پریستار
Photo
🔵 نگاهی به فیلم کمک (Help)
«بیش از ۱۱۵ هزار کشته #کادر_درمان در سراسر جهان فقط در طول یک سال»
#فیلم «کمک»، ساخته «#مارک_موندن» #کارگردان بریتانیایی، شاید از معدود فیلم‌هایی است که بعد از #همه‌گیری_کرونا و متمرکز بر فشارهای طاقت‌فرسایی که بر کادر درمان به ویژه #پرستاران در این دوره وارد شد، ساخته شده است.
روایتی از روزهای ابتدایی شروع همه‌گیری #کرونا در #انگلیس را با تمرکز بر زندگی «سارا» پرستاری که در #خانه_سالمندان کار می‌کند، به تصویر می‌کشد. روزهایی که در نبود #امکانات_بهداشتی و پزشکیِ کافی و عدم شناخت درست از این #بیماری، جان انسان‌ها و زنده ماندن افراد، مورد اولویت‌بندی قرار گرفت.
چه کسانی باید #خدمات_بهداشتی و #پزشکی بگیرند و چه کسانی باید در صف‌های طولانی انتظار باقی بمانند تا نوبتشان شود؟
سارا در شبی که دست تنها در حال مراقبت از ساکنین بیمار و در حال مرگ این خانه فراموش شده است، برای درخواست کمک و نجات یکی از ساکنین این خانه که دچار #مشکل_تنفسی شده، به هر سازمان و نهاد #امدادرسانی زنگ می‌زند. اما جواب همه آنها نه است.
آنها نمی‌توانند اولویت را به افراد مسنی بدهند که عمری از آنها گذشته است. سارا مستأصل و درمانده مدام با خود تکرار می‌کند «هیچ‌کس نمی‌آید. هیچ‌کس نمی‌آید»
فیلم «کمک» روایت دردناکی از تلاش بی‌وقفه کادر درمان و #بهداشت کشورها در روزهای سیاه همه‌گیری کرونا است. پرستارانی که با #حداقل_حقوق و #ساعت‌های_طولانی_کاری بدون هیچ چشمداشتی در خط مقدم مبارزه با این #بیماری_مسری و ناشناخته قرار گرفتند و بسیاری جان خود را از دست دادند.
فیلم ضرورت اصلاح #خدمات_اجتماعی در انگلستان و بسیاری از کشورهای دیگر که همیشه مورد بحث کارشناسان بوده و با همه‌گیری بیماری کرونا به سرخط #خبرها بازگشته است را به خوبی به تصویر کشیده است.
✍🏽 براساس گزارش منتشر شده از سوی #سازمان_بهداشت_جهانی از ژانویه ۲۰۲۰ تا می ۲۰۲۱، صد و پانزده هزار نفر از کادر درمان در سراسر جهان جان خود را براساس #آلودگی به این #ویروس جان خود را از دست داده‌اند.
@pareestar
«بیش از ۱۱۵ هزار کشته #کادر_درمان در سراسر جهان فقط در طول یک سال»
#فیلم «کمک»، ساخته «#مارک_موندن» #کارگردان بریتانیایی، شاید از معدود فیلم‌هایی است که بعد از #همه‌گیری_کرونا و متمرکز بر فشارهای طاقت‌فرسایی که بر کادر درمان به ویژه #پرستاران در این دوره وارد شد، ساخته شده است.
روایتی از روزهای ابتدایی شروع همه‌گیری #کرونا در #انگلیس را با تمرکز بر زندگی «سارا» پرستاری که در #خانه_سالمندان کار می‌کند، به تصویر می‌کشد. روزهایی که در نبود #امکانات_بهداشتی و پزشکیِ کافی و عدم شناخت درست از این #بیماری، جان انسان‌ها و زنده ماندن افراد، مورد اولویت‌بندی قرار گرفت.
چه کسانی باید #خدمات_بهداشتی و #پزشکی بگیرند و چه کسانی باید در صف‌های طولانی انتظار باقی بمانند تا نوبتشان شود؟
سارا در شبی که دست تنها در حال مراقبت از ساکنین بیمار و در حال مرگ این خانه فراموش شده است، برای درخواست کمک و نجات یکی از ساکنین این خانه که دچار #مشکل_تنفسی شده، به هر سازمان و نهاد #امدادرسانی زنگ می‌زند. اما جواب همه آنها نه است.
آنها نمی‌توانند اولویت را به افراد مسنی بدهند که عمری از آنها گذشته است. سارا مستأصل و درمانده مدام با خود تکرار می‌کند «هیچ‌کس نمی‌آید. هیچ‌کس نمی‌آید»
فیلم «کمک» روایت دردناکی از تلاش بی‌وقفه کادر درمان و #بهداشت کشورها در روزهای سیاه همه‌گیری کرونا است. پرستارانی که با #حداقل_حقوق و #ساعت‌های_طولانی_کاری بدون هیچ چشمداشتی در خط مقدم مبارزه با این #بیماری_مسری و ناشناخته قرار گرفتند و بسیاری جان خود را از دست دادند.
فیلم ضرورت اصلاح #خدمات_اجتماعی در انگلستان و بسیاری از کشورهای دیگر که همیشه مورد بحث کارشناسان بوده و با همه‌گیری بیماری کرونا به سرخط #خبرها بازگشته است را به خوبی به تصویر کشیده است.
✍🏽 براساس گزارش منتشر شده از سوی #سازمان_بهداشت_جهانی از ژانویه ۲۰۲۰ تا می ۲۰۲۱، صد و پانزده هزار نفر از کادر درمان در سراسر جهان جان خود را براساس #آلودگی به این #ویروس جان خود را از دست داده‌اند.
@pareestar
پریستار
Photo
باینری جنسیت در پرستاری: نگرشی که باید تغییر پیدا کند
#باینری_جنسیت به تقسیم‌بندی جنسیتی‌ای گفته می‌شود که افراد را به عنوان #زن یا #مرد برچسب‌گذاری می‌کند.
در سال‌های گذشته شاهد تغییرات اجتماعی محسوسی در خصوص آنچه از آن به عنوان #جنسیت یاد می‌شود بوده‌ایم. بااین‌حال در حوزه #پرستاری، صفر و یک گرایی جنسیتی و یا cissexism همچنان به شیوه سنتی خود وجود دارد.
تاثیرات منفی این نگاه به ویژه در شیوه‌های مراقبتی و پیشگیری از بارداری برای #افراد_ترنس و افرادی که در تقسیم‌بندی جنسیتی سنتی قرار نمی‌گیرند، بسیار مشهود است.
باینری جنسیتی و نگاه‌های کلیشه‌ای که تنها افراد غیر ترنس را در بر میگیرند، در حوزه پرستاری به دلیل عدم #آموزش صحیح و عدم توسعه آموزش پرستاری در این زمینه همچنان وجود دارد و متاسفانه مراقبت‌های همه‌شمول که همه جنسیت‌ها و #هویت‌های_جنسیتی را در پرستاری دربر بگیرد بسیار محدود است.
افرادی ترنس و نانباینری با موانع و تبعیض‌های ساختاری در هنگام دریافت #خدمات_بهداشتی و مراقبتی مواجه هستند که سلامت جسم و روان آنها را در خطر جدی قرار می‌دهد. نگاه‌ها و شیوه‌های #ترنس_ستیزی که بسیار تبعیض‌آمیز هستند همچنان در مراقبت‌های بهداشتی امری رایج محسوب می‌شوند. طرد به دلیل جنسیت و هویت جنسیتی میتواند این افراد را در معرض انواع خشونت‌ها قرار دهد و به سلامت روان آنها آسیب‌های جبران‌ناپذیری وارد کند.
ارتقای دسترسی ایمن و عادلانه به مراقبت‌های بهداشتی و به دور از #تبعیض، تنها با نگاه فراگیر یا «trans inclusive» در حرفه پرستاری امکان‌پذیر است. دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی پرستاری باید نظریه‌های مدرن در حوزه جنسیت را به #پرستاران آموزش بدهند. پرستاران باید بیاموزند به دور از تعصبات به ارائه خدمات بهداشتی بپردازند.
پرستاران همچنین باید درخصوص #خدمات_پرستاری و راه‌های پیشگیری از بارداری یا تولیدمثل برای افرادی ترنس و #نانباینری آموزش‌های ویژه ببینند. آنها باید خشونت‌ها و تبعیض‌هایی که افراد ترنس با آن رو به رو هستند را بشناسند و چگونگی کمک به این افراد را در دستور کار خود قرار دهند. افرادی که به دلیل جنسیت و هویت جنسیتیشان به حاشیه رانده شده و بیشتر در معرض تجربه خشونت‌های فیزیکی و روانی هستند و در دل تبعیض‌های چندگانه و ناآگاهی مجود در جامعه، احتمال خودکشی، انزوا، اضطراب و افسردگی در این افراد به مراتب بالاتر از دیگر افراد است.
@pareestar
#باینری_جنسیت به تقسیم‌بندی جنسیتی‌ای گفته می‌شود که افراد را به عنوان #زن یا #مرد برچسب‌گذاری می‌کند.
در سال‌های گذشته شاهد تغییرات اجتماعی محسوسی در خصوص آنچه از آن به عنوان #جنسیت یاد می‌شود بوده‌ایم. بااین‌حال در حوزه #پرستاری، صفر و یک گرایی جنسیتی و یا cissexism همچنان به شیوه سنتی خود وجود دارد.
تاثیرات منفی این نگاه به ویژه در شیوه‌های مراقبتی و پیشگیری از بارداری برای #افراد_ترنس و افرادی که در تقسیم‌بندی جنسیتی سنتی قرار نمی‌گیرند، بسیار مشهود است.
باینری جنسیتی و نگاه‌های کلیشه‌ای که تنها افراد غیر ترنس را در بر میگیرند، در حوزه پرستاری به دلیل عدم #آموزش صحیح و عدم توسعه آموزش پرستاری در این زمینه همچنان وجود دارد و متاسفانه مراقبت‌های همه‌شمول که همه جنسیت‌ها و #هویت‌های_جنسیتی را در پرستاری دربر بگیرد بسیار محدود است.
افرادی ترنس و نانباینری با موانع و تبعیض‌های ساختاری در هنگام دریافت #خدمات_بهداشتی و مراقبتی مواجه هستند که سلامت جسم و روان آنها را در خطر جدی قرار می‌دهد. نگاه‌ها و شیوه‌های #ترنس_ستیزی که بسیار تبعیض‌آمیز هستند همچنان در مراقبت‌های بهداشتی امری رایج محسوب می‌شوند. طرد به دلیل جنسیت و هویت جنسیتی میتواند این افراد را در معرض انواع خشونت‌ها قرار دهد و به سلامت روان آنها آسیب‌های جبران‌ناپذیری وارد کند.
ارتقای دسترسی ایمن و عادلانه به مراقبت‌های بهداشتی و به دور از #تبعیض، تنها با نگاه فراگیر یا «trans inclusive» در حرفه پرستاری امکان‌پذیر است. دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی پرستاری باید نظریه‌های مدرن در حوزه جنسیت را به #پرستاران آموزش بدهند. پرستاران باید بیاموزند به دور از تعصبات به ارائه خدمات بهداشتی بپردازند.
پرستاران همچنین باید درخصوص #خدمات_پرستاری و راه‌های پیشگیری از بارداری یا تولیدمثل برای افرادی ترنس و #نانباینری آموزش‌های ویژه ببینند. آنها باید خشونت‌ها و تبعیض‌هایی که افراد ترنس با آن رو به رو هستند را بشناسند و چگونگی کمک به این افراد را در دستور کار خود قرار دهند. افرادی که به دلیل جنسیت و هویت جنسیتیشان به حاشیه رانده شده و بیشتر در معرض تجربه خشونت‌های فیزیکی و روانی هستند و در دل تبعیض‌های چندگانه و ناآگاهی مجود در جامعه، احتمال خودکشی، انزوا، اضطراب و افسردگی در این افراد به مراتب بالاتر از دیگر افراد است.
@pareestar
پریستار
Photo
✅ ضرب و شتم پرستاران، فاجعه‌ای که مدام نادیده گرفته می‌شود
🟥 صبح روز شنبه یازدهم آذرماه پرستاری در بخش #اورژانس بیمارستان شهید جلیلی #یاسوج توسط همراه یکی از بیماران مورد حمله قرار گرفت و به دلیل صدمات جدی ناشی از ضربات چاقو به گردن در بخش #فوریت‌های_پزشکی این #بیمارستان بستری شد. حمله به #پرستاران و ضرب و شتم آنها موضوع جدیدی نیست. به گفته رئیس اورژانس ایران سالانه حداقل چهل #پرستار_اورژانس مورد ضرب و شتم از سوی بیماران یا همراهان آنها قرار میگیرند. آماری که بنظر می‌رسد به دلیل در دسترس نبودن آمار رسمی بسیار بیشتر از رقم ذکر شده باشد.
🟥 آمار ضرب و شتم پرستاران در سال‌های اخیر و به دلیل وضعیت اقتصادی نامناسب و فشارهایی که مردم در حوزه‌های مختلف از سوی حکومت متحمل می‌شوند روندی افزایشی داشته است. پرستارانی که به دلیل در خط مقدم بودن ارائه #خدمات_بهداشتی و درمانی بیش از سایر اعضای #کادر_درمان در معرض آسیب‌های فیزیکی و روانی هستند. بنابر برخی از آمارهای جهانی اعلام شده پرستاران حتی بیشتر از نگهبانان زندان و افسران پلیس در محل کار خود مورد حمله قرار میگیرند. این حملات میتواند شامل ایجاد یک خراش ساده، پرتاب اشیا، آزار و اذیت جنسی یا حمله با سلاح سرد و گرم باشد.
🟥 در بسیاری از کشورها دستورالعمل‌های کلی برای جلوگیری از خشونت علیه پرستاران از سوی #قانونگذاران وضع شده است. مجازات‌های بازدارنده از جمله جریمه‌های سنگین نقدی تا هفت سال زندان برای حمله از جمله تمهدیداتی است که قانونگذار برای کاهش خشونت‌های اعمال شده علیه پرستاران در بسیاری از کشورها از جمله #آمریکا و #کانادا وضع کرده است. در ایران اما علیرغم آمار روز افزون ضرب و شتم و حمله به سوی کادر درمان بخصوص کادر بخش اورژانس، قوانین بازدارنده‌ای وجود ندارد. در سال‌های گذشته همین عدم امنیت در محل کار، ساعات کاری طولانی، فشار کاری بالا و دستمزد پایین از جمله عواملی بودند که پرستاران را به ترک حرفه خود ترغیب کردند. پرستارانی که یا راه مهاجرت را انتخاب کردند یا بدنبال شغلی کم خطرتر و پردرآمدتر عطای پرستاری را به لقایش بخشیده‌اند.
🟥 ترک کار پرستاران، کاهش نیروی کاری بخش سلامت و درمان را به دنبال داشته و این کاهش نیرو، فشار کاری مضاعفی را بر پرستاران باقیمانده وارد می‌کند. پرستارانی که مجبور هستند از تعداد بیماران بیشتری به طور همزمان پرستاری کنند و به دلیل کمبود نیروی انسانی بیشتر در معرض انواع خشونت از سوی بیماران و همراهان آنها قرار بگیرند که از خدمات درمانی دریافتی به دلیل همین کمبود نیرو راضی نیستند. چرخه معیوبی که بنظر می‌رسد به دلیل نبودن عزمی جدی برای جلوگیری از آن هرروز ابعاد پیچیده‌تر و خطرناک‌تری پیدا می‌کند.
@pareestar
🟥 صبح روز شنبه یازدهم آذرماه پرستاری در بخش #اورژانس بیمارستان شهید جلیلی #یاسوج توسط همراه یکی از بیماران مورد حمله قرار گرفت و به دلیل صدمات جدی ناشی از ضربات چاقو به گردن در بخش #فوریت‌های_پزشکی این #بیمارستان بستری شد. حمله به #پرستاران و ضرب و شتم آنها موضوع جدیدی نیست. به گفته رئیس اورژانس ایران سالانه حداقل چهل #پرستار_اورژانس مورد ضرب و شتم از سوی بیماران یا همراهان آنها قرار میگیرند. آماری که بنظر می‌رسد به دلیل در دسترس نبودن آمار رسمی بسیار بیشتر از رقم ذکر شده باشد.
🟥 آمار ضرب و شتم پرستاران در سال‌های اخیر و به دلیل وضعیت اقتصادی نامناسب و فشارهایی که مردم در حوزه‌های مختلف از سوی حکومت متحمل می‌شوند روندی افزایشی داشته است. پرستارانی که به دلیل در خط مقدم بودن ارائه #خدمات_بهداشتی و درمانی بیش از سایر اعضای #کادر_درمان در معرض آسیب‌های فیزیکی و روانی هستند. بنابر برخی از آمارهای جهانی اعلام شده پرستاران حتی بیشتر از نگهبانان زندان و افسران پلیس در محل کار خود مورد حمله قرار میگیرند. این حملات میتواند شامل ایجاد یک خراش ساده، پرتاب اشیا، آزار و اذیت جنسی یا حمله با سلاح سرد و گرم باشد.
🟥 در بسیاری از کشورها دستورالعمل‌های کلی برای جلوگیری از خشونت علیه پرستاران از سوی #قانونگذاران وضع شده است. مجازات‌های بازدارنده از جمله جریمه‌های سنگین نقدی تا هفت سال زندان برای حمله از جمله تمهدیداتی است که قانونگذار برای کاهش خشونت‌های اعمال شده علیه پرستاران در بسیاری از کشورها از جمله #آمریکا و #کانادا وضع کرده است. در ایران اما علیرغم آمار روز افزون ضرب و شتم و حمله به سوی کادر درمان بخصوص کادر بخش اورژانس، قوانین بازدارنده‌ای وجود ندارد. در سال‌های گذشته همین عدم امنیت در محل کار، ساعات کاری طولانی، فشار کاری بالا و دستمزد پایین از جمله عواملی بودند که پرستاران را به ترک حرفه خود ترغیب کردند. پرستارانی که یا راه مهاجرت را انتخاب کردند یا بدنبال شغلی کم خطرتر و پردرآمدتر عطای پرستاری را به لقایش بخشیده‌اند.
🟥 ترک کار پرستاران، کاهش نیروی کاری بخش سلامت و درمان را به دنبال داشته و این کاهش نیرو، فشار کاری مضاعفی را بر پرستاران باقیمانده وارد می‌کند. پرستارانی که مجبور هستند از تعداد بیماران بیشتری به طور همزمان پرستاری کنند و به دلیل کمبود نیروی انسانی بیشتر در معرض انواع خشونت از سوی بیماران و همراهان آنها قرار بگیرند که از خدمات درمانی دریافتی به دلیل همین کمبود نیرو راضی نیستند. چرخه معیوبی که بنظر می‌رسد به دلیل نبودن عزمی جدی برای جلوگیری از آن هرروز ابعاد پیچیده‌تر و خطرناک‌تری پیدا می‌کند.
@pareestar