قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری
به نام پرستاران و به کام بیمه‌ها؟!

✍🏽 هیئت تحریریه

🔵 #جامعه_پرستاری #ایران بیش از ۱۵ سال در انتظار است تا با اجرای «#قانون_تعرفه‌گذاری_خدمات_پرستاری» کمی طعم عدالت را بچشد و از نابرابری فاحش میان #دستمزد این قشر با #پزشکان و بسیاری از اصناف دیگر کاسته شود، اما حالا از گوشه کنار خبر این #قانون نه تنها چنین دستاوردی برای پرستاران نخواهد داشت که به نابرابری‌های موجود از جهت دیگری دامن می‌زند.

خلاصه و مفید تبلیغات درباره قانون تعرفه‌گذاری خدمت پرستاری این است که تمام خدمات یک #پرستار به بیمار ثبت خواهد شد تا بر اساس تعرفه مشخص مبلغی برای آن‌ها پرداخت شود. ادعا این بود که این قانون #پرستاران درشرایطی برابرتر با پزشکان قرار می‌دهد که در همه این سال‌ها ازکارانه‌های رنگارنگ برخوردار بودند. البته از همان ابتدا هم عده‌ای می‌گفتند اجرای این قانون بیشتر به نفع بیمه‌ها خواهد بود تا پرستاران به این معنا که اگر طبق قانون تعرفه‌گذاری برخی خدمات با مهر یک پرستار انجام شود و نه یک #پزشک متخصص، هزینه بسیارکمتری برای بیمه‌ها تراشیده خواهد شد.

به هرحال به گفته محمد میرزابیگی رئیس #نظام_پرستاری قرار است برای اجرای قانون تعرفه خدمات پرستاری چند آیین نامه تصویب شود اما آن چیزی که ما از مصوبه هیات وزیران درباره تعرفه خدمات پرستاری در دولت متوجه شدیم، کمتر از ۲۰ نوع خدمات تعرفه‌گذاری شده در حالی که به نوشته رسانه‌ها در قانون تعرفه‌گذاری پزشکان برای ۷هزار خدمت تعرفه وجود دارد.

به نوشته بعضی از رسانه‌ها، پرستاران می‌گویند معلوم نیست هیات دولت در تصویب این آیین‌نامه‌ای چه متر و معیاری را برای تعرفه‌گذاری قرار داده اما آنچه مسلم است اینکه عده‌ای با اجرای ناقص این آیین‎نامه می‌خواهند صدای پرستاران را خاموش کنند.

از آن طرف محمد شریفی مقدم دبیر کل خانه پرستار هم گفته قانون تعرفه خدمات پرستاری از درون تهی شده و اجرای آن از این جهت که قدرت مطالبه‌گری را از پرستاران می‌گیرد به ضرر آن‌هاست. آیا شما به عنوان بخشی از جامعه پرستاری کشور نسبت به اجرای این قانون خوشبین هستید؟


@pareestar

عدم آموزش کادر درمان، فاجعه می‌آفریند

🔵 خبر تکان دهنده و غیر قابل باورکردنی بود: پسری بیست و یک ساله بنام فرزاد جلوی چشم پدرش توسط موتورسواری ربوده می‌شود. پسر پس از #تجاوز و آزار و اذیت بدون لباس و در شرایط وحشتناک به اورژانس بیمارستان رسانده می‌شود. فرزاد که دارای #اوتیسم است به دلیل شوک روانی و جراحات و زخم¬های بدنش مدام فریاد می‌زند.

پرسنل #بیمارستان_فیروزآبادی بدون در نظر گرفتن شرایط روانی و جسمی فرزاد و بدون آنکه پیدا شدنش در آن شرایط را به #پلیس خبر دهد، او را به عنوان فردی مجهول‌الهویه و در حالیکه دست و پا و گردن او را با طناب و پارچه به تخت می¬بندد، در بخش اعصاب و روان بستری می‌کنند.

واکنشی وحشتناک از سوی #کادر_درمان بیمارستان که به اندازه خبر ربوده شدن و تجاوز به فرزاد دارای اوتیسم هولناک است، اما آیا فرزاد تنها قربانی عدم آگاهی و آموزش کادر درمان #ایران در ارتباط با مواجهه با بیماران با نیازهای ویژه است؟

براساس آمار ارائه شده از سوی #انجمن_اوتیسم ایران به ازای هر 150 تولد، یک #کودک دارای اوتیسم متولد می‌شود. این بدان معنا است که درصد بالایی از افراد که به بیمارستان‌ها، بخش #اورژانس و سایر مراکز درمانی مراجعه می‌کنند، تفاوت¬های حسی و ارتباطی دارند که این تفاوت‌ها باید توسط ارائه دهندگان خدمات درمانی درک و مورد توجه واقع شوند.

فقدان #آموزش و دانش در زمینه ارائه خدمات به بیماران دارای نیازهای ویژه از جمله افراد دارای اوتیسم موجب می‌شود این افراد اغلب از #خدمات_درمانی و بهداشتی مناسب بی¬بهره بمانند و حتی در مواردی به دلیل همین عدم شناخت، کادر درمان از مداوا و درمان این افراد سر باز زنند.

اما چگونه میتوان با یک مراجعه کننده اوتیستیک ارتباط برقرار کرد؟

- اولین قدم بردن فرد به اتاقی بسیار ساکت و خصوصی و کم نور با حداقل تجهیزات پزشکی است. افراد حاضر در اتاق را به حداقل برسانید. ایجاد محیط آرام، به آرام شدن بیمار کمک بسزایی می‌کند. با این کار در حقیقت شما از بار اضافی حس¬هایی که بر فرد تاثیر می‌گذارند کاسته‌اید.

- از آنجایی که اوتیسم یک طیف متفاوت دارد، سعی کنید راه ارتباطی با مراجعه کننده را پیدا کنید. آیا برای ارتباط برقرار کردن با فرد باید از کلمات استفاده کنید یا بیمار صرفا با حرکات دست قادر به ارتباط برقرار کردن است؟ برای پیدا کردن راه ارتباطی حتما از والدین یا نزدیکان بیمار که از تک تک حرکات او آگاه هستند کمک بگیرید.

- اجازه دهید بیمار شما را هنگام صحبت کردن با نزدیکانش مشاهده کند. با این کار می‌توانید اعتماد او را به خود جلب کنید.
بخاطر داشته باشید آموزش و آگاهی تنها محدود به پزشکان و پرستاران نمی‌شود، بلکه تمامی کادر درمان از جمله نیروهای خدماتی که در تماس با مراجعه کنندگان با نیازهای ویژه هستند هم می‌شود.

@pareestar

شعار پرستاران ایرانی علیه سرکوبگران: بی‌شرف بی‌شرف
هیئت تحریریه

با گذشت بیش از یک ماه از #اعتراض‌های_سراسری مردم #ایران، جامعه پرستاری ایران هر روز بیش از گذشته با این خیزش همراه می‌شود. همانطو که در صفحه «پریستار» بارها نوشتیم #جامعه_پرستاری ایران به اشکال مختلف وارد میدان شده و حالا همانطور که در ویدیو این پست می‌بینید #پرستاران و #دانشجویان #دانشکده_پزشکی اردبیل در اعتراض به نیروی سرکوب‌گر وارد میدان شده‌اند و علیه آنها شعار «بی‌شرف، بی‌شرف، بی‌شرف» می‌دهند.

آنها در حالی شجاعانه این شعار را سر می‌دهند که یکی از نیروی سرکوب‌گر به سمت آنها سنگ پرتاب می‌کند اما پرستاران و دانشجویان عقب نشینی نمی‌کنند و به شعارهای خود ادامه می‌دهند.
از سوی دیگر در روزهای گذشته اخبار متنوعی از حضور جامعه پرستاری ایران در خیزش مردمی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است. مثلا از رشت خبر آمده بود که تعدادی از پرستاران به صف #اعتصابات_سراسری پیوسته‌اند و شعار «زن، زندگی، آزادی» سر داده‌اند.

در خبری دیگر نیروهای امنیتی برای بازداشت یک پزشک که به معترضان مجروح شده کمک می‌کرده است؛ وارد یکی از بیمارستان‌ها شده‌اند اما با مقاومت دلیرانه پرستاران و سایر پزشکان که در راهروی بیمارستان تجمع کرده بودند، روبرو شده‌اند.
در عین حال رصد خبرنگار پریستار حاکی از آن است که با توجه به شدت گرفتن سرکوب و استفاده نیروهای انتظامی از سلاح‌های ساچمه ای وجنگی، پرستاران و #کادر_درمان شهرهای مختلف همچنان به طور داوطلبانه برای کمک به مجروحان در صحنه حضور دارند و حتی به خانه آنها می‌روند.

در روزهای آینده به طور حتم همانند یک ماه گذشته، اخبار بیشتری از پیوستن دانشگاه‌های پزشکی کشور و کادر درمان به اعتراض‌ها و همچنین از کمک پرستاران و کادر درمان به معترضان مجروح شده پخش خواهد شد. از شما نیز می‌خواهیم که اگر از این کمک‌ها اطلاعی دارید آن را برای انتشار با ما در میان بگذارید.

#مهسا_امینی

@pareestar

در روز اول #آبان یک #دانشجوی_پرستاری در #دانشگاه_علوم_پزشکی_زاهدان ناپدید شده و هنوز خبری از او در دست نیست.

همان‌طور که خبرنگار #پریستار کسب اطلاع کرده «#نادر_آسکان» عضو #شورای_صنفی دانشگاه علوم پزشکی #زاهدان و دانشجوی ترم ۸ رشته #پرستاری از روز اول آبان ناپدیده شده است.

نادر پس از اعتراض‌های اول آبان ۱۴۰۱ در #دانشگاه ناپدید شده و خانواده و دوستان او هیچ اطلاعی از سرنوشت او ندارند.

فراموش نکنیم که این ناپدیدسازی‌های نیروهای امنیتی باعث نگرانی زیادی در بین مردم برای جان عزیزانشان می‌شود.

از زمان آغاز اعتراض‌های مردم #ایران، دانشگاه‌های علوم پزشکی پای ثابت آنها بوده‌اند و در کنار مردم حضور داشته‌اند.

#اعتراضات_سراسرس
#مهسا_امینی

@pareestar

نگاهی به سخنرانی خامنه‌ای در ۱۱ دیماه ۱۳۹۸
وقتی رهبر جمهوری اسلامی خطاب به پرستاران، سرکوب آبان ۹۸ را توجیه کرد

رهبری جمهوری اسلامی پس از سرکوب گسترده آبان ۱۳۹۸ سخنرانی در جمع پرستاران دست چین شده را فرصتی برای توجیه این سرکوب‌ها دید؛ سخنرانی که درآن هم عموم مردم را خطاب داد و هم به طور خاص جامعه پرستاری کشور را.

به گزارش پریستاریکی از نکاتی که شاید کمتر درباره سرکوب آبان ۹۸ به آن توجه شده، سخنرانی رهبری جمهوری اسلامی در جمع پرستاران دست چین شده در ۱۱ دیماه ۱۳۹۸ بود. این سخنرانی یکی از چند سخنرانی آیت الله خامنه‌ای بود که از پس سرکوب آبان ۹۸ انجام شد تا به قول معروف تفسیری نظام پسند از آنچه در عمل اتفاق افتاده بود یعنی ۱۳۰۰ کشته و نزدیک به ۱۲ هزار بازداشتی و کلی زخمی و... ارائه شود.

درباره اینکه چرا رهبر جمهوری اسلامی جمع پرستاران را برای سخنرانی توجیهی سرکوب آبان ۹۸ انتخاب کرد، می‌توان حدس‌هایی زد از جمله اینکه او به سطح بالای نارضایتی در جامعه پرستاری کشور واقف بود.

به هرحال او در این سخنرانی چند بار اعتراف کرد جامعه ایران و پرستاران مطالبات زمین مانده دارند. البته این اعتراف ها چندان بی حکمت نبود چرا که او ترکیب فرض‌های درستی مانند مطالبات زمین مانده مردم و پرستاران و فرض‌های نادرستی مانند نقش دشمن در اعتراض‌های مردمی، در عمل قصد داشت نتایج نامقبول خودش را بگیرد که مهمترینش درستی سرکوب و کشتار آبان ۹۸ از سوی حکومت بود.

به عبارت دیگر او در این سخنرانی با مقدمه چینی درباره مردم و به ویژه پرستاران از جمله سطح درآمد پایین و حجم طاقت فرسای کار آن‌ها، مدعی حضور دشمن دراعتراض‌های آبان ۹۸ شد و عملا مقدمه‌ای را که چیده بود برای نتیجه‌ مطلوب خودش استفاده کرد: «مطالبات مردم یک مساله است، فتنه‌سازی به خاطر مطالبات یک مساله‌ دیگر است؛ این دوّمی کار دشمن است… مردم مطالباتی داشتند؛ دشمنی که افرادی را آماده کرده بود، از این فرصتِ مطالبات استفاده کرد، فوراً وارد شد، شروع کرد به تخریب کردند… آن کسانی که از مطالبات مردم سوءاستفاده می‌کنند، غالباً کسانی‌اند که با سرویس‌های اطّلاعاتی دشمنان سر و کار دارند...»

البته رهبر جمهوری اسلامی در این سخنرانی به خیلی چیزها اشاره نکرد از جمله اینکه اگر تخریب‌ها کار دشمن بود پس چرا بیشتر آن‌ها از سوی خود نیروهای نظامی و امنیتی انجام شد و... .

#آبان_98 #ایران #پرستاران #اعتراضات_سراسری


@pareestar

از آغاز خیزش انقلابی مردم #ایران بیش از دو ماه می‌گذرد. جمهوری اسلامی در این دوماه از هیچ اقدامی برای سرکوبی معترضین فروگذار نکرده است.

مامورین امنیتی حتی به مجروحین و افراد زخمی شده در #اعتراضات رحم نکرده و اقدام به ربودن آنها از بیمارستان‌ها و #مراکز_درمانی کرده‌اند.

بسیاری از پزشکانی که به مداوای مجروحین پرداخته‌اند یا مانع ربودن آنها شده‌اند یا مورد ضرب و جرح قرار گرفته‌ یا #بازداشت شده‌اند. اقدامی که #جنایت_جنگی محسوب می‌شود.

براساس کنوانسیون‌های حقوق بشری حمله به بیمارستان‌ها، #پزشکان و #پرستاران در هنگام خدمات رسانی ممنوع و جنایت جنگی محسوب می‌شود.

@pareestar

یک وعده فریبکارانه دیگر از مسئولان دولتی برای استخدام پرستاران
شیوع دوباره کرونا دولت را ترسانده است

مسئولان دولتی در ادعاهای عجیب و غریب درباره #پرستاران در حال طی کردن مراحلی هستند که اگر نگوییم بی‌سابقه، قطعا کم‌سابقه است.
آخرین این ادعاها به استخدام قریب‌الوقوع ۴۰ هزار #پرستار تا حدود دو ماه دیگر است!

به گزارش #پریستار عباس عبادی، معاون پرستاری #وزارت_بهداشت مدعی شده تفاهم‌نامه‌هایی با سازمان امور استخدامی کشور در حال نهایی‌شدن است که در صورت صدور مجوز، آزمون استخدامی با رعایت اولویت افرادی که در دوران #کرونا فعال بوده‌اند، تا پایان سال برای بالغ بر ۴۰ هزار نفر اجرایی می‌شود.

مسئولان وزارت بهداشت در دولت‌های #حسن_روحانی و #ابراهیم_رئیسی هم زمانی که جانفشانی پرستاران در دوران کرونا نیاز بود آن‌ها را با فریب تبدیل قراردادهای ۸۹ روزه به قراردادهای دایم سرکار نگه داشتند، اما به محض فروکش کردن بحران کرونا همه پرستاران با قراردادهای ۸۹ روزه را به تیغ تعدیل سپردند.

این بدعهدی و به نوعی فریب جامعه پرستاری به قدری زننده و توهین‌آمیز بود که حتی خود رسانه‌های وابسته به دولت نیز از آن به طور نمایشی انتقاد کردند، اگرچه در عمل هیچ اتفاقی نیفتاد.

در عین حال خبرنگار پریستار کسب اطلاع کرده که این ادعای عجیب مسئولان دولتی برای استخدام ۴۰ هزار پرستار آن هم در کمتر از دو ماه، ریشه در نگرانی از بازگشت دوباره کرونا دارد. مسئولان دولتی با توجه به اوج‌گیری کرونا در چین پیش‌بینی کرده‌اند این موج به زودی به #ایران برسد؛ آن هم در شرایطی که کشور ۱۰۰ هزار کمبود پرستار دارد.

رسانه‌های داخل کشور نیز درباره ظهور موج جدید کرونا هشدار داده‌اند از جمله اینکه بار دیگر موارد شناسایی بیماران جدید در کشور سه‌رقمی شده و مسئولان هم نسبت به افزایش شمار مبتلایان در روزهای آینده و لزوم آمادگی بیمارستان‌ها و مراکز درمانی هشدار داده‌اند.

حالا احتمالا بهتر می‌شود حدس زد که پشت پرده ادعای عجیب و غریب استخدام ۴۰ هزار پرستار تا آخر سال چیست و احتمالا این هم وعده فریبکارانه دیگری است مانند استخدام پرستاران دارای #قراردادهای ۸۹ روزه که عملی نشد.

@pareestar

خصوصی سازی سیاست اصلی در جمهوری اسلامی است

دولت ابراهیم بت شکن سد استخدام پرستاران است!

بهناز شریف

#استخدام_پرستاران و بازگشت آن‌هایی که پس از دفع #کرونا از کار #اخراج شدند؛ موضوع بازی کلامی مسئولان دولتی و وعده افشانی نهادهای شبه صنفی است و گرنه اراده‌ای برای انجام آن وجود ندارد.

هفته قبل #عباس_عبادی معاون پرستاری #وزارت_بهداشت اعلام کرده در دو ماه پایانی سال ۴۰ هزار #پرستار استخدام خواهد شد. نوشتیم در #پریستار نوشتیم این وعده دولتی‌ها ناشی از سرایت دوباره ویروس کرونا درچین و احتمال بازگشت آن به کشور است. حالا پس از گذشت چند روز هنوز جزییات مربوط به این وعده منتشر نشده است؛ گویا مسئولان دولتی در حال چک کردن آخرین آمار کرونا درکشور هستند و هنوز افزایش این آمار آنقدر نگران کننده نبوده که آن‌ها را مجبور به ارائه جزییاتی درباره استخدام پرستاران کند. وعده‌ای که در بهترین حالت قراردادهای ناعادلانه ۸۹ روزه از آن بیرون خواهد آمد.

پیش از اینها #محمد_میرزابیگی، رئیس سازمان شبه صنفی #نظام_پرستاری که به بازی در زمین مسئولان دولتی عادت دارد؛ اعلام کرده بود در دیدار با ابراهیم رئیسی رئیس جمهوری خواستار بازگشت ۱۷ هزار پرستار اخراج شده از کار شده است. او این درخواست را درستاد ملی کرونا هم مطرح کرد تا نمایشش به عنوان یک فرد دلسوز برای جامعه پرستاری کشور کامل شود. البته خود میرزابیگی بهتر از هرکسی می‌داند که در مجموعه #دولت که او رئیسش را ابراهیم بت‌شکن خطاب می‌کند اراده‌ای برای شکستن سد استخدام کامل #پرستاران وجود ندارد که خودش مانع اصلی است.

میرزابیگی بهتر از هر کسی می‌داند که فارغ از وعده‌ها در دولت و مجموعه نظام با تایید رهبری سیاست موقت‌سازی نیروی کار و خصولتی‌سازی درمان دنبال می‌شود. در همین راستا و به اعتراف همین آقای میرزا بیگی از سال ۱۳۹۹ به رغم توسعه بیمارستان‌ها، هیچ نیروی جدیدی استخدام نشده است.

در کنار این بازی‌های کلامی و وعده‌های توخالی واقعیت‌های تلخی پیش روی جامعه ایران قرار دارد از جمله اینکه این جامعه در حال پیر شدن است و اگر بودجه و منابع مالی کافی به سرعت برای ارتقا نظام سلامت کشور، از جمله استخدام نیروی کار تازه، فراهم نشود، با تداوم روند #خصوصی‌سازی_درمان در ایران، ده‌ها میلیون تن از شهروندان #ایران، به‌طور جدی و نظام‌مند از حق دسترسی به #بهداشت و #درمان، به‌مثابه یکی از مصادیق اصلی #حقوق_بشر، محروم خواهند شد.

با این وجود به نظر نمی رسد کسی در دولت و مجموعه نظام #جمهوری_اسلامی نگران #حقوق_پرستاران این قبیل واقعیت‌ها باشد.

@pareestar

جان دکتر حمید قره‌حسنلو در خطر است

عکس و اخبار جدید حاکی از آن است که دکتر #حمید_قره‌حسنلو علی‌رغم شرایط حاد بیماری در وضعیت بسیار نامناسبی نگه‌داری می‌شود و جان او با خطر جدی روبروست.

به گزارش #پریستار، خبر و عکس اختصاصی که رادیو زمانه از دکتر حمید قره‌حسنلو منتشر کرده گویای وضع نامناسب این #پزشک متعهد ایرانی است که در جریان بازداشت‌های پزشکان، پرستاران و کادردرمان در طول خیزش مردمی دچار آسیب‌های جدی شده است.

عکسی که از حمید قره‌حسنلو منتشر شده او را در بهداری #زندان نشان می‌دهد که با وجود کاهش وزن و‌ شرایط وخیم جسمانی با دست‌بند به تخت بسته شده است.

رادیو زمانه درباره وضعیت قره‌حسنلو نوشته است او به دلیل #بیماری_کولیت_روده به شدت بی‌حال است اما نیروهای امنیتی به جای اعزام او به بیمارستان، تنها به وصل کردن یک سرم در بهداری زندان اکتفا کرده‌اند.
دکتر قره‌حسنلو علاوه بر مریضی روده، پیش‌تر دو بار سکته قلبی کرده است که دومین بار آن فروردین ماه سال جاری بود.

حمید قره‌حسنلو علاوه بر بیماری‌های زمینه‌ای، هم‌چنان از عوارض ناشی از شکنجه و ضرب و شتم در زمان بازداشت که به شکسته‌شدن چهار دنده او و سوراخ‌شدن ریه‌اش انجامید، رنج می‌برد.

گفتنی است برخورد گسترده نیروهای امنیتی با #پزشکان، #پرستاران و #کادردرمان و نقض حقوق آنها بازتاب گسترده‌ای در سطح جهانی داشته است. همین چند روز پیش آکادمی ملی پزشکی فرانسه فشار #جمهوری_اسلامی بر پزشکان و کادردرمانی که مجروحان اعتراضات را درمان می‌کنند، محکوم کرد. این نهاد فرانسوی با انتشار بیانیه‌ای با یادآوری گذشت بیش از پنج ماه از جان‌باختن #مهسا_امینی و «سرکوب شدید» و «خشونت‌بار» شمار زیادی از شهروندان #ایران به دست جمهوری اسلامی نوشت:

این سرکوب که توسط همکاران پزشک فرانسوی-ایرانی و رسانه‌ها و نهادهای عمومی و علمی بین‌المللی محکوم شده است، با محدودیت دسترسی (شهروندان معترض) به درمان همراه بوده است. #درمانگران، پزشکان و پرستارانی که خطر درمان مجروحان را می‌پذیرند و همکارانی که به وظیفه خود عمل می‌کنند، برای عمل به حرفه خود تهدید می‌شوند و با مجازات اعدام با خطر دستگیری، آزار جسمی و به خطر انداختن جان‌شان روبرو هستند.

@pareestar

رئیس مرکز #اورژانس_مشهد که متهم است در جریان #انقلاب_ژینا، #آمولانس‌ های این مرکز را برای #سرکوب_مردم در اختیار #نیروهای_امنیتی قرار داده است، در اوج #کرونا از دادن همین آمبولانس‌ها به بیماران مبتلا به این ویروس کشنده خودداری کرده بود.

به گزارش #پریستار روز گذشته عدالت‌خانه #زن_زندگی_آزادی نام چند تن از متهمان سیستم درمانی کشور از جمله #علی_یزدانی رئیس اورژانس مشهد را که آمبولانس‌های ۱۱۵ را در اختیار نیروهای امینی قرار داده بودند، منتشر کرد.
حالا یک منبع آگاه اطلاعات بسیار تکان دهنده‌ای را در اختیار پریستار قرار داده که نشان می‌دهد علی یزدانی مانع استفاده از همین آمبولانس‌ها برای کمک به بیماران کرونایی شده بود.

این منبع آگاه با اشاره به برگزاری جلسات مدیریت بحران کرونا در بیمارستان ها: «تمام دستور العمل ها، خط مشی‌ها و فرایندها از وزارت بهداشت و معاونت درمان هر شهر به بیمارستان‌ها ابلاغ می‌شد. در همان زمان علی یزدانی، رئیس اورژانس مشهد دستور داد تنها آمبولانس‌های خصوصی موظف به جابجایی بیماران کرونایی هستند. یعنی او حاضر نشد به بیماران کرونایی که به خدمات و سرویس و آمبولانس اورژانس نیاز داشتند، این خدمات را بدهد.»

این عضو کادر درمان در #ایران افزود: «وقتی یک بیمار کرونایی با شرایط سخت با اورژانس تماس می‌گرفت، هزار و یک بهانه برای او می‌آوردند و در نهایت برای حفظ جانش به کمک او نمی‌شتافتند اما همین علی یزدانی برای کشتن مردم، آمبولانس‌ها را در اختیار حکومت و نیروهای امنیتی قرارداد.»

وی خطاب به رئیس اورژانس مشهد گفت: «آقای یزدانی وظیفه شما حفظ سلامت مردم بود اما ما که خبر داریم در دوره کرونا هیچ گامی برای حفظ جان مردم برنداشتید و در مقابل برای حفظ امثال خودتان، آمبولانس‌ها را در اختیار نیروهای امنیتی قرار دادید تا با استفاده از آن‌ها مردم را قتل و عام و سرکوب کنند.»


@pareestar

منابع خبری پریستار تایید کردند:
کاسبی ۶ تا ۹ میلیاردی سازمان نظام پرستاری از گواهی گود استندینگ پرستاران

#سازمان_نظام_پرستاری در یک اقدام عجیب هزینه صدور گواهی گود استندینگ برای #پرستاران را به مبلغ ۵ میلیون تومان افزایش داده است.
منابع خبری #پریستار تایید کردند که این سازمان به ظاهر صنفی اما حکومتی در حالی این اقدام را انجام داده است که هزینه صدور گواهی مشابه برای #پزشکان ۳۰۰ هزار تومان است.

در واقع سازمان نظام پرستاری که رئیس آن #محمد_میرزابیگی است، از هر فرصتی برای شعار دادن و گرفتن عکس یادگاری با پرستاران استفاده می‌کند، اما در سه سال گذشته مبلغ صدور گود استندینگ برای پرستاران را از ۲۰۰ هزار تومان به ۵ میلیوم تومان رسیده اند.

اگر حساب و کتاب خود میرزابیگی درباره مهاجرت ماهیانه ۱۰۰ تا ۱۵۰ پرستار درست باشد، سازمان نظام پرستاری هر ماه بابت صدور این تعداد گواهی گود #استندینگ برای پرستاران متقاضی بین ۵۰۰ تا ۷۵۰ میلیون تومان و در یکسال مبلغی بین ۶ تا۹ میلیارد تومان از جیب پرستاران کاسبی می‌کند.

#احمد_نجاتیان مدیر سابق بین الملل سازمان نظام پرستاری کشور با کنایه به کاسبی آشکار سازمان نظام پرستاری نوشته است: «شاید به همین دلیل است که این سازمان در دوره پنجم هیچ گونه فعالیت مهمی در جهت کاهش مهاجرت پرستاران انجام نداده است. #مهاجرت_پرستاران از کشور هر چند به کشور و #نظام_سلامت آسیب می‌رساند، اما برای سازمان نظام پرستاری محل درآمد و ارتزاق شده است.

البته سکوت شورای عالی نظام پرستاری کشور هم در این میان دیگر جای تعجب ندارد! این شورای ۳۰ نفره که نمایندگانی از #مجلس و #قوه_قضاییه هم در آن حضور دارند، حاضر نیستند به خاطر این قبیل عملکردها از میرزابیگی سوالی کنند.

گفتنی است که نارضایتی پرستاران از شرایط کارشان در #ایران سالهاست که بدتر می‌شود. بیشتر آن‌ها از حقوق پایین و نبود امنیت خسته شده‌اند و وضعیت سیاسی، اقتصادی و سیاسی ایران هم تاثیر خودش را بر تمایل این قشر برای مهاجرت گذاشته است. تا جایی که مدتی قبل احمدرضا یزدان نیک عضو هیئت مدیره و عضو شورای عالی نظام پرستاری کشور گفته بود که: «نیروهای خوب #پرستاری ما یکی یکی در حال خروج از کشور هستند.»

@pareestar

مصائب بهیار بودن در ایران

از #شیفت‌های طولانی تا شب‌کارهایی بدون اضافه پرداخت و…

چند وقتی است که از #بهیاران عزیز کشورمان پیام‌هایی دریافت می‌کنیم که چرا از شرایط نابسامان کار ما پستی منتشر نمی‌کنید. این پست پاسخی به این پیام‌ها و ادای دین به بهیارانی است که نقش مهم آن‌ها در #نظام سلامت کشور معمولا نادیده گرفته می‌شود.

اغلب مواقع هنگامیکه از #کادر_درمان و سلامت صحبت می‌شود، #پزشکان و #پرستاران به ذهن خطور می‌کنند و کمتر کسی به گروه بزرگ و زحمت کش بهیاران اشاره می‌کند. گروهی که بخش قابل توجهی از بار خدمت‌رسانی به بیماران و مراجعین به نظام بهداشت و سلامت را بردوش دارند. دستمزد کم، شیفتهای طولانی و انجام کارهای سنگین بخشی از مشکلاتی است که بهیاران در #ایران با آن دست و پنجه نرم می‌کنند.

بهیاران عمدتاً به صورت #قراردادی در بیمارستان‌ها و #مراکز_درمانی کار می‌کنند و برخلاف پزشکان و پرستاران، #حق_بیمه و سایر مزایایی مانند پرداخت اضافی برای کار اضافه و شب کاری ندارند. بسیاری از بهیاران به دلیل حقوق اندک، در زمان‌های غیراداری به کارهای جایگزینی همچون مسافرکشی، دلیوری غذا و یا خیاطی در خانه مشغول هستند.

شیفت‌های طولانی یکی از مشکلات دیگری است که بهیاران با آن روبرو هستند. برخی از آن‌ها مجبور به کار کردن در شیفتهای دوازده‌ساعته و گاه حتی بیشتر نیز هستند. ایستادنهای طولانی، جابه جایی مداوم بیماران، در معرض انواع تشعشعات و موارد دارویی و شیمیایی قرار داشتن، در کنار ساعات کاری طولانی به طور جدی سلامت فیزیکی و روانی آن‌ها را مورد تهدید قرار می‌دهد. خستگی شدید، کاهش تمرکز، کاهش سطح انرژی و افسردگی از جمله این مشکلات فیزیکی و روانی است.

بهیاران در بیمارستان‌ها شرح وظایف مشخصی ندارند، از این رو در دوره‌های مختلف کارهای جدیدی به آن‌ها محول می‌شود. به طور مثال در دوران #کرونا آن‌ها مجبور بودند کارهای همراهان بیماران را نیز برعهده بگیرند. بسیاری از بهیاران از این که به آن‌ها به چشم نیروی خدماتی نگاه می‌شود گلایه دارند. طرف قرارداد بهیاران اغلب شرکت‌های خصوصی هستند و بیمارستان و مراکز درمانی هیچ مسئولیتی در قبال بهیاران که به طور قراردادی مشغول به کار هستند، ندارند.

اگر به عنوان بهیار در مراکز بهداشت و سلامت در ایران کار می‌کنید، لطفا برای ما از سختی‌ها و مشکلات کاریتان بنویسید. پریستار خود را موظف می‌داند تا رسانهای برای بخش‌ها و گروه‌هایی از کادر درمان باشد که صدای کمتری دارند و به مشکلات و مصائب کاری آن‌ها کمتر پرداخته شده است.

@pareestar

بسیاری از بیماران و همراهان بیمار به پرستاران زن به چشم نیروی خدماتی نگاه می‌کنند!

#پرستاری شغلی چالش برانگیز و پرمخاطره است که نیاز به تخصص، فداکاری، شفقت و مهربانی دارد. علیرغم تمام اطلاع رسانی‌ها بسیاری بخصوص در کشورهایی نظیر #ایران همچنان پرستاری را شغلی زنانه می‌دانند و از این رو #پرستاران_زن با چالش‌های جنسیتی علاوه بر چالش‌های مرسوم این حرفه رو به رو هستند. کلیشه «زنانه پنداشتن #شغل_پرستاری»، موجب شده است بسیاری از #زنان_پرستار با انواع بی‌احترامی، توهین و آزار و اذیت رو به رو باشند.

سارا که سال‌هاست در این حرفه به عنوان پرستار تمام وقت مشغول به کار است می‌گوید: متاسفانه همچنان بسیاری از بیماران و همراهان بیمار، به زنان پرستار نه به چشم یک نیروی متخصص با #تحصیلات_دانشگاهی که نیروی خدماتی که باید برای بیمار و همراهان او کار خدماتی نظیر جا به جایی بیمار را انجام دهند نگاه می‌کنند.

سارا می‌گوید: بسیار پیش آمده است که همراهان بیمار با کوچک شمردن نظرات حرفه‌ای او به عنوان یک پرستار زن، از او خواسته‌اند تا یک نیروی متخصص را برای رسیدگی به وضعیت بیمارشان صدا کنند! سارا می‌گوید: این رویه در خصوص #پرستاران_مرد بسیار کمتر وجود دارد، زیرا در ذهن بسیاری همچنان زنان «نیروهای کمتر متخصص» شناخته می‌شوند!

چالش جدی دیگری که زنان پرستار با آن مواجه هستند، تعادل بین زندگی حرفه‌ای و زندگی شخصی‌شان است. سارا که یک دختر پنج ساله دارد در این‌باره می‌گوید: زنان پرستار کمتر مجال استراحت در زندگی شخصی‌شان را دارند. آنها اغلب به دلیل #نگاه_جنسیتی، که کار خانه را کاری زنانه می‌داند مجبور هستند پس از ساعات طولانی کار در #بیمارستان، به انجام کارهای خانه نظیر پخت و پز، نظافت و نگهداری از بچه بپردازند.

سارا می‌گوید: مردان اغلب پس از بازگشت به خانه امکان استراحت و تجدید قوا دارند اما زنان شاغل با بازگشت به خانه گویا وارد شیفت جدید کاری خود می‌شوند. سارا می‌گوید: #زنان_شاغل تنها در زمان خواب شبانه امکان استراحت دارند که این امکان برای بسیاری از پرستاران زن، به دلیل شیفت‌های شبانه وجود ندارد.

سارا یکی دیگر از چالش‌های پرستاران زن را آزار و اذیت جنسی و #تبعیض_جنسیتی می‌داند. سارا می‌گوید: در بیمارستان‌های دولتی حجاب سفت و سخت به ما تحمیل می‌شود و در بخش خصوصی از پرستاران زن خواسته می‌شود برای خوشایند بیماران و همراهان‌شان آرایش کنند و به سر و وضع‌شان اغراق شده برسند! سارا اضافه می‌کند این تبعیض جنسیتی از یک سو و از سوی دیگر آزار و اذیت جنسی بیماران و همراهان آنها از سوی دیگر، پرستاران زن را به لحاظ روانی و جسمی هرروز فرسوده‌تر می‌سازد.

موارد ذکر شده تنها بخشی از مشکلات و چالش‌هایی است که زنان پرستار به طور روزمره با آن رو به رو هستند. زنان پرستاری که در اکثر نقاط دنیا نیروی غالب بخش #بهداشت و درمان را بخود اختصاص می‌دهند.

به عنوان پرستار زن، شما با چه چالش‌های روزمره‌ای رو به رو هستید؟

@pareestar

هشدار درباره سیل مهاجرت پرستاران از کشورهای فقیر به غنی
راه مقابله مسئولان کشور با این هشدار: آمارسازی و کوچک نمایی

«شورای بین‌المللی پرستاران» در مورد #مهاجرت_پرستاران آموزش دیده از کشورهای فقیر به کشورهای پیشرفته جهان هشدار داده است. این هشدار در حالی صادره شده که بنا بر اعلام منابع #پرستاری در #ایران از جمله دبیر کل خانه #پرستار، میزان مهاجرت سالیانه پرستاران از ایران از ۲ هزار در سال به ۳ هزار پرستار رسیده است.

به گزارش #پریستار شورای بین المللی پرستاران (ICN) یک فدراسیون متشکل از بیش از ۱۳۰ انجمن ملی پرستاران است. این سازمان در سال ۱۸۹۹ تاسیس دفتر مرکزی آن در ژنو، سوئیس است. اهداف این سازمان گرد هم آوردن سازمان‌های پرستاری در یک بدنه جهانی با اهداف صنفی و حرفه‌ای است.

این سازمان اعلام کرده روند #مهاجرت و #استخدام_پرستاران کشورهای فقیر توسط کشورهای ثروتمند «غیر قابل کنترل» شده است.

بی‌بی‌سی فارسی که این خبر را منتشر کرده نوشته که تحقیقات این رسانه در کشور آفریقایی غنا نشان داد که بیمارستان‌های این کشور به «به طرز نگرانی‌آوری» با کمبود پرستار آموزش دیده مواجه هستند. معمولا پرستاران برای کسب درآمد و برخورداری از شرایط بهتر از این کشورها مهاجرت می‌کنند.

به هرحال این ابراز «شورای بین‌المللی پرستاران» در حالی انجام شده که هنوز مسئولان دولت و #وزارت_بهداشت در ایران علی‌رغم آگاهی از حجم روز افزون مهاجرت پرستاران از ایران، موضوع را چندان جدی نگرفته‌اند و حتی تلاش می‌کنند به جای حل مشکلات پرستاران و جلوگیری از مهاجرت آنها، با آمارسازی اینگونه وانمود کنند که کمبود پرستار در کشور آن طور هم که گفته می‌شود جدی نیست.

مثلا بهرام عین الهی و#زیر_بهداشت اخیرا گفته ما کمبود پرستار نداریم بلکه کمبود مجوز استخدام پرستار داریم و از آن سو عباس عبادی معاون پرستاری وزیر بهداشت هم گفته تعداد پرستاران کشور ۲۲۶ هزار نفر است و ۱۵۵ هزار تخت بیمارستانی در کشور وجود دارد. این آمار یعنی به ازای هر تخت ۱.۵ پرستار در کشور فعال است که البته آمار غیرواقعی از سوی یک مقام مسئول است.

به هرحال «شورای بین‌المللی پرستاران» در حالی این ابراز نگرانی را مطرح کرده که با سازمان نظام پرستاری در ایران همکاری نزدیک دارد. خوب است این شورا نگاهی به عملکرد این سازمان درباره برگزاری انتخابات مهندسی شده و همچنین نقش آفرینی در تصویب قوانین ضد پرستاری مانند تعرفه‌گذاری و تاثیر آن در وضع نابسامان پرستاران و میل آن‌ها به مهاجرت از کشور داشته باشد.

#حقوق_پرستار #پرستاران_ایران


@pareestar

اختلاف فاحش دستمزد پزشک و پرستار در ایران؛ وضعیت در کشورهای همسایه چگونه است؟

پیش‌تر نیز به فاصله بسیار زیاد درآمد #پزشکان و #پرستاران در ایران نگاهی انداخته بودیم. اختلاف فاحشی بین ۱۰۰ تا ۳۰۰ برابری که منجر به ایجاد نابرابری عمیق و دشواری شرایط برای ادامه #کار_پرستاران شده است.

به تازگی #محمد_شریفی_مقدم دبیرکل #خانه_پرستار با اشاره به «تبعیض گسترده و آزارنده، هم در شرایط کار و هم در میزان پرداخت‌ها» گفت که نظام پرداخت حوزه‌ درمان در ایران هیچ کجا سابقه ندارد و منحصر به فرد است.

او همچنین افزود که کارانه دریافتی پزشکان «چهل برابر کارانه پرستاران» است و به نظر می‌رسد کارکرد پرستاران برای مسئولان «ارزشی» ندارد.
این در حالی است که در کشورهای همسایه ایران شرایط به هیچ عنوان قابل مقایسه نیست. برای نمونه کشور دوبی جزو ده کشور با دستمزد بالا برای پرستاران و یکی از مقاصد جذاب برای مهاجرت کادر درمان از ایران است. متوسط درآمد سالانه پرستاران در این کشور حدود ۱۷ هزار دلار و میانگین در آمد ماهانه حدود ۶ هزار درهم است. پزشکان اماراتی نیز به طور متوسط حدود ۲۰ تا ۳۰هزار دلار درآمد دارند که اختلاف کمتر از یک و نیم تا ۷ برابری را نشان می‌دهد.

نگاهی به آمارهای موجود در #عراق نیز حاکی از درآمد سالانه حدود ۱۵هزار دلاری برای پرستاران در این کشور است. پزشکان عراقی نیز سالانه به طور متوسط حدود ۳۵ هزار دلار درآمد دارند که حاکی از اختلاف ۲.۳ برابری میان دستمزد آنان با پرستاران است.

در #ترکیه دیگر کشور همسایه ایران، اختلاف درآمد پزشک و پرستار حدود ۲.۵ برابر است. پزشکان در ترکیه حدود ۲۵ هزار دلار در سال و پرستاران حدودا ۱۰ هزار دلار درآمد دارند.

در کشور بحرین پرستاران سالانه ۳۷ هزار دلار و پزشکان حدود ۶۶ هزار دلار درآمد کسب می‌کنند که نشانگر اختلاف ۱.۷ برابر است.
یک پزشک پاکستانی سالانه ۷۱ هزار دلار و یک پرستار ۴۵ هزار دلار درآمد دارند و این یعنی اختلاف یک و نیم برابری.

در #عربستان_سعودی پرستاران دستمزد سالانه ۴۰ هزار دلاری دارند که این رقم برای پزشکان چیزی در حدود ۶۳ هزار دلار در سال است؛ یعنی یک و نیم برابر اختلاف.

مقایسه این ارقام تنها مهر تاییدی بر بی‌قانونی و #ناعدالتی است که در حق پرستاران در #ایران روا داشته می‌شود که نمود آن را می‌توان در #مهاجرت گسترده پرستاران از ایران و یا روی آوردن آنان به مشاغل دیگر دید.

به نظر شما راه‌حل از بین بردن این شکاف درآمدی ناعادلانه چیست؟

@pareestar

پریستار: دستیار و مشاور رهبری با اشاره به #مهاجرت_پزشکان و بدون اشاره به #مهاجرت گسترده #پرستاران گفته نظام تصمیم گیری کشور باید تلاش خودش را برای حفظ و نگهداری #پزشکان انجام دهد.

اظهارات این مقام ارشد تصمیم‌سازی در حالی صورت گرفته که این روزها پرستاران کشور به دلایل مختلف از جمله تبعیض عمیق و نهادینه شده شرایط کار در مقایسه با پزشکان یا سودای مهاجرت دارند یا در حال ترک این شغل هستند.

سرلشکر #یحیی_رحیم_صفوی که دستیار و مشاور عالی فرمانده رهبری است این اظهارات را در «همایش تخصصی جایگاه علم و فناوری حوزه سلامت در دفاع مقدس» مطرح کرده است.

او بدون اشاره به وضعیت نامناسب شرایط کاری پرستاران در #ایران تنها دغدغه‌های خودش را درباره مهاجرت پزشکان مطرح کرده و گفته: «گفت: برای حفظ و نگهداری پزشکان متخصص در داخل کشور هر کار که می‌توان باید انجام داد؛ چرا که این حجم از مهاجرت غیر قابل قبول است.

باید سیستم و نظام تصمیم‌گیری کشور این کار را انجام دهند.» عدم اشاره به پرستاران در صحبت‌های فردی مانند آقای رحیم صفوی گواه دیگری است مبنی بر اینکه نگاه تبعیض‌آمیز به بخش‌های مختلف کادر درمان از سرچشمه وجود دارد و طوری در ذهن و ضمیر مقامی مانند رحیم صفوی رخنه کرده که هنگام صحبت از کادر درمان، نام و اهمیت کار پرستاران و مشکلاتی که باعث مهاجرت آن‌ها شده به ذهنش خطور نمی‌کند.

همین بی‌توجهی به وضعیت پرستاران از سوی مدیریت ارشد کشور باعث شده که طرح‌هایی مانند تعرفه‌گذاری #خدمات_پرستاری به این شکل ناهنجار اجرا شود وصدای اعتراض پرستاران درباره آن هم به گوش هیچکس نرسد.

در عین حال همین بی‌توجهی باعث شده که نظام تصمیم گیری درباره وضعیت کاری پرستاران به دست افراد نااهلی در #وزارت_بهداشت و مدیریت سازمان نظام پرستاری فعلی باشد که بیشتر تصمیم‌های آن‌ها علیه #جامعه_پرستاری کشور است.

شاید اگر نگاه مقام‌های ارشد کشور به حوزه پرستاری نگاهی مبتنی بر واقعیت‌ها و درک اهمیت این حوزه بود امروز در انتخابات نظام پرستاری هم شاهد نبودیم که وزارت بهداشت از یکسو به طورغیرقانونی و به اشکال مختلف در فرایند این انتخابات دخالت کند یا مدیریت فعلی با وجود عملکرد ضعیف و باندی، همچنان به بقاء خودش امیدوار باشد.

رد صلاحیت گسترده چهره‌های موجه جامعه پرستاری از جمله محمد شریفی مقدم را هم می‌توان تالی همین نگاه نادرست مدیریت ارشد کشور به مسائل پرستاری در نظر گرفت.

خلاصه کلام اینکه به نظر می‌رسد آب وضعیت کاری نابسامان پرستاران از سرچشمه هم گل است!

@pareestar

شاید مهم‌ترین چالش #حرفه_پرستاری در #ایران بعد از کمبود نیروی انسانی، #اضافه_کاری_اجباری_پرستاران با حداقل دستمزد باشد. در چنین شرایطی و با کمبود پرستار در مراکز درمانی کشور، به ویژه در بیمارستان‌های دولتی از #پرستاران خواسته می‌شود تا ساعات بیشتری را در محل کار حضور داشته باشند.

نگاهی به وضعیت دستمزدی پرستاران در ایران نشان می‌دهد که پرداختی بابت یک ساعت اضافه کاری به هر #پرستار، بین ۱۳ تا ۲۰ هزار تومان است. یعنی معادل ۳۰ تا ۵۰ سنت! رقمی که حتی بدون نیاز به مقایسه با رقم موجود در سایر کشورهای منطقه و جهان، غیر منطقی و بیشتر شبیه به یک شوخی به نظر می‌رسد.

به تازگی عباس عبادی معاون پرستاری #وزارت_بهداشت، از تلاش برای اصلاح فرمول محاسبه اضافه کاری پرستاران خبر داده و گفته که دو الی سه مدل جدید برای محاسبه اضافه کاری پیشنهاد شده است. هنوز جزئیات بیشتری از فرمول‌های جدید و ارقام آن‌ها منتشر نشده اما بد نیست نگاهی بیندازیم به وضعیت اضافه‌کاری پرستاران در سایر کشورهای دنیا.

◾️ برای نمونه یک پرستار در کشور #ترکیه به ازای هر ساعت اضافه کاری رقمی در حدود ۱۴۲ لیر معادل ۴.۶۰ دلار دریافت خواهد کرد. این رقم بسته به تخصص پرستار متغیر خواهد بود.

◾️ در کشور #مالزی هر ساعت اضافه کاری یک پرستار، ۱.۵ برابر دستمزد یک ساعت کار خواهد بود: یعنی در حدود ۹.۷۵ دلار.

◾️ در #آلمان اضافه‌کاری پرستاران بین ۲۵ تا ۵۰ درصد است. پرستاران این کشور به ازای هر ساعت کار ۱۸ یورو دریافت می‌کنند.

◾️ در #امارات_متحده_عربی پرستاران بیمارستان ساعتی ۴۰ دلار دریافت می‌کنند که در صورت اضافه‌کاری بین ۲۵ تا ۵۰ درصد به این رقم افزوده می‌شود.

◾️اضافه کاری پرستاران کانادایی ۱.۵ برابر دستمزد هر ساعت کار است. یک پرستار در کانادا به ازای هر ساعت کار به طور متوسط ۲۸ دلار دریافت می‌کند.

◾️در #استرالیا که یکی دیگر از مقاصد جذاب برای پرستاران مهاجر از ایران است اضافه کاری در روزهای هفته ۱.۵ برابر برای دو ساعت اول و سپس دو برابر برای مابقی ساعات اضافه کاری است. متوسط دریافتی یک پرستار حدود ۴۰ دلار برای هر ساعت کار است.

مقایسه این ارقام به خوبی نمایانگر تبعیض و شرایط ناعادلانه کاری برای پرستاران در ایران است. به گفته یک پرستار «به علت کمبود نیرو از پرستاران اضافه‌کار اجباری می‌خواهند». مطابق #قانون_بهره‌وری، اضافه کار نباید اجباری باشد اما در بسیاری از مراکز درمانی به پرستاران اضافه کار اجباری می‌دهند و این یعنی استثمار سیستماتیک پرستاران در ایران در ازای هیچ!

@pareestar

نهاد صنفی پرقدرت؛
نیاز امروز پرستاران برای پیگیری مطالبات خود
معین خزائلی

به جرات می‌توان گفت یکی از دلایل عدم حل مشکلات #پرستاران در #ایران یا دستکم کاهش آنها، فقدان وجود یک نهاد صنفی پرقدرت و موثر است که از طریق آن تلاش مداوم و مستمری در راستای مطالبه‌گری #حقوق_پرستاران انجام گیرد. امروزه یکی از کارکردهای اصلی #تشکل‌های_صنفی در سراسر دنیا، حمایت‌های قانونی از اعضای خود در برابر دولت‌ها، کارفرمایان و صاحبان قدرت و ثروت است.

در همین زمینه مجید احمدی، رئیس کمیسیون حقوقی شورای عالی سازمان #نظام_پرستاری، اسفند ماه سال گذشته، «عدم نقش‌آفرینی نهادهای صنفی – حرفه‌ای پرستاران» را یکی از دلایل عدم حل مشکلات پرستاران در نظام درمانی در ایران دانسته بود. او گفته بود: «در واقع نقشی که نهاد صنفی-حرفه‌ای ایفا می‌کند ریل گذاری مستمر و بدون وقفه برای سیاستگذار است. در موضوع پرستاری، سازمان نظام پرستاری باید به صورت مستمر، نگاه سیاستگذار را در سطح دولت و دیگر ذی نفعان، نسبت به وضعیت مطلوب هدایت کند. این محوری ترین نقشی است که سازمان نظام پرستاری باید ایفا کند.»

این در حالی است که فعالیت صنفی در ایران، در عمل از سوی دستگاه قضایی و نهادهای اطلاعاتی و امنیتی، در بسیاری از موارد به عنوان اقدامی ضد امنیتی تلقی شده و فعالان صنفی از جمله پرستاران با پیگرد قضایی و مجازات روبرو می‌شوند. محمد شریفی‌مقدم دبیرکل خانه پرستار اسفند ماه ۱۴۰۲ با اشاره به همین موضوع صراحتا از تشکیل پرونده علیه پرستاران به دلیل مشارکت در فعالیت‌ها و اعتراضات صنفی و صدور احکام ۶ ماه انفصال از خدمت علیه آنها خبر داده بود.

نمونه مشخصی که می‌توان از آن یاد کرد، اعلام رقم پرستارانی است که سالانه به دلیل عدم حل مشکلات و نه تنها باقی ماندن بلکه افزایش آنها از ایران مهاجرت می‌کنند. در حالی که به گفته مسئولان سازمان نظام پرستاری این مساله «زنگ خطر جدی برای نظام سلامت» در ایران است، اما برخی مقامات امنیتی، از اساس با هرگونه هشدار سازمان‌های صنفی پرستاری از جمله سازمان نظام پرستاری در این زمینه مخالفت کرده و آن را «دروغ تبلیغاتی دشمن» می‌خوانند.

چنین وضعیتی در حالی است که حق فعالیت‌های صنفی از جمله تشکیل آزادانه انجمن‌های صنفی و فعالیت در راستای آن به ویژه مطالبه‌گری و اعتراض یکی از ارزش‌ها و استانداردهای اساسی قوانین بین المللی کار است و دستکم در دو مقاوله‌نامه اصلی سازمان بین المللی کار مورد تایید قرار گرفته است.

حق فعالیت و اعتراض صنفی که بارزترین مصداق عملی آن «اعتصاب» است نیز از جمله حقوقی است که علاوه بر قوانین بین المللی کار، در قوانین و اسناد بین المللی حقوق بشری از جمله میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی به عنوان یکی از حقوق اساسی بشری و تضمینی برای امکان مطالبه‌گری نیروی کار برای احقاق حقوق و دفاع از خود در برابر شرایط ناعادلانه کار به رسمیت شناخته است.

در قوانین داخلی در ایران از جمله قانون اساسی جمهوری اسلامی نیز در اصل ۲۶ آزادی انجمن‌ها و تشکل‌های صنفی و همچنین حق اعتراض مورد شناسایی قرار گرفته و قانون کار نیز در فصل ششم خود (از ماده ۱۳۰ تا ۱۳۸) به به موضوع تشکیل تشکل‌های صنفی پرداخته و آن را به عنوان یک حق برای نیروی کار دانسته است.

در این میان اما علیرغم گذشت سال‌ها از شناسایی حق تشکیل آزادانه انجمن‌ها و حقوق زیر مجموعه آن توسط سازمان بین المللی کار به عنوان یکی از استانداردهای اصلی حقوق کار و به ویژه نیاز فراوان به آن برای حل یا دستکم کاهش مشکلات پرستاران، اما همچنان استیفاء و احقاق این حق در عمل با سختی بسیار همراه بوده و بهره‌مندی از آن در حد تاسیس یک انجمن صنفی کم توان یا اتحادیه‌ای وابسته و دولتی باقی مانده است.

@pareestar