#آیات_لعن (28)

إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالْهُدَىٰ مِن بَعْدِ مَا بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتَابِ ۙ أُولَٰئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَ يَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ ‎﴿بقرة ١٥٩﴾‏
كسانى كه نشانه هاى روشن، و رهنمودى را كه فرو فرستاده ايم، بعد از آنكه آن را براى مردم در كتاب توضيح داده ايم، نهفته مى دارند، آنان را خدا لعنت مى‌كند، و لعنت كنندگان لعنتشان مى‌كنند.

لاعنون یعنی لعن گوها
در این آیه لاعنون در کنار خداوند عز و جل قرار گرفتند؛ الله اکبر از این مقام که در کتاب خدا قرین الله عز و جل باشی.

#آیات_لعن (29)

#مباهله
فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنفُسَنَا وَأَنفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ ‎﴿آل عمران ٦١﴾‏
پس هر که با تو درباره او [عیسی] پس از آنکه بر تو [به واسطه وحی، نسبت به احوال وی] علم و آگاهی آمد، مجادله و ستیز کند، بگو: بیایید ما پسرانمان را و شما پسرانتان را، و ما زنانمان را و شما زنانتان را، و ما نفوسمان را و شما نفوستان را دعوت کنیم؛ سپس یکدیگر را نفرین نماییم، پس لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم

مباهله یعنی لعن و نفرین به یکدیگر و آیه مباهله به ما می آموزد خدای حقیقی و رسول خدای حقیقی، #برائتی هستند و خدا و رسول خدایی که برائت ندارند؛ دروغین و موهوم هستند.

#آیات_لعن (30)

وَأُتْبِعُوا فِي هَٰذِهِ الدُّنْيَا لَعْنَةً وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ أَلَا إِنَّ عَادًا كَفَرُوا رَبَّهُمْ ۗ أَلَا بُعْدًا لِّعَادٍ قَوْمِ هُودٍ ‎﴿هود ٦٠﴾‏
و در این دنیا و روز قیامت با لعنتی بدرقه شدند. آگاه باشید که [قومِ] عاد به پروردگارشان کافر شدند، هان! دوری [از رحمت خدا] بر عاد، قوم هود باد.

#آیات_لعن (31)

وَأُتْبِعُوا فِي هَٰذِهِ لَعْنَةً وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ ۚ بِئْسَ الرِّفْدُ الْمَرْفُودُ ‎﴿هود ٩٩﴾‏
و در این دنیا و روز قیامت به لعنتی بدرقه شدند [و آن لعنت] بد عطیه ای است که به آنان می دهند.

#آیات_لعن (32)

وَ الَّذِينَ يَنقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِن بَعْدِ مِيثَاقِهِ وَ يَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَن يُوصَلَ وَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ ۙ أُولَٰئِكَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوءُ الدَّارِ ‎﴿رعد ٢٥﴾‏
و كسانى كه پيمان خدا را پس از بستن آن مى شكنند و آنچه را خدا به پيوستن آن فرمان داده مى گسلند و در زمين فساد مى كنند، بر ايشان لعنت است و بد فرجامى آن سراى ايشان راست.

#آیات_لعن (33)

وَ أَتْبَعْنَاهُمْ فِي هَٰذِهِ الدُّنْيَا لَعْنَةً ۖ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ هُم مِّنَ الْمَقْبُوحِينَ ‎﴿قصص ٤٢﴾‏
و در اين دنيا لعنتى بدرقه [نام‌] آنان كرديم و روز قيامت [نيز] ايشان از [جمله‌] زشت رويانند.

سایر آیاتی که به مبحث تبری و برائت و لعن اشاره دارند

بقره 88
بقره 89
بقره 159
بقره 161
آل عمران 61
آل عمران 87
نساء 46
نساء 47
نساء 52
نساء 93
نساء 118
محمد 23
نور 7
نور 23
فتح 6
ص 78
غافر 52
حجر 35
احزاب 57
احزاب 61
احزاب 64
اعراف 44
مائده 13
مائده 60
مائده 64
مائده 78
توبه 68
هود 18
هود 60
هود 99
اسراء 60
رعد 25
قصص 42

چطور با وجود این همه آیه و روایت می خواهیم منکر #لعن و #برائت شویم؟

برائت و لعن علنی

#آیات_لعن
🔸اهل بیت علیهم السلام مظلوم هستند؛ ظالم کیست؟؟؟
🔸وجود روایات لعن #علنی اهل بیت علیهم السلام
🔸نباید مطاعن و ظلم های سران سقیفه و مهاجمین بیت وحی بیان شود؟
🔸امام جمعه ای که منکر روایات لعن است


آیة الله سید علی میلانی حفظه الله

#آیات_لعن (34)

بَرَاءَةٌ مِّنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ إِلَى الَّذِينَ عَاهَدتُّم مِّنَ الْمُشْرِكِينَ ‎﴿سورة التوبة ١﴾
این [اعلامِ] بیزاری و لغو پیمان از سوی خدا و پیامبرش به کسانی از مشرکان است که با آنان پیمان بسته اید.

نام دیگر سوره توبه، برائت است؛ یعنی یک سوره در قرآن کریم داریم که اساس آن بالکل #برائت است. و این سوره تنها سوره قرآن کریم است که بسم الله الرحمن الرحیم ندارد.

#آیات_لعن (35)

وَأَذَانٌ مِّنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ إِلَى النَّاسِ يَوْمَ الْحَجِّ الْأَكْبَرِ أَنَّ اللَّهَ بَرِيءٌ مِّنَ الْمُشْرِكِينَ ۙ وَرَسُولُهُ ۚ فَإِن تُبْتُمْ فَهُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ ۖ وَإِن تَوَلَّيْتُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّكُمْ غَيْرُ مُعْجِزِي اللَّهِ ۗ وَبَشِّرِ الَّذِينَ كَفَرُوا بِعَذَابٍ أَلِيمٍ ‎﴿سورة التوبة ٣﴾
و این اعلامی است از سوی خدا و پیامبرش به همه مردم در روز حج اکبر که: یقیناً خدا و پیامبرش از مشرکان بیزارند [و هیچ تعهدی نسبت به آنان ندارند]؛ پس [ای مشرکان!] اگر [از پیمان شکنی و خیانت] توبه کنید [و مسلمان شوید] برای شما بهتر است و اگر روی [از وفای به پیمان و اسلام] بگردانید، بدانید که شما عاجز کننده خدا نیستید [تا بتوانید از دسترس قدرت او بیرون روید]؛ و کسانی را که کفر ورزیدند، به عذابی دردناک مژده ده.


خدای ما همان خدای برائتی است که از مشرکین بیزار و متنفر است نه خدایی که مروجین #اسلام_رحمانی می گویند

سوره برائتی توبه مشتی کوبنده بر مروجین #اسلام_رحمانی

#آیات_لعن
99-/4394 _2- الطَّبْرِسِيُّ:عَنْ عَلِيٍّ(عَلَيْهِ السَّلاَمُ): «لَمْ تَنْزِلْ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ عَلَى رَأْسِ سُورَةِ بَرَاءَةَ لِأَنَّ بِسْمِ اللَّهِ لِلْأَمَانِ وَ الرَّحْمَةِ،وَ نَزَلَتْ بَرَاءَةُ لِرَفْعِ الْأَمَانِ بِالسَّيْفِ».

🔸امیرالمومنین علی علیه السلام: بر سرِ سوره برائت (توبه) بسم الله الرحمن الرحیم، نازل نشده؛ زیرا بسم الله، برای امان و رحمت است و سوره برائت برای رفع امنیت با شمشیر نازل شده.

تفسیر البرهان/ج2/ص727
تفسير جوامع الجامع (طبرسی)/ج2/ص36/سورة التّوبة
تفسیر کنز الدقائق/ج5/ص388

#جزء10

#آیات_لعن و برائت (36)

قُلْ أَيُّ شَيْءٍ أَكْبَرُ شَهَادَةً قُلِ اللَّهُ شَهِيدٌ بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَأُوحِيَ إِلَيَّ هَـٰذَا الْقُرْآنُ لِأُنذِرَكُم بِهِ وَمَن بَلَغَ أَئِنَّكُمْ لَتَشْهَدُونَ أَنَّ مَعَ اللَّهِ آلِهَةً أُخْرَىٰ قُل لَّا أَشْهَدُ قُلْ إِنَّمَا هُوَ إِلَـٰهٌ وَاحِدٌ وَإِنَّنِي بَرِيءٌ مِّمَّا تُشْرِكُونَ ‎﴿الأنعام: ١٩﴾‏
بگو: «گواهى چه كسى از همه برتر است؟» بگو: «خدا ميان من و شما گواه است. و اين قرآن به من وحى شده تا به وسيله آن، شما و هر كس را [كه اين پيام به او] برسد، هشدار دهم. آيا واقعاً شما گواهى مى‌دهيد كه در جَنب خدا، خدايان ديگرى است؟» بگو: «من گواهى نمى‌دهم.» بگو: «او تنها معبودى يگانه است، و بى‌ترديد، من از آنچه شريك [او] قرار مى‌دهيد بيزارم.»


پس از قرآن کریم نیز می آموزیم همیشه هم بنا نیست به مقدسات مشرکین احترام بگذاریم و با پیروان جبهه باطل #وحدت داشته باشیم

#آیات_لعن و برائت (37)

وَمَا كَانَ اسْتِغْفَارُ إِبْرَاهِيمَ لِأَبِيهِ إِلَّا عَن مَّوْعِدَةٍ وَعَدَهَا إِيَّاهُ فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُ أَنَّهُ عَدُوٌّ لِّلَّهِ تَبَرَّأَ مِنْهُ ۚ إِنَّ إِبْرَاهِيمَ لَأَوَّاهٌ حَلِيمٌ ‎﴿سورة التوبة ١١٤﴾
و طلب آمرزش ابراهيم براى پدرش جز براى وعده اى كه به او داده بود، نبود. و[لى‌] هنگامى كه براى او روشن شد كه وى دشمن خداست، از او بيزارى جست. راستى، ابراهيم، دلسوزى بردبار بود.

#المرء_مع_من_احب
حقیقتا حضرت ابراهیم علیه السلام الگوی برائت است و این برائت ایشان در چندی جای قرآن کریم نیز وارد شده
ضمنا نکته دیگر آیه این است که انسان بین دین و سایر تعلقات و وابستگی ها همیشه باید دین را برگزیند؛ حتی اگر پای خانواده در میان باشد اولویت با دین است. و هرچه که در مقابل دین قد علم کند سزاوار است تا از او بیزاری بجوییم.

#آیات_لعن و برائت (38)

فَلَمَّا رَأَى الشَّمْسَ بَازِغَةً قَالَ هَـٰذَا رَبِّي هَـٰذَا أَكْبَرُ فَلَمَّا أَفَلَتْ قَالَ يَا قَوْمِ إِنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تُشْرِكُونَ ‎﴿الأنعام: ٧٨﴾‏
پس چون خورشيد را برآمده ديد، گفت: «اين پروردگار من است. اين بزرگتر است.» و هنگامى كه افول كرد، گفت: «اى قوم، من از آنچه [براى خدا] شريك مى سازيد بيزارم.»


شرک در ولایت نیز همان مشرک بالله شدن است؛ یعنی هرکس سقیفه ای شد در حقیقت مشرک است و برای امام منصوب از جانب الله عز و جل از پیش خودش شریک قرار داده؛ و ما هم مثل حضرت ابراهیم باید بگوییم: إِنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تُشْرِكُونَ

#آیات_لعن و برائت (39)

وَإِذْ زَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ وَقَالَ لَا غَالِبَ لَكُمُ الْيَوْمَ مِنَ النَّاسِ وَإِنِّي جَارٌ لَّكُمْ فَلَمَّا تَرَاءَتِ الْفِئَتَانِ نَكَصَ عَلَىٰ عَقِبَيْهِ وَقَالَ إِنِّي بَرِيءٌ مِّنكُمْ إِنِّي أَرَىٰ مَا لَا تَرَوْنَ إِنِّي أَخَافُ اللَّهَ وَاللَّهُ شَدِيدُ الْعِقَابِ ‎﴿الأنفال: ٤٨﴾‏
و [ياد كن‌] هنگامى را كه شيطان اعمال آنان را برايشان بياراست و گفت: «امروز هيچ كس از مردم بر شما پيروز نخواهد شد، و من پناه شما هستم.» پس هنگامى كه دو گروه، يكديگر را ديدند [شيطان‌] به عقب برگشت و گفت: «من از شما بيزارم، من چيزى را مى‌بينم كه شما نمى‌بينيد، من از خدا بيمناكم.» و خدا سخت‌كيفر است.

#آیات_لعن و برائت (40)

وَإِن كَذَّبُوكَ فَقُل لِّي عَمَلِي وَلَكُمْ عَمَلُكُمْ أَنتُم بَرِيئُونَ مِمَّا أَعْمَلُ وَأَنَا بَرِيءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ ‎﴿يونس: ٤١﴾‏
و اگر تو را تکذیب کردند، بگو: «عمل من برای من، و عمل شما برای شماست! شما از آنچه من انجام می دهم بیزارید و من (نیز) از آنچه شما انجام می دهید بیزارم!»

✅انبیاء برائتی

#آیات_لعن و برائت (41)

أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ قُلْ إِنِ افْتَرَيْتُهُ فَعَلَيَّ إِجْرَامِي وَأَنَا بَرِيءٌ مِّمَّا تُجْرِمُونَ ‎﴿هود: ٣٥﴾
آیا (مشرکان) می گویند: پیامبر، این قرآن را از نزد خود به دروغ ساخته [و به خدا نسبت داده؟] بگو: اگر آن را به دروغ ساخته باشم، گناهم فقط بر عهده خود من است، و من از گناهانی که شما مرتکب می شوید، بیزارم.

#آیات_لعن و برائت (42)

إِن نَّقُولُ إِلَّا اعْتَرَاكَ بَعْضُ آلِهَتِنَا بِسُوءٍ قَالَ إِنِّي أُشْهِدُ اللَّهَ وَاشْهَدُوا أَنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تُشْرِكُونَ ‎﴿هود: ٥٤﴾‏
[ما درباره تو] جز این نمی گوییم که برخی از معبودهای ما به تو گزند و آسیب [روحی] رسانده اند [به همین سبب سخنان جنون آمیز و بی منطق می گویی]. هود گفت: من خدا را گواه می گیرم و شما هم گواه باشید که یقیناً من از آنچه شریک او قرار می دهید، بیزارم.

پس اینگونه نبوده که انبیاء همیشه کوتاه بیایند و برائت را تعطیل کنند و #وحدت به راه بیندازند.

#آیات_لعن و برائت (43)

فَإِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ إِنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ ‎﴿الشعراء: ٢١٦﴾‏
و اگر تو را نافرمانى كردند، بگو: «من از آنچه مى‌كنيد بيزارم.»

لعن و برائت ریشه قرآنی دارد

#آیات_لعن و برائت

🔻سوره شعراء آیه 216
🔻سوره هود آیه 54
🔻سوره هود آیه 35
🔻سوره یونس آیه 41
🔻سوره انفال آیه 48
🔻سوره انعام آیه 78
🔻سوره توبه آیه 114
🔻سوره انعام آیه 19
🔻سوره توبه آیه 3
🔻سوره توبه آیه 1
🔻سوره قصص آیه 42
🔻سوره رعد آیه 25
🔻سوره هود آیه 99
🔻سوره هود آیه 60
🔻سوره آل عمران آیه 61
🔻سوره بقره آیه 159
🔻سوره بقره آیه 89
🔻سوره مائده آیه 78
🔻سوره اسراء آیه 60
🔻سوره احزاب آیه 61
🔻سوره مائده آیه 13
🔻سوره نساء آیه 46
🔻سوره هود آیه 18
🔻سوره توبه آیه 68
🔻سوره مائده آیه 64
🔻سوره اعراف آیه 44
🔻سوره مائده آیه 60
🔻سوره نساء آیه 93
🔻سوره احزاب آیه 64
🔻سوره احزاب آیه 57
🔻سوره نور آیه 7
🔻سوره حجر آیه 35
🔻سوره غافر آیه 52
🔻سوره ص آیه 78
🔻سوره نساء آیه 47
🔻سوره فتح آیه 6
🔻سوره نور آیه 23
🔻سوره محمد آیه 23
🔻سوره نساء آیه 118
🔻سوره نساء آیه 52
🔻سوره آل عمران آیه 87
🔻سوره بقره آیه 88
🔻سوره بقره آیه 161
🔻سوره زخرف آیه 26

کتاب الهی و آسمانیِ قرآن کریم پر است از تبری و لعن از دشمنان خداوند.
هیچ مسلمانی نمی تواند این همه آیات و روایات در مورد لعن و برائت را منکر شود مگر اینکه یا نفوذی باشد یا جاهل و احمق.


#جزء1 #جزء2 #جزء3 #جزء5 #جزء6 #جزء7 #جزء8 #جزء10 #جزء11 #جزء12 #جزء13 #جزء14 #جزء15 #جزء18 #جزء20 #جزء22 #جزء23 #جزء24 #جزء25 #جزء26

#آیات_لعن و برائت (44)

وَ إِذْ قالَ إِبْراهيمُ لِأَبيهِ وَ قَوْمِهِ إِنَّني بَراءٌ مِمَّا تَعْبُدُونَ (زخرف 26)

و [به خاطر بياور] هنگامى را كه ابراهيم به پدرش (عمويش آزر) و قومش گفت: «من از آنچه شما مى‌پرستيد بيزارم».