Forwarded from روامدارى
خشونت علیه زنان صرفاً به «برخوردهای فیزیکی و بدنی» محدود نیست
۱. هرگاه با کلام و گفتار جنسی خود زنی را بیازاریم
۲. هرگاه با رفتار یا حتی نگاه خود زنی را معذب و مضطرب کرده و فضای زندگی و کارش را ناامن کنیم
۳. هرگاه با بیان قضاوت‌‌های کلیشه‌ای و جنسیتی، زنان را متهم به ضعف و ناتوانی کنیم
۴. هرگاه با استفاده از موقعیت‌مان، اراده خود را بر یک زن تحمیل کنیم و خواست او برای تعیین شیوه و کیفیت زندگی‌اش را نادیده بگیریم
۵. هرگاه زنان را صرفاً موجوداتی برای لذت خود چه از لحاظ دیداری و چه جنسی قلمداد کنیم که باید تنها مطابق سلیقه و معیارهای ما «زیبا و متناسب» باشند
۶. و هرگاه .....
ما بی‌شک یکی از «عوامل خشونت علیه زنان» هستیم.
اما اِعمال خشونت علیه زنان صرفاً به مردان نیز محدود نیست
۱. هرگاه به عنوان یک زن، همراه و زمینه‌ساز یکی از انواع رفتار فوق شویم
۲. هرگاه به عنوان یک زن، خشونت علیه زنان را صرفاً در برخورد بدنی با آنها قلمداد کنیم
۳. هرگاه به عنوان یک زن، در قبال مشاهده خشونت علیه زنان، اعتراض نکرده و صرفاً سکوت کنیم
۴. هرگاه به عنوان یک زن، به‌جای دفاع از حقوق زنان، به مردان جامعه، به شکل کلی، حمله کنیم و علیه مردان «نفرات‌پراکنی» کنیم
۵. هرگاه به عنوان یک زن، زن دیگری که صرفاً ظاهری نامنطبق برسلیقه ما دارد را مستحق توهین و آزار بدانیم و به او برچسب‌های تحقیرآمیز بزنیم
۶. و هرگاه ...
ما «به عنوان یک زن» بخش مهمی از «چرخه خشونت علیه زنان» خواهیم بود.
و چون «خشونت علیه زنان» از مصادیق اموری‌ست که در آن به دیگران «آسیب» می‌رسد، به‌هیچ‌وجهی «قابل مدارا و رواداری» نیست و هریک از ما باید به عنوان یک مرد و یک زن، به سهم خود عمل کرده و در مقابل این ظلم و خشونت تا جایی که می‌توانیم بایستیم.
goo.gl/OZcg0X
۲۵ نوامبر
#روز_جهانی_رفع_خشونت_علیه_زنان #روز_نارنجی
#نه_به_خشونت_علیه_زنان
#روامداری #مدارا #رواداری
💠
@RavaaMadaari
۱. هرگاه با کلام و گفتار جنسی خود زنی را بیازاریم
۲. هرگاه با رفتار یا حتی نگاه خود زنی را معذب و مضطرب کرده و فضای زندگی و کارش را ناامن کنیم
۳. هرگاه با بیان قضاوت‌‌های کلیشه‌ای و جنسیتی، زنان را متهم به ضعف و ناتوانی کنیم
۴. هرگاه با استفاده از موقعیت‌مان، اراده خود را بر یک زن تحمیل کنیم و خواست او برای تعیین شیوه و کیفیت زندگی‌اش را نادیده بگیریم
۵. هرگاه زنان را صرفاً موجوداتی برای لذت خود چه از لحاظ دیداری و چه جنسی قلمداد کنیم که باید تنها مطابق سلیقه و معیارهای ما «زیبا و متناسب» باشند
۶. و هرگاه .....
ما بی‌شک یکی از «عوامل خشونت علیه زنان» هستیم.
اما اِعمال خشونت علیه زنان صرفاً به مردان نیز محدود نیست
۱. هرگاه به عنوان یک زن، همراه و زمینه‌ساز یکی از انواع رفتار فوق شویم
۲. هرگاه به عنوان یک زن، خشونت علیه زنان را صرفاً در برخورد بدنی با آنها قلمداد کنیم
۳. هرگاه به عنوان یک زن، در قبال مشاهده خشونت علیه زنان، اعتراض نکرده و صرفاً سکوت کنیم
۴. هرگاه به عنوان یک زن، به‌جای دفاع از حقوق زنان، به مردان جامعه، به شکل کلی، حمله کنیم و علیه مردان «نفرات‌پراکنی» کنیم
۵. هرگاه به عنوان یک زن، زن دیگری که صرفاً ظاهری نامنطبق برسلیقه ما دارد را مستحق توهین و آزار بدانیم و به او برچسب‌های تحقیرآمیز بزنیم
۶. و هرگاه ...
ما «به عنوان یک زن» بخش مهمی از «چرخه خشونت علیه زنان» خواهیم بود.
و چون «خشونت علیه زنان» از مصادیق اموری‌ست که در آن به دیگران «آسیب» می‌رسد، به‌هیچ‌وجهی «قابل مدارا و رواداری» نیست و هریک از ما باید به عنوان یک مرد و یک زن، به سهم خود عمل کرده و در مقابل این ظلم و خشونت تا جایی که می‌توانیم بایستیم.
goo.gl/OZcg0X
۲۵ نوامبر
#روز_جهانی_رفع_خشونت_علیه_زنان #روز_نارنجی
#نه_به_خشونت_علیه_زنان
#روامداری #مدارا #رواداری
💠
@RavaaMadaari
Forwarded from روامدارى
روز جهانى مقابله با خشونت عليه زنان و ٢ نكته تكميلى:
١. تجربه خشونت در جامعه ايران منحصر به زنان نيست و ما متأسفانه هرروزه انواع خشونت را در خيابانها، محيط كار، منازل و فضاى مجازى شاهد هستيم. توجه به يكى از انواع اين خشونتها (مانند خشونت عليه زنان) به معناى «انكار ساير اَشكالِ خشونت» و «بى‌توجهى نسبت به مقابله با آنها» نيست بلكه به معناى آن است كه براى مقابله با خشونت گسترده در جامعه بايد همزمان كارهاى متعددى كرد كه مقابله با خشونت عليه زنان يكى از آن كارهاست.
٢. خشونت عليه زنان صرفاً از سوى مردان و يا امرى يك‌طرفه نيست اما پرداختن به آن در روزى به همين مناسبت، حتماً دست گذاشتن بر روى شكاف جنسيتى ميان مردان و زنان در جامعه نيز است. حال اگر اين دست گذاشتن، همراه با رويكرد تقابلى و ستيزه‌جويانه ميان زنان و مردان باشد، قطعاً جز تعميق گسست بين آنها، تشديد فضاى خشونت در جامعه و دميدن در آتش تنش و بحران ميان زنان و مردان، حاصلى ندارد.
مقابله با خشونت عليه زنان و پرداختن به گسست اجتماعى بين زنان و مردان اگرچه نیاز به «قاطعیت» دارد اما بايد با رويكرد ترميم اين گسست، رعايت حقوق دو طرف و ايجاد همدلى بيشتر بين آنها باشد وگرنه «تكثير نفرت عليه مردان» با انگيزه «دفاع از حقوق زنان»، از قضا دامن خود زنان را بيش از پيش خواهد گرفت.
در هر اصطكاكى، ناگزير اتلاف انرژى وجود دارد و تصور استفاده از خشونت در مبارزه با خشونت، سرابى بيش نيست.
goo.gl/0rD3ap
#روز_جهانی_رفع_خشونت_علیه_زنان #نه_به_خشونت_علیه_همه
#روامداری #مدارا #رواداری
💠
براى مدارا __________ @RavaaMadaari
١. تجربه خشونت در جامعه ايران منحصر به زنان نيست و ما متأسفانه هرروزه انواع خشونت را در خيابانها، محيط كار، منازل و فضاى مجازى شاهد هستيم. توجه به يكى از انواع اين خشونتها (مانند خشونت عليه زنان) به معناى «انكار ساير اَشكالِ خشونت» و «بى‌توجهى نسبت به مقابله با آنها» نيست بلكه به معناى آن است كه براى مقابله با خشونت گسترده در جامعه بايد همزمان كارهاى متعددى كرد كه مقابله با خشونت عليه زنان يكى از آن كارهاست.
٢. خشونت عليه زنان صرفاً از سوى مردان و يا امرى يك‌طرفه نيست اما پرداختن به آن در روزى به همين مناسبت، حتماً دست گذاشتن بر روى شكاف جنسيتى ميان مردان و زنان در جامعه نيز است. حال اگر اين دست گذاشتن، همراه با رويكرد تقابلى و ستيزه‌جويانه ميان زنان و مردان باشد، قطعاً جز تعميق گسست بين آنها، تشديد فضاى خشونت در جامعه و دميدن در آتش تنش و بحران ميان زنان و مردان، حاصلى ندارد.
مقابله با خشونت عليه زنان و پرداختن به گسست اجتماعى بين زنان و مردان اگرچه نیاز به «قاطعیت» دارد اما بايد با رويكرد ترميم اين گسست، رعايت حقوق دو طرف و ايجاد همدلى بيشتر بين آنها باشد وگرنه «تكثير نفرت عليه مردان» با انگيزه «دفاع از حقوق زنان»، از قضا دامن خود زنان را بيش از پيش خواهد گرفت.
در هر اصطكاكى، ناگزير اتلاف انرژى وجود دارد و تصور استفاده از خشونت در مبارزه با خشونت، سرابى بيش نيست.
goo.gl/0rD3ap
#روز_جهانی_رفع_خشونت_علیه_زنان #نه_به_خشونت_علیه_همه
#روامداری #مدارا #رواداری
💠
براى مدارا __________ @RavaaMadaari
🔹 پس از ده سالی امروز به دیدار استاد احمد خالقی رفتم. از میزان توافق فکری ما همین بس که محبوبترین متفکران در نظر او، موضوع سخت‌ترین نقدهای من هستند. با این حال به قدری انسان و مهربان و بزرگوار و باخلوص و بی‌شیله است که احساس می‌کنی در پناه مخالفی تا این حد سترگ به کلی ایمنی.
🔹 اخلاق از عقیده مهمتر است. چون اخلاق است که برای ما رفاه و ایمنی و اعتماد و دوستی می‌آورد. کسی که منصف و مهربان باشد، از اردوی مقابل، بهتر از کسی که همفکر ولی بی‌انصاف و بی‌شفقت باشد.
✍🏼 #مرتضی_مردیها
#جستار #اخلاق #رواداری
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
🔹 اخلاق از عقیده مهمتر است. چون اخلاق است که برای ما رفاه و ایمنی و اعتماد و دوستی می‌آورد. کسی که منصف و مهربان باشد، از اردوی مقابل، بهتر از کسی که همفکر ولی بی‌انصاف و بی‌شفقت باشد.
✍🏼 #مرتضی_مردیها
#جستار #اخلاق #رواداری
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
Forwarded from روامدارى
خشونت علیه زنان صرفاً به «برخوردهای فیزیکی و بدنی» محدود نیست
۱. هرگاه با کلام و گفتار جنسی خود زنی را بیازاریم
۲. هرگاه با رفتار یا حتی نگاه خود زنی را معذب و مضطرب کرده و فضای زندگی و کارش را ناامن کنیم
۳. هرگاه با بیان قضاوت‌‌های کلیشه‌ای و جنسیتی، زنان را متهم به ضعف و ناتوانی کنیم
۴. هرگاه با استفاده از موقعیت‌مان، اراده خود را بر یک زن تحمیل کنیم و خواست او برای تعیین شیوه و کیفیت زندگی‌اش را نادیده بگیریم
۵. هرگاه زنان را صرفاً موجوداتی برای لذت خود چه از لحاظ دیداری و چه جنسی قلمداد کنیم که باید تنها مطابق سلیقه و معیارهای ما «زیبا و متناسب» باشند
۶. و هرگاه .....
ما بی‌شک یکی از «عوامل خشونت علیه زنان» هستیم.
اما اِعمال خشونت علیه زنان صرفاً به مردان نیز محدود نیست
۱. هرگاه به عنوان یک زن، همراه و زمینه‌ساز یکی از انواع رفتار فوق شویم
۲. هرگاه به عنوان یک زن، خشونت علیه زنان را صرفاً در برخورد بدنی با آنها قلمداد کنیم
۳. هرگاه به عنوان یک زن، در قبال مشاهده خشونت علیه زنان، اعتراض نکرده و صرفاً سکوت کنیم
۴. هرگاه به عنوان یک زن، به‌جای دفاع از حقوق زنان، به مردان جامعه، به شکل کلی، حمله کنیم و علیه مردان «نفرت‌پراکنی» کنیم
۵. هرگاه به عنوان یک زن، زن دیگری که صرفاً ظاهری نامنطبق برسلیقه ما دارد را مستحق توهین و آزار بدانیم و به او برچسب‌های تحقیرآمیز بزنیم
۶. و هرگاه ...
ما «به عنوان یک زن» بخش مهمی از «چرخه خشونت علیه زنان» خواهیم بود.
و چون «خشونت علیه زنان» از مصادیق اموری‌ست که در آن به دیگران «آسیب» می‌رسد، به‌هیچ‌وجهی «قابل مدارا و رواداری» نیست و هریک از ما باید به عنوان یک مرد و یک زن، به سهم خود عمل کرده و در مقابل این ظلم و خشونت تا جایی که می‌توانیم بایستیم.
goo.gl/OZcg0X
۲۵ نوامبر
#روز_جهانی_رفع_خشونت_علیه_زنان #روز_نارنجی
#نه_به_خشونت_علیه_زنان
#روامداری #مدارا #رواداری
💠
@RavaaMadaari
۱. هرگاه با کلام و گفتار جنسی خود زنی را بیازاریم
۲. هرگاه با رفتار یا حتی نگاه خود زنی را معذب و مضطرب کرده و فضای زندگی و کارش را ناامن کنیم
۳. هرگاه با بیان قضاوت‌‌های کلیشه‌ای و جنسیتی، زنان را متهم به ضعف و ناتوانی کنیم
۴. هرگاه با استفاده از موقعیت‌مان، اراده خود را بر یک زن تحمیل کنیم و خواست او برای تعیین شیوه و کیفیت زندگی‌اش را نادیده بگیریم
۵. هرگاه زنان را صرفاً موجوداتی برای لذت خود چه از لحاظ دیداری و چه جنسی قلمداد کنیم که باید تنها مطابق سلیقه و معیارهای ما «زیبا و متناسب» باشند
۶. و هرگاه .....
ما بی‌شک یکی از «عوامل خشونت علیه زنان» هستیم.
اما اِعمال خشونت علیه زنان صرفاً به مردان نیز محدود نیست
۱. هرگاه به عنوان یک زن، همراه و زمینه‌ساز یکی از انواع رفتار فوق شویم
۲. هرگاه به عنوان یک زن، خشونت علیه زنان را صرفاً در برخورد بدنی با آنها قلمداد کنیم
۳. هرگاه به عنوان یک زن، در قبال مشاهده خشونت علیه زنان، اعتراض نکرده و صرفاً سکوت کنیم
۴. هرگاه به عنوان یک زن، به‌جای دفاع از حقوق زنان، به مردان جامعه، به شکل کلی، حمله کنیم و علیه مردان «نفرت‌پراکنی» کنیم
۵. هرگاه به عنوان یک زن، زن دیگری که صرفاً ظاهری نامنطبق برسلیقه ما دارد را مستحق توهین و آزار بدانیم و به او برچسب‌های تحقیرآمیز بزنیم
۶. و هرگاه ...
ما «به عنوان یک زن» بخش مهمی از «چرخه خشونت علیه زنان» خواهیم بود.
و چون «خشونت علیه زنان» از مصادیق اموری‌ست که در آن به دیگران «آسیب» می‌رسد، به‌هیچ‌وجهی «قابل مدارا و رواداری» نیست و هریک از ما باید به عنوان یک مرد و یک زن، به سهم خود عمل کرده و در مقابل این ظلم و خشونت تا جایی که می‌توانیم بایستیم.
goo.gl/OZcg0X
۲۵ نوامبر
#روز_جهانی_رفع_خشونت_علیه_زنان #روز_نارنجی
#نه_به_خشونت_علیه_زنان
#روامداری #مدارا #رواداری
💠
@RavaaMadaari
Forwarded from روامدارى
خشونت علیه زنان صرفاً به «برخوردهای فیزیکی و بدنی» محدود نیست
۱. هرگاه با کلام و گفتار جنسی خود زنی را بیازاریم
۲. هرگاه با رفتار یا حتی نگاه خود زنی را معذب و مضطرب کرده و فضای زندگی و کارش را ناامن کنیم
۳. هرگاه با بیان قضاوت‌‌های کلیشه‌ای و جنسیتی، زنان را متهم به ضعف و ناتوانی کنیم
۴. هرگاه با استفاده از موقعیت‌مان، اراده خود را بر یک زن تحمیل کنیم و خواست او برای تعیین شیوه و کیفیت زندگی‌اش را نادیده بگیریم
۵. هرگاه زنان را صرفاً موجوداتی برای لذت خود چه از لحاظ دیداری و چه جنسی قلمداد کنیم که باید تنها مطابق سلیقه و معیارهای ما «زیبا و متناسب» باشند
۶. و هرگاه .....
ما بی‌شک یکی از «عوامل خشونت علیه زنان» هستیم.
اما اِعمال خشونت علیه زنان صرفاً به مردان نیز محدود نیست
۱. هرگاه به عنوان یک زن، همراه و زمینه‌ساز یکی از انواع رفتار فوق شویم
۲. هرگاه به عنوان یک زن، خشونت علیه زنان را صرفاً در برخورد بدنی با آنها قلمداد کنیم
۳. هرگاه به عنوان یک زن، در قبال مشاهده خشونت علیه زنان، اعتراض نکرده و صرفاً سکوت کنیم
۴. هرگاه به عنوان یک زن، به‌جای دفاع از حقوق زنان، به مردان جامعه، به شکل کلی، حمله کنیم و علیه مردان «نفرت‌پراکنی» کنیم
۵. هرگاه به عنوان یک زن، زن دیگری که صرفاً ظاهری نامنطبق برسلیقه ما دارد را مستحق توهین و آزار بدانیم و به او برچسب‌های تحقیرآمیز بزنیم
۶. و هرگاه ...
ما «به عنوان یک زن» بخش مهمی از «چرخه خشونت علیه زنان» خواهیم بود.
و چون «خشونت علیه زنان» از مصادیق اموری‌ست که در آن به دیگران «آسیب» می‌رسد، به‌هیچ‌وجهی «قابل مدارا و رواداری» نیست و هریک از ما باید به عنوان یک مرد و یک زن، به سهم خود عمل کرده و در مقابل این ظلم و خشونت تا جایی که می‌توانیم بایستیم.
goo.gl/OZcg0X
۲۵ نوامبر
#روز_جهانی_رفع_خشونت_علیه_زنان #روز_نارنجی
#نه_به_خشونت_علیه_زنان
#روامداری #مدارا #رواداری
💠
@RavaaMadaari
۱. هرگاه با کلام و گفتار جنسی خود زنی را بیازاریم
۲. هرگاه با رفتار یا حتی نگاه خود زنی را معذب و مضطرب کرده و فضای زندگی و کارش را ناامن کنیم
۳. هرگاه با بیان قضاوت‌‌های کلیشه‌ای و جنسیتی، زنان را متهم به ضعف و ناتوانی کنیم
۴. هرگاه با استفاده از موقعیت‌مان، اراده خود را بر یک زن تحمیل کنیم و خواست او برای تعیین شیوه و کیفیت زندگی‌اش را نادیده بگیریم
۵. هرگاه زنان را صرفاً موجوداتی برای لذت خود چه از لحاظ دیداری و چه جنسی قلمداد کنیم که باید تنها مطابق سلیقه و معیارهای ما «زیبا و متناسب» باشند
۶. و هرگاه .....
ما بی‌شک یکی از «عوامل خشونت علیه زنان» هستیم.
اما اِعمال خشونت علیه زنان صرفاً به مردان نیز محدود نیست
۱. هرگاه به عنوان یک زن، همراه و زمینه‌ساز یکی از انواع رفتار فوق شویم
۲. هرگاه به عنوان یک زن، خشونت علیه زنان را صرفاً در برخورد بدنی با آنها قلمداد کنیم
۳. هرگاه به عنوان یک زن، در قبال مشاهده خشونت علیه زنان، اعتراض نکرده و صرفاً سکوت کنیم
۴. هرگاه به عنوان یک زن، به‌جای دفاع از حقوق زنان، به مردان جامعه، به شکل کلی، حمله کنیم و علیه مردان «نفرت‌پراکنی» کنیم
۵. هرگاه به عنوان یک زن، زن دیگری که صرفاً ظاهری نامنطبق برسلیقه ما دارد را مستحق توهین و آزار بدانیم و به او برچسب‌های تحقیرآمیز بزنیم
۶. و هرگاه ...
ما «به عنوان یک زن» بخش مهمی از «چرخه خشونت علیه زنان» خواهیم بود.
و چون «خشونت علیه زنان» از مصادیق اموری‌ست که در آن به دیگران «آسیب» می‌رسد، به‌هیچ‌وجهی «قابل مدارا و رواداری» نیست و هریک از ما باید به عنوان یک مرد و یک زن، به سهم خود عمل کرده و در مقابل این ظلم و خشونت تا جایی که می‌توانیم بایستیم.
goo.gl/OZcg0X
۲۵ نوامبر
#روز_جهانی_رفع_خشونت_علیه_زنان #روز_نارنجی
#نه_به_خشونت_علیه_زنان
#روامداری #مدارا #رواداری
💠
@RavaaMadaari
✳️ در میان اندیشمندان ایران‌زمین، کمتر کسی را می‌توان یافت که به اندازۀ سعدی بر ارزش #رواداری و تساهل تاکید کرده باشد. سعدی نشانه‌های #مدارا را در چند چیز می‌داند: بخشش و خطاپوشی، خوش‌خویی، نیکی و جوانمردی، مهرورزی و اجتناب از آزاردهی، احترام به آرا و عقاید دیگران، اذعان به خطا و اشتباه خود، صلح‌طلبی و مسالمت‌جویی، پرهیز از تعصب و ...
سعدی در توصیه‌‌های اخلاقی خود به مدارا تا آنجا پیش می‌رود که علاوه بر #دگرپذیری و پذیرش تفاوت‌ها، حتی در مقابل جفای دیگران نیز توصیه به تحمل، خویشتن‌داری و بخشش می‌کند؛ امری که لازم است تا مرز آن با مفهوم مدارا مشخص شود تا مدارا زیر بار ظلم و ستم رفتن تلقی نشود.
چند سالی‌ست که اول اردیبهشت‌ماه، «روز سعدی» نامگذاری شده است. امیدواریم که چنین مناسبت‌هایی کارکردی صرفاً نمادین نداشته و فرصتی باشند برای ترویج افکار و آموزه‌های انسانی و حکیمانه بزرگانی چون سعدی و البته بازخوانی و نقد منصفانه آثار و اندیشه آنان.
منبع: روامداری
@RavaaMadaari
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
سعدی در توصیه‌‌های اخلاقی خود به مدارا تا آنجا پیش می‌رود که علاوه بر #دگرپذیری و پذیرش تفاوت‌ها، حتی در مقابل جفای دیگران نیز توصیه به تحمل، خویشتن‌داری و بخشش می‌کند؛ امری که لازم است تا مرز آن با مفهوم مدارا مشخص شود تا مدارا زیر بار ظلم و ستم رفتن تلقی نشود.
چند سالی‌ست که اول اردیبهشت‌ماه، «روز سعدی» نامگذاری شده است. امیدواریم که چنین مناسبت‌هایی کارکردی صرفاً نمادین نداشته و فرصتی باشند برای ترویج افکار و آموزه‌های انسانی و حکیمانه بزرگانی چون سعدی و البته بازخوانی و نقد منصفانه آثار و اندیشه آنان.
منبع: روامداری
@RavaaMadaari
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
Instagram
روامدارى
🔷 وقتی به لطف گوی و مدارا و مردمی باشد که در کمند قبول آوری دلی 🔶 «سعدی و مدارا» ۱. در میان اندیشمندان و سخنوران ایران‌زمین، کمتر کسی را می‌توان یافت که به اندازۀ سعدی بر ارزش رواداری و تساهل تاکید کرده باشد. 🔹 ٢. مفاهیمی که سعدی با تکیه بر آنها و آموزش…
❗️اگر مدام مردم ایران را «تقدیس» کنیم، «ضرورت» تغییر و بهبود فرهنگی را نفی می‌کنیم و اگر مدام مردم ایران را «تحقیر» کنیم، «امکان» تغییر و بهبود فرهنگی را نفی می‌کنیم.
رفتار بخشی از ایرانیان با برخی «دیگری»ها جای دفاع ندارد اما مصادیقی که این روزها به عنوان نژادپرستی ایرانیان در فضای مجازی ارائه می‌شود مانند است که بگوییم «آنفولانزا» و «کووید-۱۹» یکسان‌اند؛ چون در هر دو تب، سرفه و احساس خستگی وجود دارد. #نژادپرستی نوعی ایدئولوژی است که ریشه‌هایی در استعمار و سلطه‌جویی دارد؛ به دنبال نظریه‌سازی علمی در زیست‌شناسی و جامعه‌شناسی بوده، سر از نازیسم و فاشیسم برآورده و منجر به برده‌داری و فجایع و جنایات بسیاری در طول تاریخ شده است. نژادپرستی تقسیم انسان‌ها بر مبنای شکل ظاهری و رنگ پوست‌شان است و به برتری ذاتی برخی انسان‌ها (نژاد سفید) بر برخی دیگر و اِعمال سلطه و #تبعيض نظام‌مند بر آنها باور دارد.
اما آنچه گاهی در رفتار برخی ایرانیان می‌بینیم، دگرهراسی و تحقیر نسبت به برخی «دیگری»ها است که البته همان هم پدیده‌ای یکدست و ساده نیست و پیچیدگی، تنوع و جزئیات مهمی دارد. اما به هر حال نباید بر آن چشم بست و آن‌را بی‌اهمیت قلمداد کرد و حتماً باید با آموزش و آگاهی‌بخشی با این معضل فرهنگی و اجتماعی مقابله کرد. ما باید به دنبال به رسمیت شناختن حقوق و حرمت «انسان‌ها» باشیم و با نژادگرایی، شوونیسم، قوم‌گرایی و نفرت‌پراکنی نسبت به دیگران مقابله کنیم اما ضمناً نباید به صرف رفتارها یا باورهای ناپسند برخی ایرانیان، با گشاده‌دستی و #تعمیم_شتاب‌زده به «مردم ایران»، برچسب نژادپرست بزنیم.
بیماری، بیماری است اما نتیجه تشخیص اشتباه، تجویز و درمان خطا است.
✍🏼 #کاوه_گرایلی
#مقالات_جریان
#ماایرانیها #خودتحقیری #خودخوارانگاری
#مدارا #رواداری #دگرپذیری
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
رفتار بخشی از ایرانیان با برخی «دیگری»ها جای دفاع ندارد اما مصادیقی که این روزها به عنوان نژادپرستی ایرانیان در فضای مجازی ارائه می‌شود مانند است که بگوییم «آنفولانزا» و «کووید-۱۹» یکسان‌اند؛ چون در هر دو تب، سرفه و احساس خستگی وجود دارد. #نژادپرستی نوعی ایدئولوژی است که ریشه‌هایی در استعمار و سلطه‌جویی دارد؛ به دنبال نظریه‌سازی علمی در زیست‌شناسی و جامعه‌شناسی بوده، سر از نازیسم و فاشیسم برآورده و منجر به برده‌داری و فجایع و جنایات بسیاری در طول تاریخ شده است. نژادپرستی تقسیم انسان‌ها بر مبنای شکل ظاهری و رنگ پوست‌شان است و به برتری ذاتی برخی انسان‌ها (نژاد سفید) بر برخی دیگر و اِعمال سلطه و #تبعيض نظام‌مند بر آنها باور دارد.
اما آنچه گاهی در رفتار برخی ایرانیان می‌بینیم، دگرهراسی و تحقیر نسبت به برخی «دیگری»ها است که البته همان هم پدیده‌ای یکدست و ساده نیست و پیچیدگی، تنوع و جزئیات مهمی دارد. اما به هر حال نباید بر آن چشم بست و آن‌را بی‌اهمیت قلمداد کرد و حتماً باید با آموزش و آگاهی‌بخشی با این معضل فرهنگی و اجتماعی مقابله کرد. ما باید به دنبال به رسمیت شناختن حقوق و حرمت «انسان‌ها» باشیم و با نژادگرایی، شوونیسم، قوم‌گرایی و نفرت‌پراکنی نسبت به دیگران مقابله کنیم اما ضمناً نباید به صرف رفتارها یا باورهای ناپسند برخی ایرانیان، با گشاده‌دستی و #تعمیم_شتاب‌زده به «مردم ایران»، برچسب نژادپرست بزنیم.
بیماری، بیماری است اما نتیجه تشخیص اشتباه، تجویز و درمان خطا است.
✍🏼 #کاوه_گرایلی
#مقالات_جریان
#ماایرانیها #خودتحقیری #خودخوارانگاری
#مدارا #رواداری #دگرپذیری
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
Forwarded from روامدارى
🌀 خشونت علیه زنان صرفاً به «برخوردهای فیزیکی و بدنی» محدود نیست
۱. هرگاه با کلام و گفتار جنسی خود زنی را بیازاریم
۲. هرگاه با رفتار یا حتی نگاه خود زنی را معذب و مضطرب کرده و فضای زندگی و کارش را ناامن کنیم
۳. هرگاه با بیان قضاوت‌‌های کلیشه‌ای و جنسیتی، زنان را متهم به ضعف و ناتوانی کنیم
۴. هرگاه با استفاده از موقعیت‌مان، اراده خود را بر یک زن تحمیل کنیم و خواست او برای تعیین شیوه و کیفیت زندگی‌اش را نادیده بگیریم
۵. هرگاه زنان را صرفاً موجوداتی برای لذت خود چه از لحاظ دیداری و چه جنسی قلمداد کنیم که باید تنها مطابق سلیقه و معیارهای ما «زیبا و متناسب» باشند
۶. و هرگاه .....
ما بی‌شک یکی از «عوامل خشونت علیه زنان» هستیم.
اما اِعمال خشونت علیه زنان صرفاً به مردان نیز محدود نیست
۱. هرگاه به عنوان یک زن، همراه و زمینه‌ساز یکی از انواع رفتار فوق شویم
۲. هرگاه به عنوان یک زن، خشونت علیه زنان را صرفاً در برخورد بدنی با آنها قلمداد کنیم
۳. هرگاه به عنوان یک زن، در قبال مشاهده خشونت علیه زنان، اعتراض نکرده و صرفاً سکوت کنیم
۴. هرگاه به عنوان یک زن، به‌جای دفاع از حقوق زنان، به مردان جامعه، به شکل کلی، حمله کنیم و علیه مردان «نفرت‌پراکنی» کنیم
۵. هرگاه به عنوان یک زن، زن دیگری که صرفاً ظاهری نامنطبق برسلیقه ما دارد را مستحق توهین و آزار بدانیم و به او برچسب‌های تحقیرآمیز بزنیم
۶. و هرگاه ...
ما «به عنوان یک زن» بخش مهمی از «چرخه خشونت علیه زنان» خواهیم بود.
و چون «خشونت علیه زنان» از مصادیق اموری‌ست که در آن به دیگران «آسیب» می‌رسد، به‌هیچ‌وجهی «قابل مدارا و رواداری» نیست و هریک از ما باید به عنوان یک مرد و یک زن، به سهم خود عمل کرده و در مقابل این ظلم و خشونت تا جایی که می‌توانیم بایستیم.
۲۵ نوامبر
#روز_جهانی_رفع_خشونت_علیه_زنان #روز_نارنجی
#نه_به_خشونت_علیه_زنان
#روامداری #مدارا #رواداری
💠
@RavaaMadaari
۱. هرگاه با کلام و گفتار جنسی خود زنی را بیازاریم
۲. هرگاه با رفتار یا حتی نگاه خود زنی را معذب و مضطرب کرده و فضای زندگی و کارش را ناامن کنیم
۳. هرگاه با بیان قضاوت‌‌های کلیشه‌ای و جنسیتی، زنان را متهم به ضعف و ناتوانی کنیم
۴. هرگاه با استفاده از موقعیت‌مان، اراده خود را بر یک زن تحمیل کنیم و خواست او برای تعیین شیوه و کیفیت زندگی‌اش را نادیده بگیریم
۵. هرگاه زنان را صرفاً موجوداتی برای لذت خود چه از لحاظ دیداری و چه جنسی قلمداد کنیم که باید تنها مطابق سلیقه و معیارهای ما «زیبا و متناسب» باشند
۶. و هرگاه .....
ما بی‌شک یکی از «عوامل خشونت علیه زنان» هستیم.
اما اِعمال خشونت علیه زنان صرفاً به مردان نیز محدود نیست
۱. هرگاه به عنوان یک زن، همراه و زمینه‌ساز یکی از انواع رفتار فوق شویم
۲. هرگاه به عنوان یک زن، خشونت علیه زنان را صرفاً در برخورد بدنی با آنها قلمداد کنیم
۳. هرگاه به عنوان یک زن، در قبال مشاهده خشونت علیه زنان، اعتراض نکرده و صرفاً سکوت کنیم
۴. هرگاه به عنوان یک زن، به‌جای دفاع از حقوق زنان، به مردان جامعه، به شکل کلی، حمله کنیم و علیه مردان «نفرت‌پراکنی» کنیم
۵. هرگاه به عنوان یک زن، زن دیگری که صرفاً ظاهری نامنطبق برسلیقه ما دارد را مستحق توهین و آزار بدانیم و به او برچسب‌های تحقیرآمیز بزنیم
۶. و هرگاه ...
ما «به عنوان یک زن» بخش مهمی از «چرخه خشونت علیه زنان» خواهیم بود.
و چون «خشونت علیه زنان» از مصادیق اموری‌ست که در آن به دیگران «آسیب» می‌رسد، به‌هیچ‌وجهی «قابل مدارا و رواداری» نیست و هریک از ما باید به عنوان یک مرد و یک زن، به سهم خود عمل کرده و در مقابل این ظلم و خشونت تا جایی که می‌توانیم بایستیم.
۲۵ نوامبر
#روز_جهانی_رفع_خشونت_علیه_زنان #روز_نارنجی
#نه_به_خشونت_علیه_زنان
#روامداری #مدارا #رواداری
💠
@RavaaMadaari
✨ اگر فکر می‌کنید معنوی‌تر است که گیاهخوار شوید و غذای ارگانیک بخرید و #یوگا و #مراقبه کنید اما سپس خود را در حال قضاوت کسانی می‌بینید که این کارها را انجام نمی‌دهند، بدانید که در تلۀ منیت (ایگو) افتاده‌اید.
اگر فکر می‌کنید معنوی‌تر است که از دوچرخه یا وسایل حمل و نقل عمومی استفاده کنید اما سپس کسانی که از ماشین شخصی استفاده می‌کنند را قضاوت می‌کنید، بدانید که در تلۀ منیت (ایگو) افتاده‌اید.
اگر فکر می‌کنید معنوی‌تر است که دیگر تلویزیون نگاه نکنید چون مغز شما را باطل می‌کند، اما سپس کسانی که تلویزیون می‌بینند را قضات می‌کنید، بدانید که در تلۀ منیت (ایگو) افتاده‌اید.
اگر فکر می‌کنید معنوی‌تر است که روزنامه‌ها و مجلات زرد نخوانید اما سپس کسانی که این چیزها را می‌خوانند را قضاوت می‌کنید، بدانید که در تلۀ منیت (ایگو) افتاده‌اید.
اگر فکر می‌کنید معنوی‌تر است که به موسیقی کلاسیک یا صدای طبیعت گوش کنید اما سپس کسانی که موسیقی بازاری گوش می‌دهند را قضاوت می‌کنید بدانید که در تلۀ منیت (ایگو) افتاده‌اید.
▪️موجی (معلم معنوی اهل جامائیکا)
🔗 منبع
#عرفان #گیاهخواری #رواداری #دگرپذیری #قضاوت
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
اگر فکر می‌کنید معنوی‌تر است که از دوچرخه یا وسایل حمل و نقل عمومی استفاده کنید اما سپس کسانی که از ماشین شخصی استفاده می‌کنند را قضاوت می‌کنید، بدانید که در تلۀ منیت (ایگو) افتاده‌اید.
اگر فکر می‌کنید معنوی‌تر است که دیگر تلویزیون نگاه نکنید چون مغز شما را باطل می‌کند، اما سپس کسانی که تلویزیون می‌بینند را قضات می‌کنید، بدانید که در تلۀ منیت (ایگو) افتاده‌اید.
اگر فکر می‌کنید معنوی‌تر است که روزنامه‌ها و مجلات زرد نخوانید اما سپس کسانی که این چیزها را می‌خوانند را قضاوت می‌کنید، بدانید که در تلۀ منیت (ایگو) افتاده‌اید.
اگر فکر می‌کنید معنوی‌تر است که به موسیقی کلاسیک یا صدای طبیعت گوش کنید اما سپس کسانی که موسیقی بازاری گوش می‌دهند را قضاوت می‌کنید بدانید که در تلۀ منیت (ایگو) افتاده‌اید.
▪️موجی (معلم معنوی اهل جامائیکا)
🔗 منبع
#عرفان #گیاهخواری #رواداری #دگرپذیری #قضاوت
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
💡 بزرگداشت کوروش بزرگ (توضیح درباره چرایی نامگذاری ۷ آبان برای بزرگداشت کوروش) نه به معنای تقدیس گذشته و نه به معنای دمیدن در نوعی #ناسیونالیسم_تبارگرا و ستیزه‌جو است.
کوروش بزرگ از قضا شخصی بود که ضمن ایجاد یک‌پارچگی سرزمینی، با #رواداری و #دگرپذیری تفاوت مردمان در باورها و آیین‌ها را به رسمیت شناخت و از همین رو سنگ بنای نخستین دولت ایران‌زمین را برمبنای #وحدت_در_کثرت بنیاد نهاد. این همان چیزی است که طی هزاران سال #ایران_رنگارنگ_فرهنگی را شکل داده و در کمتر کشور دیگری چنین نمونه‌ای را می‌بینیم که ضمن تنوع فرهنگی و زبانی و برخی تفاوت‌ها در آداب و رسوم، اشتراکات و پیوندهای فرهنگی مردم آن‌چنان قوی باشد که هیچ‌گونه احساس بیگانگی میان مردمان یک کشور در شمال و جنوب و شرق و غرب نباشد. در واقع از بذری که کوروش بزرگ کاشت جوانه‌ای برآمد که تا هزاران سال بعد و با وجود آشوب‌های گوناگون در این سرزمین نمایان‌گر بوده و به کار امروز ما هم می‌آید. بزرگداشت او نه به معنای رفتن و ماندن در گذشته که به معنای احضار این نماد و فراخوانی آن در امروز است؛ یعنی ما به عنوان ایرانیان بکوشیم ضمن احترام به میراث فرهنگی و تاریخی خود و در عین پاسبانی و تقویت همبستگی اجتماعی در کشور و پرهیز از دیوارکشی قومی و قبیله‌ای، به تنوع و تکثر فرهنگی، آیینی، اعتقادی و حقوق و آزادی‌های فردی نیز احترام بگذاریم و به دنبال #ملی‌گرایی_دموکراتیک در کشور باشیم.
از همین روست که توماس جفرسون، از پدران بنیانگذار آمریکا و نویسنده اعلامیه استقلال این کشور از استعمار بریتانیا، به نوه خود توصیه کرده بود که نخستین کتابی که پس از آموختن زبان یونانی بخواند «کوروش‌نامه» باشد.
«کوروش‌نامه» یا «آموزش کوروش» یا «تربیت کوروش» اثر گِزِنفُون (تاریخ‌نگار و فیلسوف اهل آتن) زندگی‌نامه بنیانگذار شاهنشاهی هخامنشی است. گزنفون در این #کتاب شیوه پرورش، آموزش و زندگی کوروش بزرگ را نگاشته است.
جفرسون در نامه‌ای دیگر به یک دوست ایتالیایی خود، درخواست ترجمه‌ای تازه از «کوروش‌نامه» به زبان ایتالیایی می‌کند. وجود دست‌کم ۴ چاپ مختلف از کوروش‌نامه در کتابخانه شخصی جفرسون به ثبت رسیده است و جفرسون در یکی از آنها با خط خود دست به مقایسه ترجمه دو نسخه از کتاب زده است. اما چرا کوروش و کوروش‌نامه در جهان فکری توماس جفرسون برای تأسیس آمریکایی سکولار و دموکرات جایگاهی ویژه داشت؟
پادشاهی #کوروش نمونه‌ای است از حکومت عادلانه بر توده کثیری از مردم از اقوام و ملل مختلف. تجربه کوروش هخامنشی در اتخاذ سیاست رواداری و عدم تحمیل باورها و عقاید خود -که در کوروش‌نامه منعکس است- الگویی را پیشاروی جفرسون گذاشت از حکومتی که در عین گستردگی پهنه خود و وجود بحران‌های پیش‌رو، آزادی عقاید را تضمین می‌کند. به نظر می‌رسید اگر کوروش موفق شده است در جهان باستان با آن درجه از توحش و وجود فرقه‌های بدوی دینی که در نزاعی بی‌‌پایان با یکدیگر به سر می‌بردند، بی‌طرفی حکومت را در مقیاسی به گستردگی شاهنشاهی هخامنشی تضمین کند، این کار در جهان مدرن نیز قابل تکرار است. در زمان مکتوب کردن منشور آزادی مذهبی جفرسون، یعنی ۱۱۲ سال پیش از آنکه استوانه حقوق بشر کوروش از دل خاک بیرون آورده شود و محافل تاریخی از وجود لوحی متضمن احیای حقوق اقلیت‌های مذهبی در دوره حکمرانی او باخبر شوند، رواداری کوروش از طریق منابع یونانی و لاتین به دوران مدرن رسیده بود. تاثیرپذیری توماس جفرسون از این وجه حکمرانی شماری از پادشاهان هخامنشی در یادداشت‌هایی که وی بر حاشیه کتاب «رساله در باب آداب و روح ملت‌ها» اثر ولتر، فیلسوف سیاسی عصر روشنگری در فرانسه نوشته است نیز به چشم می‌خورد و دیده می‌شود که عدم تحمیل دین رسمی و رواداری مذهبی داریوش یکم که در امتداد پادشاهی کوروش هخامنشی بوده نظر وی را جلب کرده است.
کوروش‌نامه که پس از تأثیر‌گذاری عمده در دنیای باستان (از جمله بر اسکندر مقدونی و ژولیوس سزار) به فراموشی سپرده شده بود، در دوره پسارنسانس و آغاز عصر روشنگری بار دیگر احیا شد و با ترجمه‌های جدید، الهام‌بخش فلاسفه سیاسی قرار گرفت. از نیکولا ماکیاولی و ژان ژاک روسو تا بنجامین فرانکلین در فکر پس‌زدن تفکر سیاسی قرون وسطی و ساخت بنای جامعه مدرن و شیوه حکومت‌داری صالح از نظام اخلاقی که گزنفون در کوروش‌نامه عرضه می‌کند تاثیر پذیرفتند. در آمریکا علاوه بر جفرسون، جان آدامز (رییس‌جمهور دوم آمریکا) نیز به کوروش‌نامه به دیده کتابی تعلیمی می‌نگریسته و پسر خود را در دوره مطالعه برای آمادگی حضور در مشاغل دولتی پیش از همه به خواندن کوروش‌نامه گزنفون مکلف کرده است.
🔺نیمه دوم یادداشت برمبنای متنی از پویا زارعی، پژوهشگر تاریخ دانشگاه سوربن پاریس
منابع: ۱ و ۲
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
کوروش بزرگ از قضا شخصی بود که ضمن ایجاد یک‌پارچگی سرزمینی، با #رواداری و #دگرپذیری تفاوت مردمان در باورها و آیین‌ها را به رسمیت شناخت و از همین رو سنگ بنای نخستین دولت ایران‌زمین را برمبنای #وحدت_در_کثرت بنیاد نهاد. این همان چیزی است که طی هزاران سال #ایران_رنگارنگ_فرهنگی را شکل داده و در کمتر کشور دیگری چنین نمونه‌ای را می‌بینیم که ضمن تنوع فرهنگی و زبانی و برخی تفاوت‌ها در آداب و رسوم، اشتراکات و پیوندهای فرهنگی مردم آن‌چنان قوی باشد که هیچ‌گونه احساس بیگانگی میان مردمان یک کشور در شمال و جنوب و شرق و غرب نباشد. در واقع از بذری که کوروش بزرگ کاشت جوانه‌ای برآمد که تا هزاران سال بعد و با وجود آشوب‌های گوناگون در این سرزمین نمایان‌گر بوده و به کار امروز ما هم می‌آید. بزرگداشت او نه به معنای رفتن و ماندن در گذشته که به معنای احضار این نماد و فراخوانی آن در امروز است؛ یعنی ما به عنوان ایرانیان بکوشیم ضمن احترام به میراث فرهنگی و تاریخی خود و در عین پاسبانی و تقویت همبستگی اجتماعی در کشور و پرهیز از دیوارکشی قومی و قبیله‌ای، به تنوع و تکثر فرهنگی، آیینی، اعتقادی و حقوق و آزادی‌های فردی نیز احترام بگذاریم و به دنبال #ملی‌گرایی_دموکراتیک در کشور باشیم.
از همین روست که توماس جفرسون، از پدران بنیانگذار آمریکا و نویسنده اعلامیه استقلال این کشور از استعمار بریتانیا، به نوه خود توصیه کرده بود که نخستین کتابی که پس از آموختن زبان یونانی بخواند «کوروش‌نامه» باشد.
«کوروش‌نامه» یا «آموزش کوروش» یا «تربیت کوروش» اثر گِزِنفُون (تاریخ‌نگار و فیلسوف اهل آتن) زندگی‌نامه بنیانگذار شاهنشاهی هخامنشی است. گزنفون در این #کتاب شیوه پرورش، آموزش و زندگی کوروش بزرگ را نگاشته است.
جفرسون در نامه‌ای دیگر به یک دوست ایتالیایی خود، درخواست ترجمه‌ای تازه از «کوروش‌نامه» به زبان ایتالیایی می‌کند. وجود دست‌کم ۴ چاپ مختلف از کوروش‌نامه در کتابخانه شخصی جفرسون به ثبت رسیده است و جفرسون در یکی از آنها با خط خود دست به مقایسه ترجمه دو نسخه از کتاب زده است. اما چرا کوروش و کوروش‌نامه در جهان فکری توماس جفرسون برای تأسیس آمریکایی سکولار و دموکرات جایگاهی ویژه داشت؟
پادشاهی #کوروش نمونه‌ای است از حکومت عادلانه بر توده کثیری از مردم از اقوام و ملل مختلف. تجربه کوروش هخامنشی در اتخاذ سیاست رواداری و عدم تحمیل باورها و عقاید خود -که در کوروش‌نامه منعکس است- الگویی را پیشاروی جفرسون گذاشت از حکومتی که در عین گستردگی پهنه خود و وجود بحران‌های پیش‌رو، آزادی عقاید را تضمین می‌کند. به نظر می‌رسید اگر کوروش موفق شده است در جهان باستان با آن درجه از توحش و وجود فرقه‌های بدوی دینی که در نزاعی بی‌‌پایان با یکدیگر به سر می‌بردند، بی‌طرفی حکومت را در مقیاسی به گستردگی شاهنشاهی هخامنشی تضمین کند، این کار در جهان مدرن نیز قابل تکرار است. در زمان مکتوب کردن منشور آزادی مذهبی جفرسون، یعنی ۱۱۲ سال پیش از آنکه استوانه حقوق بشر کوروش از دل خاک بیرون آورده شود و محافل تاریخی از وجود لوحی متضمن احیای حقوق اقلیت‌های مذهبی در دوره حکمرانی او باخبر شوند، رواداری کوروش از طریق منابع یونانی و لاتین به دوران مدرن رسیده بود. تاثیرپذیری توماس جفرسون از این وجه حکمرانی شماری از پادشاهان هخامنشی در یادداشت‌هایی که وی بر حاشیه کتاب «رساله در باب آداب و روح ملت‌ها» اثر ولتر، فیلسوف سیاسی عصر روشنگری در فرانسه نوشته است نیز به چشم می‌خورد و دیده می‌شود که عدم تحمیل دین رسمی و رواداری مذهبی داریوش یکم که در امتداد پادشاهی کوروش هخامنشی بوده نظر وی را جلب کرده است.
کوروش‌نامه که پس از تأثیر‌گذاری عمده در دنیای باستان (از جمله بر اسکندر مقدونی و ژولیوس سزار) به فراموشی سپرده شده بود، در دوره پسارنسانس و آغاز عصر روشنگری بار دیگر احیا شد و با ترجمه‌های جدید، الهام‌بخش فلاسفه سیاسی قرار گرفت. از نیکولا ماکیاولی و ژان ژاک روسو تا بنجامین فرانکلین در فکر پس‌زدن تفکر سیاسی قرون وسطی و ساخت بنای جامعه مدرن و شیوه حکومت‌داری صالح از نظام اخلاقی که گزنفون در کوروش‌نامه عرضه می‌کند تاثیر پذیرفتند. در آمریکا علاوه بر جفرسون، جان آدامز (رییس‌جمهور دوم آمریکا) نیز به کوروش‌نامه به دیده کتابی تعلیمی می‌نگریسته و پسر خود را در دوره مطالعه برای آمادگی حضور در مشاغل دولتی پیش از همه به خواندن کوروش‌نامه گزنفون مکلف کرده است.
🔺نیمه دوم یادداشت برمبنای متنی از پویا زارعی، پژوهشگر تاریخ دانشگاه سوربن پاریس
منابع: ۱ و ۲
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
Twitter
Vahid Bahman وحید بهمن
توضیحی لازم ۷ آبان ماه، روز ملی بزرگداشت کوروش بزرگ، نه زادروز کوروش بزرگ است و نه سالروز فتح بابل ۷ آبان ماه، سالروز ورود شکوهمند کوروش بزرگ به بابل است که با استقبال گسترده مردم بابل همراه بود این اتفاق مهم تاریخ جهان باستان دقیقا ۲۵۶۰ سال پیش در ۷ آبان…
Forwarded from روامدارى
🌀 خشونت علیه زنان صرفاً به «برخوردهای فیزیکی و بدنی» محدود نیست
۱. هرگاه با کلام خشن و گفتار جنسی خود زنی را بیازاریم
۲. هرگاه با رفتار یا حتی نگاه خود زنی را معذب و مضطرب کرده و فضای زندگی و کارش را ناامن کنیم
۳. هرگاه با بیان قضاوت‌‌های کلیشه‌ای و جنسیتی، زنان را متهم به ضعف و ناتوانی کنیم
۴. هرگاه با استفاده از موقعیت‌مان، اراده خود را بر یک زن تحمیل کنیم و خواست او را برای تعیین شیوه و کیفیت زندگی‌اش نادیده بگیریم
۵. هرگاه زنان را صرفاً موجوداتی برای لذت خود چه از لحاظ دیداری و چه جنسی قلمداد کنیم که باید مطابق سلیقه و معیارهای ما «زیبا و متناسب» باشند
۶. و هرگاه .....
ما بی‌شک یکی از «عوامل خشونت علیه زنان» هستیم.
اما اِعمال خشونت علیه زنان منحصر به مردان نیست
۱. هرگاه به عنوان یک زن، خشونت علیه زنان را صرفاً در برخورد بدنی با آنها قلمداد کنیم
۲. هرگاه به عنوان یک زن، در قبال مشاهده خشونت علیه زنان، اعتراض نکرده و سکوت کنیم
۳. هرگاه به عنوان یک زن، به‌جای دفاع از حقوق زنان، به کل مردان جامعه حمله کنیم و علیه مردان «نفرت‌پراکنی» کنیم
۴. هرگاه به عنوان یک زن، زن دیگری را که صرفاً ظاهر یا سبک زندگی متفاوتی با سلیقه ما دارد، مستحق توهین و آزار بدانیم، به او برچسب‌های تحقیرآمیز بزنیم و پیشرفت شغلی و اجتماعی‌اش را نه ناشی از توانایی او که به خاطر عوامل غیراخلاقی بدانیم
۵. هرگاه به عنوان یک زن، با رفتار خود یا با تربیت نادرست فرزندان خود، همراه و زمینه‌ساز یکی از انواع رفتار فوق شویم
۶. و هرگاه ...
ما «به عنوان یک زن» بخش مهمی از «چرخه خشونت علیه زنان» خواهیم بود.
و از آنجا که «خشونت علیه زنان» از مصادیق اموری‌ست که در آن به دیگران «آسیب» می‌رسد، به‌هیچ‌وجه «امکان مدارا و رواداری» با آن وجود ندارد. بنابراین هریک از ما باید با هر جنسیتی، به سهم خود عمل کرده و در مقابل این ظلم و خشونت تا جایی که می‌توانیم بایستیم تا جامعه‌ای صلح‌جو و انسانی برای همگان داشته باشیم.
۲۵ نوامبر
#روز_جهانی_رفع_خشونت_علیه_زنان #روز_نارنجی
#نه_به_خشونت_علیه_زنان
#روامداری #مدارا #رواداری
💠
@RavaaMadaari
۱. هرگاه با کلام خشن و گفتار جنسی خود زنی را بیازاریم
۲. هرگاه با رفتار یا حتی نگاه خود زنی را معذب و مضطرب کرده و فضای زندگی و کارش را ناامن کنیم
۳. هرگاه با بیان قضاوت‌‌های کلیشه‌ای و جنسیتی، زنان را متهم به ضعف و ناتوانی کنیم
۴. هرگاه با استفاده از موقعیت‌مان، اراده خود را بر یک زن تحمیل کنیم و خواست او را برای تعیین شیوه و کیفیت زندگی‌اش نادیده بگیریم
۵. هرگاه زنان را صرفاً موجوداتی برای لذت خود چه از لحاظ دیداری و چه جنسی قلمداد کنیم که باید مطابق سلیقه و معیارهای ما «زیبا و متناسب» باشند
۶. و هرگاه .....
ما بی‌شک یکی از «عوامل خشونت علیه زنان» هستیم.
اما اِعمال خشونت علیه زنان منحصر به مردان نیست
۱. هرگاه به عنوان یک زن، خشونت علیه زنان را صرفاً در برخورد بدنی با آنها قلمداد کنیم
۲. هرگاه به عنوان یک زن، در قبال مشاهده خشونت علیه زنان، اعتراض نکرده و سکوت کنیم
۳. هرگاه به عنوان یک زن، به‌جای دفاع از حقوق زنان، به کل مردان جامعه حمله کنیم و علیه مردان «نفرت‌پراکنی» کنیم
۴. هرگاه به عنوان یک زن، زن دیگری را که صرفاً ظاهر یا سبک زندگی متفاوتی با سلیقه ما دارد، مستحق توهین و آزار بدانیم، به او برچسب‌های تحقیرآمیز بزنیم و پیشرفت شغلی و اجتماعی‌اش را نه ناشی از توانایی او که به خاطر عوامل غیراخلاقی بدانیم
۵. هرگاه به عنوان یک زن، با رفتار خود یا با تربیت نادرست فرزندان خود، همراه و زمینه‌ساز یکی از انواع رفتار فوق شویم
۶. و هرگاه ...
ما «به عنوان یک زن» بخش مهمی از «چرخه خشونت علیه زنان» خواهیم بود.
و از آنجا که «خشونت علیه زنان» از مصادیق اموری‌ست که در آن به دیگران «آسیب» می‌رسد، به‌هیچ‌وجه «امکان مدارا و رواداری» با آن وجود ندارد. بنابراین هریک از ما باید با هر جنسیتی، به سهم خود عمل کرده و در مقابل این ظلم و خشونت تا جایی که می‌توانیم بایستیم تا جامعه‌ای صلح‌جو و انسانی برای همگان داشته باشیم.
۲۵ نوامبر
#روز_جهانی_رفع_خشونت_علیه_زنان #روز_نارنجی
#نه_به_خشونت_علیه_زنان
#روامداری #مدارا #رواداری
💠
@RavaaMadaari
🗓 ۱۱ فوریه, روز جهانی رضایت از تجرد
👤 این روز به معنای تقدیس #تنهایی یا ستیز با #رابطه و منع از آن نیست.
🗣 هدف چنین مناسبتی، اولاً به رسمیت شناختن تفاوت سنخ‌های روانی انسان‌ها و سبک‌های گوناگون زندگی، و صحبت درباره لزوم احترام به انتخاب هر شخصی‌ست که آگاهانه «تنها بودن» را در زندگی (به طور موقت یا دائمی) برگزیده است و ثانیاً پرهیز از انگ و برچسب زدن یا ایجاد احساس شرم برای افرادی‌ست که به انتخاب خود یا علی‌رغم خواست خود مجردند، به عبارتی، خودداری از تحت فشار گذاشتن آنان برای تغییر شیوه زندگی‌شان، با قضاوت‌ها و تعابیر کلیشه‌ای؛ به ویژه برای دختران و زنان.
🎊 #روز_رضایت_از_تجرد سه روز پیش از #ولنتاین و تبلیغات گسترده حول آن، یادآوری می‌کند که داشتن #زندگی_اصیل و منطبق بر خواست، نیاز و اشتیاق درونی خود، و فارغ از فشار و انتظارات دیگران، بسیار ارزش‌مند، و رضایت‌مندی از سبک زندگی خود مهم است و افراد نباید درگیر و در قید و بند مفاهیم از پیش تعریف شده و انتظارات جامعه یا اطرافیان باشند.
#روزها #SatisfiedStayingSingleDay
#رواداری #دگرپذیری
🔗 منبع خبر و تصویر: روزها
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
👤 این روز به معنای تقدیس #تنهایی یا ستیز با #رابطه و منع از آن نیست.
🗣 هدف چنین مناسبتی، اولاً به رسمیت شناختن تفاوت سنخ‌های روانی انسان‌ها و سبک‌های گوناگون زندگی، و صحبت درباره لزوم احترام به انتخاب هر شخصی‌ست که آگاهانه «تنها بودن» را در زندگی (به طور موقت یا دائمی) برگزیده است و ثانیاً پرهیز از انگ و برچسب زدن یا ایجاد احساس شرم برای افرادی‌ست که به انتخاب خود یا علی‌رغم خواست خود مجردند، به عبارتی، خودداری از تحت فشار گذاشتن آنان برای تغییر شیوه زندگی‌شان، با قضاوت‌ها و تعابیر کلیشه‌ای؛ به ویژه برای دختران و زنان.
🎊 #روز_رضایت_از_تجرد سه روز پیش از #ولنتاین و تبلیغات گسترده حول آن، یادآوری می‌کند که داشتن #زندگی_اصیل و منطبق بر خواست، نیاز و اشتیاق درونی خود، و فارغ از فشار و انتظارات دیگران، بسیار ارزش‌مند، و رضایت‌مندی از سبک زندگی خود مهم است و افراد نباید درگیر و در قید و بند مفاهیم از پیش تعریف شده و انتظارات جامعه یا اطرافیان باشند.
#روزها #SatisfiedStayingSingleDay
#رواداری #دگرپذیری
🔗 منبع خبر و تصویر: روزها
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
🔥چهارشنبه‌سوری در قم
هرساله ایرانیان در سراسر کشور با برافروختن آتش و پریدن از روی آن چهارشنبه‌سوری را جشن می‌گیرند و این آیین باستانی را که سده‌ها، بل هزاره‌ها حافظ و نگهبان آن بوده‌اند، گرامی می‌دارند. امسال برخی از باشگاه‌های ورزشی در شهر مقدس قم اقدام به برگزاری جشن چهارشنبه‌سوری نمودند که نگارنده در یکی از آنها حضور داشت. ...
محل برگزاری مراسم یکی از باغ-رستوران‌های حومۀ شهر بود. اهالی قم، اعم از زن و مرد، ایرانی و افغانستانی، کودک و جوان و پیر، کُرد و تُرک و لُر، مذهبی و غیرمذهبی، محجبه و کم‌حجاب گردهم‌آمده بودند تا این آیین ایرانی را گرامی دارند. از مهمترین ویژگی جشن‌های ایرانی و جشن چهارشنبه‌سوری، اهمیت عنصر خانواده در آن است. از این رو اکثر اشخاص همراه با خانواده‌هایشان در جشن شرکت کرده بودند.
در محوطۀ سنگی باغ، هفت حلقه آتش به ترتیب در یک ردیف قرار گرفته بودند تا حضار آتش‌های هفت‌گانه را یکی پس از دیگری پشت سر بگذارند. برخی به صورت تک‌نفره، برخی دونفره و برخی سه‌نفره همراه با همسر و فرزندشان از روی آتش می‌پریدند تا زردی خود به آتش دهند و سرخیِ آن ستانند. دو تن از متولیان مراسم که از مردمان اصیل شهر قم‌اند، لباس محلی قم را در طول مراسم بر تن داشتند.
از یک گروه موسیقی نیز دعوت شده بود تا به اجرای موسیقی بپردازد. از جمله نکات شایان توجه، تنوع موسیقی‌هایی بود که در طول مراسم نواخته شد. از موسیقی آذری، مازنی و کُردی گرفته تا موسیقی دهه چهل و پنجاه مانند آغاسی و داوود مقامی. موسیقی‌های جدید نیز راه خود را به مراسم باز کرده بود و آهنگ‌های خواننده‌هایی مانند ساسی نیز به اجرا درآمد. بالطبع همۀ موسیقی‌های نواخته شده مطابق با سلیقۀ همۀ اشخاص نبود اما مدارا و شکیبایی مردم بر هر تضاد و اختلافی فائق می‌آید. مردمان از هر سن و عقیده و جنسیتی همراه با موسیقی در کنارِ آتشِ افروخته شده به رقص و پای‌کوبی می‌پرداختند و گرمای حضورشان گرمای آتش را فزونی می‌بخشید.
در جشن امشب جمعیت قابل توجهی از مردم گرد آمده بودند ... به راستی در جامعه‌ای که از انواع شکاف‌های طبقاتی و اختلافات میان نسلی، رنج می‌برد جمع آمدن مردمی با دیدگاه‌ها و عقاید گوناگون و حتی متضاد، از هر سن و صنفی پدیده‌ای شگرف است. اهمیت این گردهمایی با این میزان از تنوع و تفاوت در همۀ شئون با در نظر گرفتن عاملِ آزادی، بیش از پیش مشخص می‌شود. هیچ یک از افراد حاضر در مراسم به زور و توصیۀ شخص یا سازمانی مجبور به حضور در مراسم نبود و حضار با اختیار و آزادی کامل به جشن آمده بودند و حتی برای آن مقداری، اگرچه اندک، هزینه پرداخت کرده بودند.
... هنگام فریضۀ نماز بی‌آنکه کسی یادآور شود خواننده و نوازنده اجرای‌شان را متوقف کردند و پس از ادای فریضه بار دیگر به اجرای برنامه ادامه دادند. با این حال بسیاری از اشخاص هنگامی‌که موسیقی نواخته می‌شد در حال گزاردن نماز بودند. نه نمازگزاران به بهانۀ نماز یا هر چیز دیگر مانع اجرای موسیقی می‌شدند و نه دیگران مانع ادای فریضه. اشخاص ... نه فشاری از جانب دیگران احساس می‌کردند و نه فشاری بر دیگران تحمیل. در انتهای مراسم و در مسیر بازگشت، با وجود جمعیت زیاد، همۀ افراد خرسند و شاد بودند و از مجریان و عوامل برگزاری مراسم که از قمی‌های اصیل و به لحاظ خانوادگی متولیان «هیئت چهل‌اختران» قم‌اند، بسیار تشکر کردند.
سخن آنکه شعور اجتماعی و فرهنگی ایرانیان بدون زور و اجبار و به کارگیری هرگونه قوۀ قهریه، ضامن امنیت اجتماعی و احترامِ میان‌فردی است. ایران، سرزمین کثرت‌هاست و ایرانیان در طول سده‌ها و هزاره‌ها آموخته‌اند که رازِ زندگیِ مسالمت‌آمیز و آرامش‌بخش در کنار یکدیگر، احترام به علایق و عقاید دیگری و مداراست. جشن‌های ایرانی که ریشه در فرهنگ و منش ایرانیان دارد مایۀ قوامِ اخلاق ایرانیان است و دلالت بر درایت ایشان در جهت حفظ بنیان‌ها دارد. ...
✍️علیرضا کچویی
دانش‌آموختۀ کارشناس ارشد تاریخ، گرایش خلیج فارس از دانشگاه تهران
بامدادِ #چهارشنبه‌سوری ۱۴۰۰
🔗 منبع: کانال مردم‌نامه
#جشن_ایرانی #آزادی #رواداری #دگرپذیری
#ایران_رویایی #وحدت_در_کثرت
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
هرساله ایرانیان در سراسر کشور با برافروختن آتش و پریدن از روی آن چهارشنبه‌سوری را جشن می‌گیرند و این آیین باستانی را که سده‌ها، بل هزاره‌ها حافظ و نگهبان آن بوده‌اند، گرامی می‌دارند. امسال برخی از باشگاه‌های ورزشی در شهر مقدس قم اقدام به برگزاری جشن چهارشنبه‌سوری نمودند که نگارنده در یکی از آنها حضور داشت. ...
محل برگزاری مراسم یکی از باغ-رستوران‌های حومۀ شهر بود. اهالی قم، اعم از زن و مرد، ایرانی و افغانستانی، کودک و جوان و پیر، کُرد و تُرک و لُر، مذهبی و غیرمذهبی، محجبه و کم‌حجاب گردهم‌آمده بودند تا این آیین ایرانی را گرامی دارند. از مهمترین ویژگی جشن‌های ایرانی و جشن چهارشنبه‌سوری، اهمیت عنصر خانواده در آن است. از این رو اکثر اشخاص همراه با خانواده‌هایشان در جشن شرکت کرده بودند.
در محوطۀ سنگی باغ، هفت حلقه آتش به ترتیب در یک ردیف قرار گرفته بودند تا حضار آتش‌های هفت‌گانه را یکی پس از دیگری پشت سر بگذارند. برخی به صورت تک‌نفره، برخی دونفره و برخی سه‌نفره همراه با همسر و فرزندشان از روی آتش می‌پریدند تا زردی خود به آتش دهند و سرخیِ آن ستانند. دو تن از متولیان مراسم که از مردمان اصیل شهر قم‌اند، لباس محلی قم را در طول مراسم بر تن داشتند.
از یک گروه موسیقی نیز دعوت شده بود تا به اجرای موسیقی بپردازد. از جمله نکات شایان توجه، تنوع موسیقی‌هایی بود که در طول مراسم نواخته شد. از موسیقی آذری، مازنی و کُردی گرفته تا موسیقی دهه چهل و پنجاه مانند آغاسی و داوود مقامی. موسیقی‌های جدید نیز راه خود را به مراسم باز کرده بود و آهنگ‌های خواننده‌هایی مانند ساسی نیز به اجرا درآمد. بالطبع همۀ موسیقی‌های نواخته شده مطابق با سلیقۀ همۀ اشخاص نبود اما مدارا و شکیبایی مردم بر هر تضاد و اختلافی فائق می‌آید. مردمان از هر سن و عقیده و جنسیتی همراه با موسیقی در کنارِ آتشِ افروخته شده به رقص و پای‌کوبی می‌پرداختند و گرمای حضورشان گرمای آتش را فزونی می‌بخشید.
در جشن امشب جمعیت قابل توجهی از مردم گرد آمده بودند ... به راستی در جامعه‌ای که از انواع شکاف‌های طبقاتی و اختلافات میان نسلی، رنج می‌برد جمع آمدن مردمی با دیدگاه‌ها و عقاید گوناگون و حتی متضاد، از هر سن و صنفی پدیده‌ای شگرف است. اهمیت این گردهمایی با این میزان از تنوع و تفاوت در همۀ شئون با در نظر گرفتن عاملِ آزادی، بیش از پیش مشخص می‌شود. هیچ یک از افراد حاضر در مراسم به زور و توصیۀ شخص یا سازمانی مجبور به حضور در مراسم نبود و حضار با اختیار و آزادی کامل به جشن آمده بودند و حتی برای آن مقداری، اگرچه اندک، هزینه پرداخت کرده بودند.
... هنگام فریضۀ نماز بی‌آنکه کسی یادآور شود خواننده و نوازنده اجرای‌شان را متوقف کردند و پس از ادای فریضه بار دیگر به اجرای برنامه ادامه دادند. با این حال بسیاری از اشخاص هنگامی‌که موسیقی نواخته می‌شد در حال گزاردن نماز بودند. نه نمازگزاران به بهانۀ نماز یا هر چیز دیگر مانع اجرای موسیقی می‌شدند و نه دیگران مانع ادای فریضه. اشخاص ... نه فشاری از جانب دیگران احساس می‌کردند و نه فشاری بر دیگران تحمیل. در انتهای مراسم و در مسیر بازگشت، با وجود جمعیت زیاد، همۀ افراد خرسند و شاد بودند و از مجریان و عوامل برگزاری مراسم که از قمی‌های اصیل و به لحاظ خانوادگی متولیان «هیئت چهل‌اختران» قم‌اند، بسیار تشکر کردند.
سخن آنکه شعور اجتماعی و فرهنگی ایرانیان بدون زور و اجبار و به کارگیری هرگونه قوۀ قهریه، ضامن امنیت اجتماعی و احترامِ میان‌فردی است. ایران، سرزمین کثرت‌هاست و ایرانیان در طول سده‌ها و هزاره‌ها آموخته‌اند که رازِ زندگیِ مسالمت‌آمیز و آرامش‌بخش در کنار یکدیگر، احترام به علایق و عقاید دیگری و مداراست. جشن‌های ایرانی که ریشه در فرهنگ و منش ایرانیان دارد مایۀ قوامِ اخلاق ایرانیان است و دلالت بر درایت ایشان در جهت حفظ بنیان‌ها دارد. ...
✍️علیرضا کچویی
دانش‌آموختۀ کارشناس ارشد تاریخ، گرایش خلیج فارس از دانشگاه تهران
بامدادِ #چهارشنبه‌سوری ۱۴۰۰
🔗 منبع: کانال مردم‌نامه
#جشن_ایرانی #آزادی #رواداری #دگرپذیری
#ایران_رویایی #وحدت_در_کثرت
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
Telegram
attach 📎
✨ مرا به دلیل اشتباهاتم ببخشید!
«می‌دانم بسیاری از مطالبی که گفته‌ام ممکن است به سادگی مورد سوء تعبیر قرار گیرند. برخی می‌توانند از آنها بر ضد من استفاده کنند. واقعا نمی‌توانم نقطه‌نظرهایم را در یک نامه روشن کنم. حتی صحبت کردن درباره آنها برایم کار بسیار دشواری است. اما به هر حال سعی کرده‌ام دیدگاه‌هایم را مطرح کنم. شاید مطالبی که گفته‌ام، با کتابهای مهم همخوان نباشد. انتظار ندارم با من هم عقیده باشید. آنها حقایق مطلق نیستند، فقط عقاید من در اکتبر ۱۹۸۶ هستند. من هم مانند هر چیز دیگری امکان تغییر دارم. مرا به دلیل اشتباهاتم ببخشید.»
آنچه خوانده‌اید بخشی از مقدمه راهب بودایی «سایادو او جُتیکا»، بر کتاب «برف در تابستان» است. برف در تابستان مجموعه نامه‌هایی است که این راهب بودایی به چند تن از دوستان و شاگردان دامّایی خود نوشته است. آنها از سایادو اجازه خواستند تا گزیده‌هایی از این نامه‌های خصوصی را جهت خواندن و بهره بردن دیگران منتشر کنند. آنچه باعث معرفی این کتاب و نقل سخنان او از جانب من شد، عبارات پایانی حرفهای اوست. ببینید با چه حکمت و روشن‌بینیِ ستایش‌انگیزی انتظار ندارد تا خوانندگان با دیدگاه‌های او هم عقیده باشند. اینکه به راحتی بی‌هیچ پافشاری و تعصبی اذعان می‌کند که تأمّلات و تجارب معنوی او حقایق مطلق نیستند و اصراری به تصدیق عقاید خود از سوی مخاطبان ندارد. اینها به گفته او عقایدش در اکتبر ۱۹۸۶ محسوب می‌شوند و ممکن است مانند هر چیزی دیگری در جهانی که هر لحظه رو به تغییر و تحول است، دستخوش تغییر و تحول شوند. در سخن او آنجا که می‌گوید: «مرا به دلیل اشتباهاتم ببخشید»، روشنی و صدق و صفایی می‌بینم و رنگ تصنّع و تکلّف و تزویری نه.
راستی در فرهنگ ما از گذشته تا امروز، چند نفر را سراغ دارید که کتاب یا رساله‌ای، که به طور خاص به قلمرو تجارب روحانی و ایمانی تعلق دارد، نوشته باشد و اثر خود را با اعتراف به چنین مضمون و درون‌مایه ارجمندی آغاز کرده یا به پایان برده باشد. برعکس کم نیستند آثاری که مولفان‌شان مدعی شده‌اند آنها را در حالتی از وجد و بی‌خودیِ مطلقِ ناشی از وحی و الهام که غالباً در خواب و رویا به ایشان تلقین شده تقریر کرده‌اند. به صدق و کذب چنین ادعایی و همچنین به فرایند و ساز و کار آن فعلاً کاری ندارم. هر چه هست چنین رویکردی، چندان مجالی به مخاطب نمی‌دهد تا در متن، در حد کفایت چون و چرا و درنگ و تأمّل کند و به آنچه امروز خوانش فعّال و خلّاق و انتقادی نامیده می‌شود اندکی تقرّب جوید.
✍🏼 #ایرج_رضایی
منبع: کانال «از زبانِ ذَرّه»
#آموختنی #فروتنی #رواداری
#کتاب #ناپایندگی #بودا
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
«می‌دانم بسیاری از مطالبی که گفته‌ام ممکن است به سادگی مورد سوء تعبیر قرار گیرند. برخی می‌توانند از آنها بر ضد من استفاده کنند. واقعا نمی‌توانم نقطه‌نظرهایم را در یک نامه روشن کنم. حتی صحبت کردن درباره آنها برایم کار بسیار دشواری است. اما به هر حال سعی کرده‌ام دیدگاه‌هایم را مطرح کنم. شاید مطالبی که گفته‌ام، با کتابهای مهم همخوان نباشد. انتظار ندارم با من هم عقیده باشید. آنها حقایق مطلق نیستند، فقط عقاید من در اکتبر ۱۹۸۶ هستند. من هم مانند هر چیز دیگری امکان تغییر دارم. مرا به دلیل اشتباهاتم ببخشید.»
آنچه خوانده‌اید بخشی از مقدمه راهب بودایی «سایادو او جُتیکا»، بر کتاب «برف در تابستان» است. برف در تابستان مجموعه نامه‌هایی است که این راهب بودایی به چند تن از دوستان و شاگردان دامّایی خود نوشته است. آنها از سایادو اجازه خواستند تا گزیده‌هایی از این نامه‌های خصوصی را جهت خواندن و بهره بردن دیگران منتشر کنند. آنچه باعث معرفی این کتاب و نقل سخنان او از جانب من شد، عبارات پایانی حرفهای اوست. ببینید با چه حکمت و روشن‌بینیِ ستایش‌انگیزی انتظار ندارد تا خوانندگان با دیدگاه‌های او هم عقیده باشند. اینکه به راحتی بی‌هیچ پافشاری و تعصبی اذعان می‌کند که تأمّلات و تجارب معنوی او حقایق مطلق نیستند و اصراری به تصدیق عقاید خود از سوی مخاطبان ندارد. اینها به گفته او عقایدش در اکتبر ۱۹۸۶ محسوب می‌شوند و ممکن است مانند هر چیزی دیگری در جهانی که هر لحظه رو به تغییر و تحول است، دستخوش تغییر و تحول شوند. در سخن او آنجا که می‌گوید: «مرا به دلیل اشتباهاتم ببخشید»، روشنی و صدق و صفایی می‌بینم و رنگ تصنّع و تکلّف و تزویری نه.
راستی در فرهنگ ما از گذشته تا امروز، چند نفر را سراغ دارید که کتاب یا رساله‌ای، که به طور خاص به قلمرو تجارب روحانی و ایمانی تعلق دارد، نوشته باشد و اثر خود را با اعتراف به چنین مضمون و درون‌مایه ارجمندی آغاز کرده یا به پایان برده باشد. برعکس کم نیستند آثاری که مولفان‌شان مدعی شده‌اند آنها را در حالتی از وجد و بی‌خودیِ مطلقِ ناشی از وحی و الهام که غالباً در خواب و رویا به ایشان تلقین شده تقریر کرده‌اند. به صدق و کذب چنین ادعایی و همچنین به فرایند و ساز و کار آن فعلاً کاری ندارم. هر چه هست چنین رویکردی، چندان مجالی به مخاطب نمی‌دهد تا در متن، در حد کفایت چون و چرا و درنگ و تأمّل کند و به آنچه امروز خوانش فعّال و خلّاق و انتقادی نامیده می‌شود اندکی تقرّب جوید.
✍🏼 #ایرج_رضایی
منبع: کانال «از زبانِ ذَرّه»
#آموختنی #فروتنی #رواداری
#کتاب #ناپایندگی #بودا
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
Forwarded from جریانـ
✨ اگر فکر می‌کنید معنوی‌تر است که گیاهخوار شوید و غذای ارگانیک بخرید و #یوگا و #مراقبه کنید اما سپس خود را در حال قضاوت کسانی می‌بینید که این کارها را انجام نمی‌دهند، بدانید که در تلۀ ایگو (منیت) افتاده‌اید.
اگر فکر می‌کنید معنوی‌تر است که از دوچرخه یا وسایل حمل و نقل عمومی استفاده کنید اما سپس کسانی که از ماشین شخصی استفاده می‌کنند را قضاوت می‌کنید، بدانید که در تلۀ ایگو (منیت) افتاده‌اید.
اگر فکر می‌کنید معنوی‌تر است که دیگر تلویزیون نگاه نکنید چون مغز شما را باطل می‌کند، اما سپس کسانی که تلویزیون می‌بینند را قضات می‌کنید، بدانید که در تلۀ ایگو (منیت) افتاده‌اید.
اگر فکر می‌کنید معنوی‌تر است که روزنامه‌ها و مجلات زرد نخوانید اما سپس کسانی که این چیزها را می‌خوانند را قضاوت می‌کنید، بدانید که در تلۀ ایگو (منیت) افتاده‌اید.
اگر فکر می‌کنید معنوی‌تر است که به موسیقی کلاسیک یا صدای طبیعت گوش کنید اما سپس کسانی که موسیقی بازاری گوش می‌دهند را قضاوت می‌کنید بدانید که در تلۀ ایگو (منیت) افتاده‌اید.
▪️موجی (معلم معنوی اهل جامائیکا)
منبع
#عرفان #گیاهخواری #رواداری #دگرپذیری #قضاوت
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
اگر فکر می‌کنید معنوی‌تر است که از دوچرخه یا وسایل حمل و نقل عمومی استفاده کنید اما سپس کسانی که از ماشین شخصی استفاده می‌کنند را قضاوت می‌کنید، بدانید که در تلۀ ایگو (منیت) افتاده‌اید.
اگر فکر می‌کنید معنوی‌تر است که دیگر تلویزیون نگاه نکنید چون مغز شما را باطل می‌کند، اما سپس کسانی که تلویزیون می‌بینند را قضات می‌کنید، بدانید که در تلۀ ایگو (منیت) افتاده‌اید.
اگر فکر می‌کنید معنوی‌تر است که روزنامه‌ها و مجلات زرد نخوانید اما سپس کسانی که این چیزها را می‌خوانند را قضاوت می‌کنید، بدانید که در تلۀ ایگو (منیت) افتاده‌اید.
اگر فکر می‌کنید معنوی‌تر است که به موسیقی کلاسیک یا صدای طبیعت گوش کنید اما سپس کسانی که موسیقی بازاری گوش می‌دهند را قضاوت می‌کنید بدانید که در تلۀ ایگو (منیت) افتاده‌اید.
▪️موجی (معلم معنوی اهل جامائیکا)
منبع
#عرفان #گیاهخواری #رواداری #دگرپذیری #قضاوت
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
Forwarded from جریانـ
💡 بزرگداشت کوروش بزرگ (توضیح درباره چرایی نامگذاری ۷ آبان برای بزرگداشت کوروش) نه به معنای تقدیس گذشته و نه به معنای دمیدن در نوعی #ناسیونالیسم_تبارگرا و ستیزه‌جو است.
کوروش بزرگ از قضا شخصی بود که ضمن ایجاد یک‌پارچگی سرزمینی، با #رواداری و #دگرپذیری تفاوت مردمان در باورها و آیین‌ها را به رسمیت شناخت و از همین رو سنگ بنای نخستین دولت ایران‌زمین را برمبنای #وحدت_در_کثرت بنیاد نهاد. این همان چیزی است که طی هزاران سال #ایران_رنگارنگ_فرهنگی را شکل داده و در کمتر کشور دیگری چنین نمونه‌ای را می‌بینیم که ضمن تنوع فرهنگی و زبانی و برخی تفاوت‌ها در آداب و رسوم، اشتراکات و پیوندهای فرهنگی مردم آن‌چنان قوی باشد که هیچ‌گونه احساس بیگانگی میان مردمان یک کشور در شمال و جنوب و شرق و غرب نباشد. در واقع از بذری که کوروش بزرگ کاشت جوانه‌ای برآمد که تا هزاران سال بعد و با وجود آشوب‌های گوناگون در این سرزمین نمایان‌گر بوده و به کار امروز ما هم می‌آید. بزرگداشت او نه به معنای رفتن و ماندن در گذشته که به معنای احضار این نماد و فراخوانی آن در امروز است؛ یعنی ما به عنوان ایرانیان بکوشیم ضمن احترام به میراث فرهنگی و تاریخی خود و در عین پاسبانی و تقویت همبستگی اجتماعی در کشور و پرهیز از دیوارکشی قومی و قبیله‌ای، به تنوع و تکثر فرهنگی، آیینی، اعتقادی و حقوق و آزادی‌های فردی نیز احترام بگذاریم و به دنبال #ملی‌گرایی_دموکراتیک در کشور باشیم.
از همین روست که توماس جفرسون، از پدران بنیانگذار آمریکا و نویسنده اعلامیه استقلال این کشور از استعمار بریتانیا، به نوه خود توصیه کرده بود که نخستین کتابی که پس از آموختن زبان یونانی بخواند «کوروش‌نامه» باشد.
«کوروش‌نامه» یا «آموزش کوروش» یا «تربیت کوروش» اثر گِزِنفُون (تاریخ‌نگار و فیلسوف اهل آتن) زندگی‌نامه بنیانگذار شاهنشاهی هخامنشی است. گزنفون در این #کتاب شیوه پرورش، آموزش و زندگی کوروش بزرگ را نگاشته است.
جفرسون در نامه‌ای دیگر به یک دوست ایتالیایی خود، درخواست ترجمه‌ای تازه از «کوروش‌نامه» به زبان ایتالیایی می‌کند. وجود دست‌کم ۴ چاپ مختلف از کوروش‌نامه در کتابخانه شخصی جفرسون به ثبت رسیده است و جفرسون در یکی از آنها با خط خود دست به مقایسه ترجمه دو نسخه از کتاب زده است. اما چرا کوروش و کوروش‌نامه در جهان فکری توماس جفرسون برای تأسیس آمریکایی سکولار و دموکرات جایگاهی ویژه داشت؟
پادشاهی #کوروش نمونه‌ای است از حکومت عادلانه بر توده کثیری از مردم از اقوام و ملل مختلف. تجربه کوروش هخامنشی در اتخاذ سیاست رواداری و عدم تحمیل باورها و عقاید خود -که در کوروش‌نامه منعکس است- الگویی را پیشاروی جفرسون گذاشت از حکومتی که در عین گستردگی پهنه خود و وجود بحران‌های پیش‌رو، آزادی عقاید را تضمین می‌کند. به نظر می‌رسید اگر کوروش موفق شده است در جهان باستان با آن درجه از توحش و وجود فرقه‌های بدوی دینی که در نزاعی بی‌‌پایان با یکدیگر به سر می‌بردند، بی‌طرفی حکومت را در مقیاسی به گستردگی شاهنشاهی هخامنشی تضمین کند، این کار در جهان مدرن نیز قابل تکرار است. در زمان مکتوب کردن منشور آزادی مذهبی جفرسون، یعنی ۱۱۲ سال پیش از آنکه استوانه حقوق بشر کوروش از دل خاک بیرون آورده شود و محافل تاریخی از وجود لوحی متضمن احیای حقوق اقلیت‌های مذهبی در دوره حکمرانی او باخبر شوند، رواداری کوروش از طریق منابع یونانی و لاتین به دوران مدرن رسیده بود. تاثیرپذیری توماس جفرسون از این وجه حکمرانی شماری از پادشاهان هخامنشی در یادداشت‌هایی که وی بر حاشیه کتاب «رساله در باب آداب و روح ملت‌ها» اثر ولتر، فیلسوف سیاسی عصر روشنگری در فرانسه نوشته است نیز به چشم می‌خورد و دیده می‌شود که عدم تحمیل دین رسمی و رواداری مذهبی داریوش یکم که در امتداد پادشاهی کوروش هخامنشی بوده نظر وی را جلب کرده است.
کوروش‌نامه که پس از تأثیر‌گذاری عمده در دنیای باستان (از جمله بر اسکندر مقدونی و ژولیوس سزار) به فراموشی سپرده شده بود، در دوره پسارنسانس و آغاز عصر روشنگری بار دیگر احیا شد و با ترجمه‌های جدید، الهام‌بخش فلاسفه سیاسی قرار گرفت. از نیکولا ماکیاولی و ژان ژاک روسو تا بنجامین فرانکلین در فکر پس‌زدن تفکر سیاسی قرون وسطی و ساخت بنای جامعه مدرن و شیوه حکومت‌داری صالح از نظام اخلاقی که گزنفون در کوروش‌نامه عرضه می‌کند تاثیر پذیرفتند. در آمریکا علاوه بر جفرسون، جان آدامز (رییس‌جمهور دوم آمریکا) نیز به کوروش‌نامه به دیده کتابی تعلیمی می‌نگریسته و پسر خود را در دوره مطالعه برای آمادگی حضور در مشاغل دولتی پیش از همه به خواندن کوروش‌نامه گزنفون مکلف کرده است.
🔺نیمه دوم یادداشت برمبنای متنی از پویا زارعی، پژوهشگر تاریخ دانشگاه سوربن پاریس
منابع: ۱ و ۲
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
کوروش بزرگ از قضا شخصی بود که ضمن ایجاد یک‌پارچگی سرزمینی، با #رواداری و #دگرپذیری تفاوت مردمان در باورها و آیین‌ها را به رسمیت شناخت و از همین رو سنگ بنای نخستین دولت ایران‌زمین را برمبنای #وحدت_در_کثرت بنیاد نهاد. این همان چیزی است که طی هزاران سال #ایران_رنگارنگ_فرهنگی را شکل داده و در کمتر کشور دیگری چنین نمونه‌ای را می‌بینیم که ضمن تنوع فرهنگی و زبانی و برخی تفاوت‌ها در آداب و رسوم، اشتراکات و پیوندهای فرهنگی مردم آن‌چنان قوی باشد که هیچ‌گونه احساس بیگانگی میان مردمان یک کشور در شمال و جنوب و شرق و غرب نباشد. در واقع از بذری که کوروش بزرگ کاشت جوانه‌ای برآمد که تا هزاران سال بعد و با وجود آشوب‌های گوناگون در این سرزمین نمایان‌گر بوده و به کار امروز ما هم می‌آید. بزرگداشت او نه به معنای رفتن و ماندن در گذشته که به معنای احضار این نماد و فراخوانی آن در امروز است؛ یعنی ما به عنوان ایرانیان بکوشیم ضمن احترام به میراث فرهنگی و تاریخی خود و در عین پاسبانی و تقویت همبستگی اجتماعی در کشور و پرهیز از دیوارکشی قومی و قبیله‌ای، به تنوع و تکثر فرهنگی، آیینی، اعتقادی و حقوق و آزادی‌های فردی نیز احترام بگذاریم و به دنبال #ملی‌گرایی_دموکراتیک در کشور باشیم.
از همین روست که توماس جفرسون، از پدران بنیانگذار آمریکا و نویسنده اعلامیه استقلال این کشور از استعمار بریتانیا، به نوه خود توصیه کرده بود که نخستین کتابی که پس از آموختن زبان یونانی بخواند «کوروش‌نامه» باشد.
«کوروش‌نامه» یا «آموزش کوروش» یا «تربیت کوروش» اثر گِزِنفُون (تاریخ‌نگار و فیلسوف اهل آتن) زندگی‌نامه بنیانگذار شاهنشاهی هخامنشی است. گزنفون در این #کتاب شیوه پرورش، آموزش و زندگی کوروش بزرگ را نگاشته است.
جفرسون در نامه‌ای دیگر به یک دوست ایتالیایی خود، درخواست ترجمه‌ای تازه از «کوروش‌نامه» به زبان ایتالیایی می‌کند. وجود دست‌کم ۴ چاپ مختلف از کوروش‌نامه در کتابخانه شخصی جفرسون به ثبت رسیده است و جفرسون در یکی از آنها با خط خود دست به مقایسه ترجمه دو نسخه از کتاب زده است. اما چرا کوروش و کوروش‌نامه در جهان فکری توماس جفرسون برای تأسیس آمریکایی سکولار و دموکرات جایگاهی ویژه داشت؟
پادشاهی #کوروش نمونه‌ای است از حکومت عادلانه بر توده کثیری از مردم از اقوام و ملل مختلف. تجربه کوروش هخامنشی در اتخاذ سیاست رواداری و عدم تحمیل باورها و عقاید خود -که در کوروش‌نامه منعکس است- الگویی را پیشاروی جفرسون گذاشت از حکومتی که در عین گستردگی پهنه خود و وجود بحران‌های پیش‌رو، آزادی عقاید را تضمین می‌کند. به نظر می‌رسید اگر کوروش موفق شده است در جهان باستان با آن درجه از توحش و وجود فرقه‌های بدوی دینی که در نزاعی بی‌‌پایان با یکدیگر به سر می‌بردند، بی‌طرفی حکومت را در مقیاسی به گستردگی شاهنشاهی هخامنشی تضمین کند، این کار در جهان مدرن نیز قابل تکرار است. در زمان مکتوب کردن منشور آزادی مذهبی جفرسون، یعنی ۱۱۲ سال پیش از آنکه استوانه حقوق بشر کوروش از دل خاک بیرون آورده شود و محافل تاریخی از وجود لوحی متضمن احیای حقوق اقلیت‌های مذهبی در دوره حکمرانی او باخبر شوند، رواداری کوروش از طریق منابع یونانی و لاتین به دوران مدرن رسیده بود. تاثیرپذیری توماس جفرسون از این وجه حکمرانی شماری از پادشاهان هخامنشی در یادداشت‌هایی که وی بر حاشیه کتاب «رساله در باب آداب و روح ملت‌ها» اثر ولتر، فیلسوف سیاسی عصر روشنگری در فرانسه نوشته است نیز به چشم می‌خورد و دیده می‌شود که عدم تحمیل دین رسمی و رواداری مذهبی داریوش یکم که در امتداد پادشاهی کوروش هخامنشی بوده نظر وی را جلب کرده است.
کوروش‌نامه که پس از تأثیر‌گذاری عمده در دنیای باستان (از جمله بر اسکندر مقدونی و ژولیوس سزار) به فراموشی سپرده شده بود، در دوره پسارنسانس و آغاز عصر روشنگری بار دیگر احیا شد و با ترجمه‌های جدید، الهام‌بخش فلاسفه سیاسی قرار گرفت. از نیکولا ماکیاولی و ژان ژاک روسو تا بنجامین فرانکلین در فکر پس‌زدن تفکر سیاسی قرون وسطی و ساخت بنای جامعه مدرن و شیوه حکومت‌داری صالح از نظام اخلاقی که گزنفون در کوروش‌نامه عرضه می‌کند تاثیر پذیرفتند. در آمریکا علاوه بر جفرسون، جان آدامز (رییس‌جمهور دوم آمریکا) نیز به کوروش‌نامه به دیده کتابی تعلیمی می‌نگریسته و پسر خود را در دوره مطالعه برای آمادگی حضور در مشاغل دولتی پیش از همه به خواندن کوروش‌نامه گزنفون مکلف کرده است.
🔺نیمه دوم یادداشت برمبنای متنی از پویا زارعی، پژوهشگر تاریخ دانشگاه سوربن پاریس
منابع: ۱ و ۲
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
Twitter
Vahid Bahman وحید بهمن
توضیحی لازم ۷ آبان ماه، روز ملی بزرگداشت کوروش بزرگ، نه زادروز کوروش بزرگ است و نه سالروز فتح بابل ۷ آبان ماه، سالروز ورود شکوهمند کوروش بزرگ به بابل است که با استقبال گسترده مردم بابل همراه بود این اتفاق مهم تاریخ جهان باستان دقیقا ۲۵۶۰ سال پیش در ۷ آبان…
Forwarded from جریانـ
🗓 ۱۱ فوریه روز جهانی رضایت از تجرد است.
👤 این روز به معنای تقدیس #تنهایی یا ستیز با #رابطه و منع از آن نیست.
🗣 هدف چنین مناسبتی، اولاً به رسمیت شناختن تفاوت سنخ‌های روانی انسان‌ها و سبک‌های گوناگون زندگی، و صحبت درباره لزوم احترام به انتخاب هر شخصی‌ست که آگاهانه «تنها بودن» را در زندگی (به طور موقت یا دائمی) برگزیده است و ثانیاً پرهیز از انگ و برچسب زدن یا ایجاد احساس شرم برای افرادی‌ست که به انتخاب خود یا علی‌رغم خواست خود مجردند، به عبارتی، خودداری از تحت فشار گذاشتن آنان برای تغییر شیوه زندگی‌شان، با قضاوت‌ها و تعابیر کلیشه‌ای؛ به ویژه برای دختران و زنان.
🎊 #روز_رضایت_از_تجرد سه روز پیش از ولنتاین و تبلیغات گسترده حول آن، یادآوری می‌کند که داشتن #زندگی_اصیل و منطبق بر خواست، نیاز و اشتیاق درونی خود، و فارغ از فشار و انتظارات دیگران، بسیار ارزش‌مند، و رضایت‌مندی از سبک زندگی خود مهم است و افراد نباید درگیر و در قید و بند مفاهیم از پیش تعریف شده و انتظارات جامعه یا اطرافیان باشند.
#روزها #SatisfiedStayingSingleDay
#رواداری #دگرپذیری
🔗 منبع خبر و تصویر: روزها
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
👤 این روز به معنای تقدیس #تنهایی یا ستیز با #رابطه و منع از آن نیست.
🗣 هدف چنین مناسبتی، اولاً به رسمیت شناختن تفاوت سنخ‌های روانی انسان‌ها و سبک‌های گوناگون زندگی، و صحبت درباره لزوم احترام به انتخاب هر شخصی‌ست که آگاهانه «تنها بودن» را در زندگی (به طور موقت یا دائمی) برگزیده است و ثانیاً پرهیز از انگ و برچسب زدن یا ایجاد احساس شرم برای افرادی‌ست که به انتخاب خود یا علی‌رغم خواست خود مجردند، به عبارتی، خودداری از تحت فشار گذاشتن آنان برای تغییر شیوه زندگی‌شان، با قضاوت‌ها و تعابیر کلیشه‌ای؛ به ویژه برای دختران و زنان.
🎊 #روز_رضایت_از_تجرد سه روز پیش از ولنتاین و تبلیغات گسترده حول آن، یادآوری می‌کند که داشتن #زندگی_اصیل و منطبق بر خواست، نیاز و اشتیاق درونی خود، و فارغ از فشار و انتظارات دیگران، بسیار ارزش‌مند، و رضایت‌مندی از سبک زندگی خود مهم است و افراد نباید درگیر و در قید و بند مفاهیم از پیش تعریف شده و انتظارات جامعه یا اطرافیان باشند.
#روزها #SatisfiedStayingSingleDay
#رواداری #دگرپذیری
🔗 منبع خبر و تصویر: روزها
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
Forwarded from جریانـ
✨ مرا به دلیل اشتباهاتم ببخشید!
«می‌دانم بسیاری از مطالبی که گفته‌ام ممکن است به سادگی مورد سوء تعبیر قرار گیرند. برخی می‌توانند از آنها بر ضد من استفاده کنند. واقعا نمی‌توانم نقطه‌نظرهایم را در یک نامه روشن کنم. حتی صحبت کردن درباره آنها برایم کار بسیار دشواری است. اما به هر حال سعی کرده‌ام دیدگاه‌هایم را مطرح کنم. شاید مطالبی که گفته‌ام، با کتابهای مهم همخوان نباشد. انتظار ندارم با من هم عقیده باشید. آنها حقایق مطلق نیستند، فقط عقاید من در اکتبر ۱۹۸۶ هستند. من هم مانند هر چیز دیگری امکان تغییر دارم. مرا به دلیل اشتباهاتم ببخشید.»
آنچه خوانده‌اید بخشی از مقدمه راهب بودایی «سایادو او جُتیکا»، بر کتاب «برف در تابستان» است. برف در تابستان مجموعه نامه‌هایی است که این راهب بودایی به چند تن از دوستان و شاگردان دامّایی خود نوشته است. آنها از سایادو اجازه خواستند تا گزیده‌هایی از این نامه‌های خصوصی را جهت خواندن و بهره بردن دیگران منتشر کنند. آنچه باعث معرفی این کتاب و نقل سخنان او از جانب من شد، عبارات پایانی حرفهای اوست. ببینید با چه حکمت و روشن‌بینیِ ستایش‌انگیزی انتظار ندارد تا خوانندگان با دیدگاه‌های او هم عقیده باشند. اینکه به راحتی بی‌هیچ پافشاری و تعصبی اذعان می‌کند که تأمّلات و تجارب معنوی او حقایق مطلق نیستند و اصراری به تصدیق عقاید خود از سوی مخاطبان ندارد. اینها به گفته او عقایدش در اکتبر ۱۹۸۶ محسوب می‌شوند و ممکن است مانند هر چیزی دیگری در جهانی که هر لحظه رو به تغییر و تحول است، دستخوش تغییر و تحول شوند. در سخن او آنجا که می‌گوید: «مرا به دلیل اشتباهاتم ببخشید»، روشنی و صدق و صفایی می‌بینم و رنگ تصنّع و تکلّف و تزویری نه.
راستی در فرهنگ ما از گذشته تا امروز، چند نفر را سراغ دارید که کتاب یا رساله‌ای، که به طور خاص به قلمرو تجارب روحانی و ایمانی تعلق دارد، نوشته باشد و اثر خود را با اعتراف به چنین مضمون و درون‌مایه ارجمندی آغاز کرده یا به پایان برده باشد. برعکس کم نیستند آثاری که مولفان‌شان مدعی شده‌اند آنها را در حالتی از وجد و بی‌خودیِ مطلقِ ناشی از وحی و الهام که غالباً در خواب و رویا به ایشان تلقین شده تقریر کرده‌اند. به صدق و کذب چنین ادعایی و همچنین به فرایند و ساز و کار آن فعلاً کاری ندارم. هر چه هست چنین رویکردی، چندان مجالی به مخاطب نمی‌دهد تا در متن، در حد کفایت چون و چرا و درنگ و تأمّل کند و به آنچه امروز خوانش فعّال و خلّاق و انتقادی نامیده می‌شود اندکی تقرّب جوید.
✍🏼 ایرج رضایی
منبع: کانال «از زبانِ ذَرّه»
#آموختنی #فروتنی #رواداری
#کتاب #ناپایندگی #بودا
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
«می‌دانم بسیاری از مطالبی که گفته‌ام ممکن است به سادگی مورد سوء تعبیر قرار گیرند. برخی می‌توانند از آنها بر ضد من استفاده کنند. واقعا نمی‌توانم نقطه‌نظرهایم را در یک نامه روشن کنم. حتی صحبت کردن درباره آنها برایم کار بسیار دشواری است. اما به هر حال سعی کرده‌ام دیدگاه‌هایم را مطرح کنم. شاید مطالبی که گفته‌ام، با کتابهای مهم همخوان نباشد. انتظار ندارم با من هم عقیده باشید. آنها حقایق مطلق نیستند، فقط عقاید من در اکتبر ۱۹۸۶ هستند. من هم مانند هر چیز دیگری امکان تغییر دارم. مرا به دلیل اشتباهاتم ببخشید.»
آنچه خوانده‌اید بخشی از مقدمه راهب بودایی «سایادو او جُتیکا»، بر کتاب «برف در تابستان» است. برف در تابستان مجموعه نامه‌هایی است که این راهب بودایی به چند تن از دوستان و شاگردان دامّایی خود نوشته است. آنها از سایادو اجازه خواستند تا گزیده‌هایی از این نامه‌های خصوصی را جهت خواندن و بهره بردن دیگران منتشر کنند. آنچه باعث معرفی این کتاب و نقل سخنان او از جانب من شد، عبارات پایانی حرفهای اوست. ببینید با چه حکمت و روشن‌بینیِ ستایش‌انگیزی انتظار ندارد تا خوانندگان با دیدگاه‌های او هم عقیده باشند. اینکه به راحتی بی‌هیچ پافشاری و تعصبی اذعان می‌کند که تأمّلات و تجارب معنوی او حقایق مطلق نیستند و اصراری به تصدیق عقاید خود از سوی مخاطبان ندارد. اینها به گفته او عقایدش در اکتبر ۱۹۸۶ محسوب می‌شوند و ممکن است مانند هر چیزی دیگری در جهانی که هر لحظه رو به تغییر و تحول است، دستخوش تغییر و تحول شوند. در سخن او آنجا که می‌گوید: «مرا به دلیل اشتباهاتم ببخشید»، روشنی و صدق و صفایی می‌بینم و رنگ تصنّع و تکلّف و تزویری نه.
راستی در فرهنگ ما از گذشته تا امروز، چند نفر را سراغ دارید که کتاب یا رساله‌ای، که به طور خاص به قلمرو تجارب روحانی و ایمانی تعلق دارد، نوشته باشد و اثر خود را با اعتراف به چنین مضمون و درون‌مایه ارجمندی آغاز کرده یا به پایان برده باشد. برعکس کم نیستند آثاری که مولفان‌شان مدعی شده‌اند آنها را در حالتی از وجد و بی‌خودیِ مطلقِ ناشی از وحی و الهام که غالباً در خواب و رویا به ایشان تلقین شده تقریر کرده‌اند. به صدق و کذب چنین ادعایی و همچنین به فرایند و ساز و کار آن فعلاً کاری ندارم. هر چه هست چنین رویکردی، چندان مجالی به مخاطب نمی‌دهد تا در متن، در حد کفایت چون و چرا و درنگ و تأمّل کند و به آنچه امروز خوانش فعّال و خلّاق و انتقادی نامیده می‌شود اندکی تقرّب جوید.
✍🏼 ایرج رضایی
منبع: کانال «از زبانِ ذَرّه»
#آموختنی #فروتنی #رواداری
#کتاب #ناپایندگی #بودا
در «جریان» باشید.
@Jaryaann