مجله الکترونیک واو
268 subscribers
777 photos
771 links
با «واو» می‌خواهیم همه وقتمان را با کتاب‌ها سپری کنیم، فارغ از هیاهوی جهان!
Download Telegram
📝شوخی با دموکراسی یا مدعیان آن؟!

🖌#فاطمه_نخلی_زاده درباره رمان «دموکراسی یا دموقراضه» نوشت:

🔹کتاب دموکراسی یا دموقراضه را از سویی می‌توان تلاش نویسنده برای خلق اثری در زمینه‌ ادبیات تمثیلی دانست؛ اثری اجتماعی و سیاسی با درونمایه طنز که به بررسی و نقد مفهوم دموکراسی می‌پردازد.

🔹فصل‌بندی و شکل روایی اثر از امتیازهای برجسته این کتاب است. نویسنده، به موازات داستان اصلی، قصه چرایی و چگونگی نگارش کتاب را به صورت روایتی مستقل و موازی در پاورقی دنبال می‌کند.

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝هراس در پایگاهی سرد و دور از خانه

🖌#پروانه_حیدری درباره رمان «سوران سرد» نوشت:

🔹سوران سرد یک فلاش‌بک طولانی‌ست. آغازش دیدار سهراب با هم‌ خدمتی قدیمی‌اش است و پایانش حل شدن معمایی که روزهای جوانی سهراب را به باد داده است.

🔹جواد افهمی فضاسازی بلد است. می‌تواند طبیعت خفته در دل سرما را بیدار کند. می‌تواند شخصیت‌هایش را به تنگنا بیندازد و نسبت بهشان بی‌رحم باشد، اما امان از آن فلاش‌بک‌های بی‌موقع که مخاطب را گیج می‌کند. عمده ضربه داستان به دلیل این فلاش‌بک‌هاست که به درستی در داستان جای نگرفته‌اند.

#کتاب_ماه

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝جنگ‌ها تمام نمی‌شوند

🖌#الهام_اشرفی درباره مجموعه داستان «پرنده‌باز تهران» نوشت:

🔹ندا رسولی در مجموعه‌اش از جنگ نوشته؛ در جای‌جای داستان‌های مجموعه «پرنده‌باز تهران» جنگ و آثارش حضور دارد، بی‌هیچ تیر و تفنگ و خاک‌ریزی، اما جنگ و اثرات و ماجراها و قصه‌هایش در تک‌تک داستان‌های مجموعه حضور دارد؛ هر بار به‌ طریقی.

🔹همه داستان‌ها همان اول با تعلیق خوبی شروع می‌شوند، گرچه که از جایی به بعد در داستان‌ها خواننده از گرهی که نویسنده ایجاد کرده است جلو می‌زند، ولی نویسنده هنوز نخواسته این امر را بپذیرد. داستان‌ها آپارتمانی نبودند، روایت‌ها درونی نبودند، طوری که داستان بی‌حادثه و کم‌تعلیق پیش بروند.

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝پیوند ناموفق میان ادبیات و دستاوردهای علمی

🖌#لادن_عظیمی درباره کتاب «آرزوهای دست‌ساز» نوشت:

🔹با توجه به عبارت «تاریخ شفاهی پیشرفت» که روی جلد کتاب نقش بسته است؛ ما با تصور روایتی مستند به سراغ کتاب می‌رویم. در این میان اما هرچه پیش می‌رویم روایت را دور از قواعد و قوانین آثار مستندنگاری می‌یابیم.

🔹آرزوهای دست‌ساز با موضوع منحصر به فرد خود، توانایی زنده نگه‌داشتن جوانه امید را در دل کسانی که قصد دارند قدم در راه توسعه بگذارند دارد. چرا که سعی دارد صادقانه چاه‌ و چاله‌های مسیر رسیدن را به نمایش بگذارد اما در نهایت مقصد را نیز به مخاطب نشان دهد.

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝در جستجوی معنای زندگی از زمین تنیس تا جشنواره پخت لابستر

🖌#حانیه_اخلاقی درباره کتاب «این هم مثالی دیگر» نوشت:

🔹والاس شاید خودش هم حواسش به این نبوده اما روایت‌هایی که نوشته، حلقه‌های زنجیری است که من اسم آن زنجیر را می‌گذارم «معنای زندگی». والاس حداقل در پنج متنی که از او در این کتاب می‌خوانیم، مثال‌هایی می‌آورد از عادی‌ترین بخش‌های زندگی که حاوی معنای تکان‌دهنده‌ای هستند.

🔹خواندن جستارهای والاس، به نوعی تمرین فکر کردن هم هست. اگر ذهن‌تان دچار رکود شده و از سیر و سیاحتی که سابقا تجربه می‌کردید باز مانده، می‌توانید خود را همسفر جستارهای والاس کنید. سطور روایت‌های او را که می‌خوانید انگار که دارید فرایند فکر کردن را همراه با او تجربه می‌کنید آنقدر که پر است از پیج و خم‌هایی که بیشتر از نتیجه‌گیری بر مسیر شناخت و نگاه کردن به پدیده‌ها تمرکز می‌کند.

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝این کتاب را ورق بزنید، تعریف‌کردنی نیست!

🖌#هاجر_شهابی درباره رمان «سوران سرد» نوشت:

🔹یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های کتاب جزئیاتی است که نویسنده از آن به درستی در راستای خلق رمان خود استفاده کرده است. داستان با جزئیات کامل نوشته شده و صحنه‌ها مثل یک فیلم در ذهن خواننده شکل می‌گیرند. متن کتاب با وجود بلند بودنش خسته‌کننده نیست.

🔹سوران سرد از آن دست کتاب‌هایی نیست که کسی بشیند سیر تا پیاز یا خلاصه‌اش را برای کسی تعریف کند. با تعریف کردنش چیزی عاید فرد نمی‌شود. کتاب آنقدر تصویری است که اگر کسی می‌خواهد بداند آنجا چه شده و بر سربازان چه گذشته خودش باید کتاب را ورق بزند و لذت خواندنش را به جان خودش بریزد.

#کتاب_ماه

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝مثل سفره قلمکار

🖌#نجمه_نیلی_پور درباره مجموعه داستان «برادران جمال‌زاده» نوشت:

🔹آقای اخوت در کمال سهولت و خالص و بی‌غش شخصیت‌های مختلف داستانی را در داستان خودش وارد می‌کند با آنها ارتباط عاطفی می‌گیرد و برایشان نقش تعریف می‌کند. آنها را در خوابش می‌بیند با آنها عکس می‌گیرد. در ذهنشان می‌رود و از طرح و نقشه‌های ذهنیشان از حسرت‌ها و ملال‌هایشان با خبر می‌شود و مثل سفره قلمکار پر نقش و نگار مخاطب را مهمان کلماتش می‌کند.

🔹آقای اخوت همه چیز را ساده می‌بیند. اینقدر ساده می‌بیند که هر کس با هر قلمی او را و کلماتش را بخواند با خودش می‌گوید: «من حتما روزی داستان‌نویس ماهری خواهم شد.»

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝به ایران افتخار می‌کنم

🖌#حسام_آبنوس درباره کتاب «خاطرات ایران» نوشت:

🔹«همه‌چیز از یک سرماخوردگی شروع شد»؛ این آخرین جمله کتاب «خاطرات ایران» است. شاید اگر همان سرماخوردگی دوران کودکی ایرانی ترابی نبود ما امروز با کتابی به این اسم مواجه نبودیم.

🔹شیوا سجادی که در مقام خاطره‌نگار در این کتاب حضور دارد، روایتی منسجم و یک‌پارچه از روزهای زندگی ایران ترابی چه پیش و چه پس از انقلاب ارائه کرده است. از سختی خدمت به مردمان روستاهای دورافتاده تا سختی زندگی در شهری غریب همه از پس کلماتی که سجادی برای روایت ترابی به خدمت گرفته به خوبی مشهود است.

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝چند ارکیده برای پدر

🖌#پروانه_حیدری درباره کتاب «پادشاهی پیر در تبعید» نوشت:

🔹آرنو گایگر، نویسنده اتریشی، از روزهای تاریک پدرش برای‌مان نوشته‌است. روزهایی که او و دیگران علائم بیماری پدر را نمی‌دیده‌اند و رفتارهایش را گذاشته‌اند به حساب لجبازی‌ و لجاجتی که در سن بالا بروز پیدا می‌کند. به حساب هرچیزی جز بیماری دمانس یا به زبان خودمان، زوال عقل.

🔹کتاب «پادشاهی پیر در تبعید» گزارشی از جداافتادگی آدم‌ها از زندگی‌ست. دوست‌داشتن‌شان با صبوری، دوام آوردن اندوه‌شان و یافتن راهی برای نشان دادن مهری که در گذر زمان کم‌رنگ شده‌است.

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝داستان یک شهر

🖌#یاسمین_فلاحتی درباره رمان «آهسته آهسته برایم بخوان» نوشت:

🔹آهسته آهسته برایم بخوان، قصه آدم‌های خرمشهر و آبادان در بحبوحه سقوط این دو شهر در زمانه جنگ است ولی این همه داستان نیست. نویسنده از دل یک روایت ذهنی در بستری پر از احساس و پر از حسرت، به سراغ ترسیم «خرمشهر» رفته است.

🔹رابطه آدم‌ها با شهر چیز غریبی است، با خاک با رود. حتی قصه عاشقی آدم‌ها، قصه رابطه‌شان با مکان و زمان است. شهری که به مثابه مادر با فرزندانش مهربان است و دست مهربانش آن‌ها را در آغوش می‌کشد و آرامشان می‌کند.

#کتاب_ماه

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝آیا تو نیز آشنایی چو من با رنج لذت‌ناک؟

🖌#الهه_آذربایجانی درباره مفهوم ملال و موقعیت مرزی نوشت:

🔹رنج یا ملال یکی از انواع موقعیت‌های مرزی محسوب می‌شود که به عنوان مانعی سخت و دشوار در پیش روی آدمی قرار می‌گیرد و آدم دچار عجز مطلق می‌شود زیرا ملال و رنج موجب می‌شود تا آدمی از زندگی غیراصیل رهایی یابد و اصالت خود را دریابد.

🔹وقتی انسان رنج می‌برد شاید همان وقتی باشد که بیشتر از همیشه لذت می‌برد و این یعنی او نمی‌داند چه وقت لذت می‌برد. لکان معتقد است که ژوئیسانس لحظه‌ای است که من نمی‌توانم آن را تعریف کنم. سوژه در حرکت به سوی ژوئیسانس ناگزیر به رویارویی با درد ورنج است.

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝شروعی تازه برای ماجراجویی

🖌#مهرسا_صفرخانی درباره کتاب «عملیات ایگوانا» نوشت:

🔹از سری کتاب‌هایی‌ست که نقطه‌پایانش، شروعی تازه برای آغاز ماجراجویی‌ست و خواننده را ناخودآگاه با خود همراه می‌کند. راوی داستان پسربچه‌‌ای‌ست که در پی برآوردن آرزوهای پدر و مادرش، رهسپار خانه پدربزرگ می‌شود

🔹مهم‌ترین مسئله‌ای که در طول کتاب، و در تمام پستی و بلندی‌ها و اتفاقات نمایان است، هم‌بستگی این دو دوست است. دوستانی که با هم می‌خندند و زمان تنبیه، در کنار هم تنبیه می‌شوند.

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝همیشه زور ادبیات نمی‌رسد

🖌#نگین_عظیمی درباره رمان «دریا و زهر» نوشت:

🔹شوساکو اندو، عینک تیزبینی برای دیدنِ مهجورترین‌ها و بکرترین‌ها دارد. سوژه‌هایی جانکاه و به غایت انسانی. با بی‌طرفیِ محض. یک نگاه مطلقاً جهانی که به شما هشدار می‌دهد اگر دنبال روح سنّتی ژاپنی در آثارش هستید سریعاً از کتاب‌هایش فاصله بگیرید.

🔹دادگاه الهی را نمی‌دانیم، اما تا کنون هیچ‌ گونه دادگاه‌ زمینی برای قضاوت این جانیان برپا نشده است. گویا در همان سال‌های پس از پایان جنگ جهانی، تمام کارکنان آن آزمایشگاه‌ها و زندان‌های مخوف گریختند و حتی از دولت آمریکا مصونیت قضایی هم گرفتند!

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝قصه زباله‌هایی که به صاحبانش باز می‌گشتند

🖌#حسام_آبنوس درباره کتاب «جادوگر دهکده سبز» نوشت:

🔹«جادوگر دهکده سبز» قصه پیرمردی است که طبیعت را دوست دارد و دلش نمی‌خواهد به دست آدم‌های بی‌ملاحظه از بین برود. او هر روز که از خانه‌اش بیرون می‌آید با زباله‌هایی که مردم دهکده در گوشه و کنار رها کرده‌اند مواجه می‌شود.

🔹کتاب با داستانی سرگرم‌کننده و آموزنده هم ریزبینی را به کودکان آموزش می‌دهد تا بیشتر مراقب اطراف خود باشند و از زیبایی‌های کوچک هم غافل نشوند هم نشان می‌دهد که طبیعت هم زنده است و مادری دارد و برای خوشحال کردن آن مادر باید از آن درست استفاده و مراقبت کرد.

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝بی‌روتوش!

🖌#فاطمه_قربان_نیا درباره رمان «خسرو شیرین» نوشت:

🔹خسرو باباخانی در«خسرو شیرین» درس اخلاق یا مقاومت و ایثار نمی‌دهد. به زبان ساده از نوجوانی خود حکایت می‌کند تا روزی که مجبور می‌شود برای دفاع از میهن و کاشانه‌اش، جنگ را باور ‌کند.

🔹نوشتن از تجربیات عشق و عاشقی، هرچند مربوط به روزگاران گذشته و نوجوانی باشد، جرات و جسارت خاصی می‌طلبد. خسرو باباخانی در «خسرو شیرین» این جسارت را به خرج داد و از خودش نوشت.

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝زنان آهسته ولی پیوسته پیر می‌شوند

🖌#نجمه_نیلی_پور درباره کتاب «مسکوی کوچک افغانستان» نوشت:

🔹روایت نجیبه هرچند روایتی است که تنها و تنها مخصوص اوست اما تعدد زنان و دخترانی که در گوشه و کنار روایتش حضور دارند نشان و شاهدی از تکرار بی‌پایان این روایت برای بسیاری از زنان در طول تاریخ است.

🔹کتاب مسکوی کوچک افغانستان کتابیست که کفه رنجش به خوشی‌هایش می‌چربد و گواه دیگریست بر این که، تاریخ روایت پر تکرار ملال و رنج ‌و خوشی و ناخوشی مردمان است؛ مردمانی که روایت‌ها و داستان‌های مستندشان کتاب می‌شود، گاه سینه به سینه نقل می‌شود و می‌رسد به دست آیندگان.

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝آینه شکستن خطاست

🖌#مرتضی_صالح_آبادی درباره رمان «شازده احتجاب» نوشت:

🔹شازده احتجاب حکایت فروپاشی قدرت‌هایی است که روزگارشان به سر آمده و حالا گذشته تاریک و پر از جنایت و انحصار طلبی‌شان، آیینه‌وار خود را به رخ آنها می‌کشد.

🔹خواندن یکی از پرمخاطب‌ترین رمان‌های چند دهه گذشته یعنی شازده احتجاب، بیشتر از آن که سفری به ایران دوره قاجار باشد، سفری شگفت‌انگیز به دنیای درونی یک شازده قجری است.

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝قصه‌هایی مثل نخل‌ها ماندگار

🖌#فاطمه_امی درباره رمان «آهسته آهسته برایم بخوان» نوشت:

🔹در داستان‌هایی که منوچهری در این کتاب کنار هم قرار داده، تعلیق وجود دارد. مخاطب از شخصیت‌های داستان عقب‌تر است و لابه‌لای حرف‌هایشان می‌گردد تا سر دربیاورد این‌بار جنگ چه کسی را با خودش برده است. در واقع نویسنده در متنش اعتراف می‌کند که این عزا و از دست دادن است که آدم‌های داستان را به هم نزدیک کرده است.

🔹این کتاب رمانی عاشقانه است؛ اگرچه داستان در متن جنگ روایت می‌شود و لابه‌لای آن خرمشهر و جنگ همچنان جریان دارد. نام کتاب از ترجمه ترانه‌ای به زبان عربی برداشته شده و آدم‌های درون داستان آن را برای هم می‌خوانند.

#کتاب_ماه

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝کوچه شهر دلم بی تو کوچه غمه

🖌#فاطمه_خسروانی درباره شب‌نشینی و رفاقت نوشت:

🔹سرم را از شیشه ماشین بیرون بردم و عینکم را برداشتم. نورهای شهر مانند نقاشی‌های اکسپرسیونیستی شد و فکر کردم چطور می‌شود توصیف کرد که نورها شبیه نقاشی‌های اکسپرسونیستی شده بدون آنکه بگویی نورها شبیه نقاشی‌های اکپرسیونیستی شده؟

🔹چرا نمی‌شود یک‌جایی یک کبابی خسته‌ای پیدا شود و یک پیرمرد با سبیل‌های زرد حاصل از استعمال بلاانقطاع اشنو یک گوشه‌ای نشسته باشد و ما تنها مشتری او باشیم چون کلا یک میز و دو صندلی دارد و همه‌اش یک مشت گوشت در یخچالش کنار گذاشته باشد و همان را برایمان به سیخ بکشد و روی آتش بگذارد و بگوید «هر ده دقه یک‌بار بچرخونش، نون هم همون بغله»...

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.
📝افشاگری علیه ظلم مقدمه‌ای بر قیام سرخ

🖌#لیلا_مهدوی درباره کتاب «سلوک عاشورایی» نوشت:

🔹خطبه منا یکی از خطبه‌های با صلابت و انسان‌ساز امام حسین است. امام در حجی که دو سال قبل از مرگ معاویه گذاردند، در میان زعما و بزرگان اقوام مختلف درباره دین جدشان رسول‌الله دست به روشن‌گری زدند.

🔹در شرح خطبه منا یکی از اساسی‌ترین فرازهایی که مورد شرح و بسط قرار می‌گیرد، دیدگاه امام حسین به عدالت است. این که امام عدالت و حقوق انسان‌ها را چگونه معرفی می‌کند و پایمال‌کنندگان آن را به چالش می‌کشد، کلید سر منزل مقصود است.

🔺متن کامل این نوشتار را در سایت مجله الکترونیک واو بخوانید.