حق مهاجرت و حق درمان

✍🏽 بهنام دارایی‌زاده

🔵 «نظام نابرابر تعرفه‌گذاری #خدمات_درمانی» در #ایران، محصول مستقیم اجرای سیاست‌های اشتباهی است که در تمامی سه دهه گذشته از سوی دولت‌های مختلف #جمهوری_اسلامی پی‌گیری و اجرا شده است.

این «#نابرابری_ساختاری»، در کنار «نبود #امنیت_شغلی» و «ماهیت سخت و دشوار حرفه‌ی پرستاری»، به نارضایتی‌های دامنه‌دارِ عموم #پرستاران، به ویژه «#پرستاران_شرکتی» منجر شده است.

موج مهاجرتی گسترده‌ی پرستاران و سایر کادرهای درمان، پیامد مستقیم تداوم چنین وضعیتی است. بر اساس برآوردهای انجام شده؛ تنها در استان #تهران، ماهانه ۵۰۰ #پرستار، خواهان ترک #شغل و حرفه خود می‌شود.

پنهان نمی‌‌توان کرد که شرایط دشوار ناشی از همه‌گیری #ویروس_کرونا نیز وضعیت را در تمامی بیمارستان‌ها و #مراکز_درمانی کشور بدتر کرده است.

برای مثال، گزارش‌های پرشماری در دست هست که نشان می‌دهد در بسیاری از بیمارستان و مراکز درمانی، به دلیل کمبود شدید نیرو، پرستاران را مجبور می‌کنند که بر خلاف قانون «ارتقای بهره‌وری کارکنان بالینی #نظام_سلامت» در شیفت‌های طولای کار کنند یا «#اضافه‌کاری_اجباری» انجام دهند.

با این حال، واقعیت این است که نارضایتی پرستاران و میل به مهاجرت در میان آن‌ها، حتی به کشورهای منطقه، دلایل ساختاری‌ و مشخص‌تری دارد.

شریفی مقدم، دبیرکل «#خانه_پرستار»، اخیرا در گفت‌وگو با روزنامه «همشهری» گفته است که «آمار #مهاجرت_پرستاران احتمالا نسبت به گذشته، ۲۰۰ تا ۳۰۰ درصد افزایش داشته است و این به خاطر جذابیت کشورهای مرجع و تسهیل و تسریع در فعالیت پرستاران مهاجر است و در کشور ما هم شرایط بد است و پرستاران امنیت شغلی ندارند.»

نارضایتی ساختاری، ترک شغل و مهاجرت معنادار پرستاران، در حالی مایه نگرانی شده است که نظام خدمات درمانی ایران، به شدت نیازمند افزایش شمار پرستاران، به ویژه در شهرهای کوچک و مناطق محروم، است.

بر اساس استانداردهای جهانی، به ازای هر هزار نفر جمعیت، دست‌کم به پنج پرستار نیاز هست؛ در حالی که این نسبت در ایران، حتی به ۱ پرستار نیز نمی‌رسد؛ به گفته مقام‌های #بهداشتی ایران، در برخی از مناطق کشور، به طور متوسط هر پرستار مسئول رسیدگی به ۲۵ تخت و بیمار بستری شده است!

#نظام_خدمات_درمانی در ایران، در حالی نیازمند استخدام چند هزار پرستار تازه است که به گفته دبیرکل «خانه پرستار»، تنها در ظرف همین یک سال گذشته، دوهزار پرستار شغل خود را ترک کرده‌اند!


دسترسی به خدمات درمانی و پرستاری مناسب حق همه بیماران است. از طرفی دیگر، تمامی کادرهای درمان نیز حق دارند که در یک «شرایط منصفانه» کار کنند. «امنیت شغلی» داشته‌ باشند یا برای رفاه و شرایط بهتر، مهاجرت کنند.

«مهاجرت»، «انتخاب محل زندگی» یا «تغییر شغل»، حق اساسی تمامی شهروندان است و دولت‌‌ها وظیفه دارند که این حق را به رسمیت بشناسد. اما علاوه بر شناسایی این حق، دولت‌ها وظایف دیگری هم بر عهده دارند:

دولت‌ها موظف هستند که به تعهدات داخلی و بین‌المللی خود در زمینه تامین حقوق «اقتصادی-اجتماعی» پای‌بند باشد و یک «نظام سلامت» کارآمد و «غیرتجارتی» ایجاد کنند. امری که مستلزم بودجه‌گذاری درست، تامین اعتبار، آموزش نیروی متخصص، شفافیت و البته نظارت‌های مردمی و دموکراتیک است.

@pareestar

سهم نامشخص پرستاران از بودجه ۱۴۰۲؛ دهن کجی به مطالبات انباشته

#لایحه_بودجه سال ۱۴۰۲، ۲۱ دی ماه امسال در حالی به #مجلس_شورای_اسلامی ارائه شد که هنوز سهم پ#رستاران از بودجه ۲۷۳ هزار میلیاردی سلامت روشن نیست. این عدم شفافیت درباره وضعیت قشری که با وجود ساعات کاری طولانی و سختی کار حداقل دستمزد را دریافت می‌کند، نشان می‌دهد که اراده‌ای از سوی حاکمیت درباره بهبود وضعیت شغلی و صنفی آنان وجود ندارد.

از جمله مطالبات مهم پرستاران اجرای «#قانون_تعرفه‌گذاری پرستاری» یا همان پرداخت «#کارانه_پرستاری» است که اجرای آن بارها جزیی از وعده‌های مسئولان بوده تا بتوانند این قشر را از پیگیری جدی مطالباتشان دور کنند. اثبات این مدعا آنجاست که با وجود اختصاص اعتبار ۵۲۰۰ میلیارد تومانی برای پرداخت این تعرفه در بودجه سال ۱۴۰۱، همچنان این مبلغ به دست پرستاران نرسیده است.

این در حالی است که به اذعان حمیدرضا عزیزی معاون توسعه و مدیریت منابع #سازمان_نظام_پرستاری، این مبلغ تنها «یک دهم» اعتبار تعرفه‌گذاری خدمات پرستاران است.
به گفته محمد میرزابیگی رئیس کل سازمان نظام پرستاری، «اکنون پرستاران بابت قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری ۱۰ هزار میلیارد تومان از #وزارت_بهداشت و بیمه‌ها طلب دارند که تا پایان سال باید دریافت شود.»

قانون تعرفه‌گذاری پرستاری در سال ۱۳۸۶ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید اما پس از گذشت بیش از ۱۵ سال هنوز اجرایی نشده است و اکنون دولت ابراهیم رئیسی وعده‌های تازه‌ای برای اجرای آن در سال جاری به پرستاران داده است.
نگاهی کلی به لایحه بودجه سال آینده نشان می‌دهد، دولت افزایش حقوق برای گروه‌های مختلف را تنها ۲۰ درصد تعیین کرده است. در حالی که بر اساس اعلام مرکز آمار نرخ تورم سالانه به ۴۵ درصد رسیده و قدرت مردم برای تامین هزینه‌های زندگی کاهش می‌یابد.

موضوع مهم دیگری که تحقق #مطالبات_پرستاران را دشوار و دست نیافتنی می‌کند، «کسری بودجه» است. این مسئله همیشه بهانه‌ای از سوی مسئولان دست اندر کار در #جمهوری_اسلامی، برای عدم پاسخگویی به نیازهای پرستاران بوده است. برای نمونه به گفته جواد طبائیان رئیس مرکز بودجه و پایش عملکرد وزارت بهداشت در سال جاری وزارت بهداشت با حدود ۱۵ تا ۱۶ هزار میلیارد تومان کسری بودجه مواجه است و منابع تامین شده تنها ۷۴ درصد بودجه تخصیص یافته برای بهداشت و درمان را تامین کرده‌است.

بررسی لایحه بودجه سال ۱۴۰۲ همچنین نشان می‌دهد مرکز خدمات حوزه علمیه قم که یک نهاد زائد مذهبی به شمار می‌رود در سال جدید حدود «شش هزار میلیارد تومان» بودجه دریافت خواهد کرد. این به آن معناست که امنیت و رفاه شغلی پرستاران و به دنبال آن سلامت شهروندان به هیچ عنوان برای حاکمیت در الویت نیست و اعتبار و بودجه وجود دارد اما الویت‌بندی حکومت متفاوت است.

بنابراین با وجود تمامی وعده‌های بی‌شمار مسئولان مبنی بر تحقق مطالبات پرستاران و بهبود وضعیت شغلی آنان، همچنان در بر روی همان پاشنه همیشگی خواهد چرخید و مطالبات بر حق این صنف مهم بی‌پاسخ خواهد ماند. وضعیتی که بی‌شک با استمرار جمهوری اسلامی پایدار خواهد بود.

@pareestar

خصوصی سازی سیاست اصلی در جمهوری اسلامی است

دولت ابراهیم بت شکن سد استخدام پرستاران است!

بهناز شریف

#استخدام_پرستاران و بازگشت آن‌هایی که پس از دفع #کرونا از کار #اخراج شدند؛ موضوع بازی کلامی مسئولان دولتی و وعده افشانی نهادهای شبه صنفی است و گرنه اراده‌ای برای انجام آن وجود ندارد.

هفته قبل #عباس_عبادی معاون پرستاری #وزارت_بهداشت اعلام کرده در دو ماه پایانی سال ۴۰ هزار #پرستار استخدام خواهد شد. نوشتیم در #پریستار نوشتیم این وعده دولتی‌ها ناشی از سرایت دوباره ویروس کرونا درچین و احتمال بازگشت آن به کشور است. حالا پس از گذشت چند روز هنوز جزییات مربوط به این وعده منتشر نشده است؛ گویا مسئولان دولتی در حال چک کردن آخرین آمار کرونا درکشور هستند و هنوز افزایش این آمار آنقدر نگران کننده نبوده که آن‌ها را مجبور به ارائه جزییاتی درباره استخدام پرستاران کند. وعده‌ای که در بهترین حالت قراردادهای ناعادلانه ۸۹ روزه از آن بیرون خواهد آمد.

پیش از اینها #محمد_میرزابیگی، رئیس سازمان شبه صنفی #نظام_پرستاری که به بازی در زمین مسئولان دولتی عادت دارد؛ اعلام کرده بود در دیدار با ابراهیم رئیسی رئیس جمهوری خواستار بازگشت ۱۷ هزار پرستار اخراج شده از کار شده است. او این درخواست را درستاد ملی کرونا هم مطرح کرد تا نمایشش به عنوان یک فرد دلسوز برای جامعه پرستاری کشور کامل شود. البته خود میرزابیگی بهتر از هرکسی می‌داند که در مجموعه #دولت که او رئیسش را ابراهیم بت‌شکن خطاب می‌کند اراده‌ای برای شکستن سد استخدام کامل #پرستاران وجود ندارد که خودش مانع اصلی است.

میرزابیگی بهتر از هر کسی می‌داند که فارغ از وعده‌ها در دولت و مجموعه نظام با تایید رهبری سیاست موقت‌سازی نیروی کار و خصولتی‌سازی درمان دنبال می‌شود. در همین راستا و به اعتراف همین آقای میرزا بیگی از سال ۱۳۹۹ به رغم توسعه بیمارستان‌ها، هیچ نیروی جدیدی استخدام نشده است.

در کنار این بازی‌های کلامی و وعده‌های توخالی واقعیت‌های تلخی پیش روی جامعه ایران قرار دارد از جمله اینکه این جامعه در حال پیر شدن است و اگر بودجه و منابع مالی کافی به سرعت برای ارتقا نظام سلامت کشور، از جمله استخدام نیروی کار تازه، فراهم نشود، با تداوم روند #خصوصی‌سازی_درمان در ایران، ده‌ها میلیون تن از شهروندان #ایران، به‌طور جدی و نظام‌مند از حق دسترسی به #بهداشت و #درمان، به‌مثابه یکی از مصادیق اصلی #حقوق_بشر، محروم خواهند شد.

با این وجود به نظر نمی رسد کسی در دولت و مجموعه نظام #جمهوری_اسلامی نگران #حقوق_پرستاران این قبیل واقعیت‌ها باشد.

@pareestar

جان دکتر حمید قره‌حسنلو در خطر است

عکس و اخبار جدید حاکی از آن است که دکتر #حمید_قره‌حسنلو علی‌رغم شرایط حاد بیماری در وضعیت بسیار نامناسبی نگه‌داری می‌شود و جان او با خطر جدی روبروست.

به گزارش #پریستار، خبر و عکس اختصاصی که رادیو زمانه از دکتر حمید قره‌حسنلو منتشر کرده گویای وضع نامناسب این #پزشک متعهد ایرانی است که در جریان بازداشت‌های پزشکان، پرستاران و کادردرمان در طول خیزش مردمی دچار آسیب‌های جدی شده است.

عکسی که از حمید قره‌حسنلو منتشر شده او را در بهداری #زندان نشان می‌دهد که با وجود کاهش وزن و‌ شرایط وخیم جسمانی با دست‌بند به تخت بسته شده است.

رادیو زمانه درباره وضعیت قره‌حسنلو نوشته است او به دلیل #بیماری_کولیت_روده به شدت بی‌حال است اما نیروهای امنیتی به جای اعزام او به بیمارستان، تنها به وصل کردن یک سرم در بهداری زندان اکتفا کرده‌اند.
دکتر قره‌حسنلو علاوه بر مریضی روده، پیش‌تر دو بار سکته قلبی کرده است که دومین بار آن فروردین ماه سال جاری بود.

حمید قره‌حسنلو علاوه بر بیماری‌های زمینه‌ای، هم‌چنان از عوارض ناشی از شکنجه و ضرب و شتم در زمان بازداشت که به شکسته‌شدن چهار دنده او و سوراخ‌شدن ریه‌اش انجامید، رنج می‌برد.

گفتنی است برخورد گسترده نیروهای امنیتی با #پزشکان، #پرستاران و #کادردرمان و نقض حقوق آنها بازتاب گسترده‌ای در سطح جهانی داشته است. همین چند روز پیش آکادمی ملی پزشکی فرانسه فشار #جمهوری_اسلامی بر پزشکان و کادردرمانی که مجروحان اعتراضات را درمان می‌کنند، محکوم کرد. این نهاد فرانسوی با انتشار بیانیه‌ای با یادآوری گذشت بیش از پنج ماه از جان‌باختن #مهسا_امینی و «سرکوب شدید» و «خشونت‌بار» شمار زیادی از شهروندان #ایران به دست جمهوری اسلامی نوشت:

این سرکوب که توسط همکاران پزشک فرانسوی-ایرانی و رسانه‌ها و نهادهای عمومی و علمی بین‌المللی محکوم شده است، با محدودیت دسترسی (شهروندان معترض) به درمان همراه بوده است. #درمانگران، پزشکان و پرستارانی که خطر درمان مجروحان را می‌پذیرند و همکارانی که به وظیفه خود عمل می‌کنند، برای عمل به حرفه خود تهدید می‌شوند و با مجازات اعدام با خطر دستگیری، آزار جسمی و به خطر انداختن جان‌شان روبرو هستند.

@pareestar

ویدیوهای ارسالی به #پریستار نشان می دهد که پلیس #استرالیا با حمله به یک #پزشک_ایرانی معترض مقابل سفارت جمهوری اسلامی به او به طوری جدی آسیب می‌زند.
نام این پزشک ایرانی که در این ویدیو می بینید، «حمید ستون زاده» نام دارد که بر اثر حمله پلیس استرالیا، چند دنده و یک مهر کمر او شکسته است.

ستون زاده، دکتر #فیزیوتراپ ورزشی است که در حمایت از خیزش مردم ایران، ۱۶ هفته متوالی جلوی سفارت #جمهوری_اسلامی در استرالیا تحصن کرده بود. او هر هفته، ۷۰۰ کیلومتر راه را از ملبورن تا #سفارت جمهوری اسلامی در کانبرا طی می‌کرد.

ستون زاده ۲۴ سال است در استرالیا زندگی می‌کند، یک مطب خصوصی در استرالیا دارد و بخش پزشکی مسابقات بین‌المللی تنیس استرالیا را هم پوشش می‌دهد. او ۱۴ سال در ارتش استرالیا خدمت کرده است.

ستون زاده در توضیح این رویداد گفته است: «ساعت ۶ و ۲۰ دقیقه صبح نهم فوریه به مقابل سفارت جمهوری اسلامی در کانبرا رسیدم. من در بخشی از خیابان مقابل سفارت که اجازه تحصن داشتم ایستادم. ماموران فدرال پلیس استرالیا هم آنجا بودند. در همان حین، یکی از افسران پلیس فدرال به من نزدیک شد و با خشونت گفت که باید از اینجا بروم. می‌گفت تو مشکوک هستی و به منافع سفارت جمهوری اسلامی در استرالیا لطمه می‌زنی. به او گفتم که چرا من مشکوکم و دلایلش را به من توضیح بدهد. او چندین بار به سینه من کوبید تا مرا تحریک کند. مدام می‌گفت باید از اینجا بروی. گفتم که این حق من است که در اینجا بایستم و قانون به من این اجازه را داده است. در یک لحظه دیدم که آن افسر پلیس، مرا از زمین بلند کرد و با سر و کمر به زمین کوبید؛ طوری که صدای خرد شدن دنده‌هایم را شنیدم. نفسم بند آمده بود و به پلیس گفتم که نمی توانم نفس بکشم. با یک زانو روی لگنم و با یک زانو هم به کمرم فشار می‌آورد. چند لحظه بعد بیهوش شدم و دیگر چیزی نفهمیدم. به من دستبند زده بودند.

یک ساعت و ۱۰ دقیقه، من را در همان حالت نگه داشتند تا بالاخره آمبولانس رسید و مرا به بیمارستان رساندند. آنجا متوجه شدم که سه دنده و یک مهره کمرم شکسته است.»

@pareestar