اقتصاد و نفت
2.05K subscribers
1.81K photos
11 videos
260 files
286 links
رامین فروزنده
متخصص استراتژی و سرمایه‌گذاری در صنعت انرژی


ایمیل:
raaminf@gmail.com


لینکدین:
ir.linkedin.com/in/ramin-forouzandeh


وب‌سایت:
raminf.com
Download Telegram
تصویر صنعتی که در آن غایبیم


این کلان‌ترین تصویر از صنعت جهانی ال‌ان‌جی است. سه‌چهارم ال‌ان‌جی دنیا وارد آسیا می‌شود. چین در حال تبدیل شدن به یک واردکننده کلیدی است. قطر و استرالیا در رقابت جدی صادرات ال‌ان‌جی هستند و آمریکا به زودی رقیب مهم آنها خواهد شد. جنوب آسیا و خاورمیانه واردکنندگان نسبتاً نوظهور ال‌ان‌جی به شمار می‌روند.


سهم ایران، باوجود برخورداری از بزرگ‌ترین ذخایر گاز جهان (یا به روایتی دومین ذخایر بزرگ) از این بازار بالغ بر ۳۰۰ میلیون تُنی، صفر است. و البته در حالی که از روسیه و قطر تا آمریکا و استرالیا صادرکننده ال‌ان‌جی هستند، هنوز برخی معتقدند تنها استفاده درست از گاز، تزریق به مخازن یا نهایتاً صادرات با خط‌لوله است.


گزارش مکینزی درباره ال‌ان‌جی ۲۰۱۸:
https://www.mckinsey.com/industries/oil-and-gas/our-insights/petroleum-blog/reflecting-on-the-2018-lng-market-15-key-insights


⭕️ @EconomicsandOil

#McKinsey #LNG #China #Qatar #US #Australia #Gas #GasExport
European Natural Gas Outlook 2019.pdf
2.7 MB
سری گزارش‌های ICIS درباره چشم‌انداز انرژی در سال ۲۰۱۹:

گاز اروپا

⭕️ @EconomicsandOil

#ICIS #Energy #Gas #EU
Global LNG Market Outlook 2019.pdf
2.2 MB
سری گزارش‌های ICIS درباره چشم‌انداز انرژی در سال ۲۰۱۹:

ال‌ان‌جی جهانی

⭕️ @EconomicsandOil

#ICIS #Energy #Gas #LNG
مجموعه سه گزارش ICIS درباره چشم‌انداز انرژی 2019:

t.me/EconomicsandOil/2940
t.me/EconomicsandOil/2941
t.me/EconomicsandOil/2942


⭕️ @EconomicsandOil

#ICIS #Energy #Gas #LNG #Oil
صادرات گاز به اروپا


منابع تامین گاز وارداتی اروپا به تفکیک مبدا در نمودار بالا به نقل از مکینزی آمده‌اند. نکته مهم اینکه اگر نروژ و هلند را به عنوان مبادلات درون‌منطقه‌ای نادیده بگیریم، سهم روسیه شدیداً افزایش می‌یابد.


احتمالاً همه به یاد دارند که از سال‌ها قبل طرح‌های مختلفی برای صادرات گاز به اروپا از مسیر ترکیه و عراق و امثالهم مطرح می‌شد که هیچ یک هم به نتیجه نرسید. بد نیست بدانیم قطر، نیجریه و الجزایر هر سه گاز را به صورت ال‌ان‌جی به اروپا صادر می‌کنند. (الجزایر از خط‌لوله نیز استفاده می‌کند.)


این یک ویژگی قراردادهای مشارکت در تولید قطر بوده که ضمن توسعه، بازارهای نسبتاً دور گاز را نیز در اختیار این کشور قرار داده است. لذا شاید بهتر باشد وقتی به تجارت گاز می‌اندیشیم، به قراردادهای بالادستی مربوطه نیز نگاهی دوباره کنیم و به انحصار بکارگیری قراردادهای «خدماتی» در ایران پایان دهیم. مضافاً ال‌ان‌جی را یک راه‌حل اصلی بدانیم.


البته معضل عدم پذیرش واقعیت‌های بازار گاز و اصرار بر قیمت‌های بالا همیشه در ایران وجود داشته است.


⭕️ @EconomicsandOil

#Note #McKinsey #EU #Gas #LNG #GasExport
سرمایه‌گذاری در انرژی - 16


پس از چند سال افت، سرمایه‌گذاری در LNG سال گذشته رشد داشت. می‌بینیم که آمریکای شمالی به مدد انقلاب شیل، مرکز اصلی سرمایه‌گذاری بوده است.


⭕️ @EconomicsandOil

#IEA #Energy #Upstream #Investment #LNG #Shale #Gas
چند روند کلیدی LNG جهان در فصل اول 2019


بازار LNG رو به رشد است و ایران بازمانده از آن. قطر، پیشتاز بازار و استرالیا در رده بعدی. آمریکا نیز به مدد انقلاب گاز شیل در حال توسعه LNG است. در فصل اول 2019 تجارت LNG جهان حدود 88میلیون تن بود. چند روند کلیدی بازار در ادامه می‌آید:


به مدار آمدن ظرفیت‌های جدید در روسیه، آمریکا و استرالیا


تبدیل شدن جنوب آسیا (هند، بنگلادش و پاکستان) به قطب سوم واردات LNG جهان


انتظار به مدار آمدن حدود 30 میلیون تن ظرفیت جدید LNG در آمریکا طی فصول 2و3و4 امسال


افت قیمت LNG (شاخص قیمت شرق آسیا) به 4.5 دلار به ازای هر میلیون BTU در پایان فصل اول 2019، یعنی کمتر از نصف قیمت معادل نفت (به لحاظ ارزش حرارتی)


⭕️ @EconomicsandOil

#ICIS #LNG #EAX #GasPrice #Gas #US #Shale
نکاتی از گزارش جدید اوپک درباره نفت ایران


چند روز قبل یکی از مهم‌ترین گزارش‌های مرجع نفت یعنی Annual Statistical Bulletin توسط اوپک منتشر شد. چند نکته آن در ادامه می‌آید:


1️⃣ تولید نفت عراق 4.4 میلیون بشکه در روز و ایران 3.5 م‌ب‌در؛ که حتی اگر ظرفیت حدود 4میلیونی ایران را درنظر بگیریم یعنی عراق به صورتی پایدار در تولید و صادرات نفت از ایران پیشی گرفته است.


2️⃣ تخمین صادرات بیش از 60میلیارد دلاری نفت ایران در سال 2018؛ که بیشترین رقم طی پنج سال اخیر است.


3️⃣ تعداد دستگاه‌های فعال حفاری ایران 157 عدد ذکر شده که فاصله زیادی با اطلاعات ما و مراجع دیگر از بازار حفاری ایران دارد و به نظر می‌رسد این رقم عرضه کل دستگاه‌هاست و نه دستگاه‌های «فعال».


4️⃣ تعداد چاه‌های تکمیل شده ایران 195 حلقه گزارش شده؛ که در تایید افت فعالیت‌های بالادستی نفت ایران و در تناقض با آمار دستگاه‌های فعال حفاری (منتشره در گزارش اوپک) است. تعداد چاه‌های تکمیل‌شده در سال‌های اوج بیش از 300 حلقه بود.


5️⃣ عبور تولید تجمعی نفت ایران (از ابتدای کشف نفت تاکنون) از 75میلیارد بشکه که تقریباً نصف عربستان است.


6️⃣ ایران در جایگاه نهم صادرکنندگان (ناخالص) نفت دنیا قرار گرفته است؛ یعنی پایین‌تر از عربستان، روسیه، عراق، کانادا، امارات، کویت، آمریکا و نیجریه. ریشه تحریم‌پذیری نفت ایران همین سهم نسبتاً پایین در بازارهای صادراتی (در مقایسه با حجم ذخایر) است.


7️⃣ ثبت میانگین 67.97 دلاری نفت سنگین و 69.1 دلاری نفت سبک ایران در سال 2018


8️⃣ تولید 248میلیارد مترمکعبی گاز در سال 2018 و رسیدن گاز تجمعی تولیدی کشور به مرز 3.65 تریلیون متر مکعب. (این ارقام گاز Marketed است، یعنی کل گاز تولیدی منهای گاز فلر، تزریقی و shrinkage.)


⭕️ @EconomicsandOil

#OPEC #ASB #Iran #Gas #OilExport #Iraq
تحریم ایران و محدودیت تولید میعانات


تداوم تحریم نفت و میعانات گازی ایران نتایجی به همراه دارد که عمدتاً بر درآمدهای نفتی و کمبود عرضه در بازار جهانی موثرند. اما در داخل نیز یک نتیجه مهم درباره میعانات گازی وجود دارد: عمده میعانات ایران همراه با گاز در پارس جنوبی تولید می‌شود و از آنجا که گاز برای دو مصرف عمده «نیروگاه‌ها» و «بخش خانگی» مورد نیاز است، نمی‌توان تولیدش را به سادگی متوقف کرد. اینجا قبلاً توضیح دادم که محدودیت مذکور به حدی است که شاید در شرایط تحریم اصلاً امکان بهره‌برداری از فازهای پارس جنوبی وجود نداشت:
t.me/EconomicsandOil/902


اما علاج چیست؟ راهکار موقت، ذخیره‌سازی میعانات است. اما ذخیره‌سازی محدودیت دارد. لذا باید دو کار کرد: افزایش خروجی سیستم و کاهش ورودی آن. (فرض می‌کنیم در کوتاه‌مدت نمی‌توان تحولی در بهره‌وری ایجاد کرد.) در سمت افزایش خروجی اقدام اصلی، افزایش تولید از پالایشگاه ستاره خلیج فارس بوده است؛ هرچند باید دید چنین اقدامی چقدر می‌تواند از جنبه توازن فرآورده‌های تولید پایدار باشد. در سمت کاهش ورودی با این سوال مواجهیم که اگر تولید میعانات و بالتبع گاز را کاهش دهیم، نیاز کشور به گاز را چه کنیم؟ بیش از نصف گاز کشور به مصرف انرژی خانگی و صنعت و ... و نیز خوراک پتروشیمی می‌رسد. مابقی برای مصارف بخش انرژی صرف می‌شود که عمده آن به نیروگاه‌ها می‌رسد.


در بخش نیروگاه‌ها می‌توان بخش زیادی از گاز را با سوخت‌های مایع جایگزین کرد. این کار آلودگی هوا و از دست رفتن درآمد ناشی از جایگزینی سوخت مایع را به همراه دارد ولی می‌تواند چاره‌ای موقت باشد. در بخش خانگی اما نمی‌توان انبوه خطوط‌لوله احداثی را به جای گاز با سوخت دیگری پر کرد یا در مقیاس وسیع از مصرف‌کنندگان خواست به سراغ بخاری نفتی و برقی و ... بروند. لذا در فصل سرد با محدودیت شدید مواجه خواهیم بود.


با این تفاسیر و فرض کاهش شدید صادرات میعانات گازی ایران (شاید حتی رسیدن به صفر)، تداوم محدودیت صادرات ظرف ماه‌های آینده با یک مانع فنی بی‌سابقه مواجه خواهد شد. به ویژه آنکه در سال‌های اخیر گازرسانی به روستاها و شهرها و جایگزینی سوخت مایع نیروگاه‌ها با گاز، توسعه کم‌سابقه‌ای پیدا کرده است.


⭕️ @EconomicsandOil

#Note #Condensate #Sanction #Gas
اقتصاد و نفت
افسانه خام‌فروشی؟ ماجرای مشهور «خام‌فروشی در صنعت نفت» چقدر صحت دارد؟ خام‌فروشی می‌تواند تعابیر مختلف داشته باشد: مصرف بالای نفت و گاز، صادرات نفت و گاز به صورت خام، یا حتی صادرات اتیلن و پروپیلن. اینجا فرض می‌کنیم منظور، همان تعبیر و تفسیر معروف است:…
درباره توجیه‌پذیری تزریق گاز به مخازن نفتی ایران


قبلاً گفتیم که چه سوالات اساسی درباره مبانی فنی و مهندسی تزریق گاز به مخازن ایران وجود دارد؛ مثلاً اینکه واقعاً چقدر گاز باید تزریق شود تا بتوان یک بشکه نفت بیشتر تولید کرد. اینجا می‌توان سوالات مذکور را دید:
t.me/EconomicsandOil/2295


اخیراً و طی دوره آموزشی خوبی که موسسه FGE با میزبانی تامین سرمایه امین برگزار کرد، ابعاد این موضوع تا حد زیادی روشن شد. سعی می‌کنم برداشت شخصی خود را از مباحث مذکور اینجا بگویم، و تاکید کنم اینها الزاماً جمع‌بندی رسمی موسسه یادشده نیست. اگر فرض کنیم که مبانی فنی و مهندسی تزریق گاز درستند، تزریق گاز با هدف افزایش ظرفیت تولید نفت می‌تواند در حجم محدود گزینه‌ای باشد که با صادرات گاز رقابت کند. اما چرا؟


قبلاً بارها گفته شده صنعت پالایش سود چندانی ندارد. برای ایران با نفت ارزان و فراوان، این یعنی توسعه صنعت پالایش اقتصادی نیست. (همین موضوع تقریباً درباره صنعت پتروشیمی نیز صدق می‌کند.) یعنی به ازای هر دلار در صنعت بالادستی نفت، چندین برابر صنایع پالایش و پتروشیمی سود به دست می‌آوریم. متن کامل:
t.me/EconomicsandOil/2730


حال از موضع سیاست‌گذار کلان صنعت نفت (نه یک سرمایه‌گذار)، به این واقعیت‌ها توجه کنیم:
1️⃣ به ازای هر یک دلار در توسعه میادین نفتی چند برابر سود به دست می‌آوریم
2️⃣ به دلیل تعلل تاریخی در توسعه پارس جنوبی، دوران پیش روی صنعت ال‌ان‌جی فاقد درخشش گذشته است
3️⃣ به طور کلی نفت در مقایسه با گاز دردسر و حاشیه کمتری برای فروش دارد؛ مثلاً کمتر کسی از «ارزان‌فروشی» در نفت می‌گوید


با لحاظ سه نکته فوق می‌توان به این نتیجه رسید که تزریق حجم مشخص و محدودی گاز به مخازن نفتی که ارزیابی فنی و مهندسی کافی درباره آنها وجود دارد، به معنای تولید نفت بیشتر و در نهایت همراستای استراتژی کلیدی صنعت نفت ایران (توسعه حداکثری بالادستی) خواهد بود. لذا شاید بتوان گفت تزریق گاز با هدف نهایی توسعه تولید و فروش نفت (خام‌فروشی) می‌تواند توجیه‌پذیر باشد؛ چراکه مزیت نسبی کشور ایران تولید نفت ارزان است.


⭕️ @EconomicsandOil

#Note
#GasInjection #Gas #Oil #Upstream #FGE