مجله الکترونیک واو
280 subscribers
809 photos
803 links
با «واو» می‌خواهیم همه وقتمان را با کتاب‌ها سپری کنیم، فارغ از هیاهوی جهان!
Download Telegram
📝تمرین طور دیگر دیدن

🖌#حسام_آبنوس درباره کتاب «پوملو، فیل فیل‌سوف» نوشت:

🔹نویسنده با فرار از کلیشه‌ها درباره رنگ‌ها سعی کرده علاوه بر یاد دادن رنگ‌ها، طور دیگر دیدن را هم یاد بدهد. برای مثال وقتی اسم رنگ زرد را می‌شنویم احتمالا خورشید و چیزهایی مثل این به ذهنمان می‌آید ولی نویسنده سعی کرده بود زردهای دیگری را هم نشان کودک بدهد.

🔹این نکات در همان نگاه اول به چشمم نیامد بلکه در بارها خواندن و خواندن کتاب برای پسرک به چشمم آمد. ولی در همان نگاه اول اینکه کتابی با محوریت رنگ‌ها و جملات کوتاه، کودک را به کشف دنیا می‌برد برایم کافی بود تا کتاب را بردارم.

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝بلعیده شدن در جهاز هاضمه غول نفت

🖌#محمد_حسام_حاجی_فرج‌_اله درباره کتاب «جزیره خارگ، در یتیم خلیج فارس» نوشت:

🔹اگر بخواهیم کتاب درّ یتیم خلیج فارس جلال آل‌احمد را از نظر بگذرانیم، با یک کتاب دلسوزانه، تحقیقی و مستندنگاری‌شده طرفیم. اثری که هنوز و بعد از گذشت حدود هفتادسال از زمان نگارشش کتابی مهم برای شناخت جزیره خارگ است و به نوعی همان‌طور که جلال نگرانش بود، اثرش تبدیل شد به یکی از آخرین میراث زندگی سنتی جزیره، قبل از اضمحلالش توسط دیو نفت‌.

🔹جلال شبانه‌روز به ایران فکر می‌کرد. و تمام دغدغه‌اش این بود که ایران را بشناسد. آثاری که در این زمینه تالیف کرده گواه این ادعاست. او دغدغه‌مند روایت کلیت ایران است و برای این کار دست به تجربه می‌زند. شهر به شهر می‌گردد و دیده‌هایش را می‌نویسد. صداقت او در نوشته‌هایش عامل مهمی برای ارزشمندترشدن آثارش است.

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝در جستجوی یک امکان واقعی

🖌#فاطمه_امی درباره کتاب «روایت بازگشت» نوشت:

🔹هشام مطر در «روایت بازگشت» داستان گم شده‌ خودش را تعریف می‌کند. گم شده‌ای که به قول خود مطر، تفاوتش با مرگ این است که در مرگ، تمام یادبودهای دنیا هم نمی‌تواند جلوی سیل فراموشی را بگیرد اما فرد گم شده، وجودش زیر همین آسمان، هنوز برای عزیزانش یک امکان واقعی است.

🔹این کتاب روایتی خطی ندارد. ما لابه‌لای فکرها و خاطرات کودکی و بزرگسالی نویسنده هستیم و یک قدم در حال و ده قدم در گذشته او برمی‌داریم. بنابراین اگر نتیجه‌گرا هستید یا داستان‌هایی را دوست دارید که پیرنگ مشخصی دارند، این کتاب دیوانه‌تان خواهد کرد؛ زیرا احتمالا نویسنده از ان آدم‌هایی است که مسیر را به مقصد ترجیح می‌دهد.

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝رفتن بشارتی برای شروع دوباره است؟

🖌#آزاده_جهان_احمدی درباره رمان «مردگان باغ سبز» نوشت:

🔹مردگان باغ سبز داستان خبرنگاری به نام بالاش را تعریف می‌کند که ابتدا در بازار تبریز دوره‌گرد بوده و در عین حال شعر هم می‌سروده بعد از آشنایی با شاعری مشهور به رادیو راه پیدا می‌کند و در روزنامه به کار خبرنگاری مشغول می‌شود. بالاش که حس خبرنگاری و کنجکاوی‌اش برانگیخته شده می‌خواهد از آذربایجان به زنجان و از آنجا به قزوین برود تا از اوضاع و احوال و پیشروی قشون با خبر شود.

🔹بایرامی در این رمان بیشتر به عوامل برون زبانی یعنی بافت موقعیتی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی پرداخته است تا عوامل درون زبانی. از این رو زمینه تحلیل گفتمانی را بین نسل‌ها و عصرهای متفاوت ایجادکرده است. از سویی دیگر محور اصلی رمان، مبارزه با سلطه بیگانگان و نوعی شکوه از اختلاف رای و اندیشه‌های درون مرزی است که می‌تواند از سلطه بیگانه آسیب‌رسان‌تر به وحدت، امنیت و آرامش خاطر مردم یک سرزمین باشد.

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝ای نامه که می‌روی به سویش...

🖌#هاجر_شهابی درباره کتاب «خیابان چرینگ کراس شماره 84» نوشت:

🔹کتاب «خیابان چرینگ کراس شماره ۸۴» روایتی است از خرید و فروش کتاب‌ها به کمک نامه. نامه‌هایی که از یک خانم آمریکایی به نام «هلین هانف» با «فرانک دوئل» به‌جا مانده و راوی بخشی از چگونگی خرید کتاب و صحبت‌هایی که بین این مشتری و فروشنده رد‌و‌بدل شده است که می‌توان به عنوان نمادی ازدغدغه‌های یک کتابخوان و یک فروشنده کتاب جلوی چشم مخاطب گذاشت.

🔹ویژگی نامه‌هایی که طی ۲۰ سال نوشته شده این است که جدای از حال و هوای کتاب‌ها بخشی از زندگی اجتماعی و اقتصادی آن دوره زمانه را نشان می‌دهند. در کنار پی بردن به اشتیاق یک نویسنده کتابخوان، نظرهایش درباره کتاب‌ها، صمیمیتش با آدم‌های ندیده؛ دیدن شرایط زندگی مردم معمولی در آن سال‌ها، به کتاب ارزش مضاعف داده است.

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝شوخی با دموکراسی یا مدعیان آن؟!

🖌#فاطمه_نخلی_زاده درباره رمان «دموکراسی یا دموقراضه» نوشت:

🔹کتاب دموکراسی یا دموقراضه را از سویی می‌توان تلاش نویسنده برای خلق اثری در زمینه‌ ادبیات تمثیلی دانست؛ اثری اجتماعی و سیاسی با درونمایه طنز که به بررسی و نقد مفهوم دموکراسی می‌پردازد.

🔹فصل‌بندی و شکل روایی اثر از امتیازهای برجسته این کتاب است. نویسنده، به موازات داستان اصلی، قصه چرایی و چگونگی نگارش کتاب را به صورت روایتی مستقل و موازی در پاورقی دنبال می‌کند.

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝هراس در پایگاهی سرد و دور از خانه

🖌#پروانه_حیدری درباره رمان «سوران سرد» نوشت:

🔹سوران سرد یک فلاش‌بک طولانی‌ست. آغازش دیدار سهراب با هم‌ خدمتی قدیمی‌اش است و پایانش حل شدن معمایی که روزهای جوانی سهراب را به باد داده است.

🔹جواد افهمی فضاسازی بلد است. می‌تواند طبیعت خفته در دل سرما را بیدار کند. می‌تواند شخصیت‌هایش را به تنگنا بیندازد و نسبت بهشان بی‌رحم باشد، اما امان از آن فلاش‌بک‌های بی‌موقع که مخاطب را گیج می‌کند. عمده ضربه داستان به دلیل این فلاش‌بک‌هاست که به درستی در داستان جای نگرفته‌اند.

#کتاب_ماه

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝جنگ‌ها تمام نمی‌شوند

🖌#الهام_اشرفی درباره مجموعه داستان «پرنده‌باز تهران» نوشت:

🔹ندا رسولی در مجموعه‌اش از جنگ نوشته؛ در جای‌جای داستان‌های مجموعه «پرنده‌باز تهران» جنگ و آثارش حضور دارد، بی‌هیچ تیر و تفنگ و خاک‌ریزی، اما جنگ و اثرات و ماجراها و قصه‌هایش در تک‌تک داستان‌های مجموعه حضور دارد؛ هر بار به‌ طریقی.

🔹همه داستان‌ها همان اول با تعلیق خوبی شروع می‌شوند، گرچه که از جایی به بعد در داستان‌ها خواننده از گرهی که نویسنده ایجاد کرده است جلو می‌زند، ولی نویسنده هنوز نخواسته این امر را بپذیرد. داستان‌ها آپارتمانی نبودند، روایت‌ها درونی نبودند، طوری که داستان بی‌حادثه و کم‌تعلیق پیش بروند.

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝پیوند ناموفق میان ادبیات و دستاوردهای علمی

🖌#لادن_عظیمی درباره کتاب «آرزوهای دست‌ساز» نوشت:

🔹با توجه به عبارت «تاریخ شفاهی پیشرفت» که روی جلد کتاب نقش بسته است؛ ما با تصور روایتی مستند به سراغ کتاب می‌رویم. در این میان اما هرچه پیش می‌رویم روایت را دور از قواعد و قوانین آثار مستندنگاری می‌یابیم.

🔹آرزوهای دست‌ساز با موضوع منحصر به فرد خود، توانایی زنده نگه‌داشتن جوانه امید را در دل کسانی که قصد دارند قدم در راه توسعه بگذارند دارد. چرا که سعی دارد صادقانه چاه‌ و چاله‌های مسیر رسیدن را به نمایش بگذارد اما در نهایت مقصد را نیز به مخاطب نشان دهد.

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝در جستجوی معنای زندگی از زمین تنیس تا جشنواره پخت لابستر

🖌#حانیه_اخلاقی درباره کتاب «این هم مثالی دیگر» نوشت:

🔹والاس شاید خودش هم حواسش به این نبوده اما روایت‌هایی که نوشته، حلقه‌های زنجیری است که من اسم آن زنجیر را می‌گذارم «معنای زندگی». والاس حداقل در پنج متنی که از او در این کتاب می‌خوانیم، مثال‌هایی می‌آورد از عادی‌ترین بخش‌های زندگی که حاوی معنای تکان‌دهنده‌ای هستند.

🔹خواندن جستارهای والاس، به نوعی تمرین فکر کردن هم هست. اگر ذهن‌تان دچار رکود شده و از سیر و سیاحتی که سابقا تجربه می‌کردید باز مانده، می‌توانید خود را همسفر جستارهای والاس کنید. سطور روایت‌های او را که می‌خوانید انگار که دارید فرایند فکر کردن را همراه با او تجربه می‌کنید آنقدر که پر است از پیج و خم‌هایی که بیشتر از نتیجه‌گیری بر مسیر شناخت و نگاه کردن به پدیده‌ها تمرکز می‌کند.

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝این کتاب را ورق بزنید، تعریف‌کردنی نیست!

🖌#هاجر_شهابی درباره رمان «سوران سرد» نوشت:

🔹یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های کتاب جزئیاتی است که نویسنده از آن به درستی در راستای خلق رمان خود استفاده کرده است. داستان با جزئیات کامل نوشته شده و صحنه‌ها مثل یک فیلم در ذهن خواننده شکل می‌گیرند. متن کتاب با وجود بلند بودنش خسته‌کننده نیست.

🔹سوران سرد از آن دست کتاب‌هایی نیست که کسی بشیند سیر تا پیاز یا خلاصه‌اش را برای کسی تعریف کند. با تعریف کردنش چیزی عاید فرد نمی‌شود. کتاب آنقدر تصویری است که اگر کسی می‌خواهد بداند آنجا چه شده و بر سربازان چه گذشته خودش باید کتاب را ورق بزند و لذت خواندنش را به جان خودش بریزد.

#کتاب_ماه

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝مثل سفره قلمکار

🖌#نجمه_نیلی_پور درباره مجموعه داستان «برادران جمال‌زاده» نوشت:

🔹آقای اخوت در کمال سهولت و خالص و بی‌غش شخصیت‌های مختلف داستانی را در داستان خودش وارد می‌کند با آنها ارتباط عاطفی می‌گیرد و برایشان نقش تعریف می‌کند. آنها را در خوابش می‌بیند با آنها عکس می‌گیرد. در ذهنشان می‌رود و از طرح و نقشه‌های ذهنیشان از حسرت‌ها و ملال‌هایشان با خبر می‌شود و مثل سفره قلمکار پر نقش و نگار مخاطب را مهمان کلماتش می‌کند.

🔹آقای اخوت همه چیز را ساده می‌بیند. اینقدر ساده می‌بیند که هر کس با هر قلمی او را و کلماتش را بخواند با خودش می‌گوید: «من حتما روزی داستان‌نویس ماهری خواهم شد.»

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝به ایران افتخار می‌کنم

🖌#حسام_آبنوس درباره کتاب «خاطرات ایران» نوشت:

🔹«همه‌چیز از یک سرماخوردگی شروع شد»؛ این آخرین جمله کتاب «خاطرات ایران» است. شاید اگر همان سرماخوردگی دوران کودکی ایرانی ترابی نبود ما امروز با کتابی به این اسم مواجه نبودیم.

🔹شیوا سجادی که در مقام خاطره‌نگار در این کتاب حضور دارد، روایتی منسجم و یک‌پارچه از روزهای زندگی ایران ترابی چه پیش و چه پس از انقلاب ارائه کرده است. از سختی خدمت به مردمان روستاهای دورافتاده تا سختی زندگی در شهری غریب همه از پس کلماتی که سجادی برای روایت ترابی به خدمت گرفته به خوبی مشهود است.

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝چند ارکیده برای پدر

🖌#پروانه_حیدری درباره کتاب «پادشاهی پیر در تبعید» نوشت:

🔹آرنو گایگر، نویسنده اتریشی، از روزهای تاریک پدرش برای‌مان نوشته‌است. روزهایی که او و دیگران علائم بیماری پدر را نمی‌دیده‌اند و رفتارهایش را گذاشته‌اند به حساب لجبازی‌ و لجاجتی که در سن بالا بروز پیدا می‌کند. به حساب هرچیزی جز بیماری دمانس یا به زبان خودمان، زوال عقل.

🔹کتاب «پادشاهی پیر در تبعید» گزارشی از جداافتادگی آدم‌ها از زندگی‌ست. دوست‌داشتن‌شان با صبوری، دوام آوردن اندوه‌شان و یافتن راهی برای نشان دادن مهری که در گذر زمان کم‌رنگ شده‌است.

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝داستان یک شهر

🖌#یاسمین_فلاحتی درباره رمان «آهسته آهسته برایم بخوان» نوشت:

🔹آهسته آهسته برایم بخوان، قصه آدم‌های خرمشهر و آبادان در بحبوحه سقوط این دو شهر در زمانه جنگ است ولی این همه داستان نیست. نویسنده از دل یک روایت ذهنی در بستری پر از احساس و پر از حسرت، به سراغ ترسیم «خرمشهر» رفته است.

🔹رابطه آدم‌ها با شهر چیز غریبی است، با خاک با رود. حتی قصه عاشقی آدم‌ها، قصه رابطه‌شان با مکان و زمان است. شهری که به مثابه مادر با فرزندانش مهربان است و دست مهربانش آن‌ها را در آغوش می‌کشد و آرامشان می‌کند.

#کتاب_ماه

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝آیا تو نیز آشنایی چو من با رنج لذت‌ناک؟

🖌#الهه_آذربایجانی درباره مفهوم ملال و موقعیت مرزی نوشت:

🔹رنج یا ملال یکی از انواع موقعیت‌های مرزی محسوب می‌شود که به عنوان مانعی سخت و دشوار در پیش روی آدمی قرار می‌گیرد و آدم دچار عجز مطلق می‌شود زیرا ملال و رنج موجب می‌شود تا آدمی از زندگی غیراصیل رهایی یابد و اصالت خود را دریابد.

🔹وقتی انسان رنج می‌برد شاید همان وقتی باشد که بیشتر از همیشه لذت می‌برد و این یعنی او نمی‌داند چه وقت لذت می‌برد. لکان معتقد است که ژوئیسانس لحظه‌ای است که من نمی‌توانم آن را تعریف کنم. سوژه در حرکت به سوی ژوئیسانس ناگزیر به رویارویی با درد ورنج است.

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝شروعی تازه برای ماجراجویی

🖌#مهرسا_صفرخانی درباره کتاب «عملیات ایگوانا» نوشت:

🔹از سری کتاب‌هایی‌ست که نقطه‌پایانش، شروعی تازه برای آغاز ماجراجویی‌ست و خواننده را ناخودآگاه با خود همراه می‌کند. راوی داستان پسربچه‌‌ای‌ست که در پی برآوردن آرزوهای پدر و مادرش، رهسپار خانه پدربزرگ می‌شود

🔹مهم‌ترین مسئله‌ای که در طول کتاب، و در تمام پستی و بلندی‌ها و اتفاقات نمایان است، هم‌بستگی این دو دوست است. دوستانی که با هم می‌خندند و زمان تنبیه، در کنار هم تنبیه می‌شوند.

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝همیشه زور ادبیات نمی‌رسد

🖌#نگین_عظیمی درباره رمان «دریا و زهر» نوشت:

🔹شوساکو اندو، عینک تیزبینی برای دیدنِ مهجورترین‌ها و بکرترین‌ها دارد. سوژه‌هایی جانکاه و به غایت انسانی. با بی‌طرفیِ محض. یک نگاه مطلقاً جهانی که به شما هشدار می‌دهد اگر دنبال روح سنّتی ژاپنی در آثارش هستید سریعاً از کتاب‌هایش فاصله بگیرید.

🔹دادگاه الهی را نمی‌دانیم، اما تا کنون هیچ‌ گونه دادگاه‌ زمینی برای قضاوت این جانیان برپا نشده است. گویا در همان سال‌های پس از پایان جنگ جهانی، تمام کارکنان آن آزمایشگاه‌ها و زندان‌های مخوف گریختند و حتی از دولت آمریکا مصونیت قضایی هم گرفتند!

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝قصه زباله‌هایی که به صاحبانش باز می‌گشتند

🖌#حسام_آبنوس درباره کتاب «جادوگر دهکده سبز» نوشت:

🔹«جادوگر دهکده سبز» قصه پیرمردی است که طبیعت را دوست دارد و دلش نمی‌خواهد به دست آدم‌های بی‌ملاحظه از بین برود. او هر روز که از خانه‌اش بیرون می‌آید با زباله‌هایی که مردم دهکده در گوشه و کنار رها کرده‌اند مواجه می‌شود.

🔹کتاب با داستانی سرگرم‌کننده و آموزنده هم ریزبینی را به کودکان آموزش می‌دهد تا بیشتر مراقب اطراف خود باشند و از زیبایی‌های کوچک هم غافل نشوند هم نشان می‌دهد که طبیعت هم زنده است و مادری دارد و برای خوشحال کردن آن مادر باید از آن درست استفاده و مراقبت کرد.

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝بی‌روتوش!

🖌#فاطمه_قربان_نیا درباره رمان «خسرو شیرین» نوشت:

🔹خسرو باباخانی در«خسرو شیرین» درس اخلاق یا مقاومت و ایثار نمی‌دهد. به زبان ساده از نوجوانی خود حکایت می‌کند تا روزی که مجبور می‌شود برای دفاع از میهن و کاشانه‌اش، جنگ را باور ‌کند.

🔹نوشتن از تجربیات عشق و عاشقی، هرچند مربوط به روزگاران گذشته و نوجوانی باشد، جرات و جسارت خاصی می‌طلبد. خسرو باباخانی در «خسرو شیرین» این جسارت را به خرج داد و از خودش نوشت.

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝زنان آهسته ولی پیوسته پیر می‌شوند

🖌#نجمه_نیلی_پور درباره کتاب «مسکوی کوچک افغانستان» نوشت:

🔹روایت نجیبه هرچند روایتی است که تنها و تنها مخصوص اوست اما تعدد زنان و دخترانی که در گوشه و کنار روایتش حضور دارند نشان و شاهدی از تکرار بی‌پایان این روایت برای بسیاری از زنان در طول تاریخ است.

🔹کتاب مسکوی کوچک افغانستان کتابیست که کفه رنجش به خوشی‌هایش می‌چربد و گواه دیگریست بر این که، تاریخ روایت پر تکرار ملال و رنج ‌و خوشی و ناخوشی مردمان است؛ مردمانی که روایت‌ها و داستان‌های مستندشان کتاب می‌شود، گاه سینه به سینه نقل می‌شود و می‌رسد به دست آیندگان.

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.