جشن‌های ماهانه ایرانیان.
#جشن_بهمن‌گان

(به✍️موبد مهندس #کامران_جمشیدی)

ایرانیان در درازای سال چندین‌گونه جشن داشته‌اند و دارند که یکی از اینگونه‌ها جشن‌ها جشن‌های ماهیانه هستند و برابر هستند با روزهایی که نام روز و نام ماه یکی می‌شوند.
در گاهشمار زرتشتی/ ایرانی هر ماه ۳۰روز دارد و هر روز هم نامی دارد. در میان این نام‌های ۳۰گانه روزها، نام‌های ۱۲ماه سال نیز وجود دارند.
بر این پایه در هر ماه دستکم یک روز است که نام روز و نام ماه یکسان است. آن روز را جشن می‌گیرند و با افزودن پسوند «گان» به پایان آن نام جشن آن ماه را نام‌گزاری می‌کنند مانند:
۱- #فروردین‌گان ۲- #اردیبهشت‌گان ۳- #خردادگان ۴- #تیرگان ۵- #امردادگان ۶- #شهریورگان ۷- #مهرگان ۸- #آبان‌گان ۹- #آذرگان ۱۰- #دی‌گان ۱۱- #بهمن‌گان ۱۲- #اسپندگان.

ادامه‌اش در اینجا بخوانید 👇👇
@Persianzoroastrians

جشن‌های ماهانه ایرانیان.
#جشن_بهمن‌گان

(به✍️موبد مهندس #کامران_جمشیدی)

ایرانیان در درازای سال چندین‌گونه جشن داشته‌اند و دارند که یکی از اینگونه‌ها جشن‌ها جشن‌های ماهیانه هستند و برابر هستند با روزهایی که نام روز و نام ماه یکی می‌شوند.
در گاهشمار زرتشتی/ ایرانی هر ماه ۳۰روز دارد و هر روز هم نامی دارد. در میان این نام‌های ۳۰گانه روزها، نام‌های ۱۲ماه سال نیز وجود دارند.
بر این پایه در هر ماه دستکم یک روز است که نام روز و نام ماه یکسان است. آن روز را جشن می‌گیرند و با افزودن پسوند «گان» به پایان آن نام جشن آن ماه را نام‌گزاری می‌کنند مانند:
۱- #فروردین‌گان ۲- #اردیبهشت‌گان ۳- #خردادگان ۴- #تیرگان ۵- #امردادگان ۶- #شهریورگان ۷- #مهرگان ۸- #آبان‌گان ۹- #آذرگان ۱۰- #دی‌گان ۱۱- #بهمن‌گان ۱۲- #اسپندگان.
هر کدام از این جشن‌ها را نیز رسم و آیینی بوده و هست و مناسبت‌های چندی را نیز به آنها نسبت داده‌اند.
گونه کهن و اوستایی واژه بهمن، وُهومَنَVohu Mana می‌باشد وُهو به چَمار(:معنی) نیک یا خوب است همانی که در پارسی امروزه «بَه» شده‌است. مَنَ به چمار اندیشه می‌باشد. پس وهومن روی‌هم می‌شود اندیشه نیک و منش پاک و خرد.
در فلسفه و جهان‌بینی زرتشتی/ ایرانی بهمن، نشان و نماد آن خرد و دانایی و آگاهی است که هم از درون و گوهر هرکس می‌جوشد و هم از دانش‌های روز مایه می‌گیرد و روی‌هم نیرویی می‌شود برای راهنمایی مَرتو(:انسان) به دریافت آگاهی و شناخت بیشتر از خویشتن، جهان و هستی.
این بهمن است که به خودشناسی راه می‌یابد و آنچه را که در فلسفه زرتشتی اَشاAshâ یا آرتاÂrtâ نامیده می‌شود به مرتو(:انسان) می‌شناساند.
اشا قانومندی آفرینش و هستی است.
اشا پاکی و راه راستینی است.
بنابراین یکی از مناسبت‌های بهمن‌گان، گرامیداشت و جشن گرفتن برای خرد و اندیشه نیک و آگاهی است که به مَرتوگان(:بشر) شیوه درست زیستن را می‌نمایاند.
بهمن و اشا به همراه چند بنیان یا پرنسیپ دیگر مانند شهریور، اسفند، خرداد و امرداد پایه‌های فلسفه زرتشتی را تشکیل می‌دهند که به آنها بنیادهای آفرینش یا هستی نیز گفته می‌شود.
در فرهنگ فولکلور یا مردمی زرتشتی این بنیان‌ها به‌نام امشاسپندانAmeshâ spentâ نامیده می‌شوند که به چمار «جاودانان افزاینده» می‌باشند.
در این فرهنگ، هر کدام از این امشاسپندان نماد و نگاهبان بخشی از جهان هستی و زاستار(:طبیعت) گشته‌اند و به آنها گره خورده‌اند.
امشاسپند بهمن نماد و نگاهبان جانوران است. از اینروست که در روزهای بهمن و سه روز دیگر در هر ماه زرتشتیان از گوشت خوردن پرهیز می‌کنند که به این روزها نَبُر می‌گویند که به چمار نبریدن سر جانوران و یا نکشتن آنها برای خوراکشان است.
در گات‌های اشوزرتشت کشتن جانوران کاری نکوهیده به‌شمار آمده‌است. هم از اینرو و هم از برای گرامیداشت زیست‌گاه و جهان زنده است که بسیاری از زرتشتیان گیاهخوار هستند.
هر مَرتو(:انسان) خردمند و آگاهی که به کمترین شناخت راستینی از خود و جهان دست یافته باشد می‌داند که او و همه‌ی دیگر نمودهای هستی از یک گوهر و بن و ریشه بوده و درهم تنیده‌اند و سرنوشتشان از هم جدایی ندارد.
هر آسیبی که به زاستار(:طبیعت)، چه هوایی و گیاهی و یا دامی و جانوری برسد زیانش را مرتو(:انسان)، دیر یا زود نیز خواهد دید و از آن گریزی نیست. پس جشن بهمن‌گان برای یادآوری و گرامیداشت این دو بنیان ارجمند هست که انسان بهتر است خرد را در زندگی پیشه کند و به جهان پیرامون نیز آسیب نرساند، چه گیاه و جانور و چه مَرتو(:انسان).

#ایـرانـیـان_زرتـشـتــی
@Persianzoroastrians
#اینستاگرام
https://www.instagram.com/persian_zoroastrians
#فیسبوک
https://www.facebook.com/IranianZartoshti/
#تلگرام
https://t.me/persianzoroastrians/
#وبلاگ
http://iranianzorosatrians.blogsky.com/

شاید برای گسترش این دیدگاه نیاز باشد مفهوم «جهانی‌شدن» را پیش بکشیم. جهانی‌شدن یعنی تبدیل جهان به یک مکان واحد. بنا براین تعریف، جهانی‌شدن ارتباطات انسان‌ها را گسترش می‌دهد و از این روش تبادل فرهنگ‌ها به‌آسودگی فراهم می‌شود. فرآیند جهانی‌شدن به انگیزه‌ی اینترنت و شبکه‌های مجازی و ماهواره‌ محقق و در نتیجه فرصت آشنایی و ارتباط انسان‌ها با فرهنگ‌های دیگر آسان‌تر شده است. از همین‌روی است که ولنتاین از یک پهنه‌ی فرهنگی محدود به پهنه‌های دور و نزدیک جهان راه می‌یابد.
اما در پاسخ به این بخش از گزارش نویسنده باید گفت: نخست این که ولنتاین ساختگی و افسانه‌پردازی است و به هیچ‌روی نمی‌تواند یک پدیده‌ی فرهنگی باشد و روشن نیست که نویسنده چگونه از آن با نام یک پدیده‌ی فرهنگی نام می‌برد. دو دیگر از کمبود فرهنگ و نیازهای فرهنگی انسان در یک جامعه، نام برده شده است. حال آنکه در ایران، ما نه تنها با جستار کمبود فرهنگ و پر کردن نیازهای امروز جامعه روبه‌رو نیستیم، بلکه فرهنگ ایرانی آن اندازه گران‌مایه و پُر بار است که بتواند با آسودگی نیازهای فرهنگی کشور را فراهم نماید. در این‌جا نیاز است که اشاره شود، شوربختانه دولت‌مردان ما در سه چهار دهه‌ی گذشته با عملکرد بسیار بد و ضعیف خویش در زمینه‌های فرهنگی، انگیزه‌ای برای خودباختگی بخشی از جوانان و فراز مغزها شده‌اند. در کشوری که با نمونه‌های فراوانی از جشن‌های گوناگون ملی و میهنی همانند جشن #سپندارمزگان #سده #تیرگان #مهرگان و… روبه‌رو بوده و هستیم، دیگر چه نیازی است که به برخی از فرهنگ‌های ناپخته و بی‌مایه‌ی باختریان و دیگر کشورها رو بیاوریم؟ اگر دولت‌مردان ما از برگزاری جشن‌های ملی ایرانی و برخی از همایش‌ها و نشست‌های فرهنگی در کشور و به‌ویژه در شهرستان‌ها در این چند دهه پیشگیری کرده‌اند، آیا گناه را باید به پای فرهنگ ایرانی گذاشت؟ آیا فرهنگ ایرانی با کمبود روبه‌رو بوده و از درون تهی است؟ آیا باید به دنبال جشنی به نام عشق در فرهنگ ایرانی بگردیم؟ یا این که به باور نگارنده، همه‌ی جشن‌های ایرانی را باید جشن عشق، مِهرورزی، دوستی، مهربانی و یکپارچگی و همبستگی ایرانیان در درازای تاریخ دانست. آیا جهانی شدن را می‌توان به پذیرش تهاجم فرهنگی که دستاورد استعمار بوده، در پیوند دانست. در این که داد و ستد فرهنگی از هزاره‌های دور در میان کشورها روایی داشته و ایران هم برخی از فرهنگ‌های نیک و خوب را از دیگر کشورها گرفته و برخی از چیزها را هم به آنها داده است، هیچ دودلی‌ای(:تردیدی) وجود ندارد. ولی به هیچ‌روی، جهانی‌شدن به معنای پذیرش تهاجم فرهنگی آن هم از نوع ولنتاین کم‌مایه و ساختگی نبوده و نیست. پاسخ‌های بسیار روشن و آشکار دیگری می‌توان به این بخش از گزارش داد که در این جا، نمی‌گنجد و از حوصله‌ی خوانندگان به‌دور است.

نویسنده‌ی گرامی در دنباله‌ی گزارش در گفت‌وگو با جامعه‌شناسان، جستارهایی را به میان آورده است که تنها به یک بخش کوتاه از آن پرداخته و روشنگری خواهیم کرد. جامعه‌شناس ارجمند در پاسخ به پرسش خبرنگار ایسنا که گفته است: آیا ولنتاین مصداق تهاجم فرهنگی است؟ این‌گونه پاسخ داده است: درست است که ما ایرانی هستیم و در یک کشور اسلامی زندگی می‌کنیم، ولی در عین حال انسان هستیم و همه‌ی انسان‌ها نیازهایی دارند که پیوندی به غرب و شرق جغرافیایی ندارد. نیاز به عشق و محبت یکی از این نیازهاست. چنین روزی در باختر(:غرب) شکل گرفته و به کشورهای دیگر هم وارد شده است.
چرا انتقال دانش، نوآوری‌‌ها(:ابداعات) و ابتکارات تکنولوژیکی باختر به ایران را تهاجم به شمار نمی‌آوریم و با جان و دل آن را وارد کشور می‌کنیم؟ بنابراین اگر قرار بر نفی باختر است، باید بهره‌گیری از دانش و فناوری باختر هم نفی شود. چگونه گوشی تلفن همراه(موبایل) یا خودرو آخرین مدل ساخته‌ی غرب را نفی و با آن مقابله نمی‌کنیم و آن را تهاجم نمی‌دانیم، ولی هنگامی که به رد و بدل شدن فرهنگ‌ها می‌رسیم، جستار تهاجم فرهنگی مطرح می‌شود. از دید من شکل مواجهه با ولنتاین نادرست(:غلط) است.
اما گویا جامعه‌شناس گرامی آگاهی ناچیزی از جستار فرهنگ دارند و آن را با تکنولوژی و نوآوری‌های روز جهان یکی می‌پندارند. مهم‌تر از همه این که ولنتاین سراسر دروغ و ساختگی است و بی‌گمان و بدون هیچ چیزی، تهاجم فرهنگی به‌شمار می‌آید. اگر پای نیاز به مهر، فروتنی و مهربانی در میان باشد چه چیزی پربارتر از فرهنگ ایرانی و جشن‌های ملی و میهنی که ریشه در آیین و آداب گذشتگان پاک‌نهاد ما دارد، است و از پایه و بُن پیش‌کشیدن و سنجیدن تکنولوژی با پدیده‌ی فرهنگ نادرست و ناروا است. شوربختانه در میان دانش‌آموختگان و تحصیل‌کرده‌های جامعه‌ی امروز ما، نقش هویت ایرانی و آشنایی با تاریخ و فرهنگ گذشتگان بسیار ناچیز و اندک است و بیش‌تر دانشگاهیان و جوانان ما، آگاهی چندانی از فرهنگ، هنر و تاریخ ایرانی نداشته و ندارند.👇

تیر #آرش 🏹 به یادبود #تیرگان
سروده: #سوشیانت_مزدیسنا

شنودم که هنگام با فر و جاه
که بودی به ایران #منوچهر شاه

بیامد فرومایه #افراسیاب
که از خون به گردش کند آسیاب

بگفتا که: اورنگ ایران زمین
که بهرش بیازیم کمان و کمین

هرآنجا که تیری فتد در میان
همان باشدش مرز ایرانیان.

بخشکید لب، خاک ایران ز گرگ
نه ابر و نه باران، نه برف سترگ

نبد چون به ایرانیان بخت یار
پراکنده شد لشگر شهریار

یکی پهلوان بود #آرش به نام
کمانگیر و خوش پیکر و شادکام

همه ایزدان را نیایش گرفت
کمان را چو چنگی به رامش گرفت

به ترکش چو پیکان کشید از نهفت
به زه کرد و با شاه ایران بگفت

که #آرش منم باب اشکانیان
ببستم همی مهر میهن، میان

بیاید ز پشت و تبارم ارشک
بِِدو دشمنان خیره از بیم و رشک

نگه کن بر این برز و بازوی من
که ایران رهانم از آن اهرمن

کنم زار دشمن در این کارزار
یکی مرد جنگی به از سدهزار

چو ایران نباشد تن من مباد
بیفکند تیری شتابان چو باد

گسست بند از بند آن پهلوان
که تا بخت میهن بماند جوان

بپیمود تا رود آمو، خدنگ
که پیدا شود مرز ایران ز جنگ

تو گفتی ز تیرش شکافید ابر
که بارید و غرید، مانند ببر

سرافکنده برگاشت #افراسیاب
ز ایران به توران، فراسوی آب

بگفتند ترکان بر خون دلیر
که ایران به هنگام تنگی چو شیر

به چنگ و به دندان کند سینه چاک
ز بهر بر و بوم و آن مرز پاک

کنون کشورم را نیازست تیر
کمانگیر شیری چو #آرش، دلیر

که میهن بگردد دوباره بزرگ
نه هر پاره در پوزه‌ی مار و گرگ

ز جیهون و سیهون و سند و فرات
همان کوه قفقاز و تالش، و تات

کجا شهسواری که رزم آورد
همه شهر ایران به بزم آورد.

🔥 #جشن_تیرگان فرخنده و همایون باد🔥
فرَوَهر پاک پهلوان بزرگ #آرش_کمانگیر❤️ شاد باد🏹
{دبیرستان آستان مغان}

#ایران_زمین
#جشن_تیرگان
#آرش_کمانگیر
@Persianzoroastrians 🔥
اینستاگرام
https://www.instagram.com/persian_zoroastrians
تلگرام
https://telegram.me/persianzoroastrians
فیسبوک
https://www.facebook.com/Ir
وبلاگ
http://iranianzorosatrians.blogsky.com/

جشن‌های ماهانه ایرانیان
#جشن_بهمن‌گان
(به✍️موبد مهندس #کامران_جمشیدی)

ایرانیان در درازای سال چندین‌گونه جشن داشته‌اند و دارند که یکی از اینگونه‌ها جشن‌ها جشن‌های ماهیانه هستند و برابر هستند با روزهایی که نام روز و نام ماه یکی می‌شوند.
در گاهشمار زرتشتی/ ایرانی هر ماه ۳۰روز دارد و هر روز هم نامی دارد. در میان این نام‌های ۳۰گانه روزها، نام‌های ۱۲ماه سال نیز وجود دارند.
بر این پایه در هر ماه دستکم یک روز است که نام روز و نام ماه یکسان است. آن روز را جشن می‌گیرند و با افزودن پسوند «گان» به پایان آن نام جشن آن ماه را نام‌گزاری می‌کنند مانند:
۱- #فروردین‌گان ۲- #اردیبهشت‌گان ۳- #خردادگان ۴- #تیرگان ۵- #امردادگان ۶- #شهریورگان ۷- #مهرگان ۸- #آبان‌گان ۹- #آذرگان ۱۰- #دی‌گان ۱۱- #بهمن‌گان ۱۲- #اسفندگان.
هر کدام از این جشن‌ها را نیز رسم و آیینی بوده و هست و مناسبت‌های چندی را نیز به آنها نسبت داده‌اند.
گونه کهن و اوستایی واژه بهمن، وُهومَنَVohu Mana می‌باشد وُهو به چَمار(:معنی) نیک یا خوب است همانی که در پارسی امروزه «بَه» شده‌است. مَنَ به چمار اندیشه می‌باشد. پس وهومن روی‌هم می‌شود اندیشه نیک و منش پاک و خرد.
در فلسفه و جهان‌بینی زرتشتی/ ایرانی بهمن، نشان و نماد آن خرد و دانایی و آگاهی است که هم از درون و گوهر هرکس می‌جوشد و هم از دانش‌های روز مایه می‌گیرد و روی‌هم نیرویی می‌شود برای راهنمایی مَرتو(:انسان) به دریافت آگاهی و شناخت بیشتر از خویشتن، جهان و هستی.
این بهمن است که به خودشناسی راه می‌یابد و آنچه را که در فلسفه زرتشتی اَشاAshâ یا آرتاÂrtâ نامیده می‌شود به آدمی می‌شناساند.
اشا قانومندی آفرینش و هستی است.
اشا پاکی و راه راستینی است.
بنابراین یکی از مناسبت‌های بهمن‌گان، گرامیداشت و جشن گرفتن برای خرد و اندیشه نیک و آگاهی است که به مَرتوگان(:بشر) شیوه درست زیستن را می‌نمایاند.
بهمن و اشا به همراه چند بنیان یا پرنسیپ دیگر مانند شهریور، اسفند، خرداد و امرداد پایه‌های فلسفه زرتشتی را تشکیل می‌دهند که به آنها بنیادهای آفرینش یا هستی نیز گفته می‌شود.
در فرهنگ فولکلور یا مردمی زرتشتی این بنیان‌ها به‌نام امشاسپندانAmeshâ spentâ نامیده می‌شوند که به چمار «جاودانان افزاینده» می‌باشند.
در این فرهنگ، هر کدام از این امشاسپندان نماد و نگاهبان بخشی از جهان هستی و زاستار(:طبیعت) گشته‌اند و به آنها گره خورده‌اند.
امشاسپند بهمن نماد و نگاهبان جانوران است. از اینروست که در روزهای بهمن و سه روز دیگر در هر ماه زرتشتیان از گوشت خوردن پرهیز می‌کنند که به این روزها نَبُر می‌گویند که به معنی نبریدن سر جانوران و یا نکشتن آنها برای خوراکشان است.
در گات‌های اشوزرتشت کشتن جانوران کاری نکوهیده به‌شمار آمده‌است. هم از اینرو و هم از برای گرامیداشت زیست‌گاه و جهان زنده است که بسیاری از زرتشتیان گیاهخوار هستند.
هر مَرتو(:انسان) خردمند و آگاهی که به کمترین شناخت راستینی از خود و جهان دست یافته باشد می‌داند که او و همه‌ی دیگر نمودهای هستی از یک گوهر و بن و ریشه بوده و درهم تنیده‌اند و سرنوشتشان از هم جدایی ندارد.
هر آسیبی که به زاستار(:طبیعت)، چه هوایی و گیاهی و یا دامی و جانوری برسد زیانش را مرتو(:انسان)، دیر یا زود نیز خواهد دید و از آن گریزی نیست. پس جشن بهمن‌گان برای یادآوری و گرامیداشت این دو بنیان ارجمند هست که انسان بهتر است خرد را در زندگی پیشه کند و به جهان پیرامون نیز آسیب نرساند، چه گیاه و جانور و چه مرتو(:انسان).

#ایـرانـیـان_زرتـشـتــی🔥
@Persianzoroastrians🔥
#اینستاگرام
https://www.instagram.com/persian_zoroastrians
#فیسبوک
https://www.facebook.com/IranianZartoshti/
#تلگرام
https://t.me/persianzoroastrians/
#وبلاگ
http://iranianzorosatrians.blogsky.com/

جشن‌های ماهانه ایرانی‌مان
#جشن_بهمن‌گان

(به✍️موبد مهندس #کامران_جمشیدی)

ایرانیان در درازای سال چندین‌گونه جشن داشته‌اند و دارند که یکی از اینگونه‌ها جشن‌ها جشن‌های ماهیانه هستند و برابر هستند با روزهایی که نام روز و نام ماه یکی می‌شوند.
در گاهشمار زرتشتی/ ایرانی هر ماه ۳۰روز دارد و هر روز هم نامی دارد. در میان این نام‌های ۳۰گانه روزها، نام‌های ۱۲ماه سال نیز وجود دارند.
بر این پایه در هر ماه دستکم یک روز است که نام روز و نام ماه یکسان است. آن روز را جشن می‌گیرند و با افزودن پسوند «گان» به پایان آن نام جشن آن ماه را نام‌گزاری می‌کنند مانند:
۱- #فروردین‌گان ۲- #اردیبهشت‌گان ۳- #خردادگان ۴- #تیرگان ۵- #امردادگان ۶- #شهریورگان ۷- #مهرگان ۸- #آبان‌گان ۹- #آذرگان ۱۰- #دی‌گان ۱۱- #بهمن‌گان ۱۲- #اسفندگان.
هر کدام از این جشن‌ها را نیز رسم و آیینی بوده و هست و مناسبت‌های چندی را نیز به آنها نسبت داده‌اند.
گونه کهن و اوستایی واژه بهمن، وُهومَنَVohu Mana می‌باشد وُهو به چَمار(:معنی) نیک یا خوب است همانی که در پارسی امروزه «بَه» شده‌است. مَنَ به چمار اندیشه می‌باشد. پس وهومن روی‌هم می‌شود اندیشه نیک و منش پاک و خرد.
در فلسفه و جهان‌بینی زرتشتی/ ایرانی بهمن، نشان و نماد آن خرد و دانایی و آگاهی است که هم از درون و گوهر هرکس می‌جوشد و هم از دانش‌های روز مایه می‌گیرد و روی‌هم نیرویی می‌شود برای راهنمایی مَرتو(:انسان) به دریافت آگاهی و شناخت بیشتر از خویشتن، جهان و هستی.
این بهمن است که به خودشناسی راه می‌یابد و آنچه را که در فلسفه زرتشتی اَشاAshâ یا آرتاÂrtâ نامیده می‌شود به آدمی می‌شناساند.
اشا قانومندی آفرینش و هستی است.
اشا پاکی و راه راستینی است.
بنابراین یکی از مناسبت‌های بهمن‌گان، گرامیداشت و جشن گرفتن برای خرد و اندیشه نیک و آگاهی است که به مَرتوگان(:بشر) شیوه درست زیستن را می‌نمایاند.
بهمن و اشا به همراه چند بنیان یا پرنسیپ دیگر مانند شهریور، اسفند، خرداد و امرداد پایه‌های فلسفه زرتشتی را تشکیل می‌دهند که به آنها بنیادهای آفرینش یا هستی نیز گفته می‌شود.
در فرهنگ فولکلور یا مردمی زرتشتی این بنیان‌ها به‌نام امشاسپندانAmeshâ spentâ نامیده می‌شوند که به چمار «جاودانان افزاینده» می‌باشند.
در این فرهنگ، هر کدام از این امشاسپندان نماد و نگاهبان بخشی از جهان هستی و زاستار(:طبیعت) گشته‌اند و به آنها گره خورده‌اند.
امشاسپند بهمن نماد و نگاهبان جانوران است. از اینروست که در روزهای بهمن و سه روز دیگر در هر ماه زرتشتیان از گوشت خوردن پرهیز می‌کنند که به این روزها نَبُر می‌گویند که به معنی نبریدن سر جانوران و یا نکشتن آنها برای خوراکشان است.
در گات‌های اشوزرتشت کشتن جانوران کاری نکوهیده به‌شمار آمده‌است. هم از اینرو و هم از برای گرامیداشت زیست‌گاه و جهان زنده است که بسیاری از زرتشتیان گیاهخوار هستند.
هر مَرتو(:انسان) خردمند و آگاهی که به کمترین شناخت راستینی از خود و جهان دست یافته باشد می‌داند که او و همه‌ی دیگر نمودهای هستی از یک گوهر و بن و ریشه بوده و درهم تنیده‌اند و سرنوشتشان از هم جدایی ندارد.
هر آسیبی که به زاستار(:طبیعت)، چه هوایی و گیاهی و یا دامی و جانوری برسد زیانش را مرتو(:انسان)، دیر یا زود نیز خواهد دید و از آن گریزی نیست. پس جشن بهمن‌گان برای یادآوری و گرامیداشت این دو بنیان ارجمند هست که انسان بهتر است خرد را در زندگی پیشه کند و به جهان پیرامون نیز آسیب نرساند، چه گیاه و جانور و چه مرتو(:انسان).

#ایـرانـیـان_زرتـشـتــی🔥
@Persianzoroastrians🔥

جشن ملی #تیرگان بر همه ایرانیان خجسته باد.

ترانه #زاده_مهر:
با آوای زیبای: #کوروش_یغمایی🥂
شعر: #فریدون_مشیری🌹
آهنگسازی و آرایش سازها: #کوروش یغمایی.
لید گیتار(گیتارملودی): #کوروش یغمایی.
گیتار باس و آکورد: #کوروش یغمایی.
کرال و آواز اورتور: #ساتگین یغمایی.
کرال آهنگ: #کاوه یغمایی، #ساتگین یغمایی، #آریو حبیبی، #شاکه سلماسی، #ممدرضا زمهریری.
صدابرداری و مسترینگ: #کامیل یغمایی.
@kouroshyaghmaei

درباره فلسفه جشن تیرگان، دو روایت جالب وجود دارد. یکی #آرش_کمانگیر، قهرمان و استوره ملی ایرانیان و دیگری فرشته #باران در خشک‌سالی.

باری،
سیزدهمین روز هر ماه در گاه‌شمار ترادادی زرتشتیان«تیر» نام دارد.

در استوره‌های کهن ایرانی «تیر» یا «تیشتَر» ایزد باران بوده است که به یاری آن کشتزارها از باران سیراب می‌شده‌اند.

«تیریشت» در گنجینه اوستایی برای نیایش ایزد باران سروده شده است.

ایرانیان باستان به هنگام خشک‌سالی، در این روز آیین ویژه‌ای برگزار کرده و برای باریدن باران و پیروزی تشتر ایزد بر دیو خشکسالی(اَپوش) به دشت و کنار جویبارها رفته و اوستای تیریشت می‌خوانده‌اند.
@zoroaster33
@persianzoroastrians🔥

#جشن_ملی_میهنی #تیرگان_گرامی_باد💚🤍❤️

✅ امروز شنبه، دهم تیر ماه، روز تیر از ماه تیر(تشتریا) به سال۳۷۶۱ مزدیسنی است.💚
✅ امروز شنبه، یکی از بزرگ‌ترین از جشن‌های ایرانی‌مان #جشن_تیرگان را در پیش‌رو داریم.🤍
✅ امروز شنبه، دهم تیر ماه که روز تیر از ماه تیر می‌باشد #جشن_تیرگان را برگزار می‌کنیم.❤️

✅ #جشن_تيرگان جشن پيروزی آب و ترسالی بر خشکسالی است.💚
✅ #جشن_تيرگان جشن آب پاشانک و آیین آب‌ریزان جشنی شاداب در ستايش آب است. 🤍
✅ #جشن_تیرگان یادآور فداکاری و جانبازی #آرش‌ها در راستای پاسداشت خاک مهرانگیز #ایران است.❤️


تیر آرش در کمانم
نام ایران بر زبان
قله‌ها در زیر پایم
کهکشان‌ها آشیانم
چون سیاوش پاک پاکم
همچو رستم پهلوانم
کاوه‌ام آزاده مردم
تار و پود کاویانم
من ز ماد و از هخایم
از ارشک ساسانیانم
مازیارم بابکم من
رهبر آزادگانم
جشن یلدا جشن نوروز
هم سده هم تیرگانم
زاده پاک اهورا
از نژاد آریایم.
🔥

#جشن_تیرگان_خجسته_و _شاد_باد
#جشن_تیرگان_فرخنده_و_همایون_باد

#جشن_تیرگان💛
#آرش_کمانگير💙
#ایران‌_زمین💚🤍❤
@persianzoroastrians🔥

#دیگان، میوه چشم به‌راهی:

زمین را هنجاری است که بر بنیاد آن، هر شبانه روز را یک دور بر گرد خویش گردد و بدین‌سان به دیدگاه انسان خورشید بر گردونه مهر سوار و از خاور بدر آید.
امروز که سپیده سر زد و دیده انسان توانا به‌دیدن کف دست خویش شد، گاه‌هاون که سرآغاز روز در گاهشماری زرتشتی است، نوید بخش روز خجسته و ماه فرخنده‌ای گردید.

روزی که در پس خود ۲۷۰ روز دارد از روز بزرگ هستی‌بخش دانا و آغاز سال. ۲۷۰ که نشان از ۹ دارد که بنیاد دین است و زمان چشم به‌راهی و ۳۰ که نشان از روزهای ماه دارد به دین بهی.

روزی که ۲۵۱روز از #فروردین‌گان گذشته تا #شادی که آرمان فروهر #نیاکانمان بوده است را به‌ یاد داشته باشیم.

روزی که ۲۳۷روز از #اردیبهشت‌گان سپری شده تا #راستی و #عشق را به آتش #اهورا داده پاسبان باشیم.

روزی که ۲۰۴روز از #خردادگان گزراندیم تا به امید دستیابی به #دانش و #رسایی، تلاش نماییم.

روزی که ۱۶۷روز از #تیرگان گذشته تا با تیر #دانش، آزادگی #آرش را به‌ یاد آوریم.

روزی که ۱۴۳روز از #امردادگان گذشته تا #بی‌مرگی گیاه را بشناسیم و گشایش کنیم حساب #جاودانگی را.

روزی که ۱۱۷روز از #شهریورگان سپری شد تا حساب #جاودانگی را با سکه آزمون #اهورایی لبریز نماییم.

روزی که ۷۵روز از #مهرگان گزراندیم تا پایبند باشیم به‌ #مهر و #وفاداری و #عشق و دریابیم شوند بپاخیزی #کاوه و #فریدون را.

روزی که ۵۱روز از #آبان‌گان گذشته است تا آب د#انش را خوراکی برای #آتش عشق داشته باشیم.

روزی که ۲۲ روز از# آذرگان سپری شده است تا #آتش عشق را که نتیجه #دانش اندوزی و #مهرورزی است را نویدبخش امروز بدانیم که اورمزد و دی ماه فرا رسیده است و دی‌گان دمیده که روز با هستی‌بخش آغاز می‌گردد و ماه به دادار تا به هفته‌ای دیگر پرودگار آتش عشق باشد و هشته‌ای پس آن آفریدگار مهر و پیمان و هشته‌ای در پی آن برپاکننده وجدان بیدار. و از این رو است که دیگان را میوه نه ماه چشم به‌راهی از آغاز سال باید دانست که چون ۹ بنیاد دین را سپری نمودی و بر هر جشنی توشه‌ای از اندیشه و شناخت یافتی به‌ دیگان که آفریدگار آتش و وجدان و مهرورزی است، رسی که بدانی با اندیشه نیک و پاسداشت زمین، سالی دگر را بر این چرخه دیدار خواهی داشت.

✍️موبد دکتر #مهراب_وحیدی

#جشن_دی‌گان_گرامی_باد
@Persianzoroastrians🔥

جشن ملی #تیرگان بر همه ایرانیان خجسته باد.

ترانه #زاده_مهر:
با آوای زیبای: #کوروش_یغمایی🥂
شعر: #فریدون_مشیری🌹
آهنگسازی و آرایش سازها: #کوروش یغمایی.

لید گیتار(گیتارملودی): #کوروش یغمایی.

گیتار باس و آکورد: #کوروش یغمایی.

کرال و آواز اورتور: #ساتگین یغمایی.

کرال آهنگ: #کاوه یغمایی، #ساتگین یغمایی، #آریو حبیبی، #شاکه سلماسی، #ممدرضا زمهریری.

صدابرداری و مسترینگ: #کامیل یغمایی.
@kouroshyaghmaei


✅ درباره فلسفه جشن تیرگان، دو روایت جالب وجود دارد. یکی #آرش_کمانگیر، قهرمان و استوره ملی ایرانیان و دیگری فرشته #باران در خشک‌سالی.

باری،
سیزدهمین روز هر ماه در گاه‌شمار ترادادی زرتشتیان«تیر» نام دارد.

در استوره‌های کهن ایرانی «تیر» یا «تیشتَر» ایزد باران بوده است که به یاری آن کشتزارها از باران سیراب می‌شده‌اند.

«تیریشت» در گنجینه اوستایی برای نیایش ایزد باران سروده شده است.

ایرانیان باستان به هنگام خشک‌سالی، در این روز آیین ویژه‌ای برگزار کرده و برای باریدن باران و پیروزی تشتر ایزد بر دیو خشکسالی(اَپوش) به دشت و کنار جویبارها رفته و اوستای تیریشت می‌خوانده‌اند.
@persianzoroastrians🔥

#جشن_تیرگان همایون و شاد باد 🌺

شادباش و پیام سال پیش زنده یاد موبد #کوروش_نیکنام در رادیو زرتشتیان.


✳️ #تیرگان، میراثی است که در آن خرد و دانایی نیاکان ایرانی‌مان نهفته است. این آیین، همچون پلی است میان گذشته و حال، میان آنچه بوده‌ایم و آنچه هستیم.


براستی که می‌ستایم:
✅ نیاکان نیک ایرانی‌مان را💚
✅ جشن‌های نیک و شاد ایرانی‌مان را🤍
✅ فرهنگ ناب و تاریخ کهن و تمدن بزرگ و آیین پاک ایرانی‌مان را❤️
@Persianzoroastrians🔥
@zntv1 👈رادیو
@zoroaster33