🔻 همسرم و من ماشین را در یك پاركینگ یك فروشگاه گذاشته بودیم و وقتی میخواستیم آن را ببریم روشن نشد. به نظر میرسید كه مشكل باطری است. آخر وقت بود و پاركینگ داشت خلوت میشد.
از یك آقای هندی یا پاكستانیتبار و همسرش كه داشتند از پارك بیرون میآمدند كمك خواستیم (به دلیل خاصی به تبار آدمهای این داستان اشاره میكنم). ماشینش را نزدیك آورد و با كابلی كه داشت باطری خودش را به باطری ما وصل كرد تا استارت بزنیم. درست نشد. به ماشین مدتی ور رفت ولی نتیجه نگرفت.
نفر بعدی، یك آقای سیاه پوست بود كه از او پرسیدیم می تواند كمكی بكند؟ با مهربانی كلی همدردی كرد ولی از مكانیكی ماشین خیلی سردرنمیآورد (تقریبا به اندازه همسرم سر در میآورد كه البته میشد خیلی بیشتر از من!)... او هم نتوانست كاری بكند.
نفر بعدی كه از او كمك خواستیم یك آقای انگلیسی سفید بود. گفت از مكانیكی سر در میآورد و مشكل از باطری است. گفتیم باطری به باطری كردیم و فایده نداشته. گفت حتما مدت آن كم بوده، باید بیشتر از یك دقیقه ادامه میدادهایم. بعد ابراز تاسف كرد كه كابل ندارد و كار بیشتری نمیتواند بكند و وفت.
طبیعتا تشخیصش را باور نكردیم چون قبلا باطری به باطری كرده بودیم و جواب نداده بود. هر سه نفری كه ازشان كمك گرفته بودیم توصیه كرده بودند به شركت بیمهای كه ماشین را تحت پوشش دارد زنگ بزنیم تا مكانیك بفرستند و من كه شمارهاش را نداشتم مشغول جستوجوی شماره تلفن مربوطه شدم. شارژ موبایل خودم و همسرم در حال اتمام بود و پاركینگ خلوت شده بود و دم افطار بود.
در همین وضعیت خسته و بلاتكلیف بودیم كه دیدیم آقای سوم (كه گفته بود از مكانیكی سر در میآورد) آمد! رفته بود و یك كابل گیر آورده و برگشته بود. برای بیش از یك دقیقه باطری به باطری كرد و همان طور كه تشخیص داده بود، ماشین روشن شد. خیلی تشكر كردیم و راه افتادیم.
از سه نفر غریبه از نژادهای مختلف كمک خواستیم و هر سه تا آنجا كه میتوانستند كمک كردند. حس خوبی داشتیم.
✍️ حسین باستانی
#یاری #دگرپذیری #آموختنی
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
از یك آقای هندی یا پاكستانیتبار و همسرش كه داشتند از پارك بیرون میآمدند كمك خواستیم (به دلیل خاصی به تبار آدمهای این داستان اشاره میكنم). ماشینش را نزدیك آورد و با كابلی كه داشت باطری خودش را به باطری ما وصل كرد تا استارت بزنیم. درست نشد. به ماشین مدتی ور رفت ولی نتیجه نگرفت.
نفر بعدی، یك آقای سیاه پوست بود كه از او پرسیدیم می تواند كمكی بكند؟ با مهربانی كلی همدردی كرد ولی از مكانیكی ماشین خیلی سردرنمیآورد (تقریبا به اندازه همسرم سر در میآورد كه البته میشد خیلی بیشتر از من!)... او هم نتوانست كاری بكند.
نفر بعدی كه از او كمك خواستیم یك آقای انگلیسی سفید بود. گفت از مكانیكی سر در میآورد و مشكل از باطری است. گفتیم باطری به باطری كردیم و فایده نداشته. گفت حتما مدت آن كم بوده، باید بیشتر از یك دقیقه ادامه میدادهایم. بعد ابراز تاسف كرد كه كابل ندارد و كار بیشتری نمیتواند بكند و وفت.
طبیعتا تشخیصش را باور نكردیم چون قبلا باطری به باطری كرده بودیم و جواب نداده بود. هر سه نفری كه ازشان كمك گرفته بودیم توصیه كرده بودند به شركت بیمهای كه ماشین را تحت پوشش دارد زنگ بزنیم تا مكانیك بفرستند و من كه شمارهاش را نداشتم مشغول جستوجوی شماره تلفن مربوطه شدم. شارژ موبایل خودم و همسرم در حال اتمام بود و پاركینگ خلوت شده بود و دم افطار بود.
در همین وضعیت خسته و بلاتكلیف بودیم كه دیدیم آقای سوم (كه گفته بود از مكانیكی سر در میآورد) آمد! رفته بود و یك كابل گیر آورده و برگشته بود. برای بیش از یك دقیقه باطری به باطری كرد و همان طور كه تشخیص داده بود، ماشین روشن شد. خیلی تشكر كردیم و راه افتادیم.
از سه نفر غریبه از نژادهای مختلف كمک خواستیم و هر سه تا آنجا كه میتوانستند كمک كردند. حس خوبی داشتیم.
✍️ حسین باستانی
#یاری #دگرپذیری #آموختنی
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
یکی لباس بارسلونا را پوشیده و رفته وسط طرفداران رئالمادرید. حیرتانگیز است که با وجود همه دشمنیهای فوتبالی و غیرفوتبالی، کسی خشمگین نمیشود، کسی به او حمله نمیکند و با سنگ به سرش نمیزنهد. فقط با دست نشانش میدهند، میخندند و بعد که لباسش را درمیآورد برایش دست میزنند. همین.
منبع
🔺ضمن پرهیز از تعمیمهای شتابزده و کلیشههای مبتنی بر تحقیر ایرانیان، این شیوه برخورد مبتنی بر دوستی، #دگرپذیری و شادی برای تماشاگران ورزشگاههای ما حقیقتاً #آموختنی است.
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
منبع
🔺ضمن پرهیز از تعمیمهای شتابزده و کلیشههای مبتنی بر تحقیر ایرانیان، این شیوه برخورد مبتنی بر دوستی، #دگرپذیری و شادی برای تماشاگران ورزشگاههای ما حقیقتاً #آموختنی است.
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
🔺ایشان نجیبه غلامی پرستار #افغان اهل مشهد و مشغول کار و خدمت در بیمارستان امام رضا هستند.
نجیبهها را ستایش کنیم که #قهرمان_انسانیت هستند و با تسهیل قوانین مربوطه، اقامت و شهروندی ایران را با افتخار به آنها تقدیم کنیم.
#قهرمان_من
منبع
#ریشههای_مشترک #دگرپذیری
در «جریان» باشید.
@jaryaann
نجیبهها را ستایش کنیم که #قهرمان_انسانیت هستند و با تسهیل قوانین مربوطه، اقامت و شهروندی ایران را با افتخار به آنها تقدیم کنیم.
#قهرمان_من
منبع
#ریشههای_مشترک #دگرپذیری
در «جریان» باشید.
@jaryaann
🔺ذکر آیه ۳۲ سوره مائده در تابلوهای شهری هلند، برای تشکر از زحمات کادر درمانی در #روزگارکرونایی
«هر کس انسانی را از مرگ رهایی بخشد، چنان است که گویی به همه مردم زندگی بخشیده است.»
#جان_شیرین #مداراشهر #دگرپذیری
منبع
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
«هر کس انسانی را از مرگ رهایی بخشد، چنان است که گویی به همه مردم زندگی بخشیده است.»
#جان_شیرین #مداراشهر #دگرپذیری
منبع
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
✳️ در میان اندیشمندان ایرانزمین، کمتر کسی را میتوان یافت که به اندازۀ سعدی بر ارزش #رواداری و تساهل تاکید کرده باشد. سعدی نشانههای #مدارا را در چند چیز میداند: بخشش و خطاپوشی، خوشخویی، نیکی و جوانمردی، مهرورزی و اجتناب از آزاردهی، احترام به آرا و عقاید دیگران، اذعان به خطا و اشتباه خود، صلحطلبی و مسالمتجویی، پرهیز از تعصب و ...
سعدی در توصیههای اخلاقی خود به مدارا تا آنجا پیش میرود که علاوه بر #دگرپذیری و پذیرش تفاوتها، حتی در مقابل جفای دیگران نیز توصیه به تحمل، خویشتنداری و بخشش میکند؛ امری که لازم است تا مرز آن با مفهوم مدارا مشخص شود تا مدارا زیر بار ظلم و ستم رفتن تلقی نشود.
چند سالیست که اول اردیبهشتماه، «روز سعدی» نامگذاری شده است. امیدواریم که چنین مناسبتهایی کارکردی صرفاً نمادین نداشته و فرصتی باشند برای ترویج افکار و آموزههای انسانی و حکیمانه بزرگانی چون سعدی و البته بازخوانی و نقد منصفانه آثار و اندیشه آنان.
منبع: روامداری
@RavaaMadaari
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
سعدی در توصیههای اخلاقی خود به مدارا تا آنجا پیش میرود که علاوه بر #دگرپذیری و پذیرش تفاوتها، حتی در مقابل جفای دیگران نیز توصیه به تحمل، خویشتنداری و بخشش میکند؛ امری که لازم است تا مرز آن با مفهوم مدارا مشخص شود تا مدارا زیر بار ظلم و ستم رفتن تلقی نشود.
چند سالیست که اول اردیبهشتماه، «روز سعدی» نامگذاری شده است. امیدواریم که چنین مناسبتهایی کارکردی صرفاً نمادین نداشته و فرصتی باشند برای ترویج افکار و آموزههای انسانی و حکیمانه بزرگانی چون سعدی و البته بازخوانی و نقد منصفانه آثار و اندیشه آنان.
منبع: روامداری
@RavaaMadaari
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
Instagram
روامدارى
🔷 وقتی به لطف گوی و مدارا و مردمی باشد که در کمند قبول آوری دلی 🔶 «سعدی و مدارا» ۱. در میان اندیشمندان و سخنوران ایرانزمین، کمتر کسی را میتوان یافت که به اندازۀ سعدی بر ارزش رواداری و تساهل تاکید کرده باشد. 🔹 ٢. مفاهیمی که سعدی با تکیه بر آنها و آموزش…
❗️اگر مدام مردم ایران را «تقدیس» کنیم، «ضرورت» تغییر و بهبود فرهنگی را نفی میکنیم و اگر مدام مردم ایران را «تحقیر» کنیم، «امکان» تغییر و بهبود فرهنگی را نفی میکنیم.
رفتار بخشی از ایرانیان با برخی «دیگری»ها جای دفاع ندارد اما مصادیقی که این روزها به عنوان نژادپرستی ایرانیان در فضای مجازی ارائه میشود مانند است که بگوییم «آنفولانزا» و «کووید-۱۹» یکساناند؛ چون در هر دو تب، سرفه و احساس خستگی وجود دارد. #نژادپرستی نوعی ایدئولوژی است که ریشههایی در استعمار و سلطهجویی دارد؛ به دنبال نظریهسازی علمی در زیستشناسی و جامعهشناسی بوده، سر از نازیسم و فاشیسم برآورده و منجر به بردهداری و فجایع و جنایات بسیاری در طول تاریخ شده است. نژادپرستی تقسیم انسانها بر مبنای شکل ظاهری و رنگ پوستشان است و به برتری ذاتی برخی انسانها (نژاد سفید) بر برخی دیگر و اِعمال سلطه و #تبعيض نظاممند بر آنها باور دارد.
اما آنچه گاهی در رفتار برخی ایرانیان میبینیم، دگرهراسی و تحقیر نسبت به برخی «دیگری»ها است که البته همان هم پدیدهای یکدست و ساده نیست و پیچیدگی، تنوع و جزئیات مهمی دارد. اما به هر حال نباید بر آن چشم بست و آنرا بیاهمیت قلمداد کرد و حتماً باید با آموزش و آگاهیبخشی با این معضل فرهنگی و اجتماعی مقابله کرد. ما باید به دنبال به رسمیت شناختن حقوق و حرمت «انسانها» باشیم و با نژادگرایی، شوونیسم، قومگرایی و نفرتپراکنی نسبت به دیگران مقابله کنیم اما ضمناً نباید به صرف رفتارها یا باورهای ناپسند برخی ایرانیان، با گشادهدستی و #تعمیم_شتابزده به «مردم ایران»، برچسب نژادپرست بزنیم.
بیماری، بیماری است اما نتیجه تشخیص اشتباه، تجویز و درمان خطا است.
✍🏼 #کاوه_گرایلی
#مقالات_جریان
#ماایرانیها #خودتحقیری #خودخوارانگاری
#مدارا #رواداری #دگرپذیری
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
رفتار بخشی از ایرانیان با برخی «دیگری»ها جای دفاع ندارد اما مصادیقی که این روزها به عنوان نژادپرستی ایرانیان در فضای مجازی ارائه میشود مانند است که بگوییم «آنفولانزا» و «کووید-۱۹» یکساناند؛ چون در هر دو تب، سرفه و احساس خستگی وجود دارد. #نژادپرستی نوعی ایدئولوژی است که ریشههایی در استعمار و سلطهجویی دارد؛ به دنبال نظریهسازی علمی در زیستشناسی و جامعهشناسی بوده، سر از نازیسم و فاشیسم برآورده و منجر به بردهداری و فجایع و جنایات بسیاری در طول تاریخ شده است. نژادپرستی تقسیم انسانها بر مبنای شکل ظاهری و رنگ پوستشان است و به برتری ذاتی برخی انسانها (نژاد سفید) بر برخی دیگر و اِعمال سلطه و #تبعيض نظاممند بر آنها باور دارد.
اما آنچه گاهی در رفتار برخی ایرانیان میبینیم، دگرهراسی و تحقیر نسبت به برخی «دیگری»ها است که البته همان هم پدیدهای یکدست و ساده نیست و پیچیدگی، تنوع و جزئیات مهمی دارد. اما به هر حال نباید بر آن چشم بست و آنرا بیاهمیت قلمداد کرد و حتماً باید با آموزش و آگاهیبخشی با این معضل فرهنگی و اجتماعی مقابله کرد. ما باید به دنبال به رسمیت شناختن حقوق و حرمت «انسانها» باشیم و با نژادگرایی، شوونیسم، قومگرایی و نفرتپراکنی نسبت به دیگران مقابله کنیم اما ضمناً نباید به صرف رفتارها یا باورهای ناپسند برخی ایرانیان، با گشادهدستی و #تعمیم_شتابزده به «مردم ایران»، برچسب نژادپرست بزنیم.
بیماری، بیماری است اما نتیجه تشخیص اشتباه، تجویز و درمان خطا است.
✍🏼 #کاوه_گرایلی
#مقالات_جریان
#ماایرانیها #خودتحقیری #خودخوارانگاری
#مدارا #رواداری #دگرپذیری
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
🔺یک عکاس فنلاندی به نام Lassi Rautiainen ده شب متوالی این گرگ خاکستری ماده و این خرس قهوهای نر را دنبال کرده است. آنها هر روز بین ساعت ۸ شب تا ۴ صبح چند ساعتی را با هم میگذراندهاند؛ بازی، معاشرت و رفاقت میکردهاند و نهایتاً حتی غذایشان را با هم به اشتراک میگذاشتهاند.
هیچکس نمیداند علت این اتفاق استثنایی چه بوده است. اما این عکاس فنلاندی حدس میزند شاید تنهایی و جوانی این دو باعث شده است به یکدیگر پناه بیاورند.
✳️ دو درس اخلاقی و متناقضنمای این واقعه: :)
۱. #دوستی و #دگرپذیری را #از_حیوانات_بیاموزیم
۲. مراقب باشیم از ترس #تنهایی به دام #رابطه اشتباه و آسیبزننده نیفتیم.
عکسهای بیشتر
منبع
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
هیچکس نمیداند علت این اتفاق استثنایی چه بوده است. اما این عکاس فنلاندی حدس میزند شاید تنهایی و جوانی این دو باعث شده است به یکدیگر پناه بیاورند.
✳️ دو درس اخلاقی و متناقضنمای این واقعه: :)
۱. #دوستی و #دگرپذیری را #از_حیوانات_بیاموزیم
۲. مراقب باشیم از ترس #تنهایی به دام #رابطه اشتباه و آسیبزننده نیفتیم.
عکسهای بیشتر
منبع
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
⭕️ #انیمیشن «هیچکس معمولی/عادی نیست»، ستایشیست در دفاع از «فردیت» #کودکان و انسانها، همرنگ جماعت نشدن و #شجاعت خود بودن!
این انیمیشن که اخیراً برای خیریه کودکان Childline تولید شده است، نشان میدهد که هیچکس معمولی و شبیه بقیه نیست و به کودکان و افراد میگوید که هر چقدر احساس غریبی در درون خود میکنید، تنها نیستید.
از جمله فرهنگهایی که گسترش آن از سرکوب امیال و اشتیاقهای متفاوت افراد جلوگیری میکند و به آنها به راحتی امکان «خود» بودن میدهد، #دگرپذیری و پذیرش تفاوتها و تنوعات فرهنگی و سبک زیستی در جامعه است.
Nobody is Normal
By Catherine Prowse
منبع
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
این انیمیشن که اخیراً برای خیریه کودکان Childline تولید شده است، نشان میدهد که هیچکس معمولی و شبیه بقیه نیست و به کودکان و افراد میگوید که هر چقدر احساس غریبی در درون خود میکنید، تنها نیستید.
از جمله فرهنگهایی که گسترش آن از سرکوب امیال و اشتیاقهای متفاوت افراد جلوگیری میکند و به آنها به راحتی امکان «خود» بودن میدهد، #دگرپذیری و پذیرش تفاوتها و تنوعات فرهنگی و سبک زیستی در جامعه است.
Nobody is Normal
By Catherine Prowse
منبع
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
✨ اگر فکر میکنید معنویتر است که گیاهخوار شوید و غذای ارگانیک بخرید و #یوگا و #مراقبه کنید اما سپس خود را در حال قضاوت کسانی میبینید که این کارها را انجام نمیدهند، بدانید که در تلۀ منیت (ایگو) افتادهاید.
اگر فکر میکنید معنویتر است که از دوچرخه یا وسایل حمل و نقل عمومی استفاده کنید اما سپس کسانی که از ماشین شخصی استفاده میکنند را قضاوت میکنید، بدانید که در تلۀ منیت (ایگو) افتادهاید.
اگر فکر میکنید معنویتر است که دیگر تلویزیون نگاه نکنید چون مغز شما را باطل میکند، اما سپس کسانی که تلویزیون میبینند را قضات میکنید، بدانید که در تلۀ منیت (ایگو) افتادهاید.
اگر فکر میکنید معنویتر است که روزنامهها و مجلات زرد نخوانید اما سپس کسانی که این چیزها را میخوانند را قضاوت میکنید، بدانید که در تلۀ منیت (ایگو) افتادهاید.
اگر فکر میکنید معنویتر است که به موسیقی کلاسیک یا صدای طبیعت گوش کنید اما سپس کسانی که موسیقی بازاری گوش میدهند را قضاوت میکنید بدانید که در تلۀ منیت (ایگو) افتادهاید.
▪️موجی (معلم معنوی اهل جامائیکا)
🔗 منبع
#عرفان #گیاهخواری #رواداری #دگرپذیری #قضاوت
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
اگر فکر میکنید معنویتر است که از دوچرخه یا وسایل حمل و نقل عمومی استفاده کنید اما سپس کسانی که از ماشین شخصی استفاده میکنند را قضاوت میکنید، بدانید که در تلۀ منیت (ایگو) افتادهاید.
اگر فکر میکنید معنویتر است که دیگر تلویزیون نگاه نکنید چون مغز شما را باطل میکند، اما سپس کسانی که تلویزیون میبینند را قضات میکنید، بدانید که در تلۀ منیت (ایگو) افتادهاید.
اگر فکر میکنید معنویتر است که روزنامهها و مجلات زرد نخوانید اما سپس کسانی که این چیزها را میخوانند را قضاوت میکنید، بدانید که در تلۀ منیت (ایگو) افتادهاید.
اگر فکر میکنید معنویتر است که به موسیقی کلاسیک یا صدای طبیعت گوش کنید اما سپس کسانی که موسیقی بازاری گوش میدهند را قضاوت میکنید بدانید که در تلۀ منیت (ایگو) افتادهاید.
▪️موجی (معلم معنوی اهل جامائیکا)
🔗 منبع
#عرفان #گیاهخواری #رواداری #دگرپذیری #قضاوت
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
⭕️ «کلابهاوس» به تازگی پدیده نخست فضای مجازی در ایران است.
استقبال گسترده ایرانیان از «کلابهاوس» نشان میدهد که جامعه ایران با تمام معضلات و مشکلاتی که دارد چقدر تشنه و آماده #گفت_و_گو است. تاکنون کمتر جامعهای را دیدهایم که در آن افراد در اتاقهای پرجمعیت ساعتها در مورد موضوعات غیرمرتبط با حوزه سرگرمی به گفتوگو و بحث با یکدیگر بپردازند.
چیزی که در این میان مهم است پرورش #مهارت_گوشکردن در جامعه ماست. تقریباً پیش از این در هیچ بستر حتی مجازی شاهد چنین امکانی نبودیم که تا این میزان افراد با افکار و عقاید متنوع در کنار هم با رعایت نسبی حق و احترام همدیگر و #دگرپذیری سخن یکدیگر را بشنوند.
البته در این میان مشکلاتی نیز وجود دارد که بخشی از آن ناشی از نقصهای فنی نرمافزار کلابهاوس است (که به احتمال، به مرور رفع خواهد شد) و بخشی ناشی از تازه بودن این محیط و بخشی هم ناشی از ندیدنِ آموزشهای عمومی لازم برای انجام یک گفتوگوی پر بار.
اما در میان همه این موارد یکی از ناخوشایندترین معضلات «کلابهاوس»، استفاده بیتناسب و بیش از حد افراد از لغات انگلیسی در اتاقهای فارسیزبان است. پدیدهای که لازم است پیش از تثبیت و تبدیل آن به روال و قاعده با آن مقابله کرد. لازمه هر گفتوگوی جدی آن است که در کنار گشوده بودن به دیگری، نخست «خود» باشیم و از میراث فرهنگی خود مراقبت کنیم و بیشک زبان و ادبیات فارسی یکی از مهمترین میراثهای مشترک ما و راه ارتباطی ما ایرانیان با یکدیگر است.
❗️پیشنهاد میکنیم در جهت #مراقبت_از_فارسی هم خود در فضای مجازی و خصوصاً کلابهاوس بر استفاده از لغات فارسی در هنگام فارسی سخن گفتن تاکید بیشتری داشته باشیم و هم این ضرورت را به یکدیگر یادآور شویم.
🔻برخی واژههای پر کاربرد در کلابهاوس که به راحتی میتوان به جای آنها از کلمات فارسی مترادف استفاده کرد و آنها را به راحتی رایج کرد:
اتاق یا تالار بهجای روم
موضوع یا عنوان بهجای تاپیک
صحنه بهجای استیج
گرداننده بهجای مادِریتور
دعوت بهجای اینوایت
قبول یا پذیرفتن بهجای اکسپت
میکروفون یا بلندگو بهجای مایک
شنوندگان یا حضار بهجای آدیینس
زمان یا وقت بهجای تایم
🌐 اگر با این دغدغه همدل و با این مطلب همنظرید آنرا با دیگران همرسانی کنید.
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
استقبال گسترده ایرانیان از «کلابهاوس» نشان میدهد که جامعه ایران با تمام معضلات و مشکلاتی که دارد چقدر تشنه و آماده #گفت_و_گو است. تاکنون کمتر جامعهای را دیدهایم که در آن افراد در اتاقهای پرجمعیت ساعتها در مورد موضوعات غیرمرتبط با حوزه سرگرمی به گفتوگو و بحث با یکدیگر بپردازند.
چیزی که در این میان مهم است پرورش #مهارت_گوشکردن در جامعه ماست. تقریباً پیش از این در هیچ بستر حتی مجازی شاهد چنین امکانی نبودیم که تا این میزان افراد با افکار و عقاید متنوع در کنار هم با رعایت نسبی حق و احترام همدیگر و #دگرپذیری سخن یکدیگر را بشنوند.
البته در این میان مشکلاتی نیز وجود دارد که بخشی از آن ناشی از نقصهای فنی نرمافزار کلابهاوس است (که به احتمال، به مرور رفع خواهد شد) و بخشی ناشی از تازه بودن این محیط و بخشی هم ناشی از ندیدنِ آموزشهای عمومی لازم برای انجام یک گفتوگوی پر بار.
اما در میان همه این موارد یکی از ناخوشایندترین معضلات «کلابهاوس»، استفاده بیتناسب و بیش از حد افراد از لغات انگلیسی در اتاقهای فارسیزبان است. پدیدهای که لازم است پیش از تثبیت و تبدیل آن به روال و قاعده با آن مقابله کرد. لازمه هر گفتوگوی جدی آن است که در کنار گشوده بودن به دیگری، نخست «خود» باشیم و از میراث فرهنگی خود مراقبت کنیم و بیشک زبان و ادبیات فارسی یکی از مهمترین میراثهای مشترک ما و راه ارتباطی ما ایرانیان با یکدیگر است.
❗️پیشنهاد میکنیم در جهت #مراقبت_از_فارسی هم خود در فضای مجازی و خصوصاً کلابهاوس بر استفاده از لغات فارسی در هنگام فارسی سخن گفتن تاکید بیشتری داشته باشیم و هم این ضرورت را به یکدیگر یادآور شویم.
🔻برخی واژههای پر کاربرد در کلابهاوس که به راحتی میتوان به جای آنها از کلمات فارسی مترادف استفاده کرد و آنها را به راحتی رایج کرد:
اتاق یا تالار بهجای روم
موضوع یا عنوان بهجای تاپیک
صحنه بهجای استیج
گرداننده بهجای مادِریتور
دعوت بهجای اینوایت
قبول یا پذیرفتن بهجای اکسپت
میکروفون یا بلندگو بهجای مایک
شنوندگان یا حضار بهجای آدیینس
زمان یا وقت بهجای تایم
🌐 اگر با این دغدغه همدل و با این مطلب همنظرید آنرا با دیگران همرسانی کنید.
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
Forwarded from روامدارى
💠 تفاوت درد و رنج
یا چگونه به رنجهای یکدیگر میافزاییم.
«مگه خودم معلولم که نتونم انجامش بدم». این جملهای بود که در حین گفتگو از دهانم خارج شد. یک آن دیدم صورتِ رفیقم سرخ و سفید شد.
آنقدر استفاده از این کلیشه برایم عادی و بدیهی بود که هنوز متوجه نشده بودم از کدام قسمت حرفم ناراحت شده است. خیلی آرام دور زد و به آشپزخانه رفت. صدای چرخ ویلچرش هیچ وقت از یادم نمیرود. دلم میخواست از شرم آب شوم.
من چه کرده بودم؟ «ناتوانی» را نسبت داده بودم به یک «آسیبِ فیزیکی» و آن آسیب را با یک فرد «توانخواه»یکی گرفته بودم. با چه کسی؟ با یکی از باهوشترین، بهترین و پرتلاشترین دوستانم.
افراد مختلف در ایران به خاطر ابتلا به بیماریهای مختلف فیزیکی یا روانی که برای آنها «درد» (pain) زیادی به همراه دارد، با چیزی اضافه هم مواجه هستند؛ با «رنجِ» (Suffering) ناشی از شرایط و بستر اجتماعی و فرهنگی حاکم در جامعه که آن بیماری در آن اتفاق افتاده و فهم و تعریف میشود.
متاسفانه در بسیاری از مواقع، وقتی میخواهیم به یک مشکل غیرقابل حل، شیوع ناگهانی یک امر نامطلوب، یک وضعیت پیچیده، یک حالتِ غیر هنجار یا غیر اخلاقی و حتی گاهی به یک جرم یا رفتار خشونتآمیز اشاره کنیم از برچسبِ بیماریها استفاده میکنیم.
«ایدز نیست که دیگه خوب نشه»، «مثل یک غده سرطانی همه جا رو گرفته»، «فلج اقتصادی»، «معلولیت سازمانی»، «دچار یک پارانویای جمعی شدهایم»، «مگر آلزایمر دارید؟»، «فوتبال ما دچار نازایی شده است»، «زود باش مگه ام.اس داری»، «مونگل نباش»، «اوتیسمِ فرهنگی»...
این عبارات قسمت کوچکی از برچسبزنی وضعیتهای نادلخواه با انواع بیماریهاست که باعث تشدید رنج بیماری، علاوه بر تحمل درد آن میشود. وقتی ما این اصطلاحات را به عنوان افرادی که درگیریای با آنها نداریم میشنویم، متوجه بارِ آزاردنده و خشوت نمادین آن نمیشویم. اما وقتی به یکی از این وضعیتها مبتلا هستیم، متوجه میشویم که شنیدن این عبارات بارِ سنگینی از انگ و بنابراین طردِ اجتماعی را با خود به همراه دارد.
درد، ناگزیر و خارج از حوزه انتخاب و اراده ما است. رنج اما لایهای از درد است که ممکن است خودمان به درد اضافه کنیم یا دیگران (خواسته یا ناخواسته) آنرا به ما تحمیل کنند. بنابراین درد تا حد زیادی غیر قابل پیشگیری و رنج تا حد زیادی قابل پیشگیری و قابل اصلاح است.
✍️ مرتضی کریمی، دکترای انسانشناسی
منبع: کانال همشنوایی
#زبان #دگرپذیری
#افراد_دارای_معلولیت
💠
براى دیدن دیگری _______ @RavaaMadaari
یا چگونه به رنجهای یکدیگر میافزاییم.
«مگه خودم معلولم که نتونم انجامش بدم». این جملهای بود که در حین گفتگو از دهانم خارج شد. یک آن دیدم صورتِ رفیقم سرخ و سفید شد.
آنقدر استفاده از این کلیشه برایم عادی و بدیهی بود که هنوز متوجه نشده بودم از کدام قسمت حرفم ناراحت شده است. خیلی آرام دور زد و به آشپزخانه رفت. صدای چرخ ویلچرش هیچ وقت از یادم نمیرود. دلم میخواست از شرم آب شوم.
من چه کرده بودم؟ «ناتوانی» را نسبت داده بودم به یک «آسیبِ فیزیکی» و آن آسیب را با یک فرد «توانخواه»یکی گرفته بودم. با چه کسی؟ با یکی از باهوشترین، بهترین و پرتلاشترین دوستانم.
افراد مختلف در ایران به خاطر ابتلا به بیماریهای مختلف فیزیکی یا روانی که برای آنها «درد» (pain) زیادی به همراه دارد، با چیزی اضافه هم مواجه هستند؛ با «رنجِ» (Suffering) ناشی از شرایط و بستر اجتماعی و فرهنگی حاکم در جامعه که آن بیماری در آن اتفاق افتاده و فهم و تعریف میشود.
متاسفانه در بسیاری از مواقع، وقتی میخواهیم به یک مشکل غیرقابل حل، شیوع ناگهانی یک امر نامطلوب، یک وضعیت پیچیده، یک حالتِ غیر هنجار یا غیر اخلاقی و حتی گاهی به یک جرم یا رفتار خشونتآمیز اشاره کنیم از برچسبِ بیماریها استفاده میکنیم.
«ایدز نیست که دیگه خوب نشه»، «مثل یک غده سرطانی همه جا رو گرفته»، «فلج اقتصادی»، «معلولیت سازمانی»، «دچار یک پارانویای جمعی شدهایم»، «مگر آلزایمر دارید؟»، «فوتبال ما دچار نازایی شده است»، «زود باش مگه ام.اس داری»، «مونگل نباش»، «اوتیسمِ فرهنگی»...
این عبارات قسمت کوچکی از برچسبزنی وضعیتهای نادلخواه با انواع بیماریهاست که باعث تشدید رنج بیماری، علاوه بر تحمل درد آن میشود. وقتی ما این اصطلاحات را به عنوان افرادی که درگیریای با آنها نداریم میشنویم، متوجه بارِ آزاردنده و خشوت نمادین آن نمیشویم. اما وقتی به یکی از این وضعیتها مبتلا هستیم، متوجه میشویم که شنیدن این عبارات بارِ سنگینی از انگ و بنابراین طردِ اجتماعی را با خود به همراه دارد.
درد، ناگزیر و خارج از حوزه انتخاب و اراده ما است. رنج اما لایهای از درد است که ممکن است خودمان به درد اضافه کنیم یا دیگران (خواسته یا ناخواسته) آنرا به ما تحمیل کنند. بنابراین درد تا حد زیادی غیر قابل پیشگیری و رنج تا حد زیادی قابل پیشگیری و قابل اصلاح است.
✍️ مرتضی کریمی، دکترای انسانشناسی
منبع: کانال همشنوایی
#زبان #دگرپذیری
#افراد_دارای_معلولیت
💠
براى دیدن دیگری _______ @RavaaMadaari
💡 بزرگداشت کوروش بزرگ (توضیح درباره چرایی نامگذاری ۷ آبان برای بزرگداشت کوروش) نه به معنای تقدیس گذشته و نه به معنای دمیدن در نوعی #ناسیونالیسم_تبارگرا و ستیزهجو است.
کوروش بزرگ از قضا شخصی بود که ضمن ایجاد یکپارچگی سرزمینی، با #رواداری و #دگرپذیری تفاوت مردمان در باورها و آیینها را به رسمیت شناخت و از همین رو سنگ بنای نخستین دولت ایرانزمین را برمبنای #وحدت_در_کثرت بنیاد نهاد. این همان چیزی است که طی هزاران سال #ایران_رنگارنگ_فرهنگی را شکل داده و در کمتر کشور دیگری چنین نمونهای را میبینیم که ضمن تنوع فرهنگی و زبانی و برخی تفاوتها در آداب و رسوم، اشتراکات و پیوندهای فرهنگی مردم آنچنان قوی باشد که هیچگونه احساس بیگانگی میان مردمان یک کشور در شمال و جنوب و شرق و غرب نباشد. در واقع از بذری که کوروش بزرگ کاشت جوانهای برآمد که تا هزاران سال بعد و با وجود آشوبهای گوناگون در این سرزمین نمایانگر بوده و به کار امروز ما هم میآید. بزرگداشت او نه به معنای رفتن و ماندن در گذشته که به معنای احضار این نماد و فراخوانی آن در امروز است؛ یعنی ما به عنوان ایرانیان بکوشیم ضمن احترام به میراث فرهنگی و تاریخی خود و در عین پاسبانی و تقویت همبستگی اجتماعی در کشور و پرهیز از دیوارکشی قومی و قبیلهای، به تنوع و تکثر فرهنگی، آیینی، اعتقادی و حقوق و آزادیهای فردی نیز احترام بگذاریم و به دنبال #ملیگرایی_دموکراتیک در کشور باشیم.
از همین روست که توماس جفرسون، از پدران بنیانگذار آمریکا و نویسنده اعلامیه استقلال این کشور از استعمار بریتانیا، به نوه خود توصیه کرده بود که نخستین کتابی که پس از آموختن زبان یونانی بخواند «کوروشنامه» باشد.
«کوروشنامه» یا «آموزش کوروش» یا «تربیت کوروش» اثر گِزِنفُون (تاریخنگار و فیلسوف اهل آتن) زندگینامه بنیانگذار شاهنشاهی هخامنشی است. گزنفون در این #کتاب شیوه پرورش، آموزش و زندگی کوروش بزرگ را نگاشته است.
جفرسون در نامهای دیگر به یک دوست ایتالیایی خود، درخواست ترجمهای تازه از «کوروشنامه» به زبان ایتالیایی میکند. وجود دستکم ۴ چاپ مختلف از کوروشنامه در کتابخانه شخصی جفرسون به ثبت رسیده است و جفرسون در یکی از آنها با خط خود دست به مقایسه ترجمه دو نسخه از کتاب زده است. اما چرا کوروش و کوروشنامه در جهان فکری توماس جفرسون برای تأسیس آمریکایی سکولار و دموکرات جایگاهی ویژه داشت؟
پادشاهی #کوروش نمونهای است از حکومت عادلانه بر توده کثیری از مردم از اقوام و ملل مختلف. تجربه کوروش هخامنشی در اتخاذ سیاست رواداری و عدم تحمیل باورها و عقاید خود -که در کوروشنامه منعکس است- الگویی را پیشاروی جفرسون گذاشت از حکومتی که در عین گستردگی پهنه خود و وجود بحرانهای پیشرو، آزادی عقاید را تضمین میکند. به نظر میرسید اگر کوروش موفق شده است در جهان باستان با آن درجه از توحش و وجود فرقههای بدوی دینی که در نزاعی بیپایان با یکدیگر به سر میبردند، بیطرفی حکومت را در مقیاسی به گستردگی شاهنشاهی هخامنشی تضمین کند، این کار در جهان مدرن نیز قابل تکرار است. در زمان مکتوب کردن منشور آزادی مذهبی جفرسون، یعنی ۱۱۲ سال پیش از آنکه استوانه حقوق بشر کوروش از دل خاک بیرون آورده شود و محافل تاریخی از وجود لوحی متضمن احیای حقوق اقلیتهای مذهبی در دوره حکمرانی او باخبر شوند، رواداری کوروش از طریق منابع یونانی و لاتین به دوران مدرن رسیده بود. تاثیرپذیری توماس جفرسون از این وجه حکمرانی شماری از پادشاهان هخامنشی در یادداشتهایی که وی بر حاشیه کتاب «رساله در باب آداب و روح ملتها» اثر ولتر، فیلسوف سیاسی عصر روشنگری در فرانسه نوشته است نیز به چشم میخورد و دیده میشود که عدم تحمیل دین رسمی و رواداری مذهبی داریوش یکم که در امتداد پادشاهی کوروش هخامنشی بوده نظر وی را جلب کرده است.
کوروشنامه که پس از تأثیرگذاری عمده در دنیای باستان (از جمله بر اسکندر مقدونی و ژولیوس سزار) به فراموشی سپرده شده بود، در دوره پسارنسانس و آغاز عصر روشنگری بار دیگر احیا شد و با ترجمههای جدید، الهامبخش فلاسفه سیاسی قرار گرفت. از نیکولا ماکیاولی و ژان ژاک روسو تا بنجامین فرانکلین در فکر پسزدن تفکر سیاسی قرون وسطی و ساخت بنای جامعه مدرن و شیوه حکومتداری صالح از نظام اخلاقی که گزنفون در کوروشنامه عرضه میکند تاثیر پذیرفتند. در آمریکا علاوه بر جفرسون، جان آدامز (رییسجمهور دوم آمریکا) نیز به کوروشنامه به دیده کتابی تعلیمی مینگریسته و پسر خود را در دوره مطالعه برای آمادگی حضور در مشاغل دولتی پیش از همه به خواندن کوروشنامه گزنفون مکلف کرده است.
🔺نیمه دوم یادداشت برمبنای متنی از پویا زارعی، پژوهشگر تاریخ دانشگاه سوربن پاریس
منابع: ۱ و ۲
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
کوروش بزرگ از قضا شخصی بود که ضمن ایجاد یکپارچگی سرزمینی، با #رواداری و #دگرپذیری تفاوت مردمان در باورها و آیینها را به رسمیت شناخت و از همین رو سنگ بنای نخستین دولت ایرانزمین را برمبنای #وحدت_در_کثرت بنیاد نهاد. این همان چیزی است که طی هزاران سال #ایران_رنگارنگ_فرهنگی را شکل داده و در کمتر کشور دیگری چنین نمونهای را میبینیم که ضمن تنوع فرهنگی و زبانی و برخی تفاوتها در آداب و رسوم، اشتراکات و پیوندهای فرهنگی مردم آنچنان قوی باشد که هیچگونه احساس بیگانگی میان مردمان یک کشور در شمال و جنوب و شرق و غرب نباشد. در واقع از بذری که کوروش بزرگ کاشت جوانهای برآمد که تا هزاران سال بعد و با وجود آشوبهای گوناگون در این سرزمین نمایانگر بوده و به کار امروز ما هم میآید. بزرگداشت او نه به معنای رفتن و ماندن در گذشته که به معنای احضار این نماد و فراخوانی آن در امروز است؛ یعنی ما به عنوان ایرانیان بکوشیم ضمن احترام به میراث فرهنگی و تاریخی خود و در عین پاسبانی و تقویت همبستگی اجتماعی در کشور و پرهیز از دیوارکشی قومی و قبیلهای، به تنوع و تکثر فرهنگی، آیینی، اعتقادی و حقوق و آزادیهای فردی نیز احترام بگذاریم و به دنبال #ملیگرایی_دموکراتیک در کشور باشیم.
از همین روست که توماس جفرسون، از پدران بنیانگذار آمریکا و نویسنده اعلامیه استقلال این کشور از استعمار بریتانیا، به نوه خود توصیه کرده بود که نخستین کتابی که پس از آموختن زبان یونانی بخواند «کوروشنامه» باشد.
«کوروشنامه» یا «آموزش کوروش» یا «تربیت کوروش» اثر گِزِنفُون (تاریخنگار و فیلسوف اهل آتن) زندگینامه بنیانگذار شاهنشاهی هخامنشی است. گزنفون در این #کتاب شیوه پرورش، آموزش و زندگی کوروش بزرگ را نگاشته است.
جفرسون در نامهای دیگر به یک دوست ایتالیایی خود، درخواست ترجمهای تازه از «کوروشنامه» به زبان ایتالیایی میکند. وجود دستکم ۴ چاپ مختلف از کوروشنامه در کتابخانه شخصی جفرسون به ثبت رسیده است و جفرسون در یکی از آنها با خط خود دست به مقایسه ترجمه دو نسخه از کتاب زده است. اما چرا کوروش و کوروشنامه در جهان فکری توماس جفرسون برای تأسیس آمریکایی سکولار و دموکرات جایگاهی ویژه داشت؟
پادشاهی #کوروش نمونهای است از حکومت عادلانه بر توده کثیری از مردم از اقوام و ملل مختلف. تجربه کوروش هخامنشی در اتخاذ سیاست رواداری و عدم تحمیل باورها و عقاید خود -که در کوروشنامه منعکس است- الگویی را پیشاروی جفرسون گذاشت از حکومتی که در عین گستردگی پهنه خود و وجود بحرانهای پیشرو، آزادی عقاید را تضمین میکند. به نظر میرسید اگر کوروش موفق شده است در جهان باستان با آن درجه از توحش و وجود فرقههای بدوی دینی که در نزاعی بیپایان با یکدیگر به سر میبردند، بیطرفی حکومت را در مقیاسی به گستردگی شاهنشاهی هخامنشی تضمین کند، این کار در جهان مدرن نیز قابل تکرار است. در زمان مکتوب کردن منشور آزادی مذهبی جفرسون، یعنی ۱۱۲ سال پیش از آنکه استوانه حقوق بشر کوروش از دل خاک بیرون آورده شود و محافل تاریخی از وجود لوحی متضمن احیای حقوق اقلیتهای مذهبی در دوره حکمرانی او باخبر شوند، رواداری کوروش از طریق منابع یونانی و لاتین به دوران مدرن رسیده بود. تاثیرپذیری توماس جفرسون از این وجه حکمرانی شماری از پادشاهان هخامنشی در یادداشتهایی که وی بر حاشیه کتاب «رساله در باب آداب و روح ملتها» اثر ولتر، فیلسوف سیاسی عصر روشنگری در فرانسه نوشته است نیز به چشم میخورد و دیده میشود که عدم تحمیل دین رسمی و رواداری مذهبی داریوش یکم که در امتداد پادشاهی کوروش هخامنشی بوده نظر وی را جلب کرده است.
کوروشنامه که پس از تأثیرگذاری عمده در دنیای باستان (از جمله بر اسکندر مقدونی و ژولیوس سزار) به فراموشی سپرده شده بود، در دوره پسارنسانس و آغاز عصر روشنگری بار دیگر احیا شد و با ترجمههای جدید، الهامبخش فلاسفه سیاسی قرار گرفت. از نیکولا ماکیاولی و ژان ژاک روسو تا بنجامین فرانکلین در فکر پسزدن تفکر سیاسی قرون وسطی و ساخت بنای جامعه مدرن و شیوه حکومتداری صالح از نظام اخلاقی که گزنفون در کوروشنامه عرضه میکند تاثیر پذیرفتند. در آمریکا علاوه بر جفرسون، جان آدامز (رییسجمهور دوم آمریکا) نیز به کوروشنامه به دیده کتابی تعلیمی مینگریسته و پسر خود را در دوره مطالعه برای آمادگی حضور در مشاغل دولتی پیش از همه به خواندن کوروشنامه گزنفون مکلف کرده است.
🔺نیمه دوم یادداشت برمبنای متنی از پویا زارعی، پژوهشگر تاریخ دانشگاه سوربن پاریس
منابع: ۱ و ۲
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
Twitter
Vahid Bahman وحید بهمن
توضیحی لازم ۷ آبان ماه، روز ملی بزرگداشت کوروش بزرگ، نه زادروز کوروش بزرگ است و نه سالروز فتح بابل ۷ آبان ماه، سالروز ورود شکوهمند کوروش بزرگ به بابل است که با استقبال گسترده مردم بابل همراه بود این اتفاق مهم تاریخ جهان باستان دقیقا ۲۵۶۰ سال پیش در ۷ آبان…
Forwarded from جریانـ
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
⭕️ #انیمیشن «هیچکس معمولی/عادی نیست»، ستایشیست در دفاع از «فردیت» #کودکان و انسانها، همرنگ جماعت نشدن و #شجاعت خود بودن!
این انیمیشن که اخیراً برای خیریه کودکان Childline تولید شده است، نشان میدهد که هیچکس معمولی و شبیه بقیه نیست و به کودکان و افراد میگوید که هر چقدر احساس غریبی در درون خود میکنید، تنها نیستید.
از جمله فرهنگهایی که گسترش آن از سرکوب امیال و اشتیاقهای متفاوت افراد جلوگیری میکند و به آنها به راحتی امکان «خود» بودن میدهد، #دگرپذیری و پذیرش تفاوتها و تنوعات فرهنگی و سبک زیستی در جامعه است.
Nobody is Normal
By Catherine Prowse
منبع
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
این انیمیشن که اخیراً برای خیریه کودکان Childline تولید شده است، نشان میدهد که هیچکس معمولی و شبیه بقیه نیست و به کودکان و افراد میگوید که هر چقدر احساس غریبی در درون خود میکنید، تنها نیستید.
از جمله فرهنگهایی که گسترش آن از سرکوب امیال و اشتیاقهای متفاوت افراد جلوگیری میکند و به آنها به راحتی امکان «خود» بودن میدهد، #دگرپذیری و پذیرش تفاوتها و تنوعات فرهنگی و سبک زیستی در جامعه است.
Nobody is Normal
By Catherine Prowse
منبع
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
🗓 ۱۱ فوریه, روز جهانی رضایت از تجرد
👤 این روز به معنای تقدیس #تنهایی یا ستیز با #رابطه و منع از آن نیست.
🗣 هدف چنین مناسبتی، اولاً به رسمیت شناختن تفاوت سنخهای روانی انسانها و سبکهای گوناگون زندگی، و صحبت درباره لزوم احترام به انتخاب هر شخصیست که آگاهانه «تنها بودن» را در زندگی (به طور موقت یا دائمی) برگزیده است و ثانیاً پرهیز از انگ و برچسب زدن یا ایجاد احساس شرم برای افرادیست که به انتخاب خود یا علیرغم خواست خود مجردند، به عبارتی، خودداری از تحت فشار گذاشتن آنان برای تغییر شیوه زندگیشان، با قضاوتها و تعابیر کلیشهای؛ به ویژه برای دختران و زنان.
🎊 #روز_رضایت_از_تجرد سه روز پیش از #ولنتاین و تبلیغات گسترده حول آن، یادآوری میکند که داشتن #زندگی_اصیل و منطبق بر خواست، نیاز و اشتیاق درونی خود، و فارغ از فشار و انتظارات دیگران، بسیار ارزشمند، و رضایتمندی از سبک زندگی خود مهم است و افراد نباید درگیر و در قید و بند مفاهیم از پیش تعریف شده و انتظارات جامعه یا اطرافیان باشند.
#روزها #SatisfiedStayingSingleDay
#رواداری #دگرپذیری
🔗 منبع خبر و تصویر: روزها
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
👤 این روز به معنای تقدیس #تنهایی یا ستیز با #رابطه و منع از آن نیست.
🗣 هدف چنین مناسبتی، اولاً به رسمیت شناختن تفاوت سنخهای روانی انسانها و سبکهای گوناگون زندگی، و صحبت درباره لزوم احترام به انتخاب هر شخصیست که آگاهانه «تنها بودن» را در زندگی (به طور موقت یا دائمی) برگزیده است و ثانیاً پرهیز از انگ و برچسب زدن یا ایجاد احساس شرم برای افرادیست که به انتخاب خود یا علیرغم خواست خود مجردند، به عبارتی، خودداری از تحت فشار گذاشتن آنان برای تغییر شیوه زندگیشان، با قضاوتها و تعابیر کلیشهای؛ به ویژه برای دختران و زنان.
🎊 #روز_رضایت_از_تجرد سه روز پیش از #ولنتاین و تبلیغات گسترده حول آن، یادآوری میکند که داشتن #زندگی_اصیل و منطبق بر خواست، نیاز و اشتیاق درونی خود، و فارغ از فشار و انتظارات دیگران، بسیار ارزشمند، و رضایتمندی از سبک زندگی خود مهم است و افراد نباید درگیر و در قید و بند مفاهیم از پیش تعریف شده و انتظارات جامعه یا اطرافیان باشند.
#روزها #SatisfiedStayingSingleDay
#رواداری #دگرپذیری
🔗 منبع خبر و تصویر: روزها
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
🔥چهارشنبهسوری در قم
هرساله ایرانیان در سراسر کشور با برافروختن آتش و پریدن از روی آن چهارشنبهسوری را جشن میگیرند و این آیین باستانی را که سدهها، بل هزارهها حافظ و نگهبان آن بودهاند، گرامی میدارند. امسال برخی از باشگاههای ورزشی در شهر مقدس قم اقدام به برگزاری جشن چهارشنبهسوری نمودند که نگارنده در یکی از آنها حضور داشت. ...
محل برگزاری مراسم یکی از باغ-رستورانهای حومۀ شهر بود. اهالی قم، اعم از زن و مرد، ایرانی و افغانستانی، کودک و جوان و پیر، کُرد و تُرک و لُر، مذهبی و غیرمذهبی، محجبه و کمحجاب گردهمآمده بودند تا این آیین ایرانی را گرامی دارند. از مهمترین ویژگی جشنهای ایرانی و جشن چهارشنبهسوری، اهمیت عنصر خانواده در آن است. از این رو اکثر اشخاص همراه با خانوادههایشان در جشن شرکت کرده بودند.
در محوطۀ سنگی باغ، هفت حلقه آتش به ترتیب در یک ردیف قرار گرفته بودند تا حضار آتشهای هفتگانه را یکی پس از دیگری پشت سر بگذارند. برخی به صورت تکنفره، برخی دونفره و برخی سهنفره همراه با همسر و فرزندشان از روی آتش میپریدند تا زردی خود به آتش دهند و سرخیِ آن ستانند. دو تن از متولیان مراسم که از مردمان اصیل شهر قماند، لباس محلی قم را در طول مراسم بر تن داشتند.
از یک گروه موسیقی نیز دعوت شده بود تا به اجرای موسیقی بپردازد. از جمله نکات شایان توجه، تنوع موسیقیهایی بود که در طول مراسم نواخته شد. از موسیقی آذری، مازنی و کُردی گرفته تا موسیقی دهه چهل و پنجاه مانند آغاسی و داوود مقامی. موسیقیهای جدید نیز راه خود را به مراسم باز کرده بود و آهنگهای خوانندههایی مانند ساسی نیز به اجرا درآمد. بالطبع همۀ موسیقیهای نواخته شده مطابق با سلیقۀ همۀ اشخاص نبود اما مدارا و شکیبایی مردم بر هر تضاد و اختلافی فائق میآید. مردمان از هر سن و عقیده و جنسیتی همراه با موسیقی در کنارِ آتشِ افروخته شده به رقص و پایکوبی میپرداختند و گرمای حضورشان گرمای آتش را فزونی میبخشید.
در جشن امشب جمعیت قابل توجهی از مردم گرد آمده بودند ... به راستی در جامعهای که از انواع شکافهای طبقاتی و اختلافات میان نسلی، رنج میبرد جمع آمدن مردمی با دیدگاهها و عقاید گوناگون و حتی متضاد، از هر سن و صنفی پدیدهای شگرف است. اهمیت این گردهمایی با این میزان از تنوع و تفاوت در همۀ شئون با در نظر گرفتن عاملِ آزادی، بیش از پیش مشخص میشود. هیچ یک از افراد حاضر در مراسم به زور و توصیۀ شخص یا سازمانی مجبور به حضور در مراسم نبود و حضار با اختیار و آزادی کامل به جشن آمده بودند و حتی برای آن مقداری، اگرچه اندک، هزینه پرداخت کرده بودند.
... هنگام فریضۀ نماز بیآنکه کسی یادآور شود خواننده و نوازنده اجرایشان را متوقف کردند و پس از ادای فریضه بار دیگر به اجرای برنامه ادامه دادند. با این حال بسیاری از اشخاص هنگامیکه موسیقی نواخته میشد در حال گزاردن نماز بودند. نه نمازگزاران به بهانۀ نماز یا هر چیز دیگر مانع اجرای موسیقی میشدند و نه دیگران مانع ادای فریضه. اشخاص ... نه فشاری از جانب دیگران احساس میکردند و نه فشاری بر دیگران تحمیل. در انتهای مراسم و در مسیر بازگشت، با وجود جمعیت زیاد، همۀ افراد خرسند و شاد بودند و از مجریان و عوامل برگزاری مراسم که از قمیهای اصیل و به لحاظ خانوادگی متولیان «هیئت چهلاختران» قماند، بسیار تشکر کردند.
سخن آنکه شعور اجتماعی و فرهنگی ایرانیان بدون زور و اجبار و به کارگیری هرگونه قوۀ قهریه، ضامن امنیت اجتماعی و احترامِ میانفردی است. ایران، سرزمین کثرتهاست و ایرانیان در طول سدهها و هزارهها آموختهاند که رازِ زندگیِ مسالمتآمیز و آرامشبخش در کنار یکدیگر، احترام به علایق و عقاید دیگری و مداراست. جشنهای ایرانی که ریشه در فرهنگ و منش ایرانیان دارد مایۀ قوامِ اخلاق ایرانیان است و دلالت بر درایت ایشان در جهت حفظ بنیانها دارد. ...
✍️علیرضا کچویی
دانشآموختۀ کارشناس ارشد تاریخ، گرایش خلیج فارس از دانشگاه تهران
بامدادِ #چهارشنبهسوری ۱۴۰۰
🔗 منبع: کانال مردمنامه
#جشن_ایرانی #آزادی #رواداری #دگرپذیری
#ایران_رویایی #وحدت_در_کثرت
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
هرساله ایرانیان در سراسر کشور با برافروختن آتش و پریدن از روی آن چهارشنبهسوری را جشن میگیرند و این آیین باستانی را که سدهها، بل هزارهها حافظ و نگهبان آن بودهاند، گرامی میدارند. امسال برخی از باشگاههای ورزشی در شهر مقدس قم اقدام به برگزاری جشن چهارشنبهسوری نمودند که نگارنده در یکی از آنها حضور داشت. ...
محل برگزاری مراسم یکی از باغ-رستورانهای حومۀ شهر بود. اهالی قم، اعم از زن و مرد، ایرانی و افغانستانی، کودک و جوان و پیر، کُرد و تُرک و لُر، مذهبی و غیرمذهبی، محجبه و کمحجاب گردهمآمده بودند تا این آیین ایرانی را گرامی دارند. از مهمترین ویژگی جشنهای ایرانی و جشن چهارشنبهسوری، اهمیت عنصر خانواده در آن است. از این رو اکثر اشخاص همراه با خانوادههایشان در جشن شرکت کرده بودند.
در محوطۀ سنگی باغ، هفت حلقه آتش به ترتیب در یک ردیف قرار گرفته بودند تا حضار آتشهای هفتگانه را یکی پس از دیگری پشت سر بگذارند. برخی به صورت تکنفره، برخی دونفره و برخی سهنفره همراه با همسر و فرزندشان از روی آتش میپریدند تا زردی خود به آتش دهند و سرخیِ آن ستانند. دو تن از متولیان مراسم که از مردمان اصیل شهر قماند، لباس محلی قم را در طول مراسم بر تن داشتند.
از یک گروه موسیقی نیز دعوت شده بود تا به اجرای موسیقی بپردازد. از جمله نکات شایان توجه، تنوع موسیقیهایی بود که در طول مراسم نواخته شد. از موسیقی آذری، مازنی و کُردی گرفته تا موسیقی دهه چهل و پنجاه مانند آغاسی و داوود مقامی. موسیقیهای جدید نیز راه خود را به مراسم باز کرده بود و آهنگهای خوانندههایی مانند ساسی نیز به اجرا درآمد. بالطبع همۀ موسیقیهای نواخته شده مطابق با سلیقۀ همۀ اشخاص نبود اما مدارا و شکیبایی مردم بر هر تضاد و اختلافی فائق میآید. مردمان از هر سن و عقیده و جنسیتی همراه با موسیقی در کنارِ آتشِ افروخته شده به رقص و پایکوبی میپرداختند و گرمای حضورشان گرمای آتش را فزونی میبخشید.
در جشن امشب جمعیت قابل توجهی از مردم گرد آمده بودند ... به راستی در جامعهای که از انواع شکافهای طبقاتی و اختلافات میان نسلی، رنج میبرد جمع آمدن مردمی با دیدگاهها و عقاید گوناگون و حتی متضاد، از هر سن و صنفی پدیدهای شگرف است. اهمیت این گردهمایی با این میزان از تنوع و تفاوت در همۀ شئون با در نظر گرفتن عاملِ آزادی، بیش از پیش مشخص میشود. هیچ یک از افراد حاضر در مراسم به زور و توصیۀ شخص یا سازمانی مجبور به حضور در مراسم نبود و حضار با اختیار و آزادی کامل به جشن آمده بودند و حتی برای آن مقداری، اگرچه اندک، هزینه پرداخت کرده بودند.
... هنگام فریضۀ نماز بیآنکه کسی یادآور شود خواننده و نوازنده اجرایشان را متوقف کردند و پس از ادای فریضه بار دیگر به اجرای برنامه ادامه دادند. با این حال بسیاری از اشخاص هنگامیکه موسیقی نواخته میشد در حال گزاردن نماز بودند. نه نمازگزاران به بهانۀ نماز یا هر چیز دیگر مانع اجرای موسیقی میشدند و نه دیگران مانع ادای فریضه. اشخاص ... نه فشاری از جانب دیگران احساس میکردند و نه فشاری بر دیگران تحمیل. در انتهای مراسم و در مسیر بازگشت، با وجود جمعیت زیاد، همۀ افراد خرسند و شاد بودند و از مجریان و عوامل برگزاری مراسم که از قمیهای اصیل و به لحاظ خانوادگی متولیان «هیئت چهلاختران» قماند، بسیار تشکر کردند.
سخن آنکه شعور اجتماعی و فرهنگی ایرانیان بدون زور و اجبار و به کارگیری هرگونه قوۀ قهریه، ضامن امنیت اجتماعی و احترامِ میانفردی است. ایران، سرزمین کثرتهاست و ایرانیان در طول سدهها و هزارهها آموختهاند که رازِ زندگیِ مسالمتآمیز و آرامشبخش در کنار یکدیگر، احترام به علایق و عقاید دیگری و مداراست. جشنهای ایرانی که ریشه در فرهنگ و منش ایرانیان دارد مایۀ قوامِ اخلاق ایرانیان است و دلالت بر درایت ایشان در جهت حفظ بنیانها دارد. ...
✍️علیرضا کچویی
دانشآموختۀ کارشناس ارشد تاریخ، گرایش خلیج فارس از دانشگاه تهران
بامدادِ #چهارشنبهسوری ۱۴۰۰
🔗 منبع: کانال مردمنامه
#جشن_ایرانی #آزادی #رواداری #دگرپذیری
#ایران_رویایی #وحدت_در_کثرت
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
Telegram
attach 📎
Forwarded from جریانـ
✨ اگر فکر میکنید معنویتر است که گیاهخوار شوید و غذای ارگانیک بخرید و #یوگا و #مراقبه کنید اما سپس خود را در حال قضاوت کسانی میبینید که این کارها را انجام نمیدهند، بدانید که در تلۀ ایگو (منیت) افتادهاید.
اگر فکر میکنید معنویتر است که از دوچرخه یا وسایل حمل و نقل عمومی استفاده کنید اما سپس کسانی که از ماشین شخصی استفاده میکنند را قضاوت میکنید، بدانید که در تلۀ ایگو (منیت) افتادهاید.
اگر فکر میکنید معنویتر است که دیگر تلویزیون نگاه نکنید چون مغز شما را باطل میکند، اما سپس کسانی که تلویزیون میبینند را قضات میکنید، بدانید که در تلۀ ایگو (منیت) افتادهاید.
اگر فکر میکنید معنویتر است که روزنامهها و مجلات زرد نخوانید اما سپس کسانی که این چیزها را میخوانند را قضاوت میکنید، بدانید که در تلۀ ایگو (منیت) افتادهاید.
اگر فکر میکنید معنویتر است که به موسیقی کلاسیک یا صدای طبیعت گوش کنید اما سپس کسانی که موسیقی بازاری گوش میدهند را قضاوت میکنید بدانید که در تلۀ ایگو (منیت) افتادهاید.
▪️موجی (معلم معنوی اهل جامائیکا)
منبع
#عرفان #گیاهخواری #رواداری #دگرپذیری #قضاوت
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
اگر فکر میکنید معنویتر است که از دوچرخه یا وسایل حمل و نقل عمومی استفاده کنید اما سپس کسانی که از ماشین شخصی استفاده میکنند را قضاوت میکنید، بدانید که در تلۀ ایگو (منیت) افتادهاید.
اگر فکر میکنید معنویتر است که دیگر تلویزیون نگاه نکنید چون مغز شما را باطل میکند، اما سپس کسانی که تلویزیون میبینند را قضات میکنید، بدانید که در تلۀ ایگو (منیت) افتادهاید.
اگر فکر میکنید معنویتر است که روزنامهها و مجلات زرد نخوانید اما سپس کسانی که این چیزها را میخوانند را قضاوت میکنید، بدانید که در تلۀ ایگو (منیت) افتادهاید.
اگر فکر میکنید معنویتر است که به موسیقی کلاسیک یا صدای طبیعت گوش کنید اما سپس کسانی که موسیقی بازاری گوش میدهند را قضاوت میکنید بدانید که در تلۀ ایگو (منیت) افتادهاید.
▪️موجی (معلم معنوی اهل جامائیکا)
منبع
#عرفان #گیاهخواری #رواداری #دگرپذیری #قضاوت
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
Forwarded from جریانـ
💡 بزرگداشت کوروش بزرگ (توضیح درباره چرایی نامگذاری ۷ آبان برای بزرگداشت کوروش) نه به معنای تقدیس گذشته و نه به معنای دمیدن در نوعی #ناسیونالیسم_تبارگرا و ستیزهجو است.
کوروش بزرگ از قضا شخصی بود که ضمن ایجاد یکپارچگی سرزمینی، با #رواداری و #دگرپذیری تفاوت مردمان در باورها و آیینها را به رسمیت شناخت و از همین رو سنگ بنای نخستین دولت ایرانزمین را برمبنای #وحدت_در_کثرت بنیاد نهاد. این همان چیزی است که طی هزاران سال #ایران_رنگارنگ_فرهنگی را شکل داده و در کمتر کشور دیگری چنین نمونهای را میبینیم که ضمن تنوع فرهنگی و زبانی و برخی تفاوتها در آداب و رسوم، اشتراکات و پیوندهای فرهنگی مردم آنچنان قوی باشد که هیچگونه احساس بیگانگی میان مردمان یک کشور در شمال و جنوب و شرق و غرب نباشد. در واقع از بذری که کوروش بزرگ کاشت جوانهای برآمد که تا هزاران سال بعد و با وجود آشوبهای گوناگون در این سرزمین نمایانگر بوده و به کار امروز ما هم میآید. بزرگداشت او نه به معنای رفتن و ماندن در گذشته که به معنای احضار این نماد و فراخوانی آن در امروز است؛ یعنی ما به عنوان ایرانیان بکوشیم ضمن احترام به میراث فرهنگی و تاریخی خود و در عین پاسبانی و تقویت همبستگی اجتماعی در کشور و پرهیز از دیوارکشی قومی و قبیلهای، به تنوع و تکثر فرهنگی، آیینی، اعتقادی و حقوق و آزادیهای فردی نیز احترام بگذاریم و به دنبال #ملیگرایی_دموکراتیک در کشور باشیم.
از همین روست که توماس جفرسون، از پدران بنیانگذار آمریکا و نویسنده اعلامیه استقلال این کشور از استعمار بریتانیا، به نوه خود توصیه کرده بود که نخستین کتابی که پس از آموختن زبان یونانی بخواند «کوروشنامه» باشد.
«کوروشنامه» یا «آموزش کوروش» یا «تربیت کوروش» اثر گِزِنفُون (تاریخنگار و فیلسوف اهل آتن) زندگینامه بنیانگذار شاهنشاهی هخامنشی است. گزنفون در این #کتاب شیوه پرورش، آموزش و زندگی کوروش بزرگ را نگاشته است.
جفرسون در نامهای دیگر به یک دوست ایتالیایی خود، درخواست ترجمهای تازه از «کوروشنامه» به زبان ایتالیایی میکند. وجود دستکم ۴ چاپ مختلف از کوروشنامه در کتابخانه شخصی جفرسون به ثبت رسیده است و جفرسون در یکی از آنها با خط خود دست به مقایسه ترجمه دو نسخه از کتاب زده است. اما چرا کوروش و کوروشنامه در جهان فکری توماس جفرسون برای تأسیس آمریکایی سکولار و دموکرات جایگاهی ویژه داشت؟
پادشاهی #کوروش نمونهای است از حکومت عادلانه بر توده کثیری از مردم از اقوام و ملل مختلف. تجربه کوروش هخامنشی در اتخاذ سیاست رواداری و عدم تحمیل باورها و عقاید خود -که در کوروشنامه منعکس است- الگویی را پیشاروی جفرسون گذاشت از حکومتی که در عین گستردگی پهنه خود و وجود بحرانهای پیشرو، آزادی عقاید را تضمین میکند. به نظر میرسید اگر کوروش موفق شده است در جهان باستان با آن درجه از توحش و وجود فرقههای بدوی دینی که در نزاعی بیپایان با یکدیگر به سر میبردند، بیطرفی حکومت را در مقیاسی به گستردگی شاهنشاهی هخامنشی تضمین کند، این کار در جهان مدرن نیز قابل تکرار است. در زمان مکتوب کردن منشور آزادی مذهبی جفرسون، یعنی ۱۱۲ سال پیش از آنکه استوانه حقوق بشر کوروش از دل خاک بیرون آورده شود و محافل تاریخی از وجود لوحی متضمن احیای حقوق اقلیتهای مذهبی در دوره حکمرانی او باخبر شوند، رواداری کوروش از طریق منابع یونانی و لاتین به دوران مدرن رسیده بود. تاثیرپذیری توماس جفرسون از این وجه حکمرانی شماری از پادشاهان هخامنشی در یادداشتهایی که وی بر حاشیه کتاب «رساله در باب آداب و روح ملتها» اثر ولتر، فیلسوف سیاسی عصر روشنگری در فرانسه نوشته است نیز به چشم میخورد و دیده میشود که عدم تحمیل دین رسمی و رواداری مذهبی داریوش یکم که در امتداد پادشاهی کوروش هخامنشی بوده نظر وی را جلب کرده است.
کوروشنامه که پس از تأثیرگذاری عمده در دنیای باستان (از جمله بر اسکندر مقدونی و ژولیوس سزار) به فراموشی سپرده شده بود، در دوره پسارنسانس و آغاز عصر روشنگری بار دیگر احیا شد و با ترجمههای جدید، الهامبخش فلاسفه سیاسی قرار گرفت. از نیکولا ماکیاولی و ژان ژاک روسو تا بنجامین فرانکلین در فکر پسزدن تفکر سیاسی قرون وسطی و ساخت بنای جامعه مدرن و شیوه حکومتداری صالح از نظام اخلاقی که گزنفون در کوروشنامه عرضه میکند تاثیر پذیرفتند. در آمریکا علاوه بر جفرسون، جان آدامز (رییسجمهور دوم آمریکا) نیز به کوروشنامه به دیده کتابی تعلیمی مینگریسته و پسر خود را در دوره مطالعه برای آمادگی حضور در مشاغل دولتی پیش از همه به خواندن کوروشنامه گزنفون مکلف کرده است.
🔺نیمه دوم یادداشت برمبنای متنی از پویا زارعی، پژوهشگر تاریخ دانشگاه سوربن پاریس
منابع: ۱ و ۲
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
کوروش بزرگ از قضا شخصی بود که ضمن ایجاد یکپارچگی سرزمینی، با #رواداری و #دگرپذیری تفاوت مردمان در باورها و آیینها را به رسمیت شناخت و از همین رو سنگ بنای نخستین دولت ایرانزمین را برمبنای #وحدت_در_کثرت بنیاد نهاد. این همان چیزی است که طی هزاران سال #ایران_رنگارنگ_فرهنگی را شکل داده و در کمتر کشور دیگری چنین نمونهای را میبینیم که ضمن تنوع فرهنگی و زبانی و برخی تفاوتها در آداب و رسوم، اشتراکات و پیوندهای فرهنگی مردم آنچنان قوی باشد که هیچگونه احساس بیگانگی میان مردمان یک کشور در شمال و جنوب و شرق و غرب نباشد. در واقع از بذری که کوروش بزرگ کاشت جوانهای برآمد که تا هزاران سال بعد و با وجود آشوبهای گوناگون در این سرزمین نمایانگر بوده و به کار امروز ما هم میآید. بزرگداشت او نه به معنای رفتن و ماندن در گذشته که به معنای احضار این نماد و فراخوانی آن در امروز است؛ یعنی ما به عنوان ایرانیان بکوشیم ضمن احترام به میراث فرهنگی و تاریخی خود و در عین پاسبانی و تقویت همبستگی اجتماعی در کشور و پرهیز از دیوارکشی قومی و قبیلهای، به تنوع و تکثر فرهنگی، آیینی، اعتقادی و حقوق و آزادیهای فردی نیز احترام بگذاریم و به دنبال #ملیگرایی_دموکراتیک در کشور باشیم.
از همین روست که توماس جفرسون، از پدران بنیانگذار آمریکا و نویسنده اعلامیه استقلال این کشور از استعمار بریتانیا، به نوه خود توصیه کرده بود که نخستین کتابی که پس از آموختن زبان یونانی بخواند «کوروشنامه» باشد.
«کوروشنامه» یا «آموزش کوروش» یا «تربیت کوروش» اثر گِزِنفُون (تاریخنگار و فیلسوف اهل آتن) زندگینامه بنیانگذار شاهنشاهی هخامنشی است. گزنفون در این #کتاب شیوه پرورش، آموزش و زندگی کوروش بزرگ را نگاشته است.
جفرسون در نامهای دیگر به یک دوست ایتالیایی خود، درخواست ترجمهای تازه از «کوروشنامه» به زبان ایتالیایی میکند. وجود دستکم ۴ چاپ مختلف از کوروشنامه در کتابخانه شخصی جفرسون به ثبت رسیده است و جفرسون در یکی از آنها با خط خود دست به مقایسه ترجمه دو نسخه از کتاب زده است. اما چرا کوروش و کوروشنامه در جهان فکری توماس جفرسون برای تأسیس آمریکایی سکولار و دموکرات جایگاهی ویژه داشت؟
پادشاهی #کوروش نمونهای است از حکومت عادلانه بر توده کثیری از مردم از اقوام و ملل مختلف. تجربه کوروش هخامنشی در اتخاذ سیاست رواداری و عدم تحمیل باورها و عقاید خود -که در کوروشنامه منعکس است- الگویی را پیشاروی جفرسون گذاشت از حکومتی که در عین گستردگی پهنه خود و وجود بحرانهای پیشرو، آزادی عقاید را تضمین میکند. به نظر میرسید اگر کوروش موفق شده است در جهان باستان با آن درجه از توحش و وجود فرقههای بدوی دینی که در نزاعی بیپایان با یکدیگر به سر میبردند، بیطرفی حکومت را در مقیاسی به گستردگی شاهنشاهی هخامنشی تضمین کند، این کار در جهان مدرن نیز قابل تکرار است. در زمان مکتوب کردن منشور آزادی مذهبی جفرسون، یعنی ۱۱۲ سال پیش از آنکه استوانه حقوق بشر کوروش از دل خاک بیرون آورده شود و محافل تاریخی از وجود لوحی متضمن احیای حقوق اقلیتهای مذهبی در دوره حکمرانی او باخبر شوند، رواداری کوروش از طریق منابع یونانی و لاتین به دوران مدرن رسیده بود. تاثیرپذیری توماس جفرسون از این وجه حکمرانی شماری از پادشاهان هخامنشی در یادداشتهایی که وی بر حاشیه کتاب «رساله در باب آداب و روح ملتها» اثر ولتر، فیلسوف سیاسی عصر روشنگری در فرانسه نوشته است نیز به چشم میخورد و دیده میشود که عدم تحمیل دین رسمی و رواداری مذهبی داریوش یکم که در امتداد پادشاهی کوروش هخامنشی بوده نظر وی را جلب کرده است.
کوروشنامه که پس از تأثیرگذاری عمده در دنیای باستان (از جمله بر اسکندر مقدونی و ژولیوس سزار) به فراموشی سپرده شده بود، در دوره پسارنسانس و آغاز عصر روشنگری بار دیگر احیا شد و با ترجمههای جدید، الهامبخش فلاسفه سیاسی قرار گرفت. از نیکولا ماکیاولی و ژان ژاک روسو تا بنجامین فرانکلین در فکر پسزدن تفکر سیاسی قرون وسطی و ساخت بنای جامعه مدرن و شیوه حکومتداری صالح از نظام اخلاقی که گزنفون در کوروشنامه عرضه میکند تاثیر پذیرفتند. در آمریکا علاوه بر جفرسون، جان آدامز (رییسجمهور دوم آمریکا) نیز به کوروشنامه به دیده کتابی تعلیمی مینگریسته و پسر خود را در دوره مطالعه برای آمادگی حضور در مشاغل دولتی پیش از همه به خواندن کوروشنامه گزنفون مکلف کرده است.
🔺نیمه دوم یادداشت برمبنای متنی از پویا زارعی، پژوهشگر تاریخ دانشگاه سوربن پاریس
منابع: ۱ و ۲
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
Twitter
Vahid Bahman وحید بهمن
توضیحی لازم ۷ آبان ماه، روز ملی بزرگداشت کوروش بزرگ، نه زادروز کوروش بزرگ است و نه سالروز فتح بابل ۷ آبان ماه، سالروز ورود شکوهمند کوروش بزرگ به بابل است که با استقبال گسترده مردم بابل همراه بود این اتفاق مهم تاریخ جهان باستان دقیقا ۲۵۶۰ سال پیش در ۷ آبان…
Forwarded from جریانـ
🗓 ۱۱ فوریه روز جهانی رضایت از تجرد است.
👤 این روز به معنای تقدیس #تنهایی یا ستیز با #رابطه و منع از آن نیست.
🗣 هدف چنین مناسبتی، اولاً به رسمیت شناختن تفاوت سنخهای روانی انسانها و سبکهای گوناگون زندگی، و صحبت درباره لزوم احترام به انتخاب هر شخصیست که آگاهانه «تنها بودن» را در زندگی (به طور موقت یا دائمی) برگزیده است و ثانیاً پرهیز از انگ و برچسب زدن یا ایجاد احساس شرم برای افرادیست که به انتخاب خود یا علیرغم خواست خود مجردند، به عبارتی، خودداری از تحت فشار گذاشتن آنان برای تغییر شیوه زندگیشان، با قضاوتها و تعابیر کلیشهای؛ به ویژه برای دختران و زنان.
🎊 #روز_رضایت_از_تجرد سه روز پیش از ولنتاین و تبلیغات گسترده حول آن، یادآوری میکند که داشتن #زندگی_اصیل و منطبق بر خواست، نیاز و اشتیاق درونی خود، و فارغ از فشار و انتظارات دیگران، بسیار ارزشمند، و رضایتمندی از سبک زندگی خود مهم است و افراد نباید درگیر و در قید و بند مفاهیم از پیش تعریف شده و انتظارات جامعه یا اطرافیان باشند.
#روزها #SatisfiedStayingSingleDay
#رواداری #دگرپذیری
🔗 منبع خبر و تصویر: روزها
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
👤 این روز به معنای تقدیس #تنهایی یا ستیز با #رابطه و منع از آن نیست.
🗣 هدف چنین مناسبتی، اولاً به رسمیت شناختن تفاوت سنخهای روانی انسانها و سبکهای گوناگون زندگی، و صحبت درباره لزوم احترام به انتخاب هر شخصیست که آگاهانه «تنها بودن» را در زندگی (به طور موقت یا دائمی) برگزیده است و ثانیاً پرهیز از انگ و برچسب زدن یا ایجاد احساس شرم برای افرادیست که به انتخاب خود یا علیرغم خواست خود مجردند، به عبارتی، خودداری از تحت فشار گذاشتن آنان برای تغییر شیوه زندگیشان، با قضاوتها و تعابیر کلیشهای؛ به ویژه برای دختران و زنان.
🎊 #روز_رضایت_از_تجرد سه روز پیش از ولنتاین و تبلیغات گسترده حول آن، یادآوری میکند که داشتن #زندگی_اصیل و منطبق بر خواست، نیاز و اشتیاق درونی خود، و فارغ از فشار و انتظارات دیگران، بسیار ارزشمند، و رضایتمندی از سبک زندگی خود مهم است و افراد نباید درگیر و در قید و بند مفاهیم از پیش تعریف شده و انتظارات جامعه یا اطرافیان باشند.
#روزها #SatisfiedStayingSingleDay
#رواداری #دگرپذیری
🔗 منبع خبر و تصویر: روزها
در «جریان» باشید.
@Jaryaann