وَلَايَةُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَلَايَةُ اللَّهِ
عثمان کشون شمسی مبارک 😂 ⭕️كفى به شرفا و فضلا أنه كان يوم جلوسه عليه السلام للخلافة و كان فيه قتل عثمان عليه اللعنة. 🔺مرحوم مجلسی اول در کتاب روضة المتقین ذیل حدیثی که در باب نوروز است می فرماید: برای شرافت و فضیلت روز نوروز همین بس که آن روز، روزی بود که…
تقابل پیروان عثمان و شیعیان علی بن ابی طالب صلوات الله علیه در عصر ظهور
🔻عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ قَالَ: كُنْتُ عِنْدَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (صلوات الله علیه) فَسَمِعْتُ رَجُلًا مِنْ هَمْدَانَ يَقُولُ لَهُ إِنَّ هَؤُلَاءِ الْعَامَّةَ يُعَيِّرُونَّا[2] وَ يَقُولُونَ لَنَا إِنَّكُمْ تَزْعُمُونَ أَنَّ مُنَادِياً يُنَادِي مِنَ السَّمَاءِ بِاسْمِ صَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ وَ كَانَ مُتَّكِئاً فَغَضِبَ وَ جَلَسَ ثُمَّ قَالَ لَا تَرْوُوهُ عَنِّي وَ ارْوُوهُ عَنْ أَبِي وَ لَا حَرَجَ عَلَيْكُمْ فِي ذَلِكَ أَشْهَدُ أَنِّي قَدْ سَمِعْتُ أَبِي (صلوات الله علیه) يَقُولُ وَ اللَّهِ إِنَّ ذَلِكَ فِي كِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ لَبَيِّنٌ حَيْثُ يَقُولُ إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ مِنَ السَّماءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْناقُهُمْ لَها خاضِعِينَ[3] فَلَا يَبْقَى فِي الْأَرْضِ يَوْمَئِذٍ أَحَدٌ إِلَّا خَضَعَ وَ ذَلَّتْ رَقَبَتُهُ لَهَا فَيُؤْمِنُ أَهْلُ الْأَرْضِ إِذَا سَمِعُوا الصَّوْتَ مِنَ السَّمَاءِ أَلَا إِنَّ الْحَقَّ فِي عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ (صلوات الله علیه) وَ شِيعَتِهِ قَالَ فَإِذَا كَانَ مِنَ الْغَدِ صَعِدَ إِبْلِيسُ فِي الْهَوَاءِ حَتَّى يَتَوَارَى عَنْ أَهْلِ الْأَرْضِ ثُمَّ يُنَادِي أَلَا إِنَّ الْحَقَّ فِي عُثْمَانَ بْنِ عَفَّانَ وَ شِيعَتِهِ فَإِنَّهُ قُتِلَ مَظْلُوماً فَاطْلُبُوا بِدَمِهِ قَالَ فَ يُثَبِّتُ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ عَلَى الْحَقِّ وَ هُوَ النِّدَاءُ الْأَوَّلُ وَ يَرْتَابُ يَوْمَئِذٍ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ* وَ الْمَرَضُ وَ اللَّهِ عَدَاوَتُنَا فَعِنْدَ ذَلِكَ يَتَبَرَّءُونَ مِنَّا وَ يَتَنَاوَلُونَّا[1] فَيَقُولُونَ إِنَّ الْمُنَادِيَ الْأَوَّلَ سِحْرٌ مِنْ سِحْرِ أَهْلِ هَذَا الْبَيْتِ ثُمَّ تَلَا أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (صلوات الله علیه) قَوْلَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- وَ إِنْ يَرَوْا آيَةً يُعْرِضُوا وَ يَقُولُوا سِحْرٌ مُسْتَمِرٌّ[2]
♦️عبد اللَّه بن سنان گويد: خدمت امام صادق (صلوات الله علیه) بودم و شنيدم كه مردى از همدان به آن حضرت مى‌گفت: اين عامّه (عمری ها لعنهم الله) ما را مورد عيبجوئى و سرزنش قرار مى‌دهند و به ما مى‌گويند: شما مى پنداريد كه ندا كننده اى از آسمان به نام صاحب اين امر آواز خواهد داد، آن حضرت كه در اين هنگام تكيه داده بود خشمگين شد و به حالت نشسته در آمده، سپس فرمود: آن را از من روايت نكنيد بلكه از پدرم روايت كنيد و اشكالى بر شما در آن نيست، من گواهى مى‌دهم كه خود شنيدم از پدرم ( امام باقر صلوات الله علیه) مى‌فرمود: به خدا سوگند كه اين موضوع در كتاب خداى عزّ و جلّ كاملا روشن است آنجا كه مىفرمايد:
إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّنَ السَّمَاءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ ﴿شعراء ٤﴾
«اگر بخواهيم نشانه اى از آسمان بر ايشان فرو فرستيم كه گردنهاى ايشان براى آن خاضع و ذليل گردد» پس در آن هنگام هيچ كس در زمين به جاى نماند مگر آنكه در برابر آن خضوع كند و گردن خود فرود آورد، و چون مردم روى زمين آن صدا را بشنوند كه از آسمان ندا مى‌دهد «آگاه باشيد كه حقّ در جانب علىّ بن ابى طالب [صلوات الله علیه] و پيروان اوست» پس همه ايمان آورند. آن حضرت فرمود: و چون فردا شود ابليس در فضا بالا رود تا از ديده زمينيان پوشيده گردد سپس آواز سر دهد «بدانيد كه حقّ در عثمان بن عفّان و پيروان اوست كه او مظلومانه كشته شد پس خونخواهى كنيد» آن حضرت فرمود: پس خداوند آنان را كه ايمان دارند به گفتار ثابت بر حقّ پايدار مى‌دارد و آن همان نداى نخستين است، ولى آنان كه در دلهايشان بيمارى است در آن هنگام دچار ترديد مى‌شوند، و بيمارى به خدا سوگند دشمنى با ماست كه در آن زمان از ما بيزارى جويند و ما را ناسزا گويند و گويند: كه ندا دهنده نخستين سحرى از سحرهاى اين خاندان است، آنگاه امام صادق (صلوات الله علیه) اين فرمايش خداى عزّ و جلّ را تلاوت فرمود: وَإِن يَرَوْا آيَةً يُعْرِضُوا وَيَقُولُوا سِحْرٌ مُّسْتَمِرٌّ ﴿قمر ٢﴾
«و اگر نشانه اى را ببينند روى گردانند و گويند سحر سابقه دارى است»
الغيبة للنعماني صفحه 260 باب 14 ما جاء في العلامات التي تكون قبل قيام القائم و يدل على أن ظهوره يكون بعدها كما قالت الأئمة حدیث 19
بحار الأنوار - ط دارالاحیاء التراث جلد 52 صفحه 292
تفسیر البرهان جلد 4 صفحه 166
#جزء19 #جزء27
🔻عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ قَالَ: كُنْتُ عِنْدَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (صلوات الله علیه) فَسَمِعْتُ رَجُلًا مِنْ هَمْدَانَ يَقُولُ لَهُ إِنَّ هَؤُلَاءِ الْعَامَّةَ يُعَيِّرُونَّا[2] وَ يَقُولُونَ لَنَا إِنَّكُمْ تَزْعُمُونَ أَنَّ مُنَادِياً يُنَادِي مِنَ السَّمَاءِ بِاسْمِ صَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ وَ كَانَ مُتَّكِئاً فَغَضِبَ وَ جَلَسَ ثُمَّ قَالَ لَا تَرْوُوهُ عَنِّي وَ ارْوُوهُ عَنْ أَبِي وَ لَا حَرَجَ عَلَيْكُمْ فِي ذَلِكَ أَشْهَدُ أَنِّي قَدْ سَمِعْتُ أَبِي (صلوات الله علیه) يَقُولُ وَ اللَّهِ إِنَّ ذَلِكَ فِي كِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ لَبَيِّنٌ حَيْثُ يَقُولُ إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ مِنَ السَّماءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْناقُهُمْ لَها خاضِعِينَ[3] فَلَا يَبْقَى فِي الْأَرْضِ يَوْمَئِذٍ أَحَدٌ إِلَّا خَضَعَ وَ ذَلَّتْ رَقَبَتُهُ لَهَا فَيُؤْمِنُ أَهْلُ الْأَرْضِ إِذَا سَمِعُوا الصَّوْتَ مِنَ السَّمَاءِ أَلَا إِنَّ الْحَقَّ فِي عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ (صلوات الله علیه) وَ شِيعَتِهِ قَالَ فَإِذَا كَانَ مِنَ الْغَدِ صَعِدَ إِبْلِيسُ فِي الْهَوَاءِ حَتَّى يَتَوَارَى عَنْ أَهْلِ الْأَرْضِ ثُمَّ يُنَادِي أَلَا إِنَّ الْحَقَّ فِي عُثْمَانَ بْنِ عَفَّانَ وَ شِيعَتِهِ فَإِنَّهُ قُتِلَ مَظْلُوماً فَاطْلُبُوا بِدَمِهِ قَالَ فَ يُثَبِّتُ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ عَلَى الْحَقِّ وَ هُوَ النِّدَاءُ الْأَوَّلُ وَ يَرْتَابُ يَوْمَئِذٍ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ* وَ الْمَرَضُ وَ اللَّهِ عَدَاوَتُنَا فَعِنْدَ ذَلِكَ يَتَبَرَّءُونَ مِنَّا وَ يَتَنَاوَلُونَّا[1] فَيَقُولُونَ إِنَّ الْمُنَادِيَ الْأَوَّلَ سِحْرٌ مِنْ سِحْرِ أَهْلِ هَذَا الْبَيْتِ ثُمَّ تَلَا أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (صلوات الله علیه) قَوْلَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- وَ إِنْ يَرَوْا آيَةً يُعْرِضُوا وَ يَقُولُوا سِحْرٌ مُسْتَمِرٌّ[2]
♦️عبد اللَّه بن سنان گويد: خدمت امام صادق (صلوات الله علیه) بودم و شنيدم كه مردى از همدان به آن حضرت مى‌گفت: اين عامّه (عمری ها لعنهم الله) ما را مورد عيبجوئى و سرزنش قرار مى‌دهند و به ما مى‌گويند: شما مى پنداريد كه ندا كننده اى از آسمان به نام صاحب اين امر آواز خواهد داد، آن حضرت كه در اين هنگام تكيه داده بود خشمگين شد و به حالت نشسته در آمده، سپس فرمود: آن را از من روايت نكنيد بلكه از پدرم روايت كنيد و اشكالى بر شما در آن نيست، من گواهى مى‌دهم كه خود شنيدم از پدرم ( امام باقر صلوات الله علیه) مى‌فرمود: به خدا سوگند كه اين موضوع در كتاب خداى عزّ و جلّ كاملا روشن است آنجا كه مىفرمايد:
إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّنَ السَّمَاءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ ﴿شعراء ٤﴾
«اگر بخواهيم نشانه اى از آسمان بر ايشان فرو فرستيم كه گردنهاى ايشان براى آن خاضع و ذليل گردد» پس در آن هنگام هيچ كس در زمين به جاى نماند مگر آنكه در برابر آن خضوع كند و گردن خود فرود آورد، و چون مردم روى زمين آن صدا را بشنوند كه از آسمان ندا مى‌دهد «آگاه باشيد كه حقّ در جانب علىّ بن ابى طالب [صلوات الله علیه] و پيروان اوست» پس همه ايمان آورند. آن حضرت فرمود: و چون فردا شود ابليس در فضا بالا رود تا از ديده زمينيان پوشيده گردد سپس آواز سر دهد «بدانيد كه حقّ در عثمان بن عفّان و پيروان اوست كه او مظلومانه كشته شد پس خونخواهى كنيد» آن حضرت فرمود: پس خداوند آنان را كه ايمان دارند به گفتار ثابت بر حقّ پايدار مى‌دارد و آن همان نداى نخستين است، ولى آنان كه در دلهايشان بيمارى است در آن هنگام دچار ترديد مى‌شوند، و بيمارى به خدا سوگند دشمنى با ماست كه در آن زمان از ما بيزارى جويند و ما را ناسزا گويند و گويند: كه ندا دهنده نخستين سحرى از سحرهاى اين خاندان است، آنگاه امام صادق (صلوات الله علیه) اين فرمايش خداى عزّ و جلّ را تلاوت فرمود: وَإِن يَرَوْا آيَةً يُعْرِضُوا وَيَقُولُوا سِحْرٌ مُّسْتَمِرٌّ ﴿قمر ٢﴾
«و اگر نشانه اى را ببينند روى گردانند و گويند سحر سابقه دارى است»
الغيبة للنعماني صفحه 260 باب 14 ما جاء في العلامات التي تكون قبل قيام القائم و يدل على أن ظهوره يكون بعدها كما قالت الأئمة حدیث 19
بحار الأنوار - ط دارالاحیاء التراث جلد 52 صفحه 292
تفسیر البرهان جلد 4 صفحه 166
#جزء19 #جزء27
وَلَايَةُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَلَايَةُ اللَّهِ
کلاس تفسیر حضرت زینب صلوات الله علیها برای زنان کوفه كهيعص ﴿سورة مريم ١﴾ كاف، ها، يا، عين، صاد. ●و جاء في التاريخ أن جمعاً من رجال الكوفة جاؤوا إلى الإمام أمير المؤمنين عليه‌السلام وقالوا : إئذن لنسائنا كي يأتين إلى ابنتك ويتعلمن منها معالم الدين وتفسير…
راز قرآنی که به ولایت مولا شهادت می دهد
😍😍😍
#صراط_علی_حق_نمسکه
☀️و من الأسرار الغريبة في هذه المقطعات أنها تصير بعد التركيب و حذف المكررات
«عليّ صراط حق نمسكه أو صراط علي حق نمسكه»
از اسرار عجیب و غریب حروف مقطعه این است که بعد از حذف حروف تکراری این حروف و ترکیب کردنشان، علی صراط حق نمسکه یا صراط علی حق نمسکه(علی راه حق است؛ به او متمسک می شویم) به دست می آید.
تفسير الصافي، ج1، ص: 91
سفينة البحار، ج5، ص: 99
در ابتدای 29 سوره از سوره های قرآن، یک یا چند حرف از حروف الفبا وجود دارد، که مجموعاً 78 حرف است که با حذف مکررات 14 حرف می شود؛ یعنی نصف حروف هجاء که 28 حرف است؛ این حروف را «حروف مقطعه»، یا «حروف نورانی» گویند.
این 29 سوره و حروف مقطعه به ترتیب سوره به این شکل هستند:
الم - سورة البقرة
الم - سورة آل عمران
المص - سورة الأعراف
الر - سورة يونس
الر - سورة هود
الر - سورة يوسف
المر - سورة الرعد
الر - سورة ابراهيم
الر - سورة الحجر
كهيعص - سورة مريم
طه - سورة طه
طسم - سورة الشعراء
طس - سورة النمل
طسم - سورة القصص
الم - سورة العنكبوت
الم - سورة الروم
الم - سورة لقمان
الم - سورة السجدة
يس - سورة يس
ص - سورة ص
حم - سورة غافر
حم - سورة فصلت
حم _ عسق - سورة الشورى
حم - سورة الزخرف
حم - سورة الدخان
حم - سورة الجاثية
حم - سورة الأحقاف
ق - سورة ق
ن - سورة القلم
محبین مولا و افراد دیگر خودشان می توانند یک بار تمام این سوره ها را نوشته و این کار را بکنند و مشاهده بکنند که این رمز قرآنی ظاهر می شود.
#جزء1 #جزء3 #جزء8 #جزء11 #جزء12 #جزء13 #جزء14 #جزء16 #جزء19 #جزء20 #جزء21 #جزء22 #جزء23 #جزء24 #جزء25 #جزء26 #جزء29
😍😍😍
#صراط_علی_حق_نمسکه
☀️و من الأسرار الغريبة في هذه المقطعات أنها تصير بعد التركيب و حذف المكررات
«عليّ صراط حق نمسكه أو صراط علي حق نمسكه»
از اسرار عجیب و غریب حروف مقطعه این است که بعد از حذف حروف تکراری این حروف و ترکیب کردنشان، علی صراط حق نمسکه یا صراط علی حق نمسکه(علی راه حق است؛ به او متمسک می شویم) به دست می آید.
تفسير الصافي، ج1، ص: 91
سفينة البحار، ج5، ص: 99
در ابتدای 29 سوره از سوره های قرآن، یک یا چند حرف از حروف الفبا وجود دارد، که مجموعاً 78 حرف است که با حذف مکررات 14 حرف می شود؛ یعنی نصف حروف هجاء که 28 حرف است؛ این حروف را «حروف مقطعه»، یا «حروف نورانی» گویند.
این 29 سوره و حروف مقطعه به ترتیب سوره به این شکل هستند:
الم - سورة البقرة
الم - سورة آل عمران
المص - سورة الأعراف
الر - سورة يونس
الر - سورة هود
الر - سورة يوسف
المر - سورة الرعد
الر - سورة ابراهيم
الر - سورة الحجر
كهيعص - سورة مريم
طه - سورة طه
طسم - سورة الشعراء
طس - سورة النمل
طسم - سورة القصص
الم - سورة العنكبوت
الم - سورة الروم
الم - سورة لقمان
الم - سورة السجدة
يس - سورة يس
ص - سورة ص
حم - سورة غافر
حم - سورة فصلت
حم _ عسق - سورة الشورى
حم - سورة الزخرف
حم - سورة الدخان
حم - سورة الجاثية
حم - سورة الأحقاف
ق - سورة ق
ن - سورة القلم
محبین مولا و افراد دیگر خودشان می توانند یک بار تمام این سوره ها را نوشته و این کار را بکنند و مشاهده بکنند که این رمز قرآنی ظاهر می شود.
#جزء1 #جزء3 #جزء8 #جزء11 #جزء12 #جزء13 #جزء14 #جزء16 #جزء19 #جزء20 #جزء21 #جزء22 #جزء23 #جزء24 #جزء25 #جزء26 #جزء29
وَلَايَةُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَلَايَةُ اللَّهِ
آیا خداوند فقط در آسمان است؟ #توحید وَ جَاءَتِ الرِّوَايَةُ أَنَّ بَعْضَ أَحْبَارِ الْيَهُودِ جَاءَ إِلَى أَبِي بَكْرٍ فَقَالَ أَنْتَ خَلِيفَةُ نَبِيِّ هَذِهِ الْأُمَّةِ فَقَالَ لَهُ نَعَمْ فَقَالَ فَإِنَّا نَجِدُ فِي التَّوْرَاةِ أَنَّ خُلَفَاءَ الْأَنْبِيَاءِ…
ثم استوی علی العرش به چه معناست؟
#توحید
الرَّحْمَٰنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَىٰ ﴿طه ٥﴾
خدای رحمان که بر عرش استیلا یافته است.
عَنْ بَعْضِ رِجَالِهِ،عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ(عَلَيْهِ السَّلاَمُ) ،أَنَّهُ سُئِلَ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: اَلرَّحْمٰنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوىٰ .فَقَالَ:«اسْتَوَى عَلَى كُلِّ شَيْءٍ،فَلَيْسَ شَيْءٌ أَقْرَبَ إِلَيْهِ مِنْ شَيْءٍ».
🔸بعضی اشخاص از امام صادق صلوات الله علیه نقل می کنند که از حضرت در مورد کلام خداوند عز و جل سوال شد:
خدای رحمان که بر عرش استیلا یافته است. (طه 5)
فرمود: بر هر چیزی استیلا یافته (مسلط است) و چیزی به او از چیز دیگر نزدیک تر نیست.
الكافي- ط الاسلامية جلد 1 صفحه 127 فِي قَوْلِهِ الرَّحْمنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوى
تفسیر البرهان جلد 3 صفحه 750
#جزء8 #جزء11 #جزء13 #جزء16 #جزء19 #جزء21 #جزء27
#توحید
الرَّحْمَٰنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَىٰ ﴿طه ٥﴾
خدای رحمان که بر عرش استیلا یافته است.
عَنْ بَعْضِ رِجَالِهِ،عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ(عَلَيْهِ السَّلاَمُ) ،أَنَّهُ سُئِلَ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: اَلرَّحْمٰنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوىٰ .فَقَالَ:«اسْتَوَى عَلَى كُلِّ شَيْءٍ،فَلَيْسَ شَيْءٌ أَقْرَبَ إِلَيْهِ مِنْ شَيْءٍ».
🔸بعضی اشخاص از امام صادق صلوات الله علیه نقل می کنند که از حضرت در مورد کلام خداوند عز و جل سوال شد:
خدای رحمان که بر عرش استیلا یافته است. (طه 5)
فرمود: بر هر چیزی استیلا یافته (مسلط است) و چیزی به او از چیز دیگر نزدیک تر نیست.
الكافي- ط الاسلامية جلد 1 صفحه 127 فِي قَوْلِهِ الرَّحْمنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوى
تفسیر البرهان جلد 3 صفحه 750
#جزء8 #جزء11 #جزء13 #جزء16 #جزء19 #جزء21 #جزء27
وَلَايَةُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَلَايَةُ اللَّهِ
عقوبت قیاس صحیفه سجادیه با سایر سخنان #لسان_الله و ذكر فصاحة الصحيفة الكاملة عند بليغ في البصرة فقال خذوا عني حتى أملي عليكم و أخذ القلم و أطرق رأسه فما رفعه حتى مات 🔸«نزد مردی بلیغ از اهالی بصره از صحیفه سجادیه سخن به عمل آمد او گفت: از من بگیرید تا بر…
نهی قیاس با اهل بیت صلوات الله علیهم
فَقالَ الْمَلَأُ الَّذينَ كَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ ما نَراكَ إِلاَّ بَشَراً مِثْلَنا وَ ما نَراكَ اتَّبَعَكَ إِلاَّ الَّذينَ هُمْ أَراذِلُنا بادِيَ الرَّأْيِ وَ ما نَرى لَكُمْ عَلَيْنا مِنْ فَضْلٍ بَلْ نَظُنُّكُمْ كاذِبينَ (هود، 27)
اشراف کافر قومش [در پاسخ او] گفتند: «ما تو را جز بشرى همچون خودمان نمى‌بینیم و کسانى را که از تو پیروى کرده اند، جز افراد پست ساده لوح، مشاهده نمى کنیم و براى شما فضیلتى نسبت به خود نمى بینیم؛ بلکه گمان مى کنیم که شما دروغگو هستید».
در این آیه دیدیم که کافران بی دین خودشان را با انبیاء مقایسه می کردند و می گفتند پیامبر هم بشری مثل ماست (فضیلتی بر ما ندارد)
آیات زیادی داریم که کافران اقوام گذشته به پیامبر عصر خودشان چنین حرفهایی می زدند.
سوره هود آیه 27
سوره ابراهیم آیه 10
سوره مومنون آیه 47
سوره شعراء آیه 154
سوره شعراء آیه 186
سوره یس آیه 15
و تاریخ در حال تکرار است ...
#جزء12 #جزء13 #جزء18 #جزء19 #جزء22
فَقالَ الْمَلَأُ الَّذينَ كَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ ما نَراكَ إِلاَّ بَشَراً مِثْلَنا وَ ما نَراكَ اتَّبَعَكَ إِلاَّ الَّذينَ هُمْ أَراذِلُنا بادِيَ الرَّأْيِ وَ ما نَرى لَكُمْ عَلَيْنا مِنْ فَضْلٍ بَلْ نَظُنُّكُمْ كاذِبينَ (هود، 27)
اشراف کافر قومش [در پاسخ او] گفتند: «ما تو را جز بشرى همچون خودمان نمى‌بینیم و کسانى را که از تو پیروى کرده اند، جز افراد پست ساده لوح، مشاهده نمى کنیم و براى شما فضیلتى نسبت به خود نمى بینیم؛ بلکه گمان مى کنیم که شما دروغگو هستید».
در این آیه دیدیم که کافران بی دین خودشان را با انبیاء مقایسه می کردند و می گفتند پیامبر هم بشری مثل ماست (فضیلتی بر ما ندارد)
آیات زیادی داریم که کافران اقوام گذشته به پیامبر عصر خودشان چنین حرفهایی می زدند.
سوره هود آیه 27
سوره ابراهیم آیه 10
سوره مومنون آیه 47
سوره شعراء آیه 154
سوره شعراء آیه 186
سوره یس آیه 15
و تاریخ در حال تکرار است ...
#جزء12 #جزء13 #جزء18 #جزء19 #جزء22
وَلَايَةُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَلَايَةُ اللَّهِ
کیمیای محبت به حیدر کرار علیه السلام عَنِ النَّبِيِّ (صلی الله علیه و آله) قَالَ: حُبُّ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ حَسَنَةٌ لَا تَضُرُّ مَعَهَا سَيِّئَةٌ وَ بُغْضُهُ سَيِّئَةٌ لَا تَنْفَعُ مَعَهَا حَسَنَة. 🔸رسول خدا صلی الله علیه و آله: محبت علی بن ابی طالب…
گناهان زائران امام حسین سلام الله علیه تبدیل به ثواب می شود
فَأُولَـٰئِكَ يُبَدِّلُ اللَّـهُ سَيِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ ﴿فرقان ٧٠﴾
آنها کسانی هستند که خدا بدی هایشان را به خوبی ها تبدیل می کند
●عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ صلوات الله علیه قَالَ: أَهْوَنُ مَا يَكْتَسِبُ زَائِرُ الْحُسَيْنِ (صلوات الله علیه) فِي كُلِّ حَسَنَةٍ أَلْفُ أَلْفِ حَسَنَةٍ وَ السَّيِّئَةُ وَاحِدَةٌ وَ أَيْنَ الْوَاحِدَةُ مِنْ أَلْفِ أَلْفٍ ثُمَّ قَالَ يَا صَفْوَانُ أَبْشِرْ فَإِنَّ لِلَّهِ مَلَائِكَةً مَعَهَا قُضْبَانٌ مِنْ نُورٍ فَإِذَا أَرَادَ الْحَفَظَةُ أَنْ تَكْتُبَ عَلَى زَائِرِ الْحُسَيْنِ (صلوات الله علیه) سَيِّئَةً قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ لِلْحَفَظَةِ كُفِّي فَتَكُفُّ فَإِذَا عَمِلَ حَسَنَةً قَالَتْ لَهَا اكْتُبِي أُولَئِكَ الَّذِينَ يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئاتِهِمْ حَسَنات
●امام صادق صلوات الله علیه: كمترين چيزى كه زائر حسين (صلوات الله علیه) به دست مى آورد اين است كه در مقابل هر حسنه اى كه انجام مى دهد، هزار هزار حسنه است و در هر گناهي، يك گناه. و يكى كجا و هزارهزارتا كجا؟! سپس فرمود: اى صفوان! بشارت باد تو را، خداوند فرشتگانى دارد كه با آنها تازيانه اى از نور است. هرگاه فرشتگان نگهبان بخواهند بر زائر حسين (صلوات الله علیه) گناهي بنويسند، فرشتگان به فرشتگان نگهبان مى گويند: از اين كار خوددارى كنيد، آنها خود را از آن باز مى دارند و وقتى زائر حسنه اى انجام دهد، فرشتگان به فرشتگان نگهبان مى گويند: بنويسيد، ايشان كسانى هستند كه خدا گناهان آنان را به حسنه تبديل فرموده است.
کامل الزیارات باب 108 حدیث 5
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج98، ص: 74
تأويل الآيات، ص: 380
#جزء19
فَأُولَـٰئِكَ يُبَدِّلُ اللَّـهُ سَيِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ ﴿فرقان ٧٠﴾
آنها کسانی هستند که خدا بدی هایشان را به خوبی ها تبدیل می کند
●عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ صلوات الله علیه قَالَ: أَهْوَنُ مَا يَكْتَسِبُ زَائِرُ الْحُسَيْنِ (صلوات الله علیه) فِي كُلِّ حَسَنَةٍ أَلْفُ أَلْفِ حَسَنَةٍ وَ السَّيِّئَةُ وَاحِدَةٌ وَ أَيْنَ الْوَاحِدَةُ مِنْ أَلْفِ أَلْفٍ ثُمَّ قَالَ يَا صَفْوَانُ أَبْشِرْ فَإِنَّ لِلَّهِ مَلَائِكَةً مَعَهَا قُضْبَانٌ مِنْ نُورٍ فَإِذَا أَرَادَ الْحَفَظَةُ أَنْ تَكْتُبَ عَلَى زَائِرِ الْحُسَيْنِ (صلوات الله علیه) سَيِّئَةً قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ لِلْحَفَظَةِ كُفِّي فَتَكُفُّ فَإِذَا عَمِلَ حَسَنَةً قَالَتْ لَهَا اكْتُبِي أُولَئِكَ الَّذِينَ يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئاتِهِمْ حَسَنات
●امام صادق صلوات الله علیه: كمترين چيزى كه زائر حسين (صلوات الله علیه) به دست مى آورد اين است كه در مقابل هر حسنه اى كه انجام مى دهد، هزار هزار حسنه است و در هر گناهي، يك گناه. و يكى كجا و هزارهزارتا كجا؟! سپس فرمود: اى صفوان! بشارت باد تو را، خداوند فرشتگانى دارد كه با آنها تازيانه اى از نور است. هرگاه فرشتگان نگهبان بخواهند بر زائر حسين (صلوات الله علیه) گناهي بنويسند، فرشتگان به فرشتگان نگهبان مى گويند: از اين كار خوددارى كنيد، آنها خود را از آن باز مى دارند و وقتى زائر حسنه اى انجام دهد، فرشتگان به فرشتگان نگهبان مى گويند: بنويسيد، ايشان كسانى هستند كه خدا گناهان آنان را به حسنه تبديل فرموده است.
کامل الزیارات باب 108 حدیث 5
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج98، ص: 74
تأويل الآيات، ص: 380
#جزء19
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
وَهُوَ الَّذِي مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ هَٰذَا عَذْبٌ فُرَاتٌ وَهَٰذَا مِلْحٌ أُجَاجٌ وَجَعَلَ بَيْنَهُمَا بَرْزَخًا وَحِجْرًا مَّحْجُورًا ﴿فرقان ٥٣﴾
و اوست کسی که دو دریا را موج‌زنان به سوی هم روان کرد: این یکی شیرین [و] گوارا و آن یکی شور [و] تلخ است؛ و میان آن دو، مانع و حریمی استوار قرار داد.
#جزء19
و اوست کسی که دو دریا را موج‌زنان به سوی هم روان کرد: این یکی شیرین [و] گوارا و آن یکی شور [و] تلخ است؛ و میان آن دو، مانع و حریمی استوار قرار داد.
#جزء19
وَلَايَةُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَلَايَةُ اللَّهِ
اشاره به ازدواج امیرالمومنین و حضرت زهرا سلام الله علیهما در قرآن کریم مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيَانِ ﴿١٩﴾ بَيْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَّا يَبْغِيَانِ ﴿٢٠﴾ فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿٢١﴾ يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ ﴿سورة الرحمن…
دامادِ مصطفی صلی الله علیه و آله 😍
عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ(عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ)،قَالَ: «خَطَبَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ(صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ)بِالْكُوفَةِ،بَعْدَ مُنْصَرَفِهِ مِنَ النَّهْرَوَانِ،وَ بَلَغَهُ أَنَّ مُعَاوِيَةَ يَسُبُّهُ،وَ يَعِيبُهُ [2]،وَ يَقْتُلُ أَصْحَابَهُ،فَقَامَ خَطِيباً-وَ ذَكَرَ الْخُطْبَةَ،إِلَى أَنْ قَالَ فِيهَا(عَلَيْهِ السَّلاَمُ)-وَ أَنَا الصِّهْرُ،يَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: وَ هُوَ الَّذِي خَلَقَ مِنَ الْمٰاءِ بَشَراً فَجَعَلَهُ نَسَباً وَ صِهْراً ».
🔸از امام باقر صلوات الله علیه روایت شده که امیرالمومنین علی بن ابی طالب (صلوات الله علیه) پس از بازگشت از نهروان خطبه خواند، در حالی که به او خبر رسیده بود که معاویه او را سب می کند و از او عیب جویی می کند (او را لعن می کند) و یارانش را می کشد، پس به خطبه خوانی ایستاد و خطبه را خواند تا آنجا که در خطبه فرمود: و من داماد هستم. خداوند عز و جل می فرماید:
وَ هُوَ الَّذِي خَلَقَ مِنَ الْمَاءِ بَشَرًا فَجَعَلَهُ نَسَبًا وَ صِهْرًا ﴿فرقان ٥٤﴾
و اوست كسى كه از آب، بشرى آفريد و او را [داراى خويشاوندى] نسبى و دامادى قرار داد.
تفسیر البرهان جلد 4 صفحه 141
#جزء19
عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ(عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ)،قَالَ: «خَطَبَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ(صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ)بِالْكُوفَةِ،بَعْدَ مُنْصَرَفِهِ مِنَ النَّهْرَوَانِ،وَ بَلَغَهُ أَنَّ مُعَاوِيَةَ يَسُبُّهُ،وَ يَعِيبُهُ [2]،وَ يَقْتُلُ أَصْحَابَهُ،فَقَامَ خَطِيباً-وَ ذَكَرَ الْخُطْبَةَ،إِلَى أَنْ قَالَ فِيهَا(عَلَيْهِ السَّلاَمُ)-وَ أَنَا الصِّهْرُ،يَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: وَ هُوَ الَّذِي خَلَقَ مِنَ الْمٰاءِ بَشَراً فَجَعَلَهُ نَسَباً وَ صِهْراً ».
🔸از امام باقر صلوات الله علیه روایت شده که امیرالمومنین علی بن ابی طالب (صلوات الله علیه) پس از بازگشت از نهروان خطبه خواند، در حالی که به او خبر رسیده بود که معاویه او را سب می کند و از او عیب جویی می کند (او را لعن می کند) و یارانش را می کشد، پس به خطبه خوانی ایستاد و خطبه را خواند تا آنجا که در خطبه فرمود: و من داماد هستم. خداوند عز و جل می فرماید:
وَ هُوَ الَّذِي خَلَقَ مِنَ الْمَاءِ بَشَرًا فَجَعَلَهُ نَسَبًا وَ صِهْرًا ﴿فرقان ٥٤﴾
و اوست كسى كه از آب، بشرى آفريد و او را [داراى خويشاوندى] نسبى و دامادى قرار داد.
تفسیر البرهان جلد 4 صفحه 141
#جزء19
وَلَايَةُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَلَايَةُ اللَّهِ
سه ویژگی خاص خاص خاص مولانا امیرالمومنین صلوات الله علیه😍 🔹قَالَ رسولُ اللهِ (صلی الله علیه و آله): يَا عَلِيُّ أُعْطِيْتَ ثَلَاثاً لَمْ أُعْطَهَا أُعْطِيتَ صِهْراً مِثْلِي، وَ أُعْطِيْتَ مِثْلَ زَوْجَتِكَ فَاطِمَةَ وَ أُعْطِيتَ مِثْلَ وَلَدَيْكَ الْحَسَنِ…
منظور از داماد در قرآن کیست؟
وَ هُوَ الَّذِي خَلَقَ مِنَ الْمَاءِ بَشَرًا فَجَعَلَهُ نَسَبًا وَ صِهْرًا ۗ وَكَانَ رَبُّكَ قَدِيرًا ﴿سوره مبارکه فرقان آیه ٥٤﴾
و اوست كسى كه از آب، بشرى آفريد و او را [داراى خويشاوندى] نسبى و دامادى قرار داد، و پروردگار تو همواره تواناست.
#الارحام_المطهرة #الاصلاب_الشامخة
قَالَ رسول الله صلی الله علیه و آله: يَا عَلِيُّ خُلِقْتُ أَنَا وَ أَنْتَ مِنْ عَمُودَيْنِ مِنْ نُورٍ مُعَلَّقَيْنِ مِنْ تَحْتِ الْعَرْشِ يُقَدِّسَانِ الْمَلِكَ مِنْ قَبْلِ أَنْ يُخْلَقَ الْخَلْقُ بِأَلْفَيْ عَامٍ ثُمَّ خَلَقَ مِنْ ذَيْنِكَ الْعَمُودَيْنِ نُطْفَتَيْنِ بَيْضَاوَيْنِ مُلْتَوِيَتَيْنِ ثُمَّ نَقَلَ تِلْكَ النُّطْفَتَيْنِ فِي الْأَصْلَابِ الْكَرِيمَةِ إِلَى الْأَرْحَامِ الزَّكِيَّةِ الطَّاهِرَةِ حَتَّى جَعَلَ نِصْفَهَا فِي صُلْبِ عَبْدِ اللَّهِ وَ نِصْفَهَا فِي صُلْبِ أَبِي طَالِبٍ فَجُزْءٌ أَنَا وَ جُزْءٌ أَنْتَ وَ هُوَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- وَ هُوَ الَّذِي خَلَقَ مِنَ الْماءِ بَشَراً فَجَعَلَهُ نَسَباً وَ صِهْراً وَ كانَ رَبُّكَ قَدِيرا
🔸رسول خدا حضرت محمد صلی الله علیه و آله فرمود: اى على، من و تو از دو ستون نور كه از زير عرش معلّق بودند خلق شديم. آن دو نور مشغول تقديس خداوند بودند دو هزار سال قبل از آنكه خداوند مخلوقات را خلق كند. سپس خداوند از آن دو ستون نور دو نطفه سفيد در هم پيچيده خلق كرد. بعد آن دو نطفه را از صلبهاى بزرگوار به رحمهاى پاكيزه و پاك منتقل كرد. سپس نصف آن را در صلب عبد اللَّه و نصف ديگر را در صلب ابو طالب قرار داد. پس جزئى منم و جزئى تو هستى. و اين قول خداوند عز و جل است كه مىفرمايد: وَ هُوَ الَّذِي خَلَقَ مِنَ الْماءِ بَشَراً فَجَعَلَهُ نَسَباً وَ صِهْراً وَ كانَ رَبُّكَ قَدِيراً
يعنى: اوست كه از آب بشرى خلق كرد و آن را بصورت خويشاوندى و دامادى قرار داد، و پروردگار تو قادر بود
كتاب سليم بن قيس الهلالي، ج2، ص: 854
فَجَعَلَهُ نَسَباً وَ صِهْراً
قَالَ: هُوَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِب
این آیه (54 فرقان) در شان مولاست.
شواهد التنزيل، ج1، ص: 538
بالمصطفى و بصهره
و وصيه يوم الغدير
حضرت آقا امیرالمومنین صلوات الله علیه هم داماد پیامبر بود هم پسرعموی پیامبر بود (هم برادر پیامبر بود و...) یعنی هم نسبت سببی داشت هم نسبت نسبی، از این روست که در دعای شریف ندبه هم زمزمه می کنیم.
لا یُسْبَقُ بِقَرابَةٍ فى رَحِمٍ
هیچ کس به قرابت(نزدیکی و خویشی) با رسول، بر او سبقت نیافته
#جزء19
وَ هُوَ الَّذِي خَلَقَ مِنَ الْمَاءِ بَشَرًا فَجَعَلَهُ نَسَبًا وَ صِهْرًا ۗ وَكَانَ رَبُّكَ قَدِيرًا ﴿سوره مبارکه فرقان آیه ٥٤﴾
و اوست كسى كه از آب، بشرى آفريد و او را [داراى خويشاوندى] نسبى و دامادى قرار داد، و پروردگار تو همواره تواناست.
#الارحام_المطهرة #الاصلاب_الشامخة
قَالَ رسول الله صلی الله علیه و آله: يَا عَلِيُّ خُلِقْتُ أَنَا وَ أَنْتَ مِنْ عَمُودَيْنِ مِنْ نُورٍ مُعَلَّقَيْنِ مِنْ تَحْتِ الْعَرْشِ يُقَدِّسَانِ الْمَلِكَ مِنْ قَبْلِ أَنْ يُخْلَقَ الْخَلْقُ بِأَلْفَيْ عَامٍ ثُمَّ خَلَقَ مِنْ ذَيْنِكَ الْعَمُودَيْنِ نُطْفَتَيْنِ بَيْضَاوَيْنِ مُلْتَوِيَتَيْنِ ثُمَّ نَقَلَ تِلْكَ النُّطْفَتَيْنِ فِي الْأَصْلَابِ الْكَرِيمَةِ إِلَى الْأَرْحَامِ الزَّكِيَّةِ الطَّاهِرَةِ حَتَّى جَعَلَ نِصْفَهَا فِي صُلْبِ عَبْدِ اللَّهِ وَ نِصْفَهَا فِي صُلْبِ أَبِي طَالِبٍ فَجُزْءٌ أَنَا وَ جُزْءٌ أَنْتَ وَ هُوَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- وَ هُوَ الَّذِي خَلَقَ مِنَ الْماءِ بَشَراً فَجَعَلَهُ نَسَباً وَ صِهْراً وَ كانَ رَبُّكَ قَدِيرا
🔸رسول خدا حضرت محمد صلی الله علیه و آله فرمود: اى على، من و تو از دو ستون نور كه از زير عرش معلّق بودند خلق شديم. آن دو نور مشغول تقديس خداوند بودند دو هزار سال قبل از آنكه خداوند مخلوقات را خلق كند. سپس خداوند از آن دو ستون نور دو نطفه سفيد در هم پيچيده خلق كرد. بعد آن دو نطفه را از صلبهاى بزرگوار به رحمهاى پاكيزه و پاك منتقل كرد. سپس نصف آن را در صلب عبد اللَّه و نصف ديگر را در صلب ابو طالب قرار داد. پس جزئى منم و جزئى تو هستى. و اين قول خداوند عز و جل است كه مىفرمايد: وَ هُوَ الَّذِي خَلَقَ مِنَ الْماءِ بَشَراً فَجَعَلَهُ نَسَباً وَ صِهْراً وَ كانَ رَبُّكَ قَدِيراً
يعنى: اوست كه از آب بشرى خلق كرد و آن را بصورت خويشاوندى و دامادى قرار داد، و پروردگار تو قادر بود
كتاب سليم بن قيس الهلالي، ج2، ص: 854
فَجَعَلَهُ نَسَباً وَ صِهْراً
قَالَ: هُوَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِب
این آیه (54 فرقان) در شان مولاست.
شواهد التنزيل، ج1، ص: 538
بالمصطفى و بصهره
و وصيه يوم الغدير
حضرت آقا امیرالمومنین صلوات الله علیه هم داماد پیامبر بود هم پسرعموی پیامبر بود (هم برادر پیامبر بود و...) یعنی هم نسبت سببی داشت هم نسبت نسبی، از این روست که در دعای شریف ندبه هم زمزمه می کنیم.
لا یُسْبَقُ بِقَرابَةٍ فى رَحِمٍ
هیچ کس به قرابت(نزدیکی و خویشی) با رسول، بر او سبقت نیافته
#جزء19
وَلَايَةُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَلَايَةُ اللَّهِ
آیا وجود #علمای_فاسد و حکومت های ظالم، عذر و بهانه خوبی برای بی دین شدن افراد است؟ قال الامام الصادق صلوات الله علیه: إِنَّ الْمُؤْمِنَ أَعَزُّ مِنَ الْجَبَلِ إِنَّ الْجَبَلَ يُسْتَقَلُّ مِنْهُ بِالْمَعَاوِلِ وَ الْمُؤْمِنَ لَا يُسْتَقَلُ[3] مِنْ دِينِهِ…
روشن بودن حقیقت برای همه
اگر فکر کردید دشمنانِ اهل بیت لعنة الله علیهم به حقیقت واقف نبودند و واقعِ امر، برایشان روشن نبوده سخت در اشتباه هستید
این ملاعین با وجود روشن بودن حق و برهان های روشن و بینات فراوان ، باز کفر ورزیدند
#مستضعف
🔸ودَّ كَثِيرٌ مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَوْ يَرُدُّونَكُم مِّن بَعْدِ إِيمَانِكُمْ كُفَّارًا حَسَدًا مِّنْ عِندِ أَنفُسِهِم مِّن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْحَقُّ ۖ فَاعْفُوا وَاصْفَحُوا حَتَّىٰ يَأْتِيَ اللَّـهُ بِأَمْرِهِ ۗ إِنَّ اللَّـهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿بقرة ١٠٩﴾
بسيارى از اهل كتاب -پس از اينكه حق برايشان آشكار شد- از روى حسدى كه در وجودشان بود، آرزو مى‌كردند كه شما را، بعد از ايمانتان، كافر گردانند. پس عفو كنيد و درگذريد، تا خدا فرمان خويش را بياورد، كه خدا بر هر كارى تواناست.
🔸الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْرِفُونَهُ كَمَا يَعْرِفُونَ أَبْنَاءَهُمْ ۖ وَإِنَّ فَرِيقًا مِّنْهُمْ لَيَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَهُمْ يَعْلَمُونَ ﴿بقرة ١٤٦﴾
كسانى كه به ايشان كتاب [آسمانى] داده‌ايم، همان گونه كه پسران خود را مى‌شناسند، او [=محمد] را مى‌شناسند؛ و مسلماً گروهى از ايشان حقيقت را نهفته مى‌دارند، و خودشان [هم] مى‌دانند.
🔸إنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالْهُدَىٰ مِن بَعْدِ مَا بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتَابِ ۙ أُولَـٰئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّـهُ وَيَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ ﴿بقرة ١٥٩﴾
كسانى كه نشانه‌هاى روشن، و رهنمودى را كه فرو فرستاده‌ايم، بعد از آنكه آن را براى مردم در كتاب توضيح داده‌ايم، نهفته مى‌دارند، آنان را خدا لعنت مى‌كند، و لعنت‌كنندگان لعنتشان مى‌كنند.
🔸إنَّ الدِّينَ عِندَ اللَّـهِ الْإِسْلَامُ ۗ وَمَا اخْتَلَفَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ إِلَّا مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ ۗ وَمَن يَكْفُرْ بِآيَاتِ اللَّـهِ فَإِنَّ اللَّـهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ ﴿آل عمران ١٩﴾
در حقيقت، دين نزد خدا همان اسلام است. و كسانى كه كتاب [آسمانى] به آنان داده شده، با يكديگر به اختلاف نپرداختند مگر پس از آنكه علم براى آنان [حاصل] آمد، آن هم به سابقه حسدى كه ميان آنان وجود داشت. و هر كس به آيات خدا كفر ورزد، پس [بداند] كه خدا زودشمار است.
🔸يا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّـهِ وَأَنتُمْ تَشْهَدُونَ ﴿٧٠﴾ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَلْبِسُونَ الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿آل عمران ٧١﴾
اى اهل كتاب، چرا به آيات خدا كفر مى‌ورزيد با آنكه خود [به درستى آن] گواهى مى‌دهيد؟ (۷۰)
اى اهل كتاب، چرا حق را به باطل درمى‌آميزيد و حقيقت را كتمان مى‌كنيد، با اينكه خود مى‌دانيد؟
وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ تَفَرَّقُوا وَاخْتَلَفُوا مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْبَيِّنَاتُ ۚ وَأُولَـٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ ﴿آل عمران ١٠٥﴾
و چون كسانى مباشيد كه پس از آنكه دلايل آشكار برايشان آمد، پراكنده شدند و با هم اختلاف پيدا كردند، و براى آنان عذابى سهمگين است؛
🔸ومَن يُشَاقِقِ الرَّسُولَ مِن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُ الْهُدَىٰ وَيَتَّبِعْ غَيْرَ سَبِيلِ الْمُؤْمِنِينَ نُوَلِّهِ مَا تَوَلَّىٰ وَنُصْلِهِ جَهَنَّمَ ۖ وَسَاءَتْ مَصِيرًا ﴿نساء ١١٥﴾
و هر كس، پس از آنكه راه هدايت براى او آشكار شد با پيامبر به مخالفت برخيزد، و [راهى] غير راه مؤمنان در پيش گيرد، وى را بدانچه روى خود را بدان سو كرده واگذاريم و به دوزخش كشانيم، و چه بازگشتگاه بدى است.
🔷🔷🔷
قال الامام الصادق صلوات الله علیه: وَ اللَّهِ لَأَمْرُنَا أَبْيَنُ مِنْ هَذِهِ الشَّمْسِ.
🔸حضرت آقا امام صادق صلوات الله علیه: به خدا سوگند امر ما از اين خورشید روشن تر است
الكافي- ط الاسلامية ج 1 ص 336 - باب في الغيبة ح 3
#جزء1 #جزء2 #جزء3 #جزء5 #جزء6 #جزء19
اگر فکر کردید دشمنانِ اهل بیت لعنة الله علیهم به حقیقت واقف نبودند و واقعِ امر، برایشان روشن نبوده سخت در اشتباه هستید
این ملاعین با وجود روشن بودن حق و برهان های روشن و بینات فراوان ، باز کفر ورزیدند
#مستضعف
🔸ودَّ كَثِيرٌ مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَوْ يَرُدُّونَكُم مِّن بَعْدِ إِيمَانِكُمْ كُفَّارًا حَسَدًا مِّنْ عِندِ أَنفُسِهِم مِّن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْحَقُّ ۖ فَاعْفُوا وَاصْفَحُوا حَتَّىٰ يَأْتِيَ اللَّـهُ بِأَمْرِهِ ۗ إِنَّ اللَّـهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿بقرة ١٠٩﴾
بسيارى از اهل كتاب -پس از اينكه حق برايشان آشكار شد- از روى حسدى كه در وجودشان بود، آرزو مى‌كردند كه شما را، بعد از ايمانتان، كافر گردانند. پس عفو كنيد و درگذريد، تا خدا فرمان خويش را بياورد، كه خدا بر هر كارى تواناست.
🔸الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْرِفُونَهُ كَمَا يَعْرِفُونَ أَبْنَاءَهُمْ ۖ وَإِنَّ فَرِيقًا مِّنْهُمْ لَيَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَهُمْ يَعْلَمُونَ ﴿بقرة ١٤٦﴾
كسانى كه به ايشان كتاب [آسمانى] داده‌ايم، همان گونه كه پسران خود را مى‌شناسند، او [=محمد] را مى‌شناسند؛ و مسلماً گروهى از ايشان حقيقت را نهفته مى‌دارند، و خودشان [هم] مى‌دانند.
🔸إنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالْهُدَىٰ مِن بَعْدِ مَا بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتَابِ ۙ أُولَـٰئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّـهُ وَيَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ ﴿بقرة ١٥٩﴾
كسانى كه نشانه‌هاى روشن، و رهنمودى را كه فرو فرستاده‌ايم، بعد از آنكه آن را براى مردم در كتاب توضيح داده‌ايم، نهفته مى‌دارند، آنان را خدا لعنت مى‌كند، و لعنت‌كنندگان لعنتشان مى‌كنند.
🔸إنَّ الدِّينَ عِندَ اللَّـهِ الْإِسْلَامُ ۗ وَمَا اخْتَلَفَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ إِلَّا مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ ۗ وَمَن يَكْفُرْ بِآيَاتِ اللَّـهِ فَإِنَّ اللَّـهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ ﴿آل عمران ١٩﴾
در حقيقت، دين نزد خدا همان اسلام است. و كسانى كه كتاب [آسمانى] به آنان داده شده، با يكديگر به اختلاف نپرداختند مگر پس از آنكه علم براى آنان [حاصل] آمد، آن هم به سابقه حسدى كه ميان آنان وجود داشت. و هر كس به آيات خدا كفر ورزد، پس [بداند] كه خدا زودشمار است.
🔸يا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّـهِ وَأَنتُمْ تَشْهَدُونَ ﴿٧٠﴾ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَلْبِسُونَ الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿آل عمران ٧١﴾
اى اهل كتاب، چرا به آيات خدا كفر مى‌ورزيد با آنكه خود [به درستى آن] گواهى مى‌دهيد؟ (۷۰)
اى اهل كتاب، چرا حق را به باطل درمى‌آميزيد و حقيقت را كتمان مى‌كنيد، با اينكه خود مى‌دانيد؟
وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ تَفَرَّقُوا وَاخْتَلَفُوا مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْبَيِّنَاتُ ۚ وَأُولَـٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ ﴿آل عمران ١٠٥﴾
و چون كسانى مباشيد كه پس از آنكه دلايل آشكار برايشان آمد، پراكنده شدند و با هم اختلاف پيدا كردند، و براى آنان عذابى سهمگين است؛
🔸ومَن يُشَاقِقِ الرَّسُولَ مِن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُ الْهُدَىٰ وَيَتَّبِعْ غَيْرَ سَبِيلِ الْمُؤْمِنِينَ نُوَلِّهِ مَا تَوَلَّىٰ وَنُصْلِهِ جَهَنَّمَ ۖ وَسَاءَتْ مَصِيرًا ﴿نساء ١١٥﴾
و هر كس، پس از آنكه راه هدايت براى او آشكار شد با پيامبر به مخالفت برخيزد، و [راهى] غير راه مؤمنان در پيش گيرد، وى را بدانچه روى خود را بدان سو كرده واگذاريم و به دوزخش كشانيم، و چه بازگشتگاه بدى است.
🔷🔷🔷
قال الامام الصادق صلوات الله علیه: وَ اللَّهِ لَأَمْرُنَا أَبْيَنُ مِنْ هَذِهِ الشَّمْسِ.
🔸حضرت آقا امام صادق صلوات الله علیه: به خدا سوگند امر ما از اين خورشید روشن تر است
الكافي- ط الاسلامية ج 1 ص 336 - باب في الغيبة ح 3
#جزء1 #جزء2 #جزء3 #جزء5 #جزء6 #جزء19
وَلَايَةُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَلَايَةُ اللَّهِ
نبی و وصی انتخاب کردن کار خداست و بس. انتخابات یا انتصابات؟ وَ تَخَيَّرْتَ لَهُ أَوْصِياءَ؛ مُسْتَحْفِظاً بَعْدَ مُسْتَحْفِظٍ، مِنْ مُدَّةٍ إِلَىٰ مُدَّةٍ، إِقامَةً لِدِينِكَ، وَ حُجَّةً عَلَىٰ عِبادِكَ 🔸و جانشینانی اختیار کردی؛ نگهبانی پس از نگهبان، از…
هارون را چه کسی انتخاب کرد؟ مردم یا خداوند متعال؟
انتخابات یا انتصابات؟
وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَجَعَلْنَا مَعَهُ أَخَاهُ هَارُونَ وَزِيرًا ﴿فرقان ٣٥﴾
و به راستی به موسی کتاب دادیم، و برادرش هارون را همراه او دستیار و کمک قرار دادیم.
🔻حضرت موسی علی نبینا و آله و علیه السلام نیز می داند انتخاب خلیفة الله توسط مردمان و سقیفه ای ها محال است فلذا از درگاه الهی درخواست می کند تا برادرش هارون را نصب کند.
وَ اجْعَل لِّي وَزِيرًا مِّنْ أَهْلِي ﴿٢٩﴾ هَارُونَ أَخِي ﴿٣٠﴾ اشْدُدْ بِهِ أَزْرِي ﴿٣١﴾ وَأَشْرِكْهُ فِي أَمْرِي ﴿طه ٣٢﴾
و از خانواده ام دستیاری برایم قرار ده، (۲۹) هارون، برادرم را (۳۰) پشتم را به او محکم کن، (۳۱) واو را در کارم شریک گردان، (۳۲)
ما غدیری ها قائل به انتصابات الهی هستیم لکن سقیفه ای های مشرک، بر خلاف آیات قرآن، می گویند مردمان شریک خداوند متعال هستند و باید خلیفة الله را انتخاب کنند.
#جزء16 #جزء19
انتخابات یا انتصابات؟
وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَجَعَلْنَا مَعَهُ أَخَاهُ هَارُونَ وَزِيرًا ﴿فرقان ٣٥﴾
و به راستی به موسی کتاب دادیم، و برادرش هارون را همراه او دستیار و کمک قرار دادیم.
🔻حضرت موسی علی نبینا و آله و علیه السلام نیز می داند انتخاب خلیفة الله توسط مردمان و سقیفه ای ها محال است فلذا از درگاه الهی درخواست می کند تا برادرش هارون را نصب کند.
وَ اجْعَل لِّي وَزِيرًا مِّنْ أَهْلِي ﴿٢٩﴾ هَارُونَ أَخِي ﴿٣٠﴾ اشْدُدْ بِهِ أَزْرِي ﴿٣١﴾ وَأَشْرِكْهُ فِي أَمْرِي ﴿طه ٣٢﴾
و از خانواده ام دستیاری برایم قرار ده، (۲۹) هارون، برادرم را (۳۰) پشتم را به او محکم کن، (۳۱) واو را در کارم شریک گردان، (۳۲)
ما غدیری ها قائل به انتصابات الهی هستیم لکن سقیفه ای های مشرک، بر خلاف آیات قرآن، می گویند مردمان شریک خداوند متعال هستند و باید خلیفة الله را انتخاب کنند.
#جزء16 #جزء19
وَلَايَةُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَلَايَةُ اللَّهِ
پیامبر چون #یار نداشت به غار رفت ●قال الامام الحسن علیه السلام: وَ قَدْ هَرَبَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مِنْ قَوْمِهِ وَ هُوَ يَدْعُوهُمْ إِلَى اللَّهِ حَتَّى فَرَّ إِلَى الْغَارِ، وَ لَوْ وَجَدَ عَلَيْهِمْ أَعْوَاناً مَا هَرَبَ مِنْهُمْ.…
پاسخ به شبهه وهابیت نجس و خبیث که می گویند چرا امیرالمومنین صلوات الله علیه با ابوبکر و عمر نجنگید؟
جواب: تمام انبیاء الهی هنگام نبود یار و یاور، ترک جهاد کردند.
●روي أن أمير المؤمنين عليه السلام كان جالسا في بعض مجالسه بعد رجوعه من نهروان [1] فجرى الكلام حتى قيل له: لم لا حاربت أبا بكر وعمر كما حاربت طلحة والزبير ومعاوية؟
فقال علي عليه السلام إني كنت لم أزل مظلوما مستأثرا على حقي [2] فقام إليه الأشعث بن قيس فقال: يا أمير المؤمنين لم لم تضرب بسيفك، ولم تطلب بحقك؟
فقال: يا أشعث قد قلت قولا فاسمع الجواب وعه، واستشعر الحجة، إن لي أسوة بستة من الأنبياء صلوات الله عليهم أجمعين.
أولهم نوح حيث قال: " رب إني مغلوب فانتصر [قمر 10] " فإن قال قائل: إنه قال هذا لغير خوف فقد كفر، وإلا فالوصي أعذر.
وثانيهم لوط حيث قال: " لو أن لي بكم قوة أو آوى إلى ركن شديد [هود 80] " فإن قال قائل: إنه قال هذا لغير خوف فقد كفر، وإلا فالوصي أعذر.
وثالثهم إبراهيم خليل الله حيث قال: " واعتزلكم وما تدعون من دون الله [مریم 48] " فإن قال قائل: إنه قال هذا لغير خوف فقد كفر، وإلا فالوصي أعذر.
ورابعهم موسى عليه السلام حيث قال: " ففررت منكم لما خفتكم [شعراء 21] " فإن قال قائل: إنه قال هذا لغير خوف فقد كفر، وإلا فالوصي أعذر.
وخامسهم أخوه هارون حيث قال: " يا بن أم إن القوم استضعفوني وكادوا يقتلونني [اعراف 150] " فإن قال قائل: إنه قال هذا لغير خوف فقد كفر، وإلا فالوصي أعذر وسادسهم أخي محمد خير البشر صلى الله عليه وآله حيث ذهب إلى الغار ونومني على فراشه فإن قال قائل: إنه ذهب إلى الغار لغير خوف فقد كفر، وإلا فالوصي أعذر.
فقام إليه الناس بأجمعهم فقالوا: يا أمير المؤمنين قد علمنا أن القول قولك ونحن المذنبون التائبون، وقد عذرك الله.
●نقل شده كه امیرالمومنین صلوات الله علیه پس از جنگ نهروان در مجلسى نشسته بود و از جريان امور گذشته مذاكره مىشد ، تا اينكه از آن حضرت پرسيده شد كه چرا با ابوبکر و عمر همچون طلحه و زبير و معاويه نجنگيدى ؟
أمير المؤمنين علی عليه السّلام فرمود: من از روز نخست زندگى پيوسته مظلوم واقع شده و حقوق خود را مورد تجاوز و دستبرد ديگران مىديدم. پس اشعث بن قيس به سمت حضرت برخاسته و گفت: اى أمير المؤمنين ، چرا دست به شمشير نبردى و حقّ خود را نستاندى؟ فرمود: اى اشعث مطلبى را پرسيدى پس خوب به پاسخش گوش كرده و به خاطر بسپار ، و به حقيقت كلام و حجّت من توجّه كن. كه من از شش تن از انبياى گذشته تبعيّت و پيروى نمودم:
اولین آنها نوح كه خداوند در باره اش مىفرمايد :أَنِّي مَغْلُوبٌ فَانتَصِرْ ﴿قمر ١٠﴾ (یعنی: «من مغلوب شدم؛ به داد من برس!» )
پس اگر كسى بگويد او از قوم خود خوف نداشته ؛ منكر كلام خدا و كافر بدان شده است، وگرنه وصی (از نبی) معذورتر است.
و دومین آنها لوط، آنجا که فرمود: لَوْ أَنَّ لِي بِكُمْ قُوَّةً أَوْ آوِي إِلَىٰ رُكْنٍ شَدِيدٍ ﴿هود ٨٠﴾ (یعنی: «کاش برای مقابله با شما قدرتی داشتم یا به تکیه گاهی استوار پناه می‌جستم.» )
پس اگر كسى بگويد : لوط اين كلام را براى مطلبى غير از ترس گفته مسلَّما كافر است ، وگرنه وصی (از نبی) معذورتر است.
و سومین آنها ابراهیم خلیل الله، آنجا که فرمود: وَأَعْتَزِلُكُمْ وَمَا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ ﴿مریم ٤٨﴾ (یعنی: و از شما و [از] آنچه غیر از خدا می‌خوانید کناره می‌گیرم)
پس اگر كسى بگويد او اين سخن را براى غير ترس گفته كافر است، وگرنه وصی (از نبی) معذورتر است.
و چهارمین آنها موسی آنجا که فرمود: فَفَرَرْتُ مِنكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ ﴿شعراء ٢١﴾ (یعنی: و چون از شما ترسیدم، از شما گریختم)
پس اگر كسى با وجود اين آيه منكر ترس موسى شود كافر است ، و گر نه وصىّ معذورتر است.
و پنجمین آنها برادرش هارون است آنجا که فرمود: ابْنَ أُمَّ إِنَّ الْقَوْمَ اسْتَضْعَفُونِي وَكَادُوا يَقْتُلُونَنِي ﴿اعراف ١٥٠﴾ (یعنی: ای فرزند مادرم! این قوم، مرا ناتوان یافتند و چیزی نمانده بود که مرا بکشند)
اگر كسى منكر ترس هارون باشد مسلَّما كافر است ، و گر نه وصىّ (نماینده رسول خدا صلَّى الله عليه و آله) معذورتر است.
و ششمین آنها برادرم محمّد (صلَّى الله عليه و آله) برترینِ بشر، جایی كه به غار رفت و مرا در بستر خود خوابانيده بود، اگر كسى منكر ترس او باشد، كافر است ، و گر نه وصىّ او معذورتر است .
در اين وقت همهء مردم يكپارچه به سمت حضرت برخاسته و گفتند: اى أمير المؤمنين ما همه دريافتيم كه فرمايش شما صحيح است ، و ما گناهكاريم و توبه کننده ایم، و اینکه در پیشگاه الهی معذور مى باشى.
الإحتجاج (طبرسی) جلد 1 صفحه 189 احتجاجه في الاعتذار من قعوده عن قتال من تآمر عليه من الأولين و قيامه إلى قتال من بغى عليه من الناكثين و القاسطين و المارقين
بحار الأنوار - ط دارالاحیاء التراث جلد 29 صفحه 417
#جزء27 #جزء12 #جزء16 #جزء19 #جزء9
جواب: تمام انبیاء الهی هنگام نبود یار و یاور، ترک جهاد کردند.
●روي أن أمير المؤمنين عليه السلام كان جالسا في بعض مجالسه بعد رجوعه من نهروان [1] فجرى الكلام حتى قيل له: لم لا حاربت أبا بكر وعمر كما حاربت طلحة والزبير ومعاوية؟
فقال علي عليه السلام إني كنت لم أزل مظلوما مستأثرا على حقي [2] فقام إليه الأشعث بن قيس فقال: يا أمير المؤمنين لم لم تضرب بسيفك، ولم تطلب بحقك؟
فقال: يا أشعث قد قلت قولا فاسمع الجواب وعه، واستشعر الحجة، إن لي أسوة بستة من الأنبياء صلوات الله عليهم أجمعين.
أولهم نوح حيث قال: " رب إني مغلوب فانتصر [قمر 10] " فإن قال قائل: إنه قال هذا لغير خوف فقد كفر، وإلا فالوصي أعذر.
وثانيهم لوط حيث قال: " لو أن لي بكم قوة أو آوى إلى ركن شديد [هود 80] " فإن قال قائل: إنه قال هذا لغير خوف فقد كفر، وإلا فالوصي أعذر.
وثالثهم إبراهيم خليل الله حيث قال: " واعتزلكم وما تدعون من دون الله [مریم 48] " فإن قال قائل: إنه قال هذا لغير خوف فقد كفر، وإلا فالوصي أعذر.
ورابعهم موسى عليه السلام حيث قال: " ففررت منكم لما خفتكم [شعراء 21] " فإن قال قائل: إنه قال هذا لغير خوف فقد كفر، وإلا فالوصي أعذر.
وخامسهم أخوه هارون حيث قال: " يا بن أم إن القوم استضعفوني وكادوا يقتلونني [اعراف 150] " فإن قال قائل: إنه قال هذا لغير خوف فقد كفر، وإلا فالوصي أعذر وسادسهم أخي محمد خير البشر صلى الله عليه وآله حيث ذهب إلى الغار ونومني على فراشه فإن قال قائل: إنه ذهب إلى الغار لغير خوف فقد كفر، وإلا فالوصي أعذر.
فقام إليه الناس بأجمعهم فقالوا: يا أمير المؤمنين قد علمنا أن القول قولك ونحن المذنبون التائبون، وقد عذرك الله.
●نقل شده كه امیرالمومنین صلوات الله علیه پس از جنگ نهروان در مجلسى نشسته بود و از جريان امور گذشته مذاكره مىشد ، تا اينكه از آن حضرت پرسيده شد كه چرا با ابوبکر و عمر همچون طلحه و زبير و معاويه نجنگيدى ؟
أمير المؤمنين علی عليه السّلام فرمود: من از روز نخست زندگى پيوسته مظلوم واقع شده و حقوق خود را مورد تجاوز و دستبرد ديگران مىديدم. پس اشعث بن قيس به سمت حضرت برخاسته و گفت: اى أمير المؤمنين ، چرا دست به شمشير نبردى و حقّ خود را نستاندى؟ فرمود: اى اشعث مطلبى را پرسيدى پس خوب به پاسخش گوش كرده و به خاطر بسپار ، و به حقيقت كلام و حجّت من توجّه كن. كه من از شش تن از انبياى گذشته تبعيّت و پيروى نمودم:
اولین آنها نوح كه خداوند در باره اش مىفرمايد :أَنِّي مَغْلُوبٌ فَانتَصِرْ ﴿قمر ١٠﴾ (یعنی: «من مغلوب شدم؛ به داد من برس!» )
پس اگر كسى بگويد او از قوم خود خوف نداشته ؛ منكر كلام خدا و كافر بدان شده است، وگرنه وصی (از نبی) معذورتر است.
و دومین آنها لوط، آنجا که فرمود: لَوْ أَنَّ لِي بِكُمْ قُوَّةً أَوْ آوِي إِلَىٰ رُكْنٍ شَدِيدٍ ﴿هود ٨٠﴾ (یعنی: «کاش برای مقابله با شما قدرتی داشتم یا به تکیه گاهی استوار پناه می‌جستم.» )
پس اگر كسى بگويد : لوط اين كلام را براى مطلبى غير از ترس گفته مسلَّما كافر است ، وگرنه وصی (از نبی) معذورتر است.
و سومین آنها ابراهیم خلیل الله، آنجا که فرمود: وَأَعْتَزِلُكُمْ وَمَا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ ﴿مریم ٤٨﴾ (یعنی: و از شما و [از] آنچه غیر از خدا می‌خوانید کناره می‌گیرم)
پس اگر كسى بگويد او اين سخن را براى غير ترس گفته كافر است، وگرنه وصی (از نبی) معذورتر است.
و چهارمین آنها موسی آنجا که فرمود: فَفَرَرْتُ مِنكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ ﴿شعراء ٢١﴾ (یعنی: و چون از شما ترسیدم، از شما گریختم)
پس اگر كسى با وجود اين آيه منكر ترس موسى شود كافر است ، و گر نه وصىّ معذورتر است.
و پنجمین آنها برادرش هارون است آنجا که فرمود: ابْنَ أُمَّ إِنَّ الْقَوْمَ اسْتَضْعَفُونِي وَكَادُوا يَقْتُلُونَنِي ﴿اعراف ١٥٠﴾ (یعنی: ای فرزند مادرم! این قوم، مرا ناتوان یافتند و چیزی نمانده بود که مرا بکشند)
اگر كسى منكر ترس هارون باشد مسلَّما كافر است ، و گر نه وصىّ (نماینده رسول خدا صلَّى الله عليه و آله) معذورتر است.
و ششمین آنها برادرم محمّد (صلَّى الله عليه و آله) برترینِ بشر، جایی كه به غار رفت و مرا در بستر خود خوابانيده بود، اگر كسى منكر ترس او باشد، كافر است ، و گر نه وصىّ او معذورتر است .
در اين وقت همهء مردم يكپارچه به سمت حضرت برخاسته و گفتند: اى أمير المؤمنين ما همه دريافتيم كه فرمايش شما صحيح است ، و ما گناهكاريم و توبه کننده ایم، و اینکه در پیشگاه الهی معذور مى باشى.
الإحتجاج (طبرسی) جلد 1 صفحه 189 احتجاجه في الاعتذار من قعوده عن قتال من تآمر عليه من الأولين و قيامه إلى قتال من بغى عليه من الناكثين و القاسطين و المارقين
بحار الأنوار - ط دارالاحیاء التراث جلد 29 صفحه 417
#جزء27 #جزء12 #جزء16 #جزء19 #جزء9
وَلَايَةُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَلَايَةُ اللَّهِ
خواست حضرت امام کاظم صلوات الله علیه را خوار کند ولی آخر امر به سجده افتادند #قهقرا ●روي أن الرشيد لعنه الله لما أراد أن يقتل الإمام موسى بن جعفر (صلوات الله علیه) عرض قتله على سائر جنده و فرسانه فلم يقبله أحد منهم فأرسل إلى عماله في بلاد الأفرنج يقول لهم…
تیر هارون به سنگ خورد و عبد صالح خدا ، کنیز را منقلب کرد.
●وفي كتاب الانوار قال العامري : إن هارون الرشيد أنفذ إلى موسى بن جعفر جارية خصيفة ، لها جمال ووضاءة لتخدمه في السجن فقال قل له « بل أنتم يهديتكم تفرحون » (نمل 36) لا حاجة لي في هذه ولا في أمثالها ، قال : فاستطار هارون غضبا وقال : ارجع إليه وقل له : ليس برضاك حبسناك ، ولا برضاك أخذناك ، و اترك الجارية عنده وانصرف ، قال : فمضى ورجع ثم قام هارون عن مجلسه وأنفذ الخادم إليه ليستفحص عن حالها فرآها ساجدة لربها لاترفع رأسها تقول : قدوس سبحانك سبحانك.
فقال هارون : سحرها والله موسى بن جعفر بسحره ، علي بها ، فاتي بها وهي ترعد شاخصة نحو السماء بصرها فقال : ماشأنك؟ قالت : شأني الشأن البديع إني كنت عنده واقفة وهو قائم يصلي ليله ونهاره ، فلما انصرف عن صلاته بوجهه وهو يسبح الله ويقدسه قلت : ياسيدي هل لك حاجة اعطيكها؟ قال : وما حاجتي إليك؟ قلت : إني ادخلت عليك لحوائجك قال : فما بال هؤلاء؟ قالت : فالتفت فاذا روضة مزهرة لا أبلغ آخرها من أولها بنظري ، ولا أولها من آخرها ، فيها مجالس مفروشة بالوشي والديباج ، وعليها وصفاء ووصايف لم أر مثل وجوههم حسنا ، ولا مثل لباسهم لباسا ، عليهم الحرير الاخضر ، والاكاليل والدر والياقوت ، وفي أيديهم الاباريق والمناديل ومن كل الطعام ، فخررت ساجدة حتى أقامني هذا الخادم فرأيت نفسي حيث كنت.
قال : فقال هارون : ياخبيثة لعلك سجدت فنمت فرأيت هذا في منامك؟ قالت : لا والله ياسيدي إلا قبل سجودي رأيت فسجدت من أجل ذلك فقال الرشيد : اقبض هذه الخبيثة إليك ، فلا يسمع هذا منها أحد ، فأقبلت في الصلاة ، فاذا قيل لها في ذلك قالت : هكذا رأيت العبد الصالح (سلام الله علیه) فسئلت عن قولها قالت : إني لما عاينت من الامر نادتني الجواري يافلانة ابعدي عن العبد الصالح ، حتى ندخل عليه فنحن له دونك ، فما زالت كذلك حتى ماتت ، وذلك قبل موت موسى بأيام يسيرة
●در کتاب انوار است آمده که عامری نقل کرده، هارون الرشید کنیزی دورگه، زیبا و خوشرویی را با پیکی پیش موسی بن جعفر فرستاد تا در زندان به ایشان خدمت کند. حضرت به پیک فرمود: به هارون بگو: «بَلْ أَنتُم بِهَدِیَّتِکُمْ تَفْرَحُونَ» (نمل 36) {بلکه شما به هدیه خودتان شادمانی می نمایید}، مرا نیازی به این کنیز و مانند این چیزها نیست. هارون سراسر خشم شد و به پیک گفت: پیش او برگرد و به او بگو: ما تو را با رضایت خودت زندانی نکرده ایم و با رضایت خودت دستگیر نکرده ایم، کنیز را پیش او بگذار و بازگرد. پیک رفت و برگشت. مدتی بعد هارون، خادم را پیش ایشان فرستاد تا از وضع کنیز خبر بیاورد؛ خادم دید کنیز برای پروردگارش به سجده افتاده و سر بلند نمیکند و همی میگوید: قدوس سبحانک سبحانک.
هارون گفت: به خدا قسم موسی بن جعفر او را به سحر خود جادو کرده است، بروید کنیز را بیاورید. او را آوردند، می لرزید و چشمش به طرف آسمان بود. هارون گفت: تو را چه شده است؟ کنیز گفت: حال جدیدی پیدا کرده ام؛ ایشان شب و روز نماز می خواند و من همینطور پیش ایشان ایستاده بودم، وقتی نمازشان تمام شد و مشغول تسبیح و تقدیس شدند، عرض کردم: سرور من! چیزی احتیاجی دارید بیاورم؟ فرمود: من چه احتیاجی به تو داشته باشم!؟ گفتم: مرا پیش شما آورده اند تا کارهای شما را انجام دهم. فرمود: پس اینها چه کاره اند!؟ نگاه کردم و باغی پر از گل دیدم که آخرش از اولش و اولش از آخرش با نگاهم دیده نمیشد، و سکوهایی مفروش از فرشهای رنگارنگ و دیبا که بر آنها کنیزان و غلامانی حاضرند که در زیبایی مانند آنها را ندیده بودم و لباسی چون لباس آنها را ندیده بودم، حریر سبز بر تنشان بود و تاج و مروارید و یاقوت داشتند، در دستهایشان آفتابه و حوله و هر نوع غذایی دیده میشد. به سجده افتادم تا وقتی که این خادم مرا بلند کرد و دیدم در میان زندان هستم.
راوی گوید: هارون گفت: ای زن خبیث! شاید در سجده خوابت برده و اینها را در خواب دیده ای؟ گفت: نه به خدا ای سرور من! همه اینها را قبل از سجده دیدم و بعد از دیدن آنها به خاطر دیدن این منظره به سجده افتادم. رشید به خادم گفت: این خبیث را بگیر و نگه دار تا کسی این حرفها را از او را نشنود. از آن پس کنیز شروع به نماز خواندن کرد؛ وقتی به او در این باره گفته میشد، می گفت: عبد صالح را در چنین حالی دیدم، منظورش را پرسیدند، گفت: وقتی آن صحنه را میدیدم، حوریان به من گفتند: ای فلانی! از عبد صالح دور شو، تا ما به او خدمت کنیم، ما خدمتگزار او هستیم نه تو. کنیز پیوسته در همین حال بود، تا اینکه مرد. این جریان چند روز کم، قبل از شهادت حضرت موسی (سلام الله علیه) اتفاق افتاد.
بحارالانوار جلد 48 صفحه 239
مناقب‌آل أبي طالب(لابن شه آشوب) جلد 4 صفحه 297
#جزء19 #جزء27
●وفي كتاب الانوار قال العامري : إن هارون الرشيد أنفذ إلى موسى بن جعفر جارية خصيفة ، لها جمال ووضاءة لتخدمه في السجن فقال قل له « بل أنتم يهديتكم تفرحون » (نمل 36) لا حاجة لي في هذه ولا في أمثالها ، قال : فاستطار هارون غضبا وقال : ارجع إليه وقل له : ليس برضاك حبسناك ، ولا برضاك أخذناك ، و اترك الجارية عنده وانصرف ، قال : فمضى ورجع ثم قام هارون عن مجلسه وأنفذ الخادم إليه ليستفحص عن حالها فرآها ساجدة لربها لاترفع رأسها تقول : قدوس سبحانك سبحانك.
فقال هارون : سحرها والله موسى بن جعفر بسحره ، علي بها ، فاتي بها وهي ترعد شاخصة نحو السماء بصرها فقال : ماشأنك؟ قالت : شأني الشأن البديع إني كنت عنده واقفة وهو قائم يصلي ليله ونهاره ، فلما انصرف عن صلاته بوجهه وهو يسبح الله ويقدسه قلت : ياسيدي هل لك حاجة اعطيكها؟ قال : وما حاجتي إليك؟ قلت : إني ادخلت عليك لحوائجك قال : فما بال هؤلاء؟ قالت : فالتفت فاذا روضة مزهرة لا أبلغ آخرها من أولها بنظري ، ولا أولها من آخرها ، فيها مجالس مفروشة بالوشي والديباج ، وعليها وصفاء ووصايف لم أر مثل وجوههم حسنا ، ولا مثل لباسهم لباسا ، عليهم الحرير الاخضر ، والاكاليل والدر والياقوت ، وفي أيديهم الاباريق والمناديل ومن كل الطعام ، فخررت ساجدة حتى أقامني هذا الخادم فرأيت نفسي حيث كنت.
قال : فقال هارون : ياخبيثة لعلك سجدت فنمت فرأيت هذا في منامك؟ قالت : لا والله ياسيدي إلا قبل سجودي رأيت فسجدت من أجل ذلك فقال الرشيد : اقبض هذه الخبيثة إليك ، فلا يسمع هذا منها أحد ، فأقبلت في الصلاة ، فاذا قيل لها في ذلك قالت : هكذا رأيت العبد الصالح (سلام الله علیه) فسئلت عن قولها قالت : إني لما عاينت من الامر نادتني الجواري يافلانة ابعدي عن العبد الصالح ، حتى ندخل عليه فنحن له دونك ، فما زالت كذلك حتى ماتت ، وذلك قبل موت موسى بأيام يسيرة
●در کتاب انوار است آمده که عامری نقل کرده، هارون الرشید کنیزی دورگه، زیبا و خوشرویی را با پیکی پیش موسی بن جعفر فرستاد تا در زندان به ایشان خدمت کند. حضرت به پیک فرمود: به هارون بگو: «بَلْ أَنتُم بِهَدِیَّتِکُمْ تَفْرَحُونَ» (نمل 36) {بلکه شما به هدیه خودتان شادمانی می نمایید}، مرا نیازی به این کنیز و مانند این چیزها نیست. هارون سراسر خشم شد و به پیک گفت: پیش او برگرد و به او بگو: ما تو را با رضایت خودت زندانی نکرده ایم و با رضایت خودت دستگیر نکرده ایم، کنیز را پیش او بگذار و بازگرد. پیک رفت و برگشت. مدتی بعد هارون، خادم را پیش ایشان فرستاد تا از وضع کنیز خبر بیاورد؛ خادم دید کنیز برای پروردگارش به سجده افتاده و سر بلند نمیکند و همی میگوید: قدوس سبحانک سبحانک.
هارون گفت: به خدا قسم موسی بن جعفر او را به سحر خود جادو کرده است، بروید کنیز را بیاورید. او را آوردند، می لرزید و چشمش به طرف آسمان بود. هارون گفت: تو را چه شده است؟ کنیز گفت: حال جدیدی پیدا کرده ام؛ ایشان شب و روز نماز می خواند و من همینطور پیش ایشان ایستاده بودم، وقتی نمازشان تمام شد و مشغول تسبیح و تقدیس شدند، عرض کردم: سرور من! چیزی احتیاجی دارید بیاورم؟ فرمود: من چه احتیاجی به تو داشته باشم!؟ گفتم: مرا پیش شما آورده اند تا کارهای شما را انجام دهم. فرمود: پس اینها چه کاره اند!؟ نگاه کردم و باغی پر از گل دیدم که آخرش از اولش و اولش از آخرش با نگاهم دیده نمیشد، و سکوهایی مفروش از فرشهای رنگارنگ و دیبا که بر آنها کنیزان و غلامانی حاضرند که در زیبایی مانند آنها را ندیده بودم و لباسی چون لباس آنها را ندیده بودم، حریر سبز بر تنشان بود و تاج و مروارید و یاقوت داشتند، در دستهایشان آفتابه و حوله و هر نوع غذایی دیده میشد. به سجده افتادم تا وقتی که این خادم مرا بلند کرد و دیدم در میان زندان هستم.
راوی گوید: هارون گفت: ای زن خبیث! شاید در سجده خوابت برده و اینها را در خواب دیده ای؟ گفت: نه به خدا ای سرور من! همه اینها را قبل از سجده دیدم و بعد از دیدن آنها به خاطر دیدن این منظره به سجده افتادم. رشید به خادم گفت: این خبیث را بگیر و نگه دار تا کسی این حرفها را از او را نشنود. از آن پس کنیز شروع به نماز خواندن کرد؛ وقتی به او در این باره گفته میشد، می گفت: عبد صالح را در چنین حالی دیدم، منظورش را پرسیدند، گفت: وقتی آن صحنه را میدیدم، حوریان به من گفتند: ای فلانی! از عبد صالح دور شو، تا ما به او خدمت کنیم، ما خدمتگزار او هستیم نه تو. کنیز پیوسته در همین حال بود، تا اینکه مرد. این جریان چند روز کم، قبل از شهادت حضرت موسی (سلام الله علیه) اتفاق افتاد.
بحارالانوار جلد 48 صفحه 239
مناقب‌آل أبي طالب(لابن شه آشوب) جلد 4 صفحه 297
#جزء19 #جزء27
بسم الله الرحمن الرحیم
تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَىٰ عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا
✅کانال تامل در قرآن کریم با بیش از هزار نکته از قرآن کریم
✅با هشتگ گذاری و تفکیک نکات هر جزء می توانید به آسانی مطالب مرتبط با جزء مورد نظر را پیدا کنید
✅استفاده از تفاسیر روایی
#جزء1 #جزء2 #جزء3 #جزء4 #جزء5 #جزء6 #جزء7 #جزء8 #جزء9 #جزء10 #جزء11 #جزء12 #جزء13 #جزء14 #جزء15 #جزء16 #جزء17 #جزء18 #جزء19 #جزء20 #جزء21 #جزء22 #جزء23 #جزء24 #جزء25 #جزء26 #جزء27 #جزء28 #جزء29 #جزء30
لینک کانال:
https://t.me/qoran128
تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَىٰ عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا
✅کانال تامل در قرآن کریم با بیش از هزار نکته از قرآن کریم
✅با هشتگ گذاری و تفکیک نکات هر جزء می توانید به آسانی مطالب مرتبط با جزء مورد نظر را پیدا کنید
✅استفاده از تفاسیر روایی
#جزء1 #جزء2 #جزء3 #جزء4 #جزء5 #جزء6 #جزء7 #جزء8 #جزء9 #جزء10 #جزء11 #جزء12 #جزء13 #جزء14 #جزء15 #جزء16 #جزء17 #جزء18 #جزء19 #جزء20 #جزء21 #جزء22 #جزء23 #جزء24 #جزء25 #جزء26 #جزء27 #جزء28 #جزء29 #جزء30
لینک کانال:
https://t.me/qoran128
Telegram
تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَىٰ عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا
قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ: «مَنْ لَمْ يَعْرِفْ أَمْرَنَا مِنَ الْقُرْآنِ لَمْ يَتَنَكَّبِ الْفِتَنَ»
🔸امام صادق علیه السلام: کسی که امر ما (خلافت و امامت) را از قرآن نشناسد، از فتنه ها، نجات پیدا نمی کند
الكافي- ط الاسلامية/ج1/ص7
🔸امام صادق علیه السلام: کسی که امر ما (خلافت و امامت) را از قرآن نشناسد، از فتنه ها، نجات پیدا نمی کند
الكافي- ط الاسلامية/ج1/ص7
Forwarded from تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَىٰ عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا
✔️جهنم و بهشت جاودانه
❌جهنم و بهشت موقتی
بهشتی ها و جهنمی فقط در یک بازه و مدت کوتاهی در زندگی عمل انجام دادند پس چرا به صورت ابدی در جایگاه خویش قرار می گیرند؟
▪️[علل الشرائع] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ سُلَیْمَانَ بْنِ دَاوُدَ الشَّاذَکُونِیِّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ یُونُسَ عَنْ أَبِی هَاشِمٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام عَنِ الْخُلُودِ فِی الْجَنَّةِ وَ النَّارِ فَقَالَ إِنَّمَا خُلِّدَ أَهْلُ النَّارِ فِی النَّارِ لِأَنَّ نِیَّاتِهِمْ کَانَتْ فِی الدُّنْیَا لَوْ خُلِّدُوا فِیهَا أَنْ یَعْصُوا اللَّهَ أَبَداً وَ إِنَّمَا خُلِّدَ أَهْلُ الْجَنَّةِ فِی الْجَنَّةِ لِأَنَّ نِیَّاتِهِمْ کَانَتْ فِی الدُّنْیَا لَوْ بَقُوا أَنْ یُطِیعُوا اللَّهَ أَبَداً مَا بَقُوا فَالنِّیَّاتُ تُخَلِّدُ هَؤُلَاءِ وَ هَؤُلَاءِ ثُمَّ تَلَا قَوْلَهُ تَعَالَی قُلْ کُلٌّ یَعْمَلُ عَلی شاکِلَتِهِ قَالَ عَلَی نِیَّتِهِ [اسراء / ۸۴]. قَالَ:«عَلَى نِيَّتِهِ».
▪️ابی هاشم میگوید: از حضرت ابی عبد اللَّه علیه السّلام راجع به #خلود اهل بهشت در بهشت و جاودانی بودن اهل دوزخ در دوزخ پرسیدم ؟! حضرت فرمودند: اهل دوزخ به خاطر این در دوزخ مخلّد هستند که #نیتشان این بود که اگر برای همیشه در دنیا باشند عصیان و نافرمانی خداوند را بنمایند. و اهل بهشت به این جهت در بهشت جاودانی هستند که #نیتشان در دنیا این بود که اگر در آن باقی بمانند تا ابد اطاعت خداوند را نمایند. پس #نیت این دو گروه باعث #مخلد بودنشان در بهشت و دوزخ گردیده، سپس آن جناب فرموده خداوند تعالی را تلاوت فرمود: «قُلْ کُلٌّ یَعْمَلُ عَلی شاکِلَتِهِ» [ای پیامبر تو به خلق بگو که هر کس بر حسب ذات و طبیعت خود عملی انجام خواهد داد] بعد حضرت دنبال آیه فرمودند: یعنی بر حسب #نیت و #قصد خود.
📚 بحارالأنوار ٫ جلد 8 ٫ صفحه 346
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
▫️تَذَاكَرُوا وَ تَلاَقَوْا وَ تَحَدَّثُوا
فَإِنَّ اَلْحَدِيثَ 👈 جِلاَءٌ لِلْقُلُوبِ 👉
➡️ @eteghdate
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
#جزء1 #جزء2 #جزء3 #جزء4 #جزء5 #جزء6 #جزء7 #جزء8 #جزء9 #جزء10 #جزء11 #جزء12 #جزء13 #جزء14 #جزء15 #جزء16 #جزء17 #جزء18 #جزء19 #جزء20 #جزء21 #جزء22 #جزء23 #جزء24 #جزء25 #جزء26 #جزء27 #جزء28 #جزء29 #جزء30
❌جهنم و بهشت موقتی
بهشتی ها و جهنمی فقط در یک بازه و مدت کوتاهی در زندگی عمل انجام دادند پس چرا به صورت ابدی در جایگاه خویش قرار می گیرند؟
▪️[علل الشرائع] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ سُلَیْمَانَ بْنِ دَاوُدَ الشَّاذَکُونِیِّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ یُونُسَ عَنْ أَبِی هَاشِمٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام عَنِ الْخُلُودِ فِی الْجَنَّةِ وَ النَّارِ فَقَالَ إِنَّمَا خُلِّدَ أَهْلُ النَّارِ فِی النَّارِ لِأَنَّ نِیَّاتِهِمْ کَانَتْ فِی الدُّنْیَا لَوْ خُلِّدُوا فِیهَا أَنْ یَعْصُوا اللَّهَ أَبَداً وَ إِنَّمَا خُلِّدَ أَهْلُ الْجَنَّةِ فِی الْجَنَّةِ لِأَنَّ نِیَّاتِهِمْ کَانَتْ فِی الدُّنْیَا لَوْ بَقُوا أَنْ یُطِیعُوا اللَّهَ أَبَداً مَا بَقُوا فَالنِّیَّاتُ تُخَلِّدُ هَؤُلَاءِ وَ هَؤُلَاءِ ثُمَّ تَلَا قَوْلَهُ تَعَالَی قُلْ کُلٌّ یَعْمَلُ عَلی شاکِلَتِهِ قَالَ عَلَی نِیَّتِهِ [اسراء / ۸۴]. قَالَ:«عَلَى نِيَّتِهِ».
▪️ابی هاشم میگوید: از حضرت ابی عبد اللَّه علیه السّلام راجع به #خلود اهل بهشت در بهشت و جاودانی بودن اهل دوزخ در دوزخ پرسیدم ؟! حضرت فرمودند: اهل دوزخ به خاطر این در دوزخ مخلّد هستند که #نیتشان این بود که اگر برای همیشه در دنیا باشند عصیان و نافرمانی خداوند را بنمایند. و اهل بهشت به این جهت در بهشت جاودانی هستند که #نیتشان در دنیا این بود که اگر در آن باقی بمانند تا ابد اطاعت خداوند را نمایند. پس #نیت این دو گروه باعث #مخلد بودنشان در بهشت و دوزخ گردیده، سپس آن جناب فرموده خداوند تعالی را تلاوت فرمود: «قُلْ کُلٌّ یَعْمَلُ عَلی شاکِلَتِهِ» [ای پیامبر تو به خلق بگو که هر کس بر حسب ذات و طبیعت خود عملی انجام خواهد داد] بعد حضرت دنبال آیه فرمودند: یعنی بر حسب #نیت و #قصد خود.
📚 بحارالأنوار ٫ جلد 8 ٫ صفحه 346
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
▫️تَذَاكَرُوا وَ تَلاَقَوْا وَ تَحَدَّثُوا
فَإِنَّ اَلْحَدِيثَ 👈 جِلاَءٌ لِلْقُلُوبِ 👉
➡️ @eteghdate
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
#جزء1 #جزء2 #جزء3 #جزء4 #جزء5 #جزء6 #جزء7 #جزء8 #جزء9 #جزء10 #جزء11 #جزء12 #جزء13 #جزء14 #جزء15 #جزء16 #جزء17 #جزء18 #جزء19 #جزء20 #جزء21 #جزء22 #جزء23 #جزء24 #جزء25 #جزء26 #جزء27 #جزء28 #جزء29 #جزء30
Forwarded from تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَىٰ عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا
🔴 مصداق بارز مرجئه در قرآن...
قالُوا أَرْجِهْ وَ أَخاهُ وَ ابْعَثْ فِي الْمَدائِنِ حاشِرِينَ
گفتند: «او و برادرش را مهلت ده؛ و مأموران را براى گردآورى (ساحران) به تمام شهرها اعزام كن».(شعرا/۳۶)
🌕 موسی‌بن‌بکر نقل می‌کند: امام صادق علیه‌السلام فرمودند: «گواهی می‌دهم مرجئه معتقد به دین آن‌هایی هستند که گفتند: «قَالُوا أَرْجِهْ وَ أَخاهُ وَ ابْعَثْ فِی الْمدائِنِ حاشِرِینَ»
عَنْ مُوسَی‌بْنِ‌بَکْر عَنْ أَبِی‌عَبْدِاللَّهِ قَالَ أَشْهَدُ أَنَّ الْمُرْجِئَهًَْ عَلَی دِینِ الَّذِینَ قَالُوا أَرْجِهْ وَ أَخاهُ وَ ابْعَثْ فِی الْمَدائِنِ حاشِرِینَ.
📗تفسیر اهل‌بیت علیهم‌السلام ج۱۰،ص۵۳۸
📗بحارالأنوار، ج۶۹، ص۱۷۹
📗العیاشی، ج۲، ص۲۴
📗مستدرک الوسایل، ج۱۸، ص۱۷۶
@Ajayebezohoor
@Ajayebezohoor
#جزء9 #جزء19
قالُوا أَرْجِهْ وَ أَخاهُ وَ ابْعَثْ فِي الْمَدائِنِ حاشِرِينَ
گفتند: «او و برادرش را مهلت ده؛ و مأموران را براى گردآورى (ساحران) به تمام شهرها اعزام كن».(شعرا/۳۶)
🌕 موسی‌بن‌بکر نقل می‌کند: امام صادق علیه‌السلام فرمودند: «گواهی می‌دهم مرجئه معتقد به دین آن‌هایی هستند که گفتند: «قَالُوا أَرْجِهْ وَ أَخاهُ وَ ابْعَثْ فِی الْمدائِنِ حاشِرِینَ»
عَنْ مُوسَی‌بْنِ‌بَکْر عَنْ أَبِی‌عَبْدِاللَّهِ قَالَ أَشْهَدُ أَنَّ الْمُرْجِئَهًَْ عَلَی دِینِ الَّذِینَ قَالُوا أَرْجِهْ وَ أَخاهُ وَ ابْعَثْ فِی الْمَدائِنِ حاشِرِینَ.
📗تفسیر اهل‌بیت علیهم‌السلام ج۱۰،ص۵۳۸
📗بحارالأنوار، ج۶۹، ص۱۷۹
📗العیاشی، ج۲، ص۲۴
📗مستدرک الوسایل، ج۱۸، ص۱۷۶
@Ajayebezohoor
@Ajayebezohoor
#جزء9 #جزء19
وَلَايَةُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَلَايَةُ اللَّهِ
خدایی که قادر است سیئات را به چند برابر حسنات تبدیل کند 1️⃣يَا مُبَدِّلَ السَّيِّئَاتِ بِأَضْعَافِهَا مِنَ الْحَسَنَاتِ إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ . ای که بدیها را، به چندین برابر به خوبی‌ها تبدیل می‌کنی! همانا تو صاحب احسان و بخشش عظیمی. صحیفه سجادیه…
سیئات شیعیان و محبین امیرالمومنین صلوات الله علیه تبدیل به حسنات می شود
●قَالَ الامام الصادق صلوات الله علیه: فَأُوْلئِكَ يُبَدِّلُ اللّهُ سَيِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ وَ كانَ اللّهُ غَفُوراً رَحِيماً (فرقان 70) يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئَاتِ شِيعَتِنَا حَسَنَاتٍ وَ يُبَدِّلُ اللَّهُ حَسَنَاتِ أَعْدَائِنَا سَيِّئَاتٍ وَ جَلَالِ اللَّهِ إِنَّ هَذَا لَمِنْ عَدْلِهِ وَ إِنْصَافِهِ لَا رَادَّ لِقَضَائِهِ وَ لا مُعَقِّبَ لِحُكْمِهِ (رعد 41) وَ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (بقره 137)
●امام صادق صلوات الله علیه (قرائت فرمود): «فَأُوْلئِکَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ وَ کانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحِیماً» (فرقان 70) {پس خداوند بدیهایشان را به نیکیها تبدیل می کند و خدا همواره آمرزنده مهربان است}،
خداوند بدیهای شیعیان ما را به نیکیها تبدیل می کند و نیکیهای دشمنان ما را به بدیها تبدیل می نماید و سوگند به جلال خداوند این از عدالت و انصاف اوست و هیچکس را یارای برگرداندن قضای او نیست و «لا مُعَقِّبَ لِحُکْمِهِ» (رعد 41) {برای حکم او باز دارنده ای نیست} «وَ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ» (بقره 137) {و او شنوای داناست}.
علل الشرائع جلد 2 صفحه 610
بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار جلد 5 صفحه 232 و 233
#جزء1 #جزء13 #جزء19
●قَالَ الامام الصادق صلوات الله علیه: فَأُوْلئِكَ يُبَدِّلُ اللّهُ سَيِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ وَ كانَ اللّهُ غَفُوراً رَحِيماً (فرقان 70) يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئَاتِ شِيعَتِنَا حَسَنَاتٍ وَ يُبَدِّلُ اللَّهُ حَسَنَاتِ أَعْدَائِنَا سَيِّئَاتٍ وَ جَلَالِ اللَّهِ إِنَّ هَذَا لَمِنْ عَدْلِهِ وَ إِنْصَافِهِ لَا رَادَّ لِقَضَائِهِ وَ لا مُعَقِّبَ لِحُكْمِهِ (رعد 41) وَ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (بقره 137)
●امام صادق صلوات الله علیه (قرائت فرمود): «فَأُوْلئِکَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ وَ کانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحِیماً» (فرقان 70) {پس خداوند بدیهایشان را به نیکیها تبدیل می کند و خدا همواره آمرزنده مهربان است}،
خداوند بدیهای شیعیان ما را به نیکیها تبدیل می کند و نیکیهای دشمنان ما را به بدیها تبدیل می نماید و سوگند به جلال خداوند این از عدالت و انصاف اوست و هیچکس را یارای برگرداندن قضای او نیست و «لا مُعَقِّبَ لِحُکْمِهِ» (رعد 41) {برای حکم او باز دارنده ای نیست} «وَ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ» (بقره 137) {و او شنوای داناست}.
علل الشرائع جلد 2 صفحه 610
بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار جلد 5 صفحه 232 و 233
#جزء1 #جزء13 #جزء19
Forwarded from تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَىٰ عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا
راه رفتن اوصیاء در قرآن کریم
وَ عِبادُ الرَّحْمنِ الَّذينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْناً وَ إِذا خاطَبَهُمُ الْجاهِلُونَ قالُوا سَلاماً ﴿فرقان ۶۳﴾
بندگان [خاص خداوند] رحمان، كسانى هستند كه با آرامش و بى تكبّر بر زمين راه مى‌روند و هنگامى‌كه جاهلان آنها را مخاطب سازند [و سخنان نابخردانه گويند]، به آنها سلام مى‌گويند [و با بى‌اعتنايى و بزرگوارى مى‌گذرند].
#تقیه
●عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ النُّعْمَانِ عَنْ سَلَّامٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ (صلوات الله علیه) عَنْ قَوْلِهِ تَعَالَى: الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْناً قَالَ هُمُ الْأَوْصِيَاءُ مِنْ مَخَافَةِ عَدُوِّهِمْ.
●سلام گوید: از امام باقر (صلوات الله علیه) درباره کلام خداوند متعال پرسیدم: کسانی که آهسته بر زمین راه می روند. [فرقان ۶۳] فرمود: آنان اوصیای هراسان از دشمنانشان هستند.
الكافي- ط الاسلامية جلد 1 صفحه 427
#جزء19
وَ عِبادُ الرَّحْمنِ الَّذينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْناً وَ إِذا خاطَبَهُمُ الْجاهِلُونَ قالُوا سَلاماً ﴿فرقان ۶۳﴾
بندگان [خاص خداوند] رحمان، كسانى هستند كه با آرامش و بى تكبّر بر زمين راه مى‌روند و هنگامى‌كه جاهلان آنها را مخاطب سازند [و سخنان نابخردانه گويند]، به آنها سلام مى‌گويند [و با بى‌اعتنايى و بزرگوارى مى‌گذرند].
#تقیه
●عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ النُّعْمَانِ عَنْ سَلَّامٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ (صلوات الله علیه) عَنْ قَوْلِهِ تَعَالَى: الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْناً قَالَ هُمُ الْأَوْصِيَاءُ مِنْ مَخَافَةِ عَدُوِّهِمْ.
●سلام گوید: از امام باقر (صلوات الله علیه) درباره کلام خداوند متعال پرسیدم: کسانی که آهسته بر زمین راه می روند. [فرقان ۶۳] فرمود: آنان اوصیای هراسان از دشمنانشان هستند.
الكافي- ط الاسلامية جلد 1 صفحه 427
#جزء19
وَلَايَةُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَلَايَةُ اللَّهِ
فهو الصلاة 😍 وَلَا تَجْهَرْ بِصَلَاتِكَ وَلَا تُخَافِتْ بِهَا وَابْتَغِ بَيْنَ ذَٰلِكَ سَبِيلًا ﴿اسراء ١١٠﴾ و نماز خود را با صدای بلند و نیز با صدای آهسته مخوان و میان این دو [صدا] راهی میانه بجوی. 💎[تفسیر العیاشی] عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه…
نه افراط نه تفریط
نه ولخرجی نه خساست
●قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ(عَلَيْهِ السَّلاَمُ) ،لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ(عَلَيْهِ السَّلاَمُ):«يَا بُنَيَّ،عَلَيْكَ بِالْحَسَنَةِ بَيْنَ السَّيِّئَتَيْنِ،تَمْحُوهُمَا».قَالَ:«وَ كَيْفَ ذَلِكَ،يَا أَبَهْ؟»قَالَ:«مِثْلُ قَوْلِ اللَّهِ: وَ لاٰ تَجْهَرْ بِصَلاٰتِكَ وَ لاٰ تُخٰافِتْ بِهٰا لاَ تَجْهَرْ بِصَلاَتِكَ سَيِّئَةٌ وَ لاَ تُخَافِتْ بِهَا سَيِّئَةٌ وَ ابْتَغِ بَيْنَ ذٰلِكَ سَبِيلاً حَسَنَةً، وَ مِثْلُ قَوْلِهِ: وَ لاٰ تَجْعَلْ يَدَكَ مَغْلُولَةً إِلىٰ عُنُقِكَ وَ لاٰ تَبْسُطْهٰا كُلَّ الْبَسْطِ ،وَ مِثْلُ قَوْلِهِ: وَ الَّذِينَ إِذٰا أَنْفَقُوا لَمْ يُسْرِفُوا وَ لَمْ يَقْتُرُوا إِذَا أَسْرَفُوا سَيِّئَةً،وَ أَقْتَرُوا سَيِّئَةً وَ كٰانَ بَيْنَ ذٰلِكَ قَوٰاماً حَسَنَةٌ،فَعَلَيْكَ بِالْحَسَنَةِ بَيْنَ السَّيِّئَتَيْنِ».
●امام محمد باقر علیه السلام به امام صادق علیه السلام فرمود: فرزندم! بر تو باد انجام حسنه میان دو سیئه که آثار آن دو سیئه را از میان می برد؛ [امام صادق علیه السلام] پرسید: پدرجان! این چگونه ممکن است؟ فرمود: مثل کلام خداوند: «وَلاَ تَجْهَرْ بِصَلاَتِکَ وَلاَ تُخَافِتْ بِهَا» (اسراء ۱۱۰)
(یعنی: و نماز خود را با صدای بلند و نیز با صدای آهسته مخوان)
«لاَ تَجْهَرْ بِصَلاَتِکَ» سیّئه و گناه «وَلاَ تُخَافِتْ بِهَا» هم سیّئه و گناه است «وَابْتَغِ بَیْنَ ذَلِکَ سَبِیلًا» (یعنی: و میان این دو [صدا] راهی میانه بجوی.) حسنه و کار نیک است.
و مثل کلام خداوند: «وَلَا تَجْعَلْ يَدَكَ مَغْلُولَةً إِلَىٰ عُنُقِكَ وَلَا تَبْسُطْهَا كُلَّ الْبَسْطِ» (اسراء ۲۹)
(یعنی:و دستت را به گردنت زنجیر مکن و بسیار (هم) گشاده دستی منما)
و نیز مثل کلام خداوند: «و كسانى كه هرگاه انفاق كنند، نه اسراف مى‌نمايند و نه سخت‌گيرى» (فرقان ۶۷)
هرگاه اسراف کنند سیّئه و گناه است و هرگاه بخل بورزند نیز گناه است «وَکَانَ بَیْنَ ذَلِکَ قَوَامًا» (یعنی: در ميان اين دو، حدّ اعتدالى دارند) حسنه و کار نیک است.
پس بر تو باد به حسنه ای که بین دو سیئه است.
تفسير العيّاشي جلد 2 صفحه 319
تفسیر البرهان جلد 4 صفحه 148
تفسير نورالثقلين جلد 4 صفحه 27 حدیث 98
#جزء15 #جزء19
نه ولخرجی نه خساست
●قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ(عَلَيْهِ السَّلاَمُ) ،لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ(عَلَيْهِ السَّلاَمُ):«يَا بُنَيَّ،عَلَيْكَ بِالْحَسَنَةِ بَيْنَ السَّيِّئَتَيْنِ،تَمْحُوهُمَا».قَالَ:«وَ كَيْفَ ذَلِكَ،يَا أَبَهْ؟»قَالَ:«مِثْلُ قَوْلِ اللَّهِ: وَ لاٰ تَجْهَرْ بِصَلاٰتِكَ وَ لاٰ تُخٰافِتْ بِهٰا لاَ تَجْهَرْ بِصَلاَتِكَ سَيِّئَةٌ وَ لاَ تُخَافِتْ بِهَا سَيِّئَةٌ وَ ابْتَغِ بَيْنَ ذٰلِكَ سَبِيلاً حَسَنَةً، وَ مِثْلُ قَوْلِهِ: وَ لاٰ تَجْعَلْ يَدَكَ مَغْلُولَةً إِلىٰ عُنُقِكَ وَ لاٰ تَبْسُطْهٰا كُلَّ الْبَسْطِ ،وَ مِثْلُ قَوْلِهِ: وَ الَّذِينَ إِذٰا أَنْفَقُوا لَمْ يُسْرِفُوا وَ لَمْ يَقْتُرُوا إِذَا أَسْرَفُوا سَيِّئَةً،وَ أَقْتَرُوا سَيِّئَةً وَ كٰانَ بَيْنَ ذٰلِكَ قَوٰاماً حَسَنَةٌ،فَعَلَيْكَ بِالْحَسَنَةِ بَيْنَ السَّيِّئَتَيْنِ».
●امام محمد باقر علیه السلام به امام صادق علیه السلام فرمود: فرزندم! بر تو باد انجام حسنه میان دو سیئه که آثار آن دو سیئه را از میان می برد؛ [امام صادق علیه السلام] پرسید: پدرجان! این چگونه ممکن است؟ فرمود: مثل کلام خداوند: «وَلاَ تَجْهَرْ بِصَلاَتِکَ وَلاَ تُخَافِتْ بِهَا» (اسراء ۱۱۰)
(یعنی: و نماز خود را با صدای بلند و نیز با صدای آهسته مخوان)
«لاَ تَجْهَرْ بِصَلاَتِکَ» سیّئه و گناه «وَلاَ تُخَافِتْ بِهَا» هم سیّئه و گناه است «وَابْتَغِ بَیْنَ ذَلِکَ سَبِیلًا» (یعنی: و میان این دو [صدا] راهی میانه بجوی.) حسنه و کار نیک است.
و مثل کلام خداوند: «وَلَا تَجْعَلْ يَدَكَ مَغْلُولَةً إِلَىٰ عُنُقِكَ وَلَا تَبْسُطْهَا كُلَّ الْبَسْطِ» (اسراء ۲۹)
(یعنی:و دستت را به گردنت زنجیر مکن و بسیار (هم) گشاده دستی منما)
و نیز مثل کلام خداوند: «و كسانى كه هرگاه انفاق كنند، نه اسراف مى‌نمايند و نه سخت‌گيرى» (فرقان ۶۷)
هرگاه اسراف کنند سیّئه و گناه است و هرگاه بخل بورزند نیز گناه است «وَکَانَ بَیْنَ ذَلِکَ قَوَامًا» (یعنی: در ميان اين دو، حدّ اعتدالى دارند) حسنه و کار نیک است.
پس بر تو باد به حسنه ای که بین دو سیئه است.
تفسير العيّاشي جلد 2 صفحه 319
تفسیر البرهان جلد 4 صفحه 148
تفسير نورالثقلين جلد 4 صفحه 27 حدیث 98
#جزء15 #جزء19
Forwarded from غلات مبغوض اهل بیت علیهم السلام
سران فرقه ضاله نیز برای خودشان دم و دستگاه شیطانی دارند، لشکریان شیطانی دارند، عرش شیطانی دارند، وحی شیطانی دارند، کشف و شهود شیطانی دارند، خواب و رویای شیطانی دارند.
هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلى مَنْ تَنَزَّلُ الشَّياطِينُ ﴿شعراء ۲۲۱﴾
آيا به شما خبر دهم كه شياطين بر چه كسى نازل مى‌شوند؟!
تَنَزَّلُ عَلى كُلِّ أَفّاكٍ أَثِيمٍ ﴿شعراء ۲۲۲﴾
آنها بر هر دروغگوى گنهكار نازل مى‌گردند.
#غلات
●عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ صلوات الله علیه فِي قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَ هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلى مَنْ تَنَزَّلُ الشَّياطِينُ تَنَزَّلُ عَلى كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ قَالَ هُمْ سَبْعَةٌ الْمُغِيرَةُ وَ بُنَانٌ وَ صَائِدٌ وَ حَمْزَةُ بْنُ عُمَارَةَ الْبَرْبَرِيُّ وَ الْحَارِثُ الشَّامِيُّ وَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الْحَارِثِ وَ أَبُو الْخَطَّابِ.
●امام صادق صلوات الله علیه درباره کلام خداوند عز و جل:
آيا به شما خبر دهم كه شياطين بر چه كسى نازل مى‌شوند؟! * آنها بر هر دروغگوى گنهكار نازل مى‌گردند. (شعراء ۲۲۱ و ۲۲۲)
فرمود: آنان هفت نفرند: مغیرة بن سعید، و بنان (بیان)، و صائد، و حمزة بن عمارة البربری، و حارث الشامی، و عبد الله بن الحارث و ابوالخطاب.
الخصال جلد 2 صفحه 402 تنزلت الشياطين على سبعة من الغلاة
#جزء19
هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلى مَنْ تَنَزَّلُ الشَّياطِينُ ﴿شعراء ۲۲۱﴾
آيا به شما خبر دهم كه شياطين بر چه كسى نازل مى‌شوند؟!
تَنَزَّلُ عَلى كُلِّ أَفّاكٍ أَثِيمٍ ﴿شعراء ۲۲۲﴾
آنها بر هر دروغگوى گنهكار نازل مى‌گردند.
#غلات
●عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ صلوات الله علیه فِي قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَ هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلى مَنْ تَنَزَّلُ الشَّياطِينُ تَنَزَّلُ عَلى كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ قَالَ هُمْ سَبْعَةٌ الْمُغِيرَةُ وَ بُنَانٌ وَ صَائِدٌ وَ حَمْزَةُ بْنُ عُمَارَةَ الْبَرْبَرِيُّ وَ الْحَارِثُ الشَّامِيُّ وَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الْحَارِثِ وَ أَبُو الْخَطَّابِ.
●امام صادق صلوات الله علیه درباره کلام خداوند عز و جل:
آيا به شما خبر دهم كه شياطين بر چه كسى نازل مى‌شوند؟! * آنها بر هر دروغگوى گنهكار نازل مى‌گردند. (شعراء ۲۲۱ و ۲۲۲)
فرمود: آنان هفت نفرند: مغیرة بن سعید، و بنان (بیان)، و صائد، و حمزة بن عمارة البربری، و حارث الشامی، و عبد الله بن الحارث و ابوالخطاب.
الخصال جلد 2 صفحه 402 تنزلت الشياطين على سبعة من الغلاة
#جزء19
وَلَايَةُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَلَايَةُ اللَّهِ
✔️برتری اهل بیت علیهم السلام بر انبیاء (4) حضرت سلیمان محتاج اهل بیت علیهم السلام قالَ سیدنا الصَّادِقُ صلوات الله علیه: كَانَ سُلَيْمَانُ عِنْدَهُ اسْمُ اللَّهِ الْأَكْبَرُ الَّذِي إِذَا سَأَلَهُ أَعْطَى وَ إِذَا دَعَا بِهِ أَجَابَ وَ لَوْ كَانَ الْيَوْمَ…
برتری اهل بیت علیهم السلام بر انبیاء (19)
حضرت سلیمان نبی علی نبینا و آله و علیه السلام با تمام مقامات و تصرفاتش محتاج هدهد بود.
●عَنْ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ الْأَوَّلِ (صلوات الله علیه) قَالَ قُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ أَخْبِرْنِي عَنِ النَّبِيِّ (صلی الله علیه و آله) وَرِثَ مِنَ النَّبِيِّينَ كُلِّهِمْ قَالَ لِي نَعَمْ قُلْتُ مِنْ لَدُنْ آدَمَ إِلَى أَنِ انْتَهَتْ إِلَى نَفْسِهِ قَالَ مَا بَعَثَ اللَّهُ نَبِيّاً إِلَّا وَ كَانَ مُحَمَّدٌ (صلی الله علیه و آله) أَعْلَمَ مِنْهُ قَالَ قُلْتُ إِنَّ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ كَانَ يُحْيِي الْمَوْتَى بِإِذْنِ اللَّهِ قَالَ صَدَقْتَ قُلْتُ وَ سُلَيْمَانَ بْنَ دَاوُدَ كَانَ يَفْهَمُ مَنْطِقَ الطَّيْرِ هَلْ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ يَقْدِرُ عَلَى هَذِهِ الْمَنَازِلِ قَالَ فَقَالَ إِنَّ سُلَيْمَانَ بْنَ دَاوُدَ قَالَ لِلْهُدْهُدِ حِينَ فَقَدَهُ وَ شَكَّ فِي أَمْرِهِ فَقَالَ ما لِيَ لا أَرَى الْهُدْهُدَ أَمْ كانَ مِنَ الْغائِبِينَ وَ غَضِبَ عَلَيْهِ فَقَالَ لَأُعَذِّبَنَّهُ عَذاباً شَدِيداً أَوْ لَأَذْبَحَنَّهُ أَوْ لَيَأْتِيَنِّي بِسُلْطانٍ مُبِينٍ وَ إِنَّمَا غَضِبَ عَلَيْهِ لِأَنَّهُ كَانَ يَدُلُّهُ عَلَى الْمَاءِ فَهَذَا وَ هُوَ طَيْرٌ فَقَدْ أُعْطِيَ مَا لَمْ يُعْطَ سُلَيْمَانُ وَ قَدْ كَانَتِ الرِّيحُ وَ النَّمْلُ وَ الْجِنُّ وَ الْإِنْسُ وَ الشَّيَاطِينُ الْمَرَدَةُ لَهُ طَائِعِينَ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ يَعْرِفُ الْمَاءَ تَحْتَ الْهَوَاءِ فَكَانَ الطَّيْرُ يَعْرِفُهُ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى يَقُولُ فِي كِتَابِهِ وَ لَوْ أَنَّ قُرْآناً سُيِّرَتْ بِهِ الْجِبالُ أَوْ قُطِّعَتْ بِهِ الْأَرْضُ أَوْ كُلِّمَ بِهِ الْمَوْتى بَلْ لِلَّهِ الْأَمْرُ جَمِيعاً وَ قَدْ وَرِثْنَا هَذَا الْقُرْآنَ فَفِيهِ مَا يُقَطَّعُ بِهِ الْجِبَالُ وَ يُقَطَّعُ الْمَدَائِنُ بِهِ وَ يُحْيَا بِهِ الْمَوْتَى وَ نَحْنُ نَعْرِفُ الْمَاءَ تَحْتَ الْهَوَاءِ وَ إِنَّ فِي كِتَابِ اللَّهِ لَآيَاتٍ مَا يُرَادُ بِهَا أَمْرٌ إِلَى أَنْ يَأْذَنَ اللَّهُ بِهِ مَعَ مَا فِيهِ إِذْنُ اللَّهِ فَمَا كَتَبَهُ لِلْمَاضِينَ جَعَلَهُ اللَّهُ فِي أُمِّ الْكِتَابِ إِنَّ اللَّهَ يَقُولُ فِي كِتَابِهِ ما مِنْ غائِبَةٍ فِي السَّماءِ وَ الْأَرْضِ إِلَّا فِي كِتابٍ مُبِينٍ ثُمَّ قَالَ ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْكِتابَ الَّذِينَ اصْطَفَيْنا مِنْ عِبادِنا فَنَحْنُ الَّذِينَ اصْطَفَانَا اللَّهُ فَوَرَّثَنَا هَذَا الَّذِي فِيهِ تِبْيَانُ كُلِّ شَيْءٍ
●ابو ابراهیم گفته است: به امام کاظم (علیه السّلام) گفتم: فدایت شوم به من خبر بده آیا پیامبر (صلی الله علیه و آله) وارث همۀ پیامبران است؟ به من فرمود: بله. گفتم: از روزگار آدم تا خودش؟ فرمود: خداوند پیامبری مبعوث نکرد جز این که محمّد (صلی الله علیه و آله) عالم تر از او بود. راوی گوید، گفتم: همانا عیسی بن مریم به اذن خداوند مردگان را زنده می کرد. حضرت فرمود: راست گفتی و سلیمان بن داود زبان پرندگان را می فهمید و رسول خدا به این شیوه ها توانا بود. راوی گوید، آنگاه حضرت فرمود: سلیمان بن داود هنگامی که هدهد را نیافت و درباره اش تردید کرد، گفت: (مرا چه شده است که هدهد را نمی بینیم؟ آیا غایب است؟) [نمل ٢٠] وقتی او را نیافت بر او به شدت خشمگین شد و فرمود: (قطعا او را کیفر شدیدی خواهم کرد یا او را ذبح می کنم مگر دلیل روشنی برایم بیاورد.) [نمل ٢١]
او خشمگین شد؛ زیرا هدهد او را به آب راهنمایی می کرد. بنابراین به آن پرنده چیزی داده شده بود که به سلیمان داده نشده بود. در حالی که باد و مورچه و جن و انس و شیاطین [و]سرکشان فرمانبرش بودند، به آب در سینۀ زمین علم نداشت و پرنده آن را می دانست. و همانا خداوند تبارک و تعالی در کتابش می فرماید: (و اگر قرآنی بود که کوه ها را به حرکت درآورد یا زمین را شکاف دهد یا مردگان را به سخن درآورد. نه چنین است، بلکه همه امور بستگی به خدا دارد) [رعد ٣١] و ما این قرآن را که با آن کوه ها به حرکت در می آید و سرزمین ها قطعه قطعه می شود و با مردگان سخن گفته می شود، به ارث بردیم. و ما به آب در سینۀ زمین عالم هستیم. همانا در کتاب خداوند، آیاتی است که با آن چیزی خواسته نمی شود جز این که خداوند به آن اجازه می دهد. علاوه بر آنچه خداوند از چیزی که پیشینیان نوشته اند اجازه داده است که خداوند آن را در قرآن برای ما نهاده است. خداوند می فرماید: (و هیچ پنهانی در آسمانها و زمین نیست جز این که در کتاب روشنگری است.) [نمل ۷۵] سپس فرمود: (کتاب را به کسانی میراث دادیم که از بندگان برگزیدۀ ما بودند.) [فاطر ٣٢] و ماییم کسانی که خداوند آنان را برگزیده و این را که در آن بیان هرچیزی در آن است، به ما میراث داده.
بصائر الدرجات صفحه 47
#جزء13 #جزء19 #جزء20 #جزء22
حضرت سلیمان نبی علی نبینا و آله و علیه السلام با تمام مقامات و تصرفاتش محتاج هدهد بود.
●عَنْ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ الْأَوَّلِ (صلوات الله علیه) قَالَ قُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ أَخْبِرْنِي عَنِ النَّبِيِّ (صلی الله علیه و آله) وَرِثَ مِنَ النَّبِيِّينَ كُلِّهِمْ قَالَ لِي نَعَمْ قُلْتُ مِنْ لَدُنْ آدَمَ إِلَى أَنِ انْتَهَتْ إِلَى نَفْسِهِ قَالَ مَا بَعَثَ اللَّهُ نَبِيّاً إِلَّا وَ كَانَ مُحَمَّدٌ (صلی الله علیه و آله) أَعْلَمَ مِنْهُ قَالَ قُلْتُ إِنَّ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ كَانَ يُحْيِي الْمَوْتَى بِإِذْنِ اللَّهِ قَالَ صَدَقْتَ قُلْتُ وَ سُلَيْمَانَ بْنَ دَاوُدَ كَانَ يَفْهَمُ مَنْطِقَ الطَّيْرِ هَلْ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ يَقْدِرُ عَلَى هَذِهِ الْمَنَازِلِ قَالَ فَقَالَ إِنَّ سُلَيْمَانَ بْنَ دَاوُدَ قَالَ لِلْهُدْهُدِ حِينَ فَقَدَهُ وَ شَكَّ فِي أَمْرِهِ فَقَالَ ما لِيَ لا أَرَى الْهُدْهُدَ أَمْ كانَ مِنَ الْغائِبِينَ وَ غَضِبَ عَلَيْهِ فَقَالَ لَأُعَذِّبَنَّهُ عَذاباً شَدِيداً أَوْ لَأَذْبَحَنَّهُ أَوْ لَيَأْتِيَنِّي بِسُلْطانٍ مُبِينٍ وَ إِنَّمَا غَضِبَ عَلَيْهِ لِأَنَّهُ كَانَ يَدُلُّهُ عَلَى الْمَاءِ فَهَذَا وَ هُوَ طَيْرٌ فَقَدْ أُعْطِيَ مَا لَمْ يُعْطَ سُلَيْمَانُ وَ قَدْ كَانَتِ الرِّيحُ وَ النَّمْلُ وَ الْجِنُّ وَ الْإِنْسُ وَ الشَّيَاطِينُ الْمَرَدَةُ لَهُ طَائِعِينَ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ يَعْرِفُ الْمَاءَ تَحْتَ الْهَوَاءِ فَكَانَ الطَّيْرُ يَعْرِفُهُ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى يَقُولُ فِي كِتَابِهِ وَ لَوْ أَنَّ قُرْآناً سُيِّرَتْ بِهِ الْجِبالُ أَوْ قُطِّعَتْ بِهِ الْأَرْضُ أَوْ كُلِّمَ بِهِ الْمَوْتى بَلْ لِلَّهِ الْأَمْرُ جَمِيعاً وَ قَدْ وَرِثْنَا هَذَا الْقُرْآنَ فَفِيهِ مَا يُقَطَّعُ بِهِ الْجِبَالُ وَ يُقَطَّعُ الْمَدَائِنُ بِهِ وَ يُحْيَا بِهِ الْمَوْتَى وَ نَحْنُ نَعْرِفُ الْمَاءَ تَحْتَ الْهَوَاءِ وَ إِنَّ فِي كِتَابِ اللَّهِ لَآيَاتٍ مَا يُرَادُ بِهَا أَمْرٌ إِلَى أَنْ يَأْذَنَ اللَّهُ بِهِ مَعَ مَا فِيهِ إِذْنُ اللَّهِ فَمَا كَتَبَهُ لِلْمَاضِينَ جَعَلَهُ اللَّهُ فِي أُمِّ الْكِتَابِ إِنَّ اللَّهَ يَقُولُ فِي كِتَابِهِ ما مِنْ غائِبَةٍ فِي السَّماءِ وَ الْأَرْضِ إِلَّا فِي كِتابٍ مُبِينٍ ثُمَّ قَالَ ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْكِتابَ الَّذِينَ اصْطَفَيْنا مِنْ عِبادِنا فَنَحْنُ الَّذِينَ اصْطَفَانَا اللَّهُ فَوَرَّثَنَا هَذَا الَّذِي فِيهِ تِبْيَانُ كُلِّ شَيْءٍ
●ابو ابراهیم گفته است: به امام کاظم (علیه السّلام) گفتم: فدایت شوم به من خبر بده آیا پیامبر (صلی الله علیه و آله) وارث همۀ پیامبران است؟ به من فرمود: بله. گفتم: از روزگار آدم تا خودش؟ فرمود: خداوند پیامبری مبعوث نکرد جز این که محمّد (صلی الله علیه و آله) عالم تر از او بود. راوی گوید، گفتم: همانا عیسی بن مریم به اذن خداوند مردگان را زنده می کرد. حضرت فرمود: راست گفتی و سلیمان بن داود زبان پرندگان را می فهمید و رسول خدا به این شیوه ها توانا بود. راوی گوید، آنگاه حضرت فرمود: سلیمان بن داود هنگامی که هدهد را نیافت و درباره اش تردید کرد، گفت: (مرا چه شده است که هدهد را نمی بینیم؟ آیا غایب است؟) [نمل ٢٠] وقتی او را نیافت بر او به شدت خشمگین شد و فرمود: (قطعا او را کیفر شدیدی خواهم کرد یا او را ذبح می کنم مگر دلیل روشنی برایم بیاورد.) [نمل ٢١]
او خشمگین شد؛ زیرا هدهد او را به آب راهنمایی می کرد. بنابراین به آن پرنده چیزی داده شده بود که به سلیمان داده نشده بود. در حالی که باد و مورچه و جن و انس و شیاطین [و]سرکشان فرمانبرش بودند، به آب در سینۀ زمین علم نداشت و پرنده آن را می دانست. و همانا خداوند تبارک و تعالی در کتابش می فرماید: (و اگر قرآنی بود که کوه ها را به حرکت درآورد یا زمین را شکاف دهد یا مردگان را به سخن درآورد. نه چنین است، بلکه همه امور بستگی به خدا دارد) [رعد ٣١] و ما این قرآن را که با آن کوه ها به حرکت در می آید و سرزمین ها قطعه قطعه می شود و با مردگان سخن گفته می شود، به ارث بردیم. و ما به آب در سینۀ زمین عالم هستیم. همانا در کتاب خداوند، آیاتی است که با آن چیزی خواسته نمی شود جز این که خداوند به آن اجازه می دهد. علاوه بر آنچه خداوند از چیزی که پیشینیان نوشته اند اجازه داده است که خداوند آن را در قرآن برای ما نهاده است. خداوند می فرماید: (و هیچ پنهانی در آسمانها و زمین نیست جز این که در کتاب روشنگری است.) [نمل ۷۵] سپس فرمود: (کتاب را به کسانی میراث دادیم که از بندگان برگزیدۀ ما بودند.) [فاطر ٣٢] و ماییم کسانی که خداوند آنان را برگزیده و این را که در آن بیان هرچیزی در آن است، به ما میراث داده.
بصائر الدرجات صفحه 47
#جزء13 #جزء19 #جزء20 #جزء22