پریستار
Photo
۵۶ درصد از پرستاران آزار و اذیت کلامی را تجربه می‌کنند
✍🏽 (بخش دوم)
🔵 بر اساس نظرسنجی‌ای که اخیرا از سوی مجله نرسینگ تایمز و با شرکت بیش از ۲۰۰۰ #پرستار و #دانشجوی_پرستاری منتشر شده است ۵۶ درصد از پرستاران گفته‌اند که آزار و #اذیت_کلامی را تجربه کرده‌اند. بیش از ۳۷ درصد اظهار داشته‌اند که مورد آزار و #اذیت_فیزیکی قرار گرفته‌اند. لمس شدن از سوی بیماران در حین انجام معاینه از جمله این آزار و اذیت‌های فیزیکی بوده است.
۶ درصد از شرکت‌کنندگان عنوان کردند که از طریق ایمیل یا تلفن مورد #آزار_سایبری قرار گرفته‌اند. یکی از #پرستاران می‌گوید: در دوران دانشجویی، ایمیل و پیام‌های آزاردهنده‌ای از سوی کارکنان مرد دریافت کرده است اما از آنجایی که می‌ترسیده گزارش این آزارها شغلش را به خطر بی‌اندازد، آنها را گزارش نکرده است.
بررسی نتایج نظرسنجی انجام شده نشان می‌دهد آزار و اذیت جنسی در دوران دانشجویی امری بسیار رایج بوده است. بسیاری از دانشجویان عنوان کرده‌اند به دلیل وضعیت دانشجویی خود احساس می‌کردند قادر به سخن گفتن از آن آزارها نبوده‌اند.
بر اساس نظرسنجی مذکور ۵۶ درصد از آزار و اذیت پرستاران از سوی بیماران، ۲۶ درصد از سوی #همکاران_پزشک، ۲۴ درصد از سوی همکاران پرستار و ۱۹ درصد از سوی همراهان بیماران انجام شده است. پرستاران شرکت‌کننده که مورد #آزار_جنسی قرار گرفته‌اند میگویند: «قانون نانوشته‌ای وجود دارد که در صورت بروز این آزارها از سوی بیماران مجبور به پذیرش و تحمل کامل آن هستی.»
به لحاظ جنسیتی، آزار و اذیت جنسی بین شرکت‌کنندگانی که خود را زن معرفی کرده‌اند (۶۲ درصد) امر متداول‌تری به نسبت مردان (۵۱ درصد) بوده است. با این وجود تعداد پرستاران مردی که این آزار و اذیت‌ها را به کارفرمای خود گزارش می‌دهند (۱۷ درصد) در مقابل ۲۹ درصد گزارش‌ها زنان بوده است.
بسیاری از پرستارانی که #جنسیت خود را مرد معرفی می‌کنند اظهار داشته‌اند بارها توسط همکاران زن خود مورد آزار و اذیت جنسی قرارگرفته‌اند. یکی از پرستاران مرد که خود را #همجنسگرا معرفی کرده اظهار داشته است: به دلیل #گرایش_جنسی ام اغلب من را فردی قابل دسترس می‌دانند. بارها پیش‌آمده که همکارانم به باسنم دست‌زده‌اند.
پس از قتل «سارا اورارد» زن سی و سه ساله، ساکن لندن که هنگام بازگشت به خانه توسط یک #پلیس ربوده و به قتل رسید، این موضوع مطرح شد که #زنان بخصوص #زنان_پرستار که بعد از شیفت کاریشان اغلب در شب مجبور هستند تنهایی پای پیاده یا توسط وسایل نقلیه به خانه‌های خود بازگردند، چه قدر احساس ناامنی می‌کنند. نظرسنجی مجله نرسینگ- تایمز نشان داد که ۶۸ درصد پرستاران #شیفت_شب برای رفتن به خانه احساس #امنیت نمی‌کنند. این رقم با تمرکز بر جنسیت پاسخ‌دهندگان زن به ۷۳ درصد در مقابل ۳۰ درصد پاسخ‌دهندگان مرد افزایش پیدا کرد. به همین دلیل لزوم در دسترس بودن پارکینگ مقرون به‌صرفه توسط بسیاری از پاسخ‌دهندگان مطرح شد.
@pareestar
✍🏽 (بخش دوم)
🔵 بر اساس نظرسنجی‌ای که اخیرا از سوی مجله نرسینگ تایمز و با شرکت بیش از ۲۰۰۰ #پرستار و #دانشجوی_پرستاری منتشر شده است ۵۶ درصد از پرستاران گفته‌اند که آزار و #اذیت_کلامی را تجربه کرده‌اند. بیش از ۳۷ درصد اظهار داشته‌اند که مورد آزار و #اذیت_فیزیکی قرار گرفته‌اند. لمس شدن از سوی بیماران در حین انجام معاینه از جمله این آزار و اذیت‌های فیزیکی بوده است.
۶ درصد از شرکت‌کنندگان عنوان کردند که از طریق ایمیل یا تلفن مورد #آزار_سایبری قرار گرفته‌اند. یکی از #پرستاران می‌گوید: در دوران دانشجویی، ایمیل و پیام‌های آزاردهنده‌ای از سوی کارکنان مرد دریافت کرده است اما از آنجایی که می‌ترسیده گزارش این آزارها شغلش را به خطر بی‌اندازد، آنها را گزارش نکرده است.
بررسی نتایج نظرسنجی انجام شده نشان می‌دهد آزار و اذیت جنسی در دوران دانشجویی امری بسیار رایج بوده است. بسیاری از دانشجویان عنوان کرده‌اند به دلیل وضعیت دانشجویی خود احساس می‌کردند قادر به سخن گفتن از آن آزارها نبوده‌اند.
بر اساس نظرسنجی مذکور ۵۶ درصد از آزار و اذیت پرستاران از سوی بیماران، ۲۶ درصد از سوی #همکاران_پزشک، ۲۴ درصد از سوی همکاران پرستار و ۱۹ درصد از سوی همراهان بیماران انجام شده است. پرستاران شرکت‌کننده که مورد #آزار_جنسی قرار گرفته‌اند میگویند: «قانون نانوشته‌ای وجود دارد که در صورت بروز این آزارها از سوی بیماران مجبور به پذیرش و تحمل کامل آن هستی.»
به لحاظ جنسیتی، آزار و اذیت جنسی بین شرکت‌کنندگانی که خود را زن معرفی کرده‌اند (۶۲ درصد) امر متداول‌تری به نسبت مردان (۵۱ درصد) بوده است. با این وجود تعداد پرستاران مردی که این آزار و اذیت‌ها را به کارفرمای خود گزارش می‌دهند (۱۷ درصد) در مقابل ۲۹ درصد گزارش‌ها زنان بوده است.
بسیاری از پرستارانی که #جنسیت خود را مرد معرفی می‌کنند اظهار داشته‌اند بارها توسط همکاران زن خود مورد آزار و اذیت جنسی قرارگرفته‌اند. یکی از پرستاران مرد که خود را #همجنسگرا معرفی کرده اظهار داشته است: به دلیل #گرایش_جنسی ام اغلب من را فردی قابل دسترس می‌دانند. بارها پیش‌آمده که همکارانم به باسنم دست‌زده‌اند.
پس از قتل «سارا اورارد» زن سی و سه ساله، ساکن لندن که هنگام بازگشت به خانه توسط یک #پلیس ربوده و به قتل رسید، این موضوع مطرح شد که #زنان بخصوص #زنان_پرستار که بعد از شیفت کاریشان اغلب در شب مجبور هستند تنهایی پای پیاده یا توسط وسایل نقلیه به خانه‌های خود بازگردند، چه قدر احساس ناامنی می‌کنند. نظرسنجی مجله نرسینگ- تایمز نشان داد که ۶۸ درصد پرستاران #شیفت_شب برای رفتن به خانه احساس #امنیت نمی‌کنند. این رقم با تمرکز بر جنسیت پاسخ‌دهندگان زن به ۷۳ درصد در مقابل ۳۰ درصد پاسخ‌دهندگان مرد افزایش پیدا کرد. به همین دلیل لزوم در دسترس بودن پارکینگ مقرون به‌صرفه توسط بسیاری از پاسخ‌دهندگان مطرح شد.
@pareestar
پریستار
Photo
🔵 نقش پرستاری در پیشبرد مباحث #برابری_جنسیتی و #حقوق_اقلیت‌ها
تاریخچه #مبارزات_پرستاری در بسیاری از زمینه‌ها با تاریخچه #مبارزات_زنان و اقلیت‌ها برای برابری، همپوشانی دارد. #پرستاری_مدرن به مبارزه علیه ساختارهای اجتماعیِ محدودکننده، ظالمانه و ناعادلانه پرداخته است. بسیاری از موانع و محدودیت‌هایی که #پرستاران در دوره‌ای که اغلب پرستاران را #زنان تشکیل می‌دادند با آنها مواجه بودند با دیگر زنان مشترک بود. هرچند در برخی از حوزه‌ها پرستاران تجربه متفاوتی داشتند.
در دوره‌ای که بسیاری از زنان حق کار کردن در خارج از خانه را نداشتند، #زنان_پرستار در بیرون از خانه کار می‌کردند و به مراقبت از مردان غریبه می‌پرداختند.
زنان پرستار برای #حق_رای زنان، برای قوانین #کار_کودکان، برای #رفاه_کارگران کارخانه‌ها، برای #حق_دسترسی همگان به #واکسیناسیون، برای دسترسی به وسایل پیشگیری از #بارداری به مبارزه پرداختند. برای ۱۵۰ سال پرستاری به‌طور ذاتی، عملی و حتی #سیاسی موضوعی #فمینیستی بوده است. در #آمریکا پرستاران در مارس ۱۹۱۳ با لباس پرستاری در راهپیمایی بزرگ حق رای زنان در واشنگتن دی سی شرکت کردند.
پرستاران از #کانادا، انگلیس و نروژ به آنها پیوستند. این راهپیمایی مورد حمله #نیروهای_پلیس قرار گرفت و در آن ۳۰۰ زن مجروح شدند.
در آمریکا پرستاری مدرن در قرن نوزدهم و با حمایت زنان ثروتمند که قصد کمک رساندن به بیمارستان‌های نظامی را داشتند آغاز شد. در آن زمان بسیاری از پزشکان با آموزش پرستاری به زنان با این توجیه که آموزش پرستاری برآلت منتسب به زنان تاثیر می‌گذارد و زنان را از رسالت حیاتی‌شان که همان زاد و ولد است بازمی‌دارد، مخالفت کردند. آنها می‌گفتند زنان با آموزش پرستاری دیگر مانند گذشته مطیع و رام نخواهند بود.
در آن دوره بسیاری از رهبران #جنبش_پرستاری مجرد ماندند. آنها می‌دانستند با ازدواج، جامعه آنها را وادار به ترک حرفه‌شان می‌کند و پس از ازدواج تحت قیومیت همسرانشان در خواهند آمد و به لحاظ قانونی دیگر شخصیت حقوقی مستقلی نخواهند داشت.
اخلاق حرفه‌ای پرستاری موجب شده است که پرستاران همیشه بابت #بی‌عدالتی های ساختاری که نه فقط پرستاران که تمام افراد یا گروه‌هایی که به لحاظ اجتماعی به حاشیه رانده شده‌اند را تحت تاثیر قرار می‌دهد، ابراز نگرانی کنند. اخلاق پرستاری همواره فضایی را برای مخالفت با انجام رفتارهای غیراخلاقی مانند #سقط_جنین_اجباری یا خوراندن اجباری غذا به زندانیان به وجود آورده است.
@pareestar
تاریخچه #مبارزات_پرستاری در بسیاری از زمینه‌ها با تاریخچه #مبارزات_زنان و اقلیت‌ها برای برابری، همپوشانی دارد. #پرستاری_مدرن به مبارزه علیه ساختارهای اجتماعیِ محدودکننده، ظالمانه و ناعادلانه پرداخته است. بسیاری از موانع و محدودیت‌هایی که #پرستاران در دوره‌ای که اغلب پرستاران را #زنان تشکیل می‌دادند با آنها مواجه بودند با دیگر زنان مشترک بود. هرچند در برخی از حوزه‌ها پرستاران تجربه متفاوتی داشتند.
در دوره‌ای که بسیاری از زنان حق کار کردن در خارج از خانه را نداشتند، #زنان_پرستار در بیرون از خانه کار می‌کردند و به مراقبت از مردان غریبه می‌پرداختند.
زنان پرستار برای #حق_رای زنان، برای قوانین #کار_کودکان، برای #رفاه_کارگران کارخانه‌ها، برای #حق_دسترسی همگان به #واکسیناسیون، برای دسترسی به وسایل پیشگیری از #بارداری به مبارزه پرداختند. برای ۱۵۰ سال پرستاری به‌طور ذاتی، عملی و حتی #سیاسی موضوعی #فمینیستی بوده است. در #آمریکا پرستاران در مارس ۱۹۱۳ با لباس پرستاری در راهپیمایی بزرگ حق رای زنان در واشنگتن دی سی شرکت کردند.
پرستاران از #کانادا، انگلیس و نروژ به آنها پیوستند. این راهپیمایی مورد حمله #نیروهای_پلیس قرار گرفت و در آن ۳۰۰ زن مجروح شدند.
در آمریکا پرستاری مدرن در قرن نوزدهم و با حمایت زنان ثروتمند که قصد کمک رساندن به بیمارستان‌های نظامی را داشتند آغاز شد. در آن زمان بسیاری از پزشکان با آموزش پرستاری به زنان با این توجیه که آموزش پرستاری برآلت منتسب به زنان تاثیر می‌گذارد و زنان را از رسالت حیاتی‌شان که همان زاد و ولد است بازمی‌دارد، مخالفت کردند. آنها می‌گفتند زنان با آموزش پرستاری دیگر مانند گذشته مطیع و رام نخواهند بود.
در آن دوره بسیاری از رهبران #جنبش_پرستاری مجرد ماندند. آنها می‌دانستند با ازدواج، جامعه آنها را وادار به ترک حرفه‌شان می‌کند و پس از ازدواج تحت قیومیت همسرانشان در خواهند آمد و به لحاظ قانونی دیگر شخصیت حقوقی مستقلی نخواهند داشت.
اخلاق حرفه‌ای پرستاری موجب شده است که پرستاران همیشه بابت #بی‌عدالتی های ساختاری که نه فقط پرستاران که تمام افراد یا گروه‌هایی که به لحاظ اجتماعی به حاشیه رانده شده‌اند را تحت تاثیر قرار می‌دهد، ابراز نگرانی کنند. اخلاق پرستاری همواره فضایی را برای مخالفت با انجام رفتارهای غیراخلاقی مانند #سقط_جنین_اجباری یا خوراندن اجباری غذا به زندانیان به وجود آورده است.
@pareestar
پریستار
Photo
پرستاران در خصوص خشونت خانگی چه کارهایی می‌توانند انجام بدهند؟
🔵 #پرستاران به‌عنوان گروه بزرگی از ارائه‌دهندگان خدمات پزشکی، با قربانیان #خشونت_خانگی به‌طور روزمره سر و کار دارند. تحقیقات نشان می‌دهند زنانی که مورد #خشونت قرار می‌گیرند در برخی از موارد از پرستاران مراکز بهداشت و سلامتی که بدان مراجعه کرده‌اند درخواست کمک می‌کنند. هرچند بنا بر آمار ارائه شده تعداد کمی از زنانی که مورد خشونت خانگی، آزار و اذیت جنسی یا تجاوز قرار گرفته‌اند، حاضر می‌شوند در این خصوص صحبت کنند یا درخواست کمک کنند.
🔵 عواملی که موجب می‌شوند #زنان تحت خشونت درخواست کمک نکنند می‌تواند شامل موارد زیر باشند:
- ترس از امنیت خود یا فرزندانشان
- وابستگی عاطفی یا مالی به پارتنر خود
- شرم و خجالت
- عدم اعتماد به کمک دیگران
🔵 زنان تحت خشونت اغلب از مراجعه به مراکز #پلیس به دلایل فوق خودداری می‌کنند؛ اما احتمال اینکه این زنان با پرستاران یا پرسنل مراکز درمانی سخن بگویند یا درد دل کنند بیشتر از سایر افراد است. پرستاران هنگام بررسی وضعیت فیزیکی زنان باید به موارد زیر توجه کنند. صدمات و جراحات زیر می‌توانند از جمله نشانه‌های خشونت خانگی باشند:
- کبودی در قفسه سینه و شکم
- جراحات و زخم‌های متعدد
- پارگی گوش
- به تاخیر انداختن مراجعه به پزشک برای دریافت خدمات پزشکی
- وجود جراحت و زخم‌هایی که الگوهای تکرار شونده دارند
🔵 نشانه‌های روانی که پرستاران در مواجهه با قربانیان خشونت خانگی باید مورد توجه قرار دهند:
- بیماری‌های مرتبط با #استرس زیاد
- استرس، اضطراب و #افسردگی
- سوءمصرف مواد مخدر، الکل و آرام‌بخش‌ها
- ترشحات واژینال، درد شکم، بیماری‌های مقاربتی
- اقدام به خودکشی یا #خودسوزی
🔵 پرستاران در صورت مراقبت از زنی که ممکن است تحت خشونت خانگی باشد و بنا به شرایط روحی و فیزیکی زن می‌توانند با پرسیدن سوالات زیر از وضعیت زن مطلع شوند:
- به نظر عصبی و مضطرب می‌آیی، آیا همه‌چیز در خانه‌تان مرتب است؟
- وقتی زخم‌ها و جراحات این‌چنینی را می‌بینم، به ذهنم می‌رسد ممکن است فردی به تو آسیب‌زده باشد؟
- آیا چیز دیگری هست که ما در مورد آن صحبت نکرده باشیم که دانستنش ممکن است بتواند به تغییر شرایط فعلی کمک کند؟
🔵 نحوه پاسخگویی و عکس‌العمل پرستاران به جوابی که زنان به این سؤال‌ها می‌دهند، بسیار مهم است.
- سعی کنید با دقت و با حوصله به صحبت‌های او گوش دهید.
- به او اطمینان دهید که حرف‌هایش را از صمیم قلب باور کرده‌اید.
- به او بگویید می‌دانید چه قدر حرف زدن از این موضوع می‌تواند ناراحت کننده و سخت باشد.
- به او بگویید خوشحالید که در این باره صحبت کرده است و اینکه او سزاوار بودن در چنین وضعیتی نیست.
🔵 این پاسخ‌ها را ندهید:
- چرا با همچین آدمی هنوز زندگی می‌کنی؟
- چرا تو را زد؟
- چرا برای خارج شدن از این وضعیت کاری نمی‌کنی؟
پرستاران می‌توانند در ایجاد جامعه‌ای عاری از خشونت نقش داشته باشند. آنها باید خشونت خانگی را بشناسند و در خصوص آن آگاه باشند و به کمک #پزشکان و مسئولین بیمارستان پروتکل‌های مشخصی داشته باشند تا بتوانند از زنان تحت خشونت حمایت کنند و بدان‌ها کمک برسانند.
@pareestar
🔵 #پرستاران به‌عنوان گروه بزرگی از ارائه‌دهندگان خدمات پزشکی، با قربانیان #خشونت_خانگی به‌طور روزمره سر و کار دارند. تحقیقات نشان می‌دهند زنانی که مورد #خشونت قرار می‌گیرند در برخی از موارد از پرستاران مراکز بهداشت و سلامتی که بدان مراجعه کرده‌اند درخواست کمک می‌کنند. هرچند بنا بر آمار ارائه شده تعداد کمی از زنانی که مورد خشونت خانگی، آزار و اذیت جنسی یا تجاوز قرار گرفته‌اند، حاضر می‌شوند در این خصوص صحبت کنند یا درخواست کمک کنند.
🔵 عواملی که موجب می‌شوند #زنان تحت خشونت درخواست کمک نکنند می‌تواند شامل موارد زیر باشند:
- ترس از امنیت خود یا فرزندانشان
- وابستگی عاطفی یا مالی به پارتنر خود
- شرم و خجالت
- عدم اعتماد به کمک دیگران
🔵 زنان تحت خشونت اغلب از مراجعه به مراکز #پلیس به دلایل فوق خودداری می‌کنند؛ اما احتمال اینکه این زنان با پرستاران یا پرسنل مراکز درمانی سخن بگویند یا درد دل کنند بیشتر از سایر افراد است. پرستاران هنگام بررسی وضعیت فیزیکی زنان باید به موارد زیر توجه کنند. صدمات و جراحات زیر می‌توانند از جمله نشانه‌های خشونت خانگی باشند:
- کبودی در قفسه سینه و شکم
- جراحات و زخم‌های متعدد
- پارگی گوش
- به تاخیر انداختن مراجعه به پزشک برای دریافت خدمات پزشکی
- وجود جراحت و زخم‌هایی که الگوهای تکرار شونده دارند
🔵 نشانه‌های روانی که پرستاران در مواجهه با قربانیان خشونت خانگی باید مورد توجه قرار دهند:
- بیماری‌های مرتبط با #استرس زیاد
- استرس، اضطراب و #افسردگی
- سوءمصرف مواد مخدر، الکل و آرام‌بخش‌ها
- ترشحات واژینال، درد شکم، بیماری‌های مقاربتی
- اقدام به خودکشی یا #خودسوزی
🔵 پرستاران در صورت مراقبت از زنی که ممکن است تحت خشونت خانگی باشد و بنا به شرایط روحی و فیزیکی زن می‌توانند با پرسیدن سوالات زیر از وضعیت زن مطلع شوند:
- به نظر عصبی و مضطرب می‌آیی، آیا همه‌چیز در خانه‌تان مرتب است؟
- وقتی زخم‌ها و جراحات این‌چنینی را می‌بینم، به ذهنم می‌رسد ممکن است فردی به تو آسیب‌زده باشد؟
- آیا چیز دیگری هست که ما در مورد آن صحبت نکرده باشیم که دانستنش ممکن است بتواند به تغییر شرایط فعلی کمک کند؟
🔵 نحوه پاسخگویی و عکس‌العمل پرستاران به جوابی که زنان به این سؤال‌ها می‌دهند، بسیار مهم است.
- سعی کنید با دقت و با حوصله به صحبت‌های او گوش دهید.
- به او اطمینان دهید که حرف‌هایش را از صمیم قلب باور کرده‌اید.
- به او بگویید می‌دانید چه قدر حرف زدن از این موضوع می‌تواند ناراحت کننده و سخت باشد.
- به او بگویید خوشحالید که در این باره صحبت کرده است و اینکه او سزاوار بودن در چنین وضعیتی نیست.
🔵 این پاسخ‌ها را ندهید:
- چرا با همچین آدمی هنوز زندگی می‌کنی؟
- چرا تو را زد؟
- چرا برای خارج شدن از این وضعیت کاری نمی‌کنی؟
پرستاران می‌توانند در ایجاد جامعه‌ای عاری از خشونت نقش داشته باشند. آنها باید خشونت خانگی را بشناسند و در خصوص آن آگاه باشند و به کمک #پزشکان و مسئولین بیمارستان پروتکل‌های مشخصی داشته باشند تا بتوانند از زنان تحت خشونت حمایت کنند و بدان‌ها کمک برسانند.
@pareestar
پریستار
Photo
چگونه پرستاران و ماماها می‌توانند به انتخاب بهترین روش پیشگیری از بارداری کمک کنند؟
🔵 در ایالات‌متحده #پرستاران و #ماما ها بیشترین مراجعه برای چگونگی انتخاب #روش‌های_پیشگیری_از_بارداری را دارا هستند. به‌طور مثال در جورجیا این رقم ۶۰ درصد است. در حقیقت پرستاران و ماماها نقش اساسی برای مقابله با اطلاعات گمراه کننده و نادرستی که اقوام، آشنایان و #رسانه‌های_جمعی در خصوص روش‌های پیشگیری از بارداری ارائه می‌دهند، را دارا هستند.
سن، وضعیت سلامتی، تغییرات ایجاد شده در #رابطه_جنسی، تغییر در اولویت‌های سبک زندگی از جمله عواملی هستند که نیاز #زنان و افرادی که قادر به باردار شدن هستند، به چگونگی انتخاب روش‌های پیشگیری از بارداری را در طول سال‌های باروری آنها نشان می‌دهند. پرستاران باید اطلاعات دقیق و درستی در خصوص میزان شکست انواع روش‌های پیشگیری از بارداری به زنان و همه افرادی که می‌توانند باردار شوند، ارائه بدهند.
هنگام مشاوره، پرستاران باید دفعات رابطه جنسی افراد را حتما در نظر بگیرند. به طور مثال زنانی که دارای رابطه جنسی کامل به دفعات هستند باید از روش‌هایی استفاده کنند که بیشترین محافظت در برابر بارداری را برای آنها فراهم می‌کنند. این روش‌ها شامل انواع ایمپلنت‌ها، IUD و داروهای #ضدبارداری خوراکی هستند.
پرستاران همچنین باید به مراجعین خود این مشاوره را بدهند که درصورت بروز بارداری ناخواسته چه واکنشی داشته باشند و چه راه‌هایی پیش روی آنها وجود دارد. این مشاوره می‌تواند به افراد برای انتخاب روشی که برای پیشگیری از بارداری انتخاب می‌کنند بسیار کمک کند.
پرستاران و ماماها همچنین به مراجعین خود باید در خصوص بیماری‌های مقاربتی و چگونگی محافظت در برابر این بیماری‌ها مشاوره بدهند. پرستاران همچنین می‌توانند با مراجعین خود در خصوص اهمیت برانگیختگی و راحتی با بدنشان در هنگام رابطه جنسی صحبت کنند.
سابقه سلامت نیز از عوامل مهم در انتخاب روش پیشگیری از بارداری برای زنان و افرادی است که می‌توانند باردار شوند. به طور مثال زنان و افراد بالای ۳۵ سال که سیگاری هستند و زنانی که #سرطان_پستان دارند نباید از قرص‌های ضدبارداری استفاده کنند. ایمپلنت‌ها برای افراد مبتلا به بیماری‌های کبدی، دارای خونریزی‌های بدون دلیل واژینال یا مبتلا به سرطان پستان مناسب نیستند.
پرستاران و ماماها باید به مراجعین خود بگویند که روش‌های پیشگیری از بارداری زمانی می‌توانند موثر باشند که به درستی انتخاب شده باشند. پرستاران و ماماها همچنین باید در خصوص #سلامت_جنسی و چگونگی استفاده از راه‌های پیشگیری از بارداری به #نوجوانان #آموزش دهند.
@pareestar
🔵 در ایالات‌متحده #پرستاران و #ماما ها بیشترین مراجعه برای چگونگی انتخاب #روش‌های_پیشگیری_از_بارداری را دارا هستند. به‌طور مثال در جورجیا این رقم ۶۰ درصد است. در حقیقت پرستاران و ماماها نقش اساسی برای مقابله با اطلاعات گمراه کننده و نادرستی که اقوام، آشنایان و #رسانه‌های_جمعی در خصوص روش‌های پیشگیری از بارداری ارائه می‌دهند، را دارا هستند.
سن، وضعیت سلامتی، تغییرات ایجاد شده در #رابطه_جنسی، تغییر در اولویت‌های سبک زندگی از جمله عواملی هستند که نیاز #زنان و افرادی که قادر به باردار شدن هستند، به چگونگی انتخاب روش‌های پیشگیری از بارداری را در طول سال‌های باروری آنها نشان می‌دهند. پرستاران باید اطلاعات دقیق و درستی در خصوص میزان شکست انواع روش‌های پیشگیری از بارداری به زنان و همه افرادی که می‌توانند باردار شوند، ارائه بدهند.
هنگام مشاوره، پرستاران باید دفعات رابطه جنسی افراد را حتما در نظر بگیرند. به طور مثال زنانی که دارای رابطه جنسی کامل به دفعات هستند باید از روش‌هایی استفاده کنند که بیشترین محافظت در برابر بارداری را برای آنها فراهم می‌کنند. این روش‌ها شامل انواع ایمپلنت‌ها، IUD و داروهای #ضدبارداری خوراکی هستند.
پرستاران همچنین باید به مراجعین خود این مشاوره را بدهند که درصورت بروز بارداری ناخواسته چه واکنشی داشته باشند و چه راه‌هایی پیش روی آنها وجود دارد. این مشاوره می‌تواند به افراد برای انتخاب روشی که برای پیشگیری از بارداری انتخاب می‌کنند بسیار کمک کند.
پرستاران و ماماها همچنین به مراجعین خود باید در خصوص بیماری‌های مقاربتی و چگونگی محافظت در برابر این بیماری‌ها مشاوره بدهند. پرستاران همچنین می‌توانند با مراجعین خود در خصوص اهمیت برانگیختگی و راحتی با بدنشان در هنگام رابطه جنسی صحبت کنند.
سابقه سلامت نیز از عوامل مهم در انتخاب روش پیشگیری از بارداری برای زنان و افرادی است که می‌توانند باردار شوند. به طور مثال زنان و افراد بالای ۳۵ سال که سیگاری هستند و زنانی که #سرطان_پستان دارند نباید از قرص‌های ضدبارداری استفاده کنند. ایمپلنت‌ها برای افراد مبتلا به بیماری‌های کبدی، دارای خونریزی‌های بدون دلیل واژینال یا مبتلا به سرطان پستان مناسب نیستند.
پرستاران و ماماها باید به مراجعین خود بگویند که روش‌های پیشگیری از بارداری زمانی می‌توانند موثر باشند که به درستی انتخاب شده باشند. پرستاران و ماماها همچنین باید در خصوص #سلامت_جنسی و چگونگی استفاده از راه‌های پیشگیری از بارداری به #نوجوانان #آموزش دهند.
@pareestar
پریستار
Photo
نقش #پرستاری در پیشبرد مباحث #برابری_جنسیتی و #حقوق_اقلیت‌ها
🔵 تاریخچه مبارزات پرستاری در بسیاری از زمینه‌ها با تاریخچه مبارزات زنان و اقلیت‌ها برای دستیابی به #برابری همپوشانی دارد. پرستاری مدرن به مبارزه علیه ساختارهای اجتماعی محدودکننده، ظالمانه و ناعادلانه پرداخته است.
بسیاری از موانع و محدودیت‌هایی که #پرستاران در دوره‌ای که اغلب پرستاران را #زنان تشکیل می‌دادند با آنها مواجه بودند با دیگر زنان مشترک بود. هرچند در برخی از حوزه‌ها پرستاران تجربه متفاوتی داشتند. در دوره‌ای که بسیاری از زنان حق کار کردن در خارج از خانه را نداشتند، #زنان_پرستار در بیرون از خانه کار می‌کردند و به مراقبت از مردان غریبه می‌پرداختند.
زنان پرستار برای #حق_رای_زنان، برای قوانین #کار_کودکان، برای #رفاه_کارگران کارخانه‌ها، برای حق دسترسی همگان به #واکسیناسیون، برای دسترسی به وسایل پیشگیری از بارداری به مبارزه پرداختند. برای ۱۵۰ سال پرستاری به‌طور عملی و حتی سیاسی موضوعی #فمینیستی بوده است. در آمریکا پرستاران در مارس ۱۹۱۳ با لباس پرستاری در راهپیمایی بزرگ حق رای زنان در واشنگتن دی سی شرکت کردند. پرستاران از #کانادا، #انگلیس و نروژ به آنها پیوستند. این راهپیمایی مورد حمله نیروهای #پلیس قرار گرفت و در آن ۳۰۰ زن مجروح شدند.
در #آمریکا پرستاری مدرن در قرن نوزدهم و با حمایت زنان ثروتمند که قصد کمک رساندن به بیمارستان‌های نظامی را داشتند آغاز شد. در آن زمان بسیاری از #پزشکان با آموزش پرستاری به زنان با این توجیه که آموزش پرستاری بر دستگاه تناسلی منتسب به زنان تاثیر می‌گذارد و زنان را از رسالت حیاتی‌شان که همان زاد و ولد است بازمی‌دارد، مخالفت کردند. آنها می‌گفتند زنان با آموزش پرستاری دیگر مانند گذشته مطیع و رام نخواهند بود.
در آن دوره بسیاری از رهبران #جنبش_پرستاری مجرد ماندند. آنها می‌دانستند با ازدواج، جامعه آنها را وادار به ترک حرفه‌شان می‌کند و پس از ازدواج تحت قیومیت همسرانشان در خواهند آمد و به لحاظ قانونی دیگر شخصیت حقوقی مستقلی نخواهند داشت.
اخلاق حرفه‌ای پرستاری موجب شده است که پرستاران همیشه بابت بی‌عدالتی‌های ساختاری نه تنها نسبت به پرستاران بلکه تمام افراد یا گروه‌هایی که به لحاظ اجتماعی به حاشیه رانده شده‌اند، ابراز نگرانی کنند. اخلاق پرستاری همواره فضایی را برای مخالفت با انجام رفتارهای غیراخلاقی مانند #سقط‌جنین اجباری یا خوراندن اجباری غذا به زندانیان، و تبعیض علیه جامعه +LGBTQ در مراکز درمانی به وجود آورده است.
@pareestar
🔵 تاریخچه مبارزات پرستاری در بسیاری از زمینه‌ها با تاریخچه مبارزات زنان و اقلیت‌ها برای دستیابی به #برابری همپوشانی دارد. پرستاری مدرن به مبارزه علیه ساختارهای اجتماعی محدودکننده، ظالمانه و ناعادلانه پرداخته است.
بسیاری از موانع و محدودیت‌هایی که #پرستاران در دوره‌ای که اغلب پرستاران را #زنان تشکیل می‌دادند با آنها مواجه بودند با دیگر زنان مشترک بود. هرچند در برخی از حوزه‌ها پرستاران تجربه متفاوتی داشتند. در دوره‌ای که بسیاری از زنان حق کار کردن در خارج از خانه را نداشتند، #زنان_پرستار در بیرون از خانه کار می‌کردند و به مراقبت از مردان غریبه می‌پرداختند.
زنان پرستار برای #حق_رای_زنان، برای قوانین #کار_کودکان، برای #رفاه_کارگران کارخانه‌ها، برای حق دسترسی همگان به #واکسیناسیون، برای دسترسی به وسایل پیشگیری از بارداری به مبارزه پرداختند. برای ۱۵۰ سال پرستاری به‌طور عملی و حتی سیاسی موضوعی #فمینیستی بوده است. در آمریکا پرستاران در مارس ۱۹۱۳ با لباس پرستاری در راهپیمایی بزرگ حق رای زنان در واشنگتن دی سی شرکت کردند. پرستاران از #کانادا، #انگلیس و نروژ به آنها پیوستند. این راهپیمایی مورد حمله نیروهای #پلیس قرار گرفت و در آن ۳۰۰ زن مجروح شدند.
در #آمریکا پرستاری مدرن در قرن نوزدهم و با حمایت زنان ثروتمند که قصد کمک رساندن به بیمارستان‌های نظامی را داشتند آغاز شد. در آن زمان بسیاری از #پزشکان با آموزش پرستاری به زنان با این توجیه که آموزش پرستاری بر دستگاه تناسلی منتسب به زنان تاثیر می‌گذارد و زنان را از رسالت حیاتی‌شان که همان زاد و ولد است بازمی‌دارد، مخالفت کردند. آنها می‌گفتند زنان با آموزش پرستاری دیگر مانند گذشته مطیع و رام نخواهند بود.
در آن دوره بسیاری از رهبران #جنبش_پرستاری مجرد ماندند. آنها می‌دانستند با ازدواج، جامعه آنها را وادار به ترک حرفه‌شان می‌کند و پس از ازدواج تحت قیومیت همسرانشان در خواهند آمد و به لحاظ قانونی دیگر شخصیت حقوقی مستقلی نخواهند داشت.
اخلاق حرفه‌ای پرستاری موجب شده است که پرستاران همیشه بابت بی‌عدالتی‌های ساختاری نه تنها نسبت به پرستاران بلکه تمام افراد یا گروه‌هایی که به لحاظ اجتماعی به حاشیه رانده شده‌اند، ابراز نگرانی کنند. اخلاق پرستاری همواره فضایی را برای مخالفت با انجام رفتارهای غیراخلاقی مانند #سقط‌جنین اجباری یا خوراندن اجباری غذا به زندانیان، و تبعیض علیه جامعه +LGBTQ در مراکز درمانی به وجود آورده است.
@pareestar
پریستار
Photo
گپی با همراهان پریستار درباره انیمیشن آزار جنسی در محیط کار پرستاران
ناخوشایند اما واقعی در جامعه مردسالار
🔵 اول اگوست انیمیشنی را درصفحه #پریستار درباره #آزار_جنسی پرستاران در محیط کار منتشرکردیم که میان همراهان ما در شبکه‌های اجتماعی بازتاب داشت. طبق سناریو انیمیشن یک #پرستار از آزار جنسی توسط همراه یک بیمار به #مدیر_بیمارستان شکایت می‌برد که ره به جایی نمی برد و در ادامه مشخص می‌شود #پرستاران دیگری هم با این مشکل روبرو هستند اما از گفتن آن بیم دارند و این آزارها به بخش «عادی» از محیط کار تبدیل شده است.
برخی همراهان ما از این ویدیو استقبال کردند و برخی نیز انتقاد داشتند که پرستاران از سوی برخی #پزشکان مرد نیز مورد آزار مشابه قرار می‌گیرند و چه بسا پرداختن به آن اولویت بیشتری داشت.
تاکید انیمیشن تولیدی ما بر وجود آزار جنسی در محیط کار پرستاران به طور کلی بود و اینکه مدیریت بیمارستان ها نسبت به این موضوع بی تفاوت هستند و حتی برعکس گاهی در مقابل افشای آزارها قرار می‌گیرند. همین موضوع هم باعث عادی‌سازی این آزارها در محیط کار پرستاران شده است؛ چه این آزار از سوی پزشکان مرد باشد و چه از سوی بیمار یا همراه او.
بد نیست بدانید آزار در محیط کار برای زنان یک مساله جهانی است که درباره پرستاران نیز صادق است و این موضوع در ایران با توجه به حاکمیت فضای #مردسالارانه در محیط‌های کاری از جمله محیط کار پرستاران می‌تواند با شدت و حدت بیشتری هم همراه باشد. اگرچه درباره #ایران آمار دقیقی درباره آزار جنسی زنان در محیط کار وجود ندارد اما پژوهشی در #دانشگاه_تهران، شیوع آزار جنسی #زنان در محل کار ۷۵ درصد نشان داد. پس نباید تعجب کرد همانطور که در انیمیشن اشاره کردیم از پنج پرستار سه نفر در محیط کار با آزار جنسی روبرو می‌شوند.
یکی از همراهان ما در #اینستاگرام در واکنش به این ویدیو نوشته هیچکس آزار جنسی را بخشی از کارخودش قلمداد نمی‌کند. واقعیت اما این است که تجربه بشری نشان داده وقتی دربرابر یک ناهنجاری سکوت جمعی وجود دارد، به تدریج آن ناهنجاری به عنوان بخشی از واقعیت موجود ولو ناخوشایند پذیرفته می‌شود و این موضوع درباره آزار جنسی پرستاران هم می‌تواند صادق باشد.
به هرحال از واکنش شما همراهان به این انیمیشن خوشحال هستیم چرا که زمینه را برای گفتگوی بیشتر درباره موضوع مهم آزار جنسی پرستاران در محیط کار باز کرد و به ما هم فرصتی داد تا یک رسانه تعاملی‌تر باشیم.
@pareestar
ناخوشایند اما واقعی در جامعه مردسالار
🔵 اول اگوست انیمیشنی را درصفحه #پریستار درباره #آزار_جنسی پرستاران در محیط کار منتشرکردیم که میان همراهان ما در شبکه‌های اجتماعی بازتاب داشت. طبق سناریو انیمیشن یک #پرستار از آزار جنسی توسط همراه یک بیمار به #مدیر_بیمارستان شکایت می‌برد که ره به جایی نمی برد و در ادامه مشخص می‌شود #پرستاران دیگری هم با این مشکل روبرو هستند اما از گفتن آن بیم دارند و این آزارها به بخش «عادی» از محیط کار تبدیل شده است.
برخی همراهان ما از این ویدیو استقبال کردند و برخی نیز انتقاد داشتند که پرستاران از سوی برخی #پزشکان مرد نیز مورد آزار مشابه قرار می‌گیرند و چه بسا پرداختن به آن اولویت بیشتری داشت.
تاکید انیمیشن تولیدی ما بر وجود آزار جنسی در محیط کار پرستاران به طور کلی بود و اینکه مدیریت بیمارستان ها نسبت به این موضوع بی تفاوت هستند و حتی برعکس گاهی در مقابل افشای آزارها قرار می‌گیرند. همین موضوع هم باعث عادی‌سازی این آزارها در محیط کار پرستاران شده است؛ چه این آزار از سوی پزشکان مرد باشد و چه از سوی بیمار یا همراه او.
بد نیست بدانید آزار در محیط کار برای زنان یک مساله جهانی است که درباره پرستاران نیز صادق است و این موضوع در ایران با توجه به حاکمیت فضای #مردسالارانه در محیط‌های کاری از جمله محیط کار پرستاران می‌تواند با شدت و حدت بیشتری هم همراه باشد. اگرچه درباره #ایران آمار دقیقی درباره آزار جنسی زنان در محیط کار وجود ندارد اما پژوهشی در #دانشگاه_تهران، شیوع آزار جنسی #زنان در محل کار ۷۵ درصد نشان داد. پس نباید تعجب کرد همانطور که در انیمیشن اشاره کردیم از پنج پرستار سه نفر در محیط کار با آزار جنسی روبرو می‌شوند.
یکی از همراهان ما در #اینستاگرام در واکنش به این ویدیو نوشته هیچکس آزار جنسی را بخشی از کارخودش قلمداد نمی‌کند. واقعیت اما این است که تجربه بشری نشان داده وقتی دربرابر یک ناهنجاری سکوت جمعی وجود دارد، به تدریج آن ناهنجاری به عنوان بخشی از واقعیت موجود ولو ناخوشایند پذیرفته می‌شود و این موضوع درباره آزار جنسی پرستاران هم می‌تواند صادق باشد.
به هرحال از واکنش شما همراهان به این انیمیشن خوشحال هستیم چرا که زمینه را برای گفتگوی بیشتر درباره موضوع مهم آزار جنسی پرستاران در محیط کار باز کرد و به ما هم فرصتی داد تا یک رسانه تعاملی‌تر باشیم.
@pareestar
پریستار
Photo
پرستاری زیر سیطره #جنسیت، #نژاد و #ملیت
#حرفه_پرستاری شغلی عمومی نیست. بر خلاف باور عموم که هر کس علاقه‌مند به این رشته باشد و در آن تحصیل علم و مهارت کند، می‌تواند وارد این شغل شود، آمارها واقعیت را گونه‌ای دیگر نشان می‌دهند.
در واقع #پرستاری شغل #زنان_مهاجر از کشورهای خاص است.
شمار بالای پرستاران جهان، زنان مهاجر‌اند از کشورهای جنوب جهان و یا اتنیک‌های ساکن دور از مرکز. نزدیک به ۲۰ درصد پرستاران آمریکایی که در محیط‌های رسمی #بهداشت و درمان مشغول به کارند، غیرسفیدپوست هستند.
این رقم برای پرستاران خانگی در آمریکا به اکثریت می‌رسد. در ایالات متحده #پرستاران_مهاجر غالبا از مکزیک و کشورهای آمریکای لاتین، اوکراین و شرق اروپا، جنوب آسیا و غرب آفریقا هستند.
در کانادا آمار #پرستاران_زن مهاجر به مراتب بسیار بیشتر است و اغلب آنها را زنان مهاجر فیلیپینی تشکیل می‌دهند.
اما در #ایران تصویر دموگرافیک پرستاران با دیگر کشورها کاملا متفاوت است. ایران در بین کشورهای منطقه دارای کم‌ترین شمار پرستاران مهاجر غیرایرانی است. در سطح وسیع که شامل #بهیاران و #کمک_بهیاران هم می‌شود، جمعیت قابل توجهی از پرستاران در ایران، مهاجرانی از شهرهای دور از مرکز هستند.
این ساختار علاوه بر #جنسیت‌زدگی (زنانه شدن حرفه پرستاری)، بر پایه هویت‌های اتنیکی و نژادی استوار است اما نه برای رشد و پیشرفت گروه‌های به حاشیه رانده شده و تحت ستم.
عملکرد این ساختار برای پایین نگه داشتن دستمزد و منحصر نگه داشتن ترفیع شغلی و امنیت و تضمین داشتن این شغل برای گروهی است که از برتریت اجتماعی بهره‌مند‌اند. مانند سفیدپوستان در کشورهای شمال جهان و طبقه متوسط رو به مرفه و نزدیک به مرکز در کشوری مانند ایران.
پرستاران زن مهاجر از اتنیک‌ها، ملیت‌ها و نژادهای به حاشیه رانده شده همان پرستارانی هستند که دستمزد کم‌تری می‌گیرند، امکان کم‌تری برای ترفیع شغلی دارند و با امکان کمتر تضمین امنیت شغلی هر لحظه می‌توانند در معرض اخراج یا بیکار شدن قرار بگیرند.
@pareestar
#حرفه_پرستاری شغلی عمومی نیست. بر خلاف باور عموم که هر کس علاقه‌مند به این رشته باشد و در آن تحصیل علم و مهارت کند، می‌تواند وارد این شغل شود، آمارها واقعیت را گونه‌ای دیگر نشان می‌دهند.
در واقع #پرستاری شغل #زنان_مهاجر از کشورهای خاص است.
شمار بالای پرستاران جهان، زنان مهاجر‌اند از کشورهای جنوب جهان و یا اتنیک‌های ساکن دور از مرکز. نزدیک به ۲۰ درصد پرستاران آمریکایی که در محیط‌های رسمی #بهداشت و درمان مشغول به کارند، غیرسفیدپوست هستند.
این رقم برای پرستاران خانگی در آمریکا به اکثریت می‌رسد. در ایالات متحده #پرستاران_مهاجر غالبا از مکزیک و کشورهای آمریکای لاتین، اوکراین و شرق اروپا، جنوب آسیا و غرب آفریقا هستند.
در کانادا آمار #پرستاران_زن مهاجر به مراتب بسیار بیشتر است و اغلب آنها را زنان مهاجر فیلیپینی تشکیل می‌دهند.
اما در #ایران تصویر دموگرافیک پرستاران با دیگر کشورها کاملا متفاوت است. ایران در بین کشورهای منطقه دارای کم‌ترین شمار پرستاران مهاجر غیرایرانی است. در سطح وسیع که شامل #بهیاران و #کمک_بهیاران هم می‌شود، جمعیت قابل توجهی از پرستاران در ایران، مهاجرانی از شهرهای دور از مرکز هستند.
این ساختار علاوه بر #جنسیت‌زدگی (زنانه شدن حرفه پرستاری)، بر پایه هویت‌های اتنیکی و نژادی استوار است اما نه برای رشد و پیشرفت گروه‌های به حاشیه رانده شده و تحت ستم.
عملکرد این ساختار برای پایین نگه داشتن دستمزد و منحصر نگه داشتن ترفیع شغلی و امنیت و تضمین داشتن این شغل برای گروهی است که از برتریت اجتماعی بهره‌مند‌اند. مانند سفیدپوستان در کشورهای شمال جهان و طبقه متوسط رو به مرفه و نزدیک به مرکز در کشوری مانند ایران.
پرستاران زن مهاجر از اتنیک‌ها، ملیت‌ها و نژادهای به حاشیه رانده شده همان پرستارانی هستند که دستمزد کم‌تری می‌گیرند، امکان کم‌تری برای ترفیع شغلی دارند و با امکان کمتر تضمین امنیت شغلی هر لحظه می‌توانند در معرض اخراج یا بیکار شدن قرار بگیرند.
@pareestar
پریستار
Photo
پنج نکته به مناسبت ۲۵ نوامبر، روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان
به نام «زن، زندگی، آزادی» خشونت علیه پرستاران و زنان را متوقف کنید
۲۵ نوامبر #روز_جهانی_مبارزه_با_خشونت_علیه_زنان است و این مناسبت با اتفاق‌هایی که این روزها در ایران در جریان است قرینه‌های زیادی دارد.
اول از همه باید به یاد داشته باشیم قتل مهسا (ژینا) امینی به دست #گشت_ارشاد که با خشونتی عریان همراه بود، نمونه‌ای از خشونت علیه #زنان است که ۲۵ نوامبر برای مبارزه با آن شکل گرفته است.
دوم اینکه به یاد داشته باشیم کادردرمان و به ویژه پرستارانی که از نزدیک شاهد وضعیت مهسا بودند، نقش مهمی به عنوان منبع افشاگر ایفا کردند و به نوعی رسالت خودشان را در مبارزه با خشونت سیستماتیک حکومتی علیه یک زن در پوشش گشت ارشاد اتفاق افتاده بود، به جا آوردند.
سوم اینکه فراموش نکنیم در جریان همین اعتراض‌های مردمی کادردرمان و به ویژه پرستاران زن قربانی خشونت بی‌حد و حصر نیروهای امنیتی قرار گرفتند. مائده جوانفر #پرستار بیمارستان رشت بود که در اواخر اکتبر همین امسال با خشونت نیروهای امنیتی حکومت به قتل رسید و به طرز غریبانه‌ای در #رامسر به خاک سپرده شد.
همچنین خبر داریم #گشین_سعیدی #پرستار بیمارستان فیروزگر نیز به طرز خشونت باری بازداشت شد و مشخص نیست که در دوران بازداشت چه درشتی‌ها و تندخویی‌های دیگری بر او روا داشته‌اند.اگر بخواهیم رفتارهای پیشین حکومت در بازداشتگاه‌ها و زندان را با بازداشتی‌ها ملاک بگیریم باید بگوییم حتما بر گشین سعیدی هم خشونت‌هایی اعمال شده است.
چهارم اینکه به یاد بیاوریم که در جریان اعتراض‌های پرستاران و در کادردرمان چه در #تهران و چه در #سنندج و سایر شهرها نیروهای امنیتی برخوردهای خشونت باری با زنان داشته‌اند و به همین دلیل ۲۵ نوامبر را باید به عنوان روزی برای دفاع از حقوق آنها برشمرد.
پنجم و آخر اینکه از زمان آغاز اعتراض‌ها در ایران پس از قتل #مهسا_امینی نیروهای حکومت بیشترین خشونت را علیه زنان و دختران این مملکت نشان داده‌اند تا صدای حق طلبی آنها را خاموش کنند. حالا دیگر فرقی نمی‌کند که ما یک صفحه مربوط به #حقوق_پرستاران هستیم یا نه! مهم این است که در کنار جامعه ایران فریاد بزنیم به نام «زن، زندگی، آزادی» خشونت علیه زنان و دختران کشور ما را متوقف کنید.
@pareestar
به نام «زن، زندگی، آزادی» خشونت علیه پرستاران و زنان را متوقف کنید
۲۵ نوامبر #روز_جهانی_مبارزه_با_خشونت_علیه_زنان است و این مناسبت با اتفاق‌هایی که این روزها در ایران در جریان است قرینه‌های زیادی دارد.
اول از همه باید به یاد داشته باشیم قتل مهسا (ژینا) امینی به دست #گشت_ارشاد که با خشونتی عریان همراه بود، نمونه‌ای از خشونت علیه #زنان است که ۲۵ نوامبر برای مبارزه با آن شکل گرفته است.
دوم اینکه به یاد داشته باشیم کادردرمان و به ویژه پرستارانی که از نزدیک شاهد وضعیت مهسا بودند، نقش مهمی به عنوان منبع افشاگر ایفا کردند و به نوعی رسالت خودشان را در مبارزه با خشونت سیستماتیک حکومتی علیه یک زن در پوشش گشت ارشاد اتفاق افتاده بود، به جا آوردند.
سوم اینکه فراموش نکنیم در جریان همین اعتراض‌های مردمی کادردرمان و به ویژه پرستاران زن قربانی خشونت بی‌حد و حصر نیروهای امنیتی قرار گرفتند. مائده جوانفر #پرستار بیمارستان رشت بود که در اواخر اکتبر همین امسال با خشونت نیروهای امنیتی حکومت به قتل رسید و به طرز غریبانه‌ای در #رامسر به خاک سپرده شد.
همچنین خبر داریم #گشین_سعیدی #پرستار بیمارستان فیروزگر نیز به طرز خشونت باری بازداشت شد و مشخص نیست که در دوران بازداشت چه درشتی‌ها و تندخویی‌های دیگری بر او روا داشته‌اند.اگر بخواهیم رفتارهای پیشین حکومت در بازداشتگاه‌ها و زندان را با بازداشتی‌ها ملاک بگیریم باید بگوییم حتما بر گشین سعیدی هم خشونت‌هایی اعمال شده است.
چهارم اینکه به یاد بیاوریم که در جریان اعتراض‌های پرستاران و در کادردرمان چه در #تهران و چه در #سنندج و سایر شهرها نیروهای امنیتی برخوردهای خشونت باری با زنان داشته‌اند و به همین دلیل ۲۵ نوامبر را باید به عنوان روزی برای دفاع از حقوق آنها برشمرد.
پنجم و آخر اینکه از زمان آغاز اعتراض‌ها در ایران پس از قتل #مهسا_امینی نیروهای حکومت بیشترین خشونت را علیه زنان و دختران این مملکت نشان داده‌اند تا صدای حق طلبی آنها را خاموش کنند. حالا دیگر فرقی نمی‌کند که ما یک صفحه مربوط به #حقوق_پرستاران هستیم یا نه! مهم این است که در کنار جامعه ایران فریاد بزنیم به نام «زن، زندگی، آزادی» خشونت علیه زنان و دختران کشور ما را متوقف کنید.
@pareestar
پریستار
Photo
بسیاری از بیماران و همراهان بیمار به پرستاران زن به چشم نیروی خدماتی نگاه می‌کنند!
#پرستاری شغلی چالش برانگیز و پرمخاطره است که نیاز به تخصص، فداکاری، شفقت و مهربانی دارد. علیرغم تمام اطلاع رسانی‌ها بسیاری بخصوص در کشورهایی نظیر #ایران همچنان پرستاری را شغلی زنانه می‌دانند و از این رو #پرستاران_زن با چالش‌های جنسیتی علاوه بر چالش‌های مرسوم این حرفه رو به رو هستند. کلیشه «زنانه پنداشتن #شغل_پرستاری»، موجب شده است بسیاری از #زنان_پرستار با انواع بی‌احترامی، توهین و آزار و اذیت رو به رو باشند.
سارا که سال‌هاست در این حرفه به عنوان پرستار تمام وقت مشغول به کار است می‌گوید: متاسفانه همچنان بسیاری از بیماران و همراهان بیمار، به زنان پرستار نه به چشم یک نیروی متخصص با #تحصیلات_دانشگاهی که نیروی خدماتی که باید برای بیمار و همراهان او کار خدماتی نظیر جا به جایی بیمار را انجام دهند نگاه می‌کنند.
سارا می‌گوید: بسیار پیش آمده است که همراهان بیمار با کوچک شمردن نظرات حرفه‌ای او به عنوان یک پرستار زن، از او خواسته‌اند تا یک نیروی متخصص را برای رسیدگی به وضعیت بیمارشان صدا کنند! سارا می‌گوید: این رویه در خصوص #پرستاران_مرد بسیار کمتر وجود دارد، زیرا در ذهن بسیاری همچنان زنان «نیروهای کمتر متخصص» شناخته می‌شوند!
چالش جدی دیگری که زنان پرستار با آن مواجه هستند، تعادل بین زندگی حرفه‌ای و زندگی شخصی‌شان است. سارا که یک دختر پنج ساله دارد در این‌باره می‌گوید: زنان پرستار کمتر مجال استراحت در زندگی شخصی‌شان را دارند. آنها اغلب به دلیل #نگاه_جنسیتی، که کار خانه را کاری زنانه می‌داند مجبور هستند پس از ساعات طولانی کار در #بیمارستان، به انجام کارهای خانه نظیر پخت و پز، نظافت و نگهداری از بچه بپردازند.
سارا می‌گوید: مردان اغلب پس از بازگشت به خانه امکان استراحت و تجدید قوا دارند اما زنان شاغل با بازگشت به خانه گویا وارد شیفت جدید کاری خود می‌شوند. سارا می‌گوید: #زنان_شاغل تنها در زمان خواب شبانه امکان استراحت دارند که این امکان برای بسیاری از پرستاران زن، به دلیل شیفت‌های شبانه وجود ندارد.
سارا یکی دیگر از چالش‌های پرستاران زن را آزار و اذیت جنسی و #تبعیض_جنسیتی می‌داند. سارا می‌گوید: در بیمارستان‌های دولتی حجاب سفت و سخت به ما تحمیل می‌شود و در بخش خصوصی از پرستاران زن خواسته می‌شود برای خوشایند بیماران و همراهان‌شان آرایش کنند و به سر و وضع‌شان اغراق شده برسند! سارا اضافه می‌کند این تبعیض جنسیتی از یک سو و از سوی دیگر آزار و اذیت جنسی بیماران و همراهان آنها از سوی دیگر، پرستاران زن را به لحاظ روانی و جسمی هرروز فرسوده‌تر می‌سازد.
موارد ذکر شده تنها بخشی از مشکلات و چالش‌هایی است که زنان پرستار به طور روزمره با آن رو به رو هستند. زنان پرستاری که در اکثر نقاط دنیا نیروی غالب بخش #بهداشت و درمان را بخود اختصاص می‌دهند.
به عنوان پرستار زن، شما با چه چالش‌های روزمره‌ای رو به رو هستید؟
@pareestar
#پرستاری شغلی چالش برانگیز و پرمخاطره است که نیاز به تخصص، فداکاری، شفقت و مهربانی دارد. علیرغم تمام اطلاع رسانی‌ها بسیاری بخصوص در کشورهایی نظیر #ایران همچنان پرستاری را شغلی زنانه می‌دانند و از این رو #پرستاران_زن با چالش‌های جنسیتی علاوه بر چالش‌های مرسوم این حرفه رو به رو هستند. کلیشه «زنانه پنداشتن #شغل_پرستاری»، موجب شده است بسیاری از #زنان_پرستار با انواع بی‌احترامی، توهین و آزار و اذیت رو به رو باشند.
سارا که سال‌هاست در این حرفه به عنوان پرستار تمام وقت مشغول به کار است می‌گوید: متاسفانه همچنان بسیاری از بیماران و همراهان بیمار، به زنان پرستار نه به چشم یک نیروی متخصص با #تحصیلات_دانشگاهی که نیروی خدماتی که باید برای بیمار و همراهان او کار خدماتی نظیر جا به جایی بیمار را انجام دهند نگاه می‌کنند.
سارا می‌گوید: بسیار پیش آمده است که همراهان بیمار با کوچک شمردن نظرات حرفه‌ای او به عنوان یک پرستار زن، از او خواسته‌اند تا یک نیروی متخصص را برای رسیدگی به وضعیت بیمارشان صدا کنند! سارا می‌گوید: این رویه در خصوص #پرستاران_مرد بسیار کمتر وجود دارد، زیرا در ذهن بسیاری همچنان زنان «نیروهای کمتر متخصص» شناخته می‌شوند!
چالش جدی دیگری که زنان پرستار با آن مواجه هستند، تعادل بین زندگی حرفه‌ای و زندگی شخصی‌شان است. سارا که یک دختر پنج ساله دارد در این‌باره می‌گوید: زنان پرستار کمتر مجال استراحت در زندگی شخصی‌شان را دارند. آنها اغلب به دلیل #نگاه_جنسیتی، که کار خانه را کاری زنانه می‌داند مجبور هستند پس از ساعات طولانی کار در #بیمارستان، به انجام کارهای خانه نظیر پخت و پز، نظافت و نگهداری از بچه بپردازند.
سارا می‌گوید: مردان اغلب پس از بازگشت به خانه امکان استراحت و تجدید قوا دارند اما زنان شاغل با بازگشت به خانه گویا وارد شیفت جدید کاری خود می‌شوند. سارا می‌گوید: #زنان_شاغل تنها در زمان خواب شبانه امکان استراحت دارند که این امکان برای بسیاری از پرستاران زن، به دلیل شیفت‌های شبانه وجود ندارد.
سارا یکی دیگر از چالش‌های پرستاران زن را آزار و اذیت جنسی و #تبعیض_جنسیتی می‌داند. سارا می‌گوید: در بیمارستان‌های دولتی حجاب سفت و سخت به ما تحمیل می‌شود و در بخش خصوصی از پرستاران زن خواسته می‌شود برای خوشایند بیماران و همراهان‌شان آرایش کنند و به سر و وضع‌شان اغراق شده برسند! سارا اضافه می‌کند این تبعیض جنسیتی از یک سو و از سوی دیگر آزار و اذیت جنسی بیماران و همراهان آنها از سوی دیگر، پرستاران زن را به لحاظ روانی و جسمی هرروز فرسوده‌تر می‌سازد.
موارد ذکر شده تنها بخشی از مشکلات و چالش‌هایی است که زنان پرستار به طور روزمره با آن رو به رو هستند. زنان پرستاری که در اکثر نقاط دنیا نیروی غالب بخش #بهداشت و درمان را بخود اختصاص می‌دهند.
به عنوان پرستار زن، شما با چه چالش‌های روزمره‌ای رو به رو هستید؟
@pareestar