🔸توتالیتاریسم در راس قدرت
هرگاه جنبشی که سازمانش بین المللی و پهنای ایدئولوژی اش فراگیر و آرزوی سیاسی اش جهانی باشد قدرت را در دست گیرد خود را در یک تناقض آشکار قرار میدهد.
تحول در جهت حکومت مطلقه ممکن است به انگیزه ی داخلی توتالیتر پایان دهد و تحول در جهت ملیگرایی ممکن است توسعه ی خارجی جنبش را مانع گردد که یک جنبش توتالیتر بدون آن نمیتواند ادامه دهد.
رهبر توتالیتر با وظیفه ی دوگانه ای روبروست که در نگاه اول تا حد پوچی،متناقض به نظر میرسد.زیرا از یک سو باید جهان ساختگی ایدئولوژی جنبش را به عنوان واقعیت ملموس از زندگی روزانه بر پا دارد و از سویی دیگر باید از ایجاد هرگونه ثبات در این جهان ساختگی جلوگیری کند.
فرمانروای توتالیتر نباید اجازه دهد که عادی شدن اوضاع به جایی کشیده شود که در زندگی مردم #ثبات ایجاد شود.
این حکومت ها دائما بر طبل دروغینی مبکوبند که جهان در برابر آنها #صف_آرایی کرده اما روابط پیدا و پنهان دیپلماتیک با سایر کشورها دارند.
در نظام های توتالیتر یک واقعیت غم انگیز این است که آنها #قانون_اساسی دارند و بسیار هم در این مورد تبلیغ میکنند ولی خودشان به این قانون پایبند نیستند و این قانون سرپوشی است بر جنایات آنها.قانون اساسی استالین در سال 1936و قانون اساسی وایمار نمونه هایی از این قوانین هستند.
روابط سازمان ها و نهادهای قدرت در حکومت توتالیتر بسیار پیچیده است و تداخل وظایف بسیار زیادی در بین سازمان ها وجود دارد که منجر به عدم احساس مسئولیت و نابودی شایسته سالاری میشود و از طرفی کاستی ها همیشه به عهده ی طبقات پایین تر هرم گذاشته میشود و راس هرم از نقص مبرا میگردد.
جنبش در چارچوب دستگاه توتالیتر تحرکش را از این موقعیت دارد که رهبر کانون های واقعی قدرت را پیوسته از یک سازمان به سازمان دیگر انتقال می دهد.
در حکومت توتالیتر بر خلاف رژیم های #دیکتاتوری اقتدار از راس هرم به کف جامعه جریان پیدا نمیکند.دلیل واقعی این قضیه این است که هیچ سلسله مراتب بدون اقتداری وجود ندارد.اقتدار همواره به معنای محدود کردن آزادی است حال آنکه چیرگی توتالیتر با تبلیغات بر روی حمایت از آزادی است.به همین دلیل سهم خواهی از قدرت در سازمانها زیاد دیده میشود.اما تمام این سازمان ها میدانند که حیاتشان وابسته به حیات رهبر است اقتدارشان معلول اقتدار اوست.
قدرت رهبر در این رژیم ها ناشی از ارتباط تنگاتنگ با نهادهای امنیتی است.
@cafe_andishe95
ادامه👇

✍‏نقدی بر اپوزیسیون

♻️بخش اول(بخش دوم)

نمایش انتخابات رژیم بزودی برگزار خواهد شد و آنچه مشخص است ملت ایران در این نمایش شرکت نخواهند کرد.اما اپوزیسیون هیچ برنامه ای برای پس از تحریم انتخابات ندارد.اپوزیسیون به جای ارائه ی برنامه جدی به، نمایش بسنده کرده است.
‏اگر واقع بین باشیم متوجه خواهیم شد این تحریم هیچ ارتباطی با کنش های اپوزیسیون ندارد و علت آن تجربه ی تاریخی ملت ایران است.همانطور که فریاد ‎#رضاشاه_روحت_شاد در سالهای ۹۶ و ۹۸ ارتباطی با اپوزیسیون پیدا نمیکرد و بر یک‌ پشیمانی دسته جمعی و یک اگاهی تاریخی بود.
‏در این بزنگاه تاریخی اگر انرژی مردم تحلیل رود و این پتانسیل عظیم اجتماعی در مسیر درست هدایت نشود چه بسا این تحریم قهر از صندوق تعبیر شود و اصلاح طلبان با توجه به امکانات فراوان خود بتوانند آن را مصادره و هدایت کنند.
‏متاسفانه همانطور که‌ انتخابات رژیم یک نمایش پوشالی است، کنش ها(اگر کنشی وجود داشته باشد) و واکنش های اپوزیسیون هم در یک سری نمایش بی محتوی خلاصه میشود.
نه گفتمانی تولید میشود و نه بحث های جدی صورت میگرد و نه به مسائل مهم و حیاتی پرداخته میشود تا مردم متوجه شوند ‏اگر صندوق رای رژیم ‎#نه میگویند پس به چه چیزی باید ‎#آری بگویند‌.
تحریم انتخابات با اینکه بسیار مهم است اما هیچ تاثیری در آینده و سرنوشت ملت ایران نخواهد داشت.
وقتی این تحریم میتواند موثر باشد که برای مردم معنا دار شده باشد و هرشخص خود را عضوی از یک ‎#جنبش_اجتماعی بفهمد.‏برای این مهم نیاز به یک گفتمان قدرتمند است تا توضیح دهد ما چرا رای نمیدهیم، چه چیزی میخواهیم، و چگونه قرار است به آن دست پیدا کنیم.
تا به امروز به شخصه هیچ بحث جدی از اپوزیسیون ندیده ام!
ظاهرا اپوزیسیون حتی به اندازه منِ شهروند معمولی هم متوجه ساز و کار مبارزه نیست.
‏تشکیلات برای اپوزیسیون یعنی گرد آمدن چهار نفر دور هم و انتشار بیانیه پشت بیانیه!
در گفتمان هم شعارزدگی بیداد میکند.چند واژه مانند حقوق بشر، سکولار دموکراسی، قانون اساسی و ‎#اتحاد را یاد گرفته و به اشکال مختلف با آن جمله میسازد.‏چون نمیفهمد و نمیخواهد بفهمد یک روز یکی از ‎#پارلمان_ملی سخن میگوید و دیگری از ‎#قانون_اساسی نوشته شده و کنگره ی براندازی!
افراد بی مایه و فاند بگیر را باد میکند و به مسائل سطحی میپردازد بدون اینکه متوجه باشد مساله ی امروز ایران بقاست!
بقای ملتی که با هزاران تهدید روبروست!
‏نتیجه ی آن میشود امیرعباس فخر آور و مسیح علینژاد و فرصت طلب هایی چون شهریار آهی و محسن سازگارا و اتحادهای پوشالی و بی فایده و محفلی و مهمانی گونه هایی چون شورای ملی و فرشگرد و حزب بی خاصیت مشروطه که به اندازه ی سیب زمینی هم خاصیت که ندارند هیچ،بلکه سموم خطرناکی را وارد جامعه میکنند.
سازمان برای اپوزیسیون یعنی جمع شدن سه چهار نفر دور هم و انتخاب اسامی گوناگون و اتحاد یعنی جمع شده این افراد در کنار هم و انتشار بیانیه!
بدون گفتمان‌، بدون پرنسیپ و اصول روشن و بدون پایگاه اجتماعی!
‏شعارزدگی محض!
کمونیست و لیبرال و پادشاهی خواه و تجزیه طلب کنار هم جمع میشوند و بیانیه ای اتشین صادر میکنند و به فراموشی سپرده میشوند و هزینه های روانی آن برای جامعه است.
یا به تمسخرگرفته میشوند ویاباعث ناامیدی روزافزون میگردند!
رقابت های کودکانه وتخریب را هم به موارد بالا بیفزایید.در این بازار مکاره صدای اندکی هم که میفهمند شنیده نمیشود.
‏این اپوزیسیون فشل چون نه حامل گفتمان است و نه برنامه و نه مناسبات اجتماعی را میفهمد، یک روز چشم به راه ترامپ است وفردا دل درگرو قیام گرسنگان میبندد.حتی گاهی بجای اینکه اپوزیسیون رژیم باشد اپوزیسیون ایران میشود!
‏پلشتی و بی مایگی جمهوری اسلامی در اپوزیسیون بازتولید شده است.دلیل منطقی هم دارد‌.چون اکثریت اپوزیسیون تحت تاثیر گفتمان انقلاب ۵۷ است.بسیاری از آنها همان جاماندگان از سفره ی انقلاب و یا پیاده شده ها از قطار انقلاب ۵۷ هستند.
@cafe_andishe95

دیکتاتورها چگونه سرنگون می‌شوند؟

✍🏼دیکتاتورها گمان می‌کنند که می‌توان تاریخ را دور زد، اما با تکرار اشتباهات فاحش گذشتگان، آن‌ها صرفاً به فهرست مستبدان بازنده تاریخ افزوده می‌شوند و میراثی از کینه، دشمنی، تفرقه و حماقت را برای دیگران به جا می‌گذارند.

🔻دو سوم مردم جهان در نظام‌های دیکتاتوری زندگی می‌کنند، با این وجود اطلاعات ما درباره این نظام‌ها بسیار اندک است. در این سخنرانی دکتر ناتاشا ازرو درباره تفاوت نظام‌های دیکتاتوری، اهمیت این تفاوت‌ها و چگونگی سرنگونی آن‌ها سخن می‌گوید.

🔻دکتر ناتاشا ازرو استاد ارشد علوم سیاسی دانشگاه اسکس و پژوهشگر متخصص در حکومت‌های دیکتاتوری است. او تاکنون دو کتاب درباره رژیم‌های دیکتاتوری و رهبران آنها نوشته است: «دیکتاتورها و نظام‌های دیکتاتوری: شناخت رژیم‌های استبدادی و رهبران آنها» و «سیاست نظام دیکتاتوری: نهادها و پیامدها در رژیم‌های استبدادی».

ترجمه و زیرنویس: رکسانا شیرخورشیدی و علی نانوایی
بازبینی و ادیت: شهاب غدیری

Source: Tedx Talks. (2014, Nov 5)


#هم_پرسه #سیاست #دیکتاتوری #استبداد #کودتا #اصلاحات #انقلاب #قانون #قانون_اساسی #همپرسه