#ترجمه شعری از: #ع_اورمولو
ترجمه: #همت_شهبازی

آنچه از شمال برآمد
در جنوب از چهار قلاب آويزان شد
باد از چهار دروازه اسب دوانيد
چهار دسته‌گل روئيد.
گل‌هاي سرخ در آتش روييدند،
گل‌هاي سياه در آب گم شدند،
گل‌هاي سفيد خاك را مالك شدند،
و گل‌هاي سبز آغوش باد را.
و آن روز
به هنگام مرگ انسانيت،
عشق
از دروازه ي پنجم آويزان گرديد.


***

#اصل_متن_شعر به #زبان_ترکی


قوزئيده يوْلا چيخان
گونئيده آسيلدي دؤرد قناره‌دن
كولك دؤرد دروازادان آت سوردو
گؤيردي دؤرد دسته‌گول.
قيرميزيلار اوددا بيتديلر
قارالار سودا ايتديلر
آغلار تورپاغي منيمسه‌ديلر
ياشيللار يئل قوجاغين
و او گون
انسانليق اؤلن چاغدا
عشق آسيلدي بئشينجي دروازادا


#تاریخ_ترجمه: پاییز 1374

کتاب: #گؤزو_یاشلی_کوچه_لر #ع_اورمولو (#علی_احمدی) 1369

#اثرلریمیزی_باشقا_دیللره_چئویرک


https://telegram.me/dusharge

ترجمه شعری از: #ائلدار_موغانلی
ترجمه: #همت_شهبازی


دلت آتشین و سوزناک
چشمانت ابرآلود.
مباد که ذوب شود آتش دلت
ابر چشمانت!
آن آتش مهربان و ملایم پر از صفا
آن تل ابر.
دلم یخ می‌بندد
چشمانم ذوب می‌شود.
مباد که درهای نگاهت بسته شود!
که بر من بسته می‌شوند
بهار ستارگان
آن ابر چشمانت
آن آتش ملایم و مهربان
آن ابر لوس و ننر
مباد که قلعه سرخ غرورت خراب شود!
که قلعه‌ام خراب می‌شود
دنیایم فرو می‌ریزد
رد پاهایم پاک و محو می‌شوند
مباد که ذوب شود آتش دلت
ابر چشمانت
آن آتش مهربان و ملایم پر از صفا
و آن گاه
نه ستارگان می‌مانند
نه بهار
و نه
نشانی از آن قلعه‌ی سرخ
دلم یخ می‌بندد
چشمانم ذوب می‌شود
و قلبم سرد و کرخت
بگذار
از ابر چشمانت
از آتش قلبت
هی بنوشم
جرعه جرعه
بنوشم
از آن آتش پر از مهر و صفا
از آن بهار پر از ستاره
از آن تل ابر

#تاریخ_ترجمه
۱۳۷۴/۱۰/۲۸ - تبریز

#تاریخ_چاپ_شعر:
#مهد_آزادی ۱۳۷۲/۱۰/۸

__________

#اولین بار است که این #ترجمه خام منتشر می‌شود. علتش هم این است که آنطور که دلم می‌خواست ترجمه نشده است. دوستانی همچون #رامیز_تاینور کمک کنند تا ترجمه پخته‌تری از این شعر ارائه شود.

https://telegram.me/dusharge