ارتباط و توجه
یکی از مهم‌ترین بخش‌های یه ارتباط سالم، گوش دادن و شنیدن طرف مقابله. اما ما خیلی وقت‌ها از این نکتهٔ مهم غافل می‌شیم؛ موقع گفت و گو با یار، همراه یا همسرمون موبایلمون رو چک می‌کنیم، در حالی که با تلفن صحبت می‌کنیم، کارای خونه رو انجام می‌دیم، وقتی دور هم جمع می‌شیم تا معاشرت کنیم و با هم حرف بزنیم، گوشی رو درمی‌یاریم و شروع می‌کنیم به عکاسی. توجه کنید که این کارها مانع از رد و بدل شدن کلمات نمی‌شه، اما هدف از یه گفت و گوی سالم رو که درک درست طرف مقابله از بین می‌بره.
پی‌نوشت: شما با چه روش‌های دیگه‌ای از درست گوش دادن، طفره می‌رید؟
#ارتباط_سالم #تمرکز #توجه #گوش_دادن #شنیدن #گفت_و_گو #گفتگو #ارتباط #درک #دریافت #موبایل #تلفن #عکس #غفلت #ارتباط_ناسالم #ام_اسکات_پک #اسکات_پک #کلک_آزادگان #حمیدا #مجید_حمیدا
یکی از مهم‌ترین بخش‌های یه ارتباط سالم، گوش دادن و شنیدن طرف مقابله. اما ما خیلی وقت‌ها از این نکتهٔ مهم غافل می‌شیم؛ موقع گفت و گو با یار، همراه یا همسرمون موبایلمون رو چک می‌کنیم، در حالی که با تلفن صحبت می‌کنیم، کارای خونه رو انجام می‌دیم، وقتی دور هم جمع می‌شیم تا معاشرت کنیم و با هم حرف بزنیم، گوشی رو درمی‌یاریم و شروع می‌کنیم به عکاسی. توجه کنید که این کارها مانع از رد و بدل شدن کلمات نمی‌شه، اما هدف از یه گفت و گوی سالم رو که درک درست طرف مقابله از بین می‌بره.
پی‌نوشت: شما با چه روش‌های دیگه‌ای از درست گوش دادن، طفره می‌رید؟
#ارتباط_سالم #تمرکز #توجه #گوش_دادن #شنیدن #گفت_و_گو #گفتگو #ارتباط #درک #دریافت #موبایل #تلفن #عکس #غفلت #ارتباط_ناسالم #ام_اسکات_پک #اسکات_پک #کلک_آزادگان #حمیدا #مجید_حمیدا
مشاهیر و خودشناسی
اینم از اون نوشته‌هاست که آدم دوست داره برای این و اون بفرسته تا حواسشون به رفتارشون باشه و بلکه اندکی تغییر کنن. اما طبق معمول از شما خواهش می‌کنم پیش از این که انگشت اتهام رو به سمت دیگری/دیگران بگیریم، بیاید روی رفتار یا حتی افکار خودمون دقیق بشیم و ببینیم که ما چه می‌کنیم: آیا از انسان‌ها استفاده می‌کنیم و اشیاء رو دوست داریم؟
پی‌نوشت ۱: برای سنجش این که آیا از انسان‌ها استفاده می‌کنیم یا نه، راه ساده‌ای وجود داره. کافیه ببینیم که رفتارمون با انسان‌هایی که بهشون احتیاج نداریم چه طوره؟ آیا برای این انسان‌ها همون قدر ارزش و احترام قایلیم که برای فردی که بهش محتاجیم؟
پی‌نوشت ۲: برای سنجش این که آیا اشیاء رو دوست داریم یا نه هم راه ساده‌ای وجود داره. کافیه ببینیم واکنش ما به خراب شدن، شکستن یا گم شدن وسایلمون چه طوره و از اون مهم‌تر این که رفتارمون با کسایی که باعث این اتفاق‌ها شدن چه طوره؟
#مشاهیر #سوء_استفاده #اتهام #رفتار #افکار #سنجش #دوست_داشتن #علاقه #احتیاج #ارزش #احترام #وسیله #وسایل_شخصی #موبایل #گوشی #دلبستگی #وابستگی #ساعت #شکستن #دالای_لاما #حمیدا #مجید_حمیدا
اینم از اون نوشته‌هاست که آدم دوست داره برای این و اون بفرسته تا حواسشون به رفتارشون باشه و بلکه اندکی تغییر کنن. اما طبق معمول از شما خواهش می‌کنم پیش از این که انگشت اتهام رو به سمت دیگری/دیگران بگیریم، بیاید روی رفتار یا حتی افکار خودمون دقیق بشیم و ببینیم که ما چه می‌کنیم: آیا از انسان‌ها استفاده می‌کنیم و اشیاء رو دوست داریم؟
پی‌نوشت ۱: برای سنجش این که آیا از انسان‌ها استفاده می‌کنیم یا نه، راه ساده‌ای وجود داره. کافیه ببینیم که رفتارمون با انسان‌هایی که بهشون احتیاج نداریم چه طوره؟ آیا برای این انسان‌ها همون قدر ارزش و احترام قایلیم که برای فردی که بهش محتاجیم؟
پی‌نوشت ۲: برای سنجش این که آیا اشیاء رو دوست داریم یا نه هم راه ساده‌ای وجود داره. کافیه ببینیم واکنش ما به خراب شدن، شکستن یا گم شدن وسایلمون چه طوره و از اون مهم‌تر این که رفتارمون با کسایی که باعث این اتفاق‌ها شدن چه طوره؟
#مشاهیر #سوء_استفاده #اتهام #رفتار #افکار #سنجش #دوست_داشتن #علاقه #احتیاج #ارزش #احترام #وسیله #وسایل_شخصی #موبایل #گوشی #دلبستگی #وابستگی #ساعت #شکستن #دالای_لاما #حمیدا #مجید_حمیدا
درک و دریافت
این عکس بی‌ارتباط با نوشته‌های قبلی من در مورد اعتیاد سایبری یا اختلال اعتیاد به اینترنت نیست. اما دوست دارم درک و دریافت شما رو از این عکس بدونم و اگر تجربه‌ای مرتبط با این عکس دارید، بخونم.
پی‌نوشت: اگر پست‌های آشنایی با اعتیاد سایبری و پیش‌گیری از اعتیاد سایبری رو نخوندید یا الان در موردش حضور ذهن ندارید، می‌تونید این پست‌ها رو از برچسب‌های (هشتگ) پایین یا از هایلایت اعتیاد سایبری پیدا کنید و بخونید.
#عکس #تصویر #درک #دریافت #اعتیاد #اعتیاد_سایبری #اعتیاد_آنلاین #اینستاگرام #فیس_بوک #ارتباط #رابطه_زناشویی #زناشویی #موبایل #تلفن #اینترنت #حمیدا #مجید_حمیدا
این عکس بی‌ارتباط با نوشته‌های قبلی من در مورد اعتیاد سایبری یا اختلال اعتیاد به اینترنت نیست. اما دوست دارم درک و دریافت شما رو از این عکس بدونم و اگر تجربه‌ای مرتبط با این عکس دارید، بخونم.
پی‌نوشت: اگر پست‌های آشنایی با اعتیاد سایبری و پیش‌گیری از اعتیاد سایبری رو نخوندید یا الان در موردش حضور ذهن ندارید، می‌تونید این پست‌ها رو از برچسب‌های (هشتگ) پایین یا از هایلایت اعتیاد سایبری پیدا کنید و بخونید.
#عکس #تصویر #درک #دریافت #اعتیاد #اعتیاد_سایبری #اعتیاد_آنلاین #اینستاگرام #فیس_بوک #ارتباط #رابطه_زناشویی #زناشویی #موبایل #تلفن #اینترنت #حمیدا #مجید_حمیدا
مجید حمیدا
Photo
درک و دریافت
ما آدم‌ها موجودات جالبی هستیم؛ از لحظات مهم زندگی‌مون بی اون که اون لحظه رو مزه‌مزه کنیم و طعمش رو بچشیم مدام عکس می‌گیریم تا بلکه به شکلی ثبت و ضبطش کرده باشیم و این روند رو این قدر ادامه می‌دیم تا حافظهٔ گوشی یا دوربینمون پر بشه و بعد به خاطر کمبود جا چارهٔ کارو در انتقال این لحظات (تأکید می‌کنم لحظات و نه عکس‌ها) به هارد یا کامپیوترمون می‌بینیم و سال‌های سال حتی نگاهشون هم نمی‌کنیم و تازه این یک روی سکه‌ست. روی دیگهٔ سکه اینه که مغز ما - طی تحقیقاتی که دانشمندان حوزهٔ اعصاب و روان با همکاری روان‌شناسان انجام دادن - تصاویر، لحظات و خاطراتی رو که از پشت صفحه‌های نمایش می‌بینه ده‌ها بار سریع‌تر و زودتر از تصاویری که بی‌واسطه می‌بینیم، فراموش می‌کنه و در عمل ما با نگاه کردن به لحظات از پشت صفحهٔ نمایش، هیچ خاطره‌ای رو درست ثبت و ضبط نمی‌کنیم.
حالا سؤال اینجاست که ما جزو کدوم دسته‌ایم؟ کسایی که دوربین به دست از هر لحظه‌ای عکس می‌گیرن یا کسایی که خاطرات رو به ذهنشون می‌سپرن؟ سؤال دوم هم اینه که اگر ما جزو دستهٔ اول هستیم با اطلاعاتی که به دست آوردیم چه می‌کنیم؟ آیا هنوز به ثبت خاطرات از پشت نمایشگر گوشی ادامه می‌دیم و هر وقت جا کم آوردیم خاطراتمون رو از این حافظه به اون حافظه منتقل می‌کنیم یا انتخاب می‌کنیم که بی‌واسطه لحظات رو ببینیم و مزه‌مزه کنیم.
پی‌نوشت: با این که این تصویر خیلی بازنشر شده، اما متأسفانه من اسم گیرندهٔ این عکس هنرمندانه و آگاهی‌بخش رو نتونستم پیدا کنم.
#عکس #تصویر #درک #دریافت #عکاسی #عکس_گرفتن #سلفی #دوربین #موبایل #تلفن_همراه #ذهن #حافظه #خاطره #فراموشی #حمیدا #مجید_حمیدا
ما آدم‌ها موجودات جالبی هستیم؛ از لحظات مهم زندگی‌مون بی اون که اون لحظه رو مزه‌مزه کنیم و طعمش رو بچشیم مدام عکس می‌گیریم تا بلکه به شکلی ثبت و ضبطش کرده باشیم و این روند رو این قدر ادامه می‌دیم تا حافظهٔ گوشی یا دوربینمون پر بشه و بعد به خاطر کمبود جا چارهٔ کارو در انتقال این لحظات (تأکید می‌کنم لحظات و نه عکس‌ها) به هارد یا کامپیوترمون می‌بینیم و سال‌های سال حتی نگاهشون هم نمی‌کنیم و تازه این یک روی سکه‌ست. روی دیگهٔ سکه اینه که مغز ما - طی تحقیقاتی که دانشمندان حوزهٔ اعصاب و روان با همکاری روان‌شناسان انجام دادن - تصاویر، لحظات و خاطراتی رو که از پشت صفحه‌های نمایش می‌بینه ده‌ها بار سریع‌تر و زودتر از تصاویری که بی‌واسطه می‌بینیم، فراموش می‌کنه و در عمل ما با نگاه کردن به لحظات از پشت صفحهٔ نمایش، هیچ خاطره‌ای رو درست ثبت و ضبط نمی‌کنیم.
حالا سؤال اینجاست که ما جزو کدوم دسته‌ایم؟ کسایی که دوربین به دست از هر لحظه‌ای عکس می‌گیرن یا کسایی که خاطرات رو به ذهنشون می‌سپرن؟ سؤال دوم هم اینه که اگر ما جزو دستهٔ اول هستیم با اطلاعاتی که به دست آوردیم چه می‌کنیم؟ آیا هنوز به ثبت خاطرات از پشت نمایشگر گوشی ادامه می‌دیم و هر وقت جا کم آوردیم خاطراتمون رو از این حافظه به اون حافظه منتقل می‌کنیم یا انتخاب می‌کنیم که بی‌واسطه لحظات رو ببینیم و مزه‌مزه کنیم.
پی‌نوشت: با این که این تصویر خیلی بازنشر شده، اما متأسفانه من اسم گیرندهٔ این عکس هنرمندانه و آگاهی‌بخش رو نتونستم پیدا کنم.
#عکس #تصویر #درک #دریافت #عکاسی #عکس_گرفتن #سلفی #دوربین #موبایل #تلفن_همراه #ذهن #حافظه #خاطره #فراموشی #حمیدا #مجید_حمیدا