌دوش می‌گیرد. کوسه با پوشیدن جامه‌های خنده‌آور، دست و چهره خود را سیاه کرده و تکه پوست بزی با دو شاخ بر سر کشیده و دست و چهره خود را سپید می‌کند.
گاه پسر نوجوانی نیز در نقش زنِ کوسه به نمایش می‌پردازد. این مراسم در گیلان نیز با نام «آینه تکم» برگزار می‌شود.
این نمایش همانندی‌های فراوانی با «کوسه‌سواری»(یکم اسفند) و نیز عمو فیروز نوروزی دارد و بی‌گمان با آیین‌های «باران‌خواهی» در پیوند است. مهمترین شوند پیدایش این جشن، انجام آیین‌هایی نمادین برای کاستن از سختی سرما و نیز چهلمین زادروز خورشید است.
.
پانزدهم بهمن #دی_به_مهر_روز.
جشن میانه زمستان و گاهنباری فراموش شده که دلیل فراموشی آن دانسته نیست. با این وجود برخی دیگر از جشن‌های میانه زمستان، بازمانده‌ای از این گاهنبار هستند. همچنین آغاز سال نو در سالنامه‌های شمال‌‌ باختری هندوکش در افغانستان امروزی آغاز سال نو در سالنامه‌های محلی لرستان، بختیاری و کردستان به‌نام «وهار کردی». همچنین هنگام جشن مهرگان (میر ما / مهرماه)در گاه‌شمار تبری و نیز همین روزها، زمان برگزاری جشن «پیر شالیار / پیر شهریار» در «اورامانات» کردستان.
.
بیست‌ودوم بهمن #باد_روز.
جشنی به‌نام بادروزی یا کژین در گرامیداشت باد در اوستایی واتَه و ایزد نگاهبان آن با همین نام که از بزرگ‌ترین ایزدان ایرانی در باورهای «زَروانی/ زُروانی» به‌شمار می‌رفته است.
کوشیار گیلانی در «زیج جامع» از آن با نام باذوره یاد کرده‌ است. این جشن نیز با بازار همگانی همراه بوده و در آن روز ریسمان‌هایی از نخ هفت‌رنگ را به آغوش باد می‌سپرده‌اند.

بیست‌وپنجم بهمن #ارد_روز.
برابر ۱۳ یا ۱۴ فوریه و جشن آتش ارمنیان به‌نام «دِرِندِز».

سی‌ام بهمن #انارام_روز.
جشن آبریزگان دیگری که با نام «آفریجگان» نیز شناخته شده‌ است. همچنین هنگام جشن مهرگان (میر ما) در سالنامه دَیلمی و در گیلان.

#جشن_بهمن‌گان و #جشن_سده بر همه‌ی شما ايرانيان تبارمند خجسته و فرخنده باد.

@Persianzoroastrians🔥
نام روزهای ماه در ایران باستان و گاهشمار زرتشتی.
در سالنامه مزدیسنی(زرتشتی) هر ماه دارای ۳۰روز است و هر روز هم نام ویژه‌ای دارد و همین‌گونه گُلی که نماد آن روز است.

۱- نخستین روز هر ماه #اورمزد نام دارد. اورمزد کوتاه شده اهورامزداست که به معنی دانش بیکران هستی‌مند می‌باشد.
#گل_مورد(مورت) نماد روز اورمزد است.

۲- دومین روز هر ماه #وهومن نام دارد. هومن یا وهمن در پارسی امروزه بهمن شده که به معنی اندیشه نیک و خرد است.
#گل_یاسمن نماد روز وهومن است.
گل یاسمن سپید و همین‌گونه خروس سپید، نماد #جشن_بهمن‌گان نیز هست.

۳- سومین روز هر ماه #اردیبهشت نام دارد. اردیبهشت به معنی بهترین راستی است.
#گل_مرزنگوش نماد روز اردیبهشت‌ است.
گل مرزنگوش، نماد #جشن_اردیبهشت‌گان نیز هست.

۴- چهارمین روز هر ماه #شهریور نام دارد و شهریور به معنی شهریاری نیرومند و مینویی است.
🌿 #گل_ریحان نماد روز شهریور است.

۵- پنجمین روز هر ماه #سپندارمزد نام دارد. سپندارمزد به معنی فروتنی پاکدلی عشق و آرامش است.
#گل_بیدمشک نماد روز سپندارمزد است.

۶- ششمین روز هر ماه #خورداد نام دارد و خورداد یا خرداد به معنی فرهیختگی و رسایی است.
#گل_سوسن نماد روز خورداد است.
گل سوسن، نماد #جشن_خردادگان نیز هست.

۷- هفتمین روز هر ماه #امرداد نام دارد که امرداد به معنی بی‌مرگی و جاودانگی است.
#گل_زنبغ نماد روز اَمرداد است.
گل زنبق، نماد #جشن_امردادگان نیز هست.

۸- هشتمین روز هر ماه #دی_به‌آذر نام دارد که دیبه‌آذر آفریدگار آتش است.
#گل_بادرنگ نماد روز دی‌به‌آذر است.
گل بادرنگ،(کاردک، شنبلید)، نماد #جشن_دیگان نیز هست.

۹- نهمین روز هر ماه #آذر نام دارد و آذر به معنی ‌آتش است.
#گل_آفتابگردان نماد روز آذر است.

۱۰- همین روز هر ماه #آبان نام دارد که آبان آب است.
#گل_نیلوفر نماد روز آبان است.
گل نیلوفر آبی، نماد #جشن_آبان‌گان نیز هست.

۱۱-یازدهمین روز هر ماه #خور نام دارد که خور خورشید است.
#گل_مرو_سپید نماد روز خور است.

۱۲- دوازدهمین روز هر ماه #ماه نام دارد که کره ماه است.
#گل_نرگس نماد روز ماه است.

۱۳- سیزدهم روز هر ماه #تشتر(تیر) نام دارد. تشتر ایزد باران‌زا و نام ستاره‌ای در آسمان است.
#گل_بنفشه نماد روز تیر(تشتر) است.
گل بنفشه، نماد #جشن_تیرگان نیز هست.

۱۴- چهاردهمین روز هر ماه #گوش نام دارد و گوش در اینجا به معنی گیتی، جهان و هستی است.
#گل_میزروس(گل سیر) نماد روز گوش است.

۱۵- پانزدهم روز هر ماه #دی_به‌مهر نام دارد. دی‌به‌مهر به معنی آفریدگار روشنایی و خورشید است.
#گل_کاردک نماد روز دی‌به‌مهر است.

۱۶- شانزدهم روز هر ماه #مهر نام دارد. مهر به معنی پیمانداری، مهربانی و مهرورزی است.
#گل_همیشه_بشکفته نماد روز مهر است.
گل همیشه بشکفته، نماد #جشن_مهرگان نیز هست.

۱۷- هفدهمین روز هر ماه #سروش نام دارد. سروش به معنی ندا و پیام درونی است.
#گل_خیری_سرخ نماد روز سروش است.

۱۸- هجدهمین روز هر ماه #رشن نام دارد و رشن به معنی دادگری است.
#گل_نسترن نماد روز رشن است.

۱۹- نوزدهمین روز هر ماه #فروردین نام دارد. فروردین برگرفته از واژه فروهر است که به معنی نیروی پیشرو است.
#گل_بستان‌افروز(تاج خروس) نماد روز فروردین است.
گل بستان‌افروز نماد #جسن_فرودین‌گان نیز هست.

۲۰- بیستمین روز هر ماه #ورهرام نام دارد. ورهرام(بهرام) به معنی پیروزی است.
#گل_سنبل نماد روز ورهرام است.

۲۱- بیست‌ویکمین روز هر ماه #رام نام دارد. رام به معنی رامش و شادمانی است.
#گل_خیری_زرد نماد روز رام است.

۲۲- بیست‌ودوم روز هر ماه #باد نام دارد که هواست.
#گل_بادرنگ_بویه نماد روز باد است.

۲۳- بیست‌وسومین روز هر ماه #دی_به‌دین نام دارد. دیبهدین به معنی آفریدگار دین دینا است.
#گل_شنبلیله نماد روز دی‌به‌دین است.

۲۴- بیست‌و‌چهارمین روز هر ماه #دین نام دارد. دین که به معنی دیدن و دانستن و بینش درونی یا وجدان آگاه است.
#گل_صدبرگ نماد روز دین است.

۲۵- بیست‌وپنجم روز هر ماه #ارد نام دارد. ارد به معنی خواسته و دارایی است.
#گل_همیشه_بهار نماد روز اَرد است.

۲۶- بیست‌وششمین روز هر ماه #اشتاد نام دارد. ارشتاد به راستی است.
#گل_آلاله نماد روز اشتاد است.

۲۷- بیست‌وهفتمین روز هر ماه #آسمان نام دارد. آسمان که سپهر است و فضا.
#گل_هوم_سپید نماد روز آسمان است.

۲۸- بیست‌وهشتم روز هر ماه #زامیاد نام دارد. زامیاد به معنی زمین است.
#گل_اسپرغم نماد روز زامیاد است.
گل شاه‌اِسپَرغم(نازبو)، نماد #جشن_شهریورگان نیز هست.

۲۹- بیست‌ونهم روز هر ماه #مانتره_سپنت نام دارد. مانتره سخن اندیشه برانگیز است آرمان و عشق سپنت است.
#گل_زعفران نماد روز مانتره سپنت است.

۳۰- سی‌ام روز هر ماه نیز #انارام نام دارد. انارم به معنی روشنایی بی‌پایان است.
#گل_مرداردشیران نماد روز انارم است. این گل از گونه‌های بو مادران است.
@Persianzoroastrians🔥✍️
❇️ آشنایی با گاهشمار #اوستایی و چگونگی محاسبه تاریخ دقیق #جشن‌های_ماهانه با پسوند #گان:

در سالنامه و گاهشمار باستانی ایران‌زمین(گاهشمار اوستایی)، همانگونه که امروزه هر ماه از سال دارای نامی ویژه است، هر روز از ماه نیز نام ویژه‌ی خود را داشته است و آن روز نه با شماره، بلکه با آن نام خوانده می‌شده است.
ترتیب روزها در گاهشمار اوستایی به گونه‌ی زیر است:
۱- #اورمزد ۲- #بهمن ۳- #اردیبهشت ۴- #شهریور ۵- #سپندارمز ۶- #خرداد ۷- #امرداد ۸- #دی‌به‌آذر ۹- #آذر ۱۰- #آبان ۱۱- #خور ۱۲- #ماه ۱۳- #تیر ۱۴- #گوش ۱۵- #دی‌به‌مهر ۱۶- #مهر ۱۷- #سروش ۱۸- #رشن ۱۹- #فروردین ۲۰- #بهرام ۲۱- #رام ۲۲- #باد ۲۳- #دی‌به‌دین ۲۴- #دین ۲۵- #ارد ۲۶- #اشتاد ۲۷- #آسمان ۲۸- #زامیاد ۲۹- #مانتره‌سپند ۳۰- #انارام
نام این ۳۰روز برگرفته از نام‌های #اهورامزدا، امشاسپندان و ایزدان در دین مزدیسنا می‌باشد.

چنانچه پیداست شمار این روزها به ۳۰ می‌رسیده است زیرا گاهشمار اوستایی دربرگیرنده‌ی۱۲ماه ۳۰روزه بوده است و به وارون گاهشمار کنونی کشور، هیچ ماه ۳۱روزه یا ۲۹روزه‌ای در آن وجود نداشته است. پس، از آنجایی که سال خورشیدی دارای ۳۶۵روز است اما ۱۲ ماه ۳۰روزه تنها ۳۶۰روز را دربر می‌گیرد (12×30=360)، پس در گاهشمار اوستایی، ۵روز باقی‌مانده را پنجه‌ی #گاتابیو می‌نامند و آن را در پایان هر سال جای داده و جزو هیچ یک از ماه‌های سال نمی‌دانند.

نام پنج روز گاتابیو:
۱- اَهونَوَد ۲- اُشتَوَد ۳- سِپَنتمَد ۴- وُهوخشَترَ ۵- وَهیشتوئیشت (نام این پنج روز برگرفته از نام پنج بخش گات‌ها، سروده‌های #اشوزرتشت می‌باشد.

حال آنکه در این گاهشمار، جشن‌هایی با پسوند #گان وجود دارند که به فراخور یکی شدن نام روز و ماه برگزار می‌شوند. مانند جشن‌های تیرگان (روز تیر از ماه تیر) و مهرگان (روز مهر از ماه مهر) و...
اگر یکبار دیگر به فهرست نام روزها بنگرید، خواهید دید که تیر روز سیزدهم و مهر روز شانزدهم هر ماه در گاهشمار اوستایی‌ست.

حال تیرگان بر پایه‌ی گاهشمار اوستایی چندمین روز سال است؟
30 + 30 + 30 + 13 = 103
.
حال نکته اینجاست که 103اُمین روز سال در گاهشماری کنونی کشور نه برابر با ۱۳ تیر بلکه برابر با ۱۰ تیر می‌باشد. چرایی‌اش نیز ۳۰روز بودن همه‌ی ماه‌ها در گاهشمار اوستایی اما ۳۱روزه بودن ۶ماه نخست سال در گاهشمار کنونی کشور است.
31 + 31 + 31 + 10 = 103
.
پس جشن تیرگان برابر است با 103اُمین روز سال یعنی روز تیر از ماه تیر در گاهشمار باستانی و دهمین روز از چهارمین ماه در گاهشمار کنونی کشور. با این همه، افسوسمندانه برخی گرامیان بدون نگرش به این دگرگونی‌ها و تفاوت‌ها در میان دو گاهشمار یادشده، جشن‌های ماهانه با پسوند #گان را 1 تا 6 روز دیرتر شادباش می‌گویند و این چنین موجب آشفتگی گاهشماری و عدم یکپارچگی در برگزاری این جشن‌های کهن ملی می‌شوند.

اینک، تاریخ درست این جشن‌ها بر پایه‌ی گاهشمار کنونی کشور را در زیر می‌آورم که البته با یک حساب سرانگشتی، مانند محاسبه‌ی بالا تشخیص‌پذیراند:

جشن فروردین‌گان👈نوزدهم فروردین ماه.
جشن اردیبهشت‌گان👈دوم اردیبهشت ماه (نه ۳ اردیبهشت).
جشن خردادگان👈چهارم خرداد ماه (نه ۶´خرداد).
جشن تیرگان👈دهم تیر ماه (نه ۱۳).
جشن امردادگان👈سوم امرداد ماه (نه ۷).
جشن شهریورگان👈سی‌ام امرداد ماه (نه ۴ شهریور).
جشن مهرگان👈دهم مهر ماه (نه ۱۶ مهر).
جشن آبان‌گان👈چهارم آبان ماه (نه ۱۰ آبان).
جشن آذرگان👈سوم آذر ماه (نه ۹ آذر).
جشن دی‌گان👈بیست‌وپنجم آذر ماه و ۲، ۹و ۱۷دی ماه (نه ۱، ۸، ۱۵ و۲۳دی).
جشن بهمن‌گان👈بیست‌وششم دی ماه (نه ۲ بهمن).
جشن اسپندگان(سپندارمزگان)👈بیست‌ونهم بهمن ماه (نه ۵ اسپند).

با نگرش به آنچه گفته شد بهتر است برای اشتباه گرفته نشدن روزهای گاهشمار اوستایی با گاهشمار رسمی کنونی کشور از شماره‌ی روزها تنها برای گاهشمار رسمی بهره بگیریم و روزهای گاهشمار اوستایی را تنها با نام ویژه‌ی خود بخوانیم. برای نمونه: جشن مهرگان، روز مهر از ماه مهر، برابر با ۱۰مهر.

👇ادامه‌اش👇
امروز سه‌شنبه #دهم_مهر_ماه
برابر با #روز_مهر از ماه مهر به سال۳۷۶۲ مزدیسنی است و در این روز خجسته #جشن_مهرگان را در پیش‌رو داریم💚

#جشن_مهرگان پس از #جشن_نوروز دومین جشن بزرگ در #ايران‌زمین_کهن_پرگهر هورایی‌مان است🤍

در جشن مهرگان یکی از نیایش‌های که سروده می‌شود مهر نیایش از خرده اوستاست.❤️

برگردان بخشی از این سرود که کوتاه شده مهریشت از سروده‌های کهن و یادگار آیین مهر می‌باشد، چنین است:
می‌ستاییم
مهر پیوندگار جان و جهان را،
که راست گفتار و پر آواز است،
بسیار شنوا و بسیار بینا است،
خوش پیکر و بلند بالا و دوربین نیرومند و بی‌خواب و همیشه بیدار است.
می‌ستاییم
مهر پیرامون کشور،
مهر درون کشور، مهر بیرون کشور
مهر بالای کشور، مهر پایین کشور،
مهر پیشاپیش کشور و مهر پسین کشور،
و مهر هستی‌بخش بلند پایه جاودان پاک را با برسم از درخت چیده.
می‌ستاییم ستارگان را،
ماه و خورشید را،
و مهر همه کشورها و کشور مدار را
برای فروغ و شکوهی که مهر، پیوندگار جان و جهان دارد
و برای آرامش و به نشینی که به ایران شهر می‌بخشد.
می‌ستاییم مهر را، مهر پیوندگار جان و جهان را.
بشود که مهر برای یاری ما آید
بشود که مهر برای به کامی ما آید
بشود که مهر برای شادمانی ما آید
بشود که مهر برای آمرزش ما آید
بشود که مهر برای تندرستی ما آید
بشود که مهر برای نیرومندی ما آید
بشود که مهر برای آسودگی ما آید
بشود که مهر برای پاکی ما آید

#جشن_مهرگان
#مهرگان نماد نخستین همبستگی ملی ایرانیان است.
#مهرگان نماد چیرگی بر ستمگران و دیکتاتورها است.
#مهرگان نماد جنبش آزادی‌خواهی‌ و رهایی‌ است.
#مهرگان نماد برابری و دادگری و دادگستری‌ است.
#مهرگان نماد پیدایش ملت و شناسه(:هویت) ملی‌ است.
#مهرگان جشن فرهنگی و کشاورزی‌ نیز در ایران‌زمین کهن هست.
#مهرگان خاستگاه اصلی پیدایش کشور و کشوری به‌نام ایران است.
#مهرگان نماد برقراری نخستین درفش(:پرچم) بدست ایرانیان در جهان است.
#جشن_مهرگان نخستین جشن استقلال و برقراری فرمانروایی(:حکومت) فرهنگی و دانشی(:علمی)، هم در ایران و هم در جهان است.

امید است مهر امسال مهری باشد همچون مهر #کاوه_آهنگر تا در #ایران‌زمین کهن پرگهر اهورایی‌مان بر دیکتاتورها، زورگویان، ستمگران، غارتگران، ویرانگران، دروغگویان، فریبکاران، خرافه‌پرستان و بر جنایتکاران تازی پیروز گردیم💪

آری،
امروز دهم #مهر ماه، روز #مهر از ماه #مهر می‌باشد و در این روز خجسته جشن #مهرگان را برگزار می‌کنیم.
جشنی که ‌هم ماهانه هست و سالانه.

#جشن_مهرگان، که پس از #جشن_نوروز دومین جشن بزرگ کشورمان #ایران است، جزو جشن‌های سالانه ایرانی‌مان نیز به شمار می‌رود.

#جشن_مهرگان
حماسه #کاوه_آهنگر.
#کاوه_آهنگری دلاور مردی ایرانی که در برابر ستمگر ایستاد و او را سرنگون کرد و آزادی و داد و دادگری به ارمغان آورد.

#جشن_مهرگان
پیروزی ستمدیده بر ستمگر است.

#جشن_مهرگان
پیروزی آزادی بر دربند و گرفتاری است.

#جشن_مهرگان
پیروزی روشنایی بر تاریکی است.

#جشن_مهرگان
پیروزی دادگری بر بیدادگری است.

#جشن_مهرگان
پیروزی مهر بر بی‌مهری است.

#جشن_مهرگان
پیروزی آبادانی بر ویرانی است.

#جشن_مهرگان
جشن کاشت است. جشن کشاورزی است.

#جشن_مهرگان
جشن فرهنگی است. جشن بن و شناسه ملی‌ است.

#جشن_مهرگان بر همه‌ی هم‌میهنان آزادی‌خواه و هر آن‌کس که به ایران‌زمین کهن پرگهر‌مان عشق می‌ورزد دارد فرخنده باد.

#جشن_مهرگان بر ایرانیانی که به فرهنگ ناب، تمدن بزرگ، تاریخ کهن، آیین نیک نیاکان ایرانی‌مان و استوره‌های ملی‌مان می‌بالند خجسته باد🔥🍷

#جشن_مهرگان و پیروزی دلاورمرد و استوره‌ ایران‌زمین #کاوه_آهنگر بر آژیدهاک(:ضحاک) ستمگر تازی، گرامی باد🍷💚🤍❤️

#کاوه_آهنگر💚
#فریدون_شاه🤍
#ایران_زمین_کهن❤️

@Persianzoroastrians 🔥✍️
#باز_مهر_می‌رسد سروده‌ی خویش را به ملت سرافراز ایران پيشكش می‌كنم.
❤️🔥❤️
#مهر #آب و #آیینه

مهر آمد تا که مهر افزون شود
هرچه جز مهر از دلت بیرون شود

سینه بگشا، مهر را در سینه گیر
درس مهر از آب و از آیینه گیر

پاک باش و پاکی افزا همچو آب
نوش کن با کام جانت، نور ناب

هم گل و هم خار را سیراب کن
سالم و بیمار را سیراب کن

هم گل و هم خار، اندر تشنگی
آب را دادند دست بندگی

درس دیگر را هم از آیینه گیر
درس از این همخانه‌ی دیرینه گیر

صاف و صیقل خورده و بی‌ادعا
از سیاهی‌های خودبینی رها

خود نمی‌بیند که دیگر بین شود
با عبور از خویش مهر آیین شود

زشت و زیبا در برًش یکسان بوَد
جلوه گاه روی این و آن بوَد

خود نمی‌بیند که خود را گم کند
قاضی خوب و بد مردم کند

مهر آمد تا که خود را گم کنیم
عشق را ارزانی مردم کنیم

گر دلی با قهرِ مردم خو کنَد
شعله‌ی نفرت در آن سوسو زنَد

حفره‌ای از دوزخ پنهانی است
گفته و اندیشه‌اش شیطانی است

نیک دانی کز چه ای عالی جناب
بوی گُل می‌آید از ظرف گلاب؟

چند روزی شد چو با گُل همنشین
بوی گُل بگرفته آن ظرف گِلین

مهر را کن همنشین سینه‌ات
عشق را همخانه‌ی دیرینه‌ات

تا اهورا مانده، اهریمن چرا؟
سینه از قهر و غضب گلخن چرا؟

با امید تابش خورشید مهر
سینه را کن خانه‌ی امید مهر

✍️استاد #مصطفا_بادكوبه‌ای

@Persianzoroastrians🔥
خوان یا سفره‌ی مهرگانی به رنگ ارغوانی است و میوه‌های سرخ‌رنگ و گوناگون در آن می‌چینند. در ایران کهن چند شاخه از درختان گز، هوم و مورد در آن می‌گذاشتند. گل همیشه شکفته در میان خوان بود و پیرامونش را با گل‌های دیگر می‌آراستند. آتشدان یا کندیل(:شمع)، شیرینی و خوشبوکننده‌ای چون گلاب نیز در آن یافت می‌شد.

خوراکی‌های جشن مهرگان نوشیدنی گیاه هوم و نانی بود که از آرد هفت گیاه گندم، جو، نَرسَک(:عدس)، برنج، ماش، نخود و ارزن پخته می‌شد. اکنون آن هفت گیاه در خوان مهرگانی نهاده می‌شود. در آتشدان‌ها اسپند و زفران(زعفران) و انبر(عنبر) می‌ریختند تا هوا خوش‌بو باشد.

#مهر_ ماه #جشن_مهرگان
@AdabSar
@Persianzoroastrians🔥