بر درگه دوست، هر که صادق برود
تا حشر ز خاطرش علائق برود

صد ساله نماز عابد صومعه‌دار
قربان سر نیاز عاشق برود

#شیخ_بهایی

رندی و کامجویی از اهل دل به دور است..
یارب چه حاجت انرا با عشق در سرور است...

ما خود جمال یــاریم ای پرده برکشیده ...
دل مسکن وصال و جان قبله ی حضور است...

ناپخته را مقامی در جمع عارفان نیست...
اندیشه اش چه حاصل زانرو که در تنور است...

زین تاب و تب چه دانند اشفتگان بازار .....
سیمرغ اسمان ها کی وامدار مور است...

جایی خوش است که انجا، رمزی شنیدن از دوست...
گرگوشه ی خرابات یا معبدی به طور است...

زاهد ملامــتم کرد تا کـــی پـی حرامی ...
گفتم در این پیاله هر باده ای طهور است...

انکس که در سکوتم صدنکته ام نخوانید ...
فریاد گر نمایم گوشش پی قصور است ...

درویـش پا نهــادی در کـــوی هــوشیاران...
پا درکشان که جمعی در این میانه کور است ...

#درویش الشعــرا

گاهی
از دور تو را
خوب ببینم
کافی ست...

#محمدعلی بهمنی

با آرزوی سلامتی

پنج آهنگ ماندگار با اشعار محمد علی بهمنی

چندین هزار بیت بگفتند شاعران
یک بیت کس نگفت که باشد سزای یار

شاعر زدرد عاشق شوریده غافلست
او ومدیح مردم و ما وثنای یار

#سیف فرغانی

نگاری را که می‌جویم به جانش
نمی‌بینم میان حاضرانش

کجا رفت او میان حاضران نیست
در این مجلس نمی‌بینم نشانش

نظر می‌افکنم هر سو و هر جا
نمی‌بینم اثر از گلستانش

مسلمانان کجا شد نامداری
که می‌دیدم چو شمع اندر میانش

بگو نامش که هر کی نام او گفت
به گور اندر نپوسد استخوانش

خنک آن را که دست او ببوسید
به وقت مرگ شیرین شد دهانش

ز رویش شکر گویم یا ز خویش
که کفو او نمی‌بیند جهانش

زمینی گر نیابد شکل او چیست
که می‌گردد در این عشق آسمانش

بگو القاب شمس الدین تبریز
مدار از گوش مشتاقان نهانش

چون نی به نوا آمد آن نغمهً مستانه
رندی به طرب برخاست از گوشهً میخانه

از ناله نای و نی و از وجد سماع وی
شد کار حریفان طی بی ساغر و پیمانه

چون مست حقیقت شد دمساز طریقت شد
و از ساز شریعت کرد بیرون رگ افسانه

از بلخ به روم آمد نی رومی و نی بلخی
از شهر جنون برخاست نی مست و نه دیوانه

هرکس به گمان خویش او را صفتی بخشید
یک سلسله دیوانه یک طالب فرزانه

چون نی به نوا آورد عالم به صدا آورد
زآن همدم عالم گشت با نالهً مستانه

گیتی وطن او گشت هرچند که خوانندش
یک قوم ز ترکستان یک قوم ز فرغانه

ناشناس

‌
امشب هردل که همچو مه در طلب است

مانندهٔ زهره او حریف طرب است

از آرزوی لبش مرا جان بلب است

ایزد داند خموش کاین شب چه شب است

#حضرت_عشق_مولانا
‌

گر شبی عشق تو بر
تخت دلم شاهی کند

صد هزاران ماه آن شب،
خدمت ماهی کند

سنایی

به دشنام "اوحدی" را یاد کردی، کِی روا باشد؟
دعایی گفته آن مسکین و در دشنامت افتاده...

#اوحدی_مراغه‌ای

عشق نگْذاشت که نيرنگ به کارِ تو کنم، جان‌ِ دلم!
تو گمان کرده که استادیِ نيرنگ برازنده‌ی توست...

#بیدل_ثالث

هرچند دیرگاهی‌ست قصد‌ِ جفا نداری
عمرِ منی‌ّ و دانم آخر وفا نداری...

#عماد_خراسانی

من بی دل و دستارم
در خانه ی خمّارم

یک سینه سخن دارم
هین شرح دهم یا نه؟

#مولانا

تو میروی وز هر کران،خلقی به فریاد وفغان
ای کافر نامهربان...آخر مسلمانیست این؟

#امیرخسرو_دهلوی

باده‌ام ، صاف است و ،

مطرب ، صاف و ،

ساقی ، صافِ صاف ،




با سه صافِ این چنین ،

کس در نیاید در مصاف ،






گفت مشاطه که : زلفش بافتم ،

حُسنش فزود ،




زلفِ او ، از پُر دلی ، در تاب شد ،

گفتا : مباف! ،





#قاسم_انوار

#موزیک بسیار زیبا و درخور حال ما را با صدای گرم و دلنشین همای گوش کنید و لذت ببرید.

ساده ترین کار جهان
این است که خودت باشی
و دشوارترین کار جهان
این است که
کسی باشی
که دیگران می خواهند...

#دیل_کارنگی

جانا
به غریبستان
چندین به چه می‌مانی

بازآ تو از این غربت تا چند پریشانی

#مولانای_جان

#حرف_حساب

بایزید بسطامی را پرسیدند؛
اگر در روز رستاخیز
خداوند بگوید چه آورده ای،
چه خواهی گفت؛
بایزید گفت؛
وقتی فقیری بر ڪریمی وارد میشود،
به او نمی گویند چه آورده ای،
بلڪه می گویند چه میخواهی!

بعد از این دست من و زلف چو زنجیر نگار
چند و چند از پی کام دل دیوانه روم..


#حافظ