#ریسمان_نجات

خداوند #روزی رسان شکست ناپذیر من است.
هر حرکتی که خدای من طراح آن #نباشد
در هم #می شکند و آرمان الهی تحقق میابد.
خداوند تدبیر کننده امور #من است.
در برابر تدبیر لایزال الهی هر #مکری نابود می شود و مشیت الهی #غالب می گردد.
خداوند سلطان مقتدر و نیرومند من است.
او بنیاد #طغیان پیشگان را نابود می سازد و سلطنت خویش را برقرار می دارد.
خداوند #حافظ و حصار من است.
در حضور او هر #ترس و تهدیدی باطل می شود و امان و آرامش ، همه چیز را فرا می گیرد.
خداوند خدای #من است.
او حامی و #پشتیبان من است.
او ریسمان #نجات من است.

@kheradedaroun

این دنیا و ملکوت در #سپاس از تو به هم می‌پیوندند، زیرا حتی یک اندیشه‌ی متعال خداوند نیست مگر اینکه باید با نجات تو #شادی آفرینی کند،و‌ نیز با نجات همه‌ی این دنیا به همراه تو.

ما در طول روز این را به یاد خواهیم داشت، و #نقشی را که به عنوان بخشی از نقشه‌ی خداوند برای #رستگاری، و نه نقشه‌ی خود ما، به ما #عطا شده ایفا خواهیم کرد. #وسوسه فرو می‌ریزد زمانی که اجازه می‌دهیم هر کسی که ملاقات می‌کنیم، #نجاتمان دهد، و از پنهان کردن نور او در پس #گلایه‌های خود سر بر می‌تابیم. اجازه بده که به هر کسی که #ملاقات می‌کنی و به کسانی که به آن‌ها می‌اندیشی یا از گذشته به یاد می‌آوری، نقش #نجات دهنده داده شود، تا بتوانی این نقش را با او سهیم شوی. ما برای هر دوی شما، و همچنین همه‌ی #نابینایان، دعا می‌کنیم:

باشد تا #معجزات جایگزین همه‌ی #گلایه‌ها گردند.

#دوره_ای_در_معجزات

@kheradedaroun

‍ ‍ شیوه ای را که طی آن دون خوان منظورش را از کمال به من فهمانده بود، برایش نقل کردم:

روزی من و او از میان #دره عمیقی می گذشتیم که ناگهان تخته سنگی از دیوار صخره جدا شد و با نیروی وحشتناکی پایین آمد و کف دره در فاصله بیست یا سی متری ما متوقف شد. بزرگی تخته سنگ و سقوط آن، حادثه ای جالب و گیرا بوجود آورد.

دون خوان از فرصت استفاده کرد تا به من درس #مهیجی بدهد. او گفت که نیروی حاکم بر سرنوشت ما بیرون از وجود ماست و ارتباطی به #اعمال و #اراده ما ندارد. گاهی اوقات آن نیرو ما را وادار می کند که در میان راه توقف کنیم، خم شویم و بند کفشمان را ببندیم، همان کاری را که من کردم و با متوقف کردن ما، آن نیرو باعث می شود که لحظه با ارزشی بدست آوریم. اگر به راه ادامه می دادیم، قطعه سنگ عظیم قطعا ما را زیر خود #له می کرد.

ولی ممکن است روزی دیگر در دره ای دیگر، همان نیروی بیرونی #تعیین کننده دوباره ما را وادار به توقف کند تا #خم شویم و بند کفشمان را ببندیم و در همان حال تخته سنگ دیگری، درست از بالای سر ما، کنده شود و به پایین افتد. آن نیرو با متوقف کردن ما #وادارمان کرده است تا لحظه ای با ارزش را از دست بدهیم. این بار اگر به راه رفتن ادامه داده بودیم، خود را #نجات می دادیم.

دون خوان می گفت که با توجه به #عدم تسلط بر نیرو هایی که #سرنوشت را تعیین می کنند، تنها امکان آزادی در آن دره این بود که خم شوم و بند کفشم را بطور کامل #ببندم!


@kheradedaroun

#شک نیست که #چرک اندرون می‌باید که پاک شود، که ذره‌ای از چرک اندرون آن کند که صد هزار چرکِ #برون نکند. آن چرک اندرون را کدام آب #پاک کند؟
سه چهار مَشک از آبِ دیده،
#نه هر آبِ دیده‌ای،
الا آب #دیده‌ای که از آن #صدق خیزد.
بعد از آن بوی #امن و #نجات بدو رسد.
گو #فارغ بِخُسب!

#شمس_الحق_تبریزی
@kheradedaroun

خوردن، #غزاست

غذا خوردن، نوعی غزاست. جنگ است. در این جنگ، یا پیروز می شوی، یا شکست می خوری. اگر #پیروز شوی، انرژی آنچه که #خورده ای را از آنِ خود می کنی. و اگر شکست بخوری، #سلامتی ات را از دست می دهی. پس بنگر که چه #میخوری و وارد کدام #کارزار می شوی. چه "فَلیَنظُرِالانسانُ اِلَی طَعامِهِ"( انسان باید به طعامش بنگرد!). بزرگان گفته اند، آنچه را که #چشمانت بخورد، وجودت نیز آن را #هضم خواهد کرد. این غذا چه جسمانی باشد، چه معنوی .... پس مراقب خوراک #چشمانت باش. مراقب خوراک #گوشهایت باش. مراقب خوراک احساس و اندیشه ات باش. #طیّبات از جنس پیروزی اند. #حلال، هضم شدنی است. کلمه طیّبه، سرشار از #نجات و آرامش است. و آنچه #نام خدا بر آن خوانده شود، حیات بخش و #انرژی زاست.
@kheradedaroun

قدرت #حاضربودن صرف و گوش‌دادن به آنچه پدیدار مي‌شود، بسیار #شگفت‌انگیز است. کمتر #کار کن و بيشتر #اعتماد کن. به سایر آدم‌ها اجازه بده که درگير #دل مشغولي‌هاي روزمره‌شان باشند، بدون اينکه تلاش کني آن‌ها را #اصلاح کني يا #نجات دهي. شرايط را براي آن‌ها #امن کن تا بتوانند کاملاً خود #راستینشان باشند، کاملاً زنده و کاملاً آشفته و به‌هم‌ریخته، آنچه را که می‌باید بگویند، بيان کنند و به همان اندازه که نیاز است احساس خوب يا بد داشته باشند.
به آن‌ها کمک کن از #خلال نفرت به عشق و از خلال غم به شادي #حرکت کنند. #اميد کاذب را از آن‌ها #دور کن و طلوع اميدی تازه را پیشکش کن. به روند #یگانۀ آن‌ها اعتماد کن. به توانايي آن‌ها براي ایستادگی در برابر اندیشه‌ها و احساسات قدرتمند #اعتماد کن. به ساحت گستردۀ مراقبه اعتماد کن، ساحتی خيرخواهانه‌ که همواره همه ما را در آغوش مي‌گيرد، حتي زماني که نمي‌توانيم #خودمان را در آغوش #بگيريم.

@kheradedaroun

پاسخ خداوند شکلی از #صلح است. همه دردها شفا می‌یابند؛ همه غصه‌ها با لذت #جایگزین می‌شوند. درب همه زندانها #گشوده می‌شود. و تمامی گناهکاری فقط به عنوان یک اشتباه #درک می‌گردد.

پدر، امروز ما دنیای تو را خواهیم #بخشید، و اجازه می‌دهیم آفرینش از آن خودت باشد. ما همه چیز را #بد فهمیدیم. اما ما از فرزندان مقدس خداوند گناهکاری نساختیم. آنچه تو بی‌گناهش #آفریدی همانگونه برای همیشه و همیشه باقی می‌ماند. ما اینچنین هستیم. و آموختن این را #جشن می‌گیریم که خطاهایی انجام داده‌ایم که هیچ تاثیری واقعی بر ما #ندارند. گناهکاری ناممکن است، و بر این واقعیت بخشایش بر یک پایه مطمئن چنان #مستقر است که از این دنیای سایه که ما می‌بینیم بسیار محکم‌تر است. به ما کمک کن ببخشیم، زیرا می‌خواهیم #نجات پیدا کنیم. به ما کمک کن #ببخشیم، زیرا می‌خواهیم در صلح باشیم.
@kheradedaroun

‍ هر روز چند دقیقه را صرف باز کردن آغوش خود به روی فرد کاملاً #ناامید درونی کنید و به عشق او نفوذ کنید.

او در همه ما زندگی #می کند، این نوزاد ناتوان، او منبع بزرگترین قدرت و شجاعت ماست، سرچشمه همه #شفاهای اصیل.

او خدایی است در لباسِ #مبدل، شگفت انگیزترین نعمت، وقتی به سوی او برگردی و خودت را قضاوت #نکنی.

وقتی #ناامید هستید در اصالت کامل و خام خود هستید! عشق من، من از تو نمی خواهم که در آنجا زندگی کنی، یا برده ی تاریکی #شوی، فقط این که برای آن، فضا باز کنی، در آن نفس بکشی، هر روز با آن گفتگو کنی و آن را به مراقبه هایت #دعوت کنی.

در قلب #ناامیدی، عمیق ترین اندوه، زخم بی انتها، زمین واقعی خود را خواهید یافت. ناامیدی از دست دادن دنیای بیرونی است، زلزله ای در درون که همه ی نقاطِ مرجع را در هم #می شکند. همه ی چیزهایی که زمانی جامد ظاهر می شدند به گرد و غبار #تبدیل می شوند.

دست نگه دار عشقم صبر کن. نفس بکش بگذار دنیا از بین برود و در هسته ی #مقدس خود تنفس کند چیزی در درون وجود دارد که نابود نشدنی است، آنقدر محکم و واقعی است که نمی توان آن را شکست، اما اگر از ناامیدی #فرار کنید هرگز آن را نخواهید فهمید.

ناامیدی شما را با همه ی موجودات زنده پیوند #خواهد داد. او شما را #وادار خواهد کرد که به سطوح گذشته در قلب شکسته ی بشریت نگاه کنید. او به شما شفقت خواهد داد. زیرا حتی به ظاهر شادترین و #موفق ترین افراد ممکن است از یک خلاء وحشتناکِ درون #فرار کنند.

هر روز جایی برای ناامیدی باز کنید و زیبایی باورنکردنی زنده بودن را #کشف خواهید کرد. در سوی دیگر ناامیدی شادی #وحشتناکی است، هیبت و شگفتی آفرینش، لرزش آزادانه ی خود عشق. هر چیزی را که در درون خود از آن  می گریزی درگاه توست، هر چیزی را که رد می کنی #نجات دهنده ی توست!

زمین #می لرزد، ساختارهای درونی فرو می ریزد و خود حقیقیِ خود را می شناسی، در ترکش ها و خاک و خاکستر #کامل خواهی بود و من آنجا با تو خواهم بود، تو را رها #نمی کنم.

به من #اعتماد کن، من قبل از شکل گیری #کیهان اینجا بودم. و تنها چیزی که من می خواهم این است که هر روز در قلب خود جایی برای #ناامیدی و از دست دادن دنیای خود و فریاد رها شده ها در سراسر جهان من #باز کنید.

@khetadedaroun

چه تنها باشی و چه در شلوغی،
چه پیر باشی، چه جوان
چه سالم باشی، چه بیمار
اگر یک روز از زندگی‌ات #باقی مانده باشد یا یک دهه،
هر لحظه، هر لحظه میتواند یک #دروازه باشد
دروازه‌ای به سوی شادی، عشق، تقدس،
دری به سوی بینهایت…

دوست من، زیبایی در چیزی نیست که به آن می‌نگری،
بلکه در این است که «چگونه» نگاه می کنی…

و شادی در کاری نیست که انجام میدهی،
بلکه در این است که #چگونه انجامش میدهی.

پس با قلبی «گشاده به سوی تنهایی» زندگی کن
و بگذار «بودن» به هر آنچه انجام #میدهی نفوذ کند.
و هیچ لحظه ای را رد نکن حتی «معمولی» ترین لحظه ها را.
چرا که هر «لحظه» اینجاست تا به تو #کمک کند، تو را شفا دهد، تو را بیدار کند، تو را #نجات دهد و تو را کامل کند…

احساس بی قراری در شکم،
درد در شانه‌ها
گریه‌ی یک کودک،
تابش نور خورشید در یک بعد از ظهر،
یک تصویر، یک خاطره،
گذار یک فکر از ذهن،
احساست به هنگام قدم زدن،
هنگام پوشیدن یک لباس،
نشستن،
ایستادن،
حمل کردن،
خم شدن،
تکیه دادن،
افتادن…

احساست #هنگام صحبت کردن، سکوت کردن و چیزی برای گفتن نداشتن،

احساس تهی بودن،
و پر کردن این جای خالی با…………خودت،

احساس انسان بودن
اینجا
همین لحظه
در این حال کنونی سیاره زمین،
فقط برای یک #لحظه

و آمیختن هر آنچه که انجام میدهی با یک آگاهی سرزنده و کودکانه….

این
این
این

این، #سلطنت است...
@kheradedaroun

قدرت #حاضر بودن صرف و گوش دادن به آنچه پدیدار می شود، بسیار #شگفت انگیز است. کمتر کار کن و بیشتر #اعتماد کن. به سایر آدمها اجازه بده که درگیر دل مشغولی های روزمره شان باشند، بدون اینکه #تلاش کنی آنها را #اصلاح کنی یا #نجات دهی. شرایط را برای آنها امن کن تا بتوانند کاملاً خود #راستینشان باشند، کاملاً زنده و کاملاً آشفته و به هم ریخته، آنچه را که می باید بگویند، بیان کنند و به همان اندازه که نیاز است #احساس خوب یا بد داشته باشند.
به آنها کمک کن از خلال نفرت به عشق و از خلال غم به شادی #حرکت کنند. امید کاذب را از آنها دور کن و طلوع امیدی تازه را #پیشکش کن. به روند یگانه آنها #اعتماد کن. به توانایی آنها برای ایستادگی در برابر اندیشه ها و احساسات قدرتمند اعتماد کن. به #ساحت گسترده مراقبه اعتماد کن، ساحتی خیرخواهانه که همواره همه ما را در آغوش می گیرد، حتی زمانی که #نمی توانیم خودمان را در آغوش بگیریم.

@kheradedaroun

‍ در قلب همه #تروماها، احساس وحشتناکی از انزوا، قطع ارتباط، و تنهایی وجود دارد . ترومای خود را تا  هسته ویرانگرش #دنبال کن، ای دوست، به قلب تاریکی آن وارد شو ، و ناگزیر با زخمهای رها شده، درد #حاصل از  دردها روبرو خواهی شد.

رها شده توسط مادر، پدر. فراموش شده و مورد سوء تفاهم همگان .از بهشت رانده و از #الوهیت جدا شده. از زندگی جدا شده.

البته این یک #توهم است.

تو هرگز از کوه ها، جنگل ها، قطرات الماس شبنم صبحگاهی #جدا نبودی. شما هرگز شکسته نشدید، هرگز در هسته خود پوسیده نشدید، هرگز از آن یکی جدا نشدید. همیشه #دوست داشتنی بودی ،قلب وحشتناک تاریکی همیشه قلب زیبای نورانی شما بود، بسیار شکننده، بسیار قدرتمند، دوست داشتنی، بسیار واقعی. در #نهایت دیگران نمی توانند ما را #نجات دهند. هر یک از ما فراخوانده شده ایم تا به تنهایی با خود روبرو شویم، در قلب آسیب خود فرو برویم و در آنجا آرامش و پناهگاهی #پیدا کنیم.

دیگران می توانند دست های لرزان ما را بگیرند اما نمی توانند برای ما #سفر کنند.

هیچ #ناجی خارجی وجود ندارد، و دروغ عشق این است که انسان دیگری - پدر و مادر، شریک زندگی، مرشد یا خدا - می تواند شما را #کامل کند.
نه،
((تمامیت شما در شکستگی شماست. ))

ما نمی‌توانیم همدیگر را #نجات دهیم، اما می‌توانیم با هم گریه کنیم، با هم راه برویم، باهم #وحشت کنیم.

وحشت، شرم، امید و هیبتمان را تقسیم کنیم. با قدم زدن در جنگل درون ،سپیده دمانش ، چشمان ما به هم #می رسند.

من اشتیاق تو را ، شوق و ارزوی خودم میدانم :

(( عشق یک تشخیص است. ))

@kheradedaroun
-