اسلام تازشگر ستمگر دد بیابانی تازیان باعث عقب ماندگی، تباهی و ویرانی کشورمان ایران شده است از همان آغاز تازش به سرزمین عزیزمان ایران تا به کنون.
حکومت ستمگر، غارتگر ویرانگر و جنایتکار اسلامی نیز باعث فرومایگی ویرانی تباهی کشورمان و بدنامی بی‌آبرویی ایران و ایرانی در جهان شده است.
از همان زمانی که اسلام تازشگر تازیان به کشورمان ایران تاخته است:
#آزادی و #شادمانی سرکوب شد.
#آبادانی و #پیشرفت ناپدید شد.
#برابری و #دادگری گریخت.
#ریشه و #هویت گم شد.
#شکوه و #بزرگی رفت.
#ارزش و #اعتبار رفت.
#آبرو و #حیثیت رفت.
#علم و #دانش رفت.
#عقل و #خرد رفت.
#فن و #هنر رفت.
#مهرورزی رفت.
#عشق رفت.
#و...
به امید اینکه روزی همه را به سرزمین عزیزمان ایران بازگرادنیم.
باری،
به امید آگاهی و دانایی و خردمندی روز افزون ایرانیان
@Persianzoroastrians🔥✍️
حکومت ستمگر، غارتگر ویرانگر و جنایتکار اسلامی نیز باعث فرومایگی ویرانی تباهی کشورمان و بدنامی بی‌آبرویی ایران و ایرانی در جهان شده است.
از همان زمانی که اسلام تازشگر تازیان به کشورمان ایران تاخته است:
#آزادی و #شادمانی سرکوب شد.
#آبادانی و #پیشرفت ناپدید شد.
#برابری و #دادگری گریخت.
#ریشه و #هویت گم شد.
#شکوه و #بزرگی رفت.
#ارزش و #اعتبار رفت.
#آبرو و #حیثیت رفت.
#علم و #دانش رفت.
#عقل و #خرد رفت.
#فن و #هنر رفت.
#مهرورزی رفت.
#عشق رفت.
#و...
به امید اینکه روزی همه را به سرزمین عزیزمان ایران بازگرادنیم.
باری،
به امید آگاهی و دانایی و خردمندی روز افزون ایرانیان
@Persianzoroastrians🔥✍️
محرم، ماه تازی ماه عقب‌افتادگی ایرانیان:
باز این ماه مزخرف عربی آمد. باز این ماه سراسر بدبختی و سیه روزی سر و کله‌اش پیدا شد. ماه فرومایگی. ماهی که مانند دیگر ماه‌های تازیان هر ساله میچرخد و امسال در چله گرماگرم تابستان افتاده است.
ماه تازی که چهره زیبای کشورمان ایران را سیاه و تیره و تار می‌کند. غرق در عزا و ماتم برای اعراب دد تازشگر می‌کند. مردم ایران را از کار و زندگی می‌اندازد. از شور و نشاط زندگی می‌کاهد. از سرور و شادمانی می‌اندازد. و از امید به زندگی در این دنیای واقعی دور می‌کند.
ماه محرمی که حکایت از غم و اندوه دارد. پریشانی و افسردگی به همراه دارد. خاک به سر کردن و گل مالیدن دارد. بر شانه و سینه کوفتن و بر سر کوبیدن دارد. خودزنی و خودآزاری و خودآسیبی دارد. کشتار و خونریزی داد.
در این ماه عربی بیش از هر ماه تازی دیگری عرب پرستی و دشمن پرستی میان بخشی از ایرانیان به اوج خود میرسد. مردمی که هیچ آگاهی درباره مکتب و مذهب بیگانه‌ای که بر سرزمین‌شان تاخته و جنایت‌ها کرده ندارند. و نمی‌خواهند هم که داشته باشند. اگر بدانند یا منافع‌شان در خطر است یا عقاید پوچ‌شان که ملایان دروغگوی اهریمن و آخوندهای شالاتان مفتخور در کله‌شان کرده فرو می‌ریزد و آنچه از بزرگ‌ترهایشان به ارث رسیده عریان میشود. شاید هم این ترس است که بر آنان چیره شده و جرات اندیشیدن هم ندارند.
آخه یکی نیست به تو مسلمان احمق از نوع شعیه بگوید: اگر امام‌حسین عرب تو شهید شده و جایش در بهشت است، او که با هفتاد حوری همیشه باکره پس از مرگش دارد عشق و حال می‌کند. و یک لیوان خود را به جوی شراب که در بهشت جاری‌ست میزند و می‌نوشد. آن یکی لیوان خود را هم به جوی عسل میزند و می‌خورد. آلت مبارکشان را هم که درون آلت هفتاد حوری هشتاد متری مو بورِ چشم روشنِ سپید پوست است. همین‌گونه درون سوراخ باسن غلامان(پسربچه‌ها) است که دوروبرش هستند.
با این حساب پس تو دیگر چه مرگت هست که بر سر و سینه‌ات می‌زنی؟! زر و زار می‌زنی؟! ناله و گریه می‌کنی؟! یقه پاره می‌کنی؟! خودت را جر می‌دهی؟! و...
امام‌حسین‌عرب در جهنم که نیست خودت را پاره می‌کنی. پس این خرافات و کارهای زشت برای چیست؟!
اگر نمی‌دانی بدان که امام‌حسین‌تازی تو با پسر عموهایش بخاطر زنی سر زنی بنام ارینب و سر مال و منال و از همه مهمتر بر سر قدرت و خلافت و حکومت بدست گرفتن درگیر شد. از آنجایی هم که پست و پلید بود زنان و کودکان را سپر بلا کرد. و پس از کشته سدنش نیز یزید با خانواده‌اش به خوبی رفتار کرد. جا و مکان داد. پول و خوراک داد و...
حسین مظهر انسانیت و آزادگی‌ست؟؟؟!!!
کدام آزادی و آزادگی؟؟؟
کدام انسانیت و آدمیت؟؟؟
کودن نباش.
آخوندهای اهریمن شالاتان مفتخور، فریبت دادند. گولت زدند و...
باری،
اسلام تازشگر ستمگر دد بیابانی تازیان باعث عقب ماندگی، تباهی و ویرانی کشورمان ایران شده است از همان آغاز تازش به سرزمین عزیزمان ایران تا به کنون.
حکومت ستمگر، غارتگر ویرانگر و جنایتکار اسلامی نیز باعث فرومایگی ویرانی تباهی کشورمان و بدنامی بی‌آبرویی ایران و ایرانی در جهان شده است.
از همان زمانی که اسلام تازشگر تازیان به کشورمان ایران تاخته است:
#آزادی و #شادمانی سرکوب شد.
#آبادانی و #پیشرفت ناپدید شد.
#برابری و #دادگری گریخت.
#ریشه و #هویت گم شد.
#شکوه و #بزرگی رفت.
#ارزش و #اعتبار رفت.
#آبرو و #حیثیت رفت.
#علم و #دانش رفت.
#عقل و #خرد رفت.
#فن و #هنر رفت.
#مهرورزی رفت.
#عشق رفت.
#و...
به امید اینکه روزی که همه اینها را به سرزمین عزیزمان ایران برگرادنیم.
باری،
به امید آگاهی و دانایی و خردمندی روز افزون ایرانیان
@Persianzoroastrians🔥✍️
باز این ماه مزخرف عربی آمد. باز این ماه سراسر بدبختی و سیه روزی سر و کله‌اش پیدا شد. ماه فرومایگی. ماهی که مانند دیگر ماه‌های تازیان هر ساله میچرخد و امسال در چله گرماگرم تابستان افتاده است.
ماه تازی که چهره زیبای کشورمان ایران را سیاه و تیره و تار می‌کند. غرق در عزا و ماتم برای اعراب دد تازشگر می‌کند. مردم ایران را از کار و زندگی می‌اندازد. از شور و نشاط زندگی می‌کاهد. از سرور و شادمانی می‌اندازد. و از امید به زندگی در این دنیای واقعی دور می‌کند.
ماه محرمی که حکایت از غم و اندوه دارد. پریشانی و افسردگی به همراه دارد. خاک به سر کردن و گل مالیدن دارد. بر شانه و سینه کوفتن و بر سر کوبیدن دارد. خودزنی و خودآزاری و خودآسیبی دارد. کشتار و خونریزی داد.
در این ماه عربی بیش از هر ماه تازی دیگری عرب پرستی و دشمن پرستی میان بخشی از ایرانیان به اوج خود میرسد. مردمی که هیچ آگاهی درباره مکتب و مذهب بیگانه‌ای که بر سرزمین‌شان تاخته و جنایت‌ها کرده ندارند. و نمی‌خواهند هم که داشته باشند. اگر بدانند یا منافع‌شان در خطر است یا عقاید پوچ‌شان که ملایان دروغگوی اهریمن و آخوندهای شالاتان مفتخور در کله‌شان کرده فرو می‌ریزد و آنچه از بزرگ‌ترهایشان به ارث رسیده عریان میشود. شاید هم این ترس است که بر آنان چیره شده و جرات اندیشیدن هم ندارند.
آخه یکی نیست به تو مسلمان احمق از نوع شعیه بگوید: اگر امام‌حسین عرب تو شهید شده و جایش در بهشت است، او که با هفتاد حوری همیشه باکره پس از مرگش دارد عشق و حال می‌کند. و یک لیوان خود را به جوی شراب که در بهشت جاری‌ست میزند و می‌نوشد. آن یکی لیوان خود را هم به جوی عسل میزند و می‌خورد. آلت مبارکشان را هم که درون آلت هفتاد حوری هشتاد متری مو بورِ چشم روشنِ سپید پوست است. همین‌گونه درون سوراخ باسن غلامان(پسربچه‌ها) است که دوروبرش هستند.
با این حساب پس تو دیگر چه مرگت هست که بر سر و سینه‌ات می‌زنی؟! زر و زار می‌زنی؟! ناله و گریه می‌کنی؟! یقه پاره می‌کنی؟! خودت را جر می‌دهی؟! و...
امام‌حسین‌عرب در جهنم که نیست خودت را پاره می‌کنی. پس این خرافات و کارهای زشت برای چیست؟!
اگر نمی‌دانی بدان که امام‌حسین‌تازی تو با پسر عموهایش بخاطر زنی سر زنی بنام ارینب و سر مال و منال و از همه مهمتر بر سر قدرت و خلافت و حکومت بدست گرفتن درگیر شد. از آنجایی هم که پست و پلید بود زنان و کودکان را سپر بلا کرد. و پس از کشته سدنش نیز یزید با خانواده‌اش به خوبی رفتار کرد. جا و مکان داد. پول و خوراک داد و...
حسین مظهر انسانیت و آزادگی‌ست؟؟؟!!!
کدام آزادی و آزادگی؟؟؟
کدام انسانیت و آدمیت؟؟؟
کودن نباش.
آخوندهای اهریمن شالاتان مفتخور، فریبت دادند. گولت زدند و...
باری،
اسلام تازشگر ستمگر دد بیابانی تازیان باعث عقب ماندگی، تباهی و ویرانی کشورمان ایران شده است از همان آغاز تازش به سرزمین عزیزمان ایران تا به کنون.
حکومت ستمگر، غارتگر ویرانگر و جنایتکار اسلامی نیز باعث فرومایگی ویرانی تباهی کشورمان و بدنامی بی‌آبرویی ایران و ایرانی در جهان شده است.
از همان زمانی که اسلام تازشگر تازیان به کشورمان ایران تاخته است:
#آزادی و #شادمانی سرکوب شد.
#آبادانی و #پیشرفت ناپدید شد.
#برابری و #دادگری گریخت.
#ریشه و #هویت گم شد.
#شکوه و #بزرگی رفت.
#ارزش و #اعتبار رفت.
#آبرو و #حیثیت رفت.
#علم و #دانش رفت.
#عقل و #خرد رفت.
#فن و #هنر رفت.
#مهرورزی رفت.
#عشق رفت.
#و...
به امید اینکه روزی که همه اینها را به سرزمین عزیزمان ایران برگرادنیم.
باری،
به امید آگاهی و دانایی و خردمندی روز افزون ایرانیان
@Persianzoroastrians🔥✍️
Forwarded from ایرانیان زرتشتی
#عشق_راستین
در #ولنتاین_اروپایی‌ها
یا
در #سپندارمزگان_ایرانی‌ها؟
به✍️ بانو #آناهید_خزیر
چند سالی است كه برخی از جوانان ایرانی روز ۲۵بهمن را كه غربی‌ها به‌نام ولنتاین می‌شناسند و روز مهرورزی نام‌گزاری كرده‌اند، با هیاهو و جنجالی غیر متعارف جشن می‌گیرند و با خریدن كادو و هدیه‌های رنگارنگ، مهر و دلبستگی عاطفی خود را كوركورانه و به تقلید از اروپایی‌ها، ابراز می‌كنند. غافل از اینكه نیاكان ایرانی ما بسیار بهتر و پیش‌تر از غربی‌ها می‌دانستند كه در چه روزی و به چه مناسبتی مهر و دلبستگی به یكدیگر را پاس بدارند و جشن بگیرند.
از همه‌ی اینها گزشته ولنتاین تاریخچه كامل و دقیقی ندارد و هركس درباره‌ی آن چیزی می‌گوید آنقدر كه افسانه و تاریخ درهم آمیخته میشود. گفته‌اند كه در سده‌ی سوم میلادی، امپراتور روم، كلادیوس دوم برای آنكه سربازانش را مردانی جنگجو تربیت كند، آنها را از ازدواج و دلبستگی‌های خانوادگی دور می‌داشت و اجازه نمی‌داد كه همسری برگزینند اما كشیشی به‌نام والنتین(والنتیانوس) پنهانی سربازان امپراتور را به عقد دختران محبوبشان درمی‌آورد. پس چندی امپراتور پی به‌كار والنتین بُرد و دستور دستگیری او را داد. والنتین كه گرفتار بند و زندان شده بود دلباخته‌ی دختر نابینایی میشود كه به زندان سر می‌كشید. هنگامی‌كه می‌خواهند والنتین را به گناه نادیده گرفتن فرمان امپراتور اعدام كنند، كارتی برای دختر نابینا می‌فرستد و بر آن چنین عبارت كوتاهی می‌نویسد: «از سوی والنتین». به همین دلیل، اروپایی‌ها روز 14فوریه را روز مهرورزی نام‌گزاری كرده‌اند و این روز را بر اساس آنچه كه در تاریخ آنها روی داده یا گمان می‌كنند كه روی داده باشد پاس می‌دارند. این تنها یكی از چند داستان و روایتی است كه درباره‌ی ولنتاین گفته‌اند.
شگفتی اینجاست كه فاصله‌ی ولنتاین با جشن اسفندگان تنها چند روز است. اما ما اسفندگان را فراموش می‌كنیم و در عوض در روز ولنتاین شور و هیجانی كودكانه از خود بروز می‌دهیم و تنها به این دلیل كه اروپایی‌ها این روز را برای مهر و دوستی انتخاب كرده‌اند، می‌كوشیم از آنها هم پیشی بگیریم و وانمود كنیم كه پایبند به دوستی و لابد آشنا با فرهنگ جهانی هستیم. درست است كه مهرورزی و دوستی یكی از هدایای آفریدگار به آدمی است و كاری پسندیده و شایسته به‌شمار می‌رود اما آیا بهتر نیست كه روزی را برای این كار برگزینیم كه با فرهنگ و هویت ما سازگاری دارد و برخاسته از ذهن و اندیشه‌ی پیشینیان ماست؟
ولنتاین روزی است كه برخاسته از تاریخ یا افسانه‌های اروپایی است و نسبتی با فرهنگ ما ندارد. اینكه ولنتاین روز مهرورزی است پس فرهنگ خاص و مكان مشخصی نمی‌شناسد، تنها چنانچه می‌تواند پذیرفتنی باشد كه ما نمونه و همانند آن را در فرهنگ و گزشته‌ی خود نداشته باشیم. در حالی‌كه اینگونه نیست و گذشتگان و نیاكان ما، بر پایه فلسفه و معنایی ژرف، روزی از سال را جشن می‌گرفتند و آن را نشانه‌ای از مهر و دوستی می‌دانستند. این روز در فرهنگ ما #اسپندگان(سپندارمزگان) نامیده میشود. جشن اسفندگان كه امروزه زرتشتیان برگزار می‌كنند و آن را روز زن و زندگی و ستایش از مهر و فروتنی می‌نامند پیشینه‌ای كهن و باستانی، تاریخچه‌ای خواندنی، ژرف‌‌تر و بسیار پر معناتر از ولنتاین اروپایی‌ها دارد.
در گزشته‌های دور، در گوشه‌هایی از سرزمین پهناور ایران، در این روز، بانوان لباس و كفش نو می‌پوشیدند و مردان نه تنها به ستایش زنان پاكدامن و پرهیزكار برمی‌خاستند، بلكه پیشكش‌هایی هم به آنها می‌دادند. زنان در این روز از كارهای همیشگی خود در خانه معاف بودند و مردان و پسران، كارهای آنها را انجام می‌دادند.
ابوریحان بیرونی می‌نویسد:
جشن اسفندگان ویژه‌ی زنان است و آنها شادمان‌اند از اینكه از همسران خود هدیه دریافت می‌كنند كه هنوز هم این آیین در اصفهان و ری و شهرهای پهله (مركز و باختر ایران) برجای است. سپس سخنی می‌آورد كه چه‌بسا شگفتی ما را برانگیزد. او می‌نویسد: «در این روز زنان بر تخت پادشاهی می‌نشینند و فرمان می‌رانند و همه‌ی كارها بدست مردان و پسران انجام میشود».
اینک ولنتاین را مقایسه كنید با جشن اسفندگان و معنا و فلسفه‌ی اندیشه برانگیزی كه دارد.
اسفندماه رویش جوانه‌های سبز و نوید زندگی و بهار و زایش زمین و پاسداشت مهر و دوستی است. پس آیا بهتر نیست كه به‌جای تقلید از اروپاییان، پیام اندیشه برانگیز و فلسفه‌ی اسفندگان را درک كنیم؟
@persianzoroastrians🔥
در #ولنتاین_اروپایی‌ها
یا
در #سپندارمزگان_ایرانی‌ها؟
به✍️ بانو #آناهید_خزیر
چند سالی است كه برخی از جوانان ایرانی روز ۲۵بهمن را كه غربی‌ها به‌نام ولنتاین می‌شناسند و روز مهرورزی نام‌گزاری كرده‌اند، با هیاهو و جنجالی غیر متعارف جشن می‌گیرند و با خریدن كادو و هدیه‌های رنگارنگ، مهر و دلبستگی عاطفی خود را كوركورانه و به تقلید از اروپایی‌ها، ابراز می‌كنند. غافل از اینكه نیاكان ایرانی ما بسیار بهتر و پیش‌تر از غربی‌ها می‌دانستند كه در چه روزی و به چه مناسبتی مهر و دلبستگی به یكدیگر را پاس بدارند و جشن بگیرند.
از همه‌ی اینها گزشته ولنتاین تاریخچه كامل و دقیقی ندارد و هركس درباره‌ی آن چیزی می‌گوید آنقدر كه افسانه و تاریخ درهم آمیخته میشود. گفته‌اند كه در سده‌ی سوم میلادی، امپراتور روم، كلادیوس دوم برای آنكه سربازانش را مردانی جنگجو تربیت كند، آنها را از ازدواج و دلبستگی‌های خانوادگی دور می‌داشت و اجازه نمی‌داد كه همسری برگزینند اما كشیشی به‌نام والنتین(والنتیانوس) پنهانی سربازان امپراتور را به عقد دختران محبوبشان درمی‌آورد. پس چندی امپراتور پی به‌كار والنتین بُرد و دستور دستگیری او را داد. والنتین كه گرفتار بند و زندان شده بود دلباخته‌ی دختر نابینایی میشود كه به زندان سر می‌كشید. هنگامی‌كه می‌خواهند والنتین را به گناه نادیده گرفتن فرمان امپراتور اعدام كنند، كارتی برای دختر نابینا می‌فرستد و بر آن چنین عبارت كوتاهی می‌نویسد: «از سوی والنتین». به همین دلیل، اروپایی‌ها روز 14فوریه را روز مهرورزی نام‌گزاری كرده‌اند و این روز را بر اساس آنچه كه در تاریخ آنها روی داده یا گمان می‌كنند كه روی داده باشد پاس می‌دارند. این تنها یكی از چند داستان و روایتی است كه درباره‌ی ولنتاین گفته‌اند.
شگفتی اینجاست كه فاصله‌ی ولنتاین با جشن اسفندگان تنها چند روز است. اما ما اسفندگان را فراموش می‌كنیم و در عوض در روز ولنتاین شور و هیجانی كودكانه از خود بروز می‌دهیم و تنها به این دلیل كه اروپایی‌ها این روز را برای مهر و دوستی انتخاب كرده‌اند، می‌كوشیم از آنها هم پیشی بگیریم و وانمود كنیم كه پایبند به دوستی و لابد آشنا با فرهنگ جهانی هستیم. درست است كه مهرورزی و دوستی یكی از هدایای آفریدگار به آدمی است و كاری پسندیده و شایسته به‌شمار می‌رود اما آیا بهتر نیست كه روزی را برای این كار برگزینیم كه با فرهنگ و هویت ما سازگاری دارد و برخاسته از ذهن و اندیشه‌ی پیشینیان ماست؟
ولنتاین روزی است كه برخاسته از تاریخ یا افسانه‌های اروپایی است و نسبتی با فرهنگ ما ندارد. اینكه ولنتاین روز مهرورزی است پس فرهنگ خاص و مكان مشخصی نمی‌شناسد، تنها چنانچه می‌تواند پذیرفتنی باشد كه ما نمونه و همانند آن را در فرهنگ و گزشته‌ی خود نداشته باشیم. در حالی‌كه اینگونه نیست و گذشتگان و نیاكان ما، بر پایه فلسفه و معنایی ژرف، روزی از سال را جشن می‌گرفتند و آن را نشانه‌ای از مهر و دوستی می‌دانستند. این روز در فرهنگ ما #اسپندگان(سپندارمزگان) نامیده میشود. جشن اسفندگان كه امروزه زرتشتیان برگزار می‌كنند و آن را روز زن و زندگی و ستایش از مهر و فروتنی می‌نامند پیشینه‌ای كهن و باستانی، تاریخچه‌ای خواندنی، ژرف‌‌تر و بسیار پر معناتر از ولنتاین اروپایی‌ها دارد.
در گزشته‌های دور، در گوشه‌هایی از سرزمین پهناور ایران، در این روز، بانوان لباس و كفش نو می‌پوشیدند و مردان نه تنها به ستایش زنان پاكدامن و پرهیزكار برمی‌خاستند، بلكه پیشكش‌هایی هم به آنها می‌دادند. زنان در این روز از كارهای همیشگی خود در خانه معاف بودند و مردان و پسران، كارهای آنها را انجام می‌دادند.
ابوریحان بیرونی می‌نویسد:
جشن اسفندگان ویژه‌ی زنان است و آنها شادمان‌اند از اینكه از همسران خود هدیه دریافت می‌كنند كه هنوز هم این آیین در اصفهان و ری و شهرهای پهله (مركز و باختر ایران) برجای است. سپس سخنی می‌آورد كه چه‌بسا شگفتی ما را برانگیزد. او می‌نویسد: «در این روز زنان بر تخت پادشاهی می‌نشینند و فرمان می‌رانند و همه‌ی كارها بدست مردان و پسران انجام میشود».
اینک ولنتاین را مقایسه كنید با جشن اسفندگان و معنا و فلسفه‌ی اندیشه برانگیزی كه دارد.
اسفندماه رویش جوانه‌های سبز و نوید زندگی و بهار و زایش زمین و پاسداشت مهر و دوستی است. پس آیا بهتر نیست كه به‌جای تقلید از اروپاییان، پیام اندیشه برانگیز و فلسفه‌ی اسفندگان را درک كنیم؟
@persianzoroastrians🔥
#سپندارمزگان روز #عشق_ایرانیان💚🤍❤️
برای اینکه ملتی در تفکر عقیم شود، باید هویت فرهنگی تاریخی را از او گرفت.
فرهنگ مهمترین عامل در حیات، رشد، بالندگی یا نابودی ملت‌ها است.
هویت هر ملتی در تاریخ آن ملت نهاده شده است. اقوامی که در تاریخ از جایگاه شامخی برخوردارند، کسانی هستند که توانسته‌اند به شیوه موثرتری خود، فرهنگ و استوره‌های باستانی خود را معرفی کنند و حیات خود را تا ارتفاع یک افسانه بالا برند.
آنچه برای معاصرین و آیندگان حایز اهمیت است، عدد افراد یک ملت و تعداد سربازانی که در جنگ کشته شده‌اند نیست بلکه ارزشی است که آن ملت در زرادخانه فرهنگی بشریت دارد.
سپندارمز لقب ملی زمین است. یعنی گستراننده، مقدس، فروتن. زمین نماد عشق است چون با فروتنی، تواضع و گذشت به همه عشق می‌ورزد. زشت و زیبا را به یک چشم می‌نگرد و همه را چون مادری در دامان پر مهر خود پناه می‌دهد. به همین دلیل در فرهنگ باستان سپندار مزگان را نماد عشق می‌پنداشتند.
در هر ماه، یک بار، نام روز و ماه یکی می‌شده است که در همان روز که نامش با نام ماه مقارن می‌شد، جشنی ترتیب می‌دادند متناسب با نام آن روز و ماه. بنابراین روز پنجم هر ماه سپندارمز یا اسفندارمز نام داشت که در ماه دوازدهم سال که آن هم اسفندار مز نام داشت، جشنی با همین عنوان می‌گرفتند.
جشن اسفندگان که در تاریخ از آن به عنوان جشن «اسفندار» یا «سپندار مزد» از آن یاد میشود در ایران باستان و در روز اسفند از ماه اسفند که مصادف با ۲۹بهمن ماه امروز است برگزار می‌شده و نام باستانی آن «سپنت آرمیتی» بوده است آرمیتی که معنی آن آرامش افزاینده است نشان از دانش، دلدادگی و ایمان بوده و در استوره‌های مردمی به عنوان فرشته «امشاسپند» یعنی نگهبان زن و زمین مطرح بوده بگونه‌ای که در پند نامه‌های موبدان و در تواریخ مختلف ایرانیان باستان زن نیک را همانند زمین نیک می‌پنداشتند که «سختی‌ها را می‌گوارد و بر و میوه شیرین می‌دهد»
یعنی همانگونه که زمین شخم می‌خورد، عذاب می‌کشد و رنج و درد را تحمل می‌کند تا در نهایت ثمر شیرین بدهد و اگر بلرزد حاصلش ویرانی و خرابی است، زن نیک نیز در خانواده گاهواره زایش و آرامش و افزایش است و اگر آرامش نداشته باشد کانون خانواده از هم می‌پاشد و نابود میشود.
در نوشته‌های بدست آمده در ایران باستان آمده است که مردم در روز «سپنت آرمیتی» به نیایش و شکرگزاری می‌پرداختند و از خداوند برای آفرینش زن سپاسگزاری می‌کردند، یعنی به تعبیری تمدن کهن ما در بیش از ۳هزار سال پیش مقام و منزلت زن را پاس می‌داشته است.
ابوریحان بیرونی نیز در باره روز اسفندگان می‌نویسد: «این روز، روز مردگیران است و در این روز مردان به زنان هدیه می‌دادند و دختران جوان در این روز همسران دلخواه خود را انتخاب می‌کردند در این روز مردان تمامی کارهای خانه را خود انجام می‌دادند و زنان به استراحت می پرداختند».
همچنین #هایدماری_کخ مورخ مشهور غرب با استناد به لوح‌های گلی از زبان داریوش چنین نگاشته است «شاه در این روز به تمامی زنان دربار از هر قشر هدیه‌ای پیشکش می‌کرده است و کلیه زنان دربار اعم از ملکه، خدمه، ندیمان و حتا کارگران از دست شاه هدیه خویش را می‌گرفتند و این هدیه‌ها شامل زیور آلات، انجیر ، فندق و انواع میوه‌ها بوده است».
به هر روی آنچه از کتب تاریخی و نوشته‌های کهن بدست می‌آید این است که جشن اسفندگان، جشن عشق و ایمان و دانش بوده و مردمان پاک ایران باستان به یمن عشق پاک و دلدادگی و جایگاه والای زن ایرانی این روز را پاس میداشته‌اند.
اگرچه منابع کهن از جمله ابوریحان این جشن را در روز پنجم اسفند نگاشته‌اند. اما با توجه به تغییر ساختار تقویم ایرانی در زمان خیام که پس از ابوریحان می‌زیست، و ۳۱روزه شدن شش ماه نخست سال در گاهشماری ایرانی، تاریخ ذکر شده در منابع کهن را باید به روز رسانی کرد.
موبد کورش نیکنام برگزاری جشن‌ها با استفاده از گاهشماری‌های سنتی با ماه‌های ۳۰روزه را بی‌توجهی به دانش نجوم و دستاوردهای خیام و موجب ناهماهنگی در جشن‌ها دانسته و لزوم توجه به گاهشماری ملی و رسمی با ماه‌های ۳۱روزه (همان ۲۹بهمن) را یادآور شده استملت ایران از جمله ملت‌هایی است که زندگی‌اش با جشن و شادمانی پیوند فراوانی داشته است، به مناسبت‌های گوناگون جشن می‌گرفتند و با سرور و شادمانی روزگار می‌گذرانده‌اند. این جشن‌ها نشان دهنده فرهنگ، نحوه زندگی، خلق و خو، فلسفه حیات و کلا جهان بینی ایرانیان باستان است. اما از آنجایی که ما با فرهنگ باستانی خود ناآشناییم متاسفانه شکوه و زیبایی این فرهنگ با ما بیگانه شده است
به امید اینکه روزی این جشن یک روز رسمی برای ایرانیان بشود.
(✍️ناشناس)
@persianzoroastrians🔥
برای اینکه ملتی در تفکر عقیم شود، باید هویت فرهنگی تاریخی را از او گرفت.
فرهنگ مهمترین عامل در حیات، رشد، بالندگی یا نابودی ملت‌ها است.
هویت هر ملتی در تاریخ آن ملت نهاده شده است. اقوامی که در تاریخ از جایگاه شامخی برخوردارند، کسانی هستند که توانسته‌اند به شیوه موثرتری خود، فرهنگ و استوره‌های باستانی خود را معرفی کنند و حیات خود را تا ارتفاع یک افسانه بالا برند.
آنچه برای معاصرین و آیندگان حایز اهمیت است، عدد افراد یک ملت و تعداد سربازانی که در جنگ کشته شده‌اند نیست بلکه ارزشی است که آن ملت در زرادخانه فرهنگی بشریت دارد.
سپندارمز لقب ملی زمین است. یعنی گستراننده، مقدس، فروتن. زمین نماد عشق است چون با فروتنی، تواضع و گذشت به همه عشق می‌ورزد. زشت و زیبا را به یک چشم می‌نگرد و همه را چون مادری در دامان پر مهر خود پناه می‌دهد. به همین دلیل در فرهنگ باستان سپندار مزگان را نماد عشق می‌پنداشتند.
در هر ماه، یک بار، نام روز و ماه یکی می‌شده است که در همان روز که نامش با نام ماه مقارن می‌شد، جشنی ترتیب می‌دادند متناسب با نام آن روز و ماه. بنابراین روز پنجم هر ماه سپندارمز یا اسفندارمز نام داشت که در ماه دوازدهم سال که آن هم اسفندار مز نام داشت، جشنی با همین عنوان می‌گرفتند.
جشن اسفندگان که در تاریخ از آن به عنوان جشن «اسفندار» یا «سپندار مزد» از آن یاد میشود در ایران باستان و در روز اسفند از ماه اسفند که مصادف با ۲۹بهمن ماه امروز است برگزار می‌شده و نام باستانی آن «سپنت آرمیتی» بوده است آرمیتی که معنی آن آرامش افزاینده است نشان از دانش، دلدادگی و ایمان بوده و در استوره‌های مردمی به عنوان فرشته «امشاسپند» یعنی نگهبان زن و زمین مطرح بوده بگونه‌ای که در پند نامه‌های موبدان و در تواریخ مختلف ایرانیان باستان زن نیک را همانند زمین نیک می‌پنداشتند که «سختی‌ها را می‌گوارد و بر و میوه شیرین می‌دهد»
یعنی همانگونه که زمین شخم می‌خورد، عذاب می‌کشد و رنج و درد را تحمل می‌کند تا در نهایت ثمر شیرین بدهد و اگر بلرزد حاصلش ویرانی و خرابی است، زن نیک نیز در خانواده گاهواره زایش و آرامش و افزایش است و اگر آرامش نداشته باشد کانون خانواده از هم می‌پاشد و نابود میشود.
در نوشته‌های بدست آمده در ایران باستان آمده است که مردم در روز «سپنت آرمیتی» به نیایش و شکرگزاری می‌پرداختند و از خداوند برای آفرینش زن سپاسگزاری می‌کردند، یعنی به تعبیری تمدن کهن ما در بیش از ۳هزار سال پیش مقام و منزلت زن را پاس می‌داشته است.
ابوریحان بیرونی نیز در باره روز اسفندگان می‌نویسد: «این روز، روز مردگیران است و در این روز مردان به زنان هدیه می‌دادند و دختران جوان در این روز همسران دلخواه خود را انتخاب می‌کردند در این روز مردان تمامی کارهای خانه را خود انجام می‌دادند و زنان به استراحت می پرداختند».
همچنین #هایدماری_کخ مورخ مشهور غرب با استناد به لوح‌های گلی از زبان داریوش چنین نگاشته است «شاه در این روز به تمامی زنان دربار از هر قشر هدیه‌ای پیشکش می‌کرده است و کلیه زنان دربار اعم از ملکه، خدمه، ندیمان و حتا کارگران از دست شاه هدیه خویش را می‌گرفتند و این هدیه‌ها شامل زیور آلات، انجیر ، فندق و انواع میوه‌ها بوده است».
به هر روی آنچه از کتب تاریخی و نوشته‌های کهن بدست می‌آید این است که جشن اسفندگان، جشن عشق و ایمان و دانش بوده و مردمان پاک ایران باستان به یمن عشق پاک و دلدادگی و جایگاه والای زن ایرانی این روز را پاس میداشته‌اند.
اگرچه منابع کهن از جمله ابوریحان این جشن را در روز پنجم اسفند نگاشته‌اند. اما با توجه به تغییر ساختار تقویم ایرانی در زمان خیام که پس از ابوریحان می‌زیست، و ۳۱روزه شدن شش ماه نخست سال در گاهشماری ایرانی، تاریخ ذکر شده در منابع کهن را باید به روز رسانی کرد.
موبد کورش نیکنام برگزاری جشن‌ها با استفاده از گاهشماری‌های سنتی با ماه‌های ۳۰روزه را بی‌توجهی به دانش نجوم و دستاوردهای خیام و موجب ناهماهنگی در جشن‌ها دانسته و لزوم توجه به گاهشماری ملی و رسمی با ماه‌های ۳۱روزه (همان ۲۹بهمن) را یادآور شده استملت ایران از جمله ملت‌هایی است که زندگی‌اش با جشن و شادمانی پیوند فراوانی داشته است، به مناسبت‌های گوناگون جشن می‌گرفتند و با سرور و شادمانی روزگار می‌گذرانده‌اند. این جشن‌ها نشان دهنده فرهنگ، نحوه زندگی، خلق و خو، فلسفه حیات و کلا جهان بینی ایرانیان باستان است. اما از آنجایی که ما با فرهنگ باستانی خود ناآشناییم متاسفانه شکوه و زیبایی این فرهنگ با ما بیگانه شده است
به امید اینکه روزی این جشن یک روز رسمی برای ایرانیان بشود.
(✍️ناشناس)
@persianzoroastrians🔥
Forwarded from ایرانیان زرتشتی
#جشن_سپندارمزگان ۵ اسفند ماه یا ۲۹ بهمن ماه؟
گاهشمار(:تقویم) زرتشتی دارای ۱۲ماه ۳۰روزه است. هر سال درست ۳۶۰روز است.
هرآینه سالنامه(:تقویم) خورشیدی کنونی که به گاهشمار جلالی نامور است ۶ماه آن (بهار و تابستان) دارای ۳۱روز است و این سیستم و ترتیب روز شماری تقویمی را نسبت به گاهشمار و سالنامه زرتشتی برهم میزند.
برای نمونه هنگامی که ۳۰روز فروردین‌ماه به پایان میرسد گاهشمار زرتشتی وارد روز یکم اردیبهشت ماه میشود چنانچه گاهشمار رسمی کنونی ایران پس از ۳۰فروردین‌ماه وارد ۳۱فروردین ماه میشود و بدینگونه سالنامه رسمی کنونی یک روز از سالنامه زرتشتی عقب می‌ماند.
این بهم ریختن روزها همچنان تا پایان نیمه نخست سال یعنی تا آغاز پاییز ادامه دارد و در این ۶ماه، ۶روز گاهشمار خورشیدی کنونی ایران از گاهشماری زرتشتی عقب مانده است. پس در نتیجه ۵ اسفند ماه در سالنامه زرتشتی برابر میشود با ۲۹بهمن ماه به سالنامه رسمی کشور یعنی سالنامه(گاهشمار خورشیدی)
پس نتیجه اینکه به گاهشمار زرتشتی جشن سپندارمزگان ۲۹بهمن ماه است و در سالنامه خورشیدی جشن سپندارمزگان ۵ اسفند ماه میشود.
به هر روی با این حساب میشود یک هفته روز #عشق ما ایرانیان باشد
گاهشمار(:تقویم) زرتشتی دارای ۱۲ماه ۳۰روزه است. هر سال درست ۳۶۰روز است.
هرآینه سالنامه(:تقویم) خورشیدی کنونی که به گاهشمار جلالی نامور است ۶ماه آن (بهار و تابستان) دارای ۳۱روز است و این سیستم و ترتیب روز شماری تقویمی را نسبت به گاهشمار و سالنامه زرتشتی برهم میزند.
برای نمونه هنگامی که ۳۰روز فروردین‌ماه به پایان میرسد گاهشمار زرتشتی وارد روز یکم اردیبهشت ماه میشود چنانچه گاهشمار رسمی کنونی ایران پس از ۳۰فروردین‌ماه وارد ۳۱فروردین ماه میشود و بدینگونه سالنامه رسمی کنونی یک روز از سالنامه زرتشتی عقب می‌ماند.
این بهم ریختن روزها همچنان تا پایان نیمه نخست سال یعنی تا آغاز پاییز ادامه دارد و در این ۶ماه، ۶روز گاهشمار خورشیدی کنونی ایران از گاهشماری زرتشتی عقب مانده است. پس در نتیجه ۵ اسفند ماه در سالنامه زرتشتی برابر میشود با ۲۹بهمن ماه به سالنامه رسمی کشور یعنی سالنامه(گاهشمار خورشیدی)
پس نتیجه اینکه به گاهشمار زرتشتی جشن سپندارمزگان ۲۹بهمن ماه است و در سالنامه خورشیدی جشن سپندارمزگان ۵ اسفند ماه میشود.
به هر روی با این حساب میشود یک هفته روز #عشق ما ایرانیان باشد
سنگ نگاره‌ای در نقش برجسته برم‌دلک شیراز و دسته گل هدیه دادن #بهرام‌شاه به همسرش بانو #شاپوردختک در #جشن_سپندارمزگان💞
باری،
امروز شنبه ۲۹بهمن ماه، روز #سپندارمز از به سال٣٧۶۰ مزديسنى است.
امروز روز #عشق در ایران‌زمین از دوران باستان تا به کنون است.
#فردوسی_توسی می‌سراید:
سپندارمز پاسبان تو باد
ز خرداد روشن‌روان تو باد.
#نظامی_گنجوی می‌سراید:
چو خرم شد به شیرین جان خسرو
جهان می‌کرد عهد خرمی نو.
در اوستا، یسنا ۳۸بند۱ آمده است:
ای #اهورامزدا، زنان را می‌ستاییم #زنانی را که از آن تو به‌شمار آیند و از بهترین اَشَه(پاکی و درستی) برخوردارند.
می‌ستاییم زمینی که ما را دربرگرفته است.
در بخش فروردین یشت اوستا بند۱۵۳و۱۵۴ نوشته شده است:
می‌ستاییم این زمین را، آن آسمان را.
می‌ستاییم روان‌های جانوران سودمند را.
می‌ستاییم روان‌های مردان پیرو راستی را.
می‌ستاییم روان‌های زنان پیرو راستی را.
در هر سرزمینی که زاده شده باشند.
می‌ستاییم مردان و زنانی که برای پیروزی آیین راستی کوشیده‌اند، می‌کوشند و خواهند کوشید.
#جشن_سپندارمزگان روز مهر و سپاس به زن و زمین بارور گرامی باد💞❤️🤍💚💞
@persianzoroastrians🔥
باری،
امروز شنبه ۲۹بهمن ماه، روز #سپندارمز از به سال٣٧۶۰ مزديسنى است.
امروز روز #عشق در ایران‌زمین از دوران باستان تا به کنون است.
#فردوسی_توسی می‌سراید:
سپندارمز پاسبان تو باد
ز خرداد روشن‌روان تو باد.
#نظامی_گنجوی می‌سراید:
چو خرم شد به شیرین جان خسرو
جهان می‌کرد عهد خرمی نو.
در اوستا، یسنا ۳۸بند۱ آمده است:
ای #اهورامزدا، زنان را می‌ستاییم #زنانی را که از آن تو به‌شمار آیند و از بهترین اَشَه(پاکی و درستی) برخوردارند.
می‌ستاییم زمینی که ما را دربرگرفته است.
در بخش فروردین یشت اوستا بند۱۵۳و۱۵۴ نوشته شده است:
می‌ستاییم این زمین را، آن آسمان را.
می‌ستاییم روان‌های جانوران سودمند را.
می‌ستاییم روان‌های مردان پیرو راستی را.
می‌ستاییم روان‌های زنان پیرو راستی را.
در هر سرزمینی که زاده شده باشند.
می‌ستاییم مردان و زنانی که برای پیروزی آیین راستی کوشیده‌اند، می‌کوشند و خواهند کوشید.
#جشن_سپندارمزگان روز مهر و سپاس به زن و زمین بارور گرامی باد💞❤️🤍💚💞
@persianzoroastrians🔥
گل هدیه دادن #شاپورشاه یکم به شهبانو #آذرآناهید در سنگ‌برجسته سراب قندیل در چنارشاهیجان استان فارس نزدیک بیشاپور.
باری،
امروز شنبه ۲۹بهمن ماه، روز #سپندارمز از به سال٣٧۶۰ مزديسنى است.
امروز روز #عشق در ایران‌زمین از دوران باستان تا به کنون است.
#فردوسی_توسی می‌سراید:
سپندارمز پاسبان تو باد
ز خرداد روشن‌روان تو باد.
#نظامی_گنجوی می‌سراید:
چو خرم شد به شیرین جان خسرو
جهان می‌کرد عهد خرمی نو.
در اوستا، یسنا ۳۸بند۱ آمده است:
ای #اهورامزدا، زنان را می‌ستاییم، #زنانی را که از آن تو به‌شمار آیند و از بهترین اَشَه(پاکی و درستی) برخوردارند.
می‌ستاییم زمینی که ما را دربرگرفته است.
در بخش فروردین یشت اوستا بند۱۵۳و۱۵۴ نگاشته شده است:
می‌ستاییم این زمین را، آن آسمان را.
می‌ستاییم روان‌های جانوران سودمند را.
می‌ستاییم روان‌های مردان پیرو راستی را.
می‌ستاییم روان‌های زنان پیرو راستی را.
در هر سرزمینی که زاده شده باشند.
می‌ستاییم مردان و زنانی که برای پیروزی آیین راستی کوشیده‌اند، می‌کوشند و خواهند کوشید.
#جشن_سپندارمزگان روز مهر و سپاس به زن و زمین بارور گرامی باد
💞❤️🤍💚💞
@persianzoroastrians🔥
باری،
امروز شنبه ۲۹بهمن ماه، روز #سپندارمز از به سال٣٧۶۰ مزديسنى است.
امروز روز #عشق در ایران‌زمین از دوران باستان تا به کنون است.
#فردوسی_توسی می‌سراید:
سپندارمز پاسبان تو باد
ز خرداد روشن‌روان تو باد.
#نظامی_گنجوی می‌سراید:
چو خرم شد به شیرین جان خسرو
جهان می‌کرد عهد خرمی نو.
در اوستا، یسنا ۳۸بند۱ آمده است:
ای #اهورامزدا، زنان را می‌ستاییم، #زنانی را که از آن تو به‌شمار آیند و از بهترین اَشَه(پاکی و درستی) برخوردارند.
می‌ستاییم زمینی که ما را دربرگرفته است.
در بخش فروردین یشت اوستا بند۱۵۳و۱۵۴ نگاشته شده است:
می‌ستاییم این زمین را، آن آسمان را.
می‌ستاییم روان‌های جانوران سودمند را.
می‌ستاییم روان‌های مردان پیرو راستی را.
می‌ستاییم روان‌های زنان پیرو راستی را.
در هر سرزمینی که زاده شده باشند.
می‌ستاییم مردان و زنانی که برای پیروزی آیین راستی کوشیده‌اند، می‌کوشند و خواهند کوشید.
#جشن_سپندارمزگان روز مهر و سپاس به زن و زمین بارور گرامی باد
💞❤️🤍💚💞
@persianzoroastrians🔥
Forwarded from ایرانیان زرتشتی
#عشق_راستین
در #ولنتاین_اروپایی‌ها
یا
در #سپندارمزگان_ایرانی‌ها؟
به✍️ بانو #آناهید_خزیر
چند سالی است كه برخی از جوانان ایرانی روز ۲۵بهمن را كه غربی‌ها به‌نام ولنتاین می‌شناسند و روز مهرورزی نام‌گزاری كرده‌اند، با هیاهو و جنجالی غیر متعارف جشن می‌گیرند و با خریدن كادو و هدیه‌های رنگارنگ، مهر و دلبستگی عاطفی خود را كوركورانه و به تقلید از اروپایی‌ها، ابراز می‌كنند. غافل از اینكه نیاكان ایرانی ما بسیار بهتر و پیش‌تر از غربی‌ها می‌دانستند كه در چه روزی و به چه مناسبتی مهر و دلبستگی به یكدیگر را پاس بدارند و جشن بگیرند.
از همه‌ی اینها گزشته ولنتاین تاریخچه كامل و دقیقی ندارد و هركس درباره‌ی آن چیزی می‌گوید آنقدر كه افسانه و تاریخ درهم آمیخته میشود. گفته‌اند كه در سده‌ی سوم میلادی، امپراتور روم، كلادیوس دوم برای آنكه سربازانش را مردانی جنگجو تربیت كند، آنها را از ازدواج و دلبستگی‌های خانوادگی دور می‌داشت و اجازه نمی‌داد كه همسری برگزینند اما كشیشی به‌نام والنتین(والنتیانوس) پنهانی سربازان امپراتور را به عقد دختران محبوبشان درمی‌آورد. پس چندی امپراتور پی به‌كار والنتین بُرد و دستور دستگیری او را داد. والنتین كه گرفتار بند و زندان شده بود دلباخته‌ی دختر نابینایی میشود كه به زندان سر می‌كشید. هنگامی‌كه می‌خواهند والنتین را به گناه نادیده گرفتن فرمان امپراتور اعدام كنند، كارتی برای دختر نابینا می‌فرستد و بر آن چنین عبارت كوتاهی می‌نویسد: «از سوی والنتین». به همین دلیل، اروپایی‌ها روز 14فوریه را روز مهرورزی نام‌گزاری كرده‌اند و این روز را بر اساس آنچه كه در تاریخ آنها روی داده یا گمان می‌كنند كه روی داده باشد پاس می‌دارند. این تنها یكی از چند داستان و روایتی است كه درباره‌ی ولنتاین گفته‌اند.
شگفتی اینجاست كه فاصله‌ی ولنتاین با جشن اسفندگان تنها چند روز است. اما ما اسفندگان را فراموش می‌كنیم و در عوض در روز ولنتاین شور و هیجانی كودكانه از خود بروز می‌دهیم و تنها به این دلیل كه اروپایی‌ها این روز را برای مهر و دوستی انتخاب كرده‌اند، می‌كوشیم از آنها هم پیشی بگیریم و وانمود كنیم كه پایبند به دوستی و لابد آشنا با فرهنگ جهانی هستیم. درست است كه مهرورزی و دوستی یكی از هدایای آفریدگار به آدمی است و كاری پسندیده و شایسته به‌شمار می‌رود اما آیا بهتر نیست كه روزی را برای این كار برگزینیم كه با فرهنگ و هویت ما سازگاری دارد و برخاسته از ذهن و اندیشه‌ی پیشینیان ماست؟
ولنتاین روزی است كه برخاسته از تاریخ یا افسانه‌های اروپایی است و نسبتی با فرهنگ ما ندارد. اینكه ولنتاین روز مهرورزی است پس فرهنگ خاص و مكان مشخصی نمی‌شناسد، تنها چنانچه می‌تواند پذیرفتنی باشد كه ما نمونه و همانند آن را در فرهنگ و گزشته‌ی خود نداشته باشیم. در حالی‌كه اینگونه نیست و گذشتگان و نیاكان ما، بر پایه فلسفه و معنایی ژرف، روزی از سال را جشن می‌گرفتند و آن را نشانه‌ای از مهر و دوستی می‌دانستند. این روز در فرهنگ ما #اسپندگان(سپندارمزگان) نامیده میشود. جشن اسفندگان كه امروزه زرتشتیان برگزار می‌كنند و آن را روز زن و زندگی و ستایش از مهر و فروتنی می‌نامند پیشینه‌ای كهن و باستانی، تاریخچه‌ای خواندنی، ژرف‌‌تر و بسیار پر معناتر از ولنتاین اروپایی‌ها دارد.
در گزشته‌های دور، در گوشه‌هایی از سرزمین پهناور ایران، در این روز، بانوان لباس و كفش نو می‌پوشیدند و مردان نه تنها به ستایش زنان پاكدامن و پرهیزكار برمی‌خاستند، بلكه پیشكش‌هایی هم به آنها می‌دادند. زنان در این روز از كارهای همیشگی خود در خانه معاف بودند و مردان و پسران، كارهای آنها را انجام می‌دادند.
ابوریحان بیرونی می‌نویسد:
جشن اسفندگان ویژه‌ی زنان است و آنها شادمان‌اند از اینكه از همسران خود هدیه دریافت می‌كنند كه هنوز هم این آیین در اصفهان و ری و شهرهای پهله (مركز و باختر ایران) برجای است. سپس سخنی می‌آورد كه چه‌بسا شگفتی ما را برانگیزد. او می‌نویسد: «در این روز زنان بر تخت پادشاهی می‌نشینند و فرمان می‌رانند و همه‌ی كارها بدست مردان و پسران انجام میشود».
اینک ولنتاین را مقایسه كنید با جشن اسفندگان و معنا و فلسفه‌ی اندیشه برانگیزی كه دارد.
اسفندماه رویش جوانه‌های سبز و نوید زندگی و بهار و زایش زمین و پاسداشت مهر و دوستی است. پس آیا بهتر نیست كه به‌جای تقلید از اروپاییان، پیام اندیشه برانگیز و فلسفه‌ی اسفندگان را درک كنیم؟
@persianzoroastrians🔥
در #ولنتاین_اروپایی‌ها
یا
در #سپندارمزگان_ایرانی‌ها؟
به✍️ بانو #آناهید_خزیر
چند سالی است كه برخی از جوانان ایرانی روز ۲۵بهمن را كه غربی‌ها به‌نام ولنتاین می‌شناسند و روز مهرورزی نام‌گزاری كرده‌اند، با هیاهو و جنجالی غیر متعارف جشن می‌گیرند و با خریدن كادو و هدیه‌های رنگارنگ، مهر و دلبستگی عاطفی خود را كوركورانه و به تقلید از اروپایی‌ها، ابراز می‌كنند. غافل از اینكه نیاكان ایرانی ما بسیار بهتر و پیش‌تر از غربی‌ها می‌دانستند كه در چه روزی و به چه مناسبتی مهر و دلبستگی به یكدیگر را پاس بدارند و جشن بگیرند.
از همه‌ی اینها گزشته ولنتاین تاریخچه كامل و دقیقی ندارد و هركس درباره‌ی آن چیزی می‌گوید آنقدر كه افسانه و تاریخ درهم آمیخته میشود. گفته‌اند كه در سده‌ی سوم میلادی، امپراتور روم، كلادیوس دوم برای آنكه سربازانش را مردانی جنگجو تربیت كند، آنها را از ازدواج و دلبستگی‌های خانوادگی دور می‌داشت و اجازه نمی‌داد كه همسری برگزینند اما كشیشی به‌نام والنتین(والنتیانوس) پنهانی سربازان امپراتور را به عقد دختران محبوبشان درمی‌آورد. پس چندی امپراتور پی به‌كار والنتین بُرد و دستور دستگیری او را داد. والنتین كه گرفتار بند و زندان شده بود دلباخته‌ی دختر نابینایی میشود كه به زندان سر می‌كشید. هنگامی‌كه می‌خواهند والنتین را به گناه نادیده گرفتن فرمان امپراتور اعدام كنند، كارتی برای دختر نابینا می‌فرستد و بر آن چنین عبارت كوتاهی می‌نویسد: «از سوی والنتین». به همین دلیل، اروپایی‌ها روز 14فوریه را روز مهرورزی نام‌گزاری كرده‌اند و این روز را بر اساس آنچه كه در تاریخ آنها روی داده یا گمان می‌كنند كه روی داده باشد پاس می‌دارند. این تنها یكی از چند داستان و روایتی است كه درباره‌ی ولنتاین گفته‌اند.
شگفتی اینجاست كه فاصله‌ی ولنتاین با جشن اسفندگان تنها چند روز است. اما ما اسفندگان را فراموش می‌كنیم و در عوض در روز ولنتاین شور و هیجانی كودكانه از خود بروز می‌دهیم و تنها به این دلیل كه اروپایی‌ها این روز را برای مهر و دوستی انتخاب كرده‌اند، می‌كوشیم از آنها هم پیشی بگیریم و وانمود كنیم كه پایبند به دوستی و لابد آشنا با فرهنگ جهانی هستیم. درست است كه مهرورزی و دوستی یكی از هدایای آفریدگار به آدمی است و كاری پسندیده و شایسته به‌شمار می‌رود اما آیا بهتر نیست كه روزی را برای این كار برگزینیم كه با فرهنگ و هویت ما سازگاری دارد و برخاسته از ذهن و اندیشه‌ی پیشینیان ماست؟
ولنتاین روزی است كه برخاسته از تاریخ یا افسانه‌های اروپایی است و نسبتی با فرهنگ ما ندارد. اینكه ولنتاین روز مهرورزی است پس فرهنگ خاص و مكان مشخصی نمی‌شناسد، تنها چنانچه می‌تواند پذیرفتنی باشد كه ما نمونه و همانند آن را در فرهنگ و گزشته‌ی خود نداشته باشیم. در حالی‌كه اینگونه نیست و گذشتگان و نیاكان ما، بر پایه فلسفه و معنایی ژرف، روزی از سال را جشن می‌گرفتند و آن را نشانه‌ای از مهر و دوستی می‌دانستند. این روز در فرهنگ ما #اسپندگان(سپندارمزگان) نامیده میشود. جشن اسفندگان كه امروزه زرتشتیان برگزار می‌كنند و آن را روز زن و زندگی و ستایش از مهر و فروتنی می‌نامند پیشینه‌ای كهن و باستانی، تاریخچه‌ای خواندنی، ژرف‌‌تر و بسیار پر معناتر از ولنتاین اروپایی‌ها دارد.
در گزشته‌های دور، در گوشه‌هایی از سرزمین پهناور ایران، در این روز، بانوان لباس و كفش نو می‌پوشیدند و مردان نه تنها به ستایش زنان پاكدامن و پرهیزكار برمی‌خاستند، بلكه پیشكش‌هایی هم به آنها می‌دادند. زنان در این روز از كارهای همیشگی خود در خانه معاف بودند و مردان و پسران، كارهای آنها را انجام می‌دادند.
ابوریحان بیرونی می‌نویسد:
جشن اسفندگان ویژه‌ی زنان است و آنها شادمان‌اند از اینكه از همسران خود هدیه دریافت می‌كنند كه هنوز هم این آیین در اصفهان و ری و شهرهای پهله (مركز و باختر ایران) برجای است. سپس سخنی می‌آورد كه چه‌بسا شگفتی ما را برانگیزد. او می‌نویسد: «در این روز زنان بر تخت پادشاهی می‌نشینند و فرمان می‌رانند و همه‌ی كارها بدست مردان و پسران انجام میشود».
اینک ولنتاین را مقایسه كنید با جشن اسفندگان و معنا و فلسفه‌ی اندیشه برانگیزی كه دارد.
اسفندماه رویش جوانه‌های سبز و نوید زندگی و بهار و زایش زمین و پاسداشت مهر و دوستی است. پس آیا بهتر نیست كه به‌جای تقلید از اروپاییان، پیام اندیشه برانگیز و فلسفه‌ی اسفندگان را درک كنیم؟
@persianzoroastrians🔥
Forwarded from ایرانیان زرتشتی
#جشن_اسپندگان
#سپندارمزگان
❤️🍷❤️🍷❤️🍷❤️🍷❤️🍷❤️🍷
هر روزمان روز #عشق است.
هر روز، روز #زن و #زمین است.
هر روز، برایمان روز #مادر است.
یک هفته گرامی می‌داریم #جشن_سپندازمزگان را.
#سپندارمزگان، جشن زن و زمین بارور گرامی باد.
#سپندارمزگان، جشن سپنت آرمیتی(:عشق) شادباد.
#سپندارمزگان، جشن یکرنگی و پاکدلی فرخنده باد.
#سپندارمزگان، جشن بردباری و فروتنی خجسته باد.
#جشن_سپندارمزگان، روز سپنت آرمیتی(:عشق) گرامی باد.
#جشن_سپندارمزگان، روز سپنت آرمیتی و روز عشق شادباد.
#سپندارمزگان جشنِ سپنت آرمیتی عشق بر همگان خجسته باد.
#جشن_اسپندگان، روز مادر روز مهر بر بانوان مهرپرور ایران شادباش.
#جشن_سپندارمزگان، جشن سپنت(:مقدس) آرمیتی(:عشق) همایون باد.
#جشن_سپندارمزگان و اسپندگان، بزرگداشت زنان و پاسداشت زمین گرامی باد.
#جشن_اسپندگان (#سپندارمزگان):
#زمین و #زن و #زندگی در یک جشن نیک #ایرانی به‌نام جشن #سپندارمزگان.
#جشن_سپندارمزگان روز و هـته زن و زمین و زندگی گرامی باد.
#جشن_سپندارمزگان روز عشق ایرانی خجسته و فرخنده باد.
#جشن_سپندارمزگان روز بانوان نیک و پارسا در ایران زمین است.
#جشن_سپندارمزگان برای گرامی‌داشت شیدایی، دلداگی و روز عشق است.
#جشن_اسپندگان روز عشق پاک، روز بزرگداشت جایگاه زن و باروری زمین است.
#جشن_اسفندگان یا #سپندارمزگان جشن زن و زمینی است که بارورند و زندگی می‌بخشند.
جشن اسفندگان برای پاسداشت فروزه پاک و ارزشمند سپنت آرمیتی یا سپندارمز است که سپنته به معنی پاک و ورجاوند، و آرمیتی به معنی آرمان و عشق است که رویهم تابش و جلوه‌گاه باورمندی و پایبندی، فداكاری و فروتنی، بردباری و وفاداری، مهر و مهرورزی و عشق پاک است.
در این جشن در ایران باستان بانوان به شوهران خود با مهر و عشق ارمغان پیشکش می‌کردند. مردان نیز زنان و دختران را بر تخت شاهی نشانده و به آنان ارمغان پیشکش نموده و همه‌ی کارهای خانه بر دوش مردان بوده است. زرتشتیان اکنون جشن سپندارمزگان را در روز سپندارمز پنجمین روز از ماه اسفند برابر با ٢٩بهمن که در گاهشمار خورشیدی امروزی است برگزار می‌کنند که امیدواریم روزی این جشن زیبای سپندارمزگان در ۵ اسفندماه برگزار شود.
آیین و فرهنگ و زبان یک کشوری مرد و زن را با گفتن #he و #she از یکدیگر جدا می‌کند.
آیین و فرهنگ و زبان یکی دیگر مرد و زن را با #woman و #women از هم جدا می‌کند.
مکتب و مذهب و زبان کشور دیگری مرد و زن را با #هذا و #هذه از همدیگر جدا کرده‌است.
فرهنگ‌ها و زبان‌های کشورهایی که مرد و زن را با #er# sie یا #Virino و #Viro و... از یکدیگر جدا می‌سازند.
تنها در فرهنگ ناب ایرانی و آیین نیک نیاکان ایرانی ماست که #بانوان #همتراز و #برابر با #مردان هستند و زنان را همانند مردان دارای #تخمه و #فره #ایزدی می‌داند و زاینده می‌شناسد و او را #زن به معنی #زاینده می‌نامد و چون به یگانگی هستی باور دارد، به #زن و #مرد هر دو #او می‌گوید.
هیچ کشوری در جهان تا چند دهه پیش پیدا نخواهید کرد که #پادشاه #وزیر و #سردار #زن داشته باشد. #ایران ما از ۲۵۰۰سال پیش تا ۱۴۰۰سال پیش
همه ی اینها را داشت و باز در ایران آزاد خواهد داشت.
می‌ستایم نیکوسرشت آریایی پیام‌آور خرد
#اشوزرتشت اسپنتمان ایرانی را.
یگانه آموزگار راستی و درستی
#اشوزرتشت آریایی را.
نخستین اندیشمند و فیلسوف جهان
#اشوزرتشت بزرگ ایرانی را.
می‌ستایم نیکومنش آریایی بزرگ‌مرد ایرانی
#کوروش_بزرگ، نگارنده راشن‌های مرتوگان(:حقوق بشر) را.
ابرمرد بی‌همتای جهان، پدر ایران‌زمین
کوروش بزرگ ایرانی پادشاه خوبان را.
می‌ستایم رادمنشان ایرانی
زنان و مردان بزرگ را، اندیشمند، هنرمند، دلاور، دادگر، آبادگر ایرانی را،
مردان و بانوان ایرانی، نیک اندیش و نیک گفتار و نیک کردار را.
جاودان باد #فرهنگ_ناب_و_بی‌همتای #ایران‌زمین.
پایدار باد #تمدن_بزرگ_و_باشکوه ایران‌زمین.
استوار باد #تاریخ_بلند_و_کهن ایران‌زمین.
زنده باد #آیین_شاد_ و_نیک_نیاکان ایرانی‌مان.
پاینده باد #ایران_و_مردمان_رنگین‌کمان_زیبای ایران‌زمین.
نه عرب‌گرایی و نه غرب‌گرایی را برای تو ای کهن بوم و بر دوست دارم.
نه عربی‌شدن و نه غربی‌شدن را برای تو ای کهن بوم و بر دوست دارم.
ایدون باد - ایدون‌تر باد
✍️ #ایـرانـیـان_زرتـشـتــی
@persianzoroastrians🔥
#سپندارمزگان
❤️🍷❤️🍷❤️🍷❤️🍷❤️🍷❤️🍷
هر روزمان روز #عشق است.
هر روز، روز #زن و #زمین است.
هر روز، برایمان روز #مادر است.
یک هفته گرامی می‌داریم #جشن_سپندازمزگان را.
#سپندارمزگان، جشن زن و زمین بارور گرامی باد.
#سپندارمزگان، جشن سپنت آرمیتی(:عشق) شادباد.
#سپندارمزگان، جشن یکرنگی و پاکدلی فرخنده باد.
#سپندارمزگان، جشن بردباری و فروتنی خجسته باد.
#جشن_سپندارمزگان، روز سپنت آرمیتی(:عشق) گرامی باد.
#جشن_سپندارمزگان، روز سپنت آرمیتی و روز عشق شادباد.
#سپندارمزگان جشنِ سپنت آرمیتی عشق بر همگان خجسته باد.
#جشن_اسپندگان، روز مادر روز مهر بر بانوان مهرپرور ایران شادباش.
#جشن_سپندارمزگان، جشن سپنت(:مقدس) آرمیتی(:عشق) همایون باد.
#جشن_سپندارمزگان و اسپندگان، بزرگداشت زنان و پاسداشت زمین گرامی باد.
#جشن_اسپندگان (#سپندارمزگان):
#زمین و #زن و #زندگی در یک جشن نیک #ایرانی به‌نام جشن #سپندارمزگان.
#جشن_سپندارمزگان روز و هـته زن و زمین و زندگی گرامی باد.
#جشن_سپندارمزگان روز عشق ایرانی خجسته و فرخنده باد.
#جشن_سپندارمزگان روز بانوان نیک و پارسا در ایران زمین است.
#جشن_سپندارمزگان برای گرامی‌داشت شیدایی، دلداگی و روز عشق است.
#جشن_اسپندگان روز عشق پاک، روز بزرگداشت جایگاه زن و باروری زمین است.
#جشن_اسفندگان یا #سپندارمزگان جشن زن و زمینی است که بارورند و زندگی می‌بخشند.
جشن اسفندگان برای پاسداشت فروزه پاک و ارزشمند سپنت آرمیتی یا سپندارمز است که سپنته به معنی پاک و ورجاوند، و آرمیتی به معنی آرمان و عشق است که رویهم تابش و جلوه‌گاه باورمندی و پایبندی، فداكاری و فروتنی، بردباری و وفاداری، مهر و مهرورزی و عشق پاک است.
در این جشن در ایران باستان بانوان به شوهران خود با مهر و عشق ارمغان پیشکش می‌کردند. مردان نیز زنان و دختران را بر تخت شاهی نشانده و به آنان ارمغان پیشکش نموده و همه‌ی کارهای خانه بر دوش مردان بوده است. زرتشتیان اکنون جشن سپندارمزگان را در روز سپندارمز پنجمین روز از ماه اسفند برابر با ٢٩بهمن که در گاهشمار خورشیدی امروزی است برگزار می‌کنند که امیدواریم روزی این جشن زیبای سپندارمزگان در ۵ اسفندماه برگزار شود.
آیین و فرهنگ و زبان یک کشوری مرد و زن را با گفتن #he و #she از یکدیگر جدا می‌کند.
آیین و فرهنگ و زبان یکی دیگر مرد و زن را با #woman و #women از هم جدا می‌کند.
مکتب و مذهب و زبان کشور دیگری مرد و زن را با #هذا و #هذه از همدیگر جدا کرده‌است.
فرهنگ‌ها و زبان‌های کشورهایی که مرد و زن را با #er# sie یا #Virino و #Viro و... از یکدیگر جدا می‌سازند.
تنها در فرهنگ ناب ایرانی و آیین نیک نیاکان ایرانی ماست که #بانوان #همتراز و #برابر با #مردان هستند و زنان را همانند مردان دارای #تخمه و #فره #ایزدی می‌داند و زاینده می‌شناسد و او را #زن به معنی #زاینده می‌نامد و چون به یگانگی هستی باور دارد، به #زن و #مرد هر دو #او می‌گوید.
هیچ کشوری در جهان تا چند دهه پیش پیدا نخواهید کرد که #پادشاه #وزیر و #سردار #زن داشته باشد. #ایران ما از ۲۵۰۰سال پیش تا ۱۴۰۰سال پیش
همه ی اینها را داشت و باز در ایران آزاد خواهد داشت.
می‌ستایم نیکوسرشت آریایی پیام‌آور خرد
#اشوزرتشت اسپنتمان ایرانی را.
یگانه آموزگار راستی و درستی
#اشوزرتشت آریایی را.
نخستین اندیشمند و فیلسوف جهان
#اشوزرتشت بزرگ ایرانی را.
می‌ستایم نیکومنش آریایی بزرگ‌مرد ایرانی
#کوروش_بزرگ، نگارنده راشن‌های مرتوگان(:حقوق بشر) را.
ابرمرد بی‌همتای جهان، پدر ایران‌زمین
کوروش بزرگ ایرانی پادشاه خوبان را.
می‌ستایم رادمنشان ایرانی
زنان و مردان بزرگ را، اندیشمند، هنرمند، دلاور، دادگر، آبادگر ایرانی را،
مردان و بانوان ایرانی، نیک اندیش و نیک گفتار و نیک کردار را.
جاودان باد #فرهنگ_ناب_و_بی‌همتای #ایران‌زمین.
پایدار باد #تمدن_بزرگ_و_باشکوه ایران‌زمین.
استوار باد #تاریخ_بلند_و_کهن ایران‌زمین.
زنده باد #آیین_شاد_ و_نیک_نیاکان ایرانی‌مان.
پاینده باد #ایران_و_مردمان_رنگین‌کمان_زیبای ایران‌زمین.
نه عرب‌گرایی و نه غرب‌گرایی را برای تو ای کهن بوم و بر دوست دارم.
نه عربی‌شدن و نه غربی‌شدن را برای تو ای کهن بوم و بر دوست دارم.
ایدون باد - ایدون‌تر باد
✍️ #ایـرانـیـان_زرتـشـتــی
@persianzoroastrians🔥
#دیگان، میوه چشم به‌راهی:
زمین را هنجاری است که بر بنیاد آن، هر شبانه روز را یک دور بر گرد خویش گردد و بدین‌سان به دیدگاه انسان خورشید بر گردونه مهر سوار و از خاور بدر آید.
امروز که سپیده سر زد و دیده انسان توانا به‌دیدن کف دست خویش شد، گاه‌هاون که سرآغاز روز در گاهشماری زرتشتی است، نوید بخش روز خجسته و ماه فرخنده‌ای گردید.
روزی که در پس خود ۲۷۰ روز دارد از روز بزرگ هستی‌بخش دانا و آغاز سال. ۲۷۰ که نشان از ۹ دارد که بنیاد دین است و زمان چشم به‌راهی و ۳۰ که نشان از روزهای ماه دارد به دین بهی.
روزی که ۲۵۱روز از #فروردین‌گان گذشته تا #شادی که آرمان فروهر #نیاکانمان بوده است را به یاد داشته باشیم.
روزی که ۲۳۷روز از #اردیبهشت‌گان سپری شده تا #راستی و #عشق را به آتش #اهورا داده پاسبان باشیم.
روزی که ۲۰۴روز از #خردادگان گزراندیم تا به امید دستیابی به #دانش و #رسایی، تلاش نماییم.
روزی که ۱۶۷روز از #تیرگان گذشته تا با تیر #دانش، آزادگی #آرش را به یاد آوریم.
روزی که ۱۴۳روز از #امردادگان گذشته تا #بی‌مرگی گیاه را بشناسیم و گشایش کنیم حساب #جاودانگی را.
روزی که ۱۱۷روز از #شهریورگان سپری شد تا حساب #جاودانگی را با سکه آزمون #اهورایی لبریز نماییم.
روزی که ۷۵روز از #مهرگان گزراندیم تا پایبند باشیم به #مهر و #وفاداری و #عشق و دریابیم شوند بپاخیزی #کاوه و #فریدون را.
روزی که ۵۱روز از #آبان‌گان گذشته است تا آب د#انش را خوراکی برای #آتش عشق داشته باشیم.
روزی که ۲۲ روز از# آذرگان سپری شده است تا #آتش عشق را که نتیجه #دانش اندوزی و #مهرورزی است را نویدبخش امروز بدانیم که اورمزد و دی ماه فرا رسیده است و دیگان دمیده که روز با هستی‌بخش آغاز می‌گردد و ماه به دادار تا به هفته‌ای دیگر پرودگار آتش عشق باشد و هشته‌ای پس آن آفریدگار مهر و پیمان و هشته‌ای در پی آن برپاکننده وجدان بیدار. و از این رو است که دیگان را میوه نه ماه چشم به‌راهی از آغاز سال باید دانست که چون ۹ بنیاد دین را سپری نمودی و بر هر جشنی توشه‌ای از اندیشه و شناخت یافتی به دیگان که آفریدگار آتش و وجدان و مهرورزی است، رسی که بدانی با اندیشه نیک و پاسداشت زمین، سالی دگر را بر این چرخه دیدار خواهی داشت.
✍️موبد دکتر #مهراب_وحیدی
#جشن_دیگان_گرامی_باد
@Persianzoroastrians🔥
زمین را هنجاری است که بر بنیاد آن، هر شبانه روز را یک دور بر گرد خویش گردد و بدین‌سان به دیدگاه انسان خورشید بر گردونه مهر سوار و از خاور بدر آید.
امروز که سپیده سر زد و دیده انسان توانا به‌دیدن کف دست خویش شد، گاه‌هاون که سرآغاز روز در گاهشماری زرتشتی است، نوید بخش روز خجسته و ماه فرخنده‌ای گردید.
روزی که در پس خود ۲۷۰ روز دارد از روز بزرگ هستی‌بخش دانا و آغاز سال. ۲۷۰ که نشان از ۹ دارد که بنیاد دین است و زمان چشم به‌راهی و ۳۰ که نشان از روزهای ماه دارد به دین بهی.
روزی که ۲۵۱روز از #فروردین‌گان گذشته تا #شادی که آرمان فروهر #نیاکانمان بوده است را به یاد داشته باشیم.
روزی که ۲۳۷روز از #اردیبهشت‌گان سپری شده تا #راستی و #عشق را به آتش #اهورا داده پاسبان باشیم.
روزی که ۲۰۴روز از #خردادگان گزراندیم تا به امید دستیابی به #دانش و #رسایی، تلاش نماییم.
روزی که ۱۶۷روز از #تیرگان گذشته تا با تیر #دانش، آزادگی #آرش را به یاد آوریم.
روزی که ۱۴۳روز از #امردادگان گذشته تا #بی‌مرگی گیاه را بشناسیم و گشایش کنیم حساب #جاودانگی را.
روزی که ۱۱۷روز از #شهریورگان سپری شد تا حساب #جاودانگی را با سکه آزمون #اهورایی لبریز نماییم.
روزی که ۷۵روز از #مهرگان گزراندیم تا پایبند باشیم به #مهر و #وفاداری و #عشق و دریابیم شوند بپاخیزی #کاوه و #فریدون را.
روزی که ۵۱روز از #آبان‌گان گذشته است تا آب د#انش را خوراکی برای #آتش عشق داشته باشیم.
روزی که ۲۲ روز از# آذرگان سپری شده است تا #آتش عشق را که نتیجه #دانش اندوزی و #مهرورزی است را نویدبخش امروز بدانیم که اورمزد و دی ماه فرا رسیده است و دیگان دمیده که روز با هستی‌بخش آغاز می‌گردد و ماه به دادار تا به هفته‌ای دیگر پرودگار آتش عشق باشد و هشته‌ای پس آن آفریدگار مهر و پیمان و هشته‌ای در پی آن برپاکننده وجدان بیدار. و از این رو است که دیگان را میوه نه ماه چشم به‌راهی از آغاز سال باید دانست که چون ۹ بنیاد دین را سپری نمودی و بر هر جشنی توشه‌ای از اندیشه و شناخت یافتی به دیگان که آفریدگار آتش و وجدان و مهرورزی است، رسی که بدانی با اندیشه نیک و پاسداشت زمین، سالی دگر را بر این چرخه دیدار خواهی داشت.
✍️موبد دکتر #مهراب_وحیدی
#جشن_دیگان_گرامی_باد
@Persianzoroastrians🔥
#عشق_راستین در #ولنتاین_اروپایی‌ها
یا در #سپندارمزگان_ایرانی‌ها؟
چند سالی است كه برخی از جوانان ایرانی روز ۲۵بهمن را كه غربی‌ها به‌نام ولنتاین می‌شناسند و روز مهرورزی نام‌گزاری كرده‌اند، با هیاهو و جنجالی غیر متعارف جشن می‌گیرند و با خریدن كادو و هدیه‌های رنگارنگ، مهر و دلبستگی عاطفی خود را كوركورانه و به تقلید از اروپایی‌ها، ابراز می‌كنند. غافل از اینكه نیاكان ایرانی ما بسیار بهتر و پیش‌تر از غربی‌ها می‌دانستند كه در چه روزی و به چه مناسبتی مهر و دلبستگی به یكدیگر را پاس بدارند و جشن بگیرند.
از همه‌ی اینها گزشته ولنتاین تاریخچه كامل و دقیقی ندارد و هركس درباره‌ی آن چیزی می‌گوید آنقدر كه افسانه و تاریخ درهم آمیخته میشود. گفته‌اند كه در سده‌ی سوم میلادی، امپراتور روم، كلادیوس دوم برای آنكه سربازانش را مردانی جنگجو تربیت كند، آنها را از ازدواج و دلبستگی‌های خانوادگی دور می‌داشت و اجازه نمی‌داد كه همسری برگزینند اما كشیشی به‌نام والنتین(والنتیانوس) پنهانی سربازان امپراتور را به عقد دختران محبوبشان درمی‌آورد. پس چندی امپراتور پی به‌كار والنتین بُرد و دستور دستگیری او را داد. والنتین كه گرفتار بند و زندان شده بود دلباخته‌ی دختر نابینایی میشود كه به زندان سر می‌كشید. هنگامی‌كه می‌خواهند والنتین را به گناه نادیده گرفتن فرمان امپراتور اعدام كنند، كارتی برای دختر نابینا می‌فرستد و بر آن چنین عبارت كوتاهی می‌نویسد: «از سوی والنتین». به همین دلیل، اروپایی‌ها روز 14فوریه را روز مهرورزی نام‌گزاری كرده‌اند و این روز را بر اساس آنچه كه در تاریخ آنها روی داده یا گمان می‌كنند كه روی داده باشد پاس می‌دارند. این تنها یكی از چند داستان و روایتی است كه درباره‌ی ولنتاین گفته‌اند.
شگفتی اینجاست كه فاصله‌ی ولنتاین با جشن اسفندگان تنها چند روز است. اما ما اسفندگان را فراموش می‌كنیم و در عوض در روز ولنتاین شور و هیجانی كودكانه از خود بروز می‌دهیم و تنها به این دلیل كه اروپایی‌ها این روز را برای مهر و دوستی انتخاب كرده‌اند، می‌كوشیم از آنها هم پیشی بگیریم و وانمود كنیم كه پایبند به دوستی و لابد آشنا با فرهنگ جهانی هستیم. درست است كه مهرورزی و دوستی یكی از هدایای آفریدگار به آدمی است و كاری پسندیده و شایسته به‌شمار می‌رود اما آیا بهتر نیست كه روزی را برای این كار برگزینیم كه با فرهنگ و هویت ما سازگاری دارد و برخاسته از ذهن و اندیشه‌ی پیشینیان ماست؟
ولنتاین روزی است كه برخاسته از تاریخ یا افسانه‌های اروپایی است و نسبتی با فرهنگ ما ندارد. اینكه ولنتاین روز مهرورزی است پس فرهنگ خاص و مكان مشخصی نمی‌شناسد، تنها چنانچه می‌تواند پذیرفتنی باشد كه ما نمونه و همانند آن را در فرهنگ و گزشته‌ی خود نداشته باشیم. در حالی‌كه اینگونه نیست و گذشتگان و نیاكان ما، بر پایه فلسفه و معنایی ژرف، روزی از سال را جشن می‌گرفتند و آن را نشانه‌ای از مهر و دوستی می‌دانستند. این روز در فرهنگ ما #اسپندگان(سپندارمزگان) نامیده میشود. جشن اسفندگان كه امروزه زرتشتیان برگزار می‌كنند و آن را روز زن و زندگی و ستایش از مهر و فروتنی می‌نامند پیشینه‌ای كهن و باستانی، تاریخچه‌ای خواندنی، ژرف‌‌تر و بسیار پر معناتر از ولنتاین اروپایی‌ها دارد.
در گزشته‌های دور، در گوشه‌هایی از سرزمین پهناور ایران، در این روز، بانوان لباس و كفش نو می‌پوشیدند و مردان نه تنها به ستایش زنان پاكدامن و پرهیزكار برمی‌خاستند، بلكه پیشكش‌هایی هم به آنها می‌دادند. زنان در این روز از كارهای همیشگی خود در خانه معاف بودند و مردان و پسران، كارهای آنها را انجام می‌دادند.
ابوریحان بیرونی می‌نویسد:
جشن اسفندگان ویژه‌ی زنان است و آنها شادمان‌اند از اینكه از همسران خود هدیه دریافت می‌كنند كه هنوز هم این آیین در اصفهان و ری و شهرهای پهله (مركز و باختر ایران) برجای است. سپس سخنی می‌آورد كه چه‌بسا شگفتی ما را برانگیزد. او می‌نویسد: «در این روز زنان بر تخت پادشاهی می‌نشینند و فرمان می‌رانند و همه‌ی كارها بدست مردان و پسران انجام میشود».
اینک ولنتاین را مقایسه كنید با جشن اسفندگان و معنا و فلسفه‌ی اندیشه برانگیزی كه دارد.
اسفندماه رویش جوانه‌های سبز و نوید زندگی و بهار و زایش زمین و پاسداشت مهر و دوستی است. پس آیا بهتر نیست كه به‌جای تقلید از اروپاییان، پیام اندیشه برانگیز و فلسفه‌ی اسفندگان را درک كنیم؟
✍️ بانو #آناهید_خزیر
@persianzoroastrians🔥
یا در #سپندارمزگان_ایرانی‌ها؟
چند سالی است كه برخی از جوانان ایرانی روز ۲۵بهمن را كه غربی‌ها به‌نام ولنتاین می‌شناسند و روز مهرورزی نام‌گزاری كرده‌اند، با هیاهو و جنجالی غیر متعارف جشن می‌گیرند و با خریدن كادو و هدیه‌های رنگارنگ، مهر و دلبستگی عاطفی خود را كوركورانه و به تقلید از اروپایی‌ها، ابراز می‌كنند. غافل از اینكه نیاكان ایرانی ما بسیار بهتر و پیش‌تر از غربی‌ها می‌دانستند كه در چه روزی و به چه مناسبتی مهر و دلبستگی به یكدیگر را پاس بدارند و جشن بگیرند.
از همه‌ی اینها گزشته ولنتاین تاریخچه كامل و دقیقی ندارد و هركس درباره‌ی آن چیزی می‌گوید آنقدر كه افسانه و تاریخ درهم آمیخته میشود. گفته‌اند كه در سده‌ی سوم میلادی، امپراتور روم، كلادیوس دوم برای آنكه سربازانش را مردانی جنگجو تربیت كند، آنها را از ازدواج و دلبستگی‌های خانوادگی دور می‌داشت و اجازه نمی‌داد كه همسری برگزینند اما كشیشی به‌نام والنتین(والنتیانوس) پنهانی سربازان امپراتور را به عقد دختران محبوبشان درمی‌آورد. پس چندی امپراتور پی به‌كار والنتین بُرد و دستور دستگیری او را داد. والنتین كه گرفتار بند و زندان شده بود دلباخته‌ی دختر نابینایی میشود كه به زندان سر می‌كشید. هنگامی‌كه می‌خواهند والنتین را به گناه نادیده گرفتن فرمان امپراتور اعدام كنند، كارتی برای دختر نابینا می‌فرستد و بر آن چنین عبارت كوتاهی می‌نویسد: «از سوی والنتین». به همین دلیل، اروپایی‌ها روز 14فوریه را روز مهرورزی نام‌گزاری كرده‌اند و این روز را بر اساس آنچه كه در تاریخ آنها روی داده یا گمان می‌كنند كه روی داده باشد پاس می‌دارند. این تنها یكی از چند داستان و روایتی است كه درباره‌ی ولنتاین گفته‌اند.
شگفتی اینجاست كه فاصله‌ی ولنتاین با جشن اسفندگان تنها چند روز است. اما ما اسفندگان را فراموش می‌كنیم و در عوض در روز ولنتاین شور و هیجانی كودكانه از خود بروز می‌دهیم و تنها به این دلیل كه اروپایی‌ها این روز را برای مهر و دوستی انتخاب كرده‌اند، می‌كوشیم از آنها هم پیشی بگیریم و وانمود كنیم كه پایبند به دوستی و لابد آشنا با فرهنگ جهانی هستیم. درست است كه مهرورزی و دوستی یكی از هدایای آفریدگار به آدمی است و كاری پسندیده و شایسته به‌شمار می‌رود اما آیا بهتر نیست كه روزی را برای این كار برگزینیم كه با فرهنگ و هویت ما سازگاری دارد و برخاسته از ذهن و اندیشه‌ی پیشینیان ماست؟
ولنتاین روزی است كه برخاسته از تاریخ یا افسانه‌های اروپایی است و نسبتی با فرهنگ ما ندارد. اینكه ولنتاین روز مهرورزی است پس فرهنگ خاص و مكان مشخصی نمی‌شناسد، تنها چنانچه می‌تواند پذیرفتنی باشد كه ما نمونه و همانند آن را در فرهنگ و گزشته‌ی خود نداشته باشیم. در حالی‌كه اینگونه نیست و گذشتگان و نیاكان ما، بر پایه فلسفه و معنایی ژرف، روزی از سال را جشن می‌گرفتند و آن را نشانه‌ای از مهر و دوستی می‌دانستند. این روز در فرهنگ ما #اسپندگان(سپندارمزگان) نامیده میشود. جشن اسفندگان كه امروزه زرتشتیان برگزار می‌كنند و آن را روز زن و زندگی و ستایش از مهر و فروتنی می‌نامند پیشینه‌ای كهن و باستانی، تاریخچه‌ای خواندنی، ژرف‌‌تر و بسیار پر معناتر از ولنتاین اروپایی‌ها دارد.
در گزشته‌های دور، در گوشه‌هایی از سرزمین پهناور ایران، در این روز، بانوان لباس و كفش نو می‌پوشیدند و مردان نه تنها به ستایش زنان پاكدامن و پرهیزكار برمی‌خاستند، بلكه پیشكش‌هایی هم به آنها می‌دادند. زنان در این روز از كارهای همیشگی خود در خانه معاف بودند و مردان و پسران، كارهای آنها را انجام می‌دادند.
ابوریحان بیرونی می‌نویسد:
جشن اسفندگان ویژه‌ی زنان است و آنها شادمان‌اند از اینكه از همسران خود هدیه دریافت می‌كنند كه هنوز هم این آیین در اصفهان و ری و شهرهای پهله (مركز و باختر ایران) برجای است. سپس سخنی می‌آورد كه چه‌بسا شگفتی ما را برانگیزد. او می‌نویسد: «در این روز زنان بر تخت پادشاهی می‌نشینند و فرمان می‌رانند و همه‌ی كارها بدست مردان و پسران انجام میشود».
اینک ولنتاین را مقایسه كنید با جشن اسفندگان و معنا و فلسفه‌ی اندیشه برانگیزی كه دارد.
اسفندماه رویش جوانه‌های سبز و نوید زندگی و بهار و زایش زمین و پاسداشت مهر و دوستی است. پس آیا بهتر نیست كه به‌جای تقلید از اروپاییان، پیام اندیشه برانگیز و فلسفه‌ی اسفندگان را درک كنیم؟
✍️ بانو #آناهید_خزیر
@persianzoroastrians🔥
#سپندارمزگان روز #عشق_ایرانیان💚🤍❤️
برای اینکه ملتی در تفکر عقیم شود، باید هویت فرهنگی تاریخی را از او گرفت.
فرهنگ مهمترین عامل در حیات، رشد، بالندگی یا نابودی ملت‌ها است.
هویت هر ملتی در تاریخ آن ملت نهاده شده است. اقوامی که در تاریخ از جایگاه شامخی برخوردارند، کسانی هستند که توانسته‌اند به شیوه موثرتری خود، فرهنگ و استوره‌های باستانی خود را معرفی کنند و حیات خود را تا ارتفاع یک افسانه بالا برند.
آنچه برای معاصرین و آیندگان حایز اهمیت است، عدد افراد یک ملت و تعداد سربازانی که در جنگ کشته شده‌اند نیست بلکه ارزشی است که آن ملت در زرادخانه فرهنگی بشریت دارد.
سپندارمز لقب ملی زمین است. یعنی گستراننده، مقدس، فروتن. زمین نماد عشق است چون با فروتنی، تواضع و گذشت به همه عشق می‌ورزد. زشت و زیبا را به یک چشم می‌نگرد و همه را چون مادری در دامان پر مهر خود پناه می‌دهد. به همین دلیل در فرهنگ باستان سپندار مزگان را نماد عشق می‌پنداشتند.
در هر ماه، یک بار، نام روز و ماه یکی می‌شده است که در همان روز که نامش با نام ماه مقارن می‌شد، جشنی ترتیب می‌دادند متناسب با نام آن روز و ماه. بنابراین روز پنجم هر ماه سپندارمز یا اسفندارمز نام داشت که در ماه دوازدهم سال که آن هم اسفندار مز نام داشت، جشنی با همین عنوان می‌گرفتند.
جشن اسفندگان که در تاریخ از آن به عنوان جشن «اسفندار» یا «سپندار مزد» از آن یاد میشود در ایران باستان و در روز اسفند از ماه اسفند که مصادف با ۲۹بهمن ماه امروز است برگزار می‌شده و نام باستانی آن «سپنت آرمیتی» بوده است آرمیتی که معنی آن آرامش افزاینده است نشان از دانش، دلدادگی و ایمان بوده و در استوره‌های مردمی به عنوان فرشته «امشاسپند» یعنی نگهبان زن و زمین مطرح بوده بگونه‌ای که در پند نامه‌های موبدان و در تواریخ مختلف ایرانیان باستان زن نیک را همانند زمین نیک می‌پنداشتند که «سختی‌ها را می‌گوارد و بر و میوه شیرین می‌دهد»
یعنی همانگونه که زمین شخم می‌خورد، عذاب می‌کشد و رنج و درد را تحمل می‌کند تا در نهایت ثمر شیرین بدهد و اگر بلرزد حاصلش ویرانی و خرابی است، زن نیک نیز در خانواده گاهواره زایش و آرامش و افزایش است و اگر آرامش نداشته باشد کانون خانواده از هم می‌پاشد و نابود میشود.
در نوشته‌های بدست آمده در ایران باستان آمده است که مردم در روز «سپنت آرمیتی» به نیایش و شکرگزاری می‌پرداختند و از خداوند برای آفرینش زن سپاسگزاری می‌کردند، یعنی به تعبیری تمدن کهن ما در بیش از ۳هزار سال پیش مقام و منزلت زن را پاس می‌داشته است.
ابوریحان بیرونی نیز در باره روز اسفندگان می‌نویسد: «این روز، روز مردگیران است و در این روز مردان به زنان هدیه می‌دادند و دختران جوان در این روز همسران دلخواه خود را انتخاب می‌کردند در این روز مردان تمامی کارهای خانه را خود انجام می‌دادند و زنان به استراحت می پرداختند».
همچنین #هایدماری_کخ مورخ مشهور غرب با استناد به لوح‌های گلی از زبان داریوش چنین نگاشته است «شاه در این روز به تمامی زنان دربار از هر قشر هدیه‌ای پیشکش می‌کرده است و کلیه زنان دربار اعم از ملکه، خدمه، ندیمان و حتا کارگران از دست شاه هدیه خویش را می‌گرفتند و این هدیه‌ها شامل زیور آلات، انجیر ، فندق و انواع میوه‌ها بوده است».
به هر روی آنچه از کتب تاریخی و نوشته‌های کهن بدست می‌آید این است که جشن اسفندگان، جشن عشق و ایمان و دانش بوده و مردمان پاک ایران باستان به یمن عشق پاک و دلدادگی و جایگاه والای زن ایرانی این روز را پاس میداشته‌اند.
اگرچه منابع کهن از جمله ابوریحان این جشن را در روز پنجم اسفند نگاشته‌اند. اما با توجه به تغییر ساختار تقویم ایرانی در زمان خیام که پس از ابوریحان می‌زیست، و ۳۱روزه شدن شش ماه نخست سال در گاهشماری ایرانی، تاریخ ذکر شده در منابع کهن را باید به روز رسانی کرد.
موبد کورش نیکنام برگزاری جشن‌ها با استفاده از گاهشماری‌های سنتی با ماه‌های ۳۰روزه را بی‌توجهی به دانش نجوم و دستاوردهای خیام و موجب ناهماهنگی در جشن‌ها دانسته و لزوم توجه به گاهشماری ملی و رسمی با ماه‌های ۳۱روزه (همان ۲۹بهمن) را یادآور شده استملت ایران از جمله ملت‌هایی است که زندگی‌اش با جشن و شادمانی پیوند فراوانی داشته است، به مناسبت‌های گوناگون جشن می‌گرفتند و با سرور و شادمانی روزگار می‌گذرانده‌اند. این جشن‌ها نشان دهنده فرهنگ، نحوه زندگی، خلق و خو، فلسفه حیات و کلا جهان بینی ایرانیان باستان است. اما از آنجایی که ما با فرهنگ باستانی خود ناآشناییم متاسفانه شکوه و زیبایی این فرهنگ با ما بیگانه شده است
به امید اینکه روزی این جشن یک روز رسمی برای ایرانیان بشود.
(✍️ناشناس)
@persianzoroastrians🔥
برای اینکه ملتی در تفکر عقیم شود، باید هویت فرهنگی تاریخی را از او گرفت.
فرهنگ مهمترین عامل در حیات، رشد، بالندگی یا نابودی ملت‌ها است.
هویت هر ملتی در تاریخ آن ملت نهاده شده است. اقوامی که در تاریخ از جایگاه شامخی برخوردارند، کسانی هستند که توانسته‌اند به شیوه موثرتری خود، فرهنگ و استوره‌های باستانی خود را معرفی کنند و حیات خود را تا ارتفاع یک افسانه بالا برند.
آنچه برای معاصرین و آیندگان حایز اهمیت است، عدد افراد یک ملت و تعداد سربازانی که در جنگ کشته شده‌اند نیست بلکه ارزشی است که آن ملت در زرادخانه فرهنگی بشریت دارد.
سپندارمز لقب ملی زمین است. یعنی گستراننده، مقدس، فروتن. زمین نماد عشق است چون با فروتنی، تواضع و گذشت به همه عشق می‌ورزد. زشت و زیبا را به یک چشم می‌نگرد و همه را چون مادری در دامان پر مهر خود پناه می‌دهد. به همین دلیل در فرهنگ باستان سپندار مزگان را نماد عشق می‌پنداشتند.
در هر ماه، یک بار، نام روز و ماه یکی می‌شده است که در همان روز که نامش با نام ماه مقارن می‌شد، جشنی ترتیب می‌دادند متناسب با نام آن روز و ماه. بنابراین روز پنجم هر ماه سپندارمز یا اسفندارمز نام داشت که در ماه دوازدهم سال که آن هم اسفندار مز نام داشت، جشنی با همین عنوان می‌گرفتند.
جشن اسفندگان که در تاریخ از آن به عنوان جشن «اسفندار» یا «سپندار مزد» از آن یاد میشود در ایران باستان و در روز اسفند از ماه اسفند که مصادف با ۲۹بهمن ماه امروز است برگزار می‌شده و نام باستانی آن «سپنت آرمیتی» بوده است آرمیتی که معنی آن آرامش افزاینده است نشان از دانش، دلدادگی و ایمان بوده و در استوره‌های مردمی به عنوان فرشته «امشاسپند» یعنی نگهبان زن و زمین مطرح بوده بگونه‌ای که در پند نامه‌های موبدان و در تواریخ مختلف ایرانیان باستان زن نیک را همانند زمین نیک می‌پنداشتند که «سختی‌ها را می‌گوارد و بر و میوه شیرین می‌دهد»
یعنی همانگونه که زمین شخم می‌خورد، عذاب می‌کشد و رنج و درد را تحمل می‌کند تا در نهایت ثمر شیرین بدهد و اگر بلرزد حاصلش ویرانی و خرابی است، زن نیک نیز در خانواده گاهواره زایش و آرامش و افزایش است و اگر آرامش نداشته باشد کانون خانواده از هم می‌پاشد و نابود میشود.
در نوشته‌های بدست آمده در ایران باستان آمده است که مردم در روز «سپنت آرمیتی» به نیایش و شکرگزاری می‌پرداختند و از خداوند برای آفرینش زن سپاسگزاری می‌کردند، یعنی به تعبیری تمدن کهن ما در بیش از ۳هزار سال پیش مقام و منزلت زن را پاس می‌داشته است.
ابوریحان بیرونی نیز در باره روز اسفندگان می‌نویسد: «این روز، روز مردگیران است و در این روز مردان به زنان هدیه می‌دادند و دختران جوان در این روز همسران دلخواه خود را انتخاب می‌کردند در این روز مردان تمامی کارهای خانه را خود انجام می‌دادند و زنان به استراحت می پرداختند».
همچنین #هایدماری_کخ مورخ مشهور غرب با استناد به لوح‌های گلی از زبان داریوش چنین نگاشته است «شاه در این روز به تمامی زنان دربار از هر قشر هدیه‌ای پیشکش می‌کرده است و کلیه زنان دربار اعم از ملکه، خدمه، ندیمان و حتا کارگران از دست شاه هدیه خویش را می‌گرفتند و این هدیه‌ها شامل زیور آلات، انجیر ، فندق و انواع میوه‌ها بوده است».
به هر روی آنچه از کتب تاریخی و نوشته‌های کهن بدست می‌آید این است که جشن اسفندگان، جشن عشق و ایمان و دانش بوده و مردمان پاک ایران باستان به یمن عشق پاک و دلدادگی و جایگاه والای زن ایرانی این روز را پاس میداشته‌اند.
اگرچه منابع کهن از جمله ابوریحان این جشن را در روز پنجم اسفند نگاشته‌اند. اما با توجه به تغییر ساختار تقویم ایرانی در زمان خیام که پس از ابوریحان می‌زیست، و ۳۱روزه شدن شش ماه نخست سال در گاهشماری ایرانی، تاریخ ذکر شده در منابع کهن را باید به روز رسانی کرد.
موبد کورش نیکنام برگزاری جشن‌ها با استفاده از گاهشماری‌های سنتی با ماه‌های ۳۰روزه را بی‌توجهی به دانش نجوم و دستاوردهای خیام و موجب ناهماهنگی در جشن‌ها دانسته و لزوم توجه به گاهشماری ملی و رسمی با ماه‌های ۳۱روزه (همان ۲۹بهمن) را یادآور شده استملت ایران از جمله ملت‌هایی است که زندگی‌اش با جشن و شادمانی پیوند فراوانی داشته است، به مناسبت‌های گوناگون جشن می‌گرفتند و با سرور و شادمانی روزگار می‌گذرانده‌اند. این جشن‌ها نشان دهنده فرهنگ، نحوه زندگی، خلق و خو، فلسفه حیات و کلا جهان بینی ایرانیان باستان است. اما از آنجایی که ما با فرهنگ باستانی خود ناآشناییم متاسفانه شکوه و زیبایی این فرهنگ با ما بیگانه شده است
به امید اینکه روزی این جشن یک روز رسمی برای ایرانیان بشود.
(✍️ناشناس)
@persianzoroastrians🔥
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
امروز یک‌شنبه، روز #سپندارمز است.
در سالنامه و گاهشمار(؛تقویم) ایرانی‌مان(مزدیستی)، پنجمین روز هر ماه #سپندارمز نام دارد.
واژه سپندارمز در اوستا «سپنت‌آرمیتی» می‌باشد که به معنی آرامش، پاکدلی، یکرنگی، فروتنی و #عشق است.
گرامی باد #سپندارمزگان💞
#زن💚👩🏻
#زمین🤍 🌍
#عشق❤️👩❤️💋👨
آری، این تنها مردمان ایران‌زمین در جهان هستند که زندگی‌یشان با جشن و شادمانی پیوند فراوان داشته است.
آنها برای هر رخداد تازه و گونه‌گونی، جشن می‌گرفتند و با سرور و شادمانی روزگار می‌گزراندند.
این جشن‌ها نشان دهنده‌ی فرهنگ، روش زندگی، رفتار و خو، فلسفه زندگی و رویهم‌رفته جهان‌بینی ایرانیان باستان است.
گفته شده‌است: برای اینکه ملتی توانایی درست اندیشیدن را نداشته باشد، باید شناسه(:هویت) فرهنگی و تاریخی را از او گرفت.
شناسه هر ملتی در تاریخ و فرهنگ آن ملت نهاده شده‌است.
آنهایی که در تاریخ از جایگاه والایی برخوردارند کسانی هستند که توانسته‌اند به شیوه‌ی کارسازتری خود، فرهنگ و استوره‌های باستانیِ خود را بشناسند و زندگیِ خود را تا بلندای یک افسانه بالا برند.
❤️🤍💚
@Persianzoroastrians🔥
در سالنامه و گاهشمار(؛تقویم) ایرانی‌مان(مزدیستی)، پنجمین روز هر ماه #سپندارمز نام دارد.
واژه سپندارمز در اوستا «سپنت‌آرمیتی» می‌باشد که به معنی آرامش، پاکدلی، یکرنگی، فروتنی و #عشق است.
گرامی باد #سپندارمزگان💞
#زن💚👩🏻
#زمین🤍 🌍
#عشق❤️👩❤️💋👨
آری، این تنها مردمان ایران‌زمین در جهان هستند که زندگی‌یشان با جشن و شادمانی پیوند فراوان داشته است.
آنها برای هر رخداد تازه و گونه‌گونی، جشن می‌گرفتند و با سرور و شادمانی روزگار می‌گزراندند.
این جشن‌ها نشان دهنده‌ی فرهنگ، روش زندگی، رفتار و خو، فلسفه زندگی و رویهم‌رفته جهان‌بینی ایرانیان باستان است.
گفته شده‌است: برای اینکه ملتی توانایی درست اندیشیدن را نداشته باشد، باید شناسه(:هویت) فرهنگی و تاریخی را از او گرفت.
شناسه هر ملتی در تاریخ و فرهنگ آن ملت نهاده شده‌است.
آنهایی که در تاریخ از جایگاه والایی برخوردارند کسانی هستند که توانسته‌اند به شیوه‌ی کارسازتری خود، فرهنگ و استوره‌های باستانیِ خود را بشناسند و زندگیِ خود را تا بلندای یک افسانه بالا برند.
❤️🤍💚
@Persianzoroastrians🔥
سنگ نگاره‌ای در نقش برجسته برم‌دلک شیراز و هدیه دادن دسته گل #بهرام‌شاه به همسرش بانو #شاپوردختک در #جشن_سپندارمزگان💞
باری،
امروز شنبه ۲۹بهمن ماه، روز #سپندارمز از به سال٣٧۶۱ مزديسنى است.
امروز روز #عشق در ایران‌زمین از دوران باستان تا به کنون است.
#فردوسی_توسی می‌سراید:
سپندارمز پاسبان تو باد
ز خرداد روشن‌روان تو باد.
#نظامی_گنجوی می‌سراید:
چو خرم شد به شیرین جان خسرو
جهان می‌کرد عهد خرمی نو.
در اوستا، یسنا ۳۸بند۱ آمده است:
ای #اهورامزدا، زنان را می‌ستاییم #زنانی را که از آن تو به‌شمار آیند و از بهترین اَشَه(پاکی و درستی) برخوردارند.
می‌ستاییم زمینی که ما را دربرگرفته است.
در بخش فروردین یشت اوستا بند۱۵۳و۱۵۴ نوشته شده است:
می‌ستاییم این زمین را، آن آسمان را.
می‌ستاییم روان‌های جانوران سودمند را.
می‌ستاییم روان‌های مردان پیرو راستی را.
می‌ستاییم روان‌های زنان پیرو راستی را.
در هر سرزمینی که زاده شده باشند.
می‌ستاییم مردان و زنانی که برای پیروزی آیین راستی کوشیده‌اند، می‌کوشند و خواهند کوشید.
#جشن_سپندارمزگان روز مهر و سپاس به زن و زمین بارور گرامی باد💞💚🤍❤️💞
@persianzoroastrians🔥
باری،
امروز شنبه ۲۹بهمن ماه، روز #سپندارمز از به سال٣٧۶۱ مزديسنى است.
امروز روز #عشق در ایران‌زمین از دوران باستان تا به کنون است.
#فردوسی_توسی می‌سراید:
سپندارمز پاسبان تو باد
ز خرداد روشن‌روان تو باد.
#نظامی_گنجوی می‌سراید:
چو خرم شد به شیرین جان خسرو
جهان می‌کرد عهد خرمی نو.
در اوستا، یسنا ۳۸بند۱ آمده است:
ای #اهورامزدا، زنان را می‌ستاییم #زنانی را که از آن تو به‌شمار آیند و از بهترین اَشَه(پاکی و درستی) برخوردارند.
می‌ستاییم زمینی که ما را دربرگرفته است.
در بخش فروردین یشت اوستا بند۱۵۳و۱۵۴ نوشته شده است:
می‌ستاییم این زمین را، آن آسمان را.
می‌ستاییم روان‌های جانوران سودمند را.
می‌ستاییم روان‌های مردان پیرو راستی را.
می‌ستاییم روان‌های زنان پیرو راستی را.
در هر سرزمینی که زاده شده باشند.
می‌ستاییم مردان و زنانی که برای پیروزی آیین راستی کوشیده‌اند، می‌کوشند و خواهند کوشید.
#جشن_سپندارمزگان روز مهر و سپاس به زن و زمین بارور گرامی باد💞💚🤍❤️💞
@persianzoroastrians🔥
💚 #جشن_اسپندگان ( #سپندارمزگان) گرامی باد🍷❤️❤️🍷
✅ هر روزمان روز #عشق است.
✅ هر روز، روز #زن و #زمین است.
✅ هر روز، برایمان روز #مادر است.
✳️ یک هفته گرامی می‌داریم #جشن_سپندازمزگان را.
💚 #سپندارمزگان، جشن زن و زمین بارور گرامی باد.
💚 #سپندارمزگان، جشن سپنت آرمیتی(:عشق) شادباد.
💚 #سپندارمزگان، جشن یکرنگی و پاکدلی فرخنده باد.
💚 #سپندارمزگان، جشن بردباری و فروتنی خجسته باد.
💚 #جشن_سپندارمزگان، روز سپنت آرمیتی(:عشق) گرامی باد.
💚 #جشن_سپندارمزگان، روز سپنت آرمیتی و روز عشق شادباد.
💚 #سپندارمزگان جشنِ سپنت آرمیتی عشق بر همگان خجسته باد.
💚 #جشن_اسپندگان، روز مادر روز مهر بر بانوان مهرپرور ایران شادباش.
💚 #جشن_سپندارمزگان، جشن سپنت(:مقدس) آرمیتی(:عشق) همایون باد.
💚 #جشن_سپندارمزگان و اسپندگان، بزرگداشت زنان و پاسداشت زمین گرامی باد.
💚 #جشن_اسپندگان (#سپندارمزگان):
#زمین و #زن و #زندگی در یک جشن نیک #ایرانی به نام جشن #سپندارمزگان.
💚 #جشن_سپندارمزگان روز و هـته زن و زمین و زندگی گرامی باد.
💚#جشن_سپندارمزگان روز عشق ایرانی خجسته و فرخنده باد.
💚 #جشن_سپندارمزگان روز بانوان نیک و پارسا در ایران زمین است.
💚 #جشن_سپندارمزگان برای گرامی‌داشت شیدایی، دلداگی و روز عشق است.
💚 #جشن_اسپندگان روز عشق پاک، روز بزرگداشت جایگاه زن و باروری زمین است.
💚 #جشن_اسفندگان یا #سپندارمزگان جشن زن و زمینی است که بارورند و زندگی می‌بخشند.
باری،
✅ جشن اسفندگان برای پاسداشت فروزه پاک و ارزشمند سپنت آرمیتی یا سپندارمز است که سپنته به معنی پاک و ورجاوند، و آرمیتی به معنی آرمان و عشق است که رویهم تابش و جلوه‌گاه باورمندی و پایبندی، فداكاری و فروتنی، بردباری و وفاداری، مهر و مهرورزی و عشق پاک است.
✅ در این جشن در ایران باستان بانوان به شوهران خود با مهر و عشق ارمغان پیشکش می‌کردند. مردان نیز زنان و دختران را بر تخت شاهی نشانده و به آنان ارمغان پیشکش نموده و همه‌ی کارهای خانه بر دوش مردان بوده است. زرتشتیان اکنون جشن سپندارمزگان را در روز سپندارمز پنجمین روز از ماه اسفند برابر با ٢٩بهمن که در گاهشمار خورشیدی امروزی است برگزار می‌کنند که امیدواریم روزی این جشن زیبای سپندارمزگان در ۵ اسفندماه برگزار شود.
و اینکه،
⭕️ آیین و فرهنگ و زبان یک کشوری مرد و زن را با گفتن #he و #she از یکدیگر جدا می‌کند.
⭕️ آیین و فرهنگ و زبان یکی دیگر مرد و زن را با #woman و #women از هم جدا می‌کند.
🛑 مکتب و مذهب و زبان کشور دیگری مرد و زن را با #هذا و #هذه از همدیگر جدا کرده است.
✅ فرهنگ‌ها و زبان‌های کشورهایی که مرد و زن را با #er# sie یا #Virino و #Viro و... از یکدیگر جدا می‌سازند.
✅ تنها در فرهنگ ناب ایرانی و آیین نیک نیاکان ایرانی ماست که #بانوان #همتراز و #برابر با #مردان هستند و زنان را همانند مردان دارای #تخمه و #فره #ایزدی می‌داند و زاینده می‌شناسد و او را #زن به معنی #زاینده می‌نامد و چون به یگانگی هستی باور دارد، به #زن و #مرد هر دو #او می‌گوید.
♻️هیچ کشوری در جهان تا چند دهه پیش پیدا نخواهید کرد که #پادشاه #وزیر و #سردار #زن داشته باشد. #ایران ما از ۲۵۰۰سال پیش تا ۱۴۰۰سال اخیر
همه‌ی اینها را داشت و باز در ایران آزاد نیز خواهیم داشت.
✳️ می‌ستایم
نیکوسرشت آریایی پیام‌آور خرد
#اشوزرتشت اسپنتمان ایرانی را.
یگانه آموزگار راستی و درستی
#اشوزرتشت آریایی را.
نخستین اندیشمند و فیلسوف جهان
#اشوزرتشت بزرگ ایرانی را.
✳️ می‌ستایم
نیکومنش آریایی بزرگ‌مرد ایرانی
#کوروش_بزرگ، نگارنده راشن‌های مرتوگان(:حقوق بشر) را.
ابرمرد بی‌همتای جهان، پدر ایران‌زمین
کوروش بزرگ ایرانی پادشاه خوبان را.
✳️ می‌ستایم
رادمنشان ایرانی
زنان و مردان بزرگ را، اندیشمند، هنرمند، دلاور، دادگر، آبادگر ایرانی را،
مردان و بانوان ایرانی، نیک اندیش و نیک گفتار و نیک کردار را.
❇️ جاودان باد
#فرهنگ_ناب_و_بی‌همتای #ایران‌زمین.
❇️ پایدار باد
#تمدن_بزرگ_و_باشکوه ایران‌زمین.
❇️ استوار باد
#تاریخ_بلند_و_کهن ایران‌زمین.
❇️ زنده باد
#آیین_شاد_ و_نیک_نیاکان ایرانی‌مان.
❇️ پاینده باد #ایران_و_مردمان_رنگین‌کمان_زیبای ایران‌زمین.
✅ نه عرب‌گرایی و نه غرب‌گرایی را برای تو ای کهن بوم و بر دوست دارم.
✅ نه عربی‌شدن و نه غربی‌شدن را برای تو ای کهن بوم و بر دوست دارم.
ایدون باد - ایدون‌تر باد
@persianzoroastrians🔥
✅ هر روزمان روز #عشق است.
✅ هر روز، روز #زن و #زمین است.
✅ هر روز، برایمان روز #مادر است.
✳️ یک هفته گرامی می‌داریم #جشن_سپندازمزگان را.
💚 #سپندارمزگان، جشن زن و زمین بارور گرامی باد.
💚 #سپندارمزگان، جشن سپنت آرمیتی(:عشق) شادباد.
💚 #سپندارمزگان، جشن یکرنگی و پاکدلی فرخنده باد.
💚 #سپندارمزگان، جشن بردباری و فروتنی خجسته باد.
💚 #جشن_سپندارمزگان، روز سپنت آرمیتی(:عشق) گرامی باد.
💚 #جشن_سپندارمزگان، روز سپنت آرمیتی و روز عشق شادباد.
💚 #سپندارمزگان جشنِ سپنت آرمیتی عشق بر همگان خجسته باد.
💚 #جشن_اسپندگان، روز مادر روز مهر بر بانوان مهرپرور ایران شادباش.
💚 #جشن_سپندارمزگان، جشن سپنت(:مقدس) آرمیتی(:عشق) همایون باد.
💚 #جشن_سپندارمزگان و اسپندگان، بزرگداشت زنان و پاسداشت زمین گرامی باد.
💚 #جشن_اسپندگان (#سپندارمزگان):
#زمین و #زن و #زندگی در یک جشن نیک #ایرانی به نام جشن #سپندارمزگان.
💚 #جشن_سپندارمزگان روز و هـته زن و زمین و زندگی گرامی باد.
💚#جشن_سپندارمزگان روز عشق ایرانی خجسته و فرخنده باد.
💚 #جشن_سپندارمزگان روز بانوان نیک و پارسا در ایران زمین است.
💚 #جشن_سپندارمزگان برای گرامی‌داشت شیدایی، دلداگی و روز عشق است.
💚 #جشن_اسپندگان روز عشق پاک، روز بزرگداشت جایگاه زن و باروری زمین است.
💚 #جشن_اسفندگان یا #سپندارمزگان جشن زن و زمینی است که بارورند و زندگی می‌بخشند.
باری،
✅ جشن اسفندگان برای پاسداشت فروزه پاک و ارزشمند سپنت آرمیتی یا سپندارمز است که سپنته به معنی پاک و ورجاوند، و آرمیتی به معنی آرمان و عشق است که رویهم تابش و جلوه‌گاه باورمندی و پایبندی، فداكاری و فروتنی، بردباری و وفاداری، مهر و مهرورزی و عشق پاک است.
✅ در این جشن در ایران باستان بانوان به شوهران خود با مهر و عشق ارمغان پیشکش می‌کردند. مردان نیز زنان و دختران را بر تخت شاهی نشانده و به آنان ارمغان پیشکش نموده و همه‌ی کارهای خانه بر دوش مردان بوده است. زرتشتیان اکنون جشن سپندارمزگان را در روز سپندارمز پنجمین روز از ماه اسفند برابر با ٢٩بهمن که در گاهشمار خورشیدی امروزی است برگزار می‌کنند که امیدواریم روزی این جشن زیبای سپندارمزگان در ۵ اسفندماه برگزار شود.
و اینکه،
⭕️ آیین و فرهنگ و زبان یک کشوری مرد و زن را با گفتن #he و #she از یکدیگر جدا می‌کند.
⭕️ آیین و فرهنگ و زبان یکی دیگر مرد و زن را با #woman و #women از هم جدا می‌کند.
🛑 مکتب و مذهب و زبان کشور دیگری مرد و زن را با #هذا و #هذه از همدیگر جدا کرده است.
✅ فرهنگ‌ها و زبان‌های کشورهایی که مرد و زن را با #er# sie یا #Virino و #Viro و... از یکدیگر جدا می‌سازند.
✅ تنها در فرهنگ ناب ایرانی و آیین نیک نیاکان ایرانی ماست که #بانوان #همتراز و #برابر با #مردان هستند و زنان را همانند مردان دارای #تخمه و #فره #ایزدی می‌داند و زاینده می‌شناسد و او را #زن به معنی #زاینده می‌نامد و چون به یگانگی هستی باور دارد، به #زن و #مرد هر دو #او می‌گوید.
♻️هیچ کشوری در جهان تا چند دهه پیش پیدا نخواهید کرد که #پادشاه #وزیر و #سردار #زن داشته باشد. #ایران ما از ۲۵۰۰سال پیش تا ۱۴۰۰سال اخیر
همه‌ی اینها را داشت و باز در ایران آزاد نیز خواهیم داشت.
✳️ می‌ستایم
نیکوسرشت آریایی پیام‌آور خرد
#اشوزرتشت اسپنتمان ایرانی را.
یگانه آموزگار راستی و درستی
#اشوزرتشت آریایی را.
نخستین اندیشمند و فیلسوف جهان
#اشوزرتشت بزرگ ایرانی را.
✳️ می‌ستایم
نیکومنش آریایی بزرگ‌مرد ایرانی
#کوروش_بزرگ، نگارنده راشن‌های مرتوگان(:حقوق بشر) را.
ابرمرد بی‌همتای جهان، پدر ایران‌زمین
کوروش بزرگ ایرانی پادشاه خوبان را.
✳️ می‌ستایم
رادمنشان ایرانی
زنان و مردان بزرگ را، اندیشمند، هنرمند، دلاور، دادگر، آبادگر ایرانی را،
مردان و بانوان ایرانی، نیک اندیش و نیک گفتار و نیک کردار را.
❇️ جاودان باد
#فرهنگ_ناب_و_بی‌همتای #ایران‌زمین.
❇️ پایدار باد
#تمدن_بزرگ_و_باشکوه ایران‌زمین.
❇️ استوار باد
#تاریخ_بلند_و_کهن ایران‌زمین.
❇️ زنده باد
#آیین_شاد_ و_نیک_نیاکان ایرانی‌مان.
❇️ پاینده باد #ایران_و_مردمان_رنگین‌کمان_زیبای ایران‌زمین.
✅ نه عرب‌گرایی و نه غرب‌گرایی را برای تو ای کهن بوم و بر دوست دارم.
✅ نه عربی‌شدن و نه غربی‌شدن را برای تو ای کهن بوم و بر دوست دارم.
ایدون باد - ایدون‌تر باد
@persianzoroastrians🔥
اسفندگان روز مهر ایرانی
esfandgan-roz-mehr-iran
آهنگ و ترانه‌های زیبا از جشن‌های ملی‌مان
از کانال ایرانیان زرتشتی.
اینک آهنگ و ترانه #اسپندگان(سپندارمزگان)💔
سراینده: #سیاوش_تهرانی🍷
با آوای زیبای بانو #یسنا🍷 #امیر_جاوید🍷
آهنگساز: #یسنا👍
صدابردار: #امید🍷
کاری از کارگروه اسفندگان💔
#جشن_سپندارمزگان
روز #عشق_ایرانیان بر #عاشقان و #شیدایان شادباد و شادباش
💔💔🍷🍷🌻🌻
🌸🌸🌺🌺🔥🔥
#جشن_اسپندگان
روز بزرگداشت #زن و #زمین باور و زندگی‌بخش فرخنده و خجسته باد
💞💞🍷🍷🌻🌻
🌺🌺🌸🌸🔥🔥
#ایرانیان_زرتشتی❤️🔥
@Persianzoroastrians 🔥❤️
از کانال ایرانیان زرتشتی.
اینک آهنگ و ترانه #اسپندگان(سپندارمزگان)💔
سراینده: #سیاوش_تهرانی🍷
با آوای زیبای بانو #یسنا🍷 #امیر_جاوید🍷
آهنگساز: #یسنا👍
صدابردار: #امید🍷
کاری از کارگروه اسفندگان💔
#جشن_سپندارمزگان
روز #عشق_ایرانیان بر #عاشقان و #شیدایان شادباد و شادباش
💔💔🍷🍷🌻🌻
🌸🌸🌺🌺🔥🔥
#جشن_اسپندگان
روز بزرگداشت #زن و #زمین باور و زندگی‌بخش فرخنده و خجسته باد
💞💞🍷🍷🌻🌻
🌺🌺🌸🌸🔥🔥
#ایرانیان_زرتشتی❤️🔥
@Persianzoroastrians 🔥❤️
#جشن_سپندارمزگان ۲۹بهمن ماه هست یا ۵ اسفند ماه؟
سالنامه و گاهشمار(:تقویم) ایرانی‌مان(زرتشتی) دارای ۱۲ ماه ۳۰ روز می‌باشد و هر سال درست ۳۶۰ روز است. و هر روز نیز نام ویژه خود را دارد.
۱- اورمزد. ۲- بهمن. ۳- اردیبهشت. ۴- شهریور. ۵- سپندارمز. ۶- خرداد. ۷- امرداد. ۸- دی‌به‌آذر. ۹- آذر. ۱۰- آبان. ۱۱- خور. ۱۲- ماه. ۱۳- تیر. ۱۴- گوش. ۱۵- دی‌به‌مهر. ۱۶- مهر. ۱۷- سروش. ۱۸- رشن. ۱۹- فروردین. ۲۰- بهرام. ۲۱- رام. ۲۲- باد. ۲۳- دی‌به‌دین. ۲۴- دین. ۲۵- ارد. ۲۶- اشتاد. ۲۷- آسمان. ۲۸- زامیاد. ۲۹- مهراسپند. ۳۰- انارام.
✅یکی و برابر شدن نام روز و ماه نیز جشن ماهانه گرفته میشود.
نام روزهایی که در آن جشن ماهانه برگزار میشود:
۱- روز فروردین ◀️ #جشن_فروردین‌گان
۲- روز اردیبهشت ◀️ #جشن_اردیبهشت‌گان
۳- روز خرداد ◀️ #جشن_خردادگان
۴- روز تیر ◀️ #جشن_تیرگان
۵- روز امرداد ◀️ #جشن_امرداگان
۶- روز شهریور ◀️ #جشن_شهریورگان
۷- روز مهر ◀️ #جشن_مهرگان
۸- روز آبان ◀️ #جشن_آبادان
۹- روز آذر ◀️ #جشن_آذرگان
۱۰- روز دی‌به‌دین، دی‌به‌مهر، دی‌به‌آذر ◀️ #جشن_دیگان
۱۱- روز بهمن ◀️ #جشن_بهمن‌گان
۱۲- روز سپندارمز ◀️ #جشن_اسفندگان(#جشن_سپندارمزگان)
و اینکه سالنامه(:تقویم) خورشیدی کنونی که به گاهشمار جلالی نامور است ۶ ماه نخست آن(بهار و تابستان) دارای ۳۱روز و شش ماه دوم آن(پاییز زمستان) ۳۰روز است اما گاهشمار(:تقویم) زرتشتی، ۱۲ ماه آن دارای ۳۰ روز می‌باشد. برای همین است که سیستم و ترتیب روز شمار میان دو تقویم را برهم میزند.
برای نمونه هنگامی‌که ۳۰روز فروردین‌ماه به پایان میرسد گاهشمار زرتشتی وارد روز یکم اردیبهشت ماه میشود چنانچه گاهشمار رسمی کنونی ایران پس از ۳۰فروردین‌ماه وارد ۳۱فروردین ماه میشود و بدینگونه سالنامه رسمی کنونی یک روز از سالنامه زرتشتی عقب می‌ماند.
این بهم ریختن روزها، همچنان تا پایان نیمه نخست سال تا آغاز پاییز ادامه دارد و در این ۶ماه، ۶روز گاهشمار خورشیدی کنونی از گاهشماری زرتشتی عقب مانده است.
در نتیجه ۵ اسفند ماه در سالنامه زرتشتی برابر میشود با ۲۹بهمن ماه، به سالنامه رسمی کشور یعنی سالنامه(گاهشمار خورشیدی).
پس نتیجه اینکه به گاهشمار زرتشتی جشن سپندارمزگان ۲۹بهمن ماه است و در سالنامه خورشیدی جشن سپندارمزگان ۵ اسفند ماه می‌باشد.
باری،
از آنجایی که میان ایرانیان عشق ورجاوند و سپنت(:مقدس) بوده و از اهمیت بالایی برخوردار هست هرآینه با این حساب میشود یک هفته روز #عشق ما ایرانیان باشد. روز زن و زمین بارور باشد.
سالنامه و گاهشمار(:تقویم) ایرانی‌مان(زرتشتی) دارای ۱۲ ماه ۳۰ روز می‌باشد و هر سال درست ۳۶۰ روز است. و هر روز نیز نام ویژه خود را دارد.
۱- اورمزد. ۲- بهمن. ۳- اردیبهشت. ۴- شهریور. ۵- سپندارمز. ۶- خرداد. ۷- امرداد. ۸- دی‌به‌آذر. ۹- آذر. ۱۰- آبان. ۱۱- خور. ۱۲- ماه. ۱۳- تیر. ۱۴- گوش. ۱۵- دی‌به‌مهر. ۱۶- مهر. ۱۷- سروش. ۱۸- رشن. ۱۹- فروردین. ۲۰- بهرام. ۲۱- رام. ۲۲- باد. ۲۳- دی‌به‌دین. ۲۴- دین. ۲۵- ارد. ۲۶- اشتاد. ۲۷- آسمان. ۲۸- زامیاد. ۲۹- مهراسپند. ۳۰- انارام.
✅یکی و برابر شدن نام روز و ماه نیز جشن ماهانه گرفته میشود.
نام روزهایی که در آن جشن ماهانه برگزار میشود:
۱- روز فروردین ◀️ #جشن_فروردین‌گان
۲- روز اردیبهشت ◀️ #جشن_اردیبهشت‌گان
۳- روز خرداد ◀️ #جشن_خردادگان
۴- روز تیر ◀️ #جشن_تیرگان
۵- روز امرداد ◀️ #جشن_امرداگان
۶- روز شهریور ◀️ #جشن_شهریورگان
۷- روز مهر ◀️ #جشن_مهرگان
۸- روز آبان ◀️ #جشن_آبادان
۹- روز آذر ◀️ #جشن_آذرگان
۱۰- روز دی‌به‌دین، دی‌به‌مهر، دی‌به‌آذر ◀️ #جشن_دیگان
۱۱- روز بهمن ◀️ #جشن_بهمن‌گان
۱۲- روز سپندارمز ◀️ #جشن_اسفندگان(#جشن_سپندارمزگان)
و اینکه سالنامه(:تقویم) خورشیدی کنونی که به گاهشمار جلالی نامور است ۶ ماه نخست آن(بهار و تابستان) دارای ۳۱روز و شش ماه دوم آن(پاییز زمستان) ۳۰روز است اما گاهشمار(:تقویم) زرتشتی، ۱۲ ماه آن دارای ۳۰ روز می‌باشد. برای همین است که سیستم و ترتیب روز شمار میان دو تقویم را برهم میزند.
برای نمونه هنگامی‌که ۳۰روز فروردین‌ماه به پایان میرسد گاهشمار زرتشتی وارد روز یکم اردیبهشت ماه میشود چنانچه گاهشمار رسمی کنونی ایران پس از ۳۰فروردین‌ماه وارد ۳۱فروردین ماه میشود و بدینگونه سالنامه رسمی کنونی یک روز از سالنامه زرتشتی عقب می‌ماند.
این بهم ریختن روزها، همچنان تا پایان نیمه نخست سال تا آغاز پاییز ادامه دارد و در این ۶ماه، ۶روز گاهشمار خورشیدی کنونی از گاهشماری زرتشتی عقب مانده است.
در نتیجه ۵ اسفند ماه در سالنامه زرتشتی برابر میشود با ۲۹بهمن ماه، به سالنامه رسمی کشور یعنی سالنامه(گاهشمار خورشیدی).
پس نتیجه اینکه به گاهشمار زرتشتی جشن سپندارمزگان ۲۹بهمن ماه است و در سالنامه خورشیدی جشن سپندارمزگان ۵ اسفند ماه می‌باشد.
باری،
از آنجایی که میان ایرانیان عشق ورجاوند و سپنت(:مقدس) بوده و از اهمیت بالایی برخوردار هست هرآینه با این حساب میشود یک هفته روز #عشق ما ایرانیان باشد. روز زن و زمین بارور باشد.
❇️ #جشن_سپندارمزگان ۲۹بهمن ماه هست یا ۵ اسفند ماه؟
سالنامه و گاهشمار(:تقویم) ایرانی‌مان(زرتشتی) دارای ۱۲ ماه ۳۰ روز می‌باشد و هر سال درست ۳۶۰ روز است. و هر روز نیز نام ویژه خود را دارد:👇
۱- روز اورمزد.
۲- روز بهمن.
۳- روز اردیبهشت.
۴- روز شهریور.
۵- روز سپندارمز.
۶- روز خرداد.
۷- روز امرداد.
۸- روز دی‌به‌آذر.
۹- روز آذر.
۱۰- روز آبان.
۱۱- روز خور.
۱۲- روز ماه.
۱۳- روز تیر.
۱۴- روز گوش.
۱۵- روز دی‌به‌مهر.
۱۶- روز مهر.
۱۷- روز سروش.
۱۸- روز رشن.
۱۹- روز فروردین.
۲۰- روز بهرام.
۲۱- روز رام.
۲۲- روز باد.
۲۳- روز دی‌به‌دین.
۲۴- روز دین.
۲۵- روز ارد.
۲۶- روز اشتاد.
۲۷- روز آسمان.
۲۸- روز زامیاد.
۲۹- روز مهراسپند.
۳۰- روز انارام.
❇️ یکی و برابر و هم‌نام شدن نام روز و ماه نیز جشن ماهانه گرفته میشود.
نام روزهایی که در آن جشن ماهانه برگزار میشود:👇
۱- روز فروردین ◀️ #جشن_فروردین‌گان
۲- روز اردیبهشت ◀️ #جشن_اردیبهشت‌گان
۳- روز خرداد ◀️ #جشن_خردادگان
۴- روز تیر ◀️ #جشن_تیرگان
۵- روز امرداد ◀️ #جشن_امرداگان
۶- روز شهریور ◀️ #جشن_شهریورگان
۷- روز مهر ◀️ #جشن_مهرگان
۸- روز آبان ◀️ #جشن_آبادان
۹- روز آذر ◀️ #جشن_آذرگان
۱۰- روز دی‌به‌دین، دی‌به‌مهر، دی‌به‌آذر ◀️ #جشن_دیگان
۱۱- روز بهمن ◀️ #جشن_بهمن‌گان
۱۲- روز سپندارمز ◀️ #جشن_اسفندگان(#جشن_سپندارمزگان)
آری،
سالنامه(:تقویم) خورشیدی کنونی که به گاهشمار جلالی نامور است ۶ ماه نخست آن(بهار و تابستان) دارای ۳۱روز و شش ماه دوم آن(پاییز زمستان) ۳۰روز است اما گاهشمار(:تقویم) زرتشتی، ۱۲ ماه آن دارای ۳۰ روز می‌باشد. برای همین است که سیستم و ترتیب روز شمار میان دو تقویم را برهم میزند.
برای نمونه هنگامی‌که ۳۰روز فروردین‌ماه به پایان میرسد گاهشمار زرتشتی وارد روز یکم اردیبهشت ماه میشود چنانچه گاهشمار رسمی کنونی ایران پس از ۳۰فروردین‌ماه وارد ۳۱فروردین ماه میشود و بدینگونه سالنامه رسمی کنونی یک روز از سالنامه زرتشتی عقب می‌ماند.
این بهم ریختن روزها، همچنان تا پایان نیمه نخست سال تا آغاز پاییز ادامه دارد و در این ۶ماه، ۶روز گاهشمار خورشیدی کنونی از گاهشماری زرتشتی عقب مانده است.
در نتیجه ۵ اسفند ماه در سالنامه زرتشتی برابر میشود با ۲۹بهمن ماه، به سالنامه رسمی کشور یعنی سالنامه(گاهشمار خورشیدی).
پس نتیجه اینکه به گاهشمار زرتشتی جشن سپندارمزگان ۲۹بهمن ماه است و در سالنامه خورشیدی جشن سپندارمزگان ۵ اسفند ماه می‌باشد.
سه جشن ماهانه‌مان در سالنامه خورشیدی در خود همان ماه برگزار نمی‌شود مانند:
#جشن_شهریورگان #جشن_بهمن‌گان
#جشن_اسفندگان
که این بخاطر همان ۶ روز ۶ ماه نخست هست.
باری،
به هر روی امیدواریم که این بهم‌زدگی به یک گونه‌ای برطرف شود و از آنجایی هم که میان ایرانیان عشق ورجاوند و سپنت(:مقدس) بوده و از اهمیت بالایی برخوردار هست هرآینه با این حساب میشود این روزها یک یک هفته‌ای روز #عشق ما ایرانیان باشد. روز مادر و زن و زمین بارور باشد.
❤️🤍💚
@Persianzoroastrians🔥✍️
سالنامه و گاهشمار(:تقویم) ایرانی‌مان(زرتشتی) دارای ۱۲ ماه ۳۰ روز می‌باشد و هر سال درست ۳۶۰ روز است. و هر روز نیز نام ویژه خود را دارد:👇
۱- روز اورمزد.
۲- روز بهمن.
۳- روز اردیبهشت.
۴- روز شهریور.
۵- روز سپندارمز.
۶- روز خرداد.
۷- روز امرداد.
۸- روز دی‌به‌آذر.
۹- روز آذر.
۱۰- روز آبان.
۱۱- روز خور.
۱۲- روز ماه.
۱۳- روز تیر.
۱۴- روز گوش.
۱۵- روز دی‌به‌مهر.
۱۶- روز مهر.
۱۷- روز سروش.
۱۸- روز رشن.
۱۹- روز فروردین.
۲۰- روز بهرام.
۲۱- روز رام.
۲۲- روز باد.
۲۳- روز دی‌به‌دین.
۲۴- روز دین.
۲۵- روز ارد.
۲۶- روز اشتاد.
۲۷- روز آسمان.
۲۸- روز زامیاد.
۲۹- روز مهراسپند.
۳۰- روز انارام.
❇️ یکی و برابر و هم‌نام شدن نام روز و ماه نیز جشن ماهانه گرفته میشود.
نام روزهایی که در آن جشن ماهانه برگزار میشود:👇
۱- روز فروردین ◀️ #جشن_فروردین‌گان
۲- روز اردیبهشت ◀️ #جشن_اردیبهشت‌گان
۳- روز خرداد ◀️ #جشن_خردادگان
۴- روز تیر ◀️ #جشن_تیرگان
۵- روز امرداد ◀️ #جشن_امرداگان
۶- روز شهریور ◀️ #جشن_شهریورگان
۷- روز مهر ◀️ #جشن_مهرگان
۸- روز آبان ◀️ #جشن_آبادان
۹- روز آذر ◀️ #جشن_آذرگان
۱۰- روز دی‌به‌دین، دی‌به‌مهر، دی‌به‌آذر ◀️ #جشن_دیگان
۱۱- روز بهمن ◀️ #جشن_بهمن‌گان
۱۲- روز سپندارمز ◀️ #جشن_اسفندگان(#جشن_سپندارمزگان)
آری،
سالنامه(:تقویم) خورشیدی کنونی که به گاهشمار جلالی نامور است ۶ ماه نخست آن(بهار و تابستان) دارای ۳۱روز و شش ماه دوم آن(پاییز زمستان) ۳۰روز است اما گاهشمار(:تقویم) زرتشتی، ۱۲ ماه آن دارای ۳۰ روز می‌باشد. برای همین است که سیستم و ترتیب روز شمار میان دو تقویم را برهم میزند.
برای نمونه هنگامی‌که ۳۰روز فروردین‌ماه به پایان میرسد گاهشمار زرتشتی وارد روز یکم اردیبهشت ماه میشود چنانچه گاهشمار رسمی کنونی ایران پس از ۳۰فروردین‌ماه وارد ۳۱فروردین ماه میشود و بدینگونه سالنامه رسمی کنونی یک روز از سالنامه زرتشتی عقب می‌ماند.
این بهم ریختن روزها، همچنان تا پایان نیمه نخست سال تا آغاز پاییز ادامه دارد و در این ۶ماه، ۶روز گاهشمار خورشیدی کنونی از گاهشماری زرتشتی عقب مانده است.
در نتیجه ۵ اسفند ماه در سالنامه زرتشتی برابر میشود با ۲۹بهمن ماه، به سالنامه رسمی کشور یعنی سالنامه(گاهشمار خورشیدی).
پس نتیجه اینکه به گاهشمار زرتشتی جشن سپندارمزگان ۲۹بهمن ماه است و در سالنامه خورشیدی جشن سپندارمزگان ۵ اسفند ماه می‌باشد.
سه جشن ماهانه‌مان در سالنامه خورشیدی در خود همان ماه برگزار نمی‌شود مانند:
#جشن_شهریورگان #جشن_بهمن‌گان
#جشن_اسفندگان
که این بخاطر همان ۶ روز ۶ ماه نخست هست.
باری،
به هر روی امیدواریم که این بهم‌زدگی به یک گونه‌ای برطرف شود و از آنجایی هم که میان ایرانیان عشق ورجاوند و سپنت(:مقدس) بوده و از اهمیت بالایی برخوردار هست هرآینه با این حساب میشود این روزها یک یک هفته‌ای روز #عشق ما ایرانیان باشد. روز مادر و زن و زمین بارور باشد.
❤️🤍💚
@Persianzoroastrians🔥✍️
جشن اسفندگان(#سپندارمزگان)
در سنگ‌نگاره‌‌‌های دو پادشاه ایران‌زمین در حال دادن گل به همسرانشان🌺🌺 در «برم‌دلک» #شیراز و «تنگ‌قندیل» #کازرون.
در ایران باستان‌مان نیز مردان در روز جشن سپندارمزگان با دادن هدایایی از همسران خویش سپاسگزاری می‌کردند.
.
.
ای #اهورامزدا، زنان را می‌ستاییم #زنانی را که از آن تو به‌شمار آیند و از بهترین اَشَه(پاکی و درستی) برخوردارند.
می‌ستاییم زمینی که ما را دربرگرفته است.
✍️اوستا، یسنا ۳۸بند۱
می‌ستاییم این زمین را، آن آسمان را.
می‌ستاییم روان‌های زنان پیرو راستی را.
می‌ستاییم‌زنانی که برای پیروزی آیین راستی کوشیده‌اند، می‌کوشند و خواهند کوشید.
✍️اوستا، فروردین یشت بند۱۵۳و۱۵۴
#جشن_سپندارمزگان ستایش جایگاه #بانوان در ایران‌زمین، خجسته و فرخنده باد💚🤍❤️
#سپندارمزگان روز #عشق گرامی باد💞
@Persianzoroastrians🔥
در سنگ‌نگاره‌‌‌های دو پادشاه ایران‌زمین در حال دادن گل به همسرانشان🌺🌺 در «برم‌دلک» #شیراز و «تنگ‌قندیل» #کازرون.
در ایران باستان‌مان نیز مردان در روز جشن سپندارمزگان با دادن هدایایی از همسران خویش سپاسگزاری می‌کردند.
.
.
ای #اهورامزدا، زنان را می‌ستاییم #زنانی را که از آن تو به‌شمار آیند و از بهترین اَشَه(پاکی و درستی) برخوردارند.
می‌ستاییم زمینی که ما را دربرگرفته است.
✍️اوستا، یسنا ۳۸بند۱
می‌ستاییم این زمین را، آن آسمان را.
می‌ستاییم روان‌های زنان پیرو راستی را.
می‌ستاییم‌زنانی که برای پیروزی آیین راستی کوشیده‌اند، می‌کوشند و خواهند کوشید.
✍️اوستا، فروردین یشت بند۱۵۳و۱۵۴
#جشن_سپندارمزگان ستایش جایگاه #بانوان در ایران‌زمین، خجسته و فرخنده باد💚🤍❤️
#سپندارمزگان روز #عشق گرامی باد💞
@Persianzoroastrians🔥
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🌳درخت شگفت‌انگیز در ایران‌زمین کهن پرگهر اهورایی‌مان👍
❤️🤍💚
در حاشیه‌ی جنوبی ایران‌زمین، درختی روییده و زندگی می‌کند که به دریا پناه برد و برای اینکه بتواند دوام بیارورد سازوکار تکاملی شگفتی در پیش گرفت.
گذری بر کناره‌های جادویی خلیج همیشه پارس در بوشهر پهناور، جایی که گروهی از بهترین فرزندان ایران را شناختم، برادران و خواهران قشنگی که برای زیبایی و افراشتگی این سرزمین سر از پا نمی‌شناسند.
سرداران گمنام اهورایی این خاک پرگهرمان💚🤍❤️
#ایران_زمین #میهن #وطن #خلیج_فارس #بوشهر #جنوب #عشق
@persianzoroastrians🔥
❤️🤍💚
در حاشیه‌ی جنوبی ایران‌زمین، درختی روییده و زندگی می‌کند که به دریا پناه برد و برای اینکه بتواند دوام بیارورد سازوکار تکاملی شگفتی در پیش گرفت.
گذری بر کناره‌های جادویی خلیج همیشه پارس در بوشهر پهناور، جایی که گروهی از بهترین فرزندان ایران را شناختم، برادران و خواهران قشنگی که برای زیبایی و افراشتگی این سرزمین سر از پا نمی‌شناسند.
سرداران گمنام اهورایی این خاک پرگهرمان💚🤍❤️
#ایران_زمین #میهن #وطن #خلیج_فارس #بوشهر #جنوب #عشق
@persianzoroastrians🔥