نیازستان

#یادداشت_های_پریشانی

- ویران‌کردن مفاهیم و نهادها
(درباره ی وقایع اتفاقیه‌ در دانش‌گاه‌ها)

اوایل دهه‌ی هشتاد بود و من حدودن سی ساله، ده سالی تجربه‌ی تدریس در مراکز مختلف آموزشی و کارگاهی و.. داشتم اما به‌طور رسمی وارد تدریس در دانشگاه نشده بودم. دعوت کردند به هیات جذب و جلسه و.. طبعن گزینش
با چه شوق و ذوقی راهی شدم،روی ابرها قدم نمی‌زدم غوطه می‌خوردم.من مست بودم مست.جلسه که شروع شد هرچه گذشت سرعت سقوطم از فراز ابرها به سوی سنگها بیشتر می‌شد.اغلب پرسش‌ها سطحی بود و این من بودم که دروسط کار سوالات را طور دیگری تعبیر می‌کردم و مطالبی دیگر می‌گفتم تا چیزی و چیزهایی به هیات جذب یاد بدهم و مطمئنم خیلی چیزها آموختند و هرچند این خودش شروع مشکلات بزرگ‌تری‌ست که تجربه کننده‌گان این وادی نیک می‌دانند چه می‌گویم اغلب آنان‌که پشت میزنشسته بودند اصلن جای‌گاه‌شان آن‌جا نبود.نه اینکه بگویم مثلن باید می‌رفتند مقاطع ابتدایی و راهنمایی و دبیرستان نه،آن‌جا هم تخصص بسیار ویژه‌ی خود را می‌خواهد.من باور دارم اگر کسی معلم باشد هم می‌تواند در ابتدایی معلم باشد هم در دوره ی دکتری،بحث این‌بود که اغلب ایشان اصلن مال فضای آموزشی نبودند مگر می‌شود با زیرساخت پادگانی در مراکز آموزشی کار کرد. اوشان قطعن میگویند چرا نشود؟ خب در پادگان آموزش می‌دهید در دبیرستان و دانشگاه هم آموزش می‌دهید.
خب می‌بینید تباهی از کجا آغاز می‌شود؟!
می بینید که میان این حسن تا آن حسن صد من رسن یعنی چه؟! می‌بینید این‌گونه است که مفاهیم تباه می‌شود
به هرحال جلسه تمام شد نامم رفت توی سیاهه‌ی انتخاب واحد، روزهای فلان ، کلاس‌های فلان و..‌ بازهم رفته بودم روی ابرها کلاس اول و بچه‌های مشتاق و جوان و هفته‌ی نخست مهر و اغلب‌شان سال صفری و..تا توانستم دانش‌گاهی شدم؛
- پرسش پشت پرسش
- درخواست پرسش
- به چالش کشیدن مفروضات قطعی در حوزه‌ی هنر،ادبیات، انسان و
- متن وچیستی اش و
گیجی مطلق بچه‌ها که هر کدام از جایی در ایران آمده بودند و نه چنین آدمی دیده بودند و نه چنین روش تدریسی را..
حیرت بیش‌ترین نمود ِ ظهوریافته‌بود در کلاس و معلوم است گیجی، گیجی ناشی از همه چیز از دانستن‌، از ندانستن، از ضربات من از نوازش‌های جان و..
کلاس تمام شده بود هیچ‌کس جنب نمی‌خورد این یعنی آن اتفاق بزرگ افتاده است.کلاس هایی هستند شروع نشده تمام می‌شوند کلاس‌هایی در همان دقیقه‌ی نخست و کلاس‌هایی که زمان مقتضی‌شان تمام شده اما خودشان هنوز ادامه دارند‌. اتفاق‌های مبارک در این کلاس‌ها می‌افتد
خوشحال بودم هرچند از رفتار دربان تا رییس دانشگاه تا اساتید تا حسابدار و.. مرا به این نتیجه رسانده بود که در بهترین حالت دارم در یک دبیرستان بزرگتر درس می‌دهم اما رفتار اغلب دانشجویان دلگرمم می‌کرد نه که همه‌ی ایشان دانش‌گاهی باشند نه، ولی اغلبشان بودند و همین کافی بود
اما خار ِ درچشم همچنان بود؛
- سازه‌ای و مجموعه‌ای ساخته بودند که واقعن معماری‌اش دانش‌گاه نبود
- کسانی شده بودند خدمات دانش‌گاه که هیچ فرقی باخدمات مثلن پارک‌ها یا رستوزان‌های بین راهی نداشتند
- کارد اداری را قبلن در قوه‌ی قضاییه، شهرداری، آموزش و پرورش، بیمارستان، پادگان و..دیده بودی
- مدرسان را در بازار تهران، استادیوم آزادی، بعدها در علاالدین و همان حوالی در گلدکوئیست و..‌می‌شد دید
- بچه‌ها هم که بچه‌ها بچه‌های بی‌گناه مگر محصول همین ما نیستند؟
و همان سالها بود که من با تمام وجودم ویرانی مفاهیم را مطلقن دیدم و چشیدم
«دانش‌گاهی که دانش‌گاه نیست» واقعن وجود داشت. مدیری که مدیر نیست استادی که استاد نیست و..
البته این‌ها را در دهه‌ی هفتاد در دانش‌گاه تهران دیده بودم اما بسیار بسیار کم چون دانش‌کده ادبیات هنوز زرین کوب داشت ، فرشیدورد و شفیعی داشت، انوار و دیباچی داشت و.. دانشکده‌ی پایین اسم دانش‌ور را می‌دیدی بالا روح‌الامینی داشت روبه‌رو آن طرف زمین چمن کاتوزیان بود، سروش گاهی از انجمن حکمت می‌آمد در دانشکده‌ی فنی کتک بخورد و..
آری این‌طور بود بعدها آن‌طور شد که مثلن در مصاحبه‌ی دکتری ادبیات،درآن اتاق مشهور طبقه‌ی چهارم من کم مانده بود گریه کنم.
جز یکی دو نفر الباقی ورقه پخش کن دوره‌ی لیسانس من بودند که کل دانش‌کده به هیچ‌شان هم نمی‌گرفت یا به سبب به نظم درآوردن قرآن دکتری گرفتند و استاد تمام شدند یا درکتابخانه می‌پلکیدند و حالا و..
همه‌ی این‌ها را گفتم تا بگویم وقتی کلمه‌ای به ناراست به کسی نسبت داده می‌شود تباهی شروع شده چون آن ابله باور کرده استاد دانشگاه یا مدیر دانش‌گاه است و اطرافیان هم ومگر می‌شود متوهم را، آن‌هم در این حوزه از پوسته‌ی صلب و سترگ جهلی که نقاب دانش دارد بیرون کشید؟!
تازه یادمان باشد این وضع حکایت تمام عرصات اجتماعی ما ایرانیان است؛سیاست، دانش، مهندسی، پزشکی، دین، فرهنگ و..

#محسن_یارمحمدی
@niyazestanbarani
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

701 viewsمحسن یارمحمدی, edited 09:01