اقتصاد و نفت
2.05K subscribers
1.81K photos
11 videos
260 files
286 links
رامین فروزنده
متخصص استراتژی و سرمایه‌گذاری در صنعت انرژی


ایمیل:
raaminf@gmail.com


لینکدین:
ir.linkedin.com/in/ramin-forouzandeh


وب‌سایت:
raminf.com
Download Telegram
پنج رقم مهم درباره انقلاب شیل آمریکا


انقلاب نفت شیل آمریکا، مقاوم‌تر و موثرتر از هر زمانی اکنون پیش روی ماست. باوجود تحریم ایران، افت تولید ونزوئلا و انتظار کاهش 1.2 میلیونی تولید اوپک و غیراوپک، قیمت نفت کمتر از 60 دلار است و این یعنی Lower for Longer، بخشی از مبانی تغییر پارادایم نفت جهان. اینجا قصد داریم چند رقم جدید درباره تولید نفت آمریکا و به طور خاص شیل مرور کنیم.


1️⃣ تولید نفت آمریکا حدود 11.7 میلیون بشکه در روز (تقریباً سه برابر ظرفیت تولید نفت ایران) است، در حالی که حجم ذخایر اثبات‌شده این کشور کمتر از یک‌سوم ایران است. به عبارت دیگر آمریکا با سرعتی بیش از 9 برابر ایران از منابع خود تولید می‌کند. یک دهه قبل تولید نفت آمریکا حدود 5 میلیون بشکه در روز بود و این رشد قریب به 7 میلیونی ظرف یک دهه رقم خورده است. برای توضیح بیشتر:
https://t.me/EconomicsandOil/2773
https://t.me/EconomicsandOil/2744
https://t.me/EconomicsandOil/2455


2️⃣ براساس گزارش DPR منتشره توسط EIA، تولید نفت از هفت حوزه منتخب نفت آمریکا، که عمده رشد تولید این کشور را در دهه اخیر رقم زده‌اند، در محدوده 8 میلیون بشکه در روز تثبیت شده است. (تولید این هفت حوزه در بسیاری از گزارش‌های خارجی و داخلی به عنوان تولید نفت شیل آمریکا درنظر گرفته می‌شود که اشتباه است، چراکه بخشی از تولید این مناطق از منابع شیل نیست.) تولید این مناطق یک دهه قبل تنها 1.5 میلیون بشکه در روز بود.


3️⃣ خالص واردات نفت و فرآورده‌های نفتی آمریکا امسال حدود 3 میلیون بشکه در روز بوده و طی اغلب هفته‌های اخیر در محدوده کمتر از 1 الی 2 میلیون بشکه در روز نوسان کرده است. خالص واردات در سال 2008 حدود 11.6 میلیون بشکه در روز بود. تداوم روند فوق یعنی آمریکا ظرف چند سال و شاید تا 2021 هیچ اتکایی به نفت وارداتی نخواهد داشت.


4️⃣ اکنون در هفت منطقه اصلی نفت آمریکا حدود 8400 چاه حفاری‌شده ولی تکمیل‌نشده (DUC) وجود دارند. این چاه‌ها حفاری شده‌اند و در نتیجه به تولید آمدن آنها نیازمند هزینه و زمان نسبتاً کمی است، ولی هنوز آماده تولید نیستند و ظرف مدت کوتاهی می‌توانند حتی بدون وجود دکل حفاری به تولید برسند. تولید این تعداد چاه می‌تواند معادل چند میلیون بشکه در روز باشد و این یعنی وجود چیزی شبیه به یک ظرفیت مازاد (Spare Capacity). برای توضیح بیشتر:
https://t.me/EconomicsandOil/2590
https://t.me/EconomicsandOil/1070


5️⃣ صادرات (ناخالص) نفت خام آمریکا در محدود 1.7 تا 2.1 میلیون بشکه در روز تثبیت شده است؛ در حالی که این کشور لااقل طی یک قرن اخیر هیچ گاه در چنین وضعیتی قرار نگرفته بود. کانادا، چین (تا پیش از تنش‌های اخیر) و کره جنوبی از مقاصد اصلی نفت امریکا بوده‌اند.


این رشد تولید، استقلال انرژی، گردش مالی چندصدمیلیارد دلاری و تبدیل شدن آمریکا به یک صادرکننده مهم نفت و گاز (طی دو تا سه سال آتی)، بدون برنامه‌ریزی متمرکز دولتی، وزارتخانه‌های عریض و طویل و انبوه شرکت‌های ملی و دولتی نفت رقم خورده و تنها ناشی از وجود یک محیط کسب‌وکار مبتنی بر اقتصاد آزاد (از جمله به دلیل وجود Rule of Capture) بوده که در آن بخش خصوصی محوریت توسعه و تولید را در دست دارد. در اغلب مناطق آمریکا مالک نفت عموم مردم هستند و نه یک شرکت دولتی انحصاری.


⭕️ @EconomicsandOil

#Note #EIA #DPR #US #Shale #DUC #LFL #Legal
تاثیر انقلاب شیل بر افت شدید واردات نفت خام و فرآورده‌های نفتی آمریکا

⭕️ @EconomicsandOil

#EIA #US #Shale #OilImport
aeo2019.pdf
1.8 MB
چشم‌انداز انرژی آمریکا


گزارش چشم‌انداز سالانه انرژی آمریکا دیروز منتشر شد. فایل آن اینجاست.


⭕️ @EconomicsandOil

#EIA #AEO
تغییر پیش‌بینی قیمت نفت موسسات در نتیجه تعدد عدم‌قطعیت‌ها


گزارش جدید مکینزی از بازار نفت منتشر شده است. این اسلاید منتخب از آن تحولات پیش‌بینی موسسات را درباره قیمت‌های ۲۰۱۹ طی سه بازه نشان می‌دهد:
1⃣ انتهای ۲۰۱۷ پیش‌بینی‌ها در محدوده ۵۰ تا ۶۰ دلار بود.
2⃣ تابستان امسال پیش‌بینی‌ها افزایش یافت و در بازه ۶۸ تا ۷۸ دلار قرار گرفت.
3⃣ اکنون پیش‌بینی‌ها بسیار واگرا و در محدوده ۶۰ تا ۸۰ دلار هستند.


برای کسانی که سوالاتی از این قبیل دارند که "باوجود این عدم قطعیت‌ها چرا قیمت نفت را پیش‌بینی می‌کنیم؟" قبلاً اینجا پاسخ‌هایی داده‌ایم:
t.me/EconomicsandOil/2779


⭕️ @EconomicsandOil

#McKinsey #OilPrice #FGE #EIA
اقتصاد و نفت
ایران و ظرفیت تولید 8میلیونی این اسلایدی از ارائه من در کنگره E&P است که تولید کشورها را طی حدود 60 سال اخیر نشان می‌دهد. از جزئیات، بگذریم و حدود تولید کشورها را درنظر بگیریم. روزگاری نه چندان دور، ایران همپای عربستان یک تولیدکننده بزرگ بود. اما اکنون…
نتیجه نهایی تحریم نفتی ایران توسط آمریکا چیست؟


گفتیم که ایران در نتیجه فقدان سرمایه‌گذاری خارجی کافی، از عربستان، روسیه و آمریکا در تولید نفت بازماند و به یک بازیگر درجه دو تبدیل شد:
t.me/EconomicsandOil/2924


تحریم‌های اخیر تاثیر بیشتری داشته، ایران در سقف تولید 4میلیونی و اخیراً 3میلیونی محدود شده و در حال تبدیل شدن به بازیگری پایین‌تر از عراق، کویت و امارات است (نمودار بالا از EIA).


روزگاری ایران بازیگری هم‌پای عربستان بود و اکنون هم‌پای امارات و کویت. حجم ذخایر نفت ایران از مجموع ذخایر آمریکا و روسیه بیشتر بوده، در حالی که ظرفیت تولید ایران حدود یک‌ششم مجموع ظرفیت تولید این دو کشور است.


درحالی که برای مقابله با تحریم‌ها باید از قراردادهای مشارکت در تولید و مدل‌های امتیازی بهره گرفت، حتی مدل نسبتاً مترقی IPC نیز آنگونه که باید امکان اجراء نیافته و ایران در حال از دست دادن جایگاه خود به عنوان یک بازیگر درجه دو و تبدیل شدن به یک بازیگر کاملاً حاشیه‌ای در نفت است.


⭕️ @EconomicsandOil

#Note #Iran #Sanction #UAE #Legal #PSA #Iraq #Kuwait #Concession #EIA
درباره پرمین، مهم‌ترین حوزه نفتی دنیا


براساس گزارش بهره‌وری حفاری اداره اطلاعات انرژی آمریکا، تولید نفت حوزه پرمین در آمریکا، در ماه آوریل حدود 4.1 میلیون بشکه در روز بوده است؛ یعنی بیش از کل پتانسیل تولید نفت ایران. مهم اینکه یک دهه قبل، تولید این حوزه کمتر از 900هزار بشکه در روز بود. این رشد خارق‌العاده، ناشی از برنامه‌ریزی متمرکز دولتی، برنامه‌های توسعه پنج‌ساله یا هدایت نقدینگی سرگردان توسط صندوق‌ها به سمت چاه‌های نفت نبوده، بلکه در نتیجه محیط کسب‌وکار مبتنی بر رقابت، نقش‌آفرینی مردم و فعالان بخش خصوصی و نظام حقوقی مبتنی بر Rule of Capture بوده که عملاً مالکیت و مدیریت نفت را در بیشتر گستره آمریکا به دست فعالان اقتصادی سپرده است.


تولید گاز این حوزه یک دهه قبل کمتر از پنج میلیارد فوت مکعب در روز بود، یعنی معادل پنج فاز پارس جنوبی. امروز این حوزه روزانه حدود 14 میلیارد فوت مکعب گاز تولید می‌کند. این یعنی راه‌اندازی 9 فاز پارس جنوبی، بدون آنکه خبری از افتتاح آنها بشنویم.


نکته مهم اینکه نفت و گاز موجود در حوزه پرمین عمدتاً از منابع شیل تولید می‌شود، نه از میادین نسبتاً آسان خشکی و دریای ایران. این یعنی برای هر بشکه نفت، فناوری و هزینه به مراتب بیشتری به کار گرفته شده است.


پرمین و شش حوزه نفتی دیگر، عمده رشد تولید نفت آمریکا را در دهه اخیر رقم زدند؛ همان رشدی که باعث شده نفت آمریکا به چین و هند برسد و تولید این کشور امسال از 12 میلیون بشکه در روز و اوایل دهه آینده میلادی از 14 میلیون بشکه در روز عبور کند.


پرمین (Permian) را می‌توان از جهت قدمت، حوزه‌ای شبیه مسجدسلیمان ایران دانست. با این تفاوت که تولید نفت مسجدسلیمان رو به افول رفت، اما در پرمین پس از افول، انقلاب شیل رونقی دوباره را رقم زد. همین باعث شده میدان را Permania لقب دهند، نامی که به دائمی (Permanent) بودن تولید نفت آن اشاره دارد. توضیح بیشتر:
t.me/EconomicsandOil/2417


چرا پرمین مهم‌ترین حوزه نفتی دنیا، یا لااقل یکی از مهم‌ترین‌هاست؟ چون رشد بی‌سابقه‌ای در تولید نفت و گاز را تجربه کرده، پررونق‌ترین حوزه آمریکا (به عنوان یکی از سه تولیدکننده بزرگ نفت جهان) است، مرکز انقلاب شیل محسوب می‌شود و بخش زیادی از آنچه تحت عنوان Lower for Longer و نرمال جدید بازار نفت (قیمت‌های دورقمی برای همیشه) می‌دانیم، به این حوزه مربوط می‌شود.


⭕️ @EconomicsandOil

#Note #Permian #EIA #DPR #Shale #Legal
تحلیل بازار نفت بدون ایران
نگاهی به چارچوب فنی و اقتصادی تحریم نفت ایران

این خلاصه‌ای از تحلیل گزارش STEO اداره اطلاعات انرژی آمریکا (EIA) درباره بازار نفت بدون ایران است. تحلیل مذکور به حکم قانون هر دو ماه یک بار تهیه شده و یکی از مبانی تصمیم‌گیری درباره تحریم‌هاست. جزئیات بیشتر:
t.me/EconomicsandOil/2441


با احتساب ایران، کسری بازار حدود 0.7 میلیون بشکه در روز است و با خروج کامل ایران از بازار، این کسری به 2 میلیون بشکه در روز می‌رسد. (سوخت‌های زیستی نیز در محاسبات بدون ایران از ارقام کنار گذاشته می‌شوند.)


رقم 2 میلیون بشکه در روز اگرچه کمتر از تخمین EIA از ظرفیت مازاد اوپک است، در قیمت‌های حدود 70 دلار بسیار بیش‌تر از آن است که ارزش ریسک داشته باشد.


بر مبنای تحلیل صرفاً فنی و اقتصادی مذکور می‌توان گفت:
اولاً) معافیت‌ها تمدید می‌شوند، چراکه بازار نمی‌تواند حذف ایران را در چارچوب نفت 70 دلاری مدنظر ترامپ بپذیرد.
ثانیاً) اگر ماجرای ونزوئلا و لیبی روی نمی‌داد، شرایط بازار برای حذف ایران بسیار مساعدتر و شاید حتی آماده بود.


⭕️ @EconomicsandOil

#EIA #STEO #Sanction #NDAA
افت قیمت گاز در بازارهای بین‌المللی - 1

کاهش قیمت در هنری‌هاب و NBP


⭕️ @EconomicsandOil

#EIA #Gas #GasPrice #HH #NBP
افت قیمت گاز در بازارهای بین‌المللی - 2

تخمین رایستادانرژی از رقابت‌پذیری گاز هنری‌هاب در بازار آسیا و اروپا


⭕️ @EconomicsandOil

#EIA #Gas #GasPrice #HH #TTF
درباره افت رشد تقاضای نفت

نمودار بالا از FGE، روند تحول پیش‌بینی موسسات از رشد امسال تقاضای نفت را نشان می‌دهد. در بازه زمانی نه‌ماهه، پیش‌بینی‌ها تا 50 درصد کاهش یافته و FGE اکنون رشد حدود 740هزاربشکه‌ای را برای 2019 دارد. برآورد EIA نیز کمتر از یک میلیون است. برای تقریب خوب است بدانیم در سال‌هایی که رشد اقتصادی سالم جهانی را شاهدیم، ارقام رشد تقاضای نفت حدود 1.5 میلیون است.

بازار امروز نفت یک آزمایشگاه است تا نگاهی به نفت در چشم‌انداز بلندمدت (2030 و بعدتر) داشته باشیم. امسال دیدیم که باوجود خروج نفت ونزوئلا و ایران، کاهش تولید اوپک‌پلاس، ناآرامی‌های خاورمیانه و حتی خروج قریب به 6 م.ب.د.ر از نفت عربستان، کماکان نفت در کانال 60 دلاری نوسان می‌کرد. وقتی از آینده نفت در دهه‌های آتی و مساله Lower for Longer (رجوع به هشتگ #LFL) صحبت می‌کنیم، بازار امسال را می‌توانیم به عنوان یک نمونه به یاد آوریم.

مرتبط:
t.me/EconomicsandOil/2968


⭕️ @EconomicsandOil

#FGE #EIA #OilMarket #LFL
چهار میلیون بشکه کاهش و نفت 60 دلاری


این نمودار Unplanned Outage نفت دنیاست که به صورت مستمر توسط اداره اطلاعات انرژی آمریکا در گزارش ماهانه Short-term Energy Outlook منتشر می‌شود. نمودار کاهش تولید "برنامه‌ریزی‌نشده" را نشان می‌دهد که البته محاسبه آن همچون ارقام Spare Capacity محل بحث فراوان دارد. باوجوداین فعلاً به آن اتکاء می‌کنیم.


اتفاق مهم اخیر و پس از انفجار در تاسیسات عربستان آن بود که باوجود عبور رقم فوق‌الاشاره از ۴ میلیون بشکه در روز، نفت در محدوده ۶۰ دلاری باقی ماند و پیش‌بینی‌های نفت ۷۰ و ۸۰ و بعضاً ۱۰۰ دلاری محقق نشدند. چرا؟


اگرچه رشد ضعیف تقاضای جهانی نفت (عمدتاً در نتیجه جنگ تجاری) بستر مهمی بوده، فراوانی نفت در ذخایر استراتژیک و تجاری، ظرفیت مازاد کشورهای اوپک‌پلاس و چشم‌انداز امکان جبران کاهش تولید از محل افزایش تولید غیراوپک نقش محوری داشته‌اند. این‌ها عناصری‌اند که در کوتاه‌مدت به فراوانی اشاره دارند و درست در مقابل پارادایم دهه ۱۹۷۰ میلادی نفت (یعنی کمیابی) قرار می‌گیرند.


⭕️ @EconomicsandOil

#EIA #KSA #STEO #LFL #OilPrice #OilMarket
ترامپ و نفت خاورمیانه


امروز رئیس‌جمهور آمریکا در صحبت‌های خود گفت که این کشور به نفت خاورمیانه نیازی ندارد. چند ماه قبل نیز مجدداً این موضوع در جریان حمله به تاسیسات نفتی عربستان مطرح شده بود. چنین تاکیدی چه معنایی دارد؟


نمودار بالا روند خالص واردات نفت و فرآورده‌های نفتی آمریکا را نشان می‌دهد. خالص واردات 12میلیون بشکه در روز اکنون به صفر رسیده است. دلیل؟ انقلاب شیل در نتیجه نظام قراردادی و مالی حاکم بر نفت آمریکا که در آن مالکیت و مدیریت نفت در دست بخش خصوصی است. (توضیح بیشتر)


روند روبه‌رشد نفت و گاز آمریکا لااقل تا اواسط دهه آتی ادامه خواهد یافت. این یعنی برای دوره‌ای قابل‌توجه تصویر کلاسیک اهالی خاورمیانه از صنعت نفت واقعیت ندارد و بیش از آمریکا و اروپا، کشورهای آسیایی هستند که در نتیجه تنش‌های منطقه دچار مشکل می‌شوند. (توضیح بیشتر)


تاکید ترامپ یعنی بخش زیادی از اهمیت استراتژیک این منطقه (ناشی از وابستگی آمریکا به منابع فسیلی) از دست رفته و اهالی خاورمیانه (از جمله ایران) باید این واقعیت را در تحلیل‌های خود لحاظ کنند.


⭕️ @EconomicsandOil

#Note #EIA #US #Shale #OilImport
هنوز تا به رسمیت شناختن Lower for Longer فاصله هست


گزارش جدید چشم‌انداز سالانه انرژی آمریکا ماه قبل منتشر شد. نکته مهم اینکه هنوز این گزارش و بسیاری گزارش‌های مشابه نهادهای انرژی Lower for Longer را نپذیرفته‌اند، اگرچه آن را به عنوان یک سناریو لحاظ می‌کنند.


گزارش EIA قیمت‌های سی سال بعد نفت را با احتساب دلار ۲۰۱۹ تا بیش از ۱۰۰ دلار نیز دیده است، موضوعی که با درک شهودی و تحلیلی ما در تناقض است. البته بسیاری از مدل‌ها نیز به چنین ارقامی باور ندارند و مثلاً مکینزی در اکثر سناریوها قیمت‌های بلندمدت را دورقمی و در محدوده کمتر از ۷۵ دلار می‌بیند.


شاید همین عدم انعکاس Lower for Longer در سناریوی اصلی باعث شود که کماکان نظراتی در حمایت از حفظ نفت زیر زمین مطرح شود.


⭕️ @EconomicsandOil

#EIA #OilPrice #LFL
افول قیمت نفت و رونق رویاهای نفتی


با سقوط بیشتر نفت، این سوال مطرح شده که آیا این افت می‌تواند جلوی انقلاب شیل را «در حد قابل‌توجهی» بگیرد و بلکه از این نمد، کلاهی برای اوپکی‌ها دوخته شود؟ پاسخ منفی است، چراکه:

1️⃣ قیمت نفت تا ابد در این حدود نمی‌ماند؛ نفت بازمی‌گردد و شیل هم. در دهه جاری میلادی بسیار بیشتر از تاثیرات نفت شیل خواهیم شنید.

2️⃣ تاریخ (نمودار بالا) نشان داد نفت 30 دلاری هم نتوانست بر شیل تاثیری بیش از حدود یک میلیون بگذارد و با رشد فناوری این بار تاثیر کم‌تر است.

3️⃣ نفت ارزان پیش و بیش از شیل، دولت‌های نفتی امارات و عربستان و ... را دچار مشکل می‌کند و استمرار این قیمت‌ها برای آنها دشوارتر است.

4️⃣ بیش از سه سال اینجا درباره رشد بهره‌وری و کاهش نقطه سربه‌سری و ... شیل نوشته می‌شود. با درک آن آمارها، رویاهای نفتی به کنار می‌روند.


⭕️ @EconomicsandOil

#EIA #Shale #OPEC #OilMarket
مختصری درباره بازار امسال نفت: افول و عدم قطعیت


سمت تقاضا
ظاهراً برای کل سال 2020 رشد تقاضای نفت منفی است. FGE نخستین بار از رشدی در حدود صفر گفت و اکنون از رشد منفی 500 هزار بشکه در روز می‌گوید. این هفته IEA نیز از رشد منفی 90 ه‌ب‌در خبر داد. IHS گفته رشد تقاضای نفت در فصل اول امسال حدود منفی 3.8 م‌ب‌در است. برای درک پایین بودن این ارقام تکرار می‌کنیم که رشد تقاضای نفت در سال‌هایی که رشد اقتصادی جهان سالم است، رقمی در حدود 1.5 م‌ب‌در را نشان می‌دهد. اینها برآورد فعلی‌اند و اگر شیوع کرونا تداوم یابد و بدتر شود، ارقام منفی بزرگ‌تری خواهیم شنید.


سمت عرضه
بیش از سه تا چهار میلیون بشکه نفت ایران، ونزوئلا و لیبی به دلیل تحریم از بازار خارج شده و اوپک‌پلاس نیز تا پایان مارس کاهشی در حدود 2.1 م‌ب‌در داشته که توافق مربوطه تمدید نشد. گزارش اوپک از رشد امسال عرضه غیراوپک به میزان 1.7 م‌ب‌در گفته که عمده آن در آمریکا خواهد بود. این ارقام یعنی بازار تا چند سال با حفظ ظرفیت تولید می‌تواند پاسخ‌گوی تقاضا باشد. (همه راه‌ها به Lower for Longer ختم می‌شوند!)


عدم توافق اوپک‌پلاس
اوپک‌پلاس در نتیجه عدم توافق روسیه و عربستان نتوانستند توافق خود را تمدید کنند. روسیه انتظار داشت سهم کمتری از توافق بردارد و عربستان که به طور معمول بسیار کمتر از سهمیه‌اش تولید کرد، نپذیرفت. اکنون هر کشوری سعی دارد نفت بیشتری به بازار بفرستد. این اتفاق یک ارزیابی خوب از ظرفیت مازاد (Spare Capacity) کشورها می‌دهد؛ به طور خاص عربستان که درباره ظرفیت 12.3 میلیونی‌اش تردید است.


وضعیت سه کشور
روسیه به دلیل سهم گاز از کل درآمدهای هیدروکربنی کمتر از امثال عربستان و امارات تحت‌فشار خواهد بود. قطر نیز که از اوپک خارج شده وضع مشابهی دارد. امارات، عربستان و عمان (که عضو اوپک نیست) فشار زیادی تحمل می‌کنند. آمریکا به دلیل کاهش هزینه سوخت خانوارها تا حدی منتفع می‌شود، اگرچه تاثیر منفی بر تولیدکنندگان شیل قابل‌انکار نیست. به هر حال تاثیرپذیری امسال نفت شیل از افت قیمت نفت از محدوده چندصدهزار بشکه در روز خارج نخواهد شد.


تعادل ناپایدار
وضعیت فعلی بازار یک تعادل ناپایدار است. فشار بر کشورها با احتمال بالایی آنها را به سمت توافقی دیگر سوق می‌دهد. این توافق می‌تواند نفت را به سرعت به بالای 45 دلار برگرداند. فعلاً به نظر می‌رسد نفت آرام آرام حداکثر تا نیمه دوم سال به بالای 40 برسد و امسال میانگینی در حدود 45 دلار را رقم بزند، البته اگر خبر جدیدی از شیوع کرونا منتشر نشود. EIA میانگین امسال را فعلاً 43.3 دلار دیده و قیمت‌های آتی پایان سال کمتر از 42 دلار هستند.


🔵 لینک‌های برخی منابع در متن گذاشته شده که با کلیک روی آنها می‌توان اصل گزارش‌ها را دید.


⭕️ @EconomicsandOil

#Note #EIA #IEA #Corona #MOMR #STEO #OPEC #Shale #OilMarket
قیمت بنزین در دوران چهار رئیس‌جمهور آمریکا


گفته شده که دوران ترامپ، دوران بنزین نسبتاً ارزان برای آمریکایی‌ها بوده است. اگر ارقام واقعی (یعنی قیمت‌های اسمی، تعدیل شده با شاخص تورم) دوران او را با اوباما و بوش مقایسه کنیم، این گزاره درست است.


میانگین قیمت بنزین (واقعی) در دوران ترامپ حدود 2.6 دلار در گالن و طی صدارت اوباما و بوش به ترتیب 3.4 و 2.8 دلار بوده است. (هر گالن 3.785 لیتر)


باوجوداین در دوران کلینتون ارقام بسیار پایین‌تری ثبت شد؛ یعنی میانگین واقعی کمتر از 2 دلار و میانگین اسمی کمتر از 1.2 دلار.


ارقام فوق میانگین قیمت «خرده‌فروشی» بنزین در کل آمریکاست؛ و نه قیمت فوب و ... .


⭕️ @EconomicsandOil

#EIA #Gasoline #US
تحول برآوردها از افت امسال تقاضای نفت
(اسلایدی از گزارشم درباره کرونا و تاثیرات آن بر اقتصاد و نفت)


موسسه FGE تقریباً اولین مرجعی بود که از افت تقاضای امسال نفت به صفر خبر داد و متعاقباً آخرین برآوردهای این موسسه ارقامی در حدود 8 میلیون بشکه در روز را نشان می‌دهد.


پیش‌بینی رایستادانرژی دیرتر منتشر شد ولی الان رکورد بدبینانه‌ترین را دارد: منفی 9.4 م‌ب‌در.


پیش‌بینی Pareto Securities بیشتر مورد توجه سرمایه‌گذاران و اهالی بازارهای مالی است که ارقام منفی کمتری را در مدت مشابه گزارش کرد.


مطابق معمول، اوپک و EIA ارقامی نسبتاً محافظه‌کارانه را آن هم با تاخیر نسبت به مراجع مستقل اعلام کردند.


پلاتس نیز به نظر می‌رسد در آینده نزدیک برآورد خود را تغییر دهد.


⭕️ @EconomicsandOil

#FGE #OilMarket #RystadEnergy #EIA #Platts #OPEC
آمریکا چقدر نفت ذخیره کرده است؟


براساس آخرین آمارها ذخایر استراتژیک نفت‌خام (SPR) آمریکا 636 میلیون بشکه و ذخایر تجاری 527 میلیون بشکه است که این رقم اخیر شامل حدود 130 میلیون نفت در خطوط‌لوله و نفت در راه می‌شود.


ظرفیت ذخایر تجاری نفت آمریکا 653میلیون است که با احتساب خالص کمتر از 400 میلیونی محقق شده (پس از کسر نفت در خطوط‌لوله و نفت در راه از کل ذخایر) اکنون بیش از 61 درصد آنها پر شده است. برآورد می‌شود ظرفیت SPR حدود 700 تا 800 میلیون بشکه باشد.


در نمودار بالا دو واقعیت محرز است: رشد مستمر ذخایر تجاری و افت ذخایر استراتژیک. اما چرا؟ پاسخ اینکه با انقلاب شیل و از حوالی 2010 آمریکا نیاز کمتری به واردات نفت و همین طور ذخیره در SPR دارد.


میانگین تحلیل‌های نفتی کشورمان در دهه 1970 میلادی باقی مانده، درحالی که جهان نیم قرن از آن دوران عبور کرده و تصویر متفاوت از گذشته است. آسیا به مراتب بیشتر از آمریکا به نفت خاورمیانه نیاز دارد.


⭕️ @EconomicsandOil

#Note #US #EIA #SPR
نفت شیل، تاب‌آورتر از اوپک


دیروز گزارش جدید ماهانه EIA منتشر و در آن پیش‌بینی شد افت تولید نفت آمریکا امسال 0.5 میلیون بشکه در روز و سال آینده 0.8 م‌ب‌در خواهد بود. به عبارت دیگر نفت 20 دلاری (و حتی منفی) بر نفت شیل تاثیری در حدود چندصدهزاربشکه در سال دارد.


اخیراً تاکید شد که نفت شیل به یک دلیل ساده «تاب‌آور» است: دولت‌های نفتی اوپک نمی‌توانند دو سال نفت ارزان 20 و 30دلاری را تحمل کنند و پیش از آنکه رویای حذف (یا حتی افت چندمیلیونی) در نفت آمریکا محقق شود، احتمالاً چند دولت نفتی سرنگون شده‌اند. لذا هر اقدامی صورت می‌گیرد تا قیمت‌ها بالا بروند.


اوپک‌پلاس درحالی برای توازن بازار بیش از 10 میلیون تولید خود را کاهش می‌دهد که آمریکا قرار است تنها با افتی در حدود چندصدهزار بشکه در روز مواجه شود. (گزارش مرتبط آژانس)


یادآور شویم هیچ شرکت ملی نفتی در آمریکا متولی تولید نیست و بخش خصوصی در بستر اقتصاد آزاد از قرن 19 تاکنون درحال تولید نفت بوده و راز موفقیت شیل و شکست اوپک در همین نهفته است.


⭕️ @EconomicsandOil

#EIA #Shale #OPEC
چرا نفت بهتر از انتظار رشد کرد؟ چشم‌انداز قیمت امسال چیست؟


شاید اگر چند روز قبل کسی می‌پرسید چشم‌انداز کوتاه‌مدت نفت چگونه است، از انتظار نفت قریب به 20 دلاری در هفته گذشته و کنونی می‌گفتیم و اینکه بازگشت توازن تدریجی و به دلیل تداوم پر شدن انبارهای نفتی (Stocks) تاثیر این توازن بر قیمت‌ها اندک خواهد بود. (شاید به دلیل همین دقت پایین پیش‌بینی‌ها به نظر رسد هیچ تخمینی نداشتن بهترین گزینه است. اما در عالم واقع کسب‌وکارها نیازمند پیش‌بینی خواهد بود.)


هفته گذشته با انتشار گزارش‌های آژانس بین‌المللی انرژی، اداره اطلاعات انرژی آمریکا و اوپک، قیمت‌ها رشد کم‌نظیری را تجربه کردند و نفت عملاً در سطح بالای 30 تثبیت شد. سوال اینکه چرا نفت بهتر از انتظار رشد کرد؟ در اینجا اهم موارد را به نقل از آژانس بین‌المللی انرژی می‌آوریم.
1️⃣ بهبود تقاضای جهانی در نتیجه کاهش تدریجی محدودیت‌های مرتبط با کرونا که باعث شد آژانس افت تقاضای جهانی امسال را 700هزار بشکه در روز تصحیح کند.
2️⃣ پایبندی بالای اوپک‌پلاس به اجراء توافق و انجام تعهدات بیشتر از سوی عربستان و کشورهای هم‌پیمان
3️⃣ افت طبیعی تولید نفت در خارج از اتحاد اوپک‌پلاس با محوریت کانادا و آمریکا در نتیجه افت قیمت‌ها
4️⃣ تاثیر برآیند موارد فوق بر انبارهای نفتی (Stocks)


اکنون به نظر می‌رسد امسال بازار قطعاً نفت 40 دلاری را خواهد دید و ای بسا قیمت میانگین 45 دلاری در فصل پاییز دور از ذهن نباشد. برای سال جاری میلادی، EIA میانگین 34.1 دلاری و FGE میانگین 36.3دلاری را پیش‌بینی کرده‌اند. نگارنده مطابق پیش‌بینی‌های صورت‌گرفته در سه گزارش کرونا (نسخه 1، نسخه 2، نسخه 3)، کماکان انتظار میانگین نفت 30 تا 35دلاری را برای سال 2020 دارد.


چنانچه نیازمند پیش‌بینی‌های کوتاه‌مدت و میان‌مدت قیمت نفت هستید، بهتر است با تواتر بیشتری تحلیل‌ها را دنبال کنید؛ چون هنوز هیچ فرمول جادویی برای پیش‌بینی قیمت نفت کشف نشده و اگر چنین می‌شد، اکنون کاشف آن میلیاردر بود!


⭕️ @EconomicsandOil

#NOTE #EIA #IEA #OPECPlus #Corona #OPEC #FGE #OilMarket