مجله الکترونیک واو
287 subscribers
845 photos
839 links
با «واو» می‌خواهیم همه وقتمان را با کتاب‌ها سپری کنیم، فارغ از هیاهوی جهان!
Download Telegram
📝آنجا که دوربین‌ها خاموش است

🖌#حانیه_اخلاقی درباره کتاب «کاپوچینو در رام‌الله» نوشت:

🔹سعاد امیری، روایتگرِ یک زندگیِ واقعی در فلسطینِ اشغالی است. سعاد دوربینش را دقیقا جایی کار گذاشته که تمامِ دوربین‎‌ها خاموش شده‌اند. این کتاب، قبل از هر چیز شاید یک زندگی‌نگاری است.

🔹روایت‌گرِ «کاپوچینو در رام‌الله»، بساط زندگی شما را در طول دو دهه در شصت سانتیِ سربازان اسرائیلی قرار می‌دهد و گلیم زندگی‌تان را در حکومتی که شما را به رسمیت نمی‌شناسد پهن می‌کند.

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝در جستجوی معنای زندگی از زمین تنیس تا جشنواره پخت لابستر

🖌#حانیه_اخلاقی درباره کتاب «این هم مثالی دیگر» نوشت:

🔹والاس شاید خودش هم حواسش به این نبوده اما روایت‌هایی که نوشته، حلقه‌های زنجیری است که من اسم آن زنجیر را می‌گذارم «معنای زندگی». والاس حداقل در پنج متنی که از او در این کتاب می‌خوانیم، مثال‌هایی می‌آورد از عادی‌ترین بخش‌های زندگی که حاوی معنای تکان‌دهنده‌ای هستند.

🔹خواندن جستارهای والاس، به نوعی تمرین فکر کردن هم هست. اگر ذهن‌تان دچار رکود شده و از سیر و سیاحتی که سابقا تجربه می‌کردید باز مانده، می‌توانید خود را همسفر جستارهای والاس کنید. سطور روایت‌های او را که می‌خوانید انگار که دارید فرایند فکر کردن را همراه با او تجربه می‌کنید آنقدر که پر است از پیج و خم‌هایی که بیشتر از نتیجه‌گیری بر مسیر شناخت و نگاه کردن به پدیده‌ها تمرکز می‌کند.

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝غمی از جنس دیگر

🖌#حانیه_اخلاقی درباره رمان «شماس شامی» نوشت:

🔹کتاب «شماس شامی» داستانی متفاوت از عاشوراست. داستانی که از حصار مذهب بیرون آمده و شکلی بی‌طرفانه به خود گرفته است. این کتاب به قلم مجید قیصری، اتفاقی مذهبی را به بیرون از مذهب می‌کشاند و با اکثریت‌ها پیوند می‌دهد.

🔹این کتاب روایتی‌ از عاشوراست، از مردمکِ چشم‌‌هایی که خون حسین را در اسلام ندیده‌اند و راوی رنجِ عظیم عاشورا در این روایت شماس است. یکی از خدمتگزاران اعظم دربار جالوت...

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝اصیل، خاکی، دلنشین

🖌#حانیه_اخلاقی درباره رمان «آهسته آهسته برایم بخوان» نوشت:

🔹آهسته آهسته برایم بخوان، داستان مقاومت سه زن، از روزهای آغازین اشغال خرمشهر است تا آزادی؛ فروغ، کارون و مرغوب؛ زنانی که هرکدام رختِ سیاه و داغی عظیم و پیکرِ عزیزی را از خرمشهر، در هر فصل کتاب به یادگار گذاشته‌اند. زنانی که ستونِ داستان‌اند.

🔹مریم منوچهری داستانش را از ذهنِ زنانِ درگیر با تبعاتِ جنگ روایت می‌کند. او در فصل به فصل داستان‌ها نشان می‌دهد که آسیب‌های روحی و اجتماعی جنگ تمام نمی‌شود. در واقع، اصلا جنگ تمام نمی‌شود.

#کتاب_ماه

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝غم و شادی چشم در چشم هم

🖌#حانیه_اخلاقی درباره رمان «بشکوچ» نوشت:

🔹بشکوچ روایتِ سی و چهار روزه عشق‌های گره خورده‌ای است در کشاکش محاصره خرمشهر تا اشغال؛ روایتی که بیشتر از آنکه درباره جنگ باشد درباره زندگیِ عاشقان در جنگ است. عاشقانی که یک شب، با زوزه‌ یک خمپاره‌ سرکش در آسمان خرمشهر، تمام کلبه‌های شیرینِ عاشقی‌شان را در بین مخروبه های شهر گم کرده‌اند.

🔹نویسنده توصیفات دقیق و ظریفی از شرایط جنگ و جبهه و ملزومات جنگی دارد. آنقدر که باور نمی‌کنید نویسنده از پشتِ میز کارش داستان را نوشته. گویی سلمان کریمی، در کوچه‌های خرمشهر و در پشت سنگرهای جبهه نشسته و از قلبِ رزم برایتان دفاع می‌کند. و همین نقطه قوت بزرگی است برای باورپذیر بودن و شفافیت و رضایتِ کتاب‌خوان از روایت.

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝قصه روح سرگردان خانه‌های قدیمی

🖌#حانیه_اخلاقی درباره رمان «ناخن کشیدن روی صورت شفیع‌الدین» نوشت:

🔹داستان کتاب در مشهد اتفاق می‌افتد. داستانِ خانه‌ای پرماجراست که در بین هتل‌های چند ستاره منتهی به حرم محصور شده است. خانه‌ای که محلِ زندگی خانواده عربی سه نفره، ببخشید. چهار نفره است. بابا، مامان، پسر، و پدربزرگ که بیست سال پیش وسطِ حیاطِ خانه دفن شده است. و تمام داستان همین است!

🔹اولین رمانِ قاسم فتحی، شروع خوبی برای انتقال جوهرِ قلم اوست. قلمی که با موج‌سواری بر هویت شهری، یک اثرِ طنز_اجتماعی را رقم می‌زند. او، قصّه‌گوی اصیلی است. از اصالتی مدفون در خانه‌‌ای محصور می‌نویسد و هویت‌هایی ناب خلق می‌کند.

#کتاب_ماه

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝نجات‌دهنده‌ات را بشناس

🖌#حانیه_اخلاقی درباره رمان «مادام بوآری» نوشت:

🔹گوستاو فلوبر نزدیک به دویست سال پیش با خلقِ مادام بوآری مورد هجمه قرار گرفت. چرا؟ چون داستانی ساخته بود که برخلافِ تمام داستان‌های عاشقانه کلاسیک که ستایش‌گرِ عشق‌اند، او با تمام قوا به شکمِ عشق حمله کرده بود.

🔹داستانِ مادام بوآری درباره زنی روستایی و ساده به نام «اِما» است که بعد از آشنایی و ازدواج با پزشکی جوان انتظار یک زندگی رویایی در سر دارد. زندگی‌ای که از نظر او انتهای سعادت است اما با شروعِ زندگی گویا همه چیز تغییر می‌کند. اما با وجود آنکه همسرش عاشق اوست و مشکل خاصی ندارند، در زندگی‌اش احساس شکست می‌کند. این حس ناامیدی و حسرت، و چشم داشتن به مردان دیگر، به‌طور ویژه از زمانی شروع می‌شود که او و همسرش، شارل بوآری به یک مهمانی اشرافی می‌روند و «اِما» حسابی مات و مبهوت زرق و برق آن خانه و سبک زندگی آن آدم‌ها می‌شود. این مهمانی نقطه عطفی در زندگی اِما بوآری است که تغییر و تحولی در احساسات و نگاه او رقم می‌زند.

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝پذیرفتن و پذیرفته شدن!

🖌#حانیه_اخلاقی درباره کتاب «اجازه هست؟» نوشت:

🔹داستانِ کتاب، درباره دوست پیدا کردن است. کتاب درباره جوجه اردکی است که هیچ دوستی ندارد و راه می‌افتد در جنگل تا دوست پیدا کند و از بقیه حیوانات اجازه بگیرد که می‌تواند دوستِ آن‌ها باشد یا نه. کلیتِ کتاب درباره دوستی است اما اگر بعد از خواندنش از فرزندتان بپرسید «کتاب درباره چی بود؟» احتمالاً مفاهیم دیگری را به شما یادآوری خواهد کرد.

🔹یکی از جذاب‌ترین بخش‌های کتاب برای من تصاویرش بود. تصاویر بزرگ، رنگی و دوست‌داشتنی که پابه‌پای داستان پیش می‌رفتند و از قصه جدا نبودند. در واقع نویسنده تصویرپردازی را بخشی از خمیرِ کتاب قرار داده است و همین باعث شده بچه‌ها هنگام خواندن کتاب حس همدلی بیشتری با شخصیتِ اصلی داشته باشند.

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝رنج‌هایمان ما را به هم پیوند می‌دهد

🖌#حانیه_اخلاقی درباره کتاب «لهجه‌های غزه‌ای» نوشت:

🔹ماهیت این کتاب، شبیه هر روایت دیگری از غزه، مقاومت است. اما نه آن مقاومتی که ما تصورش را داریم. مقاومت، نه در پشتِ خاکریزها و با اسلحه و بمب‌افکن و پشت خط جولان؛ بلکه در دنیایِ واقعی؛ در زندگی در جنگ و با جنگ که پیوندی ناگسستنی دارد با ترس، اضطراب، عشق، امید و خشم. مقاومتی که واقعی است و از افسانه‌ها زاییده نشده. آدم‌ها را خسته می‌کند‌. کلافه می‌کند. غمگین می‌کند. و بیشتر از همه، خشم‌شان را لبریز می‌کند. این همان مقاومتی است که ما را با آدم‌های این روایت‌ها پیوند می‌دهد.

🔹خواندن کتاب «لهجه‌های غزه‌ای» را مدت زیادی به تعویق انداختم. نه برای اینکه این‌روزها شلوغ‌ترین روزهای زندگی‌ام را می‌گذرانم. بلکه برای اینکه احساس می‌کردم الان در موقعیت مناسبش نیستم. من آدم رنج‌دیده‌ای نیستم و احساس می‌کردم توانایی رویارویی با حجم زیادی از رنج و مرگ و غم و فقدان را ندارم.

#کتاب_ماه

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.