شرکت E&P کویتی به فروش میرسد
✅ شرکت Kuwait Energy، فعال در منطقه خاورمیانه و دارای تولید حدود 28هزار بشکه در روز، قرار است به مبلغ 651 میلیون دلار توسط United Energy Group خریداری شود.
✅ کویت انرژی در سالهای اخیر با مشکل پرداخت بدهیها دست و پنجه نرم میکرد. پس از یک سری تحولات مدیریتی در سال گذشته، و فروش تدریجی بخشی از دارایی در بلوک 9 عراق، اکنون این خبر به معنای تملک این E&P خاورمیانهای به UEG است که قصد دارد در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا توسعه یابد.
✅ کویت انرژی حدود 28هزار بشکه در روز تولید دارد که شامل 10هزار بشکه در عراق، 16هزار بشکه در مصر و 2هزار بشکه در عمان میشود. مجموعاً 580 میلیون بشکه ذخایر 2P و 1384 میلیون بشکه ذخایر 2Pو2C در اختیار این شرکت است.
✅ شرکت خریدار، ناشناخته نیست. قبلاً در پاکستان دارایی بیپی را خریداری کرده و اخیراً در دور پنجم مناقصات نفتی عراق، برنده میدان سندباد شده است. تولید UEG معادل 62هزار بشکه در روز نفت (عمدتاً متشکل از گاز) در پاکستان میشود و تاکنون 2.7 میلیارد دلار در این کشور سرمایهگذاری کرده است. UEG در بورس هنگکنگ لیست شده و ارزش بازار آن 5.4 میلیارد دلار است. صاحب UEG یک چینی به نام «ژانگ هونگ وی» است و شرکت توسط پسر او اداره میشود.
✅ یک نکته فنی مهم اینکه «سندباد» در محدوده نزدیک «بلوک 9» قرار دارد و این یعنی امکان همافزایی قابلتوجهی بین این دو دارایی نفتی هست. به ویژه آنکه بلوک 9 طبق برآوردها میتواند تا 250هزار بشکه در روز تولید کند. سهم کویتانرژی از ذخایر 2P در بلوک 9 بیش از 550 میلیون بشکه بوده که با احتساب 2C به 1250 میلیون میرسد. انتظار میرود برخی میادین این منطقه با میدان یادآوران در ایران مشترک باشند.
⭕️ @EconomicsandOil
#Note
#KuwaitEnergy #UEG #Iraq #Pakistan #EnP #Company #MnA
✅ شرکت Kuwait Energy، فعال در منطقه خاورمیانه و دارای تولید حدود 28هزار بشکه در روز، قرار است به مبلغ 651 میلیون دلار توسط United Energy Group خریداری شود.
✅ کویت انرژی در سالهای اخیر با مشکل پرداخت بدهیها دست و پنجه نرم میکرد. پس از یک سری تحولات مدیریتی در سال گذشته، و فروش تدریجی بخشی از دارایی در بلوک 9 عراق، اکنون این خبر به معنای تملک این E&P خاورمیانهای به UEG است که قصد دارد در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا توسعه یابد.
✅ کویت انرژی حدود 28هزار بشکه در روز تولید دارد که شامل 10هزار بشکه در عراق، 16هزار بشکه در مصر و 2هزار بشکه در عمان میشود. مجموعاً 580 میلیون بشکه ذخایر 2P و 1384 میلیون بشکه ذخایر 2Pو2C در اختیار این شرکت است.
✅ شرکت خریدار، ناشناخته نیست. قبلاً در پاکستان دارایی بیپی را خریداری کرده و اخیراً در دور پنجم مناقصات نفتی عراق، برنده میدان سندباد شده است. تولید UEG معادل 62هزار بشکه در روز نفت (عمدتاً متشکل از گاز) در پاکستان میشود و تاکنون 2.7 میلیارد دلار در این کشور سرمایهگذاری کرده است. UEG در بورس هنگکنگ لیست شده و ارزش بازار آن 5.4 میلیارد دلار است. صاحب UEG یک چینی به نام «ژانگ هونگ وی» است و شرکت توسط پسر او اداره میشود.
✅ یک نکته فنی مهم اینکه «سندباد» در محدوده نزدیک «بلوک 9» قرار دارد و این یعنی امکان همافزایی قابلتوجهی بین این دو دارایی نفتی هست. به ویژه آنکه بلوک 9 طبق برآوردها میتواند تا 250هزار بشکه در روز تولید کند. سهم کویتانرژی از ذخایر 2P در بلوک 9 بیش از 550 میلیون بشکه بوده که با احتساب 2C به 1250 میلیون میرسد. انتظار میرود برخی میادین این منطقه با میدان یادآوران در ایران مشترک باشند.
⭕️ @EconomicsandOil
#Note
#KuwaitEnergy #UEG #Iraq #Pakistan #EnP #Company #MnA
کویتانرژی.4
ترکیب و پروفایل بدهی شرکت
⭕️ @EconomicsandOil
#Note
#KuwaitEnergy #Iraq #EnP #Company #Financial #Debt
ترکیب و پروفایل بدهی شرکت
⭕️ @EconomicsandOil
#Note
#KuwaitEnergy #Iraq #EnP #Company #Financial #Debt
نتیجه عراق از انعقاد قرارداد با غولهای نفتی: افزایش صادرات نفت به بیش از ۴ میلیون بشکه در روز همزمان با تحریم نفت ایران
⭕️ @EconomicsandOil
#Bloomberg
#Iraq #Legal #OilExport
⭕️ @EconomicsandOil
#Bloomberg
#Iraq #Legal #OilExport
دوگانگی درباره نفت عراق
در اهمیت پارادایم
✅ براساس آمارهای اوپک، تولید نفت عراق از حدود 2 میلیون بشکه در روز در سال 2007 به 4.6 میلیون بشکه در روز در سپتامبر امسال رسیده است، یعنی 130 درصد رشد. در همین مدت تولید نفت ایران از 4 میلیون بشکه در روز به 3.5 میلیون بشکه در روز کاهش یافته و اگر محدودیت تحریم را درنظر نگیریم، بدون تغییر بوده است. طی دوران مذکور اغلب غولهای نفتی و همین طور شرکتهای متوسط و کوچک در عراق و کردستان فعال بودند، ولی در ایران تقریباً تنها چینیها در دو میدان آزادگان و یادآوران مشغول فعالیت بودند.
✅ شاید تجربه عراق نتواند در مقایسه با عمان یا قطر یک نمونه موفق به شمار آید، اما در مقایسه با ایران میتوان درسهای زیادی از آن گرفت. باوجود این، بسیاری معتقدند عراق یک تجربه موفق (ولو نسبی) به شمار نمیآید. در یک تقسیمبندی کلی و غیردقیق، در بررسی تجربه توسعه بالادستی نفت عراق، با دو دسته مواجهیم.
✅ دسته اول افرادی هستند که با اشاره به رشد قابل توجه نفت عراق در نتیجه اصلاح قراردادهای نفتی منجر به حضور گسترده شرکتهای بینالمللی (از جمله در کردستان)، این نمونه را موفق میدانند. طبیعتاً قراردادهای عراق طی دوران مناقصات اول تا چهارم برای همیشه موفق نبوده و حتی طی دو مناقصه آخر انتقاداتی درباره آن مطرح شده بود. در نتیجه دور پنجم مناقصات عراق با مدلی متفاوت و نزدیکتر به مشارکت در تولید برگزار شد.
✅ دسته دوم افرادی هستند که مطرح شدن ارقام 12، 9 و 6 میلیون بشکه در روز به عنوان برآوردهای اولیه (طی دهه اخیر) و سپس رسیدن به ارقام 4 تا 5 میلیونی فعلی را نشاندهنده «عدم توفیق» عراق میدانند و احتمالاً همین رشد فعلی را نیز با تعابیری همچون «غیرصیانتی» و «گران» بودن مورد انتقاد قرار میدهند.
✅ نظر نگارنده به دسته اول نزدیکتر است و برآوردی که از منابع تراز اول (مثل وودمکنزی) به دست میآید نیز عمدتاً موید همین دیدگاه هستند. اما نکته مهمی که قصد دارم به آن اشاره کنم چیز دیگری است که از قضا موضوع امسال پنل بالادستی در «کنگره نفت و نیرو» نیز بود: اهمیت پارادایم.
✅ اگر یک دسته اطلاعات را در چارچوب دو پارادایم، نخست پارادایم مسلط بر صنعت نفت ایران (که قدمت چند دهه دارد) و دوم پارادایمی که توسعه کشورهایی مثل عمان و قطر را رقم زده پردازش کنیم، به دو جواب اساساً متفاوت میرسیم و این چندان عجیب و بدیع نیست. اما نکاتی هم وجود دارد:
1️⃣ تا زمانی که پارادایم فعلی مسلط است، ذکر نمونههای موفق از عمان و قطر گرفته تا عراق نمیتواند به خودی خود در کوتاهمدت گشایشی ایجاد کند.
2️⃣ باوجوداین میتوان امیدوار بود طی زمان و با قرار گرفتن در معرض دادههای متعدد، در بلندمدت شانس برای یک گشایش (حتی به صورتی که در مکزیک شاهد بودیم) افزایش یابد. به این موضوع میتوان شرایط نامساعد داراییهای نفتی در ایران را افزود که تبعات آن دیر یا زود سیاستگذاران را در مسیر تغییر قرار میدهد.
⭕️ @EconomicsandOil
#Note
#Iran #Iraq #Legal #PSA #TSC
در اهمیت پارادایم
✅ براساس آمارهای اوپک، تولید نفت عراق از حدود 2 میلیون بشکه در روز در سال 2007 به 4.6 میلیون بشکه در روز در سپتامبر امسال رسیده است، یعنی 130 درصد رشد. در همین مدت تولید نفت ایران از 4 میلیون بشکه در روز به 3.5 میلیون بشکه در روز کاهش یافته و اگر محدودیت تحریم را درنظر نگیریم، بدون تغییر بوده است. طی دوران مذکور اغلب غولهای نفتی و همین طور شرکتهای متوسط و کوچک در عراق و کردستان فعال بودند، ولی در ایران تقریباً تنها چینیها در دو میدان آزادگان و یادآوران مشغول فعالیت بودند.
✅ شاید تجربه عراق نتواند در مقایسه با عمان یا قطر یک نمونه موفق به شمار آید، اما در مقایسه با ایران میتوان درسهای زیادی از آن گرفت. باوجود این، بسیاری معتقدند عراق یک تجربه موفق (ولو نسبی) به شمار نمیآید. در یک تقسیمبندی کلی و غیردقیق، در بررسی تجربه توسعه بالادستی نفت عراق، با دو دسته مواجهیم.
✅ دسته اول افرادی هستند که با اشاره به رشد قابل توجه نفت عراق در نتیجه اصلاح قراردادهای نفتی منجر به حضور گسترده شرکتهای بینالمللی (از جمله در کردستان)، این نمونه را موفق میدانند. طبیعتاً قراردادهای عراق طی دوران مناقصات اول تا چهارم برای همیشه موفق نبوده و حتی طی دو مناقصه آخر انتقاداتی درباره آن مطرح شده بود. در نتیجه دور پنجم مناقصات عراق با مدلی متفاوت و نزدیکتر به مشارکت در تولید برگزار شد.
✅ دسته دوم افرادی هستند که مطرح شدن ارقام 12، 9 و 6 میلیون بشکه در روز به عنوان برآوردهای اولیه (طی دهه اخیر) و سپس رسیدن به ارقام 4 تا 5 میلیونی فعلی را نشاندهنده «عدم توفیق» عراق میدانند و احتمالاً همین رشد فعلی را نیز با تعابیری همچون «غیرصیانتی» و «گران» بودن مورد انتقاد قرار میدهند.
✅ نظر نگارنده به دسته اول نزدیکتر است و برآوردی که از منابع تراز اول (مثل وودمکنزی) به دست میآید نیز عمدتاً موید همین دیدگاه هستند. اما نکته مهمی که قصد دارم به آن اشاره کنم چیز دیگری است که از قضا موضوع امسال پنل بالادستی در «کنگره نفت و نیرو» نیز بود: اهمیت پارادایم.
✅ اگر یک دسته اطلاعات را در چارچوب دو پارادایم، نخست پارادایم مسلط بر صنعت نفت ایران (که قدمت چند دهه دارد) و دوم پارادایمی که توسعه کشورهایی مثل عمان و قطر را رقم زده پردازش کنیم، به دو جواب اساساً متفاوت میرسیم و این چندان عجیب و بدیع نیست. اما نکاتی هم وجود دارد:
1️⃣ تا زمانی که پارادایم فعلی مسلط است، ذکر نمونههای موفق از عمان و قطر گرفته تا عراق نمیتواند به خودی خود در کوتاهمدت گشایشی ایجاد کند.
2️⃣ باوجوداین میتوان امیدوار بود طی زمان و با قرار گرفتن در معرض دادههای متعدد، در بلندمدت شانس برای یک گشایش (حتی به صورتی که در مکزیک شاهد بودیم) افزایش یابد. به این موضوع میتوان شرایط نامساعد داراییهای نفتی در ایران را افزود که تبعات آن دیر یا زود سیاستگذاران را در مسیر تغییر قرار میدهد.
⭕️ @EconomicsandOil
#Note
#Iran #Iraq #Legal #PSA #TSC