#پرسش:
اوستای موجود چه بخشهایی دارد و موضوع آنها چیست؟
#پاسخ:
نوشتههایی كه بهنام گنجینه اوستا از روزگاران کهن به یادگار ماندهاند، و همگی به زبان اوستایی به نگارش آمدهاند: #یسنا ، #یشتها ، #ویسپَرَد ، #وندیداد و #خردِه_اوستا نامیده میشوند.
«یسنا»، نیایشهایی در ستایش پروردگار و آفریدههای نیک اوست. یسنا از مهمترین بخش اوستا و دارای ۷۲ هات(بخش) است كه ۱۷ هات از آنها را پیام اشوزرتشت (گاتها) تشكیل داده است.
«یشتها»، سرودهها و استورههای بسیار كهن و حماسههایی در ستایش ایزدان است كه مهمترین آنها #اورمزد_یشت ـ #ورهرام_یشت ـ #اردیبهشت_یشت ـ #مهر_یشت ـ #هوم_یشت و #سروش_یشت است.
«ویسپرَد»، نیایشها و سرودههایی برای برگزاری جشنها بهویژه جشن گاهنبار است.
«وَندیداد»، قانون و احكام بسیار کهن و برگرفته از دانش مردم پیش از پیامبری اشوزرتشت درباره بهداشت و پاكیزگی و احكام پرهیز از مردار و قانون ضد دیوان و جادویان میباشد.
«خرده اوستا»، از همه بخشها جوانتر است و گزیده بخشهایی از یشتها و یسنا است و نیایشها و نمازهای روزانه و سرودههایی درباره مراسم آیینی و درگذشتگان در آن گنجانده شده است.
(✍️موبد #کورش_نیکنام، نویسنده و پژوهشگر آیین و فرهنگ ایران باستان)
درگاه(:کانال) زرتشت و مزدیسنان
🏵 @zoroaster33 🏵
#ایــرانـیـان_زرتـشــتــی🔥
@Persianzoroastrians 🔥
اوستای موجود چه بخشهایی دارد و موضوع آنها چیست؟
#پاسخ:
نوشتههایی كه بهنام گنجینه اوستا از روزگاران کهن به یادگار ماندهاند، و همگی به زبان اوستایی به نگارش آمدهاند: #یسنا ، #یشتها ، #ویسپَرَد ، #وندیداد و #خردِه_اوستا نامیده میشوند.
«یسنا»، نیایشهایی در ستایش پروردگار و آفریدههای نیک اوست. یسنا از مهمترین بخش اوستا و دارای ۷۲ هات(بخش) است كه ۱۷ هات از آنها را پیام اشوزرتشت (گاتها) تشكیل داده است.
«یشتها»، سرودهها و استورههای بسیار كهن و حماسههایی در ستایش ایزدان است كه مهمترین آنها #اورمزد_یشت ـ #ورهرام_یشت ـ #اردیبهشت_یشت ـ #مهر_یشت ـ #هوم_یشت و #سروش_یشت است.
«ویسپرَد»، نیایشها و سرودههایی برای برگزاری جشنها بهویژه جشن گاهنبار است.
«وَندیداد»، قانون و احكام بسیار کهن و برگرفته از دانش مردم پیش از پیامبری اشوزرتشت درباره بهداشت و پاكیزگی و احكام پرهیز از مردار و قانون ضد دیوان و جادویان میباشد.
«خرده اوستا»، از همه بخشها جوانتر است و گزیده بخشهایی از یشتها و یسنا است و نیایشها و نمازهای روزانه و سرودههایی درباره مراسم آیینی و درگذشتگان در آن گنجانده شده است.
(✍️موبد #کورش_نیکنام، نویسنده و پژوهشگر آیین و فرهنگ ایران باستان)
درگاه(:کانال) زرتشت و مزدیسنان
🏵 @zoroaster33 🏵
#ایــرانـیـان_زرتـشــتــی🔥
@Persianzoroastrians 🔥
۱- #اورمزد
۲- #وهومن
۳- #اردیبهشت
۴- #شهریور
۵- #سپندارمزد
۶- #خورداد
۷- #امرداد
۸- #دی_بهآذر
۹- #آذر
۱۰- #آبان
۱۱- #خور
۱۲- #ماه
۱۳- #تیر
۱۴- #گوش
۱۵- #دی_بهمهر
۱۶- #مهر
۱۷- #سروش
۱۸- #رشن
۱۹- #فروردین
۲۰ #ورهرام
۲۱- #رام
۲۲- #باد
۲۳- #دی_بهدین
۲۴- #دین
۲۵- #ارد
۲۶- #ارشتاد
۲۷- #آسمان
۲۸- #زامیاد
۲۹- #مانتره_سپنت
۳۰- #انارم
هر چهار سال که یک روز به اسفند ماه افزوده میشود، سال بهیزک(:کبیسه)، آن روز #اورداد نام دارد. اَوَرداد نیز به معنی افزونی است.
واژه کبیسه عربی است که از ریشه «کبس»(فعل عربی کَبْس) به معنی پُر کردن چاه از خاک است.
پس نکوست که از واژه پارسی بهیزک بهره بگیریم.
@Persianzoroastrians ✍️
۲- #وهومن
۳- #اردیبهشت
۴- #شهریور
۵- #سپندارمزد
۶- #خورداد
۷- #امرداد
۸- #دی_بهآذر
۹- #آذر
۱۰- #آبان
۱۱- #خور
۱۲- #ماه
۱۳- #تیر
۱۴- #گوش
۱۵- #دی_بهمهر
۱۶- #مهر
۱۷- #سروش
۱۸- #رشن
۱۹- #فروردین
۲۰ #ورهرام
۲۱- #رام
۲۲- #باد
۲۳- #دی_بهدین
۲۴- #دین
۲۵- #ارد
۲۶- #ارشتاد
۲۷- #آسمان
۲۸- #زامیاد
۲۹- #مانتره_سپنت
۳۰- #انارم
هر چهار سال که یک روز به اسفند ماه افزوده میشود، سال بهیزک(:کبیسه)، آن روز #اورداد نام دارد. اَوَرداد نیز به معنی افزونی است.
واژه کبیسه عربی است که از ریشه «کبس»(فعل عربی کَبْس) به معنی پُر کردن چاه از خاک است.
پس نکوست که از واژه پارسی بهیزک بهره بگیریم.
@Persianzoroastrians ✍️
ایرانیان زرتشتی
۱- #اورمزد ۲- #وهومن ۳- #اردیبهشت ۴- #شهریور ۵- #سپندارمزد ۶- #خورداد ۷- #امرداد ۸- #دی_بهآذر ۹- #آذر ۱۰- #آبان ۱۱- #خور ۱۲- #ماه ۱۳- #تیر ۱۴- #گوش ۱۵- #دی_بهمهر ۱۶- #مهر ۱۷- #سروش ۱۸- #رشن ۱۹- #فروردین ۲۰ #ورهرام ۲۱- #رام ۲۲- #باد …
نام روزهای ماه در ایران باستان و گاهشمار زرتشتی.
در سالنامه مزدیسنی(زرتشتی) هر ماه دارای ۳۰روز است و هر روز هم نام ویژهای دارد و همینگونه گُلی که نماد آن روز است.
۱- نخستین روز هر ماه #اورمزد نام دارد.
اورمزد کوتاه شده اهورامزداست که به معنی دانش بیکران هستیمند میباشد.
#گل_مورد(مورت) نماد روز اورمزد است.
۲- دومین روز هر ماه #وهومن نام دارد. هومن یا وهمن در پارسی امروزه بهمن شده که به معنی اندیشه نیک و خرد است.
#گل_یاسمن نماد روز وهومن(وهمن) است.
گل یاسمن سپید و همینگونه خروس سپید، نماد #جشن_بهمنگان نیز هست.
۳- سومین روز هر ماه #اردیبهشت نام دارد. اردیبهشت به معنی بهترین راستی است.
#گل_مرزنگوش نماد روز اردیبهشت است.
گل مرزنگوش، نماد #جشن_اردیبهشتگان نیز هست.
۴- چهارمین روز هر ماه #شهریور نام دارد و شهریور به معنی شهریاری نیرومند و مینویی است.
#گل_ریحان نماد روز شهریور است.
۵- پنجمین روز هر ماه #سپندارمزد نام دارد. سپندارمزد به معنی فروتنی پاکدلی عشق و آرامش است.
#گل_بیدمشک نماد روز سپندارمزد است.
۶- ششمین روز هر ماه #خورداد نام دارد و خورداد یا خرداد به معنی فرهیختگی و رسایی است.
#گل_سوسن نماد روز خورداد است.
گل سوسن، نماد #جشن_خردادگان نیز هست.
۷- هفتمین روز هر ماه #امرداد نام دارد که امرداد به معنی بیمرگی و جاودانگی است.
#گل_زنبغ نماد روز اَمرداد است.
گل زنبق، نماد جشن امردادگان نیز هست.
۸- هشتمین روز هر ماه #دی_بهآذر نام دارد که دیبهآذر آفریدگار آتش است.
#گل_بادرنگ نماد روز دیبهآذر است.
گل بادرنگ،(کاردک، شنبلید)، نماد #جشن_دیگان نیز هست.
۹- نهمین روز هر ماه #آذر نام دارد و آذر به معنی آتش است.
#گل_آفتابگردان نماد روز آذر است.
۱۰- دهمین روز هر ماه #آبان نام دارد که آبان آب است.
#گل_نیلوفر نماد روز آبان است.
گل نیلوفر آبی، نماد #جشن_آبانگان نیز هست.
۱۱- یازدهمین روز هر ماه #خور نام دارد که خور خورشید است.
#گل_مرو_سپید نماد روز خور است.
۱۲- دوازدهمین روز هر ماه #ماه نام دارد که کره ماه است.
#گل_نرگس نماد روز ماه است.
۱۳- سیزدهم روز هر ماه #تشتر(تیر) نام دارد. تشتر ایزد بارانزا و نام ستارهای در آسمان است.
#گل_بنفشه نماد روز تیر(تشتر) است.
گل بنفشه، نماد #جشن_تیرگان نیز هست.
۱۴- چهاردهمین روز هر ماه #گوش نام دارد و گوش در اینجا به معنی گیتی، جهان و هستی است.
#گل_میزروس(گل سیر) نماد روز گوش است.
۱۵- پانزدهم روز هر ماه #دی_بهمهر نام دارد. دیبهمهر به معنی آفریدگار روشنایی و خورشید است.
#گل_کاردک نماد روز دیبهمهر است.
۱۶- شانزدهم روز هر ماه #مهر نام دارد. مهر به معنی پیمانداری، مهربانی و مهرورزی است.
#گل_همیشه_بشکفته نماد روز مهر است.
گل همیشه بشکفته، نماد #جشن_مهرگان نیز هست.
۱۷- هفدهمین روز هر ماه #سروش نام دارد. سروش به معنی ندا و پیام درونی است.
#گل_خیری_سرخ نماد روز سروش است.
۱۸- هجدهمین روز هر ماه #رشن نام دارد و رشن به معنی دادگری است.
#گل_نسترن نماد روز رشن است.
۱۹- نوزدهمین روز هر ماه #فروردین نام دارد. فروردین برگرفته از واژه فروهر است که به معنی نیروی پیشرو است.
#گل_بستانافروز(تاج خروس) نماد روز فروردین است.
گل بستانافروز نماد #جسن_فرودینگان نیز هست.
۲۰- بیستمین روز هر ماه #ورهرام نام دارد. ورهرام(بهرام) به معنی پیروزی است.
#گل_سنبل نماد روز ورهرام است.
۲۱- بیستویکمین روز هر ماه #رام نام دارد. رام به معنی رامش و شادمانی است.
#گل_خیری_زرد نماد روز رام است.
۲۲- بیستودوم روز هر ماه #باد نام دارد که هواست.
#گل_بادرنگ_بویه نماد روز باد است.
۲۳- بیستوسومین روز هر ماه #دی_بهدین نام دارد. دیبهدین به معنی آفریدگار دین دینا است.
#گل_شنبلیله نماد روز دیبهدین است.
۲۴- بیستوچهارمین روز هر ماه #دین نام دارد. دین که به معنی دیدن و دانستن و بینش درونی یا وجدان آگاه است.
#گل_صدبرگ نماد روز دین است.
۲۵- بیستوپنجم روز هر ماه #ارد نام دارد. ارد به معنی خواسته و دارایی است.
#گل_همیشه_بهار نماد روز اَرد است.
۲۶- بیستوششمین روز هر ماه #اشتاد نام دارد. ارشتاد به راستی است.
#گل_آلاله نماد روز اشتاد است.
۲۷- بیستوهفتمین روز هر ماه #آسمان نام دارد. آسمان که سپهر است و فضا.
#گل_هوم_سپید نماد روز آسمان است.
۲۸- بیستوهشتم روز هر ماه #زامیاد نام دارد. زامیاد به معنی زمین است.
#گل_اسپرغم نماد روز زامیاد است.
گل شاهاِسپَرغم(نازبو)، نماد #جشن_شهریورگان نیز هست.
۲۹- بیستونهم روز هر ماه #مانتره_سپنت نام دارد. مانتره سخن اندیشه برانگیز است آرمان و عشق سپنت است.
#گل_زعفران نماد روز مانتره سپنت است.
۳۰- سیام روز هر ماه نیز #انارام نام دارد. انارم به معنی روشنایی بیپایان است.
#گل_مرداردشیران نماد روز انارم است. این گل از گونههای بو مادران است.
@Persianzoroastrians ✍
در سالنامه مزدیسنی(زرتشتی) هر ماه دارای ۳۰روز است و هر روز هم نام ویژهای دارد و همینگونه گُلی که نماد آن روز است.
۱- نخستین روز هر ماه #اورمزد نام دارد.
اورمزد کوتاه شده اهورامزداست که به معنی دانش بیکران هستیمند میباشد.
#گل_مورد(مورت) نماد روز اورمزد است.
۲- دومین روز هر ماه #وهومن نام دارد. هومن یا وهمن در پارسی امروزه بهمن شده که به معنی اندیشه نیک و خرد است.
#گل_یاسمن نماد روز وهومن(وهمن) است.
گل یاسمن سپید و همینگونه خروس سپید، نماد #جشن_بهمنگان نیز هست.
۳- سومین روز هر ماه #اردیبهشت نام دارد. اردیبهشت به معنی بهترین راستی است.
#گل_مرزنگوش نماد روز اردیبهشت است.
گل مرزنگوش، نماد #جشن_اردیبهشتگان نیز هست.
۴- چهارمین روز هر ماه #شهریور نام دارد و شهریور به معنی شهریاری نیرومند و مینویی است.
#گل_ریحان نماد روز شهریور است.
۵- پنجمین روز هر ماه #سپندارمزد نام دارد. سپندارمزد به معنی فروتنی پاکدلی عشق و آرامش است.
#گل_بیدمشک نماد روز سپندارمزد است.
۶- ششمین روز هر ماه #خورداد نام دارد و خورداد یا خرداد به معنی فرهیختگی و رسایی است.
#گل_سوسن نماد روز خورداد است.
گل سوسن، نماد #جشن_خردادگان نیز هست.
۷- هفتمین روز هر ماه #امرداد نام دارد که امرداد به معنی بیمرگی و جاودانگی است.
#گل_زنبغ نماد روز اَمرداد است.
گل زنبق، نماد جشن امردادگان نیز هست.
۸- هشتمین روز هر ماه #دی_بهآذر نام دارد که دیبهآذر آفریدگار آتش است.
#گل_بادرنگ نماد روز دیبهآذر است.
گل بادرنگ،(کاردک، شنبلید)، نماد #جشن_دیگان نیز هست.
۹- نهمین روز هر ماه #آذر نام دارد و آذر به معنی آتش است.
#گل_آفتابگردان نماد روز آذر است.
۱۰- دهمین روز هر ماه #آبان نام دارد که آبان آب است.
#گل_نیلوفر نماد روز آبان است.
گل نیلوفر آبی، نماد #جشن_آبانگان نیز هست.
۱۱- یازدهمین روز هر ماه #خور نام دارد که خور خورشید است.
#گل_مرو_سپید نماد روز خور است.
۱۲- دوازدهمین روز هر ماه #ماه نام دارد که کره ماه است.
#گل_نرگس نماد روز ماه است.
۱۳- سیزدهم روز هر ماه #تشتر(تیر) نام دارد. تشتر ایزد بارانزا و نام ستارهای در آسمان است.
#گل_بنفشه نماد روز تیر(تشتر) است.
گل بنفشه، نماد #جشن_تیرگان نیز هست.
۱۴- چهاردهمین روز هر ماه #گوش نام دارد و گوش در اینجا به معنی گیتی، جهان و هستی است.
#گل_میزروس(گل سیر) نماد روز گوش است.
۱۵- پانزدهم روز هر ماه #دی_بهمهر نام دارد. دیبهمهر به معنی آفریدگار روشنایی و خورشید است.
#گل_کاردک نماد روز دیبهمهر است.
۱۶- شانزدهم روز هر ماه #مهر نام دارد. مهر به معنی پیمانداری، مهربانی و مهرورزی است.
#گل_همیشه_بشکفته نماد روز مهر است.
گل همیشه بشکفته، نماد #جشن_مهرگان نیز هست.
۱۷- هفدهمین روز هر ماه #سروش نام دارد. سروش به معنی ندا و پیام درونی است.
#گل_خیری_سرخ نماد روز سروش است.
۱۸- هجدهمین روز هر ماه #رشن نام دارد و رشن به معنی دادگری است.
#گل_نسترن نماد روز رشن است.
۱۹- نوزدهمین روز هر ماه #فروردین نام دارد. فروردین برگرفته از واژه فروهر است که به معنی نیروی پیشرو است.
#گل_بستانافروز(تاج خروس) نماد روز فروردین است.
گل بستانافروز نماد #جسن_فرودینگان نیز هست.
۲۰- بیستمین روز هر ماه #ورهرام نام دارد. ورهرام(بهرام) به معنی پیروزی است.
#گل_سنبل نماد روز ورهرام است.
۲۱- بیستویکمین روز هر ماه #رام نام دارد. رام به معنی رامش و شادمانی است.
#گل_خیری_زرد نماد روز رام است.
۲۲- بیستودوم روز هر ماه #باد نام دارد که هواست.
#گل_بادرنگ_بویه نماد روز باد است.
۲۳- بیستوسومین روز هر ماه #دی_بهدین نام دارد. دیبهدین به معنی آفریدگار دین دینا است.
#گل_شنبلیله نماد روز دیبهدین است.
۲۴- بیستوچهارمین روز هر ماه #دین نام دارد. دین که به معنی دیدن و دانستن و بینش درونی یا وجدان آگاه است.
#گل_صدبرگ نماد روز دین است.
۲۵- بیستوپنجم روز هر ماه #ارد نام دارد. ارد به معنی خواسته و دارایی است.
#گل_همیشه_بهار نماد روز اَرد است.
۲۶- بیستوششمین روز هر ماه #اشتاد نام دارد. ارشتاد به راستی است.
#گل_آلاله نماد روز اشتاد است.
۲۷- بیستوهفتمین روز هر ماه #آسمان نام دارد. آسمان که سپهر است و فضا.
#گل_هوم_سپید نماد روز آسمان است.
۲۸- بیستوهشتم روز هر ماه #زامیاد نام دارد. زامیاد به معنی زمین است.
#گل_اسپرغم نماد روز زامیاد است.
گل شاهاِسپَرغم(نازبو)، نماد #جشن_شهریورگان نیز هست.
۲۹- بیستونهم روز هر ماه #مانتره_سپنت نام دارد. مانتره سخن اندیشه برانگیز است آرمان و عشق سپنت است.
#گل_زعفران نماد روز مانتره سپنت است.
۳۰- سیام روز هر ماه نیز #انارام نام دارد. انارم به معنی روشنایی بیپایان است.
#گل_مرداردشیران نماد روز انارم است. این گل از گونههای بو مادران است.
@Persianzoroastrians ✍
بخشی از نامهای زیبای ایرانی در این چکامه:
باغبانها به روی گلهاشان
نامهای زیبا و قشنگ بگزارند
نامی از جنس آفتاب و بهار
نام خوش آب و رنگ بگرارند
تا شبت را #سپيده گل بزند
نام #مهتاب و #ژاله را بنويس
شور #شهناز تا #دلارام است
#نسترن را و #لاله را بنويس
عشق #هنگامه میكند برپا
با #نگار و #نگين و #ركسانا
با #هما و #شراره و #نوشين
با #پريسا و #هستی و #مينا
با #پريا و #مهری و #مينو
#مهرناز و #مهستی و #مهشيد
با #دلافروز و #نازنين و #بهار
باز #نوشآفرين شود #خورشيد
مانده طرحی قشنگ در يادم
روی دستان آب، #نيلوفر
بيشتر از #شكوفه بنويسيم
از #زری، از #فرشته، از #زيور
#روشنک را به #پرنيان بسپار
تا به دريا به #آرزو برسی
نام #آزاده را #رها بنويس
تا به گلها به عطر و بو برسی
#ارغوان و #ستايش و #مهناز
#شهرزاد و #بهاره و #مهسا
نام #رودابه خوب و خوش آواست
همچو لبخند يار خوش سيما
#ماهرخسار و #ماهرخ زيباست
نامهایی قشنگ و پر شورند
#شهربانو و #مهرنوش و #پری
همچو #فيروزه نشابورند
همچنان مانده است در يادم
#شاهرخ، #پارسا و #گوهرشاد
#مهربانو به #نازگل ميگفت
نام #ايران ما گرامی باد
بنويسيد #هومن و #فرشيد
يا #كيان و #كيارش و #نيما
#آرمين، #آريا، #سروش، #ارژنگ
#مهرزاد و #بهزاد و #آروین #سپهر
#داريوش اين گل هخامنشی
#شهريار بزرگ #ايران است
#باربد، #برديا، #نكیسا، حال
نوبت #آرمان و #اشكان است
#مانی و #ماهيار با #مزدک
از گذرگاه جاده میآيند
شاه #انوشيروان و #شروين
با #آبتين هم پياده میآيند
روی گلدختران آبادی
بگزاريد نام بارانی
چون #فروغ #فرانک #پوران
نامهایی هميشه #ايرانی
نام #سودابه و #كتايون را
نام #آذر و #ماندانا و #سيمين
#شهرناز و #انوشه و #سيندخت
#ياسمين و #نسرين و #تنناز
غصه دارد هنوز #تهمينه
داغ #سهراب در دلش جاریست
با #فرنگيس و #فریده آشنا باشیم
ياد آنان نشان بيداریست
تا به ياد #منيژه میافتم
#بيژن آزاد میشود از چاه
نام #جمشيد و #ايرج و #هوشنگ
میشود با #بهار و گل همراه
شاه #تهمورس و #سيامک و #سام
رنگ و بوی گل میهن دارند
#گيو و #بهرام و #آرش و #مهران
ريشه در كشوری كهن دارند
ياد #فرهاد و بيستون باشيد
بلكه #شيرين شود روان شما
با #كيومرس جان قدم بزنيد
گل كند باز ، باغ جان شما
به #منوچهرِ عشق، دل بدهيم
نام او همرديف #باران است
#سورنا را به ياد بسپاريم
آبرودار خاک ايران است
نام #كورش ز يادمان نرود
با #خشايار هم عنان باشيم
با #فرامرز و #اردشير و #قباد
زير چتری از آسمان باشيم
بايد از #مازيار بنويسيم
از #فريدون و #بهمن و #سامان
از #فريبرز و #بابک و #شاپور
از #رهام و #سيامک و #ساسان
#آریوبرزن این شهید وطن
قهرمان همیشهی #ایران
#رستم و #یزدگرد و #فیروزان
نامشان سربلند و جاویدان
بنویسید #کاوه را با شوق
نام #شایان و نام #آرش را
نام #افشین و #بابک و #خسرو
نگرارید جا نام #سیاوش را
پارسی این زبان ایرانی
افتخار و نماد اتحادمان باشد
نام این سرزمین جاویدان
تا همیشه به یادمان باشد.
(✍️سراینده ...)
ایرانی هستیم پس نامهای زیبای ایرانی بر فرزندان ایرانی خود برمیگزینیم.
@Persianzoroastrians 🔥
باغبانها به روی گلهاشان
نامهای زیبا و قشنگ بگزارند
نامی از جنس آفتاب و بهار
نام خوش آب و رنگ بگرارند
تا شبت را #سپيده گل بزند
نام #مهتاب و #ژاله را بنويس
شور #شهناز تا #دلارام است
#نسترن را و #لاله را بنويس
عشق #هنگامه میكند برپا
با #نگار و #نگين و #ركسانا
با #هما و #شراره و #نوشين
با #پريسا و #هستی و #مينا
با #پريا و #مهری و #مينو
#مهرناز و #مهستی و #مهشيد
با #دلافروز و #نازنين و #بهار
باز #نوشآفرين شود #خورشيد
مانده طرحی قشنگ در يادم
روی دستان آب، #نيلوفر
بيشتر از #شكوفه بنويسيم
از #زری، از #فرشته، از #زيور
#روشنک را به #پرنيان بسپار
تا به دريا به #آرزو برسی
نام #آزاده را #رها بنويس
تا به گلها به عطر و بو برسی
#ارغوان و #ستايش و #مهناز
#شهرزاد و #بهاره و #مهسا
نام #رودابه خوب و خوش آواست
همچو لبخند يار خوش سيما
#ماهرخسار و #ماهرخ زيباست
نامهایی قشنگ و پر شورند
#شهربانو و #مهرنوش و #پری
همچو #فيروزه نشابورند
همچنان مانده است در يادم
#شاهرخ، #پارسا و #گوهرشاد
#مهربانو به #نازگل ميگفت
نام #ايران ما گرامی باد
بنويسيد #هومن و #فرشيد
يا #كيان و #كيارش و #نيما
#آرمين، #آريا، #سروش، #ارژنگ
#مهرزاد و #بهزاد و #آروین #سپهر
#داريوش اين گل هخامنشی
#شهريار بزرگ #ايران است
#باربد، #برديا، #نكیسا، حال
نوبت #آرمان و #اشكان است
#مانی و #ماهيار با #مزدک
از گذرگاه جاده میآيند
شاه #انوشيروان و #شروين
با #آبتين هم پياده میآيند
روی گلدختران آبادی
بگزاريد نام بارانی
چون #فروغ #فرانک #پوران
نامهایی هميشه #ايرانی
نام #سودابه و #كتايون را
نام #آذر و #ماندانا و #سيمين
#شهرناز و #انوشه و #سيندخت
#ياسمين و #نسرين و #تنناز
غصه دارد هنوز #تهمينه
داغ #سهراب در دلش جاریست
با #فرنگيس و #فریده آشنا باشیم
ياد آنان نشان بيداریست
تا به ياد #منيژه میافتم
#بيژن آزاد میشود از چاه
نام #جمشيد و #ايرج و #هوشنگ
میشود با #بهار و گل همراه
شاه #تهمورس و #سيامک و #سام
رنگ و بوی گل میهن دارند
#گيو و #بهرام و #آرش و #مهران
ريشه در كشوری كهن دارند
ياد #فرهاد و بيستون باشيد
بلكه #شيرين شود روان شما
با #كيومرس جان قدم بزنيد
گل كند باز ، باغ جان شما
به #منوچهرِ عشق، دل بدهيم
نام او همرديف #باران است
#سورنا را به ياد بسپاريم
آبرودار خاک ايران است
نام #كورش ز يادمان نرود
با #خشايار هم عنان باشيم
با #فرامرز و #اردشير و #قباد
زير چتری از آسمان باشيم
بايد از #مازيار بنويسيم
از #فريدون و #بهمن و #سامان
از #فريبرز و #بابک و #شاپور
از #رهام و #سيامک و #ساسان
#آریوبرزن این شهید وطن
قهرمان همیشهی #ایران
#رستم و #یزدگرد و #فیروزان
نامشان سربلند و جاویدان
بنویسید #کاوه را با شوق
نام #شایان و نام #آرش را
نام #افشین و #بابک و #خسرو
نگرارید جا نام #سیاوش را
پارسی این زبان ایرانی
افتخار و نماد اتحادمان باشد
نام این سرزمین جاویدان
تا همیشه به یادمان باشد.
(✍️سراینده ...)
ایرانی هستیم پس نامهای زیبای ایرانی بر فرزندان ایرانی خود برمیگزینیم.
@Persianzoroastrians 🔥
افتخاری دیگر برای ایرانزمین و زرتشتیان.
#سروش_سروشیان، استاد آمریکایی ایرانیتبار در رشته عمران و محیطزیست در دانشگاه کالیفرنیا، مدال علوم آبشناسی جامعه هواشناسی آمریکا را دریافت کرد.
سروش سروشیان، در سال۱۹۴۸ در یک خانواده زرتشتی در کرمان زاده شد.
سروش سروشیان، استاد عمران و محیطزیست در دانشگاه کالیفرنیا در اوکراین و عضو آکادمی مهندسی آمریکا و فرهنگستان جهانی کیهاننوردی، مدال «علوم آبشناسی جامعه هواشناسی آمریکا» را به خاطر تحقیقات مبتکرانه و پیشگامانه در هیدرولوژی آب سطحی و سنجش از دور بارش که تاثیر بنیادی بر آب، هواشناسی (هیدرومتئورولوژی) داشته است، دریافت میکند.
بنابر اعلام جامعه هواشناسی آمریکا، برندگان، جوایز خود را در صدویکمین اجلاس سالانه این جامعه دریافت میکنند.
دکتر سروش سروشیان، تاکنون جوایز معتبر متعددی را در زمینهها مختلف علوم زمین دریافت کرده است. وی در سال۲۰۰۵ مدال خدمات برجسته عمومی ناسا را نیز دریافت کرده بود.
پرفسور سروش سروشیان، ریاست بخش آزمایش جهانی چرخه آب و انرژی در برنامه جهانی تحقیقات آب و هوایی را نیز عهدهدار است.
پرفسور دکتر #سروش_سروشیان👍🍷
@Persianzoroastrians 🔥
#سروش_سروشیان، استاد آمریکایی ایرانیتبار در رشته عمران و محیطزیست در دانشگاه کالیفرنیا، مدال علوم آبشناسی جامعه هواشناسی آمریکا را دریافت کرد.
سروش سروشیان، در سال۱۹۴۸ در یک خانواده زرتشتی در کرمان زاده شد.
سروش سروشیان، استاد عمران و محیطزیست در دانشگاه کالیفرنیا در اوکراین و عضو آکادمی مهندسی آمریکا و فرهنگستان جهانی کیهاننوردی، مدال «علوم آبشناسی جامعه هواشناسی آمریکا» را به خاطر تحقیقات مبتکرانه و پیشگامانه در هیدرولوژی آب سطحی و سنجش از دور بارش که تاثیر بنیادی بر آب، هواشناسی (هیدرومتئورولوژی) داشته است، دریافت میکند.
بنابر اعلام جامعه هواشناسی آمریکا، برندگان، جوایز خود را در صدویکمین اجلاس سالانه این جامعه دریافت میکنند.
دکتر سروش سروشیان، تاکنون جوایز معتبر متعددی را در زمینهها مختلف علوم زمین دریافت کرده است. وی در سال۲۰۰۵ مدال خدمات برجسته عمومی ناسا را نیز دریافت کرده بود.
پرفسور سروش سروشیان، ریاست بخش آزمایش جهانی چرخه آب و انرژی در برنامه جهانی تحقیقات آب و هوایی را نیز عهدهدار است.
پرفسور دکتر #سروش_سروشیان👍🍷
@Persianzoroastrians 🔥
ز گیتی برآمد سراسر خروش
به آذربد این جشن روز سروش.
✍ #فردوسی_توسی( #شاهنامه)
آشنایی با جشنهای ایرانی
و این بار #جشن_سروشگان🐓
#سروش یکی از ایزدان بزرگ و باستانی ایرانیان، نگهبان سامانمندی(:نظم) و نگهبان پیمانها بود. #جشن_سروشگان یا جشن "هفدهروز" در سروشروز از فروردینماه، برابر با هفدهم فروردین در ایران برگزار میشد.
سروش از ریشه "سرُو" است که در اوستا "سِرااوشا" به معنی فرمانبرداری و در پارسی میانه مانوی "سرُوشُو" به معنی "شنیدن" آمده است.
بر پایهی باورهای کهن، بویژه در باورهای زرتشتی، سروش ایزدی، نخستین کسی است که نیایش را به مردم آموخت. او پیش از سر زدن آفتاب بانگ زده و مردم را برای نیایش پروردگار فرا میخواند. دربارهی آیین جشن سروشگان تنها این را میدانیم که ایرانیان در این روز به نیایشگاهها میرفتند.
ادامهاش را در اینجا بخوانید👇
@persianzoroastrians🔥
به آذربد این جشن روز سروش.
✍ #فردوسی_توسی( #شاهنامه)
آشنایی با جشنهای ایرانی
و این بار #جشن_سروشگان🐓
#سروش یکی از ایزدان بزرگ و باستانی ایرانیان، نگهبان سامانمندی(:نظم) و نگهبان پیمانها بود. #جشن_سروشگان یا جشن "هفدهروز" در سروشروز از فروردینماه، برابر با هفدهم فروردین در ایران برگزار میشد.
سروش از ریشه "سرُو" است که در اوستا "سِرااوشا" به معنی فرمانبرداری و در پارسی میانه مانوی "سرُوشُو" به معنی "شنیدن" آمده است.
بر پایهی باورهای کهن، بویژه در باورهای زرتشتی، سروش ایزدی، نخستین کسی است که نیایش را به مردم آموخت. او پیش از سر زدن آفتاب بانگ زده و مردم را برای نیایش پروردگار فرا میخواند. دربارهی آیین جشن سروشگان تنها این را میدانیم که ایرانیان در این روز به نیایشگاهها میرفتند.
ادامهاش را در اینجا بخوانید👇
@persianzoroastrians🔥
ایرانیان زرتشتی
ز گیتی برآمد سراسر خروش به آذربد این جشن روز سروش. ✍ #فردوسی_توسی( #شاهنامه) آشنایی با جشنهای ایرانی و این بار #جشن_سروشگان🐓 #سروش یکی از ایزدان بزرگ و باستانی ایرانیان، نگهبان سامانمندی(:نظم) و نگهبان پیمانها بود. #جشن_سروشگان یا جشن "هفدهروز"…
ز گیتی برآمد سراسر خروش
به آذربد این جشن روز سروش.
✍ #فرودسی_توسی ( #شاهنامه)
آشنایی با جشنهای ایرانیمان
#جشن_سروشگان🐓
#سروش یکی از ایزدان بزرگ و باستانی ایرانیان، نگهبان سامانمندی(:نظم) و نگهبان پیمانها بود. #جشن_سروشگان یا جشن "هفدهروز" در سروشروز از فروردینماه، برابر با هفدهم فروردین در ایران برگزار میشد.
سروش از ریشه "سرُو" است که در اوستا "سِرااوشا" به معنی فرمانبرداری و در پارسی میانه مانوی "سرُوشُو" به معنی "شنیدن" آمده است.
بر پایهی باورهای کهن، بویژه در باورهای زرتشتی، سروش ایزدی، نخستین کسی است که نیایش را به مردم آموخت. او پیش از سر زدن آفتاب بانگ زده و مردم را برای نیایش پروردگار فرا میخواند. دربارهی آیین جشن سروشگان تنها این را میدانیم که ایرانیان در این روز به نیایشگاهها میرفتند.
بر پایهی افسانههای ایرانی، ایزد سروش بر بلندای البرز کاخی دارد با یکهزار ستون که به خودی خود روشن و ستارهنشان است. گردونهی او را در آسمان، چهار اسب نر درخشان و تیزرو با سمهای زرین میرانند. هیچ جانداری نمیتواند از او پیشی بگیرد و بدینگونه است که او دشمنان خود را در هر کجا که باشند، دستگیر میکند.
سروش همیشه بیدار است و از آفریدگان مزدا پاسبانی میکند و برای این کار هر روز و هر شب، سه بار به دور زمین میگردد.
نماد مادی سروش #خروس است که با بانگ بامدادی خود مردم را بیدار میکند. از اینرو خروس بویژه خروس سپیدرنگ، ارزش والایی برای ایرانیان داشت.
سروش دارای ویژگیهایی چون بازوی پرتوان، چالاکی و شهریاری بر جهان است. او دارای جنگافزار سخت و ابزار مینوی است. ابزار مینویی پیکری آمیخته با سخنان سپند(:مقدس)، اندیشهی والا، خوشسخنی، نگهبانی آفریدگان، پاسبانی سرار گیتی و پناه دادن به بینوایان است.
سروش نخستین ایزدی است که زبان به ستایش خداوند گشود.
ایزد سروش بر آن است تا نیروهای اهریمنی چون خشم، مستی، بوشاسپ یا خواب و تنبلی و بویژه دروغ را از میان ببرد.
سروش نابودکنندهی دیو آز و خشم است و به همراه مهر و رشن (دو ایزد باستانی ایرانیان)، کردار مردم را سنجیده و به نیکوکاران پاداش و به بدکاران سزا میدهد. او پیک اهورامزدا و فرمانروای خورآسان تا خوربران(شرق تا غرب) جهان است.
در شاهنامهی فردوسی توسی، سروش نخستین باشندهی(:موجود) فرازمینی در جهان است. در داستانهای شاهنامه، او بر #کیومرس، #فریدون، #سام، #گودرز و #خسروپرویز نمایان میشود و آنها را از بدخواهیها آگاه کرده و یاریشان میکند.
در سرودههای #حافظ_شیرازی نیز سروش همان روحالقدس است.
چه گویمت که به میخانه دوش مست و خراب
سروش عالم غیبم چه مژدهها داده است.
✍️ #پریسا_اماموردیلو
📚 برگرفته از:
۱- فرهنگ نامهای شاهنامه، #رستگار_فسایی.
۲- بندهش #مهرداد_بهار.
۳- جشنها و آیینهای ایرانی با تکیه بر استوره و مردمشناسی، حسامالدین مهدوی.
۴- راهنمای زمان جشنها و گردهماییهای ملی، رضا مرادیغیاثآبادی.
۵- تاریخ اساتیری ایران ،#ژاله_آموزگار.
#جشنهای_ایرانی
#سروش #سروشگان
#خروس #سپید
#فروردین #فروردینگان
(📄پیج سینا آریابان)
@persianzoroastrians🔥
به آذربد این جشن روز سروش.
✍ #فرودسی_توسی ( #شاهنامه)
آشنایی با جشنهای ایرانیمان
#جشن_سروشگان🐓
#سروش یکی از ایزدان بزرگ و باستانی ایرانیان، نگهبان سامانمندی(:نظم) و نگهبان پیمانها بود. #جشن_سروشگان یا جشن "هفدهروز" در سروشروز از فروردینماه، برابر با هفدهم فروردین در ایران برگزار میشد.
سروش از ریشه "سرُو" است که در اوستا "سِرااوشا" به معنی فرمانبرداری و در پارسی میانه مانوی "سرُوشُو" به معنی "شنیدن" آمده است.
بر پایهی باورهای کهن، بویژه در باورهای زرتشتی، سروش ایزدی، نخستین کسی است که نیایش را به مردم آموخت. او پیش از سر زدن آفتاب بانگ زده و مردم را برای نیایش پروردگار فرا میخواند. دربارهی آیین جشن سروشگان تنها این را میدانیم که ایرانیان در این روز به نیایشگاهها میرفتند.
بر پایهی افسانههای ایرانی، ایزد سروش بر بلندای البرز کاخی دارد با یکهزار ستون که به خودی خود روشن و ستارهنشان است. گردونهی او را در آسمان، چهار اسب نر درخشان و تیزرو با سمهای زرین میرانند. هیچ جانداری نمیتواند از او پیشی بگیرد و بدینگونه است که او دشمنان خود را در هر کجا که باشند، دستگیر میکند.
سروش همیشه بیدار است و از آفریدگان مزدا پاسبانی میکند و برای این کار هر روز و هر شب، سه بار به دور زمین میگردد.
نماد مادی سروش #خروس است که با بانگ بامدادی خود مردم را بیدار میکند. از اینرو خروس بویژه خروس سپیدرنگ، ارزش والایی برای ایرانیان داشت.
سروش دارای ویژگیهایی چون بازوی پرتوان، چالاکی و شهریاری بر جهان است. او دارای جنگافزار سخت و ابزار مینوی است. ابزار مینویی پیکری آمیخته با سخنان سپند(:مقدس)، اندیشهی والا، خوشسخنی، نگهبانی آفریدگان، پاسبانی سرار گیتی و پناه دادن به بینوایان است.
سروش نخستین ایزدی است که زبان به ستایش خداوند گشود.
ایزد سروش بر آن است تا نیروهای اهریمنی چون خشم، مستی، بوشاسپ یا خواب و تنبلی و بویژه دروغ را از میان ببرد.
سروش نابودکنندهی دیو آز و خشم است و به همراه مهر و رشن (دو ایزد باستانی ایرانیان)، کردار مردم را سنجیده و به نیکوکاران پاداش و به بدکاران سزا میدهد. او پیک اهورامزدا و فرمانروای خورآسان تا خوربران(شرق تا غرب) جهان است.
در شاهنامهی فردوسی توسی، سروش نخستین باشندهی(:موجود) فرازمینی در جهان است. در داستانهای شاهنامه، او بر #کیومرس، #فریدون، #سام، #گودرز و #خسروپرویز نمایان میشود و آنها را از بدخواهیها آگاه کرده و یاریشان میکند.
در سرودههای #حافظ_شیرازی نیز سروش همان روحالقدس است.
چه گویمت که به میخانه دوش مست و خراب
سروش عالم غیبم چه مژدهها داده است.
✍️ #پریسا_اماموردیلو
📚 برگرفته از:
۱- فرهنگ نامهای شاهنامه، #رستگار_فسایی.
۲- بندهش #مهرداد_بهار.
۳- جشنها و آیینهای ایرانی با تکیه بر استوره و مردمشناسی، حسامالدین مهدوی.
۴- راهنمای زمان جشنها و گردهماییهای ملی، رضا مرادیغیاثآبادی.
۵- تاریخ اساتیری ایران ،#ژاله_آموزگار.
#جشنهای_ایرانی
#سروش #سروشگان
#خروس #سپید
#فروردین #فروردینگان
(📄پیج سینا آریابان)
@persianzoroastrians🔥
Forwarded from ایرانیان زرتشتی
ز گیتی برآمد سراسر خروش
به آذربد این جشن روز سروش.
✍ #فردوسی_توسی( #شاهنامه)
آشنایی با جشنهای ایرانی
و این بار #جشن_سروشگان🐓
#سروش یکی از ایزدان بزرگ و باستانی ایرانیان، نگهبان سامانمندی(:نظم) و نگهبان پیمانها بود. #جشن_سروشگان یا جشن "هفدهروز" در سروشروز از فروردینماه، برابر با هفدهم فروردین در ایران برگزار میشد.
سروش از ریشه "سرُو" است که در اوستا "سِرااوشا" به معنی فرمانبرداری و در پارسی میانه مانوی "سرُوشُو" به معنی "شنیدن" آمده است.
بر پایهی باورهای کهن، بویژه در باورهای زرتشتی، سروش ایزدی، نخستین کسی است که نیایش را به مردم آموخت. او پیش از سر زدن آفتاب بانگ زده و مردم را برای نیایش پروردگار فرا میخواند. دربارهی آیین جشن سروشگان تنها این را میدانیم که ایرانیان در این روز به نیایشگاهها میرفتند.
ادامهاش را در اینجا بخوانید👇
@persianzoroastrians🔥
به آذربد این جشن روز سروش.
✍ #فردوسی_توسی( #شاهنامه)
آشنایی با جشنهای ایرانی
و این بار #جشن_سروشگان🐓
#سروش یکی از ایزدان بزرگ و باستانی ایرانیان، نگهبان سامانمندی(:نظم) و نگهبان پیمانها بود. #جشن_سروشگان یا جشن "هفدهروز" در سروشروز از فروردینماه، برابر با هفدهم فروردین در ایران برگزار میشد.
سروش از ریشه "سرُو" است که در اوستا "سِرااوشا" به معنی فرمانبرداری و در پارسی میانه مانوی "سرُوشُو" به معنی "شنیدن" آمده است.
بر پایهی باورهای کهن، بویژه در باورهای زرتشتی، سروش ایزدی، نخستین کسی است که نیایش را به مردم آموخت. او پیش از سر زدن آفتاب بانگ زده و مردم را برای نیایش پروردگار فرا میخواند. دربارهی آیین جشن سروشگان تنها این را میدانیم که ایرانیان در این روز به نیایشگاهها میرفتند.
ادامهاش را در اینجا بخوانید👇
@persianzoroastrians🔥
ز گیتی برآمد سراسر خروش
به آذربد این جشن روز سروش.
✍️ #فرودسی_توسی ( #شاهنامه)
آشنایی با جشنهای ایرانیمان
#جشن_سروشگان🐓
#سروش یکی از ایزدان بزرگ و باستانی ایرانیان، نگهبان سامانمندی(:نظم) و نگهبان پیمانها بود. #جشن_سروشگان یا جشن "هفدهروز" در سروشروز از فروردینماه، برابر با هفدهم فروردین در ایران برگزار میشد.
سروش از ریشه "سرُو" است که در اوستا "سِرااوشا" به معنی فرمانبرداری و در پارسی میانه مانوی "سرُوشُو" به معنی "شنیدن" آمده است.
بر پایهی باورهای کهن، بویژه در باورهای زرتشتی، سروش ایزدی، نخستین کسی است که نیایش را به مردم آموخت. او پیش از سر زدن آفتاب بانگ زده و مردم را برای نیایش پروردگار فرا میخواند. دربارهی آیین جشن سروشگان تنها این را میدانیم که ایرانیان در این روز به نیایشگاهها میرفتند.
بر پایهی افسانههای ایرانی، ایزد سروش بر بلندای البرز کاخی دارد با یکهزار ستون که به خودی خود روشن و ستارهنشان است. گردونهی او را در آسمان، چهار اسب نر درخشان و تیزرو با سمهای زرین میرانند. هیچ جانداری نمیتواند از او پیشی بگیرد و بدینگونه است که او دشمنان خود را در هر کجا که باشند، دستگیر میکند.
سروش همیشه بیدار است و از آفریدگان مزدا پاسبانی میکند و برای این کار هر روز و هر شب، سه بار به دور زمین میگردد.
نماد مادی سروش #خروس است که با بانگ بامدادی خود مردم را بیدار میکند. از اینرو خروس بویژه خروس سپیدرنگ، ارزش والایی برای ایرانیان داشت.
سروش دارای ویژگیهایی چون بازوی پرتوان، چالاکی و شهریاری بر جهان است. او دارای جنگافزار سخت و ابزار مینوی است. ابزار مینویی پیکری آمیخته با سخنان سپند(:مقدس)، اندیشهی والا، خوشسخنی، نگهبانی آفریدگان، پاسبانی سرار گیتی و پناه دادن به بینوایان است.
سروش نخستین ایزدی است که زبان به ستایش خداوند گشود.
ایزد سروش بر آن است تا نیروهای اهریمنی چون خشم، مستی، بوشاسپ یا خواب و تنبلی و بویژه دروغ را از میان ببرد.
سروش نابودکنندهی دیو آز و خشم است و به همراه مهر و رشن (دو ایزد باستانی ایرانیان)، کردار مردم را سنجیده و به نیکوکاران پاداش و به بدکاران سزا میدهد. او پیک اهورامزدا و فرمانروای خورآسان تا خوربران(شرق تا غرب) جهان است.
در شاهنامهی فردوسی توسی، سروش نخستین باشندهی(:موجود) فرازمینی در جهان است. در داستانهای شاهنامه، او بر #کیومرس، #فریدون، #سام، #گودرز و #خسروپرویز نمایان میشود و آنها را از بدخواهیها آگاه کرده و یاریشان میکند.
در سرودههای #حافظ_شیرازی نیز سروش همان روحالقدس است.
چه گویمت که به میخانه دوش مست و خراب
سروش عالم غیبم چه مژدهها داده است.
✍️ #پریسا_اماموردیلو
📚 برگرفته از:
۱- فرهنگ نامهای شاهنامه، #رستگار_فسایی.
۲- بندهش #مهرداد_بهار.
۳- جشنها و آیینهای ایرانی با تکیه بر استوره و مردمشناسی، حسامالدین مهدوی.
۴- راهنمای زمان جشنها و گردهماییهای ملی، رضا مرادیغیاثآبادی.
۵- تاریخ اساتیری ایران ،#ژاله_آموزگار.
#جشنهای_ایرانی
#سروش #سروشگان
#خروس #سپید
#فروردین #فروردینگان
(برداشت از سینا آریابان)
@persianzoroastrians🔥
به آذربد این جشن روز سروش.
✍️ #فرودسی_توسی ( #شاهنامه)
آشنایی با جشنهای ایرانیمان
#جشن_سروشگان🐓
#سروش یکی از ایزدان بزرگ و باستانی ایرانیان، نگهبان سامانمندی(:نظم) و نگهبان پیمانها بود. #جشن_سروشگان یا جشن "هفدهروز" در سروشروز از فروردینماه، برابر با هفدهم فروردین در ایران برگزار میشد.
سروش از ریشه "سرُو" است که در اوستا "سِرااوشا" به معنی فرمانبرداری و در پارسی میانه مانوی "سرُوشُو" به معنی "شنیدن" آمده است.
بر پایهی باورهای کهن، بویژه در باورهای زرتشتی، سروش ایزدی، نخستین کسی است که نیایش را به مردم آموخت. او پیش از سر زدن آفتاب بانگ زده و مردم را برای نیایش پروردگار فرا میخواند. دربارهی آیین جشن سروشگان تنها این را میدانیم که ایرانیان در این روز به نیایشگاهها میرفتند.
بر پایهی افسانههای ایرانی، ایزد سروش بر بلندای البرز کاخی دارد با یکهزار ستون که به خودی خود روشن و ستارهنشان است. گردونهی او را در آسمان، چهار اسب نر درخشان و تیزرو با سمهای زرین میرانند. هیچ جانداری نمیتواند از او پیشی بگیرد و بدینگونه است که او دشمنان خود را در هر کجا که باشند، دستگیر میکند.
سروش همیشه بیدار است و از آفریدگان مزدا پاسبانی میکند و برای این کار هر روز و هر شب، سه بار به دور زمین میگردد.
نماد مادی سروش #خروس است که با بانگ بامدادی خود مردم را بیدار میکند. از اینرو خروس بویژه خروس سپیدرنگ، ارزش والایی برای ایرانیان داشت.
سروش دارای ویژگیهایی چون بازوی پرتوان، چالاکی و شهریاری بر جهان است. او دارای جنگافزار سخت و ابزار مینوی است. ابزار مینویی پیکری آمیخته با سخنان سپند(:مقدس)، اندیشهی والا، خوشسخنی، نگهبانی آفریدگان، پاسبانی سرار گیتی و پناه دادن به بینوایان است.
سروش نخستین ایزدی است که زبان به ستایش خداوند گشود.
ایزد سروش بر آن است تا نیروهای اهریمنی چون خشم، مستی، بوشاسپ یا خواب و تنبلی و بویژه دروغ را از میان ببرد.
سروش نابودکنندهی دیو آز و خشم است و به همراه مهر و رشن (دو ایزد باستانی ایرانیان)، کردار مردم را سنجیده و به نیکوکاران پاداش و به بدکاران سزا میدهد. او پیک اهورامزدا و فرمانروای خورآسان تا خوربران(شرق تا غرب) جهان است.
در شاهنامهی فردوسی توسی، سروش نخستین باشندهی(:موجود) فرازمینی در جهان است. در داستانهای شاهنامه، او بر #کیومرس، #فریدون، #سام، #گودرز و #خسروپرویز نمایان میشود و آنها را از بدخواهیها آگاه کرده و یاریشان میکند.
در سرودههای #حافظ_شیرازی نیز سروش همان روحالقدس است.
چه گویمت که به میخانه دوش مست و خراب
سروش عالم غیبم چه مژدهها داده است.
✍️ #پریسا_اماموردیلو
📚 برگرفته از:
۱- فرهنگ نامهای شاهنامه، #رستگار_فسایی.
۲- بندهش #مهرداد_بهار.
۳- جشنها و آیینهای ایرانی با تکیه بر استوره و مردمشناسی، حسامالدین مهدوی.
۴- راهنمای زمان جشنها و گردهماییهای ملی، رضا مرادیغیاثآبادی.
۵- تاریخ اساتیری ایران ،#ژاله_آموزگار.
#جشنهای_ایرانی
#سروش #سروشگان
#خروس #سپید
#فروردین #فروردینگان
(برداشت از سینا آریابان)
@persianzoroastrians🔥
بخوانید بخشی از نامهای زیبای ایرانی را در این چکامه زیبا:
باغبانها به روی گلهاشان
نامهای زیبا و قشنگ بگزارند
نامی از جنس #آفتاب و #بهار
نام خوش آب و رنگ بگرارند
تا شبت را #سپيده گل بزند
نام #مهتاب و #ژاله را بنويس
شور #شهناز تا #دلارام است
#نسترن را و #لاله را بنويس
عشق #هنگامه میكند برپا
با #نگار و #نگين و #ركسانا
با #هما و #شراره و #نوشين
با #پريسا و #هستی و #مينا
با #پريا و #مهری و #مينو
#مهرناز و #مهرشاد و #مهشيد
با #دلافروز و #نازنين و #بهار
باز #نوشآفرين شود #خورشيد
مانده طرحی قشنگ در يادم
روی دستان آب، #نيلوفر
بيشتر از #شكوفه بنويسيم
از #زری، از #فرشته، از #زيور
#روشنک را به #پرنيان بسپار
تا به #دريا به #آرزو برسی
نام #آزاده را #رها بنويس
تا به گلها به عطر و بو برسی
#ارغوان و #ستايش و #مهناز
#شهرزاد و #بهاره و #مهسا
نام #رودابه خوب و خوشآواست
همچو لبخند يار خوشسيما
#ماهرخسار و #ماهرخ زيباست
نامهایی قشنگ و پر شورند
#شهربانو و #مهرنوش و #پری
همچو #فيروزه نشابورند
همچنان مانده است در يادم
#شاهرخ، #پارسا و #گوهرشاد
#مهربانو به #نازگل میگفت
نام #ايران ما گرامی باد
بنويسيد #هومن و #فرشيد
يا #كيان و #كيارش و #نيما
#آرمين #آريا #سروش #ارژنگ
#مهرزاد #بهزاد و #بهمن یا #سپهر
#داريوش اين گل هخامنشی
#شهريار بزرگ #ايران است
#باربد، #برديا، #نكیسا، حال
نوبت #آرمان و #اشكان است
#مانی و #ماهيار با #مزدک
از گذرگاه جاده میآيند
شاه #انوشيروان و #شروين
با #آبتين هم پياده میآيند
روی گلدختران آبادی
بگزاريد نام #بارانی
چون #فروغ و #فرانک و #پوران
نامهایی هميشه #ايرانی
نام #سودابه و #كتايون را
نام #آذر #سیمین و #ماندانا
#شهرناز #انوشه و #سيندخت
#ياسمين و #نسرين و #تنناز
غصه دارد هنوز #تهمينه
داغ #سهراب در دلش جاریست
با #فرنگيس و #فریده آشنا باشیم
ياد آنان نشان بيداریست
تا به ياد #منيژه میافتم
#بيژن آزاد میشود از چاه
نام #جمشيد و #ايرج و #هوشنگ
میشود با #بهار و گل همراه
شاه #تهمورس #سيامک و #سام
رنگ و بوی گل میهن دارند
#گيو #بهرام #آرش و #مهران
ريشه در كشوری كهن دارند
ياد #فرهاد و بيستون باشيد
بلكه #شيرين شود روان شما
با #كيومرس جان قدم بزنيد
گل كند باز ، باغ جان شما
به #منوچهرِ عشق، دل بدهيم
نام او همرديف #باران است
#سورنا را به ياد بسپاريم
آبرودار خاک #ايران است
نام #كوروش ز يادمان نرود
با #خشايار هم عنان باشيم
با #فرامرز و #اردشير و #قباد
زير چتری از آسمان باشيم
بايد از #مازيار بنويسيم
از #فريدون و #تورج و #سامان
از #فريبرز و #بابک و #شاپور
از #رهام و #سيامک و #ساسان
#آریوبرزن این شهید وطن
قهرمان همیشهی #ایران
#رستم و #یزدگرد و #فیروزان
نامشان سربلند و جاویدان
بنویسید #کاوه را با شوق
نام #شایان و نام #شاهین را
نام #افشین #بابک و #خسرو
نگرارید جا نام #سیاوش را
پارسی این زبان ایرانی
افتخار و نماد اتحادمان باشد
نام این سرزمین جاویدان
تا همیشه به یادمان باشد.
(✍️سراینده ناشناس )
ما ایرانی هستیم پس نامهای زیبای ایرانی را بر فرزندان ایرانی خویش برمیگزینیم.
نه نامهای زشت تازیان تازشگر وحشی مسلمان را که به کشورمان ایران حمله کردند و ستمها، غارتها، ویرانیها، تجاوزها و جنایتها کردند.
به امید آگاهی و دانایی و خردمندی بخش دیگری از ایرانیان.
@Persianzoroastrians🔥
باغبانها به روی گلهاشان
نامهای زیبا و قشنگ بگزارند
نامی از جنس #آفتاب و #بهار
نام خوش آب و رنگ بگرارند
تا شبت را #سپيده گل بزند
نام #مهتاب و #ژاله را بنويس
شور #شهناز تا #دلارام است
#نسترن را و #لاله را بنويس
عشق #هنگامه میكند برپا
با #نگار و #نگين و #ركسانا
با #هما و #شراره و #نوشين
با #پريسا و #هستی و #مينا
با #پريا و #مهری و #مينو
#مهرناز و #مهرشاد و #مهشيد
با #دلافروز و #نازنين و #بهار
باز #نوشآفرين شود #خورشيد
مانده طرحی قشنگ در يادم
روی دستان آب، #نيلوفر
بيشتر از #شكوفه بنويسيم
از #زری، از #فرشته، از #زيور
#روشنک را به #پرنيان بسپار
تا به #دريا به #آرزو برسی
نام #آزاده را #رها بنويس
تا به گلها به عطر و بو برسی
#ارغوان و #ستايش و #مهناز
#شهرزاد و #بهاره و #مهسا
نام #رودابه خوب و خوشآواست
همچو لبخند يار خوشسيما
#ماهرخسار و #ماهرخ زيباست
نامهایی قشنگ و پر شورند
#شهربانو و #مهرنوش و #پری
همچو #فيروزه نشابورند
همچنان مانده است در يادم
#شاهرخ، #پارسا و #گوهرشاد
#مهربانو به #نازگل میگفت
نام #ايران ما گرامی باد
بنويسيد #هومن و #فرشيد
يا #كيان و #كيارش و #نيما
#آرمين #آريا #سروش #ارژنگ
#مهرزاد #بهزاد و #بهمن یا #سپهر
#داريوش اين گل هخامنشی
#شهريار بزرگ #ايران است
#باربد، #برديا، #نكیسا، حال
نوبت #آرمان و #اشكان است
#مانی و #ماهيار با #مزدک
از گذرگاه جاده میآيند
شاه #انوشيروان و #شروين
با #آبتين هم پياده میآيند
روی گلدختران آبادی
بگزاريد نام #بارانی
چون #فروغ و #فرانک و #پوران
نامهایی هميشه #ايرانی
نام #سودابه و #كتايون را
نام #آذر #سیمین و #ماندانا
#شهرناز #انوشه و #سيندخت
#ياسمين و #نسرين و #تنناز
غصه دارد هنوز #تهمينه
داغ #سهراب در دلش جاریست
با #فرنگيس و #فریده آشنا باشیم
ياد آنان نشان بيداریست
تا به ياد #منيژه میافتم
#بيژن آزاد میشود از چاه
نام #جمشيد و #ايرج و #هوشنگ
میشود با #بهار و گل همراه
شاه #تهمورس #سيامک و #سام
رنگ و بوی گل میهن دارند
#گيو #بهرام #آرش و #مهران
ريشه در كشوری كهن دارند
ياد #فرهاد و بيستون باشيد
بلكه #شيرين شود روان شما
با #كيومرس جان قدم بزنيد
گل كند باز ، باغ جان شما
به #منوچهرِ عشق، دل بدهيم
نام او همرديف #باران است
#سورنا را به ياد بسپاريم
آبرودار خاک #ايران است
نام #كوروش ز يادمان نرود
با #خشايار هم عنان باشيم
با #فرامرز و #اردشير و #قباد
زير چتری از آسمان باشيم
بايد از #مازيار بنويسيم
از #فريدون و #تورج و #سامان
از #فريبرز و #بابک و #شاپور
از #رهام و #سيامک و #ساسان
#آریوبرزن این شهید وطن
قهرمان همیشهی #ایران
#رستم و #یزدگرد و #فیروزان
نامشان سربلند و جاویدان
بنویسید #کاوه را با شوق
نام #شایان و نام #شاهین را
نام #افشین #بابک و #خسرو
نگرارید جا نام #سیاوش را
پارسی این زبان ایرانی
افتخار و نماد اتحادمان باشد
نام این سرزمین جاویدان
تا همیشه به یادمان باشد.
(✍️سراینده ناشناس )
ما ایرانی هستیم پس نامهای زیبای ایرانی را بر فرزندان ایرانی خویش برمیگزینیم.
نه نامهای زشت تازیان تازشگر وحشی مسلمان را که به کشورمان ایران حمله کردند و ستمها، غارتها، ویرانیها، تجاوزها و جنایتها کردند.
به امید آگاهی و دانایی و خردمندی بخش دیگری از ایرانیان.
@Persianzoroastrians🔥
نام روزهای ماه در ایران باستان و گاهشمار زرتشتی.
در سالنامه مزدیسنی(زرتشتی) هر ماه دارای ۳۰روز است و هر روز هم نام ویژهای دارد و همینگونه گُلی که نماد آن روز است.
۱- نخستین روز هر ماه #اورمزد نام دارد. اورمزد کوتاه شده اهورامزداست که به معنی دانش بیکران هستیمند میباشد.
#گل_مورد(مورت) نماد روز اورمزد است.
۲- دومین روز هر ماه #وهومن نام دارد. هومن یا وهمن در پارسی امروزه بهمن شده که به معنی اندیشه نیک و خرد است.
#گل_یاسمن نماد روز وهومن است.
گل یاسمن سپید و همینگونه خروس سپید، نماد #جشن_بهمنگان نیز هست.
۳- سومین روز هر ماه #اردیبهشت نام دارد. اردیبهشت به معنی بهترین راستی است.
#گل_مرزنگوش نماد روز اردیبهشت است.
گل مرزنگوش، نماد #جشن_اردیبهشتگان نیز هست.
۴- چهارمین روز هر ماه #شهریور نام دارد و شهریور به معنی شهریاری نیرومند و مینویی است.
🌿 #گل_ریحان نماد روز شهریور است.
۵- پنجمین روز هر ماه #سپندارمزد نام دارد. سپندارمزد به معنی فروتنی پاکدلی عشق و آرامش است.
#گل_بیدمشک نماد روز سپندارمزد است.
۶- ششمین روز هر ماه #خورداد نام دارد و خورداد یا خرداد به معنی فرهیختگی و رسایی است.
#گل_سوسن نماد روز خورداد است.
گل سوسن، نماد #جشن_خردادگان نیز هست.
۷- هفتمین روز هر ماه #امرداد نام دارد که امرداد به معنی بیمرگی و جاودانگی است.
#گل_زنبغ نماد روز اَمرداد است.
گل زنبق، نماد #جشن_امردادگان نیز هست.
۸- هشتمین روز هر ماه #دی_بهآذر نام دارد که دیبهآذر آفریدگار آتش است.
#گل_بادرنگ نماد روز دیبهآذر است.
گل بادرنگ،(کاردک، شنبلید)، نماد #جشن_دیگان نیز هست.
۹- نهمین روز هر ماه #آذر نام دارد و آذر به معنی آتش است.
#گل_آفتابگردان نماد روز آذر است.
۱۰- همین روز هر ماه #آبان نام دارد که آبان آب است.
#گل_نیلوفر نماد روز آبان است.
گل نیلوفر آبی، نماد #جشن_آبانگان نیز هست.
۱۱-یازدهمین روز هر ماه #خور نام دارد که خور خورشید است.
#گل_مرو_سپید نماد روز خور است.
۱۲- دوازدهمین روز هر ماه #ماه نام دارد که کره ماه است.
#گل_نرگس نماد روز ماه است.
۱۳- سیزدهم روز هر ماه #تشتر(تیر) نام دارد. تشتر ایزد بارانزا و نام ستارهای در آسمان است.
#گل_بنفشه نماد روز تیر(تشتر) است.
گل بنفشه، نماد #جشن_تیرگان نیز هست.
۱۴- چهاردهمین روز هر ماه #گوش نام دارد و گوش در اینجا به معنی گیتی، جهان و هستی است.
#گل_میزروس(گل سیر) نماد روز گوش است.
۱۵- پانزدهم روز هر ماه #دی_بهمهر نام دارد. دیبهمهر به معنی آفریدگار روشنایی و خورشید است.
#گل_کاردک نماد روز دیبهمهر است.
۱۶- شانزدهم روز هر ماه #مهر نام دارد. مهر به معنی پیمانداری، مهربانی و مهرورزی است.
#گل_همیشه_بشکفته نماد روز مهر است.
گل همیشه بشکفته، نماد #جشن_مهرگان نیز هست.
۱۷- هفدهمین روز هر ماه #سروش نام دارد. سروش به معنی ندا و پیام درونی است.
#گل_خیری_سرخ نماد روز سروش است.
۱۸- هجدهمین روز هر ماه #رشن نام دارد و رشن به معنی دادگری است.
#گل_نسترن نماد روز رشن است.
۱۹- نوزدهمین روز هر ماه #فروردین نام دارد. فروردین برگرفته از واژه فروهر است که به معنی نیروی پیشرو است.
#گل_بستانافروز(تاج خروس) نماد روز فروردین است.
گل بستانافروز نماد #جسن_فرودینگان نیز هست.
۲۰- بیستمین روز هر ماه #ورهرام نام دارد. ورهرام(بهرام) به معنی پیروزی است.
#گل_سنبل نماد روز ورهرام است.
۲۱- بیستویکمین روز هر ماه #رام نام دارد. رام به معنی رامش و شادمانی است.
#گل_خیری_زرد نماد روز رام است.
۲۲- بیستودوم روز هر ماه #باد نام دارد که هواست.
#گل_بادرنگ_بویه نماد روز باد است.
۲۳- بیستوسومین روز هر ماه #دی_بهدین نام دارد. دیبهدین به معنی آفریدگار دین دینا است.
#گل_شنبلیله نماد روز دیبهدین است.
۲۴- بیستوچهارمین روز هر ماه #دین نام دارد. دین که به معنی دیدن و دانستن و بینش درونی یا وجدان آگاه است.
#گل_صدبرگ نماد روز دین است.
۲۵- بیستوپنجم روز هر ماه #ارد نام دارد. ارد به معنی خواسته و دارایی است.
#گل_همیشه_بهار نماد روز اَرد است.
۲۶- بیستوششمین روز هر ماه #اشتاد نام دارد. ارشتاد به راستی است.
#گل_آلاله نماد روز اشتاد است.
۲۷- بیستوهفتمین روز هر ماه #آسمان نام دارد. آسمان که سپهر است و فضا.
#گل_هوم_سپید نماد روز آسمان است.
۲۸- بیستوهشتم روز هر ماه #زامیاد نام دارد. زامیاد به معنی زمین است.
#گل_اسپرغم نماد روز زامیاد است.
گل شاهاِسپَرغم(نازبو)، نماد #جشن_شهریورگان نیز هست.
۲۹- بیستونهم روز هر ماه #مانتره_سپنت نام دارد. مانتره سخن اندیشه برانگیز است آرمان و عشق سپنت است.
#گل_زعفران نماد روز مانتره سپنت است.
۳۰- سیام روز هر ماه نیز #انارام نام دارد. انارم به معنی روشنایی بیپایان است.
#گل_مرداردشیران نماد روز انارم است. این گل از گونههای بو مادران است.
@Persianzoroastrians🔥✍️
در سالنامه مزدیسنی(زرتشتی) هر ماه دارای ۳۰روز است و هر روز هم نام ویژهای دارد و همینگونه گُلی که نماد آن روز است.
۱- نخستین روز هر ماه #اورمزد نام دارد. اورمزد کوتاه شده اهورامزداست که به معنی دانش بیکران هستیمند میباشد.
#گل_مورد(مورت) نماد روز اورمزد است.
۲- دومین روز هر ماه #وهومن نام دارد. هومن یا وهمن در پارسی امروزه بهمن شده که به معنی اندیشه نیک و خرد است.
#گل_یاسمن نماد روز وهومن است.
گل یاسمن سپید و همینگونه خروس سپید، نماد #جشن_بهمنگان نیز هست.
۳- سومین روز هر ماه #اردیبهشت نام دارد. اردیبهشت به معنی بهترین راستی است.
#گل_مرزنگوش نماد روز اردیبهشت است.
گل مرزنگوش، نماد #جشن_اردیبهشتگان نیز هست.
۴- چهارمین روز هر ماه #شهریور نام دارد و شهریور به معنی شهریاری نیرومند و مینویی است.
🌿 #گل_ریحان نماد روز شهریور است.
۵- پنجمین روز هر ماه #سپندارمزد نام دارد. سپندارمزد به معنی فروتنی پاکدلی عشق و آرامش است.
#گل_بیدمشک نماد روز سپندارمزد است.
۶- ششمین روز هر ماه #خورداد نام دارد و خورداد یا خرداد به معنی فرهیختگی و رسایی است.
#گل_سوسن نماد روز خورداد است.
گل سوسن، نماد #جشن_خردادگان نیز هست.
۷- هفتمین روز هر ماه #امرداد نام دارد که امرداد به معنی بیمرگی و جاودانگی است.
#گل_زنبغ نماد روز اَمرداد است.
گل زنبق، نماد #جشن_امردادگان نیز هست.
۸- هشتمین روز هر ماه #دی_بهآذر نام دارد که دیبهآذر آفریدگار آتش است.
#گل_بادرنگ نماد روز دیبهآذر است.
گل بادرنگ،(کاردک، شنبلید)، نماد #جشن_دیگان نیز هست.
۹- نهمین روز هر ماه #آذر نام دارد و آذر به معنی آتش است.
#گل_آفتابگردان نماد روز آذر است.
۱۰- همین روز هر ماه #آبان نام دارد که آبان آب است.
#گل_نیلوفر نماد روز آبان است.
گل نیلوفر آبی، نماد #جشن_آبانگان نیز هست.
۱۱-یازدهمین روز هر ماه #خور نام دارد که خور خورشید است.
#گل_مرو_سپید نماد روز خور است.
۱۲- دوازدهمین روز هر ماه #ماه نام دارد که کره ماه است.
#گل_نرگس نماد روز ماه است.
۱۳- سیزدهم روز هر ماه #تشتر(تیر) نام دارد. تشتر ایزد بارانزا و نام ستارهای در آسمان است.
#گل_بنفشه نماد روز تیر(تشتر) است.
گل بنفشه، نماد #جشن_تیرگان نیز هست.
۱۴- چهاردهمین روز هر ماه #گوش نام دارد و گوش در اینجا به معنی گیتی، جهان و هستی است.
#گل_میزروس(گل سیر) نماد روز گوش است.
۱۵- پانزدهم روز هر ماه #دی_بهمهر نام دارد. دیبهمهر به معنی آفریدگار روشنایی و خورشید است.
#گل_کاردک نماد روز دیبهمهر است.
۱۶- شانزدهم روز هر ماه #مهر نام دارد. مهر به معنی پیمانداری، مهربانی و مهرورزی است.
#گل_همیشه_بشکفته نماد روز مهر است.
گل همیشه بشکفته، نماد #جشن_مهرگان نیز هست.
۱۷- هفدهمین روز هر ماه #سروش نام دارد. سروش به معنی ندا و پیام درونی است.
#گل_خیری_سرخ نماد روز سروش است.
۱۸- هجدهمین روز هر ماه #رشن نام دارد و رشن به معنی دادگری است.
#گل_نسترن نماد روز رشن است.
۱۹- نوزدهمین روز هر ماه #فروردین نام دارد. فروردین برگرفته از واژه فروهر است که به معنی نیروی پیشرو است.
#گل_بستانافروز(تاج خروس) نماد روز فروردین است.
گل بستانافروز نماد #جسن_فرودینگان نیز هست.
۲۰- بیستمین روز هر ماه #ورهرام نام دارد. ورهرام(بهرام) به معنی پیروزی است.
#گل_سنبل نماد روز ورهرام است.
۲۱- بیستویکمین روز هر ماه #رام نام دارد. رام به معنی رامش و شادمانی است.
#گل_خیری_زرد نماد روز رام است.
۲۲- بیستودوم روز هر ماه #باد نام دارد که هواست.
#گل_بادرنگ_بویه نماد روز باد است.
۲۳- بیستوسومین روز هر ماه #دی_بهدین نام دارد. دیبهدین به معنی آفریدگار دین دینا است.
#گل_شنبلیله نماد روز دیبهدین است.
۲۴- بیستوچهارمین روز هر ماه #دین نام دارد. دین که به معنی دیدن و دانستن و بینش درونی یا وجدان آگاه است.
#گل_صدبرگ نماد روز دین است.
۲۵- بیستوپنجم روز هر ماه #ارد نام دارد. ارد به معنی خواسته و دارایی است.
#گل_همیشه_بهار نماد روز اَرد است.
۲۶- بیستوششمین روز هر ماه #اشتاد نام دارد. ارشتاد به راستی است.
#گل_آلاله نماد روز اشتاد است.
۲۷- بیستوهفتمین روز هر ماه #آسمان نام دارد. آسمان که سپهر است و فضا.
#گل_هوم_سپید نماد روز آسمان است.
۲۸- بیستوهشتم روز هر ماه #زامیاد نام دارد. زامیاد به معنی زمین است.
#گل_اسپرغم نماد روز زامیاد است.
گل شاهاِسپَرغم(نازبو)، نماد #جشن_شهریورگان نیز هست.
۲۹- بیستونهم روز هر ماه #مانتره_سپنت نام دارد. مانتره سخن اندیشه برانگیز است آرمان و عشق سپنت است.
#گل_زعفران نماد روز مانتره سپنت است.
۳۰- سیام روز هر ماه نیز #انارام نام دارد. انارم به معنی روشنایی بیپایان است.
#گل_مرداردشیران نماد روز انارم است. این گل از گونههای بو مادران است.
@Persianzoroastrians🔥✍️
ز گیتی برآمد سراسر خروش
به آذربد این جشن روز سروش.
✍ #فردوسی_توسی( #شاهنامه)
آشنایی با جشنهای ایرانی
و این بار #جشن_سروشگان🐓
#سروش یکی از ایزدان بزرگ و باستانی ایرانیان، نگهبان سامانمندی(:نظم) و نگهبان پیمانها بود. #جشن_سروشگان یا جشن "هفدهروز" در سروشروز از فروردینماه، برابر با هفدهم فروردین در ایران برگزار میشد.
سروش از ریشه "سرُو" است که در اوستا "سِرااوشا" به معنی فرمانبرداری و در پارسی میانه مانوی "سرُوشُو" به معنی "شنیدن" آمده است.
بر پایهی باورهای کهن، بویژه در باورهای زرتشتی، سروش ایزدی، نخستین کسی است که نیایش را به مردم آموخت. او پیش از سر زدن آفتاب بانگ زده و مردم را برای نیایش پروردگار فرا میخواند. دربارهی آیین جشن سروشگان تنها این را میدانیم که ایرانیان در این روز به نیایشگاهها میرفتند.
ادامهاش را در اینجا بخوانید👇
@persianzoroastrians🔥
به آذربد این جشن روز سروش.
✍ #فردوسی_توسی( #شاهنامه)
آشنایی با جشنهای ایرانی
و این بار #جشن_سروشگان🐓
#سروش یکی از ایزدان بزرگ و باستانی ایرانیان، نگهبان سامانمندی(:نظم) و نگهبان پیمانها بود. #جشن_سروشگان یا جشن "هفدهروز" در سروشروز از فروردینماه، برابر با هفدهم فروردین در ایران برگزار میشد.
سروش از ریشه "سرُو" است که در اوستا "سِرااوشا" به معنی فرمانبرداری و در پارسی میانه مانوی "سرُوشُو" به معنی "شنیدن" آمده است.
بر پایهی باورهای کهن، بویژه در باورهای زرتشتی، سروش ایزدی، نخستین کسی است که نیایش را به مردم آموخت. او پیش از سر زدن آفتاب بانگ زده و مردم را برای نیایش پروردگار فرا میخواند. دربارهی آیین جشن سروشگان تنها این را میدانیم که ایرانیان در این روز به نیایشگاهها میرفتند.
ادامهاش را در اینجا بخوانید👇
@persianzoroastrians🔥
ایرانیان زرتشتی
ز گیتی برآمد سراسر خروش به آذربد این جشن روز سروش. ✍ #فردوسی_توسی( #شاهنامه) آشنایی با جشنهای ایرانی و این بار #جشن_سروشگان🐓 #سروش یکی از ایزدان بزرگ و باستانی ایرانیان، نگهبان سامانمندی(:نظم) و نگهبان پیمانها بود. #جشن_سروشگان یا جشن "هفدهروز"…
.
ز گیتی برآمد سراسر خروش
به آذربد این جشن روز سروش.
✍ #فرودسی_توسی ( #شاهنامه)
.
(با پوزش از اینکه این جشن سالانه سرزمینمان را دیر گزاشتم. از نوروز در سر داشتم که یادم نرود اما افسوسمندانه امسال سر وخت یادم رفت.
چنانچه هماینک این پست را گزاشتم باز خواستم به شناساندن جشنهای نیک و شاد ایرانیمان بپردازم).
🐓
✅ آشنایی با جشنهای ایرانیمان
#جشن_سروشگان🐓
#سروش یکی از ایزدان بزرگ و باستانی ایرانیان، نگهبان سامانمندی(:نظم) و نگهبان پیمانها بود. #جشن_سروشگان یا جشن "هفدهروز" در سروشروز از فروردینماه، برابر با هفدهم فروردین در ایران برگزار میشد.
سروش از ریشه "سرُو" است که در اوستا "سِرااوشا" به معنی فرمانبرداری و در پارسی میانه مانوی "سرُوشُو" به معنی "شنیدن" آمده است.
بر پایهی باورهای کهن، بویژه در باورهای زرتشتی، سروش ایزدی، نخستین کسی است که نیایش را به مردم آموخت. او پیش از سر زدن آفتاب بانگ زده و مردم را برای نیایش پروردگار فرا میخواند. دربارهی آیین جشن سروشگان تنها این را میدانیم که ایرانیان در این روز به نیایشگاهها میرفتند.
بر پایهی افسانههای ایرانی، ایزد سروش بر بلندای البرز کاخی دارد با یکهزار ستون که به خودی خود روشن و ستارهنشان است. گردونهی او را در آسمان، چهار اسب نر درخشان و تیزرو با سمهای زرین میرانند. هیچ جانداری نمیتواند از او پیشی بگیرد و بدینگونه است که او دشمنان خود را در هر کجا که باشند، دستگیر میکند.
سروش همیشه بیدار است و از آفریدگان مزدا پاسبانی میکند و برای این کار هر روز و هر شب، سه بار به دور زمین میگردد.
نماد مادی سروش #خروس است که با بانگ بامدادی خود مردم را بیدار میکند. از اینرو خروس بویژه خروس سپیدرنگ، ارزش والایی برای ایرانیان داشت.
سروش دارای ویژگیهایی چون بازوی پرتوان، چالاکی و شهریاری بر جهان است. او دارای جنگافزار سخت و ابزار مینوی است. ابزار مینویی پیکری آمیخته با سخنان سپند(:مقدس)، اندیشهی والا، خوشسخنی، نگهبانی آفریدگان، پاسبانی سرار گیتی و پناه دادن به بینوایان است.
سروش نخستین ایزدی است که زبان به ستایش خداوند گشود.
ایزد سروش بر آن است تا نیروهای اهریمنی چون خشم، مستی، بوشاسپ یا خواب و تنبلی و بویژه دروغ را از میان ببرد.
سروش نابودکنندهی دیو آز و خشم است و به همراه مهر و رشن (دو ایزد باستانی ایرانیان)، کردار مردم را سنجیده و به نیکوکاران پاداش و به بدکاران سزا میدهد. او پیک اهورامزدا و فرمانروای خورآسان تا خوربران(شرق تا غرب) جهان است.
در شاهنامهی فردوسی توسی، سروش نخستین باشندهی(:موجود) فرازمینی در جهان است. در داستانهای شاهنامه، او بر #کیومرس، #فریدون، #سام، #گودرز و #خسروپرویز نمایان میشود و آنها را از بدخواهیها آگاه کرده و یاریشان میکند.
در سرودههای #حافظ_شیرازی نیز سروش همان روحالقدس است.
چه گویمت که به میخانه دوش مست و خراب
سروش عالم غیبم چه مژدهها داده است.
✍️ #پریسا_اماموردیلو
📚 برگرفته از:
۱- فرهنگ نامهای شاهنامه، #رستگار_فسایی.
۲- بندهش #مهرداد_بهار.
۳- جشنها و آیینهای ایرانی با تکیه بر استوره و مردمشناسی، حسامالدین مهدوی.
۴- راهنمای زمان جشنها و گردهماییهای ملی، رضا مرادیغیاثآبادی.
۵- تاریخ اساتیری ایران ،#ژاله_آموزگار.
#جشنهای_ایرانی
#سروش #سروشگان
#خروس #سپید
#فروردین #فروردینگان
(📄پیج سینا آریابان)
@persianzoroastrians🔥
ز گیتی برآمد سراسر خروش
به آذربد این جشن روز سروش.
✍ #فرودسی_توسی ( #شاهنامه)
.
(با پوزش از اینکه این جشن سالانه سرزمینمان را دیر گزاشتم. از نوروز در سر داشتم که یادم نرود اما افسوسمندانه امسال سر وخت یادم رفت.
چنانچه هماینک این پست را گزاشتم باز خواستم به شناساندن جشنهای نیک و شاد ایرانیمان بپردازم).
🐓
✅ آشنایی با جشنهای ایرانیمان
#جشن_سروشگان🐓
#سروش یکی از ایزدان بزرگ و باستانی ایرانیان، نگهبان سامانمندی(:نظم) و نگهبان پیمانها بود. #جشن_سروشگان یا جشن "هفدهروز" در سروشروز از فروردینماه، برابر با هفدهم فروردین در ایران برگزار میشد.
سروش از ریشه "سرُو" است که در اوستا "سِرااوشا" به معنی فرمانبرداری و در پارسی میانه مانوی "سرُوشُو" به معنی "شنیدن" آمده است.
بر پایهی باورهای کهن، بویژه در باورهای زرتشتی، سروش ایزدی، نخستین کسی است که نیایش را به مردم آموخت. او پیش از سر زدن آفتاب بانگ زده و مردم را برای نیایش پروردگار فرا میخواند. دربارهی آیین جشن سروشگان تنها این را میدانیم که ایرانیان در این روز به نیایشگاهها میرفتند.
بر پایهی افسانههای ایرانی، ایزد سروش بر بلندای البرز کاخی دارد با یکهزار ستون که به خودی خود روشن و ستارهنشان است. گردونهی او را در آسمان، چهار اسب نر درخشان و تیزرو با سمهای زرین میرانند. هیچ جانداری نمیتواند از او پیشی بگیرد و بدینگونه است که او دشمنان خود را در هر کجا که باشند، دستگیر میکند.
سروش همیشه بیدار است و از آفریدگان مزدا پاسبانی میکند و برای این کار هر روز و هر شب، سه بار به دور زمین میگردد.
نماد مادی سروش #خروس است که با بانگ بامدادی خود مردم را بیدار میکند. از اینرو خروس بویژه خروس سپیدرنگ، ارزش والایی برای ایرانیان داشت.
سروش دارای ویژگیهایی چون بازوی پرتوان، چالاکی و شهریاری بر جهان است. او دارای جنگافزار سخت و ابزار مینوی است. ابزار مینویی پیکری آمیخته با سخنان سپند(:مقدس)، اندیشهی والا، خوشسخنی، نگهبانی آفریدگان، پاسبانی سرار گیتی و پناه دادن به بینوایان است.
سروش نخستین ایزدی است که زبان به ستایش خداوند گشود.
ایزد سروش بر آن است تا نیروهای اهریمنی چون خشم، مستی، بوشاسپ یا خواب و تنبلی و بویژه دروغ را از میان ببرد.
سروش نابودکنندهی دیو آز و خشم است و به همراه مهر و رشن (دو ایزد باستانی ایرانیان)، کردار مردم را سنجیده و به نیکوکاران پاداش و به بدکاران سزا میدهد. او پیک اهورامزدا و فرمانروای خورآسان تا خوربران(شرق تا غرب) جهان است.
در شاهنامهی فردوسی توسی، سروش نخستین باشندهی(:موجود) فرازمینی در جهان است. در داستانهای شاهنامه، او بر #کیومرس، #فریدون، #سام، #گودرز و #خسروپرویز نمایان میشود و آنها را از بدخواهیها آگاه کرده و یاریشان میکند.
در سرودههای #حافظ_شیرازی نیز سروش همان روحالقدس است.
چه گویمت که به میخانه دوش مست و خراب
سروش عالم غیبم چه مژدهها داده است.
✍️ #پریسا_اماموردیلو
📚 برگرفته از:
۱- فرهنگ نامهای شاهنامه، #رستگار_فسایی.
۲- بندهش #مهرداد_بهار.
۳- جشنها و آیینهای ایرانی با تکیه بر استوره و مردمشناسی، حسامالدین مهدوی.
۴- راهنمای زمان جشنها و گردهماییهای ملی، رضا مرادیغیاثآبادی.
۵- تاریخ اساتیری ایران ،#ژاله_آموزگار.
#جشنهای_ایرانی
#سروش #سروشگان
#خروس #سپید
#فروردین #فروردینگان
(📄پیج سینا آریابان)
@persianzoroastrians🔥
❇️ آشنایی با گاهشمار #اوستایی و چگونگی محاسبه تاریخ دقیق #جشنهای_ماهانه با پسوند #گان:
در سالنامه و گاهشمار باستانی ایرانزمین(گاهشمار اوستایی)، همانگونه که امروزه هر ماه از سال دارای نامی ویژه است، هر روز از ماه نیز نام ویژهی خود را داشته است و آن روز نه با شماره، بلکه با آن نام خوانده میشده است.
ترتیب روزها در گاهشمار اوستایی به گونهی زیر است:
۱- #اورمزد ۲- #بهمن ۳- #اردیبهشت ۴- #شهریور ۵- #سپندارمز ۶- #خرداد ۷- #امرداد ۸- #دیبهآذر ۹- #آذر ۱۰- #آبان ۱۱- #خور ۱۲- #ماه ۱۳- #تیر ۱۴- #گوش ۱۵- #دیبهمهر ۱۶- #مهر ۱۷- #سروش ۱۸- #رشن ۱۹- #فروردین ۲۰- #بهرام ۲۱- #رام ۲۲- #باد ۲۳- #دیبهدین ۲۴- #دین ۲۵- #ارد ۲۶- #اشتاد ۲۷- #آسمان ۲۸- #زامیاد ۲۹- #مانترهسپند ۳۰- #انارام
نام این ۳۰روز برگرفته از نامهای #اهورامزدا، امشاسپندان و ایزدان در دین مزدیسنا میباشد.
چنانچه پیداست شمار این روزها به ۳۰ میرسیده است زیرا گاهشمار اوستایی دربرگیرندهی۱۲ماه ۳۰روزه بوده است و به وارون گاهشمار کنونی کشور، هیچ ماه ۳۱روزه یا ۲۹روزهای در آن وجود نداشته است. پس، از آنجایی که سال خورشیدی دارای ۳۶۵روز است اما ۱۲ ماه ۳۰روزه تنها ۳۶۰روز را دربر میگیرد (12×30=360)، پس در گاهشمار اوستایی، ۵روز باقیمانده را پنجهی #گاتابیو مینامند و آن را در پایان هر سال جای داده و جزو هیچ یک از ماههای سال نمیدانند.
نام پنج روز گاتابیو:
۱- اَهونَوَد ۲- اُشتَوَد ۳- سِپَنتمَد ۴- وُهوخشَترَ ۵- وَهیشتوئیشت (نام این پنج روز برگرفته از نام پنج بخش گاتها، سرودههای #اشوزرتشت میباشد.
حال آنکه در این گاهشمار، جشنهایی با پسوند #گان وجود دارند که به فراخور یکی شدن نام روز و ماه برگزار میشوند. مانند جشنهای تیرگان (روز تیر از ماه تیر) و مهرگان (روز مهر از ماه مهر) و...
اگر یکبار دیگر به فهرست نام روزها بنگرید، خواهید دید که تیر روز سیزدهم و مهر روز شانزدهم هر ماه در گاهشمار اوستاییست.
حال تیرگان بر پایهی گاهشمار اوستایی چندمین روز سال است؟
30 + 30 + 30 + 13 = 103
.
حال نکته اینجاست که 103اُمین روز سال در گاهشماری کنونی کشور نه برابر با ۱۳ تیر بلکه برابر با ۱۰ تیر میباشد. چراییاش نیز ۳۰روز بودن همهی ماهها در گاهشمار اوستایی اما ۳۱روزه بودن ۶ماه نخست سال در گاهشمار کنونی کشور است.
31 + 31 + 31 + 10 = 103
.
پس جشن تیرگان برابر است با 103اُمین روز سال یعنی روز تیر از ماه تیر در گاهشمار باستانی و دهمین روز از چهارمین ماه در گاهشمار کنونی کشور. با این همه، افسوسمندانه برخی گرامیان بدون نگرش به این دگرگونیها و تفاوتها در میان دو گاهشمار یادشده، جشنهای ماهانه با پسوند #گان را 1 تا 6 روز دیرتر شادباش میگویند و این چنین موجب آشفتگی گاهشماری و عدم یکپارچگی در برگزاری این جشنهای کهن ملی میشوند.
اینک، تاریخ درست این جشنها بر پایهی گاهشمار کنونی کشور را در زیر میآورم که البته با یک حساب سرانگشتی، مانند محاسبهی بالا تشخیصپذیراند:
جشن فروردینگان👈نوزدهم فروردین ماه.
جشن اردیبهشتگان👈دوم اردیبهشت ماه (نه ۳ اردیبهشت).
جشن خردادگان👈چهارم خرداد ماه (نه ۶´خرداد).
جشن تیرگان👈دهم تیر ماه (نه ۱۳).
جشن امردادگان👈سوم امرداد ماه (نه ۷).
جشن شهریورگان👈سیام امرداد ماه (نه ۴ شهریور).
جشن مهرگان👈دهم مهر ماه (نه ۱۶ مهر).
جشن آبانگان👈چهارم آبان ماه (نه ۱۰ آبان).
جشن آذرگان👈سوم آذر ماه (نه ۹ آذر).
جشن دیگان👈بیستوپنجم آذر ماه و ۲، ۹و ۱۷دی ماه (نه ۱، ۸، ۱۵ و۲۳دی).
جشن بهمنگان👈بیستوششم دی ماه (نه ۲ بهمن).
جشن اسپندگان(سپندارمزگان)👈بیستونهم بهمن ماه (نه ۵ اسپند).
با نگرش به آنچه گفته شد بهتر است برای اشتباه گرفته نشدن روزهای گاهشمار اوستایی با گاهشمار رسمی کنونی کشور از شمارهی روزها تنها برای گاهشمار رسمی بهره بگیریم و روزهای گاهشمار اوستایی را تنها با نام ویژهی خود بخوانیم. برای نمونه: جشن مهرگان، روز مهر از ماه مهر، برابر با ۱۰مهر.
👇ادامهاش👇
در سالنامه و گاهشمار باستانی ایرانزمین(گاهشمار اوستایی)، همانگونه که امروزه هر ماه از سال دارای نامی ویژه است، هر روز از ماه نیز نام ویژهی خود را داشته است و آن روز نه با شماره، بلکه با آن نام خوانده میشده است.
ترتیب روزها در گاهشمار اوستایی به گونهی زیر است:
۱- #اورمزد ۲- #بهمن ۳- #اردیبهشت ۴- #شهریور ۵- #سپندارمز ۶- #خرداد ۷- #امرداد ۸- #دیبهآذر ۹- #آذر ۱۰- #آبان ۱۱- #خور ۱۲- #ماه ۱۳- #تیر ۱۴- #گوش ۱۵- #دیبهمهر ۱۶- #مهر ۱۷- #سروش ۱۸- #رشن ۱۹- #فروردین ۲۰- #بهرام ۲۱- #رام ۲۲- #باد ۲۳- #دیبهدین ۲۴- #دین ۲۵- #ارد ۲۶- #اشتاد ۲۷- #آسمان ۲۸- #زامیاد ۲۹- #مانترهسپند ۳۰- #انارام
نام این ۳۰روز برگرفته از نامهای #اهورامزدا، امشاسپندان و ایزدان در دین مزدیسنا میباشد.
چنانچه پیداست شمار این روزها به ۳۰ میرسیده است زیرا گاهشمار اوستایی دربرگیرندهی۱۲ماه ۳۰روزه بوده است و به وارون گاهشمار کنونی کشور، هیچ ماه ۳۱روزه یا ۲۹روزهای در آن وجود نداشته است. پس، از آنجایی که سال خورشیدی دارای ۳۶۵روز است اما ۱۲ ماه ۳۰روزه تنها ۳۶۰روز را دربر میگیرد (12×30=360)، پس در گاهشمار اوستایی، ۵روز باقیمانده را پنجهی #گاتابیو مینامند و آن را در پایان هر سال جای داده و جزو هیچ یک از ماههای سال نمیدانند.
نام پنج روز گاتابیو:
۱- اَهونَوَد ۲- اُشتَوَد ۳- سِپَنتمَد ۴- وُهوخشَترَ ۵- وَهیشتوئیشت (نام این پنج روز برگرفته از نام پنج بخش گاتها، سرودههای #اشوزرتشت میباشد.
حال آنکه در این گاهشمار، جشنهایی با پسوند #گان وجود دارند که به فراخور یکی شدن نام روز و ماه برگزار میشوند. مانند جشنهای تیرگان (روز تیر از ماه تیر) و مهرگان (روز مهر از ماه مهر) و...
اگر یکبار دیگر به فهرست نام روزها بنگرید، خواهید دید که تیر روز سیزدهم و مهر روز شانزدهم هر ماه در گاهشمار اوستاییست.
حال تیرگان بر پایهی گاهشمار اوستایی چندمین روز سال است؟
30 + 30 + 30 + 13 = 103
.
حال نکته اینجاست که 103اُمین روز سال در گاهشماری کنونی کشور نه برابر با ۱۳ تیر بلکه برابر با ۱۰ تیر میباشد. چراییاش نیز ۳۰روز بودن همهی ماهها در گاهشمار اوستایی اما ۳۱روزه بودن ۶ماه نخست سال در گاهشمار کنونی کشور است.
31 + 31 + 31 + 10 = 103
.
پس جشن تیرگان برابر است با 103اُمین روز سال یعنی روز تیر از ماه تیر در گاهشمار باستانی و دهمین روز از چهارمین ماه در گاهشمار کنونی کشور. با این همه، افسوسمندانه برخی گرامیان بدون نگرش به این دگرگونیها و تفاوتها در میان دو گاهشمار یادشده، جشنهای ماهانه با پسوند #گان را 1 تا 6 روز دیرتر شادباش میگویند و این چنین موجب آشفتگی گاهشماری و عدم یکپارچگی در برگزاری این جشنهای کهن ملی میشوند.
اینک، تاریخ درست این جشنها بر پایهی گاهشمار کنونی کشور را در زیر میآورم که البته با یک حساب سرانگشتی، مانند محاسبهی بالا تشخیصپذیراند:
جشن فروردینگان👈نوزدهم فروردین ماه.
جشن اردیبهشتگان👈دوم اردیبهشت ماه (نه ۳ اردیبهشت).
جشن خردادگان👈چهارم خرداد ماه (نه ۶´خرداد).
جشن تیرگان👈دهم تیر ماه (نه ۱۳).
جشن امردادگان👈سوم امرداد ماه (نه ۷).
جشن شهریورگان👈سیام امرداد ماه (نه ۴ شهریور).
جشن مهرگان👈دهم مهر ماه (نه ۱۶ مهر).
جشن آبانگان👈چهارم آبان ماه (نه ۱۰ آبان).
جشن آذرگان👈سوم آذر ماه (نه ۹ آذر).
جشن دیگان👈بیستوپنجم آذر ماه و ۲، ۹و ۱۷دی ماه (نه ۱، ۸، ۱۵ و۲۳دی).
جشن بهمنگان👈بیستوششم دی ماه (نه ۲ بهمن).
جشن اسپندگان(سپندارمزگان)👈بیستونهم بهمن ماه (نه ۵ اسپند).
با نگرش به آنچه گفته شد بهتر است برای اشتباه گرفته نشدن روزهای گاهشمار اوستایی با گاهشمار رسمی کنونی کشور از شمارهی روزها تنها برای گاهشمار رسمی بهره بگیریم و روزهای گاهشمار اوستایی را تنها با نام ویژهی خود بخوانیم. برای نمونه: جشن مهرگان، روز مهر از ماه مهر، برابر با ۱۰مهر.
👇ادامهاش👇