«رندانه»

رندانه زود خیزید غوغا کنیم غوغا
هرجا که عاقلی هست شیدا کنیم شیدا

در پرده چند رقصیم تا خویشتن پرستیم
دستی زنیم دستی افشا کنیم افشا...


اواز بانو #مرضیه
شعروآهنگ #درویش_حسن_خراباتی

⚛ محمدبن زکریا رازی؛
دانشمند و اندیشمند دگر اندیش

✍این روزها بخاطر اهمیت و جایگاه الکل در امور بهداشتی و پزشکی، به صورت جدی و گاه به صورت طنز از دانشمند ایرانی کاشف الکل، زکریای رازی یاد می شود.
محمد بن زکریای رازی(قرن ۳) پزشک، شیمیدان و اندیشمند ایرانی به خاطر خدمات و اکتشافاتش در حوزه پزشکی و شیمی در ایران و جهان شناخته شده است و روز ۵ شهریور به یاد او به نام روز داروساز نامگذاری شده است.

🔹کتاب الحاوی او در زمینه دارو سازی بسیار معروف است و کشف الکل و اسید سولفوریک از مهم ترین کشفیات اوست.

🔹رازی یک دانشمند و اندیشمند است که به خدمات علمی و پزشکی او به عنوان یک دانشمند به اندازه ی کافی پرداخته شده است. اما آنچه در طول تاریخ به طور کلی و در چند دهه ی اخیر در ایران کمتر به آن پرداخته شده و با سکوت از کنار آن عبور شده است اندیشه ها و رهیافت های اعتقادی رازی است.

🔹رازی یک دانشمند «خرد گرا»،«تجربه گرا» و «،انسان گرا»است و این هر سه ویژگی که از ویژگی ها ی اندیشمندان و دانشمندان عصر جدید است، باعث شده او از زمان و زمانه ی خود فراتر و جلوتر باشد.

رازی به خدا و ماوراء الطبیعه ایمان داشت و عقل را برای شناخت خود، خدا و جهان و برنامه ریزی برای رسیدن به سعادت کافی می دانست به همین خاطر او به معجزه، وحی، نبوت و اصولا دیانت باور نداشت. از نظر او ادیان بستر خرافه و افسانه بوده و در طول تاریخ در مجموع به زیان انسان بوده و نتیجه ای جز کینه و جنگ و خونریزی برای انسان نداشته اند. دو کتاب او به نام های مخاریق الانبیا و نقض الادیان در مورد نقد و رد ادیان بوده است.

🔹رازی به لحاظ، شخصیتی و حکمت عملی انسانی به شدت اخلاقی و مهربان و انسان دوست بوده و بر «اخلاق پزشکی» تاکید داشته و با بیماران و به ویژه فقرا به غایت اخلاقی و انسانی تعامل داشته است.

🔹رازی از آنجا که در حوزه ی اندیشه بر خلاف جو زمانه ارسطو پرست نبود در میان فلاسفه ی مسلمان منتقدان سرسختی همچون ابن سینا داشت که او را به «نفهمی» محکوم می کردند و از آنجا که به وحی، نبوت و دیانت باور نداشت در میان متکلمان، فقها و محدثان نیز منتقدان و دشمنان بزرگ و قدری همچون غزالی، ابن جوزی، ابوحاتم رازی و ناصر خسرو داشت که او را به «کفر» و «الحاد» محکوم می کردند. این رد و طرد اندیشه های رازی تا دوره های بعد یعنی عصر خواجه نصیر الدین طوسی هم ادامه داشته است.

بسیاری از آثار فکری و فلسفی رازی از جمله آثاری که در نقد ادیان بوده از بین رفته و یا به عمد از بین برده شده اند و جز نقل و قول هایی در میان آثار منتقدان باقی نمانده است. برخی از اندیشمندان همانگونه که اشاره شد رازی را نقد کرده و بسیاری نیز او را «بایکوت خبری» کرده و با «توطئه ی سکوت» از کنار اندیشه های فلسفی و دینی او گذشته و فقط به ابعاد علمی و پزشکی او پرداخته اند.

🔹لازم به ذکر است که زکریای رازی را هم همچون دیگر اندیشمندان مسلمان، مستشرقان و محققان غربی به ما معرفی کرده اند. مستشرقان به همه ابعاد علمی و فکری او پرداخته اند. پاول کراس (شرق شناس و اسلام شناس اتریشی) بیش از دیگران به ابعاد فکری و فلسفی رازی پرداخته و برای اولین بار «رسائل فلسفیه» را جمع کرد و در قاهره به چاپ رساند.
🔹نتیجه گیری
رازی یک اندیشمند ایرانی بوده اما مسلمان نبوده است. او یک خداباور طبیعی، فطری و عقلی و پایبند به اخلاق و حکمت عملی بوده است. او همانگونه که در حوزه ی پزشکی و شیمی پیشتاز و نو آور بوده، در زمینه فکری و فلسفی نیز نوآور بود و می توان او را زمینه ساز مکتب فکری دئیسم/دئیست(خداباوری غیر دینی) دانست.

اینکه عده ای اصرار دارند رازی را به عنوان یک دانشمند مسلمان معرفی کنند تلاشی بی حاصل و بر خلاف شواهد و قراین تاریخی است و در حد مسلمان و شیعه دانستن اینشتین خنده دار و طنز آمیز است.

#درویش_خرسند، اسفند ۹۸

🔘معرفی منابع برای مطالعه ی بیشتر:
۱. مقاله ی «زکریای رازی» در دانشنامه جهان اسلام
۲. کتاب فیلسوف ری اثر دکتر مهدی محقق
۳. کتاب حکیم رازی پرویز اذکایی
۴. کتاب تاریخ علوم عقلی در تمدن اسلامی اثر دکتر ذبیح الله صفا
۵. کتاب رازی نابغه ی بزرگ ایرانی اثر محمود نجم آبادی

خواننده #استاد_شجریان
تصنیف"بهار دلکش
اجرای خصوصی تار استاد لطفی
آهنگ #درویش_خان
کلام #ملک_الشعرا_بهار

بهار دلکش رسید و
دل به جا نباشد
از آنکه دلبر دمی
به فکر ما نباشد

#سالار_عقیلی
#درویش

#آواز محمدرضا #شجریان در #مقام #ابوعطا و #کردی_بیات
تار : محمدرضا #لطفی
اشعار : #حافظ ، #سعدی

#تصنیف " بهار دلکش " از ساخته های #درویش_خان با شعر #ملک_الشعرای_بهار

اجرا در #تلویزیون_ملی_ایران _ ۱۳۵۴ شمسی

شب نیشابور (شور_ابوعطا)
خواننده : #محمدرضاشجریان
آهنگساز : #درویش_خان
تنظیم : #فرامرزپایور
اشعار : #خیام

۲۹ تیر سالروز درگذشت #رضا_محجوبی
آهنگساز و نوازنده ویلون

#رضامحجوبی برادر بزرگتر #مرتضی_محجوبی و
پدرش #عباسعلی_ناظر بود که نی می‌نواخت. مادرش #فخرالسادات با نواختن پیانو آشنا بود و این علاقهٔ والدین به موسیقی باعث شد تا رضا محجوبی و برادرش مرتضی از همان کودکی با موسیقی آشنا شوند و آن را به عنوان حرفه و هنر خود دنبال کنند.
نخستین استادش #حسین_هنگ_آفرین از افسران موسیقی ارتش بود. پس از آن نزد #ابراهیم_آژنگ کار کرد ولی از آن روی که به یادگیری قواعد موسیقی چندان علاقه نداشت و بیشتر دوست داشت موسیقی را از راه گوش بیاموزد، از ابراهیم آژنگ محروم شد و با شوق نزد #حسین‌خان_اسماعیل‌زاده استاد و نوازنده کمانچه رفت و برای چند سال از او که با کمانچه، ویلون را به شاگردانش می‌آموخت، بهره‌مند شد.
پس از آن پدرش کافه‌ای را در خیابان #لاله‌زار برپا کرد که او و بردارش در آنجا می‌نواختند و ساز او که در آن زمان ۱۶ سال بیشتر نداشت جالب توجه بود.
او در سن ۲۵ سالگی در تهران کلاسی برپا کرد و علاوه بر آموزش شاگردان، به اجرای کنسرت و آّهنگسازی نیز می‌پرداخت. در سال ۱۳۰۲ با #درویش و #عارف کنسرت‌هایی برگزار کرد که مورد استقبال قرار گرفت.
با این همه در ۲۴ سالگی به بیماری عصبی دچار شد و مورد مداوا قرار گرفت، ولی نظم و عادات یک انسان عادی جامعه را از دست داد. هرچند که دوستانش را خوب می‌شناخت و با آنها گفتگو می‌کرد اما از موضوعاتی حرف می‌زد که قابل درک نبود.
سید کریم امیری فیروزکوهی از دوستان نزدیکش بود. با این همه گاه در جمع دوستان حاضر می‌شد و حتی ویلون می‌نواخت.
#رضامحجوبی در ۵۶ سالگی درگذشت و در گورستان ظهیرالدوله خاکسپاری شد.
اثر #کاروان با آهنگسازی #مرتضی_محجوبی برادر #رضا، و صدای #بنان در سال ۱۳۳۳ و به یاد رضا اجرا شده‌است.
از شاگردان مشهور او #روح‌الله_خالقی و نیز #مجیدوفادار (آفریننده ترانه‌های: مرا ببوس، گلنار، زهره، گل اومد بهار اومد، شمع شبانه) بودند.
آثار :
از او چندین چهارمضراب، پیش‌درآمد و تصنیف در ابوعطا و دشتی به جا مانده‌است. ساخته‌های او بیشتر در سبک #درویش‌خان است.
از پیش‌درآمدهای معروف او «پیش درآمد اصفهان» است؛ که فرهاد فخرالدینی آن را به زیبایی برای مجموعهٔ تلویزیونی «کیف انگلیسی» تنظیم کرده‌است.

درین طریقه که ماییم عیب‌ها هنر است
که در شریعتِ عاشق حقیقت است مجاز

چو سِرِّ پاک نداری، به سَر، سجود چه سود
چو دل شکسته نباشد، درست نیست نماز

#درویش_ناصر_بخاری

قدح بس که گردیده بر روی دست
شده سبحه‌ای بهرِ رندانِ مست

گروهی در او زآبِ آتش‌فروز
در آتش‌پرستی همه عینِ سوز

گذشته به عرفان ز ما و منی
محبّت‌صفت دشمنِ دشمنی

چو صورت در آیینه بی‌اختیار
چو تصویرِ در آب بی‌اعتبار

رضاجوی مانندِ طاعت همه
تسلّی به سانِ قناعت همه

دلا گر دهد دست، ازین جام گیر
وزان پس چو لایِ میْ آرام گیر

گرت لطفِ ساقی شود دستگیر
قدح‌وار سر در کفِ دست گیر

بیا ساقی آن نوشدارویِ راز
که عاقل‌گداز است و دیوانه‌ساز

به من ده که از عقل مجنون شوم
ز زنجیرِ اندیشه بیرون شوم

به من ده که لاجرعه‌اش درکشم
لباسِ جنون را ز سر بر کشم

#درویش_مسکینی
#ساقی_نامه

تا از غمِ هر چه هست، بی‌غم نشوی
تا خاکِ رهِ مردمِ عالَم نشوی

تا قطعِ نظر از خودیِ خود نکنی
این نکته یقین بدان که آدم نشوی

#درویش_فکری_گیلانی

ترانه بسیار زیبا و عالیه #درویش

با صدای زیبا و دلنشین استاد #اکبرگلپایگانی_گلپا_هایده

♥️ℒℴνℯ♥️

┄┅┄┅✶𖤐⃟♥️✶┄┅┄

"رندانه"
با صدای #بانو_مرضیه
شعروآهنگساز #درویش_حسن_خراباتی
دستگاه #شور

رندانه زود خیزید غوغا کنیم غوغا
هرجا که عاقلی هست شیدا کنیم شیدا
در پرده چند رقصیم تا خویشتن پرستیم
دستی زنیم دستی افشا کنیم افشا
در کوی نیک نامان نام و نشان نداریم
خود را ز ننگ هستی رسوا کنیم رسوا
در ره گذری نیست تو دیوانه ندانی
گمگشته ز خود عاشق مستانه ندانی
جمعی شده حیران ز تو پرسند کجایی
این شاهد دل کیست به کاشانه نداری
بت خانه گر تهی شد فکر دگر نماییم
در کوی می پرستان مأوا کنیم مأوا
تا چند پرس پرسان از کو به کو دویدی
گمگشته ی نهانی پیدا کنیم پیدا
هر مرده دل که باشد آریم در خرابات
جامی ز می کشانیم احیا کنیم احیا


🎼🪕

قطعه "ز من نگارم"

خوانندگان: #محمدرضا_شجریان و #همایون_شجریان

آهنگساز: #درویش_خان

امان از این عشق فغان از این عشق
که غیر خون جگر ندارد
#ملک_الشعرای_بهار

هرچــه دلبسته دنیای دنی ، خـــام تری ...
هر چه دور از غم این خانه تو ارام تری..

بی سبب نیست که عشاق همه مسرورند...
گر تو قارون شوی از خاک تو ناکام تری...

#درویش الشعرا

رندی و کامجویی از اهل دل به دور است..
یارب چه حاجت انرا با عشق در سرور است...

ما خود جمال یــاریم ای پرده برکشیده ...
دل مسکن وصال و جان قبله ی حضور است...

ناپخته را مقامی در جمع عارفان نیست...
اندیشه اش چه حاصل زانرو که در تنور است...

زین تاب و تب چه دانند اشفتگان بازار .....
سیمرغ اسمان ها کی وامدار مور است...

جایی خوش است که انجا، رمزی شنیدن از دوست...
گرگوشه ی خرابات یا معبدی به طور است...

زاهد ملامــتم کرد تا کـــی پـی حرامی ...
گفتم در این پیاله هر باده ای طهور است...

انکس که در سکوتم صدنکته ام نخوانید ...
فریاد گر نمایم گوشش پی قصور است ...

درویـش پا نهــادی در کـــوی هــوشیاران...
پا درکشان که جمعی در این میانه کور است ...

#درویش الشعــرا