اقتصاد و نفت
2.05K subscribers
1.81K photos
11 videos
260 files
286 links
رامین فروزنده
متخصص استراتژی و سرمایه‌گذاری در صنعت انرژی


ایمیل:
raaminf@gmail.com


لینکدین:
ir.linkedin.com/in/ramin-forouzandeh


وب‌سایت:
raminf.com
Download Telegram
مناقصه نفتی عمان برای چهار بلوک 30، 31، 49 و 52 هفته آینده شروع خواهد شد.

🔴 @EconomicsandOil

#Oil #Oman #Bid #MEES
سرمایه‌گذاری در بالادستی نفت خاورمیانه (6)
باوجود افت تعداد دستگاه‌های حفاری در عمان، رشد سرمایه‌گذاری نفت ادامه داشته است.

🔴 منبع: @EconomicsandOil

#CAPEX #OIES #Oil #Oman #Rig #Economic
تحولات ساختاری در نفت خاورمیانه
عربستان، قطر و اینک عمان

بلومبرگ از آغاز بازآرایی ساختاری در برخی شرکت‌های نفت خاورمیانه گفته است. این بازآرایی ساختاری در کشورهای مختلف، به شکل‌های گوناگون صورت می‌گیرد و البته برخی از آنها صرفاً در حد ایده است:

آرامکو
این شرکت در حال برنامه‌ریزی برای عرضه عمومی اولیه (IPO) است که طبق گفته دولت، ممکن است به جذب 100 میلیارد دلار بیانجامد.

قطر پترولیوم
این شرکت ادغام دو زیرمجموعه LNG خود را با نام‌های قطرگاز و راس‌گاز در دستور کار دارد. برخی منابع هدف از این کار را کاهش هزینه عنوان کرده‌اند.

شرکت نفت عمان
این شرکت درحال دریافت مشاوره از بانک‌ها برای گزینه‌های استراتژیک در حوزه کسب‌وکار خود است و از آنها برای برنامه‌ریزی پورتفولیوی خود کمک خواسته است. این شرکت ممکن است دارایی‌ها را بفروشد یا برخی از کسب‌وکارهای خود را در بورس عرضه کند. شرکت نفت عمان البته در MOL مجارستان، شرکت گاز عمان، Oiltanking Odjfell و نیروگاه برق مسندم سهام دارد و کسب‌وکارهای دیگر را نیز مدیریت می‌کند.

🔴 منبع: @EconomicsandOil

#Bloomberg
#Oman #QP #Qatar #Aramco #SaudiArabia #IPO
چگونه عمان به قطب ازدیاد برداشت خاورمیانه تبدیل شد؟
درسی برای صنعت نفت ایران

اداره اطلاعات انرژی آمریکا، گزارش خود را درباره انرژی عمان به‌روز کرده است. در بخشی از این گزارش درباره عمان می‌خوانیم:

توانایی عمان برای افزایش تولید نفت و گاز، شدیداً به فناوری‌های نوآورانه ازدیاد برداشت، وابسته بوده است.

به دلیل هزینه نسبتاً بالای تولید، دولت این کشور مشوق‌هایی را به شرکت‌های بین‌المللی ارائه می‌دهد.

گزارش مذکور، مفاد قراردادهای ارائه‌شده توسط عمان را «سخاوتمندانه» دانسته است. با استفاده از این قراردادها، «فناوری‌های پیچیده» و «تجربه بخش خصوصی» به کار گرفته شده‌اند.

قراردادهای عمان، از اغلب قراردادهای موجود در منطقه جذاب‌تر هستند.

در بلوک 6 عمان، همزمان چهار تکنیک EOR به کار گرفته می‌شود که از آن جمله می‌توان به Polymer، Miscible، Steam و Solar اشاره کرد.

اما درسی که از این اقدام عمان می‌توان گرفت چیست؟
باوجود شرایط به مراتب بهتر عمان به لحاظ محیط کسب‌وکار، ریسک‌های سیاسی و اقتصادی و محدودیت‌های بین‌المللی، این کشور به منظور بهره‌برداری حداکثری از منابع، از قراردادهای جذاب مشارکت در تولید بهره گرفته است. همین اقدام باید در دستور کار دولت ایران نیز قرار گیرد. یکی از پیمانکاران خارجی پیشنهاد تولید 450هزار بشکه‌ای را از میدان آب‌تیمور ارائه کرده است؛ در حالی که ایران از آن تنها 50هزار بشکه در روز برداشت می‌کند. این مثال نشان‌دهنده پتانسیل گسترده و مغفول ازیاد برداشت در کشور است که در صورت طراحی مدل‌های قراردادی مشارکتی، می‌تواند به افزایش قابل‌توجه تولید نفت بیانجامد. البته با حضور شرکت‌های خارجی، حتی با استفاده از قراردادهای موجود نیز، امکان رشد بکارگیری روش‌های ازدیاد برداشت وجود دارد؛ چنانکه مثلاً در عراق تزریق گسترده آب به مخازن درحال انجام است.

🔴 منبع: @EconomicsandOil

#Note
#Oman #Iran #Legal #PSA #EOR #Reservoir
روندهای گاز خاورمیانه: درس‌هایی برای ایران

این هفته توتال و ادنوک (شرکت نفت ابوظبی) تفاهمی «امتیازی» برای اکتشاف و توسعه منابع گاز غیرمتعارف امضاء کردند که اجازه فعالیت‌های اکتشاف و ارزیابی را به مدت 7 سال می‌دهد و بعد از آن امکان توسعه و تولید تا 40 سال وجود دارد. توتال با سهم توتال 40 درصد، راهبری مرحله اکتشاف را بر عهده خواهد داشت. انی نیز قراردادی چهل ساله برای توسعه یک امتیاز در منطقه فراساحل ابوظبی امضاء کرده و 25 درصد سهم در آن به دست آورده است. این امتیاز شامل چند میدان با گاز بسیار ترش می‌شود و 15 درصد دیگر از آن نیز به شرکای دیگر واگذار خواهد شد.


حدود ده سال قبل، بی‌پی در یک تفاهم «مشارکت در تولید» بلوک گازی 61 عمان را در دست گرفت. اما مفاد اقتصادی (به طور خاص قیمت گاز) مناسب نبود. لذامذاکرات به طول انجامید و تنها پس از تعیین نرخ‌های بالاتر از متعارف برای خرید گاز بود که قرارداد به امضاء رسید. سال گذشته تولید از میدان خزان بلوک مذکور (که مخزن آن tight و گاز آن ترش و در نتیجه هزینه‌های تولید نسبتاً بالاست) به میزان یک میلیارد فوت مکعب در روز آغاز شد. وودمکنزی از این میدان تحت عنوان نمونه «عملگرایی» دولت عمان یاد کرده است. سهم بی‌پی در این میدان 60 درصد و شرکت نفت عمان 40 درصد است که شرکت نفت عمان قصد دارد یک‌چهارم سهم خود را (معادل 10 درصد از میدان) به پتروناس بدهد. قرارداد تا 2043 اعتبار دارد، یعنی سی سال.


دهه‌ها قبل دولت قطر نیز مشابه دولت عمان، در یک عملگرایی استراتژیک، مشارکتی بین قطرپترولیوم و غول‌های نفتی دنیا (به طور خاص اکسون‌موبیل) شکل داد تا تحت قراردادهای «مشارکت در تولید» توسعه میدان گنبد شمالی (که بخش شمالی آن در ایران به پارس جنوبی شهرت دارد) را انجام دهند. نتیجه این تصمیم، تبدیل شدن قطر به بزرگ‌ترین تولیدکننده ال‌ان‌جی دنیا بود. بخشی از داستان گنبد شمالی را می‌توانید اینجا ببینید:
t.me/EconomicsandOil/1245



مسیر دولت‌هایی که قصد توسعه منابع نفت و گاز خود (و نه پنهان کردن آن زیر زمین) را دارند تقریباً شبیه به هم است:
1️⃣ مفاد مالی جذابی که شرکت‌ها را ترغیب به حضور کند
2️⃣ استفاده حداکثری از دانش فنی و توان مالی غول‌های نفتی
3️⃣ قراردادهای امتیازی و مشارکت در تولید
4️⃣ پیشنهاد قراردادهای طولانی‌مدت چندده‌ساله
نتیجه آنکه میادین سخت (مثل خزان عمان)، نه چندان سخت (مثل گنبد شمالی قطر) و حتی غیرمتعارف (مثل دیاب ابوظبی) شانس توسعه می‌یابند.


ناگفته پیداست که دقیقاً ویژگی‌هایی مثل جذابیت مالی و مدت قراردادهای نفتی، که عامل حضور غول‌های نفتی هستند، در قرارداد جدید نفتی ایران (موسوم به IPC) قدری بهبود یافتند؛ اما مورد مخالفت‌های طولانی واقع شدند تا جایی که نهایتاً قراردادهای اندکی به امضاء رسید. ضمن آنکه هنوز اجماعی در داخل درباره لزوم استفاده از مسیر متعارف توسعه (که در بالا به آن اشاره شد) وجود ندارد و در نتیجه جذابیت قراردادهای ایران در مقایسه با کشورهای همسایه بسیار اندک است. خروجی را می‌توان در انبوه میادین گازی توسعه‌نیافته و همچنین تاخیر و افزایش هزینه در توسعه فازهای پارس جنوبی (در مقایسه با گنبد شمالی) مشاهده کرد.


چند نکته مرتبط:
1️⃣ قرارداد صادرات گاز ایران به امارات (کرسنت) در عمل به نتیجه نرسید و مخالفت‌های زیادی نیز با آن وجود دارد. اکنون این کشور در جست‌وجوی توسعه منابع گازی خود است.
2️⃣ عمان قصد دارد از ایران گاز وارد کند و ظرفیت ال‌ان‌جی خود را توسعه دهد.
3️⃣ همزمان با انبوه منابع گاز توسعه‌نیافته در ایران، کشورهای همسایه مثل پاکستان، کویت و امارات متحده عربی ال‌ان‌جی وارد می‌کنند و عربستان نیز برنامه‌هایی برای آن دارد.
4️⃣ آمریکا به مدد انقلاب گاز شیل، تامین‌کننده بخش زیادی از تقاضای ال‌ان‌جی جهان طی سال‌های آتی خواهد و احتمالاً بخشی از آن نیز به خاورمیانه خواهد آمد.


⭕️ @EconomicsandOil

#Note
#Iran #Oman #Qatar #UAE #TOTAL #BP #ExxonMobil #Gas #LNG
مناقصه جدید نفتی عمان


کمتر از دو ماه دیگر مناقصه 2019 عمان آغاز می‌شود.


در این مناقصه شش بلوک عرضه خواهد شد که همگی قبلاً جزئی از بلوک 6 عمان (بزرگ‌ترین و پربازده‌ترین بلوک این کشور، که توسط PDO با مشارکت شل اداره می‌شود) بوده‌اند.


قراردادهای عمان مشارکت در تولید (EPSA) بوده و معمولاً سهم پیمانکار در آن 12 تا 30 درصد از Profit Oil است.

(نکته: اگرچه در قراردادهای خدماتی ایران چنین مفهومی وجود ندارد، برای مقایسه خوب است بدانیم در قراردادهای بیع متقابل نفتی ایران، سهم پیمانکار از سود میدان (Contractor's Take) به طور متوسط حدود 2 درصد بوده است.)


هنوز جزئیات اولیه بلوک‌ها منتشر نشده است. باوجود این انتظار می‌رود باتوجه به موقعیت (خشکی و نزدیک مناطق پربازده مرکزی) و اندازه (متوسط و کوچک)، استقبال خوبی از این بلوک‌ها صورت گیرد.


⭕️ @EconomicsandOil

#Oman #Bid #PDO #Shell #Legal #PSA #CT
سال رونق عمان
گزارشی کوتاه از رونق E&P خاورمیانه در روزهای رخوت نفت ایران


به نظر می‌رسد امسال زمان رونق دوباره نفت عمان باشد. طی روزهای اخیر چند قرارداد و تفاهم بین شرکت‌های نفتی و دولت عمان مهم به امضاء رسید:
1⃣ انی و OOCEP (شرکت دولتی نفت عمان) برای بلوک ۴۷
2⃣ انی و بی‌پی برای بلوک ۷۷
3⃣ اکسیدنتال برای بلوک ۵۱
4⃣ اکسیدنتال و OOCEP برای بلوک ۶۵


در عمان، پس از دو دور مناقصه نسبتاً موفق در ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷، مناقصات نفتی ۲۰۱۹ در راه هستند که به نظر می‌رسد به دو دلیل مورد استقبال واقع شوند:
1⃣ بلوک‌های مناقصه اغلب جزیی از بلوک ۶ عمان هستند، یعنی پربازده‌ترین و بزرگ‌ترین بلوک.
2⃣ با لحاظ جمیع شرایط، نمونه مشابه چنین مناقصه جذابی در منطقه وجود ندارد.
جزئیات:
t.me/EconomicsandOil/208
t.me/EconomicsandOil/2825
t.me/EconomicsandOil/1331


بد نیست بدانیم سال گذشته، دوران نسبتاً پررونقی برای امارات و عراق بود. امسال نیز انتظار می‌رود عمان و قطر شاهد افزایش فعالیت‌ها باشند. در ادامه چند خطی درباره امارات و عراق می‌گوییم.


امارات: رونق اکتشاف و تولید در این کشور به شکل‌های مختلف ادامه دارد: اکتشاف و توسعه منابع نامتعارف گاز فراساحل، شراکت غول‌های نفتی شرقی و غربی در امتیازهای نفتی تولیدی و قراردادهای اکتشافی شارجه. این کشور از توتال، انی، او‌ام‌وی، سپسا و وینترزهال گرفته تا ONGC و پتروچاینا را با قراردادهای جذاب سر میز کشانده است. جزییات:
t.me/EconomicsandOil/2257
t.me/EconomicsandOil/2520
t.me/EconomicsandOil/2749


عراق: مناقصه سال گذشته اگرچه نتوانست غول‌های نفتی را جذب کند، به واگذاری شش بلوک اکتشافی انجامید. همچنین ثمره قراردادهای پیشین به ویژه دور اول و دوم مناقصات نفتی در افزایش تولید این کشور به ۴.۷ میلیون بشکه در روز نمایان شد. انتظار می‌رود فعالیت‌های اکتشافی جدید به ویژه در صورت موفقیت شرکت چینی UEG (خریدار کویت انرژی) طی کمتر از یک دهه افزایش تولید قابل‌توجهی به همراه آورد. نکته مهم اینکه عراق در مناقصات ۲۰۱۸ به سراغ مدل مشارکت در تولید رفت. جزئیات:
t.me/EconomicsandOil/2319
t.me/EconomicsandOil/1034
t.me/EconomicsandOil/2655


قراردادهای فوق‌الذکر مشارکت در تولید و امتیازی هستند، یعنی همان قراردادهایی که در ایران چند دهه است به کار نرفته و محرومیت کشور را از ده‌ها میلیارد دلار سرمایه‌گذاری به همراه آورده و در نتیجه شرکت نفت برای جبران کسری سرمایه‌گذاری خارجی و داخلی، زیر بار ۵۰ میلیارد دلار بدهکاری رفته است. خوب است به این سوال فکر کنیم که چرا باید به این روند ادامه داد؟


⭕️ @EconomicsandOil

#Note #Iraq #Oman #PSA #EPSA #Concession #UAE #Legal #Bid #Investment #NIOC #ENI #BP #OXY #OOC #OOCEP #UEG
برای چندمین بار، طرحی با هدف اتصال شبکه‌های گاز عربستان، کویت، امارات و عمان مطرح شده است که برآوردهای فعلی از توجیه‌ناپذیری آن حکایت دارد.


دلیل اصلی توجیه‌ناپذیری، برآوردها از تقاضای آتی‌است، چراکه امارات قصد دارد به صادرکننده گاز تبدیل شود و اکنون نیز از دلفین (رقیب خط‌لوله مربوط به پروژه کرسنت ایران) با قیمت پایین گاز می‌خرد، عمان اکنون صادر‌کننده خالص گاز است و عربستان نیز قصد دارد افزایش تولید گاز آینده خود را صرف جایگزینی سوخت نیروگاه‌ها کند.


⭕️ @EconomicsandOil

#MEES #Gas #UAE #GasExport #Oman #KSA #Kuwait
نقش اندک ایران در واردات نفت چین


این نمودار صادرات نفت کشورها به چین است. از کل واردات روزانه 10 میلیون بشکه‌ای چین در فصل سوم 2018، سهم ایران کمتر از 400هزار بشکه بوده است.


نکته مهم، نمودار سمت چپ است که پیشی گرفتن عراق را در سال‌های اخیر نشان می‌دهد. این رشد کم‌نظیر در نتیجه جذب سرمایه‌گذاری خارجی غول‌های نفتی توسط عراق بوده است، دقیقاً همان شرکت‌هایی که در ایران معمولاً با استقبال مواجه نشده‌اند.


مثال عمان نیز جای بررسی دارد. کشوری که ذخایر نفتش یک‌سی‌اُم ایران است، اما به مدد قراردادهای مشارکت در تولید و حضور شرکت‌های خارجی، یک‌چهارم ایران نفت تولید می‌کند.


نتیجه عدم جذب سرمایه‌گذاری خارجی در نفت، از دست رفتن درآمدهای نفتی و تحریم‌پذیری است.


بد نیست روند صعودی صادرات نفت روسیه به چین را نیز ببینیم. نکات زیادی دارد.


⭕️ @EconomicsandOil

#MEES #Iran #Sanction #OilExport #China #Oman #Iraq #Legal
براساس آخرین برررسی آژانس بین‌المللی انرژی حدود دو درصد نفت جهان با استفاده از فناوری‌های EOR تولید می‌شود. براساس تعریف، EOR مرحله بعد از برداشت اولیه (تولید طبیعی) و ثانویه (تزریق آب یا گاز برای نگهداشت فشار) است. هم‌اکنون حدود 375 پروژه EOR در جهان درحال اجراست.


مهم‌ترین موضوع مغفول درباره پروژه‌های IOR و EOR در ایران، به طور کلی هر طرح سرمایه‌گذاری در بالادستی نفت، توجه به هزینه فرصت در آنهاست؛ یعنی پاسخ به این پرسش که آیا باوجود پتانسیل‌های عظیم توسعه و حفظ و نگهداشت تولید، روش‌های دیگر توجیهی دارند؟


در خاورمیانه بیش‌ترین پروژه‌های EOR در عمان قرار دارند و این کشور با بکارگیری قراردادهای مشارکت در تولید و امتیازی، از توان فنی اکسیدنتال و شل بدین منظور بهره می‌گیرد.


⭕️ @EconomicsandOil

#IEA #EOR #IOR #Oman #PSA #Concession #OXY #Shell