✅#نشست_های_قضایی_قضات
🔹امکان #جلب_گواه در امور #حقوقی وجود ندارد
🔸#نشستقضایی ۱۴ خرداد ۱۳۸۳ #قضات شهر #بانه
✍موضوع: منع #جلب گواه در #امور_مدنی
▫پرسش
در #پرونده های حقوقی چنانچه #شاهد با وجود #ابلاغ بـرای بـار اول و دوم حاضـر نشـود آیـا میتوان او را جلب کرد یا خیر؟
👈 نظر اتفاقی
#قانونآییندادرسیکیفری دادگاههای عمومی و انقلاب #جلب_شاهد را در امور جزایی در موارد فوق پیش بینی و تجویز کرده است لیکن #قـانونآیـیندادرسـیمـدنی دادگـاههـای عمـومی و انقلاب جلب شاهد و #گواه را پیش بینی نکرده است. بنابراین، امکان جلب شاهد وجـود نـدارد هرچند در #قانونسابق جلب شاهد و گواه را #قانونگذار اجازه داده بود ولی #قانونجدید آن را به #سکوت برگزار کرده است لذا موجب قانونی جهت جلب شـاهد در پرونـده هـای حقـوقی وجود ندارد.
👈نظر #هیئتعالی
این سؤال در دو #کمیسیون تخصصی مطرح شده است:
نشست قضایی (۸)؛ در قانون آیین دادرسی دادگـاههـای عمـومی و انقـلاب در امور مدنی، جلب گواه تجویز نشده و دادگاه نمی تواند گواه را جلب نماید. بر طبق #مقررات قانون مورد اشاره، دادگاه می تواند بر حسب تقاضای #اصـحابدعـوا، گـواه را بـه #دادرسـی #احضار نماید و اگر برای بار اول گواه حاضر نشود برای بار دوم احضـار مـی گـردد. حتّـی #مقرر است در صورتی که گواه از حضور در دادگاه #معذور بوده و یا دادگاه مقتضی بداند به وسیله یکی از قضات در محل کار و یا در محل #دعوا از گواه #تحقیق کند ولی به هیچ وجـه اجازه جلب گواه داده نشده و بر طبق مقررات ماده ۵۲۹ قانون #آییندادرسـی مـدنی، مـاده مزبور ملغا گردیده است. به این ترتیب جلب گواه خلاف قانون و #تخلف است.
نشست قضایی (۳) #مدنی: مطابق مـاده ۱۵۹ قـانون آیـین دادرسـی دادگـاههـای عمـومی و انقلاب در #امورکیفری، هر یک از شهود تحقیق و مطلعین باید در موعد مقرر حاضر شوند. در صورت عدم حضور برای بار دوم احضار و چنانچه بدون #عذرموجه حضور نیابنـد بـه #دستور دادگاه جلب خواهند شد.
در ماده ۴۰۹ قانون آیین دادرسی مدنی سابق که #نسخ شده و #قابلیتاجرا ندارد، جلب گواه متعاقب دو بار احضار و عدم حضور در دفعـه دوم تجـویز شده بود لکن مقررات قانون آیین دادرسی مدنی دادگـاههـای عمـومی و انقـلاب در مـورد جلب گواه ساکت است و طبق مـاده ۲۳۲ قـانون اخیرالـذکر هریـک از #طـرفین دعـوا کـه متمسک به #گواهی شدهاند باید گواهان خود را در زمانی که دادگاه تعیـین کـرده حاضـر و معرفی کنند و وفق مواد ۲۴۲ و ۲۴۳ قانون مزبور دادگاه می توانـد بـه #درخواسـت یکـی از اصحاب دعوا و همچنین در صورتی که مقتضی بداند گواهان را احضـار کنـد... چنـانچـه شاهد در موعد مقرر حضور نیابد دوباره احضار خواهد شد بنـا بـه مراتـب مـذکور چـون جلب گواه از موارد #سلبآزادی است، نیاز به #نص قانونی دارد که در امـور حقـوقی چنـین نصی وجود ندارد و لذا در امور حقوقی جلب گواه #جایز نیست./مرکز آموزش قوه قضاییه
jOin 🔜 @arayeghazayi
◀️ تم تم🔻
https://tt.me/arayeghazay
◀️ اینستاگرام:🔻
instagram.com/arayeghazayi
🔹امکان #جلب_گواه در امور #حقوقی وجود ندارد
🔸#نشستقضایی ۱۴ خرداد ۱۳۸۳ #قضات شهر #بانه
✍موضوع: منع #جلب گواه در #امور_مدنی
▫پرسش
در #پرونده های حقوقی چنانچه #شاهد با وجود #ابلاغ بـرای بـار اول و دوم حاضـر نشـود آیـا میتوان او را جلب کرد یا خیر؟
👈 نظر اتفاقی
#قانونآییندادرسیکیفری دادگاههای عمومی و انقلاب #جلب_شاهد را در امور جزایی در موارد فوق پیش بینی و تجویز کرده است لیکن #قـانونآیـیندادرسـیمـدنی دادگـاههـای عمـومی و انقلاب جلب شاهد و #گواه را پیش بینی نکرده است. بنابراین، امکان جلب شاهد وجـود نـدارد هرچند در #قانونسابق جلب شاهد و گواه را #قانونگذار اجازه داده بود ولی #قانونجدید آن را به #سکوت برگزار کرده است لذا موجب قانونی جهت جلب شـاهد در پرونـده هـای حقـوقی وجود ندارد.
👈نظر #هیئتعالی
این سؤال در دو #کمیسیون تخصصی مطرح شده است:
نشست قضایی (۸)؛ در قانون آیین دادرسی دادگـاههـای عمـومی و انقـلاب در امور مدنی، جلب گواه تجویز نشده و دادگاه نمی تواند گواه را جلب نماید. بر طبق #مقررات قانون مورد اشاره، دادگاه می تواند بر حسب تقاضای #اصـحابدعـوا، گـواه را بـه #دادرسـی #احضار نماید و اگر برای بار اول گواه حاضر نشود برای بار دوم احضـار مـی گـردد. حتّـی #مقرر است در صورتی که گواه از حضور در دادگاه #معذور بوده و یا دادگاه مقتضی بداند به وسیله یکی از قضات در محل کار و یا در محل #دعوا از گواه #تحقیق کند ولی به هیچ وجـه اجازه جلب گواه داده نشده و بر طبق مقررات ماده ۵۲۹ قانون #آییندادرسـی مـدنی، مـاده مزبور ملغا گردیده است. به این ترتیب جلب گواه خلاف قانون و #تخلف است.
نشست قضایی (۳) #مدنی: مطابق مـاده ۱۵۹ قـانون آیـین دادرسـی دادگـاههـای عمـومی و انقلاب در #امورکیفری، هر یک از شهود تحقیق و مطلعین باید در موعد مقرر حاضر شوند. در صورت عدم حضور برای بار دوم احضار و چنانچه بدون #عذرموجه حضور نیابنـد بـه #دستور دادگاه جلب خواهند شد.
در ماده ۴۰۹ قانون آیین دادرسی مدنی سابق که #نسخ شده و #قابلیتاجرا ندارد، جلب گواه متعاقب دو بار احضار و عدم حضور در دفعـه دوم تجـویز شده بود لکن مقررات قانون آیین دادرسی مدنی دادگـاههـای عمـومی و انقـلاب در مـورد جلب گواه ساکت است و طبق مـاده ۲۳۲ قـانون اخیرالـذکر هریـک از #طـرفین دعـوا کـه متمسک به #گواهی شدهاند باید گواهان خود را در زمانی که دادگاه تعیـین کـرده حاضـر و معرفی کنند و وفق مواد ۲۴۲ و ۲۴۳ قانون مزبور دادگاه می توانـد بـه #درخواسـت یکـی از اصحاب دعوا و همچنین در صورتی که مقتضی بداند گواهان را احضـار کنـد... چنـانچـه شاهد در موعد مقرر حضور نیابد دوباره احضار خواهد شد بنـا بـه مراتـب مـذکور چـون جلب گواه از موارد #سلبآزادی است، نیاز به #نص قانونی دارد که در امـور حقـوقی چنـین نصی وجود ندارد و لذا در امور حقوقی جلب گواه #جایز نیست./مرکز آموزش قوه قضاییه
jOin 🔜 @arayeghazayi
◀️ تم تم🔻
https://tt.me/arayeghazay
◀️ اینستاگرام:🔻
instagram.com/arayeghazayi
✅ #اثبات #لزوم #جبرانخسارت #اراضی واقع در حریم طرح های عمومی و عمرانی در نظريات مشورتی اداره حقوقي #قوهقضائيه:
🔹 با وجود #نظريهمشورتی #ادارهحقوقی قوه قضائیه به شماره ۸۷/۵۷۷۳ مورخ ۱۳۸۷/۹/۱۶ در خصوص #نسخ #قوانينمعارض با #لايحهقانوني نحوه خريد و #تملك اراضی و املاك براي اجرای طرح هاي عمومي و عمراني دولت مصوب ۱۳۵۸/۱۱/۰۷ و با عنايت به #رایوحدترويه شماره ۴ مورخ ۱۳۸۹/۰۱/۲۳ #هياتعمومی #ديوانعدالتاداری كه مفاداً همسو با نظريه ابرازي اداره #حقوقی قوه قضائیه است، اما #شركت انتقال گاز ايران به #استناد #مادهواحدهقانوني #منع احداث بنا و ساختمان در طرفين خطوط انتقال گاز #مصوب سال ۱۳۵۰ و با #تفسيرموسع آن، مالك #عرصه را عملاً از هرگونه بهره برداری در فاصله ۲۵۰ متري لوله هاي گاز منع و حتي در فرضي كه در آن اعيان باشد خود را #مجاز به #قلع ابنيه بدون پرداخت بهاي عرصه دانسته و موجبات #ضرر مالكين را فراهم می نماید. با عنايت به اينكه خطوط مذكور ماهيتاً با خطوط انتقال برق و امثالِ آن تفاوتي نداشته و اثرات آن بر املاك آیا در این خصوص نیز باید جبران #خسارت صورت بگیرد؟
🔸 ماده واحده قانون منع احداث بنا و ساختمان در حريم خطوط لوله گاز مصوب ۱۳۵۰ با رعايت موازين لايحه قانوني تملك اراضي براي طرح هاي عمراني قابل اجرا است؛ به عبارت ديگر چنانچه شركت گاز محل استقرار لوله هاي گاز را طبق مقررات #تملك كرده باشد #ممنوعيت احداث بنا و ساختمان در حريم خطوط گاز به قوت خود باقي است (طبق مفاد ماده ۱۳۹ #قانونمدنی). بديهي است چنانچه اقدامات و تصرفات شركت گاز تمام يا بخشي از ملك (#حريم) را #مسلوبالمنفعه نمايد #مالك #حق دارد طبق #مقررات #لايحه تملك اراضي، #قيمت ملك خود را مطالبه نمايد. {نظريه مشورتي اداره حقوقي قوه قضائيه به شماره ۱۳۳۰/۷-۹۱/۰۲/۰۳}
jOin 🔜 @arayeghazayi
◀️ اینستاگرام:🔻
instagram.com/arayeghazayi
◀️ تم تم🔻
https://tt.me/arayeghazay
🔹 با وجود #نظريهمشورتی #ادارهحقوقی قوه قضائیه به شماره ۸۷/۵۷۷۳ مورخ ۱۳۸۷/۹/۱۶ در خصوص #نسخ #قوانينمعارض با #لايحهقانوني نحوه خريد و #تملك اراضی و املاك براي اجرای طرح هاي عمومي و عمراني دولت مصوب ۱۳۵۸/۱۱/۰۷ و با عنايت به #رایوحدترويه شماره ۴ مورخ ۱۳۸۹/۰۱/۲۳ #هياتعمومی #ديوانعدالتاداری كه مفاداً همسو با نظريه ابرازي اداره #حقوقی قوه قضائیه است، اما #شركت انتقال گاز ايران به #استناد #مادهواحدهقانوني #منع احداث بنا و ساختمان در طرفين خطوط انتقال گاز #مصوب سال ۱۳۵۰ و با #تفسيرموسع آن، مالك #عرصه را عملاً از هرگونه بهره برداری در فاصله ۲۵۰ متري لوله هاي گاز منع و حتي در فرضي كه در آن اعيان باشد خود را #مجاز به #قلع ابنيه بدون پرداخت بهاي عرصه دانسته و موجبات #ضرر مالكين را فراهم می نماید. با عنايت به اينكه خطوط مذكور ماهيتاً با خطوط انتقال برق و امثالِ آن تفاوتي نداشته و اثرات آن بر املاك آیا در این خصوص نیز باید جبران #خسارت صورت بگیرد؟
🔸 ماده واحده قانون منع احداث بنا و ساختمان در حريم خطوط لوله گاز مصوب ۱۳۵۰ با رعايت موازين لايحه قانوني تملك اراضي براي طرح هاي عمراني قابل اجرا است؛ به عبارت ديگر چنانچه شركت گاز محل استقرار لوله هاي گاز را طبق مقررات #تملك كرده باشد #ممنوعيت احداث بنا و ساختمان در حريم خطوط گاز به قوت خود باقي است (طبق مفاد ماده ۱۳۹ #قانونمدنی). بديهي است چنانچه اقدامات و تصرفات شركت گاز تمام يا بخشي از ملك (#حريم) را #مسلوبالمنفعه نمايد #مالك #حق دارد طبق #مقررات #لايحه تملك اراضي، #قيمت ملك خود را مطالبه نمايد. {نظريه مشورتي اداره حقوقي قوه قضائيه به شماره ۱۳۳۰/۷-۹۱/۰۲/۰۳}
jOin 🔜 @arayeghazayi
◀️ اینستاگرام:🔻
instagram.com/arayeghazayi
◀️ تم تم🔻
https://tt.me/arayeghazay
🌼🍃🌹🍃🌺🍃🌷🍃🌺
🍃🌺🍃🌼🍃🌺
🌺🍃🌷
🌸
✅ #نظریهمشورتی مهم #ادارهکلحقوقی #قوهقضائیه راجع به #نیمعشراجرائی؛ #پرونده شماره ۴۳۴-۳۵۳ـ۱/۳ ـ ۹۴
📔 سؤال
به مـوجب ماده دوم #قانون #معافیـت #اداراتدولتـی از پرداخـت #حـقالثبت و نیمعشراجرایی مصوب ۱۳۳۴، در کلیه مواردی که بر طبق #مقررات موجود پرداخت نیمعشراجرایی به عهده #صندوقدولت میباشد، ادارات دولتی از پرداخت نیمعشر #معاف خواهند بود، نظـر به این که هیـچ قانونی به طور صـریح، #قـانون یاد شده را #نسخ نکرده است، معالوصف #اجرایاحکامدادگستری در عمل به #نسخقانون مورد بحث به موجب ماده ۱ #قانوناجرایاحکاممدنی توسل جسته و #ادعا میکنند قانوناجرایاحکاممدنی، قانون معافیت اداراتدولتی از پرداخت حقالثبت و نیمعشراجرایی را نسـخ کردهاست. لذا اعلام نظر مشورتی درخصوص #اعتبار قانون یاد شده مورد استدعا است.
📕 نظریه شماره ۸۰۹/۹۴/۷ـ ۱۳۹۴/۴/۰۱
با توجه به این که برابر ذیل ماده ۱۸۰ قانوناجرایاحکاممدنی، کلیه قوانینی که مخالف این قانون باشد ملغی است، بنابراین، معافیت دولت از پرداخت نیمعشراجرائی در اجرایاحکامدادگاهها موضوع قانـونمعافیتاداراتدولتی از پرداخت حقالثبت و نیمعشراجرایی مصوب ۱۳۳۴، نیز ملغی میباشد و نظریههای قبلی این #ادارهکل مورد تأیید است؛ اما با توجه به #مهلتهجدهماهه #مقرر در قانوننحوهپرداخت محکومٌبهدولت و عدمتأمینوتوقیف اموالدولتی مصوب ۱۳۶۵، تا قبل از انقضاء مهلت یادشده به وزارتخانهها و #مؤسساتدولتی #مشمول قانون اخیرالذکر، نیمعشراجرایی تعلق نمیگیرد.
jOin 🔜 @arayeghazayi
◀️ اینستاگرام:🔻
instagram.com/arayeghazayi
☘
🌺🍃💐
🍃🌺🍃🌼🍃🌺
🌼🍃🍂🍃🌺🍃🌾🍃🌺
🍃🌺🍃🌼🍃🌺
🌺🍃🌷
🌸
✅ #نظریهمشورتی مهم #ادارهکلحقوقی #قوهقضائیه راجع به #نیمعشراجرائی؛ #پرونده شماره ۴۳۴-۳۵۳ـ۱/۳ ـ ۹۴
📔 سؤال
به مـوجب ماده دوم #قانون #معافیـت #اداراتدولتـی از پرداخـت #حـقالثبت و نیمعشراجرایی مصوب ۱۳۳۴، در کلیه مواردی که بر طبق #مقررات موجود پرداخت نیمعشراجرایی به عهده #صندوقدولت میباشد، ادارات دولتی از پرداخت نیمعشر #معاف خواهند بود، نظـر به این که هیـچ قانونی به طور صـریح، #قـانون یاد شده را #نسخ نکرده است، معالوصف #اجرایاحکامدادگستری در عمل به #نسخقانون مورد بحث به موجب ماده ۱ #قانوناجرایاحکاممدنی توسل جسته و #ادعا میکنند قانوناجرایاحکاممدنی، قانون معافیت اداراتدولتی از پرداخت حقالثبت و نیمعشراجرایی را نسـخ کردهاست. لذا اعلام نظر مشورتی درخصوص #اعتبار قانون یاد شده مورد استدعا است.
📕 نظریه شماره ۸۰۹/۹۴/۷ـ ۱۳۹۴/۴/۰۱
با توجه به این که برابر ذیل ماده ۱۸۰ قانوناجرایاحکاممدنی، کلیه قوانینی که مخالف این قانون باشد ملغی است، بنابراین، معافیت دولت از پرداخت نیمعشراجرائی در اجرایاحکامدادگاهها موضوع قانـونمعافیتاداراتدولتی از پرداخت حقالثبت و نیمعشراجرایی مصوب ۱۳۳۴، نیز ملغی میباشد و نظریههای قبلی این #ادارهکل مورد تأیید است؛ اما با توجه به #مهلتهجدهماهه #مقرر در قانوننحوهپرداخت محکومٌبهدولت و عدمتأمینوتوقیف اموالدولتی مصوب ۱۳۶۵، تا قبل از انقضاء مهلت یادشده به وزارتخانهها و #مؤسساتدولتی #مشمول قانون اخیرالذکر، نیمعشراجرایی تعلق نمیگیرد.
jOin 🔜 @arayeghazayi
◀️ اینستاگرام:🔻
instagram.com/arayeghazayi
☘
🌺🍃💐
🍃🌺🍃🌼🍃🌺
🌼🍃🍂🍃🌺🍃🌾🍃🌺
🟢 "مسئولیت کیفری انتشاردهندگان ویروس کرونا در ایران"
#ویروسکرونا نوعی #بیماریواگیردار دارای منشا خارجی بوده و از کشور چین به کشور #ایران وارد و به قرار اطلاع بدوا مردم شهرستانقم را مبتلا و بعد به علت #کوتاهی در #پیشگیری و جلوگیری از انتشار آن، اکنون عمده کشور را آلوده و در معرض #ابتلاء قرار داده است.
در این یادداشتحقوقی سعی خواهیم کرد #مسئولیتکیفری #اشخاصحقوقی و حقیقی که موجب انتشار این #ویروس در جامعه شده و موجب #جنایت جانی و جسمی و #خساراتمالی شدهاند را مورد بررسی و تحلیل قرار دهیم.
در ماده ۲۲ #قانونطرزجلوگیریازبیماریهایآمیزشی و واگیردار مصوب ۱۱ خرداد ۱۳۲۰ #مقرر شده:
" اشخاصی که مانع اجرای #مقرراتبهداشتی میشوند یا در اثر غفلت باعث انتشار یکی از بیماریهایواگیردار میشوند به هشت روز تا دو ماه #حبستادیبی و ۵۱ تا ۵۰۰ ریال و یا به یکی از این دو کیفر #محکوم میشوند."
مسلما در سال ۱۳۲۰ بیماریواگیرداری در #جامعه همهگیر شده بوده که #مقنن آن زمان در پیشگیری و جلوگیری از شیوع آن و #مبارزه و مقابله با انتشاردهندگان، #جرمانگاری کرده است.
🔸 حال مساله این است آیا #قانون مذکور #نسخ شده یا خیر؟ آیا بهعلت شیوع این ویروس در سراسر کشور #قانونگذار ما در مقام اصلاحقانون مذکور یا تدوین قانونکامل و جامع در راستای مبارزه و مقابله با ویروسکرونا که بیماری واگیردار است برخواهد آمد یا خیر؟
🔹در پاسخ به سوال اول باید بررسی گردد که آیا با وضع #قوانین جدید، قانون موصوف #نسخصریح یا ضمنی شده است یا خیر؟
در #قانونتدوینوتنقیحقوانین و مقررات کشور مصوب ۲۵ خرداد ۱۳۸۹ و #دستورالعملاجرائی آن مصوب ۱۰ مرداد ۱۳۸۹، قانون طرز جلوگیری از #بیماریهایآمیزشی و واگیردار مصوب ۱۱ خرداد ۱۳۲۰ جزء #قوانینمنسوخه #احصاء نشده است. یعنی قانون موصوف نسخصریح نگردیده است.
🔺در سال ۱۳۴۶ و با اصلاحاتبعدی آن قانونگذار بهمنظور جلوگیری از آلودهکردن و #فساد و ارتکاب #تقلب در مواد خوراکی و آشامیدنی و آرایشی و بهداشتی، جرمانگاری کرده که موضوع این قانون هم منصرف از موضوع قانون طرز جلوگیری از بیماریهای واگیردار مصوب ۱۳۲۰ بوده که نسخضمنی برداشت از ان نمیشود.
🔻در سال ۱۳۷۴ بهمنظور مبارزه و مقابله با آلودهکنندگان هوا از طریق #وسائلنقلیه و کارخانجات و کارگاهها هم قانونگذار جرمانگاری کرده که موضوع این قانون از قانون موضوع بحث منصرف بوده و از این قانون هم #نسخضمنی برداشت نمیشود.
▪در ماده ۶۸۸ #قانونتعزیرات مصوب ۱۳۷۵ مقرر گردیده است: " هر اقدامی که #تهدیدعلیهبهداشتعمومی شناخته شود از قبیل آلودهکردن آبآشامیدنی یا توزیع آبآشامیدنیآلوده، #دفعغیربهداشتیفضولات انسانی و دامی و مواد زاید، ریختن مواد مسمومکننده در رودخانهها، زباله در خیابانها و کشتار #غیرمجاز دام، استفاده غیرمجاز فاضلابخام یا پساب تصفیهخانههای #فاضلاب برای مصارفکشاورزی #ممنوع میباشد و مرتکبین چنانچه طبق #قوانینخاص مشمول #مجازات شدیدتری نباشند به #حبس تا یکسال #محکوم خواهند شد."
در #تبصره ۱ ماده ۶۸۸ اصلاحی مصوب ۱۳۷۶ مقرر گردیده #تشخیص اقدامعلیهبهداشتعمومی بهعهده #وزارتبهداشت و درمان و آموزشپزشکی است
برای تحقق #جرم مذکور #شروط زیر #لازم است:
۱. اقدامات و اعمال باید تهدیدآمیز باشد، یعنی نیاز به تحقق #نتیجه نیست.
۲. با توجه به افعال متعدی که در تمثیلهای ماده ۶۸۸ ذکر شده این اقدامات و افعال باید عالمانه و #عامدانه باشد.
۳. اقداماتتهدیدآمیز باید علیه "#بهداشتعمومی" شناخته شود.
۴. وفق تبصره یک ماده ۶۸۸ "تشخیص" اقداماتعلیهبهداشتعمومی با "#وزارت بهداشت" است.
حال آنکه در ماده ۲۲ قانون طرز جلوگیری از بیماریهایواگیردار، برای تحقق این جرم صرف تحقق "#غفلت" در انتشار بیماری واگیردار کفایت میکند. غفلت در #حقوقجزا به مفهوم #بیاحتیاطی و #بیمبالاتی در #رفتار است و قانونگذار بعضا بهعلت اهمیت موضوع #مال یا #جان مورد حمایت، صرف تحقق "غفلت" در از بینرفتن آن را برخلاف عمده #جرائم که تحقق آن منوط به وجود #سوءنیتعام و فعلعامدانه است، کافی دانسته است. (مانند جرم ۵۹۸ #اهمال در تضییع #اموالدولتی)
▫ این جرم میتواند توسط #شخصحقیقی و حقوقی واقع گردد و نیز میتواند علیه #سلامت و #بهداشت فرد خاص یا اعضای جامعه محقق گردد و عمومیبودنآن #شرطتحقق جرم نیست.
آخر اینکه تشخیص تحقق غفلت در انتشار بیماری واگیردار بهعهده وزارت بهداشت نیست چه بسا وزارت بهداشت ممکن است #متهم غفلت در انتشار بیماری واگیردار باشد
بهطور خلاصه ماده ۶۸۸ قانونتعزیرات در مقام نسخضمنی ماده ۲۲ قانون موصوف نیست👇👇👇👇
#ویروسکرونا نوعی #بیماریواگیردار دارای منشا خارجی بوده و از کشور چین به کشور #ایران وارد و به قرار اطلاع بدوا مردم شهرستانقم را مبتلا و بعد به علت #کوتاهی در #پیشگیری و جلوگیری از انتشار آن، اکنون عمده کشور را آلوده و در معرض #ابتلاء قرار داده است.
در این یادداشتحقوقی سعی خواهیم کرد #مسئولیتکیفری #اشخاصحقوقی و حقیقی که موجب انتشار این #ویروس در جامعه شده و موجب #جنایت جانی و جسمی و #خساراتمالی شدهاند را مورد بررسی و تحلیل قرار دهیم.
در ماده ۲۲ #قانونطرزجلوگیریازبیماریهایآمیزشی و واگیردار مصوب ۱۱ خرداد ۱۳۲۰ #مقرر شده:
" اشخاصی که مانع اجرای #مقرراتبهداشتی میشوند یا در اثر غفلت باعث انتشار یکی از بیماریهایواگیردار میشوند به هشت روز تا دو ماه #حبستادیبی و ۵۱ تا ۵۰۰ ریال و یا به یکی از این دو کیفر #محکوم میشوند."
مسلما در سال ۱۳۲۰ بیماریواگیرداری در #جامعه همهگیر شده بوده که #مقنن آن زمان در پیشگیری و جلوگیری از شیوع آن و #مبارزه و مقابله با انتشاردهندگان، #جرمانگاری کرده است.
🔸 حال مساله این است آیا #قانون مذکور #نسخ شده یا خیر؟ آیا بهعلت شیوع این ویروس در سراسر کشور #قانونگذار ما در مقام اصلاحقانون مذکور یا تدوین قانونکامل و جامع در راستای مبارزه و مقابله با ویروسکرونا که بیماری واگیردار است برخواهد آمد یا خیر؟
🔹در پاسخ به سوال اول باید بررسی گردد که آیا با وضع #قوانین جدید، قانون موصوف #نسخصریح یا ضمنی شده است یا خیر؟
در #قانونتدوینوتنقیحقوانین و مقررات کشور مصوب ۲۵ خرداد ۱۳۸۹ و #دستورالعملاجرائی آن مصوب ۱۰ مرداد ۱۳۸۹، قانون طرز جلوگیری از #بیماریهایآمیزشی و واگیردار مصوب ۱۱ خرداد ۱۳۲۰ جزء #قوانینمنسوخه #احصاء نشده است. یعنی قانون موصوف نسخصریح نگردیده است.
🔺در سال ۱۳۴۶ و با اصلاحاتبعدی آن قانونگذار بهمنظور جلوگیری از آلودهکردن و #فساد و ارتکاب #تقلب در مواد خوراکی و آشامیدنی و آرایشی و بهداشتی، جرمانگاری کرده که موضوع این قانون هم منصرف از موضوع قانون طرز جلوگیری از بیماریهای واگیردار مصوب ۱۳۲۰ بوده که نسخضمنی برداشت از ان نمیشود.
🔻در سال ۱۳۷۴ بهمنظور مبارزه و مقابله با آلودهکنندگان هوا از طریق #وسائلنقلیه و کارخانجات و کارگاهها هم قانونگذار جرمانگاری کرده که موضوع این قانون از قانون موضوع بحث منصرف بوده و از این قانون هم #نسخضمنی برداشت نمیشود.
▪در ماده ۶۸۸ #قانونتعزیرات مصوب ۱۳۷۵ مقرر گردیده است: " هر اقدامی که #تهدیدعلیهبهداشتعمومی شناخته شود از قبیل آلودهکردن آبآشامیدنی یا توزیع آبآشامیدنیآلوده، #دفعغیربهداشتیفضولات انسانی و دامی و مواد زاید، ریختن مواد مسمومکننده در رودخانهها، زباله در خیابانها و کشتار #غیرمجاز دام، استفاده غیرمجاز فاضلابخام یا پساب تصفیهخانههای #فاضلاب برای مصارفکشاورزی #ممنوع میباشد و مرتکبین چنانچه طبق #قوانینخاص مشمول #مجازات شدیدتری نباشند به #حبس تا یکسال #محکوم خواهند شد."
در #تبصره ۱ ماده ۶۸۸ اصلاحی مصوب ۱۳۷۶ مقرر گردیده #تشخیص اقدامعلیهبهداشتعمومی بهعهده #وزارتبهداشت و درمان و آموزشپزشکی است
برای تحقق #جرم مذکور #شروط زیر #لازم است:
۱. اقدامات و اعمال باید تهدیدآمیز باشد، یعنی نیاز به تحقق #نتیجه نیست.
۲. با توجه به افعال متعدی که در تمثیلهای ماده ۶۸۸ ذکر شده این اقدامات و افعال باید عالمانه و #عامدانه باشد.
۳. اقداماتتهدیدآمیز باید علیه "#بهداشتعمومی" شناخته شود.
۴. وفق تبصره یک ماده ۶۸۸ "تشخیص" اقداماتعلیهبهداشتعمومی با "#وزارت بهداشت" است.
حال آنکه در ماده ۲۲ قانون طرز جلوگیری از بیماریهایواگیردار، برای تحقق این جرم صرف تحقق "#غفلت" در انتشار بیماری واگیردار کفایت میکند. غفلت در #حقوقجزا به مفهوم #بیاحتیاطی و #بیمبالاتی در #رفتار است و قانونگذار بعضا بهعلت اهمیت موضوع #مال یا #جان مورد حمایت، صرف تحقق "غفلت" در از بینرفتن آن را برخلاف عمده #جرائم که تحقق آن منوط به وجود #سوءنیتعام و فعلعامدانه است، کافی دانسته است. (مانند جرم ۵۹۸ #اهمال در تضییع #اموالدولتی)
▫ این جرم میتواند توسط #شخصحقیقی و حقوقی واقع گردد و نیز میتواند علیه #سلامت و #بهداشت فرد خاص یا اعضای جامعه محقق گردد و عمومیبودنآن #شرطتحقق جرم نیست.
آخر اینکه تشخیص تحقق غفلت در انتشار بیماری واگیردار بهعهده وزارت بهداشت نیست چه بسا وزارت بهداشت ممکن است #متهم غفلت در انتشار بیماری واگیردار باشد
بهطور خلاصه ماده ۶۸۸ قانونتعزیرات در مقام نسخضمنی ماده ۲۲ قانون موصوف نیست👇👇👇👇
🔰 #رأیوحدترویه شماره ۷۳۷-۱۳۹۳/۹/۱۱ #هیأتعمومی #دیوانعالیکشور
🔹 نظر به اینکه مقررات بند «ب» ماده ۱۰ #قانونمجازاتاسلامی مصوب ۱۳۹۲/۰۲/۰۱ با توجه به عبارت صدر ماده از #جرایم #حدود و #قصاص انصراف دارد و اختیارات پیشبینی شده برای #قاضیاجرایاحکام درمورد #درخواست #اصلاححکم و یا #حق مراجعه #محکومعلیه به #دادگاه برای #تخفیفمجازات بهنحویکه در بند مذکور #مقرر شده است با بند ۷ ماده ۲۷۲ #قانونآییندادرسی دادگاههایعمومیانقلاب در #امورکیفری مغایرتی نداشته و آن را #نسخ ننموده است،
لذا #محکومان به #قصاصنفس که سن آنان در زمان #ارتکابجرم کمتر از هجدهسالتمام بوده و #احکامقطعیمحکومیت آنان قبل از لازمالاجراءشدن #قانون مجازاتاسلامی مصوب ۱۳۹۲ #صادر شده چنانچه #مدعی شمول #شرایط مقرر در ماده ۹۱ این قانون باشند به لحاظ اینکه تبدیل و تغییر #مجازات به ترتیب مذکور در این ماده مالا #تخفیف مجازات و تعیین #کیفرمساعدتربهحالمتهم بهشمار میآید، میتوانند براساس بند ۷ ماده ۲۷۲ قانونآییندادرسی مذکور در فوق درخواست #اعادهدادرسی نمایند. بنابه مراتب #رای شعبه سیوپنجم #دیوان عالیکشور در حدی که با این #نظر انطباق دارد به #اکثریتآراء صحیح تشخیص میگردد. این رأی طبق ماده ۲۷۰ قانونآییندادرسیدادگاههایعمومی و انقلاب در امور کیفری در موارد مشابه برای شعب دیوانعالیکشور و دادگاه ها #لازمالاتباع میباشد.
🔸 ماده ۹۱ ق.م.ا - در جرائم موجب حد یا قصاص هرگاه #افرادبالغکمترازهجدهسال، #ماهیتجرم انجامشده و یا #حرمت آن را درک نکنند و یا در #رشد و کمالعقل آنان #شبهه وجود داشتهباشد، حسب مورد با توجه به سن آنها به مجازاتهایپیشبینیشده در این فصل (فصلدهم؛ مجازاتها و #اقداماتتامینیوتربیتی اطفال و نوجوانان) #محکوم میشوند.
#تبصره - دادگاه برای #تشخیص رشد و کمالعقل میتواند نظر #پزشکیقانونی را #استعلام یا از هر طریق دیگر که مقتضی بداند، استفاده کند.
jOin 🔜 @arayeghazayi
◀️ اینستاگرام:🔻
instagram.com/arayeghazayi
🔹 نظر به اینکه مقررات بند «ب» ماده ۱۰ #قانونمجازاتاسلامی مصوب ۱۳۹۲/۰۲/۰۱ با توجه به عبارت صدر ماده از #جرایم #حدود و #قصاص انصراف دارد و اختیارات پیشبینی شده برای #قاضیاجرایاحکام درمورد #درخواست #اصلاححکم و یا #حق مراجعه #محکومعلیه به #دادگاه برای #تخفیفمجازات بهنحویکه در بند مذکور #مقرر شده است با بند ۷ ماده ۲۷۲ #قانونآییندادرسی دادگاههایعمومیانقلاب در #امورکیفری مغایرتی نداشته و آن را #نسخ ننموده است،
لذا #محکومان به #قصاصنفس که سن آنان در زمان #ارتکابجرم کمتر از هجدهسالتمام بوده و #احکامقطعیمحکومیت آنان قبل از لازمالاجراءشدن #قانون مجازاتاسلامی مصوب ۱۳۹۲ #صادر شده چنانچه #مدعی شمول #شرایط مقرر در ماده ۹۱ این قانون باشند به لحاظ اینکه تبدیل و تغییر #مجازات به ترتیب مذکور در این ماده مالا #تخفیف مجازات و تعیین #کیفرمساعدتربهحالمتهم بهشمار میآید، میتوانند براساس بند ۷ ماده ۲۷۲ قانونآییندادرسی مذکور در فوق درخواست #اعادهدادرسی نمایند. بنابه مراتب #رای شعبه سیوپنجم #دیوان عالیکشور در حدی که با این #نظر انطباق دارد به #اکثریتآراء صحیح تشخیص میگردد. این رأی طبق ماده ۲۷۰ قانونآییندادرسیدادگاههایعمومی و انقلاب در امور کیفری در موارد مشابه برای شعب دیوانعالیکشور و دادگاه ها #لازمالاتباع میباشد.
🔸 ماده ۹۱ ق.م.ا - در جرائم موجب حد یا قصاص هرگاه #افرادبالغکمترازهجدهسال، #ماهیتجرم انجامشده و یا #حرمت آن را درک نکنند و یا در #رشد و کمالعقل آنان #شبهه وجود داشتهباشد، حسب مورد با توجه به سن آنها به مجازاتهایپیشبینیشده در این فصل (فصلدهم؛ مجازاتها و #اقداماتتامینیوتربیتی اطفال و نوجوانان) #محکوم میشوند.
#تبصره - دادگاه برای #تشخیص رشد و کمالعقل میتواند نظر #پزشکیقانونی را #استعلام یا از هر طریق دیگر که مقتضی بداند، استفاده کند.
jOin 🔜 @arayeghazayi
◀️ اینستاگرام:🔻
instagram.com/arayeghazayi
Forwarded from آرای قضایی
🔰 #نظریه_مشورتی #کاربردی #اداره_کل_حقوقی #قوه_قضائیه
jOin 🔜 @arayeghazayi
⚖ آیا #لایحه_قانونی #الغاء مقررات مخالف با #قانون_مدنی راجع به #ولایت و #قیمومت، #قانون #اجازه افتتاح حساب پس انداز برای اطفال را #نسخ کرده است یا خیر؟
✅ نظر مشورتی اداره #حقوقی بشرح زیر است:
با توجه به #صراحت #تبصره #ماده_واحده قانون اجازه افتتاح حساب پس انداز برای اطفال #مصوب اردیبهشت ماه ۱۳۵۷ درصورتی که مادر به نام فرزند #صغیر خود حساب پس انداز باز کند #حق برداشت از این حساب را تا رسیدن صغیر به سن ۱۸ سال تمام دارد و #اختیار مذکور #مغایرت و منافاتی با قانون الغاء مقررات مخالف با قانون مدنی راجع به ولایت و قیمومت ندارد و در این تبصره #قانونگذار صرفنظر از مقررات ماده ۱۰ قانون مدنی صریحاً اجازه تنظیم #قرارداد #مالی #مشروط بین مادر و #طفل و بانک را #تجویز کرده است و مشارالیها میتواند از حساب پس انداز مزبور برداشت نماید بنا به مراتب چون به موجب تبصره مذکور حق برداشت از حسابهای مزبور تنها به مادر طفل که بازکننده حساب است #تفویض گردیده و نظر به ولایت مشارالیها نداشته است بنابراین در این مورد پدر و جد پدری یا #وصی #منصوب از طرف آنان حق برداشت از حساب پس انداز مزبور را ندارند و چون ماده واحده قانون مزبور مخالفت و مباینتی با اعاده #اعتبار #قواعد و مقررات قانون مدنی راجع به ولایت و قیمومت ندارد لذا مطابق ماده مزبور اطفالی که به سن دوازده سال تمام رسیده باشند میتوانند به نام خود حساب پس انداز در بانکها باز کنند و پس از رسیدن به سن پانزده سال تمام هم میتوانند از حساب پس انداز خود برداشت نمایند.
jOin 🔜 @arayeghazayi
❇️ قانون اجازه افتتاح حساب #پسانداز برای اطفال
مصوب ۱۳۵۶
🔹 ماده واحده – اطفالی که به سن دوازده سال تمام رسیده باشند میتوانند بنام خود در بانکها حساب پسانداز باز نمایند. حق برداشت از این حسابها منحصراً با #دارنده حساب میباشد.
دارندگان این حسابها میتوانند پس از رسیدن بسن پانزده سال تمام از حساب خود #برداشت نمایند.
🔸 تبصره – #مادر میتواند بنام فرزند صغیر خود حساب پسانداز باز کند و حق برداشت از این حساب تا رسیدن صغیر بسن ۱۸ سال تمام فقط با مادر است.
قانون فوق مشتمل بر یک ماده و یک تبصره پس از تصویب #مجلس شورای ملی در جلسه روز یکشنبه ۳۰ بهمن ماه ۲۵۳۶ در جلسه روز دوشنبه بیست و یکم فروردین ماه دو هزار و پانصد و سی و هفت شاهنشاهی به تصویب مجلس سنا رسید.
jOin 🔜 @arayeghazayi
jOin 🔜 @arayeghazayi
⚖ آیا #لایحه_قانونی #الغاء مقررات مخالف با #قانون_مدنی راجع به #ولایت و #قیمومت، #قانون #اجازه افتتاح حساب پس انداز برای اطفال را #نسخ کرده است یا خیر؟
✅ نظر مشورتی اداره #حقوقی بشرح زیر است:
با توجه به #صراحت #تبصره #ماده_واحده قانون اجازه افتتاح حساب پس انداز برای اطفال #مصوب اردیبهشت ماه ۱۳۵۷ درصورتی که مادر به نام فرزند #صغیر خود حساب پس انداز باز کند #حق برداشت از این حساب را تا رسیدن صغیر به سن ۱۸ سال تمام دارد و #اختیار مذکور #مغایرت و منافاتی با قانون الغاء مقررات مخالف با قانون مدنی راجع به ولایت و قیمومت ندارد و در این تبصره #قانونگذار صرفنظر از مقررات ماده ۱۰ قانون مدنی صریحاً اجازه تنظیم #قرارداد #مالی #مشروط بین مادر و #طفل و بانک را #تجویز کرده است و مشارالیها میتواند از حساب پس انداز مزبور برداشت نماید بنا به مراتب چون به موجب تبصره مذکور حق برداشت از حسابهای مزبور تنها به مادر طفل که بازکننده حساب است #تفویض گردیده و نظر به ولایت مشارالیها نداشته است بنابراین در این مورد پدر و جد پدری یا #وصی #منصوب از طرف آنان حق برداشت از حساب پس انداز مزبور را ندارند و چون ماده واحده قانون مزبور مخالفت و مباینتی با اعاده #اعتبار #قواعد و مقررات قانون مدنی راجع به ولایت و قیمومت ندارد لذا مطابق ماده مزبور اطفالی که به سن دوازده سال تمام رسیده باشند میتوانند به نام خود حساب پس انداز در بانکها باز کنند و پس از رسیدن به سن پانزده سال تمام هم میتوانند از حساب پس انداز خود برداشت نمایند.
jOin 🔜 @arayeghazayi
❇️ قانون اجازه افتتاح حساب #پسانداز برای اطفال
مصوب ۱۳۵۶
🔹 ماده واحده – اطفالی که به سن دوازده سال تمام رسیده باشند میتوانند بنام خود در بانکها حساب پسانداز باز نمایند. حق برداشت از این حسابها منحصراً با #دارنده حساب میباشد.
دارندگان این حسابها میتوانند پس از رسیدن بسن پانزده سال تمام از حساب خود #برداشت نمایند.
🔸 تبصره – #مادر میتواند بنام فرزند صغیر خود حساب پسانداز باز کند و حق برداشت از این حساب تا رسیدن صغیر بسن ۱۸ سال تمام فقط با مادر است.
قانون فوق مشتمل بر یک ماده و یک تبصره پس از تصویب #مجلس شورای ملی در جلسه روز یکشنبه ۳۰ بهمن ماه ۲۵۳۶ در جلسه روز دوشنبه بیست و یکم فروردین ماه دو هزار و پانصد و سی و هفت شاهنشاهی به تصویب مجلس سنا رسید.
jOin 🔜 @arayeghazayi
Forwarded from آرای قضایی
عدالت:
🔰 حدود #مسوولیت #شرکت های هواپیمایی ایرانی در #پرداخت #خسارت_جانی
jOin 🔜 @arayeghazayi
✍ احمد پنجهپور #وکیل_پایه_یک_دادگستری
⚖ ایران بنا به دلایل متعدد از جمله #تحریم #صنعت هوایی، مدتها است که یکی از #حادثه خیزترین مناطق جهان از لحاظ #آمار سقوط هواپیما و #کشته و #مصدوم شدن مسافرین آنها تلقی میشود.
با تدقیق در این میزان از #سوانح هوایی، سوالی که به ذهن خطور می کند این است که در پروازهای داخلی مسوولیت شرکتهای #حملونقل هوایی و متصدیان صنعت هوایی کشور چگونه و تا چه میزان است؟
#مجلس_شورای_اسلامی در سال ۱۳۶۴ #قانون «تعیین حدود مسوولیت شرکتهای هواپیمایی ایران در پروازهای داخل کشور» را #تصويب نمود. به موجب این قانون مسوولیت شرکتهای هواپیمایی ایران در مورد حملونقل مسافرین، بار و اثاثیه در پروازهای داخل کشور در حدود مسوولیت #مقرر در پروازهای بینالمللی مذکور در « #کنوانسیون مربوط به یکسان کردن برخی از #مقررات حملونقل هوایی #بینالمللی #منعقده در ورشو» یا همان #کنوانسیون_ورشو و #پروتکل #اصلاحی آن، که در لاهه به #امضا رسیده است.
jOin 🔜 @arayeghazayi
🔹 تصویب قانون تعیین حدود مسوولیت شرکتهای هواپیمایی ایرانی
تصویب این قانون مسوولیت شرکتهای هواپیمایی ایرانی را از #شرایط #قانون_مجازات_اسلامی خارج و مطابق با قوانین بینالمللی کرد، اما این قانون بعدها توسط «قانون تعیین حدود مسوولیت شرکتهای هواپیمایی ایرانی» در سال ۱۳۹۱ #نسخ شد؛ در قانون جدید، مسوولیت شرکتهای هواپیمایی ایرانی در مورد حملونقل مسافران، بار و اثاثیه در پروازهای بینالمللی، مطابق با کنوانسیون ورشو باقی ماند. ولی در پروازهای داخلی در مورد حملونقل مسافران، فقط مطابق قانون مجازات اسلامی و در مورد حملونقل بار و اثاثیه محدود به مسوولیت مندرج در کنوانسیون ورشو و #تشریفات (پروتکل) اصلاحی لاهه تغییر یافت.
طبق #تبصره ماده یک این قانون، مبالغ مندرج در کنوانسیون ورشو و تشریفات (پروتکل) اصلاحی لاهه، به ترتیب معادل ۸۳۰۰ و ۱۶۶۰۰ واحد «#حق برداشت مخصوص» (SDR) است.
#اولیای_دم متوفیان یا مصدومان سوانح هوایی داخلی از بابت جبران خسارات بدنی و #فوت #مجاز به #مطالبه #دیه شدند و سایر #خسارات وارده را تنها براساس قانون مجازات اسلامی میتوانند دریافت کنند.
بنابراین مسافر ایرانی (خود یا #ورثه #متوفی)، در صورتی که در یک پرواز داخلی، دچار سانحه شود (اعم از فوت یا صدمه) میتواند با #اقامه_دعوی علیه شرکت هواپیمایی دیه دریافت کند و در صورتی که بار و اثاثیه وی خسارت ببیند، با توجه به قانون مصوب ۱۳۹۱، نهایتا تا میزان۱۶۶۰۰ SDR #محق به دریافت #خسارت_مالی خواهد بود.
با این وصف و از نظر #قانونگذار ایرانی، میزان #خسارت_جانی، در هرنوع سانحهای (هوایی، زمینی و دریایی) صرفا از نوع دیه است و خسارت دیگری غیر از دیه قابل مطالبه نیست.
حال سوال این است که در صورتی که مسافر ایرانی در ایران با یک شرکت هوایی بینالمللی پرواز کند و هواپیما در خاک ایران دچار سانحه شود، میزان خسارت براساس قانون #مصوب ۱۳۹۱ است یا اینکه براساس کنوانسیونهای بینالمللی، خسارت پرداخت میشود؟
#ماده سوم قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۱بیان میدارد: قوانین #جزایی ایران درباره کلیه اشخاصی که در قلمرو #حاکمیت زمینی، دریایی و هوایی جمهوری اسلامی ایران #مرتکب #جرم شوند اعمال میشود مگر آنکه به موجب قانون ترتیب دیگری مقرر شده باشد.
با این وصف قلمرو قوانین جزایی در ایران شامل اینگونه پروازها نیز میشود. به عبارت دیگر درصورت بروز حادثه حداقل پرداختی یعنی دیه شامل مسافرین خواهد شد، اما از سوی دیگر در صورتی که شرکت بینالمللی #تابعیت کشوری را داشته باشد که #مشمول مقررات کنوانسیونهای دیگری مانند مونترآل باشد و میزان خسارت نیز بر اساس این کنوانسیون از میزان خسارت تعیین شده در قوانین ایران بیشتر باشد، به نظر می رسد مسافر ایرانی بتواند حتی در صورتی که حادثه در ایران رخ داده باشد، خسارت را بر اساس این کنوانسیون دریافت دارد.
بدیهی است #دادگاه ایرانی هیچگاه چنین خسارتی را در #حکم خود ذکر نمیکند و مسافر یا ورثه وی (درصورت فوت مسافر) میتوانند با مراجعه به #دادگاه_صالح و اعلام #شکایت، خسارت را براساس آن کنوانسیون دریافت کنند.
از سوی دیگر در صورتی که در مفاد #تعهدات مندرج فیمابین مسافر و شرکتهای هواپیمایی چه ایرانی و چه خارجی از سوی شرکت، میزان تعهدات بالاتر از حد #قانونی ذکر شده باشد، این شرکتها گریزی از پرداخت خسارت مازاد نخواهند داشت.
به نظر میرسد در صورتی که قوانین و مقررات و اخذ خسارت از شرکتهای هوایی داخلی و بینالمللی، تابع #قوانین_مشترک و همسانی شوند، پیچیدگی امر هم برای مسافرین و هم برای #محاکم بسیار کمتر باشد. در عمل چه فرقی میکند یک مسافر ایرانی از پرواز داخلی استفاده کند و دچار خسارت شود یا از پرواز 👇👇
🔰 حدود #مسوولیت #شرکت های هواپیمایی ایرانی در #پرداخت #خسارت_جانی
jOin 🔜 @arayeghazayi
✍ احمد پنجهپور #وکیل_پایه_یک_دادگستری
⚖ ایران بنا به دلایل متعدد از جمله #تحریم #صنعت هوایی، مدتها است که یکی از #حادثه خیزترین مناطق جهان از لحاظ #آمار سقوط هواپیما و #کشته و #مصدوم شدن مسافرین آنها تلقی میشود.
با تدقیق در این میزان از #سوانح هوایی، سوالی که به ذهن خطور می کند این است که در پروازهای داخلی مسوولیت شرکتهای #حملونقل هوایی و متصدیان صنعت هوایی کشور چگونه و تا چه میزان است؟
#مجلس_شورای_اسلامی در سال ۱۳۶۴ #قانون «تعیین حدود مسوولیت شرکتهای هواپیمایی ایران در پروازهای داخل کشور» را #تصويب نمود. به موجب این قانون مسوولیت شرکتهای هواپیمایی ایران در مورد حملونقل مسافرین، بار و اثاثیه در پروازهای داخل کشور در حدود مسوولیت #مقرر در پروازهای بینالمللی مذکور در « #کنوانسیون مربوط به یکسان کردن برخی از #مقررات حملونقل هوایی #بینالمللی #منعقده در ورشو» یا همان #کنوانسیون_ورشو و #پروتکل #اصلاحی آن، که در لاهه به #امضا رسیده است.
jOin 🔜 @arayeghazayi
🔹 تصویب قانون تعیین حدود مسوولیت شرکتهای هواپیمایی ایرانی
تصویب این قانون مسوولیت شرکتهای هواپیمایی ایرانی را از #شرایط #قانون_مجازات_اسلامی خارج و مطابق با قوانین بینالمللی کرد، اما این قانون بعدها توسط «قانون تعیین حدود مسوولیت شرکتهای هواپیمایی ایرانی» در سال ۱۳۹۱ #نسخ شد؛ در قانون جدید، مسوولیت شرکتهای هواپیمایی ایرانی در مورد حملونقل مسافران، بار و اثاثیه در پروازهای بینالمللی، مطابق با کنوانسیون ورشو باقی ماند. ولی در پروازهای داخلی در مورد حملونقل مسافران، فقط مطابق قانون مجازات اسلامی و در مورد حملونقل بار و اثاثیه محدود به مسوولیت مندرج در کنوانسیون ورشو و #تشریفات (پروتکل) اصلاحی لاهه تغییر یافت.
طبق #تبصره ماده یک این قانون، مبالغ مندرج در کنوانسیون ورشو و تشریفات (پروتکل) اصلاحی لاهه، به ترتیب معادل ۸۳۰۰ و ۱۶۶۰۰ واحد «#حق برداشت مخصوص» (SDR) است.
#اولیای_دم متوفیان یا مصدومان سوانح هوایی داخلی از بابت جبران خسارات بدنی و #فوت #مجاز به #مطالبه #دیه شدند و سایر #خسارات وارده را تنها براساس قانون مجازات اسلامی میتوانند دریافت کنند.
بنابراین مسافر ایرانی (خود یا #ورثه #متوفی)، در صورتی که در یک پرواز داخلی، دچار سانحه شود (اعم از فوت یا صدمه) میتواند با #اقامه_دعوی علیه شرکت هواپیمایی دیه دریافت کند و در صورتی که بار و اثاثیه وی خسارت ببیند، با توجه به قانون مصوب ۱۳۹۱، نهایتا تا میزان۱۶۶۰۰ SDR #محق به دریافت #خسارت_مالی خواهد بود.
با این وصف و از نظر #قانونگذار ایرانی، میزان #خسارت_جانی، در هرنوع سانحهای (هوایی، زمینی و دریایی) صرفا از نوع دیه است و خسارت دیگری غیر از دیه قابل مطالبه نیست.
حال سوال این است که در صورتی که مسافر ایرانی در ایران با یک شرکت هوایی بینالمللی پرواز کند و هواپیما در خاک ایران دچار سانحه شود، میزان خسارت براساس قانون #مصوب ۱۳۹۱ است یا اینکه براساس کنوانسیونهای بینالمللی، خسارت پرداخت میشود؟
#ماده سوم قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۱بیان میدارد: قوانین #جزایی ایران درباره کلیه اشخاصی که در قلمرو #حاکمیت زمینی، دریایی و هوایی جمهوری اسلامی ایران #مرتکب #جرم شوند اعمال میشود مگر آنکه به موجب قانون ترتیب دیگری مقرر شده باشد.
با این وصف قلمرو قوانین جزایی در ایران شامل اینگونه پروازها نیز میشود. به عبارت دیگر درصورت بروز حادثه حداقل پرداختی یعنی دیه شامل مسافرین خواهد شد، اما از سوی دیگر در صورتی که شرکت بینالمللی #تابعیت کشوری را داشته باشد که #مشمول مقررات کنوانسیونهای دیگری مانند مونترآل باشد و میزان خسارت نیز بر اساس این کنوانسیون از میزان خسارت تعیین شده در قوانین ایران بیشتر باشد، به نظر می رسد مسافر ایرانی بتواند حتی در صورتی که حادثه در ایران رخ داده باشد، خسارت را بر اساس این کنوانسیون دریافت دارد.
بدیهی است #دادگاه ایرانی هیچگاه چنین خسارتی را در #حکم خود ذکر نمیکند و مسافر یا ورثه وی (درصورت فوت مسافر) میتوانند با مراجعه به #دادگاه_صالح و اعلام #شکایت، خسارت را براساس آن کنوانسیون دریافت کنند.
از سوی دیگر در صورتی که در مفاد #تعهدات مندرج فیمابین مسافر و شرکتهای هواپیمایی چه ایرانی و چه خارجی از سوی شرکت، میزان تعهدات بالاتر از حد #قانونی ذکر شده باشد، این شرکتها گریزی از پرداخت خسارت مازاد نخواهند داشت.
به نظر میرسد در صورتی که قوانین و مقررات و اخذ خسارت از شرکتهای هوایی داخلی و بینالمللی، تابع #قوانین_مشترک و همسانی شوند، پیچیدگی امر هم برای مسافرین و هم برای #محاکم بسیار کمتر باشد. در عمل چه فرقی میکند یک مسافر ایرانی از پرواز داخلی استفاده کند و دچار خسارت شود یا از پرواز 👇👇
❇ رایوحدترویه که ذیلا میآید، با تصویب بعدی شق ج از بند ۱۲ مادهسه قانونوصولبرخی از درآمدهایدولت در سال ۱۳۷۳، نسخ شد و دیگر قابلاستناد نیست و خلعید مطلقا دعوایی مالی محسوب میشود
⚖ رایوحدترویه شماره ۵۸۵-
۱۳۷۲/۷/۱۳ هیاتعمومیدیوانعالیکشور
🔸 دعویخلعید از اعیان غیرمنقول به صراحت بند ۳ ماده ۷ قانون تشکیل دادگاه های حقوقی یک و دوم مصوب سوم آذر ماه ۱۳۶۴، از دعاوی غیرمالی و رسیدگی آن در صلاحیت دادگاههایحقوقی دو میباشد و دعویخلعید غاصبانه را نیز شامل میشود مگر اینکه در رسیدگی به این نوع دعاوی بر اساس اظهارات طرفین در موقع رسیدگی در امر مالکیت اختلاف شود که در اینصورت نصاب دادگاه هایحقوقی معتبر است بنابراین رای شعبهسوم دیوانعالیکشور صحیح تشخیص میشود...
🔹 شق ج از بند ۱۲ مادهسه قانونوصولبرخي از درآمدهایدولت و مصرف آن در موارد معين؛ " در دعاویمالی غيرمنقول و خلعيد از اعيان غيرمنقول از نقطه نظر صلاحيت، ارزش خواسته همان است كه خواهان در دادخواست خود تعيين مینمايد. لكن از نظر هزينهدادرسی، بايد مطابق ارزشمعاملاتی املاك در هر منطقه تقويم و بر اساس آن هزينهدادرسی پرداخت شود "
✍ #جلالخوانگستر
#قانونوصولبرخیازدرآمدهایدولتومصرفآندرمواردمعين #دعویخلعید #رایوحدترویههیاتعمومیدیوانعالیکشور #دعوایغیرمنقول #صلاحیت #دعوایمالی #هزینهدادرسی #تقویمخواسته #خلعید #اختلافدرمالکیت #نسخ #استناد #قانون
jOin 🔜 @arayeghazayi
◀️ اینستاگرام:🔻
instagram.com/arayeghazayi
⚖ رایوحدترویه شماره ۵۸۵-
۱۳۷۲/۷/۱۳ هیاتعمومیدیوانعالیکشور
🔸 دعویخلعید از اعیان غیرمنقول به صراحت بند ۳ ماده ۷ قانون تشکیل دادگاه های حقوقی یک و دوم مصوب سوم آذر ماه ۱۳۶۴، از دعاوی غیرمالی و رسیدگی آن در صلاحیت دادگاههایحقوقی دو میباشد و دعویخلعید غاصبانه را نیز شامل میشود مگر اینکه در رسیدگی به این نوع دعاوی بر اساس اظهارات طرفین در موقع رسیدگی در امر مالکیت اختلاف شود که در اینصورت نصاب دادگاه هایحقوقی معتبر است بنابراین رای شعبهسوم دیوانعالیکشور صحیح تشخیص میشود...
🔹 شق ج از بند ۱۲ مادهسه قانونوصولبرخي از درآمدهایدولت و مصرف آن در موارد معين؛ " در دعاویمالی غيرمنقول و خلعيد از اعيان غيرمنقول از نقطه نظر صلاحيت، ارزش خواسته همان است كه خواهان در دادخواست خود تعيين مینمايد. لكن از نظر هزينهدادرسی، بايد مطابق ارزشمعاملاتی املاك در هر منطقه تقويم و بر اساس آن هزينهدادرسی پرداخت شود "
✍ #جلالخوانگستر
#قانونوصولبرخیازدرآمدهایدولتومصرفآندرمواردمعين #دعویخلعید #رایوحدترویههیاتعمومیدیوانعالیکشور #دعوایغیرمنقول #صلاحیت #دعوایمالی #هزینهدادرسی #تقویمخواسته #خلعید #اختلافدرمالکیت #نسخ #استناد #قانون
jOin 🔜 @arayeghazayi
◀️ اینستاگرام:🔻
instagram.com/arayeghazayi
🔰 نظریهمشورتی ادارهکلحقوقی قوهقضائیه
🔹تاریخ نظریه؛ ۱۳۹۹/۸/۲۸
🔸شماره نظریه؛ ۷/۹۹/۱۱۳۶
▫شماره پرونده: ۱۱۳۶-۹۹/۱۱۳ ک
🔶 استعلام:
۱. درصورت وجود شرایط مقرر در مواد ۱ و ۲ قانون اصلاح قانون جلوگیري از تصرف عدوانی مصوب ۱۳۵۲، آیا دادستان تکلیف دارد به جرایم تصرف عدوانی، ممانعت از حق و ایجاد مزاحمت ملکی رسیدگی نماید؟
۲. درصورت احراز شرایط بند اول، آیا دادستان میتواند پرونده را جهت رسیدگی به دادیار یا بازپرس ارجاع دهد؟
🔷 پاسخ:
اولاً، فصل هشتم از باب سوم قانون آییندادرسی دادگاههایعمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹، جایگزین قانون اصلاح قانون جلوگیري از تصرف عدوانی مصوب ۱۳۵۲ شده و در نتیجه این قانون درخصوص اموال غیرمنقول منسوخ است، لیکن مقررات قانون آیین دادرسی مدنی مذکور شامل اموال منقول نیست و قانون اصلاح قانون جلوگیري از تصرف عدوانی مصوب ۱۳۵۲ درمورد اموال منقول حاکم است. ثانیاً، با توجه به پاسخ فوق، پاسخ به قسمت دوم استعلام منتفی است.
#نظریه_مشورتی_اداره_کل_حقوقی_قوه_قضائیه #اموال_غیرمنقول #ممانعت_از_حق #دعوای_رفع_تصرف_عدوانی #ایجاد_مزاحمت_ملکی #قانون_آیین_دادرسی_مدنی #دادستان #تصرف_عدوانی #دادیار
#بازپرس #اموال_منقول #قانون_اصلاح_قانون_جلوگیری_از_تصرف_عدوانی #نسخ #دادگاه_عمومی_حقوقی #نسخ_قانون #رسیدگی #صلاحیت #اختیار
jOin 🔜 @arayeghazayi
jOin 🔜 @artelgallery
◀️ اینستاگرام:🔻
instagram.com/arayeghazayi
🔹تاریخ نظریه؛ ۱۳۹۹/۸/۲۸
🔸شماره نظریه؛ ۷/۹۹/۱۱۳۶
▫شماره پرونده: ۱۱۳۶-۹۹/۱۱۳ ک
🔶 استعلام:
۱. درصورت وجود شرایط مقرر در مواد ۱ و ۲ قانون اصلاح قانون جلوگیري از تصرف عدوانی مصوب ۱۳۵۲، آیا دادستان تکلیف دارد به جرایم تصرف عدوانی، ممانعت از حق و ایجاد مزاحمت ملکی رسیدگی نماید؟
۲. درصورت احراز شرایط بند اول، آیا دادستان میتواند پرونده را جهت رسیدگی به دادیار یا بازپرس ارجاع دهد؟
🔷 پاسخ:
اولاً، فصل هشتم از باب سوم قانون آییندادرسی دادگاههایعمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹، جایگزین قانون اصلاح قانون جلوگیري از تصرف عدوانی مصوب ۱۳۵۲ شده و در نتیجه این قانون درخصوص اموال غیرمنقول منسوخ است، لیکن مقررات قانون آیین دادرسی مدنی مذکور شامل اموال منقول نیست و قانون اصلاح قانون جلوگیري از تصرف عدوانی مصوب ۱۳۵۲ درمورد اموال منقول حاکم است. ثانیاً، با توجه به پاسخ فوق، پاسخ به قسمت دوم استعلام منتفی است.
#نظریه_مشورتی_اداره_کل_حقوقی_قوه_قضائیه #اموال_غیرمنقول #ممانعت_از_حق #دعوای_رفع_تصرف_عدوانی #ایجاد_مزاحمت_ملکی #قانون_آیین_دادرسی_مدنی #دادستان #تصرف_عدوانی #دادیار
#بازپرس #اموال_منقول #قانون_اصلاح_قانون_جلوگیری_از_تصرف_عدوانی #نسخ #دادگاه_عمومی_حقوقی #نسخ_قانون #رسیدگی #صلاحیت #اختیار
jOin 🔜 @arayeghazayi
jOin 🔜 @artelgallery
◀️ اینستاگرام:🔻
instagram.com/arayeghazayi
Forwarded from آرای قضایی
عدالت:
🔰 حدود #مسوولیت #شرکت های هواپیمایی ایرانی در #پرداخت #خسارت_جانی
jOin 🔜 @arayeghazayi
✍ احمد پنجهپور #وکیل_پایه_یک_دادگستری
⚖ ایران بنا به دلایل متعدد از جمله #تحریم #صنعت هوایی، مدتها است که یکی از #حادثه خیزترین مناطق جهان از لحاظ #آمار سقوط هواپیما و #کشته و #مصدوم شدن مسافرین آنها تلقی میشود.
با تدقیق در این میزان از #سوانح هوایی، سوالی که به ذهن خطور می کند این است که در پروازهای داخلی مسوولیت شرکتهای #حملونقل هوایی و متصدیان صنعت هوایی کشور چگونه و تا چه میزان است؟
#مجلس_شورای_اسلامی در سال ۱۳۶۴ #قانون «تعیین حدود مسوولیت شرکتهای هواپیمایی ایران در پروازهای داخل کشور» را #تصويب نمود. به موجب این قانون مسوولیت شرکتهای هواپیمایی ایران در مورد حملونقل مسافرین، بار و اثاثیه در پروازهای داخل کشور در حدود مسوولیت #مقرر در پروازهای بینالمللی مذکور در « #کنوانسیون مربوط به یکسان کردن برخی از #مقررات حملونقل هوایی #بینالمللی #منعقده در ورشو» یا همان #کنوانسیون_ورشو و #پروتکل #اصلاحی آن، که در لاهه به #امضا رسیده است.
jOin 🔜 @arayeghazayi
🔹 تصویب قانون تعیین حدود مسوولیت شرکتهای هواپیمایی ایرانی
تصویب این قانون مسوولیت شرکتهای هواپیمایی ایرانی را از #شرایط #قانون_مجازات_اسلامی خارج و مطابق با قوانین بینالمللی کرد، اما این قانون بعدها توسط «قانون تعیین حدود مسوولیت شرکتهای هواپیمایی ایرانی» در سال ۱۳۹۱ #نسخ شد؛ در قانون جدید، مسوولیت شرکتهای هواپیمایی ایرانی در مورد حملونقل مسافران، بار و اثاثیه در پروازهای بینالمللی، مطابق با کنوانسیون ورشو باقی ماند. ولی در پروازهای داخلی در مورد حملونقل مسافران، فقط مطابق قانون مجازات اسلامی و در مورد حملونقل بار و اثاثیه محدود به مسوولیت مندرج در کنوانسیون ورشو و #تشریفات (پروتکل) اصلاحی لاهه تغییر یافت.
طبق #تبصره ماده یک این قانون، مبالغ مندرج در کنوانسیون ورشو و تشریفات (پروتکل) اصلاحی لاهه، به ترتیب معادل ۸۳۰۰ و ۱۶۶۰۰ واحد «#حق برداشت مخصوص» (SDR) است.
#اولیای_دم متوفیان یا مصدومان سوانح هوایی داخلی از بابت جبران خسارات بدنی و #فوت #مجاز به #مطالبه #دیه شدند و سایر #خسارات وارده را تنها براساس قانون مجازات اسلامی میتوانند دریافت کنند.
بنابراین مسافر ایرانی (خود یا #ورثه #متوفی)، در صورتی که در یک پرواز داخلی، دچار سانحه شود (اعم از فوت یا صدمه) میتواند با #اقامه_دعوی علیه شرکت هواپیمایی دیه دریافت کند و در صورتی که بار و اثاثیه وی خسارت ببیند، با توجه به قانون مصوب ۱۳۹۱، نهایتا تا میزان۱۶۶۰۰ SDR #محق به دریافت #خسارت_مالی خواهد بود.
با این وصف و از نظر #قانونگذار ایرانی، میزان #خسارت_جانی، در هرنوع سانحهای (هوایی، زمینی و دریایی) صرفا از نوع دیه است و خسارت دیگری غیر از دیه قابل مطالبه نیست.
حال سوال این است که در صورتی که مسافر ایرانی در ایران با یک شرکت هوایی بینالمللی پرواز کند و هواپیما در خاک ایران دچار سانحه شود، میزان خسارت براساس قانون #مصوب ۱۳۹۱ است یا اینکه براساس کنوانسیونهای بینالمللی، خسارت پرداخت میشود؟
#ماده سوم قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۱بیان میدارد: قوانین #جزایی ایران درباره کلیه اشخاصی که در قلمرو #حاکمیت زمینی، دریایی و هوایی جمهوری اسلامی ایران #مرتکب #جرم شوند اعمال میشود مگر آنکه به موجب قانون ترتیب دیگری مقرر شده باشد.
با این وصف قلمرو قوانین جزایی در ایران شامل اینگونه پروازها نیز میشود. به عبارت دیگر درصورت بروز حادثه حداقل پرداختی یعنی دیه شامل مسافرین خواهد شد، اما از سوی دیگر در صورتی که شرکت بینالمللی #تابعیت کشوری را داشته باشد که #مشمول مقررات کنوانسیونهای دیگری مانند مونترآل باشد و میزان خسارت نیز بر اساس این کنوانسیون از میزان خسارت تعیین شده در قوانین ایران بیشتر باشد، به نظر می رسد مسافر ایرانی بتواند حتی در صورتی که حادثه در ایران رخ داده باشد، خسارت را بر اساس این کنوانسیون دریافت دارد.
بدیهی است #دادگاه ایرانی هیچگاه چنین خسارتی را در #حکم خود ذکر نمیکند و مسافر یا ورثه وی (درصورت فوت مسافر) میتوانند با مراجعه به #دادگاه_صالح و اعلام #شکایت، خسارت را براساس آن کنوانسیون دریافت کنند.
از سوی دیگر در صورتی که در مفاد #تعهدات مندرج فیمابین مسافر و شرکتهای هواپیمایی چه ایرانی و چه خارجی از سوی شرکت، میزان تعهدات بالاتر از حد #قانونی ذکر شده باشد، این شرکتها گریزی از پرداخت خسارت مازاد نخواهند داشت.
به نظر میرسد در صورتی که قوانین و مقررات و اخذ خسارت از شرکتهای هوایی داخلی و بینالمللی، تابع #قوانین_مشترک و همسانی شوند، پیچیدگی امر هم برای مسافرین و هم برای #محاکم بسیار کمتر باشد. در عمل چه فرقی میکند یک مسافر ایرانی از پرواز داخلی استفاده کند و دچار خسارت شود یا از پرواز 👇👇
🔰 حدود #مسوولیت #شرکت های هواپیمایی ایرانی در #پرداخت #خسارت_جانی
jOin 🔜 @arayeghazayi
✍ احمد پنجهپور #وکیل_پایه_یک_دادگستری
⚖ ایران بنا به دلایل متعدد از جمله #تحریم #صنعت هوایی، مدتها است که یکی از #حادثه خیزترین مناطق جهان از لحاظ #آمار سقوط هواپیما و #کشته و #مصدوم شدن مسافرین آنها تلقی میشود.
با تدقیق در این میزان از #سوانح هوایی، سوالی که به ذهن خطور می کند این است که در پروازهای داخلی مسوولیت شرکتهای #حملونقل هوایی و متصدیان صنعت هوایی کشور چگونه و تا چه میزان است؟
#مجلس_شورای_اسلامی در سال ۱۳۶۴ #قانون «تعیین حدود مسوولیت شرکتهای هواپیمایی ایران در پروازهای داخل کشور» را #تصويب نمود. به موجب این قانون مسوولیت شرکتهای هواپیمایی ایران در مورد حملونقل مسافرین، بار و اثاثیه در پروازهای داخل کشور در حدود مسوولیت #مقرر در پروازهای بینالمللی مذکور در « #کنوانسیون مربوط به یکسان کردن برخی از #مقررات حملونقل هوایی #بینالمللی #منعقده در ورشو» یا همان #کنوانسیون_ورشو و #پروتکل #اصلاحی آن، که در لاهه به #امضا رسیده است.
jOin 🔜 @arayeghazayi
🔹 تصویب قانون تعیین حدود مسوولیت شرکتهای هواپیمایی ایرانی
تصویب این قانون مسوولیت شرکتهای هواپیمایی ایرانی را از #شرایط #قانون_مجازات_اسلامی خارج و مطابق با قوانین بینالمللی کرد، اما این قانون بعدها توسط «قانون تعیین حدود مسوولیت شرکتهای هواپیمایی ایرانی» در سال ۱۳۹۱ #نسخ شد؛ در قانون جدید، مسوولیت شرکتهای هواپیمایی ایرانی در مورد حملونقل مسافران، بار و اثاثیه در پروازهای بینالمللی، مطابق با کنوانسیون ورشو باقی ماند. ولی در پروازهای داخلی در مورد حملونقل مسافران، فقط مطابق قانون مجازات اسلامی و در مورد حملونقل بار و اثاثیه محدود به مسوولیت مندرج در کنوانسیون ورشو و #تشریفات (پروتکل) اصلاحی لاهه تغییر یافت.
طبق #تبصره ماده یک این قانون، مبالغ مندرج در کنوانسیون ورشو و تشریفات (پروتکل) اصلاحی لاهه، به ترتیب معادل ۸۳۰۰ و ۱۶۶۰۰ واحد «#حق برداشت مخصوص» (SDR) است.
#اولیای_دم متوفیان یا مصدومان سوانح هوایی داخلی از بابت جبران خسارات بدنی و #فوت #مجاز به #مطالبه #دیه شدند و سایر #خسارات وارده را تنها براساس قانون مجازات اسلامی میتوانند دریافت کنند.
بنابراین مسافر ایرانی (خود یا #ورثه #متوفی)، در صورتی که در یک پرواز داخلی، دچار سانحه شود (اعم از فوت یا صدمه) میتواند با #اقامه_دعوی علیه شرکت هواپیمایی دیه دریافت کند و در صورتی که بار و اثاثیه وی خسارت ببیند، با توجه به قانون مصوب ۱۳۹۱، نهایتا تا میزان۱۶۶۰۰ SDR #محق به دریافت #خسارت_مالی خواهد بود.
با این وصف و از نظر #قانونگذار ایرانی، میزان #خسارت_جانی، در هرنوع سانحهای (هوایی، زمینی و دریایی) صرفا از نوع دیه است و خسارت دیگری غیر از دیه قابل مطالبه نیست.
حال سوال این است که در صورتی که مسافر ایرانی در ایران با یک شرکت هوایی بینالمللی پرواز کند و هواپیما در خاک ایران دچار سانحه شود، میزان خسارت براساس قانون #مصوب ۱۳۹۱ است یا اینکه براساس کنوانسیونهای بینالمللی، خسارت پرداخت میشود؟
#ماده سوم قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۱بیان میدارد: قوانین #جزایی ایران درباره کلیه اشخاصی که در قلمرو #حاکمیت زمینی، دریایی و هوایی جمهوری اسلامی ایران #مرتکب #جرم شوند اعمال میشود مگر آنکه به موجب قانون ترتیب دیگری مقرر شده باشد.
با این وصف قلمرو قوانین جزایی در ایران شامل اینگونه پروازها نیز میشود. به عبارت دیگر درصورت بروز حادثه حداقل پرداختی یعنی دیه شامل مسافرین خواهد شد، اما از سوی دیگر در صورتی که شرکت بینالمللی #تابعیت کشوری را داشته باشد که #مشمول مقررات کنوانسیونهای دیگری مانند مونترآل باشد و میزان خسارت نیز بر اساس این کنوانسیون از میزان خسارت تعیین شده در قوانین ایران بیشتر باشد، به نظر می رسد مسافر ایرانی بتواند حتی در صورتی که حادثه در ایران رخ داده باشد، خسارت را بر اساس این کنوانسیون دریافت دارد.
بدیهی است #دادگاه ایرانی هیچگاه چنین خسارتی را در #حکم خود ذکر نمیکند و مسافر یا ورثه وی (درصورت فوت مسافر) میتوانند با مراجعه به #دادگاه_صالح و اعلام #شکایت، خسارت را براساس آن کنوانسیون دریافت کنند.
از سوی دیگر در صورتی که در مفاد #تعهدات مندرج فیمابین مسافر و شرکتهای هواپیمایی چه ایرانی و چه خارجی از سوی شرکت، میزان تعهدات بالاتر از حد #قانونی ذکر شده باشد، این شرکتها گریزی از پرداخت خسارت مازاد نخواهند داشت.
به نظر میرسد در صورتی که قوانین و مقررات و اخذ خسارت از شرکتهای هوایی داخلی و بینالمللی، تابع #قوانین_مشترک و همسانی شوند، پیچیدگی امر هم برای مسافرین و هم برای #محاکم بسیار کمتر باشد. در عمل چه فرقی میکند یک مسافر ایرانی از پرواز داخلی استفاده کند و دچار خسارت شود یا از پرواز 👇👇
Forwarded from آرای قضایی
نکات مهم و #کاربردی #رأی
#مرد اگر بخواهد با داشتن #زن ، #همسر_دوم اختیار نماید ، در هر حال باید #اجازه_دادگاه را اخذ نماید ؛ حتی اگر #همسر فعلی وی ، #رضایت به #ازدواج_مجدد داشته باشد
مصادیقی که طبق آن مرد حق #درخواست از #دادگاه را دارد در ماده 16 #قانون_حمایت_خانواده سال 1353 مشخص شده است ؛ مثل #عقیم بودن زن ؛ عدم #تمکین ، ترک زندگی خانوادگی از طرف زن ، عدم قدرت همسر اول به ایفای #وظایف_زناشوئی و ...
@arayeghazayi
قانون حمایت خانواده سال 1353 بر اساس قانون جدید مصوب 1391 #نسخ نشده و همچنان معتبر است به جز مواردی که با #قانون جدید یا سایر قوانین بعد از انقلاب ، مغایرت داشته باشد
برای #رسیدگی به درخواست زوج #وقت_رسیدگی تعیین شده و همسر فعلی نیز #دعوت می شود .اما نیازی نیست که #زوج ، مشخصات زنی که قصد #ازدواج با وی را دارد به دادگاه #اعلام نماید
دادگاه با انجام اقدامات ضروری و در صورت امکان ، #تحقیق از زن فعلی و #احراز توانایی مالی مرد و اجرای #عدالت در مورد بند یک ماده ۱۶ ( رضایت زن اول ) ، #اجازه_اختیار_همسر_جدید خواهد داد .
به هرحال در تمام موارد مذکور این #حق برای همسر اول باقی است که اگر بخواهد تقاضای #گواهی_عدم_امکان_سازش از دادگاه بنماید ؛ حتی اگر به ازدواج مجدد #زوج رضایت داده باشد
@arayeghazayi
در این دعوا ، #زوجه ، به پرداخت #خسارات_دادرسی #محکوم نشده است ؛ چون تقصیری در #طرح_دعوا ندارد و زوج قانونا مکلف است اجازه دادگاه را تحصیل نماید ؛ حتی اگر زوجه به ازدواج مجدد وی راضی باشد
طبق #تبصره ماده 331 ق. ا.د.م ، #احکام دادگاه که #مستند به #اقرار باشد ، #قطعی است . حتی می توان گفت اجازه دادگاه که در خصوص تمام بندهای ماده 16 قانون موصوف صادر می شود ، به موجب ماده 19 همان قانون ، قطعی است ؛ حتی اگر مستند به اقرار نباشد . هر چند عده ای معتقد به نسخ ماده 19 هستند اما نگارنده ، #قرینه ای قطعی بر نسخ در قوانین #لاحق رؤیت ننمود
@arayeghazayi
با سپاس ؛ #جلال_خوان_گستر
کلیه مطالب #کانال_آرای_قضایی دست نویس بوده و انتشار آن با ذکر منبع بلامانع است
لینک کانال آرای قضایی 🔻🔻🔻
https://telegram.me/joinchat/Broj3TuoHpH-4sysmoiyAA
#مرد اگر بخواهد با داشتن #زن ، #همسر_دوم اختیار نماید ، در هر حال باید #اجازه_دادگاه را اخذ نماید ؛ حتی اگر #همسر فعلی وی ، #رضایت به #ازدواج_مجدد داشته باشد
مصادیقی که طبق آن مرد حق #درخواست از #دادگاه را دارد در ماده 16 #قانون_حمایت_خانواده سال 1353 مشخص شده است ؛ مثل #عقیم بودن زن ؛ عدم #تمکین ، ترک زندگی خانوادگی از طرف زن ، عدم قدرت همسر اول به ایفای #وظایف_زناشوئی و ...
@arayeghazayi
قانون حمایت خانواده سال 1353 بر اساس قانون جدید مصوب 1391 #نسخ نشده و همچنان معتبر است به جز مواردی که با #قانون جدید یا سایر قوانین بعد از انقلاب ، مغایرت داشته باشد
برای #رسیدگی به درخواست زوج #وقت_رسیدگی تعیین شده و همسر فعلی نیز #دعوت می شود .اما نیازی نیست که #زوج ، مشخصات زنی که قصد #ازدواج با وی را دارد به دادگاه #اعلام نماید
دادگاه با انجام اقدامات ضروری و در صورت امکان ، #تحقیق از زن فعلی و #احراز توانایی مالی مرد و اجرای #عدالت در مورد بند یک ماده ۱۶ ( رضایت زن اول ) ، #اجازه_اختیار_همسر_جدید خواهد داد .
به هرحال در تمام موارد مذکور این #حق برای همسر اول باقی است که اگر بخواهد تقاضای #گواهی_عدم_امکان_سازش از دادگاه بنماید ؛ حتی اگر به ازدواج مجدد #زوج رضایت داده باشد
@arayeghazayi
در این دعوا ، #زوجه ، به پرداخت #خسارات_دادرسی #محکوم نشده است ؛ چون تقصیری در #طرح_دعوا ندارد و زوج قانونا مکلف است اجازه دادگاه را تحصیل نماید ؛ حتی اگر زوجه به ازدواج مجدد وی راضی باشد
طبق #تبصره ماده 331 ق. ا.د.م ، #احکام دادگاه که #مستند به #اقرار باشد ، #قطعی است . حتی می توان گفت اجازه دادگاه که در خصوص تمام بندهای ماده 16 قانون موصوف صادر می شود ، به موجب ماده 19 همان قانون ، قطعی است ؛ حتی اگر مستند به اقرار نباشد . هر چند عده ای معتقد به نسخ ماده 19 هستند اما نگارنده ، #قرینه ای قطعی بر نسخ در قوانین #لاحق رؤیت ننمود
@arayeghazayi
با سپاس ؛ #جلال_خوان_گستر
کلیه مطالب #کانال_آرای_قضایی دست نویس بوده و انتشار آن با ذکر منبع بلامانع است
لینک کانال آرای قضایی 🔻🔻🔻
https://telegram.me/joinchat/Broj3TuoHpH-4sysmoiyAA
Forwarded from آرای قضایی
بخش آخر :
#حکم صادره ، #حضوری تلقی شده است . چون اولا علیه #خوانده بوده و دوما ، خوانده نیز در #جلسه_رسیدگی حاضر شده و از خود دفاع نموده است
@arayeghazayi
چرا حکم صادره ، #قطعی تلقی شده لست ؟
چون مستند اصلی رأی ، #اقرار خوانده به فعل تخریب و #ملی بودن اراضی تحت تصرف خود بوده است . طبق تبصره ماده 331 ق.ا.د.م نیز احکام مستند به اقرار در #دادگاه ، قطعی هستند
@arayeghazayi
طبق تبصره 30 #قانون_بودجه سال 1339 ، در دعاوی که #دولت ، #محکوم_له واقع میشود ، حق مطالبه #خسارت_حقالوکاله را به جهت استفاده از نمایندگان #قضایی و حقوقی ،
مطابق #آییننامه قانون #وکالت از طرف دعوی دارد
این مقرره #نسخ نشده و معتبر است و فایده عملی نیز دارد
چرا که #قانون_آیین_دادرسی_مدنی ، صرفا ناظر به #حق_الوکاله وکلای دادگستری است نه نمایندگان حقوقی ارگان های دولتی و #عمومی !
باسپاس ؛ #جلال_خوان_گستر .
لینک #کانال_آرای_قضایی 🔻🔻🔻
https://telegram.me/joinchat/Broj3TuoHpH-4sysmoiyAA
#حکم صادره ، #حضوری تلقی شده است . چون اولا علیه #خوانده بوده و دوما ، خوانده نیز در #جلسه_رسیدگی حاضر شده و از خود دفاع نموده است
@arayeghazayi
چرا حکم صادره ، #قطعی تلقی شده لست ؟
چون مستند اصلی رأی ، #اقرار خوانده به فعل تخریب و #ملی بودن اراضی تحت تصرف خود بوده است . طبق تبصره ماده 331 ق.ا.د.م نیز احکام مستند به اقرار در #دادگاه ، قطعی هستند
@arayeghazayi
طبق تبصره 30 #قانون_بودجه سال 1339 ، در دعاوی که #دولت ، #محکوم_له واقع میشود ، حق مطالبه #خسارت_حقالوکاله را به جهت استفاده از نمایندگان #قضایی و حقوقی ،
مطابق #آییننامه قانون #وکالت از طرف دعوی دارد
این مقرره #نسخ نشده و معتبر است و فایده عملی نیز دارد
چرا که #قانون_آیین_دادرسی_مدنی ، صرفا ناظر به #حق_الوکاله وکلای دادگستری است نه نمایندگان حقوقی ارگان های دولتی و #عمومی !
باسپاس ؛ #جلال_خوان_گستر .
لینک #کانال_آرای_قضایی 🔻🔻🔻
https://telegram.me/joinchat/Broj3TuoHpH-4sysmoiyAA
🟢 نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه
♦شماره نظریه؛ ۷/۱۴۰۰/۴۰۲
🔹شماره پرونده؛ ۱۴۰۰-۱۸۶/۲-۴۰۲ ک
🔸تاریخ نظریه؛ ۱۴۰۰/۵/۱۰
🟢 استعلام؛
آیا تبصره ماده ۶ قانون کاهش مجازات حبس تعزیری مصوب ۱۳۹۹ بند یک ماده ۳ قانون وصول برخی از درآمدهای دولت و مصرف آن در موارد معین مصوب ۱۳۷۳ را نسخ کرده است؟ چنانچه نسخ نشده باشد و مجازات قانونی جرم زیر نود روز حبس باشد، آیا جزای نقدی بند یک ماده ۳ قانون فوق، به عنوان مجازات قانونی و اصلی، ملاك صلاحیت مرجع رسیدگی کننده است؟
🟣 پاسخ؛
اولاً، تبصره ذیل ماده ۳۷ قانون مجازات اسلامی اصلاحی ۱۳۹۹ ناظر به موردی است که مجازات قانونی جرم بیش از نود و یک روز حبس است و دادگاه با اعمال کیفیات مخففه (الزاماً یا اختیاراً) حکم به حبس کمتر از نود و یک روز صادر کند که در این صورت، این مجازات به مجازات جایگزین مربوط تبدیل می شود.
ثانیاً، با توجه به حذف عبارت «حداکثر مجازات کمتر از نود و یک روز حبس و یا» از بند ۱ ماده ۳ قانون وصول برخی از درآمدهای دولت و مصرف آن در موارد معین، به موجب ماده ۱۵ قانون کاهش مجازات حبس تعزیری مصوب ۱۳۹۹، جرایمی که مجازات قانونی آنها تا سه ماه حبس است (حبس تعزیری درجه هشت)، از شمول بند مذکور خارج است و مرتکبان این جرایم طبق مواد ۶۵ و ۶۸ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ و رأی وحدت رویه شماره ۷۴۶ مورخ ۱۳۹۴/۱۰/۲۹ به مجازات جایگزین حبس محکوم می شوند.
ثالثاً، طبق ماده ۱۵ قانون کاهش مجازات حبس تعزیری فقط عبارت «حداکثر مجازات کمتر از نود و یک روز حبس» از بند ۱ ماده ۳ قانون وصول برخی از درآمدهای دولت و مصرف آن در موارد معین حذف شده است و بقیه عبارت بند مذکور نسخ نشده و به قوت و اعتبار خود باقی است.
#نسخ #قانون_وصول_برخی_از_درآمدهای_دولت
#مجازات_قانونی_جرم #قانون_کاهش_مجازات_حبس_تعزیری #جزای_نقدی #حبس_تعزیری_درجه_هشت #رأی_وحدت_رویه_هیأت_عمومی_دیوان_عالی_کشور #نظریه_مشورتی_اداره_کل_حقوقی #قانون_مجازات_اسلامی #تبصره
jOin 🔜 @arayeghazayi
◀️ اینستاگرام:🔻
instagram.com/arayeghazayi
♦شماره نظریه؛ ۷/۱۴۰۰/۴۰۲
🔹شماره پرونده؛ ۱۴۰۰-۱۸۶/۲-۴۰۲ ک
🔸تاریخ نظریه؛ ۱۴۰۰/۵/۱۰
🟢 استعلام؛
آیا تبصره ماده ۶ قانون کاهش مجازات حبس تعزیری مصوب ۱۳۹۹ بند یک ماده ۳ قانون وصول برخی از درآمدهای دولت و مصرف آن در موارد معین مصوب ۱۳۷۳ را نسخ کرده است؟ چنانچه نسخ نشده باشد و مجازات قانونی جرم زیر نود روز حبس باشد، آیا جزای نقدی بند یک ماده ۳ قانون فوق، به عنوان مجازات قانونی و اصلی، ملاك صلاحیت مرجع رسیدگی کننده است؟
🟣 پاسخ؛
اولاً، تبصره ذیل ماده ۳۷ قانون مجازات اسلامی اصلاحی ۱۳۹۹ ناظر به موردی است که مجازات قانونی جرم بیش از نود و یک روز حبس است و دادگاه با اعمال کیفیات مخففه (الزاماً یا اختیاراً) حکم به حبس کمتر از نود و یک روز صادر کند که در این صورت، این مجازات به مجازات جایگزین مربوط تبدیل می شود.
ثانیاً، با توجه به حذف عبارت «حداکثر مجازات کمتر از نود و یک روز حبس و یا» از بند ۱ ماده ۳ قانون وصول برخی از درآمدهای دولت و مصرف آن در موارد معین، به موجب ماده ۱۵ قانون کاهش مجازات حبس تعزیری مصوب ۱۳۹۹، جرایمی که مجازات قانونی آنها تا سه ماه حبس است (حبس تعزیری درجه هشت)، از شمول بند مذکور خارج است و مرتکبان این جرایم طبق مواد ۶۵ و ۶۸ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ و رأی وحدت رویه شماره ۷۴۶ مورخ ۱۳۹۴/۱۰/۲۹ به مجازات جایگزین حبس محکوم می شوند.
ثالثاً، طبق ماده ۱۵ قانون کاهش مجازات حبس تعزیری فقط عبارت «حداکثر مجازات کمتر از نود و یک روز حبس» از بند ۱ ماده ۳ قانون وصول برخی از درآمدهای دولت و مصرف آن در موارد معین حذف شده است و بقیه عبارت بند مذکور نسخ نشده و به قوت و اعتبار خود باقی است.
#نسخ #قانون_وصول_برخی_از_درآمدهای_دولت
#مجازات_قانونی_جرم #قانون_کاهش_مجازات_حبس_تعزیری #جزای_نقدی #حبس_تعزیری_درجه_هشت #رأی_وحدت_رویه_هیأت_عمومی_دیوان_عالی_کشور #نظریه_مشورتی_اداره_کل_حقوقی #قانون_مجازات_اسلامی #تبصره
jOin 🔜 @arayeghazayi
◀️ اینستاگرام:🔻
instagram.com/arayeghazayi
آرای قضایی
⚖ قرار رد درخواست صادره از سوی دیوان عدالت اداری راجع به خواسته حذف شرط سنی حداکثر ۵۰ سال از آگهی آزمون وکالت سال ۱۳۹۹ با این استدلال که؛ «اتحادیه سراسری کانونهای وکلا نهاد غیردولتی و رسیدگی به شکایت علیه آن در صلاحیت دیوان نیست.» #قرار_رد_درخواست #دیوان_عدالت_اداری…
⚖ عکس دادخواست مربوط به این پرونده که توسط شاکی آن به ادمین پیج آرای قضایی فرستاده شده است، نشان میدهد که هدف از طرح شکایت منافع شخصی نبوده و سازمان سنجش هم طرف دعوا قرار گرفته و شاکی استدلالهای خوبی در راستای عدالت توزیعی با عقیده بر نسخ ضمنی تبصره ماده ۱۵ قانون تشکیل صندوق حمایت از وکلا مطرح کرده است
#قانون_کیفیت_اخذ_پروانه_وکالت
#دیوان_عدالت_اداری
#اتحادیه_سراسری_کانون_های_وکلا #آزمون_وکالت #قانون_تشکیل_صندوق_حمایت_از_وکلا #شرط_سن #نسخ_ضمنی #عدالت_توزیعی #کانون_وکلای_دادگستری
jOin 🔜 @arayeghazayi
◀️ اینستاگرام:🔻
instagram.com/arayeghazayi ⚖
#قانون_کیفیت_اخذ_پروانه_وکالت
#دیوان_عدالت_اداری
#اتحادیه_سراسری_کانون_های_وکلا #آزمون_وکالت #قانون_تشکیل_صندوق_حمایت_از_وکلا #شرط_سن #نسخ_ضمنی #عدالت_توزیعی #کانون_وکلای_دادگستری
jOin 🔜 @arayeghazayi
◀️ اینستاگرام:🔻
instagram.com/arayeghazayi ⚖
📌 نظریه مشورتی جدید اداره حقوقی قوه قضاییه
شماره نظریه : ۷/۱۴۰۲/۱۴۷
شماره پرونده : ۱۴۰۲_۷۶_۱۴۷ح
تاریخ نظریه : ۱۴۰۲/۳/۱۹
استعلام :
آیا مواد ۲۳۳ و ۴۰۱ قانون مدنی به قوت خود باقی هستند؟ آیا قضات میتوانند در نشستهای قضایی خود حکم مواد یادشده را ملغیالاثر اعلام نماید؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه :
اولاً، دلیلی بر نسخ مواد ۲۳۳ و ۴۰۱ قانون مدنی وجود ندارد و در موارد تردید در نسخ یا عدم نسخ قانون، اصل بر عدم نسخ است؛ لذا مواد یادشده از قانون مدنی به اعتبار خود باقی است. ثانیاً، پاسخ پرسش دوم با توجه به بند فوق روشن است.
#دادگاه #تجدیدنظرخواهی #آزمون_قضاوت #قاضی #وکیل #رای #آزمون_وکالت #بازپرس #دادرسی #دادنامه #نظریهمشورتی #نسخ #قانون
◀️ اینستاگرام:🔻
instagram.com/arayeghazayi ⚖
شماره نظریه : ۷/۱۴۰۲/۱۴۷
شماره پرونده : ۱۴۰۲_۷۶_۱۴۷ح
تاریخ نظریه : ۱۴۰۲/۳/۱۹
استعلام :
آیا مواد ۲۳۳ و ۴۰۱ قانون مدنی به قوت خود باقی هستند؟ آیا قضات میتوانند در نشستهای قضایی خود حکم مواد یادشده را ملغیالاثر اعلام نماید؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه :
اولاً، دلیلی بر نسخ مواد ۲۳۳ و ۴۰۱ قانون مدنی وجود ندارد و در موارد تردید در نسخ یا عدم نسخ قانون، اصل بر عدم نسخ است؛ لذا مواد یادشده از قانون مدنی به اعتبار خود باقی است. ثانیاً، پاسخ پرسش دوم با توجه به بند فوق روشن است.
#دادگاه #تجدیدنظرخواهی #آزمون_قضاوت #قاضی #وکیل #رای #آزمون_وکالت #بازپرس #دادرسی #دادنامه #نظریهمشورتی #نسخ #قانون
◀️ اینستاگرام:🔻
instagram.com/arayeghazayi ⚖
🖕🖕🖕اولاً اختیار فرجام خواهی دادستان کل کشور به استناد بند ۲ ماده ۳۷۸ قانون آیین دادرسی دادگاه هاي عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹ مقید به «رعایت مواد آتی» از جمله مواد ۳۸۷ و ۳۸۸ قانون مزبور بوده است
که با تصویب ماده ۱۸ اصلاحی ( ۱۳۸۱/۷/۲۸) و ماده ۳۹ (الحاقی ۱۳۸۱/۷/۲۸) قانون تشکیل دادگاه هاي عمومی و انقلاب مصوب ۱۳۷۳ با اصلاحات و الحاقات بعدی، مواد مزبور در حد مغایرت با مقررات اخیرالتصویب (۱۳۸۱/۷/۲۸) نسخ ضمنی شده است و در قوانین لازم الاجرای مصوب بعدی از جمله قانون آیین دادرسی کیفری
مصوب ۱۳۹۲ با اصلاحات و الحاقات بعدی نیز اختیار فرجامخواهی به دادستان کل کشور داده نشده است و ایشان در موارد مذکور در ماده ۲۹۳ قانون اخیرالذکر، درصورتی که حکم قطعی صادره را خلاف شرع بیّن و یا قانون تشخیص دهد، میتواند مراتب را به طور مستدل جهت اعمال مقررات ماده ۴۷۷ این قانون (اعاده دادرسی) به رئیس قوه قضائیه اعلام کند. بنابراین تردیدی در نسخ اختیار فرجامخواهی دادستان کل کشور نسبت به آراي قطعی محاکم حقوقی موضوع بند ۲ ماده ۳۷۸ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹ وجود ندارد. ضمناً مفاد ماده ۲۹۳ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ از جمله عبارات «حقوق عامه» و «خلاف شرع بیّن و یا قانون» مذکور در این ماده و نیز ماده ۳۱ آیین نامه اجرایی قانون اصلاح قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب مصوب ۱۳۸۱/۱۲/۰۹ مؤید این نظر است.
ثانیا،ً صرفنظر از آنکه بند «ب» ماده ۴۷۵ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ ناظر به اعاده دادرسی است و نه فرجامخواهی؛ اختیار دادستان کل کشور موضوع بند یاد شده همانند دیگر اشخاص موضوع بندهاي «الف» و «ج» ماده مذکور، مقید به مهلت خاصی نیست و قانونگذار درخواست اعاده دادرسی در امور کیفری را مقید به مهلت معینی نکرده است.
#دیوان_عالی_کشور #قانون_مجازات_اسلامی #نظریه_مشورتی_اداره_کل_حقوقی_قوه_قضائیه #قانون_آیین_دادرسی_کیفری #مستشار #اکثریت_آراء #اتفاق_نظر #نقض #قانون #مهلت #قانون_آیین_دادرسی_دادگاههای_عمومی_و_انقلاب_در_امور_مدنی #نسخ_قانون #دادستان_کل_کشور #رسیدگی_برجامی #اعاده_دادرسی #فرجام_خواهی
◀️ اینستاگرام:🔻
instagram.com/arayeghazayi
که با تصویب ماده ۱۸ اصلاحی ( ۱۳۸۱/۷/۲۸) و ماده ۳۹ (الحاقی ۱۳۸۱/۷/۲۸) قانون تشکیل دادگاه هاي عمومی و انقلاب مصوب ۱۳۷۳ با اصلاحات و الحاقات بعدی، مواد مزبور در حد مغایرت با مقررات اخیرالتصویب (۱۳۸۱/۷/۲۸) نسخ ضمنی شده است و در قوانین لازم الاجرای مصوب بعدی از جمله قانون آیین دادرسی کیفری
مصوب ۱۳۹۲ با اصلاحات و الحاقات بعدی نیز اختیار فرجامخواهی به دادستان کل کشور داده نشده است و ایشان در موارد مذکور در ماده ۲۹۳ قانون اخیرالذکر، درصورتی که حکم قطعی صادره را خلاف شرع بیّن و یا قانون تشخیص دهد، میتواند مراتب را به طور مستدل جهت اعمال مقررات ماده ۴۷۷ این قانون (اعاده دادرسی) به رئیس قوه قضائیه اعلام کند. بنابراین تردیدی در نسخ اختیار فرجامخواهی دادستان کل کشور نسبت به آراي قطعی محاکم حقوقی موضوع بند ۲ ماده ۳۷۸ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹ وجود ندارد. ضمناً مفاد ماده ۲۹۳ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ از جمله عبارات «حقوق عامه» و «خلاف شرع بیّن و یا قانون» مذکور در این ماده و نیز ماده ۳۱ آیین نامه اجرایی قانون اصلاح قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب مصوب ۱۳۸۱/۱۲/۰۹ مؤید این نظر است.
ثانیا،ً صرفنظر از آنکه بند «ب» ماده ۴۷۵ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ ناظر به اعاده دادرسی است و نه فرجامخواهی؛ اختیار دادستان کل کشور موضوع بند یاد شده همانند دیگر اشخاص موضوع بندهاي «الف» و «ج» ماده مذکور، مقید به مهلت خاصی نیست و قانونگذار درخواست اعاده دادرسی در امور کیفری را مقید به مهلت معینی نکرده است.
#دیوان_عالی_کشور #قانون_مجازات_اسلامی #نظریه_مشورتی_اداره_کل_حقوقی_قوه_قضائیه #قانون_آیین_دادرسی_کیفری #مستشار #اکثریت_آراء #اتفاق_نظر #نقض #قانون #مهلت #قانون_آیین_دادرسی_دادگاههای_عمومی_و_انقلاب_در_امور_مدنی #نسخ_قانون #دادستان_کل_کشور #رسیدگی_برجامی #اعاده_دادرسی #فرجام_خواهی
◀️ اینستاگرام:🔻
instagram.com/arayeghazayi
🟪 چکیده:
حکم راجع به اعسار اعم از پرداخت هزینه دادرسی و پرداخت محکوم به، در هر حال حضوری است.
🟤 نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه به شماره ۱۴۰۱/۳/۱۰-۷/۱۴۰۱/۲۴۳
شماره پرونده: ۱۴۰۱-۹۳-۲۴۳ ح
🟡 استعلام:
درصورت عدم حضور خوانده در دعواي اعسار یا عدم تقدیم لایحه و عدم ابلاغ واقعی رأی صادره غیابی است یا حضوری؟
✳ پاسخ:
هر چند قانون اعسار مصوب ۱۳۱۳ از جمله ماده ۲۴ این قانون به موجب ماده ۲۹ قانون نحوه اجراي محکومیت های مالی مصوب ۱۳۹۴ نسخ شده است؛ اما علت حکم مقرر در ماده ۵۰۷ قانون آیین دادرسی دادگاه هاي عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹، درخصوص حضوري بودن حکم راجع به اعسار از پرداخت هزینه دادرسی، ویژگی خاص دعوای اعسار است که مدعی آن در حقیقت مدعی وضعیتی خاص در اوضاع مالی خود است و نه ادعاي حقی علیه خوانده این دعوا و حتی در مواردي که دین بلاعوض باشد، وفق ماده ۷ قانون نحوه اجراي محکومیت هاي مالی مصوب ۱۳۹۴ بار اثبات ملائت سابق یا فعلی مدعی اعسار بر عهده خوانده دعواي اعسار است. بنابراین، صدور حکم غیابی درخصوص مطلق دعوای اعسار؛ اعم از اعسار از پرداخت هزینه دادرسی و اعسار از پرداخت محکوم به، فاقد مصداق است و این حکم در هر حال حضوری است. لذا از آنجا که حکم راجع به اعسار همیشه حضوری است، دادگاه تجدیدنظر باید رأی را حضوری تلقی و به تجدیدنظرخواهی رسیدگی کند.
#نظریه_مشورتی_اداره_کل_حقوقی_قوه_قضائیه #دادگاه_تجدیدنظر #اعسار #نسخ #قانون_اعسار #قانون_آیین_دادرسی_دادگاههای_عمومی_و_انقلاب_در_امور_مدنی #اعسار_از_پرداخت_محکوم_به #دادگاه_نخستین #اعسار_از_پرداخت_هزینه_دادرسی #قانون_نحوه_اجرای_محکومیت_های_مالی #حکم_حضوری #حکم_غیابی #خواهان #خوانده
◀️ اینستاگرام:🔻
instagram.com/arayeghazayi
حکم راجع به اعسار اعم از پرداخت هزینه دادرسی و پرداخت محکوم به، در هر حال حضوری است.
🟤 نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه به شماره ۱۴۰۱/۳/۱۰-۷/۱۴۰۱/۲۴۳
شماره پرونده: ۱۴۰۱-۹۳-۲۴۳ ح
🟡 استعلام:
درصورت عدم حضور خوانده در دعواي اعسار یا عدم تقدیم لایحه و عدم ابلاغ واقعی رأی صادره غیابی است یا حضوری؟
✳ پاسخ:
هر چند قانون اعسار مصوب ۱۳۱۳ از جمله ماده ۲۴ این قانون به موجب ماده ۲۹ قانون نحوه اجراي محکومیت های مالی مصوب ۱۳۹۴ نسخ شده است؛ اما علت حکم مقرر در ماده ۵۰۷ قانون آیین دادرسی دادگاه هاي عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹، درخصوص حضوري بودن حکم راجع به اعسار از پرداخت هزینه دادرسی، ویژگی خاص دعوای اعسار است که مدعی آن در حقیقت مدعی وضعیتی خاص در اوضاع مالی خود است و نه ادعاي حقی علیه خوانده این دعوا و حتی در مواردي که دین بلاعوض باشد، وفق ماده ۷ قانون نحوه اجراي محکومیت هاي مالی مصوب ۱۳۹۴ بار اثبات ملائت سابق یا فعلی مدعی اعسار بر عهده خوانده دعواي اعسار است. بنابراین، صدور حکم غیابی درخصوص مطلق دعوای اعسار؛ اعم از اعسار از پرداخت هزینه دادرسی و اعسار از پرداخت محکوم به، فاقد مصداق است و این حکم در هر حال حضوری است. لذا از آنجا که حکم راجع به اعسار همیشه حضوری است، دادگاه تجدیدنظر باید رأی را حضوری تلقی و به تجدیدنظرخواهی رسیدگی کند.
#نظریه_مشورتی_اداره_کل_حقوقی_قوه_قضائیه #دادگاه_تجدیدنظر #اعسار #نسخ #قانون_اعسار #قانون_آیین_دادرسی_دادگاههای_عمومی_و_انقلاب_در_امور_مدنی #اعسار_از_پرداخت_محکوم_به #دادگاه_نخستین #اعسار_از_پرداخت_هزینه_دادرسی #قانون_نحوه_اجرای_محکومیت_های_مالی #حکم_حضوری #حکم_غیابی #خواهان #خوانده
◀️ اینستاگرام:🔻
instagram.com/arayeghazayi
🟪 چکیده:
از تاریخ لازمالاجراء شدن قانون بودجه کل کشور در سال ۱۴۰۲ دستگاههای اجرایی محکومعلیه موظفند در موعد مقرر در قانون نحوه پرداخت محکومبه دولت و عدم تأمین و توقیف اموال دولتی، محکومبه را پرداخت کنند؛ در غیر این صورت و پس از سپری شدن مهلت مندرج در این قانون، مرجع قضایی مطابق عمومات اجرای احکام مدنی مبادرت به توقیف حساب بانکی و یا دیگر اموال دستگاه اجرایی محکومعلیه و وصول محکومبه مینماید.
🟡 نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه به شماره ۱۴۰۲/۵/۰۸-۷/۱۴۰۲/۲۶۶
شماره پرونده: ۱۴۰۲-۳/۱-۲۶۶ ح
✳ استعلام:
با توجه به بند «و» تبصره ۱۰ قانون بودجه کل کشور در سال ۱۴۰۲ درمورد اجرای حکم علیه دولت، آیا قسمت اخیر این بند مبنی بر اینکه اجرای احکام درصورت استنکاف محکومعلیه (دستگاه دولتی)، مبادرت به توقیف وجه میکند، از باب تأکید است و دیگر طرق اجرای حکم مانند توقیف اموال منقول دستگاه دولتی به قوت خود باقی است و یا آنکه این مقرره ناسخ قواعد عام توقیف اموال دولت و اجرای حکم است و به عبارت بهتر دیگر اموال دولت (محکومعلیه) قابل توقیف و فروش نیست؟
🔶 نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
اولاً، به موجب بند «و» تبصره ۱۰ قانون بودجه کل کشور در سال ۱۴۰۲، بند «ج» ماده ۲۴ قانون الحاق برخی مواد به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت (۲) مصوب ۱۳۹۳، مبنی بر مهلت سه ماهه سازمان برنامه و بودجه جهت پرداخت محکومبه، نسخ شده است. به این ترتیب، از تاریخ لازمالاجراء شدن قانون بودجه کل کشور در سال ۱۴۰۲ (منتشره در تاریخ ۱۴۰۲/۱۲/۲۸ در روزنامه رسمی کشور) دستگاههای اجرایی محکومعلیه موظفند در موعد مقرر در قانون نحوه پرداخت محکومبه دولت و عدم تأمین و توقیف اموال دولتی مصوب ۱۳۶۵ محکومبه را پرداخت کنند؛ در غیر این صورت و پس از سپری شدن مهلت مندرج در این قانون، مرجع قضایی مطابق عمومات اجرای احکام مدنی مبادرت به توقیف حساب بانکی و یا دیگر اموال دستگاه اجرایی محکومعلیه و وصول محکومبه مینماید.
ثانیاً، توقیف حساب بانکی دستگاه اجرایی مذکور در بند «و» تبصره ۱۰ قانون بودجه کل کشور در سال ۱۴۰۲، از باب تأکید و در مقام بیان امکان برداشت و توقیف حساب بانکی از سوی مرجع قضایی و پرداخت مستقیم به محکومله و نسخ و اصلاح شیوه غیرمستقیم موضوع بند «ج» ماده ۲۴ قانون صدرالذکر است و بر این اساس، توقیف دیگر اموال محکومعلیه مشمول عمومات اجرای احکام مدنی است.
#سازمان_برنامه_و_بودجه #قانون_نحوه_پرداخت_محکوم_به_دولت_و_عدم_تأمین_و_توقیف_اموال_دولتی #قانون_الحاق_برخی_مواد_به_قانون_تنظیم_بخشی_از_مقررات_مالی_دولت #قانون_اجرای_احکام_مدنی #نسخ_قانون #اموال_دولتی #توقیف_حساب_بانکی #محکوم_به #دستگاه_اجرایی #اجرای_حکم #توقیف_اموال #قانون_بودجه_کل_کشور #وصول_محکوم_به #محکوم_علیه
◀️ اینستاگرام:🔻
instagram.com/arayeghazayi
از تاریخ لازمالاجراء شدن قانون بودجه کل کشور در سال ۱۴۰۲ دستگاههای اجرایی محکومعلیه موظفند در موعد مقرر در قانون نحوه پرداخت محکومبه دولت و عدم تأمین و توقیف اموال دولتی، محکومبه را پرداخت کنند؛ در غیر این صورت و پس از سپری شدن مهلت مندرج در این قانون، مرجع قضایی مطابق عمومات اجرای احکام مدنی مبادرت به توقیف حساب بانکی و یا دیگر اموال دستگاه اجرایی محکومعلیه و وصول محکومبه مینماید.
🟡 نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه به شماره ۱۴۰۲/۵/۰۸-۷/۱۴۰۲/۲۶۶
شماره پرونده: ۱۴۰۲-۳/۱-۲۶۶ ح
✳ استعلام:
با توجه به بند «و» تبصره ۱۰ قانون بودجه کل کشور در سال ۱۴۰۲ درمورد اجرای حکم علیه دولت، آیا قسمت اخیر این بند مبنی بر اینکه اجرای احکام درصورت استنکاف محکومعلیه (دستگاه دولتی)، مبادرت به توقیف وجه میکند، از باب تأکید است و دیگر طرق اجرای حکم مانند توقیف اموال منقول دستگاه دولتی به قوت خود باقی است و یا آنکه این مقرره ناسخ قواعد عام توقیف اموال دولت و اجرای حکم است و به عبارت بهتر دیگر اموال دولت (محکومعلیه) قابل توقیف و فروش نیست؟
🔶 نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
اولاً، به موجب بند «و» تبصره ۱۰ قانون بودجه کل کشور در سال ۱۴۰۲، بند «ج» ماده ۲۴ قانون الحاق برخی مواد به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت (۲) مصوب ۱۳۹۳، مبنی بر مهلت سه ماهه سازمان برنامه و بودجه جهت پرداخت محکومبه، نسخ شده است. به این ترتیب، از تاریخ لازمالاجراء شدن قانون بودجه کل کشور در سال ۱۴۰۲ (منتشره در تاریخ ۱۴۰۲/۱۲/۲۸ در روزنامه رسمی کشور) دستگاههای اجرایی محکومعلیه موظفند در موعد مقرر در قانون نحوه پرداخت محکومبه دولت و عدم تأمین و توقیف اموال دولتی مصوب ۱۳۶۵ محکومبه را پرداخت کنند؛ در غیر این صورت و پس از سپری شدن مهلت مندرج در این قانون، مرجع قضایی مطابق عمومات اجرای احکام مدنی مبادرت به توقیف حساب بانکی و یا دیگر اموال دستگاه اجرایی محکومعلیه و وصول محکومبه مینماید.
ثانیاً، توقیف حساب بانکی دستگاه اجرایی مذکور در بند «و» تبصره ۱۰ قانون بودجه کل کشور در سال ۱۴۰۲، از باب تأکید و در مقام بیان امکان برداشت و توقیف حساب بانکی از سوی مرجع قضایی و پرداخت مستقیم به محکومله و نسخ و اصلاح شیوه غیرمستقیم موضوع بند «ج» ماده ۲۴ قانون صدرالذکر است و بر این اساس، توقیف دیگر اموال محکومعلیه مشمول عمومات اجرای احکام مدنی است.
#سازمان_برنامه_و_بودجه #قانون_نحوه_پرداخت_محکوم_به_دولت_و_عدم_تأمین_و_توقیف_اموال_دولتی #قانون_الحاق_برخی_مواد_به_قانون_تنظیم_بخشی_از_مقررات_مالی_دولت #قانون_اجرای_احکام_مدنی #نسخ_قانون #اموال_دولتی #توقیف_حساب_بانکی #محکوم_به #دستگاه_اجرایی #اجرای_حکم #توقیف_اموال #قانون_بودجه_کل_کشور #وصول_محکوم_به #محکوم_علیه
◀️ اینستاگرام:🔻
instagram.com/arayeghazayi