اقتصاد و نفت
2.05K subscribers
1.81K photos
11 videos
260 files
286 links
رامین فروزنده
متخصص استراتژی و سرمایه‌گذاری در صنعت انرژی


ایمیل:
raaminf@gmail.com


لینکدین:
ir.linkedin.com/in/ramin-forouzandeh


وب‌سایت:
raminf.com
Download Telegram
اولویت‌های سرمایه‌گذاری شرکت شل در استراتژی این شرکت، براساس جریان نقدی آزاد

⭕️ @EconomicsandOil

#Shell #Strategy #Financial #FCF
گزارش مالی نفت.2

در 2017 باوجود ثبات هزینه سرمایه‌ای، جریان نقدی حاصل از عملیات بهبود یافت و در نتیجه جریان نقدی شرکت‌ها بهتر شد.

⭕️ @EconomicsandOil

#EIA #Financial #FCF #CAPEX
شرکت‌های E&P آمریکایی چگونه تامین مالی می‌کنند؟


تامین مالی شرکت‌های E&P آمریکایی اساساً با شرکت‌های نفتی بزرگ که معمولاً در میادین متعارف فعالند، تفاوت دارد؛ و به طور خاص نسبت اهرم مالی آنها بیشتر است. free cash flow (جریان نقدی آزاد یا FCF، که شامل جریان نقدی حاصل از عملیات پس از کسر هزینه‌های سرمایه‌ای است) در این شرکت‌ها معمولاً از ابتدای انقلاب شیل منفی بوده و انتظار افزایش تولید و کاهش هزینه به تداوم هزینه‌کرد بالا در این صنعت انجامیده است. باوجود این، روند مذکور در سال‌های اخیر تغییر کرده است.


فاز استارت‌آپ (2014-2010): توسعه فناوری و قیمت‌های بالا به سرمایه‌گذاری زیاد (بیش از چهار برابر) انجامید. تولید نفت رشد هشت برابری داشت و از 0.44 میلیون بشکه در روز به 3.6 میلیون رسید. طی پنج سال، FCF تجمعی منفی 200 میلیارد دلار شد و شرکت‌ها بر تامین مالی مبتنی بر بدهی و فروش دارایی‌های غیرمحوری متمرکز شدند. علاوه بر انتشار اوراق بدهی (bond)، شرکت‌ها از روش‌های مبتنی بر مخزن (reserve base lending) بهره گرفتند. این روش عمدتاً توسط شرکت‌های متوسط و کوچک که رتبه اعتباری‌شان non-investment (یعنی دارای رتبه اعتباری پایین) بود و به بازار اوراق شرکتی دسترسی آسانی نداشتند به کار گرفته شد.


فاز نجات (2016-2015): سقوط قیمت نفت در نیمه دوم 2014 و طی 2015 و 2016 باعث شد شرکت‌ها بر افزایش راندمان و کاهش هزینه تمرکز کنند. تعداد شرکت‌هایی که ورشکستگی اعلام کردند تا تحت حمایت‌های معروف فصل 11 قرار بگیرند، به 100 افزایش یافت. روش تامین مالی مبتنی بر بدهی با افزایش سود اوراق به 10 درصد و بدتر شدن رتبه اعتباری شرکت‌ها به کنار رفت و فروش دارایی نیز به دلیل کاهش قیمت‌ها رونق قبل را از دست داد. در مقابل Private Equityها (سرمایه‌گذاران خصوصی خارج از بورس که معمولاً شامل سرمایه‌گذاران نهادی یا افراد ثروتمند می‌شود) وارد شدند و حدود 30 درصد از معاملات مبتنی بر دارایی را انجام دادند. تامین مالی مبتنی بر equity (سهام) رونق یافت. در مجموع، بین 2014 و 2016، سرمایه‌گذاری 70 درصد و هزینه‌های حدود 50 درصد کاهش یافت.


فاز تجمیع (2017): احیاء قیمت نفت در نتیجه کاهش تولید اوپک و غیراوپک موجب احیاء اعتماد در صنعت نفت شیل شد. پیشرفت بیشتر فناوری، ارتقاء راندمان و کاهش هزینه و بازنگری در resource base موجب افزایش 60 درصدی سرمایه‌گذاری شد. ساختار هزینه بالادستی بهبود یافت و در نتیجه اثر افزایش قیمت عرضه‌کنندگان خنثی شد. باوجود بهبودها، جریان نقدی حاصل از عملیات بیش از اندازه مصرف شد. فروش دارایی بار دیگر منبع اصلی تامین مالی به حساب آمد.


فاز سودآوری؟ (2018): برخی روندها از احتمال سودآوری صنعت شیل در 2018 خبر می‌دهند. انتظار می‌رود امسال تولید با رشد 1.3 میلیونی به 5.7 میلیون برسد. بسیاری شرکت‌ها انتظار FCF مثبت دارند.


نگرانی‌های پیش‌روی نفت شیل در ادامه عبارتند از:
1️⃣ محدودیت‌های خطوط انتقال نفت
2️⃣ تداوم افزایش بهره‌وری
3️⃣ ثمربخشی انقلاب دیجیتال
4️⃣ رقابت با دیگر نفت‌های موجود در بازار (به لحاظ هزینه)

⭕️ @EconomicsandOil

#Translate #IEA
#Shale #US #Financial #Economic #EnP #Company #FCF
افزایش خالص جریان نقدی (FCF) شرکت‌های E&P سهامی عام به دلیل:
رشد قیمت نفت
کاهش هزینه
کاهش سرمایه‌گذاری

⭕️ @EconomicsandOil

#RystadEnergy
#Financial #EnP #FCF
کویت‌انرژی.3

عملکرد مالی

⭕️ @EconomicsandOil

#Note
#KuwaitEnergy #Iraq #EnP #Company #Financial #FCF
درباره غول‌های نفتی.۲

وضعیت جریان نقدی آزاد غول‌ها پس از دوران افت، بهبود یافته و این در حالی است که هزینه سرمایه‌ای آنها در سال ۲۰۱۸ حدود ۷۰ میلیارد دلار برآورد می‌شود


⭕️ @EconomicsandOil

#woodmac
#Financial #FCF #CAPEX
#Major #Shell #BP #TOTAL #ExxonMobil #Chevron
درباره‌ غول‌های نفتی.۳

طی دوران افت و سپس احیاء (از ابتدای ۲۰۱۵ تاکنون) شرکت‌ها در حوزه توسعه کسب‌وکار چه کردند؟
زرد: شل
سبز: بی‌پی
آبی تیره: توتال
قرمز: اکسون‌موبیل
آبی روشن: شورون


⭕️ @EconomicsandOil

#woodmac
#Financial #FCF #CAPEX
#Major #Shell #BP #TOTAL #ExxonMobil #Chevron
درباره‌ غول‌های نفتی.۶

نمودار چپ، چشم‌انداز بودجه سرمایه‌ای غول‌های نفتی است که نشان می‌دهد اکسون‌موبیل راه خود را از بقیه جدا کرده و آینده درخشانی برای این صنعت (لااقل در دهه آتی میلادی) می‌بیند. این شرکت مسائل زیست‌محیطی را فاقد اثرگذاری قابل‌توجه بر کسب‌وکار خود می‌داند. برخلاف این شرکت، سه غول اروپایی استراتژی خود را متناسب با این موضوع تعریف کرده‌اند. مثلاً توتال مساله یکپارچگی تغییرات اقلیمی را در استراتژی مطرح، و ساختار سازمانی خود را متناسباً متحول کرده است.

در نمودار راست می‌بینیم که بعد از شرکت‌های مستقل (صرفاً فعال در بالادستی) اکسون‌موبیل بیشترین رشد تولید را در افق بلندمدت دارد و بقیه غول‌ها و نیز شرکت‌های بزرگ آسیایی در صورت تداوم روند فعلی با افت مواجه می‌شوند.


⭕️ @EconomicsandOil

#woodmac
#Financial #FCF #CAPEX
#Major #Shell #BP #TOTAL #ExxonMobil #Chevron
Forwarded from اقتصاد و نفت
شرکت‌های E&P آمریکایی چگونه تامین مالی می‌کنند؟


تامین مالی شرکت‌های E&P آمریکایی اساساً با شرکت‌های نفتی بزرگ که معمولاً در میادین متعارف فعالند، تفاوت دارد؛ و به طور خاص نسبت اهرم مالی آنها بیشتر است. free cash flow (جریان نقدی آزاد یا FCF، که شامل جریان نقدی حاصل از عملیات پس از کسر هزینه‌های سرمایه‌ای است) در این شرکت‌ها معمولاً از ابتدای انقلاب شیل منفی بوده و انتظار افزایش تولید و کاهش هزینه به تداوم هزینه‌کرد بالا در این صنعت انجامیده است. باوجود این، روند مذکور در سال‌های اخیر تغییر کرده است.


فاز استارت‌آپ (2014-2010): توسعه فناوری و قیمت‌های بالا به سرمایه‌گذاری زیاد (بیش از چهار برابر) انجامید. تولید نفت رشد هشت برابری داشت و از 0.44 میلیون بشکه در روز به 3.6 میلیون رسید. طی پنج سال، FCF تجمعی منفی 200 میلیارد دلار شد و شرکت‌ها بر تامین مالی مبتنی بر بدهی و فروش دارایی‌های غیرمحوری متمرکز شدند. علاوه بر انتشار اوراق بدهی (bond)، شرکت‌ها از روش‌های مبتنی بر مخزن (reserve base lending) بهره گرفتند. این روش عمدتاً توسط شرکت‌های متوسط و کوچک که رتبه اعتباری‌شان non-investment (یعنی دارای رتبه اعتباری پایین) بود و به بازار اوراق شرکتی دسترسی آسانی نداشتند به کار گرفته شد.


فاز نجات (2016-2015): سقوط قیمت نفت در نیمه دوم 2014 و طی 2015 و 2016 باعث شد شرکت‌ها بر افزایش راندمان و کاهش هزینه تمرکز کنند. تعداد شرکت‌هایی که ورشکستگی اعلام کردند تا تحت حمایت‌های معروف فصل 11 قرار بگیرند، به 100 افزایش یافت. روش تامین مالی مبتنی بر بدهی با افزایش سود اوراق به 10 درصد و بدتر شدن رتبه اعتباری شرکت‌ها به کنار رفت و فروش دارایی نیز به دلیل کاهش قیمت‌ها رونق قبل را از دست داد. در مقابل Private Equityها (سرمایه‌گذاران خصوصی خارج از بورس که معمولاً شامل سرمایه‌گذاران نهادی یا افراد ثروتمند می‌شود) وارد شدند و حدود 30 درصد از معاملات مبتنی بر دارایی را انجام دادند. تامین مالی مبتنی بر equity (سهام) رونق یافت. در مجموع، بین 2014 و 2016، سرمایه‌گذاری 70 درصد و هزینه‌های حدود 50 درصد کاهش یافت.


فاز تجمیع (2017): احیاء قیمت نفت در نتیجه کاهش تولید اوپک و غیراوپک موجب احیاء اعتماد در صنعت نفت شیل شد. پیشرفت بیشتر فناوری، ارتقاء راندمان و کاهش هزینه و بازنگری در resource base موجب افزایش 60 درصدی سرمایه‌گذاری شد. ساختار هزینه بالادستی بهبود یافت و در نتیجه اثر افزایش قیمت عرضه‌کنندگان خنثی شد. باوجود بهبودها، جریان نقدی حاصل از عملیات بیش از اندازه مصرف شد. فروش دارایی بار دیگر منبع اصلی تامین مالی به حساب آمد.


فاز سودآوری؟ (2018): برخی روندها از احتمال سودآوری صنعت شیل در 2018 خبر می‌دهند. انتظار می‌رود امسال تولید با رشد 1.3 میلیونی به 5.7 میلیون برسد. بسیاری شرکت‌ها انتظار FCF مثبت دارند.


نگرانی‌های پیش‌روی نفت شیل در ادامه عبارتند از:
1️⃣ محدودیت‌های خطوط انتقال نفت
2️⃣ تداوم افزایش بهره‌وری
3️⃣ ثمربخشی انقلاب دیجیتال
4️⃣ رقابت با دیگر نفت‌های موجود در بازار (به لحاظ هزینه)

⭕️ @EconomicsandOil

#Translate #IEA
#Shale #US #Financial #Economic #EnP #Company #FCF
سرمایه‌گذاری در انرژی - 20


وضعیت جریان نقدی آزاد (Free Cash Flow) در شرکت‌های نفت شیل همواره به عنوان یک پاشنه آشیل مطرح بوده و این سوال مطرح شده که سهامداران تا چه مدت می‌توانند با این وضعیت همراهی کنند؟ امسال ممکن است برای اولین بار FCF مثبت شود که بیشتر به افت CAPEX بازمی‌گردد. اما در مقابل این سوال هست که آیا این وضعیت، آینده نفت شیل را تهدید نمی‌کند؟


⭕️ @EconomicsandOil

#IEA #WEI #Finance #FCF #Shale