پریستار
Photo
۵۶ درصد از پرستاران آزار و اذیت کلامی را تجربه می‌کنند
✍🏽 (بخش دوم)
🔵 بر اساس نظرسنجی‌ای که اخیرا از سوی مجله نرسینگ تایمز و با شرکت بیش از ۲۰۰۰ #پرستار و #دانشجوی_پرستاری منتشر شده است ۵۶ درصد از پرستاران گفته‌اند که آزار و #اذیت_کلامی را تجربه کرده‌اند. بیش از ۳۷ درصد اظهار داشته‌اند که مورد آزار و #اذیت_فیزیکی قرار گرفته‌اند. لمس شدن از سوی بیماران در حین انجام معاینه از جمله این آزار و اذیت‌های فیزیکی بوده است.
۶ درصد از شرکت‌کنندگان عنوان کردند که از طریق ایمیل یا تلفن مورد #آزار_سایبری قرار گرفته‌اند. یکی از #پرستاران می‌گوید: در دوران دانشجویی، ایمیل و پیام‌های آزاردهنده‌ای از سوی کارکنان مرد دریافت کرده است اما از آنجایی که می‌ترسیده گزارش این آزارها شغلش را به خطر بی‌اندازد، آنها را گزارش نکرده است.
بررسی نتایج نظرسنجی انجام شده نشان می‌دهد آزار و اذیت جنسی در دوران دانشجویی امری بسیار رایج بوده است. بسیاری از دانشجویان عنوان کرده‌اند به دلیل وضعیت دانشجویی خود احساس می‌کردند قادر به سخن گفتن از آن آزارها نبوده‌اند.
بر اساس نظرسنجی مذکور ۵۶ درصد از آزار و اذیت پرستاران از سوی بیماران، ۲۶ درصد از سوی #همکاران_پزشک، ۲۴ درصد از سوی همکاران پرستار و ۱۹ درصد از سوی همراهان بیماران انجام شده است. پرستاران شرکت‌کننده که مورد #آزار_جنسی قرار گرفته‌اند میگویند: «قانون نانوشته‌ای وجود دارد که در صورت بروز این آزارها از سوی بیماران مجبور به پذیرش و تحمل کامل آن هستی.»
به لحاظ جنسیتی، آزار و اذیت جنسی بین شرکت‌کنندگانی که خود را زن معرفی کرده‌اند (۶۲ درصد) امر متداول‌تری به نسبت مردان (۵۱ درصد) بوده است. با این وجود تعداد پرستاران مردی که این آزار و اذیت‌ها را به کارفرمای خود گزارش می‌دهند (۱۷ درصد) در مقابل ۲۹ درصد گزارش‌ها زنان بوده است.
بسیاری از پرستارانی که #جنسیت خود را مرد معرفی می‌کنند اظهار داشته‌اند بارها توسط همکاران زن خود مورد آزار و اذیت جنسی قرارگرفته‌اند. یکی از پرستاران مرد که خود را #همجنسگرا معرفی کرده اظهار داشته است: به دلیل #گرایش_جنسی ام اغلب من را فردی قابل دسترس می‌دانند. بارها پیش‌آمده که همکارانم به باسنم دست‌زده‌اند.
پس از قتل «سارا اورارد» زن سی و سه ساله، ساکن لندن که هنگام بازگشت به خانه توسط یک #پلیس ربوده و به قتل رسید، این موضوع مطرح شد که #زنان بخصوص #زنان_پرستار که بعد از شیفت کاریشان اغلب در شب مجبور هستند تنهایی پای پیاده یا توسط وسایل نقلیه به خانه‌های خود بازگردند، چه قدر احساس ناامنی می‌کنند. نظرسنجی مجله نرسینگ- تایمز نشان داد که ۶۸ درصد پرستاران #شیفت_شب برای رفتن به خانه احساس #امنیت نمی‌کنند. این رقم با تمرکز بر جنسیت پاسخ‌دهندگان زن به ۷۳ درصد در مقابل ۳۰ درصد پاسخ‌دهندگان مرد افزایش پیدا کرد. به همین دلیل لزوم در دسترس بودن پارکینگ مقرون به‌صرفه توسط بسیاری از پاسخ‌دهندگان مطرح شد.
@pareestar
✍🏽 (بخش دوم)
🔵 بر اساس نظرسنجی‌ای که اخیرا از سوی مجله نرسینگ تایمز و با شرکت بیش از ۲۰۰۰ #پرستار و #دانشجوی_پرستاری منتشر شده است ۵۶ درصد از پرستاران گفته‌اند که آزار و #اذیت_کلامی را تجربه کرده‌اند. بیش از ۳۷ درصد اظهار داشته‌اند که مورد آزار و #اذیت_فیزیکی قرار گرفته‌اند. لمس شدن از سوی بیماران در حین انجام معاینه از جمله این آزار و اذیت‌های فیزیکی بوده است.
۶ درصد از شرکت‌کنندگان عنوان کردند که از طریق ایمیل یا تلفن مورد #آزار_سایبری قرار گرفته‌اند. یکی از #پرستاران می‌گوید: در دوران دانشجویی، ایمیل و پیام‌های آزاردهنده‌ای از سوی کارکنان مرد دریافت کرده است اما از آنجایی که می‌ترسیده گزارش این آزارها شغلش را به خطر بی‌اندازد، آنها را گزارش نکرده است.
بررسی نتایج نظرسنجی انجام شده نشان می‌دهد آزار و اذیت جنسی در دوران دانشجویی امری بسیار رایج بوده است. بسیاری از دانشجویان عنوان کرده‌اند به دلیل وضعیت دانشجویی خود احساس می‌کردند قادر به سخن گفتن از آن آزارها نبوده‌اند.
بر اساس نظرسنجی مذکور ۵۶ درصد از آزار و اذیت پرستاران از سوی بیماران، ۲۶ درصد از سوی #همکاران_پزشک، ۲۴ درصد از سوی همکاران پرستار و ۱۹ درصد از سوی همراهان بیماران انجام شده است. پرستاران شرکت‌کننده که مورد #آزار_جنسی قرار گرفته‌اند میگویند: «قانون نانوشته‌ای وجود دارد که در صورت بروز این آزارها از سوی بیماران مجبور به پذیرش و تحمل کامل آن هستی.»
به لحاظ جنسیتی، آزار و اذیت جنسی بین شرکت‌کنندگانی که خود را زن معرفی کرده‌اند (۶۲ درصد) امر متداول‌تری به نسبت مردان (۵۱ درصد) بوده است. با این وجود تعداد پرستاران مردی که این آزار و اذیت‌ها را به کارفرمای خود گزارش می‌دهند (۱۷ درصد) در مقابل ۲۹ درصد گزارش‌ها زنان بوده است.
بسیاری از پرستارانی که #جنسیت خود را مرد معرفی می‌کنند اظهار داشته‌اند بارها توسط همکاران زن خود مورد آزار و اذیت جنسی قرارگرفته‌اند. یکی از پرستاران مرد که خود را #همجنسگرا معرفی کرده اظهار داشته است: به دلیل #گرایش_جنسی ام اغلب من را فردی قابل دسترس می‌دانند. بارها پیش‌آمده که همکارانم به باسنم دست‌زده‌اند.
پس از قتل «سارا اورارد» زن سی و سه ساله، ساکن لندن که هنگام بازگشت به خانه توسط یک #پلیس ربوده و به قتل رسید، این موضوع مطرح شد که #زنان بخصوص #زنان_پرستار که بعد از شیفت کاریشان اغلب در شب مجبور هستند تنهایی پای پیاده یا توسط وسایل نقلیه به خانه‌های خود بازگردند، چه قدر احساس ناامنی می‌کنند. نظرسنجی مجله نرسینگ- تایمز نشان داد که ۶۸ درصد پرستاران #شیفت_شب برای رفتن به خانه احساس #امنیت نمی‌کنند. این رقم با تمرکز بر جنسیت پاسخ‌دهندگان زن به ۷۳ درصد در مقابل ۳۰ درصد پاسخ‌دهندگان مرد افزایش پیدا کرد. به همین دلیل لزوم در دسترس بودن پارکینگ مقرون به‌صرفه توسط بسیاری از پاسخ‌دهندگان مطرح شد.
@pareestar
پریستار
Photo
🔵 نقش پرستاری در پیشبرد مباحث #برابری_جنسیتی و #حقوق_اقلیت‌ها
تاریخچه #مبارزات_پرستاری در بسیاری از زمینه‌ها با تاریخچه #مبارزات_زنان و اقلیت‌ها برای برابری، همپوشانی دارد. #پرستاری_مدرن به مبارزه علیه ساختارهای اجتماعیِ محدودکننده، ظالمانه و ناعادلانه پرداخته است. بسیاری از موانع و محدودیت‌هایی که #پرستاران در دوره‌ای که اغلب پرستاران را #زنان تشکیل می‌دادند با آنها مواجه بودند با دیگر زنان مشترک بود. هرچند در برخی از حوزه‌ها پرستاران تجربه متفاوتی داشتند.
در دوره‌ای که بسیاری از زنان حق کار کردن در خارج از خانه را نداشتند، #زنان_پرستار در بیرون از خانه کار می‌کردند و به مراقبت از مردان غریبه می‌پرداختند.
زنان پرستار برای #حق_رای زنان، برای قوانین #کار_کودکان، برای #رفاه_کارگران کارخانه‌ها، برای #حق_دسترسی همگان به #واکسیناسیون، برای دسترسی به وسایل پیشگیری از #بارداری به مبارزه پرداختند. برای ۱۵۰ سال پرستاری به‌طور ذاتی، عملی و حتی #سیاسی موضوعی #فمینیستی بوده است. در #آمریکا پرستاران در مارس ۱۹۱۳ با لباس پرستاری در راهپیمایی بزرگ حق رای زنان در واشنگتن دی سی شرکت کردند.
پرستاران از #کانادا، انگلیس و نروژ به آنها پیوستند. این راهپیمایی مورد حمله #نیروهای_پلیس قرار گرفت و در آن ۳۰۰ زن مجروح شدند.
در آمریکا پرستاری مدرن در قرن نوزدهم و با حمایت زنان ثروتمند که قصد کمک رساندن به بیمارستان‌های نظامی را داشتند آغاز شد. در آن زمان بسیاری از پزشکان با آموزش پرستاری به زنان با این توجیه که آموزش پرستاری برآلت منتسب به زنان تاثیر می‌گذارد و زنان را از رسالت حیاتی‌شان که همان زاد و ولد است بازمی‌دارد، مخالفت کردند. آنها می‌گفتند زنان با آموزش پرستاری دیگر مانند گذشته مطیع و رام نخواهند بود.
در آن دوره بسیاری از رهبران #جنبش_پرستاری مجرد ماندند. آنها می‌دانستند با ازدواج، جامعه آنها را وادار به ترک حرفه‌شان می‌کند و پس از ازدواج تحت قیومیت همسرانشان در خواهند آمد و به لحاظ قانونی دیگر شخصیت حقوقی مستقلی نخواهند داشت.
اخلاق حرفه‌ای پرستاری موجب شده است که پرستاران همیشه بابت #بی‌عدالتی های ساختاری که نه فقط پرستاران که تمام افراد یا گروه‌هایی که به لحاظ اجتماعی به حاشیه رانده شده‌اند را تحت تاثیر قرار می‌دهد، ابراز نگرانی کنند. اخلاق پرستاری همواره فضایی را برای مخالفت با انجام رفتارهای غیراخلاقی مانند #سقط_جنین_اجباری یا خوراندن اجباری غذا به زندانیان به وجود آورده است.
@pareestar
تاریخچه #مبارزات_پرستاری در بسیاری از زمینه‌ها با تاریخچه #مبارزات_زنان و اقلیت‌ها برای برابری، همپوشانی دارد. #پرستاری_مدرن به مبارزه علیه ساختارهای اجتماعیِ محدودکننده، ظالمانه و ناعادلانه پرداخته است. بسیاری از موانع و محدودیت‌هایی که #پرستاران در دوره‌ای که اغلب پرستاران را #زنان تشکیل می‌دادند با آنها مواجه بودند با دیگر زنان مشترک بود. هرچند در برخی از حوزه‌ها پرستاران تجربه متفاوتی داشتند.
در دوره‌ای که بسیاری از زنان حق کار کردن در خارج از خانه را نداشتند، #زنان_پرستار در بیرون از خانه کار می‌کردند و به مراقبت از مردان غریبه می‌پرداختند.
زنان پرستار برای #حق_رای زنان، برای قوانین #کار_کودکان، برای #رفاه_کارگران کارخانه‌ها، برای #حق_دسترسی همگان به #واکسیناسیون، برای دسترسی به وسایل پیشگیری از #بارداری به مبارزه پرداختند. برای ۱۵۰ سال پرستاری به‌طور ذاتی، عملی و حتی #سیاسی موضوعی #فمینیستی بوده است. در #آمریکا پرستاران در مارس ۱۹۱۳ با لباس پرستاری در راهپیمایی بزرگ حق رای زنان در واشنگتن دی سی شرکت کردند.
پرستاران از #کانادا، انگلیس و نروژ به آنها پیوستند. این راهپیمایی مورد حمله #نیروهای_پلیس قرار گرفت و در آن ۳۰۰ زن مجروح شدند.
در آمریکا پرستاری مدرن در قرن نوزدهم و با حمایت زنان ثروتمند که قصد کمک رساندن به بیمارستان‌های نظامی را داشتند آغاز شد. در آن زمان بسیاری از پزشکان با آموزش پرستاری به زنان با این توجیه که آموزش پرستاری برآلت منتسب به زنان تاثیر می‌گذارد و زنان را از رسالت حیاتی‌شان که همان زاد و ولد است بازمی‌دارد، مخالفت کردند. آنها می‌گفتند زنان با آموزش پرستاری دیگر مانند گذشته مطیع و رام نخواهند بود.
در آن دوره بسیاری از رهبران #جنبش_پرستاری مجرد ماندند. آنها می‌دانستند با ازدواج، جامعه آنها را وادار به ترک حرفه‌شان می‌کند و پس از ازدواج تحت قیومیت همسرانشان در خواهند آمد و به لحاظ قانونی دیگر شخصیت حقوقی مستقلی نخواهند داشت.
اخلاق حرفه‌ای پرستاری موجب شده است که پرستاران همیشه بابت #بی‌عدالتی های ساختاری که نه فقط پرستاران که تمام افراد یا گروه‌هایی که به لحاظ اجتماعی به حاشیه رانده شده‌اند را تحت تاثیر قرار می‌دهد، ابراز نگرانی کنند. اخلاق پرستاری همواره فضایی را برای مخالفت با انجام رفتارهای غیراخلاقی مانند #سقط_جنین_اجباری یا خوراندن اجباری غذا به زندانیان به وجود آورده است.
@pareestar
پریستار
Photo
نقش #پرستاری در پیشبرد مباحث #برابری_جنسیتی و #حقوق_اقلیت‌ها
🔵 تاریخچه مبارزات پرستاری در بسیاری از زمینه‌ها با تاریخچه مبارزات زنان و اقلیت‌ها برای دستیابی به #برابری همپوشانی دارد. پرستاری مدرن به مبارزه علیه ساختارهای اجتماعی محدودکننده، ظالمانه و ناعادلانه پرداخته است.
بسیاری از موانع و محدودیت‌هایی که #پرستاران در دوره‌ای که اغلب پرستاران را #زنان تشکیل می‌دادند با آنها مواجه بودند با دیگر زنان مشترک بود. هرچند در برخی از حوزه‌ها پرستاران تجربه متفاوتی داشتند. در دوره‌ای که بسیاری از زنان حق کار کردن در خارج از خانه را نداشتند، #زنان_پرستار در بیرون از خانه کار می‌کردند و به مراقبت از مردان غریبه می‌پرداختند.
زنان پرستار برای #حق_رای_زنان، برای قوانین #کار_کودکان، برای #رفاه_کارگران کارخانه‌ها، برای حق دسترسی همگان به #واکسیناسیون، برای دسترسی به وسایل پیشگیری از بارداری به مبارزه پرداختند. برای ۱۵۰ سال پرستاری به‌طور عملی و حتی سیاسی موضوعی #فمینیستی بوده است. در آمریکا پرستاران در مارس ۱۹۱۳ با لباس پرستاری در راهپیمایی بزرگ حق رای زنان در واشنگتن دی سی شرکت کردند. پرستاران از #کانادا، #انگلیس و نروژ به آنها پیوستند. این راهپیمایی مورد حمله نیروهای #پلیس قرار گرفت و در آن ۳۰۰ زن مجروح شدند.
در #آمریکا پرستاری مدرن در قرن نوزدهم و با حمایت زنان ثروتمند که قصد کمک رساندن به بیمارستان‌های نظامی را داشتند آغاز شد. در آن زمان بسیاری از #پزشکان با آموزش پرستاری به زنان با این توجیه که آموزش پرستاری بر دستگاه تناسلی منتسب به زنان تاثیر می‌گذارد و زنان را از رسالت حیاتی‌شان که همان زاد و ولد است بازمی‌دارد، مخالفت کردند. آنها می‌گفتند زنان با آموزش پرستاری دیگر مانند گذشته مطیع و رام نخواهند بود.
در آن دوره بسیاری از رهبران #جنبش_پرستاری مجرد ماندند. آنها می‌دانستند با ازدواج، جامعه آنها را وادار به ترک حرفه‌شان می‌کند و پس از ازدواج تحت قیومیت همسرانشان در خواهند آمد و به لحاظ قانونی دیگر شخصیت حقوقی مستقلی نخواهند داشت.
اخلاق حرفه‌ای پرستاری موجب شده است که پرستاران همیشه بابت بی‌عدالتی‌های ساختاری نه تنها نسبت به پرستاران بلکه تمام افراد یا گروه‌هایی که به لحاظ اجتماعی به حاشیه رانده شده‌اند، ابراز نگرانی کنند. اخلاق پرستاری همواره فضایی را برای مخالفت با انجام رفتارهای غیراخلاقی مانند #سقط‌جنین اجباری یا خوراندن اجباری غذا به زندانیان، و تبعیض علیه جامعه +LGBTQ در مراکز درمانی به وجود آورده است.
@pareestar
🔵 تاریخچه مبارزات پرستاری در بسیاری از زمینه‌ها با تاریخچه مبارزات زنان و اقلیت‌ها برای دستیابی به #برابری همپوشانی دارد. پرستاری مدرن به مبارزه علیه ساختارهای اجتماعی محدودکننده، ظالمانه و ناعادلانه پرداخته است.
بسیاری از موانع و محدودیت‌هایی که #پرستاران در دوره‌ای که اغلب پرستاران را #زنان تشکیل می‌دادند با آنها مواجه بودند با دیگر زنان مشترک بود. هرچند در برخی از حوزه‌ها پرستاران تجربه متفاوتی داشتند. در دوره‌ای که بسیاری از زنان حق کار کردن در خارج از خانه را نداشتند، #زنان_پرستار در بیرون از خانه کار می‌کردند و به مراقبت از مردان غریبه می‌پرداختند.
زنان پرستار برای #حق_رای_زنان، برای قوانین #کار_کودکان، برای #رفاه_کارگران کارخانه‌ها، برای حق دسترسی همگان به #واکسیناسیون، برای دسترسی به وسایل پیشگیری از بارداری به مبارزه پرداختند. برای ۱۵۰ سال پرستاری به‌طور عملی و حتی سیاسی موضوعی #فمینیستی بوده است. در آمریکا پرستاران در مارس ۱۹۱۳ با لباس پرستاری در راهپیمایی بزرگ حق رای زنان در واشنگتن دی سی شرکت کردند. پرستاران از #کانادا، #انگلیس و نروژ به آنها پیوستند. این راهپیمایی مورد حمله نیروهای #پلیس قرار گرفت و در آن ۳۰۰ زن مجروح شدند.
در #آمریکا پرستاری مدرن در قرن نوزدهم و با حمایت زنان ثروتمند که قصد کمک رساندن به بیمارستان‌های نظامی را داشتند آغاز شد. در آن زمان بسیاری از #پزشکان با آموزش پرستاری به زنان با این توجیه که آموزش پرستاری بر دستگاه تناسلی منتسب به زنان تاثیر می‌گذارد و زنان را از رسالت حیاتی‌شان که همان زاد و ولد است بازمی‌دارد، مخالفت کردند. آنها می‌گفتند زنان با آموزش پرستاری دیگر مانند گذشته مطیع و رام نخواهند بود.
در آن دوره بسیاری از رهبران #جنبش_پرستاری مجرد ماندند. آنها می‌دانستند با ازدواج، جامعه آنها را وادار به ترک حرفه‌شان می‌کند و پس از ازدواج تحت قیومیت همسرانشان در خواهند آمد و به لحاظ قانونی دیگر شخصیت حقوقی مستقلی نخواهند داشت.
اخلاق حرفه‌ای پرستاری موجب شده است که پرستاران همیشه بابت بی‌عدالتی‌های ساختاری نه تنها نسبت به پرستاران بلکه تمام افراد یا گروه‌هایی که به لحاظ اجتماعی به حاشیه رانده شده‌اند، ابراز نگرانی کنند. اخلاق پرستاری همواره فضایی را برای مخالفت با انجام رفتارهای غیراخلاقی مانند #سقط‌جنین اجباری یا خوراندن اجباری غذا به زندانیان، و تبعیض علیه جامعه +LGBTQ در مراکز درمانی به وجود آورده است.
@pareestar
پریستار
Photo
بسیاری از بیماران و همراهان بیمار به پرستاران زن به چشم نیروی خدماتی نگاه می‌کنند!
#پرستاری شغلی چالش برانگیز و پرمخاطره است که نیاز به تخصص، فداکاری، شفقت و مهربانی دارد. علیرغم تمام اطلاع رسانی‌ها بسیاری بخصوص در کشورهایی نظیر #ایران همچنان پرستاری را شغلی زنانه می‌دانند و از این رو #پرستاران_زن با چالش‌های جنسیتی علاوه بر چالش‌های مرسوم این حرفه رو به رو هستند. کلیشه «زنانه پنداشتن #شغل_پرستاری»، موجب شده است بسیاری از #زنان_پرستار با انواع بی‌احترامی، توهین و آزار و اذیت رو به رو باشند.
سارا که سال‌هاست در این حرفه به عنوان پرستار تمام وقت مشغول به کار است می‌گوید: متاسفانه همچنان بسیاری از بیماران و همراهان بیمار، به زنان پرستار نه به چشم یک نیروی متخصص با #تحصیلات_دانشگاهی که نیروی خدماتی که باید برای بیمار و همراهان او کار خدماتی نظیر جا به جایی بیمار را انجام دهند نگاه می‌کنند.
سارا می‌گوید: بسیار پیش آمده است که همراهان بیمار با کوچک شمردن نظرات حرفه‌ای او به عنوان یک پرستار زن، از او خواسته‌اند تا یک نیروی متخصص را برای رسیدگی به وضعیت بیمارشان صدا کنند! سارا می‌گوید: این رویه در خصوص #پرستاران_مرد بسیار کمتر وجود دارد، زیرا در ذهن بسیاری همچنان زنان «نیروهای کمتر متخصص» شناخته می‌شوند!
چالش جدی دیگری که زنان پرستار با آن مواجه هستند، تعادل بین زندگی حرفه‌ای و زندگی شخصی‌شان است. سارا که یک دختر پنج ساله دارد در این‌باره می‌گوید: زنان پرستار کمتر مجال استراحت در زندگی شخصی‌شان را دارند. آنها اغلب به دلیل #نگاه_جنسیتی، که کار خانه را کاری زنانه می‌داند مجبور هستند پس از ساعات طولانی کار در #بیمارستان، به انجام کارهای خانه نظیر پخت و پز، نظافت و نگهداری از بچه بپردازند.
سارا می‌گوید: مردان اغلب پس از بازگشت به خانه امکان استراحت و تجدید قوا دارند اما زنان شاغل با بازگشت به خانه گویا وارد شیفت جدید کاری خود می‌شوند. سارا می‌گوید: #زنان_شاغل تنها در زمان خواب شبانه امکان استراحت دارند که این امکان برای بسیاری از پرستاران زن، به دلیل شیفت‌های شبانه وجود ندارد.
سارا یکی دیگر از چالش‌های پرستاران زن را آزار و اذیت جنسی و #تبعیض_جنسیتی می‌داند. سارا می‌گوید: در بیمارستان‌های دولتی حجاب سفت و سخت به ما تحمیل می‌شود و در بخش خصوصی از پرستاران زن خواسته می‌شود برای خوشایند بیماران و همراهان‌شان آرایش کنند و به سر و وضع‌شان اغراق شده برسند! سارا اضافه می‌کند این تبعیض جنسیتی از یک سو و از سوی دیگر آزار و اذیت جنسی بیماران و همراهان آنها از سوی دیگر، پرستاران زن را به لحاظ روانی و جسمی هرروز فرسوده‌تر می‌سازد.
موارد ذکر شده تنها بخشی از مشکلات و چالش‌هایی است که زنان پرستار به طور روزمره با آن رو به رو هستند. زنان پرستاری که در اکثر نقاط دنیا نیروی غالب بخش #بهداشت و درمان را بخود اختصاص می‌دهند.
به عنوان پرستار زن، شما با چه چالش‌های روزمره‌ای رو به رو هستید؟
@pareestar
#پرستاری شغلی چالش برانگیز و پرمخاطره است که نیاز به تخصص، فداکاری، شفقت و مهربانی دارد. علیرغم تمام اطلاع رسانی‌ها بسیاری بخصوص در کشورهایی نظیر #ایران همچنان پرستاری را شغلی زنانه می‌دانند و از این رو #پرستاران_زن با چالش‌های جنسیتی علاوه بر چالش‌های مرسوم این حرفه رو به رو هستند. کلیشه «زنانه پنداشتن #شغل_پرستاری»، موجب شده است بسیاری از #زنان_پرستار با انواع بی‌احترامی، توهین و آزار و اذیت رو به رو باشند.
سارا که سال‌هاست در این حرفه به عنوان پرستار تمام وقت مشغول به کار است می‌گوید: متاسفانه همچنان بسیاری از بیماران و همراهان بیمار، به زنان پرستار نه به چشم یک نیروی متخصص با #تحصیلات_دانشگاهی که نیروی خدماتی که باید برای بیمار و همراهان او کار خدماتی نظیر جا به جایی بیمار را انجام دهند نگاه می‌کنند.
سارا می‌گوید: بسیار پیش آمده است که همراهان بیمار با کوچک شمردن نظرات حرفه‌ای او به عنوان یک پرستار زن، از او خواسته‌اند تا یک نیروی متخصص را برای رسیدگی به وضعیت بیمارشان صدا کنند! سارا می‌گوید: این رویه در خصوص #پرستاران_مرد بسیار کمتر وجود دارد، زیرا در ذهن بسیاری همچنان زنان «نیروهای کمتر متخصص» شناخته می‌شوند!
چالش جدی دیگری که زنان پرستار با آن مواجه هستند، تعادل بین زندگی حرفه‌ای و زندگی شخصی‌شان است. سارا که یک دختر پنج ساله دارد در این‌باره می‌گوید: زنان پرستار کمتر مجال استراحت در زندگی شخصی‌شان را دارند. آنها اغلب به دلیل #نگاه_جنسیتی، که کار خانه را کاری زنانه می‌داند مجبور هستند پس از ساعات طولانی کار در #بیمارستان، به انجام کارهای خانه نظیر پخت و پز، نظافت و نگهداری از بچه بپردازند.
سارا می‌گوید: مردان اغلب پس از بازگشت به خانه امکان استراحت و تجدید قوا دارند اما زنان شاغل با بازگشت به خانه گویا وارد شیفت جدید کاری خود می‌شوند. سارا می‌گوید: #زنان_شاغل تنها در زمان خواب شبانه امکان استراحت دارند که این امکان برای بسیاری از پرستاران زن، به دلیل شیفت‌های شبانه وجود ندارد.
سارا یکی دیگر از چالش‌های پرستاران زن را آزار و اذیت جنسی و #تبعیض_جنسیتی می‌داند. سارا می‌گوید: در بیمارستان‌های دولتی حجاب سفت و سخت به ما تحمیل می‌شود و در بخش خصوصی از پرستاران زن خواسته می‌شود برای خوشایند بیماران و همراهان‌شان آرایش کنند و به سر و وضع‌شان اغراق شده برسند! سارا اضافه می‌کند این تبعیض جنسیتی از یک سو و از سوی دیگر آزار و اذیت جنسی بیماران و همراهان آنها از سوی دیگر، پرستاران زن را به لحاظ روانی و جسمی هرروز فرسوده‌تر می‌سازد.
موارد ذکر شده تنها بخشی از مشکلات و چالش‌هایی است که زنان پرستار به طور روزمره با آن رو به رو هستند. زنان پرستاری که در اکثر نقاط دنیا نیروی غالب بخش #بهداشت و درمان را بخود اختصاص می‌دهند.
به عنوان پرستار زن، شما با چه چالش‌های روزمره‌ای رو به رو هستید؟
@pareestar