🔘 بیانیه انجمن صنفی روزنامه نگاران آزاد تهران در مورد #افزایش_سن_بازنشستگی

🔴 تصمیمی یک جانبه برای تعرض به حقوق نیروی کار

نمایندگان مجلس شورای اسلامی در نشست روز یکشنبه ۲۸ آبانماه ۱۴۰۲ مجلس، بند الحاقی بند "خ" و بند "ز" ماده ۲۹ لایحه برنامه هفتم توسعه را به تصویب رساندند. نتیجه و خروجی نهایی این مصوبه افزایش ۵ سال به سابقه کاری برای بازنشستگی است. یعنی کارگران باید سال‌های بیشتری را کار کنند، حق بیمه بیشتری را بپردازند و در نهایت سال‌های کمتری را از حقوق بازنشستگی برخودار شوند.

سازمان تامین اجتماعی با پیشینه‌ای بیش از ۵۰ سال بزرگترین سازمان بیمه‌گر و ارائه‌دهنده خدمات اجتماعی و بازنشستگی به کارگران ایران است. دارایی‌های این سازمان سرمایه بین‌النسلی دستکم سه نسل از کارگران ایران است و آن‌ها مالکان اصلی سازمانی هستند که هم اکنون و با سیاست‌های جاری کوچکترین نقشی در مدیریت و نظارت بر آن ندارند. 

بحران کنونی صندوق‌های بازنشستگی که به مرز انفجار رسیده است امری امروزی نیست و ریشه‌های تاریخی در سیاست‌گذاری‌های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی کشور دارد. بسیاری از کسب و کارها کارگران خود را بیمه نمی‌کنند؛ کارفرمایان زیادی از معافیت‌های بیمه‌ای برخوردارند؛ قراردادهای موقت کار مانع از استمرار بیمه برای کارگران شده است؛ سیاست‌های اقتصادی سه دهه گذشته بیکاری گسترده و شغل‌های ناپایدار ایجاد کرده است؛ دستمزدهایی که پایه و اساس حق بیمه هستند طی دهه‌های اخیر متناسب با تورم افزایش نیافته است؛ برای فارغ التحصیلان دانشگاهی شغلی وجود ندارد و .... همه این‌ها مسبب بحرانی شده‌اند که با تقلیل‌گرایی مسئولان امر به «کمی سن و سابقه برای بازنشستگی» حل نخواهد شد. 

اولین بار در دولت گذشته با مطرح شدنِ پرطمطراق «اصلاحات پارامتریک» زمزمه‌های یورش همه‌جانبه به زیست و معیشت نیروی کار و بازنشستگان شنیده شد و امروز دولت و مجلسی که متکی بر آرای حداقلی است تصمیم به اجرایی‌شدن آن گرفته است.

انجمن صنفی روزنامه نگاران آزاد تهران با حمایت از بیانیه ۱۲۷ تشکل کارگری کشور اعتراض خود را به این اقدام غیرمردمی و ضدکارگری اعلام کرده و معتقد است حل بحران بازنشستگی فقط از طریق ریشه‌یابی علل تاریخی آن و هر گونه تغییر در قوانین تامین اجتماعی و بازنشستگی فقط با مشارکت دموکراتیک نمایندگان واقعی مردم، کارگران و بازنشستگان ممکن خواهد شد.

#طبقه_کارگر
#استثمار
#ستم_طبقاتی
#جمهوری_سرمایه

@sarkhatism

🔴  خودکشی یک کارگر پیمانی شهرداری مشهد

دیروز چهارشنبه ۶ دی‌ماه، یک کارگر پیمانی شهرداری مشهد، در اعتراض به جابجایی اجباری یا اخراج احتمالی دست به خودسوزی زده و به دلیل سوختگی زیاد به بیمارستان منتقل شده است.

خودکشی این کارگر در شرایطی صورت می‌گیرد که ۳۰ آذرماه دو کارگر پتروشیمی چوار ایلام در اعتراض به اخراج از کار اقدام به خودکشی کردند. چهار کارگر این مجتمع نیز در فاصله مرداد ۱۴۰۱ تا مرداد ۱۴۰۲ با خودکشی به زندگی خود پایان داده بودند.
خودکشی این کارگران در شرایطی صورت می‌گیرد که اعتصاب کارگران در بسیاری از کارخانه‌ها از فولاد و آبفا و پتروشیمی رازی و .. به خصوصی‌سازی و بدهی‌های معوقه و .. در جریان است. در شرایطی که کارگران بیش از پیش با موقتی‌سازی بازار کار و اخراج‌های دسته‌جمعی‌ دست‌وپنجه نرم می‌کنند.

در واقع می‌توان گفت بخشی از طبقه‌ی کارگر ایران در همدستی دولت سرمایه‌داری و سرمایه‌داری خصوصی به سمت مرگ رانده می‌شوند و به قتل می‌رسند.
دست سرمایه‌ی ایرانی، دولتی و خصوصی، تا مرفق در خون طبقه‌ی کارگر آلوده است. اینها که امروز خودکشی می‌کنند نام آخرین قربانیان سلسله‌ی طولانی آنهایی هستند که برای شکوفایی سرمایه به قتل رسیده‌اند.

#مشهد
#شهرداری_مشهد
#اخراج_کارگران
#جمهوری_سرمایه
#جمهوری_غارت
#جمهوری_کشتار

@sarkhatism

🔴 همه‌گیری فلاکت تحت حکومت جمهوری استثمار: حذف کامل گوشت قرمز از سفره‌ی ۳۵ درصد خانواده‌ها

نماینده‌ی مجلس حکومتی از مهاباد که عضو کمیسیون کشاورزی، آب، منابع طبیعی و محیط‌زیست است اعتراف کرد گوشت قرمز از سفره‌ی ۳۵ درصد خانواده‌ها حذف شده است. در حالی که دستگاه تبلیغاتی دولت رییسی به طور دائم در مورد مهار تورم و گرانی لاف می‌زند، قیمت تمامی امکانات اولیه‌ی زندگی به صورت دائم رو به افزایش است و به این ترتیب همواره بخش بزرگتری از مردم امکان دسترسی به بهداشت، درمان، آموزش، مسکن، پوشاک و تغذیه‌ی مناسب را از دست می‌دهند.
آمارهای واقعی حتی وخیم‌تر از آن چیزی است که از زبان نماینده‌ی مجلس حکومتی بیرون می‌آید و مسئله فقط محدود به گوشت قرمز و سفید هم نیست. سوتغذیه در ایران به مسئله‌ای عمومی تبدیل شده است و بخش‌های زیادی از جامعه توان اولیه‌ترین مواد غذایی را از دست داده‌اند. با این وجود جمهوری استثمار در اجرای بی‌تنازل سیاست‌های نئولیبرالی آزادسازی قیمت‌ها، خصوصی‌سازی و حذف یارانه‌ها هیچ تردیدی به خودش راه نمی‌دهد.

#جمهوری_استثمار
#جمهوری_سرمایه
#فلاکت_عمومی
@sarkhatism

🔴 با وجود اعتراضات مردم به معادن طلا؛ دومین کارخانه‌ی طلا در بلوچستان راه‌اندازی شد

در حالی که از مدت‌ها پیش، به ویژه در سال‌های اخیر مردم محلی سیستان و بلوچستان بارها به آسیبی که استخراج معادن طلا به محیط‌زیست و مناطق تاریخی این استان وارد می‌کند اعتراض کرده‌اند و صاحبان سرمایه‌ی حریص و غارتگر با حمایت کامل حکومت استخراج و همزمان ویرانی منطقه را دنبال می‌کنند، دومین کارخانه‌ی طلا نیز در این استان راه‌اندازی شد.
عنوان دغلکارانه‌ی احداث این کارخانه‌ها «بیرون نرفتن مواد خام از استان» است اما در واقع منظور از این کار استفاده از نیروی کار ارزانی است که به دلیل بیکاری و محرومیت ساختاری تحمیل‌شده به این مردم حاضر می‌شود تحت غیرانسانی‌ترین شرایط کار کند و در نهایت تولیدات کارخانه، که با هزینه‌ی ارزان‌تر تولید شده است، از استان خارج و به دست غارتگران سپرده خواهد شد.
سال گذشته در ۲۳ دی‌ مردم محلی تفتان در اعتراض به استخراج طلا از معدن انجیرک تفتان چندین تجمع اعتراضی برگزار کردند و تلاش کردند جلوی استخراج از این معادن را بگیرند.
به این ترتیب احداث دومین کارخانه‌ی طلا در بلوچستان نه اقدامی در جهت تامین منافع مردم بومی، بلکه قدمی دیگر در سلب مالکیت این مردم و تشدید بهره‌کشی از آنان است.

#غارت_معادن
#جمهوری_غارت
#جمهوری_سرمایه
@sarkhatism

🔴 قدم اول برای خارج کردن نان از دسترس فرودستان

علی‌رغم تکذیب‌های پی در پی مقامات حکومتی، که شیوه‌ی معمول جمهوری اسلامی برای پنهان کردن هر جنایت انجام گرفته و هر جنایت در حال انجام است، فاطمه نظری، رییس اتحادیه‌ی نانوایان سنتی تهران در گفتگو با روزنامه‌ی شرق تائید کرد که بنا به دستور دولت مقرر شده به ازای هر کیسه آرد یارانه‌ای به سی نفر نان بربری فروخته شود. هر کیسه‌ی آرد حدود صد و ده قرص نان می‌دهد و سهم هر مشتری حدود سه و نیم قرص نان می‌شود.
این محدودیت برای سایر انواع نان هم وجود دارد. نانوایی‌هایی که در اجرای این دستور تخلف کنند با جرایم سنگین چند میلیارد تومانی روبرو خواهند شد.
دلیل صدور این دستور نه کمبود گندم و آرد مناسب برای نان‌پزی و نه مصرف بی‌رویه‌ی نان است، هرچند جمهوری اسلامی، مانند هر دولت سرمایه‌داری دیگری با چنین توجیهاتی قدم اول را برمی‌دارد. در جریان کمپین‌های فاشیستی ماه‌های گذشته علیه مهاجران افغانستانی یکی از استدلال‌های به کرات تکرارشونده این بود که به دلیل مصرف بیش از حد نان توسط مهاجران افغانستانی به «ایرانی‌ها» نان به اندازه‌ی کافی نمی‌رسد. اکنون با صدور این دستور روشن می‌شود که آن کمپین فاشیستی چگونه در خدمت دست‌اندازی‌های جدید سرمایه‌داری اسلامی به زندگی فرودستان قرار می‌گیرد و مهاجر و غیرمهاجر را با هم هدف قرار می‌دهد.
این دستور که اکنون بر موج چنین اظهارات و بیاناتی صادر شده به زودی با اعلام نرخ آزاد برای فروش نان تکمیل خواهد شد. به عبارت ساده‌تر سهمیه‌بندی نان در روزها یا هفته‌های آینده تنها شامل حال فرودستانی خواهد شد که امکان خرید «نان آزاد» را نداشته باشند.

#ستم_طبقاتی
#جمهوری_سرمایه
#حذف_یارانه_ها
@sarkhatism

🔴 کشتار خاموش طبقه‌ی کارگر زیر سایه‌ی جمهوری سرمایه
یک خودکشی و قتل یک کودک کار تنها در یک روز

بی‌ثبات‌سازی کارگران که امنیت شغلی آنان را پایین آورده و دست کارفرما را باز گذاشته تا حقوق نپردازد، ایمنی کار را رعایت نکند، کارگران را به امضای قراردادهای سفیدامضا وادار کند در کنار اصلاحیه‌های بخشنامه‌ای قانون کار به ضرر طبقه‌ی کارگر و نیز فقر فزانیده و موج افسارگسیخته‌ی تورم طبقه‌ی کارگر را در ایران در موقعیتی قرار داده است که که یاد کردن از آن با عنوان «کشتار خاموش» به هیچ‌وجه اغراق آمیز نیست.
تنها در روز دوشنبه ٢٣ بهمن کارگری و باز فقط بر اساس اخباری که منتشر می‌شود کارگری به نام عبدالرحمن احمدی اهل روستای خرکه و ساکن محله فرجه در سنندج به خاطر عدم توانایی در تامین هزینه ٧٠ میلیونی درمان چشم خود که دچار نارسایی شده بود، دست به خودکشی زد. این کارگر یک فرزند پسر معلول نیز دارد.
کیلومترها دورتر از این واقعه و در گچساران کودک کاری به نام میلاد اربنی که در این شهر دستفروشی می‌کرد، هنگام کار در یکی از خیابان‌های پر تردد این شهر تصادف کرد و جان باخت. این همان شهری است که صادق فولادی‌وندا، کفاش گل‌های رنج و حامی کودکان کار را در آن در بهمن ۱۴۰۱ ربودند و در اسفند همان سال پیکر شکنجه شده‌اش در کانال آبی پشت بازار کپری‌ها پیدا شد.
کشتار طبقه‌ی کارگر ایران توسط جمهوری سرمایه در سکوت ادامه دارد. این یک کشتار جمعی است.

#ستم_طبقاتی
#قتل_عام_نظام_مند
#فقیرکشی
#کشتار_کارگران
#جمهوری_سرمایه
@sarkhatism

🔴 یا رای یا اخراج
اجبار کارگران شرکت آدوپن پلاستیک تبریز به شرکت در انتخابات با تهدید به اخراج

بر اساس اطلاعاتی که توسط یکی از یاران #همراه_سرخط به دست ما رسیده است مالک شرکت صنعتی آدوپن پلاستیک پرشین در تبریز با نام تجاری وینتک، که فردی است به نام کاوه خداپرست رسولی کارگران این شرکت را تهدید کرده که در صورت عدم شرکت در انتخابات و رای ندادن به کاندیداهای این شرکت اخراج خواهند شد.
در این گزارش آمده است: «امروز این برگه‌ها بین کارگران شرکت پخش شده که تصویر و اسم و مشخصات دو کاندیدای انتخابات مجلس هست. به ما گفتند که همه‌ی کارگرها باید به این دو نفر رای بدن و از برگه‌های رای‌شون عکس بگیرند و روز فردای انتخابات واحد کارگزینی مال همه‌ی کارگرها رو می‌خواد و هر کسی که عکس نداشته باشه و یا نیاره اخراج می‌شه. گفتند همه باید روز انتخابات عکس برگه‌ی رای رو بگذارند روی سینه‌شون و توی یک دستشون هم کارت ملی باشه و عکس بگیرن از خودشون و روز شنبه به واحد اداری کارگزینی شرکت نشون بدن.»
کاوه خداپرست رسولی پیش از این هم کارآفرین برتر استان آذربایجان شرقی شناخته شده بود و هم به عنوان کارآفرین برتر ملی لوح تقدیری از «سید صولت مرتضوی» وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی دولت رییسی دریافت کرده بود. او نه سپاهی است نه حزب‌اللهی. کارمندان رده‌بالا و مدیران شرکتش با کراوات به شرکت می‌روند و و خودش ریش‌هایش را سه‌تیغه می‌کند اما همدستی سرمایه و استبداد در جمهوری اسلامی چنان پیوندی ناگسستنی است که منافع آنها در جزئیات و کلیات به هم گره می‌خورد و البته تاوان آن را کارگران می‌دهند.

#شرکت_آدوپن_تبریز
#انتخابات_اجباری
#سرکوب_کارگران
#جمهوری_سرمایه
@sarkhatism

🔴 مرگ تدریجی تحمیلی به روایت تصویر

ویدئوی ارسالی از یاران #همراه_سرخط
جمهوری اسلامی فرودستان را تنها در خیابان و در صحنه‌ی اعتراضات نمی‌کشد بلکه زندگی‌ای که به مردم فرودست تحمیل شده است هیچ تفاوتی با مرگ تدریجی ندارد. بر اساس ویدئویی که به دست ما رسیده است این زن سرپرست خانوار با سه فرزند کوچک به دلیل اینکه از پس پرداخت اجاره‌ی خانه برنیامده وسایل خانه‌اش توسط صاحبخانه تخلیه شده و اکنون در بیابان‌های اطراف کوهدشت به سر می‌برد. در منطقه‌ای بسیار سرد که به گفته‌ی منابع محلی، به خصوص شب‌ها جولانگاه حیوانات درنده است.
هرچند صاحبخانه هم بدون شک مقصر است اما در نهایت مقصر اصلی کسی نیست غیر از جمهوری اسلامی. حکومت ستمگری که چنان فقر و فلاکتی را به مردم تحمیل کرده است که صاحبخانه‌ی چنین خانه‌ای بدون دریافت اجاره‌بهای خانه‌اش قادر به ادامه‌ی حیات نیست و زنی با سه فرزند توان پرداخت اجاره‌بهای یک خانه را ندارد. انسان‌هایی که زیر پاهای صاحبان سرمایه و غارتگران بزرگ له می‌شوند و صدای آنها به هیچ کجا نمی‌رسد. کشتار جمعی تهی‌دستان در سایه‌ی خلافت اسلامیِ سرمایه هر روز در جریان است و این خبر تازه‌ای نیست.

#کوهدشت
#لرستان
#جمهوری_سرمایه
#جمهوری_جنایت
#فلاکت_عمومی
#بی_جاسازی
#بی_خانمانی
@sarkhatism

🔴 نگرانی دولت و کارفرمایان برای چاقی کارگران در صورت افزایش دستمزد

جمهوری اسلامی و مدیران و کارشناسان دولتی‌اش در دفاع از سرمایه‌ی دولتی و خصوصی هر روز در حال جابه‌جا کردن مرزهای وقاحت و بی‌شرفی‌اند. این وقاحت و بی‌شرفی در جلسات اخیر کارگروه مزد شورای عالی کار به حدی رسیده که حتی فریاد محسن باقری، نماینده‌ی مورد تائید حکومت کارگران در این کارگروه را هم درآورده است. نماینده‌ای که عملا هر سال نقش او صرفا مشروعیت‌بخشی به حداقل دستمزد ظالمانه‌ای است که در کارگروه مزد شورای عالی کار برای سال آینده تعیین می‌شود.
کارگروه مزد شورای عالی کار، جمع منتخب وزارت کار است که در آن هر سال اسفند ماه میزان حداقل دستمزد سال آینده را با توجه به داده‌های مختلفی که جملگی توسط کارشناسان حکومتی و وابستگان به نهادهای صنفی کارفرمایی تهیه می‌شوند، تعیین می‌کند. البته در این کارگروه همیشه فردی هم به عنوان نماینده‌ی کارگران حضور دارد که عضو یکی از تشکل‌های کارگری مورد تائید و اعتماد حکومت است، مانند محسن باقری که عضو هیات‌مدیره‌ی کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار است، اما همواره نحوه‌ی کارشناسی‌ها و مصوبات این کارگروه به نوعی است که همین نماینده‌ی زینتی هم معترض می‌شود.
یکی از این داده‌ها و اثرگذارترین و در ضمن چالش‌برانگیزترین آنها برای تعیین حداقل دستمزد در این کارگروه «سبد معیشت» است، که شامل هزینه‌های بهداشت و درمان، مسکن، تغذیه، هزینه‌های آموزشی، هزینه‌های ایاب و ذهاب و غیره می‌شود. این داده از این جهت چالش‌برانگیز بوده که هر سال کارشناسان حکومتی برای پایین آوردن میزان افزایش حداقل دستمزد این سبد معیشت را کوچک‌تر کرده و مواردی را از آن حذف می‌کنند. بگذریم از این که بسیاری از تشکل‌های مستقل کارگری اساسا اعتقاد دارند تعیین میزان حداقل دستمزد بر اساس چیزی تحت عنوان «سبد معیشت» سیاستی ضدکارگری است و میزان تعیین حداقل دستمزد باید افزایش نرخ تورم و سطح دست‌کم متوسط رفاه جامعه باشد اما نمایندگان دولت و تشکل‌های صنفی کارفرمایی در شورای عالی کار و دیگر نهادهای قانون‌گذار و مجری قوانین زیر بار این خواسته نمی‌روند و همچنان شورای عالی کار و کارگروه مزد آن نهادهایی ضدکارگری و حامی منافع صاحبان سرمایه و کارفرمایان است.
وقاحت و بی‌شرفی این اوباش استثمارگر به جایی رسیده که در جلسه‌ی اخیر کارگروه مزد کارشناسان وزارت بهداشت «به میزان قابل توجهی درصد ویتامین، کالری و گرم‌های مواد غذایی» را کاهش داده و بهانه آورده‌اند که دلیل این کاهش چشمگیر «چاقی مفرط مردم» است.
در شرایطی که آمار سوتغذیه در ایران به طور دائم در حال رشد است نمایندگان غارت و چپاول و استثمار نگران «چاقی» کارگران شده‌اند و تصمیم گرفته‌اند طوری حداقل دستمزد را تعیین کنند که کارگران از این چاق‌تر نشوند. در حالی که جمهوری اسلامی در همه‌ی زمینه‌ها، از جمله در دفاع از منافع صاحبان سرمایه و سرکوب و نابودی طبقه‌ی کارگر مرزهای وقاحت و بی‌شرمی و بی‌شرفی را جا به جا می‌کند هستند ابلهان متوهمی که دهان گشادشان را گشادتر می‌کنند و می‌گویند اقتصاد ایران «کمونیستی» است. اینها از آنها هم بی‌شرم‌تر و بی‌شرف‌ترند.

#جمهوری_سرمایه
#جمهوری_استثمار
#جمهوری_چپاول
#مرگ_بر_ستمگر_درود_بر_کارگر
#نه_به_سرمایه_داری
@sarkhatism

🔴 توضیح یک فعال کارگری در ارتباط با مسئله‌ی سبد معیشت و حداقل دستمزد

روز گذشته خبری را تحت عنوان «نگرانی دولت و کارفرمایان برای چاقی کارگران در صورت افزایش دستمزد» منتشر کردیم. بعد از انتشار این خبر یکی از فعالان کارگری پیغام روشنگری به سرخط داده است که برخی نکات ابهام‌برانگیز آن خبر را اصلاح می‌کند.
متن پیغام از این قرار است: « سبد معیشت یک استاندارد جهانی‌ست و شامل همه‌ی اقلام مورد نیاز هر خانواده‌ای است (و نه فقط کارگر و یا طبقه‌ی متوسط).
سبد معیشت شامل تفریح و مسافرت و رستوران و تئاتر و سینما و.. هم می‌شود. سبد معیشت متضمن یک رفاه حداقلی‌ست و باید برای بیشتر از آن هم چانه‌زنی کرد. غیر از خوراک و پوشاک و دارو و.. حتی هزینه‌ی مطالعه و اینترنت و ورزش را هم در بر می‌گیرد.
برای طبقه‌ی مزدبگیر (طبقه‌ی کارگر در مفهوم کلی) یک چالش بزرگ با کارفرمای دولتی و خصوصی بر سر تامین این سبد است و نقطه‌ی عزیمت بسیار بزرگی‌ست. تقلیل سبد معیشت به "نرخ تورم" خواسته‌ی کارفرماهاست و نه نیروهای پیشرو.
برآورد سبد معیشت ۳۰ میلیونی و بر اساس آن تعیین حداقل دستمزد و سپس افزایش طبق نرخ تورم یک مطالبه‌ی درست در شرایط فعلی‌است و بیخود نیست که شورای دستمزد در حال تکاپوست که این سبد را کوچک و کوچکتر کند.
"سطح متوسط رفاه جامعه" باید قابل اندازه‌گیری باشد. حقوق عدد و رقم است. هر معیاری چه تورم یا سبد معیشت اعداد و رقم‌های قابل اندازه‌گیری‌ست.
کارگران و بازنشستگان با یک حساب سرانگشتی اعلام کرده‌اند که اگر صددرصد هم به حقوق‌ها اضافه شود باز هم به سبد معیشت نمی‌رسند.

#جمهوری_سرمایه
#جمهوری_استثمار
#جمهوری_چپاول
#مرگ_بر_ستمگر_درود_بر_کارگر
#نه_به_سرمایه_داری
@sarkhatism

🔴 یخچال‌ندارها و آنهایی که «فقط و فقط» ۹ میلیارد پول ویلا می‌دهند

این یک اصل بدیهی و پیش‌پاافتاده است که "در یک جامعه‌ی طبقاتی فقر در سویی و ثروت در سوی دیگر انباشته می‌شود" اما همین اصل بدیهی و پیش‌پاافتاده نه تنها توسط جمهوری اسلامی پنهان و انکار می‌شود بلکه بخش اعظم اپوزیسیون جمهوری اسلامی نیز آن را انکار می‌کنند.
صدای مردم محروم، مردم تهی‌دست در هیاهوی دلقک‌ها و راهزنان مدعی رهبری هرگز شنیده نمی‌شود. هیچ‌کدام از رسانه‌های بزرگ خارج از کشور علاقه‌ای به نشان دادن تصویر این انسان‌ها ندارند مگر اینکه بلافاصله بعد از اینها سه چهار دهن‌گشاد بودجه‌بگیر را به تلویزیون بیاورند تا بگویند اگر آنها بر سر کار بودند اوضاع چنین نبود و البته از ترس همین تهی‌دستان و نیروی آنها مزخرف بگویند که حکومت ایران «کمونیستی» است. یک مشت مشنگ هم پیدا شوند که همین یاوه را اینجا و آنجا تکرار کنند و تنها راه نجاب مردم را خلاص شدن از دست «آخوند» و بر تخت نشستن یکی دیگر از نوکران سرمایه‌داری جا بزنند.
برای مردم تهی‌دست، برای فرودستان، برای آنهایی که شناسنامه ندارند اما فرقی نمی‌کند علی خامنه‌ای حاکم باشد یا رضا پهلوی، مسیح علی‌نژاد حاکم باشد یا حسن شریعتمداری، همه‌ی آنها به اشکال گوناگون از پیش متعهد شده‌اند که حاکمیت سرمایه را بیشتر تحکیم کنند و سیاست‌های بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول را به طور کامل به اجرا بگذارند. آنها نمایندگان سیاسی همان ویلانشین‌ها هستند. از آخوند تا شازده، از جمهوری‌خواه تا سلطنت‌طلب، همه و همه کسانی هستند که می‌خواهند طوری حکومت کنند که کسانی بتوانند «فقط و فقط» ۹ میلیارد تومان و «با خدم و حشم» حال خانه‌ی ۵۰۰ میلیاردی را ببرند در حالی که آن سو کسانی هستند که نه فقط شناسنامه ندارند بلکه اجاق گاز و بخاری و فرش و یخچال هم ندارند، کسانی که خوش‌شانس‌هایشان بناست تبدیل به «خدم و حشم» بچه‌پولدارهای بورلی هیلز و باستی هیلز ایرانی شوند. ایران پولدارها که دارند بر سر حاکمیتش همدیگر را پاره می‌کنند.

#جمهوری_سرمایه
#دراکولاهای_برانداز
#کاسبان_خون
#شارلاتانیسم
@sarkhatism

🔴 کودکان رفتگر حاصل خصوصی‌سازی خدمات شهرداری

حاصل خصوصی‌سازی بخش‌های مختلف انباشت فاجعه بوده و خواهد بود. این البته بدین معنا نیست که دولت حامی کارگران است و زیر نظر دولت چنین اتفاقاتی نمی‌افتد اما خصوصی‌سازی و واگذاری‌ها به بخش خصوصی یکی از راه‌های دولت سرمایه‌داران برای مقررات‌زدایی بیشتر از بازار کار به نفع صاحبان سرمایه است. نظارت کمتر و دست بازتر بخش خصوصی برای استثمار کارگران و دور زدن موانع هنوزموجود قانونی شکلی از همدستی نئولیبرالی بین دولت و صاحبان سرمایه است: از سویی دولت با بخشنامه‌ها و دستورات و فرامین بندهای مختلف قانون موجود کار را به ضرر طبقه‌ی کارگر تغییر می‌دهد و از سوی دیگر با کاهش نظارت قانونی بقیه‌ی بخش‌های همچنان موجود قانون کار در بخش خصوصی اجرا نمی‌شود. چنین است که جلوی چشم شهرداری تهران به عنوان متولی پاکسازی شهر، شرکت خصوصی طرف قرارداد برای خدمات شهری از کودکان کار می‌کشد. کودکانی که جاروهایی که در دست دارند نزدیک به دو برابر قد خودشان است اما در سایه‌ی جمهوری سرمایه‌ی اسلامی به جای آموزش و بازی باید خیابان‌های پایتخت را پاک کنند. به این ترتیب جمهوری سرمایه کودکی را به تاراج می‌برد و استثمار چندبرابر نیروی کار را طبیعی و عادی می‌کند. این نیز عرصه‌ی دیگری از جنگی است که جممهوری اسلامی در آن علیه فقرا و تهی‌دستان و کارگران می‌جنگد.

#جنگ_علیه_کارگران
#جنگ_علیه_فقرا
#جمهوری_سرمایه
@sarkhatism

🔴 قتل یک کارگر همزمان با روز جهانی کارگر

به گزارش منابع لر، دیروز چهارشنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۳ و همزمان با روز جهانی کارگر، #محمد_میرزایی، یکی از کارگران اداره راهداری و حمل‌ونقل شهرستان کوهدشت، حین کار و در در جاده (بابازید - پل سیمره) به علت عدم اهمیت به موارد ایمنی لازم، به قتل رسید.

عدم توجه نظام‌مند به ایمنی در محیط کار امری است که کارگران روزانه به طور سیستماتیک با آن مواجه هستند و ما بارها در سرخط نوشته‌ایم و تاکید کرده‌ایم که نمی‌توان مرگ کارگران حین کار را تصادف یا اتفاق دانست. آنچه ذیل حاکمیت جمهوری اسلامی در محیط کار حکم فرماست، کشتاری نظام‌مند است و نمی‌توان عنوانی جز قتل بر آن نهاد.

#کوهدشت
#ستم_طبقاتی
#کشتار_نظام_مند
#کشتار_کارگران
#جمهوری_سرمایه

@sarkhatism

🔴 آنچه جمهوری اسلامی بر سر مردم آورده است

طبق گزارش کمپین فعالین بلوچ، مسئولان بهداشتی شهرستان میناب (استان هرمزگان) پس از جمع‌آوری مواد غذایی فاسد از سطح شهر قصد آتش زدن و امحای آنها را داشتند که جمعی از ساکنان به دلیل مشکلات معیشتی‌شان به این محل هجوم بردند تا شاید بتوانند از میان مواد غذایی فاسد لقمه نانی برای خود و خانواده‌شان بیابند. کمپین نوشته از تاریخ دقیق این ویدیو مطلع نیست.

تحت حاکمیت جمهوری اسلامی سوتغذیه به مسئله‌ای عمومی بدل شده است. طبق گزارش فائو طی سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۲، حداقل ۶.۱ درصد از جمعیت ایران، یعنی بیش از پنج میلیون نفر از سوتغذیه رنج می‌برند و رتبه‌ی ایران در میان ۱۶۷ کشور، ۹۰ است. این سازمان نسبت به گسترش سوتغذیه در ایران هشدار داده بود. برخی آمارهای رسمی وزارت بهداشت خبر از سوتغذیه ۱۶ درصد از کودکان زیر ۶ سال می‌دهد. چندی پیش نیز مدیر کل مطالعات رفاه اجتماعی وزارت تعاون نیز گفته بود آمار سوتغذیه در ایران به ۵۷ درصد رسیده است و این تعداد از مردم میزان کالری‌های مورد نیاز را دریافت نمی‌کنند. از سوی دیگر یکی از نمایندگان مجلس اواخر سال گذشته گفته بود گوشت قرمز از سفره‌ی ۳۵ درصد خانواده‌های ایرانی حذف شده است و به گفته‌ی رئیس انجمن تغذیه نیز هزینه‌های خوراکی شامل ۵۰ درصد از درآمد خانوار را شامل می‌شود. به نگاهی کوتاه به این آمارها مشخص می‌شود که بدست آوردن همین مواد غذایی فاسد هم برای بسیاری نعمت محسوب می‌شود. همه‌ی اینها در وضعیتی است که در عین حال کار و کاسبی رستوران‌های گران قیمت سکه است و غذاهای میلیون تومانی‌شان همواره مشتری دارد. تصاویر بالا نتیجه‌ی سیاست‌های سرمایه‌دارانه جمهوری اسلامی است که البته بخش قابل توجهی از اپوزیسیونش نیز با آن مشکلی ندارد؛ پروار کردن طبقه‌ای که تنها با گرسنه‌سازی طبقه‌ای دیگر می‌تواند فربه‌تر شود.

#میناب
#هرمزگان
#سوتغذیه
#جمهوری_سرمایه
#اختلاف_طبقاتی
@sarkhatism

🔴 اجساد له‌شده‌ی کارگران معدن و انتخابات «باشکوه»

روز گذشته، ۲۳ روز بعد از ریزش معدن شماره ۵ شازند در جاده اراک- توره در ۲۷ خرداد سرانجام پیکر له‌شده و بی‌جان سومین معدنچی معدن شازند پیدا شد. در حالی که طی هفته‌های گذشته عموم مسئولان دولتی و کشوری مشغول برگزاری «انتخابات باشکوه» بودند دو بازنشسته‌ی کشته شده در این جنایت به خاک سپرده شدند و پیکر دو معدنچی زیر خروارها سنگ ناپدید شده بود.
در همان روز اول و بعد از شش ساعت پیکر بی جان «محمد بوالحسنی» ساکن روستای حک بالا و «نصرت‌الله یارمحمدی» ساکن روستای اکبرآباد یافته شد. این دو کارگران بازنشسته‌ای بودند که برای گذران معیشت بدون بیمه و ایمنی مناسب به عنوان راننده‌ی بیل مکانیکی و کامیون در معدن شازند مشغول به کار بودند. از آن تاریخ پیکر آیت‌الله رضایی و مجتبی نجفی مفقود شده بود و هنوز معلوم نیست پیکر یافته شده مربوط به کدام‌یک از این کارگران است.
علت اصلی ریزش معدن عدم ایمن‌سازی مناسب بوده و سنگ‌هایی که در انفجارهای روز قبل از ریزش ترک برداشته بوده‌اند هنگام کار دچار ریزش شده‌اند. شب پیش از این حادثه نیز بارندگی شدیدی در منطقه وجود داشته و به همین دلیل کارگران پیش از وقوع حادثه به مسئولان معدن در مورد خطرات احتمالی هشدار داده بودند.
مالک معدن شازند هیچ‌یک از کارگران این معدن را بیمه‌ی حوادث نکرده بوده و این در حالی است که معدن یکی از سخت‌ترین و خطرناک‌ترین مشاغل جهان محسوب می‌شود.
رد خون کارگران له شده‌ی معدن شازند بر دست‌های تمامی مسئولان حکومتی و کاندیداهایی است که روی اجساد آنان مشغول رقابت بر سر کرسی ریاست جمهوری بودند.

#معدن_شازند
#ستم_طبقاتی
#کشتار_نظام_مند
#کشتار_کارگران
#جمهوری_سرمایه

@sarkhatism

🔴 وطن‌پرستی وطن‌پرست‌های میلیاردر در کاخ قرق‌شده‌ی نیاوران

چندی پیش میلیاردرهای تهران کاخ نیاوران را اجاره کرده‌اند، درهای آن را به روی غریبه‌ها بسته‌اند و برای احساس «حس ایرانی» دور هم جمع شده‌اند. طبق معمول یک مشت سلبریتی و اینفلوئنسر هم دعوت داشته‌اند تا بچه‌پولدارهای تهران سرگرمی هم داشته باشند. از ایرج طهماسب تا شهرام ناظری، از پرواز همای تا مهیار حسن. جمعی جمع از پول و ابتذال و لجن در شمال تهرانی که چند خیابان آن‌سوتر میلیون‌ها انسان در آن گرسنه می‌خوابند، از درمان مناسب بهره‌ای ندارند و در مسکن مناسب زندگی نمی‌کنند.
از همه جالب‌تر این‌که برگزارکننده‌ی این ایونت «رویایی» شرکتی است به نام «شرکت مسیر اقتصاد هنر آتیه» که به «صندوق اعتباری هنر» وابسته است. صندوق اعتباری هنر سازمانی دولتی و زیر نظر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است و رییس هیات‌مدیره‌ی شرکت مسیر اقتصاد هنر آتیه کسی نیست جز سید مجید پوراحمدی مشاور وزیر ارشاد و مدیرعامل صندوق اعتباری هنر، دیگر اعضای هیات‌مدیره نیز محمدعلی کاروان و سیدعلی شکراللهی هستند از شعرای درباری که در جلسات شعرخوانی خامنه‌ای شرکت می‌کنند و شعر می‌خوانند. همین ترکیب مافیایی از وابستگان به دستگاه حکومتی که زنان را در خیابان به خاطر حجاب سرکوب می‌کند در کاخ نیاوران ایونت «حس ایرانی» راه می‌اندازند.
حالا همین صدای تو دماغی زیبا که به شما می‌گوید ایران را دوست دارد چون شعر و هنر و تاریخ دارد و البته «وسوسه‌ی ماندن» دارد هرگز به شما نخواهد گفت که در مورد کدام «ایران» صحبت می‌کند. ایران میلیون‌ها کارگر و حاشیه‌نشین و روستایی که دچار سوءتغذیه شده‌اند؟ ایران کولبرها و سوخت‌برها و شوتی‌هایی که در جاده‌ها و مرزها به ضرب گلوله کشته می‌شوند؟ ایران زباله‌گردها و کارتن‌خواب‌ها و گورخواب‌ها؟ ایران میلیون‌ها کودک کار؟ ایران زنانی که هر لحظه ممکن است قربانی زن‌کُشی شوند؟ ایران کوییرهایی که باید همیشه هویت و گرایش جنسی خودشان را پنهان کنند چون از دولت تا خانواده آماده‌ی کشتار آنها هستند؟ ایران سگ‌هایی که کشته می‌شوند؟ ایران کسانی که در قیام‌ها و اعتراض‌ها با گلوله کشته شده‌اند؟ ایران صدها خانواده‌ی داغدار؟ یا ایران میلیاردرهایی که می‌توانند کاخ نیاوران را قُرُق کنند، با دعوتنامه‌ی خصوصی مهمان دعوت کنند، در جشن برندها و بچه پولدارها «حس ایرانی» داشته باشند و بعد برای «ماندن» وسوسه شوند؟
این زالوهای وضعیت اصلا نیازی به وسوسه ندارند که بمانند یا بروند. آنها اساسا در ایران دیگری زندگی می‌کنند و برای در کردن خستگی هم فقط کافی است تصمیم بگیرند تا هر چند هفته یک بار به سفری توریستی در اقصا نقاط جهان بروند. اما حتی به سفر هم نیاز ندارند. خانه‌های آنها، خیابان‌های آنها، جشن‌ها و پارتی‌ها و ایونت‌های آنها در ایران دیگری قرار دارد که در آن از گرسنگی و تبعیض و ستم، از فقر و گرانی و باتوم و پلیس، از زندان و شکنجه و گلوله هیچ خبری نیست. «ایران» آنها با ایران ما فرق دارد.

#ایران_پولدارها
#جمهوری_سرمایه
#ستم_طبقاتی
#زالوهای_وضعیت
@sarkhatism

🔴 توییت‌خوان

جنایت معدن شازند و کارگرانی که مشغول مرگند

بیش از یک ماه از جنایت رخ‌داده در معدن شازند می‌گذرد، سیرک انتخابات هم تمام شد و هیچ‌کس به روز خودش نیاورد چهار کارگر زیر آوار معدن تکه‌تکه شدند و پیکر یکی از آنها تا هنوز پیدا نشده.
نه تنها هیچ‌کس یقه‌ی مالک معدن را نخواهد گرفت که چرا عملیات انفجار در نبود مطلق ایمنی صورت گرفته یا چرا کارگرها بیمه نبوده‌اند، بلکه جای تعجب نیست اگر در چند صباح دیگر مالک لوح افتخار «کارآفرین برتر سال» را از آن خود کند و برای تسمه‌ای که از گرده‌ی کارگر می‌کشد، جایزه هم بگیرد.
مسئولیت خون تک‌تک کارگران قربانی، پیش از آنکه با کارفرما باشد، با حکومتی است که بهره‌کشی از کارگر را قانونی کرده و از «بهره‌کش برتر» تجلیل می‌کند.

#معدن_شازند
#ستم_طبقاتی
#کشتار_نظام‌مند
#کشتار_کارگران
#جمهوری_سرمایه

@sarkhatism