M&A.2
رشد ارزش ادغام و تملک در بالادستی نفت جهان باوجود کاهش تعداد تراکنش‌ها
⭕ @EconomicsandOil
#MnA #EY #Financial #Company #Upstream
رشد ارزش ادغام و تملک در بالادستی نفت جهان باوجود کاهش تعداد تراکنش‌ها
⭕ @EconomicsandOil
#MnA #EY #Financial #Company #Upstream
M&A.4
ارزش معاملات پایین‌دستی: 59 میلیارد دلار
⭕ @EconomicsandOil
#MnA #EY #Financial #Company #Downstream
ارزش معاملات پایین‌دستی: 59 میلیارد دلار
⭕ @EconomicsandOil
#MnA #EY #Financial #Company #Downstream
M&A.5
ارزش ادغام و تملک در بخش خدمات حفاری طی 2017: 28 میلیارد دلار
⭕ @EconomicsandOil
#MnA #EY #Financial #Company #OFSE
ارزش ادغام و تملک در بخش خدمات حفاری طی 2017: 28 میلیارد دلار
⭕ @EconomicsandOil
#MnA #EY #Financial #Company #OFSE
برآورد وودمکنزی از رشد هزینه‌های توسعه و اکتشاف شرکت‌های E&P در سال 2018
⭕️ @EconomicsandOil
#woodmac #EnP #Company #Financial #CAPEX
⭕️ @EconomicsandOil
#woodmac #EnP #Company #Financial #CAPEX
جریان سرمایه‌گذاری بین‌المللی شرکت‌های ملی نفت
⭕️ @EconomicsandOil
#EY
#NOC #EnP #Company #Financial #MnA
⭕️ @EconomicsandOil
#EY
#NOC #EnP #Company #Financial #MnA
گزارش مالی نفت.0
اداره اطلاعات انرژی آمریکا، به صورت فصلی گزارشی از عملکرد مالی 94 شرکت نفتی ارائه می‌دهد که آخرین نسخه این گزارش مربوط به عملکرد سال 2017 شرکت‌ها طی روزهای اخیر منتشر شده است. شرکت‌های مورد اشاره، روزانه حدود 32 میلیون بشکه نفت و انواع سوخت مایع و معادل 20 میلیون بشکه گاز تولید می‌کنند. در ادامه چند اسلاید منتخب این گزارش را قرار می‌دهم.
⭕️ @EconomicsandOil
#EIA #Financial #EnP #Company
اداره اطلاعات انرژی آمریکا، به صورت فصلی گزارشی از عملکرد مالی 94 شرکت نفتی ارائه می‌دهد که آخرین نسخه این گزارش مربوط به عملکرد سال 2017 شرکت‌ها طی روزهای اخیر منتشر شده است. شرکت‌های مورد اشاره، روزانه حدود 32 میلیون بشکه نفت و انواع سوخت مایع و معادل 20 میلیون بشکه گاز تولید می‌کنند. در ادامه چند اسلاید منتخب این گزارش را قرار می‌دهم.
⭕️ @EconomicsandOil
#EIA #Financial #EnP #Company
اقتصاد و نفت
ماجرای افت ارزش بازار شرکت‌های نفتی متمرکز بر پرمین ✅ پرمین، پربازده‌ترین منطقه نفت شیل آمریکا است که براساس گزارش بهره‌وری حفاری اداره اطلاعات انرژی آمریکا، هم‌اکنون روزانه 3.3 میلیون بشکه نفت در آن تولید می‌شود. ✅ تولید نفت در این منطقه عمری قریب به یک…
افت 15.6 میلیارد دلاری ارزش بازار شرکت‌های نفتی متمرکز بر پرمین طی 15 روز
⭕️ @EconomicsandOil
#Bloomberg #Permian #EnP #Company
⭕️ @EconomicsandOil
#Bloomberg #Permian #EnP #Company
شرکت‌های E&P آمریکایی چگونه تامین مالی می‌کنند؟
✅ تامین مالی شرکت‌های E&P آمریکایی اساساً با شرکت‌های نفتی بزرگ که معمولاً در میادین متعارف فعالند، تفاوت دارد؛ و به طور خاص نسبت اهرم مالی آنها بیشتر است. free cash flow (جریان نقدی آزاد یا FCF، که شامل جریان نقدی حاصل از عملیات پس از کسر هزینه‌های سرمایه‌ای است) در این شرکت‌ها معمولاً از ابتدای انقلاب شیل منفی بوده و انتظار افزایش تولید و کاهش هزینه به تداوم هزینه‌کرد بالا در این صنعت انجامیده است. باوجود این، روند مذکور در سال‌های اخیر تغییر کرده است.
✅ فاز استارت‌آپ (2014-2010): توسعه فناوری و قیمت‌های بالا به سرمایه‌گذاری زیاد (بیش از چهار برابر) انجامید. تولید نفت رشد هشت برابری داشت و از 0.44 میلیون بشکه در روز به 3.6 میلیون رسید. طی پنج سال، FCF تجمعی منفی 200 میلیارد دلار شد و شرکت‌ها بر تامین مالی مبتنی بر بدهی و فروش دارایی‌های غیرمحوری متمرکز شدند. علاوه بر انتشار اوراق بدهی (bond)، شرکت‌ها از روش‌های مبتنی بر مخزن (reserve base lending) بهره گرفتند. این روش عمدتاً توسط شرکت‌های متوسط و کوچک که رتبه اعتباری‌شان non-investment (یعنی دارای رتبه اعتباری پایین) بود و به بازار اوراق شرکتی دسترسی آسانی نداشتند به کار گرفته شد.
✅ فاز نجات (2016-2015): سقوط قیمت نفت در نیمه دوم 2014 و طی 2015 و 2016 باعث شد شرکت‌ها بر افزایش راندمان و کاهش هزینه تمرکز کنند. تعداد شرکت‌هایی که ورشکستگی اعلام کردند تا تحت حمایت‌های معروف فصل 11 قرار بگیرند، به 100 افزایش یافت. روش تامین مالی مبتنی بر بدهی با افزایش سود اوراق به 10 درصد و بدتر شدن رتبه اعتباری شرکت‌ها به کنار رفت و فروش دارایی نیز به دلیل کاهش قیمت‌ها رونق قبل را از دست داد. در مقابل Private Equityها (سرمایه‌گذاران خصوصی خارج از بورس که معمولاً شامل سرمایه‌گذاران نهادی یا افراد ثروتمند می‌شود) وارد شدند و حدود 30 درصد از معاملات مبتنی بر دارایی را انجام دادند. تامین مالی مبتنی بر equity (سهام) رونق یافت. در مجموع، بین 2014 و 2016، سرمایه‌گذاری 70 درصد و هزینه‌های حدود 50 درصد کاهش یافت.
✅ فاز تجمیع (2017): احیاء قیمت نفت در نتیجه کاهش تولید اوپک و غیراوپک موجب احیاء اعتماد در صنعت نفت شیل شد. پیشرفت بیشتر فناوری، ارتقاء راندمان و کاهش هزینه و بازنگری در resource base موجب افزایش 60 درصدی سرمایه‌گذاری شد. ساختار هزینه بالادستی بهبود یافت و در نتیجه اثر افزایش قیمت عرضه‌کنندگان خنثی شد. باوجود بهبودها، جریان نقدی حاصل از عملیات بیش از اندازه مصرف شد. فروش دارایی بار دیگر منبع اصلی تامین مالی به حساب آمد.
✅ فاز سودآوری؟ (2018): برخی روندها از احتمال سودآوری صنعت شیل در 2018 خبر می‌دهند. انتظار می‌رود امسال تولید با رشد 1.3 میلیونی به 5.7 میلیون برسد. بسیاری شرکت‌ها انتظار FCF مثبت دارند.
✅ نگرانی‌های پیش‌روی نفت شیل در ادامه عبارتند از:
1️⃣ محدودیت‌های خطوط انتقال نفت
2️⃣ تداوم افزایش بهره‌وری
3️⃣ ثمربخشی انقلاب دیجیتال
4️⃣ رقابت با دیگر نفت‌های موجود در بازار (به لحاظ هزینه)
⭕️ @EconomicsandOil
#Translate #IEA
#Shale #US #Financial #Economic #EnP #Company #FCF
✅ تامین مالی شرکت‌های E&P آمریکایی اساساً با شرکت‌های نفتی بزرگ که معمولاً در میادین متعارف فعالند، تفاوت دارد؛ و به طور خاص نسبت اهرم مالی آنها بیشتر است. free cash flow (جریان نقدی آزاد یا FCF، که شامل جریان نقدی حاصل از عملیات پس از کسر هزینه‌های سرمایه‌ای است) در این شرکت‌ها معمولاً از ابتدای انقلاب شیل منفی بوده و انتظار افزایش تولید و کاهش هزینه به تداوم هزینه‌کرد بالا در این صنعت انجامیده است. باوجود این، روند مذکور در سال‌های اخیر تغییر کرده است.
✅ فاز استارت‌آپ (2014-2010): توسعه فناوری و قیمت‌های بالا به سرمایه‌گذاری زیاد (بیش از چهار برابر) انجامید. تولید نفت رشد هشت برابری داشت و از 0.44 میلیون بشکه در روز به 3.6 میلیون رسید. طی پنج سال، FCF تجمعی منفی 200 میلیارد دلار شد و شرکت‌ها بر تامین مالی مبتنی بر بدهی و فروش دارایی‌های غیرمحوری متمرکز شدند. علاوه بر انتشار اوراق بدهی (bond)، شرکت‌ها از روش‌های مبتنی بر مخزن (reserve base lending) بهره گرفتند. این روش عمدتاً توسط شرکت‌های متوسط و کوچک که رتبه اعتباری‌شان non-investment (یعنی دارای رتبه اعتباری پایین) بود و به بازار اوراق شرکتی دسترسی آسانی نداشتند به کار گرفته شد.
✅ فاز نجات (2016-2015): سقوط قیمت نفت در نیمه دوم 2014 و طی 2015 و 2016 باعث شد شرکت‌ها بر افزایش راندمان و کاهش هزینه تمرکز کنند. تعداد شرکت‌هایی که ورشکستگی اعلام کردند تا تحت حمایت‌های معروف فصل 11 قرار بگیرند، به 100 افزایش یافت. روش تامین مالی مبتنی بر بدهی با افزایش سود اوراق به 10 درصد و بدتر شدن رتبه اعتباری شرکت‌ها به کنار رفت و فروش دارایی نیز به دلیل کاهش قیمت‌ها رونق قبل را از دست داد. در مقابل Private Equityها (سرمایه‌گذاران خصوصی خارج از بورس که معمولاً شامل سرمایه‌گذاران نهادی یا افراد ثروتمند می‌شود) وارد شدند و حدود 30 درصد از معاملات مبتنی بر دارایی را انجام دادند. تامین مالی مبتنی بر equity (سهام) رونق یافت. در مجموع، بین 2014 و 2016، سرمایه‌گذاری 70 درصد و هزینه‌های حدود 50 درصد کاهش یافت.
✅ فاز تجمیع (2017): احیاء قیمت نفت در نتیجه کاهش تولید اوپک و غیراوپک موجب احیاء اعتماد در صنعت نفت شیل شد. پیشرفت بیشتر فناوری، ارتقاء راندمان و کاهش هزینه و بازنگری در resource base موجب افزایش 60 درصدی سرمایه‌گذاری شد. ساختار هزینه بالادستی بهبود یافت و در نتیجه اثر افزایش قیمت عرضه‌کنندگان خنثی شد. باوجود بهبودها، جریان نقدی حاصل از عملیات بیش از اندازه مصرف شد. فروش دارایی بار دیگر منبع اصلی تامین مالی به حساب آمد.
✅ فاز سودآوری؟ (2018): برخی روندها از احتمال سودآوری صنعت شیل در 2018 خبر می‌دهند. انتظار می‌رود امسال تولید با رشد 1.3 میلیونی به 5.7 میلیون برسد. بسیاری شرکت‌ها انتظار FCF مثبت دارند.
✅ نگرانی‌های پیش‌روی نفت شیل در ادامه عبارتند از:
1️⃣ محدودیت‌های خطوط انتقال نفت
2️⃣ تداوم افزایش بهره‌وری
3️⃣ ثمربخشی انقلاب دیجیتال
4️⃣ رقابت با دیگر نفت‌های موجود در بازار (به لحاظ هزینه)
⭕️ @EconomicsandOil
#Translate #IEA
#Shale #US #Financial #Economic #EnP #Company #FCF
شرکت E&P کویتی به فروش می‌رسد
✅ شرکت Kuwait Energy، فعال در منطقه خاورمیانه و دارای تولید حدود 28هزار بشکه در روز، قرار است به مبلغ 651 میلیون دلار توسط United Energy Group خریداری شود.
✅ کویت انرژی در سال‌های اخیر با مشکل پرداخت بدهی‌ها دست و پنجه نرم می‌کرد. پس از یک سری تحولات مدیریتی در سال گذشته، و فروش تدریجی بخشی از دارایی در بلوک 9 عراق، اکنون این خبر به معنای تملک این E&P خاورمیانه‌ای به UEG است که قصد دارد در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا توسعه یابد.
✅ کویت انرژی حدود 28هزار بشکه در روز تولید دارد که شامل 10هزار بشکه در عراق، 16هزار بشکه در مصر و 2هزار بشکه در عمان می‌شود. مجموعاً 580 میلیون بشکه ذخایر 2P و 1384 میلیون بشکه ذخایر 2Pو2C در اختیار این شرکت است.
✅ شرکت خریدار، ناشناخته نیست. قبلاً در پاکستان دارایی بی‌پی را خریداری کرده و اخیراً در دور پنجم مناقصات نفتی عراق، برنده میدان سندباد شده است. تولید UEG معادل 62هزار بشکه در روز نفت (عمدتاً متشکل از گاز) در پاکستان می‌شود و تاکنون 2.7 میلیارد دلار در این کشور سرمایه‌گذاری کرده است. UEG در بورس هنگ‌کنگ لیست شده و ارزش بازار آن 5.4 میلیارد دلار است. صاحب UEG یک چینی به نام «ژانگ هونگ وی» است و شرکت توسط پسر او اداره می‌شود.
✅ یک نکته فنی مهم اینکه «سندباد» در محدوده نزدیک «بلوک 9» قرار دارد و این یعنی امکان هم‌افزایی قابل‌توجهی بین این دو دارایی نفتی هست. به ویژه آنکه بلوک 9 طبق برآوردها می‌تواند تا 250هزار بشکه در روز تولید کند. سهم کویت‌انرژی از ذخایر 2P در بلوک 9 بیش از 550 میلیون بشکه بوده که با احتساب 2C به 1250 میلیون می‌رسد. انتظار می‌رود برخی میادین این منطقه با میدان یادآوران در ایران مشترک باشند.
⭕️ @EconomicsandOil
#Note
#KuwaitEnergy #UEG #Iraq #Pakistan #EnP #Company #MnA
✅ شرکت Kuwait Energy، فعال در منطقه خاورمیانه و دارای تولید حدود 28هزار بشکه در روز، قرار است به مبلغ 651 میلیون دلار توسط United Energy Group خریداری شود.
✅ کویت انرژی در سال‌های اخیر با مشکل پرداخت بدهی‌ها دست و پنجه نرم می‌کرد. پس از یک سری تحولات مدیریتی در سال گذشته، و فروش تدریجی بخشی از دارایی در بلوک 9 عراق، اکنون این خبر به معنای تملک این E&P خاورمیانه‌ای به UEG است که قصد دارد در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا توسعه یابد.
✅ کویت انرژی حدود 28هزار بشکه در روز تولید دارد که شامل 10هزار بشکه در عراق، 16هزار بشکه در مصر و 2هزار بشکه در عمان می‌شود. مجموعاً 580 میلیون بشکه ذخایر 2P و 1384 میلیون بشکه ذخایر 2Pو2C در اختیار این شرکت است.
✅ شرکت خریدار، ناشناخته نیست. قبلاً در پاکستان دارایی بی‌پی را خریداری کرده و اخیراً در دور پنجم مناقصات نفتی عراق، برنده میدان سندباد شده است. تولید UEG معادل 62هزار بشکه در روز نفت (عمدتاً متشکل از گاز) در پاکستان می‌شود و تاکنون 2.7 میلیارد دلار در این کشور سرمایه‌گذاری کرده است. UEG در بورس هنگ‌کنگ لیست شده و ارزش بازار آن 5.4 میلیارد دلار است. صاحب UEG یک چینی به نام «ژانگ هونگ وی» است و شرکت توسط پسر او اداره می‌شود.
✅ یک نکته فنی مهم اینکه «سندباد» در محدوده نزدیک «بلوک 9» قرار دارد و این یعنی امکان هم‌افزایی قابل‌توجهی بین این دو دارایی نفتی هست. به ویژه آنکه بلوک 9 طبق برآوردها می‌تواند تا 250هزار بشکه در روز تولید کند. سهم کویت‌انرژی از ذخایر 2P در بلوک 9 بیش از 550 میلیون بشکه بوده که با احتساب 2C به 1250 میلیون می‌رسد. انتظار می‌رود برخی میادین این منطقه با میدان یادآوران در ایران مشترک باشند.
⭕️ @EconomicsandOil
#Note
#KuwaitEnergy #UEG #Iraq #Pakistan #EnP #Company #MnA
کویت‌انرژی.4
ترکیب و پروفایل بدهی شرکت
⭕️ @EconomicsandOil
#Note
#KuwaitEnergy #Iraq #EnP #Company #Financial #Debt
ترکیب و پروفایل بدهی شرکت
⭕️ @EconomicsandOil
#Note
#KuwaitEnergy #Iraq #EnP #Company #Financial #Debt
Forwarded from اقتصاد و نفت
شرکت‌های E&P آمریکایی چگونه تامین مالی می‌کنند؟
✅ تامین مالی شرکت‌های E&P آمریکایی اساساً با شرکت‌های نفتی بزرگ که معمولاً در میادین متعارف فعالند، تفاوت دارد؛ و به طور خاص نسبت اهرم مالی آنها بیشتر است. free cash flow (جریان نقدی آزاد یا FCF، که شامل جریان نقدی حاصل از عملیات پس از کسر هزینه‌های سرمایه‌ای است) در این شرکت‌ها معمولاً از ابتدای انقلاب شیل منفی بوده و انتظار افزایش تولید و کاهش هزینه به تداوم هزینه‌کرد بالا در این صنعت انجامیده است. باوجود این، روند مذکور در سال‌های اخیر تغییر کرده است.
✅ فاز استارت‌آپ (2014-2010): توسعه فناوری و قیمت‌های بالا به سرمایه‌گذاری زیاد (بیش از چهار برابر) انجامید. تولید نفت رشد هشت برابری داشت و از 0.44 میلیون بشکه در روز به 3.6 میلیون رسید. طی پنج سال، FCF تجمعی منفی 200 میلیارد دلار شد و شرکت‌ها بر تامین مالی مبتنی بر بدهی و فروش دارایی‌های غیرمحوری متمرکز شدند. علاوه بر انتشار اوراق بدهی (bond)، شرکت‌ها از روش‌های مبتنی بر مخزن (reserve base lending) بهره گرفتند. این روش عمدتاً توسط شرکت‌های متوسط و کوچک که رتبه اعتباری‌شان non-investment (یعنی دارای رتبه اعتباری پایین) بود و به بازار اوراق شرکتی دسترسی آسانی نداشتند به کار گرفته شد.
✅ فاز نجات (2016-2015): سقوط قیمت نفت در نیمه دوم 2014 و طی 2015 و 2016 باعث شد شرکت‌ها بر افزایش راندمان و کاهش هزینه تمرکز کنند. تعداد شرکت‌هایی که ورشکستگی اعلام کردند تا تحت حمایت‌های معروف فصل 11 قرار بگیرند، به 100 افزایش یافت. روش تامین مالی مبتنی بر بدهی با افزایش سود اوراق به 10 درصد و بدتر شدن رتبه اعتباری شرکت‌ها به کنار رفت و فروش دارایی نیز به دلیل کاهش قیمت‌ها رونق قبل را از دست داد. در مقابل Private Equityها (سرمایه‌گذاران خصوصی خارج از بورس که معمولاً شامل سرمایه‌گذاران نهادی یا افراد ثروتمند می‌شود) وارد شدند و حدود 30 درصد از معاملات مبتنی بر دارایی را انجام دادند. تامین مالی مبتنی بر equity (سهام) رونق یافت. در مجموع، بین 2014 و 2016، سرمایه‌گذاری 70 درصد و هزینه‌های حدود 50 درصد کاهش یافت.
✅ فاز تجمیع (2017): احیاء قیمت نفت در نتیجه کاهش تولید اوپک و غیراوپک موجب احیاء اعتماد در صنعت نفت شیل شد. پیشرفت بیشتر فناوری، ارتقاء راندمان و کاهش هزینه و بازنگری در resource base موجب افزایش 60 درصدی سرمایه‌گذاری شد. ساختار هزینه بالادستی بهبود یافت و در نتیجه اثر افزایش قیمت عرضه‌کنندگان خنثی شد. باوجود بهبودها، جریان نقدی حاصل از عملیات بیش از اندازه مصرف شد. فروش دارایی بار دیگر منبع اصلی تامین مالی به حساب آمد.
✅ فاز سودآوری؟ (2018): برخی روندها از احتمال سودآوری صنعت شیل در 2018 خبر می‌دهند. انتظار می‌رود امسال تولید با رشد 1.3 میلیونی به 5.7 میلیون برسد. بسیاری شرکت‌ها انتظار FCF مثبت دارند.
✅ نگرانی‌های پیش‌روی نفت شیل در ادامه عبارتند از:
1️⃣ محدودیت‌های خطوط انتقال نفت
2️⃣ تداوم افزایش بهره‌وری
3️⃣ ثمربخشی انقلاب دیجیتال
4️⃣ رقابت با دیگر نفت‌های موجود در بازار (به لحاظ هزینه)
⭕️ @EconomicsandOil
#Translate #IEA
#Shale #US #Financial #Economic #EnP #Company #FCF
✅ تامین مالی شرکت‌های E&P آمریکایی اساساً با شرکت‌های نفتی بزرگ که معمولاً در میادین متعارف فعالند، تفاوت دارد؛ و به طور خاص نسبت اهرم مالی آنها بیشتر است. free cash flow (جریان نقدی آزاد یا FCF، که شامل جریان نقدی حاصل از عملیات پس از کسر هزینه‌های سرمایه‌ای است) در این شرکت‌ها معمولاً از ابتدای انقلاب شیل منفی بوده و انتظار افزایش تولید و کاهش هزینه به تداوم هزینه‌کرد بالا در این صنعت انجامیده است. باوجود این، روند مذکور در سال‌های اخیر تغییر کرده است.
✅ فاز استارت‌آپ (2014-2010): توسعه فناوری و قیمت‌های بالا به سرمایه‌گذاری زیاد (بیش از چهار برابر) انجامید. تولید نفت رشد هشت برابری داشت و از 0.44 میلیون بشکه در روز به 3.6 میلیون رسید. طی پنج سال، FCF تجمعی منفی 200 میلیارد دلار شد و شرکت‌ها بر تامین مالی مبتنی بر بدهی و فروش دارایی‌های غیرمحوری متمرکز شدند. علاوه بر انتشار اوراق بدهی (bond)، شرکت‌ها از روش‌های مبتنی بر مخزن (reserve base lending) بهره گرفتند. این روش عمدتاً توسط شرکت‌های متوسط و کوچک که رتبه اعتباری‌شان non-investment (یعنی دارای رتبه اعتباری پایین) بود و به بازار اوراق شرکتی دسترسی آسانی نداشتند به کار گرفته شد.
✅ فاز نجات (2016-2015): سقوط قیمت نفت در نیمه دوم 2014 و طی 2015 و 2016 باعث شد شرکت‌ها بر افزایش راندمان و کاهش هزینه تمرکز کنند. تعداد شرکت‌هایی که ورشکستگی اعلام کردند تا تحت حمایت‌های معروف فصل 11 قرار بگیرند، به 100 افزایش یافت. روش تامین مالی مبتنی بر بدهی با افزایش سود اوراق به 10 درصد و بدتر شدن رتبه اعتباری شرکت‌ها به کنار رفت و فروش دارایی نیز به دلیل کاهش قیمت‌ها رونق قبل را از دست داد. در مقابل Private Equityها (سرمایه‌گذاران خصوصی خارج از بورس که معمولاً شامل سرمایه‌گذاران نهادی یا افراد ثروتمند می‌شود) وارد شدند و حدود 30 درصد از معاملات مبتنی بر دارایی را انجام دادند. تامین مالی مبتنی بر equity (سهام) رونق یافت. در مجموع، بین 2014 و 2016، سرمایه‌گذاری 70 درصد و هزینه‌های حدود 50 درصد کاهش یافت.
✅ فاز تجمیع (2017): احیاء قیمت نفت در نتیجه کاهش تولید اوپک و غیراوپک موجب احیاء اعتماد در صنعت نفت شیل شد. پیشرفت بیشتر فناوری، ارتقاء راندمان و کاهش هزینه و بازنگری در resource base موجب افزایش 60 درصدی سرمایه‌گذاری شد. ساختار هزینه بالادستی بهبود یافت و در نتیجه اثر افزایش قیمت عرضه‌کنندگان خنثی شد. باوجود بهبودها، جریان نقدی حاصل از عملیات بیش از اندازه مصرف شد. فروش دارایی بار دیگر منبع اصلی تامین مالی به حساب آمد.
✅ فاز سودآوری؟ (2018): برخی روندها از احتمال سودآوری صنعت شیل در 2018 خبر می‌دهند. انتظار می‌رود امسال تولید با رشد 1.3 میلیونی به 5.7 میلیون برسد. بسیاری شرکت‌ها انتظار FCF مثبت دارند.
✅ نگرانی‌های پیش‌روی نفت شیل در ادامه عبارتند از:
1️⃣ محدودیت‌های خطوط انتقال نفت
2️⃣ تداوم افزایش بهره‌وری
3️⃣ ثمربخشی انقلاب دیجیتال
4️⃣ رقابت با دیگر نفت‌های موجود در بازار (به لحاظ هزینه)
⭕️ @EconomicsandOil
#Translate #IEA
#Shale #US #Financial #Economic #EnP #Company #FCF
درسی از استراتژی برای شرکت‌های نفتی و غیرنفتی
✅ حتی اگر شرکت‌ها بهترین عملکرد را در صنعت خود داشته باشند، در نهایت اساساً تحت‌تاثیر وضعیت کلی صنعت خود هستند. این گزاره محل مناقشه زیادی است؛ بین آنها که معتقدند عملکرد صنعت نقش بیشتری دارد و آنها که عملکرد مدیریت شرکت را مهم‌تر می‌دانند.
✅ نمودار پایین (زرد و قرمز) از مکینزی مربوط به سال‌های اوج نفت است و می‌بینیم نفت در Power Curve (مرتب‌سازی بازده صنایع) وضع خوبی ندارد. وضع Utilityها چندان بهتر نیست و فقط صنایع شمیایی توانسته‌اند در میانه‌ها قرار گیرند. نمودار بالا، بررسی BCG است؛ البته در دوران افول نفت، و کمابیش همان درس را درباره نفتی‌ها دارد.
✅ می‌توان تصور کرد که شاید نفت یک صنعت رو به افول باشد و اگر فشار مقررات زیست‌محیطی بیشتر شود، این افول زودتر به وقوع پیوندد. از دید استراتژیک، فکر کردن به یک «قوی سیاه» کار اشتباهی نیست.
✅ این را هم می‌توان نتیجه گرفت که رشد و شکوفایی بسیاری از شرکت‌ها در صنایع تلکام و امثالهم ممکن است بیشتر ناشی از وضعیت کلی صنعت باشد و نه عملکرد مدیریت آن شرکت.
⭕️ @EconomicsandOil
#McKinsey #BCG #Energy #Company
✅ حتی اگر شرکت‌ها بهترین عملکرد را در صنعت خود داشته باشند، در نهایت اساساً تحت‌تاثیر وضعیت کلی صنعت خود هستند. این گزاره محل مناقشه زیادی است؛ بین آنها که معتقدند عملکرد صنعت نقش بیشتری دارد و آنها که عملکرد مدیریت شرکت را مهم‌تر می‌دانند.
✅ نمودار پایین (زرد و قرمز) از مکینزی مربوط به سال‌های اوج نفت است و می‌بینیم نفت در Power Curve (مرتب‌سازی بازده صنایع) وضع خوبی ندارد. وضع Utilityها چندان بهتر نیست و فقط صنایع شمیایی توانسته‌اند در میانه‌ها قرار گیرند. نمودار بالا، بررسی BCG است؛ البته در دوران افول نفت، و کمابیش همان درس را درباره نفتی‌ها دارد.
✅ می‌توان تصور کرد که شاید نفت یک صنعت رو به افول باشد و اگر فشار مقررات زیست‌محیطی بیشتر شود، این افول زودتر به وقوع پیوندد. از دید استراتژیک، فکر کردن به یک «قوی سیاه» کار اشتباهی نیست.
✅ این را هم می‌توان نتیجه گرفت که رشد و شکوفایی بسیاری از شرکت‌ها در صنایع تلکام و امثالهم ممکن است بیشتر ناشی از وضعیت کلی صنعت باشد و نه عملکرد مدیریت آن شرکت.
⭕️ @EconomicsandOil
#McKinsey #BCG #Energy #Company
سرمایه‌گذاران ESG و آینده صنعت نفت
✅ سرمایه‌گذاران ESG آنهایی هستند که ملاحظات مرتبط با محیط‌زیست، جامعه و حکمرانی را در تصمیم‌های خود لحاظ می‌کنند و از این لحاظ بخش انرژی به ویژه سوخت‌های فسیلی ممکن است بهترین امتیاز را در محاسبات آنها نگیرند.
✅ این موضوعات اهمیت روزافزون دارند، اگرچه هنوز در مقیاس جهانی بازی‌ساز نشده‌اند و به ویژه آنکه فشار بیشتر از جنبه مدیریت آلایندگی و امثالهم بوده نه سرمایه‌گذاران. با این حال تواتر اخبار مثلاً درباره تصمیم سرمایه‌گذاران نهادی و موسساتی مثل بانک جهانی برای کاهش حضور در حوزه‌های فسیلی جالب توجه است.
✅ ارائه Sparebank1 با اشاره به موضوع ESG (که تمرکز آن در نفت صرفاً مربوط به محیط‌زیست نیست) از افزایش ریسک صنعت انرژی گفته است. در بالا می‌بینیم که نسبت بازده این صنعت چقدر بالاست و در پایین دو مقیاس مبتنی بر P/E (به لحاظ تعریف، عکسِ بازده) را مشاهده می‌کنیم که مطابق انتظار در پایین‌ترین ارقام هستند.
✅ موضوع ریسک فزاینده نفتی‌ها در نهایت همه را متاثر می‌سازد، چراکه نفت کمابیش یک بازار جهانی دارد.
⭕️ @EconomicsandOil
#Sparebank1 #ESG #Energy #Company #Financial
✅ سرمایه‌گذاران ESG آنهایی هستند که ملاحظات مرتبط با محیط‌زیست، جامعه و حکمرانی را در تصمیم‌های خود لحاظ می‌کنند و از این لحاظ بخش انرژی به ویژه سوخت‌های فسیلی ممکن است بهترین امتیاز را در محاسبات آنها نگیرند.
✅ این موضوعات اهمیت روزافزون دارند، اگرچه هنوز در مقیاس جهانی بازی‌ساز نشده‌اند و به ویژه آنکه فشار بیشتر از جنبه مدیریت آلایندگی و امثالهم بوده نه سرمایه‌گذاران. با این حال تواتر اخبار مثلاً درباره تصمیم سرمایه‌گذاران نهادی و موسساتی مثل بانک جهانی برای کاهش حضور در حوزه‌های فسیلی جالب توجه است.
✅ ارائه Sparebank1 با اشاره به موضوع ESG (که تمرکز آن در نفت صرفاً مربوط به محیط‌زیست نیست) از افزایش ریسک صنعت انرژی گفته است. در بالا می‌بینیم که نسبت بازده این صنعت چقدر بالاست و در پایین دو مقیاس مبتنی بر P/E (به لحاظ تعریف، عکسِ بازده) را مشاهده می‌کنیم که مطابق انتظار در پایین‌ترین ارقام هستند.
✅ موضوع ریسک فزاینده نفتی‌ها در نهایت همه را متاثر می‌سازد، چراکه نفت کمابیش یک بازار جهانی دارد.
⭕️ @EconomicsandOil
#Sparebank1 #ESG #Energy #Company #Financial
کرونا (و متاثر از آن، سقوط نفت) به کدام شرکت‌ها آسیب بیشتری رساند؟
✅ بررسی مکینزی براساس ارقام کل عایدی سهامداران (TSR) از ابتدای سال جاری میلادی تا اواخر مارس نشان می‌دهد شرکت‌های «نفت و گاز» بیشترین زیان را داشته‌اند. شرکت‌های حوزه «فضایی و دفاعی» و «هواپیمایی و سفر» در جایگاه بعدی قرار گرفته‌اند.
✅ در نقطه مقابل شرکت‌های حوزه «خدمات مصرف‌کننده» و «خرده‌فروشی» کمترین زیان را داشته‌اند و بعضاً عملکرد مثبتی را نشان داده‌اند. (به صورت شهودی نیز می‌توان این واقعیت را دریافت.)
✅ شرکت‌های حوزه «برق و گاز» (یوتیلیتی) بالاتر از میانه و «شیمیایی و کشاورزی» پایین‌تر از میانه جای گرفته‌اند.
⭕️ @EconomicsandOil
#McKinsey #Corona #Business #Company #EnP #TSR
✅ بررسی مکینزی براساس ارقام کل عایدی سهامداران (TSR) از ابتدای سال جاری میلادی تا اواخر مارس نشان می‌دهد شرکت‌های «نفت و گاز» بیشترین زیان را داشته‌اند. شرکت‌های حوزه «فضایی و دفاعی» و «هواپیمایی و سفر» در جایگاه بعدی قرار گرفته‌اند.
✅ در نقطه مقابل شرکت‌های حوزه «خدمات مصرف‌کننده» و «خرده‌فروشی» کمترین زیان را داشته‌اند و بعضاً عملکرد مثبتی را نشان داده‌اند. (به صورت شهودی نیز می‌توان این واقعیت را دریافت.)
✅ شرکت‌های حوزه «برق و گاز» (یوتیلیتی) بالاتر از میانه و «شیمیایی و کشاورزی» پایین‌تر از میانه جای گرفته‌اند.
⭕️ @EconomicsandOil
#McKinsey #Corona #Business #Company #EnP #TSR