بشد شهریور و شد شهریاری پیشه خوبان
به آبادانی شهری بکوشیم و به آبادانی ایران.


یکی از جشن‌های کهن و نیک ما ایرانیان، جشن شهریورگان است.
شهریورگان نیز به مانند دیگر جشن‌های ماهانه، هم‌نام شدن روز و ماه است.
در گاهشمار مزدیسنی(زرتشتی) سال به ١٢ماه و هر ماه به ٣٠روز بخش می‌شود كه هر روز به نامی آراسته است.
چهارمین روز از هر ماه در گاهشمار اوستایی، شهریور و ششمین ماه از سال، شهریور نامیده شده است.
بر این پایه به فرخندگی هم‌نامی روز و ماه به نام شهریور، جشن شهریورگان برگزار می‌شود.
جشن شهریورگان، روز شهریاری بر خویش و چیرگی بر نفس است.
شهریور، ماه فرمانروایان است. فرمانروایان، آگاه، دانا، خردمند، دادگستر، دادگر، آبادگر، نیکوکار و شایسته.

#شهریور_ماه💚
#جشن_شهریورگان🤍
#روز_پدر ❤

#جشن_شهریورگان فرخنده باد🌻
#روز_پدر خجسته باد💚

@persianzoroastrians🔥

جشن‌های ماهانه ایرانی‌مان
#جشن_شهریورگان🌻

جشن شهریورگان جشن نیکوکاری، جشن رادمنشی و آفرینش زمین:

نرمک نرمک می‌رویم تا از گرمای پر شور تابستانی دوری بگیریم و خنکای پاییزی را با جان و دل، پذیرا باشیم. کشاورزان بیشتر شهرهای ایران با رسیدن شهریورگان در پوست خود نمی‌گنجند. هنگام گردآوری فرآورده‌هاست. اینک آنها دستاورد کشته‌ی خویش را به سر پنجه‌ی گاوآهن درو می‌کنند و دلی بهر گردآوری بازده و خرمن می‌تپانند و دلی از برای کشته‌ی پاییزه در آخر شهریور. از اینروست که سده‌هاست شهریورگان برای ایرانی‌ها بسی بایسته‌ی جشن و شادمانی بوده‌است.
شهریورگان از آن دسته جشن‌های دوازدگانه سال در ایران باستان بوده‌است. این جشن در گاه‌شماری ایرانی برابر است با روز چهارم شهریورماه.
واژه شهریور برگرفته از "خشَترَه وَئیریَه" اوستایی، به معنی شهر و شهریاری شایسته و نیرومند است. خشتره به معنی کاری است که بر پیرامون اندیشه نیک بچرخد که به زبان ساده‌تر همان کردار نیک است. کردار نیک همگامی با هستی است.
امروزه گل ریحان را ویژه شهریور می‌نامند.
در همان‌سان شهریور نام یکی از امشاسپندان است که نماد پادشاهی آسمانی و نیروی خدایی بوده و همیشه خواهان فر و بزرگی و نیرومندی برای مردمان است. این امشاسپند در جهان گیتایی، نگهبان ایوخشست یا توپال(:فلزات) و سیم و زر، دستگیری از بینوایان و فرشته‌ی جوانمردی است.
ایرانیان باستان در این روز پس از نیایش اهورامزدا و نیکوکاری و دادن خوراک به تهیدستان و نیازمندان، نزد پادشاه میرفتند و این جشن را شادباش می‌گفته‌اند. سپس فلزهای کهنه را از انبارها بیرون آورده و نو میکردند و پس از آن به شادی و پایکوبی می‌پرداختند.
امروزه نیز در شهرهای کویری و گرم چون یزد و کرمان که بیشتر سال گرم است، شهریورگان بمانند یک نوروز دیگر را دارد. از این‌روی چونان نوروز، خانواده‌های ایرانی و همانا بیشتر زرتشتی‌ها که آیین ایرانی را همچنان و به‌گونه درست بجای می‌آورند به خانه تکانی می‌پردازند، ظرف‌های فلزی را پاک و درخشان می‌کنند و دل و جان را چونان ظرف‌های کهن مسی و رویین و برنزین را پرداخت و زدایش می‌دهند و آیینه وار آماده‌ی پذیرایی از زیبایی و رنگارنگی پاییز می‌شوند.
در گزشته‌های دور، برای سال دو بخش تابستان بزرگ و زمستان بزرگ داشته‌ایم. بهار و پاییز هم دو واژه‌ی پس از آنهاست که شاید بیش از ۳هزار سال درازا ندارند. تابستان، در زبان پهلوی نیز تاپیستان یا گرماستان بوده و در زبان اوستایی #هامین از ریشه‌ی هَمَhama که آن نیز گرما باشد و هنوز در زبان بلوچی آن را هامین می‌نامند
چنانچه در زبان کردیِ اورامی هامِن و با اندک دیگرگونی در زبان کردیِ سورانی هاوین خوانده می‌شود.

جشن شهریورگان در متون قدیمی:
به نوشته‌ی ابوریحان بیرونی در رویه‌ی٢٢١ برگردان نامه‌ی آثارالباقیه جشن شهریورگان را آذر جشن یا جشن آتش نیز می‌خوانده‌اند. جشن‌های آتش که امروز برجای مانده دربرگیرنده جشن سده و جشن سوری نیز می‌شده‌است. آشکار نیست که چرا به شهریورگان جشن آتش می‌گویند هرآینه شاید بتوان پاسخ این پرسش را بربنیاد شاهنامه‌ی فردوسی داد.
بگمان نگارنده، شاهنامه در کنار اوستا(کهن‌ترین نوشتار دینی جهان) بنیادی‌ترین و ارزشمندترین آثار در زمینه‌ی شناخت تاریخ ایران باستان هستند. آثاری که پشوانه آنها را امروزه کندوکاری‌های باستان شناسی به اثبات می‌رساند که در این نوشتار مجال آوردن آنها نیست و ما را از نسک‌هاهای نه چندان راست و درستی چون تاریخ هرودوت و آنچه رویدادنویسان اروپایی نگاشته‌اند بی‌نیاز می‌کند.
در داستان #هوشنگ_شاه پیشدادی دومین پادشاه استوره‌ای ایران‌زمین پس از #گیومرس(گئومرتا، روان و جانِ میرا نخستین آدم آمده‌است):
هوشنگ نخستین مَرتوی(:انسان) روی زمین بود که با دانش خود آهن را از دل سنگ بیرون آورد و با شناختن آهن پیشه‌ی آهنگری بنیاد نهاد و بدان تبر و اره و تیشه ساخته گشت. پس از آن با ساختن جوی‌ها بر سر دریاها، آنها را به دشت‌ها کشاند و کشاورزی را سبب شد. با پیدایش کشاورزی زندگی کوچی و ایلی به یک‌جانشینی و "شهرنشینی" دگرگون شد:
نخستین یکی گوهر آمد به چنگ
به آتش ز آهن جدا کرد سنگ
سـرِ مایه کرد آهـنِ آبـگون
کزآن سنگ خارا کشیدش برون.

در شاهنامه این کارنامه‌ی ارزشمند گفتار و کردار نیاکان، دو جا از شهریور نام برده شده‌است یکی آنجا که #رستم به نزد #کیخسرو می‌رود و آغاز به بزرگداشت و ارجمند شمردن شاه می‌کند:
چو هرمزد بادت بدین جایگاه
چو بهمن نگهـبان فرخ کلاه
همه ساله، اردیبهشت هُژیر
نگهبان تو با هُش و رای پیر
چو شهریورت باد پیروزگر
به‌ نام بـزرگی و فر و هـنر.

و دیگر یادکرد از شهریور، به ماجرای رفتن بهرام گور به نخجیرگاه(شکارگاه) و کشتن شیران برمی‌گردد که برپایه شاهنامه روزی بود که ابرشهریور برآمد و همه‌جا پر از سیاهی شد:
همی بود تا ابرِ شهریوری
برآمد جهان شد پر از لشگری.
👇ادامه‌اش👇

همچنین در ماه شهریور، فراخورهای با ارزش دیگری نیز هست مانند:
زادروز داراب کورش بزرگ - کشته شدن مانی نگارگر و پیامبر ایرانی - زادروز پورسینا یکم شهریور - زادروز رازی پنجم شهریور - بزرگداشت ابوریحان بیرونی ١٣شهریور - بنیادگزاری دانشگاه گندی‌شاپور ١٢شهریور - یورش و تازش بیگانگان به ایران سوم شهریور.
باری، جشن شهریورگان و شهریاری مورد نظر، از رهایی آدمی از چیرگی و گرفتاری بر وجود خویشتن و خودپسندی و "مَن - مَن کردن" آغاز می‌شود و به پادشاهی آدم رها شده از "من و تن" بر آرمان شهر می‌انجامد. در پایان گفتاری از اوستا را به زبان کهن مادریمان می‌آورم تا چشم‌هامان با این دبیره و نوشته، شسته و به واژه‌های آن خو گرفته و دمساز شود:
سپنتا. مئینیو. وهیشتاچا. مننگها.
هچا. اشات. شیه اتناچا. وچنگهاچا.
اهمایی. دات. هئوروتات. امرتات.
مزداو. خشترا
آرمیتی. اهورو.

«کسی که در پرتو خرد سپنت‌ مینو و بهترین منش، اندیشه و گفتار و کردارش نیک و با اشا هماهنگ باشد مزدا اهورا با نیروی مینویی و مهر خویش به او رسایی و جاودانگی خواهد بخشید».
( #گات‌ها_هات۴٧بند١).
.
سپنت‌ مینو = روان پاک. خرد پاک.
اشا = راستی، درستی. پاکی. راه راستینی.
---------------------
نویسنده✍️ #هرمز_مهررام
بنمایه‌ها:
#شاهنامه‌ی_فردوسی، ویرایش استاد #فریدون_جنیدی.
مراسم آیینی و آداب زرتشتیان از موبد #فیروز_آذرگشسپ با برگردان گات‌ها.

#جشن_شهریورگان خجسته و فرخنده باد.

#ایــرانـیـان_زرتـشــتــی🔥
@Persianzoroastrians🔥

‍ ‍ #روز_پدر_ایرانی 👱‍♂️
#در
🌻 #جشن_شهریورگان 🌾

جشن شکوه پایداری و شهریاری
جشن خشنودی پادشاهی بر خویشتن
جشن دلپذیر خودشناسی
گاه رهایی از بیدادها
هنگام پیوستن به #دادخواهی
تابش شکوفایی، فره ایزدی، بر چهره پارسایان
بر نیک اندیشان روزگار خجسته باد.

🌻واژه‌ی شهریور در اوستا به گونه‌ی خشترَه وَئیَه آمده است که به معنی شهریاری نیرومند است.
جشن شهریورگان در شهریور روز از شهریور ماه برگزار می‌شود.
این روز در گاه‌شمار(:تقویم) کهن ایران، چهارمین روز از ماه شهریور و در برابری با تقویم کنونی خورشیدی سی‌ام امرداد ماه است.
مردم در این روز گردهم می‌آیند و پس از برپایی نیایش همگانی به جشن و پایکوبی می‌پردازند.
چند سالی است که برپایه‌ی اعلام انجمن موبدان، شهریور روز از شهریور ماه، #روز_پدر نامیده شده است.

🌻ای امشاسپندان شما همه هم فکر و همگام بخشایش نیک را به ما مردم ارزانی دارید.
آیین راستی و پاکی و منش نیک را به ما بیاموزید که عشق و ایمان به خدا در نهادمان افزایش یابد. پروردگارا.
ما با قلبی آکنده از مهر تو را می‌پرستیم و خواستاریم به شادی و خوشبختی جاودانی مزدا دست یابیم.
(یسنا هات۵۱ بند۲۰)

🌾خشتره وئیریه در زبان پارسی به گونه‌ی شهریور آمده است.
این امشاسپند نماد شهریاری مینویی، توانایی خدایی و پادشاهی بر خود است.
در #اوستا «خْشَتره_وئیریَه» و در پهلوی «شَهرِوَر» و در پارسی «شَهریوَر» است.
بخش نخست این واژه به معنای شهریاری و شهر است و فرديد از شهر، همانا کشور است، چنان‌که سرزمین ایران را، ایرانشهر می‌نامیدند.
بخش دوم این واژه(وئیریه) فرنام است. خشتره‌وئیریه، به معنی آرمان‌شهر یا شهریاری آرمانی یا توانایی مینوی آرمانی است.
در استوره پ‌های زرتشتی و ایرانی این امشاسپند نماد شهریاری و فّر و فرمانروایی اهورامزدا و نگاهبان آسين‌ها و پاسدار فَر و پیروزی شهریاران دادگر و یاور بینوایان و دستگیر نيازمندان است.

🌾شهریور به معنی «شهریاری و نیرومندی اهورایی» و در جهان مادی پاسبان فلزات است. شهریاری اهورایی از هنجار هستی برمی‌خیزد و همه‌ی جهان را دربر می‌گیرد.

🌾در اوستا از شهريور كشور جاودانی #اهورامزدا، سرزمين انوشه و بهشت برين نام برده شده، همان جايی‌ست كه خود اهورا و ايزدان مى‌باشد، كه آدمی چنان در راستی و اشايی و برای شادی ديگران و آبادانی كوشا باشد و در مهربانی زندگانی كند كه پس از مرگ در اين جايگاه، روان و فر به شايستگى باشد
#ايرانيان در اين روز به #آتشكده مى‌روند ستايش و نيايش ويژه‌ای بر پا مى‌دارند و در آتشكده، چوب‌های خوشبو و اسپند و بر آتش مى‌گذارند و بوی خوش و گرما آدمی را به مهمانی نيايش زيبايی به سوی اهورامزدا مى‌كشاند.

واژه شهریور، در اوستا به صورت «خْشَتره وَئیریَه» آمده است که شهریاری نیرومند و مینویی معنی می‌دهد.
در گاهشماری ترادادی(:سنتی) سی روزه زرتشتیان، چهارمین روز در هر ماه شهریور فرا می‌رسد، آن روز جشن شهریورگان است.
بی‌گمان چنین جشنی در #ایران_باستان گرامی داشته شده است، اکنون نیز #زرتشتیان به باور ترادادی خود همانند جشن‌های دیگر ماهیانه در بسیاری از شهرها و روستاها، بهدینان در مکان‌های همگانی و تالارها گردهم می‌آیند، نیایش همگانی برپا می‌دارند.
سخنرانان به اهمیت جایگاه سروری و شهریاری در همبودگاه(:جامعه) مردمی اشاره می‌کنند، سپس با برنامه‌های شاد و سرگرم کننده، جشن شهریورگان را به پایان می‌برند.

🌾«شهریور»، به معنی «شهریاری آرمانی»، در گات‌ها (سروده‌های اشوزرتشت) یکی از فروزه‌های اهورامزدا و در اوستای نو یکی از امشاسپندان است و او را مینوی جوانمردی نیز خوانده‌اند.

🌾جشن شهریورگان پیوندی نیز با استوره‌ نبرد نخستین انسان (کیومرس)، با اهریمن دارد. در این استوره، کیومرس با یاری امشاسپند شهریور بر اهریمن پیروز شده و دوران پیروزی و شهریاری بشر بر زمین آغاز می‌شود.

🌾در اندرز نامه «آذرپاد مهراسپندان» نیز آمده است:
«در شهریور روز شاد باش زیرا که شادی ویژه مردمانی ست که شهریار گزیده خوب داشته باشند».

#ابوریحان_بیرونی همچنین روایت می‌کند که:
«در شهریورگان آتش‌های بزرگ می‌افروختند و عبادت خدا و ستایش او را زیاد می‌کردند و برای خوردن و دیگر شادمانی‌ها به گردهم جمع می‌شدند».

🌱در نسک(:کتاب) پهلوی «بُندَهِش»، آنجا که «درباره چگونگی گیاهان» سخن به میان می‌آید، از میان گل‌ها، «شاه اِسپَرغم» گل ویژه شهریور شناخته شده است و شاه اِسپَرغم همان Ocimum Basilicum یا ریحان یا نازبو است.🌸

✍️موبد #کورش_نیکنام، نویسنده و پژوهشگر آیین و فرهنگ ایران‌زمین باستان.

@persianzoroastrians🔥

جشن‌های ماهانه #جشن_شهریورگان

چکیده‌ای از جشن شهریورگان.

«شهریور»، به معنای «شهریاری آرمانی»، در گات‌ها (سروده‌های اشوزرتشت) یکی از فروزه‌های اهورامزدا و در اوستای نو یکی از امشاسپندان است و او را مینویی جوانمردی نیز خوانده‌اند.

در گاه‌شماری ایرانی، ششمین ماه سال و چهارمین روز از هر ماه «شهریور» نام دارد، از این‌روی در روز شهریور از شهریورماه یا چهارم شهریورماه «جشن شهریورگان» را برپا می‌کنیم.

جشن #شهریورگان پیوندی نیز با استوره‌ نبرد نخستین انسان (کیومرث)، با اهریمن دارد. در این استوره، کیومرث با یاری امشاسپند شهریور بر اهریمن پیروز شده و دوران پیروزی و شهریاری بشر بر زمین آغاز می‌شود.

روز جشن شهریورگان از سوی انجمن موبدان به نام «روز پدر ایرانی» یا «روز مرد» نام‌گزاری شده است.

در اندرزنامه «آذرپاد مهر اسپندان» نیز آمده است:
«در شهریور روز شاد باش زیرا که شادی ویژه مردمانی ست که شهریار گزیده خوب داشته باشند.»

در کتاب پهلوی «بندهش»، آنجا که «درباره چگونگی گیاهان» سخن به میان می‌آید، از میان گل‌ها، «شاه اِسپَرغم» یا ریحان یا نازبو ویژه شهریور معرفی شده است.
✍️ #کهن_دیار

@Persianzoroastrians 🔥

👆آهنگ و ترانه جشن شهریورگان👆
#به_پا_خیزید

روز شهريور از ماه شهريور جشن شهریورگان.

واژه شهريور، در اوستا به‌گونه خشتَره وئيريَه آمده است که شهرياری نيرومند و مينویی معنی می‌دهد.
در گاه‌شماری سی روزه زرتشتيان، چهارمين روز هر ماه شهريور نام دارد.
در هر سال هنگامی‌که در ماه شهريور، روز شهريور فرا می‌رسد، آن روز جشن شهريورگان ناميده می‌شود.
از چگونگی برگزاری مراسم اين جشن در ايران باستان نيز آگاهی زيادی در دست نيست.
در برگزاری جشن شهريورگان، اکنون مانند جشن‌های ماهيانه ديگری که زرتشتيان دارند، در بسياری از شهرها و روستاها، بهدينان در محل‌های عمومی و تالارها گردهم می‌آيند. نيايش همگانی برپا می‌دارند و سپس با برنامه‌های شاد و سرگرم کنند جشن گرامی شهريورگان را به پايان می‌برند.

#جشن_شهریورگان
@Persianzoroastrians 🔥

بخوانید سنجش ماه‌های ایرانی و ماه‌های تازی(ع‌رب‌ی):
👇
امروز نگاهی می‌اندازیم به چمار(:معنی) نام ماه‌های ایران‌زمین و در فرهنگ ناب و آیین نیک نیاکان ایرانی‌مان‌. و معنی ماه‌های عربی، و اینکه بدانیم ماهی که در آن زاده شده‌ایم، معنی‌اش چیست:

✅۱- #فروردین
نیکوکار، پارسا. (فروردهای پاکان و فروهرهای پارسایان).
(( #جشن_فروردین‌گان ))

✅۲- #اردیبهشت
راستی، درستی، پاکی، بهترین هنجار.
(( #جشن_اردیبهشت‌گان ))

✅۳- #خرداد
رسایی، فرهیختگی، تندرستی.
(( #جشن_خردادگان ))

✅۴- #تیر
ستاره تیشتر، ایزد باران.
(( #جشن_تیرگان ))

✅۵- #اَمُرداد
بی‌مرگی، جاودانگی، پایندگی.
اما مُرداد به معنی مرگ و نیستی است.
(( #جشن_امرداگان ))

✅۶- #شهریور
شهریاری(پادشاهی)، کردار نیک. سرزمین آرزو شده.
(( #جشن_شهریورگان ))

✅۷- #مهر
مهرورزی، مهربانی، پیمان، دوستی، روشنایی
(( #جشن_مهرگان ))

✅۸- #آبان
آب‌های پاک و بی‌آلایش. ( ایزد بانوی آناهیتا ).
(( #جشن_آبان‌گان ))

✅۹- #آذر
آتش، ایزد نگاهبان آتش پاک.
(( #جشن_آذرگان ))

✅۱۰- #دی
دادار(اهوامزدا)، دانای آفریننده و آفریدگار.
(( #جشن_دی‌گان ))

✅۱۱- #بهمن
اندیشه نیک، منش پاک، خرد.
(( #جشن_بهمن‌گان ))

✅۱۲- #اسفند
عشق، شیدایی، پاکی، فروتنی، آرامش افزاینده، ایزدبانوی باروری و زایش.
(( #جشن_اسپندگان - #سپندارمزدگان ))
.
اینک شما ایراینان گرامی بخوانید معنی ماه‌های تازیان(اعراب عربستان خراب شده) را که افسوسمندانه بر ایران‌زمین کهن پرگهر اهورایی‌مان، سایه شوم افکنده‌ است:

🔴١- محرم: حرام 👈(جنگ و کشتار در این ماه حرام است).

🔴٢- صفر: تهی و خالی 👈(چپاول و غارت کاروان‌ها که خالی و تهی برمی‌گشتند).

🔴٣- ربیع‌الاوّل: 👈 ماده ربع از بهار.

🔴۴- ربیع‌الثانی: 👈 بهار از ماده ربع.

🔴۵- جمادی الاول: 👈 زمین خشک و سفت.

🔴۶- جمادی‌الثانی: 👈 سرما و یخبندان.

🔴٧- رجب: عظیم - تعظیم👈(در ماه رجب تازش و جنگ با کشتار و چپاول حرام است).

🔴٨- شعبان: شعبه 👈(جدایی و پراکندگی برای یافتن آب از بیابان‌های خشک و سوزان عربستان).

🔴٩- رمضان: 👈 ریگستان و گرمای سوزان. (سی روز گرسنگی و تشنگی در این ماه.(ماه بیماری‌زا).

🔴١٠- شوال: 👈بالا رفتن دم شترها برای سکس و جفت‌گیری.

🔴١١- #ذیقعده: 👈 نشستن برای دست کشیدن از جنگ.

🔴١٢- #ذیحجه: 👈 صاحب حج - زیارت کردن.
.
.
براستی که ماه‌های قمری تازی پر از ناآگاهی و نادانی و بی‌دانشی‌ است. ناگواری و سوگواری است، تاراج و غارت و کشتار است. شهوترانی‌ است. آسیب رسان و زیان‌ بار است.
و اینکه ماه‌های قمری تازیان، یازده روز کمتر از ماه‌های خورشیدی ایرانی ماست. و ماه‌های قمری تازیان در چرخش است. برای نمونه ماه محرم گاهی چله زمستان است گاهی در چله تابستان و...

✍️گردآوری و نگارنده:
@Persianzoroastrians🔥

نام روزهای ماه در ایران باستان و گاهشمار زرتشتی.
در سالنامه مزدیسنی(زرتشتی) هر ماه دارای ۳۰روز است و هر روز هم نام ویژه‌ای دارد و همین‌گونه گُلی که نماد آن روز است.

۱- نخستین روز هر ماه #اورمزد نام دارد. اورمزد کوتاه شده اهورامزداست که به معنی دانش بیکران هستی‌مند می‌باشد.
#گل_مورد(مورت) نماد روز اورمزد است.

۲- دومین روز هر ماه #وهومن نام دارد. هومن یا وهمن در پارسی امروزه بهمن شده که به معنی اندیشه نیک و خرد است.
#گل_یاسمن نماد روز وهومن است.
گل یاسمن سپید و همین‌گونه خروس سپید، نماد #جشن_بهمن‌گان نیز هست.

۳- سومین روز هر ماه #اردیبهشت نام دارد. اردیبهشت به معنی بهترین راستی است.
#گل_مرزنگوش نماد روز اردیبهشت‌ است.
گل مرزنگوش، نماد #جشن_اردیبهشت‌گان نیز هست.

۴- چهارمین روز هر ماه #شهریور نام دارد و شهریور به معنی شهریاری نیرومند و مینویی است.
🌿 #گل_ریحان نماد روز شهریور است.

۵- پنجمین روز هر ماه #سپندارمزد نام دارد. سپندارمزد به معنی فروتنی پاکدلی عشق و آرامش است.
#گل_بیدمشک نماد روز سپندارمزد است.

۶- ششمین روز هر ماه #خورداد نام دارد و خورداد یا خرداد به معنی فرهیختگی و رسایی است.
#گل_سوسن نماد روز خورداد است.
گل سوسن، نماد #جشن_خردادگان نیز هست.

۷- هفتمین روز هر ماه #امرداد نام دارد که امرداد به معنی بی‌مرگی و جاودانگی است.
#گل_زنبغ نماد روز اَمرداد است.
گل زنبق، نماد #جشن_امردادگان نیز هست.

۸- هشتمین روز هر ماه #دی_به‌آذر نام دارد که دیبه‌آذر آفریدگار آتش است.
#گل_بادرنگ نماد روز دی‌به‌آذر است.
گل بادرنگ،(کاردک، شنبلید)، نماد #جشن_دیگان نیز هست.

۹- نهمین روز هر ماه #آذر نام دارد و آذر به معنی ‌آتش است.
#گل_آفتابگردان نماد روز آذر است.

۱۰- همین روز هر ماه #آبان نام دارد که آبان آب است.
#گل_نیلوفر نماد روز آبان است.
گل نیلوفر آبی، نماد #جشن_آبان‌گان نیز هست.

۱۱-یازدهمین روز هر ماه #خور نام دارد که خور خورشید است.
#گل_مرو_سپید نماد روز خور است.

۱۲- دوازدهمین روز هر ماه #ماه نام دارد که کره ماه است.
#گل_نرگس نماد روز ماه است.

۱۳- سیزدهم روز هر ماه #تشتر(تیر) نام دارد. تشتر ایزد باران‌زا و نام ستاره‌ای در آسمان است.
#گل_بنفشه نماد روز تیر(تشتر) است.
گل بنفشه، نماد #جشن_تیرگان نیز هست.

۱۴- چهاردهمین روز هر ماه #گوش نام دارد و گوش در اینجا به معنی گیتی، جهان و هستی است.
#گل_میزروس(گل سیر) نماد روز گوش است.

۱۵- پانزدهم روز هر ماه #دی_به‌مهر نام دارد. دی‌به‌مهر به معنی آفریدگار روشنایی و خورشید است.
#گل_کاردک نماد روز دی‌به‌مهر است.

۱۶- شانزدهم روز هر ماه #مهر نام دارد. مهر به معنی پیمانداری، مهربانی و مهرورزی است.
#گل_همیشه_بشکفته نماد روز مهر است.
گل همیشه بشکفته، نماد #جشن_مهرگان نیز هست.

۱۷- هفدهمین روز هر ماه #سروش نام دارد. سروش به معنی ندا و پیام درونی است.
#گل_خیری_سرخ نماد روز سروش است.

۱۸- هجدهمین روز هر ماه #رشن نام دارد و رشن به معنی دادگری است.
#گل_نسترن نماد روز رشن است.

۱۹- نوزدهمین روز هر ماه #فروردین نام دارد. فروردین برگرفته از واژه فروهر است که به معنی نیروی پیشرو است.
#گل_بستان‌افروز(تاج خروس) نماد روز فروردین است.
گل بستان‌افروز نماد #جسن_فرودین‌گان نیز هست.

۲۰- بیستمین روز هر ماه #ورهرام نام دارد. ورهرام(بهرام) به معنی پیروزی است.
#گل_سنبل نماد روز ورهرام است.

۲۱- بیست‌ویکمین روز هر ماه #رام نام دارد. رام به معنی رامش و شادمانی است.
#گل_خیری_زرد نماد روز رام است.

۲۲- بیست‌ودوم روز هر ماه #باد نام دارد که هواست.
#گل_بادرنگ_بویه نماد روز باد است.

۲۳- بیست‌وسومین روز هر ماه #دی_به‌دین نام دارد. دیبهدین به معنی آفریدگار دین دینا است.
#گل_شنبلیله نماد روز دی‌به‌دین است.

۲۴- بیست‌و‌چهارمین روز هر ماه #دین نام دارد. دین که به معنی دیدن و دانستن و بینش درونی یا وجدان آگاه است.
#گل_صدبرگ نماد روز دین است.

۲۵- بیست‌وپنجم روز هر ماه #ارد نام دارد. ارد به معنی خواسته و دارایی است.
#گل_همیشه_بهار نماد روز اَرد است.

۲۶- بیست‌وششمین روز هر ماه #اشتاد نام دارد. ارشتاد به راستی است.
#گل_آلاله نماد روز اشتاد است.

۲۷- بیست‌وهفتمین روز هر ماه #آسمان نام دارد. آسمان که سپهر است و فضا.
#گل_هوم_سپید نماد روز آسمان است.

۲۸- بیست‌وهشتم روز هر ماه #زامیاد نام دارد. زامیاد به معنی زمین است.
#گل_اسپرغم نماد روز زامیاد است.
گل شاه‌اِسپَرغم(نازبو)، نماد #جشن_شهریورگان نیز هست.

۲۹- بیست‌ونهم روز هر ماه #مانتره_سپنت نام دارد. مانتره سخن اندیشه برانگیز است آرمان و عشق سپنت است.
#گل_زعفران نماد روز مانتره سپنت است.

۳۰- سی‌ام روز هر ماه نیز #انارام نام دارد. انارم به معنی روشنایی بی‌پایان است.
#گل_مرداردشیران نماد روز انارم است. این گل از گونه‌های بو مادران است.
@Persianzoroastrians🔥✍️

#جشن_سپندارمزگان ۲۹بهمن ‌ماه هست یا ۵ اسفند ماه؟

سالنامه و گاهشمار(:تقویم) ایرانی‌مان(زرتشتی) دارای ۱۲ ماه ۳۰ روز می‌باشد و هر سال درست ۳۶۰ روز است. و هر روز نیز نام ویژه خود را دارد.
۱- اورمزد. ۲- بهمن. ۳- اردیبهشت. ۴- شهریور. ۵- سپندارمز. ۶- خرداد. ۷- امرداد. ۸- دی‌به‌آذر. ۹- آذر. ۱۰- آبان. ۱۱- خور. ۱۲- ماه. ۱۳- تیر. ۱۴- گوش. ۱۵- دی‌به‌مهر. ۱۶- مهر. ۱۷- سروش. ۱۸- رشن. ۱۹- فروردین. ۲۰- بهرام. ۲۱- رام. ۲۲- باد. ۲۳- دی‌به‌دین. ۲۴- دین. ۲۵- ارد. ۲۶- اشتاد. ۲۷- آسمان. ۲۸- زامیاد. ۲۹- مهراسپند. ۳۰- انارام.

✅یکی و برابر شدن نام روز و ماه نیز جشن ماهانه گرفته می‌شود.
نام روزهایی که در آن جشن ماهانه برگزار می‌شود:
۱- روز فروردین ◀️ #جشن_فروردین‌گان
۲- روز اردیبهشت ◀️ #جشن_اردیبهشت‌گان
۳- روز خرداد ◀️ #جشن_خردادگان
۴- روز تیر ◀️ #جشن_تیرگان
۵- روز امرداد ◀️ #جشن_امرداگان
۶- روز شهریور ◀️ #جشن_شهریورگان
۷- روز مهر ◀️ #جشن_مهرگان
۸- روز آبان ◀️ #جشن_آبادان
۹- روز آذر ◀️ #جشن_آذرگان
۱۰- روز دی‌به‌دین، دی‌به‌مهر، دی‌به‌آذر ◀️ #جشن_دی‌گان
۱۱- روز بهمن ◀️ #جشن_بهمن‌گان
۱۲- روز سپندارمز ◀️ #جشن_اسفندگان(#جشن_سپندارمزگان)

و اینکه سالنامه(:تقویم) خورشیدی کنونی که به گاهشمار جلالی نامور است ۶ ماه نخست آن(بهار و تابستان) دارای ۳۱روز و شش ماه دوم آن(پاییز زمستان) ۳۰روز است اما گاهشمار(:تقویم) زرتشتی، ۱۲ ماه آن دارای ۳۰ روز می‌باشد. برای همین است که سیستم و ترتیب روز شمار میان دو تقویم را برهم می‌زند.
برای نمونه هنگامی‌که ۳۰روز فروردین‌ماه به پایان می‌رسد گاهشمار زرتشتی وارد روز یکم اردیبهشت‌ ماه می‌شود چنانچه گاهشمار رسمی کنونی ایران پس از ۳۰فروردین‌ماه وارد ۳۱فروردین‌ ماه می‌شود و بدینگونه سالنامه رسمی کنونی یک روز از سالنامه زرتشتی عقب می‌ماند.
این بهم ریختن روزها، همچنان تا پایان نیمه نخست سال تا آغاز پاییز ادامه دارد و در این ۶ماه، ۶روز گاهشمار خورشیدی کنونی از گاهشماری زرتشتی عقب مانده است.
در نتیجه ۵ اسفند ماه در سالنامه زرتشتی برابر می‌شود با ۲۹بهمن‌ ماه، به سالنامه رسمی کشور یعنی سالنامه(گاهشمار خورشیدی).
پس نتیجه اینکه به گاهشمار زرتشتی جشن سپندارمزگان ۲۹بهمن ماه است و در سالنامه خورشیدی جشن سپندارمزگان ۵ اسفند ماه می‌باشد.

باری،
از آنجایی که میان ایرانیان عشق ورجاوند و سپنت(:مقدس) بوده و از اهمیت بالایی برخوردار هست هرآینه با این حساب می‌شود یک هفته روز #عشق ما ایرانیان باشد. روز زن و زمین بارور باشد.

❇️ #جشن_سپندارمزگان ۲۹بهمن ‌ماه هست یا ۵ اسفند ماه؟

سالنامه و گاهشمار(:تقویم) ایرانی‌مان(زرتشتی) دارای ۱۲ ماه ۳۰ روز می‌باشد و هر سال درست ۳۶۰ روز است. و هر روز نیز نام ویژه خود را دارد:👇
۱- روز اورمزد.
۲- روز بهمن.
۳- روز اردیبهشت.
۴- روز شهریور.
۵- روز سپندارمز.
۶- روز خرداد.
۷- روز امرداد.
۸- روز دی‌به‌آذر.
۹- روز آذر.
۱۰- روز آبان.
۱۱- روز خور.
۱۲- روز ماه.
۱۳- روز تیر.
۱۴- روز گوش.
۱۵- روز دی‌به‌مهر.
۱۶- روز مهر.
۱۷- روز سروش.
۱۸- روز رشن.
۱۹- روز فروردین.
۲۰- روز بهرام.
۲۱- روز رام.
۲۲- روز باد.
۲۳- روز دی‌به‌دین.
۲۴- روز دین.
۲۵- روز ارد.
۲۶- روز اشتاد.
۲۷- روز آسمان.
۲۸- روز زامیاد.
۲۹- روز مهراسپند.
۳۰- روز انارام.

❇️ یکی و برابر و هم‌نام شدن نام روز و ماه نیز جشن ماهانه گرفته می‌شود.
نام روزهایی که در آن جشن ماهانه برگزار می‌شود:👇

۱- روز فروردین ◀️ #جشن_فروردین‌گان

۲- روز اردیبهشت ◀️ #جشن_اردیبهشت‌گان

۳- روز خرداد ◀️ #جشن_خردادگان

۴- روز تیر ◀️ #جشن_تیرگان

۵- روز امرداد ◀️ #جشن_امرداگان

۶- روز شهریور ◀️ #جشن_شهریورگان

۷- روز مهر ◀️ #جشن_مهرگان

۸- روز آبان ◀️ #جشن_آبادان

۹- روز آذر ◀️ #جشن_آذرگان

۱۰- روز دی‌به‌دین، دی‌به‌مهر، دی‌به‌آذر ◀️ #جشن_دی‌گان

۱۱- روز بهمن ◀️ #جشن_بهمن‌گان

۱۲- روز سپندارمز ◀️ #جشن_اسفندگان(#جشن_سپندارمزگان)

آری،
سالنامه(:تقویم) خورشیدی کنونی که به گاهشمار جلالی نامور است ۶ ماه نخست آن(بهار و تابستان) دارای ۳۱روز و شش ماه دوم آن(پاییز زمستان) ۳۰روز است اما گاهشمار(:تقویم) زرتشتی، ۱۲ ماه آن دارای ۳۰ روز می‌باشد. برای همین است که سیستم و ترتیب روز شمار میان دو تقویم را برهم می‌زند.
برای نمونه هنگامی‌که ۳۰روز فروردین‌ماه به پایان می‌رسد گاهشمار زرتشتی وارد روز یکم اردیبهشت‌ ماه می‌شود چنانچه گاهشمار رسمی کنونی ایران پس از ۳۰فروردین‌ماه وارد ۳۱فروردین‌ ماه می‌شود و بدینگونه سالنامه رسمی کنونی یک روز از سالنامه زرتشتی عقب می‌ماند.
این بهم ریختن روزها، همچنان تا پایان نیمه نخست سال تا آغاز پاییز ادامه دارد و در این ۶ماه، ۶روز گاهشمار خورشیدی کنونی از گاهشماری زرتشتی عقب مانده است.
در نتیجه ۵ اسفند ماه در سالنامه زرتشتی برابر می‌شود با ۲۹بهمن‌ ماه، به سالنامه رسمی کشور یعنی سالنامه(گاهشمار خورشیدی).
پس نتیجه اینکه به گاهشمار زرتشتی جشن سپندارمزگان ۲۹بهمن ماه است و در سالنامه خورشیدی جشن سپندارمزگان ۵ اسفند ماه می‌باشد.

سه جشن ماهانه‌مان در سالنامه خورشیدی در خود همان ماه برگزار نمی‌شود مانند:
#جشن_شهریورگان #جشن_بهمن‌گان
#جشن_اسفندگان
که این بخاطر همان ۶ روز ۶ ماه نخست هست.

باری،
به هر روی امیدواریم که این بهم‌زدگی به یک گونه‌ای برطرف شود و از آنجایی هم که میان ایرانیان عشق ورجاوند و سپنت(:مقدس) بوده و از اهمیت بالایی برخوردار هست هرآینه با این حساب می‌شود این روزها یک یک هفته‌ای روز #عشق ما ایرانیان باشد. روز مادر و زن و زمین بارور باشد.
❤️🤍💚
@Persianzoroastrians🔥✍️

نمادها و روزهای جشن‌های ماهانه‌ ایرانی‌مان:

۱- گل بستان‌افروز(تاج خروس) نماد #جشن_فرودین‌گان است.
جشن فروردین‌گان جشنی برای شادی روان و فروهر درگذشتگان است.
نوزدهمین فروردین ماه، #جشن_فروردین‌گان هست.

۲- گل مرزنگوش، نماد #جشن_اردیبهشت‌گان است.
جشن اردیبهشت‌گان جشنی برای راه راستینی و بهترین راستی است. جشنی برای پاسداشت و گرامیداشت آتش اهورایی‌ست.
دوم اردیبهشت ماه، #جشن_اردیبهشت‌گان هست.

۳- گل سوسن نماد #جشن_خوردادگان است.
جشن خردادگان جشنی برای فرهیختگی و رسایی است. جشن تندرستی، بهزیستی، خوشبختی.
چهارم خرداد ماه، #جشن_خردادگان هست.

۴- گل بنفشه، نماد #جشن_تیرگان است.
جشن تیرگان جشن آبریزان است جشنی برای گرامیداشت و ستایش آب است. جشن تیرگان جشنی برای پاسداشت و گرامیداشت #آرش_کمانگیر است.
دهم تیر ماه، #جشن_تیرگان هست.

۵- گل‌ زنبک(زنبق)، نماد #جشن_امردادگان است.
جشن اَمُرداد جشنی برای جاودانگی و بی‌مرگی است و جشنی برای بزرگداشت درختان و گیاهان.
سوم امرداد ماه، #جشن_امردادگان هست.

۶- گل شاه‌اسپرغم، نماد #جشن_شهریورگان است.
جشن شهریورگان جشن آتشی در ستایش و گرامیداشت شهریور(شهریار آرمانی و نیرومند و شایسته) جشنی برای ستایش آفریده‌های نیک اهورامزدا.
سی‌ام امرداد ماه، #جشن_شهریورگان هست.

۷- گل همیشه بشکفته نماد #جشن_مهرگان است.
جشن مهرگان جشن پیروزی روشنایی بر تاریکی است. جشن جشن چیرگی بر ستمگری، جشن همبستگی، جشن آزادی‌خواهی‌، جشن دادگری. جشنی برای پاسداشت و گرامیداشت #کاوه_آهنگر است.
دهم مهر ماه، #جشن_مهرگان هست.

۸- گل نیلوفر آبی نماد #جشن_آبان‌گان است.
جشن آبان‌گان، جشنی برای گرامیداشت و پاسداشت آب و باران می‌باشد.
چهارم آبان ماه، #جشن_آبان‌گان هست.

۹- گل آذرگون نماد #جشن_آذرگان است.
جشن آذرگان جشنی برای گرامیداشت آتش و روشنایی‌ست.
سوم آذر ماه، #جشن_آذرگان هست.

۱۰- گل بادرنگ،(کاردک، شنبلید)، نماد #جشن_ دی‌گان است.
جشن دیگان ستایش از اهورمزدا و جشنی برای دیدار همگانی.
دوم(دی‌به‌آذر) و نهم(دی‌به‌مهر) و هفدهم(دی‌به‌دین) دی‌ماه، نیز جشن دی‌گان هست. ماه پر جشن.
بیست‌وپنجم آذر ماه روز اورمزد نیز #جشن_دی‌گان را در آذر ماه داریم!!

۱۱- گل یاسمن سپید و خروس سپید نماد #جشن_بهمن‌گان هستند.
جشن بهمن‌گان جشن گرامیداشت و ستایش اندیشه نیک و خرد است و جشنی برای پاسداشت و حمایت از جانوران می‌باشد.
بیست‌وششم دی‌ماه، #جشن_بهمن‌گان را داریم.

۱۲- گل پلنگ مشک نیز نماد #جشن_اسپندگان(سپندارمزگان) است.
جشن اسپندگان جشن زن و زمین(مادر) است.
#جشن_سپندارمزگان روز عشق در ایران‌زمین است.
بیست‌ونهم بهمن‌گان، #جشن_سپندارمزگان را داریم.

باری،
در گاهشمار و سالنامه(:تقویم) مزدیسنی(زرتشتی) هم‌نام شدن روز و ماه برگزاری جشن ماهانه است. مانند: دومین روز اردیبهشت‌ماه که اردیبشهت روز نام دارد و همین‌گونه فروردین، خرداد، تیر، امرداد، مهر، آبان، آذر، دی، بهمن، اسفند.

@Persianzoroastrians🔥✍به

ترانه و آهنگ
#جشن_چهارشنبه‌سوری🔥
با آوای زیبای #ستار🥂


چهارشنبه‌سوری جشن آتش افروزی‌ست.
می‌دانیم که بخشی از جشن‌های ما ایرانیان با آتش است.مانند:
#جشن_سده و برافروختن آتش در شامگاه دهم بهمن‌ماه.
#جشن_پنجه و روشن کردن آتش در آخرین شب سال و سپیده‌دم نوروز.
#جشن_آذرگان یا #جشن_شهریورگان و #جشن_اردیبهشت‌گان.
و آتشکده‌های زرتشتیان جهان که آتش اهورایی همیشه در آنها روشن‌ هستند.
چنانچه جشن چهارشنبه‌سوری برگزاری می‌کنید تنها آتش روشن کنید نه اینکه ترقه و مواد منفجره بترکاند که می‌تواند بسیار خطرناک باشد.
اگر که از روی آتش نپرید بهتر است. یکی برای افتادن در آتش و سوختن و پیامدهای ناگوار آن. دیگر برای ارزش گزاشتن به آتش سپنت سود رسان.
می‌شود در کنار آتش از گرمای آتش سود برد. از روشنایی آتش بهره برد.
می‌شود در کنار آتش ساز و آهنگ نواخت و رقصید و شادمانی کرد و از زندگی لذت برد.
می‌شود از آتش نیرو و انرژی گرفت و آرامش بدست آورد و به داده‌های نیک اهورایی درود فرستاد.

#جشن_چهارشنبه‌سوری‌تان_شادباد🔥
@persianzoroastrians🔥✍

‍ ‍ #روز_پدر_ایرانی 👱‍♂️
#در
🌻 #جشن_شهریورگان 🌾

جشن شکوه پایداری و شهریاری
جشن خشنودی پادشاهی بر خویشتن
جشن دلپذیر خودشناسی
گاه رهایی از بیدادها
هنگام پیوستن به #دادخواهی
تابش شکوفایی، فره ایزدی، بر چهره پارسایان
بر نیک اندیشان روزگار خجسته باد.

🌻واژه‌ی شهریور در اوستا به گونه‌ی خشترَه وَئیَه آمده است که به معنی شهریاری نیرومند است.
جشن شهریورگان در شهریور روز از شهریور ماه برگزار می‌شود.
این روز در گاه‌شمار(:تقویم) کهن ایران، چهارمین روز از ماه شهریور و در برابری با تقویم کنونی خورشیدی سی‌ام امرداد ماه است.
مردم در این روز گردهم می‌آیند و پس از برپایی نیایش همگانی به جشن و پایکوبی می‌پردازند.
چند سالی است که برپایه‌ی اعلام انجمن موبدان، شهریور روز از شهریور ماه، #روز_پدر نامیده شده است.

🌻ای امشاسپندان شما همه هم فکر و همگام بخشایش نیک را به ما مردم ارزانی دارید.
آیین راستی و پاکی و منش نیک را به ما بیاموزید که عشق و ایمان به خدا در نهادمان افزایش یابد. پروردگارا.
ما با قلبی آکنده از مهر تو را می‌پرستیم و خواستاریم به شادی و خوشبختی جاودانی مزدا دست یابیم.
(یسنا هات۵۱ بند۲۰)

🌾خشتره وئیریه در زبان پارسی به گونه‌ی شهریور آمده است.
این امشاسپند نماد شهریاری مینویی، توانایی خدایی و پادشاهی بر خود است.
در #اوستا «خْشَتره_وئیریَه» و در پهلوی «شَهرِوَر» و در پارسی «شَهریوَر» است.
بخش نخست این واژه به معنای شهریاری و شهر است و فرديد از شهر، همانا کشور است، چنان‌که سرزمین ایران را، ایرانشهر می‌نامیدند.
بخش دوم این واژه(وئیریه) فرنام است. خشتره‌وئیریه، به معنی آرمان‌شهر یا شهریاری آرمانی یا توانایی مینوی آرمانی است.
در استوره پ‌های زرتشتی و ایرانی این امشاسپند نماد شهریاری و فّر و فرمانروایی اهورامزدا و نگاهبان آسين‌ها و پاسدار فَر و پیروزی شهریاران دادگر و یاور بینوایان و دستگیر نيازمندان است.

🌾شهریور به معنی «شهریاری و نیرومندی اهورایی» و در جهان مادی پاسبان فلزات است. شهریاری اهورایی از هنجار هستی برمی‌خیزد و همه‌ی جهان را دربر می‌گیرد.

🌾در اوستا از شهريور كشور جاودانی #اهورامزدا، سرزمين انوشه و بهشت برين نام برده شده، همان جايی‌ست كه خود اهورا و ايزدان مى‌باشد، كه آدمی چنان در راستی و اشايی و برای شادی ديگران و آبادانی كوشا باشد و در مهربانی زندگانی كند كه پس از مرگ در اين جايگاه، روان و فر به شايستگى باشد
#ايرانيان در اين روز به #آتشكده مى‌روند ستايش و نيايش ويژه‌ای بر پا مى‌دارند و در آتشكده، چوب‌های خوشبو و اسپند و بر آتش مى‌گذارند و بوی خوش و گرما آدمی را به مهمانی نيايش زيبايی به سوی اهورامزدا مى‌كشاند.

واژه شهریور، در اوستا به صورت «خْشَتره وَئیریَه» آمده است که شهریاری نیرومند و مینویی معنی می‌دهد.
در گاهشماری ترادادی(:سنتی) سی روزه زرتشتیان، چهارمین روز در هر ماه شهریور فرا می‌رسد، آن روز جشن شهریورگان است.
بی‌گمان چنین جشنی در #ایران_باستان گرامی داشته شده است، اکنون نیز #زرتشتیان به باور ترادادی خود همانند جشن‌های دیگر ماهیانه در بسیاری از شهرها و روستاها، بهدینان در مکان‌های همگانی و تالارها گردهم می‌آیند، نیایش همگانی برپا می‌دارند.
سخنرانان به اهمیت جایگاه سروری و شهریاری در همبودگاه(:جامعه) مردمی اشاره می‌کنند، سپس با برنامه‌های شاد و سرگرم کننده، جشن شهریورگان را به پایان می‌برند.

🌾«شهریور»، به معنی «شهریاری آرمانی»، در گات‌ها (سروده‌های اشوزرتشت) یکی از فروزه‌های اهورامزدا و در اوستای نو یکی از امشاسپندان است و او را مینوی جوانمردی نیز خوانده‌اند.

🌾جشن شهریورگان پیوندی نیز با استوره‌ نبرد نخستین انسان (کیومرس)، با اهریمن دارد. در این استوره، کیومرس با یاری امشاسپند شهریور بر اهریمن پیروز شده و دوران پیروزی و شهریاری بشر بر زمین آغاز می‌شود.

🌾در اندرز نامه «آذرپاد مهراسپندان» نیز آمده است:
«در شهریور روز شاد باش زیرا که شادی ویژه مردمانی ست که شهریار گزیده خوب داشته باشند».

#ابوریحان_بیرونی همچنین روایت می‌کند که:
«در شهریورگان آتش‌های بزرگ می‌افروختند و عبادت خدا و ستایش او را زیاد می‌کردند و برای خوردن و دیگر شادمانی‌ها به گردهم جمع می‌شدند».

🌱در نسک(:کتاب) پهلوی «بُندَهِش»، آنجا که «درباره چگونگی گیاهان» سخن به میان می‌آید، از میان گل‌ها، «شاه اِسپَرغم» گل ویژه شهریور شناخته شده است و شاه اِسپَرغم همان Ocimum Basilicum یا ریحان یا نازبو است.🌸

✍️زنده یاد موبد #کورش_نیکنام، نویسنده و پژوهشگر آیین و فرهنگ ایران‌زمین باستان.

@persianzoroastrians🔥