پریستار
138 subscribers
193 photos
31 videos
2 files
14 links
👩‍⚕️🧑‍⚕️👨‍⚕️پرستاران، نگهبانان آتش جان مردم‌اند
Download Telegram
پریستار
Photo
پرستاری در ایران: از رویا تا واقعیت

🔵 هنوز چهل سالش نشده که دردِ کمر امانش را بریده است. دو بار ساعد دستش هنگام جابه‌جا کردن بیماران و افتادن بیمار بدحال روی دستش شکسته است. حقوق اندک و ساعت‌های کاری طولانی، مراقبت همزمان از چندین بیمار، اخم و تخم و درشت شنیدن از همراهان بیماران که فکر می‌کنند او به بیمارشان توجه لازم را ندارد، داد و فریاد و گاه توهین شنیدن از #پزشکان بیمارستان، این‌ها تنها بخشی از مشکلاتی است که آرزو هرروز با آن‌ها مواجه است. آرزو تعریف می‌کند چطور و با چه ذوقی رشته #پرستاری را به‌عنوان رشته تحصیلی‌اش انتخاب کرده است.

«خود را در لباس پرستاری، درحالی‌که دارم به بیماران رسیدگی می‌کنم، تصور می‌کردم؛ اما وقتی در واقعیت شروع به کار کردم دیدم آن تصوری که از دور داشتم چقدر با آنچه #پرستاران زن و مرد در بیمارستان‌ها با آن روبه‌رو هستند، فرق دارد. تمام #شیفت_کاری در حال بدو بدو هستی. به دلیل کمبود پرستار در بیمارستان‌ها مجبوری از چندین بیمار هم‌زمان مراقبت کنی. بیماران بدحالی که همه انتظار دارند نفر اولی باشند که بهشان رسیدگی می‌کنی.

باید همزمان حواست به همه چیز باشد. دستورات پزشکان، دستورات سوپروایزر بخش، خیلی از روزها به خودم می‌آیم و می‌بینم ناهار یا شامم را فراموش کرده‌ام. این فشارها در دوران کرونا چندین برابر بود. مجبور بودیم چند شیفت پشت سرهم کار کنیم. در حالیکه گان به تن داشتیم و ماسک به صورت و عملا نفس کشیدن برایمان دشوار شده بود، به بیمارانی که هرروز تعدادشان بیشتر و بیشتر می‌شد رسیدگی می‌کردیم.

بیماران وحشت‌زده‌ای که مدام در خصوص این بیماری ناشناخته سوال می‌پرسیدند و تو باید با حوصله و در کمال آرامش به تک تک آن‌ها روحیه می‌دادی.» آرزو از حقوق کم پرستاران می‌گوید. اینکه گاهی چند ماه چند ماه حقوقشان عقب میافتد. از تعدیل تعداد زیادی پرستار با قراردادهای هشتاد و نه روزه که با فروکش کردن همه‌گیری کرونا و علیرغم تمام ازخودگذشتگی‌هایی که داشتند به شکل بی‌رحمانه‌ای کنار گذاشته شده‌اند و بیمارستان‌ها قراردادشان را تمدید نکرده‌اند.

به گفته رئیس #سازمان_پرستاری کشور در سه ماه گذشته دانشگاه‌ها ۵۰۰۰ پرستار را که در دوران کرونا مشغول به کار بودند، از کار برکنار کرده‌اند و حاضر به تمدید قراردادهایشان نشده‌اند. پرستارانی که علیرغم اعتراضات صنفی که داشتند و باوجود تمام وعده وعیدها بسیارشان همچنان محروم از #حقوق_کاری خود مانده‌اند.


#پرستار #کادر_درمان #بهیاران #کمک_بهیاران #تعرفه_پرستاری #اجرای_قانون_مشاغل_سخت_و_زیان_آور #پرستار_شرکتی #قانون #اینترن #تبدیل_وضعیت #خانه_پرستار #پرستاران_بیکار #وزارت_بهداشت #نظام_پزشکی #قانون_تعرفه_گذاری #خدمات_پرستاری



@pareestar
۹۴.۲ درصد #پرستاران زن هستند.

۷٠ درصد #پرستاران_زن در #آمریکا سفیدپوست هستند.

علیرغم آنکه #پرستاری با نگاه کلیشه‌ای شغلی زنانه به حساب می‌آید، اما در سال‌های اخیر شاهد افزایش تعداد #پرستاران_مرد در آمریکا بوده ایم.

درآمد هفتگی به طور متوسط:

زن: ۱،٠۱۱ دلار
مرد: ۱،۱۶۸ دلار

۲ تا ۶ سال #تحصیلات عالی رتبه به علاوه گواهینامه ایالتی:

زن: ۵۴۵ ، ۲،۵۶۶
مرد: ۱۵۸،٠۲۵

۵.۸ درصد پرستاران مرد هستند

۷٠ درصد پرستاران #کلیشه‌های_جنسیتی را بزرگ‌ترین چالش کاری خود می‌دانند.

#پریستار


@pareestar
پریستار
Photo
پرستاری در ایران و «اصول تراشیده» حوزه‌های علمیه

✍🏽 بهرنگ زندی

🔵 پس از انقلاب ۵۷ دخالت حوزه‌های علمیه در امور #اجتماعی و #سیاسی بیشتر از هر دورانی در تاریخ معاصر سیاسی ایران شد. #حوزه‌های_علمیه، مراکز آموزشی دینی #مذهب_تشیع است که بر اساس مراتب خاص درون حوزه‌های علمیه، #دانشجویان (#طلبه‌ها) فارغ‌التحصیل خواهند شد. اما آموزه‌های این مراکز بزرگ آموزشی دینی که از حمایت بلوک‌های قدرت سیاسی برخوردار است، محدود به داخل حیاط‌ها و حجره‌های نجف و #قم و #مشهد نیست و گستره آن به اندازه تمامی مراکز دولتی و عمومی در ایران است.

از دو دهه گذشته و با توسعه #اینترنت در ایران، سایت‌های مختلفی که وابسته به حوزه‌های علمیه در ایران هستند فعالیت می‌کنند. فعالیت این وب‌سایت‌ها علاوه بر انعکاس اخبار حوزه‌های علمیه، استخراج #احکام_دینی از مراجع و منابع مختلف دینی شیعه در مورد مسائل و مشاغل مختلف است. برای نمونه وب‌سایت «پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه» اصول چهل‌گانه‌ای را منتشر کرده که در آن به طور مفصل به وظایف و اصول رفتاری #پرستاران_زن پرداخته است. در این اصول اخلاقی در مورد «آرایش کردن #پرستاران» آمده است که « آرایش در برابر #نامحرم جایز نیست، لذا اگر پرستاران آرایش کنند، لازم است تمام مواضع زینت یا آرایش کرده را از نامحرم بپوشانند.» از جمله مسائلی که پرستاران زن از نظر مسائل شرعی از آن منع شده‌اند «پوشیدن لباس تنگ و چسپان»، «پوشیدن لباس رنگی و مهیچ» و «خندیدن و شوخی با نامحرم» است.

سمانه، دانشجوی سال آخر #پرستاری است و دوره #کارآموزی_پرستاری را در یکی از بیمارستان‌های #اصفهان سپری می‌کند. او به #پریستار می‌گوید: «عملا نمی‌شود این برنامه‌های دستوری و «اصول تراشیده» را در دنیای واقعی و در پروسه درمان پیاده کرد.» سمانه در ادامه اشاره می‌کند که #حراست پوشش همه ما کارکنان بیمارستان و #کارآموزان_زن را جلوی در ورودی کنترل می‌کند و سایه این فشارها مدام بر روی پرستاران زن وجود دارد.»

امیرمحمد، #پرستار_شرکتی در یکی از بیمارستان‌ها قم است و در رابطه با دخالت حوزه‌های علمیه در مشاغلی مانند پرستاری به پریستار می‌گوید: «البته طبیعی است که این دخالت‌ها در مورد پوشش و رفتار پرستاران زن در شهری مانند قم سخت‌گیرانه‌تر باشد، اما عملا این اصولی که حوزه‌ها در مورد پرستاران تعریف کرده‌اند خشک و غیرواقعی است. من وظیفه‌ام هست که حال روحی بیمارم را بهتر کنم و با او خوش‌رفتار باشم و حتی در مواردی که لازم است شوخی کنم. در آن لحظه هدف من درمان بیمار است نه اینکه محرم است یا نامحرم.»

تعداد ۴۸۰ حوزه علمیه در ایران فعالیت می‌کنند که به تربیت ۱۰۰هزار طلبه مشغول هستند. بر اساس آخرین آمارهای دولتی تعداد پرستاران فارغ‌التحصیل پرستاری بیکار در ایران به ۱۰۰هزار نفر می‌رسد.

@pareestar
پریستار
Photo
باینری جنسیت در پرستاری: نگرشی که باید تغییر پیدا کند

#باینری_جنسیت به تقسیم‌بندی جنسیتی‌ای گفته می‌شود که افراد را به عنوان #زن یا #مرد برچسب‌گذاری می‌کند.

در سال‌های گذشته شاهد تغییرات اجتماعی محسوسی در خصوص آنچه از آن به عنوان #جنسیت یاد می‌شود بوده‌ایم. بااین‌حال در حوزه #پرستاری، صفر و یک گرایی جنسیتی و یا cissexism همچنان به شیوه سنتی خود وجود دارد.

تاثیرات منفی این نگاه به ویژه در شیوه‌های مراقبتی و پیشگیری از بارداری برای #افراد_ترنس و افرادی که در تقسیم‌بندی جنسیتی سنتی قرار نمی‌گیرند، بسیار مشهود است.

باینری جنسیتی و نگاه‌های کلیشه‌ای که تنها افراد غیر ترنس را در بر می‌گیرند، در حوزه پرستاری به دلیل عدم #آموزش صحیح و عدم توسعه آموزش پرستاری در این زمینه همچنان وجود دارد و متاسفانه مراقبت‌های همه‌شمول که همه جنسیت‌ها و #هویت‌های_جنسیتی را در پرستاری دربر بگیرد بسیار محدود است.

افرادی ترنس و نانباینری با موانع و تبعیض‌های ساختاری در هنگام دریافت #خدمات_بهداشتی و مراقبتی مواجه هستند که سلامت جسم و روان آن‌ها را در خطر جدی قرار می‌دهد. نگاه‌ها و شیوه‌های #ترنس_ستیزی که بسیار تبعیض‌آمیز هستند همچنان در مراقبت‌های بهداشتی امری رایج محسوب می‌شوند. طرد به دلیل جنسیت و هویت جنسیتی می‌تواند این افراد را در معرض انواع خشونت‌ها قرار دهد و به سلامت روان آن‌ها آسیب‌های جبران‌ناپذیری وارد کند.

ارتقای دسترسی ایمن و عادلانه به مراقبت‌های بهداشتی و به دور از #تبعیض، تنها با نگاه فراگیر یا «trans inclusive» در حرفه پرستاری امکان‌پذیر است. دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی پرستاری باید نظریه‌های مدرن در حوزه جنسیت را به #پرستاران آموزش بدهند. پرستاران باید بیاموزند به دور از تعصبات به ارائه خدمات بهداشتی بپردازند.

پرستاران همچنین باید درخصوص #خدمات_پرستاری و راه‌های پیشگیری از بارداری یا تولیدمثل برای افرادی ترنس و #نانباینری آموزش‌های ویژه ببینند. آن‌ها باید خشونت‌ها و تبعیض‌هایی که افراد ترنس با آن رو به رو هستند را بشناسند و چگونگی کمک به این افراد را در دستور کار خود قرار دهند. افرادی که به دلیل جنسیت و هویت جنسیتیشان به حاشیه رانده شده و بیشتر در معرض تجربه خشونت‌های فیزیکی و روانی هستند و در دل تبعیض‌های چندگانه و ناآگاهی مجود در جامعه، احتمال خودکشی، انزوا، اضطراب و افسردگی در این افراد به مراتب بالاتر از دیگر افراد است.


@pareestar
پریستار
Photo
نقش #پرستاری در پیشبرد مباحث #برابری_جنسیتی و #حقوق_اقلیت‌ها

🔵 تاریخچه مبارزات پرستاری در بسیاری از زمینه‌ها با تاریخچه مبارزات زنان و اقلیت‌ها برای دستیابی به #برابری همپوشانی دارد. پرستاری مدرن به مبارزه علیه ساختارهای اجتماعی محدودکننده، ظالمانه و ناعادلانه پرداخته است.

بسیاری از موانع و محدودیت‌هایی که #پرستاران در دوره‌ای که اغلب پرستاران را #زنان تشکیل می‌دادند با آن‌ها مواجه بودند با دیگر زنان مشترک بود. هرچند در برخی از حوزه‌ها پرستاران تجربه متفاوتی داشتند. در دوره‌ای که بسیاری از زنان حق کار کردن در خارج از خانه را نداشتند، #زنان_پرستار در بیرون از خانه کار می‌کردند و به مراقبت از مردان غریبه می‌پرداختند.

زنان پرستار برای #حق_رای_زنان، برای قوانین #کار_کودکان، برای #رفاه_کارگران کارخانه‌ها، برای حق دسترسی همگان به #واکسیناسیون، برای دسترسی به وسایل پیشگیری از بارداری به مبارزه پرداختند. برای ۱۵۰ سال پرستاری به‌طور عملی و حتی سیاسی موضوعی #فمینیستی بوده است. در آمریکا پرستاران در مارس ۱۹۱۳ با لباس پرستاری در راهپیمایی بزرگ حق رای زنان در واشنگتن دی سی شرکت کردند. پرستاران از #کانادا، #انگلیس و نروژ به آن‌ها پیوستند. این راهپیمایی مورد حمله نیروهای #پلیس قرار گرفت و در آن ۳۰۰ زن مجروح شدند.

در #آمریکا پرستاری مدرن در قرن نوزدهم و با حمایت زنان ثروتمند که قصد کمک رساندن به بیمارستان‌های نظامی را داشتند آغاز شد. در آن زمان بسیاری از #پزشکان با آموزش پرستاری به زنان با این توجیه که آموزش پرستاری بر دستگاه تناسلی منتسب به زنان تاثیر می‌گذارد و زنان را از رسالت حیاتی‌شان که همان زاد و ولد است بازمی‌دارد، مخالفت کردند. آن‌ها می‌گفتند زنان با آموزش پرستاری دیگر مانند گذشته مطیع و رام نخواهند بود.

در آن دوره بسیاری از رهبران #جنبش_پرستاری مجرد ماندند. آن‌ها می‌دانستند با ازدواج، جامعه آن‌ها را وادار به ترک حرفه‌شان می‌کند و پس از ازدواج تحت قیومیت همسرانشان در خواهند آمد و به لحاظ قانونی دیگر شخصیت حقوقی مستقلی نخواهند داشت.

اخلاق حرفه‌ای پرستاری موجب شده است که پرستاران همیشه بابت بی‌عدالتی‌های ساختاری نه تنها نسبت به پرستاران بلکه تمام افراد یا گروه‌هایی که به لحاظ اجتماعی به حاشیه رانده شده‌اند، ابراز نگرانی کنند. اخلاق پرستاری همواره فضایی را برای مخالفت با انجام رفتارهای غیراخلاقی مانند #سقط‌جنین اجباری یا خوراندن اجباری غذا به زندانیان، و تبعیض علیه جامعه +LGBTQ در مراکز درمانی به وجود آورده است.


@pareestar
پریستار
Photo
ستیز با افراد +LGBTQ در محیط کاری پرستاران

زنانه‌انگاری #پرستاری یکی از عوامل عدم استقبال گسترده مردان* ز این حرفه است. پرستاران مرد* عموما مجبور هستند با انگاره‌های +LGBTQ ستیزانه نیز دست‌و‌پنجه نرم کنند.

مشخصا آمار دقیقی از پرستارانی که خود را غیر سیسجندر تعریف می‌کنند و افرادی که گرایش جنسی/ عاطفی غیر هتروسکشوال دارند موجود نیست.

از دیگر سو هیچ مسیر قانونی برای شکایت این دسته از پرستاران در #ایران وجود ندارد تا اگر این پرستاران مورد، #آزار، #خشونت و ستم جنسی و #جنسیتی قرار بگیرند از طرف قانون حمایت شوند.

بلکه حتی بسیار محتمل است که در صورت فاش شدن جنسیت، هویت جنسیتی و گرایش جنسی/عاطفی‌شان نه تنها کار خود را از دست دهند بلکه جان‌شان در خطر بیفتد.

پرستاران +LGBTQ چه در ایران چه حتی در کشورهای توسعه‌یافته، زیر فشار و ستم‌هایی هستند که تابوهای اجتماعی و ساختار سیس-هترونورماتیو، آن‌ها را به گروه ستمدیده‌ای بدل می‌کند که حتی سکوت‌شان نمی‌تواند تضمینی برای #امنیت_شغلی و جانی‌شان شود.

از دیگر سو مردان* #گی پرستار از سوی بسیاری از بیماران تحت درمان آن‌ها «خطرناک» تلقی می‌شوند. انگاره‌های تبعیض‌آمیز از آن‌ها «مردان بالقوه خطرناک برای دیگر مردان» می‌سازد.

به علاوه انگ‌انگاری‌ها و باور غلط در مورد ویروس همه‌گیر #اچ‌آی‌وی، باعث ایجاد این تصور شده است که مردان* گی عامل انتقال ویروس اچ‌آی‌وی به دیگر افراد هستند و این مساله موجب می‌شود که بسیاری از بیماران نه تنها تمایلی به داشتن پرستار مرد* گی داشته باشند، بلکه شکایت کنند که از حضور آن‌ها می‌ترسند.

#مردسالاری و انگاره «زنانه بودن» پرستاری هر مرد* پرستار را «گی فرض می‌کند» و «هر مرد گی» را «کمتر از مرد» تلقی می‌کند. در واقع +LGBTQ ستیزی و زن* ستیزی سلاحی سرد برای تهدید مردان با هر گرایش_جنسی/عاطفی و #هویت_جنسیتی است که بخواهد به #حرفه_پرستاری ورود کند یا در آن دوام بیاورد.

@pareestar
پریستار
Photo
حاشیه‌ای بر انتشار یک پست در پریستار
این یک گزاره منصفانه و واقع بینانه است:
«پرستاران صدای صنفی ندارند»

✍🏽 هیئت تحریریه

🔵 جمعه پیش پستی در #پریستار با عنوان «#پرستاران_ایرانی صدای صنفی ندارند» منتشر کردیم و درآن از خلاء وجود یک تشکل با جوهره صنفی برای #پرستاران نوشتیم و اشاره کردیم تشکل‌های موجود یا زیر نفوذ دولت هستند یا گرایش سیاسی در آن‌ها بر گرایش صنفی غلبه دارد که از نظر ما هر دو آفت کار صنفی است.

این پست واکنش‌های را در پی داشت از جمله صفحه «#خان_ پرستار» در کامنتی زیر این پست گفته است که درباره این تشکل «بی انصافی» شده است. در اینجا لازم است به چند نکته مهم اشاره کنیم:

۱- اینکه متاسفانه مجموعه فعالیت‌های صنفی در ایران با محدودیت‌های زیادی از سوی بخش دولتی روبروست، قضیه‌ای است که مورد تایید بسیاری از #فعالان_صنفی در حوزه‌های مختلف قرار دارد و به طور طبیعی بخش #پرستاری کشور هم از این قضیه مستنثنی نیست.

۲- درباره خانه پرستار ما بر این باور هستیم که خود این مجموعه در بخش «درباره ما» وبسایت خودش به روشنی همه چیز را توضیح داده است. در سه هدف ابتدایی از اهداف چهارده‌گانه این تشکل ذکر شده این مجموعه رویکردهای #سیاسی دارد. در بند دوم به صراحت اشاره شده: «اعلام موضع در مسائل حرفه‌ای و سیاسی روز و مشارکت فعال در کلیه انتخابات و حمایت از نامزدهای مورد نظر در انتخابات رسمی کشور.» در این شرایط، تجربه مجموعه‌هایی مانند «#خانه_کارگر» نشان داده در اکوسیستم سیاسی فعلی کشورمان که مجموعه‌های صنفی واقعی توانایی تشکیل و جوشیدن از دل صنف‌ها را ندارند، طرح مسائل صنفی به ابزارهایی برای اهداف سیاسی تبدیل می‌شود و مسائل صنفی اصالت خود را به عنوان هدف از دست می‌دهد. خانه پرستار هم در چنین اکوسیستمی فعالیت می‌کند و به طور طبیعی تافته جدا بافته‌ای از این فضا نیست.

۳- ضمن احترام به همه انتقادهایی که از سوی خانه پرستار درباره وضعیت پرستاران مطرح ‌شده از جمله وضعیت معیشتی نامناسب و حقوق نابرابر پرستاران، اما بر این باوریم این مجموعه به دلیل خطوط قرمز سیاسی که وجود دارد، توانایی طرح برخی از مهمترین #مطالبات_پرستاران مانند برخورد با #آزارهای_جنسی یا برخوردهای #جنسیتی در محیط کار پرستاران و مهمتر از آن پیگیری این #مطالبات را در عمل ندارد.

به هرحال هدف ما از پستی که منتشر کردیم نه صرفا انتقاد از تشکل‌های موجود که اشاره به وجود یک مشکل بود؛ خلاء تشکلی با جوهره صنفی و جوشیده از دل پرستاران زحمت کش و مطالبات آنها.

@pareestar
پریستار
Photo
پرستاری زیر سیطره #جنسیت، #نژاد و #ملیت

#حرفه_پرستاری شغلی عمومی نیست. بر خلاف باور عموم که هر کس علاقه‌مند به این رشته باشد و در آن تحصیل علم و مهارت کند، می‌تواند وارد این شغل شود، آمارها واقعیت را گونه‌ای دیگر نشان می‌دهند.

در واقع #پرستاری شغل #زنان_مهاجر از کشورهای خاص است.

شمار بالای پرستاران جهان، زنان مهاجر‌اند از کشورهای جنوب جهان و یا اتنیک‌های ساکن دور از مرکز. نزدیک به ۲۰ درصد پرستاران آمریکایی که در محیط‌های رسمی #بهداشت و درمان مشغول به کارند، غیرسفیدپوست هستند.

این رقم برای پرستاران خانگی در آمریکا به اکثریت می‌رسد. در ایالات متحده #پرستاران_مهاجر غالبا از مکزیک و کشورهای آمریکای لاتین، اوکراین و شرق اروپا، جنوب آسیا و غرب آفریقا هستند.

در کانادا آمار #پرستاران_زن مهاجر به مراتب بسیار بیش‌تر است و اغلب آن‌ها را زنان مهاجر فیلیپینی تشکیل می‌دهند.

اما در #ایران تصویر دموگرافیک پرستاران با دیگر کشورها کاملا متفاوت است. ایران در بین کشورهای منطقه دارای کم‌ترین شمار پرستاران مهاجر غیرایرانی است. در سطح وسیع که شامل #بهیاران و #کمک_بهیاران هم می‌شود، جمعیت قابل توجهی از پرستاران در ایران، مهاجرانی از شهرهای دور از مرکز هستند.

این ساختار علاوه بر #جنسیت‌زدگی (زنانه شدن حرفه پرستاری)، بر پایه هویت‌های اتنیکی و نژادی استوار است اما نه برای رشد و پیشرفت گروه‌های به حاشیه رانده شده و تحت ستم.

عملکرد این ساختار برای پایین نگه داشتن دستمزد و منحصر نگه داشتن ترفیع شغلی و امنیت و تضمین داشتن این شغل برای گروهی است که از برتریت اجتماعی بهره‌مند‌اند. مانند سفیدپوستان در کشورهای شمال جهان و طبقه متوسط رو به مرفه و نزدیک به مرکز در کشوری مانند ایران.

پرستاران زن مهاجر از اتنیک‌ها، ملیت‌ها و نژادهای به حاشیه رانده شده همان پرستارانی هستند که دستمزد کم‌تری می‌گیرند، امکان کم‌تری برای ترفیع شغلی دارند و با امکان کم‌تر تضمین امنیت شغلی هر لحظه می‌توانند در معرض اخراج یا بیکار شدن قرار بگیرند.

@pareestar
پریستار
Photo
تشت رسوایی مهاجرت پرستاران ایرانی اینگونه از بام افتاد
رئیس دستگاه قضا: باید جلوی این قضیه گرفته شود

هیئت تحریریه

تشت افزایش تعداد #مهاجرت_پرستاران از کشور به دلیل مشکلاتشان چنان از بام افتاده که رئیس #قوه_قضاییه هم وارد میدان شده و خواستار اتخاذ تدابیری برای جلوگیری از این اتفاق شده است.

حجت الاسلام محسنی اژه‌ای در دیدار با اعضای شورای عالی نظام پرستاری درباره مهاجرت پرستاران گفته است: «باید با سلسله اقدامات و راهکارها در راستای حمایت از #پرستاران، جلوی این قضیه گرفته شود.»

وی هم چنین اشاره کرده است: «#پرستاری در زمره مشاغلی است که به صورت مستقیم با سلامت جسمی و روحی افراد جامعه سروکار دارد و شاغلین این حوزه باید تمرکز حواس بالایی داشته باشند، لذا قشر پرستار نباید با مخاطرات دیگری در زندگی خود مواجه باشند و به آن‌ها اضطراب و تنش تحمیل شود.»

محسنی اژه‌ای در این دیدار گفته است که دو سازمان وابسته به قوه قضاییه یعنی سازمان بازرسی کل کشور و همچنین دیوان عدالت اداری را مکلف خواهد کرد که یکی درباره ‌عدم اجرای برخی قوانین مصوب کشور درباره ارتقا و بهبود کیفیت وضعیت پرستاران و دیگری درباره شکایت‌هایی که در این زمینه وجود دارد، وارد میدان شوند و وظایف خود را انجام دهند.

این اظهارات و واکنش‌های محسنی اژه‌ای به وضعیت کاری نامناسب پرستاران در حالی است که همین امسال محمد شریفی مقدم دبیرکل #خانه_پرستار گفت که در سال گذشته حدود دو هزار #پرستار از کشور #مهاجرت کرده است. محمد تقی جهانپور معاون #سازمان_نظام_پرستاری ایران هم همین امسال به نوعی دیگر این آمار را تایید کرده و گفته بود که براساس گواهی‌های صادر شده اخیر، ماهانه بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ پرستار از کشور مهاجرت می‌کنند.

عباس عبادی معاون پرستاری #وزارت_بهداشت نیز آذرماه سال گذشته گفت که در سال ۹۹ حداقل ۱۲۵۰ نفر از سازمان نظام پرستاری درخواست برای مهاجرت (گوداستندینگ) کرده‌اند و البته تخمین‌زده بود این عدد بیشتر باشد. به باور این مقام مسئول معادل ۳۰ دانشکده پرستاری که نیروی انسانی را تربیت می‌کنند، مهاجرت می‌کنند. همه اینها در حالی است که به گفته همین مقام مسئول کشور با کمبود۱۰۰ هزار پرستار روبروست.
با این اوصاف اصلا جای تعجب ندارد که رئیس دستگاه قضا نگرانی خودش را از مهاجرت پرستاران ابراز می‌کند.

@pareestar
پریستار
Photo
#معرفی_کتاب
شیفت:

یک پرستار، دوازده ساعت و جان چهار بیمار

🔵 صدای زنگ ساعت شگفت‌زده‌ام می‌کند. همیشه شگفت زده‌ام کرده است. چه زود ساعت شش صبح شد. برای چند روز تعطیل بودم و در این چند روز هم نتوانستم زود به تحتخواب بروم. از معضلات مثل جغد زندگی کردن همین است. اینکه مجبوری تا نیمه شب سرکار باشی و دیگر به‌راحتی نمی‌توانی به خواب بروی.

در تخت می‌مانم و با خود می‌گویم اگر امروز سرکار نروم چه می‌شود؟ بعد به همکارانم – دیگر #پرستاران- فکر می‌کنم که با آن‌همه کار و مسئولیت که سرشان ریخته است، چقدر از من بدشان خواهد آمد اگر امروز هم سرکار نروم.

برای بار آخر چشمانم را می‌بندم. خاطرات از راه می‌رسند. خاطراتی که سعی کرده‌ام فراموششان کنم. گذشت هفت سال هم نتوانسته آن خاطرات را کمرنگ کند: «بیماری که شروع به سرفه کردن می‌کند. خون بالا می‌آورد و در کمتر از پنج دقیقه می‌میرد!» این داستان را هزار بار تعریف کرده‌ام. هزار بار نوشته‌ام؛ اما هنوز تازه است. هنوز هم قلبم مچاله می‌شود و نفسم بند می‌آید.

«شیفت» نوشته ترزا براون پرستار و ستون نویس #نیویورک_تایمز، کتابی در خصوص یک روز کاری #پرستاری است که در بخش بیماران سرطانی مشغول به کار است. در این دوازده ساعت خواننده با جان‌هایی که از دست می‌روند، تصمیمات حیاتی که گرفته می‌شود. رویاهایی که بر باد می‌روند یا تحقق می‌یابند رو به رو می‌شود.

ترزا براون #پرستار_بالینی است که به طور منظم در نیویورک تایمز و وبلاگ خود از حرفه پرستاری می‌نویسد. براون در این کتاب به‌خوبی نشان می‌دهد علیرغم تصور عموم که پرستاران را افرادی خونسرد که دیدن درد و رنج بیماران برایشان عادی شده است می‌دانند، چگونه پرستاران برای نجات جان بیمارانی که در بستر مرگ افتاده‌اند تقلا می‌کنند. شیفت تصویر واقعی از چالش‌هایی است که پرستاران به‌طور روزمره با آن مواجه هستند.

متاسفانه کتاب «شیفت» علیرغم آنکه می‌تواند برای #دانشجویان_پرستاری، #پزشکان و عموم مردم تصویر دقیقی از حرفه پرستاری ارائه دهد هنوز در ایران ترجمه نشده است.

#پریستار امیدوار است معرفی کتاب‌هایی از این دست انگیزه‌ای شوند برای ترجمه این آثار ارزشمند.


@pareestar
در روز اول #آبان یک #دانشجوی_پرستاری در #دانشگاه_علوم_پزشکی_زاهدان ناپدید شده و هنوز خبری از او در دست نیست.

همان‌طور که خبرنگار #پریستار کسب اطلاع کرده «#نادر_آسکان» عضو #شورای_صنفی دانشگاه علوم پزشکی #زاهدان و دانشجوی ترم ۸ رشته #پرستاری از روز اول آبان ناپدیده شده است.

نادر پس از اعتراض‌های اول آبان ۱۴۰۱ در #دانشگاه ناپدید شده و خانواده و دوستان او هیچ اطلاعی از سرنوشت او ندارند.

فراموش نکنیم که این ناپدیدسازی‌های نیروهای امنیتی باعث نگرانی زیادی در بین مردم برای جان عزیزانشان می‌شود.

از زمان آغاز اعتراض‌های مردم #ایران، دانشگاه‌های علوم پزشکی پای ثابت آنها بوده‌اند و در کنار مردم حضور داشته‌اند.

#اعتراضات_سراسرس
#مهسا_امینی

@pareestar
پریستار
Photo
خطبه‌ مشترک رئیس دانشگاه پزشکی کردستان و مسئول نهاد رهبری در توجیه سرکوب کادر درمان
خنثی سازی نقشه دشمن بود!

رئیس #دانشکده_علوم_پزشکی کردستان و مسئول نهاد رهبری در این دانشگاه در خطبه‌ای مشترک سرکوب #دانشجویان_پزشکی و #پرستاری و حمله به #پرستاران را خنثی سازی نقشه دشمن در محیط‌های علمی و آموزشی توجیه کردند.

در روزهای گذشته در #پریستار نوشتیم که نیروهای امنیتی روزهای ۶ و۷ آبان به خوابگاه‌های دانشجویی دخترانه و پسرانه دانشگاه علوم پزشکی #کردستان و همچنین پردیس دانشگاه علوم پزشکی کردستان حمله کردند و فضای درمانی #بیمارستان_کوثر را نیز با هدف ضربه زدن به امنیت و #سلامت_روانی_پرستاران و پزشکان نیز به هم زدند.

حالا پس از اطلاع‌رسانی گسترده درباره این فاجعه به نظر می‌رسد نیروهای امنیتی با همراهی نهاد رهبری در دانشگاه کردستان با هدف «ماست مالی» کردن برنامه‌ای با عنوان با عنوان «نشست هم‌اندیشی با #اساتید_دانشکده پرستاری و مامایی» را ترتیب دادند و فریدون عبدالملکی رئیس دانشگاه علوم پزشکی کردستان را مانند خطیبان نماز جمعه بالای منبر فرستادند تا او با ادبیاتی مانند یک #روحانی_حکومتی و نه یک فرد دانشگاهی سرکوب انجام شده را توجیه کند.

عبدالمللکی در این نشست فرمایشی مانند همه خطیبان نماز جمعه و دستگاه‌های تبلیغاتی دوگانه معترض- اغتشاشگر را مطرح کرد و بدون اشاره به اینکه حکومت چه راهی برای اعتراض مسالمت‌آمیز مردم باقی گذاشته است، توپ را مانند دیگر مسئولان به زمین دشمن شوت کرد و گفت: «باید همگان دست در دست هم یکبار دیگر عهد ببندیم که به ترفند و حیله‌های دشمنان اعتماد نکرده و با صبر و شکیبایی و نیز شناخت صحیح و ریشه‌ای مشکلات، راه‌حل‌های مناسب ارائه دهیم. به واسطه اینکه دشمنان فضای مجازی و رسانه‌ای ما را هدف گرفته‌اند ممکن است بعضی افراد دچار محاسبات اشتباه و در معرض اختلالات شناختی بزرگ قرار گیرند، فلذا باید هوشیارتر باشیم.»

در ادامه در ادامه مجید بیگی مسوول نهاد رهبری در دانشگاه علوم پزشکی کردستان هم حرف‌های عبدالملکی را تکرار کرد وگفت: «دشمنان قسم خورده انقلاب اسلامی ایران سعی در کشاندن آشوب‌ها به محیط‌های علمی و آموزشی را داشتند که الحمدولله جوانان عزیز به خوبی نقشه‌های شوم آنان را شناسایی و بی‌اثر می‌نمایند.» نماینده رهبری البته به طور روشن اشاره نکرد منظورش از خنثی شدن نقشه دشمن توسط جوانان چه بود اما از فحوای صحبت‌های او و رئیس دانشکده پزشکی کردستان کاملا بر می‌آید که آن‌ها حمله نیروهای امنیتی به پرستاران و دانشجویان پرستاری و مامایی را بخشی از همین به اصطلاح خنثی نقشه دشمن در نظرگرفته‌اند.

#اعتراضات_سراسری
#مهسا_امینی

@pareestar
پریستار
Photo
طفره غیرقانونی بیمارستان از پرداخت کارانه پرستاران

به تازگی خبر رسیده هنوزکارانه زمستان سال گذشته به #پرستاران پرداخت نشده است؛ آن هم در حالی که این روزها قیمت دلار در حال نزدیک شدن به مرز ۶۰ هزار تومان است و این شرایط نابسامان اقتصادی پرستاران را هم مانند سایر اقشار #جامعه زیر فشار اقتصادی بی‌سابقه‌ای گذاشته است.

به گزارش #پریستار و بر پایه اخبار منتشر شده به رغم اینکه محل تأمین منابع‌کارانه ۳ ماه زمستان سال ۱۴۰۰ پرستاران از #قانون_تعرفه‌گذاری خدمات #پرستاری مشخص شده اما هنوز بیمارستان‌ها از پرداخت‌کارانه این سه ماه خودداری می‌کنند. همینجا این پرسش مطرح می‌شود که بیمارستان‌ها به چه حقی و براساس کدام ضوابط از پرداخت‌کارانه پرستاران خودداری می‌کنند و از اساس پشت آن‌ها به کجا گرم است. فقط یک مرور گذرا کافیست که در مقابل این طفره غیرقانونی بیمارستان‌ها از پرداخت حق پرستاران، به یاد بیاوریم که کوچکترین اعتراض پرستاران با چه برخوردهای تندی روبرو می‌شود. ماجرای اعتراض #منصوره_رنجبر و برکناریش در #بیمارستان_پاستور_مشهد را که فراموش نکرده‌ایم.

این درحالی است که گزارش مرکز آمار حاکی از آن است که نرخ تورم نقطه‌ای از ۵۱.۳ درصد دی ماه ۱۴۰۱ با ۲.۱ درصد افزایش در بهمن ماه ۱۴۰۱ به عدد ۵۳.۴ درصد رسیده است؛ یعنی خانوارها باید به طور میانگین ۵۳.۴ درصد بیشتر از بهمن ۱۴۰۰ برای خرید کالاها باید هزینه کنند.

در چنین شرایطی پرداخت نکردن‌ کارانه پرستاران تنها و تنها به معنای تحمیل فشار مضاعف بر زندگی این قشر زحمتکش است.

همه اینها در حالی است که امسال پرستاران از نحوه اجرای تعرفه‌گذاری و بودجه ناچیز آن هم رضایت نداشتند و طبق اخبار رسیده در بودجه سال آینده هم اوضاع تغییر چندانی نخواهد داشت. از آن سو طنز تلخ داستان این است که بودجه وزارت بهداشت در لایحه بودجه ۱۴۰۲ به طور حتم افزایش خواهد داشت که در آن باز هم سهم پرستاران ناچیز خواهد بود.

در این شرایط باید پرستاران را به حق یکی از ناراضی‌ترین اقشار جامعه ایران برشمرد که این روزها با وجود #کمبود_پرستار در بیمارستان‌ها و فشار مضاعف کاری، تنها با زور سیلی صورتشان را سرخ نگه می‌دارند.

@pareestar
پریستار
Photo
منابع خبری پریستار تایید کردند:
کاسبی ۶ تا ۹ میلیاردی سازمان نظام پرستاری از گواهی گود استندینگ پرستاران

#سازمان_نظام_پرستاری در یک اقدام عجیب هزینه صدور گواهی گود استندینگ برای #پرستاران را به مبلغ ۵ میلیون تومان افزایش داده است.
منابع خبری #پریستار تایید کردند که این سازمان به ظاهر صنفی اما حکومتی در حالی این اقدام را انجام داده است که هزینه صدور گواهی مشابه برای #پزشکان ۳۰۰ هزار تومان است.

در واقع سازمان نظام پرستاری که رئیس آن #محمد_میرزابیگی است، از هر فرصتی برای شعار دادن و گرفتن عکس یادگاری با پرستاران استفاده می‌کند، اما در سه سال گذشته مبلغ صدور گود استندینگ برای پرستاران را از ۲۰۰ هزار تومان به ۵ میلیوم تومان رسیده اند.

اگر حساب و کتاب خود میرزابیگی درباره مهاجرت ماهیانه ۱۰۰ تا ۱۵۰ پرستار درست باشد، سازمان نظام پرستاری هر ماه بابت صدور این تعداد گواهی گود #استندینگ برای پرستاران متقاضی بین ۵۰۰ تا ۷۵۰ میلیون تومان و در یکسال مبلغی بین ۶ تا۹ میلیارد تومان از جیب پرستاران کاسبی می‌کند.

#احمد_نجاتیان مدیر سابق بین الملل سازمان نظام پرستاری کشور با کنایه به کاسبی آشکار سازمان نظام پرستاری نوشته است: «شاید به همین دلیل است که این سازمان در دوره پنجم هیچ گونه فعالیت مهمی در جهت کاهش مهاجرت پرستاران انجام نداده است. #مهاجرت_پرستاران از کشور هر چند به کشور و #نظام_سلامت آسیب می‌رساند، اما برای سازمان نظام پرستاری محل درآمد و ارتزاق شده است.

البته سکوت شورای عالی نظام پرستاری کشور هم در این میان دیگر جای تعجب ندارد! این شورای ۳۰ نفره که نمایندگانی از #مجلس و #قوه_قضاییه هم در آن حضور دارند، حاضر نیستند به خاطر این قبیل عملکردها از میرزابیگی سوالی کنند.

گفتنی است که نارضایتی پرستاران از شرایط کارشان در #ایران سالهاست که بدتر می‌شود. بیشتر آن‌ها از حقوق پایین و نبود امنیت خسته شده‌اند و وضعیت سیاسی، اقتصادی و سیاسی ایران هم تاثیر خودش را بر تمایل این قشر برای مهاجرت گذاشته است. تا جایی که مدتی قبل احمدرضا یزدان نیک عضو هیئت مدیره و عضو شورای عالی نظام پرستاری کشور گفته بود که: «نیروهای خوب #پرستاری ما یکی یکی در حال خروج از کشور هستند.»

@pareestar
پریستار
Photo
وقتی از #مشاغل_خطرناک حرف میزنیم چه مشاغلی به ذهنتان خطور میکند؟ مشاغل ساختمانی! کار در معدن! چوب بری و.... درحالیکه مشاغل یاد شده با خطرات زیادی همراه هستند، اما شاید تعجب کنید که پرستاری نیز یکی از پرمخاطره‌ترین مشاغل نام گرفته است.

اما چرا #پرستاری شغلی پرمخاطره است؟

درحال حاضر پرستاری حرفه‌ای پرمخاطره است زیرا پرستاران با سطح خشونتی بالاتر از حد متوسط در محل کارشان رو به رو هستند. در واقع نرخ خشونت برای افرادی که در مراکز بهداشتی و درمانی کار میکنند، در برخی کشورها دوازده برابر بیشتر از سایر مشاغل است.

برطبق گزارش منتشر شده از سوی اداره بهداشت و سلامت #آمریکا، بیش از بیست درصد پرستاران در طول یک سال مورد خشونت فیزیکی قرار گرفته‌اند. نیمی از پرستاران تجربه آزار و اذیت کلامی داشته‌اند. دوازده درصد پرستاران بخش اورژانس، آزار جنسی را گزارش کرده‌اند. نزدیک به شصت درصد مورد آزار کلامی قرار گرفته‌اند.
هشتاد درصد از آسیب‌های کارکنان کادر درمان در بیمارستانها که نیاز به مرخصی از کار داشته‌اند، توسط بیماران ایجاد شده است. دوازده درصد توسط همراهان بیماران بوجود آمده است. آماری تکان دهنده که نشان میدهد پرستاران و کادر درمان تا چه میزان در معرض آسیب‌های جدی روحی، روانی و فیزیکی هستند.

اثرات خشونت بر کادر درمان
خشونت‌های مداوم در محل کار میتواند به کاهش احساس امنیت و تعلق فرد بیانجامد. فرد به لحاظ جسمی و روانی ممکن است احساس بیماری کند و نخواهد به محل کار خود مراجعه کند. چنین نگرانی‌هایی میتواند آسیبهای روانی‌ای چون اضطراب و افسردگی را به همراه داشته باشد.

برخی از کارکنان کادر درمان به دلیل همین خشونت‌های مداوم محیط ناامن کاری خود را ترک میکنند. این روزها بخش بهداشت و سلامت بسیاری از کشورها با کمبود نیروی کار رو به رو است. کمبود نیرویی که فشار کاری بر سایر پرستاران را افزایش میدهد.

مراقبت بیماران با مشکلات جدی‌ای رو به رو میشود و همین امر موجب تشدید خشونتها بین کادر درمان، بیماران و همراهان بیماران میشود، چرخه خشونتی که ادامه مییابد.

در ایران #پرستاران علاوه بر خشونت‌های روزمره، با انواع خشونتهای حکومتی نیز رو به رو هستند. پرستارانی که به دلیل مراقبت و رسیدگی به برخی از مجروحین و آسیب دیدگان مورد #فشارهای_امنیتی قرار میگیرند. دستگیر میشوند. مورد ضرب و شتم قرار میگیرند و در برخی موارد حتی کشته میشوند.

@pareestar
پریستار
Photo
دروغ محمد میرزابیگی درباره قانون تعرفه گذاری
با هدف انحراف ذهن پرستاران

رئیس #سازمان_نظام_پرستاری که از بانیان #تعرفه‌گذاری نادعادلانه خدمات #پرستاری است با هدف گمراه کردن #جامعه_پرستاری اظهاراتی درباره اجرای این طرح به زبان آورده از جمله اینکه اصل این قانون هنوز اجرا نشده است.

به گزارش #پریستار #محمد_میرزا_بیگی، رئییس سازمان نظام پرستاری کشور که این روزها در تکافوی انتخابات این سازمان است پس از مشاهده اعتراض گسترده #پرستاران کشور به اجرای بد قانون قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری مدعی شده اصل این قانون هنوز اجرا نشده است. وی گفته: ««از نظر ما اصل #قانون_تعرفه‌گذاری #خدمات_پرستاری اصلاً اجرا نشده است و صرفاً یک تا دو پرداخت علی‌الحساب صورت گرفته که آن هم تحت تأثیر مطالبات جامعه پرستاری از وزارت بهداشت بوده است. اصل قانون زمانی اجرا می‌شود که تعرفه خدمات پرستاری در قالب دستورالعمل‌ها و آیین‌نامه‌های ابلاغی از سوی شورای عالی بیمه سلامت پرداخت شود.»

میرزابیگی این اظهارنظر (دروغ؟) را در حالی مطرح کرده که جامعه پرستاری کشور می‌داند که امضای سازمان نظام پرستاری کشور و رئیس آن بر پای قانون تعرفه‌گذاری و مبالغی که در دو نوبت به پرستاران پرداخت شده است، وجود دارد.
همانطور که پیشتر در پریستار توضیح داده بودیم مبلغی که پرستاران در فروردین دریافت کردند به پیشنهاد وزارت بهداشت، سازمان برنامه و بودجه و نظام پرستاری، توسط شورای عالی بیمه سلامت تعیین شده و پس از تایید سازمان برنامه و بودجه و تصویب هیات وزیران اجرا شده و حالا با این اوصاف مشخص نیست چگونه میرزا بیگی مدعی است اصل قانون تعرفه‌گذاری اجرا نشده و البته پاسخ نداده که مبلغ پرداخت شده به پرستاران بر اساس چه حساب و کتابی بوده است.

البته اظهارات به قول معروف تکمیلی میرزا بیگی سرنخ خوبی از دروغگویی او به دست می‌دهد. او گفته «۱۰ هزار و ۲۰۰ میلیارد تومان بابت اجرای قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری در #وزارت_بهداشت و بیمه‌ها مانده و به دست پرستاران نرسیده است. از این مبلغ تنها ۲۵۰۰ میلیارد تومان به دست جامعه پرستاری رسیده است.»

در واقع میرزابیگی خیلی هوشمندانه درباره کل مبلغ اختصاص یافته به اجرای قانون تعرفه‌گذاری صحبت کرده و نه جزییات آن و قیمت‌گذاری ناعادلانه بر خدمات متنوع پرستاران که اتفاقا مشکل از همین جا هم آغاز شده است.
همانطور که اشاره کردیم به نظر می‌رسد میرزابیگی این اظهارنظرها را با هدف گمراه کردن از اصل موضوع تعرفه‌گذاری ناعادلانه خدمات پرستاری مطرح کرده که خودش یکی از بانیان آن است.


@pareestar