جهان از ترس می‌درد
و جان از عشق می‌پرد

که مرغان را به رشک آرم
ز پروازم همین ساعت

#مولانا

گهی گویی خلاف و بی‌وفایی

بلی تا تو چنینی من چنانم


#مولانا

از دل رفته نشان می‌آید
بوی آن جان و جهان می‌آید

آفتابی که ز ما پنهان بود
سوی ما نورفشان می‌آید


#مولانا⚘

‌
در بن چاهی همی‌بودم زبون

در همه عالم نمی‌گنجم کنون

آفرینها بر تو بادا ای خدا

ناگهان کردی مرا از غم جدا

#مولانا⚘
‌‌

چشمِ تو ، در چشمها ،

ریزد شرابی ، کز صفا ،






زان سویِ هفتادپرده ،

دیده را ، رَه‌بین کند ،




#مولانا

امشب شب من بسی ضعیف و زار است
امشب شب پرداختن اسرار است


اسرار دلم جمله خیال یار است
ای شب بگذر زود که ما را کار است


#مولانا

گفتم ای عشق من از چیزِ دگر میترسم

گفت آن چیزِ دگر نیست دگر ، هیچ مگو!

#مولانا

ما بر در عشق حلقه کوبان

تو قفل زده کلید برده

#مولانا

جان ،

گِردِ تُست گَردان ،

می‌دار بی‌قرارش ،




#مولانا

غفلتِ هر دلبری ،

از رُخِ خود ،

رحمت است ،





ورنه ، ببستی نقاب ،

بر رُخِ مشهورِ خویش ،





#مولانا


در بیت بالا #مولانا می‌فرماید اینکه دلبران از رخِ خود غافل می‌شوند و اجازه می‌دهند رُخ آنها دیده شود ،،، رحمت هست ،

باز ، فرود آمدیم ،

بر درِ سلطانِ خویش ،



باز ، گشادیم خوش ،

بال و پَرِ جانِ خویش ،




باز ، سعادت رسید ،

دامنِ ما را ، کشید ،



بر سرِ گردون ،

زدیم خیمه و ایوانِ خویش ،





دیده‌ی دیو و پَری ،

دید ز ما سَروری ،



هُدهُدِ جان ، بازگشت ،

سویِ سلیمانِ خویش ،





دوش ، مرا ، یار گفت : ،

چونی ازین روزگار؟ ،



چون بُوَد آنکس؟ ،

که دید دولتِ خندانِ خویش؟ ،





آن شِکَری را ،

که هیچ مصر ندیدش به‌خواب ،



شُکر ، که من یافتم ،

در بُنِ دندانِ خویش ،





بی زر و سَر ،،، سَروَریم ،

بی حَشَمی ،،، مهتریم ،



قند و شِکَر می‌خوریم ،

در شِکَرستانِ خویش ،





#مولانا

پریشان باد زلفِ او ،

که تا پنهان شود رویَش ،





که تا تنها مرا باشد پریشانی ،

ز پنهانش ،





#مولانا

چون شب بشود تاری با این همه بیداری
با عشق همی‌گویم کِای عشق ببر خوابم

بنشین اگری عاشـق تا صبحـدمِ صـادق
با من که نمی‌آید تا صبح و سحر خوابم


#مولانا

عشق آن نبود که هر زمان برخیزی
وز زیر دو پای خویش گردانگیزی

عشق آن باشد که چون درآئی به سماع
جان در بازی وز دو جهان برخیزی....

#مولانا

من بی دل و دستارم
در خانه ی خمّارم

یک سینه سخن دارم
هین شرح دهم یا نه؟

#مولانا

مستیِ امروزِ من ،

نیست چو مستیِ دوش ،



می‌نکنی باورم ،

کاسه بگیر و بنوش ،





غرق شدم در شراب ،

عقلِ مرا ، بُرد آب ،



گفت خِرَد ، الوداع ،

بازنیایم به‌هوش ،





#مولانا

خبری‌ست نورسیده ، تو مگر خبر نداری؟ ،

جگرِ حسود ، خون شد ،،، تو مگر جگر نداری؟ ،




قمری‌ست رونموده ، پَرِ نور ، برگشوده ،

دل و چشم ، وام بِستان ز کسی ،،، اگر نداری ،




عجب از کمانِ پنهان ، شب و روز ، تیر پَران ،

بِسِپار جان به تیرش ، چه کنی؟ ، سِپَر نداری ،




مِسِ هستی‌اَت چو موسی ، نه ز کیمیاش زر شد؟ ،

چه غم است؟ ، اگر چو قارون ، به جوال زر نداری؟ ،




به درونِ توست مصری ، که تویی شِکَرستانش ،

چه غم است؟ ، اگر ز بیرون ، مددِ شِکَر نداری ،




شده‌ای غلامِ صورت ، به مثالِ بت‌پرستان ،

تو ، چو یوسفی ولیکن ،،، به درون ، نظر نداری ،




به‌خدا ، جمالِ خود را ، چو در آینه ببینی ،

بتِ خویش ، هم تو باشی ،،، به کسی گذر نداری ،




خِرَدا ، نه ظالمی تو؟ ، که وِرا چو ماه گویی؟ ،

ز چه روش ، ماه گویی؟ ،،، تو مگر بصر نداری؟ ،




سرِ توست ، چون چراغی ،،، بگرفته شش فتیله ،

همه شش ، ز چیست روشن؟ ، اگر آن شرر نداری ،




تنِ توست ، همچو اشتر ،،، که بَرَد به کعبه‌ی دل ،

ز خری ،، به حج نرفتی ،،،،، نه از آنکه خر نداری ،




تو ، به کعبه گر نرفتی ، بکشانَدَت سعادت ،

مگریز ، ای فضولی ،،، که ز حق عَبَر ( مفر ) نداری ،





#مولانا


خِرَدا ، نه ظالمی تو؟ ،

که وِرا ، چو ماه ، گویی؟ ،



ز چه رُوش ، ماه ، گویی؟ ،

تو مگر بصر نداری؟ ،




#مولانا



* خِرَدا = ای خِرَد

* وِرا = او را

* ز چه رو = به چه دلیل

* ز چه روش = به چه دلیل او را



پست آخر
پیشنهاد می‌کنم بخونید مولانا زیبا می‌گوید

من چه گویم؟
یک رگم هُشیار نیست
شرح آن یاری که او را
يار نیست...!

#مولانا

‌
درج عطا شد پدید
غره دریا رسید

صبح سعادت دمید
صبح چه نور خداست

#مولانا

بی ‌عشق نشاط و طرب افزون نشود
بی ‌عشق وجود خوب و موزون نشود

صد قطره ز ابر اگر به دریا بارد
بی ‌جنبش عشق دُر مکنون نشود

#مولانا