پریستار
Photo
افسردگی: معضلی خاموش اما فراگیر میان پرستاران
🔵 اشک در چشمان شما حلقه‌زده است. بغض گلویتان را فشار می‌دهد. می‌خواهید از این فضای بسته خارج شوید. می‌خواهید فرار کنید. می‌خواهید بدوید اما نمی‌توانید. باید به راه خود ادامه بدهید. برای اینکه به شما گفته‌اند باید همواره قوی باشید تا بیماران و همراهانشان بتوانند به شما تکیه کنند.
بر اساس گزارش منتشر شده از سوی #سازمان_بهداشت آمریکا، پرستاران دو برابر بیشتر از عموم مردم از #افسردگی رنج می‌برند. این در حالی است که #پرستاران در طول دوره تحصیلی خود «#سلامت_روان» را به عنوان سرفصلی آموزشی، #آموزش می‌بینند اما بسیاری از آنها نمی‌دانند ناراحتی‌ها و سردرگمی‌هایی که روزانه با آن مواجه هستند نشانه‌هایی از افسردگی هستند.
بنا بر تحقیقات انجام گرفته علائم و نشانه‌های افسردگی در پرستاران اغلب نادیده گرفته می‌شوند و بسیاری از پرستاران آنها را به عنوان بخشی از استرس کار در #حرفه_پرستاری می‌پذیرند. این نگرش که به اصطلاح «پرستاران نمی‌شکنند» یا فرهنگ پنهان کردن مداوم احساسات تنها به افزایش مشکلات افسردگی و #اضطراب در پرستاران دامن میزند.
بر اساس گزارشی که در سال ۲۰۱۲ توسط بنیاد رابرت وود جانسون در #آمریکا منتشر شد، با اینکه افسردگی در بین عموم مردم ۹ درصد است اما این رقم برای پرستاران ۱۸ درصد بوده است.
این یافته‌ها به‌عنوان بخشی از مطالعه در مورد دردهای عضلانی - اسکلتی و افسردگی در پرستاران و چگونگی تاثیر آنها بر عملکرد پرستاران و نحوه مراقبتشان از پرستاران به دست آمده است.
بر اساس این تحقیق پرستاری رشته‌ای بی‌رحم، پر فشار و پراسترس تعریف شده است. متاسفانه در #مراقبت‌های_بهداشتی، اغلب توجه به مشکلات روحی و روانی در انتهای لیست اولویت بررسی یک بیمار قرار می‌گیرند. وقتی مراقبین آموزش می‌بینند تنها چیزهایی که می‌توانند ببینند، بشنوند یا لمس کنند را شناسایی و درمان کنند، مشکلاتی نظیر افسردگی و اضطراب به‌عنوان علائم بالینی مورد توجه قرار نمی‌گیرد. اغلب پرستاران این علائم را به خودشان و نحوه عملکردشان نسبت می‌دهند و تعداد بسیار کمی این علائم را گزارش می‌دهند.
با توجه به گستردگی افسردگی در میان پرستاران که بخصوص در سه سال گذشته و به دنبال همه‌گیری کرونا ابعاد تازه‌تری به خود گرفته است، بسیاری از بیمارستان‌ها و #مراکز_درمانی در سراسر جهان اقدام به‌کارگیری درمانگرانی برای مقابله با افسردگی در میان پرستاران کرده‌اند.
درمانگرانی که شغل و حرفه پرستاری را می‌شناسند و به مشکلات آنها واقف هستند. درمانگرانی که به پرستاران آموزش می‌دهند چه علائمی را باید در خود جدی بگیرند و برای برطرف کردن آنها درخواست کمک کنند.
@pareestar
🔵 اشک در چشمان شما حلقه‌زده است. بغض گلویتان را فشار می‌دهد. می‌خواهید از این فضای بسته خارج شوید. می‌خواهید فرار کنید. می‌خواهید بدوید اما نمی‌توانید. باید به راه خود ادامه بدهید. برای اینکه به شما گفته‌اند باید همواره قوی باشید تا بیماران و همراهانشان بتوانند به شما تکیه کنند.
بر اساس گزارش منتشر شده از سوی #سازمان_بهداشت آمریکا، پرستاران دو برابر بیشتر از عموم مردم از #افسردگی رنج می‌برند. این در حالی است که #پرستاران در طول دوره تحصیلی خود «#سلامت_روان» را به عنوان سرفصلی آموزشی، #آموزش می‌بینند اما بسیاری از آنها نمی‌دانند ناراحتی‌ها و سردرگمی‌هایی که روزانه با آن مواجه هستند نشانه‌هایی از افسردگی هستند.
بنا بر تحقیقات انجام گرفته علائم و نشانه‌های افسردگی در پرستاران اغلب نادیده گرفته می‌شوند و بسیاری از پرستاران آنها را به عنوان بخشی از استرس کار در #حرفه_پرستاری می‌پذیرند. این نگرش که به اصطلاح «پرستاران نمی‌شکنند» یا فرهنگ پنهان کردن مداوم احساسات تنها به افزایش مشکلات افسردگی و #اضطراب در پرستاران دامن میزند.
بر اساس گزارشی که در سال ۲۰۱۲ توسط بنیاد رابرت وود جانسون در #آمریکا منتشر شد، با اینکه افسردگی در بین عموم مردم ۹ درصد است اما این رقم برای پرستاران ۱۸ درصد بوده است.
این یافته‌ها به‌عنوان بخشی از مطالعه در مورد دردهای عضلانی - اسکلتی و افسردگی در پرستاران و چگونگی تاثیر آنها بر عملکرد پرستاران و نحوه مراقبتشان از پرستاران به دست آمده است.
بر اساس این تحقیق پرستاری رشته‌ای بی‌رحم، پر فشار و پراسترس تعریف شده است. متاسفانه در #مراقبت‌های_بهداشتی، اغلب توجه به مشکلات روحی و روانی در انتهای لیست اولویت بررسی یک بیمار قرار می‌گیرند. وقتی مراقبین آموزش می‌بینند تنها چیزهایی که می‌توانند ببینند، بشنوند یا لمس کنند را شناسایی و درمان کنند، مشکلاتی نظیر افسردگی و اضطراب به‌عنوان علائم بالینی مورد توجه قرار نمی‌گیرد. اغلب پرستاران این علائم را به خودشان و نحوه عملکردشان نسبت می‌دهند و تعداد بسیار کمی این علائم را گزارش می‌دهند.
با توجه به گستردگی افسردگی در میان پرستاران که بخصوص در سه سال گذشته و به دنبال همه‌گیری کرونا ابعاد تازه‌تری به خود گرفته است، بسیاری از بیمارستان‌ها و #مراکز_درمانی در سراسر جهان اقدام به‌کارگیری درمانگرانی برای مقابله با افسردگی در میان پرستاران کرده‌اند.
درمانگرانی که شغل و حرفه پرستاری را می‌شناسند و به مشکلات آنها واقف هستند. درمانگرانی که به پرستاران آموزش می‌دهند چه علائمی را باید در خود جدی بگیرند و برای برطرف کردن آنها درخواست کمک کنند.
@pareestar
پریستار
Photo
🔵 پرستاران زحمتکشی که از داشتن یک خواب راحت هم محروم هستند
کیفیت پایین #خواب_پرستاران معضلی شایع در سراسر جهان است. حدود دو سوم از پرستارانی که به طور شیفتی کار می‌کنند، #اختلالات_خواب و خستگی را تجربه می‌کنند. خستگی و مشکلات خواب با عملکرد ضعیف، اختلال در هوشیاری، صدمات، بیماری‌های مزمن، کیفیت پایین #مراقبت‌های_بهداشتی و خطاهای پزشکی مرتبط است که بر عملکرد #پرستاران تاثیر منفی گذاشته و ایمنی و #سلامت بیماران را در معرض خطر قرار می‌دهد.
کیفیت خواب یکی از شاخص‌های مهم سلامت است که بر کیفیت ابعاد مختلف زندگی افراد از جمله عملکرد فیزیکی، سلامت عمومی، سرزندگی و عملکرد اجتماعی تاثیر به سزایی دارد. نداشتن خواب کافی، بیداری‌های مکرر در شب یا بیداری‌های طولانی مدت در زمان‌هایی که فرد به طور معمول باید خواب باشد اثرات جبران ناپذیری بر سلامت جسم و روان افراد دارد. تجربه‌ای که بسیاری از پرستاران به دلیل شیفت‌های طولانی کاری و شب بیداری‌ها در طول زندگی حرفه‌ای خود با آن مواجه هستند.
بسیاری از کشورها با کم کردن شیفت‌های کاری و وقفه مناسب بین دو #شیفت_کاری سعی داشته‌اند کیفت پایین خواب پرستاران را که می‌تواند پیامدهای جبران ناپذیری برای پرستاران و بیماران داشته باشد را بهبود ببخشند. تمهیداتی که بنظر می‌رسد پرستاران مشغول به کار در #نظام_بهداشت و سلامت ایران به دلیل کمبود تعداد پرستاران نسبت به میزان بیمارانی که نیاز به #مراقبت‌های_پزشکی دارند، از آنها بی‌بهره مانده‌اند. خواب کم، فشار کاری بالا و شیفت، های متفاوت فرسودگی شغلی پرستاران را به دنبال دارد.
براساس تحقیقی که در خصوص میزان فرسودگی شغلی پرستاران در ایران انجام شده است بیش از ۵۴ درصد پرستاران دچار فرسودگی شغلی هستند. استان فارس با ۷۲ درصد و استان زنجان با ۲۶درصد به ترتیب بیشترین و کمترین میزان فرسودگی شغلی را دارا بوده‌اند. شیوع فرسودگی شغلی بین مردان ۴۶درصد و در میان زنان ۶۵ درصد بوده است. فرسودگی شغلی می‌تواند منجر به کاهش کیفیت مراقبت از بیماران و کاهش رضایت بیماران و همراهانش شود.
@pareestar
کیفیت پایین #خواب_پرستاران معضلی شایع در سراسر جهان است. حدود دو سوم از پرستارانی که به طور شیفتی کار می‌کنند، #اختلالات_خواب و خستگی را تجربه می‌کنند. خستگی و مشکلات خواب با عملکرد ضعیف، اختلال در هوشیاری، صدمات، بیماری‌های مزمن، کیفیت پایین #مراقبت‌های_بهداشتی و خطاهای پزشکی مرتبط است که بر عملکرد #پرستاران تاثیر منفی گذاشته و ایمنی و #سلامت بیماران را در معرض خطر قرار می‌دهد.
کیفیت خواب یکی از شاخص‌های مهم سلامت است که بر کیفیت ابعاد مختلف زندگی افراد از جمله عملکرد فیزیکی، سلامت عمومی، سرزندگی و عملکرد اجتماعی تاثیر به سزایی دارد. نداشتن خواب کافی، بیداری‌های مکرر در شب یا بیداری‌های طولانی مدت در زمان‌هایی که فرد به طور معمول باید خواب باشد اثرات جبران ناپذیری بر سلامت جسم و روان افراد دارد. تجربه‌ای که بسیاری از پرستاران به دلیل شیفت‌های طولانی کاری و شب بیداری‌ها در طول زندگی حرفه‌ای خود با آن مواجه هستند.
بسیاری از کشورها با کم کردن شیفت‌های کاری و وقفه مناسب بین دو #شیفت_کاری سعی داشته‌اند کیفت پایین خواب پرستاران را که می‌تواند پیامدهای جبران ناپذیری برای پرستاران و بیماران داشته باشد را بهبود ببخشند. تمهیداتی که بنظر می‌رسد پرستاران مشغول به کار در #نظام_بهداشت و سلامت ایران به دلیل کمبود تعداد پرستاران نسبت به میزان بیمارانی که نیاز به #مراقبت‌های_پزشکی دارند، از آنها بی‌بهره مانده‌اند. خواب کم، فشار کاری بالا و شیفت، های متفاوت فرسودگی شغلی پرستاران را به دنبال دارد.
براساس تحقیقی که در خصوص میزان فرسودگی شغلی پرستاران در ایران انجام شده است بیش از ۵۴ درصد پرستاران دچار فرسودگی شغلی هستند. استان فارس با ۷۲ درصد و استان زنجان با ۲۶درصد به ترتیب بیشترین و کمترین میزان فرسودگی شغلی را دارا بوده‌اند. شیوع فرسودگی شغلی بین مردان ۴۶درصد و در میان زنان ۶۵ درصد بوده است. فرسودگی شغلی می‌تواند منجر به کاهش کیفیت مراقبت از بیماران و کاهش رضایت بیماران و همراهانش شود.
@pareestar