Forwarded from کانال شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔴 در ادامه سرکوب معلمان
ابلاغ نهایی حکم #اخراج محمود ملاکی بازرس کانون صنفی معلمان بوشهر توسط دیوان عدالت اداری
پیشتر هیات تجدیدنظر وزارت آموزش و پرورش حکم اخراج این فعال صنفی را صادر کرده بود
پس از اعتراض ایشان به حکم صادره دیوان عدالت اداری رای به حکم اخراج #محمود_ملاکی را صادر کرد.
📌 حکم #شلاق و سه ماه حبس که به جریمه نقدی تبدیل شد نیز به اجرای احکام رفت.
لازم به ذکر است پرونده های متعدد قضایی علیه این فعال صنفی در جریان است .
🔸شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران، ضمن محکوم کردن این حکم ظالمانه و اعلام حمایت قاطع از آقای محمو د ملاکی و دیگر فعالین صنفی، به آمرین و عاملین چنین احکامی هشدار میدهد که صدور این احکام نه تنها مانع مطالبهگری معلمان نخواهد شد بلکه این سرکوبها خشم نهفته معلمان را شعلهورتر از هر زمانی خواهد کرد.
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews
ابلاغ نهایی حکم #اخراج محمود ملاکی بازرس کانون صنفی معلمان بوشهر توسط دیوان عدالت اداری
پیشتر هیات تجدیدنظر وزارت آموزش و پرورش حکم اخراج این فعال صنفی را صادر کرده بود
پس از اعتراض ایشان به حکم صادره دیوان عدالت اداری رای به حکم اخراج #محمود_ملاکی را صادر کرد.
📌 حکم #شلاق و سه ماه حبس که به جریمه نقدی تبدیل شد نیز به اجرای احکام رفت.
لازم به ذکر است پرونده های متعدد قضایی علیه این فعال صنفی در جریان است .
🔸شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران، ضمن محکوم کردن این حکم ظالمانه و اعلام حمایت قاطع از آقای محمو د ملاکی و دیگر فعالین صنفی، به آمرین و عاملین چنین احکامی هشدار میدهد که صدور این احکام نه تنها مانع مطالبهگری معلمان نخواهد شد بلکه این سرکوبها خشم نهفته معلمان را شعلهورتر از هر زمانی خواهد کرد.
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews
🔴 تجمع اعتراضی کارگران نفت ایکو مهران
امروز پنجشنبه ۱۷ اسفندماه ۱۴۰۲، کارگران شرکت نفت اویکو مهران دست از کار کشیده و نجمع اعتراضی برگزار کردند. برخی از مطالبات کارگران در این تجمع اعتراضی اجرای کامل طرح طبقهبندی مشاغل، بهرهمندی از نفتکارت و بنکارت و و تبدیل وضعیت به قرارداد مستقیم است.
#شرکت_نفت_اویکو
#جنبش_کارگری
#طبقهبندی_مشاغل
#مبارزه_طبقاتی
#اتحاد_ستمدیدگان
@sarkhatism
امروز پنجشنبه ۱۷ اسفندماه ۱۴۰۲، کارگران شرکت نفت اویکو مهران دست از کار کشیده و نجمع اعتراضی برگزار کردند. برخی از مطالبات کارگران در این تجمع اعتراضی اجرای کامل طرح طبقهبندی مشاغل، بهرهمندی از نفتکارت و بنکارت و و تبدیل وضعیت به قرارداد مستقیم است.
#شرکت_نفت_اویکو
#جنبش_کارگری
#طبقهبندی_مشاغل
#مبارزه_طبقاتی
#اتحاد_ستمدیدگان
@sarkhatism
سرخط
Video
🔴 شهادت یکی از آسیبدیدگان چشمی قیام آبان۹۸؛ آبان ادامه دارد
محمدحسین عرفان از آسیب دیدگان چشمی قیام آبان بود. محمدحسین با شلیک عمدی و مستقیم مزدوران حکومت کشتار و سرکوب اسلامی در آبان ۱۳۹۸، یک چشم خود را از دست داد و چشم دیگر او تنها ۳۰درصد بینایی داشت.
او در تمام ۴ سال گذشته مدام به دنبال درمان عوارض ناشی از شلیک سیستماتیک ساچمهی مزدوران به چشمانش بود. بارها چشمانش عفونت کرد و مبتلا به دیابت شد. و در نهایت در تاریخ ۳۰ بهمن ۱۴۰۲ به دلیل عفونت و دیابت بالا- که از عوارض شرایط چشمانش بود- جان باخت. پیکر محمد را ۳ اسفندماه در بهشت زهرا به خاک سپردند.
محمد فرضی از آسیبدیدگان چشمی قیام اخیر در اینستاگرام خود از حضور محمدحسین در کنار خود در جریان دستوپنجه نرمکردن با وضعیت جدید جسمانیاش نوشته است.
محمدحسین عرفان حالا یکی از شهدای آبان ۹۸ است. یکی دیگر از بیشمار جانهای عزیزی که دیگر کنار ما نیست. کشتهی آبان ماهی که تمام نمیشود. آبانی که ادامه دارد و رد خود را نه فقط بر جان زیبای مبارزانمان که در حافظه و پیکر ما و جامعه باقی گذاشته است. از محمدحسین عرفان تا محمد فرضی، از قیام آبان ۹۸ تا قیام ژینا، مبارزینی هستند که همدیگر را پیدا میکنند و قیامهایی که از پی یکدیگر رخ میدهند و در تداوم همدیگر به پیش میروند تا روز باشکوه انقلاب. تا روزی که ما بر قبر آنان که زندگی ما و عزیزانمان را از ما گرفتند برقصیم و سرود پیروزی سر دهیم.
#محمدحسین_عرفان
#آبان۹۸
#آبان_ادامه_دارد
#شهید_نمیمیرد
#قیام_ژینا
@sarkhatism
محمدحسین عرفان از آسیب دیدگان چشمی قیام آبان بود. محمدحسین با شلیک عمدی و مستقیم مزدوران حکومت کشتار و سرکوب اسلامی در آبان ۱۳۹۸، یک چشم خود را از دست داد و چشم دیگر او تنها ۳۰درصد بینایی داشت.
او در تمام ۴ سال گذشته مدام به دنبال درمان عوارض ناشی از شلیک سیستماتیک ساچمهی مزدوران به چشمانش بود. بارها چشمانش عفونت کرد و مبتلا به دیابت شد. و در نهایت در تاریخ ۳۰ بهمن ۱۴۰۲ به دلیل عفونت و دیابت بالا- که از عوارض شرایط چشمانش بود- جان باخت. پیکر محمد را ۳ اسفندماه در بهشت زهرا به خاک سپردند.
محمد فرضی از آسیبدیدگان چشمی قیام اخیر در اینستاگرام خود از حضور محمدحسین در کنار خود در جریان دستوپنجه نرمکردن با وضعیت جدید جسمانیاش نوشته است.
محمدحسین عرفان حالا یکی از شهدای آبان ۹۸ است. یکی دیگر از بیشمار جانهای عزیزی که دیگر کنار ما نیست. کشتهی آبان ماهی که تمام نمیشود. آبانی که ادامه دارد و رد خود را نه فقط بر جان زیبای مبارزانمان که در حافظه و پیکر ما و جامعه باقی گذاشته است. از محمدحسین عرفان تا محمد فرضی، از قیام آبان ۹۸ تا قیام ژینا، مبارزینی هستند که همدیگر را پیدا میکنند و قیامهایی که از پی یکدیگر رخ میدهند و در تداوم همدیگر به پیش میروند تا روز باشکوه انقلاب. تا روزی که ما بر قبر آنان که زندگی ما و عزیزانمان را از ما گرفتند برقصیم و سرود پیروزی سر دهیم.
#محمدحسین_عرفان
#آبان۹۸
#آبان_ادامه_دارد
#شهید_نمیمیرد
#قیام_ژینا
@sarkhatism
سرخط
Photo
🔴 بیانیهی «بیدارزنی» بهمناسبت هشت مارس، روز جهانی زنان
از هشت مارس گذشته تا سال جاری، زنان، ثابتقدمتر از همیشه با ایستادگی و مقاومت خود، مبارزهای روزمره را زندگی کردهاند. سال گذشته و در خلال قیام ژینا، با وجود حملات شیمیایی به مدارس، تداوم بازداشتهای گسترده و آغاز پروندهسازیهای امنیتی جدید برای خانوادههای جانباختگان این قیام، باز هم زنان و فعالان حقوق زنان، با سر دادن مطالبات خود، به خیابانها آمدند.
سال ۱۴۰۲، با اشد سرکوبهای حاکمیت آغاز شد. مردمی که - چه در طی دهههای گذشته و چه در طی قیام ژینا -برای حق زندگی، پایان فقر و چپاول، آزادی و برابری و مبارزه با تمامی قوانین واپسگرای استثمارگرانه، خیابانها را به تسخیر خود درآورده بودند، حالا با گرانیهای کمرشکن و مشتهایی در آستین و گرچه دور شده از خیابانها، سال ۱۴۰۲ را آغاز کردند. در این میان اما مردم بلوچ، سنگر خیابان را با تداوم جمعههای اعتراضی خود حفظ کردند.
⚪️ طی یک سال گذشته، خشونت سیستماتیک علیه زنان ادامه داشته و در مقایسه با گذشته، گزارشهای بیشتری از «زنکشی» و «قتلهای ناموسی» منتشر شده است. زنان و کودکان قربانی کودکهمسری، در محرومیت کامل از حقوق انسانی و قضایی خود و در فقدان بهرهمندی از کنوانسیون منع خشونت علیه زنان و - حق طلاق و خروج از زندگی خشونتبار - همچنان کشته میشوند. این قتلها با گستردگی ابزارهایی نظیر شلیک گلوله، ضربات چاقو، خفگی، بهدار آویختن و در مواردی جدا نمودن سر از تن و مثلهسازی بدن زنان و کودکان دختر همراه بوده است. علاوه بر زنانی که به بهانهی دفاع از گزارههای ارتجاعی «ناموس» و «غیرت» توسط پدر، برادر، همسر، فرزند پسر، بستگان و …کشته شدند، در سالهای اخیر، مواردی از کشته شدن اعضای جامعهی +LGBTQ نیز گزارش شده است. مورد اخیر آن، قتل نوجوانی ۱۷ ساله است که به بهانهی «رفتارهای زنانه و آرایش زنانه» توسط پدر خود در تاریخ ۱۰ بهمنماه سال جاری به قتل رسید.
از سال گذشته تا کنون، وضعیت اقتصادی، حق اشتغال و معیشت زنان - بهویژه برای زنان کارگر - نیز سراسر تبعیضآمیز و در مواردی با جان سپردن زنان کارگر (در سایهی فقدان ایمنی در محیط کار) همراه بوده است.
در کنار این فقر حداکثری و آپارتاید اقتصادی، بدن زنان نیز همچنان آماج سیاستهای حکومتی مانند طرح جوانی جمعیت بوده که علاوه بر سلب حق سقط جنین، به صدور احکام قضایی و ابطال پروانه پزشکی متخصصان و در مواردی پلمپ مراکز درمانی منجر شده است.
در این میان، پروندهسازی امنیتی و اجرای احکام حبس برای زنان دارای پوشش اختیاری، مادران و خانوادههای دادخواه -بهویژه قیام ژینا-، زنان و مردان مبارز در تشکلهای صنفی معلمان، بازنشستگان و فعالان کارگری، نویسندگان و روشنفکران و بهطور خاص فعالان حقوق زنان، با شدتی حداکثری در جریان است. از گیلان تا تهران و کردستان، بسیاری از فعالان حقوق زنان با افزایش خشمحکومت نسبت به خود، بازداشتهای گروهی، فردی و با خشونتهای بیشمار در بازداشت و روند بازجویی، روانه زندان شدهاند یا در آستانه صدور احکام حبس قرار دارند.
امسال، ژینای دیگری کشته شد؛ آرمیتا گراوند، نوجوانی سراسر شور زندگی که در پی ضرب و شتم ماموران ایستگاه مترو شهدا در تهران دچار خونریزی جمجمه شد و پس از ۲۸ روز اغما جان سپرد. سال جاری، سال خون و اعدام بود. اعدام سهنفر از بازداشتشدگان قیام ژینا و اعضای پرونده خانه اصفهان (سعید یعقوبی، مجید کاظمی و صالح میرهاشمی)، همچنین «محمد قبادلو» در کنار بیشمار زندانیان عقیدتی و یا جرایم عمومی در زندانهای کشور، حاکی از ولع حاکمیت برای حکمرانی به هر قیمتی است.
در سالی که گذشت، دانشگاهها نیز از چکمهی نیروهای امنیتی بینصیب نماندند. اخراج، تعلیق، محرومیت از خوابگاه و … سهم دانشجویانی شد که تجربهی بهلرزه درآوردن دانشگاه را زیر پای خود بهثبت رسانده بودند.
⚪️ علیرغم تمامی این سرکوبها و بهکارگیری ابزارهای وحشیانه، اما زنان، جسورتر و بیباکتر از گذشته ایستادهاند. کافی است به ممارست روزمرهی زنانِ معتقد به پوشش اختیاری نگاهی بیندازیم. کافی است به تلاش دانشجویان و دانشآموزان دختر برای تسخیر فضایی هرچند کوچک، جهت انعکاس صدای مخالفشان گوش دهیم. ما شور زندگی مردان و زنان معترضی که با آسیبدیدگی چشمی و مصائب آن، هنوز هم باور به تغییر بنیادین دارند را از یاد نبردهایم، چرا که گفتند: «با یک چشم نیز میتوان سقوط دیکتاتور را دید».
ما زمزمهکنان، سرود رهایی زن را سر میدهیم و باور داریم که با اتکا بر حق تعیین سرنوشت به دستان خود، ظلمات ارتجاع را با روشنی خورشید، ویران خواهیم کرد.
زندهباد رهایی زنان
زندهباد بیداری زنان
زندهباد آزادی
#هشت_مارس
#روز_جهانی_زنان
#جنبش_زنان
#قیام_ژینا
@bidarzani
@sarkhatism
از هشت مارس گذشته تا سال جاری، زنان، ثابتقدمتر از همیشه با ایستادگی و مقاومت خود، مبارزهای روزمره را زندگی کردهاند. سال گذشته و در خلال قیام ژینا، با وجود حملات شیمیایی به مدارس، تداوم بازداشتهای گسترده و آغاز پروندهسازیهای امنیتی جدید برای خانوادههای جانباختگان این قیام، باز هم زنان و فعالان حقوق زنان، با سر دادن مطالبات خود، به خیابانها آمدند.
سال ۱۴۰۲، با اشد سرکوبهای حاکمیت آغاز شد. مردمی که - چه در طی دهههای گذشته و چه در طی قیام ژینا -برای حق زندگی، پایان فقر و چپاول، آزادی و برابری و مبارزه با تمامی قوانین واپسگرای استثمارگرانه، خیابانها را به تسخیر خود درآورده بودند، حالا با گرانیهای کمرشکن و مشتهایی در آستین و گرچه دور شده از خیابانها، سال ۱۴۰۲ را آغاز کردند. در این میان اما مردم بلوچ، سنگر خیابان را با تداوم جمعههای اعتراضی خود حفظ کردند.
⚪️ طی یک سال گذشته، خشونت سیستماتیک علیه زنان ادامه داشته و در مقایسه با گذشته، گزارشهای بیشتری از «زنکشی» و «قتلهای ناموسی» منتشر شده است. زنان و کودکان قربانی کودکهمسری، در محرومیت کامل از حقوق انسانی و قضایی خود و در فقدان بهرهمندی از کنوانسیون منع خشونت علیه زنان و - حق طلاق و خروج از زندگی خشونتبار - همچنان کشته میشوند. این قتلها با گستردگی ابزارهایی نظیر شلیک گلوله، ضربات چاقو، خفگی، بهدار آویختن و در مواردی جدا نمودن سر از تن و مثلهسازی بدن زنان و کودکان دختر همراه بوده است. علاوه بر زنانی که به بهانهی دفاع از گزارههای ارتجاعی «ناموس» و «غیرت» توسط پدر، برادر، همسر، فرزند پسر، بستگان و …کشته شدند، در سالهای اخیر، مواردی از کشته شدن اعضای جامعهی +LGBTQ نیز گزارش شده است. مورد اخیر آن، قتل نوجوانی ۱۷ ساله است که به بهانهی «رفتارهای زنانه و آرایش زنانه» توسط پدر خود در تاریخ ۱۰ بهمنماه سال جاری به قتل رسید.
از سال گذشته تا کنون، وضعیت اقتصادی، حق اشتغال و معیشت زنان - بهویژه برای زنان کارگر - نیز سراسر تبعیضآمیز و در مواردی با جان سپردن زنان کارگر (در سایهی فقدان ایمنی در محیط کار) همراه بوده است.
در کنار این فقر حداکثری و آپارتاید اقتصادی، بدن زنان نیز همچنان آماج سیاستهای حکومتی مانند طرح جوانی جمعیت بوده که علاوه بر سلب حق سقط جنین، به صدور احکام قضایی و ابطال پروانه پزشکی متخصصان و در مواردی پلمپ مراکز درمانی منجر شده است.
در این میان، پروندهسازی امنیتی و اجرای احکام حبس برای زنان دارای پوشش اختیاری، مادران و خانوادههای دادخواه -بهویژه قیام ژینا-، زنان و مردان مبارز در تشکلهای صنفی معلمان، بازنشستگان و فعالان کارگری، نویسندگان و روشنفکران و بهطور خاص فعالان حقوق زنان، با شدتی حداکثری در جریان است. از گیلان تا تهران و کردستان، بسیاری از فعالان حقوق زنان با افزایش خشمحکومت نسبت به خود، بازداشتهای گروهی، فردی و با خشونتهای بیشمار در بازداشت و روند بازجویی، روانه زندان شدهاند یا در آستانه صدور احکام حبس قرار دارند.
امسال، ژینای دیگری کشته شد؛ آرمیتا گراوند، نوجوانی سراسر شور زندگی که در پی ضرب و شتم ماموران ایستگاه مترو شهدا در تهران دچار خونریزی جمجمه شد و پس از ۲۸ روز اغما جان سپرد. سال جاری، سال خون و اعدام بود. اعدام سهنفر از بازداشتشدگان قیام ژینا و اعضای پرونده خانه اصفهان (سعید یعقوبی، مجید کاظمی و صالح میرهاشمی)، همچنین «محمد قبادلو» در کنار بیشمار زندانیان عقیدتی و یا جرایم عمومی در زندانهای کشور، حاکی از ولع حاکمیت برای حکمرانی به هر قیمتی است.
در سالی که گذشت، دانشگاهها نیز از چکمهی نیروهای امنیتی بینصیب نماندند. اخراج، تعلیق، محرومیت از خوابگاه و … سهم دانشجویانی شد که تجربهی بهلرزه درآوردن دانشگاه را زیر پای خود بهثبت رسانده بودند.
⚪️ علیرغم تمامی این سرکوبها و بهکارگیری ابزارهای وحشیانه، اما زنان، جسورتر و بیباکتر از گذشته ایستادهاند. کافی است به ممارست روزمرهی زنانِ معتقد به پوشش اختیاری نگاهی بیندازیم. کافی است به تلاش دانشجویان و دانشآموزان دختر برای تسخیر فضایی هرچند کوچک، جهت انعکاس صدای مخالفشان گوش دهیم. ما شور زندگی مردان و زنان معترضی که با آسیبدیدگی چشمی و مصائب آن، هنوز هم باور به تغییر بنیادین دارند را از یاد نبردهایم، چرا که گفتند: «با یک چشم نیز میتوان سقوط دیکتاتور را دید».
ما زمزمهکنان، سرود رهایی زن را سر میدهیم و باور داریم که با اتکا بر حق تعیین سرنوشت به دستان خود، ظلمات ارتجاع را با روشنی خورشید، ویران خواهیم کرد.
زندهباد رهایی زنان
زندهباد بیداری زنان
زندهباد آزادی
#هشت_مارس
#روز_جهانی_زنان
#جنبش_زنان
#قیام_ژینا
@bidarzani
@sarkhatism
سرخط
Photo
🔴 اقدام به خودکشی مسیب رئیسییگانه، زندانی سیاسی در زندان اوین
مسیب رئیسی یگانه، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، دیروز ۱۶ اسفندماه از طریق خوردن قرصهای اعصاب دست به خودکشی زده و امروز پنجشنبه ۱۷ اسفندماه به بیمارستان لقمان منتقل شده است. بنابر گزارشها، صبح امروز عدهای از همبندیهای او پس از اینکه متوجه بیحالی او میشوند به مسئولان زندان خبر داده و او به بیمارستان منتقل میشود.
مسیب رئیسییگانه، در کنار بکتاش آبتین و عدهای دیگر از زندانیان هنگامی که بهنام محجوبی در شرایط اسفناک و غیرانسانی در زندان بود نامهای اعتراضی نوشته و خواهان تغییر قوانین ضدانسانی حاکم بر زندانها شده بود.
به این نامها بنگریم: بهنام محجوبی، درویش گنابادی که در روند دیوانهانگاری فعالین سیاسی، در دو نوبت به تیمارستان امینآباد منتقل شد و در نهایت در اثر تداخل دارویی و عدم اقدام موثر برای درمان به کما رفت و به دست سفاکان حکومت کشتار به قتل رسید.
بکتاش آبتین، مبارز و عضو کانون نویسندگان ایران که در زندان این جانیان به کرونا مبتلا شد و با اخلال عامدانه سرکوبگران در روند درمان او به قتل رسید.
و مسیب رئیسییگانه، زندانی سیاسی محکوم به ۲۳ سال و ۸ ماه حبس که بارها به دلایل تنبیهی به انفرادی انداخته شده بود و حالا با خوردن قرصهای اعصاب خودکشاندهشده و در بیمارستان بستری است.
#مسیب_رئیسییگانه
#زندانی_سیاسی
#اوین
#خودکشی_زندانیان
#جمهوری_جنایت
@sarkhatism
مسیب رئیسی یگانه، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، دیروز ۱۶ اسفندماه از طریق خوردن قرصهای اعصاب دست به خودکشی زده و امروز پنجشنبه ۱۷ اسفندماه به بیمارستان لقمان منتقل شده است. بنابر گزارشها، صبح امروز عدهای از همبندیهای او پس از اینکه متوجه بیحالی او میشوند به مسئولان زندان خبر داده و او به بیمارستان منتقل میشود.
مسیب رئیسییگانه، در کنار بکتاش آبتین و عدهای دیگر از زندانیان هنگامی که بهنام محجوبی در شرایط اسفناک و غیرانسانی در زندان بود نامهای اعتراضی نوشته و خواهان تغییر قوانین ضدانسانی حاکم بر زندانها شده بود.
به این نامها بنگریم: بهنام محجوبی، درویش گنابادی که در روند دیوانهانگاری فعالین سیاسی، در دو نوبت به تیمارستان امینآباد منتقل شد و در نهایت در اثر تداخل دارویی و عدم اقدام موثر برای درمان به کما رفت و به دست سفاکان حکومت کشتار به قتل رسید.
بکتاش آبتین، مبارز و عضو کانون نویسندگان ایران که در زندان این جانیان به کرونا مبتلا شد و با اخلال عامدانه سرکوبگران در روند درمان او به قتل رسید.
و مسیب رئیسییگانه، زندانی سیاسی محکوم به ۲۳ سال و ۸ ماه حبس که بارها به دلایل تنبیهی به انفرادی انداخته شده بود و حالا با خوردن قرصهای اعصاب خودکشاندهشده و در بیمارستان بستری است.
#مسیب_رئیسییگانه
#زندانی_سیاسی
#اوین
#خودکشی_زندانیان
#جمهوری_جنایت
@sarkhatism
سرخط
Photo
🔴 توضیح یک فعال کارگری در ارتباط با مسئلهی سبد معیشت و حداقل دستمزد
روز گذشته خبری را تحت عنوان «نگرانی دولت و کارفرمایان برای چاقی کارگران در صورت افزایش دستمزد» منتشر کردیم. بعد از انتشار این خبر یکی از فعالان کارگری پیغام روشنگری به سرخط داده است که برخی نکات ابهامبرانگیز آن خبر را اصلاح میکند.
متن پیغام از این قرار است: « سبد معیشت یک استاندارد جهانیست و شامل همهی اقلام مورد نیاز هر خانوادهای است (و نه فقط کارگر و یا طبقهی متوسط).
سبد معیشت شامل تفریح و مسافرت و رستوران و تئاتر و سینما و.. هم میشود. سبد معیشت متضمن یک رفاه حداقلیست و باید برای بیشتر از آن هم چانهزنی کرد. غیر از خوراک و پوشاک و دارو و.. حتی هزینهی مطالعه و اینترنت و ورزش را هم در بر میگیرد.
برای طبقهی مزدبگیر (طبقهی کارگر در مفهوم کلی) یک چالش بزرگ با کارفرمای دولتی و خصوصی بر سر تامین این سبد است و نقطهی عزیمت بسیار بزرگیست. تقلیل سبد معیشت به "نرخ تورم" خواستهی کارفرماهاست و نه نیروهای پیشرو.
برآورد سبد معیشت ۳۰ میلیونی و بر اساس آن تعیین حداقل دستمزد و سپس افزایش طبق نرخ تورم یک مطالبهی درست در شرایط فعلیاست و بیخود نیست که شورای دستمزد در حال تکاپوست که این سبد را کوچک و کوچکتر کند.
"سطح متوسط رفاه جامعه" باید قابل اندازهگیری باشد. حقوق عدد و رقم است. هر معیاری چه تورم یا سبد معیشت اعداد و رقمهای قابل اندازهگیریست.
کارگران و بازنشستگان با یک حساب سرانگشتی اعلام کردهاند که اگر صددرصد هم به حقوقها اضافه شود باز هم به سبد معیشت نمیرسند.
#جمهوری_سرمایه
#جمهوری_استثمار
#جمهوری_چپاول
#مرگ_بر_ستمگر_درود_بر_کارگر
#نه_به_سرمایه_داری
@sarkhatism
روز گذشته خبری را تحت عنوان «نگرانی دولت و کارفرمایان برای چاقی کارگران در صورت افزایش دستمزد» منتشر کردیم. بعد از انتشار این خبر یکی از فعالان کارگری پیغام روشنگری به سرخط داده است که برخی نکات ابهامبرانگیز آن خبر را اصلاح میکند.
متن پیغام از این قرار است: « سبد معیشت یک استاندارد جهانیست و شامل همهی اقلام مورد نیاز هر خانوادهای است (و نه فقط کارگر و یا طبقهی متوسط).
سبد معیشت شامل تفریح و مسافرت و رستوران و تئاتر و سینما و.. هم میشود. سبد معیشت متضمن یک رفاه حداقلیست و باید برای بیشتر از آن هم چانهزنی کرد. غیر از خوراک و پوشاک و دارو و.. حتی هزینهی مطالعه و اینترنت و ورزش را هم در بر میگیرد.
برای طبقهی مزدبگیر (طبقهی کارگر در مفهوم کلی) یک چالش بزرگ با کارفرمای دولتی و خصوصی بر سر تامین این سبد است و نقطهی عزیمت بسیار بزرگیست. تقلیل سبد معیشت به "نرخ تورم" خواستهی کارفرماهاست و نه نیروهای پیشرو.
برآورد سبد معیشت ۳۰ میلیونی و بر اساس آن تعیین حداقل دستمزد و سپس افزایش طبق نرخ تورم یک مطالبهی درست در شرایط فعلیاست و بیخود نیست که شورای دستمزد در حال تکاپوست که این سبد را کوچک و کوچکتر کند.
"سطح متوسط رفاه جامعه" باید قابل اندازهگیری باشد. حقوق عدد و رقم است. هر معیاری چه تورم یا سبد معیشت اعداد و رقمهای قابل اندازهگیریست.
کارگران و بازنشستگان با یک حساب سرانگشتی اعلام کردهاند که اگر صددرصد هم به حقوقها اضافه شود باز هم به سبد معیشت نمیرسند.
#جمهوری_سرمایه
#جمهوری_استثمار
#جمهوری_چپاول
#مرگ_بر_ستمگر_درود_بر_کارگر
#نه_به_سرمایه_داری
@sarkhatism
سرخط
Photo
🔴 نامهی زینب جلالیان، در هفدهمین سال حبس، بهمناسبت هشت مارس
«پیشاپیش روز ۸ مارس را به تمامی زنان جهان و تمامی انسانها تبریک میگویم.
امسال نیز ۸ مارس و ایام نوروزی و بهار فرا رسیدند. اما در این ۸ مارس نیز زنان و در کل انسانهای بسیاری به سبب بیعدالتی و ظلم، جان خود را در راه آرمانهایشان فدا کردهاند. اینها دیگر در مراسمهای ۸ مارس شرکت نخواهند کرد، یاد آنها الهامبخش این مناسبتهاست و از این نظر جاویدند و هرگز نمیمیرند. افراد بسیاری هم به سبب بیعدالتی و ستم در زندانها بسر میبرند. زنان بسیاری در حالی که باید اکنون در این یادبودها شرکت میکردند، پشت میلههای زندان هستند. ۸ مارس را به آنان تبریک میگویم. ما زنان زندانی در هر جا که باشیم ۸ مارس را گرامی داشته و میکوشیم جهان را به مساواتی برسانیم که هر روز آن همچون ۸ مارس، روز زنان باشد نه فقط یک روز.
در این راه متحمل مشقاتی میشویم، پشت میلههای زندان در حسرت همراهی با دیگر زنان مبارز و تمامی انسانهای آزادیخواه بسر میبریم، اما ادامه خواهیم داد تا پیروزی حاصل شود.
مارس امسال معنای ویژهای دارد. ۸ مارس پارسال بعد از انقلاب «ژن، ژیان، آزادی» بود و بعد از آن حملات متعددی علیه زنان صورت گرفت. با گاز و مواد شیمیایی به آنان حمله نمودند و به شیوههای گوناگون با دستگیری و زندانی کردن و ارعاب خواستند تا دست از مطالبات خودشان بردارند. در روژآوا که زنان ستون اصلی مبارزه با داعش تاریکپرست بودند، مورد آماج حملات ویژهای قرار گرفتند که نیروهای جهانی نیز پشت آن بودند، اما هم در شرق کردستان و ایران و هم در تمامی جهان زنان ایستادگی کرده و با عزمی جزم به سوی روشنایی مساوات و برابری میروند. همچنین آزادیخواهانی نیز اعدام گشته و برخی به سالهای طولانی زندان محکوم شدند و هیچکدام از این افراد حاضر به تسلیم شدن در برابر ظلم و ستم نگشتند. به همین جهت ۸ مارس امسال اهمیتی ویژه دارد، زیرا سالی مملو از مقاومت و ایستادگی، پشتزمینهی آن است.
خالق تفکر منسجم «ژن، ژیان، آزادی»، رهبرمان عبدالله اوجالان نیز ۲۵ سال است که ربوده شده و در اسارت بسر میبرد. کمپینی جهت آزادی جمسانی ایشان اعلام شده که هر روز افراد و گروههایی از ملل گوناگون بدان میپیوندند. ضمن حمایت از این کمپین و شرکت در آن، خواستار آنم تا تمامی انسانهای آزادیخواه و بویژه زنان آزادیخواه نیز با حمایت از رهبر آپو خواهان آزادی ایشان شوند. بدون شک ایشان نمایندهی آزادیخواهی در زندان هستند. مقاومتی بیست و پنج ساله و تسلیم نشدن در برابر ترکیه، نمایندهی نظامی که در تمامی جهان حکم میراند، شایستهی حمایت است. این مقاومت ایشان، سبب شده تا ندای آزادیخواهی زندانیان در بند باشد. هر فرد آزادیخواهی شایستهی آزاد زیستن است، پس حمایت از ایشان موضعی انسانی است.
به امید جشن گرفتن مناسبت ۸ مارس در کنار همدیگر.
مجددا فرارسیدن ۸ مارس را به زنان مبارز و تمامی خلقها تبریک میگویم، همانطور که قبلا نیز گفته بودم: تا زندهام میکوشم تا خون آزادیخواهان پایمال نشود.
مبارک باد ۸ مارس
زنده باد زنان آزاد
ژن، ژیان، آزادی
۱۵ اسفند ۱۴۰۲، ۵ مارس ۲۰۲۴
زینب جلالیان – زندان یزد»
#هشت_مارس
#زینب_جلالیان
#روز_جهانی_زن
#جنبش_زنان
#قیام_ژینا
@sarkhatism
«پیشاپیش روز ۸ مارس را به تمامی زنان جهان و تمامی انسانها تبریک میگویم.
امسال نیز ۸ مارس و ایام نوروزی و بهار فرا رسیدند. اما در این ۸ مارس نیز زنان و در کل انسانهای بسیاری به سبب بیعدالتی و ظلم، جان خود را در راه آرمانهایشان فدا کردهاند. اینها دیگر در مراسمهای ۸ مارس شرکت نخواهند کرد، یاد آنها الهامبخش این مناسبتهاست و از این نظر جاویدند و هرگز نمیمیرند. افراد بسیاری هم به سبب بیعدالتی و ستم در زندانها بسر میبرند. زنان بسیاری در حالی که باید اکنون در این یادبودها شرکت میکردند، پشت میلههای زندان هستند. ۸ مارس را به آنان تبریک میگویم. ما زنان زندانی در هر جا که باشیم ۸ مارس را گرامی داشته و میکوشیم جهان را به مساواتی برسانیم که هر روز آن همچون ۸ مارس، روز زنان باشد نه فقط یک روز.
در این راه متحمل مشقاتی میشویم، پشت میلههای زندان در حسرت همراهی با دیگر زنان مبارز و تمامی انسانهای آزادیخواه بسر میبریم، اما ادامه خواهیم داد تا پیروزی حاصل شود.
مارس امسال معنای ویژهای دارد. ۸ مارس پارسال بعد از انقلاب «ژن، ژیان، آزادی» بود و بعد از آن حملات متعددی علیه زنان صورت گرفت. با گاز و مواد شیمیایی به آنان حمله نمودند و به شیوههای گوناگون با دستگیری و زندانی کردن و ارعاب خواستند تا دست از مطالبات خودشان بردارند. در روژآوا که زنان ستون اصلی مبارزه با داعش تاریکپرست بودند، مورد آماج حملات ویژهای قرار گرفتند که نیروهای جهانی نیز پشت آن بودند، اما هم در شرق کردستان و ایران و هم در تمامی جهان زنان ایستادگی کرده و با عزمی جزم به سوی روشنایی مساوات و برابری میروند. همچنین آزادیخواهانی نیز اعدام گشته و برخی به سالهای طولانی زندان محکوم شدند و هیچکدام از این افراد حاضر به تسلیم شدن در برابر ظلم و ستم نگشتند. به همین جهت ۸ مارس امسال اهمیتی ویژه دارد، زیرا سالی مملو از مقاومت و ایستادگی، پشتزمینهی آن است.
خالق تفکر منسجم «ژن، ژیان، آزادی»، رهبرمان عبدالله اوجالان نیز ۲۵ سال است که ربوده شده و در اسارت بسر میبرد. کمپینی جهت آزادی جمسانی ایشان اعلام شده که هر روز افراد و گروههایی از ملل گوناگون بدان میپیوندند. ضمن حمایت از این کمپین و شرکت در آن، خواستار آنم تا تمامی انسانهای آزادیخواه و بویژه زنان آزادیخواه نیز با حمایت از رهبر آپو خواهان آزادی ایشان شوند. بدون شک ایشان نمایندهی آزادیخواهی در زندان هستند. مقاومتی بیست و پنج ساله و تسلیم نشدن در برابر ترکیه، نمایندهی نظامی که در تمامی جهان حکم میراند، شایستهی حمایت است. این مقاومت ایشان، سبب شده تا ندای آزادیخواهی زندانیان در بند باشد. هر فرد آزادیخواهی شایستهی آزاد زیستن است، پس حمایت از ایشان موضعی انسانی است.
به امید جشن گرفتن مناسبت ۸ مارس در کنار همدیگر.
مجددا فرارسیدن ۸ مارس را به زنان مبارز و تمامی خلقها تبریک میگویم، همانطور که قبلا نیز گفته بودم: تا زندهام میکوشم تا خون آزادیخواهان پایمال نشود.
مبارک باد ۸ مارس
زنده باد زنان آزاد
ژن، ژیان، آزادی
۱۵ اسفند ۱۴۰۲، ۵ مارس ۲۰۲۴
زینب جلالیان – زندان یزد»
#هشت_مارس
#زینب_جلالیان
#روز_جهانی_زن
#جنبش_زنان
#قیام_ژینا
@sarkhatism
Forwarded from جوانان انقلابی سرخ مهاباد
بیانیه مشترک دختران آفتاب ارومیه و کمیتهی جوانان انقلابی سرخ مهاباد
روایت رنجی در حاشیه
این یک درامای تخیلی نیست و هدف از این متن نیز دراما سازی با رنج نیست. هرچند زیست واقعی زنانِ این سرزمین خود یک تراژدیِ خوفناک است که شاید اگر یک زن اروپایی که تاریخ کلیسا و زنان را نمیداند، اگر روایت زنان این سرزمین را بشنود شاید بنظرش داستانی تخیلی بیاید. هدف از نگارش این متن نگاهی عمیقتر به مسئلهی زنانی است که صدایی ندارند تا کسی صدایشان را بشنود و همچنین تاملی دربارهی اینکه چطور این زن میتواند از قهقرای جهنمیای که در آن گرفتار است به سوژهی انقلابی بدل شود و بتواند خود را بعنوان یک انسان برابر با مرد در ساحتِ جامعه بازتعریف کند و به این باور برسد که میتواند در تمام امور جامعه نقش موثر و عامل را داشته باشد.
این روایت نه یک زن بلکه زنانی است که نمیتوانند خود راویِ داستانِ زندگیشان باشند و حتی نمیدانند که مورد ستم هستند، چون باور کردهاند که زن بودن همین است. این روایتِ زیرینترین لایههای اجتماعیِ طبقهی پرولتاریا است.
ادامه ی متن در لینک زیر:
روایت رنجی در حاشیه
این یک درامای تخیلی نیست و هدف از این متن نیز دراما سازی با رنج نیست. هرچند زیست واقعی زنانِ این سرزمین خود یک تراژدیِ خوفناک است که شاید اگر یک زن اروپایی که تاریخ کلیسا و زنان را نمیداند، اگر روایت زنان این سرزمین را بشنود شاید بنظرش داستانی تخیلی بیاید. هدف از نگارش این متن نگاهی عمیقتر به مسئلهی زنانی است که صدایی ندارند تا کسی صدایشان را بشنود و همچنین تاملی دربارهی اینکه چطور این زن میتواند از قهقرای جهنمیای که در آن گرفتار است به سوژهی انقلابی بدل شود و بتواند خود را بعنوان یک انسان برابر با مرد در ساحتِ جامعه بازتعریف کند و به این باور برسد که میتواند در تمام امور جامعه نقش موثر و عامل را داشته باشد.
این روایت نه یک زن بلکه زنانی است که نمیتوانند خود راویِ داستانِ زندگیشان باشند و حتی نمیدانند که مورد ستم هستند، چون باور کردهاند که زن بودن همین است. این روایتِ زیرینترین لایههای اجتماعیِ طبقهی پرولتاریا است.
ادامه ی متن در لینک زیر:
Telegraph
گرامی باد 8 مارس روز جهانی زنان
روایت رنجی در حاشیه این یک درامای تخیلی نیست و هدف از این متن نیز دراما سازی با رنج نیست. هرچند زیست واقعی زنانِ این سرزمین خود یک تراژدیِ خوفناک است که شاید اگر یک زن اروپایی که تاریخ کلیسا و زنان را نمیداند، اگر روایت زنان این سرزمین را بشنود شاید بنظرش…
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔴 آتشسوزی در پالایشگاه بندرعباس؛ یک کارگر کشته و سه کارگر زخمی
پیش از ظهر امروز پنجشنبه ۱۷ اسفند ۱۴۰۲، یکی از کورههای پالایش نفت در بندرعباس آتش گرفت. اگرچه در ابتدای امر مسئولین اعلام کردند که این آتشسوزی هیچ کشتهای نداشته است، اما خبرها حکایت از کشتهشدن یک کارگر و زخمیشدن سهکارگر دارد.
این آتشسوزی در نتیجهی تعمیراتی که در «کوره طرح توسعه فاز ۳ شرکت پالایش نفت آفتاب» در حال انجام بوده است، رخ داده است.
عدم اهمیت به ایمنی در محیط کار امری است که کارگران روزانه به طور سیستماتیک با آن مواجه هستند و از همین روست که نمیتوان مرگ کارگران حین کار را تصادف یا اتفاق دانست. آنچه ذیل حاکمیت جمهوری اسلامی در محیط کار حکم فرماست، کشتاری نظاممند است و نمیتوان عنوانی جز قتل بر آن نهاد.
#پالایشگاه_نفت
#بندرعباس
#طبقه_کارگر
#حوادث_کار
#جمهوری_مرگ
#جمهوری_تبعیض
@sarkhatism
پیش از ظهر امروز پنجشنبه ۱۷ اسفند ۱۴۰۲، یکی از کورههای پالایش نفت در بندرعباس آتش گرفت. اگرچه در ابتدای امر مسئولین اعلام کردند که این آتشسوزی هیچ کشتهای نداشته است، اما خبرها حکایت از کشتهشدن یک کارگر و زخمیشدن سهکارگر دارد.
این آتشسوزی در نتیجهی تعمیراتی که در «کوره طرح توسعه فاز ۳ شرکت پالایش نفت آفتاب» در حال انجام بوده است، رخ داده است.
عدم اهمیت به ایمنی در محیط کار امری است که کارگران روزانه به طور سیستماتیک با آن مواجه هستند و از همین روست که نمیتوان مرگ کارگران حین کار را تصادف یا اتفاق دانست. آنچه ذیل حاکمیت جمهوری اسلامی در محیط کار حکم فرماست، کشتاری نظاممند است و نمیتوان عنوانی جز قتل بر آن نهاد.
#پالایشگاه_نفت
#بندرعباس
#طبقه_کارگر
#حوادث_کار
#جمهوری_مرگ
#جمهوری_تبعیض
@sarkhatism
🔴اعتصاب کارگران کارخانهی «سایپا آذین»
امروز پنجشنبه ۱۷ اسفندماه ۱۴۰۲ کارگران کارخانهی «سایپا آذین» تهران نیز در اعتصاباند. کارگران این کارخانهی سازندهی قطعات خودرو در اعتراض به پایمالشدن حقوق خود دست از کار کشیدند و در محوطهی کارخانه اعتصاب کردند.
#کارخانه_سایپا_آذین
#جنبش_کارگری
#مبارزه_کارگری
#مبارزه_طبقاتی
#اتحاد_ستمدیدگان
@sarkhatism
امروز پنجشنبه ۱۷ اسفندماه ۱۴۰۲ کارگران کارخانهی «سایپا آذین» تهران نیز در اعتصاباند. کارگران این کارخانهی سازندهی قطعات خودرو در اعتراض به پایمالشدن حقوق خود دست از کار کشیدند و در محوطهی کارخانه اعتصاب کردند.
#کارخانه_سایپا_آذین
#جنبش_کارگری
#مبارزه_کارگری
#مبارزه_طبقاتی
#اتحاد_ستمدیدگان
@sarkhatism
سرخط
Photo
🔴 لباس استثمار بر تن کارگران در مانتوفروشی آناهیتا
به مناسبت هشت مارس، تجارب استثمار امروز را از محیط کاری انتخاب کردهایم که میتوان به نوعی متقاطعبودن انواع ستم من جمله ستم جنسی-جنسیتی را در بستری که سرمایهداری برای کاسبان و سرمایهداران فراهم کرده با وضوح بیشتری مشاهده کرد: «مانتو فروشی آناهیتا». جایی که اگرچه فروشندگی در آن به زنان منحصر نمیشود، اما میتوان دید که عمدهی فروشندگان این صنف «زنان» هستند. زنانی که لابد به حکم زنبودن انواع کارهای بازتولیدی و خانگی نظیر تمیزکردن مغازه و تیکشیدن و برقانداختن فروشگاه به شکلی ذاتی در حیطهی وظایف آنان قرار میگیرد. نیروهای کار ارزانی که با اشکال متنوعی از بردگی اقتصادی، سکسیسم روزمره و سیستماتیک مواجهاند. مورد هیزی و دستمالیشدن قرار میگیرند و در برابر خشونتهای جنسیای که تجربه میکنند ناچار به سکوت میشوند.
میپرسید چرا میمانند و از کارشان بیرون نمیزنند؟ کافی است به زنانهتر شدن آمار فقر و بیکاری نگاه کنید. بنابر آمار تیرماه سال جاری، نرخ مشارکت زنان در بازار کار ایران تنها در حدود ۱۳ درصد است. سکوت و ماندن این زنان در قواعد نابرابر و بهرهکشانه بازار کار نه از سر عدم عاملیت و سوژگی سیاسی برای برهمزدن قواعد بازی بلکه از سر بیکاری و بیثباتکاری است، برای اینکه بتوانند شغل خود را به هر قیمتی که هست حفظ کنند.
بسیاری از این زنان کارگر از انحصار زمانشان در دستان کارفرما مینویسند. گوشیهایشان از آنان گرفته میشود، برای چایخوردن، غذاخوردن و حتی دستشوییرفتن باید اجازه بگیرند تا مبادا ثانیهای چرخ سرمایه از حرکت بازایستد. این شرایط اسفناک یادآور فصلی از کاپیتال است که در آن مارکس به دزدیدن زمان کارگر برای غذا و استراحت، و بحران بازتولیدی، به تفصیل مینویسد و زمان را به عنوان جوهر سرمایه صورتبندی میکند.
این روزهای اسفندماه که مانتوفروشیها و لباسپوشی مملو از جمعیت خریداران لباس سال نوست، یادمان نرود پشت ویترین به ظاهر زیبای این فروشگاهها و مغازهها چه حجم از استثمار نیروی کاری در جریان است. روایت امروز یاران #همراه_سرخط از مانتوفروشی آناهیتا در خیابان هفتتیر را باهم بخوانیم:
«مطالبی که راجع به نحوه برخورد فروشگاهها و مغازهها با کارگران و فروشندگان خوندم دقیقا یاد خودم افتادم ....همین رفتار ها با منم شده بود تحقیر شدن و…. با کسی نباید حرف میزدیم، گوشی رو ازمون میگرفتن و موقع خروج تحویل میدادن، بدون اجازه نمیتونستیم چیزی بخوریم یا حتی بریم چایی بریزیم. چای ساعت مشخصی داشت و اونم باید اجازه میگرفتیم.
با اینکه کار من فروشندگی بود، هفتهای یک بار باید آشپزخونه فروشگاه رو تمیز میکردم هر روز هم غرفه رو باید تمیز میکردم و تی میکشیدم. صاحب و مدیر فروشگاه، که مرد بسیار هیزی بود و کسی از دست آزارهای کلامیش در امان نبود، بیجهت میاومدن و سرمون داد میزدن و واقعا با بهونههای الکی ...حقوق خیلی کمی میدادن، بدون مرخصی، ساعت کاری شبهای عید از نه صبح تا دو نصف شب و روز های عادی نه صبح تا یازده شب بود، بدون حق بیمه. من بعد از فروشگاه آناهیتا در فروشگاه دیانا هم چند سال کار کردم و هر دو همینطور بود.
اینم یادم رفت بگم فروشندهها باید دستشویی، آشپزخونه، آینهها و ویترین رو تمیز میکردن و کف سالن رو هر روز تی میزدن در حالی که جزو وظایفشون تعریف نشده بود. اما اگر نمیکردی اخراج میشدی.
آسیب روانیای که تو اون دوران این افراد به من وارد کردند هیچ وقت فراموش نمیکنم. سختی کار، ساعت زیاد کاری، آزارهای کلامی مدیر فروشگاه و حقوق کم واقعا تبدیل به جهنمی برای همهی فروشندههای اون فروشگاه شده بود.»
#تجارب_استثمار
#استثمار
#بهرهکشی
#مانتوفروشی_آناهیتا
@sarkhatism
به مناسبت هشت مارس، تجارب استثمار امروز را از محیط کاری انتخاب کردهایم که میتوان به نوعی متقاطعبودن انواع ستم من جمله ستم جنسی-جنسیتی را در بستری که سرمایهداری برای کاسبان و سرمایهداران فراهم کرده با وضوح بیشتری مشاهده کرد: «مانتو فروشی آناهیتا». جایی که اگرچه فروشندگی در آن به زنان منحصر نمیشود، اما میتوان دید که عمدهی فروشندگان این صنف «زنان» هستند. زنانی که لابد به حکم زنبودن انواع کارهای بازتولیدی و خانگی نظیر تمیزکردن مغازه و تیکشیدن و برقانداختن فروشگاه به شکلی ذاتی در حیطهی وظایف آنان قرار میگیرد. نیروهای کار ارزانی که با اشکال متنوعی از بردگی اقتصادی، سکسیسم روزمره و سیستماتیک مواجهاند. مورد هیزی و دستمالیشدن قرار میگیرند و در برابر خشونتهای جنسیای که تجربه میکنند ناچار به سکوت میشوند.
میپرسید چرا میمانند و از کارشان بیرون نمیزنند؟ کافی است به زنانهتر شدن آمار فقر و بیکاری نگاه کنید. بنابر آمار تیرماه سال جاری، نرخ مشارکت زنان در بازار کار ایران تنها در حدود ۱۳ درصد است. سکوت و ماندن این زنان در قواعد نابرابر و بهرهکشانه بازار کار نه از سر عدم عاملیت و سوژگی سیاسی برای برهمزدن قواعد بازی بلکه از سر بیکاری و بیثباتکاری است، برای اینکه بتوانند شغل خود را به هر قیمتی که هست حفظ کنند.
بسیاری از این زنان کارگر از انحصار زمانشان در دستان کارفرما مینویسند. گوشیهایشان از آنان گرفته میشود، برای چایخوردن، غذاخوردن و حتی دستشوییرفتن باید اجازه بگیرند تا مبادا ثانیهای چرخ سرمایه از حرکت بازایستد. این شرایط اسفناک یادآور فصلی از کاپیتال است که در آن مارکس به دزدیدن زمان کارگر برای غذا و استراحت، و بحران بازتولیدی، به تفصیل مینویسد و زمان را به عنوان جوهر سرمایه صورتبندی میکند.
این روزهای اسفندماه که مانتوفروشیها و لباسپوشی مملو از جمعیت خریداران لباس سال نوست، یادمان نرود پشت ویترین به ظاهر زیبای این فروشگاهها و مغازهها چه حجم از استثمار نیروی کاری در جریان است. روایت امروز یاران #همراه_سرخط از مانتوفروشی آناهیتا در خیابان هفتتیر را باهم بخوانیم:
«مطالبی که راجع به نحوه برخورد فروشگاهها و مغازهها با کارگران و فروشندگان خوندم دقیقا یاد خودم افتادم ....همین رفتار ها با منم شده بود تحقیر شدن و…. با کسی نباید حرف میزدیم، گوشی رو ازمون میگرفتن و موقع خروج تحویل میدادن، بدون اجازه نمیتونستیم چیزی بخوریم یا حتی بریم چایی بریزیم. چای ساعت مشخصی داشت و اونم باید اجازه میگرفتیم.
با اینکه کار من فروشندگی بود، هفتهای یک بار باید آشپزخونه فروشگاه رو تمیز میکردم هر روز هم غرفه رو باید تمیز میکردم و تی میکشیدم. صاحب و مدیر فروشگاه، که مرد بسیار هیزی بود و کسی از دست آزارهای کلامیش در امان نبود، بیجهت میاومدن و سرمون داد میزدن و واقعا با بهونههای الکی ...حقوق خیلی کمی میدادن، بدون مرخصی، ساعت کاری شبهای عید از نه صبح تا دو نصف شب و روز های عادی نه صبح تا یازده شب بود، بدون حق بیمه. من بعد از فروشگاه آناهیتا در فروشگاه دیانا هم چند سال کار کردم و هر دو همینطور بود.
اینم یادم رفت بگم فروشندهها باید دستشویی، آشپزخونه، آینهها و ویترین رو تمیز میکردن و کف سالن رو هر روز تی میزدن در حالی که جزو وظایفشون تعریف نشده بود. اما اگر نمیکردی اخراج میشدی.
آسیب روانیای که تو اون دوران این افراد به من وارد کردند هیچ وقت فراموش نمیکنم. سختی کار، ساعت زیاد کاری، آزارهای کلامی مدیر فروشگاه و حقوق کم واقعا تبدیل به جهنمی برای همهی فروشندههای اون فروشگاه شده بود.»
#تجارب_استثمار
#استثمار
#بهرهکشی
#مانتوفروشی_آناهیتا
@sarkhatism
سرخط
Photo
🔴 افزایش بازماندگان از تحصیل و حذف یارانه آموزشی در مناطق محروم
وزیر آموزشوپرورش امروز از شناسایی ۲۰۰ هزار دانشآموز بازمانده از تحصیل طی سال جاری و ۹۰۰ هزار دانشآموز دیگر طی سال ۱۴۰۱ خبر داد. علاوه بر این، ۲۷۹ هزار دانشآموز از سال گذشته ترک تحصیل کردهاند. موضوعی که در پی شیوع کرونا و پیامدهای اجتماعی و اقتصادی آن به تشدید شد.
بنا بر گزارش سال گذشته مرکز پژوهشهای مجلس، معضل بازماندگی از تحصیل طی پنج سال اخیر با رشد ۱۷ درصدی همراه بوده است. استانهای سیستان و بلوچستان، خراسان رضوی، تهران، خوزستان و آذربایجان غربی، به ترتیب، بیشترین فراوانی بازماندگان از تحصیل را دارند.
با این حال، سهم آموزش و پرورش از تبصره ۱۴ قانون هدفمندی یارانه که مربوط به تامین هزینه تغذیه مدارس شبانهروزی و ایاب و ذهاب دانشآموزان مناطق محروم است، از بودجه ۱۴۰۲ حذف شد.
علاوه بر این، سازمان برنامه و بودجه ردیف سرانه تمام موارد مختلف در بودجه آموزشی سال جاری را تجمیع کرده و رقم کلی آن به ۴۹۰۰ میلیارد تومان رسیده است. به این ترتیب، رقم سرانه آموزشی روزانه به ازای هر دانش آموز، روزانه ۲ هزار تومان و سرانه پرورشی روزانه ۴۰ تومان است. رقمی که به گفته مسئولان این وزارتخانه و با توجه به وضعیت تورم در کشور کفاف خرید یک حبه قند را هم نمیدهد.
بنا بر برآوردهای انجام گرفته در سال تحصیلی ۱۴۰۲_۱۴۰۳ حدود ۱۶ میلیون و ۲۰۰ هزار دانشآموزان مشغول به تحصیل هستند که ۱۴ درصد از دانشآموزان در مدارس غیردولتی تحصیل میکنند، رقمی که نسبت به سال تحصیلی ۱۳۹۵_۱۳۹۶ حدود چهار درصد افزایش یافته است. بررسی اجمالی این آمار اسفبار که با توجه به پنهانکاریهای آماری جمهوری اسلامی، در واقعیت بیشتر هم خواهد، معنایی جز تغییر سیاستهای حکومت برای خصوصیسازی آموزش و سلب حق آموزش عمومی رایگان ندارد.
#آموزش_و_پرورش
#آموزش_رایگان
#آموزش_عمومی_رایگان
#خصوصی_سازی_آموزش
#ترک_تحصیل
@sarkhatism
وزیر آموزشوپرورش امروز از شناسایی ۲۰۰ هزار دانشآموز بازمانده از تحصیل طی سال جاری و ۹۰۰ هزار دانشآموز دیگر طی سال ۱۴۰۱ خبر داد. علاوه بر این، ۲۷۹ هزار دانشآموز از سال گذشته ترک تحصیل کردهاند. موضوعی که در پی شیوع کرونا و پیامدهای اجتماعی و اقتصادی آن به تشدید شد.
بنا بر گزارش سال گذشته مرکز پژوهشهای مجلس، معضل بازماندگی از تحصیل طی پنج سال اخیر با رشد ۱۷ درصدی همراه بوده است. استانهای سیستان و بلوچستان، خراسان رضوی، تهران، خوزستان و آذربایجان غربی، به ترتیب، بیشترین فراوانی بازماندگان از تحصیل را دارند.
با این حال، سهم آموزش و پرورش از تبصره ۱۴ قانون هدفمندی یارانه که مربوط به تامین هزینه تغذیه مدارس شبانهروزی و ایاب و ذهاب دانشآموزان مناطق محروم است، از بودجه ۱۴۰۲ حذف شد.
علاوه بر این، سازمان برنامه و بودجه ردیف سرانه تمام موارد مختلف در بودجه آموزشی سال جاری را تجمیع کرده و رقم کلی آن به ۴۹۰۰ میلیارد تومان رسیده است. به این ترتیب، رقم سرانه آموزشی روزانه به ازای هر دانش آموز، روزانه ۲ هزار تومان و سرانه پرورشی روزانه ۴۰ تومان است. رقمی که به گفته مسئولان این وزارتخانه و با توجه به وضعیت تورم در کشور کفاف خرید یک حبه قند را هم نمیدهد.
بنا بر برآوردهای انجام گرفته در سال تحصیلی ۱۴۰۲_۱۴۰۳ حدود ۱۶ میلیون و ۲۰۰ هزار دانشآموزان مشغول به تحصیل هستند که ۱۴ درصد از دانشآموزان در مدارس غیردولتی تحصیل میکنند، رقمی که نسبت به سال تحصیلی ۱۳۹۵_۱۳۹۶ حدود چهار درصد افزایش یافته است. بررسی اجمالی این آمار اسفبار که با توجه به پنهانکاریهای آماری جمهوری اسلامی، در واقعیت بیشتر هم خواهد، معنایی جز تغییر سیاستهای حکومت برای خصوصیسازی آموزش و سلب حق آموزش عمومی رایگان ندارد.
#آموزش_و_پرورش
#آموزش_رایگان
#آموزش_عمومی_رایگان
#خصوصی_سازی_آموزش
#ترک_تحصیل
@sarkhatism
سرخط
Photo
🔴 مرگ یک سوختبر و زخمی شدن یک کولبر طی یک هفته
نیروهای مرزبانی جمهوری اسلامی روز گذشته، پنجشنبه ۱۶ اسفند کولبر ۳۰ سالهای به نام زانیار سیاحی را در مرز هنگهژال بانه بازداشت، سپس ضربوشتم و از فاصله نزدیک به وی تیراندازی کردند. وی از ناحیه پا به شدت زخمی شده و اکنون در بیمارستان بستری است.
پنج شنبه گذشته، ۹ اسفند ۱۴۰۲ نیز سوختبر جوانی به نام بهزاد نجفی بزی، اهل زابل در پی تعقیب و گریز پلیس در محور زاهدان به خاش و بر اثر تیراندازی به ماشین وی دچار حریق و کشته شد.
بر اساس گزارش مجموعه فعالان حقوق بشر ایران ، در سال ۲۰۲۳، ۲۰کولبر و ۳۷ سوختبر بر اثر شلیک نیروهای نظامی و انتظامی جمهوری اسلامی کشته شدند. علاوه بر این، ۲۲۸ کولبر و ۲۳ سوختبر نیز در جریان تیراندازی نیروهای نظامی جمهوری اسلامی زخمی شدند.
#سوختبر
#کولبر
#کردستان
#سیل_سیستان_و_بلوچستان
#کشتار_کولبران
#کشتار_سوختبران
@sarkhatism
نیروهای مرزبانی جمهوری اسلامی روز گذشته، پنجشنبه ۱۶ اسفند کولبر ۳۰ سالهای به نام زانیار سیاحی را در مرز هنگهژال بانه بازداشت، سپس ضربوشتم و از فاصله نزدیک به وی تیراندازی کردند. وی از ناحیه پا به شدت زخمی شده و اکنون در بیمارستان بستری است.
پنج شنبه گذشته، ۹ اسفند ۱۴۰۲ نیز سوختبر جوانی به نام بهزاد نجفی بزی، اهل زابل در پی تعقیب و گریز پلیس در محور زاهدان به خاش و بر اثر تیراندازی به ماشین وی دچار حریق و کشته شد.
بر اساس گزارش مجموعه فعالان حقوق بشر ایران ، در سال ۲۰۲۳، ۲۰کولبر و ۳۷ سوختبر بر اثر شلیک نیروهای نظامی و انتظامی جمهوری اسلامی کشته شدند. علاوه بر این، ۲۲۸ کولبر و ۲۳ سوختبر نیز در جریان تیراندازی نیروهای نظامی جمهوری اسلامی زخمی شدند.
#سوختبر
#کولبر
#کردستان
#سیل_سیستان_و_بلوچستان
#کشتار_کولبران
#کشتار_سوختبران
@sarkhatism