#آزادیخواهی_ایرانیان_در_مهرگان
سرگذشت کاوه آهنگر در #شاهنامه_فردوسی و خیزش او بر آژیدهاک، نشان از بیداری همگانی مردم در #ایران باستان است که برای نخستين بار به دادخواهی برخاسته تا پس از چیرگی و ستم بیگانگان بار دیگر به هویت راستین خویش دست یابند و به #آزادی، #آرامش و #آسایش برسند.
خیزش مهرگانی آن روزگار به پیشنهاد و پشتکار #کاوه_آهنگر آغاز گردید تا در برابر بیداد با ذهاک تازی ایستادگی کنند.
#کاوه چرم آهنگری خویش را بر نیزه کرد سپس گروه گروه #ایرانیان را با خود همراه کرده به سراغ #فریدون از نژاد کیانی رفتند و سرانجام #ذهاک را از فرمانروایی بر ایرانیان برانداخته و در #کوه_دماوند به بند کشیدند.
این بیداد خواهی نمادین که در داستان شاهنامه فردوسی آمده است تا سبب نابودی ذهاک شده و فریدون از نژاده ای ایرانی را جایگزین فرمانروایی بیگانگان کرده است نه تنها به هر روزگاری دادخواهی ایرانیان را در برابر ستم و بیداد یادآوری خواهد کرد. بلکه آماج(:هدف) از خیزش کاوه آهنگر و پشتیبانی کنونی ایرانیان که از این رویداد باستانی میشود، بازگشت به بنیادهای فرهنگی گذشتگان، پایان یافتن نابخردی و رهایی از ارزشهای فرهنگی ناهمگون و زیانآوری شده که ایرانیان را در هر روزگاری گرفتار خود کرده است.
ذهاک در این سرگذشت، نماد هویت فرهنگی بیگانگان است که به جنگ ارزشهای فرهنگی ایرانیان آمده بود. برخورد فریدون به یاری #کاوه_آهنگر با ذهاک بیگانه، رویارویی دو فرهنگ ناهماهنگ و نابرابر شده است. چون یکی برپایه خردورزی، آزادی، منش نیک و دادگری بوده است، دیگری بر ساختار خردستیزی(با بیان خوردن مغز جوانان)، بیدادگری، ویرانی و تباهی میباشد.
ایرانیان با خیزش خود، افزونبر برانداختن وابستگیهای بیارزش بیگانه نشان دادند که خواستار آزادی، پایداری و جدا گشتن از بیداد سفارش شده در فرهنگها و باور بیگانگان است.
از پس این سرگذشت، چون #فریدون بر تخت پادشاهی تکیه زد، سرزمین پهناور ایران را میان پسرانش #ایرج و #سلم و تور بخش کرد و هر یک فرهنگ راستین گذشته را گسترش دادند. بدینروی پیشبند چرمی #کاوه_آهنگر نیز #درفش_کاویانی نام گرفت و سرآغاز پیدایش #پرچم(:درفش) در جهان گردید.
این رویداد سرنوشت ساز که هر ساله در ماه مهر یادآوری میشود از ویژگیهای استورهای جشن مهرگان است که به ایرانیان دلاوری و پایبندی به همبستگی و همازوری بیشتری خواهد داد.
گفتنی است این جشن و آیین باستانی که از آیین مهر به یادگار مانده است تنها جشن برابری شب و روز، انبار کردن فرآوردهای کشاورزی و سرنگونی ذهاک در پیروزی فریدون نیست بلکه:
#مهرگان، نماد نخستین همبستگی ملی در سرزمین ایران است.
#مهرگان، نماد پیدایش وخودنمایی هویت راستین ایرانیان است.
#مهرگان، سرچشمه پیدایش سرزمین پهناوری بهنام ایران است.
#مهرگان، نخستین جشن پایداری(:استقلال) و پیدایش فرمانروایی فرهنگی خردمندانه در ایران و جهان است.
#مهرگان، سرآغاز پیدایش نخستین پرچم در ایران و جهان بوده است.
ویژگیهای #مهرگان را برای همیشه پاسداری خواهیم کرد.
✍ #کورش_نیکنام، نویسنده و پژوهشگر فرهنگ و آیین ایران باستان.
@zoroaster33 🏵
@Persianzoroastrians🔥
سرگذشت کاوه آهنگر در #شاهنامه_فردوسی و خیزش او بر آژیدهاک، نشان از بیداری همگانی مردم در #ایران باستان است که برای نخستين بار به دادخواهی برخاسته تا پس از چیرگی و ستم بیگانگان بار دیگر به هویت راستین خویش دست یابند و به #آزادی، #آرامش و #آسایش برسند.
خیزش مهرگانی آن روزگار به پیشنهاد و پشتکار #کاوه_آهنگر آغاز گردید تا در برابر بیداد با ذهاک تازی ایستادگی کنند.
#کاوه چرم آهنگری خویش را بر نیزه کرد سپس گروه گروه #ایرانیان را با خود همراه کرده به سراغ #فریدون از نژاد کیانی رفتند و سرانجام #ذهاک را از فرمانروایی بر ایرانیان برانداخته و در #کوه_دماوند به بند کشیدند.
این بیداد خواهی نمادین که در داستان شاهنامه فردوسی آمده است تا سبب نابودی ذهاک شده و فریدون از نژاده ای ایرانی را جایگزین فرمانروایی بیگانگان کرده است نه تنها به هر روزگاری دادخواهی ایرانیان را در برابر ستم و بیداد یادآوری خواهد کرد. بلکه آماج(:هدف) از خیزش کاوه آهنگر و پشتیبانی کنونی ایرانیان که از این رویداد باستانی میشود، بازگشت به بنیادهای فرهنگی گذشتگان، پایان یافتن نابخردی و رهایی از ارزشهای فرهنگی ناهمگون و زیانآوری شده که ایرانیان را در هر روزگاری گرفتار خود کرده است.
ذهاک در این سرگذشت، نماد هویت فرهنگی بیگانگان است که به جنگ ارزشهای فرهنگی ایرانیان آمده بود. برخورد فریدون به یاری #کاوه_آهنگر با ذهاک بیگانه، رویارویی دو فرهنگ ناهماهنگ و نابرابر شده است. چون یکی برپایه خردورزی، آزادی، منش نیک و دادگری بوده است، دیگری بر ساختار خردستیزی(با بیان خوردن مغز جوانان)، بیدادگری، ویرانی و تباهی میباشد.
ایرانیان با خیزش خود، افزونبر برانداختن وابستگیهای بیارزش بیگانه نشان دادند که خواستار آزادی، پایداری و جدا گشتن از بیداد سفارش شده در فرهنگها و باور بیگانگان است.
از پس این سرگذشت، چون #فریدون بر تخت پادشاهی تکیه زد، سرزمین پهناور ایران را میان پسرانش #ایرج و #سلم و تور بخش کرد و هر یک فرهنگ راستین گذشته را گسترش دادند. بدینروی پیشبند چرمی #کاوه_آهنگر نیز #درفش_کاویانی نام گرفت و سرآغاز پیدایش #پرچم(:درفش) در جهان گردید.
این رویداد سرنوشت ساز که هر ساله در ماه مهر یادآوری میشود از ویژگیهای استورهای جشن مهرگان است که به ایرانیان دلاوری و پایبندی به همبستگی و همازوری بیشتری خواهد داد.
گفتنی است این جشن و آیین باستانی که از آیین مهر به یادگار مانده است تنها جشن برابری شب و روز، انبار کردن فرآوردهای کشاورزی و سرنگونی ذهاک در پیروزی فریدون نیست بلکه:
#مهرگان، نماد نخستین همبستگی ملی در سرزمین ایران است.
#مهرگان، نماد پیدایش وخودنمایی هویت راستین ایرانیان است.
#مهرگان، سرچشمه پیدایش سرزمین پهناوری بهنام ایران است.
#مهرگان، نخستین جشن پایداری(:استقلال) و پیدایش فرمانروایی فرهنگی خردمندانه در ایران و جهان است.
#مهرگان، سرآغاز پیدایش نخستین پرچم در ایران و جهان بوده است.
ویژگیهای #مهرگان را برای همیشه پاسداری خواهیم کرد.
✍ #کورش_نیکنام، نویسنده و پژوهشگر فرهنگ و آیین ایران باستان.
@zoroaster33 🏵
@Persianzoroastrians🔥
#به_نام_خداوند_رنگینکمان
خداوند :
#کیان🌹 #کیوان🌹 #کامران🌹
#مهسا🌹 #مونا🌹 #میترا🌹 #ماهک🌹
#مهرشاد🌹 #مهرداد🌹 #مهرزاد🌹
#پارمیس🌹 #پارمیدا🌹 #پریسا🌹
#پویا🌹 #پوریا🌹 #پیمان🌹
#سپیده🌹 #ستاره🌹 #سارینا🌹
#سامان🌹 #ساسان🌹 #سالار🌹
#فریبا🌹 #مبینا🌹 #مهتاب🌹
#فرهاد🌹 #فرشاد🌹 #فرشید🌹
#آرنیکا🌹 #آرمیتا🌹 #آیناز🌹
#آرش🌹 #آرمان🌹 #آرتین🌹
#اسرا🌹 #ارغوان🌹 #اختر🌹
#اشکان🌹 #افشین🌹 #ایرج🌹
#شیرین🌹 #شراره🌹 #شلیر🌹
#شهریار🌹 #شهنام🌹 #شاهو🌹
#نیکا🌹 #نیکتا🌹 #نیوشا 🌹
#نیما🌹 #نوید🌹 #نادر🌹
#بیتا🌹 #بهناز🌹 #بهار🌹
#بهنام🌹 #بهرام🌹 #برهان🌹
#هستی🌹 #هدیه🌹 #هاجر🌹
#همایون🌹 #هوشنگ🌹 #هیوا🌹
#مهناز🌹 #مینا🌹 #مینو🌹
#مهرگان🌹 #مهران🌹 #مهراب🌹
#شبنم🌹 #شهلا🌹 #شادی🌹
#شاهین🌹 #شاهرخ🌹 #شهرام🌹
#پریسا🌹 #پروانه🌹 #پرستو🌹
#پژمان🌹 #پدرام🌹 #پرویز🌹
#مژگان🌹 #مریم🌹 #مهدیس🌹
#منوچهر🌹 #مازیار🌹 #میلاد🌹
#نگین🌹 #نگار🌹 #نازنین🌹
#آروین🌹 #آرین🌹 #آرمین🌹
#ناهید🌹 #نسرین🌹 #نسیم🌹
#خدانور🌹 #خسرو🌹 #خشایار🌹
#ندا🌹 #نیکتا🌹 #نادیا🌹
#بهمن🌹 #بهزاد🌹 #بهروز🌹
#فرشته🌹 #فرزانه🌹 #غزاله🌹
#فردین🌹 #فرزین🌹 #فرزاد🌹
#ویدا🌹 #روشنا🌹 #دیانا🌹
#فرامرز🌹 #فرخ🌹 #فریبرز🌹
#حدیث🌹 #حنانه🌹 #حنا🌹
#فریدون🌹 #فرجاد🌹 #فواد🌹
#ترانه🌹 #ترنم🌹 #تناز🌹
#رستم🌹 #رامین🌹 #روزبه🌹
#سپهر🌹 #سهراب🌹 #سیاوش🌹
#آرشام🌹 #آریا🌹 #آزاد🌹
#سیروس🌹 #سیامک🌹 #سینا🌹
#دانش🌹 #داریوش🌹 #دیاکو🌹
#کیانوش🌹 #کاووس🌹 #کنعان🌹
#جمشید🌹 #جاوید🌹 #جهانبخت🌹
#کاوه🌹 #کورش🌹 #کامبیز🌹
#اردلان🌹 #ارشیا🌹 #امیر🌹
#زاگرس🌹 #زانیار🌹 #زکریا🌹
#کومار🌹 #کامیار🌹 #کاروان🌹
#و...🌹 #و...🌹 #و...🌹 #و...🌹 #و...🌹
آری اینها تنها بخش بسیار اندکی از جانباختگان ایرانیست که بدست رژیم ستمگر، غارتگر، ویرانگر، تبهکار و جنایتکار اسلامی تازی کشته شدهاند😡👹
از جنبش دانشجویی تیر ماه تا رستاخیز ملی امسال.
باری،
رنسانس و رستاخیز ایرانیان برای واژگونی و سرنگونی و فروپاشی و نابودی #حکومت_جنایتکار_اسلامی، #نظام_فاسد_اسلامی، #رژیم_غارتگر_اسلامی، #سیستم_ویرانگر_اسلامی و #جمهوری_ننگین_اسلامی به شیوههای گوناگون در ایرانزمین کهن پر گهرمان در حال انجام است👍
و اینکه ایرانزمین کهن پرگهر اهوراییمان فرزندان راستین خود را برای آزادی، دموکراسی، برابری، دادگری و آبادانی فرامیخواند. برخیزیم و بکوشیم و بدست آوریم، هرگونه که میدانیم و تواناییاش را داریم
#اتحاد_رمز_پیروزیست💚
#همبستگی_اقوام_ایرانی🤍
#یکپارچگی_ایران_زمین❤️
#رستاخیز_ایرانیان💚
#رنسانس_ایرانیان 🤍
#خردمندی_ایرانیان❤️
#نافرمانیهای_مدنی💚
#اعتصابهای_سراسری🤍
#راهپیماییهای_همگانی❤️
#تباهی_نظام_فاسد_اسلامی👹
#فروپاسی_رژیم_غارتگر_اسلامی👹
#نابودی_جمهوری_ننگین_اسلامی👹
#واژگونی_سیستم_ویرانگر_اسلامی👹
#سرنگونی_حکومت_جنایتکار_اسلامی👹
@persianzoroastrians🔥✍️
خداوند :
#کیان🌹 #کیوان🌹 #کامران🌹
#مهسا🌹 #مونا🌹 #میترا🌹 #ماهک🌹
#مهرشاد🌹 #مهرداد🌹 #مهرزاد🌹
#پارمیس🌹 #پارمیدا🌹 #پریسا🌹
#پویا🌹 #پوریا🌹 #پیمان🌹
#سپیده🌹 #ستاره🌹 #سارینا🌹
#سامان🌹 #ساسان🌹 #سالار🌹
#فریبا🌹 #مبینا🌹 #مهتاب🌹
#فرهاد🌹 #فرشاد🌹 #فرشید🌹
#آرنیکا🌹 #آرمیتا🌹 #آیناز🌹
#آرش🌹 #آرمان🌹 #آرتین🌹
#اسرا🌹 #ارغوان🌹 #اختر🌹
#اشکان🌹 #افشین🌹 #ایرج🌹
#شیرین🌹 #شراره🌹 #شلیر🌹
#شهریار🌹 #شهنام🌹 #شاهو🌹
#نیکا🌹 #نیکتا🌹 #نیوشا 🌹
#نیما🌹 #نوید🌹 #نادر🌹
#بیتا🌹 #بهناز🌹 #بهار🌹
#بهنام🌹 #بهرام🌹 #برهان🌹
#هستی🌹 #هدیه🌹 #هاجر🌹
#همایون🌹 #هوشنگ🌹 #هیوا🌹
#مهناز🌹 #مینا🌹 #مینو🌹
#مهرگان🌹 #مهران🌹 #مهراب🌹
#شبنم🌹 #شهلا🌹 #شادی🌹
#شاهین🌹 #شاهرخ🌹 #شهرام🌹
#پریسا🌹 #پروانه🌹 #پرستو🌹
#پژمان🌹 #پدرام🌹 #پرویز🌹
#مژگان🌹 #مریم🌹 #مهدیس🌹
#منوچهر🌹 #مازیار🌹 #میلاد🌹
#نگین🌹 #نگار🌹 #نازنین🌹
#آروین🌹 #آرین🌹 #آرمین🌹
#ناهید🌹 #نسرین🌹 #نسیم🌹
#خدانور🌹 #خسرو🌹 #خشایار🌹
#ندا🌹 #نیکتا🌹 #نادیا🌹
#بهمن🌹 #بهزاد🌹 #بهروز🌹
#فرشته🌹 #فرزانه🌹 #غزاله🌹
#فردین🌹 #فرزین🌹 #فرزاد🌹
#ویدا🌹 #روشنا🌹 #دیانا🌹
#فرامرز🌹 #فرخ🌹 #فریبرز🌹
#حدیث🌹 #حنانه🌹 #حنا🌹
#فریدون🌹 #فرجاد🌹 #فواد🌹
#ترانه🌹 #ترنم🌹 #تناز🌹
#رستم🌹 #رامین🌹 #روزبه🌹
#سپهر🌹 #سهراب🌹 #سیاوش🌹
#آرشام🌹 #آریا🌹 #آزاد🌹
#سیروس🌹 #سیامک🌹 #سینا🌹
#دانش🌹 #داریوش🌹 #دیاکو🌹
#کیانوش🌹 #کاووس🌹 #کنعان🌹
#جمشید🌹 #جاوید🌹 #جهانبخت🌹
#کاوه🌹 #کورش🌹 #کامبیز🌹
#اردلان🌹 #ارشیا🌹 #امیر🌹
#زاگرس🌹 #زانیار🌹 #زکریا🌹
#کومار🌹 #کامیار🌹 #کاروان🌹
#و...🌹 #و...🌹 #و...🌹 #و...🌹 #و...🌹
آری اینها تنها بخش بسیار اندکی از جانباختگان ایرانیست که بدست رژیم ستمگر، غارتگر، ویرانگر، تبهکار و جنایتکار اسلامی تازی کشته شدهاند😡👹
از جنبش دانشجویی تیر ماه تا رستاخیز ملی امسال.
باری،
رنسانس و رستاخیز ایرانیان برای واژگونی و سرنگونی و فروپاشی و نابودی #حکومت_جنایتکار_اسلامی، #نظام_فاسد_اسلامی، #رژیم_غارتگر_اسلامی، #سیستم_ویرانگر_اسلامی و #جمهوری_ننگین_اسلامی به شیوههای گوناگون در ایرانزمین کهن پر گهرمان در حال انجام است👍
و اینکه ایرانزمین کهن پرگهر اهوراییمان فرزندان راستین خود را برای آزادی، دموکراسی، برابری، دادگری و آبادانی فرامیخواند. برخیزیم و بکوشیم و بدست آوریم، هرگونه که میدانیم و تواناییاش را داریم
#اتحاد_رمز_پیروزیست💚
#همبستگی_اقوام_ایرانی🤍
#یکپارچگی_ایران_زمین❤️
#رستاخیز_ایرانیان💚
#رنسانس_ایرانیان 🤍
#خردمندی_ایرانیان❤️
#نافرمانیهای_مدنی💚
#اعتصابهای_سراسری🤍
#راهپیماییهای_همگانی❤️
#تباهی_نظام_فاسد_اسلامی👹
#فروپاسی_رژیم_غارتگر_اسلامی👹
#نابودی_جمهوری_ننگین_اسلامی👹
#واژگونی_سیستم_ویرانگر_اسلامی👹
#سرنگونی_حکومت_جنایتکار_اسلامی👹
@persianzoroastrians🔥✍️
جشنهای ماهانه ایرانیمان
#جشن_بهمنگان
به✍️موبد مهندس #کامران_جمشیدی
ایرانیان در درازای سال چندینگونه جشن داشتهاند و دارند که یکی از اینگونهها جشنها جشنهای ماهیانه هستند و برابر هستند با روزهایی که نام روز و نام ماه یکی میشوند.
در گاهشمار زرتشتی/ ایرانی هر ماه ۳۰روز دارد و هر روز هم نامی دارد. در میان این نامهای ۳۰گانه روزها، نامهای ۱۲ماه سال نیز وجود دارند.
بر این پایه در هر ماه دستکم یک روز است که نام روز و نام ماه یکسان است. آن روز را جشن میگیرند و با افزودن پسوند «گان» به پایان آن نام جشن آن ماه را نامگزاری میکنند مانند:
۱- #فروردینگان ۲- #اردیبهشتگان ۳- #خردادگان ۴- #تیرگان ۵- #امردادگان ۶- #شهریورگان ۷- #مهرگان ۸- #آبانگان ۹- #آذرگان ۱۰- #دیگان ۱۱- #بهمنگان ۱۲- #اسفندگان.
هر کدام از این جشنها را نیز رسم و آیینی بوده و هست و مناسبتهای چندی را نیز به آنها نسبت دادهاند.
گونه کهن و اوستایی واژه بهمن، وُهومَنَVohu Mana میباشد وُهو به چَمار(:معنی) نیک یا خوب است همانی که در پارسی امروزه «بَه» شدهاست. مَنَ به چمار اندیشه میباشد. پس وهومن رویهم میشود اندیشه نیک و منش پاک و خرد.
در فلسفه و جهانبینی زرتشتی/ ایرانی بهمن، نشان و نماد آن خرد و دانایی و آگاهی است که هم از درون و گوهر هرکس میجوشد و هم از دانشهای روز مایه میگیرد و رویهم نیرویی میشود برای راهنمایی مَرتو(:انسان) به دریافت آگاهی و شناخت بیشتر از خویشتن، جهان و هستی.
این بهمن است که به خودشناسی راه مییابد و آنچه را که در فلسفه زرتشتی اَشاAshâ یا آرتاÂrtâ نامیده میشود به آدمی میشناساند.
اشا قانومندی آفرینش و هستی است.
اشا پاکی و راه راستینی است.
بنابراین یکی از مناسبتهای بهمنگان، گرامیداشت و جشن گرفتن برای خرد و اندیشه نیک و آگاهی است که به مَرتوگان(:بشر) شیوه درست زیستن را مینمایاند.
بهمن و اشا به همراه چند بنیان یا پرنسیپ دیگر مانند شهریور، اسفند، خرداد و امرداد پایههای فلسفه زرتشتی را تشکیل میدهند که به آنها بنیادهای آفرینش یا هستی نیز گفته میشود.
در فرهنگ فولکلور یا مردمی زرتشتی این بنیانها بهنام امشاسپندانAmeshâ spentâ نامیده میشوند که به چمار «جاودانان افزاینده» میباشند.
در این فرهنگ، هر کدام از این امشاسپندان نماد و نگاهبان بخشی از جهان هستی و زاستار(:طبیعت) گشتهاند و به آنها گره خوردهاند.
امشاسپند بهمن نماد و نگاهبان جانوران است. از اینروست که در روزهای بهمن و سه روز دیگر در هر ماه زرتشتیان از گوشت خوردن پرهیز میکنند که به این روزها نَبُر میگویند که به معنی نبریدن سر جانوران و یا نکشتن آنها برای خوراکشان است.
در گاتهای اشوزرتشت کشتن جانوران کاری نکوهیده بهشمار آمدهاست. هم از اینرو و هم از برای گرامیداشت زیستگاه و جهان زنده است که بسیاری از زرتشتیان گیاهخوار هستند.
هر مَرتو(:انسان) خردمند و آگاهی که به کمترین شناخت راستینی از خود و جهان دست یافته باشد میداند که او و همهی دیگر نمودهای هستی از یک گوهر و بن و ریشه بوده و درهم تنیدهاند و سرنوشتشان از هم جدایی ندارد.
هر آسیبی که به زاستار(:طبیعت)، چه هوایی و گیاهی و یا دامی و جانوری برسد زیانش را مرتو(:انسان)، دیر یا زود نیز خواهد دید و از آن گریزی نیست. پس جشن بهمنگان برای یادآوری و گرامیداشت این دو بنیان ارجمند هست که انسان بهتر است خرد را در زندگی پیشه کند و به جهان پیرامون نیز آسیب نرساند، چه گیاه و جانور و چه مرتو(:انسان).
#ایـرانـیـان_زرتـشـتــی🔥
@Persianzoroastrians🔥
#جشن_بهمنگان
به✍️موبد مهندس #کامران_جمشیدی
ایرانیان در درازای سال چندینگونه جشن داشتهاند و دارند که یکی از اینگونهها جشنها جشنهای ماهیانه هستند و برابر هستند با روزهایی که نام روز و نام ماه یکی میشوند.
در گاهشمار زرتشتی/ ایرانی هر ماه ۳۰روز دارد و هر روز هم نامی دارد. در میان این نامهای ۳۰گانه روزها، نامهای ۱۲ماه سال نیز وجود دارند.
بر این پایه در هر ماه دستکم یک روز است که نام روز و نام ماه یکسان است. آن روز را جشن میگیرند و با افزودن پسوند «گان» به پایان آن نام جشن آن ماه را نامگزاری میکنند مانند:
۱- #فروردینگان ۲- #اردیبهشتگان ۳- #خردادگان ۴- #تیرگان ۵- #امردادگان ۶- #شهریورگان ۷- #مهرگان ۸- #آبانگان ۹- #آذرگان ۱۰- #دیگان ۱۱- #بهمنگان ۱۲- #اسفندگان.
هر کدام از این جشنها را نیز رسم و آیینی بوده و هست و مناسبتهای چندی را نیز به آنها نسبت دادهاند.
گونه کهن و اوستایی واژه بهمن، وُهومَنَVohu Mana میباشد وُهو به چَمار(:معنی) نیک یا خوب است همانی که در پارسی امروزه «بَه» شدهاست. مَنَ به چمار اندیشه میباشد. پس وهومن رویهم میشود اندیشه نیک و منش پاک و خرد.
در فلسفه و جهانبینی زرتشتی/ ایرانی بهمن، نشان و نماد آن خرد و دانایی و آگاهی است که هم از درون و گوهر هرکس میجوشد و هم از دانشهای روز مایه میگیرد و رویهم نیرویی میشود برای راهنمایی مَرتو(:انسان) به دریافت آگاهی و شناخت بیشتر از خویشتن، جهان و هستی.
این بهمن است که به خودشناسی راه مییابد و آنچه را که در فلسفه زرتشتی اَشاAshâ یا آرتاÂrtâ نامیده میشود به آدمی میشناساند.
اشا قانومندی آفرینش و هستی است.
اشا پاکی و راه راستینی است.
بنابراین یکی از مناسبتهای بهمنگان، گرامیداشت و جشن گرفتن برای خرد و اندیشه نیک و آگاهی است که به مَرتوگان(:بشر) شیوه درست زیستن را مینمایاند.
بهمن و اشا به همراه چند بنیان یا پرنسیپ دیگر مانند شهریور، اسفند، خرداد و امرداد پایههای فلسفه زرتشتی را تشکیل میدهند که به آنها بنیادهای آفرینش یا هستی نیز گفته میشود.
در فرهنگ فولکلور یا مردمی زرتشتی این بنیانها بهنام امشاسپندانAmeshâ spentâ نامیده میشوند که به چمار «جاودانان افزاینده» میباشند.
در این فرهنگ، هر کدام از این امشاسپندان نماد و نگاهبان بخشی از جهان هستی و زاستار(:طبیعت) گشتهاند و به آنها گره خوردهاند.
امشاسپند بهمن نماد و نگاهبان جانوران است. از اینروست که در روزهای بهمن و سه روز دیگر در هر ماه زرتشتیان از گوشت خوردن پرهیز میکنند که به این روزها نَبُر میگویند که به معنی نبریدن سر جانوران و یا نکشتن آنها برای خوراکشان است.
در گاتهای اشوزرتشت کشتن جانوران کاری نکوهیده بهشمار آمدهاست. هم از اینرو و هم از برای گرامیداشت زیستگاه و جهان زنده است که بسیاری از زرتشتیان گیاهخوار هستند.
هر مَرتو(:انسان) خردمند و آگاهی که به کمترین شناخت راستینی از خود و جهان دست یافته باشد میداند که او و همهی دیگر نمودهای هستی از یک گوهر و بن و ریشه بوده و درهم تنیدهاند و سرنوشتشان از هم جدایی ندارد.
هر آسیبی که به زاستار(:طبیعت)، چه هوایی و گیاهی و یا دامی و جانوری برسد زیانش را مرتو(:انسان)، دیر یا زود نیز خواهد دید و از آن گریزی نیست. پس جشن بهمنگان برای یادآوری و گرامیداشت این دو بنیان ارجمند هست که انسان بهتر است خرد را در زندگی پیشه کند و به جهان پیرامون نیز آسیب نرساند، چه گیاه و جانور و چه مرتو(:انسان).
#ایـرانـیـان_زرتـشـتــی🔥
@Persianzoroastrians🔥
🔥 برپایی #جشن_سده 🔥
جشن سده همانند #نوروز، #مهرگان، #سیزدهبهدر #شب_چله و... از آیینهای ملی و باستانی ایران است که بنا به گزارش شاهنامه فردوسی، از زمان هوشنگ شاه به یادگار مانده است.
هنگامی که مردمان و نیاکانمان برای نخستین بار آموختند که برای افروختن آتش بایستی سنگهایی ویژه برهم زده شود تا فروغی پدیدار گردد و فهمیدند که آتش نیاز به خوراک دارد، پس برایش چوب و هیزم فراهم کردند و دریافتند که اگر هوا نیز به آتش نرسد خاموش خواهد شد، آتش گرامی شد.
شاهنامه میافزاید که به پیشنهاد هوشنگ آن شب را همگی به شادمانی پرداخته و جشن سده نامیدهاند که تا امروز نیز پایدار مانده است.
از آنجا که آتش، مرتوگان(:بشر) را از غارنشینی، تاریکی شب، سرمای زمستان و آسیب جانوران رهایی بخشیده بود، از آن روزگار آتش در باور و نگاه ایرانیان، ورجاوند و سپنت(:مقدس) گشته است.
نیاکان فرهمند ما چندی پس از آن دریافتند که باد و باران نیز آتش را ناپدید میکند. این شد که بناهایی برپا کردند تا آتش را به میان آن آورده، نگهداری و پرستاری کنند.
از زمانی که از غارنشینی به شهرنشینی روی آوردند #آتشکدهها در کنار رودخانهها و چشمهها بنا گردید تا چهار آخشیج(:عنصر) #آب، #خاک، #هوا، #آتش در کنار هم گرامی داشته شود.
به زودی در هر خانه جایگاهی برای پختن و تهیه نان و خوراک آماده شد و چون ابزاری ساده برای افروختن آتش در کار نبود، اجاق هر خانه با آتشی که از آتشکدهها دریافت میشد پیوسته فروزان میگشت.
زرتشتیان ایران بر خود میبالند که نه تنها از دیرباز تاکنون، مرده ریگ(:میراث) گذشتگان را ویران نکرده بلکه آیینهای آتش بویژه جشن سده را همچنان پاسداری کردهاند.
برخی از هممیهنان خردمند که در پی پاسداشت فرهنگ نیاکان خود خشنود و شادمان میشوند. هر ساله به دنبال جستجوی جایگاه آتش افروزی سده زرتشتیان بوده که از راه دور و نزدیک خود را به پای گرما و روشنایی جشن سده آنان برسانند.
هر چند هم اکنون زرتشتیان در برخی از شهرهای ایران بویژه کرمان، یزد و تهران، آتش پر هیمهای را در جشن سده فروزان میکنند. لیکن جایگاهی برای باشندگی میهمانان بیشتری ندارند. به همین انگیزه از باشندگی مهمانان پوزش میخواهند.
آشکار است که در آشکار است که در روزگار باستان، در همه شهرها و روستاها، جشنها و آیینهای ملی به شایستگی برگزار میشده است. همچنین یادآوری میشود که برای برپایی جشن نوروز، سیزدهبهدر، شبچله، مهرگان، سپندارمزگان، چهارشنبهسوری و... به سراغ سفره آیینی و جایگاه زرتشتیان مهمان نخواهیم بود بلکه هر خانواده ایرانی با خواسته خویش در برگزاری آیینها پیشگام شده و هر سال باشکوهتر آنها را برگزار کردهایم.
به همین روی پیشنهاد میشود تا همچنان دست به دست هم داده و جشنهای دیگر بویژه جشن سده را نیز بازخوانی و پاسداری کنیم.
به روز #دهم بهمن ماه که روز مهر از ماه بهمن و شانزدهمین روز در گاهشماری ویژه زرتشتیان است. بوتههای خار، هیزم و چوبهای خشک فراهم آورده، در جایی باز و مناسب که پیرامون آن آتش سوزی رخ ندهد، انباشته گردانیم. با پوششهای سپید و روشن در شامگاه گردهم آمده و هیمه خویش را فروزان سازیم. سپید پوشی خوش بیانتر، گزیده برگردان سرود نیایش آتش را بر خواند تا همگان بازگوییم. سپس به روان و فروهر نیاکان خود درود فرستیم که فرهنگ ساز و شادی آفرین بودهاند. آنگاه به شادمانی روی آورده و باورداشته باشیم که نیازی به جشن و شادمانی برگرفته از فرهنگ بیگانه بویژه اروپا و آمریکا نداریم.
(✍️موبد #کورش_نیکنام نویسنده و پژوهشگر فرهنگ و آیین ایران باستان)
#جشن_سده_فرخنده_و_خجسته_باد.
@Persianzoroastrians 🔥
جشن سده همانند #نوروز، #مهرگان، #سیزدهبهدر #شب_چله و... از آیینهای ملی و باستانی ایران است که بنا به گزارش شاهنامه فردوسی، از زمان هوشنگ شاه به یادگار مانده است.
هنگامی که مردمان و نیاکانمان برای نخستین بار آموختند که برای افروختن آتش بایستی سنگهایی ویژه برهم زده شود تا فروغی پدیدار گردد و فهمیدند که آتش نیاز به خوراک دارد، پس برایش چوب و هیزم فراهم کردند و دریافتند که اگر هوا نیز به آتش نرسد خاموش خواهد شد، آتش گرامی شد.
شاهنامه میافزاید که به پیشنهاد هوشنگ آن شب را همگی به شادمانی پرداخته و جشن سده نامیدهاند که تا امروز نیز پایدار مانده است.
از آنجا که آتش، مرتوگان(:بشر) را از غارنشینی، تاریکی شب، سرمای زمستان و آسیب جانوران رهایی بخشیده بود، از آن روزگار آتش در باور و نگاه ایرانیان، ورجاوند و سپنت(:مقدس) گشته است.
نیاکان فرهمند ما چندی پس از آن دریافتند که باد و باران نیز آتش را ناپدید میکند. این شد که بناهایی برپا کردند تا آتش را به میان آن آورده، نگهداری و پرستاری کنند.
از زمانی که از غارنشینی به شهرنشینی روی آوردند #آتشکدهها در کنار رودخانهها و چشمهها بنا گردید تا چهار آخشیج(:عنصر) #آب، #خاک، #هوا، #آتش در کنار هم گرامی داشته شود.
به زودی در هر خانه جایگاهی برای پختن و تهیه نان و خوراک آماده شد و چون ابزاری ساده برای افروختن آتش در کار نبود، اجاق هر خانه با آتشی که از آتشکدهها دریافت میشد پیوسته فروزان میگشت.
زرتشتیان ایران بر خود میبالند که نه تنها از دیرباز تاکنون، مرده ریگ(:میراث) گذشتگان را ویران نکرده بلکه آیینهای آتش بویژه جشن سده را همچنان پاسداری کردهاند.
برخی از هممیهنان خردمند که در پی پاسداشت فرهنگ نیاکان خود خشنود و شادمان میشوند. هر ساله به دنبال جستجوی جایگاه آتش افروزی سده زرتشتیان بوده که از راه دور و نزدیک خود را به پای گرما و روشنایی جشن سده آنان برسانند.
هر چند هم اکنون زرتشتیان در برخی از شهرهای ایران بویژه کرمان، یزد و تهران، آتش پر هیمهای را در جشن سده فروزان میکنند. لیکن جایگاهی برای باشندگی میهمانان بیشتری ندارند. به همین انگیزه از باشندگی مهمانان پوزش میخواهند.
آشکار است که در آشکار است که در روزگار باستان، در همه شهرها و روستاها، جشنها و آیینهای ملی به شایستگی برگزار میشده است. همچنین یادآوری میشود که برای برپایی جشن نوروز، سیزدهبهدر، شبچله، مهرگان، سپندارمزگان، چهارشنبهسوری و... به سراغ سفره آیینی و جایگاه زرتشتیان مهمان نخواهیم بود بلکه هر خانواده ایرانی با خواسته خویش در برگزاری آیینها پیشگام شده و هر سال باشکوهتر آنها را برگزار کردهایم.
به همین روی پیشنهاد میشود تا همچنان دست به دست هم داده و جشنهای دیگر بویژه جشن سده را نیز بازخوانی و پاسداری کنیم.
به روز #دهم بهمن ماه که روز مهر از ماه بهمن و شانزدهمین روز در گاهشماری ویژه زرتشتیان است. بوتههای خار، هیزم و چوبهای خشک فراهم آورده، در جایی باز و مناسب که پیرامون آن آتش سوزی رخ ندهد، انباشته گردانیم. با پوششهای سپید و روشن در شامگاه گردهم آمده و هیمه خویش را فروزان سازیم. سپید پوشی خوش بیانتر، گزیده برگردان سرود نیایش آتش را بر خواند تا همگان بازگوییم. سپس به روان و فروهر نیاکان خود درود فرستیم که فرهنگ ساز و شادی آفرین بودهاند. آنگاه به شادمانی روی آورده و باورداشته باشیم که نیازی به جشن و شادمانی برگرفته از فرهنگ بیگانه بویژه اروپا و آمریکا نداریم.
(✍️موبد #کورش_نیکنام نویسنده و پژوهشگر فرهنگ و آیین ایران باستان)
#جشن_سده_فرخنده_و_خجسته_باد.
@Persianzoroastrians 🔥
✅ #مهرگان نماد جنبش آزادیخواهی:
داستان کاوه آهنگر و خیزش او بر آژیدهاک نمایانگر برخواستن تودهی مردم است در برابر چیرگی فرهنگ بیگانه و خواست آن برای برپایی و استواری ارزشهای فرهنگی خودی. براستی قیام مهرگان که با بند کشیدن ذهاک در کوه دماوند نمادین شد برای جایگزین کردن ذهاک نبود، بلکه هدف مردم از این قیام بازگشت به ریشه و پایان دادن به جنگ ارزشها و رهایی یافتن از ارزشهای فرهنگی ناآشنا و زیان باری بود که ایرانی را گرفتار کرده بود. ذهاک نماد ارزشهای بیگانه(تازی) بود و حکومت او براساس آن ارزشها به جنگ ارزشهای ایرانی آمده بود. برخورد کاوه و فریدون با ذهاک برخورد دو فرهنگ ناهمگون بود که یکی برپایه خرد و آزادی و منش پاک و دیگری براساس بدی و خردستیزی(خوردن مغز جوانان) و بردگی و بندگی بود. ایرانی با خیزش خود هم آن ناارزشها را بدور افکند و هم نشان داد که خواستار استقلال و جدا کردن چهارچوب فرهنگی خود از فرهنگها و سرزمینهای دیگر است. درست از برای همین فریدون که بر تخت نشست جهان را میان پسرانش ایرج و سلم و تور بخش کرد و هر کدام مستقل شدند و هر فرهنگ کشور شد و ملت پدید آمد و هویت ملی. پیشبند چرمی #کاوه_آهنگر نیز درفش کاویانی نام گرفت و پرچم شد. این ساختار ابدی و سرنوشت ساز که من و شما و مردم جهان را دربرگرفته، پرورانده و شکل امروزین را به جهان دادهاست، در دل استورهی مهرگان نهفته است. بنابراین مهرگان به جشنی از آیین مهر، یا جشن پاییزی و انبار کردن فرآورده و یا سرنگونی ذهاک که حماسهای است جاودان تمام نمیشود بلکه:
مهرگان، نماد نخستین اتحاد ملی در سرزمین ایران است.
مهرگان، نماد پیدایش ملت و هویت ملی است.
مهرگان، خاستگاه اصلی پیدایش کشور و کشوری بهنام ایران است.
مهرگان، نخستین جشن استقلال و برقراری حکومت فرهنگی و علمی، هم در ایران و هم در جهان است.
مهرگان، نماد برقراری نخستین پرچم جهان در ایران است.[۴]
.
✅ مهرگان جشن فرهنگی و کشاورزی:
از آنجاییکه مهر نمایندهی فروغ و روشنی مادی و مینویی است و چون در ادبیات ایرانی، دانش و فرهنگ هم از فروغهای مینویی آدمی بهشمار میآید، با پیروی از این حقیقت است که مهرگان را جشن فرهنگی مینامند و با برگزاری آن آموزشگاهها و دانشکدهها سال تحصیلی خود را آغاز میکنند. بنابراین بهجاست در مهرگان بهپاس بزرگداشت دانش به فرزندان و دوستان خود کتاب هدیه کنیم و نواندیشی را پیشه سازیم.
بهپاس قدردانی از کوششها و بزرگداشت کشاورزان ایرانی که در راه سرسبزی و آبادانی و فراوانی نعمت کوشش میکردند، یکی از روزهای این جشن را با آیینهای ویژهای به همین مناسبت برپا میکردند. شاهان ایران در این جشن لباس ارغوانی میپوشیدند و تاجی خورشیدگون بر سر مینهادند و کشاورزان را به خوان نعمت خود فرا میخواندند و پس از پایان پذیرایی کار کشاورزان را میستودند و با آنان هم پیمان میشدند که به یاری یکدیگر در راه آسایش و آرامش و خرسندی بکوشند. آنگاه به فراخور حال به کشاورزان هدایایی چون بذر مرغوب، چارپایان و وسایل کشاورزی میدادند و آنها را با دلی خوش و روانی شاد روانهی خانه و شهر و دیار خود میکردند.
مهرگان را جشن آغاز زمستان و هم چنین خسروان هم مینامند، زیرا بیشتر پادشاهان در ایران باستان در این روز تاجگزاری میکردهاند.
.
✅ مهرگان نزد دیگر مردمان:
اگرچه این جشن نیز مانند دیگر جشنها دستخوش پیشامدهای ناگوار گردید، اما هرگز فراموش نشد و حتا ایرانیان پس از دستیابی به سرزمینهای دیگر نیز آنرا با خود بردهاند، چنانکه مردم بابل در هنگام برگزاری جشن مهرگان جشن باشکوهی بهنام خدای آفتاب برپا میکردهاند.
ارمنیان نیز در ماه مهر، جشنی بهنام مَهگان داشتند که بیگمان گرفته از مهرگان است.
در آسیای کوچک مهرگان برپا میشد و از آنجا با مهرپرستی و به اروپا راه یافت.
از مراسم برجستهی جشن مهرگان آتش افروزی و چراغانی در شب پیش و برگزاری مسابقات ورزشی و قهرمانی مانند اسپ دوانی، ارابه رانی و غیره بوده است که آنهم پس از گسترش آیین مهر در اروپا، بنابر باور خاورشناس نامی دکتر مودیModi این مسابقات پستر در یونان به شکل مسابقات المپیک درآمده و تودهی هیزم جشن با آتش سپنت معبد المپیاد یونان روشن میشده است و آثار آن اکنون نیز دیده میشود که یادآور آیین آتشافروزی جشنها در ایران باستان است.
.
✅ مهرگان چگونه برگزار میگردید:
رسم چنین بودهاست که در دربار شاهان، نخست موبد موبدان نیایش میکرده و گفتاری داشته است. سپس پیک خجسته به پیش میآمده و با خواندن ترانههای نمادین برای شاه و کشور روزهای خوشی را پیش بینی میکردهاست. خوان یا سفرهی ویژهی مهرگان گسترده بوده و بارعام یعنی به پیشِ شاه آمدنِ مردم آغاز میگشته است که از سویی پیشکشیها داده میشده و پیشیارهها گرفته میشده و از سوی دیگر دادخواهان به داد خود میرسیدهاند.👇
داستان کاوه آهنگر و خیزش او بر آژیدهاک نمایانگر برخواستن تودهی مردم است در برابر چیرگی فرهنگ بیگانه و خواست آن برای برپایی و استواری ارزشهای فرهنگی خودی. براستی قیام مهرگان که با بند کشیدن ذهاک در کوه دماوند نمادین شد برای جایگزین کردن ذهاک نبود، بلکه هدف مردم از این قیام بازگشت به ریشه و پایان دادن به جنگ ارزشها و رهایی یافتن از ارزشهای فرهنگی ناآشنا و زیان باری بود که ایرانی را گرفتار کرده بود. ذهاک نماد ارزشهای بیگانه(تازی) بود و حکومت او براساس آن ارزشها به جنگ ارزشهای ایرانی آمده بود. برخورد کاوه و فریدون با ذهاک برخورد دو فرهنگ ناهمگون بود که یکی برپایه خرد و آزادی و منش پاک و دیگری براساس بدی و خردستیزی(خوردن مغز جوانان) و بردگی و بندگی بود. ایرانی با خیزش خود هم آن ناارزشها را بدور افکند و هم نشان داد که خواستار استقلال و جدا کردن چهارچوب فرهنگی خود از فرهنگها و سرزمینهای دیگر است. درست از برای همین فریدون که بر تخت نشست جهان را میان پسرانش ایرج و سلم و تور بخش کرد و هر کدام مستقل شدند و هر فرهنگ کشور شد و ملت پدید آمد و هویت ملی. پیشبند چرمی #کاوه_آهنگر نیز درفش کاویانی نام گرفت و پرچم شد. این ساختار ابدی و سرنوشت ساز که من و شما و مردم جهان را دربرگرفته، پرورانده و شکل امروزین را به جهان دادهاست، در دل استورهی مهرگان نهفته است. بنابراین مهرگان به جشنی از آیین مهر، یا جشن پاییزی و انبار کردن فرآورده و یا سرنگونی ذهاک که حماسهای است جاودان تمام نمیشود بلکه:
مهرگان، نماد نخستین اتحاد ملی در سرزمین ایران است.
مهرگان، نماد پیدایش ملت و هویت ملی است.
مهرگان، خاستگاه اصلی پیدایش کشور و کشوری بهنام ایران است.
مهرگان، نخستین جشن استقلال و برقراری حکومت فرهنگی و علمی، هم در ایران و هم در جهان است.
مهرگان، نماد برقراری نخستین پرچم جهان در ایران است.[۴]
.
✅ مهرگان جشن فرهنگی و کشاورزی:
از آنجاییکه مهر نمایندهی فروغ و روشنی مادی و مینویی است و چون در ادبیات ایرانی، دانش و فرهنگ هم از فروغهای مینویی آدمی بهشمار میآید، با پیروی از این حقیقت است که مهرگان را جشن فرهنگی مینامند و با برگزاری آن آموزشگاهها و دانشکدهها سال تحصیلی خود را آغاز میکنند. بنابراین بهجاست در مهرگان بهپاس بزرگداشت دانش به فرزندان و دوستان خود کتاب هدیه کنیم و نواندیشی را پیشه سازیم.
بهپاس قدردانی از کوششها و بزرگداشت کشاورزان ایرانی که در راه سرسبزی و آبادانی و فراوانی نعمت کوشش میکردند، یکی از روزهای این جشن را با آیینهای ویژهای به همین مناسبت برپا میکردند. شاهان ایران در این جشن لباس ارغوانی میپوشیدند و تاجی خورشیدگون بر سر مینهادند و کشاورزان را به خوان نعمت خود فرا میخواندند و پس از پایان پذیرایی کار کشاورزان را میستودند و با آنان هم پیمان میشدند که به یاری یکدیگر در راه آسایش و آرامش و خرسندی بکوشند. آنگاه به فراخور حال به کشاورزان هدایایی چون بذر مرغوب، چارپایان و وسایل کشاورزی میدادند و آنها را با دلی خوش و روانی شاد روانهی خانه و شهر و دیار خود میکردند.
مهرگان را جشن آغاز زمستان و هم چنین خسروان هم مینامند، زیرا بیشتر پادشاهان در ایران باستان در این روز تاجگزاری میکردهاند.
.
✅ مهرگان نزد دیگر مردمان:
اگرچه این جشن نیز مانند دیگر جشنها دستخوش پیشامدهای ناگوار گردید، اما هرگز فراموش نشد و حتا ایرانیان پس از دستیابی به سرزمینهای دیگر نیز آنرا با خود بردهاند، چنانکه مردم بابل در هنگام برگزاری جشن مهرگان جشن باشکوهی بهنام خدای آفتاب برپا میکردهاند.
ارمنیان نیز در ماه مهر، جشنی بهنام مَهگان داشتند که بیگمان گرفته از مهرگان است.
در آسیای کوچک مهرگان برپا میشد و از آنجا با مهرپرستی و به اروپا راه یافت.
از مراسم برجستهی جشن مهرگان آتش افروزی و چراغانی در شب پیش و برگزاری مسابقات ورزشی و قهرمانی مانند اسپ دوانی، ارابه رانی و غیره بوده است که آنهم پس از گسترش آیین مهر در اروپا، بنابر باور خاورشناس نامی دکتر مودیModi این مسابقات پستر در یونان به شکل مسابقات المپیک درآمده و تودهی هیزم جشن با آتش سپنت معبد المپیاد یونان روشن میشده است و آثار آن اکنون نیز دیده میشود که یادآور آیین آتشافروزی جشنها در ایران باستان است.
.
✅ مهرگان چگونه برگزار میگردید:
رسم چنین بودهاست که در دربار شاهان، نخست موبد موبدان نیایش میکرده و گفتاری داشته است. سپس پیک خجسته به پیش میآمده و با خواندن ترانههای نمادین برای شاه و کشور روزهای خوشی را پیش بینی میکردهاست. خوان یا سفرهی ویژهی مهرگان گسترده بوده و بارعام یعنی به پیشِ شاه آمدنِ مردم آغاز میگشته است که از سویی پیشکشیها داده میشده و پیشیارهها گرفته میشده و از سوی دیگر دادخواهان به داد خود میرسیدهاند.👇
#آزادیخواهی_ایرانیان_در_مهرگان
سرگذشت #کاوه_آهنگر در #شاهنامه_فردوسی و خیزش او بر آژیدهاک(:ضحاک)، نشان از بیداری همگانی مردم در #ایران باستان است که برای نخستين بار به دادخواهی برخاسته تا پس از چیرگی و ستم بیگانگان بار دیگر به هویت راستین خویش دست یابند و به #آزادی، #آرامش و #آسایش برسند.
خیزش مهرگانی آن روزگار به پیشنهاد و پشتکار #کاوه_آهنگر آغاز گردید تا در برابر بیداد با ذهاک تازی ایستادگی کنند.
#کاوه چرم آهنگری خویش را بر نیزه کرد سپس گروه گروه #ایرانیان را با خود همراه کرده به سراغ #فریدون از نژاد کیانی رفتند و سرانجام #ذهاک را از فرمانروایی بر ایرانیان برانداخته و در #کوه_دماوند به بند کشیدند.
این بیداد خواهی نمادین که در داستان شاهنامه فردوسی آمده است تا سبب نابودی ذهاک شده و فریدون از نژاده ای ایرانی را جایگزین فرمانروایی بیگانگان کرده است نه تنها به هر روزگاری دادخواهی ایرانیان را در برابر ستم و بیداد یادآوری خواهد کرد. بلکه آماج(:هدف) از خیزش کاوه آهنگر و پشتیبانی کنونی ایرانیان که از این رویداد باستانی میشود، بازگشت به بنیادهای فرهنگی گذشتگان، پایان یافتن نابخردی و رهایی از ارزشهای فرهنگی ناهمگون و زیانآوری شده که ایرانیان را در هر روزگاری گرفتار خود کرده است.
ذهاک در این سرگذشت، نماد هویت فرهنگی بیگانگان است که به جنگ ارزشهای فرهنگی ایرانیان آمده بود. برخورد فریدون به یاری #کاوه_آهنگر با ذهاک بیگانه، رویارویی دو فرهنگ ناهماهنگ و نابرابر شده است. چون یکی برپایه خردورزی، آزادی، منش نیک و دادگری بوده است، دیگری بر ساختار خردستیزی(با بیان خوردن مغز جوانان)، بیدادگری، ویرانی و تباهی میباشد.
ایرانیان با خیزش خود، افزونبر برانداختن وابستگیهای بیارزش بیگانه نشان دادند که خواستار آزادی، پایداری و جدا گشتن از بیداد سفارش شده در فرهنگها و باور بیگانگان است.
از پس این سرگذشت، چون #فریدون بر تخت پادشاهی تکیه زد، سرزمین پهناور ایران را میان پسرانش #ایرج و #سلم و تور بخش کرد و هر یک فرهنگ راستین گذشته را گسترش دادند. بدینروی پیشبند چرمی #کاوه_آهنگر نیز #درفش_کاویانی نام گرفت و سرآغاز پیدایش #پرچم(:درفش) در جهان گردید.
این رویداد سرنوشت ساز که هر ساله در ماه مهر یادآوری میشود از ویژگیهای استورهای جشن مهرگان است که به ایرانیان دلاوری و پایبندی به همبستگی و همازوری بیشتری خواهد داد.
گفتنی است این جشن و آیین باستانی که از آیین مهر به یادگار مانده است تنها جشن برابری شب و روز، انبار کردن فرآوردهای کشاورزی و سرنگونی ذهاک در پیروزی فریدون نیست بلکه:
#مهرگان، نماد نخستین همبستگی ملی در سرزمین ایران است.
#مهرگان، نماد پیدایش وخودنمایی هویت راستین ایرانیان است.
#مهرگان، سرچشمه پیدایش سرزمین پهناوری بهنام ایران است.
#مهرگان، نخستین جشن پایداری(:استقلال) و پیدایش فرمانروایی فرهنگی خردمندانه در ایران و جهان است.
#مهرگان، سرآغاز پیدایش نخستین پرچم در ایران و جهان بوده است.
ویژگیهای #مهرگان را برای همیشه پاسداری خواهیم کرد.
✍ #کورش_نیکنام، نویسنده و پژوهشگر فرهنگ و آیین ایران باستان.
@zoroaster33 🏵
@Persianzoroastrians🔥
سرگذشت #کاوه_آهنگر در #شاهنامه_فردوسی و خیزش او بر آژیدهاک(:ضحاک)، نشان از بیداری همگانی مردم در #ایران باستان است که برای نخستين بار به دادخواهی برخاسته تا پس از چیرگی و ستم بیگانگان بار دیگر به هویت راستین خویش دست یابند و به #آزادی، #آرامش و #آسایش برسند.
خیزش مهرگانی آن روزگار به پیشنهاد و پشتکار #کاوه_آهنگر آغاز گردید تا در برابر بیداد با ذهاک تازی ایستادگی کنند.
#کاوه چرم آهنگری خویش را بر نیزه کرد سپس گروه گروه #ایرانیان را با خود همراه کرده به سراغ #فریدون از نژاد کیانی رفتند و سرانجام #ذهاک را از فرمانروایی بر ایرانیان برانداخته و در #کوه_دماوند به بند کشیدند.
این بیداد خواهی نمادین که در داستان شاهنامه فردوسی آمده است تا سبب نابودی ذهاک شده و فریدون از نژاده ای ایرانی را جایگزین فرمانروایی بیگانگان کرده است نه تنها به هر روزگاری دادخواهی ایرانیان را در برابر ستم و بیداد یادآوری خواهد کرد. بلکه آماج(:هدف) از خیزش کاوه آهنگر و پشتیبانی کنونی ایرانیان که از این رویداد باستانی میشود، بازگشت به بنیادهای فرهنگی گذشتگان، پایان یافتن نابخردی و رهایی از ارزشهای فرهنگی ناهمگون و زیانآوری شده که ایرانیان را در هر روزگاری گرفتار خود کرده است.
ذهاک در این سرگذشت، نماد هویت فرهنگی بیگانگان است که به جنگ ارزشهای فرهنگی ایرانیان آمده بود. برخورد فریدون به یاری #کاوه_آهنگر با ذهاک بیگانه، رویارویی دو فرهنگ ناهماهنگ و نابرابر شده است. چون یکی برپایه خردورزی، آزادی، منش نیک و دادگری بوده است، دیگری بر ساختار خردستیزی(با بیان خوردن مغز جوانان)، بیدادگری، ویرانی و تباهی میباشد.
ایرانیان با خیزش خود، افزونبر برانداختن وابستگیهای بیارزش بیگانه نشان دادند که خواستار آزادی، پایداری و جدا گشتن از بیداد سفارش شده در فرهنگها و باور بیگانگان است.
از پس این سرگذشت، چون #فریدون بر تخت پادشاهی تکیه زد، سرزمین پهناور ایران را میان پسرانش #ایرج و #سلم و تور بخش کرد و هر یک فرهنگ راستین گذشته را گسترش دادند. بدینروی پیشبند چرمی #کاوه_آهنگر نیز #درفش_کاویانی نام گرفت و سرآغاز پیدایش #پرچم(:درفش) در جهان گردید.
این رویداد سرنوشت ساز که هر ساله در ماه مهر یادآوری میشود از ویژگیهای استورهای جشن مهرگان است که به ایرانیان دلاوری و پایبندی به همبستگی و همازوری بیشتری خواهد داد.
گفتنی است این جشن و آیین باستانی که از آیین مهر به یادگار مانده است تنها جشن برابری شب و روز، انبار کردن فرآوردهای کشاورزی و سرنگونی ذهاک در پیروزی فریدون نیست بلکه:
#مهرگان، نماد نخستین همبستگی ملی در سرزمین ایران است.
#مهرگان، نماد پیدایش وخودنمایی هویت راستین ایرانیان است.
#مهرگان، سرچشمه پیدایش سرزمین پهناوری بهنام ایران است.
#مهرگان، نخستین جشن پایداری(:استقلال) و پیدایش فرمانروایی فرهنگی خردمندانه در ایران و جهان است.
#مهرگان، سرآغاز پیدایش نخستین پرچم در ایران و جهان بوده است.
ویژگیهای #مهرگان را برای همیشه پاسداری خواهیم کرد.
✍ #کورش_نیکنام، نویسنده و پژوهشگر فرهنگ و آیین ایران باستان.
@zoroaster33 🏵
@Persianzoroastrians🔥
#جشن_مهرگان_به_بازگفت_شاهنامه:
#مهرگان_به_شكوهمندی_نوروز_و_سده
به بازگفت شاهنامه بيدادگری آژیدهاک(:ضحاک) هزار سال بهدرازا میانجامد.
سرانجام كاوه آهنگر بر او میشود و سپاه خود را به دِژی میبرد كه فريدون در آن پنهان شده بود:
همی رفت پيش اندرون مرد گرد
سپاهی برو انجمن شد نه خرد
بهدانست خود كه آفريدون كجاست
سر اندر كشيد و همی رفت راست
بيامد به درگاه سالار نو
بديدندش از دور و برخاست غو.
فريدون كه در اين زمان جوانی بُرنا بود بر آن میشود كه بهياری آنان به خونخواهی پدرش -آبتين كه بدست سربازان آژیدهاک كشته شده بود، برخيزد. او چرم آهنگری كاوه را به ديبا و گوهر میآرايد و «دُرفش كاويانی» نام مینهد. درفشی كه در شاهنامه با ويژگی «فروزندگی» و «درفشانی» از آن ياد شده است:
چو آن پوست بر نيزه بر ديد كی
به نيكی يكی اختر افكند پی
بياراست آن را به ديبای روم
ز گوهر بر و پيكر و زرش بوم
بزد بر سر خويش چون گرد ماه
يكی فال فرخ پی افكند شاه
فروهشت زو سرخ و زرد و بنفش
همی خواندش كاويانی درفش.
آنگاه با گرزی گاوسر كه آهنگران برايش ساخته بودند و با درفش كاويانی درپيش، از اروندرود میگزرد و به بيتالمقدس كه كاخ، آژیدهاک در آنجا بود، میرود. فريدون پس از نبردی سخت آژیدهاک را شكست میدهد و میخواهد او را از پای درآورد. هرآینه «سروش» نزد فريدون میآيد و از او میخواهد كه دست از كشتن آژیدهاک بكشد. چرا كه هنوز زمان مرگ او نرسيدهاست:
بيامد سروش خجسته دمان
مزن گفت كو را نيامد زمان
هميدون شكسته ببندش چو سنگ
ببر تا دو كوه آيدت پيش تنگ
به كوه اندرون به بود بند اوی
نيايد برش خويش و پيوند اوی.
سروش از فريدون میخواهد كه آژیدهاک را به بند كشد. فريدون با كمندی از چرم شير، دو دست و ميان آژیدهاک را میبندد و سپس او را به كوه دماوند میبرد و در غاری كه «بُناش ناپديد» بود، واژگون و سرنگون میآويزد:
به كوه اندرون جای تنگش گزيد
نگه كرد غاری بُناش ناپديد
بياورد مسمارهای گران
بجايی كه مغزش نبود اندران
فروبست دستش بدان كوه باز
بدان تا بماند به سختی دراز.
اين رويداد و رهايی از چنگ بيداد آژیدهاک در روز مهر از ماه مهر بود. پس فريدون در اين روز خجسته تاج كيانی بر سر میگزارد و جشن مهرگان را برپا میدارد:
به روز خجسته سر مهرماه
به سر برنهاد آن كيانی كلاه
زمانه بیاندوه گشت از بدی
گرفتند هر كس ره ايزدی
دل از داوریها بپرداختند
به آيين يكی جشن نو ساختند
نشستند فرزانگان شادكام
گرفتند هر يک ز ياقوت جام
می روشن و چهرهی شاه نو
جهان نو ز داد و سر ماه نو
بهفرمود تا آتش افروختند
همه عنبر و زعفران سوختند
پرستيدن «مهرگان» دين اوست
تنآسايی و خوردن آيين اوست
اگر يادگار است از او ماه مهر
بكوش و به رنج ايچ منمای چهر.
از آن پس مهرگان يكی از جشنهای بزرگ و پايای ايرانی میشود شكوهمند و سرفراز همچون نوروز و سده.
#گروه_شاهنامه_تارنمای_امرداد
@Persianzoroastrians🔥
#مهرگان_به_شكوهمندی_نوروز_و_سده
به بازگفت شاهنامه بيدادگری آژیدهاک(:ضحاک) هزار سال بهدرازا میانجامد.
سرانجام كاوه آهنگر بر او میشود و سپاه خود را به دِژی میبرد كه فريدون در آن پنهان شده بود:
همی رفت پيش اندرون مرد گرد
سپاهی برو انجمن شد نه خرد
بهدانست خود كه آفريدون كجاست
سر اندر كشيد و همی رفت راست
بيامد به درگاه سالار نو
بديدندش از دور و برخاست غو.
فريدون كه در اين زمان جوانی بُرنا بود بر آن میشود كه بهياری آنان به خونخواهی پدرش -آبتين كه بدست سربازان آژیدهاک كشته شده بود، برخيزد. او چرم آهنگری كاوه را به ديبا و گوهر میآرايد و «دُرفش كاويانی» نام مینهد. درفشی كه در شاهنامه با ويژگی «فروزندگی» و «درفشانی» از آن ياد شده است:
چو آن پوست بر نيزه بر ديد كی
به نيكی يكی اختر افكند پی
بياراست آن را به ديبای روم
ز گوهر بر و پيكر و زرش بوم
بزد بر سر خويش چون گرد ماه
يكی فال فرخ پی افكند شاه
فروهشت زو سرخ و زرد و بنفش
همی خواندش كاويانی درفش.
آنگاه با گرزی گاوسر كه آهنگران برايش ساخته بودند و با درفش كاويانی درپيش، از اروندرود میگزرد و به بيتالمقدس كه كاخ، آژیدهاک در آنجا بود، میرود. فريدون پس از نبردی سخت آژیدهاک را شكست میدهد و میخواهد او را از پای درآورد. هرآینه «سروش» نزد فريدون میآيد و از او میخواهد كه دست از كشتن آژیدهاک بكشد. چرا كه هنوز زمان مرگ او نرسيدهاست:
بيامد سروش خجسته دمان
مزن گفت كو را نيامد زمان
هميدون شكسته ببندش چو سنگ
ببر تا دو كوه آيدت پيش تنگ
به كوه اندرون به بود بند اوی
نيايد برش خويش و پيوند اوی.
سروش از فريدون میخواهد كه آژیدهاک را به بند كشد. فريدون با كمندی از چرم شير، دو دست و ميان آژیدهاک را میبندد و سپس او را به كوه دماوند میبرد و در غاری كه «بُناش ناپديد» بود، واژگون و سرنگون میآويزد:
به كوه اندرون جای تنگش گزيد
نگه كرد غاری بُناش ناپديد
بياورد مسمارهای گران
بجايی كه مغزش نبود اندران
فروبست دستش بدان كوه باز
بدان تا بماند به سختی دراز.
اين رويداد و رهايی از چنگ بيداد آژیدهاک در روز مهر از ماه مهر بود. پس فريدون در اين روز خجسته تاج كيانی بر سر میگزارد و جشن مهرگان را برپا میدارد:
به روز خجسته سر مهرماه
به سر برنهاد آن كيانی كلاه
زمانه بیاندوه گشت از بدی
گرفتند هر كس ره ايزدی
دل از داوریها بپرداختند
به آيين يكی جشن نو ساختند
نشستند فرزانگان شادكام
گرفتند هر يک ز ياقوت جام
می روشن و چهرهی شاه نو
جهان نو ز داد و سر ماه نو
بهفرمود تا آتش افروختند
همه عنبر و زعفران سوختند
پرستيدن «مهرگان» دين اوست
تنآسايی و خوردن آيين اوست
اگر يادگار است از او ماه مهر
بكوش و به رنج ايچ منمای چهر.
از آن پس مهرگان يكی از جشنهای بزرگ و پايای ايرانی میشود شكوهمند و سرفراز همچون نوروز و سده.
#گروه_شاهنامه_تارنمای_امرداد
@Persianzoroastrians🔥
امروز دوشنبه #دهم_مهر_ماه
برابر با #روز_مهر از ماه مهر به سال۳۷۶۱ مزدیسنی است و در این روز خجسته #جشن_مهرگان را پیشرو داریم.
#جشن_مهرگان پس از #جشن_نوروز دومین جشن بزرگ در #ايرانزمین_کهن_پرگهر است.
در جشن مهرگان یکی از نیایشهای که سروده میشود مهر نیایش از خرده اوستاست.
برگردان بخشی از این سرود که کوتاه شده مهریشت از سرودههای کهن و یادگار آیین مهر میباشد، چنین است:
میستاییم
مهر پیوندگار جان و جهان را،
که راست گفتار و پر آواز است،
بسیار شنوا و بسیار بینا است،
خوش پیکر و بلند بالا و دوربین نیرومند و بیخواب و همیشه بیدار است.
میستاییم
مهر پیرامون کشور،
مهر درون کشور، مهر بیرون کشور
مهر بالای کشور، مهر پایین کشور،
مهر پیشاپیش کشور و مهر پسین کشور،
و مهر هستیبخش بلند پایه جاودان پاک را با برسم از درخت چیده.
میستاییم ستارگان را،
ماه و خورشید را،
و مهر همه کشورها و کشور مدار را
برای فروغ و شکوهی که مهر، پیوندگار جان و جهان دارد
و برای آرامش و به نشینی که به ایران شهر میبخشد.
میستاییم مهر را، مهر پیوندگار جان و جهان را.
بشود که مهر برای یاری ما آید
بشود که مهر برای به کامی ما آید
بشود که مهر برای شادمانی ما آید
بشود که مهر برای آمرزش ما آید
بشود که مهر برای تندرستی ما آید
بشود که مهر برای نیرومندی ما آید
بشود که مهر برای آسودگی ما آید
بشود که مهر برای پاکی ما آید
#جشن_مهرگان
#مهرگان نماد نخستین همبستگی ملی ایرانیان است.
#مهرگان نماد چیرگی بر ستمگران و دیکتاتورها است.
#مهرگان نماد جنبش آزادیخواهی و رهایی است.
#مهرگان نماد برابری و دادگری و دادگستری است.
#مهرگان نماد پیدایش ملت و شناسه(:هویت) ملی است.
#مهرگان جشن فرهنگی و کشاورزی نیز در ایرانزمین کهن هست.
#مهرگان خاستگاه اصلی پیدایش کشور و کشوری بهنام ایران است.
#مهرگان نماد برقراری نخستین درفش(:پرچم) بدست ایرانیان در جهان است.
#جشن_مهرگان نخستین جشن استقلال و برقراری فرمانروایی(:حکومت) فرهنگی و دانشی(:علمی)، هم در ایران و هم در جهان است.
امید است مهر امسال مهری باشد همچون مهر #کاوه_آهنگر تا در #ایرانزمین کهن پرگهر اهوراییمان بر دیکتاتورها، زورگویان، ستمگران، غارتگران، ویرانگران، دروغگویان، فریبکاران، خرافهپرستان و بر جنایتکاران تازی پیروز گردیم💪
#جشن_مهرگان و پیروزی دلاورمرد و استوره ایرانزمین #کاوه_آهنگر بر آژیدهاک(:ضحاک) ستمگر #گرامی_باد🍷💚🤍❤️
#کاوه_آهنگر💚
#فریدون_شاه🤍
#ایران_زمین_کهن❤️
#ایــرانـیـان_زرتـشــتــی🔥
@Persianzoroastrians 🔥✍️
برابر با #روز_مهر از ماه مهر به سال۳۷۶۱ مزدیسنی است و در این روز خجسته #جشن_مهرگان را پیشرو داریم.
#جشن_مهرگان پس از #جشن_نوروز دومین جشن بزرگ در #ايرانزمین_کهن_پرگهر است.
در جشن مهرگان یکی از نیایشهای که سروده میشود مهر نیایش از خرده اوستاست.
برگردان بخشی از این سرود که کوتاه شده مهریشت از سرودههای کهن و یادگار آیین مهر میباشد، چنین است:
میستاییم
مهر پیوندگار جان و جهان را،
که راست گفتار و پر آواز است،
بسیار شنوا و بسیار بینا است،
خوش پیکر و بلند بالا و دوربین نیرومند و بیخواب و همیشه بیدار است.
میستاییم
مهر پیرامون کشور،
مهر درون کشور، مهر بیرون کشور
مهر بالای کشور، مهر پایین کشور،
مهر پیشاپیش کشور و مهر پسین کشور،
و مهر هستیبخش بلند پایه جاودان پاک را با برسم از درخت چیده.
میستاییم ستارگان را،
ماه و خورشید را،
و مهر همه کشورها و کشور مدار را
برای فروغ و شکوهی که مهر، پیوندگار جان و جهان دارد
و برای آرامش و به نشینی که به ایران شهر میبخشد.
میستاییم مهر را، مهر پیوندگار جان و جهان را.
بشود که مهر برای یاری ما آید
بشود که مهر برای به کامی ما آید
بشود که مهر برای شادمانی ما آید
بشود که مهر برای آمرزش ما آید
بشود که مهر برای تندرستی ما آید
بشود که مهر برای نیرومندی ما آید
بشود که مهر برای آسودگی ما آید
بشود که مهر برای پاکی ما آید
#جشن_مهرگان
#مهرگان نماد نخستین همبستگی ملی ایرانیان است.
#مهرگان نماد چیرگی بر ستمگران و دیکتاتورها است.
#مهرگان نماد جنبش آزادیخواهی و رهایی است.
#مهرگان نماد برابری و دادگری و دادگستری است.
#مهرگان نماد پیدایش ملت و شناسه(:هویت) ملی است.
#مهرگان جشن فرهنگی و کشاورزی نیز در ایرانزمین کهن هست.
#مهرگان خاستگاه اصلی پیدایش کشور و کشوری بهنام ایران است.
#مهرگان نماد برقراری نخستین درفش(:پرچم) بدست ایرانیان در جهان است.
#جشن_مهرگان نخستین جشن استقلال و برقراری فرمانروایی(:حکومت) فرهنگی و دانشی(:علمی)، هم در ایران و هم در جهان است.
امید است مهر امسال مهری باشد همچون مهر #کاوه_آهنگر تا در #ایرانزمین کهن پرگهر اهوراییمان بر دیکتاتورها، زورگویان، ستمگران، غارتگران، ویرانگران، دروغگویان، فریبکاران، خرافهپرستان و بر جنایتکاران تازی پیروز گردیم💪
#جشن_مهرگان و پیروزی دلاورمرد و استوره ایرانزمین #کاوه_آهنگر بر آژیدهاک(:ضحاک) ستمگر #گرامی_باد🍷💚🤍❤️
#کاوه_آهنگر💚
#فریدون_شاه🤍
#ایران_زمین_کهن❤️
#ایــرانـیـان_زرتـشــتــی🔥
@Persianzoroastrians 🔥✍️
Forwarded from ایرانیان زرتشتی
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
جشن بزرگ #مهرگان بر همه ایرانشهریان نژاده و پارسی زبانان سرتاسر گیتی همایون باد.
مهرگان مهر است، مهر افزون کنیم.
مهرگان از میترا میآید و ایرانشهریان تا دوران باشکوه ساسانی جشن مهرگان را باشکوه برگزار میکردند.
مهرگان را باشکوه برگزار کنیم.
میستاییم
مهرِ دارنده دشتهای فراخ را،
میستاییم
مهرِ دارنده دشتهای پهناور را،
او که به همه سرزمینهای ایرانی، خانمانی پُر از آشتی، پُر از آرامی و پُر از شادی میبخشد
دل جهان است ایرانشهرمان.
#جشن_مهرگان_شادباش
@Persianzoroastrians🔥
مهرگان مهر است، مهر افزون کنیم.
مهرگان از میترا میآید و ایرانشهریان تا دوران باشکوه ساسانی جشن مهرگان را باشکوه برگزار میکردند.
مهرگان را باشکوه برگزار کنیم.
میستاییم
مهرِ دارنده دشتهای فراخ را،
میستاییم
مهرِ دارنده دشتهای پهناور را،
او که به همه سرزمینهای ایرانی، خانمانی پُر از آشتی، پُر از آرامی و پُر از شادی میبخشد
دل جهان است ایرانشهرمان.
#جشن_مهرگان_شادباش
@Persianzoroastrians🔥
#دیگان، میوه چشم بهراهی:
زمین را هنجاری است که بر بنیاد آن، هر شبانه روز را یک دور بر گرد خویش گردد و بدینسان به دیدگاه انسان خورشید بر گردونه مهر سوار و از خاور بدر آید.
امروز که سپیده سر زد و دیده انسان توانا بهدیدن کف دست خویش شد، گاههاون که سرآغاز روز در گاهشماری زرتشتی است، نوید بخش روز خجسته و ماه فرخندهای گردید.
روزی که در پس خود ۲۷۰ روز دارد از روز بزرگ هستیبخش دانا و آغاز سال. ۲۷۰ که نشان از ۹ دارد که بنیاد دین است و زمان چشم بهراهی و ۳۰ که نشان از روزهای ماه دارد به دین بهی.
روزی که ۲۵۱روز از #فروردینگان گذشته تا #شادی که آرمان فروهر #نیاکانمان بوده است را به یاد داشته باشیم.
روزی که ۲۳۷روز از #اردیبهشتگان سپری شده تا #راستی و #عشق را به آتش #اهورا داده پاسبان باشیم.
روزی که ۲۰۴روز از #خردادگان گزراندیم تا به امید دستیابی به #دانش و #رسایی، تلاش نماییم.
روزی که ۱۶۷روز از #تیرگان گذشته تا با تیر #دانش، آزادگی #آرش را به یاد آوریم.
روزی که ۱۴۳روز از #امردادگان گذشته تا #بیمرگی گیاه را بشناسیم و گشایش کنیم حساب #جاودانگی را.
روزی که ۱۱۷روز از #شهریورگان سپری شد تا حساب #جاودانگی را با سکه آزمون #اهورایی لبریز نماییم.
روزی که ۷۵روز از #مهرگان گزراندیم تا پایبند باشیم به #مهر و #وفاداری و #عشق و دریابیم شوند بپاخیزی #کاوه و #فریدون را.
روزی که ۵۱روز از #آبانگان گذشته است تا آب د#انش را خوراکی برای #آتش عشق داشته باشیم.
روزی که ۲۲ روز از# آذرگان سپری شده است تا #آتش عشق را که نتیجه #دانش اندوزی و #مهرورزی است را نویدبخش امروز بدانیم که اورمزد و دی ماه فرا رسیده است و دیگان دمیده که روز با هستیبخش آغاز میگردد و ماه به دادار تا به هفتهای دیگر پرودگار آتش عشق باشد و هشتهای پس آن آفریدگار مهر و پیمان و هشتهای در پی آن برپاکننده وجدان بیدار. و از این رو است که دیگان را میوه نه ماه چشم بهراهی از آغاز سال باید دانست که چون ۹ بنیاد دین را سپری نمودی و بر هر جشنی توشهای از اندیشه و شناخت یافتی به دیگان که آفریدگار آتش و وجدان و مهرورزی است، رسی که بدانی با اندیشه نیک و پاسداشت زمین، سالی دگر را بر این چرخه دیدار خواهی داشت.
✍️موبد دکتر #مهراب_وحیدی
#جشن_دیگان_گرامی_باد
@Persianzoroastrians🔥
زمین را هنجاری است که بر بنیاد آن، هر شبانه روز را یک دور بر گرد خویش گردد و بدینسان به دیدگاه انسان خورشید بر گردونه مهر سوار و از خاور بدر آید.
امروز که سپیده سر زد و دیده انسان توانا بهدیدن کف دست خویش شد، گاههاون که سرآغاز روز در گاهشماری زرتشتی است، نوید بخش روز خجسته و ماه فرخندهای گردید.
روزی که در پس خود ۲۷۰ روز دارد از روز بزرگ هستیبخش دانا و آغاز سال. ۲۷۰ که نشان از ۹ دارد که بنیاد دین است و زمان چشم بهراهی و ۳۰ که نشان از روزهای ماه دارد به دین بهی.
روزی که ۲۵۱روز از #فروردینگان گذشته تا #شادی که آرمان فروهر #نیاکانمان بوده است را به یاد داشته باشیم.
روزی که ۲۳۷روز از #اردیبهشتگان سپری شده تا #راستی و #عشق را به آتش #اهورا داده پاسبان باشیم.
روزی که ۲۰۴روز از #خردادگان گزراندیم تا به امید دستیابی به #دانش و #رسایی، تلاش نماییم.
روزی که ۱۶۷روز از #تیرگان گذشته تا با تیر #دانش، آزادگی #آرش را به یاد آوریم.
روزی که ۱۴۳روز از #امردادگان گذشته تا #بیمرگی گیاه را بشناسیم و گشایش کنیم حساب #جاودانگی را.
روزی که ۱۱۷روز از #شهریورگان سپری شد تا حساب #جاودانگی را با سکه آزمون #اهورایی لبریز نماییم.
روزی که ۷۵روز از #مهرگان گزراندیم تا پایبند باشیم به #مهر و #وفاداری و #عشق و دریابیم شوند بپاخیزی #کاوه و #فریدون را.
روزی که ۵۱روز از #آبانگان گذشته است تا آب د#انش را خوراکی برای #آتش عشق داشته باشیم.
روزی که ۲۲ روز از# آذرگان سپری شده است تا #آتش عشق را که نتیجه #دانش اندوزی و #مهرورزی است را نویدبخش امروز بدانیم که اورمزد و دی ماه فرا رسیده است و دیگان دمیده که روز با هستیبخش آغاز میگردد و ماه به دادار تا به هفتهای دیگر پرودگار آتش عشق باشد و هشتهای پس آن آفریدگار مهر و پیمان و هشتهای در پی آن برپاکننده وجدان بیدار. و از این رو است که دیگان را میوه نه ماه چشم بهراهی از آغاز سال باید دانست که چون ۹ بنیاد دین را سپری نمودی و بر هر جشنی توشهای از اندیشه و شناخت یافتی به دیگان که آفریدگار آتش و وجدان و مهرورزی است، رسی که بدانی با اندیشه نیک و پاسداشت زمین، سالی دگر را بر این چرخه دیدار خواهی داشت.
✍️موبد دکتر #مهراب_وحیدی
#جشن_دیگان_گرامی_باد
@Persianzoroastrians🔥
جشنهای ماهانه ایرانیمان💚🤍❤️
#جشن_بهمنگان🐓🦜🕊🐏🐎🐄🐕
به✍️موبد مهندس #کامران_جمشیدی
ایرانیان در درازای سال چندینگونه جشن داشتهاند و دارند که یکی از اینگونهها جشنها جشنهای ماهیانه هستند و برابر هستند با روزهایی که نام روز و نام ماه یکی میشوند.
در گاهشمار زرتشتی/ ایرانی هر ماه ۳۰روز دارد و هر روز هم نامی دارد. در میان این نامهای ۳۰گانه روزها، نامهای ۱۲ماه سال نیز وجود دارند.
بر این پایه در هر ماه دستکم یک روز است که نام روز و نام ماه یکسان است. آن روز را جشن میگیرند و با افزودن پسوند «گان» به پایان آن نام جشن آن ماه را نامگزاری میکنند مانند:
۱- #فروردینگان ۲- #اردیبهشتگان ۳- #خردادگان ۴- #تیرگان ۵- #امردادگان ۶- #شهریورگان ۷- #مهرگان ۸- #آبانگان ۹- #آذرگان ۱۰- #دیگان ۱۱- #بهمنگان ۱۲- #اسفندگان.
هر کدام از این جشنها را نیز رسم و آیینی بوده و هست و مناسبتهای چندی را نیز به آنها نسبت دادهاند.
گونه کهن و اوستایی واژه بهمن، وُهومَنَVohu Mana میباشد وُهو به چَمار(:معنی) نیک یا خوب است همانی که در پارسی امروزه «بَه» شدهاست. مَنَ به چمار اندیشه میباشد. پس وهومن رویهم میشود اندیشه نیک و منش پاک و خرد.
در فلسفه و جهانبینی زرتشتی/ ایرانی بهمن، نشان و نماد آن خرد و دانایی و آگاهی است که هم از درون و گوهر هرکس میجوشد و هم از دانشهای روز مایه میگیرد و رویهم نیرویی میشود برای راهنمایی مَرتو(:انسان) به دریافت آگاهی و شناخت بیشتر از خویشتن، جهان و هستی.
این بهمن است که به خودشناسی راه مییابد و آنچه را که در فلسفه زرتشتی اَشاAshâ یا آرتاÂrtâ نامیده میشود به آدمی میشناساند.
اشا قانومندی آفرینش و هستی است.
اشا پاکی و راه راستینی است.
بنابراین یکی از مناسبتهای بهمنگان، گرامیداشت و جشن گرفتن برای خرد و اندیشه نیک و آگاهی است که به مَرتوگان(:بشر) شیوه درست زیستن را مینمایاند.
بهمن و اشا به همراه چند بنیان یا پرنسیپ دیگر مانند شهریور، اسفند، خرداد و امرداد پایههای فلسفه زرتشتی را تشکیل میدهند که به آنها بنیادهای آفرینش یا هستی نیز گفته میشود.
در فرهنگ فولکلور یا مردمی زرتشتی این بنیانها بهنام امشاسپندانAmeshâ spentâ نامیده میشوند که به چمار «جاودانان افزاینده» میباشند.
در این فرهنگ، هر کدام از این امشاسپندان نماد و نگاهبان بخشی از جهان هستی و زاستار(:طبیعت) گشتهاند و به آنها گره خوردهاند.
امشاسپند بهمن نماد و نگاهبان جانوران است. از اینروست که در روزهای بهمن و سه روز دیگر در هر ماه زرتشتیان از گوشت خوردن پرهیز میکنند که به این روزها نَبُر میگویند که به معنی نبریدن سر جانوران و یا نکشتن آنها برای خوراکشان است.
در گاتهای اشوزرتشت کشتن جانوران کاری نکوهیده بهشمار آمدهاست. هم از اینرو و هم از برای گرامیداشت زیستگاه و جهان زنده است که بسیاری از زرتشتیان گیاهخوار هستند.
هر مَرتو(:انسان) خردمند و آگاهی که به کمترین شناخت راستینی از خود و جهان دست یافته باشد میداند که او و همهی دیگر نمودهای هستی از یک گوهر و بن و ریشه بوده و درهم تنیدهاند و سرنوشتشان از هم جدایی ندارد.
هر آسیبی که به زاستار(:طبیعت)، چه هوایی و گیاهی و یا دامی و جانوری برسد زیانش را مرتو(:انسان)، دیر یا زود نیز خواهد دید و از آن گریزی نیست. پس جشن بهمنگان برای یادآوری و گرامیداشت این دو بنیان ارجمند هست که انسان بهتر است خرد را در زندگی پیشه کند و به جهان پیرامون نیز آسیب نرساند، چه گیاه و جانور و چه مرتو(:انسان).
#ایـرانـیـان_زرتـشـتــی🔥
@Persianzoroastrians🔥
#جشن_بهمنگان🐓🦜🕊🐏🐎🐄🐕
به✍️موبد مهندس #کامران_جمشیدی
ایرانیان در درازای سال چندینگونه جشن داشتهاند و دارند که یکی از اینگونهها جشنها جشنهای ماهیانه هستند و برابر هستند با روزهایی که نام روز و نام ماه یکی میشوند.
در گاهشمار زرتشتی/ ایرانی هر ماه ۳۰روز دارد و هر روز هم نامی دارد. در میان این نامهای ۳۰گانه روزها، نامهای ۱۲ماه سال نیز وجود دارند.
بر این پایه در هر ماه دستکم یک روز است که نام روز و نام ماه یکسان است. آن روز را جشن میگیرند و با افزودن پسوند «گان» به پایان آن نام جشن آن ماه را نامگزاری میکنند مانند:
۱- #فروردینگان ۲- #اردیبهشتگان ۳- #خردادگان ۴- #تیرگان ۵- #امردادگان ۶- #شهریورگان ۷- #مهرگان ۸- #آبانگان ۹- #آذرگان ۱۰- #دیگان ۱۱- #بهمنگان ۱۲- #اسفندگان.
هر کدام از این جشنها را نیز رسم و آیینی بوده و هست و مناسبتهای چندی را نیز به آنها نسبت دادهاند.
گونه کهن و اوستایی واژه بهمن، وُهومَنَVohu Mana میباشد وُهو به چَمار(:معنی) نیک یا خوب است همانی که در پارسی امروزه «بَه» شدهاست. مَنَ به چمار اندیشه میباشد. پس وهومن رویهم میشود اندیشه نیک و منش پاک و خرد.
در فلسفه و جهانبینی زرتشتی/ ایرانی بهمن، نشان و نماد آن خرد و دانایی و آگاهی است که هم از درون و گوهر هرکس میجوشد و هم از دانشهای روز مایه میگیرد و رویهم نیرویی میشود برای راهنمایی مَرتو(:انسان) به دریافت آگاهی و شناخت بیشتر از خویشتن، جهان و هستی.
این بهمن است که به خودشناسی راه مییابد و آنچه را که در فلسفه زرتشتی اَشاAshâ یا آرتاÂrtâ نامیده میشود به آدمی میشناساند.
اشا قانومندی آفرینش و هستی است.
اشا پاکی و راه راستینی است.
بنابراین یکی از مناسبتهای بهمنگان، گرامیداشت و جشن گرفتن برای خرد و اندیشه نیک و آگاهی است که به مَرتوگان(:بشر) شیوه درست زیستن را مینمایاند.
بهمن و اشا به همراه چند بنیان یا پرنسیپ دیگر مانند شهریور، اسفند، خرداد و امرداد پایههای فلسفه زرتشتی را تشکیل میدهند که به آنها بنیادهای آفرینش یا هستی نیز گفته میشود.
در فرهنگ فولکلور یا مردمی زرتشتی این بنیانها بهنام امشاسپندانAmeshâ spentâ نامیده میشوند که به چمار «جاودانان افزاینده» میباشند.
در این فرهنگ، هر کدام از این امشاسپندان نماد و نگاهبان بخشی از جهان هستی و زاستار(:طبیعت) گشتهاند و به آنها گره خوردهاند.
امشاسپند بهمن نماد و نگاهبان جانوران است. از اینروست که در روزهای بهمن و سه روز دیگر در هر ماه زرتشتیان از گوشت خوردن پرهیز میکنند که به این روزها نَبُر میگویند که به معنی نبریدن سر جانوران و یا نکشتن آنها برای خوراکشان است.
در گاتهای اشوزرتشت کشتن جانوران کاری نکوهیده بهشمار آمدهاست. هم از اینرو و هم از برای گرامیداشت زیستگاه و جهان زنده است که بسیاری از زرتشتیان گیاهخوار هستند.
هر مَرتو(:انسان) خردمند و آگاهی که به کمترین شناخت راستینی از خود و جهان دست یافته باشد میداند که او و همهی دیگر نمودهای هستی از یک گوهر و بن و ریشه بوده و درهم تنیدهاند و سرنوشتشان از هم جدایی ندارد.
هر آسیبی که به زاستار(:طبیعت)، چه هوایی و گیاهی و یا دامی و جانوری برسد زیانش را مرتو(:انسان)، دیر یا زود نیز خواهد دید و از آن گریزی نیست. پس جشن بهمنگان برای یادآوری و گرامیداشت این دو بنیان ارجمند هست که انسان بهتر است خرد را در زندگی پیشه کند و به جهان پیرامون نیز آسیب نرساند، چه گیاه و جانور و چه مرتو(:انسان).
#ایـرانـیـان_زرتـشـتــی🔥
@Persianzoroastrians🔥
🔥 برپایی #جشن_سده 🔥
جشن سده همانند #نوروز، #مهرگان، #سیزدهبهدر #شب_چله و... از آیینهای ملی و باستانی ایران است که بنا به گزارش شاهنامه فردوسی، از زمان هوشنگ شاه به یادگار مانده است.
هنگامی که مردمان و نیاکانمان برای نخستین بار آموختند که برای افروختن آتش بایستی سنگهایی ویژه برهم زده شود تا فروغی پدیدار گردد و فهمیدند که آتش نیاز به خوراک دارد، پس برایش چوب و هیزم فراهم کردند و دریافتند که اگر هوا نیز به آتش نرسد خاموش خواهد شد، آتش گرامی شد.
شاهنامه میافزاید که به پیشنهاد هوشنگ آن شب را همگی به شادمانی پرداخته و جشن سده نامیدهاند که تا امروز نیز پایدار مانده است.
از آنجا که آتش، مرتوگان(:بشر) را از غارنشینی، تاریکی شب، سرمای زمستان و آسیب جانوران رهایی بخشیده بود، از آن روزگار آتش در باور و نگاه ایرانیان، ورجاوند و سپنت(:مقدس) گشته است.
نیاکان فرهمند ما چندی پس از آن دریافتند که باد و باران نیز آتش را ناپدید میکند. این شد که بناهایی برپا کردند تا آتش را به میان آن آورده، نگهداری و پرستاری کنند.
از زمانی که از غارنشینی به شهرنشینی روی آوردند #آتشکدهها در کنار رودخانهها و چشمهها بنا گردید تا چهار آخشیج(:عنصر) #آب، #خاک، #هوا، #آتش در کنار هم گرامی داشته شود.
به زودی در هر خانه جایگاهی برای پختن و تهیه نان و خوراک آماده شد و چون ابزاری ساده برای افروختن آتش در کار نبود، اجاق هر خانه با آتشی که از آتشکدهها دریافت میشد پیوسته فروزان میگشت.
زرتشتیان ایران بر خود میبالند که نه تنها از دیرباز تاکنون، مرده ریگ(:میراث) گذشتگان را ویران نکرده بلکه آیینهای آتش بویژه جشن سده را همچنان پاسداری کردهاند.
برخی از هممیهنان خردمند که در پی پاسداشت فرهنگ نیاکان خود خشنود و شادمان میشوند. هر ساله به دنبال جستجوی جایگاه آتش افروزی سده زرتشتیان بوده که از راه دور و نزدیک خود را به پای گرما و روشنایی جشن سده آنان برسانند.
هر چند هم اکنون زرتشتیان در برخی از شهرهای ایران بویژه کرمان، یزد و تهران، آتش پر هیمهای را در جشن سده فروزان میکنند. لیکن جایگاهی برای باشندگی میهمانان بیشتری ندارند. به همین انگیزه از باشندگی مهمانان پوزش میخواهند.
آشکار است که در آشکار است که در روزگار باستان، در همه شهرها و روستاها، جشنها و آیینهای ملی به شایستگی برگزار میشده است. همچنین یادآوری میشود که برای برپایی جشن نوروز، سیزدهبهدر، شبچله، مهرگان، سپندارمزگان، چهارشنبهسوری و... به سراغ سفره آیینی و جایگاه زرتشتیان مهمان نخواهیم بود بلکه هر خانواده ایرانی با خواسته خویش در برگزاری آیینها پیشگام شده و هر سال باشکوهتر آنها را برگزار کردهایم.
به همین روی پیشنهاد میشود تا همچنان دست به دست هم داده و جشنهای دیگر بویژه جشن سده را نیز بازخوانی و پاسداری کنیم.
به روز #دهم بهمن ماه که روز مهر از ماه بهمن و شانزدهمین روز در گاهشماری ویژه زرتشتیان است. بوتههای خار، هیزم و چوبهای خشک فراهم آورده، در جایی باز و مناسب که پیرامون آن آتش سوزی رخ ندهد، انباشته گردانیم. با پوششهای سپید و روشن در شامگاه گردهم آمده و هیمه خویش را فروزان سازیم. سپید پوشی خوش بیانتر، گزیده برگردان سرود نیایش آتش را بر خواند تا همگان بازگوییم. سپس به روان و فروهر نیاکان خود درود فرستیم که فرهنگ ساز و شادی آفرین بودهاند. آنگاه به شادمانی روی آورده و باورداشته باشیم که نیازی به جشن و شادمانی برگرفته از فرهنگ بیگانه بویژه اروپا و آمریکا نداریم.
(✍️موبد #کورش_نیکنام نویسنده و پژوهشگر فرهنگ و آیین ایران باستان)
#جشن_سده_فرخنده_و_خجسته_باد.
@Persianzoroastrians 🔥
جشن سده همانند #نوروز، #مهرگان، #سیزدهبهدر #شب_چله و... از آیینهای ملی و باستانی ایران است که بنا به گزارش شاهنامه فردوسی، از زمان هوشنگ شاه به یادگار مانده است.
هنگامی که مردمان و نیاکانمان برای نخستین بار آموختند که برای افروختن آتش بایستی سنگهایی ویژه برهم زده شود تا فروغی پدیدار گردد و فهمیدند که آتش نیاز به خوراک دارد، پس برایش چوب و هیزم فراهم کردند و دریافتند که اگر هوا نیز به آتش نرسد خاموش خواهد شد، آتش گرامی شد.
شاهنامه میافزاید که به پیشنهاد هوشنگ آن شب را همگی به شادمانی پرداخته و جشن سده نامیدهاند که تا امروز نیز پایدار مانده است.
از آنجا که آتش، مرتوگان(:بشر) را از غارنشینی، تاریکی شب، سرمای زمستان و آسیب جانوران رهایی بخشیده بود، از آن روزگار آتش در باور و نگاه ایرانیان، ورجاوند و سپنت(:مقدس) گشته است.
نیاکان فرهمند ما چندی پس از آن دریافتند که باد و باران نیز آتش را ناپدید میکند. این شد که بناهایی برپا کردند تا آتش را به میان آن آورده، نگهداری و پرستاری کنند.
از زمانی که از غارنشینی به شهرنشینی روی آوردند #آتشکدهها در کنار رودخانهها و چشمهها بنا گردید تا چهار آخشیج(:عنصر) #آب، #خاک، #هوا، #آتش در کنار هم گرامی داشته شود.
به زودی در هر خانه جایگاهی برای پختن و تهیه نان و خوراک آماده شد و چون ابزاری ساده برای افروختن آتش در کار نبود، اجاق هر خانه با آتشی که از آتشکدهها دریافت میشد پیوسته فروزان میگشت.
زرتشتیان ایران بر خود میبالند که نه تنها از دیرباز تاکنون، مرده ریگ(:میراث) گذشتگان را ویران نکرده بلکه آیینهای آتش بویژه جشن سده را همچنان پاسداری کردهاند.
برخی از هممیهنان خردمند که در پی پاسداشت فرهنگ نیاکان خود خشنود و شادمان میشوند. هر ساله به دنبال جستجوی جایگاه آتش افروزی سده زرتشتیان بوده که از راه دور و نزدیک خود را به پای گرما و روشنایی جشن سده آنان برسانند.
هر چند هم اکنون زرتشتیان در برخی از شهرهای ایران بویژه کرمان، یزد و تهران، آتش پر هیمهای را در جشن سده فروزان میکنند. لیکن جایگاهی برای باشندگی میهمانان بیشتری ندارند. به همین انگیزه از باشندگی مهمانان پوزش میخواهند.
آشکار است که در آشکار است که در روزگار باستان، در همه شهرها و روستاها، جشنها و آیینهای ملی به شایستگی برگزار میشده است. همچنین یادآوری میشود که برای برپایی جشن نوروز، سیزدهبهدر، شبچله، مهرگان، سپندارمزگان، چهارشنبهسوری و... به سراغ سفره آیینی و جایگاه زرتشتیان مهمان نخواهیم بود بلکه هر خانواده ایرانی با خواسته خویش در برگزاری آیینها پیشگام شده و هر سال باشکوهتر آنها را برگزار کردهایم.
به همین روی پیشنهاد میشود تا همچنان دست به دست هم داده و جشنهای دیگر بویژه جشن سده را نیز بازخوانی و پاسداری کنیم.
به روز #دهم بهمن ماه که روز مهر از ماه بهمن و شانزدهمین روز در گاهشماری ویژه زرتشتیان است. بوتههای خار، هیزم و چوبهای خشک فراهم آورده، در جایی باز و مناسب که پیرامون آن آتش سوزی رخ ندهد، انباشته گردانیم. با پوششهای سپید و روشن در شامگاه گردهم آمده و هیمه خویش را فروزان سازیم. سپید پوشی خوش بیانتر، گزیده برگردان سرود نیایش آتش را بر خواند تا همگان بازگوییم. سپس به روان و فروهر نیاکان خود درود فرستیم که فرهنگ ساز و شادی آفرین بودهاند. آنگاه به شادمانی روی آورده و باورداشته باشیم که نیازی به جشن و شادمانی برگرفته از فرهنگ بیگانه بویژه اروپا و آمریکا نداریم.
(✍️موبد #کورش_نیکنام نویسنده و پژوهشگر فرهنگ و آیین ایران باستان)
#جشن_سده_فرخنده_و_خجسته_باد.
@Persianzoroastrians 🔥
✅ #مهرگان نماد جنبش آزادیخواهی:
داستان کاوه آهنگر و خیزش او بر آژیدهاک نمایانگر برخواستن تودهی مردم است در برابر چیرگی فرهنگ بیگانه و خواست آن برای برپایی و استواری ارزشهای فرهنگی خودی. براستی قیام مهرگان که با بند کشیدن ذهاک در کوه دماوند نمادین شد برای جایگزین کردن ذهاک نبود، بلکه هدف مردم از این قیام بازگشت به ریشه و پایان دادن به جنگ ارزشها و رهایی یافتن از ارزشهای فرهنگی ناآشنا و زیان باری بود که ایرانی را گرفتار کرده بود. ذهاک نماد ارزشهای بیگانه(تازی) بود و حکومت او براساس آن ارزشها به جنگ ارزشهای ایرانی آمده بود. برخورد کاوه و فریدون با ذهاک برخورد دو فرهنگ ناهمگون بود که یکی برپایه خرد و آزادی و منش پاک و دیگری براساس بدی و خردستیزی(خوردن مغز جوانان) و بردگی و بندگی بود. ایرانی با خیزش خود هم آن ناارزشها را بدور افکند و هم نشان داد که خواستار استقلال و جدا کردن چهارچوب فرهنگی خود از فرهنگها و سرزمینهای دیگر است. درست از برای همین فریدون که بر تخت نشست جهان را میان پسرانش ایرج و سلم و تور بخش کرد و هر کدام مستقل شدند و هر فرهنگ کشور شد و ملت پدید آمد و هویت ملی. پیشبند چرمی #کاوه_آهنگر نیز درفش کاویانی نام گرفت و پرچم شد. این ساختار ابدی و سرنوشت ساز که من و شما و مردم جهان را دربرگرفته، پرورانده و شکل امروزین را به جهان دادهاست، در دل استورهی مهرگان نهفته است. بنابراین مهرگان به جشنی از آیین مهر، یا جشن پاییزی و انبار کردن فرآورده و یا سرنگونی ذهاک که حماسهای است جاودان تمام نمیشود بلکه:
مهرگان، نماد نخستین اتحاد ملی در سرزمین ایران است.
مهرگان، نماد پیدایش ملت و هویت ملی است.
مهرگان، خاستگاه اصلی پیدایش کشور و کشوری بهنام ایران است.
مهرگان، نخستین جشن استقلال و برقراری حکومت فرهنگی و علمی، هم در ایران و هم در جهان است.
مهرگان، نماد برقراری نخستین پرچم جهان در ایران است.[۴]
.
✅ مهرگان جشن فرهنگی و کشاورزی:
از آنجاییکه مهر نمایندهی فروغ و روشنی مادی و مینویی است و چون در ادبیات ایرانی، دانش و فرهنگ هم از فروغهای مینویی آدمی بهشمار میآید، با پیروی از این حقیقت است که مهرگان را جشن فرهنگی مینامند و با برگزاری آن آموزشگاهها و دانشکدهها سال تحصیلی خود را آغاز میکنند. بنابراین بهجاست در مهرگان بهپاس بزرگداشت دانش به فرزندان و دوستان خود کتاب هدیه کنیم و نواندیشی را پیشه سازیم.
بهپاس قدردانی از کوششها و بزرگداشت کشاورزان ایرانی که در راه سرسبزی و آبادانی و فراوانی نعمت کوشش میکردند، یکی از روزهای این جشن را با آیینهای ویژهای به همین مناسبت برپا میکردند. شاهان ایران در این جشن لباس ارغوانی میپوشیدند و تاجی خورشیدگون بر سر مینهادند و کشاورزان را به خوان نعمت خود فرا میخواندند و پس از پایان پذیرایی کار کشاورزان را میستودند و با آنان هم پیمان میشدند که به یاری یکدیگر در راه آسایش و آرامش و خرسندی بکوشند. آنگاه به فراخور حال به کشاورزان هدایایی چون بذر مرغوب، چارپایان و وسایل کشاورزی میدادند و آنها را با دلی خوش و روانی شاد روانهی خانه و شهر و دیار خود میکردند.
مهرگان را جشن آغاز زمستان و هم چنین خسروان هم مینامند، زیرا بیشتر پادشاهان در ایران باستان در این روز تاجگزاری میکردهاند.
.
✅ مهرگان نزد دیگر مردمان:
اگرچه این جشن نیز مانند دیگر جشنها دستخوش پیشامدهای ناگوار گردید، اما هرگز فراموش نشد و حتا ایرانیان پس از دستیابی به سرزمینهای دیگر نیز آنرا با خود بردهاند، چنانکه مردم بابل در هنگام برگزاری جشن مهرگان جشن باشکوهی بهنام خدای آفتاب برپا میکردهاند.
ارمنیان نیز در ماه مهر، جشنی بهنام مَهگان داشتند که بیگمان گرفته از مهرگان است.
در آسیای کوچک مهرگان برپا میشد و از آنجا با مهرپرستی و به اروپا راه یافت.
از مراسم برجستهی جشن مهرگان آتش افروزی و چراغانی در شب پیش و برگزاری مسابقات ورزشی و قهرمانی مانند اسپ دوانی، ارابه رانی و غیره بوده است که آنهم پس از گسترش آیین مهر در اروپا، بنابر باور خاورشناس نامی دکتر مودیModi این مسابقات پستر در یونان به شکل مسابقات المپیک درآمده و تودهی هیزم جشن با آتش سپنت معبد المپیاد یونان روشن میشده است و آثار آن اکنون نیز دیده میشود که یادآور آیین آتشافروزی جشنها در ایران باستان است.
.
✅ مهرگان چگونه برگزار میگردید:
رسم چنین بودهاست که در دربار شاهان، نخست موبد موبدان نیایش میکرده و گفتاری داشته است. سپس پیک خجسته به پیش میآمده و با خواندن ترانههای نمادین برای شاه و کشور روزهای خوشی را پیش بینی میکردهاست. خوان یا سفرهی ویژهی مهرگان گسترده بوده و بارعام یعنی به پیشِ شاه آمدنِ مردم آغاز میگشته است که از سویی پیشکشیها داده میشده و پیشیارهها گرفته میشده و از سوی دیگر دادخواهان به داد خود میرسیدهاند.👇ادامه👇
داستان کاوه آهنگر و خیزش او بر آژیدهاک نمایانگر برخواستن تودهی مردم است در برابر چیرگی فرهنگ بیگانه و خواست آن برای برپایی و استواری ارزشهای فرهنگی خودی. براستی قیام مهرگان که با بند کشیدن ذهاک در کوه دماوند نمادین شد برای جایگزین کردن ذهاک نبود، بلکه هدف مردم از این قیام بازگشت به ریشه و پایان دادن به جنگ ارزشها و رهایی یافتن از ارزشهای فرهنگی ناآشنا و زیان باری بود که ایرانی را گرفتار کرده بود. ذهاک نماد ارزشهای بیگانه(تازی) بود و حکومت او براساس آن ارزشها به جنگ ارزشهای ایرانی آمده بود. برخورد کاوه و فریدون با ذهاک برخورد دو فرهنگ ناهمگون بود که یکی برپایه خرد و آزادی و منش پاک و دیگری براساس بدی و خردستیزی(خوردن مغز جوانان) و بردگی و بندگی بود. ایرانی با خیزش خود هم آن ناارزشها را بدور افکند و هم نشان داد که خواستار استقلال و جدا کردن چهارچوب فرهنگی خود از فرهنگها و سرزمینهای دیگر است. درست از برای همین فریدون که بر تخت نشست جهان را میان پسرانش ایرج و سلم و تور بخش کرد و هر کدام مستقل شدند و هر فرهنگ کشور شد و ملت پدید آمد و هویت ملی. پیشبند چرمی #کاوه_آهنگر نیز درفش کاویانی نام گرفت و پرچم شد. این ساختار ابدی و سرنوشت ساز که من و شما و مردم جهان را دربرگرفته، پرورانده و شکل امروزین را به جهان دادهاست، در دل استورهی مهرگان نهفته است. بنابراین مهرگان به جشنی از آیین مهر، یا جشن پاییزی و انبار کردن فرآورده و یا سرنگونی ذهاک که حماسهای است جاودان تمام نمیشود بلکه:
مهرگان، نماد نخستین اتحاد ملی در سرزمین ایران است.
مهرگان، نماد پیدایش ملت و هویت ملی است.
مهرگان، خاستگاه اصلی پیدایش کشور و کشوری بهنام ایران است.
مهرگان، نخستین جشن استقلال و برقراری حکومت فرهنگی و علمی، هم در ایران و هم در جهان است.
مهرگان، نماد برقراری نخستین پرچم جهان در ایران است.[۴]
.
✅ مهرگان جشن فرهنگی و کشاورزی:
از آنجاییکه مهر نمایندهی فروغ و روشنی مادی و مینویی است و چون در ادبیات ایرانی، دانش و فرهنگ هم از فروغهای مینویی آدمی بهشمار میآید، با پیروی از این حقیقت است که مهرگان را جشن فرهنگی مینامند و با برگزاری آن آموزشگاهها و دانشکدهها سال تحصیلی خود را آغاز میکنند. بنابراین بهجاست در مهرگان بهپاس بزرگداشت دانش به فرزندان و دوستان خود کتاب هدیه کنیم و نواندیشی را پیشه سازیم.
بهپاس قدردانی از کوششها و بزرگداشت کشاورزان ایرانی که در راه سرسبزی و آبادانی و فراوانی نعمت کوشش میکردند، یکی از روزهای این جشن را با آیینهای ویژهای به همین مناسبت برپا میکردند. شاهان ایران در این جشن لباس ارغوانی میپوشیدند و تاجی خورشیدگون بر سر مینهادند و کشاورزان را به خوان نعمت خود فرا میخواندند و پس از پایان پذیرایی کار کشاورزان را میستودند و با آنان هم پیمان میشدند که به یاری یکدیگر در راه آسایش و آرامش و خرسندی بکوشند. آنگاه به فراخور حال به کشاورزان هدایایی چون بذر مرغوب، چارپایان و وسایل کشاورزی میدادند و آنها را با دلی خوش و روانی شاد روانهی خانه و شهر و دیار خود میکردند.
مهرگان را جشن آغاز زمستان و هم چنین خسروان هم مینامند، زیرا بیشتر پادشاهان در ایران باستان در این روز تاجگزاری میکردهاند.
.
✅ مهرگان نزد دیگر مردمان:
اگرچه این جشن نیز مانند دیگر جشنها دستخوش پیشامدهای ناگوار گردید، اما هرگز فراموش نشد و حتا ایرانیان پس از دستیابی به سرزمینهای دیگر نیز آنرا با خود بردهاند، چنانکه مردم بابل در هنگام برگزاری جشن مهرگان جشن باشکوهی بهنام خدای آفتاب برپا میکردهاند.
ارمنیان نیز در ماه مهر، جشنی بهنام مَهگان داشتند که بیگمان گرفته از مهرگان است.
در آسیای کوچک مهرگان برپا میشد و از آنجا با مهرپرستی و به اروپا راه یافت.
از مراسم برجستهی جشن مهرگان آتش افروزی و چراغانی در شب پیش و برگزاری مسابقات ورزشی و قهرمانی مانند اسپ دوانی، ارابه رانی و غیره بوده است که آنهم پس از گسترش آیین مهر در اروپا، بنابر باور خاورشناس نامی دکتر مودیModi این مسابقات پستر در یونان به شکل مسابقات المپیک درآمده و تودهی هیزم جشن با آتش سپنت معبد المپیاد یونان روشن میشده است و آثار آن اکنون نیز دیده میشود که یادآور آیین آتشافروزی جشنها در ایران باستان است.
.
✅ مهرگان چگونه برگزار میگردید:
رسم چنین بودهاست که در دربار شاهان، نخست موبد موبدان نیایش میکرده و گفتاری داشته است. سپس پیک خجسته به پیش میآمده و با خواندن ترانههای نمادین برای شاه و کشور روزهای خوشی را پیش بینی میکردهاست. خوان یا سفرهی ویژهی مهرگان گسترده بوده و بارعام یعنی به پیشِ شاه آمدنِ مردم آغاز میگشته است که از سویی پیشکشیها داده میشده و پیشیارهها گرفته میشده و از سوی دیگر دادخواهان به داد خود میرسیدهاند.👇ادامه👇
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
#سرود_مهرگان
ترانه سرا:
بانو #هما_ارژنگی🍷
آهنگساز و خواننده:
بانو #یسنا🍷
@Persianzoroastrians
#مهرگان، نماد نخستین همبستگی ملی ایرانیان است.
#مهرگان، نماد جنبش رهایی و آزادیخواهی است.
#مهرگان، نماد چیرگی بر ستمگران و دیکتاتورهاست.
#مهرگان، نماد برابری و دادگری و دادگستریست.
#مهرگان، نماد پیدایش ملت و هویت ملی است.
#مهرگان، خاستگاه اصلی پیدایش کشور و کشوری بهنام ایران است.
#مهرگان، نماد برقراری نخستین درفش(:پرچم) بدست ایرانیان در جهان است.
#مهرگان جشن فرهنگی و کشاورزی ایرانیان نیز هست.
#جشن_مهرگان نخستین جشن استقلال و برقراری فرمانروایی(:حکومت) فرهنگی و دانشی(:علمی)، هم در ایران و هم در جهان است.
امید است که مهر امسال مهری باشد به مهر #کاوه_آهنگر_ایرانی تا پایانی باشد برای ضحاکهای تازی اهریمن در ايرانزمینمان.
بشود که مهر امسال آزادی و رهایی برای ایران و ایرانی فرا رسد و فراهم گردد.
باشد که هر ایرانی(زن ومرد) یک #کاوه_آهنگر باشد تا به سرنگونی ستمگران غارتگران ویرانگران و جنایتکاران اسلامی در ایرانزمین کهن پرگهر اهوراییمان انجامد.
#جشن_مهرگان شادباش گرامی باد
@Persianzoroastrians🔥
ترانه سرا:
بانو #هما_ارژنگی🍷
آهنگساز و خواننده:
بانو #یسنا🍷
@Persianzoroastrians
#مهرگان، نماد نخستین همبستگی ملی ایرانیان است.
#مهرگان، نماد جنبش رهایی و آزادیخواهی است.
#مهرگان، نماد چیرگی بر ستمگران و دیکتاتورهاست.
#مهرگان، نماد برابری و دادگری و دادگستریست.
#مهرگان، نماد پیدایش ملت و هویت ملی است.
#مهرگان، خاستگاه اصلی پیدایش کشور و کشوری بهنام ایران است.
#مهرگان، نماد برقراری نخستین درفش(:پرچم) بدست ایرانیان در جهان است.
#مهرگان جشن فرهنگی و کشاورزی ایرانیان نیز هست.
#جشن_مهرگان نخستین جشن استقلال و برقراری فرمانروایی(:حکومت) فرهنگی و دانشی(:علمی)، هم در ایران و هم در جهان است.
امید است که مهر امسال مهری باشد به مهر #کاوه_آهنگر_ایرانی تا پایانی باشد برای ضحاکهای تازی اهریمن در ايرانزمینمان.
بشود که مهر امسال آزادی و رهایی برای ایران و ایرانی فرا رسد و فراهم گردد.
باشد که هر ایرانی(زن ومرد) یک #کاوه_آهنگر باشد تا به سرنگونی ستمگران غارتگران ویرانگران و جنایتکاران اسلامی در ایرانزمین کهن پرگهر اهوراییمان انجامد.
#جشن_مهرگان شادباش گرامی باد
@Persianzoroastrians🔥
امروز سهشنبه #دهم_مهر_ماه
برابر با #روز_مهر از ماه مهر به سال۳۷۶۲ مزدیسنی است و در این روز خجسته #جشن_مهرگان را در پیشرو داریم💚
#جشن_مهرگان پس از #جشن_نوروز دومین جشن بزرگ در #ايرانزمین_کهن_پرگهر هوراییمان است🤍
در جشن مهرگان یکی از نیایشهای که سروده میشود مهر نیایش از خرده اوستاست.❤️
برگردان بخشی از این سرود که کوتاه شده مهریشت از سرودههای کهن و یادگار آیین مهر میباشد، چنین است:
میستاییم
مهر پیوندگار جان و جهان را،
که راست گفتار و پر آواز است،
بسیار شنوا و بسیار بینا است،
خوش پیکر و بلند بالا و دوربین نیرومند و بیخواب و همیشه بیدار است.
میستاییم
مهر پیرامون کشور،
مهر درون کشور، مهر بیرون کشور
مهر بالای کشور، مهر پایین کشور،
مهر پیشاپیش کشور و مهر پسین کشور،
و مهر هستیبخش بلند پایه جاودان پاک را با برسم از درخت چیده.
میستاییم ستارگان را،
ماه و خورشید را،
و مهر همه کشورها و کشور مدار را
برای فروغ و شکوهی که مهر، پیوندگار جان و جهان دارد
و برای آرامش و به نشینی که به ایران شهر میبخشد.
میستاییم مهر را، مهر پیوندگار جان و جهان را.
بشود که مهر برای یاری ما آید
بشود که مهر برای به کامی ما آید
بشود که مهر برای شادمانی ما آید
بشود که مهر برای آمرزش ما آید
بشود که مهر برای تندرستی ما آید
بشود که مهر برای نیرومندی ما آید
بشود که مهر برای آسودگی ما آید
بشود که مهر برای پاکی ما آید
#جشن_مهرگان
#مهرگان نماد نخستین همبستگی ملی ایرانیان است.
#مهرگان نماد چیرگی بر ستمگران و دیکتاتورها است.
#مهرگان نماد جنبش آزادیخواهی و رهایی است.
#مهرگان نماد برابری و دادگری و دادگستری است.
#مهرگان نماد پیدایش ملت و شناسه(:هویت) ملی است.
#مهرگان جشن فرهنگی و کشاورزی نیز در ایرانزمین کهن هست.
#مهرگان خاستگاه اصلی پیدایش کشور و کشوری بهنام ایران است.
#مهرگان نماد برقراری نخستین درفش(:پرچم) بدست ایرانیان در جهان است.
#جشن_مهرگان نخستین جشن استقلال و برقراری فرمانروایی(:حکومت) فرهنگی و دانشی(:علمی)، هم در ایران و هم در جهان است.
امید است مهر امسال مهری باشد همچون مهر #کاوه_آهنگر تا در #ایرانزمین کهن پرگهر اهوراییمان بر دیکتاتورها، زورگویان، ستمگران، غارتگران، ویرانگران، دروغگویان، فریبکاران، خرافهپرستان و بر جنایتکاران تازی پیروز گردیم💪
آری،
امروز دهم #مهر ماه، روز #مهر از ماه #مهر میباشد و در این روز خجسته جشن #مهرگان را برگزار میکنیم.
جشنی که هم ماهانه هست و سالانه.
#جشن_مهرگان، که پس از #جشن_نوروز دومین جشن بزرگ کشورمان #ایران است، جزو جشنهای سالانه ایرانیمان نیز به شمار میرود.
#جشن_مهرگان
حماسه #کاوه_آهنگر.
#کاوه_آهنگری دلاور مردی ایرانی که در برابر ستمگر ایستاد و او را سرنگون کرد و آزادی و داد و دادگری به ارمغان آورد.
#جشن_مهرگان
پیروزی ستمدیده بر ستمگر است.
#جشن_مهرگان
پیروزی آزادی بر دربند و گرفتاری است.
#جشن_مهرگان
پیروزی روشنایی بر تاریکی است.
#جشن_مهرگان
پیروزی دادگری بر بیدادگری است.
#جشن_مهرگان
پیروزی مهر بر بیمهری است.
#جشن_مهرگان
پیروزی آبادانی بر ویرانی است.
#جشن_مهرگان
جشن کاشت است. جشن کشاورزی است.
#جشن_مهرگان
جشن فرهنگی است. جشن بن و شناسه ملی است.
#جشن_مهرگان بر همهی هممیهنان آزادیخواه و هر آنکس که به ایرانزمین کهن پرگهرمان عشق میورزد دارد فرخنده باد.
#جشن_مهرگان بر ایرانیانی که به فرهنگ ناب، تمدن بزرگ، تاریخ کهن، آیین نیک نیاکان ایرانیمان و استورههای ملیمان میبالند خجسته باد🔥🍷
#جشن_مهرگان و پیروزی دلاورمرد و استوره ایرانزمین #کاوه_آهنگر بر آژیدهاک(:ضحاک) ستمگر تازی، گرامی باد🍷💚🤍❤️
#کاوه_آهنگر💚
#فریدون_شاه🤍
#ایران_زمین_کهن❤️
@Persianzoroastrians 🔥✍️
برابر با #روز_مهر از ماه مهر به سال۳۷۶۲ مزدیسنی است و در این روز خجسته #جشن_مهرگان را در پیشرو داریم💚
#جشن_مهرگان پس از #جشن_نوروز دومین جشن بزرگ در #ايرانزمین_کهن_پرگهر هوراییمان است🤍
در جشن مهرگان یکی از نیایشهای که سروده میشود مهر نیایش از خرده اوستاست.❤️
برگردان بخشی از این سرود که کوتاه شده مهریشت از سرودههای کهن و یادگار آیین مهر میباشد، چنین است:
میستاییم
مهر پیوندگار جان و جهان را،
که راست گفتار و پر آواز است،
بسیار شنوا و بسیار بینا است،
خوش پیکر و بلند بالا و دوربین نیرومند و بیخواب و همیشه بیدار است.
میستاییم
مهر پیرامون کشور،
مهر درون کشور، مهر بیرون کشور
مهر بالای کشور، مهر پایین کشور،
مهر پیشاپیش کشور و مهر پسین کشور،
و مهر هستیبخش بلند پایه جاودان پاک را با برسم از درخت چیده.
میستاییم ستارگان را،
ماه و خورشید را،
و مهر همه کشورها و کشور مدار را
برای فروغ و شکوهی که مهر، پیوندگار جان و جهان دارد
و برای آرامش و به نشینی که به ایران شهر میبخشد.
میستاییم مهر را، مهر پیوندگار جان و جهان را.
بشود که مهر برای یاری ما آید
بشود که مهر برای به کامی ما آید
بشود که مهر برای شادمانی ما آید
بشود که مهر برای آمرزش ما آید
بشود که مهر برای تندرستی ما آید
بشود که مهر برای نیرومندی ما آید
بشود که مهر برای آسودگی ما آید
بشود که مهر برای پاکی ما آید
#جشن_مهرگان
#مهرگان نماد نخستین همبستگی ملی ایرانیان است.
#مهرگان نماد چیرگی بر ستمگران و دیکتاتورها است.
#مهرگان نماد جنبش آزادیخواهی و رهایی است.
#مهرگان نماد برابری و دادگری و دادگستری است.
#مهرگان نماد پیدایش ملت و شناسه(:هویت) ملی است.
#مهرگان جشن فرهنگی و کشاورزی نیز در ایرانزمین کهن هست.
#مهرگان خاستگاه اصلی پیدایش کشور و کشوری بهنام ایران است.
#مهرگان نماد برقراری نخستین درفش(:پرچم) بدست ایرانیان در جهان است.
#جشن_مهرگان نخستین جشن استقلال و برقراری فرمانروایی(:حکومت) فرهنگی و دانشی(:علمی)، هم در ایران و هم در جهان است.
امید است مهر امسال مهری باشد همچون مهر #کاوه_آهنگر تا در #ایرانزمین کهن پرگهر اهوراییمان بر دیکتاتورها، زورگویان، ستمگران، غارتگران، ویرانگران، دروغگویان، فریبکاران، خرافهپرستان و بر جنایتکاران تازی پیروز گردیم💪
آری،
امروز دهم #مهر ماه، روز #مهر از ماه #مهر میباشد و در این روز خجسته جشن #مهرگان را برگزار میکنیم.
جشنی که هم ماهانه هست و سالانه.
#جشن_مهرگان، که پس از #جشن_نوروز دومین جشن بزرگ کشورمان #ایران است، جزو جشنهای سالانه ایرانیمان نیز به شمار میرود.
#جشن_مهرگان
حماسه #کاوه_آهنگر.
#کاوه_آهنگری دلاور مردی ایرانی که در برابر ستمگر ایستاد و او را سرنگون کرد و آزادی و داد و دادگری به ارمغان آورد.
#جشن_مهرگان
پیروزی ستمدیده بر ستمگر است.
#جشن_مهرگان
پیروزی آزادی بر دربند و گرفتاری است.
#جشن_مهرگان
پیروزی روشنایی بر تاریکی است.
#جشن_مهرگان
پیروزی دادگری بر بیدادگری است.
#جشن_مهرگان
پیروزی مهر بر بیمهری است.
#جشن_مهرگان
پیروزی آبادانی بر ویرانی است.
#جشن_مهرگان
جشن کاشت است. جشن کشاورزی است.
#جشن_مهرگان
جشن فرهنگی است. جشن بن و شناسه ملی است.
#جشن_مهرگان بر همهی هممیهنان آزادیخواه و هر آنکس که به ایرانزمین کهن پرگهرمان عشق میورزد دارد فرخنده باد.
#جشن_مهرگان بر ایرانیانی که به فرهنگ ناب، تمدن بزرگ، تاریخ کهن، آیین نیک نیاکان ایرانیمان و استورههای ملیمان میبالند خجسته باد🔥🍷
#جشن_مهرگان و پیروزی دلاورمرد و استوره ایرانزمین #کاوه_آهنگر بر آژیدهاک(:ضحاک) ستمگر تازی، گرامی باد🍷💚🤍❤️
#کاوه_آهنگر💚
#فریدون_شاه🤍
#ایران_زمین_کهن❤️
@Persianzoroastrians 🔥✍️
Forwarded from ایرانیان زرتشتی
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
سرود زیبای #مهرگان
با آوای زیبای #بهرام_شکرالهزاده
👇
ای حاضران ای ناظران
ای دوستان مهربان
ای سروران همزبان
مهر است و جشن مهرگان
ایران سرایم منزل است
هان مهر ایران در دل است
ای ملک دارا و کیان
با تو وجودم کامل است
با صد زبان دارم بیان
مهر است و جشن مهرگان
آن ملک دارد پاسبان
آن باغ دارد باغبان
ای سروران آزادگان
ای مهرورزان جهان
یادیست از فرهنگمان
جشنی از پیشینیان
تاریخ ایران را نگر
در صحنه مردان را نگر
بر خود ببال ای هموطن
التاف یزدان را نگر
با صد زبان دارم بیان
مهر است و جشن مهرگان
آن ملک دارد پاسبان
آن باغ دارد باغبان
مهد دلیران را نگر
پرورده شیران را نگر
آزاده توسی نگر
آن مرد قدوسی نگر
دیوان پر از حکمتش
بر کار فردوسی نگر
تاریخ بنگر سر بسر
گردان ایران را نگر
باصد زبان دارم بیان
آن ملک دارد پاسبان
آن باغ دارد باغبان.
#جشن_مهرگان_شادباش🍷🔥
@Persianzoroastrians 🔥
#ایــرانـیـان_زرتـشــتــی🔥
#اینستاگرام👇
https://www.instagram.com/persian_zoroastrians
#فیسبوک👇
https://www.facebook.com/IranianZartoshti/
#وبلاگ👇
http://iranianzorosatrians.blogsky.com/
#تلگرام👇
https://t.me/persianzoroastrians/
با آوای زیبای #بهرام_شکرالهزاده
👇
ای حاضران ای ناظران
ای دوستان مهربان
ای سروران همزبان
مهر است و جشن مهرگان
ایران سرایم منزل است
هان مهر ایران در دل است
ای ملک دارا و کیان
با تو وجودم کامل است
با صد زبان دارم بیان
مهر است و جشن مهرگان
آن ملک دارد پاسبان
آن باغ دارد باغبان
ای سروران آزادگان
ای مهرورزان جهان
یادیست از فرهنگمان
جشنی از پیشینیان
تاریخ ایران را نگر
در صحنه مردان را نگر
بر خود ببال ای هموطن
التاف یزدان را نگر
با صد زبان دارم بیان
مهر است و جشن مهرگان
آن ملک دارد پاسبان
آن باغ دارد باغبان
مهد دلیران را نگر
پرورده شیران را نگر
آزاده توسی نگر
آن مرد قدوسی نگر
دیوان پر از حکمتش
بر کار فردوسی نگر
تاریخ بنگر سر بسر
گردان ایران را نگر
باصد زبان دارم بیان
آن ملک دارد پاسبان
آن باغ دارد باغبان.
#جشن_مهرگان_شادباش🍷🔥
@Persianzoroastrians 🔥
#ایــرانـیـان_زرتـشــتــی🔥
#اینستاگرام👇
https://www.instagram.com/persian_zoroastrians
#فیسبوک👇
https://www.facebook.com/IranianZartoshti/
#وبلاگ👇
http://iranianzorosatrians.blogsky.com/
#تلگرام👇
https://t.me/persianzoroastrians/
Forwarded from ایرانیان زرتشتی
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
جشن بزرگ #مهرگان بر همه ایرانشهریان نژاده و پارسی زبانان سرتاسر گیتی همایون باد.
مهرگان مهر است، مهر افزون کنیم.
مهرگان از میترا میآید و ایرانشهریان تا دوران باشکوه ساسانی جشن مهرگان را باشکوه برگزار میکردند.
مهرگان را باشکوه برگزار کنیم.
میستاییم
مهرِ دارنده دشتهای فراخ را،
میستاییم
مهرِ دارنده دشتهای پهناور را،
او که به همه سرزمینهای ایرانی، خانمانی پُر از آشتی، پُر از آرامی و پُر از شادی میبخشد
دل جهان است ایرانشهرمان.
#جشن_مهرگان_شادباش
@Persianzoroastrians🔥
مهرگان مهر است، مهر افزون کنیم.
مهرگان از میترا میآید و ایرانشهریان تا دوران باشکوه ساسانی جشن مهرگان را باشکوه برگزار میکردند.
مهرگان را باشکوه برگزار کنیم.
میستاییم
مهرِ دارنده دشتهای فراخ را،
میستاییم
مهرِ دارنده دشتهای پهناور را،
او که به همه سرزمینهای ایرانی، خانمانی پُر از آشتی، پُر از آرامی و پُر از شادی میبخشد
دل جهان است ایرانشهرمان.
#جشن_مهرگان_شادباش
@Persianzoroastrians🔥
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
جشن #مهرگان و تنبور نواری #کردهای عزیز و گرامی ایرانزمین💚🤍❤️
#جشن_مهرگان در #روز_مهر از #ماه_مهر در ایرانزمین کهن پرگهرمان برگزار میشود.
این جشن زیبا در روز #دهم مهر ماه پاییزی میان تکهی تیره و تبارهای ایران بزرگ برگزار میشده و میشود.
این جشن بزرگ، شش روز به درازا میانجامد و در روز رام روز به پایان میرسد. نخستین روز جشن، مهرگان عامه(:همگانی) و واپسین روز جشن، مهرگان خاصه(:ویژه) نامیده میشود.
جشن مهرگان در پیوند با #کاوه_آهنگر دلاور مرد ایرانیست که دربرابر ضحاک ستمگر ایستاد و به پاخواست و او را سرنگون کرد. و #فریدون را بر تخت شاهی ایرانزمین نشاند.
مهرگان نیز همانند نوروز با آیین یگانه و آداب و رسوم ویژه برگزار میشود. مهر یا میترا در زبان پارسی به معنای «فروغ، روشنایی، دوستی، مهرورزی، پیوستگی، پیوند و محبت» است و ضد دروغ، دروغگویی، پیمانشکنی و نامهربانی کردن است.
@Persianzoroastrians🔥
#جشن_مهرگان در #روز_مهر از #ماه_مهر در ایرانزمین کهن پرگهرمان برگزار میشود.
این جشن زیبا در روز #دهم مهر ماه پاییزی میان تکهی تیره و تبارهای ایران بزرگ برگزار میشده و میشود.
این جشن بزرگ، شش روز به درازا میانجامد و در روز رام روز به پایان میرسد. نخستین روز جشن، مهرگان عامه(:همگانی) و واپسین روز جشن، مهرگان خاصه(:ویژه) نامیده میشود.
جشن مهرگان در پیوند با #کاوه_آهنگر دلاور مرد ایرانیست که دربرابر ضحاک ستمگر ایستاد و به پاخواست و او را سرنگون کرد. و #فریدون را بر تخت شاهی ایرانزمین نشاند.
مهرگان نیز همانند نوروز با آیین یگانه و آداب و رسوم ویژه برگزار میشود. مهر یا میترا در زبان پارسی به معنای «فروغ، روشنایی، دوستی، مهرورزی، پیوستگی، پیوند و محبت» است و ضد دروغ، دروغگویی، پیمانشکنی و نامهربانی کردن است.
@Persianzoroastrians🔥