#حکمتهای_علوی
و قال عليه السلام: قِلَّةُ الْعِيَالِ أَحَدُ الْيَسَارَيْنِ.

🔸امیرالمومنین صلوات الله علیه: کمی زن و فرزند يكى از دو آسايش است.

نهج البلاغه حکمت 141

تغییر مکان مقام ابراهیم توسط عمر بن خطاب

قال الامام الحسین صلوات الله علیه: كَانَ مَوْضِعُ الْمَقَامِ الَّذِي وَضَعَهُ إِبْرَاهِيمُ عِنْدَ جِدَارِ الْبَيْتِ فَلَمْ يَزَلْ هُنَاكَ حَتَّى حَوَّلَهُ أَهْلُ الْجَاهِلِيَّةِ إِلَى الْمَكَانِ الَّذِي هُوَ فِيهِ الْيَوْمَ فَلَمَّا فَتَحَ النَّبِيُّ (صلی الله علیه و آله) مَكَّةَ رَدَّهُ إِلَى الْمَوْضِعِ الَّذِي وَضَعَهُ إِبْرَاهِيمُ فَلَمْ يَزَلْ هُنَاكَ إِلَى أَنْ وَلِيَ عُمَرُ بْنُ الْخَطَّابِ فَسَأَلَ النَّاسَ مَنْ مِنْكُمْ يَعْرِفُ الْمَكَانَ الَّذِي كَانَ فِيهِ الْمَقَامُ فَقَالَ رَجُلٌ أَنَا قَدْ كُنْتُ أَخَذْتُ مِقْدَارَهُ بِنِسْعٍ فَهُوَ عِنْدِي فَقَالَ ائْتِنِي بِهِ فَأَتَاهُ بِهِ فَقَاسَهُ ثُمَّ رَدَّهُ إِلَى ذَلِكَ الْمَكَانِ.

🔸امام حسین صلوات الله علیه: محل مقام ابراهیم که ابراهیم (علیه السّلام) آن را قرار داد کنار دیوار کعبه بود. و همچنان در آنجا بود تا آنکه اهل جاهلیت آن را به محلی که اکنون در آنجاست تغییر مکان دادند. وقتی پیامبر (صلی اللَّه علیه و آله) مکه را فتح کرد آن را به محلّی که ابراهیم (علیه السّلام) قرار داده بود برگردانید و همچنان در آنجا بود تا عمر بن خطاب به حکومت رسید و پرسید: چه کسی جای قبلی مقام را می داند؟ یک نفر گفت: من با طنابی فاصله آن را گرفته ام و اکنون نزد من است. عمر گفت: آن را برای من بیاور. آن را آورد و اندازه گرفتند و به آن مکان (جای اولش که در زمان جاهلیت بود) برگرداندند!

الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏4، ص: 223
كتاب سليم بن قيس الهلالي، ج‏2، ص: 676
من لا يحضره الفقيه، ج‏2، ص: 244
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏31، ص: 33
تفسير نور الثقلين، ج‏1، ص: 367

#جزء1 #جزء4

امانت ها...

إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَن تُؤَدُّوا الْأَمَانَاتِ إِلَىٰ أَهْلِهَا وَإِذَا حَكَمْتُم بَيْنَ النَّاسِ أَن تَحْكُمُوا بِالْعَدْلِ ۚ إِنَّ اللَّهَ نِعِمَّا يَعِظُكُم بِهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ سَمِيعًا بَصِيرًا ‎﴿نساء ٥٨﴾
خدا قاطعانه به شما فرمان می دهد که امانت ها را به صاحبانش بازگردانید و هنگامی که میان مردم داوری می کنید، به عدالت داوری کنید. یقیناً [فرمان بازگردانیدن امانت و عدالت در داوری] نیکو چیزی است که خدا شما را به آن موعظه می کند؛ بی تردید خدا همواره شنوا و بیناست.

عَنْ بُرَيْدِ بْنِ مُعَاوِيَةَ،قَالَ: كُنْتُ عِنْدَ أَبِي جَعْفَرٍ(عَلَيْهِ السَّلاَمُ)وَ سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ تَعَالَى: إِنَّ اللّٰهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَمٰانٰاتِ إِلىٰ أَهْلِهٰا إِلَى سَمِيعاً بَصِيراً
قَالَ:«إِيَّانَا عَنَى،أَنْ يُؤَدِّيَ الْأَوَّلُ مِنَّا إِلَى الْإِمَامِ الَّذِي بَعْدَهُ،الْكُتُبَ وَ الْعِلْمَ وَ السِّلاَحَ وَ إِذٰا حَكَمْتُمْ بَيْنَ النّٰاسِ أَنْ تَحْكُمُوا بِالْعَدْلِ الَّذِي فِي أَيْدِيكُمْ».

🔸برید بن معاویه گفت: نزد امام باقر (صلوات الله علیه) بودم و دربارۀ این سخن خداوند متعال از او پرسیدم:
خداوند به شما فرمان می دهد که امانت ها را به اهلش برسانید... تا ... خداوند شنوا و بیناست.(نساء 58)
فرمود: مقصود ماییم. که امام پیشین کتاب ها و علم و سلاح را به امام پس از خود برساند. «و وقتی میان مردم داوری کردید با عدلی» که در دستان شما است «حکم دهید.»

تفسیر البرهان جلد 2 صفحه 102

#جزء5

ولایت، امانت الهی است

إِنَّ اللَّـهَ يَأْمُرُكُمْ أَن تُؤَدُّوا الْأَمَانَاتِ إِلَىٰ أَهْلِهَا ﴿سورة النساء ٥٨﴾
خدا به شما فرمان مى‌دهد كه امانت ‌ها را به صاحبان آنها رد كنيد

يعني الإمامة فالأمانة هي الإمامة
🔸منظور از امانت در این آیه امامت است

تفسير القمي، ج‏2، ص: 198

#جزء5

#کلامکم_نور
#آداب_همسرداری
#آداب_زندگی

👈خودتان را به ندیدن بزنید👉

قَالَ مولانا امیرالمؤمنین
عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ: 

مِنْ أَشْرَفِ أَعْمَالِ اَلْكَرِيمِ غَفْلَتُهُ عَمَّا يَعْلَمُ.

یکی از باارزشترین کارهای کریمان، «تغافل» از چیزهایی است که از آن آگاهند»

📚نهج البلاغة ؛ ج 1 , ص 507

مولانا امیرالمؤمنین
صلوات الله علیه

من لم یتغافل و لا یغض عن کثیر من الامور تنغصت عیشته

کسی که «تغافل» و چشم پوشی از بسیاری امور نکند، زندگی برای او ناگوار خواهد شد

📚غرر الحکم، شماره 9149.67

آداب زندگی شیعی

@nourany

آیه مربوط به صیغه در قرآن کریم

وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ النِّسَاءِ إِلَّا مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ ۖ كِتَابَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ ۚ وَأُحِلَّ لَكُم مَّا وَرَاءَ ذَٰلِكُمْ أَن تَبْتَغُوا بِأَمْوَالِكُم مُّحْصِنِينَ غَيْرَ مُسَافِحِينَ ۚ فَمَا اسْتَمْتَعْتُم بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَةً ۚ وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِيمَا تَرَاضَيْتُم بِهِ مِن بَعْدِ الْفَرِيضَةِ ۚ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا ‎﴿نساء ٢٤﴾‏
و زنان شوهردار (بر شما حرام است؛) مگر آنها را که (از راه اسارت) مالک شده‌اید؛ (زیرا اسارت آنها در حکم طلاق است؛) اینها احکامی است که خداوند بر شما مقرّر داشته است. اما زنان دیگر غیر از اینها (که گفته شد)، برای شما حلال است که با اموال خود، آنان را اختیار کنید؛ در حالی که پاکدامن باشید و از زنا، خودداری نمایید. و زنانی را که متعه [= ازدواج موقت‌] می‌کنید، واجب است مهر آنها را بپردازید. و گناهی بر شما نیست در آنچه بعد از تعیین مهر، با یکدیگر توافق کرده‌اید. (بعداً می‌توانید با توافق، آن را کم یا زیاد کنید.) خداوند، دانا و حکیم است.


عَنْ أَبِي بَصِيرٍ،قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ(عَلَيْهِ السَّلاَمُ)عَنِ الْمُتْعَةِ.
فَقَالَ:«نَزَلَتْ فِي الْقُرْآنِ: فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَةً وَ لاٰ جُنٰاحَ عَلَيْكُمْ فِيمٰا تَرٰاضَيْتُمْ بِهِ مِنْ بَعْدِ الْفَرِيضَةِ ».

🔸از ابوبصیر نقل شده گفت: از امام باقر (صلوات الله علیه) در مورد متعه (ازدواج موقت، صیغه) پرسیدم. فرمود: در قرآن نازل شده: و زنانی را که متعه [= ازدواج موقت‌] می کنید، واجب است مهریه آنها را بپردازید. و گناهی بر شما نیست در آنچه بعد از تعیین مهر، با یکدیگر توافق کرده اید. (نساء 24)

تفسیر البرهان جلد 2 صفحه 58

#ازدواج_موقت_سنت_الهی_است
#جزء5

روزه = تزکیه بدن

[الأمالی للشیخ الطوسی]: فِیمَا أَوْصَی بِهِ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام عِنْدَ وَفَاتِهِ عَلَیْكَ بِالصَّوْمِ فَإِنَّهُ زَكَاةُ الْبَدَنِ وَ جُنَّةٌ لِأَهْلِهِ

🔸از جمله وصیت­های امیرالمومنین علی (صلوات الله علیه) در هنگام وفاتش این بود که فرمود: بر تو باد به روزه! زیرا آن زکات بدن و سپر اهلش (شخص روزه دار) می باشد.

بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار جلد 93 صفحه 248 أبواب الصوم باب 30 فضل الصیام حدیث 10

پاداش دسته گل اهدایی به امام حسین صلوات الله علیه

[كشف الغمة] قَالَ أَنَسٌ: كُنْتُ عِنْدَ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَدَخَلَتْ عَلَیْهِ جَارِیَةٌ فَحَیَّتْهُ بِطَاقَةِ رَیْحَانٍ فَقَالَ لَهَا أَنْتِ حُرَّةٌ لِوَجْهِ اللَّهِ فَقُلْتُ تَجِیئُكَ بِطَاقَةِ رَیْحَانٍ لَا خَطَرَ لَهَا فَتُعْتِقُهَا قَالَ كَذَا أَدَّبَنَا اللَّهُ قَالَ اللَّهُ- وَ إِذا حُیِّیتُمْ بِتَحِیَّةٍ فَحَیُّوا بِأَحْسَنَ مِنْها أَوْ رُدُّوها(1) وَ كَانَ أَحْسَنَ مِنْهَا عِتْقُهَا.

🔸انس گوید: نزد حسین (صلوات الله علیه) بودم که کنیزی بر او وارد شد، سلام کرد و دسته گلی تقدیم نمود. پس (امام حسین صلوات الله علیه) فرمود: تو را در راه خدا (به خاطر خدا) آزاد کردم. انس گوید گفتم: یک کنیزک را برای یک شاخه گل بی ارزش آزاد می کنی؟ فرمود: خدا ما را این طور پرورش داده است. خداوند می فرماید: وَ إِذَا حُيِّيتُم بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّوا بِأَحْسَنَ مِنْهَا أَوْ رُدُّوهَا ﴿سورة النساء ٨٦﴾
و چون به شما درود گفته شد، شما به [صورتى‌] بهتر از آن درود گوييد، يا همان را [در پاسخ‌] برگردانيد.
بهتر از این شاخه گل، آزاد نمودن این کنیز بود.

بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار جلد 44 صفحه 195

#جزء5

ترتیل جزء ششم قرآن کریم
استاد پرهیزگار

اولی الامر اهل بیت صلوات الله علیهم هستند و لا غیر.

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْرِ مِنكُمْ (نساء 59)
ای کسانی که ایمان آورده اید! اطاعت کنید خدا را! و اطاعت کنید پیامبر و اولو الأمر [= اوصیای پیامبر] را!

عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ(عَلَيْهِ السَّلاَمُ) ،فِي قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: يٰا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللّٰهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ ، قَالَ:«الْأَئِمَّةُ مِنْ وُلْدِ عَلِيٍّ وَ فَاطِمَةَ(صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِمَا)إِلَى أَنْ تَقُومَ السَّاعَةُ».

🔸از امام باقر صلوات الله علیه در مورد کلام خداوند عز و جل: ای کسانی که ایمان آورده‌اید! اطاعت کنید خدا را! و اطاعت کنید پیامبر خدا و اولو الأمر را، روایت شده که فرمود: امامان از فرزندان علی و فاطمه (صلوات الله علیهما) هستند تا روزی که قیامت به پا شود.

تفسیر البرهان جلد 2 صفحه 108

همین است و همین است و همین است
فقط مهدی ولیّ مسلمین است

#جزء5

حتی اگر تمام خلق امامت را انکار کنند.

فَإِن يَكْفُرْ بِهَا هَٰؤُلَاءِ فَقَدْ وَكَّلْنَا بِهَا قَوْمًا لَّيْسُوا بِهَا بِكَافِرِينَ ‎﴿انعام ٨٩﴾‏
و اگر (بفرض) نسبت به آن کفر ورزند، (آیین حقّ زمین نمی‌ماند؛ زیرا) کسان دیگری را نگاهبان آن می‌سازیم که نسبت به آن، کافر نیستند.

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَن يَرْتَدَّ مِنكُمْ عَن دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ ۚ ذَٰلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ ‎﴿مائده ٥٤﴾‏
ای اهل ایمان! هر کس از شما از دینش برگردد [زیانی به خدا نمی رساند] خدا به زودی گروهی را می آورد که آنان را دوست دارد، و آنان هم خدا را دوست دارند؛ در برابر مؤمنانْ فروتن اند، و در برابر کافرانْ سرسخت و قدرتمندند، همواره در راه خدا جهاد می کنند، و از سرزنش هیچ سرزنش کننده ای نمی ترسند. این فضل خداست که به هر کس بخواهد می دهد؛ و خدا بسیار عطاکننده و داناست.


قال الامام الصادق صلوات الله علیه: وَ اللَّهِ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْأَرْضِ اجْتَمَعُوا عَلَى أَنْ يُحَوِّلُوا هَذَا الْأَمْرَ مِنْ مَوْضِعِهِ الَّذِي وضحه [وَضَعَهُ‏] اللَّهُ مَا اسْتَطَاعُوا وَ لَوْ أَنَّ خَلْقَ اللَّهِ كُلَّهُمْ جَمِيعاً كَفَرُوا حَتَّى لَا يَبْقَى أَحَدٌ جَاءَ اللَّهُ لِهَذَا الْأَمْرِ بِأَهْلٍ يَكُونُونَ هُمْ أَهْلَهُ.

🔸امام صادق صلوات الله علیه: به خدا سوگند اگر اهل زمین جمع شوند تا این امر (امامت) را از جایگاهی که خدا برایش قرار داده تغییر دهند؛ نمی توانند. و اگر تمام خلق خدا کافر شوند به طوری که یک نفر هم باقی نماند خداوند برای معتقدین به این امر (امامت) گروهی را می آورد که اهل و شایسته آن باشند.

بصائر الدرجات، ج‏1، ص: 174
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏26، ص: 204
تفسیر البرهان جلد 2 صفحه 449

#جزء6 #جزء7

❌خودکشی هرگز❌


يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَأْكُلُوا أَمْوَالَكُم بَيْنَكُم بِالْبَاطِلِ إِلَّا أَن تَكُونَ تِجَارَةً عَن تَرَاضٍ مِّنكُمْ ۚ وَلَا تَقْتُلُوا أَنفُسَكُمْ ۚ إِنَّ اللَّـهَ كَانَ بِكُمْ رَحِيمًا ﴿نساء ٢٩﴾
اى كسانى كه ايمان آورده ايد، اموال همديگر را به ناروا مخوريد -مگر آنكه داد و ستدى با تراضى يكديگر، از شما [انجام گرفته‌] باشد- و خودتان را مكشيد، زيرا خدا همواره با شما مهربان است.


◾️قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ صلوات الله علیه:
إِنَّ الْمُؤْمِنَ يُبْتَلَى بِكُلِّ بَلِيَّةٍ،وَ يَمُوتُ بِكُلِّ مِيتَةٍ،إِلاَّ أَنَّهُ لاَ يَقْتُلُ نَفْسَهُ

▪️امام باقر صلوات الله علیه:
همانا مومن به هر بلایی گرفتار می شود و به هر مرگی می میرد؛ اما خودکشی نمی کند

البرهان في تفسير القرآن جلد 4 صفحه 573
الکافی جلد 3 صفحه 112 - بَابُ عِلَلِ الْمَوْتِ وَ أَنَّ الْمُؤْمِنَ یَمُوتُ بِکُلِّ مِیتَةٍ 8

نرمی و عطوفت در اسلام

#حکمتهای_علوی
و قال عليه السلام: التَّودُّدُ نِصْفُ الْعَقْلِ.

🔸امیرالمومنین صلوات الله علیه: دوستى و محبّت نيمى از عقل است.

نهج البلاغه حکمت 142

ای مومنین! ایمان بیاورید!!!

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا آمِنُوا بِاللَّـهِ وَرَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِي نَزَّلَ عَلَىٰ رَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِي أَنزَلَ مِن قَبْلُ ﴿نساء ١٣٦﴾
ای کسانی که ایمان آورده اید؛ به خدا و پیامبرش و کتابی که بر پیامبرش نازل کرده و به کتابی که پیش از این فرستاده ایمان بیاورید.

#تقیه #کتمان #اذاعه
قال الامام الرضا صلوات الله علیه: لَا يَكُونُ الْمُؤْمِنُ مُؤْمِناً حَتَّى تَكُونَ فِيهِ ثَلَاثُ خِصَالٍ سُنَّةٌ مِنْ رَبِّهِ وَ سُنَّةٌ مِنْ نَبِيِّهِ وَ سُنَّةٌ مِنْ وَلِيِّهِ فَأَمَّا السُّنَّةُ مِنْ رَبِّهِ فَكِتْمَانُ السِّرِّ وَ أَمَّا السُّنَّةُ مِنْ نَبِيِّهِ فَمُدَارَاةُ النَّاسِ وَ أَمَّا السُّنَّةُ مِنْ وَلِيِّهِ فَالصَّبْرُ فِي الْبَأْسَاءِ وَ الضَّرَّاءِ.

🔸امام رضا صلوات الله علیه: مومن، مؤمن (واقعی) نمی باشد مگر آن که سه خصلت در او باشد: سنّتی از پروردگارش و سنّتی از پیامبرش و سنّتی از ولی اش. امّا سنّت از پروردگارش، پوشاندن راز (کتمان سر) است و امّا سنّت پیغمبرش، مدارا (نرم رفتاری) با مردم است
امّا سنّت ولی و امامش، صبر کردن در زمان تنگدستی و پریشان حالی است.

عيون أخبار الرضا، ج1، ص: 256
تحف العقول، ص: 442
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏75، ص: 334

#جزء5

دوازده امام در قرآن

وَلَقَدْ أَخَذَ اللَّـهُ مِيثَاقَ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَبَعَثْنَا مِنْهُمُ اثْنَيْ عَشَرَ نَقِيبًا ﴿مائده ١٢﴾
خدا از بنی اسرائیل پیمان گرفت، و از میان آنان دوازده سرپرست برانگیختیم

وَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) يَقُولُ مَعَاشِرَ النَّاسِ اعْلَمُوا أَنَّ لِلَّهِ تَعَالَى بَاباً مَنْ دَخَلَهَا أَمِنَ مِنَ النَّارِ وَ مِنَ الْفَزَعِ الْأَكْبَرِ فَقَامَ إِلَيْهِ أَبُو سَعِيدٍ الْخُدْرِيُّ فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ اهْدِنَا إِلَى هَذَا الْبَابِ حَتَّى نَعْرِفَهُ فَقَالَ هُوَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ سَيِّدُ الْوَصِيِّينَ وَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ وَ أَخُو رَسُولِ رَبِّ الْعَالَمِينَ وَ خَلِيفَتُهُ عَلَى النَّاسِ أَجْمَعِينَ مَعَاشِرَ النَّاسِ مَنْ أَحَبَّ أَنْ يَتَمَسَّكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى الَّتِي لَا انْفِصامَ لَها فَلْيَسْتَمْسِكْ بِوَلَايَةِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ (صلوات الله علیه) فَإِنَّ وَلَايَتَهُ وَلَايَتِي وَ طَاعَتَهُ طَاعَتِي مَعَاشِرَ النَّاسِ مَنْ أَحَبَّ أَنْ يَعْرِفَ الْحُجَّةَ بَعْدِي فَلْيَعْرِفْ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ مَعَاشِرَ النَّاسِ مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَتَوَالَى وَلَايَةَ اللَّهِ فَلْيَقْتَدِ بِعَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ فَإِنَّهُ خِزَانَةُ عِلْمِي مَعَاشِرَ النَّاسِ مَنْ أَحَبَّ أَنْ يَلْقَى اللَّهَ وَ هُوَ عَنْهُ رَاضٍ فَلْيُوَالِ عِدَّةَ الْأَئِمَّةِ (صلوات الله علیهم) فَقَامَ جَابِرُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ فَقَالَ وَ مَا عِدَّةُ الْأَئِمَّةِ فَقَالَ يَا جَابِرُ سَأَلْتَنِي يَرْحَمُكَ اللَّهُ عَنِ الْإِسْلَامِ بِأَجْمَعِهِ عِدَّتُهُمْ عِدَّةُ الشُّهُورِ وَ هِيَ عِنْدَ اللَّهِ اثْنا عَشَرَ شَهْراً فِي‏ كِتابِ اللَّهِ يَوْمَ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ عِدَّتُهُمْ عِدَّةُ الْعُيُونِ الَّتِي انْفَجَرَتْ لِمُوسَى بْنِ عِمْرَانَ حِينَ ضَرَبَ بِعَصَاهُ البحر [الْحَجَرَ] فَانْفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتا عَشْرَةَ عَيْناً وَ عِدَّتُهُمْ عِدَّةُ نُقَبَاءِ بَنِي إِسْرَائِيلَ قَالَ اللَّهُ تَعَالَى وَ لَقَدْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثاقَ بَنِي إِسْرائِيلَ وَ بَعَثْنا مِنْهُمُ اثْنَيْ عَشَرَ نَقِيباً وَ الْأَئِمَّةُ يَا جَابِرُ اثْنَا عَشَرَ أَوَّلُهُمْ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ (صلوات الله علیه) وَ آخِرُهُمُ الْقَائِمُ (عجل الله فرجه)

🔸از «ابن عباس» روايت است كه شنیدم رسول خدا (صلّى اللَّه عليه و آله) فرمود: اى مردم بدانيد كه‏ خداوند متعال، درى دارد، هرکس از آن در داخل شود، از آتش، و «فزع اكبر» در امان است. «ابو سعيد خدرى» به سوی حضرت برخاست و گفت: يا رسول اللَّه ما را به آن درب راهنمايى كن، تا آن را بشناسیم. (حضرت محمد صلی الله علیه و آله) فرمود: او على بن ابى طالب (صلوات الله علیه)، سيد الوصيّين (سرور اوصیاء) و امير المؤمنين و برادرِ فرستاده ی پروردگار جهانیان و جانشين او بر تمام مردم است. اى مردم! كسى كه دوست دارد به عروة الوثقى (محکم ترین دستگیره) اى كه قطع نمى گردد، تمسّك جويد؛ به ولايت على بن ابی طالب (صلوات الله علیه) تمسّك كند زيرا ولايت او ولايت من، و اطاعت او اطاعت من است. اى مردم، هر كس دوست دارد حجّت پس از من را بشناسد، پس على بن ابی طالب را بشناسد. اى مردم! كسى كه ولايت خدا او را شاد مى‏كند؛ بايد به ولايت على بن ابی طالب اقتدا كند، زيرا او خزانه علم من است. اى مردم! كسى كه دوست دارد، خدا را ملاقات كند، در حالی که از او راضى باشد، تعداد ائمه (صلوات الله عليهم) را دوست داشته باشد. جابر بن عبدالله برخاست و گفت: تعداد ائمه چقدر است؟ (حضرت محمد صلی الله علیه و آله) فرمود: اى جابر، خداوند تو را رحمت كند، (گويا) از همه اسلام از من پرسيدى، تعداد آنان به تعداد ماه ها است و نزد خدا در کتاب خدا از روزی که آسمانها و زمین را آفرید دوازده ماه است، و تعدادشان، به تعداد چشمه هايى است كه براى موسى بن عمران، جوشيد، در آن زمان كه عصايش را بر زمين (دریا) زد و دوازده چشمه از آن جوشيد، و تعدادشان به اندازه نقباء بنى اسرائيل است، و خداوند متعال فرموده:
وَ لَقَدْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثاقَ بَنِي إِسْرائِيلَ وَ بَعَثْنا مِنْهُمُ اثْنَيْ عَشَرَ نَقِيباً
و هنگامى كه خدا از بنى اسرائيل عهد گرفت و دوازده بزرگ از ميان آنها برانگيختيم. (مائده 12)
اى جابر دوازده نفر هستند، اوّلشان على بن ابی طالب (صلوات الله علیه) و آخرشان قائم (عجل الله فرجه) است.

بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏36، ص: 263
إرشاد القلوب، ج‏2، ص: 293

#جزء6

قراردادهای حیدری در قران کریم

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَوْفُوا بِالْعُقُودِ﴿مائده ١﴾
ای اهل ایمان! به همه قراردادها وفا کنید.

عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ الثَّانِي (صلوات الله علیه) فِي قَوْلِهِ: يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَوْفُوا بِالْعُقُودِ
قَالَ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) عَقَدَ عَلَيْهِمْ لِعَلِيٍّ بِالْخِلَافَةِ- فِي عَشَرَةِ مَوَاطِنَ، ثُمَّ أَنْزَلَ اللَّهُ «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا- أَوْفُوا بِالْعُقُودِ الَّتِي عُقِدَتْ عَلَيْكُمْ لِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ (صلوات الله علیه)

🔸ابن ابي عمير از امام جواد (صلوات الله عليه) نقل مي كند كه درباره سخن خداوند:
ای کسانی که ایمان آورده اید به پیمان هایی که بستید وفا نمایید
فرمود: همانا رسول الله (صلی الله علیه و آله) برای خلافت علی (صلوات الله علیه) در ده جا پیمان گرفت! سپس الله آیه نازل کرد : ای کسانی که ایمان آورده اید بر پیمان هایی که به خاطر امیر المومنین (صلوات الله علیه) بستید پایدار و وفادار باشید

تفسير القمي، ج‏1، ص: 160
سعد السعود، ص: 121
تفسير الصافي، ج‏2، ص: 5
إثبات الهداة، ج‏3، ص: 146
تفسیر البرهان، ج‏2، ص: 216
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏36، ص: 191
تفسير نور الثقلين، ج‏1، ص: 583
تفسير كنز الدقائق، ج‏4، ص: 23

#جزء6

مس خط قرآن و ترجمه آن و اسم ذات و اسماء صفات خداوند متعال

مسأله ۳۲۳ ـ مسّ نمودن خط قرآن ـ يعنى رساندن جايى از بدن به خط قرآن ـ براى كسى كه وضو ندارد حرام است ، و رساندن موى بدن به قرآن مانعى ندارد در صورتى كه از توابع بشره شمرده نشود ، و اگر قرآن را به زبان فارسى يا به زبان ديگرى ترجمه كنند مسّ آن در غير اسم ذات و اسماء صفات خداوند متعال اشكال ندارد.

#محکمات و #متشابهات
#ناسخ و #منسوخ
#خاص و #عام

#تفسیر
هُوَ الَّذِی أَنْزَلَ عَلَیْكَ الْكِتابَ مِنْهُ آیاتٌ مُحْكَماتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتابِ وَ أُخَرُ مُتَشابِهاتٌ فَأَمَّا الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِمْ زَیْغٌ فَیَتَّبِعُونَ ما تَشابَهَ مِنْهُ ابْتِغاءَ الْفِتْنَةِ وَ ابْتِغاءَ تَأْوِیلِهِ وَ ما یَعْلَمُ تَأْوِیلَهُ إِلاَّ اللَّهُ وَ الرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ یَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنا وَ ما یَذَّكَّرُ إِلاَّ أُولُوا الْأَلْبابِ (آل عمران / 7)
او كسى است كه این كتاب را بر تو نازل كرد. بخشى از آن، آیات محكم (روشن و صریح) است كه اصل و اساس این كتاب را تشكیل مى‏دهد. (و هر گونه ابهامى در آیات دیگر، با مراجعه به این محكمات روشن مى‏شود) و بخشى از آن، آیات متشابه است (كه احتمالات مختلفى در معناى آیه مى‏رود، ولى با توجه به آیات محكم، تفسیر آنها روشن مى‏شود.) امّا كسانى كه در دلهایشان انحراف است، به جهت ایجاد فتنه (و گمراه كردن مردم) و نیز به جهت تفسیر آیه به دلخواه خود، به سراغ آیات متشابه مى‏روند، در حالى كه تفسیر این آیات را جز خداوند و راسخان در علم نمى‏دانند. آنان كه مى‏گویند: ما به آن ایمان آورده‏ایم همه‏ى آیات از طرف پروردگار ماست (خواه محكم باشد یا متشابه) و جز خردمندان پند نگیرند.



برخی آیات قرآن کریم از محکمات هستند و برخی دیگر از متشابهات.
محکمات آیاتی هستند که صریح و روشن هستند و نیازی به تاویل ندارند و ظاهرشان واضح است

🔹فأما المحكم من القرآن فهو ما تأويله في تنزيله‏


لکن متشابهات آیاتی هستند که ممکن است بر وجوه مختلفی بیان شده باشند؛ یعنی می توان معانی و برداشتهای متفاوتی از آیات متشابهات کرد (مثل حروف مقطعه) ، فلذا وظیفه ما این است فقط به راسخان علم (شکافنده های علوم) که اهل بیت صلوات الله علیهم هستند رجوع کنیم؛ زیرا تاویل قرآن کریم را جز الله و راسخون علم نمی دانند (وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلَّا اللَّـهُ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ آل عمران - 7)

🔹و أما المتشابه- فما كان في القرآن مما لفظه واحد و معانيه مختلفة

📚تفسير القمي، ج‏1، ص: 96


ناسخ در لفظ یعنی نسخ کننده، باطل کننده، مطلبی که می آید و مطلب پیشین را منقضی می کند
منسوخ یعنی نسخ شده، باطل شده، مطلبی که تا یک زمان خاص تاریخ داشت و دیگر منقضی شده است


قال سیدنا الْبَاقِرُ صلوات اللّه علیه: فَالْمَنْسُوخَاتُ مِنَ الْمُتَشَابِهَاتِ وَ الْمُحْكَمَاتُ مِنَ النَّاسِخَاتِ

🔸امام باقر صلوات الله علیه: آیات منسوخ از جمله متشابهات‏ هستند (كه تأويل آنها را غير از خدا و راسخان در علم كسى نمى‏داند) و آیات محكمات از جمله ناسخات‏ هستند.

📚الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏2، ص: 28


عام و خاص هم ناظر بر این است که مثلا آیاتی جنبه عمومی دارد و در همان قرآن یا در کلام اهل بیت صلوات الله علیهم تخصیص هایی خورده و استثنائاتی برای آن بیان شده است
عام و خاص اشاره به عمومی بودن یا خصوصی بودن آیه دارد


در نتیجه اگر می خواهیم گمراه نشویم در مورد قرآن باید به کسانی رجوع کنیم که قرآن بر قلب آنها نازل شده و معدن علم (خُزَّانَ الْعِلْمِ) و محل فرود وحی (مَهْبِطَ الْوَحْي‏) هستند؛ نه دیگران که با قرآن بیگانه هستند
زیرا فقط اهل بیت عصمت و طهارت هستند که عالم به آیات محکمات و متشابهات و ناسخ و منسوخ و عام و خاص هستند و فقط ایشان راسخان در علم هستند

بر هر مفسر قرآن غیر از اهل بیت صلوات الله علیهم لعنت

#جزء3

موارد جواز غیبت: بدگویی از میزبانِ بد، مانعی ندارد.

لا يُحِبُّ اللهُ‌ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلاَّ مَنْ ظُلِمَ وَ كانَ اللهُ‌ سَميعاً عَليماً (نساء، 148)
خداوند دوست ندارد كسى با سخنان خود، بدي ها [ى ديگران] را اظهار كند؛ مگر آن كس كه مورد ستم واقع شده باشد. خداوند، شنوا و داناست.

عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ(عَلَيْهِ السَّلاَمُ) ،فِي قَوْلِ اللَّهِ: لاٰ يُحِبُّ اللّٰهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلاّٰ مَنْ ظُلِمَ ،قَالَ:«مَنْ أَضَافَ قَوْماً فَأَسَاءَ ضِيَافَتَهُمْ فَهُوَ مِمَّنْ ظَلَمَ،فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْهِمْ فِيمَا قَالُوا فِيهِ».

🔸امام صادق صلوات الله علیه در مورد کلام خداوند: خداوند دوست ندارد كسى با سخنان خود، بدي ها [ى ديگران] را اظهار كند؛ مگر آن كس كه مورد ستم واقع شده باشد. فرمود: کسی که گروهی را ضیافت کند و بد پذیرایی کند، از کسانی است که ظلم کرده است، پس هرچه درباره ی او بگویند، مانعی ندارد. (بر ایشان گناهی نیست)

تفسير العيّاشي جلد 1 صفحه 283
تفسیر البرهان جلد 2 صفحه 194
وسائل الشيعة ط-آل البیت جلد 12 صفحه 289
بحار الأنوار - ط دارالاحیاء التراث جلد 72 صفحه 258

#جزء6

ورد: زينوا مجالسكم بغيبة الفاسقين

🔸نقل شده: مجالستان را به غیبت فاسقین زینت بخشید.

جواهر الكلام (نجفي)، ج41 ص413
کاشف الاسرار طالقانی