🔷🔸درباره دین و فقر

🔸سخنرانی دکتر سارا شریعتی

🔸دام فقر؛ در جست و جوی رهایی

🔸دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران

🔸بخش دوم

🔸۶ آبان ۱۳۹۷

#سارا_شریعتی
#دین_فقر
#صدای_نوین_خراسان
✅ @VoNoKh

📽🔷🔸سارا شریعتی:
امام موسی صدر معتقد بود مرجع دینی باید به سراغ مردم برود؛نه اینکه بنشیند مردم به سراغ او بیایند. و خودش با مردم از همه نوع، کودک، جوان، پیر، زن و مرد ارتباط داشت.
#امام_موسی_صدر
#سارا_شریعتی
#اکنون_ما_شریعتی

🆔 @Shariati40

🔸جدا از وجه کلامی و زبانی در گفتمان روشنفکران، بی توجهی آنان به شرایط مادی و اقتصادی مردم نیز، جلوه ی دیگری از ابهام میان رابطه ی روشنفکر و مردم است.

🔹توجه شریعتی به جهت گیری طبقاتی دین و مشخصا اسلام و برجسته کردن وجه اقتصادی و پایگاه طبقاتی چهره های دینی در کار وی، در راستای دغدغه ی وی جهت نزدیک شدن به مسائل اجتماعی و انضمامی مردم است. از نظر وی، نوع زندگی در نوع دینداری افراد، تاثیر گذار است و "آدمی که اینطور زندگی می کند، دینش هم عوض می شود".

#سارا_شریعتی
#دومین_سمپوزیوم
#نوشریعتی_مسائل_امروز_جامعه
#طرحی_نو
#اکنون_ما_شریعتی

🆔 @Shariati40

‍‍ ‍‍ ‍ 🔷🔆ما و راه‌های نرفته

🖋 سارا شریعتی

🔸امروزه دانشجویان دغدغه‌مند به دو دسته تقسیم شده‌اند؛ یک دسته به کتاب خواندن و کار نظری مشغولند، اما با جامعه ارتباط چندانی ندارند. گروه دیگر، دانشجویانی هستند که اولویت‌شان «کنشگری اجتماعی» است و نسبت به مسائل اجتماعی دغدغه‌مندی بیشتری دارند، اما چندان دل در گرو کار‌های نظری ندارند.

🔹به این اعتبار می‌توان گفت: ما در حال حاضر با دوگانه «فعال اجتماعی» و «نظریه‌پرداز ذهنی» روبه‌رو هستیم. این دوگانه می‌تواند برای فضای دانشگاه ما آسیب جدی داشته باشد و آن را ناکارآمد کند؛ بنابراین نیاز امروز ما تلفیق این دو گروه در دانشگاه‌ها است؛ چراکه هم «امید‌های جامعه‌شناسی» ما و هم «امید‌های اجتماعی» برای تغییر جامعه ما هستند.

🔸بیست یا سی سال پیش، برای ما «فعال مدنی» اصطلاحی ناآشنا بود؛ هنوز هم فعالان مدنی در فضای روشنفکری ما اقلیت هستند. در سه – چهار دهه گذشته، جریانی که «نظم اجتماعی» را مورد نقد قرار می‌داد، با دو چهره «مبارز سیاسی» و «روشنفکر متعهد» برجسته می‌شد.

🔹«مبارز سیاسی» کسی بود که قدرت سیاسی را هدف قرار می‌داد و با آن گفتگو می‌کرد و به تعبیری، تغییر و تحولش در جامعه در گرو اصلاح قدرت سیاسی تعریف می‌شد. اما «روشنفکر متعهد» کسی بود که میدان فعالیت و تلاش‌هایش الزاماً معطوف به قدرت سیاسی نبود هرچند که به وجهی غیرمستقیم به قدرت سیاسی می‌رسید. اما مشی‌شان «آگاهی‌بخشی» بود و با کتاب، سخنرانی و کلاس درس سر و کار داشتند. بنابراین، مخاطبشان قشر فرهیخته جامعه بود.

🔸بعد از انقلاب، ما با تیپ جدیدی آشنا شدیم که نه مبارز سیاسی بود و نه الزاماً روشنفکر متعهد؛ هر چند که همپوشانی‌ها و شباهت‌هایی با این دو تیپ نیز داشت. سیاسی نبود، چون دغدغه‌اش فقط قدرت سیاسی نبود و روشنفکر متعهد نبود، چون تنها قشر فرهیخته و تحصیلکرده را خطاب قرار نمی‌داد؛ بلکه مخاطبش متن جامعه و مردمان عادی بود.

🔹این تیپ جدید، با عمق جامعه و لایه‌های پایین ارتباط برقرار می‌کرد و به نسبتی که به جامعه نزدیک می‌شد از آن تأثیر می‌پذیرفت و به میزانی که به جامعه توجه می‌کرد، از تیپ مبارز سیاسی و روشنفکر متعهد فاصله می‌گرفت. عملگراتر بود، اما در عین حال، به پشتوانه نظری باور داشت.

🔸این تیپ جدید، خواسته یا ناخواسته در نقد آن دو تیپ گذشته شکل گرفت؛ منتقد مبارزان سیاسی بود چرا که معتقد بود مبارزه سیاسی بشدت هزینه‌بر است، در نتیجه از آن فاصله می‌گرفت. از طرف دیگر، منتقد فعالیت‌های روشنفکری بود، چون این فعالیت‌ها روز به روز نخبه‌گرایانه‌تر می‌شد؛ تا آنجا که بعد از مدتی روشنفکران عرصه عمومی، قدرت و توان صحبت با متن جامعه را از دست دادند.

🔹در نتیجه، این تیپ جدید می‌خواست بر همه ضعف‌هایی که نقد اجتماعی قبل داشت، غلبه کند و الگوی جدیدی ارائه دهد. جذابیت این گروه هم در همین بود که مخاطبش نه دیگر تحصیلکرده‌ها بودند و نه قدرت سیاسی جامعه. اما نقطه ضعفش هم دقیقاً در همین امر بود؛ چرا که ادبیات مربوط به جامعه، دیر به جامعه ما وارد شد؛ جامعه‌ای که اشکال رایجی مثل «سندیکا»، «حزب» و «انجمن‌ها» را کم داشت. متأسفانه این اشکال، هنوز هم در جامعه ما آنچنان که باید وجود ندارد؛ بنابراین ظهور این تیپ اجتماعی یک غنیمت است.

🔸این تیپ جدید، دو راه پیش رو دارند؛ یکی اینکه خود را به‌صورت یک مفهوم کاملاً جدید و مدرن ارائه دهند و بخواهند از صفر آغاز کنند و با گذشته و سنت‌های جامعه خود گسست داشته باشند و در واقع در دوگانه «سنت- مدرنیته» قرار بگیرند. راه دیگر این است که از تقابل مستقیم با سنت‌ها پرهیز کنند و الگوی برخی کشور‌های اسلامی مانند مصر، تونس و جنبش‌های اجتماعی که در آن کشور‌ها شکل گرفت را پیگیری کنند.

🔹جامعه سنتی هم سازوکار‌های خاص خودش را دارد که از خلال این سازوکار، امکان آگاهی‌بخشی، حرکت تدریجی و مداوم به سوی مدرنیته و تغییرات اجتماعی فراهم می‌شود. وقتی این نقطه‌چین‌هایی که ما را از گذشته‌مان جدا می‌کند، به هم پیوند بزنیم و از مکانیزم‌های موجود در جامعه و مخزن فرهنگ و نظام جامعه استفاده کنیم، می‌توانیم امید به اصلاح و تغییر اجتماعی داشته باشیم. این جنبش از صفر شروع نمی‌شود، جنبشی است که با توجه به پیشینه و با تسویه و پالایش الگو‌های سنتی پا به عرصه اجتماع می‌گذارد و خود را بازسازی می‌کند. کنشگری اجتماعی ما امروز در گفتگو، در نسبت، در جمع و در تکمیل خودش با ظرفیت‌های سنتی جامعه است که می‌تواند پایدار باشد و می‌تواند تغییری در جامعه ایجاد کند.

#سارا_شریعتی
#ما_راه_نرفته
#یادداشت
#اکنون_ما_شریعتی

🆔 @Shariati40

🔷🗒عاشورای دیروز؛عاشورای امروز

🎙سارا شریعتی

📌بخشی از سخنرانی سارا شریعتی در مراسم عاشورا در سال ۱۳۹۵

🔆چرا در عاشورای امروز ، زینب به عنوان پیام اور انقلاب غایب است؟ زینب کجاست چه کسی پیام را منتقل می کند؟
از دوره ی روشنفکر متعهد عبور کرده ایم.از دوره ای که اثار شاخص در زمینه ی عاشورا، چرا حسین قیام کرد استاد شریعتی بود، شهید جاوید صالح نجف ابادی، شهادت و پس از شهادت شریعتی... در حوزه ی دین اغلب تحلیل ها، غیر سیاسی و غیر اجتماعی شده اند. روشنفکران دینی تحلیل های عارفانه و معنوی ارائه می دهند. عاشورا دیگر پیام سیاسی و اجتماعی ندارد. ایام عاشورایی به یک نمایش بزرگ ملی بدل شده است و ، زینب، پیام آور عاشورا در این نمایش غایب است. خون هست اما پیام نیست.
#مقاله
#سارا_شریعتی
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی

🆔 @Shariati_SCF

📌برای مطالعه کامل مقاله به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید


https://telegra.ph/عاشورای-دیروزعاشورای-امروز-09-11

🔷🔸امنیت علیه همبستگی؟

🖋سارا شریعتی

🔸نهادهای امنیتی جامعه، موسس جمعیت دانشجویی امام علی و دو تن از اعضای این جمعیت را بازداشت کردند. جمعیتی که با بیست سال سابقه ی فعالیت، به یک نیروی همبسته ساز اجتماعی بدل شده است. بازداشتی به نام امنیت علیه همبستگی.

🔹اما امنیت جامعه نه با سرکوب فعالیت های اجتماعی و نمایندگانش که با پرهزینه کردن کار خیر، هدف قرار دادن همبستگی اجتماعی و حذف نیروهای واسط میان دولت و جامعه است که به خطر می افتد. جامعه ی رها شده، تجزیه شده و مستاصل، همواره در معرض انفجار، انواع خشونتها و رادیکالیسمی غیر قابل مهار است. تنها با تقویت همبستگی و تقویت فعالیت های اجتماعی است که می توان از امنیت جامعه اطمینان یافت. امنیت علیه همبستگی نیست، نتیجه آنست!

#سیاست_امنیتی
#همبستگی
#فعالیت_مدنی
#دیدگاه
#سارا_شریعتی
🆔@Shariati40

🔷🔆«نقش انقلابی یاد و یادآوران»

🖋سارا شریعتی


🔆«درست بر خلاف عنوان که نقش انقلابی یاد و یادآوران است، تز اصلی این متن اینست که یاد یادآوران از صفویه به بعد دیگر نقش انقلابی ایفا نمی کند بلکه بر عکس به ابزار تبلیغاتی قدرت بدل شده است. در این دوره مهمترین وظیفه دیگر نه یاد آوری که شناخت است.»

🔆«یاد دیگر رسالت نیست. یادآوری نقش انقلابی ندارد. امروز رسالت ما شناخت و آگاهی بخشی است.»

🔆«شریعتی در متن وصیت‌اش می‌گوید، اکنون شهیدان کارشان را به پایان برده اند و خاموش رفته اند... و ما پیام آور خون آنها و پیام آور انقلاب آنها هستیم. به بیان دیگر، پروژه دیگر خون نیست، پیام است. بمیر و بمیران نیست، آگاهی‌بخشی است. پروژه، یک جنگ رهایی‌بخش برای نجات خود اسلام است...»


🔆«پیش از صفویه شیعه وقتی نام محمد را می‌شنید حق داشت بپرسد کدام محمّد؟ و پس از صفویه شیعه وقتی یاد حسین را می‌شنود باید بپرسد کدام حسین؟»

#کدام_حسین
#یاد_یادآوران
#یادداشت_اختصاصی
#سارا_شریعتی
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی


🆔 @Shariati_SCF

📎 برای مطالعه کل متن به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید

https://gourl.page.link/2rr7

🔷🔸در تملک و نقد میراث علمی و ضرورت تداوم پروژه

🔆مقدمه

🔹🔸«وداع با دانشمند سیاستمدار.
دکتر غلامعباس توسلی را به عنوان استاد پیش کسوت دانشگاه می شناسیم. زندگی وی با تاریخ جامعه شناسی ایران درآمیخته است و نامش با بسیاری از اولین های این رشته پیوند خورده است، جامعه شناسی ایران وامدار اوست و تا مدتها وی، شناخته شده ترین جامعه شناس ایرانی در خارج از کشور بود. دکترغلام عباس توسلی در میدان سیاست نیز چهره ای آشناست. چهره ای که به جنبش مبارزاتی، ملی و آزادیخواهانه ی مردم تعلق داشت و در همه ی لجظه های سخت و تلخ این تاریخ، حاضر و همراه بود. زندگی وی روایتی دیگر از حدیث نامکرر "دانشمند و سیاستمدار" است. سیاستمداری همراه با جنبش ملی ایران و دانشمندی که هیچ گاه از ابتلا سیاست در امان نبود.
((سارا شریعتی))


🎙سخنرانی سارا شریعتی در جلسه نقد و بررسی کتاب "جامعه شناسی دینی" اثر دکتر توسلی
در انجمن جامعه شناسی ایران و در حضور دکتر توسلی: 21 آذر ماه 1395



🔸🔷تجربه جدیدیست که در حضور دکتر توسلی بخواهیم به نقد اثر ایشان بپردازیم. نمی خواهم بحث خود را چنین صورتبندی کنم، در نتیجه از زاویه دیگری به نقد این اثر می پردازم، از جهت تملک و نقد میراث ایشان در جامعه شناسی دین و درجهت تکمیل و تداوم پروژه ی تحقیقات جامعه شناختی دین در ایران که ایشان از پیشگامان آنند.  
اولین دیدارمن با دکتر توسلی در پاریس بود. ایشان به مناسبت دوسالانه ی بین المللی جامعه شناسی دین به فرانسه سفر کرده بودند و این دیدار برای من که در طی سالهای زندگی ام در پاریس، از محیط علمی ایران کاملا دور بودم، تعیین کننده بود. با ایشان در لوگزامبورگ قرار گذاشتم. کتاب جامعه شناسی ادیان ژان پل ویلم که به تازگی انتشار یافته بود را تقدیم کردم و ایشان هم که اولین یا از اولین اساتید جامعه شناسی دین در ایران بودند، ساعتها در مورد جامعه شناسی ایران، چهره ها و مباحث و همچنین جایگاه مطالعات جامعه شناختی دین در ایران صحبت کردند. بعدها دریافتم که نام دکتر توسلی با بسیاری از اولین های جامعه شناسی ایران پیوند خورده است: از اولین رتبه اولی های دانشگاه.اولین رئیس انجمن جامعه شناسی ایران.اولین کتاب در جامعه شناسی دین... در بازگشتم به ایران، اطلاع یافتم که تنها در دانشگاه تهران و در دانشگاه آزاد که دکتر توسلی تدریس می کردند، درس جامعه شناسی دین ارائه می شود. در آن زمان جامعه شناسی و به طور مشخص جامعه شناسی دین، با نام دکتر توسلی پیوند خورده بود و هرجا که به سراغ جامعه شناسی دین می رفتیم با این نام روبه رو می شدیم. شرکت در این جلسه در ایران و سخن گفتن در مورد جامعه شناسی دین در حضور ایشان، نقطه عطفی در این مسیر است، نقطه عطفی جهت تملک میراث با نقد آن و نشانگر حضور و تداوم پروژه ی ایشان در جامعه شناسی دین ایران. 



#دکتر_توسلی
#جامعه_شناسی
#سخنرانی
#سارا_شریعتی
#اکنون_ما_شریعتی

🆔@Shariati40


🖇ادامه در لینک زیر

https://tinyurl.com/y3nkv2dc

🔷💢"امنیتی کردن جامعه، اخلاق همبستگی را از بین می برد"

🎙سارا شریعتی در گفتگو اختصاصی با کانال تحلیلی اکنون ما و شریعتی :

🔆سیاست امنیتی علیه نهادهای مدنی و بطور کلی جامعه مدنی بخصوص در رابطه با اتفاقی که در مورد جمعیت امام علی افتاد در شرایط حاضر که جامعه ایران در بحران های تو درتو بسر می برد از دیدگاه شما چه دستاوردی خواهد داشت؟


🔹پیش تر در یادداشتی ، از " امنیت علیه همبستگی" صحبت کرده بودم. اینکه به نام امنیت ملی، همبستگی اجتماعی را هدف قرار دهید، بدین معناست که خطر، بیرونی است، خارج از ماست و در ضرورت دارد امنیت ملی را اساس سیاستگذاری خود قرار دهیم. با این حال، جامعه شناسان اغلب یادآوری می کنند که بر عکس، ما از درون است که تهدید می شویم. از درون، بدین معنا که مهمترین خطر نه در بیرون جامعه که در درون آنست . جامعه ی کل است که امروز در معرض بحران از هم گسیختگی است. نظام تعلقات و پیوندهای اجتماعی ما بیش از هر زمان شکننده شده است. نابرابری های رو به رشد اجتماعی، شکاف های عمیقی را در جامعه به وجود آورده است و هر تحلیل گر اجتماعی به شما خواهد گفت که در چنین بستری است که خشونت می تواند ایجاد شود و همچون یک آتش، تسری پیدا کرده و گسترش یابد. از این رو به جای ممنوعیت و انحلال این نوع فعالیتهای مدنی، می بایست به نیازهای اجتماعی که وجود آنها را ضروری و اجتناب ناپذیر می کند، پاسخ داد.
در این حال دیگر سیاست برجسته سازی خطر خارجی برای تحت شعاع قرار دادن مسائل ومشکلات داخلی، راه حل نخواهد بود. چه، امنیتی کردن جامعه، به معنای ایمن کردن آن نیست، تنها اخلاق همبستگی و پیوندهای اجتماعی را از بین می برد.

🔆انحلال جمعیت امام علی توسط نهاد های حاکمیتی چه پیامی به جامعه میدهد؟

🔹ممنوع کردن این نوع فعالیتهای اجتماعی و مدنی، که جمعیت امام علی از نمونه های شاخص آنست، عملا دو پیامد دارد: یا به انفعال، سرخوردگی، سیاست زدایی و فردگرایی منجر می شود، اینکه کاری نکنی تا در امان بمانی، یا بر عکس به رادیکالیزه شدن جریانات مدنی و تعمیق شکافها ی اجتماعی می انجامد و در هر دو حال، جامعه شکننده تر و آسیب پذیرتر خواهد شد.
گویی دیده نشدن، شرط بقای فعالیت های اجتماعی است. به چشم نیامدن برای موثر بودن. این خبر بدی است برای مطالعات اجتماعی. برای آنها که فهم جامعه را در دستور کار خود قرار داده اند و در عمل می بینند، گروهها و نهادهای اجتماعی می بایست خود را از انظار پنهان کنند، تا بتوانند موجودیت و یقا یابند. در حالی که حتی با همان منطق امنیتی، این فعالیت آشکار و مجازست که قابلیت نظارت و کنترل می یابد.

#انحلال
#امنیت_علیه_نهاد_مدنی
#اخلاق_همبستگی
#جمعیت_امام_علی
#سارا_شریعتی
#گفتگوی_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی

🆔 @Shariati40

📌 علامه #حکیمی معتقد بود «سرمایه‌داری، انقلاب را تخلیه ایدئولوژیک کرد». او با وجود موقعیت برجسته علمی و منزلت دینی که از آن برخوردار بود، نقشی روشنفکرانه نیز ایفا کرد و بر حفظ موضع انتقادی خود و مشی پرهیز از قدرت رسمی وفادار ماند.

📌 در هیچ مراسم رسمی و جشنواره‌ای شرکت نکرد، جایزه علوم انسانی را نپذیرفت و هشدار داد که شاخص دینداری نه در مدعیات کلامی و نه در فرمالیسم آیینی است بلکه شاخص دین، عینی و در عمل اجتماعی است و از این رو، «در جامعه‌ای که فقر هست، #دین نیست.»

📌 بازخوانی #توحید در پرتو #عدالت اجتماعی و استخراج و تصفیه منابع دینی، میراث فکری استاد #محمدرضا_حکیمی، در متن پروژه یک قرن اصلاح و بازسازی اندیشه دینی است. پروژه‌ای ناتمام که در نمونه استاد حکیمی، بینش انتقادی، آزاداندیشی و روح عدالت‌خواهی به آن شأنی اخلاقی نیز بخشیده بود.

✍ دکتر #سارا_شریعتی

✅ @Shariati_Group

مجموعه سخنرانی‌های سمینار شریعتی: دیروز، امروز، فردا (۱۰)


مجموعه‌ی دوم/ پانل شریعتی و جامعه‌شناسی
مدیر پانل: سید حسین سراج زاده

۴/ سخنران: سارا شریعتی
• عنوان سخنرانی: شریعتی جامعه‌شناس
(همراه با جمع‌بندی مدیر پانل)

➖
#شریعتی_دیروز_امروز_فردا
#سی‌امین_یادمان
#چهل_پنجمین_یادمان
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
#جامعه‌_شناسی
#سارا_شریعتی

🆔 @Shariati_SCF

🟢 یادنامه یازدهمین سالگرد شهادت هدی صابر منتشر شد

در آستانۀ یازدهمین سالگرد شهادت #هدی_صابر،‌ یادنامه‌ای در پاس‌داشت و بازخوانی آراء و نظرات این فعال سیاسی-اجتماعی و #روشنفکر مذهبی منتشر شد.

📌 در این یادنامه مقاله‌ای از #سارا_شریعتی، جامعه‌شناس و روشنفکر مذهبی با عنوان «هدی صابر، روشنفکر جمع‌ساز» به سنجش و تحلیل نقش هدی صابر به عنوان نمودی از ظهور تیپ جدید اجتماعی «فعالان مدنی با هدف آموزش و تشکل جامعه» و محدودیت‌ها و امکان‌های این نقش‌آفرینی منتشر شده است.

📌 «گفتگوی دوطرفه با خدا؛ تاملاتی پیرامون کتاب "باب بگشا"» عنوان مقاله‌ای از حجت‌الاسلام دکتر سید حمید موسویان، استاد دانشگاه و #دین پژوه است که به بررسی مباحث قرآنیِ هدی صابر با عنوان «باب بگشا» پرداخته است.

📌 در این یادنامه همچنین سید حسین موسوی به کتاب «پنجاه سال برنامه‌ریزی» اثر شهید صابر نگاهی داشته و مقاله‌ای با عنوان «احیای نظام کارشناسیِ ملی و موانعِ پیشِ روی آن» که حاوی مهم‌ترین مضامین این کتاب است ارائه کرده است.

📌 «تعادل در دنیای متلاطم» عنوان یادداشت باوند صادقی است که در آن نقش محوری #عقل و حس #تاریخ در تعیین ماهیت #ایمان و معنای #وحی از منظر هدی صابر مورد واکاوی قرار گرفته و پرسش‌های پیرامون وضعیت جاری جامعه را با مخاطب به اشتراک نهاده است.

📌 «از جامعۀ جنبشی به جامعۀ متشکل» عنوان نوشته‌ای از کمال رضوی است که به تحلیل دیدگاه هدی صابر دربارۀ حرکات و اعتراضات اجتماعی نظیر آنچه در ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ و ابتدای دهۀ ۱۳۷۰ در #ایران رخ داد، پرداخته شده و نکاتی در مورد وضعیت جاری جامعۀ ایرانی به بحث نهاده شده است.

📌 بازخوانی تجربیات سال‌های اخیر کنگره ایرانیان #کانادا در نوشتاری با عنوان «راهبرد صلح‌طلبی؛ پرهیز از مبارزۀ مبتنی بر نفرت» از رضا نامداری و با الهام از رویکرد هدی صابر در مباحث تاریخی - ایدئولوژیک او، پایان‌بخش این یادنامه است.

✅ @Shariati_Group

🔗 دریافت نسخه PDF یادنامه

🔆حساسیت خود را به فقر از دست داده‌ایم

🖋سارا شریعتی

🔷🔸حساسیت‌مان به فقر که یکی از انگیزه‌های انقلاب و دگرگونی بود را از دست داده‌ایم و آن‌طور که به پرونده‌های سیاسی و مسائل خارجی و داخلی حساسیم به مسئلۀ فقر حساس نیستیم. چه زمانی بوده که فقر تیتر یک روزنامه‌ها شده باشد؟ هیچ‌وقت. چون از ما می‌خواهند به دلیل سیاه‌نمایی صدای فقر را درنیاوریم. و از بس که این کار را انجام داده‌ایم حساسیّت خود را نیز به فقر از دست داده‌ایم. باید جامعۀ آکادمیک و جامعۀ روشنفکری و جامعۀ دینی و جامعۀ سیاسی خود را مورد پرسش بگیریم که شما برای رفع فقر چه کردید و کجا بودید؟


#فقر
#نگاه_روز
#سارا_شریعتی
#اکنون
🆔@Shariati40

🔷🔸تظلم‌‌خواهی، حق جامعه

🖋سارا شریعتی

🔸از امامزاده عبدالله می‌آیم. رفته بودیم سر خاک شهدای دانشجو. گفته بودند می‌خواهند سطح مقابر را یکسان‌سازی کنند و همزمان سنگ قبرها را رو به قبله بگردانند. پروژه‌‌ای عظیم که در بسیاری از قبرستان‌ها اجرا شده است. از 1332 تا کنون هر 16 آذر، به امامزاده عبدالله می‌رویم، بر سر خاک آذر شریعت رضوی و دو هم دانشگاهی‌اش احمد قندچی و مصطفی بزرگ نیا، که هر سه در اعتراضات دانشجویی به دست پلیس کشته شدند. قریب به هفتاد سال است.

🔹بیش از یک هفته است که جامعه، این بار در اعتراض به کشته شدن مهسا امینی و حجاب اجباری به خیابان آمده است. تظاهراتی که در اکثر کشوها، صورت متداولی برای بیان نارضایتی‌ها و شنیدن مطالبات است، چون به رسمیت شناخته نمی‌شود، به خشونت می‌کشد. تظاهرکنندگان از حق دانستن و حق بیان اعتراضات خود دفاع می‌کنند. مهسا امینی چرا کشته شد؟ چه کسی مسئول است؟ یک پرونده‌ی بازِ دیگر در باره‌ی " نحوه‌ی مرگ" که هر بار به شکل زودرس مختومه اعلام می‌شود. شهادت هاله سحابی را به یاد بیاورید. این بغض‌های نترکیده، خشم‌های انباشته، اعتراضات ممنوع و مسئولیت‌های پذیرفته نشده، جامعه را بدل به آتشفشانی فعال می‌کند.
تظلم‌خواهی حق جامعه است. دفاع از این حق، یک وظیفه‌ی اخلاقی است. از این حق پایمال شده، دفاع کنیم و خواستار و پی‌گیرآزادی تمامی جوانان و دانشجویان کشور شویم. 16 آذر، یک مناسبت تاریخی نیست. روز کشته شدن سه دانشجو در حریم دانشگاه نیست. نماد تعرض پلیس به وجدان آگاه و بیدار جامعه و مقاومت در برابرآن است و هر روز که یک دانشجو به دنبال حق‌خواهی‌اش دستگیر یا کشته می شود، 16 آذر تکرار می‌گردد.


#مهسا_امینی
#جنبش_دانشجویی
#تظلم_خواهی
#زن_زندگی_آزادی
#یادداشت_اختصاصی
#سارا_شریعتی
#اکنون
🆔@Shariati40

📸تصویر پیوست : دانشجویان دانشگاه علم و صنعت با تحریم کلاس‌های خود در ۹ مهر۱۴۰۱ در صحن دانشگاه دست به تحصن زدن

🔷🔸دفاع از استقلال دانشگاه به عنوان دستاورد یک تاریخ مبارزاتی

🖋سارا شریعتی

🔹شصت و نهمین سالگرد ۱۶ آذر ۱۳۳۲، روز دانشجو را در حالی گرامی میداریم که دانشگاه در یکی از آسیب‌پذیرترین دوران‌های تاریخ خویش به‌سر می برد. از دوره‌ی "دانشگاه مبدا همه‌ی تحولات یک کشور" است، به شرایطی رسیده‌ایم که محدودسازی و مداخلات وسیع سیاسی، فضای این نهاد مستقل علم و فرهنگ را به‌شدت ملتهب و تحریک‌پذیر کرده است. احضار، بازداشت یا مشروط کردن دانشجویان به‌دلایل سیاسی که در تاریخ دانشگاه پُرسابقه است، با موارد کم‌‌سابقه‌تری چون ممنوع‌الخروج و ممنوع‌الورود کردن دانشجویان، حضور لباس شخصی‌ها در صحن دانشگاه، استفاده از نیروهای ناآشنا در حراست، ناامنی خوابگاه‌ها و محرومیت ناگهانی از خدمات دانشجویی (خوابگاه و غذاخوری و...) همراه شده و به این همه، تعلیق یا اخراج شماری از اساتید به‌دلایل غیرعلمی نیز افزوده شده است (به‌عنوان نمونه دکتر حسین مصباحیان، دکتر محمد راغب و پیش‌تر دکتر رضا امیدی، دکتر محمد فاضلی، دکتر آرش اباذری، و...). در این شرایط بسیاری از اساتید، نسبت به مداخلات سیاسی و امنیتی شدن جو دانشگاه هشدار دادند و خواستار تداوم کار اساتید، آزادی دانشجویان و امنیت پس از آزادی آنها برای تداوم تحصیلات عالی خود شدند.

🔸این وضعیت، مساله‌ی استقلال/خودگردانی نهادی دانشگاه را دیگر بار به موضوع حاد روز بدل ساخته است. استقلالی که بر آزادی تولید معرفت علمی و توزیع آن از طریق آموزش و انتشار مبتنی است. تنها از این طریق است که می‌توان به‌تعبیر دورکیم به "حیات دانشگاهی" اندیشید و از استقلال دانش و پژوهش های دانشگاهی در برابر سانسور و ممیزی دفاع کرد؛ و چنان‌که تصریح می‌کند: "دانشگاه فقط جمع چند دانشکده نیست؛ بلکه یک کلیت طبیعی و بیانگر وحدت علوم و همبستگی منافع است."

🔹در تاریخ دانشگاه در ایران، فکر استقلال دانشگاه با طرح تفکیک آن از وزارت فرهنگ «جهت اداره‌ی امور علمی و اداری خود به‌صورت مستقیم و مستقل»، از زمان علی‌اکبر سیاسی، ریاست وقت دانشگاه تهران، مطرح شد و به‌عنوان یکی از "خدمات" وی یاد می‌شد. این استقلال شکننده، هر بار در مواردی چون حکم تصفیه دوازده استاد دانشگاه (دکتر معظمی، مهندس بازرگان، دکتر سحابی، دکتر قریب، و..) توسط قدرت سیاسی و مقاومت در برابر آن، مجددا زیر سوال قرار می‌گرفت. اما با واقعه‌ی ۱۶ آذر ۱۳۳۲، چند ماه پس از کودتای ۲۸ مرداد، و تعرض پلیس به صحن دانشگاه و کشته شدن سه دانشجو، مطالبه‌ی استقلال دانشگاه وارد مرحله‌ی جدیدی شد. از آن تاریخ به بعد، استقلال دانشگاه به‌عنوان دستاورد جنبش دانشجویی ایران شناخته می‌شود.

🔸 دستاوردها اما آیا بازگشت‌ناپذیر اند؟ خیر! دستاوردها شکننده اند. تجربه نشان می‌دهد که چنانچه دستاوردها را یادآوری و غنی نسازیم و از آن‌ها مراقبت نکنیم، هر لحظه در خطر از دست رفتن و بازگشت به نقطه‌ی صفر خواهیم بود. اگر استقلال دانشگاه یکی از شاخص‌های توسعه‌یافتگی جامعه‌ها است، اگر علی‌رغم همه محدودیت‌های ساختاری، مدیریت مستقل «حیات دانشگاهی» یک مطالبه‌ی عمومی حداقلی است، اگر دانشگاه، سرمایه ها، عادت‌واره‌ها، هنجارها و اصول حرفه‌ای خود را دارا ست و انتظام‌بخشی به این مجموعه جز از جانب خود دانشگاهیان مطلوب و ممکن نیست، انتظار می‌رود که جامعه‌ی دانشگاهی نسبت به این شرایط واکنش نشان دهد و همچنان‌که پیش‌تر، در برابر تعرض قدرت اقتصادی، سیاست مالی شدن آموزش عالی، رشد دانشگاه‌های خصوصی، فروش مدارک تحصیلی، و تبدیل دانشگاه به بنگاه اقتصادی ..، واکنش نشان داده است، امروز نیز نسبت به استقلال دانشگاه تعصب ورزد، و در برابر مداخلات وسیع سیاسی و امنیتی هشدار دهد و هر گونه سیاست سرکوب را محکوم سازد.
🔹هفته گذشته، دانشجویان قایق‌های کاغذی ساختند و در حوض یکی از پارک‌های دانشگاه رها کردند. گفته شد این کار به یادبود کیان عزیز و قایق کوچکی بود که او برای شرکت در جشنواره‌ی علمی ساخته بود، در عین حال این عمل، یادآور شعر معروف سهراب سپهری نیز بود: «قایقی خواهم ساخت. خواهم انداخت به آب. دور خواهم شد دور، از این خاک غریب». دراین حرکت دانشجویی، قایق می‌تواند به‌عنوان نمادی دوگانه فهم شود: نماد حضور و مشارکت (قایق کیان) و نماد رفتن و دور شدن (قایق سپهری). آرزو کنیم و اقدام، تا با قربانی شدن کیان به عنوان نماد اولی، به آب انداختن قایق‌ها فقط به‌معنای دور شدن و مهاجرت نباشد و این «خاک غریب»، از حضور و مشارکت بهترین فرزندانش محروم نگردد.

🔸در آستانه‌ی ۱۶ آذر، روز دانشجو، از استقلال دانشگاه به‌عنوان دستاورد یک تاریخ مبارزاتی دفاع کنیم. بازگرداندن اساتید اخراجی به دانشگاه و آزادی دانشجویان و امنیت پس از آزادی آنها، شرط نخست وجود و استمرار «حیات دانشگاهی» است.
#یادداشت_اختصاصی
#سارا_شریعتی
#جنبش_دانشجویی
#استقلال_دانشگاه

🆔 @Shariati40