Forwarded from بنياد فرهنگی دكتر علی شريعتی
🔷🔸دو حرکت معکوس در انقلاب ایران»
❇️وقتی ايرانيان از حکومت اسلامی حرف می زنند، وقتی زير تهديد گلوله ها، در خيابانها فرياد برمیآورند، وقتی بنام آن، معاملات احزاب و سیاسیون را رد میکنند، با پذيرش خطر يک حمام خون شايد، چيز ديگری را، به غير از آنگونه فرمولهای همهجائی و هيچجائی، درسر دارند. و چيز ديگری را در قلب. بهگمان من، آنها به واقعيتی نزديک به خودشان میانديشند زيرا خود بازيگران آنند.
موضوع نخست بر سر حرکتی است که میکوشد تا به ساختارهای سنّتی جامعهٔ اسلامی نقشی دائمی در حیات سیاسی ببخشد. حکومت اسلامی همان چيزی است که ادامه فعالیت اين هزاران کانون سياسی را که در مساجد و اجتماعات مذهبی برای مقاومت در برابر رژيم شاه روشن شدهاند، ممکن میسازد.
❇️اما به حرکت ديگری نيز نظر دارند که همچون معکوس و متناظر با اولی است. همانکه ورود ساحت معنوی را به حيات سياسی ممکن میسازد: يعنی بهنحوی عمل کردن که اين زندگی سياسی نه مانند هميشه مانع معنويت، بلکه بستر، فرصت و خميرمايهٔ رشد آن باشد. و در اينجاست که با سايهای برمیخوريم که بر تمام زندگی سياسی و مذهبی ايران امروز افکنده شده است: سايۀ علی شريعتی که مرگش، دو سال پيش، اين جايگاه ممتاز را در تشيع به او بخشيده که «حاضر ناديدنی و غايب هميشه حاضر» باشد.
🔆میشل فوکو، «گفته ها و نوشته ها»
#حکومت_اسلامی
#معنویت_سیاسی #حاضر_ناديدنی_غایب_حاضر #علی_شریعتی
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
🆔 @Shariati_SCF
❇️وقتی ايرانيان از حکومت اسلامی حرف می زنند، وقتی زير تهديد گلوله ها، در خيابانها فرياد برمیآورند، وقتی بنام آن، معاملات احزاب و سیاسیون را رد میکنند، با پذيرش خطر يک حمام خون شايد، چيز ديگری را، به غير از آنگونه فرمولهای همهجائی و هيچجائی، درسر دارند. و چيز ديگری را در قلب. بهگمان من، آنها به واقعيتی نزديک به خودشان میانديشند زيرا خود بازيگران آنند.
موضوع نخست بر سر حرکتی است که میکوشد تا به ساختارهای سنّتی جامعهٔ اسلامی نقشی دائمی در حیات سیاسی ببخشد. حکومت اسلامی همان چيزی است که ادامه فعالیت اين هزاران کانون سياسی را که در مساجد و اجتماعات مذهبی برای مقاومت در برابر رژيم شاه روشن شدهاند، ممکن میسازد.
❇️اما به حرکت ديگری نيز نظر دارند که همچون معکوس و متناظر با اولی است. همانکه ورود ساحت معنوی را به حيات سياسی ممکن میسازد: يعنی بهنحوی عمل کردن که اين زندگی سياسی نه مانند هميشه مانع معنويت، بلکه بستر، فرصت و خميرمايهٔ رشد آن باشد. و در اينجاست که با سايهای برمیخوريم که بر تمام زندگی سياسی و مذهبی ايران امروز افکنده شده است: سايۀ علی شريعتی که مرگش، دو سال پيش، اين جايگاه ممتاز را در تشيع به او بخشيده که «حاضر ناديدنی و غايب هميشه حاضر» باشد.
🔆میشل فوکو، «گفته ها و نوشته ها»
#حکومت_اسلامی
#معنویت_سیاسی #حاضر_ناديدنی_غایب_حاضر #علی_شریعتی
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
🆔 @Shariati_SCF
Telegram
attach📎
Forwarded from احسان شريعتی Ehsan Shariati
🔷🔸اعمالِ سیاستهای موسوم به «نولیبرال»، بهسبک «اقتدارگرایانه»
🖋احسان شریعتی
🔸هفته سختی را از سر گذراندیم. شنیدن منظم خبرهای بد، و ازجمله بدترینشان، جان باختن شماری از هممیهنان معترض در خشونتها و تعدیهای خیابانی و در حاشیهٔ شهرها از سویی، آمیخته با بیخبری عمومی ناشی از قطع اینترنت سراسری از دیگرسو، که حسّ پرتابشدگی به نیم قرن گذشته را القا میکرد، تجربهای نادر، اندوهبار و نگرانکننده، بود.
🔹شیوهٰ غیرمترقبه و غیرمردمسالارانهٔ اعلام و اعمالِ افزایشِ چندصد درصدی بهای بنزین و سوخت (و پیشبینی پیامدهای ناگزیر آن بر صعود سیستماتیک قیمت همهٔ کالاها و خدمات)، در شرایط پیشینی بحران معیشتی و در حلقهٔ محاصرهٔ تحریمها ، تصمیمی معمایی بود که بهای سنگینی را بر عهدهٔ نظام و بر گردهٔ مردم میگذارد. عجیبتر از خود خبر، فقدان قبلی نظرخواهی شفاف عمومی از مردم و نمایندگانشان، و غیاب ارايهٔ بعدی توضیحی توجیهگر و اقناعکننده از سوی مسئولان بود. پیامدهای سهمناک تداوم چنین سیاستها و روندهایی از پیش روشن وپیشبینیپذیر است.
🔸در ایام زاد روز آموزگاری بسر میبریم که از همان آغاز راه خویش، این کلام منسوب به اباذر را میستود که «در شگفتم از کسي که در خانهاش ناني نمیيابد و با شمشير آختهاش بر مردم نمیشورد». پس در این هنگامه نیز، بر پویندگان وفادار به راه و پیمان اوست که با اعلام همبستگی با همگی مصیبتزدگان و صدمهدیدگان حوادث فجیع هفتهٔ گذشته، به بزرگداشت «مسکوت» آرمان و آموزههای آن معلم، در تقدیسِ تثلیثِ «آزادی، عدالت و معنویت»، همت بورزند.
#آزادی
#عدالت
#معنویت
#اعتراضات
#هشتاد_ششمین_تولد_شمع
#یادداشت
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati
🖋احسان شریعتی
🔸هفته سختی را از سر گذراندیم. شنیدن منظم خبرهای بد، و ازجمله بدترینشان، جان باختن شماری از هممیهنان معترض در خشونتها و تعدیهای خیابانی و در حاشیهٔ شهرها از سویی، آمیخته با بیخبری عمومی ناشی از قطع اینترنت سراسری از دیگرسو، که حسّ پرتابشدگی به نیم قرن گذشته را القا میکرد، تجربهای نادر، اندوهبار و نگرانکننده، بود.
🔹شیوهٰ غیرمترقبه و غیرمردمسالارانهٔ اعلام و اعمالِ افزایشِ چندصد درصدی بهای بنزین و سوخت (و پیشبینی پیامدهای ناگزیر آن بر صعود سیستماتیک قیمت همهٔ کالاها و خدمات)، در شرایط پیشینی بحران معیشتی و در حلقهٔ محاصرهٔ تحریمها ، تصمیمی معمایی بود که بهای سنگینی را بر عهدهٔ نظام و بر گردهٔ مردم میگذارد. عجیبتر از خود خبر، فقدان قبلی نظرخواهی شفاف عمومی از مردم و نمایندگانشان، و غیاب ارايهٔ بعدی توضیحی توجیهگر و اقناعکننده از سوی مسئولان بود. پیامدهای سهمناک تداوم چنین سیاستها و روندهایی از پیش روشن وپیشبینیپذیر است.
🔸در ایام زاد روز آموزگاری بسر میبریم که از همان آغاز راه خویش، این کلام منسوب به اباذر را میستود که «در شگفتم از کسي که در خانهاش ناني نمیيابد و با شمشير آختهاش بر مردم نمیشورد». پس در این هنگامه نیز، بر پویندگان وفادار به راه و پیمان اوست که با اعلام همبستگی با همگی مصیبتزدگان و صدمهدیدگان حوادث فجیع هفتهٔ گذشته، به بزرگداشت «مسکوت» آرمان و آموزههای آن معلم، در تقدیسِ تثلیثِ «آزادی، عدالت و معنویت»، همت بورزند.
#آزادی
#عدالت
#معنویت
#اعتراضات
#هشتاد_ششمین_تولد_شمع
#یادداشت
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati
Telegram
🖇 attach
«... در ایام زاد روز آموزگاری بسر میبریم که از همان آغاز راه خویش، این کلام منسوب به اباذر را میستود که «در شگفتم از کسی که در خانهاش نانی نمیيابد و با شمشير آختهاش بر مردم نمیشورد». پس در این هنگامه نیز، بر پویندگان وفادار به راه و پیمان اوست که با اعلام همبستگی با همگی مصیبتزدگان و صدمهدیدگان حوادث فجیع هفتهٔ گذشته، به بزرگداشت «مسکوت» آرمان و آموزههای آن معلم، در تقدیسِ تثلیثِ «آزادی، عدالت و معنویت»، همت بورزند.»
✍ #احسان_شریعتی
#آزادی
#عدالت
#معنویت
#اعتراضات
#هشتاد_ششمین_تولد_شمع
#یادداشت
✅ @Shariati_Group
✍ #احسان_شریعتی
#آزادی
#عدالت
#معنویت
#اعتراضات
#هشتاد_ششمین_تولد_شمع
#یادداشت
✅ @Shariati_Group
💠 اسلامشناسیِ شریعتی
▫️۲۹ خرداد، چهل و سومین سالگرد دکتر #علی _شریعتی است. او را جهانیترین متفکر معاصر #ایران نامیدهاند که در قرن بیستم، اندیشههایش و آثارش مرزهای جغرافیایی ایران و جهان #اسلام را درنوردید و در عرصهی جهانی به عنوان اندیشمندی بی بدیل -بیرون از سنت فکری اروپایی/آمریکایی-مطرح شد.
▫️در این ۴۳ سال بحثهای مهمی درباره اندیشههای #شریعتی مطرح شده است ولی هر چه دقیقتر نگاه به صورتبندیهای موجود در باب افکار شریعتی میاندازیم به نکته جالبی میرسیم و آن "معاصرت مداوم" شریعتی است و توگویی او کماکان "قدرت دیالوگ" با اکنونیان و اینجائیان را دارد و این توفیق اندکی در حوزه فکر و اندیشه نیست.
▫️نکته جالب توجه دیگر در باب شریعتی این است که نسل جدیدی در حوزهی علوم اجتماعی و انسانی و #فلسفه انتقادی در بیرون از ایران در آسیا و اروپا و آفریقا و آمریکا پا به عرصهی آکادمی گذاشتهاند که در اندیشههای شریعتی امکان طرح نوین ایدههای #عدالت و #معنویت و #عقلانیت و #آزادی را مییابند و اینان تلاشی دوباره در بازسازی گفتمان شریعتی به عنوان الگوی آلترناتیو آغاز کردهاند که در سالهای پیش روی ثمره این جنبش نوین آشکار خواهد شد.
▫️یکی از بحثهایی که اکنون و فردای ایران و جهان اسلام را درگیر خود کرده است موضوع "اسلام" به مثابه یک #دین و نظام معنایی و #جهانبینی و مدل حکمرانی است. اولین پرسشی که در اینجا مطرح میگردد این است که "اسلام" چیست؟
▫️برای درک چیستی و صورت و محتوای اسلام ما نیازمند شناخت از پدیدهای به نام دین در جهان انسانی هستیم و سپس یک نوع از این پدیدار به نام "اسلام" که بخشی از موجودیتی عام به عنوان دین است. شریعتی درسگفتارهای خویش در باب دین و اسلام را ذیل موضوع "شناخت اسلام" مطرح کرد و در مجموعه آثارش با عنوان "اسلامشناسی" به چاپ رسیده است.
▫️بسیاری از منتقدین شریعتی بر این باورند که تاریخ مصرف "اسلامشناسی" #مشهد و #تهران گذشته است و صرفاً میتوان در باب این آثار بحث تاریخی در حوزهی "تاریخ اندیشهها" کرد ولی این رویکرد غافل از این مهم است که در این چهار دهه، پس از مرگ شریعتی- جهان اسلام و حتی جهان به نوعی، درگیر این پرسش است که «دین چیست» و نسبت دین و جامعه چیست و چگونه خوانشی از دینی مانند اسلام میتواند در عین اینکه وحدت انسانی را تکریم میکند و تنوع آن را تخریب نخواهد کرد، به عدالت (نه آنکه آن را تقلیل به عدل الهی در آخرت بدهد) و آزادی (نه اینکه آن را محدود به طبقهی خاص و حاکمان در نسبت با محکومان کند)، توجه بنیادین دارد، نیاز جدی دارد.
▫️کدامین صورتبندی از اسلام میتواند هم در عرصهی جهانی و همراه با #روشنفکران جهانی و هم در عرصهی اسلامی و همراه با روشنفکران جهان اسلام و هم در عرصهی ایرانی و همراه با روشنفکران و اندیشمندان دردآگاه ایرانی به دیالوگ بنشیند؟
▫️دقیقاً در این بزنگاه است که پس از ۵۰ سال ما میبینیم که طرحی که شریعتی از خوانش توام با «شناخت از اسلام» مطرح کرده است، امری متعلق به "گذشته" نیست؛ بل چالشی پیش روی ما و برای "آینده" است.
▫️البته این بدین معنا نیست که ما اسلامشناسی شریعتی را نعل به نعل در ۱۴۰۰ تکرار کنیم بل باز-گشت ما به شریعتی بدین معناست که «دین» بدون «شناخت» در جامعه فاجعه آفرین است و برای عبور از فاجعهای که جهان اسلام را به نام دین گرفته است، چارهای جز شناختِ اسلام نیست.
▫️اما این شناخت چگونه ممکن است؟
با کدامین روش؟ از کدامین منظر؟ با اتکاء به کدامین مرجع و منابع فکری؟
اینجاست که باز-گشت به گفتمان شریعتی میتواند ما را یاری کند تا صورتبندی نوینی از الهیات اجتماعی برسازیم و از این اتمهای منفرد و منفعل یک جامعه انسانی بسازیم تا به صورت انفرادی به دنبال تسکین دردهای خویش نباشند، بل به این #خودآگاهی برسند که راه #فلاح خویش از راه #اصلاح جامعه میگذرد.
▫️باز هم در آخر سالگرد #شهادت شریعتی در ۲۹ خرداد را به عنوان فرصتی تاریخی برای طرح ایدهها و ایده آلهای انسانی برای احیای جامعه و ارزشهای والا و متعالی یادآور میشوم و برای #دکتر_علی_شریعتی علو درجات از رفیق اعلی مسئلت دارم.
✅ @Shariati_Group
✍ دکتر #سیدجواد_میری
۲۳ خرداد ۱۳۹۹
▫️۲۹ خرداد، چهل و سومین سالگرد دکتر #علی _شریعتی است. او را جهانیترین متفکر معاصر #ایران نامیدهاند که در قرن بیستم، اندیشههایش و آثارش مرزهای جغرافیایی ایران و جهان #اسلام را درنوردید و در عرصهی جهانی به عنوان اندیشمندی بی بدیل -بیرون از سنت فکری اروپایی/آمریکایی-مطرح شد.
▫️در این ۴۳ سال بحثهای مهمی درباره اندیشههای #شریعتی مطرح شده است ولی هر چه دقیقتر نگاه به صورتبندیهای موجود در باب افکار شریعتی میاندازیم به نکته جالبی میرسیم و آن "معاصرت مداوم" شریعتی است و توگویی او کماکان "قدرت دیالوگ" با اکنونیان و اینجائیان را دارد و این توفیق اندکی در حوزه فکر و اندیشه نیست.
▫️نکته جالب توجه دیگر در باب شریعتی این است که نسل جدیدی در حوزهی علوم اجتماعی و انسانی و #فلسفه انتقادی در بیرون از ایران در آسیا و اروپا و آفریقا و آمریکا پا به عرصهی آکادمی گذاشتهاند که در اندیشههای شریعتی امکان طرح نوین ایدههای #عدالت و #معنویت و #عقلانیت و #آزادی را مییابند و اینان تلاشی دوباره در بازسازی گفتمان شریعتی به عنوان الگوی آلترناتیو آغاز کردهاند که در سالهای پیش روی ثمره این جنبش نوین آشکار خواهد شد.
▫️یکی از بحثهایی که اکنون و فردای ایران و جهان اسلام را درگیر خود کرده است موضوع "اسلام" به مثابه یک #دین و نظام معنایی و #جهانبینی و مدل حکمرانی است. اولین پرسشی که در اینجا مطرح میگردد این است که "اسلام" چیست؟
▫️برای درک چیستی و صورت و محتوای اسلام ما نیازمند شناخت از پدیدهای به نام دین در جهان انسانی هستیم و سپس یک نوع از این پدیدار به نام "اسلام" که بخشی از موجودیتی عام به عنوان دین است. شریعتی درسگفتارهای خویش در باب دین و اسلام را ذیل موضوع "شناخت اسلام" مطرح کرد و در مجموعه آثارش با عنوان "اسلامشناسی" به چاپ رسیده است.
▫️بسیاری از منتقدین شریعتی بر این باورند که تاریخ مصرف "اسلامشناسی" #مشهد و #تهران گذشته است و صرفاً میتوان در باب این آثار بحث تاریخی در حوزهی "تاریخ اندیشهها" کرد ولی این رویکرد غافل از این مهم است که در این چهار دهه، پس از مرگ شریعتی- جهان اسلام و حتی جهان به نوعی، درگیر این پرسش است که «دین چیست» و نسبت دین و جامعه چیست و چگونه خوانشی از دینی مانند اسلام میتواند در عین اینکه وحدت انسانی را تکریم میکند و تنوع آن را تخریب نخواهد کرد، به عدالت (نه آنکه آن را تقلیل به عدل الهی در آخرت بدهد) و آزادی (نه اینکه آن را محدود به طبقهی خاص و حاکمان در نسبت با محکومان کند)، توجه بنیادین دارد، نیاز جدی دارد.
▫️کدامین صورتبندی از اسلام میتواند هم در عرصهی جهانی و همراه با #روشنفکران جهانی و هم در عرصهی اسلامی و همراه با روشنفکران جهان اسلام و هم در عرصهی ایرانی و همراه با روشنفکران و اندیشمندان دردآگاه ایرانی به دیالوگ بنشیند؟
▫️دقیقاً در این بزنگاه است که پس از ۵۰ سال ما میبینیم که طرحی که شریعتی از خوانش توام با «شناخت از اسلام» مطرح کرده است، امری متعلق به "گذشته" نیست؛ بل چالشی پیش روی ما و برای "آینده" است.
▫️البته این بدین معنا نیست که ما اسلامشناسی شریعتی را نعل به نعل در ۱۴۰۰ تکرار کنیم بل باز-گشت ما به شریعتی بدین معناست که «دین» بدون «شناخت» در جامعه فاجعه آفرین است و برای عبور از فاجعهای که جهان اسلام را به نام دین گرفته است، چارهای جز شناختِ اسلام نیست.
▫️اما این شناخت چگونه ممکن است؟
با کدامین روش؟ از کدامین منظر؟ با اتکاء به کدامین مرجع و منابع فکری؟
اینجاست که باز-گشت به گفتمان شریعتی میتواند ما را یاری کند تا صورتبندی نوینی از الهیات اجتماعی برسازیم و از این اتمهای منفرد و منفعل یک جامعه انسانی بسازیم تا به صورت انفرادی به دنبال تسکین دردهای خویش نباشند، بل به این #خودآگاهی برسند که راه #فلاح خویش از راه #اصلاح جامعه میگذرد.
▫️باز هم در آخر سالگرد #شهادت شریعتی در ۲۹ خرداد را به عنوان فرصتی تاریخی برای طرح ایدهها و ایده آلهای انسانی برای احیای جامعه و ارزشهای والا و متعالی یادآور میشوم و برای #دکتر_علی_شریعتی علو درجات از رفیق اعلی مسئلت دارم.
✅ @Shariati_Group
✍ دکتر #سیدجواد_میری
۲۳ خرداد ۱۳۹۹
Telegram
.
🔴 #اسلام برای نخستینبار به افسانه ستمکاران غارتگر که شعار «یا خدا یا خرما» را ایمان مردم کرده بودند تا خدا را برای مردم و خرما را برای خود تقسیم کنند و فقر را تقدس الهی ببخشند، پایان داد و در این بینش ضدانسانی، انقلابی راستین پدید آورد و گفت: «فقر کفر است، هر که معاش ندارد معاد ندارد، مغانم کثیر، خیر و معروف زندگی مادی است و نان زیربنای خداپرستی [است] و فقر ذلت و ضعف؛ و با اینهمه [فقر و استضعاف و بیعدالتی]، #دین و #معنویت و #تقوا در یک جامعه، دروغ است!
📚 معلم علیشریعتی / ابوذر: ص۲۰۵
✅ @Shariati_Group
🆔 @menhayefaghr
📚 معلم علیشریعتی / ابوذر: ص۲۰۵
✅ @Shariati_Group
🆔 @menhayefaghr
Forwarded from احسان شريعتی Ehsan Shariati
🔷🔸«ارزش هرکس به زیباورزی کار اوست»
🔹🔸بهمناسبتِ روزِ پدر
🖋احسان شریعتی
🔸... در روز دراویش درویشی در زندان میمیرد. در روز «پدر» معنوی، امام علی، خبر درخواست انحلال جمعیت دانشجویی امام علی منتشر میشود! کشور ما سرزمین ناسازوارههای متناقضنما(پارادکسیکال)است.
🔹موج ارسال پیامهای تبریک «روز پدر» در ایران، در میلاد مولای موحدان و نماد «آزادگی، عدالتخواهی، و معنویت»، این پرسش را دیگربار برمیانگیخت که نظر به منزلت والای امام اول در میهن ما و معیار و مُدلی که یاد و ذکر او برای قیاس و داوری پیش روی شیعیان مینهد، این فاصلهی عظیم میان وضع و نظم موجود و موعود از کجا برمیخیزد؟
ما، «علیِ» شریعتی را ارج میشناسیم که «انسانی مافوق بود و نه مافوقِ انسان». چه، در عمل، نمود و نمادِ سه بُعد وجودی و ساحتِ آرمانیِ «آدمیّت» بود:
• «آزادیخواهی»(با محکِ تحمل آزادی مخالف در زمانِ زمامداری تا مرزِ برداشتن اسلحه)؛
• «عدالتطلبی» (برابری حقوقی شهروندان در برابر قانون، مساواتطلبی اقتصادی، و دفاع از مصالحِ اکثریتِ جامعه در برابرِ فساد قدرت و ثروت)؛
• و «معنویتمداری»(که با آزادگی اخلاقی آغاز میشد و به استعلایِ عرفانی و رستگاری معنوی فرامیرویید).
🔸این چهره از «امامِ انسان» را همچنین با دوستانش میشد بازشناخت، و البته بیشتر با دشمنانش: «قاسطین»(ستمگرانِ سلطه و سرکوب)، «ناکثین»(پیمانِ شکنانِ عدالت، استثمارگران)، و «مارقین»(واپسگرایانِ بنیادگرا).
در برابر این سیمای آرمانی، علیِ تشیعِ صفوی در تاریخ برساخته شد که در لوا و قبای اسلام، برتری و فضیلتاش بر انگارهی سلاطینِ جبّار، در جنگ و سلاخی معاندان بود و بازتولیدِ نظامِ طبقاتیِ باستان (سلسلهمراتبِ « اشراف، امیران و موبدان»)، و جزمیّت، قشریگری، و عدمِ مدارای کلامی، شرعی و فقاهتی.
🔹و طبیعی است که ما این تصویر دوم را (بهرسمیّت) نشناسیم، برغم قدرتِ تاریخیِ راویانِ متکی به انحصارِ تفسیر و بسیجِ عوام. زیرا از روزِ نخست، «پدرانِ» آموزگارِ ما، با الفبایِ دیگری زبان و واژگانِ دینی و مذهبی را به ما آموخته بودند:
🔸«نیست بر لوحِ دلم جز الفِ قامتِ دوست، چکنم حرفِ دگر یاد نداد استادم!»
«دوست» (ولی) برین، نزدیک عاشق (قریب و حبیب)، مقتدرترین «پدر» (قادرِ قاهر و..) یا مهربانترین «مادر» (ارحم الراحمین) آسمانی نیست (بهخلاف نظریهی فرویدی خدا-«پدرِ دگرچهر»). ربّ، فراجنسیتی است و نقش او آفرینندگی (خلق) و آموزگاری(تعلیم). چنانکه معنای «دین»، در قاموس جهانبینی توحید، همان «عدالتِ» جهانروا ست (و مگر «ندیدهای چه کسی دین را تکذیب میکند؟ آن کو رسیدن طعام به گرسنگان را مانع میگردد!»، قرآن)، و معنای مذهب «راه»یابی و معنای «شریعت»، یافتن مسیر رود بسوی سرچشمه، و معنای «عبودیتِ ربوبیّت»، هموارسازی آنگونه رفتن که در آن «راه و رهرو و مقصد» یکی شوند، و پیآمدِ این یکتایی نیلِ به «یکتویی» باشد، و محصول اجتماعی جهانبینی را برابری جهانیان در برابر یگانگی عالمِ وجود بداند و جامعهای بسازد مبتنی بر «کتاب(آگاهی)، ترازو(عدل حقوقی و قسط اقتصادی)، و آهن(توسعه)».
🔹و در برابرِ این دین البته، باز آن دینِ دیگرِ تاریخی قرار دارد که با انسدادِ جوشش نخست، تصلبِ پویشِ بعدی، انحراف راستکیشی، حقیقت آیین را با واقعیت و بهمصلحتِ خویش میپوشاند (دینِ کفر)، و نظام شرک را اینبار در پوشِ توحید باز برمیسازد؛ دین پدرسالاری و نرینهمداری و...
روز «پدر» را به جوانمردان «آزاده، عدالتجو، و عارفی» تبریک میگوییم که نیک میدانند:
» شناخت علی «ذهنیت» است، و حبّ علی، «احساس»، تشیعِ علی اما، «عمل» است!«
(ش.م.ع.، م.آ.۲۶/۱۹۷)
***
* «قيمةُ كلِّ إمرئٍ ما يُحْسِنُ» (نهج، حکمت۷۳، در ت.: د. م.م. جعفری. تهران:ذکر، چ.6، 1394، ص503؛ «ارزش هرکس به چیزی است که نیک انجام میدهد(یا نیک میداند).»؛ «قيمةُ كلِّ إمرئٍ ما يُحْسِنُه»، فیض، خ. ۷۸، ص۱۱۲۲؛ «ارزش هر مرد چیزی(هنری)است که آنرا نیکو میداند»؛ + در نسخههاى د.صبحىصالح، س.ج.شهيدى، و )
#جمعیت_امام_علی
#روز_پدر
#آزادی
#عدالت
#معنویت
#یادداشت
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati
📌متن در لینک در وبسایت احسان شریعتی
http://www.ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1081
🔹🔸بهمناسبتِ روزِ پدر
🖋احسان شریعتی
🔸... در روز دراویش درویشی در زندان میمیرد. در روز «پدر» معنوی، امام علی، خبر درخواست انحلال جمعیت دانشجویی امام علی منتشر میشود! کشور ما سرزمین ناسازوارههای متناقضنما(پارادکسیکال)است.
🔹موج ارسال پیامهای تبریک «روز پدر» در ایران، در میلاد مولای موحدان و نماد «آزادگی، عدالتخواهی، و معنویت»، این پرسش را دیگربار برمیانگیخت که نظر به منزلت والای امام اول در میهن ما و معیار و مُدلی که یاد و ذکر او برای قیاس و داوری پیش روی شیعیان مینهد، این فاصلهی عظیم میان وضع و نظم موجود و موعود از کجا برمیخیزد؟
ما، «علیِ» شریعتی را ارج میشناسیم که «انسانی مافوق بود و نه مافوقِ انسان». چه، در عمل، نمود و نمادِ سه بُعد وجودی و ساحتِ آرمانیِ «آدمیّت» بود:
• «آزادیخواهی»(با محکِ تحمل آزادی مخالف در زمانِ زمامداری تا مرزِ برداشتن اسلحه)؛
• «عدالتطلبی» (برابری حقوقی شهروندان در برابر قانون، مساواتطلبی اقتصادی، و دفاع از مصالحِ اکثریتِ جامعه در برابرِ فساد قدرت و ثروت)؛
• و «معنویتمداری»(که با آزادگی اخلاقی آغاز میشد و به استعلایِ عرفانی و رستگاری معنوی فرامیرویید).
🔸این چهره از «امامِ انسان» را همچنین با دوستانش میشد بازشناخت، و البته بیشتر با دشمنانش: «قاسطین»(ستمگرانِ سلطه و سرکوب)، «ناکثین»(پیمانِ شکنانِ عدالت، استثمارگران)، و «مارقین»(واپسگرایانِ بنیادگرا).
در برابر این سیمای آرمانی، علیِ تشیعِ صفوی در تاریخ برساخته شد که در لوا و قبای اسلام، برتری و فضیلتاش بر انگارهی سلاطینِ جبّار، در جنگ و سلاخی معاندان بود و بازتولیدِ نظامِ طبقاتیِ باستان (سلسلهمراتبِ « اشراف، امیران و موبدان»)، و جزمیّت، قشریگری، و عدمِ مدارای کلامی، شرعی و فقاهتی.
🔹و طبیعی است که ما این تصویر دوم را (بهرسمیّت) نشناسیم، برغم قدرتِ تاریخیِ راویانِ متکی به انحصارِ تفسیر و بسیجِ عوام. زیرا از روزِ نخست، «پدرانِ» آموزگارِ ما، با الفبایِ دیگری زبان و واژگانِ دینی و مذهبی را به ما آموخته بودند:
🔸«نیست بر لوحِ دلم جز الفِ قامتِ دوست، چکنم حرفِ دگر یاد نداد استادم!»
«دوست» (ولی) برین، نزدیک عاشق (قریب و حبیب)، مقتدرترین «پدر» (قادرِ قاهر و..) یا مهربانترین «مادر» (ارحم الراحمین) آسمانی نیست (بهخلاف نظریهی فرویدی خدا-«پدرِ دگرچهر»). ربّ، فراجنسیتی است و نقش او آفرینندگی (خلق) و آموزگاری(تعلیم). چنانکه معنای «دین»، در قاموس جهانبینی توحید، همان «عدالتِ» جهانروا ست (و مگر «ندیدهای چه کسی دین را تکذیب میکند؟ آن کو رسیدن طعام به گرسنگان را مانع میگردد!»، قرآن)، و معنای مذهب «راه»یابی و معنای «شریعت»، یافتن مسیر رود بسوی سرچشمه، و معنای «عبودیتِ ربوبیّت»، هموارسازی آنگونه رفتن که در آن «راه و رهرو و مقصد» یکی شوند، و پیآمدِ این یکتایی نیلِ به «یکتویی» باشد، و محصول اجتماعی جهانبینی را برابری جهانیان در برابر یگانگی عالمِ وجود بداند و جامعهای بسازد مبتنی بر «کتاب(آگاهی)، ترازو(عدل حقوقی و قسط اقتصادی)، و آهن(توسعه)».
🔹و در برابرِ این دین البته، باز آن دینِ دیگرِ تاریخی قرار دارد که با انسدادِ جوشش نخست، تصلبِ پویشِ بعدی، انحراف راستکیشی، حقیقت آیین را با واقعیت و بهمصلحتِ خویش میپوشاند (دینِ کفر)، و نظام شرک را اینبار در پوشِ توحید باز برمیسازد؛ دین پدرسالاری و نرینهمداری و...
روز «پدر» را به جوانمردان «آزاده، عدالتجو، و عارفی» تبریک میگوییم که نیک میدانند:
» شناخت علی «ذهنیت» است، و حبّ علی، «احساس»، تشیعِ علی اما، «عمل» است!«
(ش.م.ع.، م.آ.۲۶/۱۹۷)
***
* «قيمةُ كلِّ إمرئٍ ما يُحْسِنُ» (نهج، حکمت۷۳، در ت.: د. م.م. جعفری. تهران:ذکر، چ.6، 1394، ص503؛ «ارزش هرکس به چیزی است که نیک انجام میدهد(یا نیک میداند).»؛ «قيمةُ كلِّ إمرئٍ ما يُحْسِنُه»، فیض، خ. ۷۸، ص۱۱۲۲؛ «ارزش هر مرد چیزی(هنری)است که آنرا نیکو میداند»؛ + در نسخههاى د.صبحىصالح، س.ج.شهيدى، و )
#جمعیت_امام_علی
#روز_پدر
#آزادی
#عدالت
#معنویت
#یادداشت
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati
📌متن در لینک در وبسایت احسان شریعتی
http://www.ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1081
وب سایت رسمی احسان شریعتی
ارزش هرکس به زیباورزی کار اوست
در روز دراویش درویشی در زندان میمیرد. در روز «پدر» معنوی، امام علی، خبر درخواست انحلال جمعیت دانشجویی امام علی منتشر میشود! کشور ما سرزمین ناسازوارههای متن..
🔷 چهار ویژگی سوسیالیسم از نظر شریعتی
🔸۱- توحیدی - دقیقترین صفتی که میتوان با الهام از آرای #شریعتی برای #سوسیالیسم او برگزید، صفت «توحیدی» است. از دیدگاه او فقط جهاننگری توحیدی با سوسیالیسم سازگاریِ تام دارد، و دیگر جهاننگریها، بهویژه جهاننگری مادی_ دیالکتیکی مطلقاّ فاقد این سازگاریاند. #توحید در جهان هستی، توحید در جهان اجتماعی را توجیه میکند.
🔹صفت سوسیالیسمِ شریعتی توحیدی است، نه معنوی، نه اخلاقی و نه حتی عرفانی... زیرا توحید، #معنویت و #اخلاق و #عرفان را به تنهایی در خود دارد و بهویژه پشتوانه فلسفی_ اعتقادی قدرتمندی برای تحقق توحید اجتماعی است که در هیچ یک از این سه مفهوم به تنهایی چنین پشتوانهای وجود ندارد.
🔸۲- برآمده از #قرآن و #سنت. گاه سوسیالیسم و #دین در اندیشهی او بهگونهای تحلیل میشود که گویی این دو، دو جزیرهای جدا و مستقل از یکدیگرند و فقط با راهی یا پلی باریک به هم متصل میشوند، و البته گاهی هم متصل نمیشوند. در حالیکه سوسیالیسم و دین (سوسیالیسم و دینی که او باور داشت) در اندیشهی او درهمآمیخته و تفکیک ناپذیرند. سوسیالیسم او ریشه در قرآن(قسط) و سنت #پیامبر (میثاق مدینه) دارد و اساساً با #ادبیات و گفتمان دینی توجیه، تفسیر و تبیین میشود. او معتقد است پیامبران ابراهیمی، همگی مبشران و مبارزان راستین راه #عدالت و #آزادی در همهی ساحتها بودهاند. بنابراین تا آنجا که بحث از سوسیالیسم شریعتی در میان است، نمیتوان سوسیالیسم او را جدا از گفتمان دینی تحلیل کرد و در نهایت این دو را بهطور مکانیکی به هم متصل نمود.
🔹۳- مقید به #دموکراسی. از نظر #علی_شریعتی دو مفهوم سوسیالیسم ( #برابری) و دموکراسی( #شورا) همچون عدالت ( #قسط) و آزادی( #فلاح) درهم تنیدهاند به گونهای که نمیتوان تقدم و تأخر ارزشی و وجودی برایشان قائل شد. او سوسیالیسم و دموکراسی را مقید به یکدیگر میداند و معتقد است تحقق راستین یکی بدون دیگری ممکن نیست. تز «عرفان، برابری و آزادی» هم بیانگر این پیوستگی است. بنابراین میتوان گفت شریعتی به #سوسیالیسم_دموکراتیک_توحیدی معتقد است که در آن هر سه مفهوم مکمل یکدیگرند. #تاریخ نشان داده که تحقق جداگانه هر یک از این سه مفهوم میتواند به فاجعه بینجامد. حکومتهای بهظاهر سوسیالیستیِ #استالین و #مائو (انسان قالبی) ، نظامهای دموکراتیک #سرمایهداری غربی (انسان قلابی) و حکومتهای بنیادگرای داعشی و طالبانی (انسان قالبی و هم قلابی) از مصادیق آن بهشمار میروند...
🔸۴- فلسفهی زندگی . زمانی که چرایی و چگونگی و هدفِ زندگی، سوسیالیسم یا برابری شود، آرمان دین _ که پیامبران برای آن قیام کردند_ تحقق خواهد یافت. البته چنین وضعیتی بسیار آرمانی است! و در دورترین چشمانـداز تاریخی قرار دارد. اما برای اینکه "جهتگیری سوسیالیستی" #فلسفه و هدف زندگی شود، لازم است برابری از طریق جِـد و جهـد فراوان در بیرون از #انسان علیه تثلیث #زر و #زور و #تزویر و هم در درون انسان علیه ترس و نفع و جهل بهتدریج پیش رود. در مبارزهی درونی برای ریشهکن کردن این سه مانع بزرگ درونی، تحقق سوسیالیسم #ایمان میتواند نقشی اساسی ایفا کند. ایمان، که چشم گشودن به گوهر قدسی درون آدمی است و اتصال او را با #امر_قدسی برقرار میکند، در سرزدن "انسان خودآگاه سوسیالیستی" استعداد فراوانی دارد، زیرا ایمان که شریعتی در پارهای موارد از آن به #عرفان تعبیر میکند_ "جان برابریخواه" میسازد تا آدمی را در مسیر تحقق سوسیالیسم بهمثابه "فلسفـه زندگـی" یاری رساند.
✍ #امیر_رضایی
✅ @Shariati_Group
🆔 @Shariati40
🔸۱- توحیدی - دقیقترین صفتی که میتوان با الهام از آرای #شریعتی برای #سوسیالیسم او برگزید، صفت «توحیدی» است. از دیدگاه او فقط جهاننگری توحیدی با سوسیالیسم سازگاریِ تام دارد، و دیگر جهاننگریها، بهویژه جهاننگری مادی_ دیالکتیکی مطلقاّ فاقد این سازگاریاند. #توحید در جهان هستی، توحید در جهان اجتماعی را توجیه میکند.
🔹صفت سوسیالیسمِ شریعتی توحیدی است، نه معنوی، نه اخلاقی و نه حتی عرفانی... زیرا توحید، #معنویت و #اخلاق و #عرفان را به تنهایی در خود دارد و بهویژه پشتوانه فلسفی_ اعتقادی قدرتمندی برای تحقق توحید اجتماعی است که در هیچ یک از این سه مفهوم به تنهایی چنین پشتوانهای وجود ندارد.
🔸۲- برآمده از #قرآن و #سنت. گاه سوسیالیسم و #دین در اندیشهی او بهگونهای تحلیل میشود که گویی این دو، دو جزیرهای جدا و مستقل از یکدیگرند و فقط با راهی یا پلی باریک به هم متصل میشوند، و البته گاهی هم متصل نمیشوند. در حالیکه سوسیالیسم و دین (سوسیالیسم و دینی که او باور داشت) در اندیشهی او درهمآمیخته و تفکیک ناپذیرند. سوسیالیسم او ریشه در قرآن(قسط) و سنت #پیامبر (میثاق مدینه) دارد و اساساً با #ادبیات و گفتمان دینی توجیه، تفسیر و تبیین میشود. او معتقد است پیامبران ابراهیمی، همگی مبشران و مبارزان راستین راه #عدالت و #آزادی در همهی ساحتها بودهاند. بنابراین تا آنجا که بحث از سوسیالیسم شریعتی در میان است، نمیتوان سوسیالیسم او را جدا از گفتمان دینی تحلیل کرد و در نهایت این دو را بهطور مکانیکی به هم متصل نمود.
🔹۳- مقید به #دموکراسی. از نظر #علی_شریعتی دو مفهوم سوسیالیسم ( #برابری) و دموکراسی( #شورا) همچون عدالت ( #قسط) و آزادی( #فلاح) درهم تنیدهاند به گونهای که نمیتوان تقدم و تأخر ارزشی و وجودی برایشان قائل شد. او سوسیالیسم و دموکراسی را مقید به یکدیگر میداند و معتقد است تحقق راستین یکی بدون دیگری ممکن نیست. تز «عرفان، برابری و آزادی» هم بیانگر این پیوستگی است. بنابراین میتوان گفت شریعتی به #سوسیالیسم_دموکراتیک_توحیدی معتقد است که در آن هر سه مفهوم مکمل یکدیگرند. #تاریخ نشان داده که تحقق جداگانه هر یک از این سه مفهوم میتواند به فاجعه بینجامد. حکومتهای بهظاهر سوسیالیستیِ #استالین و #مائو (انسان قالبی) ، نظامهای دموکراتیک #سرمایهداری غربی (انسان قلابی) و حکومتهای بنیادگرای داعشی و طالبانی (انسان قالبی و هم قلابی) از مصادیق آن بهشمار میروند...
🔸۴- فلسفهی زندگی . زمانی که چرایی و چگونگی و هدفِ زندگی، سوسیالیسم یا برابری شود، آرمان دین _ که پیامبران برای آن قیام کردند_ تحقق خواهد یافت. البته چنین وضعیتی بسیار آرمانی است! و در دورترین چشمانـداز تاریخی قرار دارد. اما برای اینکه "جهتگیری سوسیالیستی" #فلسفه و هدف زندگی شود، لازم است برابری از طریق جِـد و جهـد فراوان در بیرون از #انسان علیه تثلیث #زر و #زور و #تزویر و هم در درون انسان علیه ترس و نفع و جهل بهتدریج پیش رود. در مبارزهی درونی برای ریشهکن کردن این سه مانع بزرگ درونی، تحقق سوسیالیسم #ایمان میتواند نقشی اساسی ایفا کند. ایمان، که چشم گشودن به گوهر قدسی درون آدمی است و اتصال او را با #امر_قدسی برقرار میکند، در سرزدن "انسان خودآگاه سوسیالیستی" استعداد فراوانی دارد، زیرا ایمان که شریعتی در پارهای موارد از آن به #عرفان تعبیر میکند_ "جان برابریخواه" میسازد تا آدمی را در مسیر تحقق سوسیالیسم بهمثابه "فلسفـه زندگـی" یاری رساند.
✍ #امیر_رضایی
✅ @Shariati_Group
🆔 @Shariati40
Telegram
.
💠 بشارت به منجی موعود و فلسفهی انتظار در مسیر تاریخ بشری
✍ #مبانی_شناخت_جهتگیری / ع.م
🔅با توجه به اوضاع و احوال کنونی جهان تردیدی نیست که جهان آتی به سوی سقوط و بشر به سوی زوال پیش میرود، از سویی دیگر درهای امید برای نجات از وضع کنونی بسته شده است و سازمانهایی که بدین منظور تشکیل شدهاند کارایی لازم را نداشته و یا در مسیر درست از آنها استفاده نمیشود. اینجاست که هر فرد عاقلی نگران سرنوشت بشر است و میگوید، برای رفع نابسامانیها و جلوگیری از این همه جنگهای خانمان سوز و رهایی یافتن از کشمکشهای موجود جهان لازم است یک «حکومت واحد جهانی» براساس تثلیث #معنویت، #عدالت و #آزادی تشکیل شود.
🔅#انتظار در لغت به معنی چشم داشت و چشم به راه بودن و نوعی امید به آینده داشتن است. نتیجهای که از معنای لغوی «انتظار» به دست میآید این است که اگر کسی کار خیر و شایستهای انجام داده، منتظر است تا روزی فرا رسد و پاداش کار خیرش را دریافت کند و اگر کسی عمل زشت و ناهنجاری انجام داده، منتظر کیفر آن است.
🔅انتظار در #اسلام - به ویژه #مذهب #تشیع - عبارت است از #ایمان استوار بر #امامت و #ولایت حضرت ولیعصر و امید به ظهور آن حجت الهیِ وعده داده شده و آغاز حکومت صالحان. انتظار ظهور در اسلام، در واقع نوعی آمادگی است؛ آمادگی برای پاک شدن و پاک زیستن. آمادگی برای حرکتی مستمر و دائم توأم با #خودسازی و دگرسازی و زمینه سازی و سرانجام، آمادگی برای شرکت در #نهضت عظیم امام #مهدی که آغاز آن ظهور #منجی، و پایان آن شکست تاریکی و #ظلم و نتیجهی آن، برپایی #حکومت #عدل الهی است.
🔅انتظار ظهور منجی #موعود دراصل یک عقیدهی عمومی و مشترک است و اختصاص به یک قوم و #ملت و #دین ندارد. ادیان و مذاهب گوناگونی که در جهان حکومت میکنند عموماً ظهور او را خبر دادهاند، اگرچه در اسم او اختلاف دارند. اعتقاد به منجی و موعود جهانی یک اشتیاق و میل باطنی است.
🔅علیرغم تحریف کتابهای دینی ادیان گذشته، در بخشهای زیادی از آنها به نمونههایی از نویدهایی که توسط انبیای الهی به تمام امتهایشان رسیده است، بر میخوریم. در کتب عهد عتیق #تورات و ملحقات آن (زبور داود)، كتب عهد جديد (اناجیل چهارگانه و ملحقات آن) و کتابهای مقدس آیینهای #زرتشت، #بودا، #هندو... که رهبران آنها خود را پیامبر آسمانی معرفی کردهاند نیز مباحث زیادی در زمینهی منجی جهان بیان شده است.
🔅همواره آشفتگی اوضاع و ناامنی حاصل از فشار و تبعیض و ستم در جامعه، عقیده به ظهور منجی بزرگ جهان را تشدید نموده است. این شوق و انتظار دیرینه در لحظات فشار و اختناق تبدیل به التهاب سوزان و نیاز شدید میشود که خرمن اشتیاق #مردم را برای ظهور امام موعود شعلهور میسازد.
🔅در همین راستا هر دین و مذهبی با الهام گرفتن از سخنان انبیاء کتب آسمانی خود دم از «حکومت واحد جهانی» میزند و معتقد است که فردی مصلح خواهد آمد و جهان را پر از #عدل و داد خواهد کرد چنانچه پر از #ظلم و جور شده باشد.
🔅با بررسی افکار و عقاید ملل جهان باستان مانند: #مصر، #هند، #یونان و #ایران و نگاهی به افسانههای دیگر اقوام مختلف این حقیقت به خوبی نمایان است که همه در انتظار «مصلح موعود» به سر بردهاند.
🔅فیالمثل ایرانیان باستان معتقد بودند که
«گزراسپه» قهرمان تاریخی آنان زنده است و در #کابل خوابیده و صدهزار فرشته از او نگهبانی میکنند تا روزی که بیدار شود و #قیام کند و جهان را #اصلاح نماید. گروهی دیگر از ایرانیان میپنداشتند که «کیخسرو» پس از استوار ساختن شالودهی فرمانروایی، دیهیم پادشاهی را به فرزند خود داد و به کوهستان رفته و در آن جا آرمیده است تا روزی که ظاهر شود و #اهریمن را از گیتی برهاند. زرتشتیان اعتقاد دارند که «سوشیانس»، #دین را در جهان رواج میدهد، #فقر و تنگدستی را ریشه کن میسازد، ایزدان را از دست اهریمن نجات داده، مردم جهان را همفکر و همگفتار و همکردار میکند.
🔅مجوسی ها به زنده بودن و بازگشت «هوشیدر» اعتقاد راسخ دارند. / یهودیان معتقدند که در #آخرالزمان «ماشیح» ظهور میکند و تا ابد الآباد در جهان حکومت میکند. / مسیحیان نیز معتقدند که «مسیح» در آخرالزمان دوباره ظهور خواهد کرد. / برهمائیان از دیر زمانی به این معتقدند که در آخرالزمان «ویشنو» ظهور مینماید و ...
✅ @Shariati_Group
🔗 مشاهده متن کامل این نوشتار
✍ #مبانی_شناخت_جهتگیری / ع.م
🔅با توجه به اوضاع و احوال کنونی جهان تردیدی نیست که جهان آتی به سوی سقوط و بشر به سوی زوال پیش میرود، از سویی دیگر درهای امید برای نجات از وضع کنونی بسته شده است و سازمانهایی که بدین منظور تشکیل شدهاند کارایی لازم را نداشته و یا در مسیر درست از آنها استفاده نمیشود. اینجاست که هر فرد عاقلی نگران سرنوشت بشر است و میگوید، برای رفع نابسامانیها و جلوگیری از این همه جنگهای خانمان سوز و رهایی یافتن از کشمکشهای موجود جهان لازم است یک «حکومت واحد جهانی» براساس تثلیث #معنویت، #عدالت و #آزادی تشکیل شود.
🔅#انتظار در لغت به معنی چشم داشت و چشم به راه بودن و نوعی امید به آینده داشتن است. نتیجهای که از معنای لغوی «انتظار» به دست میآید این است که اگر کسی کار خیر و شایستهای انجام داده، منتظر است تا روزی فرا رسد و پاداش کار خیرش را دریافت کند و اگر کسی عمل زشت و ناهنجاری انجام داده، منتظر کیفر آن است.
🔅انتظار در #اسلام - به ویژه #مذهب #تشیع - عبارت است از #ایمان استوار بر #امامت و #ولایت حضرت ولیعصر و امید به ظهور آن حجت الهیِ وعده داده شده و آغاز حکومت صالحان. انتظار ظهور در اسلام، در واقع نوعی آمادگی است؛ آمادگی برای پاک شدن و پاک زیستن. آمادگی برای حرکتی مستمر و دائم توأم با #خودسازی و دگرسازی و زمینه سازی و سرانجام، آمادگی برای شرکت در #نهضت عظیم امام #مهدی که آغاز آن ظهور #منجی، و پایان آن شکست تاریکی و #ظلم و نتیجهی آن، برپایی #حکومت #عدل الهی است.
🔅انتظار ظهور منجی #موعود دراصل یک عقیدهی عمومی و مشترک است و اختصاص به یک قوم و #ملت و #دین ندارد. ادیان و مذاهب گوناگونی که در جهان حکومت میکنند عموماً ظهور او را خبر دادهاند، اگرچه در اسم او اختلاف دارند. اعتقاد به منجی و موعود جهانی یک اشتیاق و میل باطنی است.
🔅علیرغم تحریف کتابهای دینی ادیان گذشته، در بخشهای زیادی از آنها به نمونههایی از نویدهایی که توسط انبیای الهی به تمام امتهایشان رسیده است، بر میخوریم. در کتب عهد عتیق #تورات و ملحقات آن (زبور داود)، كتب عهد جديد (اناجیل چهارگانه و ملحقات آن) و کتابهای مقدس آیینهای #زرتشت، #بودا، #هندو... که رهبران آنها خود را پیامبر آسمانی معرفی کردهاند نیز مباحث زیادی در زمینهی منجی جهان بیان شده است.
🔅همواره آشفتگی اوضاع و ناامنی حاصل از فشار و تبعیض و ستم در جامعه، عقیده به ظهور منجی بزرگ جهان را تشدید نموده است. این شوق و انتظار دیرینه در لحظات فشار و اختناق تبدیل به التهاب سوزان و نیاز شدید میشود که خرمن اشتیاق #مردم را برای ظهور امام موعود شعلهور میسازد.
🔅در همین راستا هر دین و مذهبی با الهام گرفتن از سخنان انبیاء کتب آسمانی خود دم از «حکومت واحد جهانی» میزند و معتقد است که فردی مصلح خواهد آمد و جهان را پر از #عدل و داد خواهد کرد چنانچه پر از #ظلم و جور شده باشد.
🔅با بررسی افکار و عقاید ملل جهان باستان مانند: #مصر، #هند، #یونان و #ایران و نگاهی به افسانههای دیگر اقوام مختلف این حقیقت به خوبی نمایان است که همه در انتظار «مصلح موعود» به سر بردهاند.
🔅فیالمثل ایرانیان باستان معتقد بودند که
«گزراسپه» قهرمان تاریخی آنان زنده است و در #کابل خوابیده و صدهزار فرشته از او نگهبانی میکنند تا روزی که بیدار شود و #قیام کند و جهان را #اصلاح نماید. گروهی دیگر از ایرانیان میپنداشتند که «کیخسرو» پس از استوار ساختن شالودهی فرمانروایی، دیهیم پادشاهی را به فرزند خود داد و به کوهستان رفته و در آن جا آرمیده است تا روزی که ظاهر شود و #اهریمن را از گیتی برهاند. زرتشتیان اعتقاد دارند که «سوشیانس»، #دین را در جهان رواج میدهد، #فقر و تنگدستی را ریشه کن میسازد، ایزدان را از دست اهریمن نجات داده، مردم جهان را همفکر و همگفتار و همکردار میکند.
🔅مجوسی ها به زنده بودن و بازگشت «هوشیدر» اعتقاد راسخ دارند. / یهودیان معتقدند که در #آخرالزمان «ماشیح» ظهور میکند و تا ابد الآباد در جهان حکومت میکند. / مسیحیان نیز معتقدند که «مسیح» در آخرالزمان دوباره ظهور خواهد کرد. / برهمائیان از دیر زمانی به این معتقدند که در آخرالزمان «ویشنو» ظهور مینماید و ...
✅ @Shariati_Group
🔗 مشاهده متن کامل این نوشتار
Telegraph
بشارت به منجی موعود و فلسفهی انتظار در مسیر تاریخ بشری
انتظار در لغت به معنی چشم داشت و چشم به راه بودن و نوعی امید به آینده داشتن است. نتیجهای که از معنای لغوی «انتظار» به دست میآید این است که اگر کسی کار خیر و شایستهای انجام داده، منتظر است تا روزی فرا رسد و پاداش کار خیرش را دریافت کند و اگر کسی عمل زشت…
📕 شریعتی و تفکر معنوی در روزگار سیطرۀ نیست انگاری
#معرفی_کتاب
در جهانی که به باور متفکران بزرگ عصر وصف کلی آن سیطرۀ #نیهیلیسم و گسترش خداناباوری است، اهل نظر برای رؤیت و تجربت کورسویی از چراغ معنا و #معنویت نمیتوانند و نباید چشم به سپهر #سیاست بدوزند. با ظهور عالم جدید، مردمانی که دورۀ تنآساییشان در بستر گرم و نرم #سنت به سر آمده است لاجرم بر میآشوبند و خوابشان آشفته میشود. اهل تفکر هم اگر چه نباید به راهی بروند که تودۀ #مردم میروند، اما ایشان هم محدودیتهای خودشان را دارند و هنگامی که با تعارضات تاریخی خویش و افق دوران مواجهه پیدا میکنند، طرحهای خاص خویش را میافکنند. در این #کتاب ضمن بازخوانی انتقادی متون #شریعتی، به تحلیل گفتمان وی بهعنوان گفتمانی فراسوی تفکر #تئولوژیک و #سکولار میپردازیم، تا با آرای این متفکر ایرانی به نحوۀ دیگری از تفکر بیاندیشیم، تفکری که به دام #بنیادگرایی نمیافتد و به #سکولاریسم و نیز عرفانهای نوظهور تن در نمیدهد...
📚 نویسنده: دکتر #محمدحسن_علایی
📖 چاپ اول | نشر نقد فرهنگ
🛒 خرید آنلاین این کتاب
✅ @Shariati_Group
#معرفی_کتاب
در جهانی که به باور متفکران بزرگ عصر وصف کلی آن سیطرۀ #نیهیلیسم و گسترش خداناباوری است، اهل نظر برای رؤیت و تجربت کورسویی از چراغ معنا و #معنویت نمیتوانند و نباید چشم به سپهر #سیاست بدوزند. با ظهور عالم جدید، مردمانی که دورۀ تنآساییشان در بستر گرم و نرم #سنت به سر آمده است لاجرم بر میآشوبند و خوابشان آشفته میشود. اهل تفکر هم اگر چه نباید به راهی بروند که تودۀ #مردم میروند، اما ایشان هم محدودیتهای خودشان را دارند و هنگامی که با تعارضات تاریخی خویش و افق دوران مواجهه پیدا میکنند، طرحهای خاص خویش را میافکنند. در این #کتاب ضمن بازخوانی انتقادی متون #شریعتی، به تحلیل گفتمان وی بهعنوان گفتمانی فراسوی تفکر #تئولوژیک و #سکولار میپردازیم، تا با آرای این متفکر ایرانی به نحوۀ دیگری از تفکر بیاندیشیم، تفکری که به دام #بنیادگرایی نمیافتد و به #سکولاریسم و نیز عرفانهای نوظهور تن در نمیدهد...
📚 نویسنده: دکتر #محمدحسن_علایی
📖 چاپ اول | نشر نقد فرهنگ
🛒 خرید آنلاین این کتاب
✅ @Shariati_Group
💠 خدا اِنگاری #انسان در عصر سلطه #نیهیلیسم
🔸روزی روزگاری #مدرنیته میداندار بهتآوری جهانی بود. #تکنولوژی و اختراعات بهعنوان معجزات انسانهای قرن بیستمی شد تا جایی که گفتند جز خودشان هیچ خدایی را بنده نیستند..!
🔹مروجین #معنویت جدید یا به تعبیری پیامبران #دین مدرنیته با صدای بلند #انسان را بهعنوان «خدای عصر جدید» معرفی کردند. در مدح قدرت انسان همچون هومر حماسههای افسانهای سرودند. هر بار با اختراع جدید علمی این خدای بادکنکی فربهتر میشد و سرمستانه ادیان الهی را به هماوردی و تحدّی فرا میخواندند تا #علم را بهانهای برای حذف دین و #خدا به نفع خدای جدید یعنی «انسان» فراهم آورند.
🔸نیل دونالدوالش یکی از مروجین معنویت جدید که به #پیامبر عصر جدید معروف است، در کتاب «ابداع زندگی» گفتگویی با باربارا مارکسهابرد، یکی دیگر از شخصیتهای برجستهی معنویت جدید در محور عصر جدید دارد.
🔹وی در این #کتاب، عصر جدید را عصر بازپسگیری قدرت انسان از خدا بیان میکند و تکنولوژی را موجب این #خودآگاهی متوهمانه میداند. «ما عادت داشتیم تمام تواناییهای جدید را به خدایانمان نسبت دهیم ولی از وقتیکه ما خودمان داریم یاد میگیریم هوش خود را از طریق ارتباطات سریعتر و گستردهتر گسترش دهیم، یاد میگیریم جسممان را تغییر دهیم؛ یاد میگیریم در فضا زندگی کنیم، حتی دنیاهای جدید در فضا میسازیم. متوجه شدم که چیز حیرتآوری دارد اتفاق میافتد. ما قابلیتمان را به خدایانمان نسبت میدادیم و حالا این قابلیت را به اصل خودش یعنی خودمان. ما داریم چیزی میشویم که عادت داشتیم خدایان بخوانیم. چرا حالا، چرا سال پیش، دههی پیش یا قرن پیش نه؟ چرا این امر دارد اتفاق میافتد؟ چون وقتش است. چرا که علم و فناوری، قدرتهای تازهای به ما دادهاند که عظیمتر از قدرتهایی است که بشر تاکنون داشته است؛ حالا میتوانیم حقیقتاً خودمان را بشرهای جهانی خیلی کم سن و سال بخوانیم. زمین به مثل یک کودکستان برای خدایان کوچک است، ولی باید تکامل آگاهانه را سریع یاد بگیریم”. (کتاب ابداع زندگی ص ۸۳)
🔸اما با ظهور سلاحی بیولوژیک تحت عنوان ویروسی ناشناخته و فراگیر به نام #کرونا، عمر تفرعن «انسان - خدای مدرنیته» کوتاه شد. انسان کودکخدا، تنازع بقاء را به تکامل شعوری ترجیح داد.
🔹غولهای رسانهای اگر خاطرات کرونایی را در حافظهی تاریخی خود ثبت کنند، مرور خاطرات صفهای خرید اسلحه برای تنازع بقاء، بهمرگی سالمندان، غارت فروشگاهها و عجز علم برای حفظ جان هزاران انسان در برابر یک ویروس نادیده دیگر هیچوقت سودای خدایی را در ذهن هیچ بنیبشری نمیآورد. انسان پسا کرونا ندای #فطرت خود را واضحتر شنید. قدرت الهی و عجز خود را به عیان مشاهده کرد و دست تسلیم بالا برد...
✅ @Shariati_Group
✍ رسول حسنزاده
🔸روزی روزگاری #مدرنیته میداندار بهتآوری جهانی بود. #تکنولوژی و اختراعات بهعنوان معجزات انسانهای قرن بیستمی شد تا جایی که گفتند جز خودشان هیچ خدایی را بنده نیستند..!
🔹مروجین #معنویت جدید یا به تعبیری پیامبران #دین مدرنیته با صدای بلند #انسان را بهعنوان «خدای عصر جدید» معرفی کردند. در مدح قدرت انسان همچون هومر حماسههای افسانهای سرودند. هر بار با اختراع جدید علمی این خدای بادکنکی فربهتر میشد و سرمستانه ادیان الهی را به هماوردی و تحدّی فرا میخواندند تا #علم را بهانهای برای حذف دین و #خدا به نفع خدای جدید یعنی «انسان» فراهم آورند.
🔸نیل دونالدوالش یکی از مروجین معنویت جدید که به #پیامبر عصر جدید معروف است، در کتاب «ابداع زندگی» گفتگویی با باربارا مارکسهابرد، یکی دیگر از شخصیتهای برجستهی معنویت جدید در محور عصر جدید دارد.
🔹وی در این #کتاب، عصر جدید را عصر بازپسگیری قدرت انسان از خدا بیان میکند و تکنولوژی را موجب این #خودآگاهی متوهمانه میداند. «ما عادت داشتیم تمام تواناییهای جدید را به خدایانمان نسبت دهیم ولی از وقتیکه ما خودمان داریم یاد میگیریم هوش خود را از طریق ارتباطات سریعتر و گستردهتر گسترش دهیم، یاد میگیریم جسممان را تغییر دهیم؛ یاد میگیریم در فضا زندگی کنیم، حتی دنیاهای جدید در فضا میسازیم. متوجه شدم که چیز حیرتآوری دارد اتفاق میافتد. ما قابلیتمان را به خدایانمان نسبت میدادیم و حالا این قابلیت را به اصل خودش یعنی خودمان. ما داریم چیزی میشویم که عادت داشتیم خدایان بخوانیم. چرا حالا، چرا سال پیش، دههی پیش یا قرن پیش نه؟ چرا این امر دارد اتفاق میافتد؟ چون وقتش است. چرا که علم و فناوری، قدرتهای تازهای به ما دادهاند که عظیمتر از قدرتهایی است که بشر تاکنون داشته است؛ حالا میتوانیم حقیقتاً خودمان را بشرهای جهانی خیلی کم سن و سال بخوانیم. زمین به مثل یک کودکستان برای خدایان کوچک است، ولی باید تکامل آگاهانه را سریع یاد بگیریم”. (کتاب ابداع زندگی ص ۸۳)
🔸اما با ظهور سلاحی بیولوژیک تحت عنوان ویروسی ناشناخته و فراگیر به نام #کرونا، عمر تفرعن «انسان - خدای مدرنیته» کوتاه شد. انسان کودکخدا، تنازع بقاء را به تکامل شعوری ترجیح داد.
🔹غولهای رسانهای اگر خاطرات کرونایی را در حافظهی تاریخی خود ثبت کنند، مرور خاطرات صفهای خرید اسلحه برای تنازع بقاء، بهمرگی سالمندان، غارت فروشگاهها و عجز علم برای حفظ جان هزاران انسان در برابر یک ویروس نادیده دیگر هیچوقت سودای خدایی را در ذهن هیچ بنیبشری نمیآورد. انسان پسا کرونا ندای #فطرت خود را واضحتر شنید. قدرت الهی و عجز خود را به عیان مشاهده کرد و دست تسلیم بالا برد...
✅ @Shariati_Group
✍ رسول حسنزاده
Telegram
.