https://www.instagram.com/p/BknusmbB4VF/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=1j0mbd0196hhf

"امروز سالروز تولد خالق اثر #شهریار_کوچولو ست.‌.. و یادگار #هدیه_تولد #پنج_سالگی ام و بهانه حضورم از آن پس بر روی صحنه تئاتر و تکرار همین #نقش نه چندان آسان در نخستین و آخرین روزهای #دبستان، که البته حساسیت آثار گریم، نه فقط بر روی انگشتان دستم پس از سالها به یادگار مانده که احساس عمیق و روح حساس اش در هنگام بیان تک تک دیالوگ هایش بر روی تمام رگهای قلبم، چونان نگاه اگزوپری و همچون #فلسفه_زیستن جاودانه گشته است... و حالا به عنوان یک معلم کوچک همیشه دانش آموز باید اعتراف کنم که هر چند این اثر ظاهرا برای #کودکان نوشته شده بود، اما هیچ اثر دیگری بیش و پیش از آن در میان نویسندگان خارجی، #بزرگسالی ام را نساخت! " (کاوه فرهادی. سالروز تولد اگزوپری)

#اگزوپرى
#شهریار_کوچولو
#شهریار_کوچولو_آنتوان_دوسنت_اگزوپری

#سالروز_تولد_اگزوپری (۲۹ ژوئن)

#تئاتر
#کودکی
#بزرگسالی
#Antoine_de_Saint_Exupery


@kaveh_farhadi

روز جهانی #تئاتر و روز ملی #هنرهای_نمایشی بر #هنرمندان، #پیشکسوتان، اهالی و دنبال کنندگان این #هنر_ارزشمند، گِرامی‌ باد!

#روز_جهانی_تئاتر
#روز_ملی_هنرهای_نمایشی

🔶هفتم فروردین، ۲۷ مارس،
#Theater


@kaveh_farhadi

به #بهانه_هفتم_فروردین،
#روز_جهانی_تئاتر

#تئاتر_تنها_مانده_است...

👇

@kaveh_farhadi

به #بهانه_هفتم_فروردین،
#روز_جهانی_تئاتر

تئاتر تنها مانده است...

از: شقایق عرفی نژاد

حضور بازیگران سینما و تلویزیون در تئاتر، مسئله‌ی تازه‌ای نیست. تنها مربوط به ایران هم نیست. در همه جای دنیا که تئاتر و سینما هست، بازیگران سینما، هر از چندگاهی با یک نمایش روی صحنه می‌روند تا استخوان سفت کنند. در این جا هم سیر ورود بازیگران سینمای بعد از انقلاب به طور جدی با نمایش «رومئو و ژولیت» دکتر علی رفیعی در سال 1379 شروع شد...

در این نمایش «محمدرضا فروتن» در نقش «رومئو» روی صحنه رفت و مشتاقانی که می‌خواستند این چهره سینمایی را از نزدیک ببینند برای دیدن او به تالار وحدت رفتند. کسانی که شاید تا آن روز حتی یک نمایش هم ندیده بودند برای خرید بلیت رومئو و ژولیت از هم سبقت می‌گرفتند و این نمایش به یکی از پرفروش‌ترین اجرا‌های تالار وحدت تبدیل شد. بعد از آن، بازیگران دیگری از حوزه‌ی سینما، بازی در صحنه‌ی تئاتر را تجربه کردند. باران کوثری، رامبد جوان، پیمان معادی، لادن مستوفی، ویشکا آسایش، نیکی کریمی و دوبلوری مثل کیکاووس یاکیده و اشکالی هم نداشت بلکه برعکس. باعث می‌شد بازیگران سینما، با رفتن روی صحنه تجربه‌های ارزشمندی به دست بیاورند. اما با گذشت زمان ماجرا عوض شد و شکل #سودجویانه به خود گرفت. کار به جایی کشید که حتی صاحبان تماشاخانه‌ای مثل ایرانشهر تنها به کارهایی، اجرا دادند که یک چهره‌ی سینمایی در آن حضور داشت...

... #اهالی_تئاتر اما ماجرا را از این دید نگاه می‌کردند که هیچ ایرادی ندارد تماشاگر برای دیدن «مهناز افشار» یا هر ستاره‌ی سینمایی به تئاتر برود. مهم این است که به تئاتر برود. با همین استدلال بود که پای برزو ارجمند، سیامک انصاری، بهنوش بختیاری و حتی پژمان جمشیدی فوتبالیست و فرزاد حسنی مجری تلویزیون به صحنه تئاتر کشیده شد!!...

متن كامل اين نوشتار را در انسان شناسي و فرهنگ مطالعه كنيد:👇

http://www.anthropology.ir/node/26679

کانال انسان شناسی و فرهنگ
@Anthropology_iran

#روز_جهانی_تئاتر
#تئاتر_ایران


@kaveh_farhadi

#بازگشت_برشت!

📝بازگشت خنده‌های برتولت برشت

لوموند دیپلماتیک / ماری نوئل ریو برگردان عبدالوهاب فخریاسری

📝از آن جا که برشت #لذت_رهایی از
#مشاهدات_کاذب را به تماشاچیان بخشید که بصورتی پنهانی در حفظ نظم موجود می‌کوشند و دنیایی اساسا نو –چه از لحاظ فرم و چه از نظر محتوا- به روی تئاتر گشود. زمانی که در فرانسه به این جهش بزرگ پی بردند، نخست آن را گرامی داشتند، اما اندک اندک این جریان رنگ باخت. بازگشت محجوبانه‌اش، اما، خبر از شهامت در اندیشه توام با شادی می‌دهد.

📝فرانسه با برتولت برشت در ١٩٥٤ آشنا شد ، زمانی که « #ننه_دلاور_و_فرزندان_او» توسط گروهی از بازیگران از برلن در فستیوال بین‌المللی تئاتر پاریس -رویدادی بی‌سابقه(١)- به اجرا درآمد. تئاتر ملی مردمی، تئاترهایی که عمرشان به جنبش تمرکززدایی تئاتر می‌رسید، و گروه های تئاتر: جملگی به سرعت به انقلابی که در نویسندگی و اجرای تئاتر در آلمان آغاز شده بود، خوشامد گفتند و از آن پشتیبانی کردند. اما این شور و شوق به تدریج فروکش کرد و بحث‌ها درباره آن خاتمه یافت؛ تا آن که بار دیگر با شکل و شمایلی دیگر ظاهر شد. دلایل این فراموشی، بی‌تردید، همان‌هایی هستند که امروز باعث بروز پدیده ای در جهت عکس می‌شوند: #بازگشت_برشت.

📝چیزی که در سال‌های دهه ١٩٥٠ با آغوش باز پذیرفته شد و به شدت، به ویژه از سوی روزنامه‌های راست‌گرا مانند فیگارو، با آن مخالفت شد، .... ( تلخیص شده)

🔹متن كامل اين نوشتار را در انسان شناسي و فرهنگ مطالعه كنيد:👇

https://goo.gl/456XH3

کانال انسان‌شناسی و فرهنگ:
@Anthropology_iran

#روز_جهانی_تئاتر
#تئاتر_جهان

#بازگشت_برشت

@kaveh_farhadi

https://www.instagram.com/p/BknusmbB4VF/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=1j0mbd0196hhf

#به_بهانه_روز_جهانی_تئاتر

و خاطره نخستین حضورم بر #صحنه‌_ی_تئاتر
در نقش #شهریار_کوچولو
بر اساس داستانی از: #اگزوپری

".‌.. و یادگار #هدیه_تولد #پنج_سالگی ام و بهانه حضورم از آن پس بر روی صحنه تئاتر و تکرار همین #نقش نه چندان آسان در نخستین و آخرین روزهای #دبستان، که البته حساسیت آثار گریم، نه فقط بر روی انگشتان دستم پس از سالها به یادگار مانده که احساس عمیق و روح حساس اش در هنگام بیان تک تک دیالوگ هایش بر روی تمام رگهای قلبم، چونان نگاه اگزوپری و همچون #فلسفه_زیستن جاودانه گشته است... و حالا به عنوان یک معلم کوچک همیشه دانش آموز باید اعتراف کنم که هر چند این اثر ظاهرا برای #کودکان نوشته شده بود، اما هیچ اثر دیگری بیش و پیش از آن در میان نویسندگان خارجی، #بزرگسالی ام را نساخت! " (کاوه فرهادی.)

#اگزوپرى
#شهریار_کوچولو
#شهریار_کوچولو_آنتوان_دوسنت_اگزوپری


#تئاتر
#فلسفه_زیستن
#خاطره_تئاتر_کودکی

#Antoine_de_Saint_Exupery
#Theater


@kaveh_farhadi

🔻تئاتر؛ #مرهمی بر #رنج‌های_انسان‌
در طول #تاریخ

www.isna.ir/news/99010602994
 
امروز #روز_جهانی_تئاتر است؛

یکی از #شگفت‌انگیزترین_اختراعات_آدمی.

هر سال روز ۲۷ مارس (۷ فروردین ماه) به عنوان روز جهانی تئاتر در کشورهای گوناگون جشن گرفته می‌شود اما امسال روز جهانی تئاتر روزی است که #هیچ_تئاتری در هیچ کجای کره زمین #روی_صحنه_نیست، هیچ مراسمی برگزار نمی‌شود و هیچ آیینی برپا نیست.

انسان نخستین که در جدال با طبیعت و در جست و جوی رمز و راز آن بود، پناهی جز غار نداشت و وسیله‌ای جز حرکات تا به کمک آن، آنچه را در طول روز از سر گذرانده بود، شبا هنگام برای همنوعان خود بازسازی کند.
همین گردهمایی‌های شبانه و حرکات تقلیدی از طبیعت، سرمنشاء هنری شد که بعدها نام تئاتر را بر آن نهادند. آدمی تئاتر را اختراع کرد تا مرهمی باشد بر رنج‌هایش و راهی برای بیان آلامش.  
حالا قرن‌های متمادی از اختراع تئاتر می‌گذرد و این هنر در طول اعصار گوناگون، تجربیات مختلفی را از سر گذارنده تا به امروز که به ما رسیده است. گاه به پستو رفته اما هرگز از میان نرفته بلکه هر بار ققنوس‌وار از خاکستر خود دوباره زاده شده و خون تازه‌ای در کالبد خود جاری ساخته است.

با گذر زمان، انسان‌ها در سرزمین‌های گوناگون از شرق تا غرب، از شمال تا جنوب دیر یا زود، این هنر را کشف کردند و آن را به عنوان یکی از راه‌های بهتر ساختن زندگی و قابل تحمل کردن رنج‌های بی‌شمار آن به کار گرفتند. اختراعی که بعدها به عنوان شاخصه فرهنگی در جوامع گوناگون شناخته شد و حالا یکی از مهم‌ترین معیارهای فرهنگی هر کشوری، تعداد تماشاگران تئاتر آن است.

با گذر سالیان طولانی، دانشگاه‌ها، موسسات و انستیتوهای گوناگونی برای آموزش تئاتر در جهان راه‌اندازی شد و آموزش مشاتاقان این هنر را بر عهده گرفتند.     
حدود شصت سال پیش یعنی از سال ۱۹۶۱، روز ۲۷ مارس (۷ فروردین) به عنوان روز جهانی تئاتر از سوی انستیتو بین‌المللی تئاتر (زیر نظر یونسکو) نامگذاری شد و هر سال این روز در سراسر جهان جشن گرفته می‌شود.

اما شاید به نظر برسد امسال روز جهانی تئاتر چه اهمیتی دارد، در وضعیتی که هزاران انسان در سراسر جهان با ویروسی مرگبار مبارزه می‌کنند و در جدال میان مرگ و زندگی دست و پا می‌زنند.
درست است که امسال هیچ کشوری نمی‌تواند برای روز جهانی تئاتر برنامه‌ای باشکوه یا حتی ساده و مختصر تدارک ببیند. درست است که هیچ بازیگری نمی‌تواند روی صحنه بدرخشد و هیچ تماشاگری نمی‌تواند چشمان خود را به ضیافتی از جنس نمایش مهمان کند اما تئاتر در همین روزها نیز امید بخش است.

در این روزهایی که همه برای حفظ سلامت خود و اطرافیان‌مان باید مهمان خانه باشیم، می‌توان سری به گنجه‌های قدیمی زد و فیلم تئاترهایی را که پیش از این اجرا شده‌اند، تماشا کرد. می‌توان به فضای مجازی رفت و سری به صفحاتی زد که نمایش‌های آنلاین پخش می‌کنند چراکه این روزها بسیاری از هنرمندان می‌کوشند با پیشنهادات مختلف، لحظه‌هایی را که برای بعضی از ما پر اضطراب سپری می‌شود یا برعکس برای عده‌ای دیگر کشدار و خسته کننده است، قدری خوشایندتر کنند تا خانه‌نشینی شیرین‌تر شود و پربارتر.

در این میان #کودکان هم از این ضیافت بی‌بهره نیستند چراکه #کانون_پرورش_فکری هم چندین نمایش را به صورت آنلاین در دسترس این گروه سنی  ـ که قطعا بیش از بزرگسالان نیاز به تفریح و سرگرمی دارند ـ قرار داده است.

پس تئاتر حتی وقتی هم که زنده و نفس به نفس با تماشاگر نباشد، می‌تواند دقایق دشوار زندگی ما را دوست‌داشتنی‌تر و قابل تحمل‌تر کند و همچنان مرهمی است بر مصایب انسان‌ها.

#تئاتر_وقتی_بر_روی_صحنه_نیست!

✍🏻 ندا ال طیب.

@kaveh_farhadi

https://www.instagram.com/p/BknusmbB4VF/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=1j0mbd0196hhf

"امروز سالروز تولد خالق اثر #شهریار_کوچولو ست.‌.. و یادگار #هدیه_تولد #پنج_سالگی ام و بهانه حضورم از آن پس بر روی صحنه تئاتر و تکرار همین #نقش نه چندان آسان در نخستین و آخرین روزهای #دبستان، که البته حساسیت آثار گریم، نه فقط بر روی انگشتان دستم پس از سالها به یادگار مانده که احساس عمیق و روح حساس اش در هنگام بیان تک تک دیالوگ هایش بر روی تمام رگهای قلبم، چونان نگاه اگزوپری و همچون #فلسفه_زیستن جاودانه گشته است... و حالا به عنوان یک معلم کوچک همیشه دانش آموز باید اعتراف کنم که هر چند این اثر ظاهرا برای #کودکان نوشته شده بود، اما هیچ اثر دیگری بیش و پیش از آن در میان نویسندگان خارجی، #بزرگسالی ام را نساخت! " (کاوه فرهادی. سالروز تولد اگزوپری)

#اگزوپرى
#شهریار_کوچولو
#شهریار_کوچولو_آنتوان_دوسنت_اگزوپری

#سالروز_تولد_اگزوپری (۲۹ ژوئن)

#تئاتر
#کودکی
#بزرگسالی
#Antoine_de_Saint_Exupery


@kaveh_farhadi

روز جهانی #تئاتر و روز ملی #هنرهای_نمایشی بر #هنرمندان، #پیشکسوتان، اهالی و دنبال کنندگان این #هنر_ارزشمند، گِرامی‌ باد!

#روز_جهانی_تئاتر
#روز_ملی_هنرهای_نمایشی

🔶هفتم فروردین، ۲۷ مارس،
#Theater


@kaveh_farhadi

به #بهانه_هفتم_فروردین،
#روز_جهانی_تئاتر

#تئاتر_تنها_مانده_است...

👇

@kaveh_farhadi

به #بهانه_هفتم_فروردین،
#روز_جهانی_تئاتر

تئاتر تنها مانده است...

از: شقایق عرفی نژاد

حضور بازیگران سینما و تلویزیون در تئاتر، مسئله‌ی تازه‌ای نیست. تنها مربوط به ایران هم نیست. در همه جای دنیا که تئاتر و سینما هست، بازیگران سینما، هر از چندگاهی با یک نمایش روی صحنه می‌روند تا استخوان سفت کنند. در این جا هم سیر ورود بازیگران سینمای بعد از انقلاب به طور جدی با نمایش «رومئو و ژولیت» دکتر علی رفیعی در سال 1379 شروع شد...

در این نمایش «محمدرضا فروتن» در نقش «رومئو» روی صحنه رفت و مشتاقانی که می‌خواستند این چهره سینمایی را از نزدیک ببینند برای دیدن او به تالار وحدت رفتند. کسانی که شاید تا آن روز حتی یک نمایش هم ندیده بودند برای خرید بلیت رومئو و ژولیت از هم سبقت می‌گرفتند و این نمایش به یکی از پرفروش‌ترین اجرا‌های تالار وحدت تبدیل شد. بعد از آن، بازیگران دیگری از حوزه‌ی سینما، بازی در صحنه‌ی تئاتر را تجربه کردند. باران کوثری، رامبد جوان، پیمان معادی، لادن مستوفی، ویشکا آسایش، نیکی کریمی و دوبلوری مثل کیکاووس یاکیده و اشکالی هم نداشت بلکه برعکس. باعث می‌شد بازیگران سینما، با رفتن روی صحنه تجربه‌های ارزشمندی به دست بیاورند. اما با گذشت زمان ماجرا عوض شد و شکل #سودجویانه به خود گرفت. کار به جایی کشید که حتی صاحبان تماشاخانه‌ای مثل ایرانشهر تنها به کارهایی، اجرا دادند که یک چهره‌ی سینمایی در آن حضور داشت...

... #اهالی_تئاتر اما ماجرا را از این دید نگاه می‌کردند که هیچ ایرادی ندارد تماشاگر برای دیدن «مهناز افشار» یا هر ستاره‌ی سینمایی به تئاتر برود. مهم این است که به تئاتر برود. با همین استدلال بود که پای برزو ارجمند، سیامک انصاری، بهنوش بختیاری و حتی پژمان جمشیدی فوتبالیست و فرزاد حسنی مجری تلویزیون به صحنه تئاتر کشیده شد!!...

متن كامل اين نوشتار را در انسان شناسي و فرهنگ مطالعه كنيد:👇

http://www.anthropology.ir/node/26679

کانال انسان شناسی و فرهنگ
@Anthropology_iran

#روز_جهانی_تئاتر
#تئاتر_ایران


@kaveh_farhadi

#بازگشت_برشت!

📝بازگشت خنده‌های برتولت برشت

لوموند دیپلماتیک / ماری نوئل ریو برگردان عبدالوهاب فخریاسری

📝از آن جا که برشت #لذت_رهایی از
#مشاهدات_کاذب را به تماشاچیان بخشید که بصورتی پنهانی در حفظ نظم موجود می‌کوشند و دنیایی اساسا نو –چه از لحاظ فرم و چه از نظر محتوا- به روی تئاتر گشود. زمانی که در فرانسه به این جهش بزرگ پی بردند، نخست آن را گرامی داشتند، اما اندک اندک این جریان رنگ باخت. بازگشت محجوبانه‌اش، اما، خبر از شهامت در اندیشه توام با شادی می‌دهد.

📝فرانسه با برتولت برشت در ١٩٥٤ آشنا شد ، زمانی که « #ننه_دلاور_و_فرزندان_او» توسط گروهی از بازیگران از برلن در فستیوال بین‌المللی تئاتر پاریس -رویدادی بی‌سابقه(١)- به اجرا درآمد. تئاتر ملی مردمی، تئاترهایی که عمرشان به جنبش تمرکززدایی تئاتر می‌رسید، و گروه های تئاتر: جملگی به سرعت به انقلابی که در نویسندگی و اجرای تئاتر در آلمان آغاز شده بود، خوشامد گفتند و از آن پشتیبانی کردند. اما این شور و شوق به تدریج فروکش کرد و بحث‌ها درباره آن خاتمه یافت؛ تا آن که بار دیگر با شکل و شمایلی دیگر ظاهر شد. دلایل این فراموشی، بی‌تردید، همان‌هایی هستند که امروز باعث بروز پدیده ای در جهت عکس می‌شوند: #بازگشت_برشت.

📝چیزی که در سال‌های دهه ١٩٥٠ با آغوش باز پذیرفته شد و به شدت، به ویژه از سوی روزنامه‌های راست‌گرا مانند فیگارو، با آن مخالفت شد، .... ( تلخیص شده)

🔹متن كامل اين نوشتار را در انسان شناسي و فرهنگ مطالعه كنيد:👇

https://goo.gl/456XH3

کانال انسان‌شناسی و فرهنگ:
@Anthropology_iran

#روز_جهانی_تئاتر
#تئاتر_جهان

#بازگشت_برشت

@kaveh_farhadi

https://www.instagram.com/p/BknusmbB4VF/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=1j0mbd0196hhf

#به_بهانه_روز_جهانی_تئاتر

و خاطره نخستین حضورم بر #صحنه‌_ی_تئاتر
در نقش #شهریار_کوچولو
بر اساس داستانی از: #اگزوپری

".‌.. و یادگار #هدیه_تولد #پنج_سالگی ام و بهانه حضورم از آن پس بر روی صحنه تئاتر و تکرار همین #نقش نه چندان آسان در نخستین و آخرین روزهای #دبستان، که البته حساسیت آثار گریم، نه فقط بر روی انگشتان دستم پس از سالها به یادگار مانده که احساس عمیق و روح حساس اش در هنگام بیان تک تک دیالوگ هایش بر روی تمام رگهای قلبم، چونان نگاه اگزوپری و همچون #فلسفه_زیستن جاودانه گشته است... و حالا به عنوان یک معلم کوچک همیشه دانش آموز باید اعتراف کنم که هر چند این اثر ظاهرا برای #کودکان نوشته شده بود، اما هیچ اثر دیگری بیش و پیش از آن در میان نویسندگان خارجی، #بزرگسالی ام را نساخت! " (کاوه فرهادی.)

#اگزوپرى
#شهریار_کوچولو
#شهریار_کوچولو_آنتوان_دوسنت_اگزوپری


#تئاتر
#فلسفه_زیستن
#خاطره_تئاتر_کودکی

#Antoine_de_Saint_Exupery
#Theater


@kaveh_farhadi

‼ حماسه یاریگری در فلاکت ❗

🔦 رنجبران زیر زمین !
📝 تکرار #بینوایان !

وقتی این لحظاتِ تلخ را می‌دیدم به یاد اثر ماندگار #ژرمینال از #امیل_زولا افتادم، براستی که #ادبیات چقدر می‌تواند بایسته و فاخر باشد.

و این #طلا برای نظام سوداگری، چه بلائی می‌شود برای ملت‌های کشورهای در حال توسعه ( جهان سوم یا جنوب ) !

#مسئله این است:
" این رنج آیا #گنج چه کسانی در جهان است؟!

و چرا هرگز، "رنج‌" آنان "گنج‌" شان نمی‌شود!؟ "

در ۱۸۸۵ #ویکتو_هوگو از‌ دنیا رفت و ژرمینال به دنیا آمد که «بینوایان» زولاست در فرانسه مدرن و صنعتی. داستان رنجبران زیر زمین است که اگر #دانته بود «دوزخش» می‌شد در جهانی که انسان «تا پایان شب سفر می‌کند» اما در پایان این راه شگفت انگیز در دل زمین، در ژرفنای خاک که انسان عمرها رنج برده و له شده است عاقبت کمر راست می‌کند و در شورشی سراسر امید سر برمی افرازد.

ژرمینال زیباترین و بزرگترین اثر زولاست. حماسه برادری (یاریگری) است در فلاکت:
آری، داستان #سرنوشت_بشر.!

از پشت جلد #کتاب
#امیل_زولا

اهالی #سینما و #تئاتر و منتقدین این حوزه‌ها، خوب می‌دانند چه #فیلم‌ ها و آثار نمایشی که بر اساسِ این رمان ساخته نشد که از جامعه‌شناسی سینما و حتی رویکردهای #هرمونوتیک می‌توان کمک گرفت و‌ ساعت‌ها در اینباره سخن گفت.. اما آیا براستی این دو دقیقه‌ی کوتاه تاثیرگذار‌تر از همه‌ی آنان نبود؟
- کاوه فرهادی( بازخوانی یک رمان)

📎 لطفا متن را با دقت بخوانید و اگر احتمالا پسندید، بزرگوارانه به اشتراک بگذارید! 🖇

#رمان
#تاریخ
#تاریخ_ادبیات
#تاریخ_سینما
#جامعه_شناسی_سینما

#یاریگری
#کارگران
#معدن
#کارگران_معدن

#رنج
#انسان
#امید

#تجربه
#تجربه_زیسته
#خرد_جمعی
#ناخودآگاه_قومی

#انسان_شناسی_یاریگری

#یادداشت
#کاوه_فرهادی
https://www.instagram.com/reel/CqW8xQfouRB/?igshid=MDJmNzVkMjY=

به #بهانه_هفتم_فروردین،
#روز_جهانی_تئاتر

#تئاتر_تنها_مانده_است...

👇

@kaveh_farhadi

به #بهانه_هفتم_فروردین،
#روز_جهانی_تئاتر

تئاتر تنها مانده است...

از: شقایق عرفی نژاد

حضور بازیگران سینما و تلویزیون در تئاتر، مسئله‌ی تازه‌ای نیست. تنها مربوط به ایران هم نیست. در همه جای دنیا که تئاتر و سینما هست، بازیگران سینما، هر از چندگاهی با یک نمایش روی صحنه می‌روند تا استخوان سفت کنند. در این جا هم سیر ورود بازیگران سینمای بعد از انقلاب به طور جدی با نمایش «رومئو و ژولیت» دکتر علی رفیعی در سال 1379 شروع شد...

در این نمایش «محمدرضا فروتن» در نقش «رومئو» روی صحنه رفت و مشتاقانی که می‌خواستند این چهره سینمایی را از نزدیک ببینند برای دیدن او به تالار وحدت رفتند. کسانی که شاید تا آن روز حتی یک نمایش هم ندیده بودند برای خرید بلیت رومئو و ژولیت از هم سبقت می‌گرفتند و این نمایش به یکی از پرفروش‌ترین اجرا‌های تالار وحدت تبدیل شد. بعد از آن، بازیگران دیگری از حوزه‌ی سینما، بازی در صحنه‌ی تئاتر را تجربه کردند. باران کوثری، رامبد جوان، پیمان معادی، لادن مستوفی، ویشکا آسایش، نیکی کریمی و دوبلوری مثل کیکاووس یاکیده و اشکالی هم نداشت بلکه برعکس. باعث می‌شد بازیگران سینما، با رفتن روی صحنه تجربه‌های ارزشمندی به دست بیاورند. اما با گذشت زمان ماجرا عوض شد و شکل #سودجویانه به خود گرفت. کار به جایی کشید که حتی صاحبان تماشاخانه‌ای مثل ایرانشهر تنها به کارهایی، اجرا دادند که یک چهره‌ی سینمایی در آن حضور داشت...

... #اهالی_تئاتر اما ماجرا را از این دید نگاه می‌کردند که هیچ ایرادی ندارد تماشاگر برای دیدن «مهناز افشار» یا هر ستاره‌ی سینمایی به تئاتر برود. مهم این است که به تئاتر برود. با همین استدلال بود که پای برزو ارجمند، سیامک انصاری، بهنوش بختیاری و حتی پژمان جمشیدی فوتبالیست و فرزاد حسنی مجری تلویزیون به صحنه تئاتر کشیده شد!!...

متن كامل اين نوشتار را در انسان شناسي و فرهنگ مطالعه كنيد:👇

http://www.anthropology.ir/node/26679

کانال انسان شناسی و فرهنگ
@Anthropology_iran

#روز_جهانی_تئاتر
#تئاتر_ایران


@kaveh_farhadi

#بازگشت_برشت!

📝بازگشت خنده‌های برتولت برشت

لوموند دیپلماتیک / ماری نوئل ریو برگردان عبدالوهاب فخریاسری

📝از آن جا که برشت #لذت_رهایی از
#مشاهدات_کاذب را به تماشاچیان بخشید که بصورتی پنهانی در حفظ نظم موجود می‌کوشند و دنیایی اساسا نو –چه از لحاظ فرم و چه از نظر محتوا- به روی تئاتر گشود. زمانی که در فرانسه به این جهش بزرگ پی بردند، نخست آن را گرامی داشتند، اما اندک اندک این جریان رنگ باخت. بازگشت محجوبانه‌اش، اما، خبر از شهامت در اندیشه توام با شادی می‌دهد.

📝فرانسه با برتولت برشت در ١٩٥٤ آشنا شد ، زمانی که « #ننه_دلاور_و_فرزندان_او» توسط گروهی از بازیگران از برلن در فستیوال بین‌المللی تئاتر پاریس -رویدادی بی‌سابقه(١)- به اجرا درآمد. تئاتر ملی مردمی، تئاترهایی که عمرشان به جنبش تمرکززدایی تئاتر می‌رسید، و گروه های تئاتر: جملگی به سرعت به انقلابی که در نویسندگی و اجرای تئاتر در آلمان آغاز شده بود، خوشامد گفتند و از آن پشتیبانی کردند. اما این شور و شوق به تدریج فروکش کرد و بحث‌ها درباره آن خاتمه یافت؛ تا آن که بار دیگر با شکل و شمایلی دیگر ظاهر شد. دلایل این فراموشی، بی‌تردید، همان‌هایی هستند که امروز باعث بروز پدیده ای در جهت عکس می‌شوند: #بازگشت_برشت.

📝چیزی که در سال‌های دهه ١٩٥٠ با آغوش باز پذیرفته شد و به شدت، به ویژه از سوی روزنامه‌های راست‌گرا مانند فیگارو، با آن مخالفت شد، .... ( تلخیص شده)

🔹متن كامل اين نوشتار را در انسان شناسي و فرهنگ مطالعه كنيد:👇

https://goo.gl/456XH3

کانال انسان‌شناسی و فرهنگ:
@Anthropology_iran

#روز_جهانی_تئاتر
#تئاتر_جهان

#بازگشت_برشت

@kaveh_farhadi

https://www.instagram.com/p/BknusmbB4VF/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=1j0mbd0196hhf

#به_بهانه_روز_جهانی_تئاتر

و خاطره نخستین حضورم بر #صحنه‌_ی_تئاتر
در نقش #شهریار_کوچولو
بر اساس داستانی از: #اگزوپری

".‌.. و یادگار #هدیه_تولد #پنج_سالگی ام و بهانه حضورم از آن پس بر روی صحنه تئاتر و تکرار همین #نقش نه چندان آسان در نخستین و آخرین روزهای #دبستان، که البته حساسیت آثار گریم، نه فقط بر روی انگشتان دستم پس از سالها به یادگار مانده که احساس عمیق و روح حساس اش در هنگام بیان تک تک دیالوگ هایش بر روی تمام رگهای قلبم، چونان نگاه اگزوپری و همچون #فلسفه_زیستن جاودانه گشته است... و حالا به عنوان یک معلم کوچک همیشه دانش آموز باید اعتراف کنم که هر چند این اثر ظاهرا برای #کودکان نوشته شده بود، اما هیچ اثر دیگری بیش و پیش از آن در میان نویسندگان خارجی، #بزرگسالی ام را نساخت! " (کاوه فرهادی.)

#اگزوپرى
#شهریار_کوچولو
#شهریار_کوچولو_آنتوان_دوسنت_اگزوپری


#تئاتر
#فلسفه_زیستن
#خاطره_تئاتر_کودکی

#Antoine_de_Saint_Exupery
#Theater


@kaveh_farhadi