پریستار
Photo
باینری جنسیت در پرستاری: نگرشی که باید تغییر پیدا کند
#باینری_جنسیت به تقسیمبندی جنسیتیای گفته میشود که افراد را به عنوان #زن یا #مرد برچسبگذاری میکند.
در سالهای گذشته شاهد تغییرات اجتماعی محسوسی در خصوص آنچه از آن به عنوان #جنسیت یاد میشود بودهایم. بااینحال در حوزه #پرستاری، صفر و یک گرایی جنسیتی و یا cissexism همچنان به شیوه سنتی خود وجود دارد.
تاثیرات منفی این نگاه به ویژه در شیوههای مراقبتی و پیشگیری از بارداری برای #افراد_ترنس و افرادی که در تقسیمبندی جنسیتی سنتی قرار نمیگیرند، بسیار مشهود است.
باینری جنسیتی و نگاههای کلیشهای که تنها افراد غیر ترنس را در بر میگیرند، در حوزه پرستاری به دلیل عدم #آموزش صحیح و عدم توسعه آموزش پرستاری در این زمینه همچنان وجود دارد و متاسفانه مراقبتهای همهشمول که همه جنسیتها و #هویتهای_جنسیتی را در پرستاری دربر بگیرد بسیار محدود است.
افرادی ترنس و نانباینری با موانع و تبعیضهای ساختاری در هنگام دریافت #خدمات_بهداشتی و مراقبتی مواجه هستند که سلامت جسم و روان آنها را در خطر جدی قرار میدهد. نگاهها و شیوههای #ترنس_ستیزی که بسیار تبعیضآمیز هستند همچنان در مراقبتهای بهداشتی امری رایج محسوب میشوند. طرد به دلیل جنسیت و هویت جنسیتی میتواند این افراد را در معرض انواع خشونتها قرار دهد و به سلامت روان آنها آسیبهای جبرانناپذیری وارد کند.
ارتقای دسترسی ایمن و عادلانه به مراقبتهای بهداشتی و به دور از #تبعیض، تنها با نگاه فراگیر یا «trans inclusive» در حرفه پرستاری امکانپذیر است. دانشگاهها و مراکز آموزشی پرستاری باید نظریههای مدرن در حوزه جنسیت را به #پرستاران آموزش بدهند. پرستاران باید بیاموزند به دور از تعصبات به ارائه خدمات بهداشتی بپردازند.
پرستاران همچنین باید درخصوص #خدمات_پرستاری و راههای پیشگیری از بارداری یا تولیدمثل برای افرادی ترنس و #نانباینری آموزشهای ویژه ببینند. آنها باید خشونتها و تبعیضهایی که افراد ترنس با آن رو به رو هستند را بشناسند و چگونگی کمک به این افراد را در دستور کار خود قرار دهند. افرادی که به دلیل جنسیت و هویت جنسیتیشان به حاشیه رانده شده و بیشتر در معرض تجربه خشونتهای فیزیکی و روانی هستند و در دل تبعیضهای چندگانه و ناآگاهی مجود در جامعه، احتمال خودکشی، انزوا، اضطراب و افسردگی در این افراد به مراتب بالاتر از دیگر افراد است.
@pareestar
#باینری_جنسیت به تقسیمبندی جنسیتیای گفته میشود که افراد را به عنوان #زن یا #مرد برچسبگذاری میکند.
در سالهای گذشته شاهد تغییرات اجتماعی محسوسی در خصوص آنچه از آن به عنوان #جنسیت یاد میشود بودهایم. بااینحال در حوزه #پرستاری، صفر و یک گرایی جنسیتی و یا cissexism همچنان به شیوه سنتی خود وجود دارد.
تاثیرات منفی این نگاه به ویژه در شیوههای مراقبتی و پیشگیری از بارداری برای #افراد_ترنس و افرادی که در تقسیمبندی جنسیتی سنتی قرار نمیگیرند، بسیار مشهود است.
باینری جنسیتی و نگاههای کلیشهای که تنها افراد غیر ترنس را در بر میگیرند، در حوزه پرستاری به دلیل عدم #آموزش صحیح و عدم توسعه آموزش پرستاری در این زمینه همچنان وجود دارد و متاسفانه مراقبتهای همهشمول که همه جنسیتها و #هویتهای_جنسیتی را در پرستاری دربر بگیرد بسیار محدود است.
افرادی ترنس و نانباینری با موانع و تبعیضهای ساختاری در هنگام دریافت #خدمات_بهداشتی و مراقبتی مواجه هستند که سلامت جسم و روان آنها را در خطر جدی قرار میدهد. نگاهها و شیوههای #ترنس_ستیزی که بسیار تبعیضآمیز هستند همچنان در مراقبتهای بهداشتی امری رایج محسوب میشوند. طرد به دلیل جنسیت و هویت جنسیتی میتواند این افراد را در معرض انواع خشونتها قرار دهد و به سلامت روان آنها آسیبهای جبرانناپذیری وارد کند.
ارتقای دسترسی ایمن و عادلانه به مراقبتهای بهداشتی و به دور از #تبعیض، تنها با نگاه فراگیر یا «trans inclusive» در حرفه پرستاری امکانپذیر است. دانشگاهها و مراکز آموزشی پرستاری باید نظریههای مدرن در حوزه جنسیت را به #پرستاران آموزش بدهند. پرستاران باید بیاموزند به دور از تعصبات به ارائه خدمات بهداشتی بپردازند.
پرستاران همچنین باید درخصوص #خدمات_پرستاری و راههای پیشگیری از بارداری یا تولیدمثل برای افرادی ترنس و #نانباینری آموزشهای ویژه ببینند. آنها باید خشونتها و تبعیضهایی که افراد ترنس با آن رو به رو هستند را بشناسند و چگونگی کمک به این افراد را در دستور کار خود قرار دهند. افرادی که به دلیل جنسیت و هویت جنسیتیشان به حاشیه رانده شده و بیشتر در معرض تجربه خشونتهای فیزیکی و روانی هستند و در دل تبعیضهای چندگانه و ناآگاهی مجود در جامعه، احتمال خودکشی، انزوا، اضطراب و افسردگی در این افراد به مراتب بالاتر از دیگر افراد است.
@pareestar
پریستار
Photo
نقش #پرستاری در پیشبرد مباحث #برابری_جنسیتی و #حقوق_اقلیتها
🔵 تاریخچه مبارزات پرستاری در بسیاری از زمینهها با تاریخچه مبارزات زنان و اقلیتها برای دستیابی به #برابری همپوشانی دارد. پرستاری مدرن به مبارزه علیه ساختارهای اجتماعی محدودکننده، ظالمانه و ناعادلانه پرداخته است.
بسیاری از موانع و محدودیتهایی که #پرستاران در دورهای که اغلب پرستاران را #زنان تشکیل میدادند با آنها مواجه بودند با دیگر زنان مشترک بود. هرچند در برخی از حوزهها پرستاران تجربه متفاوتی داشتند. در دورهای که بسیاری از زنان حق کار کردن در خارج از خانه را نداشتند، #زنان_پرستار در بیرون از خانه کار میکردند و به مراقبت از مردان غریبه میپرداختند.
زنان پرستار برای #حق_رای_زنان، برای قوانین #کار_کودکان، برای #رفاه_کارگران کارخانهها، برای حق دسترسی همگان به #واکسیناسیون، برای دسترسی به وسایل پیشگیری از بارداری به مبارزه پرداختند. برای ۱۵۰ سال پرستاری بهطور عملی و حتی سیاسی موضوعی #فمینیستی بوده است. در آمریکا پرستاران در مارس ۱۹۱۳ با لباس پرستاری در راهپیمایی بزرگ حق رای زنان در واشنگتن دی سی شرکت کردند. پرستاران از #کانادا، #انگلیس و نروژ به آنها پیوستند. این راهپیمایی مورد حمله نیروهای #پلیس قرار گرفت و در آن ۳۰۰ زن مجروح شدند.
در #آمریکا پرستاری مدرن در قرن نوزدهم و با حمایت زنان ثروتمند که قصد کمک رساندن به بیمارستانهای نظامی را داشتند آغاز شد. در آن زمان بسیاری از #پزشکان با آموزش پرستاری به زنان با این توجیه که آموزش پرستاری بر دستگاه تناسلی منتسب به زنان تاثیر میگذارد و زنان را از رسالت حیاتیشان که همان زاد و ولد است بازمیدارد، مخالفت کردند. آنها میگفتند زنان با آموزش پرستاری دیگر مانند گذشته مطیع و رام نخواهند بود.
در آن دوره بسیاری از رهبران #جنبش_پرستاری مجرد ماندند. آنها میدانستند با ازدواج، جامعه آنها را وادار به ترک حرفهشان میکند و پس از ازدواج تحت قیومیت همسرانشان در خواهند آمد و به لحاظ قانونی دیگر شخصیت حقوقی مستقلی نخواهند داشت.
اخلاق حرفهای پرستاری موجب شده است که پرستاران همیشه بابت بیعدالتیهای ساختاری نه تنها نسبت به پرستاران بلکه تمام افراد یا گروههایی که به لحاظ اجتماعی به حاشیه رانده شدهاند، ابراز نگرانی کنند. اخلاق پرستاری همواره فضایی را برای مخالفت با انجام رفتارهای غیراخلاقی مانند #سقطجنین اجباری یا خوراندن اجباری غذا به زندانیان، و تبعیض علیه جامعه +LGBTQ در مراکز درمانی به وجود آورده است.
@pareestar
🔵 تاریخچه مبارزات پرستاری در بسیاری از زمینهها با تاریخچه مبارزات زنان و اقلیتها برای دستیابی به #برابری همپوشانی دارد. پرستاری مدرن به مبارزه علیه ساختارهای اجتماعی محدودکننده، ظالمانه و ناعادلانه پرداخته است.
بسیاری از موانع و محدودیتهایی که #پرستاران در دورهای که اغلب پرستاران را #زنان تشکیل میدادند با آنها مواجه بودند با دیگر زنان مشترک بود. هرچند در برخی از حوزهها پرستاران تجربه متفاوتی داشتند. در دورهای که بسیاری از زنان حق کار کردن در خارج از خانه را نداشتند، #زنان_پرستار در بیرون از خانه کار میکردند و به مراقبت از مردان غریبه میپرداختند.
زنان پرستار برای #حق_رای_زنان، برای قوانین #کار_کودکان، برای #رفاه_کارگران کارخانهها، برای حق دسترسی همگان به #واکسیناسیون، برای دسترسی به وسایل پیشگیری از بارداری به مبارزه پرداختند. برای ۱۵۰ سال پرستاری بهطور عملی و حتی سیاسی موضوعی #فمینیستی بوده است. در آمریکا پرستاران در مارس ۱۹۱۳ با لباس پرستاری در راهپیمایی بزرگ حق رای زنان در واشنگتن دی سی شرکت کردند. پرستاران از #کانادا، #انگلیس و نروژ به آنها پیوستند. این راهپیمایی مورد حمله نیروهای #پلیس قرار گرفت و در آن ۳۰۰ زن مجروح شدند.
در #آمریکا پرستاری مدرن در قرن نوزدهم و با حمایت زنان ثروتمند که قصد کمک رساندن به بیمارستانهای نظامی را داشتند آغاز شد. در آن زمان بسیاری از #پزشکان با آموزش پرستاری به زنان با این توجیه که آموزش پرستاری بر دستگاه تناسلی منتسب به زنان تاثیر میگذارد و زنان را از رسالت حیاتیشان که همان زاد و ولد است بازمیدارد، مخالفت کردند. آنها میگفتند زنان با آموزش پرستاری دیگر مانند گذشته مطیع و رام نخواهند بود.
در آن دوره بسیاری از رهبران #جنبش_پرستاری مجرد ماندند. آنها میدانستند با ازدواج، جامعه آنها را وادار به ترک حرفهشان میکند و پس از ازدواج تحت قیومیت همسرانشان در خواهند آمد و به لحاظ قانونی دیگر شخصیت حقوقی مستقلی نخواهند داشت.
اخلاق حرفهای پرستاری موجب شده است که پرستاران همیشه بابت بیعدالتیهای ساختاری نه تنها نسبت به پرستاران بلکه تمام افراد یا گروههایی که به لحاظ اجتماعی به حاشیه رانده شدهاند، ابراز نگرانی کنند. اخلاق پرستاری همواره فضایی را برای مخالفت با انجام رفتارهای غیراخلاقی مانند #سقطجنین اجباری یا خوراندن اجباری غذا به زندانیان، و تبعیض علیه جامعه +LGBTQ در مراکز درمانی به وجود آورده است.
@pareestar
پریستار
Photo
ستیز با افراد +LGBTQ در محیط کاری پرستاران
زنانهانگاری #پرستاری یکی از عوامل عدم استقبال گسترده مردان* ز این حرفه است. پرستاران مرد* عموما مجبور هستند با انگارههای +LGBTQ ستیزانه نیز دستوپنجه نرم کنند.
مشخصا آمار دقیقی از پرستارانی که خود را غیر سیسجندر تعریف میکنند و افرادی که گرایش جنسی/ عاطفی غیر هتروسکشوال دارند موجود نیست.
از دیگر سو هیچ مسیر قانونی برای شکایت این دسته از پرستاران در #ایران وجود ندارد تا اگر این پرستاران مورد، #آزار، #خشونت و ستم جنسی و #جنسیتی قرار بگیرند از طرف قانون حمایت شوند.
بلکه حتی بسیار محتمل است که در صورت فاش شدن جنسیت، هویت جنسیتی و گرایش جنسی/عاطفیشان نه تنها کار خود را از دست دهند بلکه جانشان در خطر بیفتد.
پرستاران +LGBTQ چه در ایران چه حتی در کشورهای توسعهیافته، زیر فشار و ستمهایی هستند که تابوهای اجتماعی و ساختار سیس-هترونورماتیو، آنها را به گروه ستمدیدهای بدل میکند که حتی سکوتشان نمیتواند تضمینی برای #امنیت_شغلی و جانیشان شود.
از دیگر سو مردان* #گی پرستار از سوی بسیاری از بیماران تحت درمان آنها «خطرناک» تلقی میشوند. انگارههای تبعیضآمیز از آنها «مردان بالقوه خطرناک برای دیگر مردان» میسازد.
به علاوه انگانگاریها و باور غلط در مورد ویروس همهگیر #اچآیوی، باعث ایجاد این تصور شده است که مردان* گی عامل انتقال ویروس اچآیوی به دیگر افراد هستند و این مساله موجب میشود که بسیاری از بیماران نه تنها تمایلی به داشتن پرستار مرد* گی داشته باشند، بلکه شکایت کنند که از حضور آنها میترسند.
#مردسالاری و انگاره «زنانه بودن» پرستاری هر مرد* پرستار را «گی فرض میکند» و «هر مرد گی» را «کمتر از مرد» تلقی میکند. در واقع +LGBTQ ستیزی و زن* ستیزی سلاحی سرد برای تهدید مردان با هر گرایش_جنسی/عاطفی و #هویت_جنسیتی است که بخواهد به #حرفه_پرستاری ورود کند یا در آن دوام بیاورد.
@pareestar
زنانهانگاری #پرستاری یکی از عوامل عدم استقبال گسترده مردان* ز این حرفه است. پرستاران مرد* عموما مجبور هستند با انگارههای +LGBTQ ستیزانه نیز دستوپنجه نرم کنند.
مشخصا آمار دقیقی از پرستارانی که خود را غیر سیسجندر تعریف میکنند و افرادی که گرایش جنسی/ عاطفی غیر هتروسکشوال دارند موجود نیست.
از دیگر سو هیچ مسیر قانونی برای شکایت این دسته از پرستاران در #ایران وجود ندارد تا اگر این پرستاران مورد، #آزار، #خشونت و ستم جنسی و #جنسیتی قرار بگیرند از طرف قانون حمایت شوند.
بلکه حتی بسیار محتمل است که در صورت فاش شدن جنسیت، هویت جنسیتی و گرایش جنسی/عاطفیشان نه تنها کار خود را از دست دهند بلکه جانشان در خطر بیفتد.
پرستاران +LGBTQ چه در ایران چه حتی در کشورهای توسعهیافته، زیر فشار و ستمهایی هستند که تابوهای اجتماعی و ساختار سیس-هترونورماتیو، آنها را به گروه ستمدیدهای بدل میکند که حتی سکوتشان نمیتواند تضمینی برای #امنیت_شغلی و جانیشان شود.
از دیگر سو مردان* #گی پرستار از سوی بسیاری از بیماران تحت درمان آنها «خطرناک» تلقی میشوند. انگارههای تبعیضآمیز از آنها «مردان بالقوه خطرناک برای دیگر مردان» میسازد.
به علاوه انگانگاریها و باور غلط در مورد ویروس همهگیر #اچآیوی، باعث ایجاد این تصور شده است که مردان* گی عامل انتقال ویروس اچآیوی به دیگر افراد هستند و این مساله موجب میشود که بسیاری از بیماران نه تنها تمایلی به داشتن پرستار مرد* گی داشته باشند، بلکه شکایت کنند که از حضور آنها میترسند.
#مردسالاری و انگاره «زنانه بودن» پرستاری هر مرد* پرستار را «گی فرض میکند» و «هر مرد گی» را «کمتر از مرد» تلقی میکند. در واقع +LGBTQ ستیزی و زن* ستیزی سلاحی سرد برای تهدید مردان با هر گرایش_جنسی/عاطفی و #هویت_جنسیتی است که بخواهد به #حرفه_پرستاری ورود کند یا در آن دوام بیاورد.
@pareestar
پریستار
Photo
حاشیهای بر انتشار یک پست در پریستار
این یک گزاره منصفانه و واقع بینانه است:
«پرستاران صدای صنفی ندارند»
✍🏽 هیئت تحریریه
🔵 جمعه پیش پستی در #پریستار با عنوان «#پرستاران_ایرانی صدای صنفی ندارند» منتشر کردیم و درآن از خلاء وجود یک تشکل با جوهره صنفی برای #پرستاران نوشتیم و اشاره کردیم تشکلهای موجود یا زیر نفوذ دولت هستند یا گرایش سیاسی در آنها بر گرایش صنفی غلبه دارد که از نظر ما هر دو آفت کار صنفی است.
این پست واکنشهای را در پی داشت از جمله صفحه «#خان_ پرستار» در کامنتی زیر این پست گفته است که درباره این تشکل «بی انصافی» شده است. در اینجا لازم است به چند نکته مهم اشاره کنیم:
۱- اینکه متاسفانه مجموعه فعالیتهای صنفی در ایران با محدودیتهای زیادی از سوی بخش دولتی روبروست، قضیهای است که مورد تایید بسیاری از #فعالان_صنفی در حوزههای مختلف قرار دارد و به طور طبیعی بخش #پرستاری کشور هم از این قضیه مستنثنی نیست.
۲- درباره خانه پرستار ما بر این باور هستیم که خود این مجموعه در بخش «درباره ما» وبسایت خودش به روشنی همه چیز را توضیح داده است. در سه هدف ابتدایی از اهداف چهاردهگانه این تشکل ذکر شده این مجموعه رویکردهای #سیاسی دارد. در بند دوم به صراحت اشاره شده: «اعلام موضع در مسائل حرفهای و سیاسی روز و مشارکت فعال در کلیه انتخابات و حمایت از نامزدهای مورد نظر در انتخابات رسمی کشور.» در این شرایط، تجربه مجموعههایی مانند «#خانه_کارگر» نشان داده در اکوسیستم سیاسی فعلی کشورمان که مجموعههای صنفی واقعی توانایی تشکیل و جوشیدن از دل صنفها را ندارند، طرح مسائل صنفی به ابزارهایی برای اهداف سیاسی تبدیل میشود و مسائل صنفی اصالت خود را به عنوان هدف از دست میدهد. خانه پرستار هم در چنین اکوسیستمی فعالیت میکند و به طور طبیعی تافته جدا بافتهای از این فضا نیست.
۳- ضمن احترام به همه انتقادهایی که از سوی خانه پرستار درباره وضعیت پرستاران مطرح شده از جمله وضعیت معیشتی نامناسب و حقوق نابرابر پرستاران، اما بر این باوریم این مجموعه به دلیل خطوط قرمز سیاسی که وجود دارد، توانایی طرح برخی از مهمترین #مطالبات_پرستاران مانند برخورد با #آزارهای_جنسی یا برخوردهای #جنسیتی در محیط کار پرستاران و مهمتر از آن پیگیری این #مطالبات را در عمل ندارد.
به هرحال هدف ما از پستی که منتشر کردیم نه صرفا انتقاد از تشکلهای موجود که اشاره به وجود یک مشکل بود؛ خلاء تشکلی با جوهره صنفی و جوشیده از دل پرستاران زحمت کش و مطالبات آنها.
@pareestar
این یک گزاره منصفانه و واقع بینانه است:
«پرستاران صدای صنفی ندارند»
✍🏽 هیئت تحریریه
🔵 جمعه پیش پستی در #پریستار با عنوان «#پرستاران_ایرانی صدای صنفی ندارند» منتشر کردیم و درآن از خلاء وجود یک تشکل با جوهره صنفی برای #پرستاران نوشتیم و اشاره کردیم تشکلهای موجود یا زیر نفوذ دولت هستند یا گرایش سیاسی در آنها بر گرایش صنفی غلبه دارد که از نظر ما هر دو آفت کار صنفی است.
این پست واکنشهای را در پی داشت از جمله صفحه «#خان_ پرستار» در کامنتی زیر این پست گفته است که درباره این تشکل «بی انصافی» شده است. در اینجا لازم است به چند نکته مهم اشاره کنیم:
۱- اینکه متاسفانه مجموعه فعالیتهای صنفی در ایران با محدودیتهای زیادی از سوی بخش دولتی روبروست، قضیهای است که مورد تایید بسیاری از #فعالان_صنفی در حوزههای مختلف قرار دارد و به طور طبیعی بخش #پرستاری کشور هم از این قضیه مستنثنی نیست.
۲- درباره خانه پرستار ما بر این باور هستیم که خود این مجموعه در بخش «درباره ما» وبسایت خودش به روشنی همه چیز را توضیح داده است. در سه هدف ابتدایی از اهداف چهاردهگانه این تشکل ذکر شده این مجموعه رویکردهای #سیاسی دارد. در بند دوم به صراحت اشاره شده: «اعلام موضع در مسائل حرفهای و سیاسی روز و مشارکت فعال در کلیه انتخابات و حمایت از نامزدهای مورد نظر در انتخابات رسمی کشور.» در این شرایط، تجربه مجموعههایی مانند «#خانه_کارگر» نشان داده در اکوسیستم سیاسی فعلی کشورمان که مجموعههای صنفی واقعی توانایی تشکیل و جوشیدن از دل صنفها را ندارند، طرح مسائل صنفی به ابزارهایی برای اهداف سیاسی تبدیل میشود و مسائل صنفی اصالت خود را به عنوان هدف از دست میدهد. خانه پرستار هم در چنین اکوسیستمی فعالیت میکند و به طور طبیعی تافته جدا بافتهای از این فضا نیست.
۳- ضمن احترام به همه انتقادهایی که از سوی خانه پرستار درباره وضعیت پرستاران مطرح شده از جمله وضعیت معیشتی نامناسب و حقوق نابرابر پرستاران، اما بر این باوریم این مجموعه به دلیل خطوط قرمز سیاسی که وجود دارد، توانایی طرح برخی از مهمترین #مطالبات_پرستاران مانند برخورد با #آزارهای_جنسی یا برخوردهای #جنسیتی در محیط کار پرستاران و مهمتر از آن پیگیری این #مطالبات را در عمل ندارد.
به هرحال هدف ما از پستی که منتشر کردیم نه صرفا انتقاد از تشکلهای موجود که اشاره به وجود یک مشکل بود؛ خلاء تشکلی با جوهره صنفی و جوشیده از دل پرستاران زحمت کش و مطالبات آنها.
@pareestar
پریستار
Photo
پرستاری زیر سیطره #جنسیت، #نژاد و #ملیت
#حرفه_پرستاری شغلی عمومی نیست. بر خلاف باور عموم که هر کس علاقهمند به این رشته باشد و در آن تحصیل علم و مهارت کند، میتواند وارد این شغل شود، آمارها واقعیت را گونهای دیگر نشان میدهند.
در واقع #پرستاری شغل #زنان_مهاجر از کشورهای خاص است.
شمار بالای پرستاران جهان، زنان مهاجراند از کشورهای جنوب جهان و یا اتنیکهای ساکن دور از مرکز. نزدیک به ۲۰ درصد پرستاران آمریکایی که در محیطهای رسمی #بهداشت و درمان مشغول به کارند، غیرسفیدپوست هستند.
این رقم برای پرستاران خانگی در آمریکا به اکثریت میرسد. در ایالات متحده #پرستاران_مهاجر غالبا از مکزیک و کشورهای آمریکای لاتین، اوکراین و شرق اروپا، جنوب آسیا و غرب آفریقا هستند.
در کانادا آمار #پرستاران_زن مهاجر به مراتب بسیار بیشتر است و اغلب آنها را زنان مهاجر فیلیپینی تشکیل میدهند.
اما در #ایران تصویر دموگرافیک پرستاران با دیگر کشورها کاملا متفاوت است. ایران در بین کشورهای منطقه دارای کمترین شمار پرستاران مهاجر غیرایرانی است. در سطح وسیع که شامل #بهیاران و #کمک_بهیاران هم میشود، جمعیت قابل توجهی از پرستاران در ایران، مهاجرانی از شهرهای دور از مرکز هستند.
این ساختار علاوه بر #جنسیتزدگی (زنانه شدن حرفه پرستاری)، بر پایه هویتهای اتنیکی و نژادی استوار است اما نه برای رشد و پیشرفت گروههای به حاشیه رانده شده و تحت ستم.
عملکرد این ساختار برای پایین نگه داشتن دستمزد و منحصر نگه داشتن ترفیع شغلی و امنیت و تضمین داشتن این شغل برای گروهی است که از برتریت اجتماعی بهرهمنداند. مانند سفیدپوستان در کشورهای شمال جهان و طبقه متوسط رو به مرفه و نزدیک به مرکز در کشوری مانند ایران.
پرستاران زن مهاجر از اتنیکها، ملیتها و نژادهای به حاشیه رانده شده همان پرستارانی هستند که دستمزد کمتری میگیرند، امکان کمتری برای ترفیع شغلی دارند و با امکان کمتر تضمین امنیت شغلی هر لحظه میتوانند در معرض اخراج یا بیکار شدن قرار بگیرند.
@pareestar
#حرفه_پرستاری شغلی عمومی نیست. بر خلاف باور عموم که هر کس علاقهمند به این رشته باشد و در آن تحصیل علم و مهارت کند، میتواند وارد این شغل شود، آمارها واقعیت را گونهای دیگر نشان میدهند.
در واقع #پرستاری شغل #زنان_مهاجر از کشورهای خاص است.
شمار بالای پرستاران جهان، زنان مهاجراند از کشورهای جنوب جهان و یا اتنیکهای ساکن دور از مرکز. نزدیک به ۲۰ درصد پرستاران آمریکایی که در محیطهای رسمی #بهداشت و درمان مشغول به کارند، غیرسفیدپوست هستند.
این رقم برای پرستاران خانگی در آمریکا به اکثریت میرسد. در ایالات متحده #پرستاران_مهاجر غالبا از مکزیک و کشورهای آمریکای لاتین، اوکراین و شرق اروپا، جنوب آسیا و غرب آفریقا هستند.
در کانادا آمار #پرستاران_زن مهاجر به مراتب بسیار بیشتر است و اغلب آنها را زنان مهاجر فیلیپینی تشکیل میدهند.
اما در #ایران تصویر دموگرافیک پرستاران با دیگر کشورها کاملا متفاوت است. ایران در بین کشورهای منطقه دارای کمترین شمار پرستاران مهاجر غیرایرانی است. در سطح وسیع که شامل #بهیاران و #کمک_بهیاران هم میشود، جمعیت قابل توجهی از پرستاران در ایران، مهاجرانی از شهرهای دور از مرکز هستند.
این ساختار علاوه بر #جنسیتزدگی (زنانه شدن حرفه پرستاری)، بر پایه هویتهای اتنیکی و نژادی استوار است اما نه برای رشد و پیشرفت گروههای به حاشیه رانده شده و تحت ستم.
عملکرد این ساختار برای پایین نگه داشتن دستمزد و منحصر نگه داشتن ترفیع شغلی و امنیت و تضمین داشتن این شغل برای گروهی است که از برتریت اجتماعی بهرهمنداند. مانند سفیدپوستان در کشورهای شمال جهان و طبقه متوسط رو به مرفه و نزدیک به مرکز در کشوری مانند ایران.
پرستاران زن مهاجر از اتنیکها، ملیتها و نژادهای به حاشیه رانده شده همان پرستارانی هستند که دستمزد کمتری میگیرند، امکان کمتری برای ترفیع شغلی دارند و با امکان کمتر تضمین امنیت شغلی هر لحظه میتوانند در معرض اخراج یا بیکار شدن قرار بگیرند.
@pareestar
پریستار
Photo
تشت رسوایی مهاجرت پرستاران ایرانی اینگونه از بام افتاد
رئیس دستگاه قضا: باید جلوی این قضیه گرفته شود
هیئت تحریریه
تشت افزایش تعداد #مهاجرت_پرستاران از کشور به دلیل مشکلاتشان چنان از بام افتاده که رئیس #قوه_قضاییه هم وارد میدان شده و خواستار اتخاذ تدابیری برای جلوگیری از این اتفاق شده است.
حجت الاسلام محسنی اژهای در دیدار با اعضای شورای عالی نظام پرستاری درباره مهاجرت پرستاران گفته است: «باید با سلسله اقدامات و راهکارها در راستای حمایت از #پرستاران، جلوی این قضیه گرفته شود.»
وی هم چنین اشاره کرده است: «#پرستاری در زمره مشاغلی است که به صورت مستقیم با سلامت جسمی و روحی افراد جامعه سروکار دارد و شاغلین این حوزه باید تمرکز حواس بالایی داشته باشند، لذا قشر پرستار نباید با مخاطرات دیگری در زندگی خود مواجه باشند و به آنها اضطراب و تنش تحمیل شود.»
محسنی اژهای در این دیدار گفته است که دو سازمان وابسته به قوه قضاییه یعنی سازمان بازرسی کل کشور و همچنین دیوان عدالت اداری را مکلف خواهد کرد که یکی درباره عدم اجرای برخی قوانین مصوب کشور درباره ارتقا و بهبود کیفیت وضعیت پرستاران و دیگری درباره شکایتهایی که در این زمینه وجود دارد، وارد میدان شوند و وظایف خود را انجام دهند.
این اظهارات و واکنشهای محسنی اژهای به وضعیت کاری نامناسب پرستاران در حالی است که همین امسال محمد شریفی مقدم دبیرکل #خانه_پرستار گفت که در سال گذشته حدود دو هزار #پرستار از کشور #مهاجرت کرده است. محمد تقی جهانپور معاون #سازمان_نظام_پرستاری ایران هم همین امسال به نوعی دیگر این آمار را تایید کرده و گفته بود که براساس گواهیهای صادر شده اخیر، ماهانه بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ پرستار از کشور مهاجرت میکنند.
عباس عبادی معاون پرستاری #وزارت_بهداشت نیز آذرماه سال گذشته گفت که در سال ۹۹ حداقل ۱۲۵۰ نفر از سازمان نظام پرستاری درخواست برای مهاجرت (گوداستندینگ) کردهاند و البته تخمینزده بود این عدد بیشتر باشد. به باور این مقام مسئول معادل ۳۰ دانشکده پرستاری که نیروی انسانی را تربیت میکنند، مهاجرت میکنند. همه اینها در حالی است که به گفته همین مقام مسئول کشور با کمبود۱۰۰ هزار پرستار روبروست.
با این اوصاف اصلا جای تعجب ندارد که رئیس دستگاه قضا نگرانی خودش را از مهاجرت پرستاران ابراز میکند.
@pareestar
رئیس دستگاه قضا: باید جلوی این قضیه گرفته شود
هیئت تحریریه
تشت افزایش تعداد #مهاجرت_پرستاران از کشور به دلیل مشکلاتشان چنان از بام افتاده که رئیس #قوه_قضاییه هم وارد میدان شده و خواستار اتخاذ تدابیری برای جلوگیری از این اتفاق شده است.
حجت الاسلام محسنی اژهای در دیدار با اعضای شورای عالی نظام پرستاری درباره مهاجرت پرستاران گفته است: «باید با سلسله اقدامات و راهکارها در راستای حمایت از #پرستاران، جلوی این قضیه گرفته شود.»
وی هم چنین اشاره کرده است: «#پرستاری در زمره مشاغلی است که به صورت مستقیم با سلامت جسمی و روحی افراد جامعه سروکار دارد و شاغلین این حوزه باید تمرکز حواس بالایی داشته باشند، لذا قشر پرستار نباید با مخاطرات دیگری در زندگی خود مواجه باشند و به آنها اضطراب و تنش تحمیل شود.»
محسنی اژهای در این دیدار گفته است که دو سازمان وابسته به قوه قضاییه یعنی سازمان بازرسی کل کشور و همچنین دیوان عدالت اداری را مکلف خواهد کرد که یکی درباره عدم اجرای برخی قوانین مصوب کشور درباره ارتقا و بهبود کیفیت وضعیت پرستاران و دیگری درباره شکایتهایی که در این زمینه وجود دارد، وارد میدان شوند و وظایف خود را انجام دهند.
این اظهارات و واکنشهای محسنی اژهای به وضعیت کاری نامناسب پرستاران در حالی است که همین امسال محمد شریفی مقدم دبیرکل #خانه_پرستار گفت که در سال گذشته حدود دو هزار #پرستار از کشور #مهاجرت کرده است. محمد تقی جهانپور معاون #سازمان_نظام_پرستاری ایران هم همین امسال به نوعی دیگر این آمار را تایید کرده و گفته بود که براساس گواهیهای صادر شده اخیر، ماهانه بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ پرستار از کشور مهاجرت میکنند.
عباس عبادی معاون پرستاری #وزارت_بهداشت نیز آذرماه سال گذشته گفت که در سال ۹۹ حداقل ۱۲۵۰ نفر از سازمان نظام پرستاری درخواست برای مهاجرت (گوداستندینگ) کردهاند و البته تخمینزده بود این عدد بیشتر باشد. به باور این مقام مسئول معادل ۳۰ دانشکده پرستاری که نیروی انسانی را تربیت میکنند، مهاجرت میکنند. همه اینها در حالی است که به گفته همین مقام مسئول کشور با کمبود۱۰۰ هزار پرستار روبروست.
با این اوصاف اصلا جای تعجب ندارد که رئیس دستگاه قضا نگرانی خودش را از مهاجرت پرستاران ابراز میکند.
@pareestar
پریستار
Photo
#معرفی_کتاب
شیفت:
یک پرستار، دوازده ساعت و جان چهار بیمار
🔵 صدای زنگ ساعت شگفتزدهام میکند. همیشه شگفت زدهام کرده است. چه زود ساعت شش صبح شد. برای چند روز تعطیل بودم و در این چند روز هم نتوانستم زود به تحتخواب بروم. از معضلات مثل جغد زندگی کردن همین است. اینکه مجبوری تا نیمه شب سرکار باشی و دیگر بهراحتی نمیتوانی به خواب بروی.
در تخت میمانم و با خود میگویم اگر امروز سرکار نروم چه میشود؟ بعد به همکارانم – دیگر #پرستاران- فکر میکنم که با آنهمه کار و مسئولیت که سرشان ریخته است، چقدر از من بدشان خواهد آمد اگر امروز هم سرکار نروم.
برای بار آخر چشمانم را میبندم. خاطرات از راه میرسند. خاطراتی که سعی کردهام فراموششان کنم. گذشت هفت سال هم نتوانسته آن خاطرات را کمرنگ کند: «بیماری که شروع به سرفه کردن میکند. خون بالا میآورد و در کمتر از پنج دقیقه میمیرد!» این داستان را هزار بار تعریف کردهام. هزار بار نوشتهام؛ اما هنوز تازه است. هنوز هم قلبم مچاله میشود و نفسم بند میآید.
«شیفت» نوشته ترزا براون پرستار و ستون نویس #نیویورک_تایمز، کتابی در خصوص یک روز کاری #پرستاری است که در بخش بیماران سرطانی مشغول به کار است. در این دوازده ساعت خواننده با جانهایی که از دست میروند، تصمیمات حیاتی که گرفته میشود. رویاهایی که بر باد میروند یا تحقق مییابند رو به رو میشود.
ترزا براون #پرستار_بالینی است که به طور منظم در نیویورک تایمز و وبلاگ خود از حرفه پرستاری مینویسد. براون در این کتاب بهخوبی نشان میدهد علیرغم تصور عموم که پرستاران را افرادی خونسرد که دیدن درد و رنج بیماران برایشان عادی شده است میدانند، چگونه پرستاران برای نجات جان بیمارانی که در بستر مرگ افتادهاند تقلا میکنند. شیفت تصویر واقعی از چالشهایی است که پرستاران بهطور روزمره با آن مواجه هستند.
متاسفانه کتاب «شیفت» علیرغم آنکه میتواند برای #دانشجویان_پرستاری، #پزشکان و عموم مردم تصویر دقیقی از حرفه پرستاری ارائه دهد هنوز در ایران ترجمه نشده است.
#پریستار امیدوار است معرفی کتابهایی از این دست انگیزهای شوند برای ترجمه این آثار ارزشمند.
@pareestar
شیفت:
یک پرستار، دوازده ساعت و جان چهار بیمار
🔵 صدای زنگ ساعت شگفتزدهام میکند. همیشه شگفت زدهام کرده است. چه زود ساعت شش صبح شد. برای چند روز تعطیل بودم و در این چند روز هم نتوانستم زود به تحتخواب بروم. از معضلات مثل جغد زندگی کردن همین است. اینکه مجبوری تا نیمه شب سرکار باشی و دیگر بهراحتی نمیتوانی به خواب بروی.
در تخت میمانم و با خود میگویم اگر امروز سرکار نروم چه میشود؟ بعد به همکارانم – دیگر #پرستاران- فکر میکنم که با آنهمه کار و مسئولیت که سرشان ریخته است، چقدر از من بدشان خواهد آمد اگر امروز هم سرکار نروم.
برای بار آخر چشمانم را میبندم. خاطرات از راه میرسند. خاطراتی که سعی کردهام فراموششان کنم. گذشت هفت سال هم نتوانسته آن خاطرات را کمرنگ کند: «بیماری که شروع به سرفه کردن میکند. خون بالا میآورد و در کمتر از پنج دقیقه میمیرد!» این داستان را هزار بار تعریف کردهام. هزار بار نوشتهام؛ اما هنوز تازه است. هنوز هم قلبم مچاله میشود و نفسم بند میآید.
«شیفت» نوشته ترزا براون پرستار و ستون نویس #نیویورک_تایمز، کتابی در خصوص یک روز کاری #پرستاری است که در بخش بیماران سرطانی مشغول به کار است. در این دوازده ساعت خواننده با جانهایی که از دست میروند، تصمیمات حیاتی که گرفته میشود. رویاهایی که بر باد میروند یا تحقق مییابند رو به رو میشود.
ترزا براون #پرستار_بالینی است که به طور منظم در نیویورک تایمز و وبلاگ خود از حرفه پرستاری مینویسد. براون در این کتاب بهخوبی نشان میدهد علیرغم تصور عموم که پرستاران را افرادی خونسرد که دیدن درد و رنج بیماران برایشان عادی شده است میدانند، چگونه پرستاران برای نجات جان بیمارانی که در بستر مرگ افتادهاند تقلا میکنند. شیفت تصویر واقعی از چالشهایی است که پرستاران بهطور روزمره با آن مواجه هستند.
متاسفانه کتاب «شیفت» علیرغم آنکه میتواند برای #دانشجویان_پرستاری، #پزشکان و عموم مردم تصویر دقیقی از حرفه پرستاری ارائه دهد هنوز در ایران ترجمه نشده است.
#پریستار امیدوار است معرفی کتابهایی از این دست انگیزهای شوند برای ترجمه این آثار ارزشمند.
@pareestar
در روز اول #آبان یک #دانشجوی_پرستاری در #دانشگاه_علوم_پزشکی_زاهدان ناپدید شده و هنوز خبری از او در دست نیست.
همانطور که خبرنگار #پریستار کسب اطلاع کرده «#نادر_آسکان» عضو #شورای_صنفی دانشگاه علوم پزشکی #زاهدان و دانشجوی ترم ۸ رشته #پرستاری از روز اول آبان ناپدیده شده است.
نادر پس از اعتراضهای اول آبان ۱۴۰۱ در #دانشگاه ناپدید شده و خانواده و دوستان او هیچ اطلاعی از سرنوشت او ندارند.
فراموش نکنیم که این ناپدیدسازیهای نیروهای امنیتی باعث نگرانی زیادی در بین مردم برای جان عزیزانشان میشود.
از زمان آغاز اعتراضهای مردم #ایران، دانشگاههای علوم پزشکی پای ثابت آنها بودهاند و در کنار مردم حضور داشتهاند.
#اعتراضات_سراسرس
#مهسا_امینی
@pareestar
همانطور که خبرنگار #پریستار کسب اطلاع کرده «#نادر_آسکان» عضو #شورای_صنفی دانشگاه علوم پزشکی #زاهدان و دانشجوی ترم ۸ رشته #پرستاری از روز اول آبان ناپدیده شده است.
نادر پس از اعتراضهای اول آبان ۱۴۰۱ در #دانشگاه ناپدید شده و خانواده و دوستان او هیچ اطلاعی از سرنوشت او ندارند.
فراموش نکنیم که این ناپدیدسازیهای نیروهای امنیتی باعث نگرانی زیادی در بین مردم برای جان عزیزانشان میشود.
از زمان آغاز اعتراضهای مردم #ایران، دانشگاههای علوم پزشکی پای ثابت آنها بودهاند و در کنار مردم حضور داشتهاند.
#اعتراضات_سراسرس
#مهسا_امینی
@pareestar
پریستار
Photo
خطبه مشترک رئیس دانشگاه پزشکی کردستان و مسئول نهاد رهبری در توجیه سرکوب کادر درمان
خنثی سازی نقشه دشمن بود!
رئیس #دانشکده_علوم_پزشکی کردستان و مسئول نهاد رهبری در این دانشگاه در خطبهای مشترک سرکوب #دانشجویان_پزشکی و #پرستاری و حمله به #پرستاران را خنثی سازی نقشه دشمن در محیطهای علمی و آموزشی توجیه کردند.
در روزهای گذشته در #پریستار نوشتیم که نیروهای امنیتی روزهای ۶ و۷ آبان به خوابگاههای دانشجویی دخترانه و پسرانه دانشگاه علوم پزشکی #کردستان و همچنین پردیس دانشگاه علوم پزشکی کردستان حمله کردند و فضای درمانی #بیمارستان_کوثر را نیز با هدف ضربه زدن به امنیت و #سلامت_روانی_پرستاران و پزشکان نیز به هم زدند.
حالا پس از اطلاعرسانی گسترده درباره این فاجعه به نظر میرسد نیروهای امنیتی با همراهی نهاد رهبری در دانشگاه کردستان با هدف «ماست مالی» کردن برنامهای با عنوان با عنوان «نشست هماندیشی با #اساتید_دانشکده پرستاری و مامایی» را ترتیب دادند و فریدون عبدالملکی رئیس دانشگاه علوم پزشکی کردستان را مانند خطیبان نماز جمعه بالای منبر فرستادند تا او با ادبیاتی مانند یک #روحانی_حکومتی و نه یک فرد دانشگاهی سرکوب انجام شده را توجیه کند.
عبدالمللکی در این نشست فرمایشی مانند همه خطیبان نماز جمعه و دستگاههای تبلیغاتی دوگانه معترض- اغتشاشگر را مطرح کرد و بدون اشاره به اینکه حکومت چه راهی برای اعتراض مسالمتآمیز مردم باقی گذاشته است، توپ را مانند دیگر مسئولان به زمین دشمن شوت کرد و گفت: «باید همگان دست در دست هم یکبار دیگر عهد ببندیم که به ترفند و حیلههای دشمنان اعتماد نکرده و با صبر و شکیبایی و نیز شناخت صحیح و ریشهای مشکلات، راهحلهای مناسب ارائه دهیم. به واسطه اینکه دشمنان فضای مجازی و رسانهای ما را هدف گرفتهاند ممکن است بعضی افراد دچار محاسبات اشتباه و در معرض اختلالات شناختی بزرگ قرار گیرند، فلذا باید هوشیارتر باشیم.»
در ادامه در ادامه مجید بیگی مسوول نهاد رهبری در دانشگاه علوم پزشکی کردستان هم حرفهای عبدالملکی را تکرار کرد وگفت: «دشمنان قسم خورده انقلاب اسلامی ایران سعی در کشاندن آشوبها به محیطهای علمی و آموزشی را داشتند که الحمدولله جوانان عزیز به خوبی نقشههای شوم آنان را شناسایی و بیاثر مینمایند.» نماینده رهبری البته به طور روشن اشاره نکرد منظورش از خنثی شدن نقشه دشمن توسط جوانان چه بود اما از فحوای صحبتهای او و رئیس دانشکده پزشکی کردستان کاملا بر میآید که آنها حمله نیروهای امنیتی به پرستاران و دانشجویان پرستاری و مامایی را بخشی از همین به اصطلاح خنثی نقشه دشمن در نظرگرفتهاند.
#اعتراضات_سراسری
#مهسا_امینی
@pareestar
خنثی سازی نقشه دشمن بود!
رئیس #دانشکده_علوم_پزشکی کردستان و مسئول نهاد رهبری در این دانشگاه در خطبهای مشترک سرکوب #دانشجویان_پزشکی و #پرستاری و حمله به #پرستاران را خنثی سازی نقشه دشمن در محیطهای علمی و آموزشی توجیه کردند.
در روزهای گذشته در #پریستار نوشتیم که نیروهای امنیتی روزهای ۶ و۷ آبان به خوابگاههای دانشجویی دخترانه و پسرانه دانشگاه علوم پزشکی #کردستان و همچنین پردیس دانشگاه علوم پزشکی کردستان حمله کردند و فضای درمانی #بیمارستان_کوثر را نیز با هدف ضربه زدن به امنیت و #سلامت_روانی_پرستاران و پزشکان نیز به هم زدند.
حالا پس از اطلاعرسانی گسترده درباره این فاجعه به نظر میرسد نیروهای امنیتی با همراهی نهاد رهبری در دانشگاه کردستان با هدف «ماست مالی» کردن برنامهای با عنوان با عنوان «نشست هماندیشی با #اساتید_دانشکده پرستاری و مامایی» را ترتیب دادند و فریدون عبدالملکی رئیس دانشگاه علوم پزشکی کردستان را مانند خطیبان نماز جمعه بالای منبر فرستادند تا او با ادبیاتی مانند یک #روحانی_حکومتی و نه یک فرد دانشگاهی سرکوب انجام شده را توجیه کند.
عبدالمللکی در این نشست فرمایشی مانند همه خطیبان نماز جمعه و دستگاههای تبلیغاتی دوگانه معترض- اغتشاشگر را مطرح کرد و بدون اشاره به اینکه حکومت چه راهی برای اعتراض مسالمتآمیز مردم باقی گذاشته است، توپ را مانند دیگر مسئولان به زمین دشمن شوت کرد و گفت: «باید همگان دست در دست هم یکبار دیگر عهد ببندیم که به ترفند و حیلههای دشمنان اعتماد نکرده و با صبر و شکیبایی و نیز شناخت صحیح و ریشهای مشکلات، راهحلهای مناسب ارائه دهیم. به واسطه اینکه دشمنان فضای مجازی و رسانهای ما را هدف گرفتهاند ممکن است بعضی افراد دچار محاسبات اشتباه و در معرض اختلالات شناختی بزرگ قرار گیرند، فلذا باید هوشیارتر باشیم.»
در ادامه در ادامه مجید بیگی مسوول نهاد رهبری در دانشگاه علوم پزشکی کردستان هم حرفهای عبدالملکی را تکرار کرد وگفت: «دشمنان قسم خورده انقلاب اسلامی ایران سعی در کشاندن آشوبها به محیطهای علمی و آموزشی را داشتند که الحمدولله جوانان عزیز به خوبی نقشههای شوم آنان را شناسایی و بیاثر مینمایند.» نماینده رهبری البته به طور روشن اشاره نکرد منظورش از خنثی شدن نقشه دشمن توسط جوانان چه بود اما از فحوای صحبتهای او و رئیس دانشکده پزشکی کردستان کاملا بر میآید که آنها حمله نیروهای امنیتی به پرستاران و دانشجویان پرستاری و مامایی را بخشی از همین به اصطلاح خنثی نقشه دشمن در نظرگرفتهاند.
#اعتراضات_سراسری
#مهسا_امینی
@pareestar
پریستار
Photo
طفره غیرقانونی بیمارستان از پرداخت کارانه پرستاران
به تازگی خبر رسیده هنوزکارانه زمستان سال گذشته به #پرستاران پرداخت نشده است؛ آن هم در حالی که این روزها قیمت دلار در حال نزدیک شدن به مرز ۶۰ هزار تومان است و این شرایط نابسامان اقتصادی پرستاران را هم مانند سایر اقشار #جامعه زیر فشار اقتصادی بیسابقهای گذاشته است.
به گزارش #پریستار و بر پایه اخبار منتشر شده به رغم اینکه محل تأمین منابعکارانه ۳ ماه زمستان سال ۱۴۰۰ پرستاران از #قانون_تعرفهگذاری خدمات #پرستاری مشخص شده اما هنوز بیمارستانها از پرداختکارانه این سه ماه خودداری میکنند. همینجا این پرسش مطرح میشود که بیمارستانها به چه حقی و براساس کدام ضوابط از پرداختکارانه پرستاران خودداری میکنند و از اساس پشت آنها به کجا گرم است. فقط یک مرور گذرا کافیست که در مقابل این طفره غیرقانونی بیمارستانها از پرداخت حق پرستاران، به یاد بیاوریم که کوچکترین اعتراض پرستاران با چه برخوردهای تندی روبرو میشود. ماجرای اعتراض #منصوره_رنجبر و برکناریش در #بیمارستان_پاستور_مشهد را که فراموش نکردهایم.
این درحالی است که گزارش مرکز آمار حاکی از آن است که نرخ تورم نقطهای از ۵۱.۳ درصد دی ماه ۱۴۰۱ با ۲.۱ درصد افزایش در بهمن ماه ۱۴۰۱ به عدد ۵۳.۴ درصد رسیده است؛ یعنی خانوارها باید به طور میانگین ۵۳.۴ درصد بیشتر از بهمن ۱۴۰۰ برای خرید کالاها باید هزینه کنند.
در چنین شرایطی پرداخت نکردن کارانه پرستاران تنها و تنها به معنای تحمیل فشار مضاعف بر زندگی این قشر زحمتکش است.
همه اینها در حالی است که امسال پرستاران از نحوه اجرای تعرفهگذاری و بودجه ناچیز آن هم رضایت نداشتند و طبق اخبار رسیده در بودجه سال آینده هم اوضاع تغییر چندانی نخواهد داشت. از آن سو طنز تلخ داستان این است که بودجه وزارت بهداشت در لایحه بودجه ۱۴۰۲ به طور حتم افزایش خواهد داشت که در آن باز هم سهم پرستاران ناچیز خواهد بود.
در این شرایط باید پرستاران را به حق یکی از ناراضیترین اقشار جامعه ایران برشمرد که این روزها با وجود #کمبود_پرستار در بیمارستانها و فشار مضاعف کاری، تنها با زور سیلی صورتشان را سرخ نگه میدارند.
@pareestar
به تازگی خبر رسیده هنوزکارانه زمستان سال گذشته به #پرستاران پرداخت نشده است؛ آن هم در حالی که این روزها قیمت دلار در حال نزدیک شدن به مرز ۶۰ هزار تومان است و این شرایط نابسامان اقتصادی پرستاران را هم مانند سایر اقشار #جامعه زیر فشار اقتصادی بیسابقهای گذاشته است.
به گزارش #پریستار و بر پایه اخبار منتشر شده به رغم اینکه محل تأمین منابعکارانه ۳ ماه زمستان سال ۱۴۰۰ پرستاران از #قانون_تعرفهگذاری خدمات #پرستاری مشخص شده اما هنوز بیمارستانها از پرداختکارانه این سه ماه خودداری میکنند. همینجا این پرسش مطرح میشود که بیمارستانها به چه حقی و براساس کدام ضوابط از پرداختکارانه پرستاران خودداری میکنند و از اساس پشت آنها به کجا گرم است. فقط یک مرور گذرا کافیست که در مقابل این طفره غیرقانونی بیمارستانها از پرداخت حق پرستاران، به یاد بیاوریم که کوچکترین اعتراض پرستاران با چه برخوردهای تندی روبرو میشود. ماجرای اعتراض #منصوره_رنجبر و برکناریش در #بیمارستان_پاستور_مشهد را که فراموش نکردهایم.
این درحالی است که گزارش مرکز آمار حاکی از آن است که نرخ تورم نقطهای از ۵۱.۳ درصد دی ماه ۱۴۰۱ با ۲.۱ درصد افزایش در بهمن ماه ۱۴۰۱ به عدد ۵۳.۴ درصد رسیده است؛ یعنی خانوارها باید به طور میانگین ۵۳.۴ درصد بیشتر از بهمن ۱۴۰۰ برای خرید کالاها باید هزینه کنند.
در چنین شرایطی پرداخت نکردن کارانه پرستاران تنها و تنها به معنای تحمیل فشار مضاعف بر زندگی این قشر زحمتکش است.
همه اینها در حالی است که امسال پرستاران از نحوه اجرای تعرفهگذاری و بودجه ناچیز آن هم رضایت نداشتند و طبق اخبار رسیده در بودجه سال آینده هم اوضاع تغییر چندانی نخواهد داشت. از آن سو طنز تلخ داستان این است که بودجه وزارت بهداشت در لایحه بودجه ۱۴۰۲ به طور حتم افزایش خواهد داشت که در آن باز هم سهم پرستاران ناچیز خواهد بود.
در این شرایط باید پرستاران را به حق یکی از ناراضیترین اقشار جامعه ایران برشمرد که این روزها با وجود #کمبود_پرستار در بیمارستانها و فشار مضاعف کاری، تنها با زور سیلی صورتشان را سرخ نگه میدارند.
@pareestar
پریستار
Photo
منابع خبری پریستار تایید کردند:
کاسبی ۶ تا ۹ میلیاردی سازمان نظام پرستاری از گواهی گود استندینگ پرستاران
#سازمان_نظام_پرستاری در یک اقدام عجیب هزینه صدور گواهی گود استندینگ برای #پرستاران را به مبلغ ۵ میلیون تومان افزایش داده است.
منابع خبری #پریستار تایید کردند که این سازمان به ظاهر صنفی اما حکومتی در حالی این اقدام را انجام داده است که هزینه صدور گواهی مشابه برای #پزشکان ۳۰۰ هزار تومان است.
در واقع سازمان نظام پرستاری که رئیس آن #محمد_میرزابیگی است، از هر فرصتی برای شعار دادن و گرفتن عکس یادگاری با پرستاران استفاده میکند، اما در سه سال گذشته مبلغ صدور گود استندینگ برای پرستاران را از ۲۰۰ هزار تومان به ۵ میلیوم تومان رسیده اند.
اگر حساب و کتاب خود میرزابیگی درباره مهاجرت ماهیانه ۱۰۰ تا ۱۵۰ پرستار درست باشد، سازمان نظام پرستاری هر ماه بابت صدور این تعداد گواهی گود #استندینگ برای پرستاران متقاضی بین ۵۰۰ تا ۷۵۰ میلیون تومان و در یکسال مبلغی بین ۶ تا۹ میلیارد تومان از جیب پرستاران کاسبی میکند.
#احمد_نجاتیان مدیر سابق بین الملل سازمان نظام پرستاری کشور با کنایه به کاسبی آشکار سازمان نظام پرستاری نوشته است: «شاید به همین دلیل است که این سازمان در دوره پنجم هیچ گونه فعالیت مهمی در جهت کاهش مهاجرت پرستاران انجام نداده است. #مهاجرت_پرستاران از کشور هر چند به کشور و #نظام_سلامت آسیب میرساند، اما برای سازمان نظام پرستاری محل درآمد و ارتزاق شده است.
البته سکوت شورای عالی نظام پرستاری کشور هم در این میان دیگر جای تعجب ندارد! این شورای ۳۰ نفره که نمایندگانی از #مجلس و #قوه_قضاییه هم در آن حضور دارند، حاضر نیستند به خاطر این قبیل عملکردها از میرزابیگی سوالی کنند.
گفتنی است که نارضایتی پرستاران از شرایط کارشان در #ایران سالهاست که بدتر میشود. بیشتر آنها از حقوق پایین و نبود امنیت خسته شدهاند و وضعیت سیاسی، اقتصادی و سیاسی ایران هم تاثیر خودش را بر تمایل این قشر برای مهاجرت گذاشته است. تا جایی که مدتی قبل احمدرضا یزدان نیک عضو هیئت مدیره و عضو شورای عالی نظام پرستاری کشور گفته بود که: «نیروهای خوب #پرستاری ما یکی یکی در حال خروج از کشور هستند.»
@pareestar
کاسبی ۶ تا ۹ میلیاردی سازمان نظام پرستاری از گواهی گود استندینگ پرستاران
#سازمان_نظام_پرستاری در یک اقدام عجیب هزینه صدور گواهی گود استندینگ برای #پرستاران را به مبلغ ۵ میلیون تومان افزایش داده است.
منابع خبری #پریستار تایید کردند که این سازمان به ظاهر صنفی اما حکومتی در حالی این اقدام را انجام داده است که هزینه صدور گواهی مشابه برای #پزشکان ۳۰۰ هزار تومان است.
در واقع سازمان نظام پرستاری که رئیس آن #محمد_میرزابیگی است، از هر فرصتی برای شعار دادن و گرفتن عکس یادگاری با پرستاران استفاده میکند، اما در سه سال گذشته مبلغ صدور گود استندینگ برای پرستاران را از ۲۰۰ هزار تومان به ۵ میلیوم تومان رسیده اند.
اگر حساب و کتاب خود میرزابیگی درباره مهاجرت ماهیانه ۱۰۰ تا ۱۵۰ پرستار درست باشد، سازمان نظام پرستاری هر ماه بابت صدور این تعداد گواهی گود #استندینگ برای پرستاران متقاضی بین ۵۰۰ تا ۷۵۰ میلیون تومان و در یکسال مبلغی بین ۶ تا۹ میلیارد تومان از جیب پرستاران کاسبی میکند.
#احمد_نجاتیان مدیر سابق بین الملل سازمان نظام پرستاری کشور با کنایه به کاسبی آشکار سازمان نظام پرستاری نوشته است: «شاید به همین دلیل است که این سازمان در دوره پنجم هیچ گونه فعالیت مهمی در جهت کاهش مهاجرت پرستاران انجام نداده است. #مهاجرت_پرستاران از کشور هر چند به کشور و #نظام_سلامت آسیب میرساند، اما برای سازمان نظام پرستاری محل درآمد و ارتزاق شده است.
البته سکوت شورای عالی نظام پرستاری کشور هم در این میان دیگر جای تعجب ندارد! این شورای ۳۰ نفره که نمایندگانی از #مجلس و #قوه_قضاییه هم در آن حضور دارند، حاضر نیستند به خاطر این قبیل عملکردها از میرزابیگی سوالی کنند.
گفتنی است که نارضایتی پرستاران از شرایط کارشان در #ایران سالهاست که بدتر میشود. بیشتر آنها از حقوق پایین و نبود امنیت خسته شدهاند و وضعیت سیاسی، اقتصادی و سیاسی ایران هم تاثیر خودش را بر تمایل این قشر برای مهاجرت گذاشته است. تا جایی که مدتی قبل احمدرضا یزدان نیک عضو هیئت مدیره و عضو شورای عالی نظام پرستاری کشور گفته بود که: «نیروهای خوب #پرستاری ما یکی یکی در حال خروج از کشور هستند.»
@pareestar
پریستار
Photo
وقتی از #مشاغل_خطرناک حرف میزنیم چه مشاغلی به ذهنتان خطور میکند؟ مشاغل ساختمانی! کار در معدن! چوب بری و.... درحالیکه مشاغل یاد شده با خطرات زیادی همراه هستند، اما شاید تعجب کنید که پرستاری نیز یکی از پرمخاطرهترین مشاغل نام گرفته است.
اما چرا #پرستاری شغلی پرمخاطره است؟
درحال حاضر پرستاری حرفهای پرمخاطره است زیرا پرستاران با سطح خشونتی بالاتر از حد متوسط در محل کارشان رو به رو هستند. در واقع نرخ خشونت برای افرادی که در مراکز بهداشتی و درمانی کار میکنند، در برخی کشورها دوازده برابر بیشتر از سایر مشاغل است.
برطبق گزارش منتشر شده از سوی اداره بهداشت و سلامت #آمریکا، بیش از بیست درصد پرستاران در طول یک سال مورد خشونت فیزیکی قرار گرفتهاند. نیمی از پرستاران تجربه آزار و اذیت کلامی داشتهاند. دوازده درصد پرستاران بخش اورژانس، آزار جنسی را گزارش کردهاند. نزدیک به شصت درصد مورد آزار کلامی قرار گرفتهاند.
هشتاد درصد از آسیبهای کارکنان کادر درمان در بیمارستانها که نیاز به مرخصی از کار داشتهاند، توسط بیماران ایجاد شده است. دوازده درصد توسط همراهان بیماران بوجود آمده است. آماری تکان دهنده که نشان میدهد پرستاران و کادر درمان تا چه میزان در معرض آسیبهای جدی روحی، روانی و فیزیکی هستند.
اثرات خشونت بر کادر درمان
خشونتهای مداوم در محل کار میتواند به کاهش احساس امنیت و تعلق فرد بیانجامد. فرد به لحاظ جسمی و روانی ممکن است احساس بیماری کند و نخواهد به محل کار خود مراجعه کند. چنین نگرانیهایی میتواند آسیبهای روانیای چون اضطراب و افسردگی را به همراه داشته باشد.
برخی از کارکنان کادر درمان به دلیل همین خشونتهای مداوم محیط ناامن کاری خود را ترک میکنند. این روزها بخش بهداشت و سلامت بسیاری از کشورها با کمبود نیروی کار رو به رو است. کمبود نیرویی که فشار کاری بر سایر پرستاران را افزایش میدهد.
مراقبت بیماران با مشکلات جدیای رو به رو میشود و همین امر موجب تشدید خشونتها بین کادر درمان، بیماران و همراهان بیماران میشود، چرخه خشونتی که ادامه مییابد.
در ایران #پرستاران علاوه بر خشونتهای روزمره، با انواع خشونتهای حکومتی نیز رو به رو هستند. پرستارانی که به دلیل مراقبت و رسیدگی به برخی از مجروحین و آسیب دیدگان مورد #فشارهای_امنیتی قرار میگیرند. دستگیر میشوند. مورد ضرب و شتم قرار میگیرند و در برخی موارد حتی کشته میشوند.
@pareestar
اما چرا #پرستاری شغلی پرمخاطره است؟
درحال حاضر پرستاری حرفهای پرمخاطره است زیرا پرستاران با سطح خشونتی بالاتر از حد متوسط در محل کارشان رو به رو هستند. در واقع نرخ خشونت برای افرادی که در مراکز بهداشتی و درمانی کار میکنند، در برخی کشورها دوازده برابر بیشتر از سایر مشاغل است.
برطبق گزارش منتشر شده از سوی اداره بهداشت و سلامت #آمریکا، بیش از بیست درصد پرستاران در طول یک سال مورد خشونت فیزیکی قرار گرفتهاند. نیمی از پرستاران تجربه آزار و اذیت کلامی داشتهاند. دوازده درصد پرستاران بخش اورژانس، آزار جنسی را گزارش کردهاند. نزدیک به شصت درصد مورد آزار کلامی قرار گرفتهاند.
هشتاد درصد از آسیبهای کارکنان کادر درمان در بیمارستانها که نیاز به مرخصی از کار داشتهاند، توسط بیماران ایجاد شده است. دوازده درصد توسط همراهان بیماران بوجود آمده است. آماری تکان دهنده که نشان میدهد پرستاران و کادر درمان تا چه میزان در معرض آسیبهای جدی روحی، روانی و فیزیکی هستند.
اثرات خشونت بر کادر درمان
خشونتهای مداوم در محل کار میتواند به کاهش احساس امنیت و تعلق فرد بیانجامد. فرد به لحاظ جسمی و روانی ممکن است احساس بیماری کند و نخواهد به محل کار خود مراجعه کند. چنین نگرانیهایی میتواند آسیبهای روانیای چون اضطراب و افسردگی را به همراه داشته باشد.
برخی از کارکنان کادر درمان به دلیل همین خشونتهای مداوم محیط ناامن کاری خود را ترک میکنند. این روزها بخش بهداشت و سلامت بسیاری از کشورها با کمبود نیروی کار رو به رو است. کمبود نیرویی که فشار کاری بر سایر پرستاران را افزایش میدهد.
مراقبت بیماران با مشکلات جدیای رو به رو میشود و همین امر موجب تشدید خشونتها بین کادر درمان، بیماران و همراهان بیماران میشود، چرخه خشونتی که ادامه مییابد.
در ایران #پرستاران علاوه بر خشونتهای روزمره، با انواع خشونتهای حکومتی نیز رو به رو هستند. پرستارانی که به دلیل مراقبت و رسیدگی به برخی از مجروحین و آسیب دیدگان مورد #فشارهای_امنیتی قرار میگیرند. دستگیر میشوند. مورد ضرب و شتم قرار میگیرند و در برخی موارد حتی کشته میشوند.
@pareestar
پریستار
Photo
دروغ محمد میرزابیگی درباره قانون تعرفه گذاری
با هدف انحراف ذهن پرستاران
رئیس #سازمان_نظام_پرستاری که از بانیان #تعرفهگذاری نادعادلانه خدمات #پرستاری است با هدف گمراه کردن #جامعه_پرستاری اظهاراتی درباره اجرای این طرح به زبان آورده از جمله اینکه اصل این قانون هنوز اجرا نشده است.
به گزارش #پریستار #محمد_میرزا_بیگی، رئییس سازمان نظام پرستاری کشور که این روزها در تکافوی انتخابات این سازمان است پس از مشاهده اعتراض گسترده #پرستاران کشور به اجرای بد قانون قانون تعرفهگذاری خدمات پرستاری مدعی شده اصل این قانون هنوز اجرا نشده است. وی گفته: ««از نظر ما اصل #قانون_تعرفهگذاری #خدمات_پرستاری اصلاً اجرا نشده است و صرفاً یک تا دو پرداخت علیالحساب صورت گرفته که آن هم تحت تأثیر مطالبات جامعه پرستاری از وزارت بهداشت بوده است. اصل قانون زمانی اجرا میشود که تعرفه خدمات پرستاری در قالب دستورالعملها و آییننامههای ابلاغی از سوی شورای عالی بیمه سلامت پرداخت شود.»
میرزابیگی این اظهارنظر (دروغ؟) را در حالی مطرح کرده که جامعه پرستاری کشور میداند که امضای سازمان نظام پرستاری کشور و رئیس آن بر پای قانون تعرفهگذاری و مبالغی که در دو نوبت به پرستاران پرداخت شده است، وجود دارد.
همانطور که پیشتر در پریستار توضیح داده بودیم مبلغی که پرستاران در فروردین دریافت کردند به پیشنهاد وزارت بهداشت، سازمان برنامه و بودجه و نظام پرستاری، توسط شورای عالی بیمه سلامت تعیین شده و پس از تایید سازمان برنامه و بودجه و تصویب هیات وزیران اجرا شده و حالا با این اوصاف مشخص نیست چگونه میرزا بیگی مدعی است اصل قانون تعرفهگذاری اجرا نشده و البته پاسخ نداده که مبلغ پرداخت شده به پرستاران بر اساس چه حساب و کتابی بوده است.
البته اظهارات به قول معروف تکمیلی میرزا بیگی سرنخ خوبی از دروغگویی او به دست میدهد. او گفته «۱۰ هزار و ۲۰۰ میلیارد تومان بابت اجرای قانون تعرفهگذاری خدمات پرستاری در #وزارت_بهداشت و بیمهها مانده و به دست پرستاران نرسیده است. از این مبلغ تنها ۲۵۰۰ میلیارد تومان به دست جامعه پرستاری رسیده است.»
در واقع میرزابیگی خیلی هوشمندانه درباره کل مبلغ اختصاص یافته به اجرای قانون تعرفهگذاری صحبت کرده و نه جزییات آن و قیمتگذاری ناعادلانه بر خدمات متنوع پرستاران که اتفاقا مشکل از همین جا هم آغاز شده است.
همانطور که اشاره کردیم به نظر میرسد میرزابیگی این اظهارنظرها را با هدف گمراه کردن از اصل موضوع تعرفهگذاری ناعادلانه خدمات پرستاری مطرح کرده که خودش یکی از بانیان آن است.
@pareestar
با هدف انحراف ذهن پرستاران
رئیس #سازمان_نظام_پرستاری که از بانیان #تعرفهگذاری نادعادلانه خدمات #پرستاری است با هدف گمراه کردن #جامعه_پرستاری اظهاراتی درباره اجرای این طرح به زبان آورده از جمله اینکه اصل این قانون هنوز اجرا نشده است.
به گزارش #پریستار #محمد_میرزا_بیگی، رئییس سازمان نظام پرستاری کشور که این روزها در تکافوی انتخابات این سازمان است پس از مشاهده اعتراض گسترده #پرستاران کشور به اجرای بد قانون قانون تعرفهگذاری خدمات پرستاری مدعی شده اصل این قانون هنوز اجرا نشده است. وی گفته: ««از نظر ما اصل #قانون_تعرفهگذاری #خدمات_پرستاری اصلاً اجرا نشده است و صرفاً یک تا دو پرداخت علیالحساب صورت گرفته که آن هم تحت تأثیر مطالبات جامعه پرستاری از وزارت بهداشت بوده است. اصل قانون زمانی اجرا میشود که تعرفه خدمات پرستاری در قالب دستورالعملها و آییننامههای ابلاغی از سوی شورای عالی بیمه سلامت پرداخت شود.»
میرزابیگی این اظهارنظر (دروغ؟) را در حالی مطرح کرده که جامعه پرستاری کشور میداند که امضای سازمان نظام پرستاری کشور و رئیس آن بر پای قانون تعرفهگذاری و مبالغی که در دو نوبت به پرستاران پرداخت شده است، وجود دارد.
همانطور که پیشتر در پریستار توضیح داده بودیم مبلغی که پرستاران در فروردین دریافت کردند به پیشنهاد وزارت بهداشت، سازمان برنامه و بودجه و نظام پرستاری، توسط شورای عالی بیمه سلامت تعیین شده و پس از تایید سازمان برنامه و بودجه و تصویب هیات وزیران اجرا شده و حالا با این اوصاف مشخص نیست چگونه میرزا بیگی مدعی است اصل قانون تعرفهگذاری اجرا نشده و البته پاسخ نداده که مبلغ پرداخت شده به پرستاران بر اساس چه حساب و کتابی بوده است.
البته اظهارات به قول معروف تکمیلی میرزا بیگی سرنخ خوبی از دروغگویی او به دست میدهد. او گفته «۱۰ هزار و ۲۰۰ میلیارد تومان بابت اجرای قانون تعرفهگذاری خدمات پرستاری در #وزارت_بهداشت و بیمهها مانده و به دست پرستاران نرسیده است. از این مبلغ تنها ۲۵۰۰ میلیارد تومان به دست جامعه پرستاری رسیده است.»
در واقع میرزابیگی خیلی هوشمندانه درباره کل مبلغ اختصاص یافته به اجرای قانون تعرفهگذاری صحبت کرده و نه جزییات آن و قیمتگذاری ناعادلانه بر خدمات متنوع پرستاران که اتفاقا مشکل از همین جا هم آغاز شده است.
همانطور که اشاره کردیم به نظر میرسد میرزابیگی این اظهارنظرها را با هدف گمراه کردن از اصل موضوع تعرفهگذاری ناعادلانه خدمات پرستاری مطرح کرده که خودش یکی از بانیان آن است.
@pareestar
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
پرستاری به عنوان شغلی زنانه جا افتاده، همانگونه که رانندگی کامیون و اتوبوس، شغلی مردانه تلقی میشود. برای بسیاری از مردم شغل #پرستاری برای مردان باورپذیر نیست. این امر اغلب فرزندان #پرستاران مرد را دچار چالش میکند. تنها راه حل این رویکرد #آموزش است، حتی اگر سیستم حکومتی همراهی نکند، میتوان در خانواده و یا گروههای خانوادگی، یا در #مدارس توسط معلمان آموزش آن انجام شود.
@pareestar
@pareestar
پریستار
Photo
بسیاری از بیماران و همراهان بیمار به پرستاران زن به چشم نیروی خدماتی نگاه میکنند!
#پرستاری شغلی چالش برانگیز و پرمخاطره است که نیاز به تخصص، فداکاری، شفقت و مهربانی دارد. علیرغم تمام اطلاع رسانیها بسیاری بخصوص در کشورهایی نظیر #ایران همچنان پرستاری را شغلی زنانه میدانند و از این رو #پرستاران_زن با چالشهای جنسیتی علاوه بر چالشهای مرسوم این حرفه رو به رو هستند. کلیشه «زنانه پنداشتن #شغل_پرستاری»، موجب شده است بسیاری از #زنان_پرستار با انواع بیاحترامی، توهین و آزار و اذیت رو به رو باشند.
سارا که سالهاست در این حرفه به عنوان پرستار تمام وقت مشغول به کار است میگوید: متاسفانه همچنان بسیاری از بیماران و همراهان بیمار، به زنان پرستار نه به چشم یک نیروی متخصص با #تحصیلات_دانشگاهی که نیروی خدماتی که باید برای بیمار و همراهان او کار خدماتی نظیر جا به جایی بیمار را انجام دهند نگاه میکنند.
سارا میگوید: بسیار پیش آمده است که همراهان بیمار با کوچک شمردن نظرات حرفهای او به عنوان یک پرستار زن، از او خواستهاند تا یک نیروی متخصص را برای رسیدگی به وضعیت بیمارشان صدا کنند! سارا میگوید: این رویه در خصوص #پرستاران_مرد بسیار کمتر وجود دارد، زیرا در ذهن بسیاری همچنان زنان «نیروهای کمتر متخصص» شناخته میشوند!
چالش جدی دیگری که زنان پرستار با آن مواجه هستند، تعادل بین زندگی حرفهای و زندگی شخصیشان است. سارا که یک دختر پنج ساله دارد در اینباره میگوید: زنان پرستار کمتر مجال استراحت در زندگی شخصیشان را دارند. آنها اغلب به دلیل #نگاه_جنسیتی، که کار خانه را کاری زنانه میداند مجبور هستند پس از ساعات طولانی کار در #بیمارستان، به انجام کارهای خانه نظیر پخت و پز، نظافت و نگهداری از بچه بپردازند.
سارا میگوید: مردان اغلب پس از بازگشت به خانه امکان استراحت و تجدید قوا دارند اما زنان شاغل با بازگشت به خانه گویا وارد شیفت جدید کاری خود میشوند. سارا میگوید: #زنان_شاغل تنها در زمان خواب شبانه امکان استراحت دارند که این امکان برای بسیاری از پرستاران زن، به دلیل شیفتهای شبانه وجود ندارد.
سارا یکی دیگر از چالشهای پرستاران زن را آزار و اذیت جنسی و #تبعیض_جنسیتی میداند. سارا میگوید: در بیمارستانهای دولتی حجاب سفت و سخت به ما تحمیل میشود و در بخش خصوصی از پرستاران زن خواسته میشود برای خوشایند بیماران و همراهانشان آرایش کنند و به سر و وضعشان اغراق شده برسند! سارا اضافه میکند این تبعیض جنسیتی از یک سو و از سوی دیگر آزار و اذیت جنسی بیماران و همراهان آنها از سوی دیگر، پرستاران زن را به لحاظ روانی و جسمی هرروز فرسودهتر میسازد.
موارد ذکر شده تنها بخشی از مشکلات و چالشهایی است که زنان پرستار به طور روزمره با آن رو به رو هستند. زنان پرستاری که در اکثر نقاط دنیا نیروی غالب بخش #بهداشت و درمان را بخود اختصاص میدهند.
به عنوان پرستار زن، شما با چه چالشهای روزمرهای رو به رو هستید؟
@pareestar
#پرستاری شغلی چالش برانگیز و پرمخاطره است که نیاز به تخصص، فداکاری، شفقت و مهربانی دارد. علیرغم تمام اطلاع رسانیها بسیاری بخصوص در کشورهایی نظیر #ایران همچنان پرستاری را شغلی زنانه میدانند و از این رو #پرستاران_زن با چالشهای جنسیتی علاوه بر چالشهای مرسوم این حرفه رو به رو هستند. کلیشه «زنانه پنداشتن #شغل_پرستاری»، موجب شده است بسیاری از #زنان_پرستار با انواع بیاحترامی، توهین و آزار و اذیت رو به رو باشند.
سارا که سالهاست در این حرفه به عنوان پرستار تمام وقت مشغول به کار است میگوید: متاسفانه همچنان بسیاری از بیماران و همراهان بیمار، به زنان پرستار نه به چشم یک نیروی متخصص با #تحصیلات_دانشگاهی که نیروی خدماتی که باید برای بیمار و همراهان او کار خدماتی نظیر جا به جایی بیمار را انجام دهند نگاه میکنند.
سارا میگوید: بسیار پیش آمده است که همراهان بیمار با کوچک شمردن نظرات حرفهای او به عنوان یک پرستار زن، از او خواستهاند تا یک نیروی متخصص را برای رسیدگی به وضعیت بیمارشان صدا کنند! سارا میگوید: این رویه در خصوص #پرستاران_مرد بسیار کمتر وجود دارد، زیرا در ذهن بسیاری همچنان زنان «نیروهای کمتر متخصص» شناخته میشوند!
چالش جدی دیگری که زنان پرستار با آن مواجه هستند، تعادل بین زندگی حرفهای و زندگی شخصیشان است. سارا که یک دختر پنج ساله دارد در اینباره میگوید: زنان پرستار کمتر مجال استراحت در زندگی شخصیشان را دارند. آنها اغلب به دلیل #نگاه_جنسیتی، که کار خانه را کاری زنانه میداند مجبور هستند پس از ساعات طولانی کار در #بیمارستان، به انجام کارهای خانه نظیر پخت و پز، نظافت و نگهداری از بچه بپردازند.
سارا میگوید: مردان اغلب پس از بازگشت به خانه امکان استراحت و تجدید قوا دارند اما زنان شاغل با بازگشت به خانه گویا وارد شیفت جدید کاری خود میشوند. سارا میگوید: #زنان_شاغل تنها در زمان خواب شبانه امکان استراحت دارند که این امکان برای بسیاری از پرستاران زن، به دلیل شیفتهای شبانه وجود ندارد.
سارا یکی دیگر از چالشهای پرستاران زن را آزار و اذیت جنسی و #تبعیض_جنسیتی میداند. سارا میگوید: در بیمارستانهای دولتی حجاب سفت و سخت به ما تحمیل میشود و در بخش خصوصی از پرستاران زن خواسته میشود برای خوشایند بیماران و همراهانشان آرایش کنند و به سر و وضعشان اغراق شده برسند! سارا اضافه میکند این تبعیض جنسیتی از یک سو و از سوی دیگر آزار و اذیت جنسی بیماران و همراهان آنها از سوی دیگر، پرستاران زن را به لحاظ روانی و جسمی هرروز فرسودهتر میسازد.
موارد ذکر شده تنها بخشی از مشکلات و چالشهایی است که زنان پرستار به طور روزمره با آن رو به رو هستند. زنان پرستاری که در اکثر نقاط دنیا نیروی غالب بخش #بهداشت و درمان را بخود اختصاص میدهند.
به عنوان پرستار زن، شما با چه چالشهای روزمرهای رو به رو هستید؟
@pareestar
پریستار
Photo
هشدار درباره سیل مهاجرت پرستاران از کشورهای فقیر به غنی
راه مقابله مسئولان کشور با این هشدار: آمارسازی و کوچک نمایی
«شورای بینالمللی پرستاران» در مورد #مهاجرت_پرستاران آموزش دیده از کشورهای فقیر به کشورهای پیشرفته جهان هشدار داده است. این هشدار در حالی صادره شده که بنا بر اعلام منابع #پرستاری در #ایران از جمله دبیر کل خانه #پرستار، میزان مهاجرت سالیانه پرستاران از ایران از ۲ هزار در سال به ۳ هزار پرستار رسیده است.
به گزارش #پریستار شورای بین المللی پرستاران (ICN) یک فدراسیون متشکل از بیش از ۱۳۰ انجمن ملی پرستاران است. این سازمان در سال ۱۸۹۹ تاسیس دفتر مرکزی آن در ژنو، سوئیس است. اهداف این سازمان گرد هم آوردن سازمانهای پرستاری در یک بدنه جهانی با اهداف صنفی و حرفهای است.
این سازمان اعلام کرده روند #مهاجرت و #استخدام_پرستاران کشورهای فقیر توسط کشورهای ثروتمند «غیر قابل کنترل» شده است.
بیبیسی فارسی که این خبر را منتشر کرده نوشته که تحقیقات این رسانه در کشور آفریقایی غنا نشان داد که بیمارستانهای این کشور به «به طرز نگرانیآوری» با کمبود پرستار آموزش دیده مواجه هستند. معمولا پرستاران برای کسب درآمد و برخورداری از شرایط بهتر از این کشورها مهاجرت میکنند.
به هرحال این ابراز «شورای بینالمللی پرستاران» در حالی انجام شده که هنوز مسئولان دولت و #وزارت_بهداشت در ایران علیرغم آگاهی از حجم روز افزون مهاجرت پرستاران از ایران، موضوع را چندان جدی نگرفتهاند و حتی تلاش میکنند به جای حل مشکلات پرستاران و جلوگیری از مهاجرت آنها، با آمارسازی اینگونه وانمود کنند که کمبود پرستار در کشور آن طور هم که گفته میشود جدی نیست.
مثلا بهرام عین الهی و#زیر_بهداشت اخیرا گفته ما کمبود پرستار نداریم بلکه کمبود مجوز استخدام پرستار داریم و از آن سو عباس عبادی معاون پرستاری وزیر بهداشت هم گفته تعداد پرستاران کشور ۲۲۶ هزار نفر است و ۱۵۵ هزار تخت بیمارستانی در کشور وجود دارد. این آمار یعنی به ازای هر تخت ۱.۵ پرستار در کشور فعال است که البته آمار غیرواقعی از سوی یک مقام مسئول است.
به هرحال «شورای بینالمللی پرستاران» در حالی این ابراز نگرانی را مطرح کرده که با سازمان نظام پرستاری در ایران همکاری نزدیک دارد. خوب است این شورا نگاهی به عملکرد این سازمان درباره برگزاری انتخابات مهندسی شده و همچنین نقش آفرینی در تصویب قوانین ضد پرستاری مانند تعرفهگذاری و تاثیر آن در وضع نابسامان پرستاران و میل آنها به مهاجرت از کشور داشته باشد.
#حقوق_پرستار #پرستاران_ایران
@pareestar
راه مقابله مسئولان کشور با این هشدار: آمارسازی و کوچک نمایی
«شورای بینالمللی پرستاران» در مورد #مهاجرت_پرستاران آموزش دیده از کشورهای فقیر به کشورهای پیشرفته جهان هشدار داده است. این هشدار در حالی صادره شده که بنا بر اعلام منابع #پرستاری در #ایران از جمله دبیر کل خانه #پرستار، میزان مهاجرت سالیانه پرستاران از ایران از ۲ هزار در سال به ۳ هزار پرستار رسیده است.
به گزارش #پریستار شورای بین المللی پرستاران (ICN) یک فدراسیون متشکل از بیش از ۱۳۰ انجمن ملی پرستاران است. این سازمان در سال ۱۸۹۹ تاسیس دفتر مرکزی آن در ژنو، سوئیس است. اهداف این سازمان گرد هم آوردن سازمانهای پرستاری در یک بدنه جهانی با اهداف صنفی و حرفهای است.
این سازمان اعلام کرده روند #مهاجرت و #استخدام_پرستاران کشورهای فقیر توسط کشورهای ثروتمند «غیر قابل کنترل» شده است.
بیبیسی فارسی که این خبر را منتشر کرده نوشته که تحقیقات این رسانه در کشور آفریقایی غنا نشان داد که بیمارستانهای این کشور به «به طرز نگرانیآوری» با کمبود پرستار آموزش دیده مواجه هستند. معمولا پرستاران برای کسب درآمد و برخورداری از شرایط بهتر از این کشورها مهاجرت میکنند.
به هرحال این ابراز «شورای بینالمللی پرستاران» در حالی انجام شده که هنوز مسئولان دولت و #وزارت_بهداشت در ایران علیرغم آگاهی از حجم روز افزون مهاجرت پرستاران از ایران، موضوع را چندان جدی نگرفتهاند و حتی تلاش میکنند به جای حل مشکلات پرستاران و جلوگیری از مهاجرت آنها، با آمارسازی اینگونه وانمود کنند که کمبود پرستار در کشور آن طور هم که گفته میشود جدی نیست.
مثلا بهرام عین الهی و#زیر_بهداشت اخیرا گفته ما کمبود پرستار نداریم بلکه کمبود مجوز استخدام پرستار داریم و از آن سو عباس عبادی معاون پرستاری وزیر بهداشت هم گفته تعداد پرستاران کشور ۲۲۶ هزار نفر است و ۱۵۵ هزار تخت بیمارستانی در کشور وجود دارد. این آمار یعنی به ازای هر تخت ۱.۵ پرستار در کشور فعال است که البته آمار غیرواقعی از سوی یک مقام مسئول است.
به هرحال «شورای بینالمللی پرستاران» در حالی این ابراز نگرانی را مطرح کرده که با سازمان نظام پرستاری در ایران همکاری نزدیک دارد. خوب است این شورا نگاهی به عملکرد این سازمان درباره برگزاری انتخابات مهندسی شده و همچنین نقش آفرینی در تصویب قوانین ضد پرستاری مانند تعرفهگذاری و تاثیر آن در وضع نابسامان پرستاران و میل آنها به مهاجرت از کشور داشته باشد.
#حقوق_پرستار #پرستاران_ایران
@pareestar
پریستار
Photo
فرسودگی شغلی آسیبی جدی برای پرستاران
«فرسودگی شغلی» یا «burnout»، نوع خاصی از خستگی فیزیکی یا روانی مرتبط با کار است که شامل احساس عدم موفقیت و از دست دادن هویت شخصی فرد میشود. ساعات کاری زیاد، تعداد بالای مسئولیتهای محول شده به فرد، محیط کاری نامطلوب، عدم دریافت دستمزد کافی از جمله عوامل بیرونی است که موجب بروز #فرسودگی_شغلی در فرد میشود.
در دهههای اخیر فرسودگی شغلی تبدیل به یکی از مباحث جدی در مدیریت رفتار سازمانی شده است. فرسودگی شغلی براثر استرسهای مداوم بروز پیدا میکند و در حرفههایی نظیر پرستاری که #پرستاران به طور روزانه در معرض انواع عوامل استرس زا هستند بسیار بیشتر دیده میشود. پرستاران تقریبا هرروز با رنج و درد بیماران، مرگ آنها و غم و اندوه بازماندگان بیمار فوت شده رو به رو هستند.
شیفت کاری پرستاران و چرخشی بودن این شیفتها که زندگی روزمره پرستاران را از باقی افراد جامعه مجزا میسازد، از دیگر عواملی است که فشار مضاعفی را بر جسم و روح و روان پرستاران وارد میسازد.
تحقیقات انجام گرفته به منظور مقایسه فرسودگی شغلی در بین حرفههای مختلف گروه پزشکی نظیر #پرستاری و #بهیاری، #پزشکی، #داروسازی و.. نشان میدهد پرستاران و بهیاران به لحاظ روانی بسیار بیشتر از سایر گروهها در معرض آسیبهای جدی قرار میگیرند. آسیبهای روانیای که خود را به شکل «فرسودگی شغلی» نشان میدهند.
در سالهای اخیر باتوجه به کمبود #نیروی_کار در حوزه سلامت و بهداشت، پرستاران و بهیاران در ایران با فشارهای مضاعفی رو به رو شدهاند.
بسیاری از پرستاران و بهیاران به دلیل ساعات کاری طولانی، اضافه کاریهای اجباری و دستمزد اندک دچار فرسودگی شغلی شدهاند. پرستاران و بهیارانی که به دلیل فشارهای روانی سنگین از کار خود استعفا دادهاند یا به کارهای دیگری روی آوردهاند.
فرسودگی شغلی در میان پرستاران پیامدهای گوناگونی را به دنبال دارد: افزایش غیبت از کار، کاهش بازده کاری، کاهش خدمات ارائه شده به بیماران، ترک شغل یا جایه جایی مداوم از جمله این پیامدها است. فرسودگی شغلی این روزها به معضلی جدی در حوزه سلامت و بهداشت ایران تبدیل شده است. آسیبی که متاسفانه از سوی مسئولین مربوطه نادیده گرفته میشود.
@pareestar
«فرسودگی شغلی» یا «burnout»، نوع خاصی از خستگی فیزیکی یا روانی مرتبط با کار است که شامل احساس عدم موفقیت و از دست دادن هویت شخصی فرد میشود. ساعات کاری زیاد، تعداد بالای مسئولیتهای محول شده به فرد، محیط کاری نامطلوب، عدم دریافت دستمزد کافی از جمله عوامل بیرونی است که موجب بروز #فرسودگی_شغلی در فرد میشود.
در دهههای اخیر فرسودگی شغلی تبدیل به یکی از مباحث جدی در مدیریت رفتار سازمانی شده است. فرسودگی شغلی براثر استرسهای مداوم بروز پیدا میکند و در حرفههایی نظیر پرستاری که #پرستاران به طور روزانه در معرض انواع عوامل استرس زا هستند بسیار بیشتر دیده میشود. پرستاران تقریبا هرروز با رنج و درد بیماران، مرگ آنها و غم و اندوه بازماندگان بیمار فوت شده رو به رو هستند.
شیفت کاری پرستاران و چرخشی بودن این شیفتها که زندگی روزمره پرستاران را از باقی افراد جامعه مجزا میسازد، از دیگر عواملی است که فشار مضاعفی را بر جسم و روح و روان پرستاران وارد میسازد.
تحقیقات انجام گرفته به منظور مقایسه فرسودگی شغلی در بین حرفههای مختلف گروه پزشکی نظیر #پرستاری و #بهیاری، #پزشکی، #داروسازی و.. نشان میدهد پرستاران و بهیاران به لحاظ روانی بسیار بیشتر از سایر گروهها در معرض آسیبهای جدی قرار میگیرند. آسیبهای روانیای که خود را به شکل «فرسودگی شغلی» نشان میدهند.
در سالهای اخیر باتوجه به کمبود #نیروی_کار در حوزه سلامت و بهداشت، پرستاران و بهیاران در ایران با فشارهای مضاعفی رو به رو شدهاند.
بسیاری از پرستاران و بهیاران به دلیل ساعات کاری طولانی، اضافه کاریهای اجباری و دستمزد اندک دچار فرسودگی شغلی شدهاند. پرستاران و بهیارانی که به دلیل فشارهای روانی سنگین از کار خود استعفا دادهاند یا به کارهای دیگری روی آوردهاند.
فرسودگی شغلی در میان پرستاران پیامدهای گوناگونی را به دنبال دارد: افزایش غیبت از کار، کاهش بازده کاری، کاهش خدمات ارائه شده به بیماران، ترک شغل یا جایه جایی مداوم از جمله این پیامدها است. فرسودگی شغلی این روزها به معضلی جدی در حوزه سلامت و بهداشت ایران تبدیل شده است. آسیبی که متاسفانه از سوی مسئولین مربوطه نادیده گرفته میشود.
@pareestar
پریستار
Photo
@pareestar
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
پریستار
Photo
آذرماه ۱۴۰۱ سلمان اسحاقی عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس خواستار افزایش حقوق پرستاران و تبدیل وضعیت آنها شد.
همزمان محمدرضا پورابراهیمی رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی معتقد است که اجرای قوانین مربوط به حوزه پرستاری باید در لایحه بودجه سال ۱۴۰۳ مد نظر قرار گیرد.
@pareestar
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
پریستار
Photo
پریستار: امروز خبری منتشر شد که جمعی از مسئولان #پرستاری کشور، از #عباس_عبادی معاون پرستاری #وزارت_بهداشت و #محمد_تقی_جهانپور، رئیس #سازمان_نظام_پرستاری تا #وحید_زمان_زاده، رئیس شورای عالی نظام پرستاری به دیدار آیت #علیرضا_اعرافی، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی و یکی از امامان نماز جمعه قم و عضو شورای نگهبان و کاندیدای #مجلس_خبرگان رفتند.
اولین سوالی که به ذهن هر عاقلی متبادر میشود این است که هدف از این دیدار چه بوده و چرا مسئولان دولتی جامعه پرستاری کشور آیت الله اعرافی را برای گفتگو درباه مشکلات پرستاری انتخاب کردهاند و آیا اساسا این فرد در جایگاهی قرار داد که صحبت یا تصمیمش برای حل مشکل #پرستاران مهم باشد؟
واقعیت این است که مسئولیت این روحانی از امامت #نماز_جمعه_قم گرفته تا شورای نگهبان و مجلس خبرگان هیچ ارتباط مستقیمی با حل مشکلات این روزهای جامعه پرستاری ندارد.
از آن طرف اگرچه این دیدار برای #پرستاران آب و نان نمیشود اما برای آیت الله اعرافی که در انتخابات مجلس خبرگان در تهران شرکت کرده میتواند فایده انتخاباتی داشته باشد. در انتخابات مجلس خبرگان درتهران ۲۶ کاندیدا وجود دارد که در نهایت ۱۶ نفر از آنها به مجلس خبرگان راه خواهند یافت.
احتمالا به همین دلیل هم آقای اعرافی تا هم جایی که توانسته از مشکلات پرستاران گرفته و اینکه باید به مشکلات آنها توجه شود.
البته عباس عبادی که بانی این دیدار انتخاباتی شده خودش نیز به واسطه لابیهای گسترده در قدرت و توصیههای افراد ذی نفوذ از استادی دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله به سمت معاون پرستاری انتخاب شد. اصلا بعید نیست که فراهم کردن بستر این دیدار تبلیغاتی و جلب توجه انتخاباتی برای آیت الله اعرافی در واقع پاسخ عبادی به لطفها و توصیههای پیشین بوده است.
در عکسی که از این دیدار هم منتشر شده و در اسلاید اول همین پست قابل مشاهده است، پوسترهای انتخاباتی آیت الله اعرافی به طور برجستهای دیده میشود!
از طرفی همراهی رئیس جدید سازمان نظام پرستاری و رئیس شورای عالی این سازمان با عباس عبادی هم تا حدی زیادی مشخص میکند تلاش عبادی برای مهندسی انتخابات شورای عالی نظام پرستاری و انتخاب این افراد برای ریاست آن تابع چه انگیزههایی بوده ( که هیچ ربطی به مشکلات پرستاران ندارد)و چرا عباس عبادی تلاش داشت تا این سازمان را به حیات خلوت وزارت بهداشت تبدیل کند! انگیزههای قدرت طلبانه و کاسبکارانهای که هیچ ربطی به جامعه پرستاری کشور و مشکلات آن ندارد.
@pareestar
اولین سوالی که به ذهن هر عاقلی متبادر میشود این است که هدف از این دیدار چه بوده و چرا مسئولان دولتی جامعه پرستاری کشور آیت الله اعرافی را برای گفتگو درباه مشکلات پرستاری انتخاب کردهاند و آیا اساسا این فرد در جایگاهی قرار داد که صحبت یا تصمیمش برای حل مشکل #پرستاران مهم باشد؟
واقعیت این است که مسئولیت این روحانی از امامت #نماز_جمعه_قم گرفته تا شورای نگهبان و مجلس خبرگان هیچ ارتباط مستقیمی با حل مشکلات این روزهای جامعه پرستاری ندارد.
از آن طرف اگرچه این دیدار برای #پرستاران آب و نان نمیشود اما برای آیت الله اعرافی که در انتخابات مجلس خبرگان در تهران شرکت کرده میتواند فایده انتخاباتی داشته باشد. در انتخابات مجلس خبرگان درتهران ۲۶ کاندیدا وجود دارد که در نهایت ۱۶ نفر از آنها به مجلس خبرگان راه خواهند یافت.
احتمالا به همین دلیل هم آقای اعرافی تا هم جایی که توانسته از مشکلات پرستاران گرفته و اینکه باید به مشکلات آنها توجه شود.
البته عباس عبادی که بانی این دیدار انتخاباتی شده خودش نیز به واسطه لابیهای گسترده در قدرت و توصیههای افراد ذی نفوذ از استادی دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله به سمت معاون پرستاری انتخاب شد. اصلا بعید نیست که فراهم کردن بستر این دیدار تبلیغاتی و جلب توجه انتخاباتی برای آیت الله اعرافی در واقع پاسخ عبادی به لطفها و توصیههای پیشین بوده است.
در عکسی که از این دیدار هم منتشر شده و در اسلاید اول همین پست قابل مشاهده است، پوسترهای انتخاباتی آیت الله اعرافی به طور برجستهای دیده میشود!
از طرفی همراهی رئیس جدید سازمان نظام پرستاری و رئیس شورای عالی این سازمان با عباس عبادی هم تا حدی زیادی مشخص میکند تلاش عبادی برای مهندسی انتخابات شورای عالی نظام پرستاری و انتخاب این افراد برای ریاست آن تابع چه انگیزههایی بوده ( که هیچ ربطی به مشکلات پرستاران ندارد)و چرا عباس عبادی تلاش داشت تا این سازمان را به حیات خلوت وزارت بهداشت تبدیل کند! انگیزههای قدرت طلبانه و کاسبکارانهای که هیچ ربطی به جامعه پرستاری کشور و مشکلات آن ندارد.
@pareestar