اقتصاد و نفت
2.05K subscribers
1.81K photos
11 videos
260 files
286 links
رامین فروزنده
متخصص استراتژی و سرمایه‌گذاری در صنعت انرژی


ایمیل:
raaminf@gmail.com


لینکدین:
ir.linkedin.com/in/ramin-forouzandeh


وب‌سایت:
raminf.com
Download Telegram
کویت‌انرژی.2

پورتفولیو

⭕️ @EconomicsandOil

#Note
#KuwaitEnergy #Iraq #EnP #Company
کویت‌انرژی.3

عملکرد مالی

⭕️ @EconomicsandOil

#Note
#KuwaitEnergy #Iraq #EnP #Company #Financial #FCF
کویت‌انرژی.4

ترکیب و پروفایل بدهی شرکت

⭕️ @EconomicsandOil

#Note
#KuwaitEnergy #Iraq #EnP #Company #Financial #Debt
نتیجه عراق از انعقاد قرارداد با غول‌های نفتی: افزایش صادرات نفت به بیش از ۴ میلیون بشکه در روز همزمان با تحریم نفت ایران

⭕️ @EconomicsandOil

#Bloomberg
#Iraq #Legal #OilExport
دوگانگی درباره نفت عراق
در اهمیت پارادایم


براساس آمارهای اوپک، تولید نفت عراق از حدود 2 میلیون بشکه در روز در سال 2007 به 4.6 میلیون بشکه در روز در سپتامبر امسال رسیده است، یعنی 130 درصد رشد. در همین مدت تولید نفت ایران از 4 میلیون بشکه در روز به 3.5 میلیون بشکه در روز کاهش یافته و اگر محدودیت تحریم را درنظر نگیریم، بدون تغییر بوده است. طی دوران مذکور اغلب غول‌های نفتی و همین طور شرکت‌های متوسط و کوچک در عراق و کردستان فعال بودند، ولی در ایران تقریباً تنها چینی‌ها در دو میدان آزادگان و یادآوران مشغول فعالیت بودند.


شاید تجربه عراق نتواند در مقایسه با عمان یا قطر یک نمونه موفق به شمار آید، اما در مقایسه با ایران می‌توان درس‌های زیادی از آن گرفت. باوجود این، بسیاری معتقدند عراق یک تجربه موفق (ولو نسبی) به شمار نمی‌آید. در یک تقسیم‌بندی کلی و غیردقیق، در بررسی تجربه توسعه بالادستی نفت عراق، با دو دسته مواجهیم.


دسته اول افرادی هستند که با اشاره به رشد قابل توجه نفت عراق در نتیجه اصلاح قراردادهای نفتی منجر به حضور گسترده شرکت‌های بین‌المللی (از جمله در کردستان)، این نمونه را موفق می‌دانند. طبیعتاً قراردادهای عراق طی دوران مناقصات اول تا چهارم برای همیشه موفق نبوده و حتی طی دو مناقصه آخر انتقاداتی درباره آن مطرح شده بود. در نتیجه دور پنجم مناقصات عراق با مدلی متفاوت و نزدیک‌تر به مشارکت در تولید برگزار شد.


دسته دوم افرادی هستند که مطرح شدن ارقام 12، 9 و 6 میلیون بشکه در روز به عنوان برآوردهای اولیه (طی دهه اخیر) و سپس رسیدن به ارقام 4 تا 5 میلیونی فعلی را نشان‌دهنده «عدم توفیق» عراق می‌دانند و احتمالاً همین رشد فعلی را نیز با تعابیری همچون «غیرصیانتی» و «گران» بودن مورد انتقاد قرار می‌دهند.


نظر نگارنده به دسته اول نزدیک‌تر است و برآوردی که از منابع تراز اول (مثل وودمکنزی) به دست می‌آید نیز عمدتاً موید همین دیدگاه هستند. اما نکته مهمی که قصد دارم به آن اشاره کنم چیز دیگری است که از قضا موضوع امسال پنل بالادستی در «کنگره نفت و نیرو» نیز بود: اهمیت پارادایم.


اگر یک دسته اطلاعات را در چارچوب دو پارادایم، نخست پارادایم مسلط بر صنعت نفت ایران (که قدمت چند دهه دارد) و دوم پارادایمی که توسعه کشورهایی مثل عمان و قطر را رقم زده پردازش کنیم، به دو جواب اساساً متفاوت می‌رسیم و این چندان عجیب و بدیع نیست. اما نکاتی هم وجود دارد:
1️⃣ تا زمانی که پارادایم فعلی مسلط است، ذکر نمونه‌های موفق از عمان و قطر گرفته تا عراق نمی‌تواند به خودی خود در کوتاه‌مدت گشایشی ایجاد کند.
2️⃣ باوجوداین می‌توان امیدوار بود طی زمان و با قرار گرفتن در معرض داده‌های متعدد، در بلندمدت شانس برای یک گشایش (حتی به صورتی که در مکزیک شاهد بودیم) افزایش یابد. به این موضوع می‌توان شرایط نامساعد دارایی‌های نفتی در ایران را افزود که تبعات آن دیر یا زود سیاست‌گذاران را در مسیر تغییر قرار می‌دهد.


⭕️ @EconomicsandOil

#Note
#Iran #Iraq #Legal #PSA #TSC
گزارش تولیدکنندگان بزرگ نفت و گاز.1

تولید و خالص تجارت نفت و گاز در سال 2017

⭕️ @EconomicsandOil

#IEA
#Economic #Iran #Iraq #KSA #Russia
گزارش تولیدکنندگان بزرگ نفت و گاز.2

سهم درآمد نفت و گاز از کل صادرات
و سهم درآمد نفت و گاز از بودجه دولت

⭕️ @EconomicsandOil

#IEA
#Economic #Iran #Iraq #KSA #Russia
گزارش تولیدکنندگان بزرگ نفت و گاز.3

درآمد نفت و گاز کشورهای منتخب و سهم آن از تولید ناخالص داخلی

⭕️ @EconomicsandOil

#IEA
#Economic #Iran #Iraq #KSA #Russia
تمرکز عربستان بر گازهای نامتعارف
نکته‌ای درباره فرصت از‌دست‌رفته ایران


مدیرعامل آرامکو، غول نفتی عربستان، گفته که 16 دکل حفاری در این کشور بر منابع «غیرمتعارف» گازی متمرکزند و امسال 70 چاه در این منابع تکمیل شده است. کل ذخایر اثبات‌شده گاز عربستان حدود 8 تریلیون مترمکعب است، یعنی تقریباً یک‌چهارم ایران، ولی تولید این کشور تقریباً نصف ایران است. این یعنی به نسبت ذخایر، عربستان دوبرابر ایران گاز تولید می‌کند. به دلیل توسعه صنایع پایین‌دستی و همچنین تولید برق، این کشور به گاز بیشتری نیاز دارد.


حرکت عربستان به سمت منابع غیرمتعارف گاز چندان عجیب نیست. قبلاً عمان به سراغ منابع نسبتاً دشوار گازی رفته، امارات در مسیر توسعه چنین منابعی گام برداشته و قطر نیز در منابع متعارف، تلاش خود را برای توسعه حداکثری به کار بسته است. تمام این کشورها از قراردادهای «مشارکت در تولید» یا «امتیازی» استفاده می‌کنند؛ یعنی دقیقاً همان نوع قراردادهایی که طی چند دهه اخیر هیچ گاه در ایران به کار نرفته‌اند. برای توضیح بیشتر:
t.me/EconomicsandOil/2749


در همسایگی ایران کشورهایی مثل کویت، پاکستان و امارات متحده عربی ال‌ان‌جی وارد می‌کنند، در حالی که ایران بزرگ‌ترین ذخایر گاز جهان را در اختیار دارد و بسیاری از میادین گازی بزرگ و کوچک آن اصلاً توسعه نیافته‌اند. ایران طی چند دهه اخیر تنها توانسته دو قرارداد قابل‌توجه را اجرایی کند: یکی به ترکیه و دیگری به عراق. ایران از بازارهایی مثل پاکستان یا امارات بازمانده و در ال‌ان‌جی نیز تنها یک پروژه نیمه‌کاره در دست دارد.


حرکت کشورهای همسایه به سمت منابع «غیرمتعارف» گاز، در شرایط عدم توسعه منابع «متعارف» گاز در ایران، یک پیام روشن دارد: بازماندن از قطار توسعه صنعت گاز، در حالی که این سوخت در اغلب سناریوهای موجود رشد طی دهه‌های آتی قابل توجهی را در مقایسه با نفت و زغال‌سنگ تجربه خواهد کرد. این عقب‌ماندگی قابل جبران نیست، چرا که تقاضای گاز بی‌نهایت نیست و فعلاً اکثر قراردادهای گاز (بر خلاف نفت) طولانی‌مدت هستند. بگذریم که منطق اقتصادی نیز برای به تعویق انداختن توسعه و کسب درآمد وجود ندارد.


نسخه توسعه میادین گازی بسیار آسان است، ولی عدم توجه به این نسخه (تقریباً جهان‌شمول) باعث شده به جز پارس جنوبی (که به دلیل تولید میعانات گازی همراه با گاز، به لحاظ اقتصادی توانسته حتی در چارچوب‌های قراردادی غیرجذاب هم توسعه یابد، البته با افزایش زمان و هزینه) تقریباً تمامی قراردادهای توسعه بر منابع نفتی متمرکز باشند (البته در عمل آنجا هم نتیجه چندانی در سال‌های اخیر حاصل نشده است!). این نسخه دو رکن دارد که جایگزین ناکامل همدیگرند، یعنی «بخشی» از جذابیت یک رکن را می‌توان با دیگری جبران کرد:
1️⃣ بکارگیری قراردادهای امتیازی و مشارکت در تولید (مثل عمان، قطر، امارات متحده عربی و ...)
2️⃣ افزایش جذابیت مالی پروژه‌ها، «تا حدی که شرکت‌ها حاضر به توسعه میادین ایران شوند»


🔵 منابع گاز (یا نفت) غیرمتعارف، تعریف غیردقیق و آسانی دارند: منابعی که با فناوری یا قیمت متعارف قابل استخراج نیستند و معمولاً نیز به همین دلیل جزء ذخایر درنظر گرفته نمی‌شند. (ذخایر اینجا به معنای Proved یا اصطلاحاً 1P است.) طبیعتاً طی زمان ممکن است این تعریف تغییر کند، یا بسته به مرجع تفسیر، منابعی جزء ذخایر درنظر گرفته شوند که درباره‌شان بحث وجود دارد، مثل منابع نفتی ونزوئلا. منابع نفت و گاز شیل معروف‌ترین مثال از منابع غیرمتعارف هستند.


🔵 خلاصه خوبی از آمارهای کلیدی گاز جهان را می‌توانید اینجا در بریده‌ای از گزارش سالانه بی‌پی ببینید:
https://www.bp.com/content/dam/bp/en/corporate/pdf/energy-economics/statistical-review/bp-stats-review-2018-natural-gas.pdf


⭕️ @EconomicsandOil

#Note
#KSA #Iran #Qatar #Gas #Shale #Unconventional #Iraq #LNG #GasMarket #LEGAL #PSA #Concession
سال رونق عمان
گزارشی کوتاه از رونق E&P خاورمیانه در روزهای رخوت نفت ایران


به نظر می‌رسد امسال زمان رونق دوباره نفت عمان باشد. طی روزهای اخیر چند قرارداد و تفاهم بین شرکت‌های نفتی و دولت عمان مهم به امضاء رسید:
1⃣ انی و OOCEP (شرکت دولتی نفت عمان) برای بلوک ۴۷
2⃣ انی و بی‌پی برای بلوک ۷۷
3⃣ اکسیدنتال برای بلوک ۵۱
4⃣ اکسیدنتال و OOCEP برای بلوک ۶۵


در عمان، پس از دو دور مناقصه نسبتاً موفق در ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷، مناقصات نفتی ۲۰۱۹ در راه هستند که به نظر می‌رسد به دو دلیل مورد استقبال واقع شوند:
1⃣ بلوک‌های مناقصه اغلب جزیی از بلوک ۶ عمان هستند، یعنی پربازده‌ترین و بزرگ‌ترین بلوک.
2⃣ با لحاظ جمیع شرایط، نمونه مشابه چنین مناقصه جذابی در منطقه وجود ندارد.
جزئیات:
t.me/EconomicsandOil/208
t.me/EconomicsandOil/2825
t.me/EconomicsandOil/1331


بد نیست بدانیم سال گذشته، دوران نسبتاً پررونقی برای امارات و عراق بود. امسال نیز انتظار می‌رود عمان و قطر شاهد افزایش فعالیت‌ها باشند. در ادامه چند خطی درباره امارات و عراق می‌گوییم.


امارات: رونق اکتشاف و تولید در این کشور به شکل‌های مختلف ادامه دارد: اکتشاف و توسعه منابع نامتعارف گاز فراساحل، شراکت غول‌های نفتی شرقی و غربی در امتیازهای نفتی تولیدی و قراردادهای اکتشافی شارجه. این کشور از توتال، انی، او‌ام‌وی، سپسا و وینترزهال گرفته تا ONGC و پتروچاینا را با قراردادهای جذاب سر میز کشانده است. جزییات:
t.me/EconomicsandOil/2257
t.me/EconomicsandOil/2520
t.me/EconomicsandOil/2749


عراق: مناقصه سال گذشته اگرچه نتوانست غول‌های نفتی را جذب کند، به واگذاری شش بلوک اکتشافی انجامید. همچنین ثمره قراردادهای پیشین به ویژه دور اول و دوم مناقصات نفتی در افزایش تولید این کشور به ۴.۷ میلیون بشکه در روز نمایان شد. انتظار می‌رود فعالیت‌های اکتشافی جدید به ویژه در صورت موفقیت شرکت چینی UEG (خریدار کویت انرژی) طی کمتر از یک دهه افزایش تولید قابل‌توجهی به همراه آورد. نکته مهم اینکه عراق در مناقصات ۲۰۱۸ به سراغ مدل مشارکت در تولید رفت. جزئیات:
t.me/EconomicsandOil/2319
t.me/EconomicsandOil/1034
t.me/EconomicsandOil/2655


قراردادهای فوق‌الذکر مشارکت در تولید و امتیازی هستند، یعنی همان قراردادهایی که در ایران چند دهه است به کار نرفته و محرومیت کشور را از ده‌ها میلیارد دلار سرمایه‌گذاری به همراه آورده و در نتیجه شرکت نفت برای جبران کسری سرمایه‌گذاری خارجی و داخلی، زیر بار ۵۰ میلیارد دلار بدهکاری رفته است. خوب است به این سوال فکر کنیم که چرا باید به این روند ادامه داد؟


⭕️ @EconomicsandOil

#Note #Iraq #Oman #PSA #EPSA #Concession #UAE #Legal #Bid #Investment #NIOC #ENI #BP #OXY #OOC #OOCEP #UEG
نقش اندک ایران در واردات نفت چین


این نمودار صادرات نفت کشورها به چین است. از کل واردات روزانه 10 میلیون بشکه‌ای چین در فصل سوم 2018، سهم ایران کمتر از 400هزار بشکه بوده است.


نکته مهم، نمودار سمت چپ است که پیشی گرفتن عراق را در سال‌های اخیر نشان می‌دهد. این رشد کم‌نظیر در نتیجه جذب سرمایه‌گذاری خارجی غول‌های نفتی توسط عراق بوده است، دقیقاً همان شرکت‌هایی که در ایران معمولاً با استقبال مواجه نشده‌اند.


مثال عمان نیز جای بررسی دارد. کشوری که ذخایر نفتش یک‌سی‌اُم ایران است، اما به مدد قراردادهای مشارکت در تولید و حضور شرکت‌های خارجی، یک‌چهارم ایران نفت تولید می‌کند.


نتیجه عدم جذب سرمایه‌گذاری خارجی در نفت، از دست رفتن درآمدهای نفتی و تحریم‌پذیری است.


بد نیست روند صعودی صادرات نفت روسیه به چین را نیز ببینیم. نکات زیادی دارد.


⭕️ @EconomicsandOil

#MEES #Iran #Sanction #OilExport #China #Oman #Iraq #Legal
ایران و ظرفیت تولید 8میلیونی


این اسلایدی از ارائه من در کنگره E&P است که تولید کشورها را طی حدود 60 سال اخیر نشان می‌دهد. از جزئیات، بگذریم و حدود تولید کشورها را درنظر بگیریم.

روزگاری نه چندان دور، ایران همپای عربستان یک تولیدکننده بزرگ بود. اما اکنون ظرفیت تولید ایران حدود یک‌سوم عربستان است.

ظرفیت تولید روسیه با ذخایر دو‌سوم ایران و آمریکا با ذخایر یک‌سوم ایران، حدود سه‌برابر ایران است.

حتی عراق با حضور غول‌های نفتی، در تولید از ایران پیشی گرفته و سال بعد 5میلیونی خواهد شد.

تولید ایران با هیچ معیاری متناسب با ذخایر نیست و متاسفانه در نتیجه سال‌ها انحصار داخلی و تحریم خارجی، اکنون به بازیگری هم‌رده کویت و امارات تنزل یافته است. با این تفاوت که آنها صادراتی بیش از ایران دارند.

بسیاری از کارشناسان و شخص من اعتقاد داریم که ایران می‌تواند روزانه لاقل 8 میلیون بشکه در روز نفت تولید کند، مشروط به افزایش جذابیت‌های مالی و قراردادی. برای اثبات این ادعا، نگاهی به آمار تولید رقبا کافی‌ست.


⭕️ @EconomicsandOil

#Iran #KSA #Iraq #US #Russia #OilProduction #EnP
صادرات نفت عراق و تحریم نفت ایران


براساس نمودار بالا از MEES، سال گذشته عراق روزانه حدود ۳.۸ میلیون بشکه نفت صادر کرد، یعنی تقریباً به اندازه کل ظرفیت تولید نفت‌خام ایران. باتوجه به کیفیت نفت و موقعیت جغرافیایی، عجیب نیست که مقاصد صادراتی این کشور اشتراک زیادی با ایران دارند.


تا چند سال قبل صادرات نفت عراق تفاوت چندانی با صادرات نفت ایران نداشت. راز این رشد صادرات و تولید را باید در حضور شرکت‌های تراز اول نفت دنیا در این کشور دانست.


رشد سهم نفت عراق و هر کشور دیگر از سبد نفت دنیا، یعنی تحریم‌پذیری بیشتر نفت ایران. راه کاهش تحریم‌پذیری، افزایش تولید و صادرات نفت ایران است که جز با انعقاد قراردادهای جذاب میسر نمی‌شود. نکته اینجاست که فرصت‌ها در گذرند و عقب‌ماندگی قابل جبران نیست.


دنیای اقتصاد دیروز گزارش خوبی درباره توسعه نفت عراق داشت که می‌توانید اینجا بخوانید:
https://bit.ly/2VOq1DG


⭕️ @EconomicsandOil

#MEES #Iran #Sanction #Iraq #OilExport
اقتصاد و نفت
ایران و ظرفیت تولید 8میلیونی این اسلایدی از ارائه من در کنگره E&P است که تولید کشورها را طی حدود 60 سال اخیر نشان می‌دهد. از جزئیات، بگذریم و حدود تولید کشورها را درنظر بگیریم. روزگاری نه چندان دور، ایران همپای عربستان یک تولیدکننده بزرگ بود. اما اکنون…
نتیجه نهایی تحریم نفتی ایران توسط آمریکا چیست؟


گفتیم که ایران در نتیجه فقدان سرمایه‌گذاری خارجی کافی، از عربستان، روسیه و آمریکا در تولید نفت بازماند و به یک بازیگر درجه دو تبدیل شد:
t.me/EconomicsandOil/2924


تحریم‌های اخیر تاثیر بیشتری داشته، ایران در سقف تولید 4میلیونی و اخیراً 3میلیونی محدود شده و در حال تبدیل شدن به بازیگری پایین‌تر از عراق، کویت و امارات است (نمودار بالا از EIA).


روزگاری ایران بازیگری هم‌پای عربستان بود و اکنون هم‌پای امارات و کویت. حجم ذخایر نفت ایران از مجموع ذخایر آمریکا و روسیه بیشتر بوده، در حالی که ظرفیت تولید ایران حدود یک‌ششم مجموع ظرفیت تولید این دو کشور است.


درحالی که برای مقابله با تحریم‌ها باید از قراردادهای مشارکت در تولید و مدل‌های امتیازی بهره گرفت، حتی مدل نسبتاً مترقی IPC نیز آنگونه که باید امکان اجراء نیافته و ایران در حال از دست دادن جایگاه خود به عنوان یک بازیگر درجه دو و تبدیل شدن به یک بازیگر کاملاً حاشیه‌ای در نفت است.


⭕️ @EconomicsandOil

#Note #Iran #Sanction #UAE #Legal #PSA #Iraq #Kuwait #Concession #EIA
Iraq_Energy_Outlook.pdf
13 MB
گزارش جدید آژانس بین‌المللی انرژی درباره عراق


⭕️ @EconomicsandOil

#IEA #Iraq #Energy #Report
یک M&A دیگر در صنعت حفاری خاورمیانه
(و مروری بر تراکنش‌های سال قبل منطقه)


این هفته اعلام شد Arabian Drilling Company (مشارکتی با 51 درصد سهامداری TAQA و 49 درصد شلومبرژر) قصد دارد کسب‌وکار دکل‌داری شلومبرژر را در خاورمیانه به مبلغ 415 میلیون دلار بخرد. شلومبرژر کماکان به ارائه خدمات حفاری در منطقه ادامه خواهد داد.


در این تراکنش 18 دکل شلومبرژر در کشورهای کویت، عراق، عمان و پاکستان به ADC منتقل می‌شود تا تعداد دکل‌ها به 58 دکل خشکی و 9 دکل دریایی برسد. ADC قصد دارد 800 میلیون دلار دیگر نیز صرف تملیک‌های آتی کند و برنامه‌ای برای IPO (عرضه عمومی اولیه) در سال 2021 مدنظر دارد.


سال قبل دو M&A مهم دیگر نیز در منطقه روی داد:
1️⃣ خرید دکل‌های Weatherford توسط ADES به ارزش 287.5 میلیون دلار
t.me/EconomicsandOil/2519

2️⃣ خرید Dalma Energy توسط KCA Deutag به ارزش 660 میلیون دلار
t.me/EconomicsandOil/2386


در ایران سال گذشته دکل‌های تاسیسات دریایی توسط صبا (زیرمجموعه اویک) تملیک شد و با احتساب تجمیع قبلی دکل پرشیا قشم در این شرکت، به نظر می‌رسد یک M&A با ابعاد متوسط را شاهد بودیم که باتوجه به محدودیت اطلاعات، نمی‌توان درباره آن جزئیات دقیقی گفت.


⭕️ @EconomicsandOil

#MnA #TAQA #SLB #Rig #KCADeutag #DalmaEnergy #KSA #Oman #Iraq #Kuwait #OFSE #OIEC #IOEC
نکاتی از گزارش جدید اوپک درباره نفت ایران


چند روز قبل یکی از مهم‌ترین گزارش‌های مرجع نفت یعنی Annual Statistical Bulletin توسط اوپک منتشر شد. چند نکته آن در ادامه می‌آید:


1️⃣ تولید نفت عراق 4.4 میلیون بشکه در روز و ایران 3.5 م‌ب‌در؛ که حتی اگر ظرفیت حدود 4میلیونی ایران را درنظر بگیریم یعنی عراق به صورتی پایدار در تولید و صادرات نفت از ایران پیشی گرفته است.


2️⃣ تخمین صادرات بیش از 60میلیارد دلاری نفت ایران در سال 2018؛ که بیشترین رقم طی پنج سال اخیر است.


3️⃣ تعداد دستگاه‌های فعال حفاری ایران 157 عدد ذکر شده که فاصله زیادی با اطلاعات ما و مراجع دیگر از بازار حفاری ایران دارد و به نظر می‌رسد این رقم عرضه کل دستگاه‌هاست و نه دستگاه‌های «فعال».


4️⃣ تعداد چاه‌های تکمیل شده ایران 195 حلقه گزارش شده؛ که در تایید افت فعالیت‌های بالادستی نفت ایران و در تناقض با آمار دستگاه‌های فعال حفاری (منتشره در گزارش اوپک) است. تعداد چاه‌های تکمیل‌شده در سال‌های اوج بیش از 300 حلقه بود.


5️⃣ عبور تولید تجمعی نفت ایران (از ابتدای کشف نفت تاکنون) از 75میلیارد بشکه که تقریباً نصف عربستان است.


6️⃣ ایران در جایگاه نهم صادرکنندگان (ناخالص) نفت دنیا قرار گرفته است؛ یعنی پایین‌تر از عربستان، روسیه، عراق، کانادا، امارات، کویت، آمریکا و نیجریه. ریشه تحریم‌پذیری نفت ایران همین سهم نسبتاً پایین در بازارهای صادراتی (در مقایسه با حجم ذخایر) است.


7️⃣ ثبت میانگین 67.97 دلاری نفت سنگین و 69.1 دلاری نفت سبک ایران در سال 2018


8️⃣ تولید 248میلیارد مترمکعبی گاز در سال 2018 و رسیدن گاز تجمعی تولیدی کشور به مرز 3.65 تریلیون متر مکعب. (این ارقام گاز Marketed است، یعنی کل گاز تولیدی منهای گاز فلر، تزریقی و shrinkage.)


⭕️ @EconomicsandOil

#OPEC #ASB #Iran #Gas #OilExport #Iraq
تنگه هرمز برای چه کسی مهم‌تر است؟


تصور غالب در ایران این است که تنگه هرمز برای کشورهای مصرف‌کننده واقع در اروپا و آمریکا اهمیت دارد؛ چراکه آنها مصرف‌کننده بزرگ و مهم انرژی هستند و اگر تنگه تهدید شود، دچار مشکلات بزرگی خواهند شد. اما اعداد چه می‌گویند؟


براساس آمار FGE، این تنگه محل عبور 18.5 میلیون بشکه در روز نفت خام و فرآورده و 81میلیون تن در سال LNG است. نکته اینکه حدود 80 درصد نفت و فرآورده‌ها و همچنین LNG عبوری از تنگه، روانه مقاصد آسیایی می‌شود؛ نه اروپا یا آمریکا. یعنی تنگه هرمز از این جهت بیشتر برای چین و کره‌جنوبی و ژاپن و هند مهم است تا آمریکا و اروپا.


از جنبه تولیدکنندگان نیز می‌دانیم که LNG، میعانات و نفت «قطر» و نفت «عراق» (به عنوان کشورهای نزدیک به ایران) از همین جا عبور می‌کند. لذا همان قدر که عربستان و امارات برای تنگه هرمز اهمیت قائل هستند، عراق و قطر نیز به امنیت تنگه هرمز توجه دارند.


اگرچه بازار انرژی یک سیستم به‌هم‌متصل و یکپارچه است، منتفع اصلی امنیت تنگه هرمز متحدان تجاری ایران هستند. به عبارت دیگر هر بشکه نفتی که به چین نرود، قیمت را در کل دنیا تحت‌تاثیر قرار می‌دهد. ولی به هر روی فعلاً چینی‌ها هستند که نفت زیادی از خاورمیانه وارد می‌کنند.


⭕️ @EconomicsandOil

#Note #Hormuz #Iraq #China #Qatar
Audio
پادکست «جمعه با نفت» - 6


عراق نیز به دنبال تولید هشت میلیونی است. رشد تولید نفت این کشور چگونه رقم خورد و الزامات رشد آتی چیست؟


مطالب مرتبط:
1️⃣ درس‌های اکتشاف و تولید خاورمیانه برای ایران
2️⃣ گزارش آژانس بین‌المللی انرژی درباره عراق
3️⃣ دوگانگی درباره نفت عراق
4️⃣ ارائه در اتاق مشترک ایران و عراق


⭕️ @EconomicsandOil

#Podcast #Iraq #Legal
Forwarded from اقتصاد و نفت
تنگه هرمز برای چه کسی مهم‌تر است؟


تصور غالب در ایران این است که تنگه هرمز برای کشورهای مصرف‌کننده واقع در اروپا و آمریکا اهمیت دارد؛ چراکه آنها مصرف‌کننده بزرگ و مهم انرژی هستند و اگر تنگه تهدید شود، دچار مشکلات بزرگی خواهند شد. اما اعداد چه می‌گویند؟


براساس آمار FGE، این تنگه محل عبور 18.5 میلیون بشکه در روز نفت خام و فرآورده و 81میلیون تن در سال LNG است. نکته اینکه حدود 80 درصد نفت و فرآورده‌ها و همچنین LNG عبوری از تنگه، روانه مقاصد آسیایی می‌شود؛ نه اروپا یا آمریکا. یعنی تنگه هرمز از این جهت بیشتر برای چین و کره‌جنوبی و ژاپن و هند مهم است تا آمریکا و اروپا.


از جنبه تولیدکنندگان نیز می‌دانیم که LNG، میعانات و نفت «قطر» و نفت «عراق» (به عنوان کشورهای نزدیک به ایران) از همین جا عبور می‌کند. لذا همان قدر که عربستان و امارات برای تنگه هرمز اهمیت قائل هستند، عراق و قطر نیز به امنیت تنگه هرمز توجه دارند.


اگرچه بازار انرژی یک سیستم به‌هم‌متصل و یکپارچه است، منتفع اصلی امنیت تنگه هرمز متحدان تجاری ایران هستند. به عبارت دیگر هر بشکه نفتی که به چین نرود، قیمت را در کل دنیا تحت‌تاثیر قرار می‌دهد. ولی به هر روی فعلاً چینی‌ها هستند که نفت زیادی از خاورمیانه وارد می‌کنند.


⭕️ @EconomicsandOil

#Note #Hormuz #Iraq #China #Qatar