اقتصاد و نفت
2.05K subscribers
1.81K photos
11 videos
260 files
286 links
رامین فروزنده
متخصص استراتژی و سرمایه‌گذاری در صنعت انرژی


ایمیل:
raaminf@gmail.com


لینکدین:
ir.linkedin.com/in/ramin-forouzandeh


وب‌سایت:
raminf.com
Download Telegram
نمودارهایی مهم درباره تجارت نفت (6)

روزانه دو میلیون بشکه نفت سبک آمریکا به اروپا و آسیا صادر خواهد شد

⭕️ @EconomicsandOil

#woodmac #OilMarket #US #OilExport
نمودارهایی مهم درباره تجارت نفت (7)

افت تولید نفت میانه (Medium) خاورمیانه همزمان با رشد تقاضا در آسیا

⭕️ @EconomicsandOil

#woodmac #OilMarket
نمودارهایی مهم درباره تجارت نفت (8)

افت تولید نفت سنگین در آمریکای لاتین، آسیا و آفریقا

⭕️ @EconomicsandOil

#woodmac #OilMarket
نمودارهایی مهم درباره تجارت نفت (9)

سبد نفتی جهان سبک‌تر می‌شود

⭕️ @EconomicsandOil

#woodmac #OilMarket
نمودارهایی مهم درباره تجارت نفت (10)

نفت سبک‌تر یعنی درصد بیشتر تولید گازوئیل و سوال ااینکه با این گازوئیل چه باید کرد؟

⭕️ @EconomicsandOil

#woodmac #OilMarket #Gasoline #Refinery
نمودارهایی مهم درباره تجارت نفت (11)

تاثیر تغییر مسیر تجارت نفت بر تغییر مسیر کشتی‌ها: آمریکا در راس مبادی با بیشترین رشد تقاضای تن‌مایل

⭕️ @EconomicsandOil

#woodmac #OilMarket
پنج ریسک و عدم قطعیت سال 2019


وودمکنزی در گزارشی پنج ریسک و عدم قطعیت مهم سال 2019 را برشمرده است. چهار مورد از آنها بر ایران موثرند و یکی دیگر مستقیماً به ایران مربوط می‌شود:

1️⃣ کاهش تقاضای نفت در نتیجه چشم‌انداز کاهش رشد اقتصادی جهانی

2️⃣ افزایش بیش از انتظار تولید نفت شیل آمریکا

3️⃣ وضعیت صادرات نفت ایران پس از پایان معافیت شش‌ماهه، موثر بر تصمیم اوپک درباره کاهش تولید در 2019

4️⃣ تاثیر کاهش سرمایه‌گذاری بر آینده عرضه نفت

5️⃣ تاثیر اجراء مقررات کاهش سولفور IMO از ابتدای 2020 بر پالایشگاه‌ها و قیمت نفت و فرآورده‌ها

متن کامل مطلب را اینجا بخوانید:
https://www.woodmac.com/news/the-edge/what-are-the-key-risks-and-uncertainties-in-2019/


⭕️ @EconomicsandOil

#woodmac
#OilMarket #Iran #US #Shale #IMO
پیک تقاضای نفت در راه


در شرایطی که بزرگ‌ترین ذخایر نفت و گاز جهان در ایران واقع‌اند و به دلیل سیاست‌گذاری‌های موجود دهه‌هاست تولید از آنها بسیار کمتر از ظرفیت صورت می‌گیرد، روز‌به‌روز موسسات بیشتری از پیک تقاضای نفت (Demand Peak) خبر می‌دهند. این یعنی با تداوم عدم توسعه و تولید نفت در ایران، روزی خواهد رسید که بخشی از نفت ایران مانند زغال‌سنگ بازاری رو به افول داشته باشد و ارزش فعلی را از دست دهد.


این نمودار برآورد وودمکنزی از تقاضای نفت در دو دهه آتی است. رشد تقاضای نفت برای مهم‌ترین مصرفش یعنی حمل‌ونقل تقریباً متوقف می‌شود. و با سیاست‌های زیست‌محیطی و روندهای بهره‌وری مصرف، احتمالاً خود مصرف نیز وارد روند کاهش می‌شود. این روند اکنون در برآوردهای مصرف نفت بسیاری از موسسات دیگر نمایان است و حتی از آمارهای اوپک نیز اینگونه برمی‌آید.


پیک نفت به معنای پایان عصر صنعت نفت نیست. دلیل را اینجا گفته‌ایم:
t.me/EconomicsandOil/2792


⭕️ @EconomicsandOil

#Note #woodmac #PeakOil
پیش‌بینی وودمکنزی و دولت درباره قیمت نفت


قبلاً گفتیم که ارقام صادرات نفت در بودجه سال آینده بسیار خوش‌بینانه در نظر گرفته شده‌اند:
t.me/EconomicsandOil/2833
t.me/EconomicsandOil/2843


اما درباره قیمت نفت چه می‌توان گفت؟ بافرض اینکه ارقام شنیده‌شده درباره قیمت نفت 54 دلاری در بودجه واقعیت داشته باشد (که البته می‌دانیم ارقام قیمت نفت در بودجه صرفاً فرضیات محاسبه هستند و در نهایت خروج قیمت ضرب‌در مقدار ضرب‌در نرخ تسعیر مهم است و نه قیمت به تنهایی)، به نظر می‌رسد برخلاف مقدار نفت صادراتی، قیمت نفت خوش‌بینانه درنظر گرفته نشده است.


وودمکنزی اخیراً پیش‌بینی قیمت نفت خود را برای سال جاری میلادی از 66 دلار به 65 دلار کاهش داده و برای سال 2020 نیز قیمت 68 دلار را درنظر گرفته است. با این مبنا و در نظر گرفتن تفاوت قیمت نفت ایران از دو محل کیفیت و تخفیف‌های مرتبط با تحریم و ...، به نظر می‌رسد میانگین 54 دلار متعادل بوده است.


امیدواریم ارقام صادرات نفت در بودجه متناسب با واقعیت‌های بازار مورد بازنگری قرار گیرند.


⭕️ @EconomicsandOil

#OilPrice #Iran #Budget #OilMarket #WoodMac
منحنی هزینه نفت


قبلاً گفته‌ایم که احتمال نفت گران (سه‌رقمی) بسیار پایین است و برای دهه‌های آتی باید به نفت 50 الی 75 دلاری (و احتمالاً در سمت پایین این بازه) عادت کرد.


مهم‌ترین مبنای فرضیه مذکور (Lower for Longer) این است که به مدد پیشرفت فناوری و به ویژه انقلاب شیل، آن قدر نفت هست که مثلاً در صورت خروج بخشی از نفت ونزوئلا یا ایران، کسری جبران شود. انقلاب شیل باعث شده «سرعت» جبران این کسری بالا رود، و عربستان نیز به طور سنتی ظرفیت مازادی را نگه می‌دارد.


منحنی بالا از وودمکنزی، Cost Curve نفت در افق 2030 به تفکیک منابع است. می‌بینیم که تولید تا 110 میلیون بشکه در روز با نفت کمتر از 70 دلاری ممکن است.


انقلاب شیل باعث شد شیب منحنی عرضه کم شود، یعنی در یک قیمت ثابت نفت بیشتری در دسترس باشد. در نتیجه نقطه‌ای که به دلیل محدودیت فناوری شیب ناگهان افزایش می‌یابد، اگر روزگاری در ظرفیت 100 م‌ب‌در قرار داشت، اکنون به ظرفیت بالاتر از 110 م‌ب‌د‌ر منتقل شده است.


شوک‌های ناگهانی و در مقیاس بزرگ خارج از چارچوب این تحلیل هستند.


⭕️ @EconomicsandOil

#woodmac #LFL #Shale #Economic
درباره افت تولید غوار


غوار بزرگ‌ترین میدان نفتی جهان است، با نفت درجای اولیه (OOIP) معادل 170 میلیارد بشکه، برآورد 60 میلیارد بشکه ذخایر اثبات‌شده (Proved) و اعلام جدید آرامکو مبنی بر وجود 48 میلیارد بشکه ذخایر اثبات‌شده در آن.


سال‌های طولانی از آن بیش از 5 میلیون بشکه در روز نفت تولید می‌شد و بسیاری انتظار داشتند که تولید امروز، همان حدود باشد. اما امیدنامه آرامکو نشان داد تولید این میدان حدود 3.8 م‌ب‌د‌ر است.


دلیل غافل‌گیری اینکه برای اولین بار یک گزارش رسمی از افت شدید تولید غوار می‌گوید. باوجوداین، گزارش‌های معتبر دیگری قبلاً افت را نشان می‌دادند.


اسلاید فوق را از گزارش یک سال قبل وودمکنزی برداشته‌ام. در این اسلاید، ضمن تاکید بر افت تولید غوار، روند نزولی آن را از 5 به کمتر از 4 میلیون بشکه در روز می‌بینیم.


بنابر قول معروف، عربستان به عنوان Swing Producer معمولاً حدود 2-1 م‌ب‌د‌ر ظرفیت خالی برای تنظیم بازار نگه می‌دارد. اما با ارقام جدید غوار، این قول قدری محل تردید واقع می‌شود؛ اگرچه تولید فراساحل عربستان افت غوار را جبران می‌کند.


⭕️ @EconomicsandOil

#woodmac #Aramco #Ghawar #KSA
مساله Private Equity در اکتشاف و تولید
(و امکان‌پذیری شکل‌دهی Private Equity نفت در ایران)


بنگاه‌های Private Equity در شکل متعارف از تعدادی سرمایه‌گذار شخصی و نهادی تشکیل می‌شوند که پس از دریافت پول و تملیک شرکت‌ها و بهبود وضعیت درآمدی آنها، اقدام به خروج از روش‌هایی مثل فروش به سرمایه‌گذاران استراتژیک و IPO می‌کنند. بخش اکتشاف و تولید نفت به شکل متعارف در اکثر نقاط دنیا مورد توجه Private Equityها نبوده و آنچه در آمریکا یا دریای شمال می‌بینیم، در آن عمومیت نداشته که عمدتاً به نظام قراردادی و محیط کسب‌وکار مربوط می‌شود.


بررسی نمونه‌های موجود Private Equity در بالادستی نفت نشان می‌دهد آنها الزاماً رویه متعارف را پیگیری نمی‌کنند که احتمالاً این موضوع مختص نفت نیست و بسیاری صنایع دیگر را نیز دربرمی‌گیرد. به عنوان مثال استراتژی خروج الزاماً روی میز آنها قرار ندارد، بلکه با خرید دارایی در قیمت‌های مناسب (کاری که درباره دارایی‌های تولیدی (Brownfield) به ویژه در انگلستان و نروژ رونق دارد) و مدیریت آن، به دریافت عواید می‌پردازند. البته خرید دارایی‌ها از غول‌های نفتی و امثالهم می‌تواند به نوعی منطق افزایش بهره‌وری را دربر داشته باشد؛ چراکه الزاماً غول‌های نفتی در مدیریت دارایی‌های متعدد و کوچک و قدیمی بهینه عمل نمی‌کنند.


یک بررسی وودمکنزی نشان می‌دهد که حدود 30 تا 40 درصد تولید نفت انگلستان توسط PEها صورت می‌گیرد و میانگین IRR هدف شرکت‌های PE منطقه دریای شمال 20 درصد بوده است. انتظار می‌رود در ابتدای دهه آتی بسیاری از PEهای فعال در این منطقه وارد دوران بهبود وضعیت جریان نقدی شوند و آماده خروج (در صورت تمایل) باشند.


چه چیز باعث رونق حضور PEها در نفت می‌شود؟ این عوامل مهم‌اند ولی تجمیع همه آنها ضروری نیست:
1️⃣ رژیم قراردادی مترقی
2️⃣ وجود بازار Liquid برای خرید و فروش
3️⃣ در دسترس بودن دارایی‌های تولیدی
4️⃣ قیمت‌های پایین نفت و فشار بر فروشندگان غیربهره‌ور
5️⃣ فشار بر شرکت‌های سهامی عام از سوی سرمایه‌گذاران ESG و امثالهم


باوجود فراهم نبودن اکثریت قریب به اتفاق موارد فوق در نفت ایران، امکان تشکیل یک PE در ایران با اتکاء به دارایی‌های ارزی نه چندان بالا (در حدود چندده‌میلیون دلار) وجود دارد. مهم‌ترین زمینه آنکه باتوجه به وجود حدود 4 میلیون بشکه در روز دارایی تولیدی که چند دهه سرمایه‌گذاری کافی در حفظ و نگهداشت اغلب آنها صورت نگرفته است، کوچک‌ترین سرمایه‌گذاری به شکل متعارف بازده قابل‌توجهی خواهد داشت. جریان نقدی این بازده می‌تواند مبنای تامین مالی مراحل بعدی باشد. حتی با قراردادهای IPC (مشروط به جذابیت مالی و اصلاحات اندک مفاد قرارداد) می‌توان به چنین هدفی دست پیدا کرد.


⭕️ @EconomicsandOil

#Note #PE #Iran #NorthSea #ESG #Legal #Woodmac
اولفین‌ها در 2020
نکاتی برای پتروشیمی‌های ایرانی


محصولاتی از قبیل اتیلن، پروپیلن و بوتادین به عنوان اولفین‌های پایه، بخش قابل‌توجهی از صنعت پتروشیمی جهان و ایران و همچنین بازار سرمایه را تشکیل می‌دهند. براساس گزارش وودمکنزی سال آینده شرایط برای این محصولات دشوارتر از امسال و قیمت‌ها بیشتر از امسال تحت فشار خواهند بود. اما چرا؟

1️⃣ رشد عرضه LPG و اتان آمریکا در نتیجه انقلاب شیل ادامه خواهد یافت و قیمت‌ها در آمریکا به گونه‌ای پیش می‌رود که قیمت LPG زیر برابری (Parity) با اتان باشد و در نتیجه LPG بیشتری در مقایسه با 2019 مصرف شود.

2️⃣ سرمایه‌گذاری بیش از اندازه در پایین‌دستی اتیلن باعث شده تا انتظار کاهش نرخ بکارگیری واحدهای تولید محصولاتی از قبیل پلی‌اتیلن و منواتیلن‌گلایکول و استایرن را داشته باشیم. متعاقباً این باعث کاهش نرخ بکارگیری واحدهای اتیلن نیز خواهد شد.

3️⃣ برای نخستین بار در هفت سال اخیر، نرخ بکارگیری واحدهای اتیلن به زیر 90 درصد سقوط خواهد کرد. افت در آسیا شدیدتر خواهد بود. افت 6 درصد در این قاره از بحران سال 2009-2008 تاکنون سابقه نداشته است.

4️⃣ به طور سنتی قیمت‌های اتیلن آسیا شدیداً تحت‌تاثیر واحدهای غیریکپارچه پایین‌دستی این محصول بوده است. اما این وضعیت تغییر کرده و سرمایه‌گذاری بیش از اندازه در پایین‌دستی اتیلن، موجب شده در نتیجه کاهش نرخ بکارگیری، توانایی این واحدها برای خرید اتیلن (Affordability) افت بالایی را تجربه کند.

5️⃣ همزمان شاهد رشد تولید پروپیلن به عنوان محصول نسبتاً فرعی در واحدهای مختلف و همچنین تولید از مسیر PDH خواهیم بود.



جمع‌بندی وودمکنزی آن است که رشد به مراتب بیشتر عرضه در مقایسه با تقاضا، نرخ بکارگیری را در این واحدها به یکی از کم‌ترین ارقامی کاهش می‌دهد که صنعت تاکنون شاهد آن بوده است. درباره ایران می‌توان گفت:

1️⃣ بدون لحاظ رشد ارز، واحدهای اولفینی به ویژه در محصولات مرتبط با اتیلن ریسک کاهش قیمت را در پیش دارند.

2️⃣ درباره پروپیلن احتمالاً وضعیتی مشابه روندی که در اتیلن قبلاً شاهد بودیم تکرار خواهد شد و رجوع به روند سه سال اخیر راهگشاست.

3️⃣ دسترسی به خوراک‌های نسبتاً رقابت‌پذیرتر بخشی از افت را جبران خواهد کرد.

4️⃣ ظاهراً محصولات پایین‌دستی اتیلن بعضاً افت بیشتری داشته‌اند و در نتیجه باید کل سبد پتروشیمی را رصد و پیگیری کرد.

5️⃣ در نهایت اینکه تحلیل‌های فوق فقط مبتنی بر سمت درآمد هستند و سمت هزینه به تنهایی می‌تواند تمام افت احتمالی سمت درآمد را جبران کند.


⭕️ @EconomicsandOil

#Woodmac #Chemical #Ethylene #Propylene #Olefin #Ethane
ظرفیت مازاد خطوط‌لوله منطقه پرمین (مرتبط با تحلیل پایین)


⭕️ @EconomicsandOil

#Woodmac #Shale #Permian
اقتصاد و نفت
ظرفیت مازاد خطوط‌لوله منطقه پرمین (مرتبط با تحلیل پایین) ⭕️ @EconomicsandOil #Woodmac #Shale #Permian
نفت در پربازده‌ترین حوزه دنیا: پرمین آمریکا


پرمین (Permian) پررونق‌ترین و پربازده‌ترین حوزه نفتی دنیا و مرکز انقلاب شیل آمریکاست. این حوزه اکنون به تنهایی 4.8 میلیون بشکه در روز نفت تولید می‌کند. ده سال پیش این رقم تنها 800هزار بشکه در روز بود و این یعنی به اندازه کل ظرفیت تولید نفت ایران تنها ظرف یک دهه به تولید نفت این کشور اضافه شده است.


نگرانی درباره آینده این منطقه افزایش یافته، به ویژه آنکه به طور کلی انقلاب شیل شبیه به یک استارتاپ بوده و هنوز جریان نقدی مثبت پایدار ندارد. روند تعداد دستگاه‌های فعال حفاری این حوزه از نوامبر 2018 نزولی بوده و از 490 دستگاه به حدود 400 رسیده است.


وودمکنزی رشد امسال تولید نفت منطقه را حدود 0.6 م‌ب‌در برآورد کرده و انتظار دارد روند رشد این منطقه ادامه یابد. باوجود این ظرفیت خطوط‌لوله‌ای که برای انتقال نفت این منطقه ساخته می‌شوند و طی سال جاری و آینده بخش زیادی از آن به مدار می‌آیند، بسیار بیش از ظرفیت تولید نفت این حوزه است که در نمودار بالا از وودمکنزی برآوردی را در این باره می‌بینیم. همین رشد ظرفیت خط‌لوله مشوقی مهم برای حفظ و افزایش تولید نفت پرمین خواهد بود. اما چرا؟


دو دسته عوامل به کاهش بهای تمام‌شده نفت در انقلاب شیل انجامیدند: عوامل دوره‌ای (Cyclical، مثل کاهش نرخ اجاره دستگاه‌های حفاری) و عوامل ساختاری (Structural، مثل رشد فناوری و منحنی یادگیری تولیدکنندگان). این عوامل افت چندده‌دلاری نقطه سربه‌سری را رقم زدند و اکنون بخش عمده نفت آمریکا در قیمت برنت 50 دلاری رقابت‌پذیر است. همچنین تولیدکنندگان کوچک با Hedging خود را در مقابل کاهش قیمت تا حد زیادی پوشش داده‌اند.


به مدار آمدن خطوط‌لوله پرمین عاملی Structural در جهت بهبود حاشیه سود شرکت‌هاست که اگرچه در نقطه سربه‌سری سرچاه نمایان نمی‌شود، نهایتاً در صورت‌های مالی خود را نشان خواهد داد. به عبارت دیگر تخفیف تولیدکنندگان آمریکایی برای فروش نفت‌شان (که به گفته وودمکنزی تا 20 دلار بود و ارقام 5 تا 10 دلاری در آن متداول محسوب می‌شد) شدیداً کاهش می‌یابد و از منظر تئوریک به مرز صفر می‌رسد. این یعنی افزایش تاب‌آوری آنها.


براساس گزارش FGE، اداره اطلاعات انرژی آمریکا، آژانس بین‌المللی انرژی و اوپک تولید نفت آمریکا امسال از 13 م‌ب‌د‌ر عبور می‌کند و شاید در مرز 13.5 م‌ب‌در قرار گیرد. بد نیست بدانیم کُندی رشد تولید نفت آمریکا که اکنون در صدر تحلیل‌ها قرار گرفته در حالی است که این کشور ظرف بیش از یک دهه، تولید نفت خود را بیش از هشت میلیون بشکه در روز افزایش داد؛ آن هم به مدد سرمایه‌گذاری مردمی و با محوریت بخش خصوصی.


تولید نفت ایران در سال 2020 تفاوتی با 1970 ندارد و نسبت به رکورد تولید 6 میلیونی نیز افتی قابل‌توجه را نشان می‌دهد، درحالی که براساس برآوردهای اعلام‌شده ذخایر ایران می‌توانند به صورت پایدار روزانه هشت میلیون بشکه نفت تولید کنند.


چند مطلب مرتبط:
ماجرای افت ارزش بازار شرکت‌های نفتی متمرکز بر پرمین

درباره پرمین، مهم‌ترین حوزه نفتی دنیا

دومینوی پرمین: چگونه نفت شیل را تحلیل کنیم؟



⭕️ @EconomicsandOil

#Note #Woodmac #Shale #Permian
چهار وبینار فردا

گفته بودیم که اینجا رویدادهای نفت به اشتراک گذاشته می‌شود. فردا چهار وبینار با عناوین زیر برگزار می‌شود:


Platts
Saudi Arabia and Russia Go Head to Head: What to Watch for in Today's Turbulent Commodity Markets


Rystad Energy
Global E&P outlook for 2020 and what surprised us in 2019


Wood Mackenzie
State of the Market - the Middle East and North Africa’s Energy Transition


FGE
LPG markets in 2020


وبینارها رایگان‌اند و در سایت هر موسسه می‌توان لینک ثبت‌نام را یافت.


⭕️ @EconomicsandOil

#Event #Platts #RystadEnergy #Woodmac #FGE #Webinar
c 30th March 2020.pdf
2.2 MB
ثبت نام در چهار وبینار وودمکنزی:


1️⃣ Energy credit markets: which companies are at risk?
https://www.woodmac.com/events/webinar--energy-credit-markets--which-companies-are-at-risk/


2️⃣ Copper: unpacking short-term volatility vs long-term fundamentals
https://www.woodmac.com/events/webinar-copper/


3️⃣ Global LNG: key themes and short term outlook
https://www.woodmac.com/events/webinar-global-lng---key-themes-and-short-term-outlook/


4️⃣ Survival Mode: How has the landscape shifted for the North American crude market?
https://www.woodmac.com/events/webinar-survival-mode-how-has-the-landscape-shifted-for-the-north-american-crude-market/


⭕️ @EconomicsandOil

#Woodmac #Webinar
موج دوم کرونا و قیمت نفت


وودمکنزی در گزارشی به این موضوع پرداخته که موج دوم Lockdown چه تاثیری بر قیمت‌های «واقعی» نفت (یعنی قیمت‌های اسمی تعدیل‌شده با تورم) می‌تواند داشته باشد؟


براساس برآورد وودمکنزی، در شرایط عادی در افق 2030 باید قیمت 86دلاری را شاهد باشیم، ولی در اثر موج دوم Lockdown می‌توان انتظار نفت 70دلاری را داشت.


درس اول اینکه چنین حوادث موثر بر سمت تقاضا چه اثر بلندمدت و پایداری می‌توانند داشته باشند. (این اتفاق معلول افت تقاضای نفت در بلندمدت است.)


درس دوم آنکه قیمت‌های واقعی نفت در بازه میان‌مدت تا بلندمدت (حتی قبل از کرونا) نیز در محدوده حدود 60 دلار بوده‌اند. این البته در سناریوی اصلی است و سناریوهای به مراتب بدبینانه‌تری نیز وجود دارند. در یک توزیع آماری می‌توان گفت قطعاً چولگی نمودار به سمت همین پیش‌بینی‌های بدبینانه است.


دلالت روشن برای کشوری با ذخایر ارزان و فراوان نفت مثل ایران، «تولید حداکثری» است. نه تنها ذخایر زیر زمین باقی مانده‌اند و بخشی از آن در خطر متروک شدن هستند، بلکه قیمت‌ها نیز چشم‌انداز نومیدکننده‌ای دارند.


⭕️ @EconomicsandOil

#Woodmac #LFL #OilPrice
تاب‌آوری بخش بالادستی غول‌های نفتی

در نمودار بالا از وودمکنزی مقدار NPV دارایی‌های بالادستی (تولید نفت و گاز) غول‌های نفتی با نرخ تنزیل ۱۰ درصد (رقم سرانگشتی بالادستی نفت) در سه سناریوی قیمت نفت ۳۰، ۵۰ و ۷۰ دلاری آمده است.


نکته اینکه می‌بینیم سناریوی پایه نفت ۵۰دلاری است و در قیمت بالا نفت را ۷۰ دلار درنظر گرفته‌اند. این یعنی اگر در چند سال اخیر می‌گفتیم قیمت‌های بلندمدت در بازه ۵۰ الی ۷۵ دلار هستند، باید قدری تامل کنیم و نفت را در کانال ۵۰دلاری ببینیم. دلالت‌های این قیمت بر متخصصان اقتصاد و نفت پوشیده نیست.


حساسیت بالادستی غول‌ها به قیمت نفت (بنا به تعریف) بسیار بالا ولی متفاوت است. مثلاً اکسون‌موبیل که بر نفت شیل تمرکز بیشتری دارد، از قیمت بالا بیشتر بهره‌مند و در قیمت پایین آسیب‌پذیرتر است. بی‌پی که نسبتاً دارایی گازی بیشتری دارد، کمتر از قیمت نفت تاثیر گرفته ولی از قیمت بالا نیز چندان منتفع نشده است.


دارایی‌ها به راحتی نقد و جابه‌جا نمی‌شوند و انتظارات از آینده بازار فرق دارد. لذا نمی‌توان انتظار داشت پورتفوی شرکت‌ها شبیه باشند.


⭕️ EconomicsandOil


#Woodmac #Investment #Majors
قمار سرمایه‌گذاری در نفت و گاز جهان


نمودار بالا از وودمکنزی نشان می‌دهد با چشم‌انداز فعلی قیمت نفت، در میان‌مدت انتظار رشد قابل‌توجه سرمایه‌گذاری در بالادستی نفت و گاز جهان نمی‌رود و صنعت باید به ارقامی معادل نصف سال‌های اوج عادت کند.


دنیای نفت در میان‌مدت انتظار سرمایه‌گذاری سالانه ۳۰۰ الی ۴۰۰میلیارد دلاری را دارد و این یعنی احتمالاً بازار خدمات حفاری در حوالی ۲۰۰ میلیارد دلار نوسان می‌کند. این ارقام را با سرمایه‌گذاری ۷۰۰ الی ۸۰۰ میلیارد دلاری و بازار خدمات حفاری ۴۰۰میلیارد دلاری مقایسه کنید!


برآورد بی‌پی می‌گوید در ۳۰ سال آتی میانگین سرمایه‌گذاری سالانه حدود ۴۰۰ میلیاردددلاری در سناریوهای کم‌کربن (به نام‌های "انتشار کربن صفر" و "گذار سریع") کافی است، ولی سناریوی "تداوم وضع فعلی" نیازمند ارقام به مراتب بیشتری هستیم.


لذا با یک قمار مواجهیم: اگر بپذیریم که وضع فعلی ادامه می‌یابد یعنی اکنون فرصت بسیار خوبی برای حضور در نفت‌وگاز با افق بلندمدت است. اگرنه، باید در اولین رشد قیمت قابل‌توجه قیمت نفت (۷۰ دلار؟) خروج را در دستور کار قرار داد!


⭕️@EconomicsandOil


#Woodmac #BP #Upstream #Investment