بگذار که چون شمع کنم پیکر خود آب
در بستر اشک افتم و ناچار بمیرم

میمیرم از این درد که جان دگرم نیست
تا از غم عشق تو دگر بار بمیرم

تا بوده‌ام، ای دوست، وفادار تو بودم
بگذار بدان گونه وفادار بمیرم.

#سیمین_بهبهانی

چه زخم‌ها که نخوردیم از تو، ناغافل
بیا و رحم کن ای شاه‌ِ از خدا غافل!!

غم فراق چه کرده‌ست با جوانی من؟
نمی‌شود نفسی دستم از عصا غافل!!


#حسین_دهلوی

‌

اشعار عرفا در مورد عمل و موعظه

بزرگی سراسر به گفتار نیست
دو صد گفته چون نیم کردار نیست

#فردوسی

نه من ز بی عملی در جهان ملولم و بس
ملالت علما هم ز علم بی عمل است

#حافظ غزل ۴۵

عنان به میکده خواهیم تافت زین مجلس
که وعظ بی عملان واجب است نشنیدن

#حافظ غزل ۲۹۳

سعدیا گرچه سخندان و مصالح گویی
به عمل کار برآید به سخندانی نیست

#شیخ اجل سعدی قصیده ۷

به رحمت سر زلف تو واثقم ور نه
کشش چو نبْود از آن‌سو، چه سود کوشیدن؟

#حافظ غزل ۳۹۳

خشک ابری که بود ز آب تهی
ناید از وی صفت آب دهی

#جامی

ذره‌ای اندوه تو از هر دو
عالم خوشتر است
هر که گوید نیست دانی
کیست آن کس کافر است

کافری شادی است و
آن شادی نه از اندوه تو
نی که کار او ز اندوه
و ز شادی برتر است


#شیخ_عطار_نیشابوری

در داستان طوطی و بازرگان دفتر اول مثنوی ،
طوطی نمودار جان علوی(بلند مرتبه) پاک و مجرد است ، قفس بدین مناسبت ، مثالی است از تن و یا قالبِ کثیف فرودین ( پست) 
تمثیلِ روح به مرغ در اشعارِ پارسی بعد از ابو علی سینا و غزالی راه یافته ، و روح را از جنسِ مرغان می پنداشته اند.
در روایاتِ اسلامی ملائکه بال و پر دارند و جبرئیل که بیش از همه بزمین آمد با هزار بال تصور شده است .
روح انسانی و فرشتگان با همدیگر مناسبتی روشن دارند ، هر دو از آسمان و یا عالم غیب بزمین می آیند و باز بمقر اصلی خود باز میگردند.پس جان نیز مانند آنها باید بال و پر داشته باشند .همچنانکه مرغان که از زمین بهوا و از هوا بسوی زمین پرواز میکنند ، بال و پر دارند.
اینست سبب آنکه پیشینیان مَلِک و روح را با بال و پر ، تصور و تصویر کرده اند.

شرح مثنوی شریف استاد فروزانفر

دعــاے روز اول مــاه مــبــارڪ رمــضــانــ

🌸🍃

تو مگو همه به جنگند و ز صلح من چه آید
تو یکی نه‌ای هزاری تو چراغ خود بر افروز

#مولانا_صلح

#پروانه
#سالار_عقیلی
#عطار_نیشابوری

جملگی در حکم سه پروانه ایم
در جهان عاشقان، افسانه ایم

اولی خود را به شمع نزدیک کرد
گفت: آری من یافتم معنای عشق

دومی نزدیک شعله بال زد
گفت: حال، من سوختم در سوز عشق

سومی خود داخل آتش فکند
آری آری این بود معنای عشق

نشمارید،
چند روز شکمتان را گرسنه نگه داشتید و روزه گرفتید!

بشمارید چند روز وجدانتان را سیر نگه داشتید،
و دلی نشکستید!

کسی را شاد کرده اید...؟!
دست کسی را گرفته اید...؟!

روزه داری به گرسنه نگه داشتن شکم نیست،
به سیر نگه داشتن وجدان است

قدسیان می‌دمند نای ترا
تا خـدا بشنود نـوای ترا

آسمان پهن کرده گوش که باز
بشنود بانـــگ ربنای ترا

#هوشنگ_ابتهاج

خورنده که خیرش برآید ز دست
به از صائم الدهر دنیا پرست
مسلم کسی را بود روزه داشت
که درمانده ای را دهد نان چاشت
وگرنه چه لازم که سعیی بری
زخود بازگیری و هم خود خوری!

#سعدی
#رمضان

‌‌
‌ﺭﻣﻀﺎﻥ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺷﺪ ﮐﺎﺭ ﺻﺮﺍﺣﯽ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ
ﺑﺪﺭﺳﺘﯽ ﮐﻪ ﺩﻝ ﻧﺎﺯﮎ ﺳﺎﻏﺮ ﺑﺸﮑﺴﺖ

ﻣﻦ ﮐﻪ ﺟﺰ ﺑﺎﺩﻩ ﻧﻤﯽ ﺑﻮﺩ ﺑﺪﺳﺘﻢ ﻧﻔﺴﯽ
ﺩﺳﺖ ﮔﻴﺮﻳﺪ ﮐﻪ ﻫﺴﺖ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﺴﻢ ﺑﺎﺩ ﺑﺪﺳﺖ

ﺁﻧﮑﻪ ﺑﯽ ﻣﺠﻠﺲ ﻣﺴﺘﺎﻥ ﻧﻨﺸﺴﺘﯽ ﻳﮑﺪﻡ
ﺍﻳﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺠﻠﺲ ﺗﺬﮐﻴﺮ ﻧﺸﺴﺖ

ﻣﺎﻩ ﻧﻮ ﭼﻮﻥ ﺯ ﻟﺐ ﺑﺎﻡ ﺑﺪﻳﺪﻡ ﮔﻔﺘﻢ
ﺍﻳﺪﻝ ﺍﺯ ﭼﻨﺒﺮ ﺍﻳﻦ ﻣﺎﻩ ﮐﺠﺎ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺟﺴﺖ

ﺩﺭ ﻗﺪﺡ ﺩﻝ ﻧﺘﻮﺍﻥ ﺑﺴﺖ ﻣﮕﺮ ﺻﺒﺤﺪﻣﯽ
ﮐﻪ ﺗﻮ ﮔﻮﺋﯽ ﺭﻣﻀﺎﻥ ﺑﺎﺭ ﺳﻔﺮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﺴﺖ

ﺧﻮﻥ ﺳﺎﻏﺮ ﺑﭽﻨﻴﻦ ﺭﻭﺯ ﻧﻤﯽ ﺷﺎﻳﺪ ﺭﻳﺨﺖ
ﺭﮎ ﺑﺮﺑﻂ ﺑﭽﻨﻴﻦ ﻭﻗﺖ ﻧﻤﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﺧﺴﺖ

ﻣﺎﻩ ﺭﻭﺯﻩ ﺳﺖ ﻭ ﻣﺮﺍ ﺷﺮﺑﺖ ﻫﺠﺮﺍﻥ ﺭﻭﺯﯼ
ﺭﻭﺯ ﺗﻮﺑﻪ ﺳﺖ ﻭ ﺗﺮﺍ ﻧﺮﮔﺲ ﺟﺎﺩﻭ ﺳﺮﻣﺴﺖ

ﻫﻴﭽﮑﺲ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﺤﻨﻪ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﮐﻪ ﭼﺮﺍ
ﮐﻨﺪ ﺍﺑﺮﻭﯼ ﺗﻮ ﺳﺮﺩﺍﺭﯼ ﻣﺴﺘﺎﻥ ﭘﻴﻮﺳﺖ

ﻭﻗﺖ ﺍﻓﻄﺎﺭ ﺑﺠﺰ ﺧﻮﻥ ﺟﮕﺮ ﺧﻮﺍﺟﻮ ﺭﺍ
ﺗﻮ ﻣﭙﻨﺪﺍﺭ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﺸﺮﺑﻪ ﺟﻼﺑﯽ ﻫﺴﺖ

#خواجوی‌کرمانی

زنده یاد بانو مهدیه الهی قمشه ای

شیخ صنعان و دختر ترسا

گفتند چرا محبت را به بلا مقرون کردند گفت: تا هر سفله دعوی محبت نکند چون بدبیند بهزیمت شود.

ذکر سمنون محب/عطار تذکره اولیاء

"حیف است سخن گفتن با هر کس از آن لب

دشنام به من ده ! که درودت بفرستم"



سعدی

🎼تصنیف زیبای عتاب یار
🎤علیرضا قربانی

آن کو به دل دردی ندارد آدمی نیست
بیزارم از بازار این بی هیچ دردان...!


#هوشنگ_ابتهاج