یک پرستار شرکتی در مصاحبه با پریستار؛
«خصوصیسازیها، زندگیمان را نابود کرده است.»
#خصوصیسازی ها در #نظام_پرستاری ایران از اوایل دهه هشتاد شمسی کلید خورد. با سر کار آمدن دولت یازدهم شتاب بیشتری به خود گرفت و اکنون در شروع قرن جدید، بیش از ۵۰ درصد از کارکنان #وزارت_بهداشت شرکتی و قراردادی شدهاند. بخش عمده نیروهای شرکتی بیمارستانها و مراکز درمانی را #پرستاران، بهیاران و #کمک_بهیاران تشکیل میدهند که این روزها و در زیر فشار اقتصادی و گرانی مضاعف با نگرانیهای زیادی از جمله، تمدید مجدد قرارداد، پرداخت به موقع دستمزد و یا حتی چانهزنی برای تمدید دفترچههای بیمه خود رو به رو هستند.
آیسا، یک #پرستار شاغل در یکی از بیمارستانهای تبریز است که سال ۱۳۹۶ از دانشگاه آزاد تبریز در رشته پرستاری فارغالتحصیل میشود. آیسا اوایل سال ۱۳۹۹ و با شروع پیک اول کرونا در ایران به صورت قراردادی و ۸۹ روزه به #استخدام یکی از #بیمارستانهای_خصوصی تبریز در میآید. او در گفتگو با پریستار در مورد مشکلات «فاجعهبار» #پرستاران_شرکتی میگوید: « باور کنید #بردگی مطلق است. من با ۴ میلیون و خوردهای چگونه قرار است زنده بمانم. من نمیگویم با ۴ میلیون تومان میشود زندگی کرد، فقط میشود با این پول به سختی و با فلاکت زیاد زنده ماند.»
آیسا میگوید مادرش #پرستار_بازنشسته است و به خاطر او این شغل را برگزیده است. او در ادامه میگوید: « مادر من ۳۰ سال در بیمارستان کودکان تبریز کار کرد و به صورت رسمی استخدام شده بود. نمیگویم قبلا هم وضعیت خوب بود اما حداقلش این بود که مادر من مدام ترس این را نداشت که کارش را از دست بدهد.» او در مورد وضعیت تمدید قرارداد پرستاران شرکتی به پریستار میگوید: « خود شرکتها به ما میگویند که معلوم نیست برای سه ماه آینده با شما قراردادمان را تمدید کنیم. البته حتی اگر آنها هم این حرف «اعصاب خُردکن» را نزنند، ما که میدانیم فقط برای ۸۹ روز از ما بهرهکشی میکنند. در اوج دوران #کرونا کمبود پرستار در بیمارستانهای #تبریز مشهود بود و در همان مدت کوتاه شرکتهای مختلف #پیمانکاری در استخدام نیروی انسانی مثل قارچ رویید و سر و کلهشان پیدا شد. الان طوری شده که من به راستی تعدادشان را نمیتوانم بشمارم.»
آیسا در پایان گفتگویش به پریستار میگوید: « خصوصیسازیها زندگیمان را نابود کرده است. این فقط شامل ما پرستاران شرکتی نمیشود. در همین بیمارستانی که من کار میکنم وضعیت فاجعهبارتر از ما پرستاران شرکتی وجود دارد. مثلا همین کمک بهیارها کمتر از ۳ میلیون تومان در ماه دریافتی دارند و کسی هم صدایشان را نه منعکس میکند و نه میشنود.»
دستمزد دریافتی یک پرستار شرکتی بر اساس «بخشنامه افزایش حقوق کارکنان و پرستاران شرکتی در سال ۱۴۰۰» حداقل مبلغ ۵۶.۹۹۰.۰۰۰ ریال است. با توجه به خط فقر ۱۰ میلیون تا ۱۲میلیونی این روزها در ایران، #دستمزد دریافتی پرستاران شرکتی، حداقل پنج میلیون تومان زیر خط فقر است. پرستاران شرکتی مشمول حقوق و مزایای «#قانون_کار» نمیشوند و از آن #محروم هستند. مزیایی نظیر پول غذا، پاداشها، سنوات و هزینههای ایاب و ذهاب.
@pareestar
«خصوصیسازیها، زندگیمان را نابود کرده است.»
#خصوصیسازی ها در #نظام_پرستاری ایران از اوایل دهه هشتاد شمسی کلید خورد. با سر کار آمدن دولت یازدهم شتاب بیشتری به خود گرفت و اکنون در شروع قرن جدید، بیش از ۵۰ درصد از کارکنان #وزارت_بهداشت شرکتی و قراردادی شدهاند. بخش عمده نیروهای شرکتی بیمارستانها و مراکز درمانی را #پرستاران، بهیاران و #کمک_بهیاران تشکیل میدهند که این روزها و در زیر فشار اقتصادی و گرانی مضاعف با نگرانیهای زیادی از جمله، تمدید مجدد قرارداد، پرداخت به موقع دستمزد و یا حتی چانهزنی برای تمدید دفترچههای بیمه خود رو به رو هستند.
آیسا، یک #پرستار شاغل در یکی از بیمارستانهای تبریز است که سال ۱۳۹۶ از دانشگاه آزاد تبریز در رشته پرستاری فارغالتحصیل میشود. آیسا اوایل سال ۱۳۹۹ و با شروع پیک اول کرونا در ایران به صورت قراردادی و ۸۹ روزه به #استخدام یکی از #بیمارستانهای_خصوصی تبریز در میآید. او در گفتگو با پریستار در مورد مشکلات «فاجعهبار» #پرستاران_شرکتی میگوید: « باور کنید #بردگی مطلق است. من با ۴ میلیون و خوردهای چگونه قرار است زنده بمانم. من نمیگویم با ۴ میلیون تومان میشود زندگی کرد، فقط میشود با این پول به سختی و با فلاکت زیاد زنده ماند.»
آیسا میگوید مادرش #پرستار_بازنشسته است و به خاطر او این شغل را برگزیده است. او در ادامه میگوید: « مادر من ۳۰ سال در بیمارستان کودکان تبریز کار کرد و به صورت رسمی استخدام شده بود. نمیگویم قبلا هم وضعیت خوب بود اما حداقلش این بود که مادر من مدام ترس این را نداشت که کارش را از دست بدهد.» او در مورد وضعیت تمدید قرارداد پرستاران شرکتی به پریستار میگوید: « خود شرکتها به ما میگویند که معلوم نیست برای سه ماه آینده با شما قراردادمان را تمدید کنیم. البته حتی اگر آنها هم این حرف «اعصاب خُردکن» را نزنند، ما که میدانیم فقط برای ۸۹ روز از ما بهرهکشی میکنند. در اوج دوران #کرونا کمبود پرستار در بیمارستانهای #تبریز مشهود بود و در همان مدت کوتاه شرکتهای مختلف #پیمانکاری در استخدام نیروی انسانی مثل قارچ رویید و سر و کلهشان پیدا شد. الان طوری شده که من به راستی تعدادشان را نمیتوانم بشمارم.»
آیسا در پایان گفتگویش به پریستار میگوید: « خصوصیسازیها زندگیمان را نابود کرده است. این فقط شامل ما پرستاران شرکتی نمیشود. در همین بیمارستانی که من کار میکنم وضعیت فاجعهبارتر از ما پرستاران شرکتی وجود دارد. مثلا همین کمک بهیارها کمتر از ۳ میلیون تومان در ماه دریافتی دارند و کسی هم صدایشان را نه منعکس میکند و نه میشنود.»
دستمزد دریافتی یک پرستار شرکتی بر اساس «بخشنامه افزایش حقوق کارکنان و پرستاران شرکتی در سال ۱۴۰۰» حداقل مبلغ ۵۶.۹۹۰.۰۰۰ ریال است. با توجه به خط فقر ۱۰ میلیون تا ۱۲میلیونی این روزها در ایران، #دستمزد دریافتی پرستاران شرکتی، حداقل پنج میلیون تومان زیر خط فقر است. پرستاران شرکتی مشمول حقوق و مزایای «#قانون_کار» نمیشوند و از آن #محروم هستند. مزیایی نظیر پول غذا، پاداشها، سنوات و هزینههای ایاب و ذهاب.
@pareestar
پریستار
Photo
بازنشستگی پرستاران، یک وضعیت مبهم
✍🏽 بهنام داراییزاده
🔵 بر اساس تعاریف و موازین حقوقی، به طور مشخص «#قانون_تامین_اجتماعی» و «#قانون_ارتقای_بهرهوری»، حرفهی #پرستاری در زمره «#مشاغل_سخت و زیانآور» طبقهبندی میشود.
بر پایه #قانون مشاغل سخت، آن دسته از مشمولان «#قانون_کار» که شغلشان در فهرست مشاغل «سخت و زیانآور» جای گرفته است؛ با ۲۰ سال #سابقه_کار یا پرداخت ۲۰ سال «حق بیمه» میتوانند از ۱۰ سال بخشودگی مقرر در قانون استفاده کنند و درخواست #بازنشستگی دهند.
با این همه، چند موضوع و مسئله عینی وجود دارد؛ نخست این که مقرراتی که در بالا اشاره شد تنها شامل آن دسته از پرستاران یا کادرهای درمان میشود که مشمول «قانون کار» هستند. بنابراین «عمومیت» ندارد و نمیتوان آن را به عموم پرستاران تعمیم دارد.
دوم این که گزارشهای پرشماری در دست هست که نشان میدهد این مقررات حمایتی، در عمل اجرا نمیشود. به این معنا که رویه مشخص و قابل اعتمادی در میان نیست و در بسیاری از مواقع، تقاضای بازنشستگی افراد به خواست مدیران وقت یا تصمیمگیران اصلی #مراکز_درمانی وابسته است.
بر همین اساس است که یا متقاضی بازنشستگی، یا از پیگیری خواسته خود صرفنظر میکند یا مجبور میشود که خواستهی خود را از طریق #مراجع_قضایی پیگیری کند که خودش زمانبر است، قابل پیشبینی نیست و هزینهها و گرفتاریهای خود را دارد.
سومین مسئله این است که «سازمان تامین اجتماعی»، مابهالتفاوت سهم بیمه کارفرما را از #متقاضیان_بازنشستگی مطالبه میکند. به این معنا که هرچند پرستاراران، به واسطهی انجام کار سخت و طاقتفرسای خود، حق دارند که زودتر بازنشسته شوند؛ اما مجبور هستند که «#حق_بیمه» کارفرمای خود را برای مدت ۵ تا ۱۰ سال باقیمانده پرداخت کنند. رقمی که خودش ممکن است به چند صد میلیون تومان برسد!
واقعیت امر این است که مقررات بازنشستگی پرستاران و سایر کادرهای درمان آشفته است؛ یکسان نیست و از یک نظام واحد اداری پیروی نمیکند.
بر همین اساسا، شرایط مرتبط با بازنشستگی یا «حق بیمه» پرستاران شاغل در مراکز وابسته به #دانشگاههای_علوم__پزشکی با پرستارانی که مشمول «قانون کار» نمیشوند نیز متفاوت اعمال میشود.
هرچند سازمان «امور استخدامی کشور»، حرفه پرستاری را در زمره مشاغل «سخت و زیانآور» در نظر گرفته است؛ اما در عمل، پرستارانی که در مراکز دولتی یا در مراکز وابسته به دانشگاههای علوم پزشکی #ایران کار میکنند؛ در پایان ۲۰سال فعالیت، بازنشسته نمیشوند. واقعیت این است که اغلب مدیران و مسئولان بیمارستانها و مراکز دولتی این مدت فوق را قبول ندارند و پنج سال اضافه میکنند.
به نظر میرسد که وجود قوانین و مقررات متفاوت، نبود نظارت کافی و رویههای قضایی که پیشبینیپذیر نیستند؛ موجب شده است که اکثر پرستاران در خصوص آینده و «شرایط بازنشستگی» خود در یک وضعیت سردرگمی به سر ببرند. امری که به کاهش «#رضایت_شغلی» و در نهایت ناکارآمدی بیشتر «#نظام_سلامت» میانجامد.
@pareestar
✍🏽 بهنام داراییزاده
🔵 بر اساس تعاریف و موازین حقوقی، به طور مشخص «#قانون_تامین_اجتماعی» و «#قانون_ارتقای_بهرهوری»، حرفهی #پرستاری در زمره «#مشاغل_سخت و زیانآور» طبقهبندی میشود.
بر پایه #قانون مشاغل سخت، آن دسته از مشمولان «#قانون_کار» که شغلشان در فهرست مشاغل «سخت و زیانآور» جای گرفته است؛ با ۲۰ سال #سابقه_کار یا پرداخت ۲۰ سال «حق بیمه» میتوانند از ۱۰ سال بخشودگی مقرر در قانون استفاده کنند و درخواست #بازنشستگی دهند.
با این همه، چند موضوع و مسئله عینی وجود دارد؛ نخست این که مقرراتی که در بالا اشاره شد تنها شامل آن دسته از پرستاران یا کادرهای درمان میشود که مشمول «قانون کار» هستند. بنابراین «عمومیت» ندارد و نمیتوان آن را به عموم پرستاران تعمیم دارد.
دوم این که گزارشهای پرشماری در دست هست که نشان میدهد این مقررات حمایتی، در عمل اجرا نمیشود. به این معنا که رویه مشخص و قابل اعتمادی در میان نیست و در بسیاری از مواقع، تقاضای بازنشستگی افراد به خواست مدیران وقت یا تصمیمگیران اصلی #مراکز_درمانی وابسته است.
بر همین اساس است که یا متقاضی بازنشستگی، یا از پیگیری خواسته خود صرفنظر میکند یا مجبور میشود که خواستهی خود را از طریق #مراجع_قضایی پیگیری کند که خودش زمانبر است، قابل پیشبینی نیست و هزینهها و گرفتاریهای خود را دارد.
سومین مسئله این است که «سازمان تامین اجتماعی»، مابهالتفاوت سهم بیمه کارفرما را از #متقاضیان_بازنشستگی مطالبه میکند. به این معنا که هرچند پرستاراران، به واسطهی انجام کار سخت و طاقتفرسای خود، حق دارند که زودتر بازنشسته شوند؛ اما مجبور هستند که «#حق_بیمه» کارفرمای خود را برای مدت ۵ تا ۱۰ سال باقیمانده پرداخت کنند. رقمی که خودش ممکن است به چند صد میلیون تومان برسد!
واقعیت امر این است که مقررات بازنشستگی پرستاران و سایر کادرهای درمان آشفته است؛ یکسان نیست و از یک نظام واحد اداری پیروی نمیکند.
بر همین اساسا، شرایط مرتبط با بازنشستگی یا «حق بیمه» پرستاران شاغل در مراکز وابسته به #دانشگاههای_علوم__پزشکی با پرستارانی که مشمول «قانون کار» نمیشوند نیز متفاوت اعمال میشود.
هرچند سازمان «امور استخدامی کشور»، حرفه پرستاری را در زمره مشاغل «سخت و زیانآور» در نظر گرفته است؛ اما در عمل، پرستارانی که در مراکز دولتی یا در مراکز وابسته به دانشگاههای علوم پزشکی #ایران کار میکنند؛ در پایان ۲۰سال فعالیت، بازنشسته نمیشوند. واقعیت این است که اغلب مدیران و مسئولان بیمارستانها و مراکز دولتی این مدت فوق را قبول ندارند و پنج سال اضافه میکنند.
به نظر میرسد که وجود قوانین و مقررات متفاوت، نبود نظارت کافی و رویههای قضایی که پیشبینیپذیر نیستند؛ موجب شده است که اکثر پرستاران در خصوص آینده و «شرایط بازنشستگی» خود در یک وضعیت سردرگمی به سر ببرند. امری که به کاهش «#رضایت_شغلی» و در نهایت ناکارآمدی بیشتر «#نظام_سلامت» میانجامد.
@pareestar
پریستار
Photo
پرستاری در ایران: از رویا تا واقعیت
🔵 هنوز چهل سالش نشده که دردِ کمر امانش را بریده است. دو بار ساعد دستش هنگام جابهجا کردن بیماران و افتادن بیمار بدحال روی دستش شکسته است. حقوق اندک و ساعتهای کاری طولانی، مراقبت همزمان از چندین بیمار، اخم و تخم و درشت شنیدن از همراهان بیماران که فکر میکنند او به بیمارشان توجه لازم را ندارد، داد و فریاد و گاه توهین شنیدن از #پزشکان بیمارستان، اینها تنها بخشی از مشکلاتی است که آرزو هرروز با آنها مواجه است. آرزو تعریف میکند چطور و با چه ذوقی رشته #پرستاری را بهعنوان رشته تحصیلیاش انتخاب کرده است.
«خود را در لباس پرستاری، درحالیکه دارم به بیماران رسیدگی میکنم، تصور میکردم؛ اما وقتی در واقعیت شروع به کار کردم دیدم آن تصوری که از دور داشتم چقدر با آنچه #پرستاران زن و مرد در بیمارستانها با آن روبهرو هستند، فرق دارد. تمام #شیفت_کاری در حال بدو بدو هستی. به دلیل کمبود پرستار در بیمارستانها مجبوری از چندین بیمار همزمان مراقبت کنی. بیماران بدحالی که همه انتظار دارند نفر اولی باشند که بهشان رسیدگی میکنی.
باید همزمان حواست به همه چیز باشد. دستورات پزشکان، دستورات سوپروایزر بخش، خیلی از روزها به خودم میآیم و میبینم ناهار یا شامم را فراموش کردهام. این فشارها در دوران کرونا چندین برابر بود. مجبور بودیم چند شیفت پشت سرهم کار کنیم. در حالیکه گان به تن داشتیم و ماسک به صورت و عملا نفس کشیدن برایمان دشوار شده بود، به بیمارانی که هرروز تعدادشان بیشتر و بیشتر میشد رسیدگی میکردیم.
بیماران وحشتزدهای که مدام در خصوص این بیماری ناشناخته سوال میپرسیدند و تو باید با حوصله و در کمال آرامش به تک تک آنها روحیه میدادی.» آرزو از حقوق کم پرستاران میگوید. اینکه گاهی چند ماه چند ماه حقوقشان عقب میافتد. از تعدیل تعداد زیادی پرستار با قراردادهای هشتاد و نه روزه که با فروکش کردن همهگیری کرونا و علیرغم تمام ازخودگذشتگیهایی که داشتند به شکل بیرحمانهای کنار گذاشته شدهاند و بیمارستانها قراردادشان را تمدید نکردهاند.
به گفته رئیس #سازمان_پرستاری کشور در سه ماه گذشته دانشگاهها ۵۰۰۰ پرستار را که در دوران کرونا مشغول به کار بودند، از کار برکنار کردهاند و حاضر به تمدید قراردادهایشان نشدهاند. پرستارانی که علیرغم اعتراضات صنفی که داشتند و باوجود تمام وعده وعیدها بسیارشان همچنان محروم از #حقوق_کاری خود ماندهاند.
#پرستار #کادر_درمان #بهیاران #کمک_بهیاران #تعرفه_پرستاری #اجرای_قانون_مشاغل_سخت_و_زیان_آور #پرستار_شرکتی #قانون #اینترن #تبدیل_وضعیت #خانه_پرستار #پرستاران_بیکار #وزارت_بهداشت #نظام_پزشکی #قانون_تعرفه_گذاری #خدمات_پرستاری
@pareestar
🔵 هنوز چهل سالش نشده که دردِ کمر امانش را بریده است. دو بار ساعد دستش هنگام جابهجا کردن بیماران و افتادن بیمار بدحال روی دستش شکسته است. حقوق اندک و ساعتهای کاری طولانی، مراقبت همزمان از چندین بیمار، اخم و تخم و درشت شنیدن از همراهان بیماران که فکر میکنند او به بیمارشان توجه لازم را ندارد، داد و فریاد و گاه توهین شنیدن از #پزشکان بیمارستان، اینها تنها بخشی از مشکلاتی است که آرزو هرروز با آنها مواجه است. آرزو تعریف میکند چطور و با چه ذوقی رشته #پرستاری را بهعنوان رشته تحصیلیاش انتخاب کرده است.
«خود را در لباس پرستاری، درحالیکه دارم به بیماران رسیدگی میکنم، تصور میکردم؛ اما وقتی در واقعیت شروع به کار کردم دیدم آن تصوری که از دور داشتم چقدر با آنچه #پرستاران زن و مرد در بیمارستانها با آن روبهرو هستند، فرق دارد. تمام #شیفت_کاری در حال بدو بدو هستی. به دلیل کمبود پرستار در بیمارستانها مجبوری از چندین بیمار همزمان مراقبت کنی. بیماران بدحالی که همه انتظار دارند نفر اولی باشند که بهشان رسیدگی میکنی.
باید همزمان حواست به همه چیز باشد. دستورات پزشکان، دستورات سوپروایزر بخش، خیلی از روزها به خودم میآیم و میبینم ناهار یا شامم را فراموش کردهام. این فشارها در دوران کرونا چندین برابر بود. مجبور بودیم چند شیفت پشت سرهم کار کنیم. در حالیکه گان به تن داشتیم و ماسک به صورت و عملا نفس کشیدن برایمان دشوار شده بود، به بیمارانی که هرروز تعدادشان بیشتر و بیشتر میشد رسیدگی میکردیم.
بیماران وحشتزدهای که مدام در خصوص این بیماری ناشناخته سوال میپرسیدند و تو باید با حوصله و در کمال آرامش به تک تک آنها روحیه میدادی.» آرزو از حقوق کم پرستاران میگوید. اینکه گاهی چند ماه چند ماه حقوقشان عقب میافتد. از تعدیل تعداد زیادی پرستار با قراردادهای هشتاد و نه روزه که با فروکش کردن همهگیری کرونا و علیرغم تمام ازخودگذشتگیهایی که داشتند به شکل بیرحمانهای کنار گذاشته شدهاند و بیمارستانها قراردادشان را تمدید نکردهاند.
به گفته رئیس #سازمان_پرستاری کشور در سه ماه گذشته دانشگاهها ۵۰۰۰ پرستار را که در دوران کرونا مشغول به کار بودند، از کار برکنار کردهاند و حاضر به تمدید قراردادهایشان نشدهاند. پرستارانی که علیرغم اعتراضات صنفی که داشتند و باوجود تمام وعده وعیدها بسیارشان همچنان محروم از #حقوق_کاری خود ماندهاند.
#پرستار #کادر_درمان #بهیاران #کمک_بهیاران #تعرفه_پرستاری #اجرای_قانون_مشاغل_سخت_و_زیان_آور #پرستار_شرکتی #قانون #اینترن #تبدیل_وضعیت #خانه_پرستار #پرستاران_بیکار #وزارت_بهداشت #نظام_پزشکی #قانون_تعرفه_گذاری #خدمات_پرستاری
@pareestar
پریستار
Photo
نظام «#بهداشت و #خدمات_درمانی» در #ایران «نابرابر» است. این #نابرابری هم «ساختاری» است. به این معنا که سیاستها و برنامهریزیهای دولتی در ایجاد، تداوم و تشدید وضعیت حاضر نقش داشته است.
🔵 پیشتر، به ریشههای این «نابرابری ساختاری» و پیامدهای آن در «#نظام_سلامت_ایران» اشاره شد. برای مثال، به اختلاف فاحش و کممانندی که میان حقوق و درآمدهای #جامعه_پزشکی با سایر کادرهای درمان، از جمله #پرستاران، وجود دارد اشاره کردیم؛ حال به یک سویه دیگر موضوع میپردازیم؛
نابرابریها #اقتصادیِ کادرهای درمان «چندلایه» هستند. یعنی در میان خود جامعه پرستاران هم «نابرابریهای اقتصادی» یا «تبعیضهای حقوقی» پرشماری وجود دارد. در این جا نیز نقش سیاستهای دولتی برجسته است. در ادامه، به دو نمونهی مشخص که نتیجهی آشکار سیاستهای ناکارآمد دولتی است اشاره میشود:
واقعیت این است که استانداردها و قوانین حمایتی #نظام_پرستاری در ایران، «سلیقهای» اجرا میشوند. به این معنا که هیئترئیسه بیمارستانها، سهامداران اصلی یا مدیران مراکز درمانی، این قدر توانِ مالی و «نفوذ» دارند که خودشان برای خودشان تصمیم میگیرند که آیا قوانین و مقرراتی که #وزارت_بهداشت به آنها ابلاغ کرده است را اجرا کنند یا خیر!
مسئله اصلی این است که هیچ سازوکار نظارتی معناداری از سوی دولت، برای اجرای استانداردها یا مقرراتی حمایتی در مراکز درمانی وجود ندارد.
برای مثال، گزارشهای پرشماری در دست هست که نشان میدهد مدیران بسیاری از بیمارستانهای خصوصی، برای سالها، از اجرای #قانون موسوم به «#ارﺗﻘﺎء_ﺑﻬﺮهوری» طفره رفتهاند؛ بدون این که دولت یا نهادهای نظارتی بتوانند برای اجرای این قانون، مقررات مشابه یا ایفای حقوق پرستاران کار خاصی انجام دهند.
به موارد دیگری نیز میتوان اشاره کرد؛ برای مثال، تفاوت فاحشی که میان پایه #حقوق_پرستاران «طرحی» و «شرکتی» با پرستاران شاغل در بیمارستانهای #دانشگاه_علوم_پزشکی وجود دارد؛ چنین وضعیتی نتیجه مستقیم اجرای سیاستهای دولتی موسوم به «#تعدیل_ساختاری» و خصوصیسازی نظام سلامت است.
مجموعه سیاستهایی که باعث شده است به دلیل نبود بودجه و منابع کافی، اعتبار لازم برای جذب و #استخدام_رسمی_پرستاران، در یک شرایط به نسبت عادلانه، وجود نداشته باشد.
در چنین وضعیتی، در حالی که جامعه و نظام سلامت کشور به شدت نیازمند افزایش شمار کادر درمان است؛ شرایط منصفانه و «#امنیت_شغلی» وجود ندارد. در نتیجه، بخش بزرگی از جامعه پرستاری ایران مجبور است که تن به قراردادهای کوتاهمدت، تغییر شغل یا حقوق و دستمزدهای تبعیضآمیز بدهد.
@pareestar
🔵 پیشتر، به ریشههای این «نابرابری ساختاری» و پیامدهای آن در «#نظام_سلامت_ایران» اشاره شد. برای مثال، به اختلاف فاحش و کممانندی که میان حقوق و درآمدهای #جامعه_پزشکی با سایر کادرهای درمان، از جمله #پرستاران، وجود دارد اشاره کردیم؛ حال به یک سویه دیگر موضوع میپردازیم؛
نابرابریها #اقتصادیِ کادرهای درمان «چندلایه» هستند. یعنی در میان خود جامعه پرستاران هم «نابرابریهای اقتصادی» یا «تبعیضهای حقوقی» پرشماری وجود دارد. در این جا نیز نقش سیاستهای دولتی برجسته است. در ادامه، به دو نمونهی مشخص که نتیجهی آشکار سیاستهای ناکارآمد دولتی است اشاره میشود:
واقعیت این است که استانداردها و قوانین حمایتی #نظام_پرستاری در ایران، «سلیقهای» اجرا میشوند. به این معنا که هیئترئیسه بیمارستانها، سهامداران اصلی یا مدیران مراکز درمانی، این قدر توانِ مالی و «نفوذ» دارند که خودشان برای خودشان تصمیم میگیرند که آیا قوانین و مقرراتی که #وزارت_بهداشت به آنها ابلاغ کرده است را اجرا کنند یا خیر!
مسئله اصلی این است که هیچ سازوکار نظارتی معناداری از سوی دولت، برای اجرای استانداردها یا مقرراتی حمایتی در مراکز درمانی وجود ندارد.
برای مثال، گزارشهای پرشماری در دست هست که نشان میدهد مدیران بسیاری از بیمارستانهای خصوصی، برای سالها، از اجرای #قانون موسوم به «#ارﺗﻘﺎء_ﺑﻬﺮهوری» طفره رفتهاند؛ بدون این که دولت یا نهادهای نظارتی بتوانند برای اجرای این قانون، مقررات مشابه یا ایفای حقوق پرستاران کار خاصی انجام دهند.
به موارد دیگری نیز میتوان اشاره کرد؛ برای مثال، تفاوت فاحشی که میان پایه #حقوق_پرستاران «طرحی» و «شرکتی» با پرستاران شاغل در بیمارستانهای #دانشگاه_علوم_پزشکی وجود دارد؛ چنین وضعیتی نتیجه مستقیم اجرای سیاستهای دولتی موسوم به «#تعدیل_ساختاری» و خصوصیسازی نظام سلامت است.
مجموعه سیاستهایی که باعث شده است به دلیل نبود بودجه و منابع کافی، اعتبار لازم برای جذب و #استخدام_رسمی_پرستاران، در یک شرایط به نسبت عادلانه، وجود نداشته باشد.
در چنین وضعیتی، در حالی که جامعه و نظام سلامت کشور به شدت نیازمند افزایش شمار کادر درمان است؛ شرایط منصفانه و «#امنیت_شغلی» وجود ندارد. در نتیجه، بخش بزرگی از جامعه پرستاری ایران مجبور است که تن به قراردادهای کوتاهمدت، تغییر شغل یا حقوق و دستمزدهای تبعیضآمیز بدهد.
@pareestar
پریستار
Photo
یک #پرستار_شرکتی در گفتگو با پریستار:
🔵 «شکاف مزدی پرستاران به نفع هیچکس نیست»
#شکاف_دستمزدی بین پرستارانی که توسط دولت #استخدام میشوند و پرستارانی که موسوم به «شرکتی» هستنند، قابل چشمپوشی نیست. اگر چه دستمزد #پرستاران در #ایران به نسبت حتی کشورهای منطقه کمتر است اما وضعیت دستمزد دریافتی پرستاران شرکتی به مراتب فاجعهبارتر است و نمیتواند کفاف هزینههای اولیه زندگی برای آنها باشد.
اما از چه زمانی این شکاف ایجاد شد؟
با آغاز اجرای سیاستهای #خصوصیسازی از اویل دهه هشتاد، بر اساس اصل ۴۴ #قانون_اساسی جمهوری اسلامی و ماده ۱۹۲ قانون برنامه سوم توسعه، واگذاری #بیمارستانهای_دولتی به بخش خصوصی کلید خورد. اگر چه قبل از شروع این روند، #بیمارستانهای_خصوصی در ایران و در شهرهای مختلف فعالیت میکردند، اما سرمایه اصلی راهاندازی و بهرهبرداری از این بیمارستانها کاملا در اختیار بخش خصوصی بود.
با واگذاری بیمارستانهای دولتی به بخش خصوصی، روند استخدام و به کارگیری پرستاران، #بهیاران و #کمک_بهیاران در انحصار شرکتهای پیمانکاری در استخدام نیروی انسانی قرار گرفت. اهرم اصلی دولت در پیشبرد سیاستهای «خصوصیسازی» در #نظام_پرستاری، شرکت «#کارآفرینان_آوای_سلامت» است.
این شرکت در سال ۱۳۹۳ با عنوان «سهامی خاص» فعالیت خود را آغاز کرد. استخدام پرستاران شرکتی و گسترش قراردادهای موقت تنها بخشی از فعالیتهای این شرکت است و به لیست فعالیتهای آن میتوان به #سهامداری دو میلیارد دلاری در #صنعت_نفت و #پتروشیمی، قراداد با بیش از پنجاه #دانشگاه_علوم_پزشکی در سطح کشور، «صادرات و واردات تجهیزات پزشکی» و تامین وسایل و تجهیزات #دندانپزشکی اشاره کرد.
یک پرستار شرکتی در ایران با سابقه کار پنج تا ده ساله دستمزد کمتری نسبت به پرستاری دریافت میکند که بدون سابقه کار به استخدام بیمارستان دولتی درآمده است. علاوه بر این، پرستاران شرکتی «کارانه» دریافت نمیکنند. اگر چه از سال ۱۴۰۱ قرار شده است که با اجرای قانون «تعرقه گذاری» کارانه پرستاران سه میلیون تومان افزایش پیدا کند، اما این قانون به درستی تعیین نکرده است که افزایش کارانه پرستاری آیا شامل همه پرستاران خواهد شد؟ حتی اگر #قانون هم اهرم فشاری برای پرداخت کارانه به همه پرستاران باشد، هیچ تضمینی وجود ندارد که بیمارستانهای خصوصی به اجرای این قانون تن دهند.
به گفته شریفی مقدم، دبیر کل خانه پرستار، معوقات پرستاری در بخش کارانه و در ایام #کرونا به بسیاری از پرستاران پرداخت نشده است. بسیاری از این پرستاران، با #قراردادهای_موقت ۸۹ روزه استخدام شدند و پس از فروکش کردن همهگیری کرونا، از بیمارستانها اخراج شدند. این پرستاران سالهاست که در انتظار تبدیل وضعیت قرارداد خود هستند.
🔵 شهرزاد، پرستاری که در ایام کرونا حتی تا آستانه مرگ رفت و چندین بار هم به این ویروس مبتلا شد در این رابطه به پریستار میگوید:
«شکاف دستمزدی بین پرستاران یک بیمارستان نه به نفع بیمار است، نه به نفع اعتبار یک بیمارستان است و در کل به نفع هیچکس نیست.» او در ادامه اضافه میکند که «البته یک سری هستند از این شکاف سودهای میلیاردی به جیب میزنند و فقط این مساله به نفع آنهاست.» شهرزاد، با هشت سال سابقه، همیشه با قراردادهای ۸۹ روزه برای بیمارستانهای مختلف در تهران اعم از دولتی و خصوصی کار کرده و معتقد است که هیات امنا و مدیران بیمارستان خصوصی از یک قدرت و استقلال زیادی برخوردارند و در اکثر موارد، بخشنامهی دولتی که در راستای بهبود وضعیت پرستاران است، توسط آنها نادیده گرفته میشود. او در پایان اضافه میکند که دستمزد یکسانی حتی به پرستاران شرکتی پرداخت نمیشود.
طبق آخرین آمار ارائه شده، حدود ۱۳۰ هزار پرستار در استخدام #وزارت_بهداشت هستند که بیش از نیمی از آنها با قراردادهای موقت استخدام شدند.
@pareestar
🔵 «شکاف مزدی پرستاران به نفع هیچکس نیست»
#شکاف_دستمزدی بین پرستارانی که توسط دولت #استخدام میشوند و پرستارانی که موسوم به «شرکتی» هستنند، قابل چشمپوشی نیست. اگر چه دستمزد #پرستاران در #ایران به نسبت حتی کشورهای منطقه کمتر است اما وضعیت دستمزد دریافتی پرستاران شرکتی به مراتب فاجعهبارتر است و نمیتواند کفاف هزینههای اولیه زندگی برای آنها باشد.
اما از چه زمانی این شکاف ایجاد شد؟
با آغاز اجرای سیاستهای #خصوصیسازی از اویل دهه هشتاد، بر اساس اصل ۴۴ #قانون_اساسی جمهوری اسلامی و ماده ۱۹۲ قانون برنامه سوم توسعه، واگذاری #بیمارستانهای_دولتی به بخش خصوصی کلید خورد. اگر چه قبل از شروع این روند، #بیمارستانهای_خصوصی در ایران و در شهرهای مختلف فعالیت میکردند، اما سرمایه اصلی راهاندازی و بهرهبرداری از این بیمارستانها کاملا در اختیار بخش خصوصی بود.
با واگذاری بیمارستانهای دولتی به بخش خصوصی، روند استخدام و به کارگیری پرستاران، #بهیاران و #کمک_بهیاران در انحصار شرکتهای پیمانکاری در استخدام نیروی انسانی قرار گرفت. اهرم اصلی دولت در پیشبرد سیاستهای «خصوصیسازی» در #نظام_پرستاری، شرکت «#کارآفرینان_آوای_سلامت» است.
این شرکت در سال ۱۳۹۳ با عنوان «سهامی خاص» فعالیت خود را آغاز کرد. استخدام پرستاران شرکتی و گسترش قراردادهای موقت تنها بخشی از فعالیتهای این شرکت است و به لیست فعالیتهای آن میتوان به #سهامداری دو میلیارد دلاری در #صنعت_نفت و #پتروشیمی، قراداد با بیش از پنجاه #دانشگاه_علوم_پزشکی در سطح کشور، «صادرات و واردات تجهیزات پزشکی» و تامین وسایل و تجهیزات #دندانپزشکی اشاره کرد.
یک پرستار شرکتی در ایران با سابقه کار پنج تا ده ساله دستمزد کمتری نسبت به پرستاری دریافت میکند که بدون سابقه کار به استخدام بیمارستان دولتی درآمده است. علاوه بر این، پرستاران شرکتی «کارانه» دریافت نمیکنند. اگر چه از سال ۱۴۰۱ قرار شده است که با اجرای قانون «تعرقه گذاری» کارانه پرستاران سه میلیون تومان افزایش پیدا کند، اما این قانون به درستی تعیین نکرده است که افزایش کارانه پرستاری آیا شامل همه پرستاران خواهد شد؟ حتی اگر #قانون هم اهرم فشاری برای پرداخت کارانه به همه پرستاران باشد، هیچ تضمینی وجود ندارد که بیمارستانهای خصوصی به اجرای این قانون تن دهند.
به گفته شریفی مقدم، دبیر کل خانه پرستار، معوقات پرستاری در بخش کارانه و در ایام #کرونا به بسیاری از پرستاران پرداخت نشده است. بسیاری از این پرستاران، با #قراردادهای_موقت ۸۹ روزه استخدام شدند و پس از فروکش کردن همهگیری کرونا، از بیمارستانها اخراج شدند. این پرستاران سالهاست که در انتظار تبدیل وضعیت قرارداد خود هستند.
🔵 شهرزاد، پرستاری که در ایام کرونا حتی تا آستانه مرگ رفت و چندین بار هم به این ویروس مبتلا شد در این رابطه به پریستار میگوید:
«شکاف دستمزدی بین پرستاران یک بیمارستان نه به نفع بیمار است، نه به نفع اعتبار یک بیمارستان است و در کل به نفع هیچکس نیست.» او در ادامه اضافه میکند که «البته یک سری هستند از این شکاف سودهای میلیاردی به جیب میزنند و فقط این مساله به نفع آنهاست.» شهرزاد، با هشت سال سابقه، همیشه با قراردادهای ۸۹ روزه برای بیمارستانهای مختلف در تهران اعم از دولتی و خصوصی کار کرده و معتقد است که هیات امنا و مدیران بیمارستان خصوصی از یک قدرت و استقلال زیادی برخوردارند و در اکثر موارد، بخشنامهی دولتی که در راستای بهبود وضعیت پرستاران است، توسط آنها نادیده گرفته میشود. او در پایان اضافه میکند که دستمزد یکسانی حتی به پرستاران شرکتی پرداخت نمیشود.
طبق آخرین آمار ارائه شده، حدود ۱۳۰ هزار پرستار در استخدام #وزارت_بهداشت هستند که بیش از نیمی از آنها با قراردادهای موقت استخدام شدند.
@pareestar
پریستار
Photo
با وجود کمبود ۱۰۰ هزار #پرستار در کشور
سریال #اخراج_پرستاران ادامه دارد
هیئت تحریریه
اگر یادتان باشد زمان تبلیغات #انتخابات #ریاست_جمهوری، #ابراهیم_رئیسی رئیس جمهور فعلی وعده داد که مشکلات پرستاران را حل میکند و جایگاه و منزلت این قشر زحمتکش را ارتقاء خواهد داد. در عمل اما تا امروز اتفاق دیگری افتاده است.
محمد میرزابیگی رئیس #سازمان_نظام_پرستاری به تازگی گفته ۱۰ هزار پرستار پس از فروکش کردن #کرونا از کار اخراج شدهاند. همین چند روز پیش بود که حدود ۲۰۰ پرستار دیگر نیز در زنجان اخراج شدند. همه این پرستاران به بهانه «طرحی» و «شرکتی» بودن از کار اخراج شدهاند. این درحالی است که حدود ۴۵ درصد پرستاران کشور شرکتی هستند و همین باعث شده تا استرس زیادی به جان آنها بیفتد. در #قرارداد_شرکتی، کارفرما با اتکا به ماده ۱۱ #قانون_کار، اقدام به استخدام ۸۹ روزه پرستاران میکند تا مشمول حقوق و سایر مزایا نباشند و به راحتی بتواند قرارداد را فسخ کند.
در این مدت مسئولان بارها وعده دادهاند که آنها را دوباره استخدام میکنند اما از عمل به این قبیل وعدهها خبری نیست و این درحالی است که کشور بیش از ۱۰۰ هزار نفر #کمبود_پرستار دارد و امسال بارها تحت عنوان «خبری خوش» اخبار استخدامی پرستاران را در بوق و کرنا کردهاند، اما هنوز برنامههای اجرایی آن عملیاتی نشده و نیمه سال ۱۴۰۱ در حال تمام شدن است و پرستاران با ناامنی شغلی و بیکاری روبرو شدهاند.
از آن طرف به اعتراف همین آقای میرزبیگی وعدههای استخدام پرستاران محقق نشده و تنها سهمیه فرزندان #ایثارگران استخدام شدهاند.
به هرحال همانطور که هفته قبل رئیس سازمان نظام پرستاری به ابراهیم رئیسی نوشته است، قولهای او برای حل مشکلات پرستاران در حد حرف باقی مانده و از آن طرف به شهادت آمار و خبرها اخراج سریالی پرستاران همچنان ادامه دارد.
@pareestar
سریال #اخراج_پرستاران ادامه دارد
هیئت تحریریه
اگر یادتان باشد زمان تبلیغات #انتخابات #ریاست_جمهوری، #ابراهیم_رئیسی رئیس جمهور فعلی وعده داد که مشکلات پرستاران را حل میکند و جایگاه و منزلت این قشر زحمتکش را ارتقاء خواهد داد. در عمل اما تا امروز اتفاق دیگری افتاده است.
محمد میرزابیگی رئیس #سازمان_نظام_پرستاری به تازگی گفته ۱۰ هزار پرستار پس از فروکش کردن #کرونا از کار اخراج شدهاند. همین چند روز پیش بود که حدود ۲۰۰ پرستار دیگر نیز در زنجان اخراج شدند. همه این پرستاران به بهانه «طرحی» و «شرکتی» بودن از کار اخراج شدهاند. این درحالی است که حدود ۴۵ درصد پرستاران کشور شرکتی هستند و همین باعث شده تا استرس زیادی به جان آنها بیفتد. در #قرارداد_شرکتی، کارفرما با اتکا به ماده ۱۱ #قانون_کار، اقدام به استخدام ۸۹ روزه پرستاران میکند تا مشمول حقوق و سایر مزایا نباشند و به راحتی بتواند قرارداد را فسخ کند.
در این مدت مسئولان بارها وعده دادهاند که آنها را دوباره استخدام میکنند اما از عمل به این قبیل وعدهها خبری نیست و این درحالی است که کشور بیش از ۱۰۰ هزار نفر #کمبود_پرستار دارد و امسال بارها تحت عنوان «خبری خوش» اخبار استخدامی پرستاران را در بوق و کرنا کردهاند، اما هنوز برنامههای اجرایی آن عملیاتی نشده و نیمه سال ۱۴۰۱ در حال تمام شدن است و پرستاران با ناامنی شغلی و بیکاری روبرو شدهاند.
از آن طرف به اعتراف همین آقای میرزبیگی وعدههای استخدام پرستاران محقق نشده و تنها سهمیه فرزندان #ایثارگران استخدام شدهاند.
به هرحال همانطور که هفته قبل رئیس سازمان نظام پرستاری به ابراهیم رئیسی نوشته است، قولهای او برای حل مشکلات پرستاران در حد حرف باقی مانده و از آن طرف به شهادت آمار و خبرها اخراج سریالی پرستاران همچنان ادامه دارد.
@pareestar
پریستار
Photo
قانون تعرفهگذاری خدمات پرستاری
به نام پرستاران و به کام بیمهها؟!
✍🏽 هیئت تحریریه
🔵 #جامعه_پرستاری #ایران بیش از ۱۵ سال در انتظار است تا با اجرای «#قانون_تعرفهگذاری_خدمات_پرستاری» کمی طعم عدالت را بچشد و از نابرابری فاحش میان #دستمزد این قشر با #پزشکان و بسیاری از اصناف دیگر کاسته شود، اما حالا از گوشه کنار خبر این #قانون نه تنها چنین دستاوردی برای پرستاران نخواهد داشت که به نابرابریهای موجود از جهت دیگری دامن میزند.
خلاصه و مفید تبلیغات درباره قانون تعرفهگذاری خدمت پرستاری این است که تمام خدمات یک #پرستار به بیمار ثبت خواهد شد تا بر اساس تعرفه مشخص مبلغی برای آنها پرداخت شود. ادعا این بود که این قانون #پرستاران درشرایطی برابرتر با پزشکان قرار میدهد که در همه این سالها ازکارانههای رنگارنگ برخوردار بودند. البته از همان ابتدا هم عدهای میگفتند اجرای این قانون بیشتر به نفع بیمهها خواهد بود تا پرستاران به این معنا که اگر طبق قانون تعرفهگذاری برخی خدمات با مهر یک پرستار انجام شود و نه یک #پزشک متخصص، هزینه بسیارکمتری برای بیمهها تراشیده خواهد شد.
به هرحال به گفته محمد میرزابیگی رئیس #نظام_پرستاری قرار است برای اجرای قانون تعرفه خدمات پرستاری چند آیین نامه تصویب شود اما آن چیزی که ما از مصوبه هیات وزیران درباره تعرفه خدمات پرستاری در دولت متوجه شدیم، کمتر از ۲۰ نوع خدمات تعرفهگذاری شده در حالی که به نوشته رسانهها در قانون تعرفهگذاری پزشکان برای ۷هزار خدمت تعرفه وجود دارد.
به نوشته بعضی از رسانهها، پرستاران میگویند معلوم نیست هیات دولت در تصویب این آییننامهای چه متر و معیاری را برای تعرفهگذاری قرار داده اما آنچه مسلم است اینکه عدهای با اجرای ناقص این آییننامه میخواهند صدای پرستاران را خاموش کنند.
از آن طرف محمد شریفی مقدم دبیر کل خانه پرستار هم گفته قانون تعرفه خدمات پرستاری از درون تهی شده و اجرای آن از این جهت که قدرت مطالبهگری را از پرستاران میگیرد به ضرر آنهاست. آیا شما به عنوان بخشی از جامعه پرستاری کشور نسبت به اجرای این قانون خوشبین هستید؟
@pareestar
به نام پرستاران و به کام بیمهها؟!
✍🏽 هیئت تحریریه
🔵 #جامعه_پرستاری #ایران بیش از ۱۵ سال در انتظار است تا با اجرای «#قانون_تعرفهگذاری_خدمات_پرستاری» کمی طعم عدالت را بچشد و از نابرابری فاحش میان #دستمزد این قشر با #پزشکان و بسیاری از اصناف دیگر کاسته شود، اما حالا از گوشه کنار خبر این #قانون نه تنها چنین دستاوردی برای پرستاران نخواهد داشت که به نابرابریهای موجود از جهت دیگری دامن میزند.
خلاصه و مفید تبلیغات درباره قانون تعرفهگذاری خدمت پرستاری این است که تمام خدمات یک #پرستار به بیمار ثبت خواهد شد تا بر اساس تعرفه مشخص مبلغی برای آنها پرداخت شود. ادعا این بود که این قانون #پرستاران درشرایطی برابرتر با پزشکان قرار میدهد که در همه این سالها ازکارانههای رنگارنگ برخوردار بودند. البته از همان ابتدا هم عدهای میگفتند اجرای این قانون بیشتر به نفع بیمهها خواهد بود تا پرستاران به این معنا که اگر طبق قانون تعرفهگذاری برخی خدمات با مهر یک پرستار انجام شود و نه یک #پزشک متخصص، هزینه بسیارکمتری برای بیمهها تراشیده خواهد شد.
به هرحال به گفته محمد میرزابیگی رئیس #نظام_پرستاری قرار است برای اجرای قانون تعرفه خدمات پرستاری چند آیین نامه تصویب شود اما آن چیزی که ما از مصوبه هیات وزیران درباره تعرفه خدمات پرستاری در دولت متوجه شدیم، کمتر از ۲۰ نوع خدمات تعرفهگذاری شده در حالی که به نوشته رسانهها در قانون تعرفهگذاری پزشکان برای ۷هزار خدمت تعرفه وجود دارد.
به نوشته بعضی از رسانهها، پرستاران میگویند معلوم نیست هیات دولت در تصویب این آییننامهای چه متر و معیاری را برای تعرفهگذاری قرار داده اما آنچه مسلم است اینکه عدهای با اجرای ناقص این آییننامه میخواهند صدای پرستاران را خاموش کنند.
از آن طرف محمد شریفی مقدم دبیر کل خانه پرستار هم گفته قانون تعرفه خدمات پرستاری از درون تهی شده و اجرای آن از این جهت که قدرت مطالبهگری را از پرستاران میگیرد به ضرر آنهاست. آیا شما به عنوان بخشی از جامعه پرستاری کشور نسبت به اجرای این قانون خوشبین هستید؟
@pareestar
پریستار
Photo
سهم نامشخص پرستاران از بودجه ۱۴۰۲؛ دهن کجی به مطالبات انباشته
#لایحه_بودجه سال ۱۴۰۲، ۲۱ دی ماه امسال در حالی به #مجلس_شورای_اسلامی ارائه شد که هنوز سهم پ#رستاران از بودجه ۲۷۳ هزار میلیاردی سلامت روشن نیست. این عدم شفافیت درباره وضعیت قشری که با وجود ساعات کاری طولانی و سختی کار حداقل دستمزد را دریافت میکند، نشان میدهد که ارادهای از سوی حاکمیت درباره بهبود وضعیت شغلی و صنفی آنان وجود ندارد.
از جمله مطالبات مهم پرستاران اجرای «#قانون_تعرفهگذاری پرستاری» یا همان پرداخت «#کارانه_پرستاری» است که اجرای آن بارها جزیی از وعدههای مسئولان بوده تا بتوانند این قشر را از پیگیری جدی مطالباتشان دور کنند. اثبات این مدعا آنجاست که با وجود اختصاص اعتبار ۵۲۰۰ میلیارد تومانی برای پرداخت این تعرفه در بودجه سال ۱۴۰۱، همچنان این مبلغ به دست پرستاران نرسیده است.
این در حالی است که به اذعان حمیدرضا عزیزی معاون توسعه و مدیریت منابع #سازمان_نظام_پرستاری، این مبلغ تنها «یک دهم» اعتبار تعرفهگذاری خدمات پرستاران است.
به گفته محمد میرزابیگی رئیس کل سازمان نظام پرستاری، «اکنون پرستاران بابت قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری ۱۰ هزار میلیارد تومان از #وزارت_بهداشت و بیمهها طلب دارند که تا پایان سال باید دریافت شود.»
قانون تعرفهگذاری پرستاری در سال ۱۳۸۶ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید اما پس از گذشت بیش از ۱۵ سال هنوز اجرایی نشده است و اکنون دولت ابراهیم رئیسی وعدههای تازهای برای اجرای آن در سال جاری به پرستاران داده است.
نگاهی کلی به لایحه بودجه سال آینده نشان میدهد، دولت افزایش حقوق برای گروههای مختلف را تنها ۲۰ درصد تعیین کرده است. در حالی که بر اساس اعلام مرکز آمار نرخ تورم سالانه به ۴۵ درصد رسیده و قدرت مردم برای تامین هزینههای زندگی کاهش مییابد.
موضوع مهم دیگری که تحقق #مطالبات_پرستاران را دشوار و دست نیافتنی میکند، «کسری بودجه» است. این مسئله همیشه بهانهای از سوی مسئولان دست اندر کار در #جمهوری_اسلامی، برای عدم پاسخگویی به نیازهای پرستاران بوده است. برای نمونه به گفته جواد طبائیان رئیس مرکز بودجه و پایش عملکرد وزارت بهداشت در سال جاری وزارت بهداشت با حدود ۱۵ تا ۱۶ هزار میلیارد تومان کسری بودجه مواجه است و منابع تامین شده تنها ۷۴ درصد بودجه تخصیص یافته برای بهداشت و درمان را تامین کردهاست.
بررسی لایحه بودجه سال ۱۴۰۲ همچنین نشان میدهد مرکز خدمات حوزه علمیه قم که یک نهاد زائد مذهبی به شمار میرود در سال جدید حدود «شش هزار میلیارد تومان» بودجه دریافت خواهد کرد. این به آن معناست که امنیت و رفاه شغلی پرستاران و به دنبال آن سلامت شهروندان به هیچ عنوان برای حاکمیت در الویت نیست و اعتبار و بودجه وجود دارد اما الویتبندی حکومت متفاوت است.
بنابراین با وجود تمامی وعدههای بیشمار مسئولان مبنی بر تحقق مطالبات پرستاران و بهبود وضعیت شغلی آنان، همچنان در بر روی همان پاشنه همیشگی خواهد چرخید و مطالبات بر حق این صنف مهم بیپاسخ خواهد ماند. وضعیتی که بیشک با استمرار جمهوری اسلامی پایدار خواهد بود.
@pareestar
#لایحه_بودجه سال ۱۴۰۲، ۲۱ دی ماه امسال در حالی به #مجلس_شورای_اسلامی ارائه شد که هنوز سهم پ#رستاران از بودجه ۲۷۳ هزار میلیاردی سلامت روشن نیست. این عدم شفافیت درباره وضعیت قشری که با وجود ساعات کاری طولانی و سختی کار حداقل دستمزد را دریافت میکند، نشان میدهد که ارادهای از سوی حاکمیت درباره بهبود وضعیت شغلی و صنفی آنان وجود ندارد.
از جمله مطالبات مهم پرستاران اجرای «#قانون_تعرفهگذاری پرستاری» یا همان پرداخت «#کارانه_پرستاری» است که اجرای آن بارها جزیی از وعدههای مسئولان بوده تا بتوانند این قشر را از پیگیری جدی مطالباتشان دور کنند. اثبات این مدعا آنجاست که با وجود اختصاص اعتبار ۵۲۰۰ میلیارد تومانی برای پرداخت این تعرفه در بودجه سال ۱۴۰۱، همچنان این مبلغ به دست پرستاران نرسیده است.
این در حالی است که به اذعان حمیدرضا عزیزی معاون توسعه و مدیریت منابع #سازمان_نظام_پرستاری، این مبلغ تنها «یک دهم» اعتبار تعرفهگذاری خدمات پرستاران است.
به گفته محمد میرزابیگی رئیس کل سازمان نظام پرستاری، «اکنون پرستاران بابت قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری ۱۰ هزار میلیارد تومان از #وزارت_بهداشت و بیمهها طلب دارند که تا پایان سال باید دریافت شود.»
قانون تعرفهگذاری پرستاری در سال ۱۳۸۶ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید اما پس از گذشت بیش از ۱۵ سال هنوز اجرایی نشده است و اکنون دولت ابراهیم رئیسی وعدههای تازهای برای اجرای آن در سال جاری به پرستاران داده است.
نگاهی کلی به لایحه بودجه سال آینده نشان میدهد، دولت افزایش حقوق برای گروههای مختلف را تنها ۲۰ درصد تعیین کرده است. در حالی که بر اساس اعلام مرکز آمار نرخ تورم سالانه به ۴۵ درصد رسیده و قدرت مردم برای تامین هزینههای زندگی کاهش مییابد.
موضوع مهم دیگری که تحقق #مطالبات_پرستاران را دشوار و دست نیافتنی میکند، «کسری بودجه» است. این مسئله همیشه بهانهای از سوی مسئولان دست اندر کار در #جمهوری_اسلامی، برای عدم پاسخگویی به نیازهای پرستاران بوده است. برای نمونه به گفته جواد طبائیان رئیس مرکز بودجه و پایش عملکرد وزارت بهداشت در سال جاری وزارت بهداشت با حدود ۱۵ تا ۱۶ هزار میلیارد تومان کسری بودجه مواجه است و منابع تامین شده تنها ۷۴ درصد بودجه تخصیص یافته برای بهداشت و درمان را تامین کردهاست.
بررسی لایحه بودجه سال ۱۴۰۲ همچنین نشان میدهد مرکز خدمات حوزه علمیه قم که یک نهاد زائد مذهبی به شمار میرود در سال جدید حدود «شش هزار میلیارد تومان» بودجه دریافت خواهد کرد. این به آن معناست که امنیت و رفاه شغلی پرستاران و به دنبال آن سلامت شهروندان به هیچ عنوان برای حاکمیت در الویت نیست و اعتبار و بودجه وجود دارد اما الویتبندی حکومت متفاوت است.
بنابراین با وجود تمامی وعدههای بیشمار مسئولان مبنی بر تحقق مطالبات پرستاران و بهبود وضعیت شغلی آنان، همچنان در بر روی همان پاشنه همیشگی خواهد چرخید و مطالبات بر حق این صنف مهم بیپاسخ خواهد ماند. وضعیتی که بیشک با استمرار جمهوری اسلامی پایدار خواهد بود.
@pareestar
پریستار
Photo
طفره غیرقانونی بیمارستان از پرداخت کارانه پرستاران
به تازگی خبر رسیده هنوزکارانه زمستان سال گذشته به #پرستاران پرداخت نشده است؛ آن هم در حالی که این روزها قیمت دلار در حال نزدیک شدن به مرز ۶۰ هزار تومان است و این شرایط نابسامان اقتصادی پرستاران را هم مانند سایر اقشار #جامعه زیر فشار اقتصادی بیسابقهای گذاشته است.
به گزارش #پریستار و بر پایه اخبار منتشر شده به رغم اینکه محل تأمین منابعکارانه ۳ ماه زمستان سال ۱۴۰۰ پرستاران از #قانون_تعرفهگذاری خدمات #پرستاری مشخص شده اما هنوز بیمارستانها از پرداختکارانه این سه ماه خودداری میکنند. همینجا این پرسش مطرح میشود که بیمارستانها به چه حقی و براساس کدام ضوابط از پرداختکارانه پرستاران خودداری میکنند و از اساس پشت آنها به کجا گرم است. فقط یک مرور گذرا کافیست که در مقابل این طفره غیرقانونی بیمارستانها از پرداخت حق پرستاران، به یاد بیاوریم که کوچکترین اعتراض پرستاران با چه برخوردهای تندی روبرو میشود. ماجرای اعتراض #منصوره_رنجبر و برکناریش در #بیمارستان_پاستور_مشهد را که فراموش نکردهایم.
این درحالی است که گزارش مرکز آمار حاکی از آن است که نرخ تورم نقطهای از ۵۱.۳ درصد دی ماه ۱۴۰۱ با ۲.۱ درصد افزایش در بهمن ماه ۱۴۰۱ به عدد ۵۳.۴ درصد رسیده است؛ یعنی خانوارها باید به طور میانگین ۵۳.۴ درصد بیشتر از بهمن ۱۴۰۰ برای خرید کالاها باید هزینه کنند.
در چنین شرایطی پرداخت نکردن کارانه پرستاران تنها و تنها به معنای تحمیل فشار مضاعف بر زندگی این قشر زحمتکش است.
همه اینها در حالی است که امسال پرستاران از نحوه اجرای تعرفهگذاری و بودجه ناچیز آن هم رضایت نداشتند و طبق اخبار رسیده در بودجه سال آینده هم اوضاع تغییر چندانی نخواهد داشت. از آن سو طنز تلخ داستان این است که بودجه وزارت بهداشت در لایحه بودجه ۱۴۰۲ به طور حتم افزایش خواهد داشت که در آن باز هم سهم پرستاران ناچیز خواهد بود.
در این شرایط باید پرستاران را به حق یکی از ناراضیترین اقشار جامعه ایران برشمرد که این روزها با وجود #کمبود_پرستار در بیمارستانها و فشار مضاعف کاری، تنها با زور سیلی صورتشان را سرخ نگه میدارند.
@pareestar
به تازگی خبر رسیده هنوزکارانه زمستان سال گذشته به #پرستاران پرداخت نشده است؛ آن هم در حالی که این روزها قیمت دلار در حال نزدیک شدن به مرز ۶۰ هزار تومان است و این شرایط نابسامان اقتصادی پرستاران را هم مانند سایر اقشار #جامعه زیر فشار اقتصادی بیسابقهای گذاشته است.
به گزارش #پریستار و بر پایه اخبار منتشر شده به رغم اینکه محل تأمین منابعکارانه ۳ ماه زمستان سال ۱۴۰۰ پرستاران از #قانون_تعرفهگذاری خدمات #پرستاری مشخص شده اما هنوز بیمارستانها از پرداختکارانه این سه ماه خودداری میکنند. همینجا این پرسش مطرح میشود که بیمارستانها به چه حقی و براساس کدام ضوابط از پرداختکارانه پرستاران خودداری میکنند و از اساس پشت آنها به کجا گرم است. فقط یک مرور گذرا کافیست که در مقابل این طفره غیرقانونی بیمارستانها از پرداخت حق پرستاران، به یاد بیاوریم که کوچکترین اعتراض پرستاران با چه برخوردهای تندی روبرو میشود. ماجرای اعتراض #منصوره_رنجبر و برکناریش در #بیمارستان_پاستور_مشهد را که فراموش نکردهایم.
این درحالی است که گزارش مرکز آمار حاکی از آن است که نرخ تورم نقطهای از ۵۱.۳ درصد دی ماه ۱۴۰۱ با ۲.۱ درصد افزایش در بهمن ماه ۱۴۰۱ به عدد ۵۳.۴ درصد رسیده است؛ یعنی خانوارها باید به طور میانگین ۵۳.۴ درصد بیشتر از بهمن ۱۴۰۰ برای خرید کالاها باید هزینه کنند.
در چنین شرایطی پرداخت نکردن کارانه پرستاران تنها و تنها به معنای تحمیل فشار مضاعف بر زندگی این قشر زحمتکش است.
همه اینها در حالی است که امسال پرستاران از نحوه اجرای تعرفهگذاری و بودجه ناچیز آن هم رضایت نداشتند و طبق اخبار رسیده در بودجه سال آینده هم اوضاع تغییر چندانی نخواهد داشت. از آن سو طنز تلخ داستان این است که بودجه وزارت بهداشت در لایحه بودجه ۱۴۰۲ به طور حتم افزایش خواهد داشت که در آن باز هم سهم پرستاران ناچیز خواهد بود.
در این شرایط باید پرستاران را به حق یکی از ناراضیترین اقشار جامعه ایران برشمرد که این روزها با وجود #کمبود_پرستار در بیمارستانها و فشار مضاعف کاری، تنها با زور سیلی صورتشان را سرخ نگه میدارند.
@pareestar
پریستار
Photo
اعتراض پرستاران اورژانس به اختلاف ده برابری در اجرای تعرفههای پرستاری
به تازگی و پس از بیش از یک دهه، «#قانون_تعرفهگذاری #خدمات_پرستاری» در مراحل ابتدایی به اجرا درآمده است. با وجود اینکه در سال ۱۴۰۰ حدود ۵ هزار میلیارد تومان ب#ودجه برای اجرای آن تصویب شد، اما هنوز کمتر از یک چهارم این مبلغ به پرستاران پرداخت شده است. به اذعان پرستاران شاغل در سیستم درمانی کشور، در آبان ۱۴۰۱ یک مرحله از این قانون به بدترین و بیبرنامهترین شکل ممکن اجرا شده و هیچ شباهتی به قانون تصویب شده، ندارد.
اجرای نصفه و نیمه همین قانون هم موجب نارضایتی #پرستاران شاغل در بخش اورژانس کشور بوده است. به گفته یک مقام مسئول در #انجمن_فوریتهای_پزشکی استان #خراسان، هیچ بسته خدمتی متناسب با مراقبتهای پرستاری برای خدمات پرستاری پیش بیمارستانی تعریف نشده است. این تبعیضی آشکار بین پرستاران شاغل در #اورژانس پیش بیمارستانی و پرستاران بیمارستان است.
به ادعای جعفر میعادفر رئیس سازمان اورژانس کشور، توجیه مسئولان نظام سلامت این بوده که چون خدمات اورژانس پیش بیمارستانی رایگان است پس تعرفهگذاری به پرستاران این بخش تعلق نمیگیرد.
این در حالی است که پرسنل پیش بیمارستانی، بیش از ده درصد پرستاران کشور را تشکیل میدهند اما در دستورالعمل بازتوزیع تعرفهگذاری پرستاری تنها ۳ درصد سهم برای اورژانس پیشبیمارستانی در نظر گرفته شده است.
پس از کشمکشهای بسیار میان سازمان اورژانس و وزارت بهداشت و به دنبال اعتراضات گسترده پرستاران شاغل در اورژانس، در ماههای اخیر این تعرفه برای این گروه هم اجرایی شد اما مبلغ اختصاص یافته به آنان بسیار کمتر از سایر پرستاران است. آن هم در شرایطی که پرستاران اورژانس پیش بیمارستانی از مشکلات بسیاری مانند اضافه کار اجباری و ارزان رنج میبرند.
بدون شک به دنبال این تبعیض، کیفیت خدماترسانی به بیماران تحت تاثیر قرار خواهد گرفت و نیروهای تخصصی شاغل در اورژانس، کار در واحدهای بیمارستانی را انتخاب خواهند کرد. امری که اورژانس کشور را بیش از پیش با بحران کمبود نیرو مواجه خواهد کرد.
اگر در اورژانس کشوربه عنوان #پرستار فعالیت میکنید از تجربیات و #مطالبات خود در ارتباط با قانون تعرفهگذاری خدمات پرستاری برای ما بنویسید. آیا تعرفه پرستاری در ماههای اخیر به شما نیز پرداخت شده است؟
@pareestar
به تازگی و پس از بیش از یک دهه، «#قانون_تعرفهگذاری #خدمات_پرستاری» در مراحل ابتدایی به اجرا درآمده است. با وجود اینکه در سال ۱۴۰۰ حدود ۵ هزار میلیارد تومان ب#ودجه برای اجرای آن تصویب شد، اما هنوز کمتر از یک چهارم این مبلغ به پرستاران پرداخت شده است. به اذعان پرستاران شاغل در سیستم درمانی کشور، در آبان ۱۴۰۱ یک مرحله از این قانون به بدترین و بیبرنامهترین شکل ممکن اجرا شده و هیچ شباهتی به قانون تصویب شده، ندارد.
اجرای نصفه و نیمه همین قانون هم موجب نارضایتی #پرستاران شاغل در بخش اورژانس کشور بوده است. به گفته یک مقام مسئول در #انجمن_فوریتهای_پزشکی استان #خراسان، هیچ بسته خدمتی متناسب با مراقبتهای پرستاری برای خدمات پرستاری پیش بیمارستانی تعریف نشده است. این تبعیضی آشکار بین پرستاران شاغل در #اورژانس پیش بیمارستانی و پرستاران بیمارستان است.
به ادعای جعفر میعادفر رئیس سازمان اورژانس کشور، توجیه مسئولان نظام سلامت این بوده که چون خدمات اورژانس پیش بیمارستانی رایگان است پس تعرفهگذاری به پرستاران این بخش تعلق نمیگیرد.
این در حالی است که پرسنل پیش بیمارستانی، بیش از ده درصد پرستاران کشور را تشکیل میدهند اما در دستورالعمل بازتوزیع تعرفهگذاری پرستاری تنها ۳ درصد سهم برای اورژانس پیشبیمارستانی در نظر گرفته شده است.
پس از کشمکشهای بسیار میان سازمان اورژانس و وزارت بهداشت و به دنبال اعتراضات گسترده پرستاران شاغل در اورژانس، در ماههای اخیر این تعرفه برای این گروه هم اجرایی شد اما مبلغ اختصاص یافته به آنان بسیار کمتر از سایر پرستاران است. آن هم در شرایطی که پرستاران اورژانس پیش بیمارستانی از مشکلات بسیاری مانند اضافه کار اجباری و ارزان رنج میبرند.
بدون شک به دنبال این تبعیض، کیفیت خدماترسانی به بیماران تحت تاثیر قرار خواهد گرفت و نیروهای تخصصی شاغل در اورژانس، کار در واحدهای بیمارستانی را انتخاب خواهند کرد. امری که اورژانس کشور را بیش از پیش با بحران کمبود نیرو مواجه خواهد کرد.
اگر در اورژانس کشوربه عنوان #پرستار فعالیت میکنید از تجربیات و #مطالبات خود در ارتباط با قانون تعرفهگذاری خدمات پرستاری برای ما بنویسید. آیا تعرفه پرستاری در ماههای اخیر به شما نیز پرداخت شده است؟
@pareestar
پریستار
Photo
دروغ محمد میرزابیگی درباره قانون تعرفه گذاری
با هدف انحراف ذهن پرستاران
رئیس #سازمان_نظام_پرستاری که از بانیان #تعرفهگذاری نادعادلانه خدمات #پرستاری است با هدف گمراه کردن #جامعه_پرستاری اظهاراتی درباره اجرای این طرح به زبان آورده از جمله اینکه اصل این قانون هنوز اجرا نشده است.
به گزارش #پریستار #محمد_میرزا_بیگی، رئییس سازمان نظام پرستاری کشور که این روزها در تکافوی انتخابات این سازمان است پس از مشاهده اعتراض گسترده #پرستاران کشور به اجرای بد قانون قانون تعرفهگذاری خدمات پرستاری مدعی شده اصل این قانون هنوز اجرا نشده است. وی گفته: ««از نظر ما اصل #قانون_تعرفهگذاری #خدمات_پرستاری اصلاً اجرا نشده است و صرفاً یک تا دو پرداخت علیالحساب صورت گرفته که آن هم تحت تأثیر مطالبات جامعه پرستاری از وزارت بهداشت بوده است. اصل قانون زمانی اجرا میشود که تعرفه خدمات پرستاری در قالب دستورالعملها و آییننامههای ابلاغی از سوی شورای عالی بیمه سلامت پرداخت شود.»
میرزابیگی این اظهارنظر (دروغ؟) را در حالی مطرح کرده که جامعه پرستاری کشور میداند که امضای سازمان نظام پرستاری کشور و رئیس آن بر پای قانون تعرفهگذاری و مبالغی که در دو نوبت به پرستاران پرداخت شده است، وجود دارد.
همانطور که پیشتر در پریستار توضیح داده بودیم مبلغی که پرستاران در فروردین دریافت کردند به پیشنهاد وزارت بهداشت، سازمان برنامه و بودجه و نظام پرستاری، توسط شورای عالی بیمه سلامت تعیین شده و پس از تایید سازمان برنامه و بودجه و تصویب هیات وزیران اجرا شده و حالا با این اوصاف مشخص نیست چگونه میرزا بیگی مدعی است اصل قانون تعرفهگذاری اجرا نشده و البته پاسخ نداده که مبلغ پرداخت شده به پرستاران بر اساس چه حساب و کتابی بوده است.
البته اظهارات به قول معروف تکمیلی میرزا بیگی سرنخ خوبی از دروغگویی او به دست میدهد. او گفته «۱۰ هزار و ۲۰۰ میلیارد تومان بابت اجرای قانون تعرفهگذاری خدمات پرستاری در #وزارت_بهداشت و بیمهها مانده و به دست پرستاران نرسیده است. از این مبلغ تنها ۲۵۰۰ میلیارد تومان به دست جامعه پرستاری رسیده است.»
در واقع میرزابیگی خیلی هوشمندانه درباره کل مبلغ اختصاص یافته به اجرای قانون تعرفهگذاری صحبت کرده و نه جزییات آن و قیمتگذاری ناعادلانه بر خدمات متنوع پرستاران که اتفاقا مشکل از همین جا هم آغاز شده است.
همانطور که اشاره کردیم به نظر میرسد میرزابیگی این اظهارنظرها را با هدف گمراه کردن از اصل موضوع تعرفهگذاری ناعادلانه خدمات پرستاری مطرح کرده که خودش یکی از بانیان آن است.
@pareestar
با هدف انحراف ذهن پرستاران
رئیس #سازمان_نظام_پرستاری که از بانیان #تعرفهگذاری نادعادلانه خدمات #پرستاری است با هدف گمراه کردن #جامعه_پرستاری اظهاراتی درباره اجرای این طرح به زبان آورده از جمله اینکه اصل این قانون هنوز اجرا نشده است.
به گزارش #پریستار #محمد_میرزا_بیگی، رئییس سازمان نظام پرستاری کشور که این روزها در تکافوی انتخابات این سازمان است پس از مشاهده اعتراض گسترده #پرستاران کشور به اجرای بد قانون قانون تعرفهگذاری خدمات پرستاری مدعی شده اصل این قانون هنوز اجرا نشده است. وی گفته: ««از نظر ما اصل #قانون_تعرفهگذاری #خدمات_پرستاری اصلاً اجرا نشده است و صرفاً یک تا دو پرداخت علیالحساب صورت گرفته که آن هم تحت تأثیر مطالبات جامعه پرستاری از وزارت بهداشت بوده است. اصل قانون زمانی اجرا میشود که تعرفه خدمات پرستاری در قالب دستورالعملها و آییننامههای ابلاغی از سوی شورای عالی بیمه سلامت پرداخت شود.»
میرزابیگی این اظهارنظر (دروغ؟) را در حالی مطرح کرده که جامعه پرستاری کشور میداند که امضای سازمان نظام پرستاری کشور و رئیس آن بر پای قانون تعرفهگذاری و مبالغی که در دو نوبت به پرستاران پرداخت شده است، وجود دارد.
همانطور که پیشتر در پریستار توضیح داده بودیم مبلغی که پرستاران در فروردین دریافت کردند به پیشنهاد وزارت بهداشت، سازمان برنامه و بودجه و نظام پرستاری، توسط شورای عالی بیمه سلامت تعیین شده و پس از تایید سازمان برنامه و بودجه و تصویب هیات وزیران اجرا شده و حالا با این اوصاف مشخص نیست چگونه میرزا بیگی مدعی است اصل قانون تعرفهگذاری اجرا نشده و البته پاسخ نداده که مبلغ پرداخت شده به پرستاران بر اساس چه حساب و کتابی بوده است.
البته اظهارات به قول معروف تکمیلی میرزا بیگی سرنخ خوبی از دروغگویی او به دست میدهد. او گفته «۱۰ هزار و ۲۰۰ میلیارد تومان بابت اجرای قانون تعرفهگذاری خدمات پرستاری در #وزارت_بهداشت و بیمهها مانده و به دست پرستاران نرسیده است. از این مبلغ تنها ۲۵۰۰ میلیارد تومان به دست جامعه پرستاری رسیده است.»
در واقع میرزابیگی خیلی هوشمندانه درباره کل مبلغ اختصاص یافته به اجرای قانون تعرفهگذاری صحبت کرده و نه جزییات آن و قیمتگذاری ناعادلانه بر خدمات متنوع پرستاران که اتفاقا مشکل از همین جا هم آغاز شده است.
همانطور که اشاره کردیم به نظر میرسد میرزابیگی این اظهارنظرها را با هدف گمراه کردن از اصل موضوع تعرفهگذاری ناعادلانه خدمات پرستاری مطرح کرده که خودش یکی از بانیان آن است.
@pareestar
پریستار
Photo
روزهای سخت پرستاران ادامه دارد
از بازداشت پرستار معترض به وزیر بهداشت تا تیر خلاص استخدام دولتی!
در یکی دو روز گذشته #جامعه_پرستاری کشور با اخبار تکان دهندهای روبرو بوده است؛ از #بازداشت یک #پرستار_معترض به عملکرد #بهرام_عینالهی #وزیر_بهداشت گرفته تا اینکه مشخص شد از ۴۰ هزار استخدام وعده داده شده، تنها قرار است ۸ هزار پرستار استخدام شود.
به گزارش #پریستار، خبر تلخ و تکان دهنده جامعه پرستاری در آخر این هفته دستگیری یک پرستار در اهواز بود که به دلیل اعتراض به عملکرد وزیر بهداشت وهمزمان با سفر او به اهواز بازداشت شد. اگرچه پس از انتشار گسترده این خبر وزیر بهداشت در یک حرکت نمایشی دستور داد که پرستار معترض آزاد شود، البته آن هم با قرار #وثیقه. اما نفس این بازداشت نشان داد که آستانه تحمل دولت در برابر اعتراضهای برحق پرستاران چه قدر کم است و در واقع آستانهای وجود ندارد.
از طرفی به نظر میرسد این بازداشت برای ارعاب #پرستاران دیگر و جلوگیری از انتقال دغدغهها و #مطالبات_پرستاران و #کادر_سلامت در محضر وزیر بهداشت بوده است.
خلاصه داستان بازداشت این پرستار از این قرار بود که بهرام علی بخشی پرستار #بیمارستان_ابوذر با دستور سرمست شوشتری رییس #دانشگاه_علوم پزشکی_اهواز بازداشت شد. او در حالی بازداشت شد که شب قبلش مشغول به خدمت به بیماران بود و پس از حضور در دفتر حقوقی #بیمارستان در حالی که عرقش هنوز خشک نشده بود، بازداشت شد.
از طرف دیگر #اعتراض_پرستاران همچنان ادامه دارد. در این هفته شهرهای #شیراز، #اهواز، #بابل، #سنندج، #قزوین همچنان محل تجمع و اعتراض پرستاران به شعبده بازی (نه قانون و طرح!) تعرفهگذاری خدمات پرستاران بود. پرستاران میگویند هر هفته تجمع میکنند تا حق خودشان را بگیرند. آنها خواستار اجرای درست #قانون_تعرفهگذاری خدمات هستند و به شرایط سخت شغلی، مشکلات صنفی اعتراض دارند.
اما خبر عباس عبادی معاون وزیر بهداشت به نوعی تیر خلاص این هفته دولتیها به جامعه پرستاری بود. عبادی از استخدام ۸ هزار و ۸۸۰ پرستار خبر داده که البته زمانش مشخص نیست. اگر فراموش نکرده باشید همین اقای عبادی گفته بود قرار است ۴۰ هزار پرستار استخدام شود و…
@pareestar
از بازداشت پرستار معترض به وزیر بهداشت تا تیر خلاص استخدام دولتی!
در یکی دو روز گذشته #جامعه_پرستاری کشور با اخبار تکان دهندهای روبرو بوده است؛ از #بازداشت یک #پرستار_معترض به عملکرد #بهرام_عینالهی #وزیر_بهداشت گرفته تا اینکه مشخص شد از ۴۰ هزار استخدام وعده داده شده، تنها قرار است ۸ هزار پرستار استخدام شود.
به گزارش #پریستار، خبر تلخ و تکان دهنده جامعه پرستاری در آخر این هفته دستگیری یک پرستار در اهواز بود که به دلیل اعتراض به عملکرد وزیر بهداشت وهمزمان با سفر او به اهواز بازداشت شد. اگرچه پس از انتشار گسترده این خبر وزیر بهداشت در یک حرکت نمایشی دستور داد که پرستار معترض آزاد شود، البته آن هم با قرار #وثیقه. اما نفس این بازداشت نشان داد که آستانه تحمل دولت در برابر اعتراضهای برحق پرستاران چه قدر کم است و در واقع آستانهای وجود ندارد.
از طرفی به نظر میرسد این بازداشت برای ارعاب #پرستاران دیگر و جلوگیری از انتقال دغدغهها و #مطالبات_پرستاران و #کادر_سلامت در محضر وزیر بهداشت بوده است.
خلاصه داستان بازداشت این پرستار از این قرار بود که بهرام علی بخشی پرستار #بیمارستان_ابوذر با دستور سرمست شوشتری رییس #دانشگاه_علوم پزشکی_اهواز بازداشت شد. او در حالی بازداشت شد که شب قبلش مشغول به خدمت به بیماران بود و پس از حضور در دفتر حقوقی #بیمارستان در حالی که عرقش هنوز خشک نشده بود، بازداشت شد.
از طرف دیگر #اعتراض_پرستاران همچنان ادامه دارد. در این هفته شهرهای #شیراز، #اهواز، #بابل، #سنندج، #قزوین همچنان محل تجمع و اعتراض پرستاران به شعبده بازی (نه قانون و طرح!) تعرفهگذاری خدمات پرستاران بود. پرستاران میگویند هر هفته تجمع میکنند تا حق خودشان را بگیرند. آنها خواستار اجرای درست #قانون_تعرفهگذاری خدمات هستند و به شرایط سخت شغلی، مشکلات صنفی اعتراض دارند.
اما خبر عباس عبادی معاون وزیر بهداشت به نوعی تیر خلاص این هفته دولتیها به جامعه پرستاری بود. عبادی از استخدام ۸ هزار و ۸۸۰ پرستار خبر داده که البته زمانش مشخص نیست. اگر فراموش نکرده باشید همین اقای عبادی گفته بود قرار است ۴۰ هزار پرستار استخدام شود و…
@pareestar
پریستار
Photo
اردیبهشت ۱۴۰۲ تمام شد دستمزد پرستاران همچنان پا در هواست!
اردیبهشت ماه ۱۴۰۲ در حالی به پایان میرسد که همچنان وضعیت #دستمزد و دریافتی #پرستاران در هالهای از ابهام قرار دارد و علیرغم #افزایش_بودجه وزارت بهداشت در سال جدید، درمان و آموزش پزشکی، سهم پرستاران برای تحقق مطالبات آنان از جمله #قانون_تعرفهگذاری #خدمات_پرستاری، «کمتر از ۵ هزار میلیارد تومان» است.
به اذعان برخی #فعالان_صنفی حوزه سلامت، عدم پرداخت معوقات کادر درمان از جمله دستمزد، کارانه و اضافه کاری در برخی دانشگاههای علوم پزشکی بعضا به «بیش از یک سال» رسیده است. همچنین در شرایط کنونی جامعه و با وجود نرخ تورم بالا، عدم پرداخت به موقع دستمزد سبب میشود که این حقوق معوق ارزش خود را از دست بدهد و تاثیر چندانی در معیشت کادر درمان نداشته باشد.
برای نمونه پرستاران شاغل در بخش خصوصی، نیروهای مسلح و آن دسته پرستارانی که تحت پوشش تامین اجتماعی هستند هنوز هیچ دریافتی بابت تعرفهگذاری خدمات پرستاری دریافت نکردهاند.
از سوی دیگر رقم تعیین شده توسط دولت برای تعرفه خدمات پرستاری نیز بسیار ناچیز است و پرستاران آن را توهینآمیز میدانند. به تازگی معاون پرستاری وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی اعلام کرد که میانگین تعرفهگذاری خدمات پرستاری برای سال ۱۴۰۲ با افزایش ۳۵ درصدی همراه بوده است و ضریب ریالی تعرفه خدمات پرستاری از ۱۴۹۰۰ تومان به ۲۱ هزار و ۱۰۰ تومان افزایش یافته است.
عباس عبادی در پاسخ به موج اعتراض پرستاران نسبت به بودجه و دستمزد سال ۱۴۰۲ گفته که میتوان عدد لایحه بودجه را نادیده گرفت و با اجرایی شدن قانون تعرفهگذاری خدمات پرستاری دیگر حدی برای پرداخت وجود ندارد و پرستاران بسته به میزان عملکرد، دریافتی خواهند داشت.
همه اینها در شرایطی است که پرستاران میگویند حتی ارقام پرداخت شده به آنان نیز هيچ تناسبي با حجم كار موظف و اضافه كاری نداشته و در اغلب موارد اين ارقام حتي از رقم اضافهكاري يا كارانه پرستاران هم كمتر بوده است و آنان نمیدانند اين رقمها بر چه مبنايي محاسبه و پرداخت شده است.
به تازگی روزنامه جهان صنعت در گزارشی نوشته که پرداختی به برخی پرستاران در قالب تعرفهگذاری خدمات به پانصد هزار تومان هم نرسیده است و آنان معتقدند که آییننامه اجرای قانون تعرفهگذاری خدمات پرستاری باید مجددا بازبینی و تدوین شود.
#فعالان_صنفی_پرستاران میگویند كه در صورت تداوم روال پرداختهای تبعيضآميز و غيرقانونی به نام «تعرفهگذاری خدمات پرستاری»، بسیاری از پرستاران دیگر حاضر به اضافه کاری نیستند و ترجیح میدهند به شغلهای جانبی مانند خدمات زیبایی بپردازند و یا اینکه به کشورهای دیگر #مهاجرت کنند.
@pareestar
اردیبهشت ماه ۱۴۰۲ در حالی به پایان میرسد که همچنان وضعیت #دستمزد و دریافتی #پرستاران در هالهای از ابهام قرار دارد و علیرغم #افزایش_بودجه وزارت بهداشت در سال جدید، درمان و آموزش پزشکی، سهم پرستاران برای تحقق مطالبات آنان از جمله #قانون_تعرفهگذاری #خدمات_پرستاری، «کمتر از ۵ هزار میلیارد تومان» است.
به اذعان برخی #فعالان_صنفی حوزه سلامت، عدم پرداخت معوقات کادر درمان از جمله دستمزد، کارانه و اضافه کاری در برخی دانشگاههای علوم پزشکی بعضا به «بیش از یک سال» رسیده است. همچنین در شرایط کنونی جامعه و با وجود نرخ تورم بالا، عدم پرداخت به موقع دستمزد سبب میشود که این حقوق معوق ارزش خود را از دست بدهد و تاثیر چندانی در معیشت کادر درمان نداشته باشد.
برای نمونه پرستاران شاغل در بخش خصوصی، نیروهای مسلح و آن دسته پرستارانی که تحت پوشش تامین اجتماعی هستند هنوز هیچ دریافتی بابت تعرفهگذاری خدمات پرستاری دریافت نکردهاند.
از سوی دیگر رقم تعیین شده توسط دولت برای تعرفه خدمات پرستاری نیز بسیار ناچیز است و پرستاران آن را توهینآمیز میدانند. به تازگی معاون پرستاری وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی اعلام کرد که میانگین تعرفهگذاری خدمات پرستاری برای سال ۱۴۰۲ با افزایش ۳۵ درصدی همراه بوده است و ضریب ریالی تعرفه خدمات پرستاری از ۱۴۹۰۰ تومان به ۲۱ هزار و ۱۰۰ تومان افزایش یافته است.
عباس عبادی در پاسخ به موج اعتراض پرستاران نسبت به بودجه و دستمزد سال ۱۴۰۲ گفته که میتوان عدد لایحه بودجه را نادیده گرفت و با اجرایی شدن قانون تعرفهگذاری خدمات پرستاری دیگر حدی برای پرداخت وجود ندارد و پرستاران بسته به میزان عملکرد، دریافتی خواهند داشت.
همه اینها در شرایطی است که پرستاران میگویند حتی ارقام پرداخت شده به آنان نیز هيچ تناسبي با حجم كار موظف و اضافه كاری نداشته و در اغلب موارد اين ارقام حتي از رقم اضافهكاري يا كارانه پرستاران هم كمتر بوده است و آنان نمیدانند اين رقمها بر چه مبنايي محاسبه و پرداخت شده است.
به تازگی روزنامه جهان صنعت در گزارشی نوشته که پرداختی به برخی پرستاران در قالب تعرفهگذاری خدمات به پانصد هزار تومان هم نرسیده است و آنان معتقدند که آییننامه اجرای قانون تعرفهگذاری خدمات پرستاری باید مجددا بازبینی و تدوین شود.
#فعالان_صنفی_پرستاران میگویند كه در صورت تداوم روال پرداختهای تبعيضآميز و غيرقانونی به نام «تعرفهگذاری خدمات پرستاری»، بسیاری از پرستاران دیگر حاضر به اضافه کاری نیستند و ترجیح میدهند به شغلهای جانبی مانند خدمات زیبایی بپردازند و یا اینکه به کشورهای دیگر #مهاجرت کنند.
@pareestar
پریستار
Photo
مسئولان #دانشگاه_علومپزشکی #کرمان یک #پرستار را که حاضر نشده بود به #اضافهکار اجباری و غیرقانونی تن بدهد را به یک #مرکز_بهداشت تبعید کردهاند.
به گزارش #پریستار فشار غیرقانونی مدیران مراکز درمانی و بیمارستانها بر پرستاران برای اضافه کار اجباری هر روز ابعاد جدیدتری پیدا میکند. در آخرین مورد، وبسایت سلامت نیوز از رفتار عجیب و غیرقانونی دانشگاه علوم پزشکی کرمان با پرستاری که حاضر به اضافهکار اجباری نشده خبر داده است.
داستان از این قرار است که این پرستار بارها به طور کتبی و شفاهی به #سرپرستار، مدیر پرستاری و حتی رییس بیمارستانی که در آن شاغل بوده اعلام میکند توان انجام اضافهکاری را ندارد، اما هیچکدام از این مسئولان اهمیتی به موضوع نمیدهند. در نهایت این پرستار تصمیم میگیرد فقط به اندازه موظفی خودش در #بیمارستان حاضر باشد که به دنبال آن به دلیل غیبتی که مدیران بیمارستان از اضافه کاری برایش منظور میکنند، به هیات تخلفات معرفی میشود و هیات نیز (با توبیخ با درج در پرونده) رای میدهد که این پرستار باید #تبعید شود.
این پرستار به دیوان عدالت اداری درباره این حکم ظالمانه شکایت کرده است. گفتنی است مبلغ در نظر گرفته شده برای اضافه کاری #پرستاران بسیار نازل و بین ۱۶ تا ۲۵ هزار تومان است که آن هم در بهترین حالت پس از چند ماه پرداخت میشود.
تخلفات غیرقانونی متعددی در این داستان انجام شده انجام شده از جمله طبق ماده ۶۱ قانون کار تحمیل اضافهکاری به شاغلان مشاغل سخت و کسانی که کار شبانه دارند از جمله پرستاران ممنوع است. همچنین اضافهکاری طبق ماده ۵۹ #قانون_کار فقط درصورتی مجاز است که اولا توافق باشد دوما ۴۰ درصد بیشتر از موظفی مبلغ ریالی پرداخت کنند.
طبق ماده ۲ قانون ارتقا بهره وری اضافهکاری با توافق تا سقف ۸۰ درصد (با درخواست کارمند و موافقت دستگاه) امکانپذیر است اما به نوشته سلامت نیوز دانشگاههای علوم پزشکی درباره پرستاران نه تنها اضافهکار اجباری بیش از ۵۰ درصد موظفی لحاظ میکنند بلکه شرایط پرداخت هم مبلغ بسیار پایین و پرداخت با تاخیر بسیار زیادانجام میشود.
از طرفی تبعید پرستار از محل شغلش طبق تبصره ۴ ماده ۴۵ قانون مدیریت خدمات کشوری از اختیارات مدیران نیست.
@pareestar
به گزارش #پریستار فشار غیرقانونی مدیران مراکز درمانی و بیمارستانها بر پرستاران برای اضافه کار اجباری هر روز ابعاد جدیدتری پیدا میکند. در آخرین مورد، وبسایت سلامت نیوز از رفتار عجیب و غیرقانونی دانشگاه علوم پزشکی کرمان با پرستاری که حاضر به اضافهکار اجباری نشده خبر داده است.
داستان از این قرار است که این پرستار بارها به طور کتبی و شفاهی به #سرپرستار، مدیر پرستاری و حتی رییس بیمارستانی که در آن شاغل بوده اعلام میکند توان انجام اضافهکاری را ندارد، اما هیچکدام از این مسئولان اهمیتی به موضوع نمیدهند. در نهایت این پرستار تصمیم میگیرد فقط به اندازه موظفی خودش در #بیمارستان حاضر باشد که به دنبال آن به دلیل غیبتی که مدیران بیمارستان از اضافه کاری برایش منظور میکنند، به هیات تخلفات معرفی میشود و هیات نیز (با توبیخ با درج در پرونده) رای میدهد که این پرستار باید #تبعید شود.
این پرستار به دیوان عدالت اداری درباره این حکم ظالمانه شکایت کرده است. گفتنی است مبلغ در نظر گرفته شده برای اضافه کاری #پرستاران بسیار نازل و بین ۱۶ تا ۲۵ هزار تومان است که آن هم در بهترین حالت پس از چند ماه پرداخت میشود.
تخلفات غیرقانونی متعددی در این داستان انجام شده انجام شده از جمله طبق ماده ۶۱ قانون کار تحمیل اضافهکاری به شاغلان مشاغل سخت و کسانی که کار شبانه دارند از جمله پرستاران ممنوع است. همچنین اضافهکاری طبق ماده ۵۹ #قانون_کار فقط درصورتی مجاز است که اولا توافق باشد دوما ۴۰ درصد بیشتر از موظفی مبلغ ریالی پرداخت کنند.
طبق ماده ۲ قانون ارتقا بهره وری اضافهکاری با توافق تا سقف ۸۰ درصد (با درخواست کارمند و موافقت دستگاه) امکانپذیر است اما به نوشته سلامت نیوز دانشگاههای علوم پزشکی درباره پرستاران نه تنها اضافهکار اجباری بیش از ۵۰ درصد موظفی لحاظ میکنند بلکه شرایط پرداخت هم مبلغ بسیار پایین و پرداخت با تاخیر بسیار زیادانجام میشود.
از طرفی تبعید پرستار از محل شغلش طبق تبصره ۴ ماده ۴۵ قانون مدیریت خدمات کشوری از اختیارات مدیران نیست.
@pareestar
پریستار
Photo
آذرماه ۱۴۰۱ سلمان اسحاقی عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس خواستار افزایش حقوق پرستاران و تبدیل وضعیت آنها شد.
همزمان محمدرضا پورابراهیمی رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی معتقد است که اجرای قوانین مربوط به حوزه پرستاری باید در لایحه بودجه سال ۱۴۰۳ مد نظر قرار گیرد.
@pareestar
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
پریستار
@pareestar
یکی از عجیبترین مشکلات #پرستاران کشور که شاید در دنیا نظیر نداشته باشد این است که دولت و به طور مشخص #وزارت_بهداشت و زیر مجموعههای آن مانند دانشگاههای #علوم_پزشکی، #بیمارستان و #مراکز_درمانی، قانونهایی را که ذرهای نفع #پرستار در آن باشد اجرا نمیکنند و از آن طرف قانونهای بد و ناعادلانه علیه آنها وضع میکنند.
برای مثال #قانون_بهرهوری خیلی ساده و خلاصه میگوید که احدی از بالاترین مقام کشور تا رئیس جمهور، #وزیر_بهداشت و روسای دانشگاههای علوم پزشکی و… حق ندارند یک پرستار را بر خلاف رضایتش مجبور به #اضافه_کاری کنند اما در عمل این اتفاق میافتد و حتی پرستاران معترض با شدیدترین برخوردهای انضباطی روبرو میشوند از جمله اخراج و تعلیق!
در مقابل قوانینی مانند #تعرفهگذاری_خدمات پرستاری علیه پرستاران وضع میشود که به تبعیضهای نجومی میان دستمزد پرستاران با #پزشکان دامن میزند. قانونی که در واقع تحقیر زحمات پرستاران است نه قیمتگذاری خدمات آنان.
از آن طرف پرستاران شاهد هستند همین وزارت بهداشت و مجلس و مراکزی که قانون تعرفهگذاری را علیه پرستاران وضع میکنند برای پزشکان «افزایش ۴۶ درصدی تعرفههای پزشکی» را تصویب میکنند و…
خلاصه اینکه شرایط حاکم بر #جامعه_پرستاری یکی دیگر از آشهای شور مدیریت کشور است و شاید یکی از شورترینهایش!
کارتون: #مانا_نیستانی
@pareestar
برای مثال #قانون_بهرهوری خیلی ساده و خلاصه میگوید که احدی از بالاترین مقام کشور تا رئیس جمهور، #وزیر_بهداشت و روسای دانشگاههای علوم پزشکی و… حق ندارند یک پرستار را بر خلاف رضایتش مجبور به #اضافه_کاری کنند اما در عمل این اتفاق میافتد و حتی پرستاران معترض با شدیدترین برخوردهای انضباطی روبرو میشوند از جمله اخراج و تعلیق!
در مقابل قوانینی مانند #تعرفهگذاری_خدمات پرستاری علیه پرستاران وضع میشود که به تبعیضهای نجومی میان دستمزد پرستاران با #پزشکان دامن میزند. قانونی که در واقع تحقیر زحمات پرستاران است نه قیمتگذاری خدمات آنان.
از آن طرف پرستاران شاهد هستند همین وزارت بهداشت و مجلس و مراکزی که قانون تعرفهگذاری را علیه پرستاران وضع میکنند برای پزشکان «افزایش ۴۶ درصدی تعرفههای پزشکی» را تصویب میکنند و…
خلاصه اینکه شرایط حاکم بر #جامعه_پرستاری یکی دیگر از آشهای شور مدیریت کشور است و شاید یکی از شورترینهایش!
کارتون: #مانا_نیستانی
@pareestar
پریستار
Photo
شاید مهمترین چالش #حرفه_پرستاری در #ایران بعد از کمبود نیروی انسانی، #اضافه_کاری_اجباری_پرستاران با حداقل دستمزد باشد. در چنین شرایطی و با کمبود پرستار در مراکز درمانی کشور، به ویژه در بیمارستانهای دولتی از #پرستاران خواسته میشود تا ساعات بیشتری را در محل کار حضور داشته باشند.
نگاهی به وضعیت دستمزدی پرستاران در ایران نشان میدهد که پرداختی بابت یک ساعت اضافه کاری به هر #پرستار، بین ۱۳ تا ۲۰ هزار تومان است. یعنی معادل ۳۰ تا ۵۰ سنت! رقمی که حتی بدون نیاز به مقایسه با رقم موجود در سایر کشورهای منطقه و جهان، غیر منطقی و بیشتر شبیه به یک شوخی به نظر میرسد.
به تازگی عباس عبادی معاون پرستاری #وزارت_بهداشت، از تلاش برای اصلاح فرمول محاسبه اضافه کاری پرستاران خبر داده و گفته که دو الی سه مدل جدید برای محاسبه اضافه کاری پیشنهاد شده است. هنوز جزئیات بیشتری از فرمولهای جدید و ارقام آنها منتشر نشده اما بد نیست نگاهی بیندازیم به وضعیت اضافهکاری پرستاران در سایر کشورهای دنیا.
◾️ برای نمونه یک پرستار در کشور #ترکیه به ازای هر ساعت اضافه کاری رقمی در حدود ۱۴۲ لیر معادل ۴.۶۰ دلار دریافت خواهد کرد. این رقم بسته به تخصص پرستار متغیر خواهد بود.
◾️ در کشور #مالزی هر ساعت اضافه کاری یک پرستار، ۱.۵ برابر دستمزد یک ساعت کار خواهد بود: یعنی در حدود ۹.۷۵ دلار.
◾️ در #آلمان اضافهکاری پرستاران بین ۲۵ تا ۵۰ درصد است. پرستاران این کشور به ازای هر ساعت کار ۱۸ یورو دریافت میکنند.
◾️ در #امارات_متحده_عربی پرستاران بیمارستان ساعتی ۴۰ دلار دریافت میکنند که در صورت اضافهکاری بین ۲۵ تا ۵۰ درصد به این رقم افزوده میشود.
◾️اضافه کاری پرستاران کانادایی ۱.۵ برابر دستمزد هر ساعت کار است. یک پرستار در کانادا به ازای هر ساعت کار به طور متوسط ۲۸ دلار دریافت میکند.
◾️در #استرالیا که یکی دیگر از مقاصد جذاب برای پرستاران مهاجر از ایران است اضافه کاری در روزهای هفته ۱.۵ برابر برای دو ساعت اول و سپس دو برابر برای مابقی ساعات اضافه کاری است. متوسط دریافتی یک پرستار حدود ۴۰ دلار برای هر ساعت کار است.
مقایسه این ارقام به خوبی نمایانگر تبعیض و شرایط ناعادلانه کاری برای پرستاران در ایران است. به گفته یک پرستار «به علت کمبود نیرو از پرستاران اضافهکار اجباری میخواهند». مطابق #قانون_بهرهوری، اضافه کار نباید اجباری باشد اما در بسیاری از مراکز درمانی به پرستاران اضافه کار اجباری میدهند و این یعنی استثمار سیستماتیک پرستاران در ایران در ازای هیچ!
@pareestar
نگاهی به وضعیت دستمزدی پرستاران در ایران نشان میدهد که پرداختی بابت یک ساعت اضافه کاری به هر #پرستار، بین ۱۳ تا ۲۰ هزار تومان است. یعنی معادل ۳۰ تا ۵۰ سنت! رقمی که حتی بدون نیاز به مقایسه با رقم موجود در سایر کشورهای منطقه و جهان، غیر منطقی و بیشتر شبیه به یک شوخی به نظر میرسد.
به تازگی عباس عبادی معاون پرستاری #وزارت_بهداشت، از تلاش برای اصلاح فرمول محاسبه اضافه کاری پرستاران خبر داده و گفته که دو الی سه مدل جدید برای محاسبه اضافه کاری پیشنهاد شده است. هنوز جزئیات بیشتری از فرمولهای جدید و ارقام آنها منتشر نشده اما بد نیست نگاهی بیندازیم به وضعیت اضافهکاری پرستاران در سایر کشورهای دنیا.
◾️ برای نمونه یک پرستار در کشور #ترکیه به ازای هر ساعت اضافه کاری رقمی در حدود ۱۴۲ لیر معادل ۴.۶۰ دلار دریافت خواهد کرد. این رقم بسته به تخصص پرستار متغیر خواهد بود.
◾️ در کشور #مالزی هر ساعت اضافه کاری یک پرستار، ۱.۵ برابر دستمزد یک ساعت کار خواهد بود: یعنی در حدود ۹.۷۵ دلار.
◾️ در #آلمان اضافهکاری پرستاران بین ۲۵ تا ۵۰ درصد است. پرستاران این کشور به ازای هر ساعت کار ۱۸ یورو دریافت میکنند.
◾️ در #امارات_متحده_عربی پرستاران بیمارستان ساعتی ۴۰ دلار دریافت میکنند که در صورت اضافهکاری بین ۲۵ تا ۵۰ درصد به این رقم افزوده میشود.
◾️اضافه کاری پرستاران کانادایی ۱.۵ برابر دستمزد هر ساعت کار است. یک پرستار در کانادا به ازای هر ساعت کار به طور متوسط ۲۸ دلار دریافت میکند.
◾️در #استرالیا که یکی دیگر از مقاصد جذاب برای پرستاران مهاجر از ایران است اضافه کاری در روزهای هفته ۱.۵ برابر برای دو ساعت اول و سپس دو برابر برای مابقی ساعات اضافه کاری است. متوسط دریافتی یک پرستار حدود ۴۰ دلار برای هر ساعت کار است.
مقایسه این ارقام به خوبی نمایانگر تبعیض و شرایط ناعادلانه کاری برای پرستاران در ایران است. به گفته یک پرستار «به علت کمبود نیرو از پرستاران اضافهکار اجباری میخواهند». مطابق #قانون_بهرهوری، اضافه کار نباید اجباری باشد اما در بسیاری از مراکز درمانی به پرستاران اضافه کار اجباری میدهند و این یعنی استثمار سیستماتیک پرستاران در ایران در ازای هیچ!
@pareestar
🔵 روایت جدید از بحران کمبود پرستار در بیمارستانهای تهران:
پنج پرستار ترک کار کردند و سه نفر در حال استعفاء هستند
علت: قطع سرویس رفت و آمد، تعرفه ناعادلانه و....
بیمارستانهای پایتخت یکی پس از دیگری از #پرستار خالی میشوند اما مسئولان #وزارت_بهداشت به جای حل مشکلات #پرستاران همچنان به دنبال راه حلهای کاذبی مانند استفاده از بهیاران هستند.
به گزارش #پریستار دست کم برای عقلای قوم و متخصصان نیازی به توضیح نیست که ماموریت یک بهیار با پرستار فرق دارد و نباید و نمیتوان از یک بهیار انتظار داشت که وظایف یک پرستار را در قبال یک بیمار انجام دهد.
مسئولان وزارت بهداشت که به معنای تمام در اختیار تفکر پزشک سالاری است اما همچنان به جای حل مساائل و مشکلات پرستاران به دنبال راه حلهای میانبر و کاذب است. به همین دلیل هم از ابتدای امسال، پرستاران در شهرهای مختلف کشور نسبت به تعرفهگذاری ناعادلانه خدمات پرستاری و اضافهکار اجباری به میدان آمدهاند.
واکنش وزارت بهداشت و دانشگاههای علوم پزشکی اما به جای توجه به خواستههای پرستاران معترض، توبیخ و ۶ ماه انفصال از خدمت بوده است. به تعبیر محمد شریفی مقدم، دبیر کل خانه کارگر آن هم در شرایطی که کشور با مشکلِ کمبودِ پرستار مواجه است و مردم هر روز از این وضع آسیب میبینند!
@pareestar
در همین باره پرستار یکی از بیمارستانهای شهر #تهران به #روزنامه_اعتماد گفته #پرستاران_معترض از ساعت ۸ تا ۱۰ صبح دست از کار کشیدهاند و خواستار پاسخگویی مسئولان بیمارستان نسبت به #اضافهکار_اجباری و همچنین خلف وعده دولت بابت پرداختکارانه متناسب و وظایف موضوع #قانون_تعرفهگذاری خدمات پرستاری شدهاند.
این پرستار گفته طی ۳ ماه اخیر حدود ۵ نفر از پرستاران این بیمارستان به دلیل پاسخگو نبودن مسوولان، ترک کار کرده و استعفا دادهاند و سه نفر از پرستاران هم درخواست استعفای خود را نوشتهاند اما هنوز به مسوولان بیمارستان تحویل ندادهاند. مسوولان بیمارستان هیچ نیروی جدیدی به جای مستعفیها جذب نکردهاند بلکه در عوض، حجم کار نیروهای باقی مانده به گونهای افزایش یافته که پرستاری که تا سه ماه قبل، دو شیفت کاری داشت حالا مجبور به سه شیفت کاری است تا جای خالی همکاران خود را هم پر کند.
او گفته نحوه پرداختها طی ماههای اخیر به گونهای بوده که هیچ تناسبی با قانون تعرفهگذاری خدمات پرستاری نداشته به این معنا که دریافتی پرستاران نسبت به دو سال قبل که از اجرای قانون خبری نبود هم، کمتر شده است.
این پرستار شاغل در پایتخت که مهمترین اعتراضات پرستاران این بیمارستان در روز هفتم اسفندماه بابت رقم ناچیز وجه غذا، قطع سرویس رفت و آمد برای پرستاران شیفت شب، کسریکارانه و حجم بالای اضافهکار اجباری و پرداختهای ناچیز بابت اضافهکاریها عنوان کرده است.
پنج پرستار ترک کار کردند و سه نفر در حال استعفاء هستند
علت: قطع سرویس رفت و آمد، تعرفه ناعادلانه و....
بیمارستانهای پایتخت یکی پس از دیگری از #پرستار خالی میشوند اما مسئولان #وزارت_بهداشت به جای حل مشکلات #پرستاران همچنان به دنبال راه حلهای کاذبی مانند استفاده از بهیاران هستند.
به گزارش #پریستار دست کم برای عقلای قوم و متخصصان نیازی به توضیح نیست که ماموریت یک بهیار با پرستار فرق دارد و نباید و نمیتوان از یک بهیار انتظار داشت که وظایف یک پرستار را در قبال یک بیمار انجام دهد.
مسئولان وزارت بهداشت که به معنای تمام در اختیار تفکر پزشک سالاری است اما همچنان به جای حل مساائل و مشکلات پرستاران به دنبال راه حلهای میانبر و کاذب است. به همین دلیل هم از ابتدای امسال، پرستاران در شهرهای مختلف کشور نسبت به تعرفهگذاری ناعادلانه خدمات پرستاری و اضافهکار اجباری به میدان آمدهاند.
واکنش وزارت بهداشت و دانشگاههای علوم پزشکی اما به جای توجه به خواستههای پرستاران معترض، توبیخ و ۶ ماه انفصال از خدمت بوده است. به تعبیر محمد شریفی مقدم، دبیر کل خانه کارگر آن هم در شرایطی که کشور با مشکلِ کمبودِ پرستار مواجه است و مردم هر روز از این وضع آسیب میبینند!
@pareestar
در همین باره پرستار یکی از بیمارستانهای شهر #تهران به #روزنامه_اعتماد گفته #پرستاران_معترض از ساعت ۸ تا ۱۰ صبح دست از کار کشیدهاند و خواستار پاسخگویی مسئولان بیمارستان نسبت به #اضافهکار_اجباری و همچنین خلف وعده دولت بابت پرداختکارانه متناسب و وظایف موضوع #قانون_تعرفهگذاری خدمات پرستاری شدهاند.
این پرستار گفته طی ۳ ماه اخیر حدود ۵ نفر از پرستاران این بیمارستان به دلیل پاسخگو نبودن مسوولان، ترک کار کرده و استعفا دادهاند و سه نفر از پرستاران هم درخواست استعفای خود را نوشتهاند اما هنوز به مسوولان بیمارستان تحویل ندادهاند. مسوولان بیمارستان هیچ نیروی جدیدی به جای مستعفیها جذب نکردهاند بلکه در عوض، حجم کار نیروهای باقی مانده به گونهای افزایش یافته که پرستاری که تا سه ماه قبل، دو شیفت کاری داشت حالا مجبور به سه شیفت کاری است تا جای خالی همکاران خود را هم پر کند.
او گفته نحوه پرداختها طی ماههای اخیر به گونهای بوده که هیچ تناسبی با قانون تعرفهگذاری خدمات پرستاری نداشته به این معنا که دریافتی پرستاران نسبت به دو سال قبل که از اجرای قانون خبری نبود هم، کمتر شده است.
این پرستار شاغل در پایتخت که مهمترین اعتراضات پرستاران این بیمارستان در روز هفتم اسفندماه بابت رقم ناچیز وجه غذا، قطع سرویس رفت و آمد برای پرستاران شیفت شب، کسریکارانه و حجم بالای اضافهکار اجباری و پرداختهای ناچیز بابت اضافهکاریها عنوان کرده است.