🔴 اعتصاب کارگران نیروگاه رودشور

امروز ۱۲ اسفند، کارگران نیروگاه سیکل ترکیبی رودشور در زرندیه استان مرکزی در اعتراض عدم پرداخت معوقات دستمزدی و بیمه دست از کار کشیدند و در محوطه تجمع برگزار کردند. کارگران این نیروگاه که اولین نیروگاه خصوصی کشور محسوب می‌شود، در اوایل بهمن ماه نیز در اعتراض به سه ماه معوقات دستمزدی دست به اعتصاب زده بودند.

#نیروگاه_رودشور
#زرندیه
#اعتصاب_کارگران
#اعتراضات_کارگران
#طبقه_کارگر
#مبارزات_صنفی
#اتحاد_ستمدیدگان
@sarkhatism

🔴 «قتل» دو کارگر در حین کار در دامغان و ورزقان

عدم اهمیت به ایمنی در محیط کار امری است که کارگران روزانه به طور سیستماتیک با آن مواجه هستند و از همین روست که نمی‌توان مرگ کارگران حین کار را تصادف یا اتفاق دانست. آنچه ذیل حاکمیت جمهوری اسلامی در محیط کار حکم فرماست، کشتاری نظام‌مند است و نمی‌توان عنوانی جز قتل بر آن نهاد. علی رغم این که حتی طبق قوانین موجود هم کارفرما موظف است برای تامین حفاظت و سلامت کارگران در محیط کار، وسایل و امکانات لازم ایمنی را تهیه کرده و در اختیار آنها قرار دهند، اما به مانند بسیاری دیگر از قوانین موجود، از روی کاغذ فراتر نمی‌رود و در نهایت دیه‌ی کارگرانی که احتمالا حین کار کشته خواهند شد، در آغاز پروژه به عنوان یکی از بندهای «هزینه‌های تولید» محاسبه می‌گردد. طبق برآوردهای موجود سالانه ۱۳ هزار حادثه‌ی حین کار برای کارگران در ایران اتفاق می‌افتد که به صورت میانگین ۸۰۰ مورد آن به مرگ منجر می‌شود. اما طبق آخرین آمار پزشکی قانونی که مربوط به ۶ ماه نخست سال جاری است، آمار کارگران کشته شده در حین کار ۱۰۷۷ مورد اعلام شد. سقوط از ارتفاع، اصابت جسم سخت، برق گرفتگی، سوختگی و کمبود اکسیژن به ترتیب مهم‌ترین عوامل مرگ کارگران در محیط کار است‌. استان‌های تهران با ۲۱۷، اصفهان با ۸۱ و مازندران با ۷۰ مورد مرگ تهران در صدر لیست استان‌های ناامن برای کارگران هستند. آماری که از نظر فعالین صنفی و خبرنگاران کارگری بسیار کمتر از واقعیت است.

از میان خیل کارگران کشته شده، نام دو کارگر اخیر منتشر شده است؛ امروز خبرگزاری‌های داخلی از مرگ یکی از کارگران سیم‌بان شرکت برق خبر دادند. پیمان عرب عامری، کارگر سیم‌بان شاغل در شرکت توزیع برق دامغان در استان سمنان و اعل روستای دستجرد شاهرود، حین انجام کار بر روی یکی از تیرک‌های برق منطقه‌ی روستایی سطوه، به دلیل پوسیدگی تیرک از ارتفاع سقوط می‌کند و جان خود را از دست می‌دهد. طبق این گزارش اکثر تیرک‌های برق این منطقه روستایی سطوه به دلیل اسیدی بودن خاک پوسیده شدند و مسئولان اداره برق نیز از این موضوع آگاهند، اما باز هم سیم‌بانان را بدون تجهیزاتی مانند بالابر به منطقه اعزام می‌کنند. از سوی دیگر یک هفته پیش، ایمانی (نام نامشخص)، یکی از رانندگان دامپتراک شرکت زحل که در مجتمع معدن سونگون ورزقان شاغل بود، حین تعویض شیف در محوطه شرکت در اثر خالی کردن سیستم پمپ باد دامپتراک صند تنی دچار حادثه می‌شود و جان خود را از دست می‌دهد.

#پیمان_عرب_عامری
#شرکت_برق_دامغان
#معدن_سونگون_ورزقان
#طبقه_کارگر
#حوادث_کار
#جمهوری_مرگ
#جمهوری_تبعیض

@sarkhatism

🔴 کارگران مشغول مرگند؛
کشته شدن یک کارگر در معدن مس سونگون

یک راننده‌ی دامپتراک شاغل در معدن سونگون، به نام «ایمانی»، به دلیل فقدان استانداردهای ایمنی در این معدن جان خود را از دست داده است.

پیش از این نیز گفته بودیم: این وقایع تلخ با «حادثه خوانده شدن» از مرئی‌شدن به عنوان «کشتار سیستماتیک» شانه خالی می‌کنند. کارگران هرروز در سایه فقدان ایمنی و نبود استانداردهای لازم مناسب کار مجروح، مسموم  و کشته می‌شوند و مسئولیت این «قتل‌ها» مشخصا با کارفرما و حکومتی تا مرفق فاسد است که دست در دست کارفرما شیره‌ی جان کارگر را می‌کشد.

#آذربایجان
#ورزقان
#معدن_سونگون
#طبقه_کارگر
#حوادث_کار
#جمهوری_مرگ
#جمهوری_تبعیض

@sarkhatism

🔴 آتش‌سوزی در پالایشگاه بندرعباس؛ یک کارگر کشته و سه کارگر زخمی

پیش از ظهر امروز پنجشنبه ۱۷ اسفند ۱۴۰۲، یکی از کوره‌های پالایش نفت در بندرعباس آتش گرفت. اگرچه در ابتدای امر مسئولین اعلام کردند که این آتش‌سوزی هیچ کشته‌ای نداشته است، اما خبرها حکایت از کشته‌شدن یک کارگر و زخمی‌شدن سه‌کارگر دارد.

این آتش‌سوزی در نتیجه‌ی تعمیراتی که در «کوره طرح توسعه فاز ۳ شرکت پالایش نفت آفتاب» در حال انجام بوده است، رخ داده است.

عدم اهمیت به ایمنی در محیط کار امری است که کارگران روزانه به طور سیستماتیک با آن مواجه هستند و از همین روست که نمی‌توان مرگ کارگران حین کار را تصادف یا اتفاق دانست. آنچه ذیل حاکمیت جمهوری اسلامی در محیط کار حکم فرماست، کشتاری نظام‌مند است و نمی‌توان عنوانی جز قتل بر آن نهاد.

#پالایشگاه_نفت
#بندرعباس
#طبقه_کارگر
#حوادث_کار
#جمهوری_مرگ
#جمهوری_تبعیض

@sarkhatism

🔴 تجمع گسترده کارگران ارکان ثالث شرکت ملی حفاری و پالایشگاه‌های پارس جنوبی

امروز ۱۹ اسفند، در تداوم تجمعات کارگران ارکان ثالث شرکت‌های پیمانکاری حوزه نفت و گاز، کارگران ارکان ثالث شاغل در پالایشگاه‌های ۶، ۷، ۱۰، ۱۲ مجتمع گاز پارس جنوبی در اعتراض به عدم تحقق مطالباتشان دست به تجمع زدند. همچنین همزمان با آنان، کارگران ارکان ثالث شرکت ملی حفاری ایران در مقابل ساختمان مرکزی این شرکت در اهواز دست به تجمع زدند و همکارانشان نیز در دکل‌های ۲۷، ۳۱، ۳۵، ۴۷، ۶۹، ۷۵، ۸۱، ۸۶ در همراهی با آنان تجمع برگزار کردند.

مهمترین مطالبات آنان حذف کامل شرکتهای پیمانکاری واسطه تامین نیروی انسانی، اصلاح و اجرای کامل طرح طبقه‌بندی مشاغل، رفع تبعیضات مزدی و مزایا به ویژه در مورد پاداش های پرداختی، تخصیص نفت- گاز کارت و بن کارت، توجه مدیران نفتی به شرایط کار سخت و زیان آور در مناطق عملیاتی و منظور نمودن مزایای مربوط به آن، توجه به مطالبات کارگران پشتیبانی شرکتهای پیمانکاری به ویژه اصلاح قراردادها و اعمال مرخصی ۲ به ۲ برای رانندگان مجموعه، تغییر سیستم اقماری نیروهای اداری و پشتیبانی به ۱۴ روز کار و ۱۴ روز استراحت، بازگشت به کار فوری کارگران تعلیق شده از کار، اخراجی و... است.

#ارکان_ثالث
#اعتراضات_کارگری
#طبقه_کارگر
#پارس_جنوبی
#شرکت_ملی_حفاری
#مبارزات_صنفی
#اتحاد_ستمدیدگان
@sarkhatism

🔴 اعتصاب کارگران نگهداری خط و انبیه فنی راه‌ آهن آذربایجان

طبق گزارشات منتشر شده در صفحات متعلق به کارگران راه آهن، امروز چهارمین روزی است که کارگران و کارکنان نگهداری خط و انبیه فنی راه‌ آهن آذربایجان در اعتراض به تغییر قراردادهایشان از عمرانی به عملیاتی دست به اعتصاب زدند. طبق این گزارش مسئولین اداره‌ی این خط، بندی در قرادادها گنجانده‌اند که منجر به تغییر قرارداد این کارگران از عمرانی به عملیاتی شده است و مسئولین کارگران را مجبور به امضای این قراردادها کرده است. چهارشنبه‌ی هفته‌ی گذشته، کارگران چند حوزه به استانداری آذربایجان شری و فرماندار و معاونت فرماندار قول رسیدگی دادند اما هنوز ترتیب اثری داده نشده است. امروز ۱۹ اسفند نیز تجمعی متشکل از کارگران چند حوزه در ایستگاه تبریز برگزار شده که باز هم مدیر راه آهن آذربایجان و رئیس اداره‌ی کار قول رسیدگی دادند اما به گفته‌ی کارگران، این وعده‌ها ۶ سال است که به آنان داده می‌شود و با وجود گذشت این مدت هنوز تغییری در وضعیت آنان ایجاد نشده است.

*تصویر از آرشیو

#اعتراضات_کارگران
#کارگران_راه_آهن
#راه_آهن_آذربایجان
#طبقه_کارگر
#مبارزات_صنفی
#اتحاد_ستمدیدگان
@sarkhatism

🔴 تداوم اعتصاب کارگران پتروشیمی دهدشت

طبق اطلاعات دریافتی از یاران #همراه_سرخط کارگران پتروشیمی دهدشت از ۷ اسفند سال جاری در اعتراض به عدم دریافت چهار ماه دستمزد، بیمه، مزایا و عیدی در اعتصاب به سر سرمی‌برند و هم‌اکنون نیز این اعتصاب ادامه دارد. این ششمین اعتراض کارگران این پتروشیمی از آغاز سال جاری برای بدست آوردن حداقل حقوق و مزایای قانونی خود است و تا به حال از مذاکرات میان کارگران معترض و کارفرمای این پروژه (شرکت پتروپارس ایران و هولدینگ پتروشیمی خلیج فارس) و اداره‌ی کار، هیچ نتیجه‌ای حاصل نشده است.

#اعتراض_کارگری
#اعتصاب_کارگری
#طبقه_کارگر
#دهدشت
#پتروشیمی_دهدشت
#مبارزات_صنفی
#اتحاد_ستمدیدگان
@sarkhatism

🔴 چهارمین روز اعتصاب کارگران پتروشیمی پتروناد آسیا در اعتراض به اخراج همکاران

امروز ۲۴ اسفندماه، چهارمین روزی است که کارگران پتروشیمی پتروناد آسیا در منطقه ویژه‌ی بندر ماهشهر (معشور) در اعتراض به اخراج دستکم ۳۰ نفر از همکاران خود در یک روز دست به اعتصاب و تجمع اعتراضی زدند. خبرگزاری‌های محلی نوشته‌اند که مسئولان اداره کار منطقه ویژه از حدود یک ماه پیش از اخراج این نیروها خبر داشته و در اقدامی هماهنگ با مسئولان شرکت پتروناد، لیست نفرات مدنظر خود را برای استخدام و جایگزینی کارکنان اخراج شده به شرکت معرفی کرده‌اند و طی روزهای اخیر نیز این نفرات جهت مصاحبه‌ی شعلی به این شرکت مراجعه کردند. گفتنی است کارگرانی که در اعتراض به اخراج همکارانشان در آستانه‌ی سال جدید دست به اعتصاب زدند نیز تهدید به اخراج شده‌اند.

#اعتصاب_کارگری
#پتروشیمی_پتروناد_آسیا
#ماهشهر
#معشور
#طبقه_کارگر
#مبارزات_صنفی
#اتحاد_ستمدیدگان
@sarkhatism

🔴 اعتصاب کارگران راه آهن یزد

امروز ۲۶ اسفند، کارگران شرکت گسترش آهن راه، شاغل در راه آهن یزد برای دومین بار در یک هفت بار دیگر دست از کار کشیدند و مقابل استاندارای تجمع اعتراضی برگزار کردند. آنان خواهان اجرای درست و صحیح طرح طبقه‌بندی بدون استفاده از زور و تهدید، تحویل بن‌های مناسبتی سال جاری، به روزشدن دستمزدها، ارتقای امنیت شغلی و عدم تهدید و اخراج کارگران به دلیل مطالبه‌گری، تخصیص بیمه‌ی تکمیلی، تجمیع نیروها و تشکیل شورای کارگری هستند.


#اعتصاب_کارگری
#کارگران_راه_آهن
#یزد
#طبقه_کارگر
#مبارزات_صنفی
#اتحاد_ستمدیدگان
@sarkhatism

🔴 تجمع کارگران ارکان ثالث آغاجاری در آخرین روزهای سال

صبح امروز ۲۶ اسفند، کارگران ارکان ثالث شرکت بهره‌برداری نفت و گاز آغاجاری در شهرستان امیدیه خوزستان، در اعتراض به عدم تحقق مطالباتشان دست به تجمع زدند. آنان خواهان از بین رفتن تبعیض در پرداخت مزد و مزایا علی الخصوص در مورد مبالغ دریافتی نفت کارت هستند. در هفته‌های گذشته کارگران ارکان ثالث پالایشگاه‌های پارس جنوبی و شرکت ملی حفاری نیز با مطالباتی مشابه بارها دست به تجمع زده بودند.

#اعتراضات_کارگری
#شرکت_بهره‌برداری_نفت_گاز_آغاجاری
#کارگران_ارکان_ثالث
#طبقه_کارگر
#مبارزات_صنفی
#اتحاد_ستمدیدگان
@sarkhatism

🔴 تجمع کارگران فولاد پارس در اعتراض به اخراج همکاران

روز گذشته ۱۸ فروردین، کارگران کارخانه‌ی فولاد پارس هفت‌تپه در اعتراض به اخراج همکاران خود و همچنین سطح پایین دستمزدها دست از کار کشیدند و در محوطه‌ی شرکت دست به تجمع زدند. آنان در سال گذشته نیز چندین بار با مطالباتی مشابه از جمله پایین بودن حقوق ماهانه‌شان دست به تجمع زده بودن.

#اعتراضات_کارگری
#فولاد_پارس
#شوش
#خوزستان
#طبقه_کارگر
#مبارزات_صنفی
#اتحاد_ستمدیدگان
@sarkhatism

🔴 اولین گام‌های پیروزی برای کارگران اعتصابی در پروژه‌های نفت و گاز
یا تغییر واقعی چگونه رقم می‌خورد؟

کارگران پروژه‌ای نفت و گاز به رسم چند سال گذشته‌ی خود بار دیگر در روزهای ابتدایی تابستان در اعتصاب به سر می‌برند. از اول تیرماه «کمپین» کارگران پروژه‌ای آغاز شده و تا به امروز دستکم ۱۱۵ شرکت و مرکز در اعتصاب به سر می‌برند. برخی برآوردها شمار کارگران اعتصابی را بیش از ۲۰ هزار نفر تخمین می‌زنند. اصلی‌ترین مطالبه‌ی این دور اعتصابات تغییر روند شغلی کارگران پروژه‌ای به ۱۴ روز کار و ۱۴ روز استراحت به مانند کارکنان شرکت نفت است. کارگران اعتصابی همچنین با توجه به این که افزایش دستمزد سالانه‌ی اعلام شده از سوی وزارت کار (۳۵ درصد) مطابق با رشد تورم نیست، اعلام کردند افزایش ۳۵ درصدی دستمزد نسبت به سال گذشته را برای ۱۴ روز کار درنظر می‌گیرند. مطالبه‌ی حذف پیماکاران نیز یکی دیگر از مطالبات این کمپین محسوب می‌شود.

به یاد داریم که کارگران پروژه‌ای از اولین کمپین‌هایشان در سال ۱۳۹۹ هرساله بر اتحاد خود افزودند و توانستند با تکیه بر آن مطالبات صنفی‌شان را یک به یک به چنگ آورند. کارگرانی که تا همین چند سال پیش مجبور بودند در شیفت‌های ۲۴ روز کار و ۶ روز استراحت‌ و با دستمزدهای پایین و در شرایطی اسف‌بار کار کنند، با آغاز کمپین‌هایشان تواستند از سویی دستمزدهای اعلامی از سوی وزارت کار را بی‌اثر کنند و پیمانکاران را پای امضای قرارداد با دستمزدهای مد نظر کارگران بکشانند و از سوی دیگر با کمپین موفق ۲۰ – ۱۰ قاعده را به بیست روز کار و ۱۰ روز استراحت تغییر دهند و با کمپین‌های بعدی هم افزایش دستمزد و هم قاعده‌ی ۲۰ – ۱۰ را تثبیت کنند. حالا گام بعدی کارگران تبدیل ۲۰ – ۱۰ به ۱۴ – ۱۴ است که فراتر از کم کردن حجم کاری شدید کارگران، پاسخی عینی به بیکاری ناشی از پایان ساخت پروژه‌ها است که کارگران بیشتری بتوانند در دو شیفت مجزا مشغول به کار شوند. حالا بر اساس اخبار منتشر شده در رسانه‌های کارگران اعتصابی، اولین قرارداد ۱۴ – ۱۴ کارگران با یکی از شرکت‌ها بسته شده است، اما کارگران اعتصابی قویا تاکید کردند که تا به نتیجه رسیدن مطالباتشان برای تمامی کارگران به اعتصاب خود ادامه خواهند داد.

سال‌هاست که سیاست‌گذاران جمهوری اسلامی طبقه‌ی کارگر و به خصوص کارگران صنایع حساس نفت و گاز را با کمک شرکت‌های پیمانکاری از یکدیگر منفک کردند و با تخصیص امتیازاتی به برخی از آنان تلاش کردن در صف کارگران انشقاق ایجاد کنند، اما کمپین‌های کارگران نفت و گاز نشان داد که می‌توان حتی زیر سایه‌ی فضای امنیتی صنایع حساس و در نبود تشکل‌های رسمی کارگری، پراکنده‌ترین بخش طبقه‌ی کارگر را نیز به اعتصابی سراسری کشاند. کارگران پروژه‌ای توانستند با تیکه بر شبکه‌سازی‌های خود تاحدودی بر موانع موجود فائق آیند و تصاویر اتحادشان را در ترک کارگاه‌ها پروژه‌ها به رخ بکشانند. همزمانی این اعتصاب و انتخابات ریاست جمهوری از این حیث قابل اهمیتی دوچندان است. این کارگران در هر دو دولت روحانی و رئیسی بدون آن که خواست تغییر را از صندوق‌های رای جمهوری اسلامی دنبال کنند، بر اتحاد خود تکیه کردند و با شناسایی قدرتشان، از مبارزات صنفی دست پر بیرون آمدند. از سوی دیگر بخشی از همین کارگران پروژه‌ای بودند که در هنگامه‌ی قیام ژینا دست به اعتصابی سیاسی زدند و نشان دادند که چگونه مبارزات صنفی کارگران مسیر اعتلای مبارزاتی آنان را هموار می‌کند. حال به صف این کارگران پروژه‌ای، کارگران بخش‌های مختلف، معلمان، پرستان، بازنشستگان و بخش اعظم مزدبگیران را بیافزاید که آنان نیز در طول این سال‌ها مبارزات صنفی خود را با افت و خیز ادامه دادند و اگر توانستند تغییری در جهت بهبود وضعیت خود به دست آورند، آن را نه از راه انگشت‌های جوهری و صندوق‌های رای، بلکه از طریق مطالبه‌گری در کف خیابان و محل‌های کار کسب کردند. آمار اعلامی جمهوری اسلامی از انتخابات ریاست جمهوری که از مشارکت حدودا ۴۰ درصدی خبر می‌دهد، نشانی دیگر از این مسئله است که دعواهای زرگری اصلاح‌طلب و اصول‌گرا برای اکثریت به اتمام رسیده و جملگی می‌دانند که تغییر وضعیت موجود از زمین دیگری رقم می‌خورد.

#کمپین_۱۴_۱۴
#اعتصاب_کارگران_پروژه‌ای
#کارگران_پروژه‌ای_نفت_گاز
#طبقه_کارگر
#مبارزات_صنفی
#اتحاد_ستمدیدگان
@sarkhatism

🔴 اندر احوال چپ‌نماهای انتخاباتی:
🖊 از اباذری تا حاجی‌حیدری


در روز آخر قبل از انتخابات، دو گروه از جامعه‌شناسان به اصطلاح با گرایش انتقادی نسبت به «نئولیبرالیسم» و «سرمایه‌داری» به دفاع از «پزشکیان» و «جلیلی» برخاستند. آن‌ها با ایده‌ی «دفاع از عدالت‌ اجتماعی» از کاندیدای مورد نظر خود دفاع کردند. در متن زیر فارغ از ریز شدن در استدلال‌های بی‌اساس این دو گروه، خطاب به هر یک و نیز کلیت «چپ‌های مدافع شرکت در انتخابات» نکاتی را متذکر شدیم و دست آخر کلیت «شرکت در انتخابات» را از منظری «انقلابی» به پرسش گرفته‌ایم.


☑️ خطاب به چپ‌های پزشکیان دوست

نمی‌شود که یک دهه از مضرات و فجایع سیاست‌های نئولیبرال بگویید و دست آخر هنگامه‌ی انتخابات که فرامی‌رسد به مردم بگویید «یا نئولیبرالیسم یا فاشیسم؟ آری به نئولیبرالیسم» خب اینجا همان حرف بازنشر شده‌ی این‌ روزهای ژاک رانسیر را باید به دفعات خطاب به شما تکرار کرد: «کسی که از ترس فاشیست به شارلاتان رأی می‌دهد سزاوار هر دوی آنهاست و راه را برای هر دوی آنها هموار می‌کند.» دقیق‌ترش این است که امروز در فرانسه می‌بینیم: نئولیبرالیسم جاده‌صاف کن فاشیسم است. (این مکرون بود که راه را برای رأي‌آوری لوپن باز کرد).
آمارهای دولت روحانی گواهی می‌دهد که وضعیت رفاه ایرانیان در دهه‌ی نود بدتر شده: شاخص‌هایی چون «ضریب جینی»، «توزیع درآمد» یا «ضریب پالما».
تیم پزشکیان هم که بی‌شک تداوم «تیم روحانی» است. پس لطفا تکلیف خودتان را با «نقد نئولیبرالیسم» روشن کنید.یا دیگر در نقد آن چیزی نگویید و ننویسید یا پراتیک سیاسی‌تان را با نقدی که به آن دارید، هماهنگ کنید.


☑️خطاب به چپ‌های جلیلی‌دوست

حتما که درنظر گرفتن وضع رفاه مردم فرودست مهم است و آمارهای مربوط به اصلاح‌طلبان در این خصوص بسیار «بد» بوده. اما بنا بر کدام متر و معیار باید رفت در آغوش جریانی که جز مُشتی عنوان طلایی (که بعضا راست‌گرایانه هستند) و نیز سوابق ناکارآمد برای فرودستان، چیز دیگری نداشته‌اند؟ از «افزایش دستمزد» بی‌سابقه در دوران وزارت عبدالملکی (به عنوان مغز متفکر کنونی ستاد جلیلی) می‌گویید، ایده‌ی «طرح آزادسازی تغییر کاربری زمین‌های کشاورزی» را کجای دل‌مان باید بگذاریم که کمکی است به تدام هژمونی «بورژوازی رانت‌خوار» و الیگارشی «مالی‌گرا».
بعد هم مگر «فرودست» فقط «طبقه‌ی کارگر» است؟ آيا زنان و کوئيرها، ملل تحت ستم (کورد و بلوچ و عرب و …) و نیز «افغانستانی‌های ساکن ایران» در زمره‌ی «فرودستان» نیستند؟ کولبر و سوخت‌بر فرودست نیستند؟ خب روشن است که ایده‌های ناسیونالیسم شیعی جریان اصول‌گرا در راستای هرچه بیشتر فرودست‌سازی این گرو‌ه‌هاست.
پس این چطور موضع‌گیری چپ‌گرایانه‌ای‌ست که در زمین «بیشتر فرودست‌سازی» می‌ایستد؟



🔴 حرف آخر: نسبت میان اصلاح‌طلبان و اصول‌گرایان از جنس «بد» و «بدتر» نیست. از یک عینک «دیالکتیکی چپ» اساسا صفت «تر» دادن به یکی در قیاس با دیگری بی‌معناست. آن‌ها هر دو «بد» هستند چون با تاکتیک‌های متفاوت در پی پیش بردن یک استراتژی (نئولیبرالیسم) هستند.

فکر کردن به اینکه با روی کار آمدن فلان دولت وضع معیشتی طبقه‌ی کارگر بهتر می‌شود یا تغییری نمی‌کند یا بدتر می‌شود، ایده‌ی نیروی مبارز طبقاتی نیست، بلکه بازی در زمین «رفرمیسم» است. مسأله این است که هیچ یک از دو بلوک بورژوازی حاکم در ایران به ما فرصتی برای «سازمان‌یابی» و «افزایش آگاهی طبقاتی» اهدا نمی‌کنند.
گیریم با روی کار آمدن فلان بلوک بورژوازی حاکم، تورم کم شود، ضریب جینی هم بهبود یابد، آیا ما می‌توانیم از این برای «سازماندهی طبقاتی» و «افزایش آگاهی طبقاتی» استفاده کنیم؟ برای نیروی چپ چه آورده‌ای دارد؟
وظیفه‌ی انقلابی ما رأی دادن به این یا آن بلوک بورژوازی نیست که در نهایت برای امر «انقلاب» هیچ کدام گشایشی را برای ما پدید نخواهند آورد.
مگر ندیدیم که در دولت احمدی‌نژاد چطور جنبش سندیکایی را داغان کردند؟
مگر ندیدیم که در دولت روحانی چطور به سر و پای مردم در جنبش‌های خیابانی شلیک کردند؟
یا می‌پذیریم «انقلاب» امری توهمی است و کلا «سیاست‌ورزی سوسیال‌دموکراتیک» را مبنای خود قرار می‌دهیم یا «انقلاب» برای‌مان خط قرمزی‌ست که جهت‌دهنده به پراتیک‌های خرد و کلان است.

اگر بنا بود «انتخابات در نظام بورژوایی» نقش تسهیل‌گرانه برای «انقلاب» داشته باشد، تا به حال باید در «اروپا» بارها و بارها به واسطه‌ی روی کار آمدن فلان حزب «سوسیال دموکرات» و بهمان حزب «سوسیالیست» انقلاب می‌شد.


#انتخابات
#پزشکیان
#جلیلی
#اباذری
#جامعه‌شناسان
#طبقه‌_کارگر
#نئولیبرالیسم

@sarkhatism