یکشنبه 12 اسفند 1397
3 مارس 2019
🌀#بیژن_ترقی (زاده ۱۲ اسفند ۱۳۰۸ – درگذشته ۵ اردیبهشت ۱۳۸۸) شاعر و ترانهسرای ایرانی بود. گفته میشود بیژن ترقی سبک تازهای را وارد ترانه سرایی ایران کرد. او ترانههای به یاد ماندنی "بهار دلنشین"، "آتش کاروان" و "برگ خزان" را سرودهاست. مجموعه سرودههای او در کتابی با عنوان «آتش کاروان» گرد آمدهاست. وی در کتاب «از پشت دیوارهای خاطره» پنجاه سال خاطرات خود را در زمینه شعر و موسیقی جمعآوری کرده و از جمله به نقل خاطرات خود با شعرا و آهنگسازانی چون #نیما_یوشیج، #شهریار، #پرویز_یاحقی، #ابوالحسن_صبا، #رهی_معیری و #علی_تجویدی پرداختهاست.
🌀#ویلیام_گادوین (William Godwin) (زاده ۳ مارس ۱۷۵۶ ـ درگذشته ۷ آوریل ۱۸۳۶) فیلسوف آنارشیست بریتانیایی بود. کتاب «قضاوت سیاس» معروفترین اثر اوست. گادوین را بنیانگذار مکتب آنارشیسم میدانند، او بر این عقیده بود که انسانها در قبال یکدیگر حقوقی ندارند و تنها وظیفه است که معیارها و مقیاسهای روابط انسانی را معین میکند. از او اثری با نام «قراردادهای ساخت و ساز بینالمللی» توسط #نشر_تیسا با ترجمهی #محمدصالح_جابری منتشر شده است.
👈«دولت تنها زنان و مردان بیکاره پرورش میدهد»
🌀 گودرون ویلکه با نام مستعار #گودرون_پازوانگ (Gudrun Pausewang) (زاده ۳ مارس ۱۹۲۸) نویسنده آثار کودک و نوجوان اهل آلمان است. یکی از پرافتخارترین آثار وی، کتاب «اَبر» است که در ایران با نام «باران مرگ» توسط #حسین_ابراهیمی و با نام «یانابرتا» توسط #کمال_بهروزنیا به فارسی ترجمه شده است. از دیگر آثار منتشر شده وی در ایران میتوان «آخرین کودکان شونبورن»، «آنجلیتو»، «ال پانتانو و شهر رؤیاها»، «خانواده کالدرا» و «من گرسنهام من تشنه» را نام برد.
@parnian_khyial
سهشنبه 10 اردیبهشت 1398
30 آوریل 1398
🌸 ایرانیان باستان روز دهم اردیبهشت که آبان روز از اردیبهشت خوانده میشد جشنی به نام #جشن_چهلم_نوروز یا چلمو برپا میداشتند. جشنی که با فاصله چهل روز پس از نوروز برگزار میشد. این جشن امروزه نیز در مناطق مرکزی ایران کم و بیش انجام میشود.
🌸محمدحسن (بیوک) معیری یا #رهی_معیری (زادهٔ ۱۰ اردیبهشت ۱۲۸۸ – درگذشتهٔ ۲۴ آبان ۱۳۴۷) از غزلسرایان معاصر ایران و از ترانهسرایان و تصنیفسرایان بهنام است. از ترانههای سروده شده توسط وی میتوان «شد خزان»، «شب جدایی»، «کاروان» و «مرغ حق» را نام برد. مجموعهای از اشعار رهی معیری با عنوان «سایه عمر» در سال ۱۳۴۵ به چاپ رسید. سخن او تحت تأثیر شاعرانی چون سعدی، حافظ، مولوی، صائب و گاه مسعود سعد سلمان و نظامی است؛ اما دلبستگی و توجه بیشتر او به زبان سعدی است.
🌸#یاروسلاو_هاشک (Jaroslav Hašek) (زاده 30 آوریل 1883 ـ درگذشته 3 ژانویه 1923) نویسنده و طنزپرداز اهل چک بود که بیشتر به خاطر رمان «سرباز خوب شوایک» معروف است. این اثر که ترجمههای مختلفی هم از آن به زبان فارسی وجود دارد، برای او شهرت جهانی به ارمغان آورد و فیلمها و نمایشنامههای پرشماری از روی آن ساخته شد. #نشر_چشمه این کتاب را تحت عنوان «شوایک» با ترجمه #کمال_ظاهری منتشر کرده است.
🌸#جان_بوین (John Boyne) (زادهٔ ۳۰ آوریل ۱۹۷۱) نویسنده ایرلندی است. تاکنون هشت کتاب از وی چاپ شده است. از مهمترین آثار او میتوان به «پسرکی با پیژامه راهراه» اشاره کرد. این کتاب در ایران توسط #نشر_هیرمند و #نشر_چشمه منتشر شده است. در سال 2008 از روی این کتاب فیلمی با همین نام توسط مارک هرمن ساخته شد.
🎬The Boy in the Striped Pajamas (2008)
🌸 #فلیکس_گتاری (Félix Guattari) (زاده ۳۰ آوریل ۱۹۳۰ – درگذشته ۲۹ اگوست ۱۹۹۲) روانشناس، فیلسوف و فعال پسامارکسیست فرانسوی بود. او بیشتر برای کارهای مشترکی که با #ژیل_دلوز منتشر کرده شهرت دارد. از آثار ترجمه شده وی به فارسی میتوان به «فلسفه چیست»، «کافکا: به سوی ادبیات اقلیت» و «فضاهای جدید آزادی، خطوط جدید اتحاد» اشاره کرد.
@parnian_khyial
☘ساقی بده پیمانهای، زآن میْ که بیخویشم کند
بر حُسنِ شور انگیزِ تو، عاشق تر از پیشم کند
زان میْ که در شبهای غم، بارَد فروغِ صبحدم
غافل کند از بیش و کم، فارغ ز تشویشم کند
نورِ سحرگاهی دهد، فیضی که میخواهی دهد
با مسکنت شاهی دهد، سلطانِ درویشم کند
سوزَد مرا سازَد مرا، در آتش اندازد مرا
وز من رها سازد مرا، بیگانه از خویشم کند
بِستانَد ای سروِ سهی! سودای هستی از رهی
یغما کند اندیشه را، دور از بد اندیشم کند☘
#رهی_معیری
10 اردیبهشت/30 آوریل زادروز
#رهی_معیری از غزلسرایان معاصر ایران و از ترانهسرایان و تصنیفسرایان بهنام است.
بر حُسنِ شور انگیزِ تو، عاشق تر از پیشم کند
زان میْ که در شبهای غم، بارَد فروغِ صبحدم
غافل کند از بیش و کم، فارغ ز تشویشم کند
نورِ سحرگاهی دهد، فیضی که میخواهی دهد
با مسکنت شاهی دهد، سلطانِ درویشم کند
سوزَد مرا سازَد مرا، در آتش اندازد مرا
وز من رها سازد مرا، بیگانه از خویشم کند
بِستانَد ای سروِ سهی! سودای هستی از رهی
یغما کند اندیشه را، دور از بد اندیشم کند☘
#رهی_معیری
10 اردیبهشت/30 آوریل زادروز
#رهی_معیری از غزلسرایان معاصر ایران و از ترانهسرایان و تصنیفسرایان بهنام است.
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
همراه خود نسیم صبا می برد مرا
یا رب چو بوی گل به کجا می برد مرا؟
گفتم که بوی عشق که را می برد ز خویش؟
مستانه گفت دل که مرا می برد مرا
#رهی_معیری
سلام صبح بخیر
امروزتون
مملو از شادی و آرامش و مهر 🌹
یا رب چو بوی گل به کجا می برد مرا؟
گفتم که بوی عشق که را می برد ز خویش؟
مستانه گفت دل که مرا می برد مرا
#رهی_معیری
سلام صبح بخیر
امروزتون
مملو از شادی و آرامش و مهر 🌹
زلف و رخسار تو ره بر دل بیتاب زنند
رهزنان قافله را در شب مهتاب زنند
شکوه ای نیست ز طوفان حوادث ما را
دل به دریازدگان خنده به سیلاب زنند
#رهی_معیری
رهزنان قافله را در شب مهتاب زنند
شکوه ای نیست ز طوفان حوادث ما را
دل به دریازدگان خنده به سیلاب زنند
#رهی_معیری
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
که جان را فرش مادر می توان کرد
#مولانا
نیم شبی به بسطام درآمد و به خانهٔ #مادر آمد . گوش داشت . آواز شنود که مادرش طهارت میکرد و میگفت : « خدایا ! آن غریبِ ما را نیکودار و دلِ مشایخ را با او خوش گردان و احوالِ نیکو او را کرامت کن . »
بایزید که آن بشنود ، گریه بر وی افتاد . پس در بزد ، مادرش گفت : « کیست ؟ » گفت : « غریبِ توست ... »
#تذکرهالاولیا
#عطار_نیشابوری
آسودگی از مِحَن ندارد مادر
آسایش جان و تن ندارد مادر
دارد غم و اندوه جگر گوشه خویش
ورنه غم خویشتن ندارد #مادر
#رهی_معیری
و اما تو
ای مادر
ای مادر
هوا همان چیزی ست
که به دور سرت می چرخد
و هنگامی تو می خندی
صاف تر می شود...
#حسین_پناهی
کانال موسیقی طبرستان
#مولانا
نیم شبی به بسطام درآمد و به خانهٔ #مادر آمد . گوش داشت . آواز شنود که مادرش طهارت میکرد و میگفت : « خدایا ! آن غریبِ ما را نیکودار و دلِ مشایخ را با او خوش گردان و احوالِ نیکو او را کرامت کن . »
بایزید که آن بشنود ، گریه بر وی افتاد . پس در بزد ، مادرش گفت : « کیست ؟ » گفت : « غریبِ توست ... »
#تذکرهالاولیا
#عطار_نیشابوری
آسودگی از مِحَن ندارد مادر
آسایش جان و تن ندارد مادر
دارد غم و اندوه جگر گوشه خویش
ورنه غم خویشتن ندارد #مادر
#رهی_معیری
و اما تو
ای مادر
ای مادر
هوا همان چیزی ست
که به دور سرت می چرخد
و هنگامی تو می خندی
صاف تر می شود...
#حسین_پناهی
کانال موسیقی طبرستان
چون زلف تو ام جانا در عین پریشانی
چون باد سحرگاهم در بی سر و سامانی
من خاکم و من گردم من اشکم و من دردم
تو مهری و تو نوری تو عشقی و تو جانی
#رهی_معیری
#دهم_اردیبهشت_زادروز_شاعر_وترانهسرا
#رهیمعیری_گرامی....
چون باد سحرگاهم در بی سر و سامانی
من خاکم و من گردم من اشکم و من دردم
تو مهری و تو نوری تو عشقی و تو جانی
#رهی_معیری
#دهم_اردیبهشت_زادروز_شاعر_وترانهسرا
#رهیمعیری_گرامی....
.
اشک سحر زدايد، از لوح دل سياهي
خرم کند چمن را، باران صبحگاهي
عمري ز مهرت اي مه، شب تا سحر نخفتم
دعوي ز ديده من، وز اختران گواهي
چون زلف و عارض او، چشمي نديده هرگز
صبحی بدين سپيدی شامي بدان سياهي
داغم چو لاله اي گل، از درد من چه پرسي؟
مردم ز محنت اي غم، از جان من چه خواهي
اي گريه در هلاکم هم عهد رنج و دردي
وي ناله در عذابم همراز اشک و آهي
چندين «رهي » چه نالي از داغ بي نصيبي؟
در پاي لاله رويان اين بس که خاک راهي
#رهی_معیری
24 آبان ماه
سالروز درگذشت استاد شعر و ادب فارسی
#محمد_حسن_معیری
متخلص به #رهی وی غزلسرا
ترانه سرا و تصنیف سرای معاصر ایران است
روحش شاد و یادش جاودان 🌺
اشک سحر زدايد، از لوح دل سياهي
خرم کند چمن را، باران صبحگاهي
عمري ز مهرت اي مه، شب تا سحر نخفتم
دعوي ز ديده من، وز اختران گواهي
چون زلف و عارض او، چشمي نديده هرگز
صبحی بدين سپيدی شامي بدان سياهي
داغم چو لاله اي گل، از درد من چه پرسي؟
مردم ز محنت اي غم، از جان من چه خواهي
اي گريه در هلاکم هم عهد رنج و دردي
وي ناله در عذابم همراز اشک و آهي
چندين «رهي » چه نالي از داغ بي نصيبي؟
در پاي لاله رويان اين بس که خاک راهي
#رهی_معیری
24 آبان ماه
سالروز درگذشت استاد شعر و ادب فارسی
#محمد_حسن_معیری
متخلص به #رهی وی غزلسرا
ترانه سرا و تصنیف سرای معاصر ایران است
روحش شاد و یادش جاودان 🌺
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
" یاد "
#رهی_معیری
تار استاد
#فرهنگ_شریف
دکلمه
عارف
1400/6/18
8 : 30
🎼🎻
ندانم کان مه نامهربان، يادم کند يا نه..
فريب انگيز من، با وعده ای شادم کند يا نه..
خرابم آنچنان کز باده هم تسکين نمي يابم
لب گرمي شود پيدا که آبادم کند يا نه؟
m_a
🥀🎼🍃
#رهی_معیری
تار استاد
#فرهنگ_شریف
دکلمه
عارف
1400/6/18
8 : 30
🎼🎻
ندانم کان مه نامهربان، يادم کند يا نه..
فريب انگيز من، با وعده ای شادم کند يا نه..
خرابم آنچنان کز باده هم تسکين نمي يابم
لب گرمي شود پيدا که آبادم کند يا نه؟
m_a
🥀🎼🍃
غباری در بیابانی (نه دل مفتون دلبندی..)
با صدای رهی معیری
#غباری_در_بیابانی
نه دل مفتون دلبندی نه جان مدهوش دلخواهی
نه بر مژگان من اشکی نه بر لبهای من آهی
نه جان بی نصیبم را پیامی از دلارامی
نه شام بی فروغم را نشانی از سحرگاهی
نیابد محفلم گرمی نه از شمعی نه از جمعی
ندارد خاطرم الفت نه با مهری نه با ماهی
به دیدار اجل باشد اگر شادی کنم روزی
به بخت واژگون باشد اگر خندان شوم گاهی
کیم من ؟ آرزو گم کرده ای تنها و سرگردان
نه آرامی نه امیدی نه همدردی نه همراهی
گهی افتان و خیزان چون غباری دربیابانی
گهی خاموش و حیران چون نگاهی برنظرگاهی
رهی تا چند سوزم در دل شبها چو کوکبها
باقبال شرر نازم که دارد عمر کوتاهی
شاعر و اجرا: #رهی_معیری
در بزمی خصوصی با حضور #مهدی_خالدی
#مهرماه_۱۳۳۲
نه دل مفتون دلبندی نه جان مدهوش دلخواهی
نه بر مژگان من اشکی نه بر لبهای من آهی
نه جان بی نصیبم را پیامی از دلارامی
نه شام بی فروغم را نشانی از سحرگاهی
نیابد محفلم گرمی نه از شمعی نه از جمعی
ندارد خاطرم الفت نه با مهری نه با ماهی
به دیدار اجل باشد اگر شادی کنم روزی
به بخت واژگون باشد اگر خندان شوم گاهی
کیم من ؟ آرزو گم کرده ای تنها و سرگردان
نه آرامی نه امیدی نه همدردی نه همراهی
گهی افتان و خیزان چون غباری دربیابانی
گهی خاموش و حیران چون نگاهی برنظرگاهی
رهی تا چند سوزم در دل شبها چو کوکبها
باقبال شرر نازم که دارد عمر کوتاهی
شاعر و اجرا: #رهی_معیری
در بزمی خصوصی با حضور #مهدی_خالدی
#مهرماه_۱۳۳۲
Az Gham-e Del Nale-ha Daram
Marzieh
"از غم دل نالهها دارم"
ابوعطا
خواننده: بانو #مرضیه
ترانه: #رهی_معیری
آهنگ: #مرتضی_محجوبی
@Avazeh_Eshgh
ابوعطا
خواننده: بانو #مرضیه
ترانه: #رهی_معیری
آهنگ: #مرتضی_محجوبی
@Avazeh_Eshgh
وای از شب من
الهه , خرم , رهی
«وای از شب من»
(ابوعطا)
بانو #الهه
اهنگساز: استاد #همایون_خرم
کلام: #رهی_معیری
من شمع لرزانم
از شب گريزانم
کز غم فزون گردد
تاب و تب من
وای از شب من
چون شب فراز آيد
افسانه ساز آيد
آيد ز تنهايی
جان بر لب من
وای از شب من
(ابوعطا)
بانو #الهه
اهنگساز: استاد #همایون_خرم
کلام: #رهی_معیری
من شمع لرزانم
از شب گريزانم
کز غم فزون گردد
تاب و تب من
وای از شب من
چون شب فراز آيد
افسانه ساز آيد
آيد ز تنهايی
جان بر لب من
وای از شب من
در میان نخستین همراهان زنده یاد "داوود پیرنیا"، در اداره و سرپرستی برنامه ی گلها، شادروان "رهی معیری"، شاعر و ترانه سرای معروف، ارج و منزلتی ویژه دارد. "رهی" علاوه بر آنکه شاعرِ تغزلیِ توانایی بود، از اندک ترانه سرایانی بود که با موسیقی نیز، آشنایی داشت. حتی دو دانگ صدایی داشت که به یاری آن می توانست سروده های خود را پیش از انتشار، آزمایش کند. "رهی معیری" در سال ۱۲۸۸ خورشیدی در خانواده ی اهلِ فرهنگ و ادب پرورش یافته بود. پیشینه ی خانوادگی اش، به "بایزید بسطامی"، عارف و اندیشمندِ قرن چهارم هجری قمری و در گذشته ای نزدیک تر به "فروغی بسطامی"، شاعر معروف دوره قاجار می رسد. از نوجوانی، شاعری پیشه کرد و پس از آن چه هنگامِ تحصیل و چه هنگامِ رویارویی با مشغله های اداری، آن را رها نکرد.
زمانی جناب "باستانی پاریزی"-تاریخدان، نویسنده، پژوهشگر، شاعر، موسیقیپژوه-، در مورد او گفته بود: پس از ۶۰۰ سال، شاعری پای به دنیای ادب گذاشته، که شاید ۵۰۰ سالِ دیگر هم مانند او را نداشته باشیم. "علی دشتی"- پژوهشگر، نویسنده، اندیشمند، مترجم، منتقد ادبی، روزنامهنگار- در مورد ترانه سرایی او گفته است: "رهی" همه ظرافت های اٌسلوب شعریِ خود را، در ترانه ها بکار بسته و ترانه را از سقوط و ابتذال نگاه داشته است. "محمدرضا شفیعی کَدکَنی"- نویسنده و شاعر- زبان غزلِ رهی را، سازگار با ترنم و تَغَنی می داند که عرصه ی ترانه سرایی، جلوه گاهِ آن است.
در تاریخِ ترانه پردازی ایران، کمتر شاعری را می توان با "رهی" مقایسه کرد. پیوند شعر و موسیقی در کارِ او، در اوجِ دقت و زیبایی بود. "رهی" یکپارچه، تغزل بود و آن را در جانِ موسیقی می ریخت. روشن است که همکاری شاعر و ترانه پردازی چنین چیره دست، برای بنیان گذار برنامه ی گلها غنیمتی بشمار می رفت. به عنوان مثال در ترانه ی "من از روز ازل دیوانه بودم" به غزل سرشار او در پیوند با موسیقی "مرتضی محجوبی" و صدای "غلامحسین بنان" بر می خوریم که در برنامه ی گلهای ۲۱۶ ب در سال ۱۳۳۷، نخستین اجرای خود را یافته است. "رهی معیری" از جمله شاعرانی است که شعرها و ترانه هایش نه تنها در میان ایرانیان، که در همه ی کشورهای فارسی زبانِ همجوار نیز، شهرت و محبوبیت یافته است. توفیق متن های ترانه ای او، آهنگ سازان برجسته ی زمان، چون "روح اله خالقی"، "مهدی خالدی"، "جواد معروفی" و "علی تجویدی" را به همکاری مستمر با او برانگیخت.
در برنامه ی گلها بیش از همه با مثلثِ "خالقی"- "معیری"- "بنان" روبرو می شویم. حاصلِ کارِ مشترکِ این سه تن، گنجینه ای را در بایگانی گلها بوجود آورده است، که نظیرش در هیچ مکان و زمان دیگری پیدا نمی شود. "رهی" که در تمام مدت همکاری با "داوود پیرنیا"، نقشِ مشاورِ ادبیِ او را نیز ایفا می کرد، پس از کناره گیری "پیرنیا" در عمل، دو سال را به جای او نشست و مانع از آن شد که گلهایی که به همت و کوشش او نگاه بانی شد از پای درآید. سرانجام دستِ مرگ در سالِ ۱۳۴۷، او را برای همیشه از گلها جدا نمود. آخرین متنِ گلهایی او بر روی آهنگی از شادروان "علی تجویدی" نشسته که با عنوان آزاده نخستین ترانه ی گلهاییِ بانو "هایده" شده است.
#سیری_در_برنامه_گلها
#بخش_سوم
#داوود_پیرنیا
#رهی_معیری
#بایزید_بسطامی
#فروغی_بسطامی
#باستانی_پاریزی
#محمدرضا_شفیعی_کدکنی
#مرتضی_محجوبی
#غلامحسین_بنان
#روح_الله_خالقی
#مهدی_خالدی
#جواد_معروفی
#علی_تجویدی
#هایده
@javadtaat
@mosighi_andishe
زمانی جناب "باستانی پاریزی"-تاریخدان، نویسنده، پژوهشگر، شاعر، موسیقیپژوه-، در مورد او گفته بود: پس از ۶۰۰ سال، شاعری پای به دنیای ادب گذاشته، که شاید ۵۰۰ سالِ دیگر هم مانند او را نداشته باشیم. "علی دشتی"- پژوهشگر، نویسنده، اندیشمند، مترجم، منتقد ادبی، روزنامهنگار- در مورد ترانه سرایی او گفته است: "رهی" همه ظرافت های اٌسلوب شعریِ خود را، در ترانه ها بکار بسته و ترانه را از سقوط و ابتذال نگاه داشته است. "محمدرضا شفیعی کَدکَنی"- نویسنده و شاعر- زبان غزلِ رهی را، سازگار با ترنم و تَغَنی می داند که عرصه ی ترانه سرایی، جلوه گاهِ آن است.
در تاریخِ ترانه پردازی ایران، کمتر شاعری را می توان با "رهی" مقایسه کرد. پیوند شعر و موسیقی در کارِ او، در اوجِ دقت و زیبایی بود. "رهی" یکپارچه، تغزل بود و آن را در جانِ موسیقی می ریخت. روشن است که همکاری شاعر و ترانه پردازی چنین چیره دست، برای بنیان گذار برنامه ی گلها غنیمتی بشمار می رفت. به عنوان مثال در ترانه ی "من از روز ازل دیوانه بودم" به غزل سرشار او در پیوند با موسیقی "مرتضی محجوبی" و صدای "غلامحسین بنان" بر می خوریم که در برنامه ی گلهای ۲۱۶ ب در سال ۱۳۳۷، نخستین اجرای خود را یافته است. "رهی معیری" از جمله شاعرانی است که شعرها و ترانه هایش نه تنها در میان ایرانیان، که در همه ی کشورهای فارسی زبانِ همجوار نیز، شهرت و محبوبیت یافته است. توفیق متن های ترانه ای او، آهنگ سازان برجسته ی زمان، چون "روح اله خالقی"، "مهدی خالدی"، "جواد معروفی" و "علی تجویدی" را به همکاری مستمر با او برانگیخت.
در برنامه ی گلها بیش از همه با مثلثِ "خالقی"- "معیری"- "بنان" روبرو می شویم. حاصلِ کارِ مشترکِ این سه تن، گنجینه ای را در بایگانی گلها بوجود آورده است، که نظیرش در هیچ مکان و زمان دیگری پیدا نمی شود. "رهی" که در تمام مدت همکاری با "داوود پیرنیا"، نقشِ مشاورِ ادبیِ او را نیز ایفا می کرد، پس از کناره گیری "پیرنیا" در عمل، دو سال را به جای او نشست و مانع از آن شد که گلهایی که به همت و کوشش او نگاه بانی شد از پای درآید. سرانجام دستِ مرگ در سالِ ۱۳۴۷، او را برای همیشه از گلها جدا نمود. آخرین متنِ گلهایی او بر روی آهنگی از شادروان "علی تجویدی" نشسته که با عنوان آزاده نخستین ترانه ی گلهاییِ بانو "هایده" شده است.
#سیری_در_برنامه_گلها
#بخش_سوم
#داوود_پیرنیا
#رهی_معیری
#بایزید_بسطامی
#فروغی_بسطامی
#باستانی_پاریزی
#محمدرضا_شفیعی_کدکنی
#مرتضی_محجوبی
#غلامحسین_بنان
#روح_الله_خالقی
#مهدی_خالدی
#جواد_معروفی
#علی_تجویدی
#هایده
@javadtaat
@mosighi_andishe
به خاک من نیفتد سایه ی سرو بلند او
ببین کوتاهی بخت نگونساری که من دارم
#شعر #رهی_معیری
تصویر: سرو چهار هزار و پانصدساله ی ابرکوه
▪️این درخت که در شهر ابرکوه قرار دارد، از کهن ترین موجودات زنده ی دنیا است که بلندای آن بین ۲۵ تا ۲۸ متر برآورد شدهاست.
▪️حمدالله مستوفی در کتاب نزهت القلوب که در سال ۷۴۰ قمری تألیف شده است، درباره ی ابرکوه مینویسد: «آنجا سروی است که در جهان شهرتی عظیم دارد، چنان که سرو کشمیر و بلخ شهرتی داشته و اکنون این از آنها بلندتر و بزرگ تر است».
▪️برخی از افسانه ها، کاشتن آن را به زرتشت نسبت می دهند و به همین دلیل به آن سرو زرتشت نیز می گویند و معتقدند:
"زرتشت چون موسم اسپند به ابرکوه رسید، با دست خود بذر سرو بر این دشت فشاند و بر مردمان نوید داد که درختی در آن میان بماند تا ببیند درفش فرزندش بهرام، پادشاه صبحدم رستاخیز را."
▪️سرو باشکوه ابرکوه از گونه ی سرو شیراز است و به عنوان میراث طبیعی ایران بعد از قله ی دماوند به ثبت رسیده است و هرساله بازدیدکنندگان فراوانی از داخل و خارج کشور را به خود جذب می کند.
#سرو_ابرکوه
#میراث_طبیعی
ببین کوتاهی بخت نگونساری که من دارم
#شعر #رهی_معیری
تصویر: سرو چهار هزار و پانصدساله ی ابرکوه
▪️این درخت که در شهر ابرکوه قرار دارد، از کهن ترین موجودات زنده ی دنیا است که بلندای آن بین ۲۵ تا ۲۸ متر برآورد شدهاست.
▪️حمدالله مستوفی در کتاب نزهت القلوب که در سال ۷۴۰ قمری تألیف شده است، درباره ی ابرکوه مینویسد: «آنجا سروی است که در جهان شهرتی عظیم دارد، چنان که سرو کشمیر و بلخ شهرتی داشته و اکنون این از آنها بلندتر و بزرگ تر است».
▪️برخی از افسانه ها، کاشتن آن را به زرتشت نسبت می دهند و به همین دلیل به آن سرو زرتشت نیز می گویند و معتقدند:
"زرتشت چون موسم اسپند به ابرکوه رسید، با دست خود بذر سرو بر این دشت فشاند و بر مردمان نوید داد که درختی در آن میان بماند تا ببیند درفش فرزندش بهرام، پادشاه صبحدم رستاخیز را."
▪️سرو باشکوه ابرکوه از گونه ی سرو شیراز است و به عنوان میراث طبیعی ایران بعد از قله ی دماوند به ثبت رسیده است و هرساله بازدیدکنندگان فراوانی از داخل و خارج کشور را به خود جذب می کند.
#سرو_ابرکوه
#میراث_طبیعی
یاد ایامی - شجریان
@sheergraphy ⇚ telegram
یاد ایامی که در گلشن فغانی داشتم
در میان لاله و گل آشیانی داشتم
گرد آن شمع طرب میسوختم پروانهوار
پای آن سرو روان اشک روانی داشتم
#رهی_معیری
#استاد_شجریان
🎶🎵
در میان لاله و گل آشیانی داشتم
گرد آن شمع طرب میسوختم پروانهوار
پای آن سرو روان اشک روانی داشتم
#رهی_معیری
#استاد_شجریان
🎶🎵