🔷🔸کانال تحلیلی اکنون ما و شریعتی ، با توجه به رویداد های رخ داده در رابطه با جمعیت امام علی ، بر آن است که سلسله یادداشت ها و مصاحبه ها یی را در این رابطه در میان خوانندگان قرار دهد تا نقش نهاد مدنی در جامعه و بخصوص اثر گذاری جمعیت امام علی بر طبقات محروم جامعه را مورد بررسی قرار دهد.
_____________________

🔷👈 سعید مدنی: انحلال جمعیت امام علی (ع)، انحلال جامعه مدنی است

🔸 خبر صدور حکم انحلال جمعیت امام علی بر مبنای دادخواست وزارت کشور دولت حسن روحانی در روزهای اخیر در صدر خبرهای حوزه اجتماعی بوده است. سعید مدنی جامعه‌شناس و فعال اجتماعی از پیامدهای چنین رویه‌ای گفته است.

🔹 سعید مدنی تعبیری از انحلال جمعیت امام علی هم دارد و به صراحت می‌گوید: «انحلال جمعیت امام علی را می‌توان به مثابه تلاش برای انحلال جامعه مدنی ایران دانست. محاکمه جمعیت امام علی را می‌توان به مثابه محاکمه جامعه مدنی ایران دانست. در این صورت فارغ از اینکه مسئولیت از عهده سازمان‌های مدنی به دلیل این رویکرد غلط و نادرست و مغایر با حقوق بشر ساقط می‌شود، پیامد این نوع برخورد‌ها این است که سازمان‌های جامعه مدنی سرخورده از این رفتار‌های نادرست، ناچار می‌شوند که خدمات خود را کاهش دهند و پیامد و آثار این وضعیت فشار بیشتر به گروه‌های نابرخوردار و فقیر است».

🔹 سعید مدنی به این نکته اشاره می‌کند که دولت‌ها شکل دهنده جامعه مدنی نیستند و دولت‌ها و سیستم‌های حمکرانی می‌توانند راه را برای فعالیت‌های سازمان‌های مدنی هموار کنند یا مانع آن شوند. او در این باره می‌گوید: «فعالیت مدنی مبتنی بر اخلاق مدنی است. هسته اصلی اخلاق مدنی پذیرش تقدم خیر عمومی بر منافع فردی است. فعالانی که در سازمان‌های جامعه مدنی مثل جمعیت امام علی فعالیت می‌کنند در واقع برای خیر عمومی از منفعت خود گذشتند. داوطلبان جمعیت امام علی می‌توانستند مانند باقی افراد جامعه خود را درگیر کمک رسانی به کودکان کار یا کمک رسانی به سیل زدگان بهار ۹۸ نکنند. می‌توانستند خود را درگیر کمک رسانی در دوره کرونا نکنند و در گوشه‌ای امن بمانند و خود را درگیر این شرایط دشوار نکنند. به این اعتبار این اخلاق مدنی روح یک جامعه را تشکیل می‌دهد و موکول به تایید و تصویب و انحلال دولت یا سیستم حکمرانی نیست. به نظر من جامعه مدنی قدرتمندتر از آن است که در برابر فشار‌های سخت این روز‌ها سر خم کند. در بدترین شرایط هم جامعه مدنی رشد می‌کند و طبیعی است که این فعالیت‌ها وقتی در حوزه رسمی محدود شوند در حوزه‌های غیر رسمی ادامه پیدا خواهد کرد».

#انحلال
#جامعه_مدنی
#جمعیت_امام_علی
🆔 @didarnews1

🆔 @Shariati40

📌ادامه مطلب در INSTANT VIEW ...👇

🔷🔸کانال تحلیلی اکنون ما و شریعتی ، با توجه به رویداد های رخ داده در رابطه با جمعیت امام علی ، بر آن است که سلسله یادداشت ها و مصاحبه ها یی را در این رابطه در میان خوانندگان قرار دهد تا نقش نهاد مدنی در جامعه و بخصوص اثر گذاری جمعیت امام علی بر طبقات محروم جامعه را مورد بررسی قرار دهد.
_________________



🔷💢 ادبار تدبیر و امید
در روز عید مبعث

🖋احسان شریعتی

🔸‌درخواست «انحلال» جمعیت دانشجویی امام علی توسط وزارت کشور دولت «تدبیر و امید»، هرچند مثل خبر یک «اعدام» تکان‌دهنده بود، دست‌کم دو خدمت کرد:

🔹نخست، معنای «تدبیر» را در نزد دولت‌های «کارگزار» به‌روشنی تعریف کرد و مصداق آن‌را به نمایش گذاشت. منظور از تدبیر در اینجا همان تمهید اجماع و آشتی و مماشات‌ میان حاکمان و مدیران در برابر جامعه‌ و فعالین اجتماعی و مدنی است. در غیراین‌صورت، حکمت جلوگیری ازنضج و قوام‌یابی و منع شکل‌گیری فعالیت‌ها و تلاش‌های مدنی و صنفی، اعم از مددکاری اجتماعی، دفاع از محیط‌زیست، حقوق بشر، حقوق کارگران، اقلیت‌های مذهبی و قومی، زنان، و..، چه می‌تواند باشد و چرا «تدبیر برادران برخلاف تقدیر رحمان» رقم می‌خورد؟

🔸این میزان از حساسیت نسبت به رشد و گسترش یک نهاد مدنی مستقل البته نشانگر درستی و موفقیت چنین خط‌مشی و روش کار اجتماعی است که در مرحله‌ای از رشد با سد انسداد و ایست استبداد مواجه می‌شود. و از آنجا که این رخداد مکرر و مزمن از سوی دیگر نشان می‌دهد که هرگونه فعالیت اجتماعی غیرسیاسی، اعم از فرهنگی، حقوقی، اقتصادی، و حتی انساندوستانه و خیریه‌ای هم می‌تواند در معرض این تهدید و تدبیرهای سیاسی-امنیتی قرار گیرد، فرقی نمی‌کند که در کدام عرصه فعّال هستید. در همه حال با کار شما برخورد سیاسی می‌شود!
خدمت بزرگ‌تر دیگر اما، نقطه‌ی پایان گذاردن بر «امید»های واهی است. درست به‌همان معنا که فیلسوفان وجودی زمانی می‌گفتند که «نومید شو!» تا به امکانات واقعی خود تکیه کنی. برخی از جوانان زیادامیدوار نسبت به توفیق اصلاحات و آن بخش از اقشار مردم که در انتخابات‌های قبلی به نامزدان این جبهه رأی داده‌اند، ممکن است از این پس با مشاهده‌ی این اوضاع و این‌گونه مواضع‌ «مدیرومدبرانه»، آن‌هم درآستانه‌ی انتخابات آتی مجریه، از اصلاحات حکومت‌محور نومید شوند و پیام این‌گونه اقدام‌ها را بی‌فایده یافتن بازی مشارکت در انتخاب میان «بد و بدتر» تلقی کنند. روش و مشی‌ای که برغم کسب دستآوردهایی تاکنون در مجموع ناکام مانده و به تغییروتحول مورد‌نظر مردم و مصلحان، یعنی تغییرات اساسی و ساختاری، نیانجامیده است و از این‌رو می‌بایست از این پس شیوه‌ی دیگر و سومی میان دوگانه‌ی اصلاح و انقلاب، به معنی رایج کلمات، را برگزید.
امروز، در عید مبعث، می‌بایست و می‌شایست که به این راه سوم («بعثت»، خودبرانگیختگی بنیادین اصلاحی-انقلابی) بیشتر اندیشید که همان کار آگاهیبخش ریشه‌ای بینشی-منشی است و از دیگرسو، مقاومت خشونت‌پرهیز مدنی، با طرح مطالبات مشخص و ممکن الوصول برای بن‌بست‌شکنی و یافتن راه برون‌رفتی از بحران‌های تودرتوی پیش‌رو در جامعه، و البته پیگیری این مهم، نه تکرار کلام‌های بارها شنیده‌شده و نه تجربه‌های ناکام گذشته، که ابتکار و خلاقیتی دیگر می‌طلبد.


#انحلال
#اعدام
#نهاد_مدنی
#جمعیت_امام_علی
#تدبیر_امید
#احسان_شریعتی
#یادداشت_اختصاصی

🆔 @Shariati40

🔷🔸زهرا رحیمی مدیر عامل جمعیت امام علی : هرکسی که این دادنامه را می خواند به این نتیجه می رسد که خیلی هم داد در آن نیست.


🔷💢گفتگوی اختصاصی کانال تحلیلی اکنون ، ما وشریعتی با زهرا رحیمی مدیر عامل جعمیت امام علی در رابطه با حکم دادگاه و مشکلات به وجود آمده در رابطه با بزرگترین نهاد مدنی کشور که بخش هایی از این گفتگو به شرح زیر است :


🔆جمعیت در حقیقت بازخوانی دین هست همان چیزی که بسیاری از آیات قرآنی و بسیاری از سیره نبوی وامامان ما بر آن مهر تایید زده اند یعنی در کنار مردم پارینه پوش بودن و صحبت از عدالت کردن، اگر این را مبنا قرار دهیم برای اینکه مردگی آیین ها را با دمیدن روحی که جامعه امروز به آن نیاز دارد زنده کند و این زنده کردن به آنها کارکرد ببخشد و با این کارکرد بخشیدن دوباره دین را به درون اجتماع ما بیاورد و با آوردن دین به درون اجتماع، دوباره اخلاق در جامعه بازخوانی کند و زنده کند. اخلاقی که به دلیل فراموشی دین دارد به فراموشی سپرده می شود. در حقیقت این تضاد منافع را ما داریم با افرادی که علی (ع) را به جای اینکه به عنوان مظهر عدالت، مظهر رسیدگی به کودکان، مظهر مبارزه مبارزه با فقر در جامعه مطرح کنند، علی (ع) را به عنوان یک دکان و دستک می خواهند که پشتش قایم شوند و به آن کارهایی که نتیجه اش در جامعه ما شده این همه اختلاف و بی عدالتی برسند و بنابراین آیین های جمعیت از نظر ما دقیقا آن چیزی است که دین به آن اشاره می کند.

🔆مهم ترین رکن تفاوت این است که جمعیت خودش را هیچ وقت بصورت خیریه ندیده است. اگر بخواهیم با بیان خود دکتر شریعتی صحبت کنیم، شریعتی کار را به دو قسمت تقسیم می کند یکی حسنات هست یعنی کارهای خوب دم دستی که انجام می دهیم، مثلا نان دهی. دیگری صالحات یعنی کارهای ریشه ای و ماندگار است. در حسنات شما ماهی می دهی ولی در صالحات شما اولا ماهیگیری یاد می دهی ثانیا سوال می کنی چرا به تعداد همه ماهی وجود ندارد یا اینکه چرا یک نفر ماهی زیاد دارد یکی کم ماهی دارد، چرا یک نفر همه ماهی ها را برداشته و به دیگران چیزی نرسیده. این سوال هم یک سوال ریشه ای است که برای از بین بردن ریشه های یک مساله مهم است. این سوال کردن اساس کار جمعیت است که خیلی هم مورد اقبال واقع نشده و یکی از مسائلی است که به طور آشکار در دادنامه به آن اشاره شده بحث سیاه نمایی و صحبت درباره معضلات است که فکر می کنم این جزو پررنگ ترین مواردی است که نسبت به جمعیت حساسیت ایجاد شده.

🔆 بحث تشکل های اجتماعی و نهادهای مدنی در جامعه ما یک بحث جوانی است و هنوز حتی برای کسانی که شعارش را می دهند، ماهیت این نهادها، وظایفشان، دایره فعالیتشان و اینکه مطالبه گری با نهاد مدنی گره خورده، جانیافتاده است. شما نمی توانید نهاد مدنی داشته باشید به آن بگویید مطالبه گری نکن و فقط خدمات رسانی کن. شما نمی توانید نهاد مدنی داشته باشید به آن بگویید من تو را به دنیا آورده ام و هر وقت هم بخوام از دنیا می برم. چنین گفتمانی با اصول جامعه مدنی در تضاد است. و باید دو نکته را هم اضافه کنم. یکی قیم مآب بودن این ساختار و دیگری منتی که بر سر تشکل هایی که به آن ها مجوز داده می شود گذاشته می شود. شما اگر به کسی یا جایی وابسته نباشید سال ها باید بدوید تا یک مجوز بگیرید و وقتی مجوز گرفتید مثل این است که به گنج رسیدید انقدر که سختی کشیدید و از هفت خوان گذشته‌اید و فکر می کنید برا ی حفظ چیزی که که به سختی بدست آوردید چه کاری باید انجام دهید

🔆امام موسی صدر هم مسلمانی بود که دین عملی را در همان کنار فقرا بودن و کنار محرومان بودن میدانست بدون چشم داشتن به اینکه چه کسی شیعه است، چه کسی سنی است، چه کسی مسیحی است، این همان مرام علی (ع) است که می فرمایند:"نانش دهید و از دینش مپرسید." متاسفانه یکی از مواردی که در دادنامه به عنوان جرم مطرح شده این است که شما حق داشتید به کودکان افغانستان کمک برسانید ولی حق نداشتید به کودکان پاکستان کمک برسانید.

📌 برای مطالعه کامل این گفتگو به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید.


#انحلال
#امید
#جمعیت_امام_علی
#حفظ_نهاد_مدنی
#زهرا_رحیمی
#گفتگوی_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی

🆔 @Shariati40

https://bit.ly/2OKLbEJ

🔷🔸کانال تحلیلی اکنون ما و شریعتی ، با توجه به رویداد های رخ داده در رابطه با جمعیت امام علی ، بر آن است که سلسله یادداشت ها و مصاحبه ها یی را در این رابطه در میان خوانندگان قرار دهد تا نقش نهاد مدنی در جامعه و بخصوص اثر گذاری جمعیت امام علی بر طبقات اجتماعی جامعه را مورد بررسی قرار دهد.
_____________


🔷💢معمای جمعیت امام علی

🔸مشکل سازمان های مردم نهاد (سمن) در ایران


🖋محمد هادی هادی زادۀ یزدی

🔸در تعریف سازمان های مردم نهاد (سَمَن) ها، یا NGO ها (Non Governmental Organizations) می بینیم که در کلی ترین معنای خود، به سازمان هایی اشاره دارند که مستقیماً بخشی از ساختار دولت محسوب نمی شوند اما نقش بسیار مهمی به عنوان واسطۀ بین فرد فرد مردم و قوای حاکم و حتی خود جامعه ایفا می کنند. بسیاری از سازمان های مردم نهاد، غیر انتفاعی و مسقل از دولت هستند و بودجۀ آنها از راه کمک های مردمی و در مواردی نیز با کمک سازمان های دولتی، دولت یا ترکیبی از این ها و در قالب پروژه های مشترک تأمین می شود.
در اکثر کشورهای جهان، روابط بین دولت و سمن ها بسیار حسنه است و در صورت رعایت مقررات و شفافیت فعالیت ها، اصطکاکی بین آنها و دولت ها دیده نمی شود. با این همه، شاید ایران در ردیف معدود کشورهایی باشد که همواره با یک عینک بدبینی و سوء ظن به سمن ها نگاه کرده و غالباً با اِعمال فشار، تغییراتی را در اساسنامه های آنها به وجود می آورد تا فعالیت های آنها را زیر نظر داشته باشد. رسیدگی به صلاحیت اداره کنندگان اینگونه نهادها نیز از توجه به سلامت اخلاقی و مالی، و رعایت اساسنامۀ مصوب فرا تر رفته و جنبه های سیاسی را نیز در بر می گیرد. البته موارد تبعیض مثبت (رانت) برای "شبه سمن" های نیمه دولتی نیز بسیار دیده می شود. خلافکاری های اینگونه نهادها با "بزرگ منشی" های اظهر من الشمس به دیدۀ اغماض نگریسته می شوند.

🔹برخورد ارگانهای "امنیتی موازی" با فعالان محیط زیست در سال 1396، و با جمعیت امام علی در تابستان سال جاری، از بسیاری جهات شبیه یکدیگر بودند، با این تفاوت که در برخورد با اولی شاید قوۀ مجریه برداشتش مخالف با مدعیان بود، اما در دومی، وزارت کشور نیز به کمک آمده، و قوۀ قضائیه نیز با سرعت، و حتی پیش از تکمیل مرحلۀ ارائۀ مستندات دفاع از سوی وکلای مدافع، با شکایت دولت فرمان انحلال این جمعیت خیریه را صادر کرده است! وزارت کشور مدعی است که بر اساس "گزارشات مردمی و نظرات مراجع نظارتی مسؤول" این جمعیت "دچار انحراف از اساسنامه در فعالیت ها و عملکردهای خود شده است". همه کم و بیش می دانیم که "مراجع نظارتی مسؤول" نهادهایی "نا سَمَنی" هستند که نه یارای خدمت درست به نیازمندان را دارند، و نه چشم دیدن نهادهای مردمی موفق را.
با آنچه که تا کنون به اطلاع عموم رسیده است، به نظر می رسد که برخورد تخریبی با جمعیت امام علی دو علت بیشتر ندارد:

🔸1)  حذف "رقبای سرفراز" نهادهای "شبه سمن" که با بودجه های کلان دولتی، در مقایسه با "سمن" های واقعی کاری در خور تمجید انجام نمی دهند و حرفی برای گفتن ندارند،
2)  در آمیختن مسایل ایدئولوژیک و متهم کردن "جمعیت" به شستشوی مغزی افراد در زمینه های تبلیغاتی، با چاشنی تهدید امنیت ملی و توهین به رهبری.

🔹امید است دولت آقای دکتر حسن روحانی در آخرین ماه های دوران مسؤولیتش اجازه ندهد برگی دیگر بر کار نامۀ ناموفق دولت اضافه شود، و با گرفتن اختیار از وزارت کشور، راه را بر فرجام خواهی و ابطال رأی دادگاه بدوی هموار کند.
 
#انحلال
#نهاد_مدنی
#جمعیت_امام_علی
#محمد_هادی_هادیزاده
#یادداشت_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی

🆔 @Shariati40
 

🔷🔸«دولت توانا، جامعه قدرتمند می خواهد»

💢به بهانه برخوردهای سلبی حاکمیت با جمعیت امام علی

🖋آذر منصوری

🔹وجود نهادهای مدنی در کنار ارکان دیگر جامعه مدنی از الزامات اصلی جامعه قدرتمند است. جامعه قدرتمند از نگاه من ، جامعه ای ایست پرسشگر، مطالبه گر، مشارکت جو و مسئولیت شناس و آگاه که می داند، بدون ایفای مجموعه ای از مسئولیت های اجتماعی و شهروندی، تحقق خیر همگانی و توسعه همه جانبه، متوازن، پایدار و درونزا دور از دسترس و ناممکن است.

🔸در واقع در پرتو وجود جامعه قدرتمند است که می توان امیدوار بود، دولت توانا هم دست یافتنی خواهد بود. چرا که هم دولت توانا و جامعه قدرتمند در تلازم جدی با یکدیگرند.
در مقابل، فقدان این دو می تواند نماد و نشانی از حکومت های اقتدار گرا و توتالیتر باشد.
حکومت های توانا نه تنها زمینه لازم برای بسط و گسترش جامعه مدنی قدرتمند را فراهم می کنند، بلکه از این ظرفیت برای بهبودخواهی، اصلاح شیوه های حکمرانی ،تحقق خیر همگانی و از همه مهم تر شکل گیری دولت_ملت استفاده می کنند.
با این مقدمه ، نهادهای مدنی فرصت تلقی می شوند و نه تهدید.

🔹با این رویکرد نگاه امنیتی از فعالان و داوطلبان مدنی از دستور کار دولت ها کنار گذاشته می شود و رویکردهای ایجابی جای خود را به رویکرد های سلبی در مواجهه با فعالان و نهادهای مدنی می دهند.

🔸با فعالیت های جمعیت امام علی (ع) در بحران هایی از نوع زلزله و امدادرسانی به گروههای در معرض آسیب آشنا شدم. این جمعیت در بحران کرونا نیز در شرایطی که همه ما در قرنطینه بودیم، به حاشبه شهرها رفت و به کودکان کار آموزش مراقبت از خود داد و لوازم بهداشتی مورد نیاز را بین آنها توزیع کرد.
در زلزله کرمانشاه از نزدیک شاهد فعالیت های گسترده این جمعیت در مناطق آسیب دیده این استان بودم.

🔹در سیل و حوادث غیر مترقبه یکی از پیشگامان فعالیت های داوطلبانه برای امداد رسانی به آسیب دیدگان بودند و شاید بتوان به جرات گفت که این تشکل از حیث حذب داوطلب و اعتماد شهروندان برای تجمیع کمک های داوطلبانه نیز پیشتاز بود.

🔸اگر نقدهایی به فعالیت این جمعیت وجود داشت، علی القاعده باید طی گفت و گوهایی حل و فصل می شد.
صدور حکم قضایی و نوع برخوردی که با این جمعیت شد، نشان از رویکرد سلبی به فعالیت های مشارکت جویانه و‌داوطلبانه است.
فرصتی که می توانست در تقویت جامعه قدرتمند و دولت توانا ایفای نقش کند، با غلبه نگاه امنیتی به محاق می رود.

🔹به عنوان کسی که سالهاست فعالیت مدنی و سیاسی می کند، یقین دارم این پایان راه نیست.
چرا که این تفکر ، باور و آگاهی در جامعه ایران است که جمعیت امام علی را بوجود آورد و با توقف فعالیت و یا تعطیلی کامل آن رویش های بیشتری را به دنبال خواهد داشت.
این حاکمیت است که در مواجهه با این ظرفیت های بالقوه و بالفعل ایران امروز دچار جاماندگی شده است.


#انحلال
#نهاد_مدنی
#امداد_رسانی
#جمعیت_امام_علی
#آذر_منصوری
#یادداشت_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی

🆔 @Shariati40

🔷💢چرادر ایران امروز تشکل های مدنی تحدید
ویا لغو مجوز می شوند؟

🖋سیامک زند رضوی

🔹از منظر جامعه شناسی مردم مدار  که یکی از عرصه های جامعه شناسی  در کنار عرصه  های جامعه شناسی حرفه ای، سیاست گذار وانتقادی است .در ایران امروز، جامعه مدنی  با دو چالش اساسی مواجه است.

🔸چالش اول حاکمیت است.  مجموعه ساختار  قوای سه گانه و بخش های  بالا دستی یا موازی ، که  در ایران قسمت  های کلیدی آن اساسا غیر پاسخگو هستند و اجزاء آن  درطول چهل سال طوری طراحی وتکمیل شده ا ند که ساختارهای به درجه ای  انتخابی  آن  هم عملا ناکارآمد شده اند. درچنین  وضعیتی  است که جرم انگاری فعالیت های مدنی  پرسشگرانه، قابل فهم می شود و دستگاه های امنیتی چندگانه هم تلاش می کنند که  فعالیت های  جامعه مدنی در همه اشکال آن محدودتر و صدایش ضعیف تر شود .
 درچنین شرایطی، حتی پدیده هایی را که در میثاق های بین المللی و امضاء شده توسط دولت از اجزاء حقوق شهروندی شناخنه می شود مجرمانه تعریف می شود. از جمله استفاده از آزادی بیان که آن را با تبصره های گوناگون  تحدید وبا تفسیر قاضی  مجرمانه  تلقی می شود، در نتیجه فعالیت اجتماعی  در فضای عمومی از منظر شهروندان پرهزینه تلقی می شود.والدین فرزندان خودرا از ورود به عرصه عمومی واتجام فعالیت های داوطلبانه ومدنی منع می کنند.

 🔹چالش دیگری که  امروزه جامعه مدنی با آن روبرو است، سلطه بازار است که از نوع نیولیبرالیستی  آن است.در این نوع اقتصادبازار ،  ازیک طرف حاکمیت ، محدودیت ها راازپیش پای صاحبان سرمایه(دولتی،خصولتی وخصوصی) ،به اسم " کار آفرینی" برمی دارد.یعتی  قوانین  ناظر بر حفظ حقوق نیروی کار را  لغو ویا در عمل معلق می کند.و ازطرف دیگر دولت  به اسم واقعی کردن قیمت ها ،همه خدمات خود را پولی می کند.که سبب شده که همه آن  حداقل دستاوردهایی که نسل گذشته ( فروشندگان نیروی کار ومزد بگیران)  بدست آورده بودند: آموزش رایگان، بهداشت رایگان و یا شکل هایی از تامین اجتماعی و... به فنا برود.و عملا  اکثریت حتی برای تامین حداقل  های امرار معاش  ، به عرضه وتقاضای بازار سپرده شوند.
       این  در حالی است که به دلیل ممنوعیت انواع تشکل های مستقل شهروندی، فروشنده های نیروی کار نمی توانند برای افزایش مزدهایشان؛ یعنی تنها کالایی که برای فروش دارند کار متشکلی انجام دهند.درنتیجه دولت  خواسته وناخواسته ،دست در دست صاحبان سرمایه در بازار، قدرت خرید آنها را محدود نگه می دارد و با بازی کردن با قیمت ارز و... ، سبب می شود بخش های گوناگون حاکمیت که بخش بزرگی از ثروت عمومی خارج از خزانه، را دراختیار دارند، درکنار صاحبان  گوناگون سرمایه، به ضرر اکثریت جامعه منتفع  شوند.

🔹 که تورم دو رقمی درهمه این سال ها نمود  سلطه  حاکمیت و بازار بر جامعه مدنی است.
  وضعیت امروز حقوق شهروندی و تشکل های مردم نهاد، در حقیقت نمودی از یک سطح عمیق تر واقعیت اجتماعی است .آن ها ،نمودها و یا نمادهایی از وضعیت جنبش های اجتماعی هستند.

 🔸جنبش های اجتماعی بسیاری در  پنجاه سال اخیر در ایران فعال بوده اند. وبسته به شرایط ،تشکل های مرتبط با آنها  درعرصه عمومی شکل می گیرد ویا محو می شود.
این  جنبش ها عبارتند از: جنبش کارگری، جنبش برابری حقوقی زنان با مردان، جنبش حقوق کودکان، جنبش جوانان   (رسمیت  یابی انواع سبک زندگی) ، جنبش معلمان، جنبش  حقوق بازنشستگان، جنبش حفظ محیط زیست ،جنبش زبان مادری ،جنبش حاشیه نشینان و...

🔹این جنبش ها در حالی سازمان های مدنی خود را در سطوح و اشکال گوناگون برپا می کنند که در بستر شرایطی که نشان داده شددر طول چهل سال اخیر، قانون تاسیس سازمان های مردم نهاد و سازمان های اجتماع محور وجود نداشته است. آیین نامه هایی تدوین شده   نیز هرگز تبدیل به یک متن قانونی روشن وقابل دفاع نشده است.

🔸 برپایه تجربه های کشورهای گوناگون، این متن قانونی در چند عرصه باید روشن وبه آن محدود باشد.
 اول -چه فعالیتی را و چگونه انجام می دهند.
 دوم  -به لحاظ مالی شفاف باشند به طوری که دستگاه های نظارت مالی بتوانند آنها را  به خوبی دیدبانی کنند.
سوم  -گزارش های خود را شفاف ودوره ای به جامعه عرضه کنند.
چهارم -ساختار اداره و تصمیم گیری درآن ها متکی به شکل مجمع عمومی ویا در قالب  هیئت امناء روشن باشد.

🔹 درنبود قانون برپایه آیین نامه هایی ،در دهه های اخیر چندین دستگاه، بطور موازی ،مجوز تاسیس سازمان های مردم نهاد را صادرمی کنند از آن جمله، وزارت کشور، نیروی انتظامی، وزارت ورزش و جوانان وسازمان بهزیستی .

📌 ادامه مطالعه کامل این مقاله به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید.
#انحلال
#نهاد_مدنی
#جمعیت_امام_علی
#سیامک_زند_رضوی
#مقاله_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40

https://bit.ly/38xXXgN

🔷💢جمعیت دانشجویی امام علی و آیه شریفه فمن یعمل مثقال ذره خیر یره

🖋تقی حق بین

🔸دلیل این همه فشار چیست؟ ، از دوم تیر ماه که شارمین میمندی نژاد را در خانه اش بازداشت کردند تا اسفند 99 که زمزمه انحلال آن توسط وزارت کشور بجریان افتاده است، جامعه دغدغه مند ما نمیداند که با "سمن"ی که در کل کشور بیشترین سهم را در همدردی و همراهی با ضعفا و محرومین و فقیران داشته است،به چه دلیلی باید چنین برخوردی بشود

🔹چرا ایرادات جمعیت امام علی را شفاف بیان نمیکنند تا همه مردم بدانند که این جمعیت کجای کارش اشتباه بوده که لایق انحلال باشد؟ و اگر نکته اشتباهی در رزومه کاری این جمعیت نیست چرا با شارمین میمندی نژاد چنان برخوردی میشود؟و برای انحلال ان دلیلی ارائه نمیشود، حتی اگر احیانا عدولی از اساسنامه صورت گرفته باشد ( در خبر های غیر رسمی چنین موضوعی را مطرح کرده اند)نمیشد با یک تذکر ساده بسنده کرد؟ این همه حسن و کارایی که نباید به بهانه های واهی نادیده گرفته شود. اگر اعتقادی به "فمن یعمل مثقال خیره یره" داشته باشیم اگر اراده ای استوار بر ساختن و تعامل میبود قطع به یقین حاکمیت راه را برای جمعیت امام علی باید هموارتر میکرد.

🔸 مگر نه اینکه ما برای "وصل کردن آمدیم" پس باید بدانیم که حدود 700 زن سرپرست خانواده و هزاران کودک و خانواده کم بضاعت وامدار کمکهای جمعیت امام علی هستند ، و اگر برای "فصل کردن آمدیم" که آن حدیث دیگریست.

🔹ما خود بعینه شاهد بودیم که در زمان سیل خوزستان با نصب و راه اندازی یک دستگاه تسویه آب و تانکری جهت 3 تا از روستا های خوزستان توسط کارگروه امداد پوران شریعت رضوی اهالی میگفتند که کارایی امداد پوران خیلی بیشتر از کارایی دولت برایشان بوده!!!

🔸حال مقایسه کنید کارایی جمعیت امام علی را با این حجم از خدمات به آموزش کودکان و بهبود کیفی زندگی خانواده های فقیر در مقایسه با دیگر "سمن" ها و "NGO" ها

🔹دولت و حاکمیت وقتی خود توانایی حل مشکلات مردم را ندارد و در هر برهه ای دست نیاز به مردم دراز میکند چرا باید یکی از بازوهای توانای مردمی را که کاری جز باز کردن گره از زندگی عده ای از هموطنانمان داشته و دارد را قطع کند؟

🔸انگار که کمک به مردم هم باید از فیلتر حاکمیت بگذرد و اگر کسی به کودکان کار و فقرا خدمتی بکند بدون گذر از فیلتر دولتی محکوم به انحلال است، آنهم بدون جرم و جنایت، راستی اگر جمعیت امام علی لایق انحلال هست این همه موسسه های قارچ گونه که پول و سرمایه مردم را به یغما بردند و به ریش همین مردم خندیدند لایق چه برخوردی بودند؟؟؟ همانا که عدل تعریف ساده ای دارد ، "قرار گرفتن هر چیزی سر جای خود"، اگر میبینیم هیچ چیز سرجای خودش نیست دلیلش همین نبود عدالت در جامعه است.

🔹کودکان "خانه های ایرانی" سراسر کشور چشم براه کمکهای جمعیت دانشجویی امام علی هستند ، نگذاریم "خانه های ایرانی" جمعیت امام علی سوت و کور شوند و بچه ها سرخورده از این ندانم کاری، هنوز کوچه گردان عاشق کارشان تمام نشده است.

#انحلال
#نهاد_مدنی
#امداد_رسانی
#خانه_ایرانی
#جمعیت_امام_علی
#تقی_حق_بین
#یادداشت_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی

🆔 @Shariati40

🔷💢"امنیتی کردن جامعه، اخلاق همبستگی را از بین می برد"

🎙سارا شریعتی در گفتگو اختصاصی با کانال تحلیلی اکنون ما و شریعتی :

🔆سیاست امنیتی علیه نهادهای مدنی و بطور کلی جامعه مدنی بخصوص در رابطه با اتفاقی که در مورد جمعیت امام علی افتاد در شرایط حاضر که جامعه ایران در بحران های تو درتو بسر می برد از دیدگاه شما چه دستاوردی خواهد داشت؟


🔹پیش تر در یادداشتی ، از " امنیت علیه همبستگی" صحبت کرده بودم. اینکه به نام امنیت ملی، همبستگی اجتماعی را هدف قرار دهید، بدین معناست که خطر، بیرونی است، خارج از ماست و در ضرورت دارد امنیت ملی را اساس سیاستگذاری خود قرار دهیم. با این حال، جامعه شناسان اغلب یادآوری می کنند که بر عکس، ما از درون است که تهدید می شویم. از درون، بدین معنا که مهمترین خطر نه در بیرون جامعه که در درون آنست . جامعه ی کل است که امروز در معرض بحران از هم گسیختگی است. نظام تعلقات و پیوندهای اجتماعی ما بیش از هر زمان شکننده شده است. نابرابری های رو به رشد اجتماعی، شکاف های عمیقی را در جامعه به وجود آورده است و هر تحلیل گر اجتماعی به شما خواهد گفت که در چنین بستری است که خشونت می تواند ایجاد شود و همچون یک آتش، تسری پیدا کرده و گسترش یابد. از این رو به جای ممنوعیت و انحلال این نوع فعالیتهای مدنی، می بایست به نیازهای اجتماعی که وجود آنها را ضروری و اجتناب ناپذیر می کند، پاسخ داد.
در این حال دیگر سیاست برجسته سازی خطر خارجی برای تحت شعاع قرار دادن مسائل ومشکلات داخلی، راه حل نخواهد بود. چه، امنیتی کردن جامعه، به معنای ایمن کردن آن نیست، تنها اخلاق همبستگی و پیوندهای اجتماعی را از بین می برد.

🔆انحلال جمعیت امام علی توسط نهاد های حاکمیتی چه پیامی به جامعه میدهد؟

🔹ممنوع کردن این نوع فعالیتهای اجتماعی و مدنی، که جمعیت امام علی از نمونه های شاخص آنست، عملا دو پیامد دارد: یا به انفعال، سرخوردگی، سیاست زدایی و فردگرایی منجر می شود، اینکه کاری نکنی تا در امان بمانی، یا بر عکس به رادیکالیزه شدن جریانات مدنی و تعمیق شکافها ی اجتماعی می انجامد و در هر دو حال، جامعه شکننده تر و آسیب پذیرتر خواهد شد.
گویی دیده نشدن، شرط بقای فعالیت های اجتماعی است. به چشم نیامدن برای موثر بودن. این خبر بدی است برای مطالعات اجتماعی. برای آنها که فهم جامعه را در دستور کار خود قرار داده اند و در عمل می بینند، گروهها و نهادهای اجتماعی می بایست خود را از انظار پنهان کنند، تا بتوانند موجودیت و یقا یابند. در حالی که حتی با همان منطق امنیتی، این فعالیت آشکار و مجازست که قابلیت نظارت و کنترل می یابد.

#انحلال
#امنیت_علیه_نهاد_مدنی
#اخلاق_همبستگی
#جمعیت_امام_علی
#سارا_شریعتی
#گفتگوی_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی

🆔 @Shariati40

🔷💢درنگی بر وضعیت پاردوکسیکال یک جمعیت

🖋محدثه جزایی

🔸«جمعیت امداد دانشجویی امام‌علی» مانند هر نهاد و سمن اجتماعی‌ای دیگر در ایران، تاریخ خود را دارد. گستردگی فعالیت‌های این نهاد، در زمانه‌ای که «بادهای بی‌نیازی خداوند» از داخل و خارج با قوت هرچه تمام‌تر وزیدن گرفته است، از یک‌سو؛ و سرنوشتِ غم‌انگیزِ آن از سوی دیگر، توجه به این نهاد و طرح پرسش از چرایی رخ‌دادنِ انحلال ِ این «جمعیت» را ضروری ساخته است. البته ناگفته پیداست که دلایل بسیاری را می‌توان برای بررسی این پدیده برشمرد؛ از ویژگی‌ها و تنگناهای دولت در ایران،تا مباحث جامعه‌شناختی و هراسِ بنیادین حکومت از گسترش نهادهای مدنی.اما به‌نظر می‌رسد توجه و انتقاد از عملکرد نهادهای خیریه در تعامل با سیاست، کمتر مورد توجه قرار گرفته است. این نوشتارکوتاه، با صرف‌نظرکردن از تاریخِ خطی و سیر زمانیِ این نهاد از تاسیس تا انحلال، نقدی را متوجه نهادهای جامعۀ مدنی به‌طور کلی و نهادهای خیریه‌ای به‌طورخاص می‌داند که آن را در برابر «میلِ سیری‌ناپذیرِ قدرت به تمرکز» لرزان و بی‌دفاع می‌سازد؛ مساله‌ای که تعطیلی و انحلال این مهم‌ترین ابزارهای جامعه را، به مقوله‌ای ساده و کم‌هزینه برای نظام سیاسی تبدیل می‌کند.
🔹واقعیت این است یکی از مهم‌ترین جلوه‌ها و نمودهای مشارکت اجتماعی، نقش‌آفرینی نهادها و اجتماعاتی است که با هدفِ کمک به دیگران به فعالیت مشغول هستند. با افزایش مشکلاتِ اقتصادی ارزش‌هایی هم‌چون همکاری و هم‌یاری، کمک به دیگران و دستگیری از فقراوآسیب‌دیدگان مورد توجه بیشتری قرار می‌گیرد. در چنین شرایطی نهادهای اجتماعی هم‌چون خیریه‌ها و سمن‌های اجتماعی که دست‌اندرکار توزیع منابع مالی و غیرمالی هستند، نقش مهم و اساسی ایفا می‌کنند. خیریه‌ها و سمن‌های اجتماعی، به منزلۀ بازوهای حمایتی برخاسته از جامعه می‌کوشند مسائل و مشکلات جامعه را با استفاده از منابع به دست آمده از بخش خصوصی یا در رایزنی با نهادهای دولتی حل کنند. این نهادهای اجتماعی که کارکردِ اقتصادی دارند، در فاصله‌گیری از عرصه‌های سیاسی، تلاش می‌کنند خود را کنشگرانی «غیرسیاسی» و صرفا اقتصادی و حمایتی معرفی کنند؛ چرا که آن‌ها نیک می‌دانند چنانچه اقداماتِ خود را با شبکه‌های قدرت در عرصۀ سیاست پیوند زنند، حیاتِ مجموعۀ خود را به مخاطره افکنده و البته میزانِ نقش‌آفرینی‌شان را وابسته و طُفیلی نهادهای دیگر کرده‌اند. عرصه سیاست و نهادهای وابسته به آن، برخلاف گروه‌ها و سمن‌های اجتماعی خیریه‌ای، منافع چندگانه و متکثر دارند و لزوما به «یاری‌رسانی» به‌عنوان هدفی درخود نمی‌نگرند. هر «بده»‌ای در سیاست، با «بستانی» همراه است و از چنین منظری است که تفاوت میان دو نوع نهاد آشکار می‌شود. با توجه به این مساله، می‌توان به دو مشکل اساسی در نهادهای مدنی و خیریه‌ای، به‌ویژه جمعیت امام علی اشاره کرد:
🔸نخستین مورد به سیاست‌گریزی نهادهای مدنی و سمن‌های اجتماعی برمی‌گردد. سیاست‌گریزی را می‌توان در مواردی هم‌چون اصرار بر مقوله‌های غیرسیاسی هم‌چون کمک‌های صرفا مالی، حرکت‌های خیرخواهانۀ جمعی، دوری از ادبیات سیاست، کنارکشیدن از هرگونه دوگانه‌های سیاسی و تاکید بر «استقلال» به‌عنوان عنصری ضروری در فعالیت‌های اجتماعی، مشاهده نمود. در این مورد ویژه، جمعیت امام علی نمونۀ بسیار خوبی است. شاید بتوان گفت؛ در جامعه‌ای که در آن هرچیزی سیاسی است، بدترین واکنش؛ «غیرسیاسی» بودن است. در حقیقت تمایل به عدم فعالیت‌سیاسی، خود یک فعالیت سیاسی رادیکال به‌حساب می‌آید که یادآور این گزاره است که «هرکه با من نیست، دشمن من است». البته جمعیت، در برهه‌های حساس به صدور بیانیه و کنشگری سیاسی پرداخته است، اما دقیقا چنین فعالیت‌هایی در راستای مخالفت با قدرت سیاسی مستقر و به‌منظورتزلزل در پایه‌های مشروعیت آن قلمداد شده است. باتوجه به شرایط دشوار کنونی، به‌نظر می‌رسد روزنه‌های حیات تنها از دریچه‌های نگاه محافظه‌کارانه به سیاست و تلاش برای «بِستان»های مالی بیشتر و «بده‌»های کمتر سیاسی ممکن و مقدور است. 
🔹در ادامۀ همین مورد، باید به وضعیتی خاص و ویژه؛ یعنی ارتباط وثیق سیاست و مذهب در سیاست ایران اشاره کرد. سمن‌های اجتماعی تا جایی فعالیت‌هایشان تحمل می‌شود که مفاهیمی راکه نشان‌دهندۀ رقابتِ آن‌ها با سیستم سیاسی در بهره‌گیری از مضامین مذهبی است، به‌کار نبرند. در این مورد جمعیت امام علی، بابه‌کارگیری مفاهیم عمیق مذهبی و ایرانی، هم‌چون کوچه‌گردان‌ عاشق، کعبۀ کریمان، طفلان مسلم، شام عیاران، هفت‌سین برکت و .. اگرچه ناآگاهانه، ولی خود را به‌عنوان آلترناتیوی برای مفاهیم و مناسک مهم مذهبی-سیاسی در ایران...

📌ادامه مطالعه کامل این مقاله به آدرس زیر و یاگزینه instant view مراجعه کنید.
#انحلال
#نهاد_مدنی
#جمعیت_امام_علی
#محدثه_جزایی
#یادداشت_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40

https://bit.ly/2OSwrn2

🔷💢امکان حضور پاک نام علی (ع)

🖋محمد جواد غلامرضاکاشی

🔸امیدوارم حکم بدوی انحلال جمعیت امام علی نقض شود. اگرهم این جمعیت منحل شود، میراثی که شارمین میمندی و همکارانش به جا نهادند، از میان رفتنی نیست. جمعیت‌های خیریه همیشه بوده‌اند و پس از این هم خواهند بود. اما جمعیت امام علی، در روزگار شگفتی متولد شد و موفقیت‌هایش معنا و پیامدهای شگفتی داشت. من به گستره، عمق و تنوع فعالیت‌های این جمعیت اشاره نمی‌کنم. به گمانم اهمیت جمعیت را صرفاً با آمار و ارقام فعالیت‌های آن نمی‌توان نشان داد. این جمعیت، یک نشانه از امکان بازسازی و احیای جامعه از هم گسیخته از پایین بود. اجازه بدهید بیشتر در این باره توضیح دهم.
جامعه گاهی از پایین به سمت گسیختگی می‌رود. هنگامی که امیال و تنوعات و خودخواهی‌ها و خصائل نژادپرستانه و خاص گرایانه گسترش پیدا کنند، جامعه از پایین رو به گسیختگی می‌رود. آنگاه باید منتظر بمانی تا حکومتی سرکوبگر، آنچه را از هم گسیخته با زور موفتاً بازسازی کند. اما گاهی جامعه از بالا رو به گسیختگی می‌رود. هنگامی که حکومت موجب زائل شدن قدرت، تشخص، هویت و هستی جامعه ‌شود. حکومت فشار می‌آورد و جامعه به تدریج از هم دریده می‌شود، علائم فساد و تباهی در ان ظاهر می‌شود. اعتماد به نفس خود را از دست می‌دهد و آنگاه می‌بینی که برای تک تک افراد خواست مرگ بر خواست زندگی غلبه می‌کند. جمعیت امام علی، یک پاسخ موثر به چنین شرایطی بود.
🔹ما در حال زیست فاجعه‌ایم. اما علمای علوم اجتماعی و فعالان و دانشمندان سیاسی از درک آن ناتوان بوده‌اند. یک هنرمندمی‌توانست با عمق جان خود پیامدهای تلخ یک جامعه طرد و سرکوب شده را ادراک کند. رمان «موزه مرگ» شارمین میمندی نژاد، نشان از آن دارد که ذهن خلاق یک هنرمند ازعمق فاجعه خبر یافته است.
🔸او نشان می‌دهد که درجامعه‌ تخریب شده از بالا، مرگ به موضوع اصلی زندگی تبدیل می‌شود و به جای مظاهر زندگی، اشکال متنوع مرگ است که ارزش تماشای موزه‌ای پیدا می‌کند. این چیزی است که در متن رمان به آن پرداخته شده است. در بخشی از متن می‌خوانیم: «ما هر روز با شوخي مرگ در لحظه به لحظه زندگي‌مان مواجه مي‌شويم و آنقدر كه با مرگ در ارتباط هستيم و تعريف آنرا خوب مي دانيم تعريف زندگي را نمي‌دانيم، ما براي مرگ تعريف ابتدايي داريم و مي‌گوييم مرگ  يعني نيست شدن. اما زندگي در همان تعريف ابتدايي هم معناي هست شدن نمي‌دهد. قطعاٌ زندگي مقدمه‌اي براي مردن است، مرگ بازي اصلي اين زندگي است، مثل هر بازي ساده اتفاق مي‌افتد ودر عين حال كه داراي قواعد مشتركي است در هر بار به شكل پيش بيني نشده‌اي رخ مي‌دهد، ما همه يك جور بدنيا مي‌آييم اما به يك شكل نمي‌ميريم »
ویرانگری از بالا با ابزار و اشکال گوناگون روی داده است. نمونه‌های متنوع آن را در مقاطع مختلف تاریخی ودر موقعیت‌های متنوع جغرافیایی می‌توان دید.اما چیزی هست که مدل ما ایرانیان را متمایز می‌کند و آن بهره‌گیری از ارزش‌ها و نمادهای دینی است. بهره‌گیری از نیروی برآمده ازنام خدا، محمد و علی وضعیت متمایزی ایجاد می‌کند. در این الگو، تخریب تنها از بیرون اتفاق نمی‌افتد بلکه نیروی ویرانگری از درون نیز همراهی می‌کند. این نام‌های مقدس، انرژی و توش و توان یک جامعه مسلمان برای بقاء و مقاومت است.آنها را از میان مردم برداشتن و مثل شلاق بر جامعه کوفتن، چیزی از جامعه باقی نمی‌گذارد. آنچه پیشتر پر و بال پرواز جامعه بود، اگر همراه با تیر بر اندامش فرو رفته باشد، از جامعه چه می‌ماند؟ جامعه به زخم خود و تیر می‌نگرد ومی‌بیند که از ماست که بر ماست و خود از خود چشم برمی‌گیرد. خود از خود بیگانه می‌شود. جامعه به تدریج گسیخته می‌شود، اعضاء جامعه از هم بیگانه می‌شوند، آشنایی از میان برمی‌خیزد و روح مردمان سرگشته و بیگانه می‌ماند. زندگی همه محتوای زایشگر خود را از دست می‌دهد و هلاک می‌شود. همه محتوای خود را از دست می‌دهد و ارکان زندگی سست و سست‌تر می‌شود.
🔹صاحب نظران در مقایسه میان کشورهای سرمایه داری و سوسیالیستی می‌گفتند در اولی، ثروت است که قدرت تولید می‌کند و در دومی، قدرت مولد ثروت است. در هر دو سنخ از این کشورها، ثروت و قدرت با هم می‌آمیزند و جامعه را تباه می‌کنند. اما در این دیار، یک عنصر سوم هم به معادله افزده شد و آن قدسیت و معنویت بود. قدسیت هم قدرت زایید و هم ثروت و ائتلاف سه گانه قدسیت و قدرت و ثروت، جامعه را تحت فشار بی امان خود قرار داد. چه مدل شگفت و قدرتمندی؟!!!
جمعیت امام علی اما در این روزگار وانفسا، یک تجربه شگفت بود. این جمعیت آزمونی برای احیای دوباره جامعه از پایین‌ترین قاعده آن بود.

📌 لطفا ادامه مطالعه کامل این مقاله به آدرس زیر و یاگزینه instant view مراجعه کنید.
#انحلال
#نهاد_مدنی
#جمعیت_امام_علی
#محمد_جواد_غلامرضاکاشی
#مقاله_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40

https://bit.ly/3qFo3EQ

🔷💢ناسازگاری نهادهای مدنی و دولت‌ اقتدارگرا
 
🖋محمد حیدرزاده
 
🔸انحلال جمعیت امام علی صرفا انحلال یک نهاد خیریه نیست، بلکه نمادی از انحلال جامعة مدنی است. انحلالی که هر روزه در حال وقوع است. یک «از هم گسیختگی» تمام عیار که عامدانه و آگاهانه خواسته و اِعمال می‌شود. اما پرسشی که مطرح می‌شود این است که چرا چنین چیزی خواسته می‌شود؟ چرا نباید جامعة مدنی منسجم شود؟ و چرا اصلا جامعة مدنی برای هیئت حاکمه به منزلة یک تهدید تلقی می‌شود؟ هر حکومت اقتدار گرایی در ذات خود با هر نیروی مادی و اجتماعی که تا حدودی از آن مستقل باشد، دچار اختلاف است. شاید بهتر باشد عنوان کنیم که دچار تضاد و ناسازگاری است.

🔹 حکومت اقتدارگرا دائما در پی آن است تا نشان دهد که در همه حوزه‌ها موفق بوده است و به عبارتی حتی شکست‌ها هم به منزله موفقیت جار زده می‌شوند. هیچ کس حق دیدن کاستی ها و نواقص را نخواهد داشت و همه چیز باید آن‌چنان دیده شود که او می‌خواهد. در چنین فضایی سازمان‌های اجتماعی از جمله جمعیت امام علی بیشتر از آنکه برطرف کنندة محدودیتی اجتماعی یا ترقی دهندة وضعیتی نامطلوب باشند، تداعی‌گر ناکارآمدی سیستم سیاسی مذکور خواهند بود. در واقع سازمان‌های مدنی و اجتماعی بیش از هر چیز دیگری برملا کنندة فساد و ناکارآمدی دولت‌های اقتدارگرا خواهند بود. و آنجا این موضوع بحرانی‌تر می‌شود که این وضعیت‌های اجتماعی نامطلوب نه صرفا نقص و کاستی دولت‌ها معرفی شود که در نهایت خود هیئت حاکمه مسبب و علل آن وضعیت شناخته شود. بدون تردید این چیزی نیست که نهادها و سازمان‌های اجتماعی مستقیما و صراحتا بدان بپردازند و در تلاش باشند تا دولت ها را مسبب  آن وضعیت معرفی کنند. بلکه این بازشناسی دولت به عنوان علت وضعیت‌های نامطلوب اجتماعی خودبخود و به عنوان پیامد عملکرد نهادهای اجتماعی، شکل می‌گیرد و اذهان در یک نتیجه‌گیری منطقی و خودپیدا بسوی آن سوق داده می‌شوند.

🔸در واقع تمامی آنچه را دولت‌ها در تلاش بودند تا با دستگاه‌های عریض و طویل خود بر اذهان مردم تحمیل کنند به یکباره واژگونه می‌شود. دولت سلطة خود را از دست می‌دهد و آپاراتوس عظیمی را که روانه کرده بود تا بندهای انقیاد از هم نگسلد، به تمامی از هم گسیخته می‌شود. در تقابل دولت اقتدارگرا و سازمان‌های مدنی؛ همواره چیزی هست که باید از هم گسیخته شود. دولت‌ها آگاهانه به این امر (از هم گسیختن مدنیت جامعه) دامن می‌زنند و آن را به پیش می‌برند و سازمان‌های مدنی به طور غیر مستقیم بر آپاراتوس عظیم دولتی می‌تازند. در واقع پیامد عملکرد آن‌ها از هم گسیختن آن آپاراتوس و هیمنه دستگاه سلطه خواهد بود.

🔹از این رو سازمان‌ها و ارگان‌های اجتماعی و مدنی به میزانی که توانسته باشند بر وسعت کار خود و بر ضریب نفوذ خود در جامعه بیفزایند، به همان میزان تهدیدی جدی‌تر برای دولت اقتدارگرا خواهند بود و بر همین اساس NGO ها و نهادهای خیریه‌ای که همچون جمعیت امام علی توانسته باشند خود را تا محروم‌ترین نقاط ایران برسانند می‌بایست که از میان برخیزند تا بندهای انقیادی را که بر دست و پای مستضعفان زده شده است را از میان برنداشته اند.  


#دولت_اقتدارگرا
#انحلال
#جامعه_مدنی
#جمعیت_امام_علی
#محمد_حیدرزاده
#یادداشت_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی  

🆔 @Shariati40

🔷💢جمعیت امام علی و خلق الگویی برای نجات شش میلیون کودک

🖋مرتضی کی منش

🔸میان دیوار داخلیِ پارک و یک در چوبیِ کنده شده، از سوز سردِ زمستانی پناه می گرفت. روی یک تکه مقوای روغنی و چرک، بدن کوچکش را مچاله می‌کرد و می‌خوابید تا برای کار فردا آماده شود. کارِ فردا مثل کار امروز و دیروز و مثل باقی ده سال عمرش، تکدی‌گری در خیابان بود. کاری که از قنداق نصیبش شد و از پنج سالگی که مادر معتادش گوشه یک جوی آب تمام کرد، تنها انجامش می‌داد.

🔹میلاد هر شب اگر خوش‌اقبال بود، می‌توانست چند ساعتی در یک گوشه از این پارک بیاساید. اما کم پیش نمی‌آمد که در میانه شب وقتی تازه پلک‌هایش اندکی گرمِ خواب شده، نگهبانی از راه برسد و یقه‌اش را بچسبد و با چند ناسزا و یکی دو لگد بیرونش کند. آن قدر که دشنام‌ها آزارش می‌داد، از کتک خوردن ناراحت نمی‌شد و البته تدریجا حساسیت خود را از دست داده بود، یا در واقع عزت نفسش را! تنها بغضی در گلویش مانده بود که در عالم کودکانه تباه شده‌اش، نام و علتی برای آن نمی‌یافت.

🔸یک روز عادی در شهر که هر کسی به دنبال زندگی روزمره‌اش بود و میلاد نیز خوشه‌های رنج و شکنجه روزانه‌اش را از نگاه بی‌تفاوت یا خشم‌آلود عابران دستچین می‌کرد، یک جوان دانشجو ایستاد، یک لحظه ایستاد و به سوی او برگشت و پرسید: پسرم! اسمت چیه؟ این وقت صبح تو چرا مدرسه نیستی؟

🔹این شروع آشنایی بود. آن جوان دانشجو از داوطلبان جمعیت امام علی بود و گذشتن بی‌تفاوت از کنار عذابِ کودکان سرزمینش را بلد نبود. او ایستاد تا از قصه یک زندگی پردرد باخبر شود و اگر می‌تواند قدمی برای نجات پسرک بردارد. او شنید که میلاد از پدرش هیچ چیز نمی‌داند و مادرش معتاد بوده و همه زار و زندگی را به زخم خماری خود زده و آواره کوچه و خیابان شده و حالا دیگر نیست و میلاد ده ساله، روزگارش را به گدایی می‌گذراند. میلاد البته ساده حرف نمی‌زد و به حرف آن مرد جوان هم گوش نمی‌سپرد.

🔸به هیچ‌کس و هیچ‌چیز اعتماد نداشت. مدرسه می‌گفت نمی‌روم، خانه می‌گفت نمی‌خواهم، کارش را می‌گفت دوست می‌دارم، به «خانه ایرانی» جمعیت می‌گفت نمی‌خواهم بیایم، خلاصه به هیچ صراطی مستقیم نمی‌شد و دانشجوی عضو جمعیت، پا پس نمی‌کشید و هر راهی را امتحان می‌کرد تا لحظه‌ای که کلمه فوتبال را در شلوغی خیابان و همهمه کرکننده ظهرِ بازار، فریاد زد و دید که چشمان میلاد برق زد: فوتبال که دیگه دوست داری بازی کنی؟!!

🔹لیگ فوتبال پرشین جمعیت امام علی از آن مواردی است که مرا بسیار به فکر فرو می‌برد و با خود فکر می‌کنم شاید بعضی‌ها مشکلشان با این سازمان مردم نهاد، ارائه راهکارهای عملی و اجرای آنها و الگوسازی‌های موفق باشد. شاید در کنار این کار کردن است که کار نکردن‌های برخی ارگا‌نهای متولی و فسادهای نجومی عده‌ای، بیشتر به چشم می آید.

🔸بگذارید با عدد و رقم صحبت کنیم. بیش از هزار کودک و نوجوان و جوان در قالب 50 تیم در این لیگ که از سال 1394 آغاز شده، به ورزش فوتبال مشغول شده‌اند. هزینه برگزاری این لیگ در سال 98، بالغ بر دو میلیارد تومان بود. این هزینه، در تمام طول سال شامل اجاره زمین برای تمرین تیمها از یک تا سه روز در هفته، ایاب و ذهاب داخل شهر، لباسها و توپها و وسایل ورزشی و میان وعده، و نیز در مسابقات انتخابی و بعد در بازه زمانی هفت تا ده روزه برگزاری مرحله پایانی، شامل اسکان، غذا، رفت و آمد بین شهری (هواپیما، قطار، اتوبوس)، جوایز و ... می‌باشد. هزار کودک، دو میلیارد تومان، یعنی به ازای هر کودک 2 میلیون تومان هزینه شده است در طول یک سال.

🔹سال اول برگزاری لیگ، میلاد هم به تهران آمد. خیلی زود، شاید کمتر از یک ماه، دروازه‌بان اصلی تیمش شده بود. از همه جدی‌تر، فعال‌تر و موثرتر. با آن پسرک فرسوده فرسنگها فاصله داشت. نیروی حیات و سرزندگی در چشم‌هایش می‌جوشید. مثل یک قهرمان بزرگ قدم برمی‌داشت و مصمم بود. تیمشان سوم شد و با افتخار به شهرشان بازگشتند.

🔸میلاد تازه فرزند جمعیت شده بود و هنوز سرسخت بود و به جز فوتبال به هیچ برنامه‌ای تن نمی‌داد و برای تغییر شرایطش، از جمله رها کردن تکدی‌گری و محل خوابیدنش در پارکها، همراهی نمی‌کرد. البته بسیاری دیگر از بچه ها نیز همین مسیر را رفته بودند. در واقع به بهانه فوتبال، اندک اندک ارتباط عمیق‌تری شکل می‌گرفت و امید ما به همین بود

📌 لطفا ادامه مطالعه کامل این مقاله به آدرس زیر و یاگزینه instant view مراجعه کنید.
#انحلال
#جمعیت_امام_علی
#نجات_کودکان
#مرتضی_کی_منش
#یادداشت_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی

🆔 @Shariati40


https://bit.ly/2OSQsdt

🔷💢ذره‌های تنها نتیجه‌ی جامعه‌ی مدنی ضعیف

🎙حسن محدثی ، جامعه‌شناس و استاد دانشگاه در گفتگو اختصاصی با کانال تحلیلی اکنون ما وشریعتی
 
📌این روزها با توجه به رخدادهای پیش آمده در مورد جمعیت امام علی بر آن شدیم تا نظر برخی اساتید و کارشناسان این حوزه را پیرامون مساله‌ی پیش آمده جویا شویم و در مورد نقش این سازمان‌ها به گفت و گو بپردازیم که بخش هایی از این مصاحبه به شرح زیر است:

🔸ما در ایران یک مساله‌ی تاریخی داریم و این مساله تقابل یا جدایی جامعه‌ی مدنی و نظام سیاسی است. طبیعتا جامعه‌ی مدنی و نیروهای این جامعه بسیار بسیار مهم هستند؛ برای این‌که بتوانند اشکالی از خدمات را به مردم ارائه دهند و کارکردهای مختلفی داشته باشند. یکی از مهم‌ترین ویژگی آن‌ها این است که پناهی برای افراد هستند؛ افراد را از ذره بودن و جدا بودن در می‌آورند. افراد می‌توانند در جامعه‌ی مدنی و سازمان‌ها به‌هم بپیوندند و از نیروی حمایتی برخوردار شوند. مثلاً وقتی شما یک ذره هستید سازمان‌ها و نیروهای بزرگ‌تر می‌توانند به شما انواع فشارها را وارد کنند. ولی زمانی که عضو سازمانی می‌شوید می‌توانید از برخی حمایت‌های اجتماعی، حقوقی و مدنی برخوردار شوید. به‌عنوان مثال، اگر زنان ایرانی می‌توانستند حمایت شوند شاید در خیلی از زندگی‌ها ادامه نمی‌دانند و از شرایط فشار و خشونت خارج می‌شدند. اما چون در حال حاضر نمی‌توانند از حمایتی برخوردار شوند، یک ذره‌ی تنها هستند و به همین دلیل بسیار آسیب‌پذیر اند و ناچار اند بسیاری از شرایط دردناک و دشوار را تحمل کنند. به همین ترتیب، دیگر نیروهای اجتماعی و دیگر افراد هم زمانی که جامعه‌ی مدنی قوی وجود نداشته باشد، ذره‌های تنهایی هستند که در مقابل سازمان‌ها و قدرت‌های بزرگتر بی‌قدرت‌اند. بنابراین، نیروهای جامعه‌ی مدنی به‌طور کلی می‌توانند نقش حمایتی بسیار جدی را ایفا کنند. این حمایت گاهی جنبه‌ی مالی، گاهی حقوقی و گاهی آگاهی‌بخشی و .. دارد. بنابراین، نقش آن‌ها بسیار مهم و اساسی است.

🔹نیروهای خیریه یا دیگر سازمان‌های مدنی می‌توانند بخشی از رنج‌ها و دردهای مردم را پاسخ بدهند و پناهی برای آن‌ها باشند. کمک هایی ارائه کنند و در همه جای دنیا هم نقش مهمی دارند. مثلاً در سوئد یا نروژ و خیلی از کشورهای دیگر این خیریه‌ها و سازمان‌ها به حدی مشکلات جامعه‌ی خود را حل کرده‌اند که به مسائل جوامع دیگر و خارج از کشور خود معطوف شده‌اند و کمک می‌کنند؛ یعنی تا این حد تاثیرگذار و مهم هستند. ولی مشکلی که ما در ایران داریم این است که جامعه‌ی مدنی در آن ضعیف است و نظام سیاسی بسیار نیرومند. حتی من این تعبیر را به‌کار میبرم که قدرت سیاسی وحشی است و باید توسط نیرویی لگام زده شود و رام شود. هیچ نیرویی در ایران نبوده که بتواند در برابر این قدرت بایستد. مثلاً در اروپای قرون میانه فئودال‌ها وجود دارند و می‌توانند با هم پیوند داشته باشند. گاه جلوی شاه یا ملکه می‌ایستند و علیه آن‌ها توطئه و حتی سوءقصد می‌کنند. در واقع، می‌توانند انواع اعمال قدرت را به شاه بکنند. یا کلیسا این قدرت را داشته و پاپ می‌توانسته در مقابل امپراطور بایستد. بنابراین، در آن‌جا این امکان وجود داشته و نیرویی در مقابل حکومت بوده است. اما ما در ایران چنین چیزی نمی‌بینم. در نتیجه، حکومت می‌تواند تاخت و تاز کند. لذا سخت است که نیروهای مدنی در مقابل تاخت و تاز حکومت بتوانند خود را حفظ کنند تا این‌که به مرحله‌ای از تاریخ برسیم و نظام سیاسی لگام زده شود.


🔸هیچ گریزی نیست از این‌که اگر بخواهیم جامعه‌ی مدنی نیرومندی داشته باشیم افراد وارد این حوزه شوند و انجمن‌ها و سازمان‌هایی بسازند تا آینده‌ی کشور را رقم بزنند. تنها راهی که داریم همین است. زمانی که جامعه‌ی مدنی ضعیف است، بسیاری از افراد چون ذره‌های بی‌پناه و دچار بی‌قدرتی هستند، نمی‌توانند از حقوق خود دفاع کنند و مورد ستم قرار می‌گیرند. ما خیلی اوقات در معرض غارت‌گری ساختاری هستیم؛ یعنی فرد در مقابل سازمان بی‌پناه است و سازمان او را استثمار می‌کند و چون حمایتی ندارد سازمان می‌تواند حقوق او را ضایع کند. 

📌 برای مطالعه کامل این گفتگو به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید.


#نهاد_مدنی
#جامعه_مدنی
#انحلال
#جمعیت_امام_علی
#حسن_محدثی
#گفتگوی_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40


https://bit.ly/3vw0xO4

🔷💢نئولیبرالیسم و تشکل‌زدایی از خیر اجتماعی


🖋محمد رضوانی

🔸تاکید بر تفرد به بهانه بیشینه‌سازی آزادی فردی و دفاع از فردیت و به تبع آن انکار جامعه و حوزه اجتماعی یکی از مهمترین مولفه‌های ایدئولوژی نئولیبرال به عنوان جریان مسلط بر اذهان و ابدان جوامع امروزی است. متفرد کردن افراد مانند دانه‌های شن در کنار ساحل در واقع استراتژی پنهانی است که با هوشمندی دیسکورس نئولیبرال‌ در بطن و متن جامعه انسانی جاسازی می‌شود تا از اجتماع قربانیان و کنشگران عدالت‌طلب و فعالان برابری‌خواه جلوگیری شود. بر این مبنا نیروهای نئولیبرال به عنوان عاملان و حاملان این ایدئولوژی به انحای مختلف و با بکارگیری انواع شگردها تلاش می‌کنند از هرگونه سازماندهی و تشکیلات در بین افراد جامه ممانعت کنند. در این بین نئولیبرالیزم با این توجیه که آزادی و فردیت سوژه مقدم بر هر امر اجتماعی است، به تولید و بازتولید سوژه متفردی می‌پردازد که نه تنها  از برقراری ارتباط با دیگران ناتوان است، بلکه ذهنیتی نیز از مقوله خیر اجتماعی ندارد. این امر یکی از مهمترین تکنیک‌های روان‌سیاست ایدئولوژی نئولیبرال برای ممانعت از شکل‌گیری هر بستر ذهنی و عینی در جهت سازمان‌یابی برای هر نوع کنش جمعی است.

🔹 بدین صورت پارادایم نئولیبرال با تکنیک نرمالیزاسیون به بهانه محافظت از آزادی فردی، امر خیر را به عنوان یک کنش اجتماعی از حافظه افراد پاک می‌کند. استحاله امر خیر به امری فردی جهت تشفی اذهان بورژوایی که از وضعیت غیر انسانی گسترش فقر و فلاکت متأثر بوده و از سلطه جهانی سرمایه‌داری بر جوامع محروم انسانی در عذاب است، یکی دیگر از مهمترین تکنیک‌های پارادایم نئولیبرال جهت تضعیف و به انقیاد کشیدن نیروهای متشکل اجتماعی در حوزه امور مرتبط با خیر اجتماعی به شمار می‌رود. 
در همین راستا و به موازات ظهور این ساختار ادارکی از فردیت و آزادی است که در حوزه واقعیت اجتماعی نیز تلاش‌های مضاعفی در برابر تشکل‌یابی نیروهای اجتماعی صورت می‌گیرد و از شکل‌گیری هر گونه نیروی اجتماعی که در پی امری نظیر خیر اجتماعی است به روش‌های گوناگون ممانعت به عمل می‌آید.

🔸پیامد چیرگی چنین وضعیت روانی و اجتماعی برای هر جامعه به مثابه به محاق رفتن سعادت به عنوان امری جمعی و شکل‌گیری سوژه متفردی است که سعادت را بجای بطن و متن اجتماع در پستوی فردیت و لایه‌های ذهنی خود جستجو می‌کند. بدین منوال، تشکل‌زدایی در حوزه عینی و ذهنی شگرد و تکنیک پیچیده روانی و سیاسی جریان نئولیبرالیسم در برابر شکل‌گیری عینیت و ذهنیت مقاومت در قالب سازمان‌یابی نیروهای اجتماعی در مقابل اجرای سیاست‌های ضد اجتماعی این ایدئولوژی است.

🔹در این بین برای مقابله با گسترش فزاینده نابرابری اجتماعی و شکاف طبقاتی به عنوان پیامد اجرای سیاست‌های ضداجتماعی نئولیبرال در بطن جامعه، پادزهری جز تشکل‌یابی از طریق سازماندهی نیروهای حقیقی در حوزه‌های مختلف اجتماعی نظیر امور خیر وجود ندارد. هرچند که منطق سرمایه‌داری برآمده از ایدئولوژی نئولیبرال از طریق هوشمندی و بکارگیری تکنیک‌های خود، توانسته است سازمان‌های خیریه را نیز در جهت سیاست‌های خود بکار گیرد، اما پارادایم نئولیبرال، نیروهای تشکل‌یافته اجتماعی فعال در حوزه خیر اجتماعی را به عنوان نیروی خصم محسوب کرده و می‌کوشد با به کارگیری ترفندهای مختلف، نه تنها در حوزه عینی اجتماع این تشکیلات را حذف کند، بلکه با تسلط بر اذهان توده‌ها نطفه‌ ذهنی شکل‌گیری این وضعیت را از میان بر دارد.

#خیر_اجتماعی
#تشکل_زدایی
#انحلال
#جمعیت_امام_علی
#محمد_رضوانی
#یادداشت_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی

🆔 @Shariati40

🔷💢سمن ها روزنه ی امید جامعه


🖋طناز احمدزاده

🔸اتفاق اخیری که گریبان جمعیت امام علی را گرفت نه تنها فعالین اجتماعی را بلکه اکثر افراد جامعه علی الخصوص قشر فرودست را ازرده خاطر کرد. در روزگاری که مردم با مرگ ناشی از کرونا و جوانب مختلف آن دسته و پنجه نرم میکنند این اخبار باعث افزودن رنجی به دردهای طاقت فرسای این روزهاست. نقش جامعه ی مدنی و سازمان های مردم نهاد در هیچ یک از جوامع قابل چشم پوشی نیست همچنین در شرایط اقتصادی ضعیف حضور و تاثیر اینگونه سازمان ها مانند جمعیت امام علی قابل انکار نیست و تضعیف و مانع تراشی برای آن ها تنها منجر به نا امیدی و سرخوردگی افراد در اجتماع میشود. جامعه ای همچون جامعه ی ما که در آن روابط و رخداد ها از اصل خودی – غیر خودی تاثیر میگیرند نمیتوان از افراد انتظار داشت که تبدیل به نیروهای جامعه ی مدنی شوند؛ همان اندک افرادی هم که سراغ آن میروند و برای رفع فقر و محرومیت میکوشند با چنین برخوردهایی انگیزه های خود برای ادامه ی فعالیت و ورود به این حوزه را از دست میدهند .

🔹برخلاف آنچه تصور میشود که ناامیدی مساله ی فردی است باید اشاره کرد که یک معضل اجتماعی است و در ابتدا ممکن است “معضل” به چشم نیاید اما پیامدها و اسیب های آن چشمگیر است. کودکان کار بسیاری که هر روزه در تمام نقاط شهر نظاره گرشان هستیم در صورت نبود حمایت سازمانی که آنها را مورد هدف قرار دهد چگونه خواهد بود ؟ آیا میتوان به آنها گفت که با وجود عدم تغییر شرایط موجود به آینده امیدوار باشند؟ آیا میتوان امید را برای آنها معنا کرد و جوانه اش را در وجودشان کاشت؟ ناامیدی یک کنش نیست که بتوان با قانون گذاری آن را کنترل کرد باید به ریشه های آن توجه کرد و برای قطع آن تلاش کرد . در نتیجه حضور سازمان های مردم نهاد که برخواسته از یک مسئولیت اجتماعی است میتواند برای بهتر شدن وضعیت موجود موثر باشد.

🔸از طرفی برای پیشرفت و توسعه ی جامعه نیاز به تلاش های بسیاری است اما نقش امید در این میان پررنگ است امیدی که با کاهش اسیب های اجتماعی ، کاهش فساد و رانت ، کاهش فقر و ... شکل میگیرد یعنی اهداف و برنامه هایی که در صورت فعالیت مستمر و مستقل جامعه ی مدنی کاستی های دیگر ارگان ها پوشش داده میشود.

🔹توصیه های بسیاری برای توسعه ی جوامع وجود دارد اما کلیشه ی آینده سازی کودکان را نباید فراموش کرد دولت ها و حکومت ها باید سیاست ها و تصمیماتی اتخاذ کنند که آینده ای بهتر در انتظار کودکان باشد نه تصمیماتی که کورسوی امید آنان را از بین ببرد.


#امید
#جامعه_مدنی
#انحلال
#جمعیت_امام_علی
#طناز_احمدزاده
#یادداشت_اختصاصی
#اکنون_ما_شریعتی

🆔 @Shariati40

🔷💢گرسنگی سهم کودکان نیست

📌در چرایی انحلال جمعیت امام علی ؟!

🖋فاطمه گوارایی

🔸جمعیت امداد دانشجویی – مردمی امام علی بعنوان تشکلی غیردولتی و مستقل توسط جمعی از دانشجویان و به سرپرستی شارمین میمندی‌نژاد در سال ۱۳۷۸ در دانشگاه صنعتی شریف آغاز به کار کرد در سال 1384 از وزارت کشور مجوز گرفت و در طول بیش از 20 سال توانست 6 هزارو 137 کودک و صدها دختر و زن آسیب دیده و ناتوان یا سرپرست خانوار را تحت پوشش خود قرار دهد .این جمعیت از همان آغاز با غیر سیاسی خواندن خود، تمرکزش را بر کمک به طبقات آسیب‌پذیر و به ویژه زنان بی‌سرپرست و کودکان محروم قرار داد.

🔹این انجمن با گسترش در بیش از 20 استان کشور و انجام خدمات داوطلبانه در هنگامه تمامی بحرانهای طبیعی و اجتماعی سرانجام با شکایت قرارگاه ثارالله از شارمین میمندنژاد رئیس و موسس انجمن و رای وزارت کشور مبنی بر انحلال ان به دلیل انحراف از اساسنامه و عدم تمکین به تذکرات وزارت کشور و داشتن فعالیتهای غیر قانونی و نداشتن شفافیت مالی و .. تعطیل شد .
🔸وزارت کشوری که توسعه و حمایت از سازمانها و نهادهای مدنی و مردم نهاد ازجمله شرح وظایف اساس اش بشمار رفته و حق مداخله در سازو کار نهادهای مدنی را ندارد، عملادر این عرصه خود به مرجع پیگیری بستن و انحلال این جمعیت گردید .

🔹برای انحلال سریع جمعیت امداد دانشجویی – مردمی امام علی دلایل مختلفی ذکر نشده ای وجود دارد که نگاهی به مجموعه این دلایل میتواند ما را به فهم بهتر تعطیلی و ممانعت از فعالیت نهادهای مدنی و اجتماعی موثری چون امام علی رهنمون سازد :

🔆 نقش آفرینی مثبت
🔆 تبدیل از نهاد موثر داخلی به نهاد فعال بین المللی
بزرگ شدن جمعیت امام علی و شناخته شدنش در سطح بین‌الملل و ثبت شدنش به عنوان مقام مشورتی خاص و نیز عضویتش در سال ۱۳۹۷ در شورای امور اقتصادی – اجتماعی سازمان ملل موجبات نگرانی مراکز امنیتی را فراهم آورده است
🔆 کسب اعتماد عمومی در غیاب سلب اعتماد از نهادهای غولی چون کمیته امداد ، بهزیستی ، بنیاد مستضعفان
🔆 تفاوت در اهداف جمعیت با اهداف ایدئولوژیک جمهوری اسلامی چون اهمیت به حقوق بشر ، صلح و آزادی ، برابری ، ادیان ،
🔆 اهمیت به زنان و کودکان
🔆 خودی نبودن
🔆 عدم مشارکت در فرایند پولشویی نهادهای مختلف که زیر لوای بنیادها و انجمنهای خیریه انجام میشود
🔆 زیر بلیط نرفتن و اصرار بر مستقل ماندن
🔆 ترس از هرنهاد و جمعیت مستقل و ممانعت از هرگونه شکل گیری هسته سیاسی یا اجتماعی
🔆 نگرانی از قدرت اجتماعی جمعیت امام علی و نفوذ ان در لایه های مختلف اجتماعی
جمعیت در این مدت توانسته بود به سرعت حمایت گسترده‌ای در میان جوانان جلب کرده و در کمتر از ۱۰ سال ۱۰ هزار عضو را به عضویت داوطلبانه این جمعیت دراورد
جمعیت امام علی همچنین در سال‌های اخیر توانسته به یکی از مهمترین خیریه‌های مستقل ایران تبدیل شود که جدای از کمک به زنان و کودکان آسیب‌پذیر در بلایای طبیعی حضوری منسجم و اثربخش داشته است. از این رو بسیاری از مردم و ایرانیان خارج از کشور به واسطه همین هویت مستقل از حاکمیت، رغبت بیشتری برای کمک و همراهی با آن را دارند.
🔆 به کار گیری ایده های خلاقانه در روند فعالیتهای خود با الهام از فرهنگ و هویت جامعه ایرانی
🔆 نشانه تداوم نگرش مخالفت با هر نهاد و تشکل مردم نهاد و غیر حکومتی ! قدرت سیاسی در ایران هرگز تاب تحمل هیچ نهاد مردمی مستقلی را ندارد

🔸اگر مجموعه این عوامل و دلایل را کنار هم قرار دهیم متوجه خواهیم شد که چرا نظام کمر به تعطیلی فعالیت نهادهایی چون امام علی بسته و چرا تلاش میکند بواسطه محبوبیت ان در میان مردم این اقدام ناشایست را به دست وزارت کشور به انجام رساند .

🔹دیرزمانی است که ترسیم از اسلام به عنوان دین رحمت و عدالت و صلح و آزادی به واسطه فساد و سبعیت و خشونت و مخالفت با آزادی اندیشه و نوع زیست مردمان این سرزمین در قرائت حاکم از دین رخت بربسته است و جمعیت هایی چون امام علی با قرائت خود از دین ـ همان برداشت از دینی که هزاران نفر را در ابتدای انقلاب به خیابان آورد تا با تغییر نظام حاکم حکومتی عادلتر و انسانی تر را حاکم سازند ـ تلاش دارند تا به یاد جوانان این سرزمین بیاورند که اسلام مدافع گرسنگی کودکان و زنان ، مدافع خشونت و جنگ ، مدافع انسداد و جمود و ... نیست!

#نهاد_مدنی
#انحلال
#جمعیت_امام_علی
#یادداشت_اختصاصی
#فاطمه_گوارایی
#اکنون_ما_شریعتی

🆔 @Shariati40

🔷💢مسئولین از نگاه امنیتی به سمن ها پرهیز کنند

🎙 فیروزه صابر در گفتگو اختصاصی با کانال تحلیلی اکنون ما وشریعتی
 
📌این روزها با توجه به رخدادهای پیش آمده در مورد جمعیت امام علی بر آن شدیم تا نظر برخی اساتید و کارشناسان این حوزه را پیرامون مساله‌ی پیش آمده جویا شویم و در مورد نقش این سازمان‌ها به گفت و گو بپردازیم که بخش هایی از این مصاحبه به شرح زیر است:


🔸واقعیت این است که سازمان‌های غیردولتی هویت اجتماعی دارند و بنابراین با هویت اجتماعی باید شناخته شوند و با همین هویت نقش خود را در جامعه تعمیق دهند . ولی وقتی چتر سیاسی امنیتی بالای سر آنها قرار می‌گیرد این کمک می‌کند که آن جامعه ای که می خواهد با هویت اجتماعی مشارکت اجتماعی کند و اساساً با نگاه خیرخواهانه و انسان دوستانه می خواهد در جامعه نقش اجتماعی خودش را ایفا کند، نگران شود. در واقع مسئولین دولتی و حاکمیتی دارند که با این عینک به نهاد های مدنی نگاه می‌شود آن بُعد مشارکت اجتماعی را آسیب می‌زنند و در نتیجه مشارکت اجتماعی به خوبی صورت نمی‌گیرد و اساساً با ساختار قدرتی هم که ما داریم مشارکت اجتماعی خیلی معنا ندارد و همین دلیل هم خیلی آسیب پذیر و هزینه ها شده است.

🔹 آقایان از قدرت اجتماعی هراس دارند یعنی به جای اینکه از این استفاده مطلوب کنند در بحران ها از این نهادها استفاده مطلوب کنند که می توانند اعتماد اجتماعی را ایجاد کنند آرامش اجتماعی را ایجاد کنند. دائم می ترسند که اینها یا جاسوسند یا ارتباط با بیگانه دارند بدون هیچ دلیل و مدرکی و این را متاسفانه تعمیم هم می دهند . در نتیجه می‌خواهند جایگزین بگذارند جایگزین را هم از نهاد قدرت می گذارند . نمی‌شود که با یک تفکر امنیتی، نظامی، انتظامی و دولتی بیایند صوری ، سازمان غیردولتی درست کنند .


🔸جایی مثل جمعیت امام علی که از کودک کار حمایت می کند، علاوه بر اینکه بسته بهداشتی در بحران یا بسته معیشتی اهدا می کند در نقش آگاهی بخشی و مطالبه‌گری هم فعال است و از دولت و مسئولین هم می‌خواهد تا موضوع کودکان کار به شکل ریشه‌ای حل شود بنابراین اینجا مسئله کاملاً اجتماعی است ولی وقتی این مسائل مطرح می‌شود مسئولین مرتبط با سازمان‌های غیردولتی چون با نگاه امنیتی به موضوع نگاه می‌کنند فکر می‌کنند این آگاهی بخشی و مطالبه‌گری بعد سیاسی دارد. در صورتی که این مورد باید در موضوع سازمان‌های غیر دولتی لحاظ شود و این موضوع در اساسنامه جمعیت امام علی وجود دارد.

📌 برای مطالعه کامل این گفتگو به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید.


#انحلال
#نگاه_امنیتی
#جمعیت_امام_علی
#گفتگوی_اختصاصی
#فیروزه_صابر
#اکنون_ما_شریعتی
🆔 @Shariati40

https://bit.ly/3lo4waM

🔷💢درباره اقدام علیه امنیت مردم: نقدی بر مقابله با تشکل‌یابی جامعه  

🖋آرمان ذاکری


🔸استفاده از عنوان «اقدام علیه امنیت ملی» برای برخورد با بخش قابل توجهی از فعالان سیاسی و مدنی کشور در سالهای اخیر، باعث شده است دست کم در بخش‌هایی ازجامعه میان درک از «امنیت ملی» و «امنیت مردم» شکافی ایجاد شود. هرگاه سخن از «امنیت ملی» به میان می‌آید، عمدتا امنیت ساختار حاکم و صاحبان قدرت به ذهن متبادر می‌شود و هرگاه سخن از «امنیت مردم» به میان می‌آید، امنیت جامعه و طبقات مختلف مردم به ذهن می‌آید. شکاف میان این دو مفهوم، خود نشانه‌ای از شکافی است که دیری است میان مردم و حاکمیت به وجود آمده است و اراده‌ای برای کاهش آن وجود ندارد و نه فقط گام‌های موثری در آن جهت برداشته نمی‌شود، بلکه مدام بر میزان آن افزوده می‌شود.
ماجرای «جمعیت خیریه امام علی» را شاید بتوان یکی از مهمترین مصادیق بسط چنین شکافی در درک از «امنیت» میان حاکمان و دست کم بخش‌هایی از جامعه دانست.

🔹نگارنده این سطور به واسطه پژوهشی که در سال 1396، به همت موسسه رحمان انجام شد، مطالعه‌ای میدانی بر روی تعدادی از جمعیت‌های خیریه و از جمله جمعیت امام علی انجام دادم که حاصل آن در قالب مقاله‌ای با عنوان «نهادهای مدنی و همبستگی اجتماعی» در جلد اول کتاب «دومین گزارش وضعیت اجتماعی ایران(1388-1396): همبستگی اجتماعی و نابرابری»(1397) به همت نشر آگاه منتشر شده است.

🔸در این مقاله توضیح داده شده است در شرایطی که جامعه ایران در سه دهه گذشته به سمت فردگرایی خودخواهانه، سست شدن پیوندهای اجتماعی و به تبع آن گسیختگی اجتماعی حرکت کرده است، کنشگران فعال در سمن‌ها که عمدتا جوان و دانشجویند، مسیر دیگری را در پیش گرفته‌اند. وجود روحیه دیگرخواهی در میان جوانان فعال در این مجموعه‌ها و تلاش آنها برای تقویت همبستگی اجتماعی چه درون جامعه و چه در میان خودِ کنشگران، حول مبارزه با مسائل اجتماعی وجه مهم این فعالیت‌هاست. صرف نظر از میزان تاثیرگذاری این فعالیت‌ها در حل مسائل اجتماعی، خودِ این فعالیت‌ها را می توان بخشی از مقابله جامعه با یکی از مسائل مهمش، یعنی «گسیختگی اجتماعی» دانست. در عین حال علاوه بر فعالیت‌های جمعیت‌هایی نظیر جمعیت امام علی در مبارزه با مسائل اجتماعی مانند فقر و نابرابری و اعتیاد و ... در سطح خرد، در پاره‌ای موارد آنها توانسته‌اند با شکل دادن به ائتلاف‌های بزرگتر اجتماعی و ایجاد امکان چانه‌زنی با سیاستگذاران، به موفقیت‌هایی در سطوح کلان‌تر نیز دست پیدا کنند. کوتاه سخن آنکه نمی‌توان در این گزاره تردیدی روا داشت که کنشگران عمدتا جوان حاضر در میدان، در «تامین امنیت مردم» به خصوص «فرودستان» نقش مثبتی ایفا کرده‌اند و بخشی از جریانی بوده‌اند که تلاش کرده است نابرابری در جامعه را کاهش داده و «همبستگی اجتماعی» را تقویت کند. نگارنده خود شاهد بوده است که این کنشگران میدانی در بسیاری موارد «امنیت» خود را به هدف «تامین امنیت فرودستان» به خطر می‌انداخته‌اند، گاه برای رساندن بسته‌های مختلف امدادی غذایی و بهداشتی، گاه برای آموزش، گاه در مواجهه با خانواده‌های بدسرپرست و گاه برای نجات انسان‌های رهاشده و بی‌پناه از چنگال تجاوزگران و استثمارگران.


🔹با این توصیف، برخوردی که امروز با این جمعیت و تشکل‌های مشابه آن می‌شود، بیش از آنکه ریشه در تامین امنیت مردم داشته باشد، ریشه در دیدگاه‌هایی در حاکمیت دارد که تشکل‌یابی مستقل جامعه و قدرتمند شدن مردم را تهدیدی برای امنیت خود ارزیابی می‌کنند. آنها به شکافی که میان درک از امنیت ملی و امنیت مردم ایجاد شهد دامن می‌زنند. آنها ممکن است در کلام و حتی رویاهایشان با جامعه اتمیزه‌شده و گسیخته همدل نباشند، اما به دلیل ناتوانی در تحمل تکثر در جامعه و تقلیل تشکل‌یابی به «تشکل‌یابی خودی» و تفسیری شدیدا تنگ‌نظرانه از مفهوم «خودی»، با بخش بزرگی از جامعه به مثابه «غیر خودی» و تهدید بالقوه روبه‌رو می‌شوند، از تشکل‌یابی آنها می‌هراسند و دست‌آخر بی‌پناهی و رهاشدگی فرودستان، «گسیختگی اجتماعی» و «از بین رفتن امنیت کثیری از محرومان» را بر «تامین امنیت مردم به دست غیر خودی» ترجیح می‌دهند. در شرایط فساد سیستماتیک و فقدان اراده و ناتوانی ساختارهای بوروکراتیک و «خودی» از مقابله با فقر و نابرابری گسترده حاکم بر جامعه، جلوگیری از فعالیت‌های مستقل جامعه، هرچه بیشتر به ناامنی در زندگی مردم عادی دامن می‌زند.  

📌 برای مطالعه کامل این یادداشت به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید.

#امنیت_ملی
#انحلال
#گسیختگی_اجتماعی
#جمعیت_امام_علی
#یادداشت_اختصاصی
#آرمان_ذاکری
#اکنون_ما_شریعتی

🆔 @Shariati40

https://bit.ly/3eNDys3

🔷💢مسئولیت اجتماعی ما به مسئولیت دینی و معنوی ما گره خورده است

🎙شارمین میمندی نژاد ؛ در گفتگو اختصاصی با کانال تحلیلی اکنون ما وشریعتی


✴این روزها با توجه به رخدادهای پیش آمده در مورد جمعیت امام علی بر آن شدیم تا با شارمین میمندی نژاد موسس جمعیت امام علی پیرامون مساله‌ی پیش آمده و بحث های نظری در رابطه با جمعیت امام علی به گفت و گو بپردازیم.

🔹به همان اندازه که دیدن کوخ‌نشین عذاب آور است، کاخ نشین هم نشانه خدشه بر عدالت اجتماعی است.


🔸ما یک هویت معنوی داریم که اگر این هویت معنوی ما بمیرد ما دیگر هیچ نداریم. ما دیگر نمی‌توانیم بگوییم یک انسان اخلاق‌مدار یا یک انسانیم؛ از ماشین هم کمتر هستیم. چه بسا خیلی از موجودات در شکل غیر اجتماعی از بودن خودشان لذت می‌برند؛ از خوردن، از خوابیدن، تولید مثل، از غرایز خودشان. ولی ما انسان اجتماعی تنها درصورتی لذت می‌بریم که بتوانیم بگوییم که حیات معنوی‌مان برقرار است. شما فکر کنید اگر اولین بار که یک بچه را دیدم و این بچه داشت فال می‌فروخت روی خودم را کج می‌کردم و می‌رفتم در جهان انتزاعی برای خودم فیلم می‌ساختم، چون رشته‌ام تئاتر و سینما بود، و محل آن بچه نمی گذاشتم، آیا می توانستم بگویم من انسانم؟

🔹کودکی که دارد در خیابان آسیب می‌بیند فرزند من است. هیچ گونه شکی در این مساله نیست. ما در جهان دینی دو نوع فرزند داریم. یک فرزند از تن داریم و یک فرزند از روح و معنویت داریم. فرزندان تنی ما ساختار فضای خصوصی ما را می‌سازند و فرزندان روحی ما، جهان معنوی و قیامت ما را می‌سازند، رستاخیز ما را می سازند. به عبارتی، انسانی که در فرزند شخصی خودش می‌ماند هیچ وقت از قبر شخصی خودش رستاخیز نخواهد کرد. چون اصلا جامعه و جهانی ندارد؛ جامعه و جهانش سوخته است. اگر فرزند معنوی در خاک و گل باشد، این آدم، جامعه و جهانی ندارد. در بحث هایی هم که یونگ می‌کند یک بقای شخصی داریم، بقای مادی، بقای زیست و حیات و یک بقای معنوی و روحانی داریم.

🔸موسی صدر یک پدیده بسیار عالی در خاورمیانه اشاره کردید که همین پدیده را هم سرکوب و منهدم کردند که متاسفانه ما به آن تجدد اسلامی نرسیدیم؛ تجدد اسلامی که در روح رفتارها و افکار امام موسی صدر بود. یعنی شیعه، سنی، یهودی، مسیحی در نظر ایشان برابر بود و کرامت داشت و ایشان در صفحه اندیشه و در رفتاری که در صفحه اندیشه‌اش ایجاد کرده بود، تمام این بندگان خدا را یکسان در سایه توحید چیده بود و رفتاری می‌کرد که رو به آینده این تجددخواهی به جایی برسد که خاور میانه دچار صلح شود. الان در دادگاه گفته‌اند که با سخنرانی که من در یک جلسه در رابطه با صلح داشته ام مشکل دارند.

🔹وای به حال مسلمانی که اسلامش بر اساس این است که تحت هیچ شرایطی اجازه چنین وضعیتی برای فرزندان جامعه مزین به دین رسول الله و تحت دین امامت شیعه نمی‌دهند و قبول ندارند که ما بچه ای داشته باشیم که روسیاه و دل‌شکسته سر در سطل زباله کند و روزی‌اش را بدست بیاورد. این آن چیزی است که شاید بعدا ایجاد تقابل کند. یعنی، جریاناتی که به مرور زمان دچار تفاخرات اجتماعی می‌شوند. یعنی از ساختارهای دینی برای خودشان، فخر و منزلت می‌خرند و دنبال این هستند که به مردم بباورانند که ما دینداریم؛ هرکسی که می‌خواهد به دین مراجعه کند باید به متن جامعه و شاهدانی چون ما مراجعه کند. هیچ انسانی نمی تواند بگوید که من دینم، من خدا هستم، من پیغمبرم، در حالیکه مردم از گرسنگی می‌گویند خدا و پیغمبر در جامعه ما وجود ندارد. گرسنگی چیزی برای ما نمی‌گذارد.

📌 برای مطالعه کامل این گفتگو به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید.

#انحلال
#نهاد_مدنی
#جمعیت_امام_علی
#گفتگوی_اختصاصی
#شارمین_میمندی_نژاد
#اکنون_ما_شریعتی
🆔@Shariati40

https://bit.ly/3c1m9KK

🔘 از افتخار تا انحلال

🔸 فیروزه صابر
@iranfardamag

🔹در نشست ارایه گزارش نقش سازمان های غیر دولتی در کمک رسانی در سیل سال ۱۳۹۸ در استان های خوزستان و لرستان و گلستان ، مدیر وقت سازمان داوطلبان جمعیت هلال احمر ، اظهار داشت که اولین‌گروهی که پس از وقوع حادثه در محل حضور یافت ، جمعیت دانشجویی امام‌ علی بود. قبل و بعد از آن هم همواره این جمعیت از نظر چابکی ، تنوع فعالیت، کیفیت عملکرد، شفافیت ، تخصص ، کارآمدی و اثربخشی اجتماعی بویژه در حمایت از کودکان کار و کمک در مخاطرات طبیعی، پیشتاز و ‌زبانزد بوده ‌است.

🔸تحت پوشش قرار دادن ۶۱۰۰ کودک کار، ۷۰۰ زن سرپرست خانوار، ۴۴ مرکز ایرانی برای امور مددکاری ، آموزشی، فرهنگی ، ورزشی و خدمات درمانی و نیز برخورداری از ۱۰۰۰۰نیروی داوطلب در یک نهاد غیر دولتی افتخار زیادی است .

🔹عقل سلیم و‌ حتی اندکی تعقل ، مهیای آن می شود تا چنین نهادهایی را در مسیر کاهش آسیب های اجتماعی و بهبود رفاه اجتماعی تقویت و آنها را به مدد خود دعوت کند . بویژه در شرایط بحرانی ایران امروز که مخاطرات طبیعی و غیر طبیعی بس پر تعداد شده است، نهادهای مدنی با قابلیت های اعتمادسازی اجتماعی و ظرفیت های اجرایی هم چون جمعیت امام علی می توانند در همگرایی و تاب آوری جامعه نقش آفرین باشند.

🔸اما انحصار دولتی و نگاه سیاسی - امنیتی به جامعه مدنی در بلوغ یافتگی ، محبوبیت اجتماعی و خوش درخشیدن ، تاب ندارد. یا به خود وابسته اش می کند و یا حذف اش را پی می گیرد. یا نقشه استحاله از درون می کشد و یا سر می زند.

🔹در چنین شرایطی هوشیاری و‌ تعهد اجتماعی جامعه مدنی نسبت به هم ، وزن پیدا می کند. چه ، نوبت به نوبت در این مسیر خوانده ‌می شوند. هم صدایی جامعه مدنی با همه فشارهای محیطی تعیین کننده است. سازمان های غیر دولتی و موسسات نیکوکاری می توانند تا سالیان سال، غذا دهند و مدرسه بسازند و بیمار را درمان کنند و کودک را در تحصیل حمایت کنند و ایتام را انعام دهند . بسیار هم نیکو و پسندیده و نوع دوستانه است . اما اگر به ریشه فقر ‌، عدالت آموزشی ، نظام همگانی سلامت و برابری اجتماعی نیندیشند و نگاه از آن برگردانند ، نه رفاهی حاصل می شود، نه بهبودی و نه توسعه ای رخ می دهد. آگاهی بخشی و مطالبه گری ، وجه حمایتگری را می تواند اثربخش کند.

🔸نهادهای فراتر مدنی، یعنی شبکه های ملی و تخصصی که برای توسعه ظرفیت تشکل ها ‌و حمایت از حقوق قانونی آنان شکل گرفته در این شرایط مسئول ترند و برای جلوگیری از تصمیم انحلال چنین نهاد اثرگذاری ، انتظار عزم و تحرک جدی از آنان می رود.

🔹ننگ انحلال جمعیت امام علی را به سادگی نپذیریم . همگان‌مسئولیم.


#انحلال
#فیروزه_صابر
#جمعیت_امام‌_علی



https://bit.ly/38gB3O7
https://t.me/iranfardamag