🔵 نقش پرستاری در پیشبرد مباحث #برابری_جنسیتی و #حقوق_اقلیت‌ها

تاریخچه #مبارزات_پرستاری در بسیاری از زمینه‌ها با تاریخچه #مبارزات_زنان و اقلیت‌ها برای برابری، همپوشانی دارد. #پرستاری_مدرن به مبارزه علیه ساختارهای اجتماعیِ محدودکننده، ظالمانه و ناعادلانه پرداخته است. بسیاری از موانع و محدودیت‌هایی که #پرستاران در دوره‌ای که اغلب پرستاران را #زنان تشکیل می‌دادند با آن‌ها مواجه بودند با دیگر زنان مشترک بود. هرچند در برخی از حوزه‌ها پرستاران تجربه متفاوتی داشتند.

در دوره‌ای که بسیاری از زنان حق کار کردن در خارج از خانه را نداشتند، #زنان_پرستار در بیرون از خانه کار می‌کردند و به مراقبت از مردان غریبه می‌پرداختند.

زنان پرستار برای #حق_رای زنان، برای قوانین #کار_کودکان، برای #رفاه_کارگران کارخانه‌ها، برای #حق_دسترسی همگان به #واکسیناسیون، برای دسترسی به وسایل پیشگیری از #بارداری به مبارزه پرداختند. برای ۱۵۰ سال پرستاری به‌طور ذاتی، عملی و حتی #سیاسی موضوعی #فمینیستی بوده است. در #آمریکا پرستاران در مارس ۱۹۱۳ با لباس پرستاری در راهپیمایی بزرگ حق رای زنان در واشنگتن دی سی شرکت کردند.

پرستاران از #کانادا، انگلیس و نروژ به آن‌ها پیوستند. این راهپیمایی مورد حمله #نیروهای_پلیس قرار گرفت و در آن ۳۰۰ زن مجروح شدند.

در آمریکا پرستاری مدرن در قرن نوزدهم و با حمایت زنان ثروتمند که قصد کمک رساندن به بیمارستان‌های نظامی را داشتند آغاز شد. در آن زمان بسیاری از پزشکان با آموزش پرستاری به زنان با این توجیه که آموزش پرستاری برآلت منتسب به زنان تاثیر می‌گذارد و زنان را از رسالت حیاتی‌شان که همان زاد و ولد است بازمی‌دارد، مخالفت کردند. آن‌ها می‌گفتند زنان با آموزش پرستاری دیگر مانند گذشته مطیع و رام نخواهند بود.

در آن دوره بسیاری از رهبران #جنبش_پرستاری مجرد ماندند. آن‌ها می‌دانستند با ازدواج، جامعه آن‌ها را وادار به ترک حرفه‌شان می‌کند و پس از ازدواج تحت قیومیت همسران‌شان در خواهند آمد و به لحاظ قانونی دیگر شخصیت حقوقی مستقلی نخواهند داشت.

اخلاق حرفه‌ای پرستاری موجب شده است که پرستاران همیشه بابت #بی‌عدالتی‌ های ساختاری که نه فقط پرستاران که تمام افراد یا گروه‌هایی که به لحاظ اجتماعی به حاشیه رانده شده‌اند را تحت تاثیر قرار می‌دهد، ابراز نگرانی کنند. اخلاق پرستاری همواره فضایی را برای مخالفت با انجام رفتارهای غیراخلاقی مانند #سقط‌_جنین_اجباری یا خوراندن اجباری غذا به زندانیان به وجود آورده است.

@pareestar

۹۴.۲ درصد #پرستاران زن هستند.

۷٠ درصد #پرستاران_زن در #آمریکا سفیدپوست هستند.

علیرغم آنکه #پرستاری با نگاه کلیشه‌ای شغلی زنانه به حساب می‌آید، اما در سال‌های اخیر شاهد افزایش تعداد #پرستاران_مرد در آمریکا بوده ایم.

درآمد هفتگی به طور متوسط:

زن: ۱،٠۱۱ دلار
مرد: ۱،۱۶۸ دلار

۲ تا ۶ سال #تحصیلات عالی رتبه به علاوه گواهینامه ایالتی:

زن: ۵۴۵ ، ۲،۵۶۶
مرد: ۱۵۸،٠۲۵

۵.۸ درصد پرستاران مرد هستند

۷٠ درصد پرستاران #کلیشه‌های_جنسیتی را بزرگ‌ترین چالش کاری خود می‌دانند.

#پریستار


@pareestar

نقش #پرستاری در پیشبرد مباحث #برابری_جنسیتی و #حقوق_اقلیت‌ها

🔵 تاریخچه مبارزات پرستاری در بسیاری از زمینه‌ها با تاریخچه مبارزات زنان و اقلیت‌ها برای دستیابی به #برابری همپوشانی دارد. پرستاری مدرن به مبارزه علیه ساختارهای اجتماعی محدودکننده، ظالمانه و ناعادلانه پرداخته است.

بسیاری از موانع و محدودیت‌هایی که #پرستاران در دوره‌ای که اغلب پرستاران را #زنان تشکیل می‌دادند با آن‌ها مواجه بودند با دیگر زنان مشترک بود. هرچند در برخی از حوزه‌ها پرستاران تجربه متفاوتی داشتند. در دوره‌ای که بسیاری از زنان حق کار کردن در خارج از خانه را نداشتند، #زنان_پرستار در بیرون از خانه کار می‌کردند و به مراقبت از مردان غریبه می‌پرداختند.

زنان پرستار برای #حق_رای_زنان، برای قوانین #کار_کودکان، برای #رفاه_کارگران کارخانه‌ها، برای حق دسترسی همگان به #واکسیناسیون، برای دسترسی به وسایل پیشگیری از بارداری به مبارزه پرداختند. برای ۱۵۰ سال پرستاری به‌طور عملی و حتی سیاسی موضوعی #فمینیستی بوده است. در آمریکا پرستاران در مارس ۱۹۱۳ با لباس پرستاری در راهپیمایی بزرگ حق رای زنان در واشنگتن دی سی شرکت کردند. پرستاران از #کانادا، #انگلیس و نروژ به آن‌ها پیوستند. این راهپیمایی مورد حمله نیروهای #پلیس قرار گرفت و در آن ۳۰۰ زن مجروح شدند.

در #آمریکا پرستاری مدرن در قرن نوزدهم و با حمایت زنان ثروتمند که قصد کمک رساندن به بیمارستان‌های نظامی را داشتند آغاز شد. در آن زمان بسیاری از #پزشکان با آموزش پرستاری به زنان با این توجیه که آموزش پرستاری بر دستگاه تناسلی منتسب به زنان تاثیر می‌گذارد و زنان را از رسالت حیاتی‌شان که همان زاد و ولد است بازمی‌دارد، مخالفت کردند. آن‌ها می‌گفتند زنان با آموزش پرستاری دیگر مانند گذشته مطیع و رام نخواهند بود.

در آن دوره بسیاری از رهبران #جنبش_پرستاری مجرد ماندند. آن‌ها می‌دانستند با ازدواج، جامعه آن‌ها را وادار به ترک حرفه‌شان می‌کند و پس از ازدواج تحت قیومیت همسرانشان در خواهند آمد و به لحاظ قانونی دیگر شخصیت حقوقی مستقلی نخواهند داشت.

اخلاق حرفه‌ای پرستاری موجب شده است که پرستاران همیشه بابت بی‌عدالتی‌های ساختاری نه تنها نسبت به پرستاران بلکه تمام افراد یا گروه‌هایی که به لحاظ اجتماعی به حاشیه رانده شده‌اند، ابراز نگرانی کنند. اخلاق پرستاری همواره فضایی را برای مخالفت با انجام رفتارهای غیراخلاقی مانند #سقط‌جنین اجباری یا خوراندن اجباری غذا به زندانیان، و تبعیض علیه جامعه +LGBTQ در مراکز درمانی به وجود آورده است.


@pareestar

نظرتان را درباره این موضوع برای ما بنویسید:
آمریکا و کانادا مقصد اصلی مهاجرت پرستاران ایرانی

هیئت تحریریه

در چند پست قبلی اشاره کردیم که یک مرکز نیمه‌دولتی وابسته به #دانشگاه_صنعتی_شریف پیمایشی انجام داده که نشان می‌دهد تمایل #پرستاران به #مهاجرت بیشتر از استارتاپی‌ها و و #دانشجویان است. حالا برپایه آمار دیگری از همین پیمایش مشخص شده که گروه پرستاران و پزشکان دو کشور #آمریکا و #کانادا را مقاصد اصلی مهاجرتی خودشان می‌دانند.

در این یپمایش ۲۱.۵ درصد پرستاران و #پزشکان گفته‌اند آمریکا، ۲۰ درصد گفته‌اند کانادا، ۱۱.۷ درصد گفته‌اند #استرالیا، ۱۰.۶ درصد گفته‌اند #آلمان و ۷.۴ درصد هم گفته‌اند #انگلیس مقصد مهاجرتی آن‌هاست.

آن‌ها گفته‌اند که به ترتیب کیفیت زندگی بهتر، کاهش #ارزش_پول ملی در برابر ارز بین‌المللی و درآمد پایین دلیل اصلی مهاجرت آن‌هاست.

برپایه گزارش‌های موجود در دو کشور آمریکا و کانادا و به ویژه پس از #کرونا، نیاز به پرستار در ایالت‌های مختلف این دو کشور رشد چشمگیری داشته و همین موضوع سبب ایجاد مسیرهای مهاجرتی آسان‌تری برای پرستاران ایرانی شده که در داخل کشور از شرایط کاری مناسبی برخوردار نیستند.

رصد خبرنگار «پریستار» در شبکه‌های اجتماعی نشان می‌دهد که بسیاری از پرستاران ایرانی در گروه‌های مهاجرتی به آمریکا، کانادا و اروپا عضو شده‌اند و در حال جمع‌آوری اطلاعات و سبک و سنگین کردن شرایط برای مهاجرت هستند. به همین دلیل است که این مرکز وابسته به دانشگاه صنعتی شریف، پرستاران ایرانی را یکی از چهار گروه اصلی معرفی کرده که تمایل زیادی به مهاجرت از ایران دارند.

به گزارش خبرنگار پرستار فقط یکی از گروه‌های تلگرامی پرستاران برای مهاجرت به آمریکا نزدیک به ۷ هزار عضو دارد به طور روزانه اطلاعات مربوط به مهاجرت به شهرهای مختلف آمریکا و فرصت‌های شغلی این حوزه در شهرهای مختلف آن تبادل می‌شود.

به نظر می‌رسد همین آمارها به طور کلی گویای تمایل بخش بزرگی از پرستاران برای مهاجرت از ایران است. کما اینکه مسئولان مختلف حوزه پرستاری هم در #ایران در چند وقت اخیر بارها اعتراف کرده‌اند که با موج بزرگی از تمایل پرستاران برای مهاجرت روبرو هستند. نظر شما درباره این آمار چیست و چه تجربه‌هایی از مهاجرت پرستاران دارید. لطفا نظرات خودتان را با ما در میان بگذارید.

@pareestar

بر اساس تحقیقی در #اروپا، #چین و #آمریکا، نزدیک به پنجاه درصد #کادر_بهداشت و درمان دچار #افسردگی و اضطراب شده‌اند. این آمار در کشورهای مثل #ایران که #پرستاران از حداقل حمایت #نظام_بهداشت و درمان آن برخوردار هستند، بسیار بیشتر است.

از جمله دلایل آمار بالای افسردگی در پرستاران که #سلامت_روان آنها را تحت تاثیر می‌گذارد می‌توان به فشار کاری بالا، شیفت‌های طولانی، استرس و اضطراب به طور متداوم اشاره کرد.

کارتونیست: مانا نیستانی

@pareestar

افسردگی: معضلی خاموش اما فراگیر میان پرستاران

🔵 اشک در چشمان شما حلقه‌زده است. بغض گلویتان را فشار می‌دهد. می‌خواهید از این فضای بسته خارج شوید. می‌خواهید فرار کنید. می‌خواهید بدوید اما نمی‌توانید. باید به راه خود ادامه بدهید. برای اینکه به شما گفته‌اند باید همواره قوی باشید تا بیماران و همراهانشان بتوانند به شما تکیه کنند.

بر اساس گزارش منتشر شده از سوی #سازمان_بهداشت آمریکا، پرستاران دو برابر بیشتر از عموم مردم از #افسردگی رنج می‌برند. این در حالی است که #پرستاران در طول دوره تحصیلی خود «#سلامت_روان» را به عنوان سرفصلی آموزشی، #آموزش می‌بینند اما بسیاری از آن‌ها نمی‌دانند ناراحتی‌ها و سردرگمی‌هایی که روزانه با آن مواجه هستند نشانه‌هایی از افسردگی هستند.

بنا بر تحقیقات انجام گرفته علائم و نشانه‌های افسردگی در پرستاران اغلب نادیده گرفته می‌شوند و بسیاری از پرستاران آن‌ها را به عنوان بخشی از استرس کار در #حرفه_پرستاری می‌پذیرند. این نگرش که به اصطلاح «پرستاران نمی‌شکنند» یا فرهنگ پنهان کردن مداوم احساسات تنها به افزایش مشکلات افسردگی و #اضطراب در پرستاران دامن میزند.

بر اساس گزارشی که در سال ۲۰۱۲ توسط بنیاد رابرت وود جانسون در #آمریکا منتشر شد، با اینکه افسردگی در بین عموم مردم ۹ درصد است اما این رقم برای پرستاران ۱۸ درصد بوده است.

این یافته‌ها به‌عنوان بخشی از مطالعه در مورد دردهای عضلانی - اسکلتی و افسردگی در پرستاران و چگونگی تاثیر آن‌ها بر عملکرد پرستاران و نحوه مراقبتشان از پرستاران به دست آمده است.

بر اساس این تحقیق پرستاری رشته‌ای بی‌رحم، پر فشار و پراسترس تعریف شده است. متاسفانه در #مراقبت‌های_بهداشتی، اغلب توجه به مشکلات روحی و روانی در انتهای لیست اولویت بررسی یک بیمار قرار می‌گیرند. وقتی مراقبین آموزش می‌بینند تنها چیزهایی که می‌توانند ببینند، بشنوند یا لمس کنند را شناسایی و درمان کنند، مشکلاتی نظیر افسردگی و اضطراب به‌عنوان علائم بالینی مورد توجه قرار نمی‌گیرد. اغلب پرستاران این علائم را به خودشان و نحوه عملکردشان نسبت می‌دهند و تعداد بسیار کمی این علائم را گزارش می‌دهند.

با توجه به گستردگی افسردگی در میان پرستاران که بخصوص در سه سال گذشته و به دنبال همه‌گیری کرونا ابعاد تازه‌تری به خود گرفته است، بسیاری از بیمارستان‌ها و #مراکز_درمانی در سراسر جهان اقدام به‌کارگیری درمانگرانی برای مقابله با افسردگی در میان پرستاران کرده‌اند.

درمانگرانی که شغل و حرفه پرستاری را می‌شناسند و به مشکلات آن‌ها واقف هستند. درمانگرانی که به پرستاران آموزش می‌دهند چه علائمی را باید در خود جدی بگیرند و برای برطرف کردن آن‌ها درخواست کمک کنند.

@pareestar

وقتی از #مشاغل_خطرناک حرف میزنیم چه مشاغلی به ذهنتان خطور میکند؟ مشاغل ساختمانی! کار در معدن! چوب بری و.... درحالیکه مشاغل یاد شده با خطرات زیادی همراه هستند، اما شاید تعجب کنید که پرستاری نیز یکی از پرمخاطره‌ترین مشاغل نام گرفته است.

اما چرا #پرستاری شغلی پرمخاطره است؟

درحال حاضر پرستاری حرفه‌ای پرمخاطره است زیرا پرستاران با سطح خشونتی بالاتر از حد متوسط در محل کارشان رو به رو هستند. در واقع نرخ خشونت برای افرادی که در مراکز بهداشتی و درمانی کار میکنند، در برخی کشورها دوازده برابر بیشتر از سایر مشاغل است.

برطبق گزارش منتشر شده از سوی اداره بهداشت و سلامت #آمریکا، بیش از بیست درصد پرستاران در طول یک سال مورد خشونت فیزیکی قرار گرفته‌اند. نیمی از پرستاران تجربه آزار و اذیت کلامی داشته‌اند. دوازده درصد پرستاران بخش اورژانس، آزار جنسی را گزارش کرده‌اند. نزدیک به شصت درصد مورد آزار کلامی قرار گرفته‌اند.
هشتاد درصد از آسیب‌های کارکنان کادر درمان در بیمارستانها که نیاز به مرخصی از کار داشته‌اند، توسط بیماران ایجاد شده است. دوازده درصد توسط همراهان بیماران بوجود آمده است. آماری تکان دهنده که نشان میدهد پرستاران و کادر درمان تا چه میزان در معرض آسیب‌های جدی روحی، روانی و فیزیکی هستند.

اثرات خشونت بر کادر درمان
خشونت‌های مداوم در محل کار میتواند به کاهش احساس امنیت و تعلق فرد بیانجامد. فرد به لحاظ جسمی و روانی ممکن است احساس بیماری کند و نخواهد به محل کار خود مراجعه کند. چنین نگرانی‌هایی میتواند آسیبهای روانی‌ای چون اضطراب و افسردگی را به همراه داشته باشد.

برخی از کارکنان کادر درمان به دلیل همین خشونت‌های مداوم محیط ناامن کاری خود را ترک میکنند. این روزها بخش بهداشت و سلامت بسیاری از کشورها با کمبود نیروی کار رو به رو است. کمبود نیرویی که فشار کاری بر سایر پرستاران را افزایش میدهد.

مراقبت بیماران با مشکلات جدی‌ای رو به رو میشود و همین امر موجب تشدید خشونتها بین کادر درمان، بیماران و همراهان بیماران میشود، چرخه خشونتی که ادامه مییابد.

در ایران #پرستاران علاوه بر خشونت‌های روزمره، با انواع خشونتهای حکومتی نیز رو به رو هستند. پرستارانی که به دلیل مراقبت و رسیدگی به برخی از مجروحین و آسیب دیدگان مورد #فشارهای_امنیتی قرار میگیرند. دستگیر میشوند. مورد ضرب و شتم قرار میگیرند و در برخی موارد حتی کشته میشوند.

@pareestar

✅ ضرب و شتم پرستاران، فاجعه‌ای که مدام نادیده گرفته می‌شود

🟥 صبح روز شنبه یازدهم آذرماه پرستاری در بخش #اورژانس بیمارستان شهید جلیلی #یاسوج توسط همراه یکی از بیماران مورد حمله قرار گرفت و به دلیل صدمات جدی ناشی از ضربات چاقو به گردن در بخش #فوریت‌های_پزشکی این #بیمارستان بستری شد. حمله به #پرستاران و ضرب و شتم آنها موضوع جدیدی نیست. به گفته رئیس اورژانس ایران سالانه حداقل چهل #پرستار_اورژانس مورد ضرب و شتم از سوی بیماران یا همراهان آنها قرار می‌گیرند. آماری که بنظر می‌رسد به دلیل در دسترس نبودن آمار رسمی بسیار بیشتر از رقم ذکر شده باشد.

🟥 آمار ضرب و شتم پرستاران در سال‌های اخیر و به دلیل وضعیت اقتصادی نامناسب و فشارهایی که مردم در حوزه‌های مختلف از سوی حکومت متحمل می‌شوند روندی افزایشی داشته است. پرستارانی که به دلیل در خط مقدم بودن ارائه #خدمات_بهداشتی و درمانی بیش از سایر اعضای #کادر_درمان در معرض آسیب‌های فیزیکی و روانی هستند. بنابر برخی از آمارهای جهانی اعلام شده پرستاران حتی بیشتر از نگهبانان زندان و افسران پلیس در محل کار خود مورد حمله قرار میگیرند. این حملات میتواند شامل ایجاد یک خراش ساده، پرتاب اشیا، آزار و اذیت جنسی یا حمله با سلاح سرد و گرم باشد.

🟥 در بسیاری از کشورها دستورالعمل‌های کلی برای جلوگیری از خشونت علیه پرستاران از سوی #قانونگذاران وضع شده است. مجازات‌های بازدارنده از جمله جریمه‌های سنگین نقدی تا هفت سال زندان برای حمله از جمله تمهدیداتی است که قانونگذار برای کاهش خشونت‌های اعمال شده علیه پرستاران در بسیاری از کشورها از جمله #آمریکا و #کانادا وضع کرده است. در ایران اما علیرغم آمار روز افزون ضرب و شتم و حمله به سوی کادر درمان بخصوص کادر بخش اورژانس، قوانین بازدارنده‌ای وجود ندارد. در سال‌های گذشته همین عدم امنیت در محل کار، ساعات کاری طولانی، فشار کاری بالا و دستمزد پایین از جمله عواملی بودند که پرستاران را به ترک حرفه خود ترغیب کردند. پرستارانی که یا راه مهاجرت را انتخاب کردند یا بدنبال شغلی کم خطرتر و پردرآمدتر عطای پرستاری را به لقایش بخشیده‌اند.

🟥 ترک کار پرستاران، کاهش نیروی کاری بخش سلامت و درمان را به دنبال داشته و این کاهش نیرو، فشار کاری مضاعفی را بر پرستاران باقیمانده وارد می‌کند. پرستارانی که مجبور هستند از تعداد بیماران بیشتری به طور همزمان پرستاری کنند و به دلیل کمبود نیروی انسانی بیشتر در معرض انواع خشونت از سوی بیماران و همراهان آنها قرار بگیرند که از خدمات درمانی دریافتی به دلیل همین کمبود نیرو راضی نیستند. چرخه معیوبی که بنظر می‌رسد به دلیل نبودن عزمی جدی برای جلوگیری از آن هرروز ابعاد پیچیده‌تر و خطرناک‌تری پیدا می‌کند.

@pareestar